Haarlem's Dagblad | 1917 | 4 augustus 1917 | pagina 7

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

De vier Veeren.

Kss,aï?S em'

DERDE BLAD

ZATERDAG 4 Augustus 1917

Raadsels

.(Deze raadsels zü" a le ingezonden
door jongens eu meisjes, die „Voor
Onze Jeugd" lezen. De namen der
kinderen, die mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den worden üi liet volgende nummer
bekend gemankt). -

Iedore maand wordt onder de beate
oplossers tv.ee boeken in prachtband
.verloot.

De raad.se 1 prijzen voor de maand
Juli zijh bij loting ten deel gevallen
aan BILLIK RITCHIE en CONDUC
TEUR, die zo Donderdag 9 Augustus,
tusschen 12 en 2 uur bij mij mogen
afhalen.

1. (Ingebonden door V im Spoor;.

Ik ken een groot, zwart paard, hard

loopen is zijn aard.

Hij wordt niet-moe, hoe lang li j 't
doet zijn adem is zoo zwart als
roet.

Hij hinnikt niet, maar gilt a's dol
en gaat toch nimmer op den hol.

Zijn stijve staart is recht en lang,
zijn teugel is een ijzeren stang.

De slokop is nooit lui of traag, maar
werkt niet met 'n lecge maag.

2. (Ingezonden door Aagje Baas).

Ik ben een plaats in N. Holland van

6 letters, verander de tweede letter en
ik bon een plaats in Gelderland-

3. (Ingezonden door Reinier Claee-

senez.)

Ik ben een brul plaats van 9 letters.

5, 6, 7, 8, 3 is een vxseh.

9, 2, 3, 4 is van been.

1. 7, 9 is niet wijs.

4. (Ingezonden door A. Spaargaren)

Mijn geheel is iets van ,9 letters,

waar we tniog mot vreugd aan terug
denken.

9, 8, 7, 2 wordt uit melk bereid.

5. 4, 6 zit aan eeai fiets.

1, 2 is hard.

3, 7, 9 is eon ruimte.

5. (Ingezonden door Erantliis
Hyemalis).

Ik bón een stad in Rusland van 16
letters.

7, 2, 12, 3. 14 is oen rivier in Afrika.

Een 16, 10, 15, 4 is een bergplaats.

Een 11, 13. 9, 8/1, 12 hebben wij
allen.

5, 3, 4, is een getal.

6, 10 is een jongens- of meisjes-

6. STRIKVRAGEN.

a. (Ingezonden door Annie Shiitter).
Geen boer eet pap, of ik ben er bij.

Wie ben ik?

b. Welke moed wordt door niemand
geprezen?

c. (Ingezonden door V inter).

Bij welk volk dragen de vrouwen
wapenen?

d. (Ingezonden door Brunette).
Wat is het verschil tusschen een li
ter en een graaf?

a (Ingezonden door Dirkje den

Holander).

Hoe. kan men over het water 'loo
pen, zonder dat zijn voeten* nat wor
den?

f. (Ingezonden door Jan Willem
Friso).

Wat is het einde van het eind?

Raadseloplossingen

De raadseloplossingen der vorige
Week zijn:

1. Manchester, manchetten, mees,
Anna, ster.

2. Kater, krater.

3. Banknoot.

4. Horloge

5. Kast, kwast.

6. a. Apothekers, b. Stoel, c. Zwem
lessen, d. hoed. e. koe-koek, f. roest.

Goede oplossingen ontvangen van:
Klimop en Theeroos 5. David Steffers
6. Tiekie en Picne 6. Old Firéhand 6.
Dirk m 6. Pinksterbloem 6. Arend 6.
Generaal Botha 6. Piet Reydon 6.
Roodkapje 6. Sneeuwwitje 6. Rood
borstje 6. H. A. Eysloot 5. Koning der
Dwergen 6. Johan van Oldenbarne-
veld 6. Jacoba van Beieren 6, Charlie.
Chap! in 6. Billy Ritchie 6. A. O'ver-
meer 6. Theodoor J. Overmeer 6,
Duinroosje 6, Theo en Dirk Zeilma
ker 6. Joost van den Vondel 6. G.
Adams 6. D. A. P. en C. L. J. den
Hollander 6. Jo en Teun RcimQriuk 5.
Annie en Dina 6. Michiel Adriaan de
Ruyter 6. Eugolina van Essen 6. Wim
Bogaordt 6. Robinson Crusoe 6. Graaf
Floris V 6. Wilheluiientje Schutter 6.
Taroietje Schutter 6. Controleur 6.
Leidenaur 6. Kerstboompje 6. Stuca-
door 6. Hans Lomans 6. Soldaat 6.
Christjaan Bosch 6. Mi entje en P mi
lieu tje v. AAiustcl 6. Lodewijk H 6.
Conducteur 6. H. ter Horst. 5. Jan
van Hemert C. De Wielrijder 5. Vink-

ie 5. P. Jansen 6. Dirk en Hendrik
)err 6. J. v. Brom 6. Lodewijk 6. C
Kramer 6. Onrust 5. Fauna 6. P. Jon

gens |5. .Yl pen roosje 6. Orqhidca C».
l'loris V 6. Lobelia. 6. Karé'> V I. Pic
ier .Maritz 5. Goudvischje 6, A com*
tje 6.

Rail-rubriek.

CHARLIE CHAPLIN, Doeletraat 16,
vraagl van DierentuinpL do nrs. H—
19, 22-28, 29—01, 62—68, 70—73, 78-
90, 93 en 96. Voor ieder ïir geeft hij
naai kmae 8 Gesch.pl., 6. Yechtpl., 4
Maizena of 2 IJselpl.

THEODOOR OVERMEER, Westci-
gracht 45, vraagt Oldankott's wapen
tjes.

MIENTJE EN PAULIENTJE VAN
A., Jan Nieuwenhuizenstr. 33 zvv.,
vraagt van IJselpl. de nm 2, 3, 5, 8,
13, 21, 26, 29, 32, 34, 35, 37, 42, 43.
48, 50, 51. 53, 55, 56, 63, 67, 75, 78, 79,
90, 91, 95. 100, 102, 104, 108, H1S, 144,
121, 122, 129, 130, 132, 135—137. Zij
geven er andere voor terug.

LODLWLIK II, van Marumstroat 62
vraagt van Vechtpl. de nns. 36. 40. 109
123 en geeft voor ieder nummer 4 ou
dere terug, van Vecht, Gesch. Naai-
dernieer, Zuiderzee, Maizc-na, Ned -
Indiè en Haari. Brood- en Meelfabriek

Auguitas-wedstrgd.

Het zal voor ditmaal eens een oj>-
Bteben-wedstrijd zijn en wel over één
der volgende onderwerpen.

1. Iloe ik mijn vacantie héb doorge
bracht.

2. Voor 't eerst in betrekking.

8. Schoolherinneringen.

Als gewoonlijk verdeel ik jullie,
weer in 8 afdeehngen.

Afdeeling I bestaat uit jongens en
meisjes van en boven 12 jaar.

Aftloeliriig H beslaat uit jongens en
meisjes van en beneden 11 jaar. -

lk let meer op de kwaliteit, dan op
de kwantiteit, d.w.z. weinig en goed
is meer waard, dan veel en slecht.
Net, duidelijk schrift legt gewicht in
de schaal en daar ik van .plan ben de
beste opstellen te laten drukken, raad
ik Jullie aan om 't papier aan één zijde
te beschrijven, 't Is dunkt me niet
nood tg. jullie nog eens op het hart
te di ukken onder je werk naam en
leeftijd l© zetten. Vóór 1 September
moeten alle inzendingen in mijn be
zit zijn.

De j-rijzen beetaaa in beide Afdee
lingeu uit: 1ste prijs: Een boek naar
keuze. 2de prijs: Een boek in pracht
band 3e prijs: Een bal.

Ziezoo! Werk nu maar prettig in
stille vacaniie-uurtjes.

Asschepoesfer.

Verbaasd staarde Laen naai- haar
vriendin. Hoo kwam ze daar nu op
eens iia.nl Lien vond het hij To thuis
altijd zoo dtol gezellig. Ze waren met
zijn vijfjes, 'behal/ve natuurlijk me
neer Van den Berg en dan Noor, een
nichtje, die de huishouding (bestuurde.

,.1-k wou, dat ik een moeder had,"
herbaalde Lien en haar gezichtje
drukte meer ontevredenheid dan wel
droefheid uit.

„En jhc-bt bet thuis zoo leuk. Ik
heb het heel wat eenzamer."

„Maar jij hebt een moeder, die
mooie jurken voor je koopt, jij draagt

altijd dure mantels, fijne

t ls maar jammer, dat lk daar
zoo weinig om geef," onderbrak Lien,
maar toen vervolgde zij op meer ern-
etigen toon „Hoor eens To, natuur
lijk is het zielig, dat je geen moeder
hebt. Maar mijn moeder zei laatst
nog „Zou voorbeeldig als daar bij de
Van der Bergjes alles marcheert,
zie je zelden in zoo'n groot gezin,
waai di moeder ontbreek!.En" dat
komt allemaal door jullie Noor. Ik
vir.d lie een model."

Tc zv. - c-sr stil Wat had ze ook moe
ten zeggen? Lien draafde wel wat
door. maar er was toch veel van
waar. Bij haar thuis had Wim alleen
moeder goed gekend. Wim was dan
ook a, 16 en ging reeds op 't gym
nasium. Hij was acht jaar, toen zijn
moeder stierf, dus giroot genoeg om
zich verschillende dingen te herinne
ren. Jan en Frits, die 13. eh 12 jaar
ware"\, wisten er veel minder van,
maar de 11-jarige To en haar zusje
Nellie van 9 jaar, konden zich haar
moedertje in 't geheel niet meer voor
stellen. 't Was nek alsof Noor altijd
bij hen geweest was. Nu Lien aan
Noor dacht, voelde ze ietwat spijt over
haai los daarheen geworpen gezeg
de. 't Had voor Lien immers aJen
schijn, alsof Noor minder goed voor
hen zorgde. Die goede, beste Noor!
Lien kreeg ook altijd alles. Dat was
steeds zoo met die eenigste kinderen.
En i*. was het niet eens nuk T Zou
aan haar beter besteed zijn.

„Nu, achol «et lekker.Lien stond

op de stoep van haar huis en liet de
bel overgaan.

„Dag! riep To terug. Even keken
ze elkaar aan, toen wist Lien, dat
Tootjes bui gezakt was.

Een paar minuten later was ook
To thuis.

(Wordt vervolgd.)

Brievenbns

(Brieven' aan de Redactie van de
Kinder-Afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG'
ZEEMAN, Bloemhofstraat 6.

In de bus gooien, zonder aan
schellen I)

Nieuwelingen zijn PIET REY
DON, oud 11 jaar. Koninginneweg 39.

ACONIETJE. Nog veel genoegen
te Hillegom. Wanneer kom je thuis?

JAN R. Wel bedankt voor je
mooie kaart uit Alkmaar. In welfk
doel van de wereld zit je nu?

THEODOOR en AART O. Wel
bedankt voor je mooi kiefloje.

Dl'IN ROOSJE. Wat heb je me
aardig verrast met ie kaart uit Ouds-
hoorn. Zijn jullie daar met de boot
heen geweest?

KONING DER DWERGEN mag
zijn schuilnaam houden.

KLIMOP en THEEROOS. Je
raadsel is goed.

CO ft G. Vriendelijk dank voor je
felicitatie en je leuke kaart. Maar hoe
wist jij dat nu?

F. C. Zoodra ik ruimte kan vin
den, kr ijgt je verhaaltje een plaatsje.

JOHAN' VAN OLDENBARNEVEED
en JACOBA VAN BEIEREN. Zijn
jullie niet heel- erg blij, dat <ie huis
werk-periode achter den rug ie?

SNEEUWWITJE. Zoo'n regen-
dugje dool vaak onze plannen in dui
gen vallen, maar 't is daarna buiten
des te mooier. Wat een gezellige
daagjes hebben jullie in 't vooruit
zicht.

ROODKAPJE. Toen je ver
dwaalde met vader erbij, was je ze
ker niet ongerust? Is de tocht alweer
hei-vat?

PIET R. Je raadsels zijn goed.
Is li-rast er op uit?

GENERAAL BOTHA. 't Deed mij
ook genoegen, dat jij eens een prijs
won. Je bent al zoo'n oude getrouwe.
Wat prettig, dat je ook vacantie hebt
gehad. Me dunkt, daarna ging het
wi-rke:isdubbel prettig

AREND. Een prettige vacantie
toegewenschtl

OLD-FIREHAiND. Als je dat ver
haaltje zelf gemaakt hebt, stuur het
me dan maar eens.

P1ENF. Heel mooi schrijf je nog
niet. maar als je erg je best doet, zal
het wel beter worden. Ik denk, dat
je ook wc' eens van Tiekde's Atlas ge
bruik moogt maken.

PIETER M.AR1TS. Je stuurt me
nog al een eindje uit de buurt voor
die bramen-zoekerij. Jij denkt, ook
wat je ver haalt, smaakt zoet,

KAREL V. Alis Pieter Merits
hoort, dat jullie in de buurrl 15 pond
bramen gevonden hebben, wordt hij
jaloerse!). Je raadsel is goed.

LOBELIA. Ik dacht wel, dat
drukke bezigheden de oorzaak waf-
reu van je stilzwijgen. Moedei- krijgt
zeker al een flinke dochtw- aan ja
En hoe is het nu met de verkoudheid?
Flink zoo. dat je over bent gegaan.
Hot zal me genoegen doen, af en toe
wat van je te hooren.

ALPENROOSJE. Ben je flink
aangekomen in Zandvoort? Wat dom
van jc. om toen maar weer dadelijk
ziek te worden. Prettig, dat je toch
het Gerd essen feest hebt meegemaakt
Is deze wedstrijd niet juist iets voor
jou?

FAUNA. Als je dit briefje leest,
hoop ik van harte dat het zonnetje
naar hartelust schijnt, want een zo-
mervneantie en regen, dat zijn twee
dingen, die heelemaal niet -bij elkaar
liooren.

ONRUST. Was het een gezellig
middagje in den schouwburg?

OORRIE K. Wat, vond ik het leuik
van jullie allen weer wat te hooren.
En ru is kleine broer ook ai zoo'n
groote kerel geworden. Jo en Triintje
reeds in betrekking 1 Bevalt liet naar
goed? Ik hoop, dat jullie tijd kunnen
vinden, om nu weer trouw mee te
doen.

VINKJE. Wel gefeliciteerd met
je verjaardag. Gezellig, dat het juist
in de vacantie valt. Verlang je niet
naar zus? Natuurlijk mag je een keer
verzuimen, als je hij je nichtje le
geert.

JAN VAN H. Het doet me genoe
gen. dm jij ook een weekje vacantie
krijgt. Vnn harte hoop ik, dat we de
nattigheid spoedig weer gehad heb
ben. Misschien kun je die „frissche"
krachten nu wel in den regentijd op
doen Dan heb -je ze vast.

LODEWIJK II. Hebben jullie
heel Nooldenveld al afgezocht?

MIENTJE en PAULIENTJE
Aan jullie 6chrift kan ik. wel zien,
ddl jc grooter en knapper wordt. He'.

zal met die voorbracht best gaan Wal'

hebben jullie een xeuze-vacajitie!

TANNETJE S. Mooie schoenen is
tegenwoordig een wc- de-artikel. Dat
is heusch nog vee! kostbaarder dan
een Ansicht-album. Je schrift
duidelijk, maar niet gelijk.

WILLEM1ENTJE 8. Het doet me
genoegen, dat het album zoo naar je
zin iii. Dat was een prettig tochtje in
de vroegte.

WIM B. Jij hebt a! een heerlijk
stukje vacantie- achter «len rug. Én
wal heb je degelijke cadeaux op je
verjaardag gekregen, lk denk. dat er
Woensdag heel wat kinderen geke
ken hebben naar die grauwe lucht,
die maar tniet blauw wou worden.

ENGELINA VAN E. Wanneer jc
20 keer eenzelfde klein plaatsje hebt
en een ander heeft dat plaatsje niet,
maar heeft inplaats danrvan 3 ver
schillende proote steden gevonden,
dan heeft dat toch meer waaTde. Ge
snapt. Engelientje?

MICHIEL ALRIAA'NSZ. DiE RUI
TER. ls zus nog in Velsen? En
mag jij er ook niet een poosje heen?

C. w. Wel bedankt voor je kaart
uit Katwijk. Logeer jc daar?

THEODOOR J. O. Je rapport, ziet
ci goed uit. Gelukkig maar, dat je
uitgaansdagge niet in bet water ge
vallen is.

AART O. Ben je al eens weer
bramen wezen 7X>eken? Of zijn ze al
lemaal verregend?

ANNIE en DINA. Bedankt voor
de plaatjes. Jullie hebben het Maan
dag nog best getroffen. Het dagje is
reker omgevlogen. Gaan jullie nog uit
de stad?

JO en.TEUN R- Gaat broer alle
dagen op de fiets naar H.? In Bloe-
inendaal kim je je alle dagen in de
bosschen wel venna ken, tenminste
als liet goed weer is. Weten jullie iets
1e bedenken, dat nog gauwer verveelt
dan regen?

D. A. P. en C. L. J. DEN II.
Wanneer gaat Dirkje meevaren? Ik
hoop maar. dat het zonnetje dan uit
zijn schuilhoek i6 gekomen..

JOOST VAN DEN VONDEL. Je
raadsel is goed.

Mevr. 'BLOMiBE RiGZEEM AN.

Bloemhofctnaal 5.

Haarlem, 4 Aug. 1917.

Moeder en dochter.

Gewoonlijk weten wij moeders de
meerendeeis onschuldige avonturen
Yan onze doeliterg in zomerpension of
badplaats voor den ge strengen vader
te verbloemen, zoo noodig U-. verzach
ten. Dat "t tegenoverstelde juist het
geval moest zijn bij mij, dat Elsje zei.
ve het hecht in handen nemen zou,
dit had ik niet gedacht. En dat kwam
zoo:

lk moest naar een badplaats; de
arts had mij zeebaden voorgeschre
ven. Elsje verzocht one, een goed
woordje bij papa te doeri, dat zij zou
mogen meegaan. De oude wilde er
eerst niet op in gaan; een verblijf van
zes weken, en dat voor twee personen
zou een hand vol geld kosten.

Eindelijk had ik het doorgedreven;
het had eerjijk gezegd mij gehinderd,"
als ik zoo mets moer te zeggen had
gelxad. Mijn man gaf echter nog een,
Haugo predikatie ten beste, &n di-ukte
me op hot hart, dat we geen gewaagd
de relatiën zouden aanknoopt n; hu-
I wedijiksoandidalan mochten tn den
eoisten tijd zich niet aanmelden, we
moesten voortaan zuinig wezen enz.
Toen heb ik hem terdege terechtgewe
zen! Wat dacht hij wel? vroeg ik hem
Elsje was eerst haar achttiende jaar
I ingetreden. -

Toen was het uit. Elsje was recht
j dankbaar, dat ze mee mocht, en kuste
miy innig; ik was werkelijk geroerd
en moest nu snel aan een vriendin
schrijven om haar te vragen, die zes
weken ook in de badplaats door te
brengen.

De week daarna gingen we 's mor
gens vroeg op reis. Het was met te
warm en er waren niet veel passa
giers, zoodat het eone vrij aangena
me reis was. Onderweg stapte een
lieer in; hij groette beleefd. Ik beant
woordde dien groet, maar ergerde mij
over Elsje 't domme meisje krwg
bij die gelegenheid een kleur. Hij zal
haar voor n meisje t an buiten, on
handig en verlegen, gehouden hebben.
Ik houd anders niet van jongelui, die
overmoedig zijn; ditmaal was dit niet
liet geval. Hij was een bezadigde jon-
I go man, naar schatting dertig jaar
oud, met eon flink, verstandig ge
zicht. Hij had daarbij goede manie
ren, want hij stelde zich aan miji 'voor,
1 als meneer Randers, meester in de
rechten., en ook aan Elsje. In den loop
van het gesprek, dat hij nu -aanknoop
j te, deelde hij terloops mede, dat hij
verblijf hield m hei oord, waarheen
we ons begaven en juist van een uit-
stapje 'terugkeerde. Dit vond ik heel
aangenaam, want nu kon hij ons over
I 'i een en ander inlichten, hetgeen l«lj
dan ook bereidwillig deed. May over
Elsje beb ik me in stilte goorgord,

Idaar zij koel en teruggetrokken was;
ter nauwerïïood nam zij deel aan liet
gezellig discours.

Illet meisje was andirrs niet op haar
mondje gevallen cn tegenover een ge
huwd man behoefde zij zich niet zoo
angstvallig in acht te nemen; dat de
jong© advocaat gehuwd was, merkte

Iik op, toen hij de handschoenen uit
trok, en ik aan zijn© rechicrhand een
gladden ring zag.

Is u alleen of met uwe echtgc-
noote? vrpeg Ik

Ef was «-en eigenaardige trek om
zijn mond.

Ml&schien is hij niet gelukkig ge
huwd! dacht ik. Maar ik dwaalde,
want met «m zucht gaf hij 1en ant
woord:

-- Helaas nog alleen!

En bMjft u voorloojxig alleen?
examineerde ik verder.

Waarschijnlijk over acht dagen
komt mijne zuster ook.

liet deed mij genoegen, dit te verne
men; dan had Elsje gezelschap op de
wandeling en ik kon op mijn gemak
thuis blijven. Van grootere uitstapjes
moest ik in elk geval niets hebben.

Als ik nu maar wist, hoe zijn vrouw
er uitzag; mijn nieuwsgierigheid was
opgewekt.

Misschien had hij wel een photo
graphic bij zich en onwillekeurig,
zonder liet te willen, yervolgde ik
innjn gedachtengang door de wet wat
ongemotiveerde vraag:

Heeft u soms een portret van
uwe

Zeker, mevrouw, dal heb ik toe-
val lig bij mé, zoo vjeo hij me in de
rede en hij opende zijn-portefeuille en

bood me een kabmetpertret van een
jonge vrouw aan.

Een lief gezicht, zeide ik, der
waarheid getrouw. Met stralende»
blik keek hij me aan.

Niet waar? Ik houd zoo veel van
haar!

Hij is een goed menscli, dacht ik
blijkbaar 'n gelukkig huweüjk! AJs
we met de damee kennis maakten, kon
Eisje zich bij haar aansluiten; daar
was niets tegen, vond ik, en ze kon
den samen wandelen en kleine uil
slapjes maken in de sclioone omstre
ken. Ik gaf hem het portret terug,
nadat Elsje er een alweer onver
schilligen blik op geworpen had,
waarna zij weer gemelijk uit het
raampje keek.

Ik had haar wel en duw willen ge>-
ven!

Wij waren dra aangekomen; hij
was erg vriendelijk, zorgde voor onze
bagage en bracht ons naar het loge
ment, waarin wij kamers besproken
hadden; het toeval wilde, dat ook hij
daar logeerde.

De eerstvolgende dagen gevoelde ik
mij allesbelia ve wel; de Lichtverande
ring bracht mij neuralgisehe hoofd
pijn, welke eerst den vierden dag wat
verminderde. Maar ook daarna had ik
nog dringend rust noodig- Daar Elsje
zich gruwelijk begon te vervelen, ver.
zocht ik den hoer Banders, zich een
weinig over liaax te ontfermen, wat
hij op zijne kaJmo, zoo weldadig aan
doende wijze beloofde, en hij hield
zijn woord, want Etóje keerde telkens
met roode wangen én in opgewekte
stemming van de wandeling terug.

Zekeren achtermiddag vertelde het
meisje, dat mij üiee bracht; meneer
Randein had bezoek gekregen. Er was
een telegram gekomen, dat naai' het
tennisveld, waar hij en juffrouw Elsje
aan het spel deelnam en, gebracht
wee.

Aha, zijn vrouwtje! dacht ik da
delijk.

Toan zond Jk het meisje naar Eisje,
om even bij mij te komen, en ik vroeg
haar of ze t niet aardig vond. wan
neer zij even naar 't ataiion ging om
mevrouw te verwelkomen een klei
ne contra-beleefdheid, voor de bevve-
zene. Dade-ijk ging ze hierop in en
spoedde zich voort.

Ik besloot, mij bij liet gezelschap te
voegen en toen ik vertiam dat Elsje
met de familie hel bcscli in was go-
gaan. blijkbaar was de kennisma
king wederzijds naar genoegen ge
weest trok ik mijn nieuw lila kleed
aan en e'oeg langzaam den mooien
weg door het woud in en ik overwoog
wat ik mevrouw Ronders voor liefs
zeggen zou.

Ik zag goed uit mijne oogen en was
in de gelegenheid, aan hei eindje van
oen zijweg, aog onopgemerkt, het vol
gend tooneeJtje waar te nemenop
eeue baaik zit de „ernstige" man en
hij heeft den arm om Elsjes leest ge
slagen en Juj kust haar op den mond,
terwijl zijn vrouw ik herkende
haar dadelijk door het portret vóór
hen stond en glimlachend 'toezog.

Ik was verstijfd van schrik.

Nu verhaastte ik mijne schreden en
vdel als een bom in deze idylle.

Elsje mijnheer! I I

Meer kon ik, in mijne ontroering,
niet zeggen; «Reen had ik nog de
kracht, zijne vrouw toe te voegen:

En u, een getrouwde vrouw, ge
doogt dit en lacht nog?

Nu kwurn er leven ui den jurist.
Rustig, als ware ®r niets geschied,
sprak hij:

Vergun mij, mevrouw, u mijne
zuster voor te stellen.

Ik was verwoed.

Daar ga ik niet op in! Naar het

portret tc ocrdcclen, is liet uwe vrouw

Pardon u verkeert in 'n dwa
ling ik ben in 't geheel niet ge
huwd.

Maar u heeft in den trein toch
zelf geoogd

Ik zeide alleen, toen u mij vroeg
is u al toen of met uwe echigénootc:
helaas nog alleen'. van gehuwd
zijn lieb ik in "t gehee: n'.et gespro
ken.

En dat poriret dan?

Ik had liet over mijn zuster en
toen u naar haar portret vroeg, liet
ik toot u zien.

Ja, maar 'k dacht aan uw vrouw.

Dat is hi dwaze geschiedenis,
maar niet mijne schuld; het ie trou
wens moeilijk uit te maken, wat
iemand denkt. Ik was nu meer dan
woedend; ja, ik had me duidelijker
moeten uitdrukken.

- 4Vas dat al!es wel zoo onschul
dig, als hij 't wilde doen voorkomen?,
dacht ik en nu wierp ik een onder-'
zoekenden blik op Elsje.

En die ring die zoi niets! 'ducht,
ik en ik wierp een blik op zijn vinger
en of hij raadde wat er in mij om-'
ging hij draaide den ring nu rond,'
zoodat de diamant boven kvvaim, ik
was overbluft.

En aan dit gevaarlijke jonge mensch
had ik mijne dochter letterlijk opge
drongen 1

Het werd mij groen en geel voor do
oogen («i toen ik aan mijn man
dacht

Eu vergun mij. van deze gelegen
heid gebruik te maken, mevrouw, om
u Etsje s hand te vragen. Want om u
de gulle waarheid te zéggen we
zijn ui stilt© verloofd, het hij er, ale
nadere toelichting op volgen.

Ik wierp een vernietigenden blik op
mijn kind.

Daarna op de vrouw, die dan nu de
zuster was. Maar beiden hadden
zoo'n vriendelijk lachje voor mij
en loon keek Elsje met haar groote
blamve oogen zoo smeekend mij aan...
Wat zou ik doen?

Ik moest Ja en amen zeggen.
Dat w-as een duur badreisje voor
mijn mail. Eerst het verblijf van twee
personen in de dure badplaats, daar
na Elsje's uitzet gelukkig was do
aanstaande echtgenoot bemiddeld en
ruimschoots in staat, zijn vrouwtje te
onderhouden. Dit verzoende mij go-
heel met de zaak.

Maar toch Het wil me steeds
voorkomen, dat Eisje in 't complot
was; zij bleken nader, elkaar al lang.
te kennen en die ontmoeting in den
trein, het samen logeervn in hetzelfde
hotel, was da-t wel louter toeval?

Binnenland

Hat politiek aecoord.

De voorzitters van de drie vrijzin
nige partijen hdiben, naar de N. R.
Ct. meldt, een uitvoerizen brief ge
richt tod d© drie voorzitters van de
reclrtsche Kamerfractie ter beantwoT
ding van hun brief inzake het politiek
accoord waarin zij uiteen zetten waar
om zij de houding van de linkerzijde
op Dinsdag 24 Juli volkomen logisch
en plichtmatig achtten.

BIOSC.OOP-COMMISSIëN. In do
ïaatstaeliouden gecombineerde vertra-
derinor van bioecoon-commissiön in
Nederland is een voorstel aangeno
men. om te komen tot Riikskenrintr
der films. In de commissie om te die-
van advies, ziin benoemd mevr.
O. Bintrma-Lels. en de lieercn J. Bak.
ker. H. Hermans en S. de Jorar Ezn.
Jeden der Rotterdamsche comnn--
sie mei. 'mr. Lïda Francois en de
heer M. P. J. Michelsen van Den
Haan. en dr. E. de Vries van de com
missie te Lelden. Ook werd besloten
tot de uitgifte ,van een Manndblatl.
Als commissie-leden der redactie zijn
aaneewezen. mej. A. P. J. Groshans,
in Den Haag en den heer J. S. Ver-
tounr van Rotterdam.

OOK EEN RECORDHOUDER.
Te Winterswijk zijn Donderdagmor
gen 2 Russische krijgsgevangenen
over de grens gekomen, die niet min-
der dan 2 maanden en 20 dagen on
derweg geweest waren, om ons land
te bei eiken. Eeri hunner was nu reeds
■voor de 12de maal ontvlucht. Hij had
het al in alle -richtingen geprobeerd,
drie maal in de richiing Luxemburg,
een paar maal naar den Zwitserecüen
kant, eenige keeren naar Polen en
Denemarken, doch telkens zonder
succes, t Was nu voor het eerst, dat
hij dc Ncderlandsche grens koos cn
thans met het gewenschte resultaat.

OPLICHTING. Nadat een koop
man uit Sittard aancifte had gedauu.
dat hti on 30 Juni i.l. in. een café in
de Kalverstraat te Amsterdam 5 bus-
een sacharine had cekocht voor f 2400.

elke stof bii onderzoek kandijgruU
bleek te zlin. zijn door de nolitie U
Rottetdam aangehouden een 35-jaris«
kellner. verdacht van bedrog, een
boekdrukker, een controleur en con
etaleur, allen verdacht van nicdv
DÜchtietieSd aan dit misdrijf.

FEUILLETON

Naar het Enaelsch van
A. E. W. MASON.

231

O. kon hii dit hooren dacht ze,
Kon hii becriiuen dat dit een groet
een boodschaD van vrienschan is

En ze sDeelde zooals zii nooit ge-
Bneeld had. De muziek scheen een
brug te vormen, wanroü Harry en zij
cflkaar ontmoetten, even. o heel even
maar. hun wegen zouden zich weer
bcheiden maar die korte ontmoeting
zou hen belden helnen on hun verde
ren levensweg. Haar fantasie groeide
aan tot geloof. Het heette niet langer:
'Kon hii het maar hooien maar Hij
moet het hooren!

En vreemd censklaus ontsproot
in haar hart deze boom Als hii eens
antwoord gaf!

Zii eindigde heel. heel langzaam,
als wachtte ze op antwoord en toen
de laatste toon was verstorven, zat
ze met haar viool on de knieën en
keek verlangend den tuin in.

En een antwoord kwam: maar niet
tover landen en zeeén.

Het kwam uit de schaduw achur
haar en de etem van.Durrance sprak
het uil.

Elsa. waar denk je. dat ik die
ouverture 't laatst gehoord héb

Elsa schrikte op. en antwoordde
verward

Hö Wel. dat heib ie me toch ge-
fcegd. Te Ramelton. toen je voor 't
eerst on Huize Lennen waart,

—Sinds dien tiid heb ik haar nog
eens liooron spelen. Of dak eigenlijk
niet. Een mélodie, die me er aan deed
'denken, met heel wat valsche noten
ertusschen. werd od een. cither getok
keld door een Griek, in een derde
rangs cafótje bii Wadi Haifa.

Deze ouverture zei ze. Hoe
vreemd

Niet zoo heel vreemd. Want die
Gr/k was Harry Feversham.

Het antwoord was dan toch geko
men. Elsa zat heel stil. Ze vroeg zich
niet af. waarom Durrfance haar dit
eerst nu vertelde. Het scheen haar
toe. als had zii met Harrv gesproker
en hii met haar. De muziek had dan
toch een brug gevormd

Wanneer was dat vroeg ze.

In Februari van dit iaar. Ik zal
ie er van vertellen.

Jn. doe dal

En Durrance vertelde, vanuit il>:
schaduwen der kamer.

TWEEDE DEEL
HOOFDSTUK I.

Het antwoord on de
ouverture.

Elsa bleef zitten zooals ze zat, met
hoar viool oo de knieën. Zoo zat ze
naar bulten te staren en verbeeldde
zich. dat Harrv Feversham zelf tot
haar sprak.

liet was op den avond vóór lk
de woestiin introk voor het laatst
begon Durrance en het diepe verian-
gen en het grondelooze leed waarmee
hii dat voor het laatst onwillekeurig
uitsprak, liet Elsa dit maal koud. Dat
was de viiftiende Februari.

Jo. zei Elsa droomerig. Hoe
vreeind. dat ze had moeten wachten
van Fébruari tot dezen Auguslus-
avond om nieuws van hem te hooren.
Berouw overstelpte haar had ze
maar eerder van ziin dapperheid ge
hoord ach. wel was ze zwaar ge
straft

Ik had 't heel druk gehad dien
dag en had behoefte nog een flink
eind om te loooen Zoo liep ik «len Nijl
langs tot Tewfikiek. een klein stadie.
Toen ik door de hoofdstraat liep
liporde ik uit een cafétie een viool en
een cither klinken. Er stonden een
naar Arabieren. Negers. Grieken, en
een naar Egvotische soldaten voor tc,
luisteren. Ik bleef even staan en keek

:over hun hoofden heen naar binnen.
In de gelagkamer waren vier Grieken
■aan 't spelen, 't Leken me een mail
en vrouw, de man in lomoen gekleed,
de vrouw dik en ruw. en ook in ar
moedige kleeren. Blijkbaar was hun
dochter er bii, een meisie van een
iaar of zeventien. Zii zat veel beter in
de kleeren.

De vierde was een manspersoon
én zat met ziin rug naar me toe over
ziin cither ceboger». Hii had een
baard, dat: kon ik nog net zien. De
oude man krasté oo de viool, dat men
«oden dichthfeld. de twee vrouwen
walsten langzaam en de iouge man
tokkelde op ziin cither. Het geheel
was buitengewoon droevig om aan te
'zien.'vier witte muren, een toonbank
met drank, één bengelende petrolcs
umlamn en dan dat tooneeltje

Hoe ontdekte Ie. dat die «ither-
spelcr Harrv was?

De wals was ten einde, de oude
vrouw zonk buiten adem neer. liet
meisie lcifam naar voren orn te zin-
gen. de oude man zette een nieuwe
snaar od ziiif viool en de ionge keek
oo. En toen het liedie uit was. hezon
hii met ziin rug naar mii toe een solo
op ziin cither. Zoo valsch zoo
valsch. dat men geen toon er aan kon
vastknoopen. De ruwe kerels die luis
terden. grinnikten hoe langer hoe
hnrder en riepen hem schunnige op
merkingen toe. Tk wou iuist weggaan,
toen de onenvolging van sommige to

nen mii trof. en tk als bii tooverslag
terugdacht aan Ramelton en aan de
Mehjsine-ouverture.

Was het een melodie uit de ou
verture riep ze uit.

Ja. en 't was Harrv Feversham
die haar speelde. Dat raadde ik
toen echter nie.t. Ik had alleen behoef
te orn den man flink wat te geven
en toen hü naar buiten kwam en met
ziin hoed rondging, wierp ik er een
rijksdaalder in. Hii keek mii etom
verbaasd aan en toen herkende ik
hem. in weerwil van ziin baard. Hij
'ontstelde hevig en voor hii zich kon
beheerschen ontsnapte hem dit eene
woord Jack

Ibis je vergiste ie niet vroeg
Elsa verbaasd. En H mr. Fevers
ham kon geen noot muziek. Hii had
absoluut geen gehoor

Toch was hii het en toch deed hii
het Er hing dan zeker toch iets in
ziin herinnering en met. wie weet.,
hoeveel inspanning was hii er in ge
slaagd iets van wat hem was bijge
bleven op 7.lin muziekinstrument over
te hrencen?

Elsa was dien bewogen. Dit was
liefde. DU was trouw. Zii wist. dat
voortaan het tooneeltje in dat café
■nooit meer uit haar gedachten zou
gaan. Maar iuist de wetenschap, dat
zii onrechtvaardig tegen Harrv was
geweest, (leed haar besluiten dat al
thans Durrance nooit zou lijden om
een fout van haar.

Verleden jaar in Hill Strc-et. gina
•Durrance voort, zei ik. dat ik hoopte
Harrv nooit meer te zien. En nu
nu was de teruehouding geheel aan
ziin kant. Hii trachtte zich terug te
trekken tusschen de menschen. maar
lk green ziin arm vast. Hii hfld iou
leed aangedaan. Dat wist ik. Moar
daar dacht ik toen niet aan. enkel
aan (le laren in Oxford, aan Sonford
Lasher, aan Kennington Island, aan
den tiid. dat hii naton eenige echte
vriend was geweest-En nu speelde
hii hier om een naar rampzalige cen
ter. te verdienen

Neon viel Elsa hem in de rede.
Geldgebrek had.hii niet. dat heb ik
vandaag nas gehoord. Zii vergat de
voorzichtigheid in acht te nemen en
Durrance sloeg er geen acht oo.
Waarom was hii daar dan

Dat weet ik niet. zei Durrance.
Ik was een dwaas. Ik liet hem gaan,
•lk cal me zelf nooit vergeven. Hij
fluisterde Laat me eaan. Jack. toe.
Iaat me gaan. De -menigte drong op.
Ik kon hem nog toefluisteren Kom'
in mijn kwartier te Wadi Haifa, zoo-
dra iè hier klaar bent. en ik liet hèm
los. Dien ceheelen nacht zat ik oo de
veranda hem on te wachten. Maar hü
kwiim niet. En den volgenden mor
gen vroeg moest ik de wor-stün in.
Biina zrt ik er nne iets van tegen een
vriend Catder ie wed wel. waar
ie dat telegram van kreeg

(Wordt vervolgd).