RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
De Toestand
DER DE BLAD
sagytol-sacl..
ZATERDAGS 6 Ooiober 1017
Raadsels
(Deze raadsel© zijn alle ingezonden
door jongens en meisjes, die „Voor
Onze Jeugd lezen. De namen der
kinderen, die mij vóór Woen6dag-
iniddug 4 uur goede oplossingen zen
den worden in liet volgende nummer
bekend gemaaktf.
Iedere maand wordt onder'de beste
'oplossers twee boeken in prachtband
iverloot.
De raadÉelprijzen \oor de maand
September zijn bij loting ten deel ge
vallen aan I/ODEWIJK en WHM
SPOOR, die ze Woensdag 10 October
in; mij mogen afhalen.
1. (Inge/., door Arend.)
Ik geef licht, plaats een letter voor
ine en ik ben een bloem, plaats weer
een 'etter voor me en ik ben iets heel
leelijks.
2. (Ingez. door C. Wiilemeen.)
Ik ben eiri stad in Oostenrijk van
5 letters. Geef ine een ander hoofd en
ik word gedragen door jongens en
meisjes.
3. (Digaz. door Bailie.)
Mijn 1ste is een kleur en mijn 2de
is een voorzetsel. Mijn geheel is da-
gelijkseh voedsel.
4. (Ingezonden door Dirk en
Hendrik Derr.)
Ik hei eon spreekwoord van 5 woor
den en 30 letters.
12, 9, 20, 5 is niet druk.
7. 8, 2, 6. 11 is een gezonde drank.
13, 29, 9 is een lidwoord.
21, 22, 23 is een plaats-in Gelder
land.
30, 17, 14, 18 is een ontkenning.
Men 19, 20, 6, 11 is een andere naam
voor beest.
24, 25, 20, ÏO, 27 is een Jcleui.
1, 2, 0, 10, 30 lts hard.
Een 1G, 17, 29, 30 is een lichaams
deel.
Een 15, 3, 23. 2 groeit op liet land.
Een kip heeft een 5, 6; 4.
22, 23. 21. 11 is een vrucht.
25, 26. 17, 1 is een hondennaam.
5. (Strikvragen.)
a. (Ingez. duor P. Jansen.)
Wat val: door de ramen, zonder
he mte breken?
b. In welke plaats van Koord-Hol-
land hebben dj menu:hen nooit ge
noeg?
c. Wie kan alle talen spieken?
6. (Ingez. door Asschepoester.)
Ik ben een plaats in Overijeel. Ont
hoofd me en ik ben Um.merman»sge-
reedschup.
Kaadseloplossingen
De raadseloplossingen der vorige
Week zijn
1. Domaekus
2. Nijlpaard.
3. Ommen Enunen.
4. Verdun.
5. Al is de leugen nog zoo snel, de
waarheid achterhaalt, haar wel.
6. a. de mond van een rivierb.
os neus van een schoen e. een
Jtals van een fleecli d. een oog
van een naald e. de voet van
een standbeeld.
Goede opKvsu.geu ontvangen van
Sleedoorn b. Generaal Botha 6, j
Arend 6, P. Jansen 6, Jan Hannah 6,
•Theodoor Overmeer 6, Aart Overmeer
b, i_. W. Willemeen 6, W. G. W'il-
lêrnsen 6, Graaf Flon.s V 4. G azen-
muiltje 6, Michiel Adr. de Ru-yier
Orcnidea 6, I-eeghwaier 6. Madeliefje
5, inkje De Wielrijder 6, C. Phi
lippe G, Joost van den Vondel 5, On- j
rust 6, Charly 6. Billy 6, Aconietje 6,
Karei V 6, Nelly de linegt 6, Du.n-
roosje 6, Tiekie G, Picne 6, Robinson
Crusoe G. Begonia G, Piet Jongens 6
Controieur 6, Leidenaar G, Kerstboom
pje G. stuc-adoor 6, Jaus Lomans 6, J-
cob Cut6 6, Mientje en Paulieaice van
Amstel G. Andrite West G, Aafje West
R, Corrie Kramer 6, Klaas Kramer G,
M.entje en 'J annetje Schutter 6, Huis-
moedertje G, Jan Steen 6, Rembrandt
van Rijn 6, Alpenroosje 6, Wint
Spoort., D. A, P. en C. L. J. den Hol
lander 6. Ditia G, Annie G, Aamie
Huinmersen 6, F. Gehl 6, Dirk en
Hendrik Den- G 6, Jo en Teun K
Theeroos 6, Klimop 6, Roodkapje 6,
Sneeuwwitje C, Mientje de Haan 6,
Roodborstje G. Rudolf Oschatz 6, Dirk
Oschutz G, Conducteur 6, H. A. van
Doornik 0, W. P. v. d. Bogaanlt 5,
A. Spaargaren 0, Astscbepoêtster 4,
Dókkeidje 4, Bodewijk G. Biody Fodk
G, Marie Groeueveld 5, Geortruida en
Willem v. d. Putte 4.
Knil-rubriek,
EEN ONBEKENDE dank ik vtien-
dei-'k voor de omvangen plaaijés.
Zijn er ook .ungciib of mnejes, die
voiji ASSGifEl'OESTER speelgoed
hebben, dal een opknappertje be
hoeft? Zij wil zoo gaarne iets maken
voor den wedstrijd, maar materiaal
ontbreekt.
Assciiepoester.
Door W. B.—Z.
Vervolg van Hoofdstuk III.
Misschien waren de Jongens wei
uit. Wie kwam daar de trap op?
Noor
„Zoo, juffertje Langslaper, leMei-
tijes uitgerust?"
„Dag Noor!" En To slaat haar ar
men om N'oor's hale, zoo stevig en zoo
innig, dat Noor heftig protesteert te
gen do/.e onzachte omhelzing.
,,\Vnt moet je van me hebben?"
vraagt ze lachend. Als To het hoofd
gebogen houdt trekt ze hour aan lliaar
vlecht. Wat is dat? Zag ze tranen?
,,.Te huilt toch niet? vraagt Noor
op ongeloovigen toon.
„Wel neen," zegt To en dan holt
ze de trappen af naar beneden.
..Tk ben een boon als er niet wat
is," zegt Noor tot zichzelf. Ze besluit
echter "te doen alsof ze niets merkt.
To is een wondere ziel. éorrs gauw
gebelgd en op haar teentjes getrapt
maar dan weer lief en hartelijk.
'Veranderlijk als het -weer.'* «egt
haar vader vaak.
Als Noor latei- bemerkt, dat To
haar ontbijt onaangeroerd heeft la
ten et aan, zegt ze plagend
„Is juffrouw Tootje nog vol heer
lijke gebakjes?"
„Iir was ontzettend veel lekkers,
vertelt To en allonge komt haar
mondje los en vertelt ze, wat er aizoo
gepresenteerd werd, wat voor voor
drachten er gedaan zijn, ook over het
dansen.. „Ik vergat gisteren heele-
maal mijn zilveren armbandje te laten
zien, oen cadeautje van de tombola."
„'Hoe kon je dat nu vergeten?"
handtaschje."
„Maar dat je er niet aan dacht,,
vervolgt ze. To bloost en verlaat de
kamer om het armbandje te halen.
Die slimme Noor maakt bij zichzelf
de gevolgtrekking, dat er op de partij
iets gebeurd is, waarover juffrouw
Tootje zich ontstemd voelt.
Vader en de jongens kwamen net
binnen toen To met haar schat van
boven kwam. De mooie zilveren arm
band werd alom bewonderd. Wim be
weerd' dal hij aan hel meuk kon
zien, dat er een flink gehalte zuiver
zilver in zat. Jan en Frits moesten
hem om beurten eventjes over hun
po'.e lau-n glijden, om eens te z;en,
wie de dikste pols had. Nel spie
gelde haar kleine wipneusje in den
gians. Aan de koffietafel moest To
weer het een en ander over het feest
vertellen, 't Viel haar (heusch mee,
hoe opgewekt ze er over spreken kon.
•Dam kon ze haar geheim ook we!
stilletjes bewaren. Misschien had ze
het ook te donker ingezien.
En ze werd steedis wool ij kor. Zoo
grappig als ze die polka gedanst had.
Ze Tuifl Lieu wel driemaal op haar
leen en getrapt. Toen de muziek op
hield. liad ze er ook meer dan geoloog
van,
„En wat góng je toen doen?" vroeg
Ned.
„Uitrusten en kijken.1 zei To.
„En slof happen.' filosofeerde Frits.
„O neen, er was een heerlijke
glaeg Eorij, aotfn soort oranjerie.
Daai /aten de groote menwhen ook,
mevrouw van Oeveren en haar zus
ter'
„Is dat met die freule Och, hoe
heet ze ook weer? vroeg vader.
„Freule van Blankonhcim'sprak
To voor- zich been. Hó, ze wou nu
maar liever over wat anders begin
nen.
„Daar is oom Tom, Noors vader
nog rentmeester bij geweestvervolg
de. vader.
„O ja'aai Noor, „Toe vertelt n
daar eens wat van".
„Zoo heel veel is er niet van te
vertellen. Laat eens kijken, jij bent
nu achttien, diug dat is al ruim twün-
tig jaar geleden. Je vader was eigen
lijk rentmeester bij baron llourden-
ne en freule van Blankenheim werd
als kind door de grootouders opge
voed, Men zei, dat hun eendgc zoon,
de vader dus van freule van Blan
kenheim en van mevrouw van Oove-1
ren, door specuieeren doodarm was
geworden. De ""-ootouders hebben
zich toen over het jongste kind ont
fermd.
Het was lang geen gemakkelijk
karaktertje, je vader heeft me daai
vaak het een en ander van verteld.
Ze hadden gedacht en gehoopt een
zonnestraaltje in huis te halen, maar
het leek meer op een onweerswolk.
De baron is oj) zijn ouden dag nog een
reis door Amerika gaan maken. Hij
heeft daar zelfs uog een farm voor
zich laten inr.chten. Je vader vergezel
de hem en het beviel de baron daar
zoo goed. dut hij niet over ierugkce-
ren dacht. Daar in het verre Amerika
heeft je vader je moeder loeren
kennen, daar heeft jouw wiegje-ge
staan". Vader zwijgt, het is of
groote aandoening hiem belet verder
te gaan. „Daar werd moeder begra
ven',. vervolgt Noor souibei„Zijn
we toen niet den baron terug gegaan
naar Nederland?" „Nleen, de ba
ron is met oen familie, waarmee hij
zeer intieme vriendschap gesloten
had, teruggekeerd. Je vader bleef de
farm behceren, ik hel) hem niet weer
gezien„Daar weet ik allemaal
zoo weinig vanzegt Noor. Dan
zijn allen suil, teis uikg kijken ze
van vader naar Noor.
(Wordt vervolgd).
Brievenbus
(Brieven aan de Redactie van de
Kintfer-A fdee&ag moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloenihofstraat 5.
In de bus gooien, zonder aan
schellen!)
Nieuwelingen zijn; MA1R1E GROE
NE VEiLD, Zuddei straat 24 zw., oud
14 jaar. ANNY v. d. PLAS, AnUionie-
Straat GO zw. JACOBUS v. d. PLAS,
A ntlion.es tr. GO zw. AINNIE HiÜM-
MEIRSBN, oud 13 jaar, Oude Gracht
64, ELISABETH ROELAND, Gen.
de Wetstraat G6.
ROBINSON GRUS'Oë. - Da vorige
week was je te-laai. Je raadsels rijn
goed.
SOLDAAT en Ui UHENS COSTER
waren ook te laat.
-SLEEDOORN. lk daclit heusch,
dat jij de heele rubriek vergat. Dat
nare huiswerk heeft al heel wat op
rijn geweten, lk-n je al bezig aan je
wedstrijdwerk?
SNEEUWWITJE. - Het doet me
genoegen, dat het boek zoo naai- je
zin is. Hebben vader en moeder
het ook gelezen?
LOD'EWJJK. - Je raadsels zijn
goed .Ben je niet blij niet je raad-
seJprijs? Je naoogt voor den Sint-
N icolaas wedstrij d ook bouwplaten
maken. Wanneer alles klaaar is, mag
je-het bij mij bezongen.
ASSCHEPOESTEI t. Le** maar
eens in de Ruol-Roilbriok wat ik voor
je gevjtaagd hob. Knappe kinderen,
dat jullie belden rijn overgegaan.
ROODKAPJE. Heerlijk hooi-, dat,
moeder zachtjes aan vooruitgaat. Zou
(le wandeling morgen doorgaan'?
JO en TEUN R. Leuk, dat we
eens ken;ni6 gemaakt hebben. Als
moeder je helpt met, naaien, zuil or
wel een dego'ijk stukje voor den
dag komen.
J. v. d. N. Wiit wap je bedoeling
met dat verhaaltje?
ROBINSON 'OHUSOë. Je raad
sels zijn goed.
D. en H. 11. J e raadsel is goed. J a
die 3 moest eeni 6 rijn.
F. G. Waai om kroeg je die
moode glazen .'ei? En waar ban je
mee bezig voor den wedstrijd? Jo
maakt me heusch nieuwsgierig.
D. A. P. en C. L. J. den 11. Wat
w ordt die Lorrie ai een knappe jon
gen, Heb jij soms een stukje speel
goed-te missen voor Asschepoes? Rijdt
Come met zoo'n automobicótje de
heele wereld rond? En Ï6 het mooie
kleedje al af?
WIM S. Ik weel weJ, wi© er nu
een gat in de lucht springt van plei-
zier. En wat worden e.r weer prach
tige plannen gesmeed. Ik zal er maar
niet naar vragen, dan blijift. het voor
mij ook een vergassing,
HUIiSMOBDEIRTJE. Ee| pojupe-!
\vu eg met inhoud iy al Lijd een zeer
welkom cadeau. Ik ben ar heel be
nieuwd naar. Als zo klaar is, breng
ze dan zelf maar.
MIENTJE en PANNETJE S.
Kan Mientje haar eigen good al
heed houden? En kan ze miss haep. ook
iete maken voor den wedstrijd?
JACOB CATS. Nog wed gefehci- j
teerd mei je vei jaardag en met dien
van broer. Gezellig, dat het op één
dag valt.
MIENTJE en PAULÏENTJE VAN
A. Natuurlijk doen jullie mee.
Daar had ik ook stellig op gerekend.
Het is juist zoo leuk, dat met den St.-
Niootaaswedstrijd zooveel oude
klantjes tenigkeenen.
GORRLE K Het <loet me gonoe-
gon; dat je hot boek mooi vindt. Wat
hebben jullie alKmaod prachtige
rapporten gehad!
CONTROLEUR LEIDENAAR en
KERSTBOOMPJE. - Wel gefelici
teerd met het kleine zusje. Wat heeft
ze een mooien naam!
PIEiNE. Wel bwiankt voor je
plaatjes. Knap hoor, da t je over bent
gegaan. Bij welke juffrouw zi; je
nu? Of ben je bij een meneer geko
men? Moeder is /aker wel in haar
sclrik, dat Emma n et meer zoo
br-hoeft te loopen.
DUENROOSJE. Weet je al
liet worden zal? 'Vei te lang denken
hoor, want de tijd gaat 6nel.
NIvIJjY DE K. - Geen van de 3
ongenoemde schuitoamen is ei- nog,
Kies dus zelf maar uiit,
KAïREIL V. Wat hol» jij een bo
venst bftstv-ni verjaardag geluid!
ACONIE'i'JE. Een gehaakt on
derrokje vind ik heel g»estSjiikt. Pret-
tiig, dat moeder je helpt. Haast je
maar niet, want je hebi nu nog een
■fink poosje in hel vooruitzicht.
PIET F,. Het deed me genoegen
weer eens wat van je u- hooren. Maar
je hebt ooi: een druk leventje achter
den rug. Natuurlijk mag je met den
wedstrijd meedoen.
COR E Jij mo gt ook weer mee
doen. AVut zijn aJ die verrassingen?
C. P. Je iiadt er 5 goed. Welke
je fout had:, wee: tk heusch niet
meer. Van zooveel kinderen kan ik
dat niet onthouden.
VINKJE. Wat een aardig plan
netje was dat voor vaders verjaar
dag. I^ het goed uitgevallen? Ben je
Woensdag al met den wedstrijd be
gonnen? En wat zal he: wo: den?
MADELIEFJE. - Jo raucJ H is
goed. Ik ben met hot popperokje al
tietvpedeik 'Biong tl tot maar, als het
klaar is. Vergoot vooral nic-t naam
en leeftijd er bij te voegen, liefst op
een aan goh echt stukje papier.
LBBGH WA TERIs de kiespijn
nu over? Geluklcig, dat die plaag
geest er maar uit is.
AART 0. Had ik maai' gewed
om een Kwatta-reep. Je raadsels zijn
goed.
j THEODOOR J. O. .Met jou heb
ik de weddenschap verloren, dug we
staan quitte. J© raadsels zijn goed.
JAN Ji'ABINGH. - Weet je aJ, -.vat
je maken zult?
Mevr. BLOMBERGZEE.MAiN.
BAjemhofstraat 5.
Huoilem, G October 191?.
Manke Geert.
Een d o r d s te e s c h i e den i s.
door CONST. DE RAYMOND.
Het was altijd een woeste, meid ee-
weest. die Geertie Maler: woest in al
haar doen en snroken: woes: en on
verschillig teaen iedereen.
Niemand had haar ooit anders ue-
kend.
De levensomstandweden hadden
liooasiHv.aateoliiin 1 iik haar ka'rakter
eevormd: aeboren in een armoedice
hut in het bosch. moest zii al vreetr
ondervinden, dat om te kunnen eten.
hard werken was noodzaak. Want
haar vader had zii nooit aekend. en
toen Geertie sterk ueiioec was om mée
te verdienen, moest zii met alle kracht
aanuakken en na den dood van haar
moeder .stond zo voor aJlcs alleen om
voor haar en twee ioiurere broer'.ies
den kost te zoeken.
Waar zii maar iv.v kon verdienen
was ze bii, Gd 'i land in het bosch on
het kasteel overal werkt© zii als een
naard: wan: ze wa> fliuk van nostuur.
robust en kraclitiu nis ae sleviirsle
boerenknaan uit den omtrek. Zii had
Groot©, knoesiitre werkhanden en een
verweerd, door do zon en buitenluclit
eebruind trelaa". met een brutalen ootr-
oösias.
Wee hem. die liaar te na kwam of
haar durfde te beleediuen zii zou
hem hebben doodceslturen.
Toen zii e ns in het bosch zijnde, na
een hevï«en wind. afizewaaide boom
takken ziochl, biieon t© ca ren was zii
door haar wildheid, over een boom
stronk Gestruikeld. waardoor haar
rechterbeen was uebroken.
Hoewel men on liet kasteel had
ffezorxrd. dat hot Geert aan eenees-
kundiee hulo niet had ontfbroken.
duurde hei herstellen haar naar haar
Win voel te lamr. Zn elner teeen het
voorschrift v'n den dokter, toch er on
uit. forceerde hft been. waardoor ho:
been jiooii meur Geheel in orde s se-
Ikomen. Nadien is Geert steeds hin
kende Gebleven en noemt men haar
alcemeen ..manke Geert".
Laat zu liet, eehmr niet hooren.
want. woest als zu is. zou het iemand
slecht bekomen daai an weten de
boerenioneens uit liet dom mee
Draten.
Üd een laten herfstdaer evenwel vol
zonneelocd cu warmte, alsof het
midzomer was alles tintelde nos
vol blii loven in de natuur welke ech
ter teekenen Gaf dut toch weldra de
whiter ziïn intrede zou doen. daar ul-
lerweee dC bocmen bladerloos werden
cn d© croene zomernracht van het
bosch was overtc-zaan :n zonliciit
tot donkorbruin-kleuriGe Jierfsttiuten
on dezen dar dan was Geer: - eziu
©en riiken ooGst van afcebrokeu tak
ken naar haar hut to sleeoen.
Zii had een dikken bos biieen u©
«aard en dien mei een wiicentuk om
wonden. Doch toen zii hem wilde od-
jbeuren, bleek zii haar krachten ovcr-
schat te hebben. Zii tilde en steunde,
j maar het gïiig niet. Het. w «- haar
niet moGclnk den bos zoo hoos ie li of-
Jen. totdat hii bh haar schoudct of
ruc kwam.
Juist hud zii den bos'vol ergernis
weer on don Grond Gesmeten, toen
lanas den boschrand de freule van hol
kasteel nasseerde.
Al lolt juffrouw! rieo Geer: bru
taal. helu me reis "n luuidjc Ik
kan-cm nuit ou m'n schoei knu«e
Eichteliik schrikt© de f reu to door
die ruwe woorden van Geert: zii ant
woordde niet maar lien, eenieszins
kleurende door die onbeschaamdheid,
iets vluGGcr door. Zii vreesde Geert
min of meer. doch kón liet toch ook
weer niet. over zich verkritsen aan hot
brutale verzoek te voldoen.
Zoo'n arocant scheosol. rilde ze.
zich r.nbcliuaGliik voelend, durfde toch
maar alles te vraeen. Vol afschuw
lien r.ii met baasliaen tred verder, ter-
wiil zii haar kantwerk en Gouden
hnaknaald wat steviger vastklemde.
Zóó!Doe ie 't niei? bromde
Geert, do wilcenband w.?or losscheu
rend. Je doet 't niet hé.'Ber. ie
barm ie ie mooié bandies r.a! vuil
maken?Wacht maar' W©
zullen elkander noe wel es nader spie
ken. hoor!D© rest van Goert'a
woordenvloed cina verloren in* dc iile
naianr-hieht. terwiil de freu!/i zien
met vlUGcen tred voorisuoedde. Haar
ancst verminderde weldra bii hot zien
van oen naar boerenarbeiders van
het, kasteel, die ©ven voorbii do krom-
initiG van den wee werkzaam waten.
Toch bleef het dreieenieru van Geert
noG latur daarna soolten in de aedach
ten van do freule, welke ho© vreemd
'en zot zii liet ook votul. «edurjc
aan die waarschuwinc van dit woes
te scIicdncI moest terucdenkci:.
Er waren ia ren voorbii gegaan.
Het aloude kasteel, dat vrii tftcht
aan don straaiwea was Gelcccu. had
een brcede ODriilaan. aan welker ein
de bii den wesr een zomerhuis ie mei
lommerrijk bladerdak was Goolaritsl.
On een zee- warmen zomeMniddag
bad daar-n olaats genomen de freule
thans sinds ï-ren Gehuwd. Haar aller-
L'ofs: doch*o-'ir een licftailie kind.
van ongeveer /.es iaren. wipte telkens
naar buiten, dan om een bloometio te
r»l uk Ven ©n dit met kinderlijke
blildschnD mama in het haar te ste
ken dèn Griinend naar ©en. vlindïr.
welke in zilverschittering /iG-'ao
fladderde van bloem lot bloom, door
het kind In wilde iacht ongeschrik!.
Mama lotte een oogenblik niet oo
haar. danr zii al haar aandacht vvii.1
de ann co", biizonder patroon voor
haai- Hardanaer-kleedie. waaraan zii
iuist met <y>n ineewikkeld fisuur be
zie was.
Even van haar werk ookiikund be
merkte plots, dat van uit den hoo-
cen boschrand oo den straatweg, 'n
dollen loon een iood-honte sti -r kwam
aangerend
Mot verbijstering zag zii voorts
dut. baar dochteröie toioh al
soelc.nil on den wee had begeven, ter
wiil zii onbewust vun het. gevaur ton
vluchtende vlinder' was nacmooatn
Mei een doordringenden Kil \Joog de
moeder overeind en door het ne.v den
weg oo. doch hoe snel zit zich v :o/l-
sooedde zii kon helaas niet voorko
men. dm <hi stier veel eerder dan ii
bii het kind zou ziïn.
Toen dook olotselinG oi'. don n -
derkaot van den weg oo de stoer© fi
Guur van Geert. O! z ii zou haar kind
kunnen redden maar neen! -- ge
dachtic aan haar eenmaal uiur.te
waarschuwing zou ze het r-.ker n i e1
doen.
O. Geert! Geert! smeekte de m.e-
der maar zonder zich om het spe
lende kin1 te bekommeren Itcw-I©
Geert, zich in do richting van den
stier.
Doch eensklaps toen het woeden
de dier Geerl tot od eenice meters ue-
nudprd .s plaatste, zii ?i:ii mi blen
on don weg. zwaaide onder luid ge
schreeuw met de armen en •men zu
aan «len kon van het beest een afhan
gend touwr bemerkte, waarvan 1© stier,
vermoedolük was losgerukt, pakte ze j
dit me' flinker, green met beide ban
den vast. Hei kracktice dier rukie
geweldig waardoor Geert kwam ie
vallen, doch zii liet hef. touw niet los.
zoodat i ove den ruwen weg wer-1
gesleurd, t'elkeus -in cevaar verke
rend onder dc hoeven van het hees;
aeraken. Door de sterk
trekkende, beweging van Geert was de
siier evenwel genoodzaakt kon en
lichaam etniuermate ziiwaaris te
brengen, waardoor hii zoover terziide
au dnn wee kwaua. dat bii het kind
rakelings voorbii schoot, zonder he:
in het mins* t© deren.-
Onderwiil had Geert lie: touw toch
moeten laten schieten en nadat, ze van
den grond was opgescharreld tracht
t© ze haar armoedig© olunie die dooi
dit voorval deerliik gehavend «-as.
weer ©enigszins in orde t© brengen.
Mama. die intusschen haar lieve
ling ongedeerd ziende onstuimig had
'-eoaki en gekust, kon ceen woorden
genoeg vinden Geer: haar dank te be
tuigen. lloogst nerveus en in tranen
uitbarstend gree» ze de ruwe handen
van Geert en kuste ze hartelijk.
O. Geertie'. rieo ze liarlstoch.©"
liik. hoe moet ik u danken! ik
ik doch: dat ie nu zou wreken en
met gevaar voor eigen leven, red ie
dat van mijn kindDank. dank,
Hoert!Hartelijk dank!Zu«
loch. wat. ik voor i© kan ilofyyt
Dank! bromde Geert, terwijl ze
haar verloren geraakt© klomn '•veer
-'«ii haar voet deed. waarvoor'.'. W at
je voor me doen kan?... Niks!...
Ik hel» nou je hulp niet noodty
Eenmaal 'ns toen wou j© met
Nou, das afgetoope we zijn nou
kiotAjussies!
Zonder verder Jiog iets af wach
ten, strompelde Geert vervolgens dcu
weg op, zoo snel als haar voet dit
toeliet.
Maar ou hei kasteel hebben ze
toch voor haar gezorgd en manke
Geert had ten slotte toegestemd. Zij
verwisselde haar armoedige hui m
hei bos©!) voor een aardig klem huis
je in het dorp waar haar verdere
levensdagen onbekommerd kon slij
ten.
Binnenland
N'oodkeuken.
Wij maakten onlangs molding van
de plannen dier vcreorugdng „Nood-
keuken' te Den Haag. In ©en Don
derdagmiddag gehouden vergadering
ontvouwde mevrouw TydemanVer
schoor nader die plannen. Wij ont-
leenen daaraan het volgende:
De noodkeukens wilton een góed.
here d maal leveren tegen den prijs
van GO cent per portie. Dit ie niet
zoo goedkoop, maar het doel is ook
om onder de meer gegoeden t© ar
beiden.
Het uandeel-kajataal is gei ie©: ren
teloos bijeen gebracht en men lw«.-ft
twee punten gezocht, waar men <to
keukens kon oprichten. Door aankoop
is de vereeniging eigenaresse gewor
den van 2 buizen in de v. Ilovenstraat
47, 49, 51 en een aan d© Juliana van
Stolberglaan 94G.
Het idee van winst is totoaJ uitge-
sloteif; wie wil proüieeren van de
keukens kan afnemer worden en
daarmede uit. Het maal zal zeer goed
zijn, een goed «tuk vleesch, cwn groot
portie aardappelen en groenten, alles
eenvoudig maar degelijk bereid, zoo
dat 'het ten zeerste zal voldoen.
Voor afwisseling zal ook gezorgd
worden. De vereeniging i§ van p!un
al!es zoo goed mogelijk te geven als
maar ©enigszins kan. Betaalt men
bovendien 15 cent extra dan zal men
soep voor of pap na kunnen krijgen.
Hierna zette do spreekster uiteen
ho - d© keuken werken zal waarbij rij
wees op de geriefelijk ingciiolite e-M-
zalen, met gedekt© tafeltjes, on met
servies etc. Vo&rloopig zullen <;.e
maaltijden gehouden worden - tua-
sclien 5'é uur ©n 7 uur.
Naderhand zal gezorgd worden om
tusschen 1214 en 2 uur een degelijk be
reid© stamppot t© geven, iet® eenvou
diger lienid, tegen den prijs van 3D
ct. Wie niet in de zaal kan komen
eten, kan het ook thui6 krijgen in
bussen of hoonkjst. De kosten hiervan
zijn 10 ct. per keer, terwijl voor d©
bus of hooi kist 5 ct. per keer moot
worden betaald.
Vorder werd medegedeeld dat des
Zondag» niet gekookt werd, daar
liet personeel 1 dag in de week vrij
moest (hebben.
Spek.
Van regeerineewece wordt thans bii
de inzowters soek gekocht voor f 1.30
r K.G.
Over oorlog en vrede.
Od Zondag 7 October zal in alle
Protestantsch© kerken in Nederland
het manifest worden voorgelezen over
ooIog en vrede, zoo meld; lie: A!a.
libld.
E©n vleugel van «en
vliegtuig
Uit Elburc wordt aan de Tólegraaf
gemeld:
Woensdagnacht geraakt© de vis-
sciier van het vaartuig E. B. 61 me: do
kuil visschend. met ziïn vtschtuic vast
aan ©en voorworo onder wa;er om
hoog stekend. Na lange Y©ig«ufsohu
DOKingen om ziin netten onb©so:i:i-
digd los te maken- sneed hii de netten
maar af en brak een gedeelte van
h©t vreemde voorvvero mot gewold uf.
•Het bleek de vleucel van een vlieg-
ceuilletort
Je jacht naar miüioenen
Daarvan kan geen sDrake ..nn. ze'
d© insnecteur ©en d«r achtciv.it gaan-
de. Luistert u eens wai ik wil doen.
Ik zal aan miïn cheL telegrafeeren en
uw uoonschau r.nar Vancouver zal ik
overbrengen. Meer kan ik on miin
oieen houti© niet doen. dat zult u zel
ve wel inzien.
Ja. ik dank u. ik dank u. snik
te Marie.
Indien hei u nic aan geld ontbreekt
zei hii. ziin medeliiden ariiter een
barsch vtterliik verbergend. dan
moest u eersteen moer missende klee
ding aanschaffen en in een he "er ter
raam en faam bekend staand hotel
uw intrek nemen., liw rekening daar
zal ik wel voldoen van het geld dat u
mii gezonden heb' voegde hii er nu
zoo luid ann toe. dat do nieuwsgie
rig luisterende dienstbode hot v-ri
moest hooren. Wees vi maar gerust
htffromv Harcourl. besloot hii dan.
wil zullen wel trachten deze zaak in
net reino t© brengen.
ZEVENTIENDE HOOFDSTUK.
Prickuu. .was nu twee dagreizen van
haar af en had noa niet eens haar be
richt ontvangen. cto expeditie trok
langs onbekende wegen hoe langer
hoo vorder we" d© notitie-ambtenaar
had niet voldoende pi acht om to han
delen. dus niets clan onzekerheid,
spanning on ancst. maar niettemin
achtte Marie zich toch gelukkig-dat
ze zich vrii kon bewegen, immers na
uren van snanning .is iedere verade
ming een weldaad. De telegrammen
waren nn althans verzondeneen
naar Gnlg&rv nan de oolitie. een aan
Prick, :i en de insnecteur scheen haar
nu ook te vertrouwen.
L' hehÖéft mii niet te antwoorden
indien u er geen lust toe heb:, zei lui
zelf ."•nïeszins verlegen, maar ridder-
liik beleefd maar toch zou ik «rang
willen weten, hoe u nan deze iongens-
kleeren komt.
Ik had Engel en ziin metgezellen
ou he: station in New-York al ont
dekt. Zü wilden toen naar San Fran-
Cisco «noren en ik stant© in denzelf
den trein.
Hii knikte, alsof hii wilde zeggen
dat hii dit al wist.
—Maar onderweg herkenden zij
mii en stapten uil den trein. Jk had
aan inspecteur Prickett eofelegrn.
fnrrd. dto ook dndelïik kwam. maar
lielans le laaf. Hii «naakte mii wel
geen verwitten, maar was nochtans
hoos dat de heerendoor mii in ont
moeten nu gewaaschuwd waren ge
worden. Ik was echter vast besloten
hen te vervolgen tot aan het einde dei-
wereld maar daar ik in geen geval
ten tweede male herkend wilde wor
den .schafte ik mii deze vermomming
aan.
Zii bloosde nu onder dc kastanje
bruine kleur .die haar wangen be
dekte doch verloor ceen ©ogenblik
haar zelfbeheersching: zu sprak zelfs
met een waardigheid die zonderling
afstak bii haar uiierliik.
Dit vekleeden moge gewaagd en
ongepast scliiinen gine zii voort, maar
miin vader verkeert, in gevaar, men
wit hem een grooten scha: ontstelen,
en ter wille van hem zou ik noc veel
meer willen trotseeren.
Dit kan ook gemakkelijk verhol
pen worden zen de ionce man. die
even verlegen was als zu terwiil hii
zich over haar heenbene alsof hii
haar iets vertrouwdiiks wilde in
fluisteren. Ik wil u met genoecen
naar ©en confectiemacaziin brengen
waar u alles kunt aanschaffen wat u
nondjg hebt indien u daar alleen
heenging zouden dc ■^©nscheji u mis
schien verdacht aanzien, dat is te
zeggen niet benaald verdacht, maar
toch zeer vreemd'.
Marie nam z.iin aanbod dankbaar
aan en hii geleidde haar naar een
winkel waar ze zich van al het noo-
dige kon voorzien. Ou het bellen aan
»de deur kwain ©en iong meisje naar
voren en vroeg wat men verlangde.
Deze dame begon de politie-
men ou den imtlattenioncen wijzend,
en toen hii hut verbaasde gezicht van
de winkeljuffrouw zag. voegde hii er
•aan toe: deze dame is in ons belang
genoodzaakt geweest zich te vermom
men. maar nu zou ze gaarne weer
haai' gewon© voorkomen aannemen.
KVilt u zoo goed ziin haar daarmede
bohuluzaam te ziin.
De inspecteur ging daarop de deur
uit, maar inplauts van naar he: bu
reau lerufe R keer en, dwaalde hij
wal drie kwartier rond door de stra
ten. Hij kon het maar niet met zich
zelf ©ens worden of hij het verhaal,
dat Marie hem gedaan had, mocht
geiooven of niet, maar nam zich voor
om deze zonderling© persoonlijkheid
in geen geval uit hu; oog te verliezen
en zich niet te laten beet nemen. Hij
liep nog altijd te dwalen toen hij
plotseling een dame op rich zag af
komen, iemand die hij nog nooit had
gezien, en die hem toch bekend voor
kwam. Het kwam echter geen ©ogen
blik bij hem op haar met den mulat
ten jongen in verband te brengen, en
toen Marie hem nu Hozend het keurig
gehandschoende handje toestak, be
greep hij er minder dan ooit iets van.
Ik beu u zoo-innig dankbaar, zei
z© mei zachte stem en zoodra hij nu
haar geluid hoorde, ging hem einde
lijk ecu licht op.
Dal is volstrekt niet noodig, zei
hij, de hen» toegestoken hand haastig
grijpend, maar ik herkende u niet;
u is nu werkelijk wel een voet langer
geworden,
Althans een halven centimeter,
schertste ze, terwijl zij den voet op
tilde en den hak van hei sierlijke
laarsje liet zien. Als u mij nu nog
een p aatsje wilt wijzen, waar ik het
antwoord op mijn telegram kan af
wachten, zul ik verder geen misbruik
meer maken van uw goedheid.
Hij bracht haar nu naar een keurig
ingericht liotel .onderwijl zijn gezel
lin niet e©n blik van bewondering aan
ziende. Hoe geheel verschillend was
zij nu niet alleen wat k'-eeding en
houding betrof, maar ook in haar
spraak en haar manieren van den
mulatten jongen, die een uur ge'eden
bij hem op het bureau kwam!
Z© zeggen altijd dat de klcoren
den man maken maar op de vrouw
brengen ze ook een groote verande
ring te weeg. mompelde hij nu bin
nensmonds.
In dit geval was hei echter veeleer
do bekoorlijkheid van de draagster
zolve, de hem zoozeer in bewonde
ring bracht. Nadat de inspecteur nu
zijn beschermeling© onder de hoede
van den hotcliior had achtergelaten,
ging de jong© inspecteur kalïn zijns
weegs, doch toen de conig© trein, die
dien dag van Edmonstone wegstoom-
de, zorgde hij wel op het perron to
zijn. Hij kende zijn beroep door en
door en meende toch op zijn hoede 'o
moeten zijn, opdat deze zonderlinge
vogö! hem niet zou ontsnappen.
Do voor en de namiddag waren al
verstreken zonder de verwachten be
richten, eindelijk tegen den avond
kwam er een telegram van de politie
te Galgay, in deze woorden ver va'.:
Re expeditie vervolgen en ulla
drie arresteeren, en daarna een van
Prickett met niets dan; -- lk kom.
Dit tweede kreeg Marie m het la.'..},
en nauwelijks had zij lte; geopend of
haar beschermer kwam met haar '■c-
raadstagen over het eerste draodbo-
richl
Wanneer denkt u ie vertrekken?
vroeg zij hem nu met flikkerende
oogeii.
Wanneer"? Natuurlijk dadelijk.
Ik ga met u mee, zei zo hem
doodkalm aanziende-
Hij schudde echter afwijzend I-
hoofd.
Ik wil. er beslist bij zijn, ging
rij voort. Paardrijden kan ik
goed en angst heb ik niet. Nu ben ik
ul dwars door Amerika getrokken en
zou er niet bij zijn als het tot orrc-s-
toeren komt.
(Wordt vervolgd.)
