Haarlem's Dagblad | 1917 | 29 september 1917 | pagina 9

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

SCa.ftx*lem'

CER DE BLAD

ZATERDAG 29 September 1917

Raadsels

(De«e jracMftsds zijn alle ingezon Jen
door jongens en meisjes, die ,,Vonr
Onao Jougd" lezen. De namen <;».t
hinderen, die mij voor Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen-
den worden in liet volgende nummer
bekend geinaakl).

Iedere maand worden onder de béste
oplossers twee boeken in prachtband
verloot.

1. (Ingez. door Madeliefje):

Mijn 1ste is een wnterkeering,'mijn
2de is een deel van een wagen, mijn
3de geven en krijgen we allen, lui
mijn geheel is oen stad in Klein-
Azië.

2. (Ingez. door Tieki,.,:

Mijn 1ste is een groote rivier in
'Afrika, mijn 2de is een viervoeter.
Mijn gelvoel woont bij mijn eerste.

:i. (Ingez. door C. WRÜemson):

Ik ken een plaats in Overijsel van
5 letters. Geef me een ander hoofd en
Ik ben eon plaats in Drente.

•t. (Ingez. voor Arend,:

Mijn 1ste is niet dichtbij, mijn 2de
is niet dik. Mijn geheel is een plaats
•in Frankrijk.

5. (Ingez. door Charlie Chaplin)

Vul de puntjes in met medeklinkers,
2uodat go een bekend
krijgt.

op den scheurkalender of het nu toch
eindelijk al 26 Juli was. t Leek wel
of de dagen als een slak voortkrópen,
zoo langzaam gingen ze voorbij. Zoo
was 't dan toch 25 Juli geworden, de
dag vóór 't heerlijke feest, Bang dat
ik ine zou verslap-n, zette ik 'e avonds
den wekker vast op zes uur, dan zou
hij s morgens tijdig genoeg mij wak
ker bellen. Nu gauw naar bed en
gauw gaan slapen. Maar daar kwam
niets van. Om 7 uur lag ik al in bed,
maar om 11 uur sliep ik nog niet en
's morgens om 5 uui lag ik al weer
wakker. Ik' kleedde mij gauw aan, om
7 uur moesten wij bij de school aan
de Bakkerstraat wezen, dus tegen
dien tijd ging ik daar naar toe. Er
waren al meer jongens. Daar kwam
mijnheer al aan.

Met ons allen wandelden wij naar
de Tempertier^straat. Daar is do
school van mijnheer Saeys. Op de
spoelp'.aais kwamen de scholen bij
elkaar, die mee zouden gaan. Spoe
dig waren wij opgesteld, en daar gin
gen we in optocht met vaandels en
muziek naar de boot, die versierd was

de reis verschillende vroolijke stuk
jes hadden gespeeld, spoelden nog
eens hot mapje van Billie Ritchie, en
daarna gingen we
de tocht heerlijk, toch begon het va
ren me op het laatst te vervélen, en
was ik blij dat ik thuds was. Daar
kwam aan 't vertellen haast geen
eind. Dien avond sliep ik niet om II
uur, maar wel 2% uur vroeger.

JOOST VAN DEN VONDEL,
oud-12 jaar.

Onze Sint-Nicolaas-
wedstrijd.

Brievenbns

(Brieven aan de Redactie van de
Ku-nder-Alfdee! ing moeten gezonden
worden aan Mie wouw lULO.VlBElM;--
ZEEMAN, Bloemhofetraat 5.

In de bus gooien, zonder aan
schellen 1;

Nieuwelingen zijn GEERTRUIDA
J. v. d. PUTTE «i WILLEM N. v. d.
PUTTE, Voorzorgstraat 41 a NEL-

LY DE KNEGT, Suina trastraat 26,

huis. Al was Schoten.

C. W. en W. G. W. ILet speet
me erg, maar jullie brief Ik wam te
laat.

VIOLET. Jij was ook te laat. liet
doet me genoegen dat je zoo heerlijk
genoten hebt. Nu gaat het werk zeker
van een leien Gak je.

F. F. G. Wat héb jij nog een ple
zier van- je vangst gehad.

NELLY DE K. Er is al een Lo
belia, kies dus een anderen naam.

D. A. P. en C. L. J. DEN II. -
Je raadsel is goed. Nog wel gefeli-

e'andig van jullie, dat je voor je ko
nijntje ook aan het zorgen ben- voor
de winter-pro visie. Veel boterhamme
tjes zullen er wel niét voor hem over
schieten1?

ONRUST. ICom Woensdag tus-
schen 12 en 2 uur maar eens bij me
kijken naar de verlangde plaatjes.

CONTROLEUR. Je raadsel is
goed.

AAN ALLEN. To! mijn spijt kan
„AsschepoeS" deze week geen plaatsje
vinden.

Mevr. BLOMBE.1 iiG ZlïElMAiN.

Haarlem, 20 Sept. 1917.

Bloemhofstraat nr. 5.

oltcerd met Coma's verjaardag. ITeb Clara, dat 2

De slimme Anton.

Tan;» Clara schreef mü een brief,
waarvan de inhoud mii zeer verraste:
hel wan een tameliik lange brief, Ou
de eerste bladziide verhaalde tante

een Daar laar Geleden

je geen leuk plannetje voor movi'-rs j met Mr. Brown uit New-vier
verjaardag? j waken in eene badolaats had «worsre-

JO en TEUN R. Hebben jullie bracht: Mr. Brown, die in ziine ieiusfc
Woensdag prettig gebald? 'Braun heette en in Darmstadt cebo-

HEIDEBLOESEM. Nu ik reken rejl waa 6n onbegroeid. Ilii had zich
De ervaring van vorige jaren geeftook vast, op je met den Sint-Niep- j aangetrokken tot tante Clara ae-
me moed om er opnieuw mee voor den laa.'/wedstrijd. Het vorig jaar deed je jvoeld: zii gingen daaeliiks met 6lkaar
dag te komc-n. Er is theusuh moed voor inimers ook mee? wandelen, maakten nu en dan uit-

noocfig, want we zijn er Ln het afge-DUINROOSJE. Misschien heb:staDi,,s Ml. Brown was weduwnaar
loopen jaar werkelijk niet rijker op jij wel lust om iets moois te bro en ~n ake!itr rj,t.;

geworden. Onze eigen speelgoedkastvoor den wedstrijd. Öf naai je Kevert E(!n 'der ve|e millionnalrs van Ncw-
naocht misschien weï eene voorzien j LEEGWATER. Je raads is York was'hij. die eigenlijk daarginds

niet meetellen maar in hun geboorte
land nosr mach tier imnoneeren.

Toen ik zoo ver gelezen had. dacht
5k met. schrik, dat miirn goede erf-

worden, in plaajts dat wij eigen speel- goed.

goed afstaan aan anderen. En toch, 1 HUISMOEDERTJE. Me dunkt,
met vlaggen en wimpels. Nu stapten i en toctó als we om ons lieen zien daAr' (broer heeft Woensdag nog een pret-
wo in. En daar begon hel geroep en zijn er nog heal wat kinderen, die het tig ritje gehad en zoodoende heeft
geschreeuw. minder hebben dan wij. Wanneer we j groole zus nog eens van het mooie

Het

IOUW. i "imum ireuoeu uuii wjj. vvoiiiiieer we grool© ZUö nog eens vtuii p. wilrifl

Mis zóó erg, dat het wel kek denken aan al die zalen met zieke lier 1st weer geprofiteerd. Raad ik dat tante uara
woordwe de„ dort we'Vïftt'SS'%<"a. „B HULITBR. - It ben M 1

Strikvragen:

ii. Wélke mond eet niet? Welke
neus ruikt niet? c. Welke hals draalt
niet. d. Welk- oog kan niet zien? e.
WeUe hand kon niet grijpen? f.
Welke voet kan niet gaan?

Kaadseioptossingen

De oplossingen der vorige raadsels
iijn;

i. Brandkast 2. Wezel.ezel. 3.'
Hollandse tic Ijzeren Spoorwcg-Maat-
S' happij, land, taal. Goor," aal, raad
sels, Holland, scheren, ijzer en spoor
•weg maal. schapp. ij.

Goede oplossingen ontvangen van:

Frans Gehl 6, H. A. v. Doorn-ik C,
VYdrn Spoor 6, Karei V 6, D. A. P.
en C. L. J. den Hollander, 6. Alpen-
roosje 4, Jo en Teun Reimermk 6,
Dina 6, Annie G, Duinroosje 6, Leeg
water 6, Heideblocsem 6. Kabouter 6,
Hulsmoedertje 5, Jan Steen 5, Hém-
brandt van Rijn 5, C. Philippo
Glazenmuiltjc 5, M. A. de Ruyter 5,
Begonia 6, Arend 6, Tickle en Pierie 6,
Piet Jongens 4, W. P- v. d. Bogaardt

5, A. Spaargaren 6, Embong Plosso 6,
Dirk en Hendrik Dorr 6, P. Jansen 6,
Anemoon b, Mosroosje 6, Jacob Cats 6,
Getieraa. Botha 6, Lodewijk II 5,
Roodkapje O, Sneeuwwitje i>. Thee
roos 5, Klimop 5, C. WiJleinscn 6,
WvUeuifcien' 6, Roodboi&u.je 5,
Mieutje dc Haan 0, Lelie 6, Blody
Fok 6, Conducteur 6, Joost van don
"Vondel 5, Oharly 6, Billy 6, Aait
Overmeer 6, Klaas Kramer 6, Come
Kramer 6, Aafje West 6, Andrlea
West 6, Rudolf Oschatz 5, Dirk
Osciiatz 5, Jan Harmgii C, Lodewijk

6, J. v. Beam 6, Controleur 5, Leidc-
naar 5, Kerstboompje 5, Slucadoor 5
Jans Lomans 5, Onrust 5, Aconietje
4, Old Firehand 6, Graaf Floris V 0,
Pieter Mantz 6, Kara! V 6, Theodoor
Ovorinoer 6, Assohepoester Dik-
kerdje 5, Goudvis ih je 6, Ka rol V 6.

Kail-rubriek.

GUSTAAF ADOLF. Jan Steenstr.
67, heeft 3 zindelijke jonge poesjes.
Wie er een hebben wil, mag het bij
hein komen halen.

MOSROOSJE. Kennemersu. 42,
vraagt Kwalta-Soldaatjes cn geeft er
voor in ruil: vreemde post.zcgi.is, IJsco
beertjes en .verschillende andere
plaatjes.

Mej. HAAS dank ik vriendelijk voor
de prachtige collectie plaatjes.

ben prettig dagje.

HET GEI'. DESSiBNfFE ES T.

We zouden een reisje maken niet
de boot r.aar Alphen aan den Ouden
Rijn. Ecu paai--weken geleden had
mijnheer het at tegen ons gezegd,
dat wij op den 26sten Juli, dan was
het Gerdessenfeest, de reis mochten
meemaken. Jongens wal verlaagde
ik naar dien dag. Eiken dug keek ik

uuii viioicji we ons rijk en gelukkig-, - - ,r, iwu i^i. vui

kaar -,n geen weken meer zouden a! de boterham wat heel erg dun. I benieuwd naar je examen. -.genomen. Neen tante Clara had nie.s

zien. Doch aan al dat lawaai kwam we zullen ons nog rijker en nog ge-1 TIEKIE e:i PIEiNE. Wat heeft kwaads in den zin.
spoedig een eind, want de boot stak luftkigcr gevoelen, wanneer we iets dc. dokter van Bouikje gezegd? Breng I Ook rnr. Brown had Goen suoode be-
van wal en stoomde weg. Eerst ging j van het. onze- van ons-zelf afstaan. Je bouwplaat maar bij mij, dan zal doelimren. lIli wti«tA aan zi n

do tocht langs t Zuider Buitenspaw- Ifet ie in alle opzichten zoo donker om je aanbod n-VKMloJ'

prachtige waiiariiden
koeien te" zien kregen. Zoo kwamen we
iu de Ringvaart. Toen we van de
Tempcl-ersstraat naai- do boot wan
delden wilg het prachtig w eer. Toen
we echter halverwege liet Spaarne
waren begonnen de wolken voor de
zon te schuiven, en toen we in de
Ringvaart kwamen, begon het zelfs te
druppelen. Het regende gelukkig niet
lang, muur cLe zon kregen we den
heelen ochtend niet meer te zien.

Wat zagen we in de streek van de
Ringvaart verbazend veel turf liggen.

Zoo in me zelf dacht ik nog: .Jon
gens, ik zou wel willen dat we er daar
een paar honderd van dn huis-hadden.
Al kregen we van' don winter

wilde enkel aan zlu

de Rubriek vormei-1 lieve oude vriendin een kleine atlenne

ons heen, er ia giroote vraag naar licht, Hot 'raadsel, waar je over schrijft, j bewirzen en zond ziin dochter
welmu, willen wij onze kaarsjes laten'jg g-oed. ne niolii. die haar reis door Eurooa

sohijoen? Zelfs nachtpitjes hebben BMBONG PLOSSO. Jtoe is hot deden, naar tante Clara toe. Tantetie
Oians gu-oote waarde. Willen wij mede er Jlu mee? Ik vond hel toch aardig, schreef me r_ de docluer was Mr.
inst^mhten met het mooie liedje 1

Laat uw lichtje schijnen, helder

(aai het rond,
Laat liet vriendelijk stralen, waar
(gij droefheid vondt?

En ik hoor jullie mondjes zeggait:

„Ja, jab wij willen" en ik zie groote Met je figuurzaag kun je heel aar-

..c,<üge (jinigen fabriceeien, b.v. een por-

treUijstje, een horlogestandaard-je enz.
JACOB CATS. Je raadsel is goed.

dat je op bed nog een briefje sohreef-1 een ice: die niclit was eene wees. «e-
Als ik Hannie weer een6 spreek, zal j jieei on Mr. Browns eoedheid aanae-
ik haar al je «ragen overbrengen.

Heb je zin in den nieuwen wedstrijd?

DIRK en HENDRIK D. Je raad
sel is goed. Nog wel gefeliciteerd met
verjaardag. Je 'bent niet vergeten.

kléine handjes naar mij uitge
strekt, die mij vertellen, dat ze on
danks corlog en mobilisatie, een goe
de daad willen verrichten.

Do nieuwelingen vragen natuur
lijk wat zullen wij maken?

Ik denk aan een praxitische huis-
van übii winter nor moeder, die haan- kinderen op Sint-
i, f i i Nicolaas drie geschenken gaf. „Nu,m-

zoon ergen kolennood, dan hadden mef é($n noodigs, nummer twee\ritz.cht hebt. Hoe ga a
we ten minste vooreerst geen kou te iets n,uttigs, nummar drie iets pret-1 moeder?
lijden.' Verder op zagen we in de ..tigs", placht ze te zeggen. Deze in-, SNEEUWWITJE Jij bent een
verte heel flauw de spitsen van to- deeling wil ik overnemen. Dus wc rare chinees als je blij bent. Dat had
reutjes. We kwamen ook nog langs (werken voor het noodflge, voor het een dure blijdschap kunnen worden.
•■"'«"«"■OSM, di. i,r werkinf'Mtuse -n «W «f' Ho, vindje Mt

LDlHvWljlv 11. Heb je veel gold Overwinnen is hier een eunhemisme
gekregen voor je eikels cn kastanjes?

Je hebt er heel wat gevonden.

ROODKAPJE. Jullie kunnen nog
eens. tippelen. Prettig, dat. je nog
zoo n mooie wandeling in liet voor
liet nu met

wal U, ü)e iL(ra'S«kC,aÖ,,,KS;

een tanden. Als je daar ondeu- kwam, i.„a«

dan zou je er niet; levend meer onder

andaan komen. Nu kwi
hei Brasemermeer. Dat is eoist een
watervlakte. Van den overkant zie
je niets anders dan een lijn van on
geveer 2 centimeters dikte.

Natuurlijk hacldcn we ondertus-
scJien al eenige glazen melk en brood
jes gekregen. Toen we nu over het
Brasemermeer waren gevaren kwa
men we in den Ouden Rijn. We
g-ngen toen zoo naar het kicme ge
huchtje Oudshoorn waar

boot

was blij daarom, want na
zóó n tijd op een boot gezeten te heb-
uen, ii -d ik grooten lust gekregen
een eindje te gaan wandelen. Wc
slapten uit en wij werden weer op
gesteld. Evenals wij van de Tempo

van tapijfetalen, ik hoop, dat
knappe schoenmaker zich weer met
onbetuigd zal laten, misschien willen,!
anderen ziteli er ooik eens aam wagen.

Nu het nuttige. Een aardig jurkje of
ioEgeneblousjC. Een gehaakt mantel-
tje of mutsje. Nette zakdoekje® in een
zelf" gemaakt zakje. Een paar mofjes
cf har.dechoentjee. Aardig baby-goed,
dege'ijke schorten, enz. enz.

Ten slotte het aangename. Boeken
spellen, poppen, knikkerzakken met
inhoud, doozon met opzetplaten, wa
gentics, pakhuizen, kortom alles wat
- - speelgoed is. Natuurlijk is een eerste

liersstra'al naai- do boot gewandeld j eisen, dat het er welverzorgd moet uit
waren, evenzoo gingen we door bet zien. Wat gescheurd is, moet geplakt,
kleine stadje Alphen dus ook weer w n verveloos ï3 moet geverfd, wat uil

s— -'i w~ - ^p=rs

Alle huisjes hadden luiken voor 'Snen ^vordeui. Denk

de kleine ramen en de moeste men- een£ .aan wat een genot voor zoo'm
sclien liepen op k.oinpen. beoiégerig stumperd.e om de pop een

Na een klein half uurtje romige- uachxponiietje aan te kunnen doen cn
wande ld te hebben stapten we Weer haar bij zich onder de dekens
in de boa Bet stó.d er vol van do sl«W*£atI „elarbeidsveld U>
menschel,. We werden doo, eemgo '«™|t2 „riendelijike
jongens voor k.ppen uitgescholden i ;„n> die mij -t zij kleertjes of

en ze vroegen of zo ons oen beetje speeigeod" zenden,-dat een opknapper-
rijst zouden bitingen. Ze zeiden het, tje behoeft, dan zal ik dut in de Ru-
ömdat «r aan weerskanten van de briek vermelden. Wie zich met de re
boot gaas gespannen was.. Dat was puratio belasten wil, mag hel als zijn
gedaan dat er dan niet zoo gauw haar inzending boscaouwoii.
icniatKl over boord kon vullen, watIedere inzending moet voorzien
anui

tocht was iets anders dan
reis. W

dat lang zoo breed niet

JAN VAIN li. Hot spijit me, jon-
gen, dat ik niet meer geregeld wiat

wann irekje enz. iMfsschiaa heeft moe- van je te lm oren krijg. Maair ik be-
der nog- wel een lapje, waar een knap ga>jjip Jxestj, dat je drukke leven je ge-
naaistertje wat van fabriceeren kan. )lee| jn beslag gaat nemen. Eén ding
öf -er liggen nog kleedingstukjee, die rae, dat je je zeker bij dezen

le klein zijn voor de jongste. Een vvecstrijd niei onbetuigd zult laten,
•fivsch kantje, of een aardig doorrijg- Dag Jan. hel ga ie bijzonder goed.
lintje on het oude is in iets nieuws yssCH'EPOESTBR. Je raadsel is
omgetooverd. Verleden jaar ontving gyed Je hebt je briefje netjes gevom
ik een paar zelf gemaakte -pantoifols Wen, du® een enveloppe was niet noo-

BLODY EOiK. Je raadsel is goed.

GUSTAAF ABOLF. - Ja hoor. je
heb: het goed geraden.

GHARiLY en BILLY. Kunnen
jullie op hetzelfde kantoor komen?

AART O. Ik bedoelde het schrift
van Theo. Jij schrijft veel beter. Zeg
gen ze dat thuis ook niet?

THEODOOR O. Je raadsels zijn
goed. Lees eens, wat ik aan je bo
venbuur acQireef.

WEM S. Knappe jongens, dat

lk en nu kwam cle aan uit <L
mouw ik moest subiet iniin koffer
nakken en naar tante Clara reizen.
■Het moest natuurlijk heeten, dat ik
heel toevallig Kekomen was. Min ziet.
tante'» nroEiamaia was met zore co-
eemn-akt. En om kort te aaan. ik
moest komen, zien en overvv

huwen. Zoo als vanzelf smeekt:

Mis» Brown en niet bii oneeluk d©
niclrt.

Ik betron dan met te komen en we
richtten salinen alles voor (le ont-
vanKst der dollarnrinsos in. Daarna
wadi ten wii verlanzentl een telearam.
Wachtten drie. zes. acht dagen.

Zeg tante ik aeloof dat ze hee-
lemaal niet komen.

O zeker. Anten. Mr. Brown is
zeer reëel en zou zich niet veroorlo-

Wii wachtten hok drie dagen.

Tantelief, ik moet vandaac toch
dringend even naar huis.

Doe 't niet. Anton misschien
ont.vanaen we tuis: heden bericht.

Ik bleef en tantelief recapituleerde
al hare raadaevinaen: ingetogen ziin
lief ziin. attent ziin.-Hoffelijk en slim
in do vórmen; niet soms de niclit het
hóf maken maar enkel en alleen, bii
voortduurt de riike erfgename.

En law el. daar kwam tantelief het
terras onvliecen en zii zwaaide een
deoèehe en iubelde: zii komen, zii
komen! En zii verheugde zich kolos
saal. die «roede tante: heft kanten
mutate, dat ze altiid draaet. hing on
haar linker oor.

Ik sorong op. omvatte tantelief en
deed 'n waleie met haar on den liigo-
juiiie beiden verhoogd zijn. Wat treu- j iecden vloer liet oudie deed 't
rig van dat meisje! Wie a avonds uit; waarliik noe in de Dunties.
mc-et, doet goed zich van een Ion- j Ooeens. na?; een rui; hielden we
taamtje te voorzien. stil. Twee ioneo dames sionden voor

ANlDtRTES W. Of uk graag wd, ons en lachten luidkeel?,
dat de oorlog voorbij is? O, jongen, j Miss Bessie Brown en miss Moud;
zou or wel iemand bestaan, die datvan twee Aiinerikaansche ionge da-
niic-t, wensoht? mes heet er altiid eene Maud.

AAFJE W. Come zal je wel met j Het telegram had verlragi oiuler-
alles op de hoogte brengen. Prettóg, vonden.

dat moeder je wil helpen. j ds dames nakien hare koffers uit

CORRUE K. Zie je wel, dat hel:en verkleedden zich. Tante zegende
altijd goed i® toch maar te jxrobee- den heniej (|al Z1j zonder duena. ieis-
ren. Juiet omdai hel aantal mzen- tante kon het niet uitstaan,
der* gering wa®, was de kans om oen vreamde dienstbar» gees;«m in luns te
prijs te winnen, aes ;.e grooter. ite- jledj)en

vend spelgoed is altijd aardig, menr jj,e dames zaten in witte linnen
eieclU mituurlijik ook zorg Grteit^hot kler,di^ ol) lerraii. dronken tlic-e
konijntje link? Hebben ull«Uekoorlllk: Het huis.

hag nog eikels e«ondeiGcielhg. de ,a„.e d„, /llïeK(„ ,,ek_

JANBABINtiH. - Ik vond het M<^ WwtMw.

heuscii niet zoo erg, dat het mooie

Of ze ook den neef bekoorlijk vonden,
daarover lieten ze zich niet uil hoezeer
RenublieR wa-

Horen.

r het Kagercneer, sturem *M«Men er kinderen zijn, die ""kAREL V. Vast wel gefelici-i Krachtens een iizeren wet. waaraan
iet is als 1 Bra-(meer inlichtingen wcusciien, dan ban! teer-1 met je verjaardag.

i van naam, leeftijd en adres en moet1 weer al je «rijen tijd in beslag nam. daarover lieten z<
- i vóór 1 December Lu niijn beat zijn. Geniet nog maar van de zomer? na- zu vrite noemers
de heen-M eerdc-i klaar ia, mag het. eerder dagen.

weer I ik

hen iederen Woenèdaj

semenneer. Toen gingen

door de Ringvaart en daarna sohen 2 en 4 uur te spreken. Iedere in
kwamen we weer m 't Spaarne, waar ol 'nz-end6U>i; ,een lK"nn,ie'
we de mensohen weer van atte kan rinS aai; d-zeJ' wedstrijd omvangen,
ue e" cer a.lw een herinnering aan een goede daad.
ten zag6n toestroomen. Vlak overj

het Teylors Museum stopte de boot, j W. B.—Z.

De muzikanten Hie natuurlijk onder 1

j- c" I'k ihoop, datjeeen ontduiken mocelivk is beviel

lus-f het 'een "echt gezellig "dagje voor je aan miin verstand Miss Bessies milli-
zal wezen. joen en miss Maud aan mijn hart.

PIETER MARITZ. Wat leuk, Naar diezelfde natuurwet moest
dat je juist een prijs kreeg tegen je Miss Bessie Brown lecliik wezen,
verjaardag. Nog wel gefeliciteerd, Neen. leeliik eicenliik niet. Zii was
hoer'. Hebben jullie braaf pret ge- 2r0f>t. slank, had een intelligent ce-
maaikt? j zicht, en verstandige griixe oosen.

ACONilETJE. Het is heel ver-Maud evenwel was lief: eenvoudig:

'lief. Daarom zat ik al den eersten

avond ten ,i van alle overweging,
aan het ktuwar. sloeg voor Maud de
bladen om en zei. dat ze een stem bad
als eene engel. Beesie haakte cnaer
do luind een dik fichu en tante hield
haar zoo goed inoceliik bezig.

Tante /.eide me nog dienzelfden
avond, dat ik een ezi-.l was. Ik geloof
de haar en toonde dton berouw.

Den volgenden dag I_*ido ik slechts
voor Bessie. We smaken zeer ver
standige taal on Maud hoorde lunto
aan. dio haar allerlei episodes uit. on
ze familiegeschiedenis vertelde. Nu
en dan keek Maud ter z.ide naar mü
en haar mondie stond half open
allicht ui: verlegenheid over taiite's
venrouweliikhoid. Voorwaar. :k had
lust hei te sluiten niet met In-cht-
uleister.

Zoo verliepen eenige dagen. ï-teoda
was ile met. Bessie, een werkelijk de-
trelii-k meisie. en me'. -Maud, die veel
lacJito en allerlei dwaasheden uil-
haalde'. En ik wenschto uil- eene zus
ter als Bessie -- en eeno vrouw als
Maud.

Maud kon met. Bc-ssi* alles deen.
wai ze wou. Deze liet zich door cte
klein» reeeeren. ia chicaneeren

Dn viel mii on. Het inoest een ieder
opvallen. Inzonderheid, wanneer men
bedacht, dat do kleine blonde Maud
met haar onbekommerd lachte de
nicht was. op de goedheid van den
ouden heer aangewezen En alk-s ge
schiedde wat Maud wensclite. Wii
gingen wandelen, als Maud er rek
in had. on zaten in do sóhaduw van
onze hoornen, wanneer zii 't 1e warm
vond om uil te gaan.

Nu ia zei Bessie dan tot mii met
haar zusterliik lach ie. Maud is ver
wend. .Vlaar wae.-u. dal kan niet an
ders. Al is Pa ik meen rnr. Brown,
nog zoo boos in 'n groot etabiissa-
ïtk?ni is er altiid reden om boos '.e
worden dan babbelt Maud z.nne
gramschnn weg. Als ik eens melan
cholisch ban. dan lacht zii zoo haxt©-
liik. (ln.t de bui gauw over is. Maud ia
ons zonneüe in huis!

Maar u ie toch de oenige dochter
van uw vader?

Wat doet dit er toe' Men kan
haar niet weerstaan: men moet zich
hare tirannie laten welgevallen.

Jn men inoest zich onderwerpen.
Ik deed dan ook. wat ik haar van de
oogen kon afzien. Tante verweet mij
iederen avond de domheden die ik den
afceloonen dag begaan had. Maar
dan reide ik: dit was immers ooWv.-n
weg om Bessies hart te winnen.

Har» Hoogheid Prinses Maud had
gedecreteerd, dat het een koale dag
was. Het zweet narelde ons od het
voorhoofd, toen we^gjngen wandelen,
de hoogte op,

Ditmaal zei ik niel veel. Lk dacht
na: hoe komt het, dat de groote Bes
sie dat kleine dina in alles gehoo:-
zaaint? Zii is toch verstandig. 7.ii is
energiek zii is de erfgename. v\ aancn
weer: zii angstvallig mii af? Waarom
laat zii me steeds aan de kleine en
houdt zich bezig met tante, die flinke,
verstandige Bessie.

■En toch gevoel ik. dat Lk haar svm-
natliiek hen: wis en zeker. En giste
ren dat zonderling eesurek tussciien
om- Ik had het over miin besten
vriend en heb hem zeer geroemd.

Hii is de openhartigste, oprecht
ste mensch van de wereld.

Totat bloosde Bessie.

Ook ik schat openhartigheid bij
zonder hoog. Maar er kunnen om
standigheden wezen dat men hioi
openhartig ziin kan. Juist zii. die
men liet liefst heeft kunnen ionhtnd
dit beletten.

Zoo had Bessie gesnroken en zich
weder bii tante aangesloten.Ik peins
de over den zin dier woorden.

Waarom ziit ge zoo in gedachten
verzonken'? vroeg Maud. Wat zilt ge
hier toch diepzinnig! Allemaal den
ken ze en velen dichten op den ko<o>
toe! L' soms? Niet? Jammer. Mii dunkt
u zou vvtaj een lanc gedicht kunnen
maken of een drama sohriiverL
i Gaat u gaarne naar den schouw
burg? vroeg Lk verstrooid,
j Nu schitterden Mauds oocen. Dot-
j graag. En als Da. ik meen rnr. Brown
hel vergunde dan zou ik me wijden
aan hel tooneel. Het moet amusant
ziin rollen te spelen. Iemand un-
ders te ziin dan men heet.
j Er school mii Iets door het hoofd.
En daar u niet kan tooneelsne-
len. Maud zoo doet ge het in het da-
j geliiksch leven niet waar?

Tic begrlio niet wat u bedoeld?
j vroeg Maud en vverkeliik zii zette een
verwonderd gezicht.

Lis. geloof, dat u voor ons een
beet ie comedie speelt, zo:de ik.

Zii lachte. Soms wel.

Mooi nu had ik haar betrapt. Want
nu was ik zeker, dat zii Maud. rnr.
Browne eenicsto was en Bessio >le
niclit aangewezen on ooms goedheid.

D» beweegredenen waren toch dui-
deliik: het. eeuwige wantrouwen der
riike erfgenamen: de wensch. ware lie?
de t» vinden ah. miin hart jubelde,
dat ik de oplossing gevonden hud.v

Boven cekonten. bicven wii staan.
Maud ert ik. en waclitten oo do twee
anderen. Tante was buiten adem en
wternmii ontevraden blikken toe.

F u I i e t o n

De laciit naar miiiioenen

D. C. MURRAY.

20j

Hij ging dadelijk aan het werk om
rites weer goed tc maken en telegra
feerde overal heen, maar de drie
spitsboeven waren than® spoorloos
verdwenen

Een ding is gelukkig, merkte
Prïckett op, ik ken hun plannen
on heb eon voorsprong op hen. Up
al de drie de lijnen, die naar Van
couver leiden, lieb ik mijn maatrege
len al genomen.

En wat moet ik nu doeu? vroeg
Marie.

Naai- New-York terugkeeren en
uw vader gezelschap houden, ant
woordde PrickoM. Dan verteert u
niet onnoodig geld en jaagt u Engel
niet op het verkeerde oogenblik
schrik aan.

Ik hoop, dat u mijn onbezonnen
heid wilt vergeven, luidde het zachte
antwoord.

Wat heb ik u in hemelsnaam te
vergeven? U hebt het goed gemeend,
alleen ontbrak het u aan iemand, die

u een practischen raad gaf. Een
woord aan de politie en Engel had
binnen vijf minuten achter slot en
grendel gezeten.

Ik dach'. juist, antwoordde zij,
dat men door één hunner te van
gen, de anderen zou waarschuwen,
antwoordde zij, ik denk immers
alteen aan mijn vader, mijnheer
Prickett, en deze gelooft, met of zon
der reden, dat deze schat ergens ver
borgen is. Engel gelooft dat ook,
Suuse, Vogel en tk eveneens en als
deae schat gevonden wordt, heeft mijn
vader er het meeste recht op.

Ja, as hij gevonden wordt.

Hij heeft zooveel meegemaakt,
alles verteren. Zoolang als ik hot kan
verhinderen, moet hij deze hoop al
thans niet prijsgeven.

Ik zeg immers dat u hot goed
gemeend hebt, waarom moet u het
verder overlaten aan degenen, dit dit
handwerk kennen.

Ik wii het niet aan anderen
overlaten mijnheer Prickett, riep Ma
rie eensklaps driftig uit.

Dit gesprek had plaats onder de
overkapping van een klein station.
De regende kletterde op het zink cn
de wind blies zoo snijdend dot de
twee menschen' onophoudelijk heen
en weer liepen om niet te bevriezen,
maar bij deze laatste woorden bleef
Prickett plotseling staan.

li wilt het geval niet aan een

ander overlaten? vroeg hij.

Neen, althans niet geheel, ik
wil u helpen, hot gevoel hebben dat
lk iets presteer. Hoewel ik nu een
domheid heb begaan, is toch nog niet
bewezen, dat ik niet bruikbaar kan
zijn.

En u zei mij zelf, dat u bijna in
e kaar waart gezakt toen u de spits
boeven zag.

Maar nu ben Lk niet bang meer,
verzekerde zij. Stel mij maar op dc
proef.

Zoo cn waarom is u niet bang
meer?—

Ik zou nergens en nooit meer
bang zijn, nis ik maar wist

Zij barstte eensklaps in -tranen uit.

Wat moet dat beteekenen, kind
lief, woes toch kalm, vermaande hij.

Mijnheer Prickett, zei ze nu vast
besloten, ik heb het grootste ver
trouwen in uw doorzicht en als ik
onder uw bevelen stond, zou ik voor
niets terugdeinzen. U zoudt mij be
slist kunnen gebruiken; aan uiihou
dingavermogen zal het mij nooit ont
breken.

Neen, Lieve juffrouw Har court,
antwoordde hij, ik kan u in 't ge
heel niet gebruiken. Ze kennen u en
uw gezicht alleen maakte hen in de
verte al angstig.

A's da', alles is, wat u heeft aan
te voeren, dan zal ik wel 2orgen dat
niemand mij herkent.

Romantische ideeën. Geloof nooit
aan een verkleeddngacomedóe, juf
frouw Harcourt. Op het tooneel gaat
dat goed met smink en een pruik
maar niet in hei maatsch appel ijk le
ven. Er zijn immers maar zeer en
kele menschen, die daarmee iets
kunnen bereiken, ik heb in mijn ge-
heele leven slechts een kunstenaar in
dut vak ontmeet en dien herkende ik
nog aan zijm oogen. Neen, neen, u
moet mijn raad opvolgen. Een ver
kleedpartij zou m*? erger zijn dan
uw alledaagsch voorkomen, waar
mee ik echter niet wi: zeggen, dat u
alledaagsch is. De hemel beware mtj
daarvoor Lk wil alleen zeggen dat
als een geraffineerd mensch zooais
Engel u verkleed ontdekt, hij dade
lijk weet hoe luat het is. Neen, neen,
laat mij maar mijin gang gaan, juf
frouw Harcourt.

Goed, mijnheer Prickett. Er is
mij alles aan ge'eg/en, om weer bij u
in dc gunst te komen.

Dat is verstandige taal, ant
woordde hij. Wij scheiden dus hier.
Mijn trein gaat over een half uur, de
uwe eerst veel later. U doet dus beter
in een restaurant, te gaan. liet is
ijzig koud.

U hebt immers het adres van
mijn vader in New-York?

Prickett knikte toestemmend.

En u zult ons beiden bericht
zenden?

Zeker, zoodra ik den man ,te pak
ken heb, telegrafeer ik; nu zouden we
nog wei samen kunnen ontbijten,
maar op dit ellendig© station is niets
te krijgen, zorgt u dus maar dat u
onder dak komt.

Zij gaf hem de hand tot afscheid.
Pricke'.l stoomde in westelijke rich
ting weg. Hij werd herhaaldelijk on
derweg begroet door militair uit/Len
de hoeren, die aan den trein kwamen,
te ograiTuncn afgaven of in ontvangst
namen. Van de zonderlinge gebeur
tenissen, die ut den eersten nacht in
de dantescoupé afspeelden had liy
geen flauw vermoeden. Een dame was
er met een goedkoope citybag inge
gaan en een half uur later was er een
armoedig gekJeede mulatten jongen
met plompe laarzen aan de voeten en
eon wollen dos .om den hals uitge
stapt. In tegenovergestelde richting
als de trein reed, dreven er in de snoi
stroomende beek een troepje vrou-
wenkieederen en in een paar goed
koope handschoenen waren twee
strengen vrouwenhaar verborgen.
Zonder iemand te ontmoeten, sloop
de mulatten jongen de gang van den
slaapwaggon door en sprong hij met
een lichten tred vlug over naar een
derde klasse coupé, '...sar hij zich op
,dc houten bank uitstrekte. De grond
waa daar vuil en de lucht snikkend
heeL

Ik zal alles op hel spel zetten om

.v goeden dunk tyteug le winnen,

ijnhcer Prickett, mompelde de mu
latten jongen in zich zelf, terwijl de
trein puffend en zuchtend- doorstoom
de.

VEERTIENDE HOOFDSTUK.

Te San Francisco gekomen, nam de
heer Prickett een kaartje naar Van
Couvev en Marie deed hetzelfde.
Prickett zat in rijn eerste klasse cou
pé en gebruikte drie maaltijden pee*
dag en vond dat de reis hoogst nan-
g en aam verliep, terwijl de voor hem
onzichtbare gezet in, deze hoogs', ver
velend vond. Zindelijk kon men den
landverhuizerswaggon geenszins noe
men en ofschoon de menschen, die
zich daarin bevonden niet kwaad of
onhebbelijk waren, inoest men het
toch een smerig troepje noemen. Zij
spuwden en rookten en vermengden
hun gesprekken met menige ruwe
zinsnede. In het bijzijn van vrouwen
hielden ze zich wel een weinig in,
maar een in elkaar gehurkte mulat-
ten jongen, die den geheel en dag uit
het raampje naar buiten staarde leg
de hun geen dwang op en dut de
wangen van de vermomde toehoor
stci menigmaal met werden

bedek', konden zij onder dc l»ri:in>"
verf daarop niet zien.

(Wordt vervolgd.)