Imileh's Diaui [en decoratieve vrouw De Oorlog. JFeuN^eton TWEEDE BLAD. Donderdag 31 Mel 1917 Ovorzloht. AAN 'T ITALIA ANSCH-OOSTEN- BJJKSCIIE FRONT was 't de laatste (jagen betrekkelijk kalm .De Oosten- staf meldt, dat aanvallen der Italianen tegen stellingen bij den Vo- dice en bij Jamiano zijn afgeslagen. De Italiaansche staf stelt vast, dat «aige aanvallen der Oostenrijkers afgeslagen zijn en dat de Italiaanechs «lellingen op den Karst versterkt zijn. ffosschen Jamiano en de zee wonnen Üo Italianen ook terrein. Van 't Westfront geen nieuws, over ■in weer worden slechts eenigo aan tallen ondernomen. Op 't Oostfront trordt de actie levendiger, vooral In öost-Galicië. Do Duitsche etaf consta teert, dat de levendigheid van de Rus sen uitgaat. Ook aan 't Roemeenscne front worden de Russen bedrijviger. •T OOSTENRIJKSCHE HiUIS VAN 'AFGEVAARDIGDEN heeft Woens dag zijn openingszitting gehouden. Do «aal en de galerijen, waren stampvol. .Veel afgevaardigden droegen unr- form. Op de plaatsen der vier op het jpeld van eer gevallen afgevaardigden, paren bloemgarven gelegd. Nadat de minister-president het ministerie had yoorgcsteld, nam baron Fuchs as oudste, afgevaardigde den voorzitters-' «loel in. Hij wijdde warme woorden #an wijion keizer Frans Jozef, hor- dacht met diep leedwezen den door moordenaarshanden gevallen aarts hertog Frans Ferdinand en diens ge malin, de eerste offers van den ramp zaligen wereldoorlog en huldigde na mens de volken van Oostenrijk den nieuwen keizer, en de keizerin. „Met liefde en vertrouwen zullen wij (aldun ie spreker) onzen nieuwen heerscher gehoorzamen, die zich reed3 in een korte spanne tijds stormenderhand ■van de liefde, vereering en het ver- lrouwe-i van zijn volken heeft mees ter gemaakt. Niet alleen op het slag veld tegen een argli6tigen vijand was bij een meester, hij veroverde ook op liet vreedzame veld van zijn keizerllj- 1(0 regeerinc met gelukkige hand de .liefde zijner volken, die den nieuwen ieerecher van het rijk in onwankel bare trouw en dankbaarheid_ zijn. ver knocht. De jonge keizerin, die haar doorluchtigcn gemaal moedig ter zijde «taat, die steeds hulpvaardig op treedt, waar hulp noodig is, willen wij blijmoedig toejuichen en diepge- yuelden dank brengen voor haoir ze- genrïjkeu arbeid," Het door den tij- delijkcn voorzitter op keizer en- kcl- tc-riu aiuigeht-ven „hoek" werd door de afgevaardigden, die waren opge staan, geestdriftig herhaald. De voorz. fterdacht vervolgens de heldhaftige strijders - voor Uostenrijk's nationaal wfdee!, en met name hen, die thans op den Karst en aan de Isonzo zoo moedig strijden. Ook aan Oostcnrijlra bondgenooten bracht spr. hulde en dank. Nadut de gesneuvelde en ge storven leden van. hét Huis herdacht waren, kwam do keuze van een voor zitter aan de orde. Met 215 stemmen werd dr. üustav Gross, gewezen voor zitter van het Duitsch-nationaal ver- bond, gekozen 195 stemmen zijn blanco. De Polenclub heeft Lazarskt 15ot voorzitter gekozen, In den stand van DE M'l'NISTER- ORlSIS IN HONGARIJE is nog geen 1 .veroudering gekomen de conferen ties duren nog voort. De Hongaarsche Waden publiceeren de volgende ver moedelijke samenstelling van het nieuwe kabinetGraaf Julius An- drassv, Minister-presidentGraai Johan Had ik of Ludwig von Novay, ruimste r van Biunenlandsche Zaken Alexander Wekerle, minister van Fl- aancién Graaf Albert Apponyi, mi- nister van Onderwijs Graaf Hela So- renyl of graaf Moritz Eeterhazy, mi nister van Handel; Baron Julius Massief, minister van Justitie Lud- "Wig Szurmay, Hon vod Graaf Pe- ••jactevisch, minister van Kroatië. .'De Weemche „Arbeiter-Zeitung" wijdt een artikel aan. den val van 'Tisza. De schrijver zegt, dat alleen de Hongaar begrijpen kan, wat hei zeggen wi: van Tisza verlost te zijn. .".Vijand des volks, autocraat, tyran ['dut alios -zegt niet genoeg. Hij was hot noodlot, dat op Hongarije drukte. In alle partijen, m alle leringen des •volks gevoelde men zijm invloed en '■wordt aiU zijn. val als een bevrijding •begroet. Ondanks zijn val heeft hij '•nog eens beproefd voor noodlot te spe len en gedreigd in de oppositie te gaan. Tisza kan achter zelf niet geloo- veil, dat hij daarmede nog iemand 'Ibang kan maken. De Kroon lieert •zich op den veiligen bodem van' hei volksrecht geplaatst én men behoelt ••'niet bang t.s zijn, dat het Tisza ge- nukken zal haar op den on vasten, mop- d oo i WILLIAM LOCKE. 35) 1 Jij en die boezemvriend hebben téker alles al samen ger&geld? Wel noen. Hij wee>t niet eens, dat ik hem beminnen evenmin dat ik weet, ■lat hij hot mij doet. Dit is dc strikte 'Waarheid en u weet, dat Lk nooit Heg. «- En je denkt met hem te trouwen? Ik denk niets, mama, en in ieder feval zal ik moeten wachten tot hij bet mij vraagt- Zouden wij nu dat onderwerp maar niet liever laten rus. ton? Mij dunkt van neon, Norma-lief, zei mevrouw Hardacre. Norma stond ongeduldig op. Mijn liomel, mama, riep zij, het u dan niet, dat het mjij heilige ®nist is. Deze man is golieel anders, dan iemand dien ik ooit ontmoet heb. p heb het gevoel, dat ik niet bulten «öm kan. Woet u wat dat boteekent? Met hem ben ik een geheel ander rornsch dan zonder hem. Dan ben ik Y'sch, natuurlijk en waar. Ik gevoel «nt ik toch inderdaad een vrouw ben. htneb iemand gevonden, dien ik lioo- ratwtgën grond dit MTgairchte terug' te lokken. Het is thans niet meer een belang rijke qimestie» of de vroegere regee- ringopartlj in de oppositie gaat of niel evenmin maakt het iete uit, of de conservatieve leiders der opposi- tie, Andrassy, Apponyi en Zichy, het onder elkander of met de oppositie eens zullen worden over het een of ander kiesrechts- of ander program ma. Dat koning Karl graaf Stephan Tiöza heétt laten vallen, dat nu ae Kroon zelf het democratische kleu recht en daarmede de democratlseo- ring van Hongarije tot den kern der Hongaarsche politiek maakt, is een daad die niet alleen bij het volk van Hongarije blijden weerklank vindt, maar ook met één slag den vroeger zoo verwarden .politieken toestand verhelderd heeft. De oligarchie zal nu óf den nek moeten buigen óf ge lalen opzijde gaan. „Want als de Kroon en het volk denzelfden weg gaan, dan 7,0 u het zelfs In dit ollgar- clienland onmogelijk zijn, dien weg te versperren. Wat zal Rusland doen? ■Over dit onderwerp aohrijft Leo Berlinn, advocaat aan 't hof van ap pèl te Petersburg, een artikel in „De Telegraaf". Daaraan ontleenen we. Er zijn drie vragen, welke thans meer dan een geest bezig houden 1. Wat, gebeurt er In Rusland? 2. Stuurt Rusland op een afzonderlijken vrede aan? 3. Verzinkt het in den afgrond der anarchie? Er hec-ft thans in Rusland een po ging plaats, om nevens een politieke ook een maatscliappelijke omwente ling tot «tand te brengen. Dusdanige pogingen zijn oud als de wereld, en zij zijn in de hoogste mate logiscn, daar de politieke omwenteling niets» anders is dun een der middelen om tot maatschappelijke verbeteringen t.e geraken. Wat 8r In Rusland ge schiedt, is dus nlctö buitengewoons. In dit onmetelijke lund, waar bijna het geheels volk van de opbrengst van den grond leeft daar behoort die grond voor het grootste gedeelte aan een paar mi'ilioen groole land eigenaren, die den boer exploiteeren óf door hem een te hooge pacht af to nemen wat nog erger is door den JtotuI braak te laten liggen, voor acht of sport te gebruiken, of wegens gebrek aan kapitaal of energie ren teloos en nutteloos te laten bederven. De mijnen, van een onuitpultelijken rijkdom en van allerlei aard, worden ontgonnen door buitenlandschc maat schappijen, die alle schatten uit den bodem halen, ten voordeele van hun eigen vaderland. Het is duidelijk, dat zulk een staat van zaken niet tot lu het oneindige kan. voortduren. Van liet jaar 1905 af is het agrarisch vraagstuk voortdurend op den voor- grond getreden, zonder ooit te zijn opgelost, en toch zal niemand in Rus- land betwisten, dat deze oplossing dringena noodzakelijk is. Do regee- ring, de politieke partij, die dit bran- 1 dend vraagstuk zal weten op te los sen, die deze pijnlijke en bloedende wonde zal heelen, zal onoverwinlijk zijn, daar zij alle hoeren, dat wil zeg gen het gcheele Russische volle, ach ter zich zal hebben. Iedere regeering, iedere partij, die zou trachten, dit vraagstuk op de lange baan te schui ven, zou worden weggevaagd door den storm der volksveronlwaardt- ging. De huidige regeering begrïjpi dit zeer goed e-n.zij is volmaakt goed in staat, deze kwestie op bevredigen de wijze op te lossen. Stuurt Rusluüd op een azfond&rlij ken vrede aan? Niemand spreekt er ze.fs over! Niemand, behalve een kleine, een zeer geringe minderheid van droomors, bewonderaars van Lc- ni», den Raspoetm der Revolutie. Er is geen enkele reden, ook maar ecu oogenblik het denkbeeld van een afzonderlijken vrede te aanvaarden, die door alle Russen, met uitzonde ring der Leninisten, als een onuit- wischbare schande zou worden be schouwd, als een nationale eerloos heid en op den koop toe als een ge weldige domheid. En do anarchie? Men moet het vraagstuk van d'e desorganisatie in het legei \an de anarchie gescheiden houden. Deze desorganisatie bestaat ongetwijfeld in zekere mate. Maar van daar tot aan de anarchie is nog heel ivat verder dan van lippen tot bekerrand. De boer, dat wil zeggen het Russische volk, is democratisch, maar niet anarchistisch, dc fabrieks arbeider is zeer zelden anarchist, de bourgeoisie is natuurlijk dc ingekan kerde vijandin van de anarchie.In ge val dus -een geringe minderheid een. anarchistische beweging zou willen beginnen, zou deze reeds onderdrukt ziju nog vóór zij zich goed en wel had afgeteekend. Wat het legar aangaat, moet men niet uit het oog verliezen, dat er naast den soldaat, die van de revolutie gebruik zou willen maken, om zich onder een min of meer plau sibel voorwendsel te onttrekken aan de verplichting zijn leven in de waag schaal te stellen, een geweldige meer derheid bestaat, welke dergelijke ge voelens als een voor het leger en voor het land onteerende lafheid be schouwt, en dat zij da verdwaalde broeders op het goede pad zal weten terug te brengen. Aan den anderen kant moet men bedenken, dat ais de gor stol dan mij zelve, dien ik te root zou 'kunnen vallen en daarnaar ver langt toch iedere vrouw. Wat nu be treft met hem te trouwen daar ben ik niet goed genoog voor. Geen enkele andere is dat ook. Dat ls alles wat ik u dienaangaande kan zeggen, moeder. En denk Je dien man nog weer te zullen ontmoeten als hij beter wordt? Waarom niet? Ik kan niet met jo redetwisten, zei mevrouw Hardacro nu. Als je mij dit alles gisteren had gezegd zou ik gedacht hebben, dat je krankzinnig waart geworden en nu is het een on betwistbaar feit. Waarom nu? vroeg Norma. Omdat vrij nu woten, dat hij een omnensch is. 'Daar je nu toch weet, dat hij eert meisje heeft verleid, en haar daardoor tot een kindermoorde nares heeft gemaakt en daarna haar tot zelfmoord dreef, doordat hij dit a'las zelf op een deftige buitenpartij erkende, is het mijns inziens onnoo- dig verder op dit onderwerp door te gaan. Ik horhnal, dat jij feitelijk in een krankzinnigengesticht thuis be hoort. Norma stond met opgeheven hoofd voor haar moedor. Misschien hebt n wel geliijk, zei ze nu, want ik weet Inderdaad, niet waarover u spreekt. Mevrouw llardacre zuchtte even en troonsafstand van den tsaar Op zoo verwonderlijke wijzo heeft plaats ge had, dit hiervan het gevolg was, dat hij zich op dit voor hem zoo noodlot tig oogenblik bevond' in de macht van. zijn persoonlijken vijand, generaal Aiexejef. en als deze over het lot, van den tsaar kon beschikken, dan kon hij zulks alleen doen, omdat hij een leger achter zich had, machtig ge noeg om zijn gevaarlijken zet te kun- nen wagen. De generaal begrijpt maar al te goed, dat de eerste dag der reactie voor hem de laatste dag zou zijn, waarop hij de zon zou zien opgaan. En daar de anarchie c-n te desorgaimatio in het leger de reactie directelijk bevorderen, zoo zal hij al het mogelijke in het werk «tellen on» zo le voorkomen. Nu blijft af te wach ten of hij daartoe de kracht bezit, maar niets wijst op het tegendeel. Aiexejef bezit onbetwistbare bevoegd heid, een gezag, hetwelk hem door niemand ontzegd wordt., en een on- tembaro wilskracht. Hij kan du3 ar zijn koelbloedigheid bewaren cn vor vertrouwen de toekomst tegemoet, zien. Geen enkele omwenteling van een beteekenis al6 die in Rusland, voltrekt zich zonder verwikkelingen. Het is als een 'koortstoestand met somtijds zeer hooge, «oma zeer lage temperatuur, snaar in <cen zoo ge zond, zcm krachtig lichaam als dat -van Rusland is geen enkelo koorts in slaat het terneder te werpen. En na deze koorts te hebben doorgemaakt, zal Rusland opnieuw in 't strijdperk treden, toegerust met een kracht, waarvan men zelfs niet heeft durven dromrien en do dag, waarop het weder aan den strijd zal deelnemen, ia wellicht niet zoo ver ale men wel denkt. Ov©r Vred®. Vak vereen iglngen e n d o vr e d e. Het Hongaarsche vakverbond heeft zich tot dé internationale van vakver- een igingen te Londen gewend met een vredesden'kbeeld. Daarin wordt ge zegd, dat de vaikvcrecnigingen van dien beginne af aan zich de waarbor ging van den maatschappelijiken vre de ten doel heeft gesteld. Aan de in- ternatlonale wordt medegedeeld, dat hot Hongaarsche vei'bond niet alleen zich tot do vakverbonden in de tanden der centralen hoeft gewend met dezen vredeswensch, nmar ook tot die der Enlentelanden. De invloed der veree- nlgingen van millioenen leden moot worden gébruikt om die vredesbewe- girig te bevorderen en het denkbeeld van een economischen oorlog na de zen oorlog te bestrijden. De centrale moet zoo spoedig mogelijk een be- fituu rsbi j eenkomst in een onzijdig land, liefst. Nederland of Zwitserland, to dezor zake bijeenroepen. De Oostenrljksohe sociaal-democraten. Wolff seint uit Weenen: De club van de Duitsche soc.-dem. afgevaar digden in Oostenrijk heeft, do volgen de verklaring gepubliceerd ,,De club van do Duitsc.no soc.-dem. afgevaar digden brengt den Peterdburgachen raad van arbeidéra en soldaten, ala pionier van den wereldvrede en van de Europeescke democratie haar groe ten en verklaart het volkomen eens te zijn met in dit tweeledige doel. De club is besloten ook in het parlement met den grootsten nadruk to Ijveren voor oen snel sluiten van den vrede zonder Inlijving en schadeloosstelling. De conferentie to Stockhslm De Oostenrijksche delegatie confereerde met het Nederlandseh- 'Scandinaviscli comité. Do delegatie elschl vrede zonder annexatie en zon der oorlogsschatting. De delegatie verklaarde zich tegen de annexatie van België Servië wensclite zij als een zelfstandigen staat erkend h zien. Door een vereenislng met Mon tenegro zou Servië een vrijen toegang tot de zee hebben. De Ballsan-staten dienden hun staatsrechtelijke relaties in onderling overleg te regelen c-n door een bondgenootschap den ouden elsch ..De iBalkan voor de Balkan- -volkeren" zelf te verwezenlijken. Dj Zuid-Slavische naties c-n de Kroon landen van Oostenrlik-Hongariie als mede Bosnië zouden in het Ooslen- riiksch-Honcaarsche staatsverband kunnen bliiven. Wel wordt voor deze volkeren de autonomie gevraagd. Men wensclrt de zelfstandigheid van Finland en Russisch Polen te waar borgen. De Polen In Galicië en Prui sen kunnen met algeheele autonomie bliiven in liet staatsverband, waarvan izil tot dusver deel uitgemaakt heb ben, Dan wordt algeheelo autonomie gevraagd voor de Ru'tlienen In Oos tenrijk. EDe mobilisatie te water en te land moet beperkt worden en tenslot te elr.diaen in een aleehc-ele demobi lisatie der bestaande legers. De duikbootoorlog. Getorpedeerde schepen. Dc Britsche admiraliteit meldt, dat in de laa.tste weelc 2719 schepen ao Britsche havens binnenliepen en dat er 2768 zijn uitgevaren. 18 schepen boven de 1600 ton zijn tot zinken ge bracht, 1 beneden die inaat, verder 2 toon kwam er eensklaps een fiiikke-ring in haar oogori. Bedoel je dat je niet weet wat er ls voorgevallen vóór dat heir* schot viel? vroeg zij. Noen, antwoordde Norma. Haair moeder viel achterover in een stool en barstte in een schaterlach uit. Het was het eerste vroolijke oogen blik, dat zij kende, sedert Stone in hun midden was verschenen. Norma keek haar motgefronsd voorhoofd aan Zeg mij als 't u blieft wat u meent. Kindlief, het ls al >1» dwaas. Ik dacht dat jij veol te verstandig waart om je door .zulk een man te laten inpalmen. Ik geloof da.t je hem voor een soort bovennatuurlijk wezen aanziet., en ik zai Je nu eens haarfijn vertellen wat er van middag hooft plaats geil ad. Zij deed dit en voegde er af on toe nog hot een on ander tot opluistering •bij. Norma luisterdo naar haar met een kaïhn gelaat, Is dit nltos de waarheid? vroeg ze daarop. Vraag het maar aan degenen, die er bij v aren, aan je vndor of aan Morel and. Ik kan het niet gelooven. Hij Is zoo niet. Is hij zoo niet Ilc wist daaren tegen van af den eersten dog, dat ik hem zag, dat lilj wèl zoo was. Mis- vEsschciiScIiepen. Op 17 schepen ïe iondér succes een aanvul gedaan. Tegen het duikboot- gevaar. Uit Londen wordt aan 't Alg. Hbld. geseind Prof. Michael Idvoraley Pu- pin, de beroemde Servische minister In de e'.ectro-inecliahiek aan de Co lumbia universiteit, verklaart, dat de Anurikaansche uitvinders een goed middel legen de duikboolcn ontdekt hebben, dat zijn. uitwerking niet zal mis-scn. „Indien de Duitschers (zeido hij) al hun hoop op het duikbootwa pen hebben gevestigd, zullen zij bin nenkort geheel teleurgesteld worden." Vsrspreid nieuws AMERIKA EN TURKIJE. De voormalige Amerika an sche gezant Elkus, wiens vertrek na de verbreking der betrekkingen met de Vereenigcre Staten ten gevolge van het ziek wor den zijner eohtgenoote werd uitge steld, ls Üwns met zijn gemalin en 't legaliepensoneel uit Konstantinopel vertrokken. UIT RUSLAND. De „KöMscho' ontvangt uit Kopenhagen het bericht, d'at, naar Ekslraibiadet uit Stockholm meidt de Raad van arbeiders en sol - daten-afgmaarigdsn te Pelrograd mot 340 tegen -46 stemmen besloten Leeft bij de voorioopige regieening op liet publiceeren der geheime verdragen met de bondgenoot en aan te dringen. HERVORMINGEN IN IIET RUSSI SCHE LEGER. Volcens het Peters- burgsch Teleeraaf-ajzenlschao heeft minister Kerenski bii dagorder van 18 artikelen de invoering van de nieu we militaire rechtspraak aangekon digd. waarbij o. a. wordt bepaald, dat de soldaten van elke vereenïairu deel kunnen uitmaken. Verder wordt hen gewetensvrijheid en vrijheid in zake hun politieke Inzichten gewaar borgd. De Russische soldaten motren voortaan buiten dienst burcerkleeren dragen. De verplichte militaire groet wordt door den vrijwilligpn groot vervangen. Geen soldaat zal gestraft kunnen worden zonder dat een von nis ieeens hem werd gewezen, maar- gedurende krijgsverrichtingen heb- ben de leiders hot recht ondergeschik ten. die niet aan de bevelen gehoor- iznmen. met geweld van wapenen daartoe te dwingen. HOE MEN DF. BEVOLKING IN HET! BEZETTE GEBIED INLICHT. Als een van de mee^t eigenaardige oor- logsdruksels mag zeker gelden de .Klaroen van den Koning", in België 'bekend onder den naam van hot ..luchtsttpplemenï?. der „Libre Bel- giaue". het blaadje, dat nu al twee )3n een half iaar weet te ontsnappcr aan de Duitsche censuur zoo meldt het ..Alg. Handelsblad". De „Klaroen van den Koning" is stellig de kleinste courant van de wereld deze courant is 15 c.M. breed en 25 c.M. hoog, en weegt niet meer dan één gram ze wordt gedrukt te Havre en resumeert, ten minste eens in de maand, den al gemeenen toestand ot> de onderschei dene fronten en het nieuws, dat het lot der Belgen en van hun land be treft aldus worden de Belgen nauw keuriger ingelicht dan dit het geval is door middel vau de volksblaadjes, die onder Duitsche censuur, en meest al met Duitsche medehulp in België verschijnen. Als de wind goed Z.W. Is. laat men aan het Belgische front kleine luchtballonnetjes opgaan, die elk drie kleine pakjes met 350 exem plaren van het blaadio meenemen. Deze nakies ziin verbonden door een Bickford-draad. waarvan roen het uiteinde in brand steekt bli het ou- 'laten van de ballonnétjes. Gedurendo de luchtreis brandt de draad lang zaam ou. Na een half uur valt het eerste roakje los en 350 exemplaren fladderen door de lucht. Zoo gaat het ook met de belde andere pakjes. Tel kens is di lengto van den draad bere kend naar ds snelheid van den wind. zoodat de kostelijke vracht gevallen ls voordat het ballonnotje over de Hollandsche grens trekt. Van een liooete van twee duizend meter, ge middelde hoogte door de ballonnetjes bereikt, regent het aldus tot driemaal toe hartversterkend nieuws voor de Belgische bevolking, achter den prik keldraad besloten. TANKS. Wolff seint uit Beriijn: Uit een 'brief van een Fransohen eer- ste-luitenant, <ke ln handen van tie Dintscher3 is gevallen, blijkt dat van 108 tanks, die aan het offcnsi-etf bob ben deelgenomen, niet minder dan 66 vernield zijn. Dr. ADDER TER DOOD VEROOR DEELD. Dr. F. Adler. die op den Sisten October II. den Oostenrijkschen minister-president graaf Stürgkh van het leven beroofde, is ter dood veroor- deeld. Wii deelden reeds iets mede aangaande het verhoor van den bo- klaagde. Naar de correspondent van de N. R. Gt, nader meldt, heeft de beschuldigde een héelen dag- gespro ken. Od de vraag van den voorzitter, of hii ziin schuld bekende, antwoordde sohien zul jo loeren Inzien, dat ik gé- lijk heb. Waarom ga je nu schel len'? Omdat ik Morel and hier wil heb- i ben. Ilot dienstmeisje nam do boodschap aan en ging weg, maar kwam al spoedig terug, zeggende, dat mijnheer Moreland even te voren was weg ge reden om den laatsten trein nog te halen. Hij had een briefje voor tuiss llardacre .achtergelaten, dat zij nu meebracht. Wat sclinjjft hij je? vroeg me vrouw Hardacro, zoodra Norma het gelezen had. Lees u het zelve maar mania, antwoordde Norma het haar toerei kend. Het briefje luidde: Lieve Norma! Ik geloof, dat het noodig is, dat Ik voor het geval van hedenmiddag, oven naar de stad tocga. Ik kan te Gasford den trein nu nog juist halen, daarom moet je hot mij" niet kwalijk' nemen, dat ik je niet zelf vaarwel ben komen zeggcai. Zorg voor den arrnon Jimmte. Je liefhebbende: Moreland. Do arme Jimmio. zei mevrouw Hard acre Wij diat er in het briefje niets stond over Noma's handelwijs». Het is zeer itef van Morel and, maar ik zou 'liever zien, dat hij zich ruict rnot dit schandaal inliei. Ilc zie niet Sn, dat hij de belan gen van zijn vriend niet zou mogen liüilerJa. ik ben schuldig, maar slechts in die route als een officier, die in den oorlog heeft gedood, of hei bevel daartoe heeft gegeven. Niet meer en niet minder. Toen ik den moord pleegde, was ik bii volle be wustzijn ik heb hem met voorbe dachten rade gepleegd, nadat ik alle gevolgen gedurende anderhalf jaar rlipeliik had overwogen. Ik wist. dat daardoor ook mijn leven werd afge sloten. Uw vonnis kan niet anders luiden, dan veroordeeling tot den etroD. en ik wenscli geen woord te zeggen orn u daarvan af te brengen. Maar toen. ik de aanklacht van den officier van justitie las. heb ik harte lijk moeten lachen, in het bijzon dei; bii het gedeelte, waarin het verwer pelijke van den moord ari politiek strijdmiddel ln een ordelijken staat wordt geschilderd. Ik ben het met den officier van Justitie eigenlijk hee- lemaal eens. maar liii sta mij toe na te gaan. of wil inderdaad in een or delijken staat leven, want daarvan hangt het mijns Inziens alleen af of ■de moord, van een xnoreel standpunt beschouwd, als een politiek strijd middel is te rechtvaardigen." Da toestand, waarin de rechtspraak bii het begin van den wereldoorlog zich bevond, was van dien aard. dat ilc mii schaamde een Oostenrijker tc ziin. want ik*zal u bewijzen, mijne heeren. dat het ministerie Stürgkh op denze'lfden dag. toen het de diploma tieke betrekkingen met Servië afbrak, tegen de instelling onzer rechtbanken van gezworenen een staatsgre&D deed) tegen een,instltuut. dat wij door de revolutie hebben verworven en in Oostenrijk steeds een thermometer is geweest ter beoordeeling van liet re «eeruigsstelseL On den 25slen Juli '1914 heeft (le regcering zich niet ge schaamd in strijd met de bepaling van de grondwet te verordenen, dat over alle noliticke vergrijnen niet door de gezworenen, maar door den krijgsraad zal worden recht gespro ken. Ieder van u weet het voor zich zelf. dat voor dezen senaat van zes heeren geen rechtsgrond bestaat, en daarom zie ik in dit gerecht ook geep ■rechtbank. Gil zift slechts zes heeren. dio dit strafproces togen mii moeteq ■voeren, dat toet miin dood moet ein digen gil hebt daartoe besloten, boe- wel het in strijd is met de wet. IU wiilc voor het geweldik berust er in. dat de soldaat, die hier naast mij staat, mii naar binnen heeft gebracht, omdat ik daartegen machteloos ben. maar voor mij zilt gij geen wettig orgaan, maar niets dan een orgaan van de misdadige regeering." Na daaromtrent nog nacier te heb ben uitgeweid cn eveneens omtrent de verhouding tusschen hem en de .andere leden der soc.-dem. partij, :aan wie bil verweet, dat zii de ge dachte van te strijden voor het prole tariaat van heel de wereld gedurende den oorlog snood verraden hebben, betoogde de besohuldigde. dat de on- middelliike aanleiding tot den moord aanslag was de weigering van den minister-president, om het parlement ibiïeen te roepen. „Alom. zei Adler. verlangde men. dat de volksvertegenwoordiging zou worden bijeengeroepenzelfs het •Heerenhuis had zich aan de zijde der sociaal-democraten geschaard, doch graaf Stürgkh deed alles om dit te verijdelen Dr. Sylvester en leden van het Heerenhuis wenschten door de 'Kamer in audiëntie te worden ont vangen. maar de minister-president verhinderde ook dit. De professoren van de universiteit te Weenen wensfchten een vergadering to beleg gen om over den toestand te beraad slagen. doch de regeerina verbood de btïeenkofflst. De hoogleeraars wilden de zaak met Stürgkh bespreken, maar werden niet ontvangen. Toen was hot duidoliik, dat men in Oostenrijk naai het volk niet meer wilde luisteren, en volgde de moordaanslag. Acht dagen later was het ministerie Koerber ge vormd en algemeen werd bevestigd; dat de toestand onder Stürgkh on houdbaar was. Ware Stürgkh niel vermoord, zijn kabinet zou ook mj nog recreeren. Tot op zekere hoogte heb ik den minister-president geacht: met alle macht verdedigde hij het absolutisme, weshalve bii met ge weld moest worden verwijderd. Maar alle Ocstenriihors. die zich die onbe perkte alleenheerschauuii lieten wel gevallen veracht ik. Elk land hesft een Stürgkh, zooals het verdient." NIEUWE VOF.DINGSMIDDELEN. In de Duitsche bladen wordt voort durend betoogd, dat tal van in het wild groeiende planten zeer geschikt zijn om door de menechen gegeten te worden, en telkens weder wekt men do huismoeders op, naar buiten to trekken en in veld en bftsch de ingre diënten voor den maaltijd bijeen te garen. Brandnetels en wilde zuring worden, zooals men weet, voor de soep gebruikt. De bladen van de Wa terkers, Rapunsel (valerianelia olito- ria), beekpunge (veronioa beccabun- ga), speenkruid, leeuwentand en mu- rik (stellaria media) worden voor «ia. ten zeerste aanbevolen on ook zegt men, dat ze op do manier van epina- zie bereid kunnen worden. Men kan gerust vier, vijf of meer verschillenae bladsoorten door elkaar gebruiken. behartigen, antwoordde Norma. Ilc zou wilton, dat de man dood- gieochotf-u of opgehangen was gewor den, vóór (lat bij hier kwam, zei me vrouw Hardacre. Dat komt er van als men niet "zulk gespuis omgaat. Je moet je nu ecaia voor al voornemen, Norma, om geen menschen uit de goot op te rapen on hen in een salon over te planten. Mevrouw Hardacre stond op. Het was haar niot dikwijls gegeven om over haar dochter te triomfeeren. Nor- ma zat nu met het' hoofd in de han den te wanhopig om iets te zeggen. Het is onmogelijk, riep ze even la ter uit, ik zeg u dat het onmoge lijk is. Hij is niet zoo. Er moet een afschuwelijke vorgtesing hebben plaats gehad. Ik zal het hem zelf vragen. Dat zul je niet doen, riep haar moeder driftig uit, terwijl zij de ka mer uitging en de deur achter zich dichttrok. Norma giiw weer aan het raam zit ten.- De Septciuberzon was op hot punt van onder te gaan cn omgaf nu de hoomen met ccn warmen gloed. Alles om haar lieen was in vrede be halve haar eigen hart. Kon zij dit ver haal voor waar aannemen? Die vrouw moot wol tot wanhoop zijn gedreven geworden, dat zij haar kind en zich zelve den dood aandeed, zoo iots moest iédere vrouw afkeuren. Maar Dat hindert niet ön schijnt integen deel den goeden «maak van hot ge recht te verhoogen. Als „Ersatz." voot de groene kapertjes die gebruikt wor den om sommige gerechten te krui den, bevelen Duitsche plontkumiir^n de bloemknopjes van de wilde dotter bloem (caltha palustus) aan die dan eerst cenige uren in zout water moe ten liggen cn daarna in azijn be waard worden. NIEUWE KANONNEN EN NIEUWE GIFTIGE GASSEN. Beach Thomas schrijft in de „Daily Mail" over de veranderingen in de wijze van oor losvoeren, die sedert de verovering der Vimy-hoogten door de Engelschen hebben plaats gegrepen. ..Een panorama van ons voornaam ste slagveld, dat ge van de Vimy- hoocten of. in ruimer overzicht, uit een ballon of een - vliegmachine kunj beschouwen en haten of genieten, geeft u den Indruk, dat. de lente eeq nieuw stelsel van oorlogvoering en een nieuwe vecütwiize heeft mede gebracht. Overal aan den horizon ziet men nieuwe knonnen en bloesems van dep oorlog ontluiken. Naar het zuiden top ziin weer «roote roode vuren te zien. en daarboven atiigt. als een zichtbaar aroma", een vreemde gele rook. dien Ik nog nooit gezien heb. omhoog. Di? dampen stiigon op boven de nu zeer smalle strook, die onze voorgeschoven loopgraven scheidt van de Hinden burg-linie ten N. van St. Quentin, maar zti verschillen in kleur en vorrq van alle anderen, die wii vroeger in dit betwiste gebied zagen. Ofschoon de viiand zijne kanonnen tot achter die linie teruggetrokken heeft, tracht hu dit te vergoeden door verder dragende vuurmonden en snel lere granaten te gebruiken. Oo een observatiepunt, dat ver genoeg ach ter onze linies is gelegen, hoort rnon den sohrillen kreet van trekkende granaten hoog in de lucht, die dan nog viif of zes mijlen verder vliegen, vóór zij in eeij veld of een stil dorp terecht komen, op zoek haar een toe vallig slachtoffer. Deze kanonnen, waarvan er overal veel bijkomen, dragen omstreeks der- lig kilometer, zoodat de granaten vallen op een grond, waar sedert het begin van het offensief geen projec tiel meer gevallen was. Vandaag hel? Dc er een in de lucht hooren gillen, terwijl ik stond te luisteren naar een nachtegaal, die een lentelied zong in een verwoesten tuin. Zwaluwen flo ten boven ons hoofd en 5000 Meter -hooger barstten onze shrapnel Is uit een om een vijandelijk vliegtuig. De hoogte waarop deze shrapnolb wolkies ontstaan, levert een nieuw en krachtig antwoord op de eerzuchtige bedoelingen der Duitsche vliegers, die soms tot meer dan COOU meter stijgen, tot zii. volgens hunne eigen verklaring, alle gevoel voor de works- liikheid verliezen en slechts het vlieg- instlnct van den vogel en een oog voor den viiand over hebben. Met den winter schijnt veel van hei vluchtige in de wijze van vechten verdwenen te zijn. Het is moeiliik te gelooven. dat men rustig de transpor ten der vijanden door de velden kan telen bewegen en ziin troepen (ie loop graven kan zien verlaten en zich bij de niet-verntelde dorpen tot kleine groepjes vonuon. Maar toch is dit zoo. büna lederen dag. als men zicli de rooeitè wil gevc-n er naar te zoe ken. Onze eigen mannen werken ook dikwijls zonder zich ie verbergen ln de velden en bekommeren zich in dea' regel niet om granaten, die meer dan honderd meter van hen af neervallen. Koo'n ouderwetsch eu gewoon ding als een granaat is niet iets waar men zich druk om kan maken. En als dan de nacht valt. stijgen als plaatselijke manen en bataljonssterren nieuwere en vreemdere lichten omhoog, rnot lange rookslierten, en bliiven dan (hangen en glanzen in mijlenlange rijen, tusschen het aanzwellend ge fluit. geloei en geblaf van geweerko gels en granaten. Zoo gaat het iodc- jren dag er. nacht door en week op week kruipt en kronkelt de strijd voort met nieuwen gloed cn nieuwe geluiden. Het was vanochtend bii het aanbre ken van den dag bitter koud. Uit onze geheele linie bii Fresnoy. waaï een gevecht zich ontwikkelde, stonk het miasma van een nieuw soort gif tig gas. waardoorheen de mannen, met hunne helmen op en hunne mas kers aan. schoten cn aanvielen, want sieeds meer gasgranaten en ver plaatsbare gascylinders verspreidden hunnen inhoud over loopgraaf r-u batterij om de mannen te verschrik ken. te belemmeren, te kwetsen en te dooden. Dc Duitschers oefenen hunnj soldaten speciaal om te schieten, on danks de belemmering, dia de mas kers veroorzaken, en hebben eene we tenschappelijke afdeeling die zich sneciaal met de vergiftige «assen bezig houdt. Maar ook in dit opzicht liiden zii meer schade dan zii aan richten. want gasgranaten worden met gasgi>naten beantwoord." zou het wel waar zijn wat men ver- telde? Zij rilde De bel voor het diner weerklonk door hot huis. Haar kamenier kwam binnen, trok do gordijnen dicht en stak het gas aan. Norma wilde ech ter niet bonoden gaan eten; men raoeat haar maar liet oen en ander boven brongen, zei zij. Later kwam Conmo Doering bij haar. Men kon het haar aanzien, dat zij geschreid had. Ze zag er geheeft ontdaan uit. Hoe ls hét met hem? vroeg Nor- ma. Beter, veel beter. Zij hebben den kogel weggenomen. Er is geen gevaar cn hij is weer tot bewustzijn gekomauv Ik had bijna gehoopt, dat dit niet zou gebeuren. O, Norma-lief. Zij viel schrotende op het bed neer. Norma legde de hand op haar schou der. Geloof jij don dat afsdiuwcöjico verhaal? vroeg zij. Ilc moet het wel gelooven, liet ia vreeselijfc, en dat van Jinimie. Ik dacht dut zijn leven zoo roln was bijna zooals dat van eon onschuldig jong meisje, ik lean het nog niet be grijpen. Al3 hij zóó lots hééft kunnen doen, wat moeten andere mannon. dan wel uitspoken? Ik hob het gevoel of ik nooit meer o.?n man in het gezicht zal kunnen zien. (Wordt vervólgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1917 | | pagina 5