RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
Oe blinde Moordenaar
HrEs&Sa,'S?JL€2=3®3L9E
TWtüOE BLAD
I3®^bl«d.
ZATEREsfett 8 Dacamber I8Ï7
Raadsels
"(Deze raai.-.ris zijrn alk ingezonden
Boor jongen- en meisjes, die „Voor
Onze Jeugd" lezen. De nomen der
kinderen die mij vóór Woensdag
middag 4 u<ur goodie oplossingen zen-
Ben •worden in 'het volgende nummer
bekend gemaakt.)
Iedere maand -worden onder de
beste oplossers twee lwelken in prach t-
iband "verloot.
1. (Lngez. door Pieter Maritz.)
Ik hen zoet, g-oetf me een ander
hoofd en ik verricht gevaarlijk werk.
B. (Ingeb. door W. P. v- d Bogaardt).
Ik ben een gebergte in de Vereenig-
de Staten van 9 letters,
1. 8. 6 is een meisjesnaam.
Na 5, 9, 4, 9, 7 komt -zonneschijn.
1. 3, 2 is deFranscha naam voor
koning
3, 8, 9, 5 is een rivier in Duwlsoh-
land.
8. (Ingez. door Lodewijk II.)
WeKk lliöbaaraedee! vindt ge Omgc-
keei-d in een- apotlieeikd
4. (Ingez. door Johani van Oideni-
barneveld.)
Ik ben een plaats in Noord-Brabant
van 14 letters.
2. 3, 4, 5 ie een sierlijk dier,
6. 5, 5, 11 is een jongensnaam.
10, 3, 4, 7 is hooger dan duin.
1. 6, 8 12 5 is ("On -plaats in Utrecht.
13 8, 9. 5 is een geldstuk.
6. (Ingez. door Batavied.)
Mijn eerste is een rivier in Zwit
serland, mijn tweede is een boom,
mijn derde i6 in dezem winter een zeer
gowensoht artikel en mijn- geheel is
een bos-ril bij Haarlem.
6. .TT-mez. door Klimop.)
Mijn «er'te stuff, de wat ervaar!, op
mün tweede wordt, do epi.js vergaard1,
mijn geheel, nis gij het goed bespeelt,
<e iets, wat ai rnv aandlaeht stceli.
Raadseloplossingen
De raa'dfeloploseingen der vorige
week zijn
J TWihikerk-pin
V. Ivruhv*een.
3. Je n-esin.
4. Kokhuizen
5. Ben beek.
O. TIet-l.óo Vel-p Alkmaar
Hoorn B om r- Fnlühwize-niBiriig-
gen Tolen V-eero D-eurnc
Helder.
ft-oedè oplossimmcoi ontvangen van
Peren Beisio v. d. Bogaard
P.oodiborstje 5. Jo ea> To 5. Willem I
4. F. C. 'Ge-hl 5. Aconieije 5. Theeroos
4. Klimop 4. Rika van Excel 5, An
nie van Leeuwen 5, An t oni a Dc-Mer
5, W. G. Willfiitwn 5, C. Willem-
se'n 6. Bleekneusje 5, Smee-uwwifiie 5,
Boódkapi'e- r>. Karei V G, De kleine
Lord 4,
j (burg haal! zijn epoo-rboetk-je -voor den
dag en kijkt dan naar de klok „ik
kan n«g gemakkelijk den luatsten
trein halen. Ik moest vannacht maar
in 'Rotterdam logo eren,"
',,iüat is «en Idee," zegt mevrouw.
Vlug, heel v'mg wordt een valies inge
pakt en eert kwartier later -is -meneer
'reeds reisvaardig
Mevromv Vreeburg was dic-n vol
genden morgan voor dag en dauw PP.
Kwam de boot- op tijd aan, dan kon-
dien ze vóór half acht. al thuis zijn.
Lien werd daarom ook een uurtje
vroeger gewekt. Wat Ic-edk ze gek op,
dat vader dien nacht ndet thuis bad-
geslapen en w-at een- grappig idiée, dat
ze zoo straks een heeie familie zou
den krijgen, van wie zie niemand «ken-
de. -Kom, ze zou zicih vlug aamklee-
den en eens even naar To wippen.
Pas had ze een voet in 'haar kous of
tingelingeling. Ze opende de deur en
boorde een, gewirwar van stemmen,
een gegroet,, «en ge-kus. Li-eve deugd,
hoe kwam ?e klaar. Kwam moeder
imaaj- eventjes boven om ihaa<r «en-
handje te helpen, want 't was, of ze
niet :in staat wa6 een bandje vast te
krijgen. Daar ging de deur open.
„Lieutje, Li entje!"
Een paar armen werden om haar
bals geslagen, als een schootkind-je
-voelde ze zich opgebeurd en ze 'blikte
-in een paar vriendelijke br'uii-ne
oogen
„U is, U issa
„Ik ben- je tante Ella."
Óen voelde dadelijk, dat ze veel
van tante -Ela zou kunnen houden.
„Zijn zc er allemaal-?"
„Ja, hóór, allemaal. En je moeder
vertelde, dat jij- nog niet klaar was.
Maar ik 'verinnigde zoo naar mijn klei
ne nicht, dat ilc eventjes naar boven
wipte."
Verlegen keek Lien, naar haar zwart
en wit. been.
,/Moe: die eeno kous nog aan?
iKoin, ik zal je eens helpen.''
Lachend keek Lien toe, hoe zorg
zaam en iv-ow rzi'ohtag tante El'l'a de
kous aantrok. Samen voltooiden ze
het verdere toilet, terwijl tante al
maar gezellig babbelde.
(Wordt -vervolgd.)
Brievenbus
(-Brieven aan de Redactie van de
Kuidelr-Aifdoeling moeiten gebonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN-BloSmhofstraaJt 5.
In de bus gooien, zonder aan
schellen-)
Nieuwelingen zijn; ANTONIA
DEKKER, oud 10 jaar, Bildei'dijk-
straat 11. AN'NIIE VAN I-EE UWEN,
r "oud 13 jaar, Res. Novaplcin 17,
Klavervier 4, Koning der jjeepistede. PIETJE en BETSIE v.
dwergen 4, Joost van den Vondel 5,''1W. ..nr, oi mui 11
An-fje West 3. Andries Weet 3. C. I'l.i- j d' '^AARD, Sclioterstr. 21, oud 11
lip-po 5. C. v. d. Aardweg 6, -Die twee- 611 laar>
Il-ng 5. Theo Overmeer 6, A-art. Over- j -
meer 6, Genrit Opdam 4, Conducteur j JO en TO. Tot mijn spijt waren
5, Oip 't kantje ai 5. II. J. Weeselng jullie de vorige week te laat. Schuil-
6, Schaipenhhiem-pjc 6, Rudolf Oischatz namen moeten jullie zelf bedenken,
5, Dirlc Oscbatk A Dioinroosje 5, J. en j maai. i>et mag best Jo en To blijven.
A. v d Uns -i. D. A. I en C, L. J.-. Mej- j p Vriendelijk dank voor
dien Hollander G. P. van Wurku-m 4,
A. Spaargaren 4. Jan Steen 6. Huis-«a begeteidend ^hsrljiven.
mocdrt-je 6, Rembrandt -van Rijn 6, j MEVR. S.-Mijn cank vooi de
Columbus en Nico Meyeir 6, Winter- zending van uw kleine meid.
ex uit het groote pak voor vader en
moedor?
FREUILRKE. ls er niemand, die
in je buurt woont en aan 'de Rubriek
meedoet, 't Zou me spijten je-tea- wil
le van den afstand te moeten mis
sen.
KENAU HASSELAAR. Jan mag
bést meedoen.
tcricr heertje. dweepziek en mei an*
choïisoh van aard. iiuu zicli iimebeeld
♦•eiiicen invloed on het. meisje éemaakt
te hebben, waarom Jiii steeds norin-
uen in liet werk stpJdc haur aandacht
•te trekken en hii etcllie van luevnintt
was.dat. aiin uanzoek in Kunsriae
,ovcrw6ttIn2 zou worden ccno-nit-n. Ka-
ioitein Stevitr had. ofschoon bii zich neer, dan
omgegaau. Eu daarom wil je vel
golooven Ik heb er soms r-;ii van,
dat ik haar wc£ ga doen. Meneer
u krijgt iets héc-l bijzonders, daar et a
ik u borg voor.
Meneer ik, ik twijfel er geen
terwijl hij opstond en iu dreigende
houding voor zijn bezoeker gSiig staan.
Bent u gek, meneer? Eu u laat
mij informaties geven omtrent mijn
jacht
Pkrdou meneerik vroeg
U maakt i
nu tot. de laudrott-cn rekende, zijp lief' j
de tot liet wa'.ef bliiven behouden. niet
Hoewel het hein rr.oeiliik was aeweestander,
te scheiden van do zee. aehecl ontbe-
ren kon liii'haar niet. En daarern had dor -stervcliagen,
hii zich. kort nadai, hii aan den wal I zoeker, met
wasirebleven. een prachtig, snelzei-
lend iacht aangeschaft, dat'naar ziitn
vrouw en dochter Gea-a-i'diii:
cedoout.
Natuurlijk Natuurlijk Waarom
U bent net zoo goed ala clk
,V U..T Ufytll/UIJ'..
jij vondt het f Met behulp van den ouden boots*
Emuu van ziin yroeuere schip, bevoer
ii in ziin vrïie oocetibtikken m-ct
j dit scheetDio de zee en rivieren en ce'
durende die reizen was hii weer danig
j in ziin element. Het was alsof hii weer
i vroi'gexc metier
KORENBLOEM. Jij
natuurlijk.jammer, dat liet sneeuwen
niet aanliield. Ik hoop, dat je slee
stilletjes op zolder blijft staan. Ileb
je- Woensdagavond ook veel schik
gehad? En zijn je liefste wcnsdien J ^tV'ii'-in'n^'w'eer
vervuld? was.
K AiRDl NA A LSilO E D J EAan i Toch; in den lo.atst.en tijd. gebcur-
jouw raadsels kon ik wel merken, dcriict. meetantden. dat het iacht van
dat de Sinkerklaas-vcrwachtingen in kanitein Stevig maandenlang aan
je hoofdje woelden. Die tante van je den ste.iger voor het. huis gemeerd
ken ik heel goed. .Wast je dat wel? p"*- zonder dar er naar werd omge-
W-liLLEMIENTJE en TANNETJ'E S.
Dat was nog eens 'n prachtige
jaardag. Kreeg broer ook zooveel?
zien. Allerlei stoornissen deden z'ich
voor dsn was er weei' tte weiniu wind
of waaide 5)1 i uit den verkcerd'en
- - hoek. sn-s wan het weer te onstuimig
JAN R. Dat. was weer net aets ,0f BlllUr. niuar aliiid kwamen er
voor jou om op -Sint-Nioolaas ziek te omstandigheden, welko het uitzeilen
zijn. Je moet maar pech hebben, hè? verhinderde.
Knap je nu weer wat. op? Ik hoop het- De kapitein was dan soms ialoefsch
maai-. Je winkel is naar Jievliesda wanneer er anderen, 'in het bezit \an
verhuisd. Om je Sinterklaasplannen «wtoriachten. d-e haven uiisnorden.
voor ton volgend jo-or, »mi Ik ï"1"1" T W
henseh lachen kommeren. Eerst had hii vaak ge-
onr riviintg' au wit he unit lachen om die koffiemolens zooals
OOLL'MUUS cn IIOB - docJl van iiev„.
Waren de prijzen naar je zanl En jt(]e Pecon lui te becfiipen. dat die
kwamen jullie nog op tijd op motorschepen vele voordeelen hadden
school? boven een zeiliacht; Eindelijk was hü
HUISMOEDERTJE. Wat jam- ou de herhaalde uanbiedixnien van
mex, dat j e zelf niet op de tentoon- een agent, van een iaeh';=werf inge*
etelling kon komen. Moeder hééft Fann ®n bad oen motorboot bc"
d© strik er maar wat keurig om ge- field. ïo-en alles beklonken was had
'dam,. Zoo',, moeder is loch maar oei, M -nniKlUelluk in do Ie
Unst-ptiike yniur hè' bladen z-.tu -zeiljacht ter beschikking
kostelijke zoig iic. ,van die iiefllc.ljbers cesW;d terwijl hii
cn i h.et roer var. ziin vaartuig vooiziesn
Hoeft Dirkje Donderdagavond ook jia(] van hosj(. strou. ten- toeken,
schik gehad? D-iiê Decembermaand ts dat het scIiid te koon was.
nog oens een maandje van pret. Enkele gegadigden hadden zich al
J. v. d. P. Je raadsel is goed. - vooreedfan. oen en ander besproken.
Na eeinigien tijd zie je hot wel in db gewikt, en gewogen doch de koop was
courant prijken.
DUINROOSJE,
nu afgeloopen?
SCHAPENBLOEMPJE, Je raad
sel os goed.
OP 'T KANTJE AF. Wat is «r
tot rid" toe mees tail afgestuit op -relde-
Is h«t pret maken b-ke bezwaren, daar de kapitein ziin
j iacht. wol wilde ovei-doen maar in
geen geval dit voor een appel en ei
afotaan.
j Totdat, on zekeren dag weer iemand
werd aangediend, die. volgens
fan je verlanglijst terecht gekomen? dienstbare, ul eenige malen om het
Run je al tmooi zingen? Wat leuk,
dat do heele familie op de .tentoon
stelling was.
AART O. Je raadsel is goed.
Was de prijs naar je zin?
THEODOOR J. O.
ils wat leuk. We hopen nu maar dat
we -een volgend jaar heelemaal
vrede leven.
C. P. Ja hoor, Ik heb je
laten gaan.
JOOST VAN DEN VONDEL,
raadsel ie goed.
huls bad geloonen en naar het iacht
liad gekeken, bliikbaor in twijfel ver-
keerende. wart te doen.
Ja. ia! Ik begriiu het, wel. zei de
kapitein, oen liefhebber, natuurlijk.
De atlas von-d die ni<d' dadeliik durft, toebiiten. Laat
meneer binnenkomen.
De binnentredende bleek een nat
Iio)i"-menscJi te ziin. met, eon nietszeg-
«end uiterliik. doch haar het. scheen.
erg bescheiden in zijn optreden, die
Je I h'', l'elend eenige verontschuldigin
i veu '-'•'.melde en omtrent ziin verlan-
:n niet dadeliik uit den hoek kwam.
KARiE'L V. Is je prijs naar je Gaat u zitten! noodigde de kapi-
zin? Was het feest op school aardig? jein. wiiaen-de op «en fauteuil. Ik
Hebben broer en zus ook sch'ik ge- voel wel waarvoor u komt. vervolgde
Ja, 't is
i moet baar
had? Hoe is bet met dut been
Sint-Ni colaas afgeloopen?
- Nu maar samen
iet lot de "olukkigstc
antwoordde do bo
nd verdraaide oogen
o, meneer, is een ongel!
Kom, kom! suste de kapitein, ze
mag gezien worden, daarvan niet.
Vooral als ze zoo heelemaal onder d'r
tuig is.
Onder d'r t.uia Verschrikke
lijk! mompelde de ix-zoekcr.
Ja, als er dan wat wind is, dan
loopt zo als een kievit
Als een kievit?
Ja meneer! Dan zweeft ze d'r
overheen! Net een vogel!
O, bedoelt u dat
alles elegantie
Precies1Mi
op tijd laten nazien.
Laten nazien? vroeg de bezoeker
weer ten hoogste verbaasd.
Zeker! En als hel noodig is; b:j-
kalefaterenEen nieuw lapje l-.icr
en een nieuw stukje daarDan
blijft ze nog lang goed.
O, ik begrijp 't al, lispelde de
bezoeker, de kapitein bedoelt-, dat ze
goed verzorgd moet worden. Natuur
lijk, liet zal haar aan niets ontbre
ken.
O, u hebt, der niet te ontzien
't Is geen kraakporeeleinZe kan vel
tegen oen stootje.
Maar meneer
Gerust! En, wat ik nog zeggen
wou houd zelf het roer. Je bent
voor alles verantwoordelijk, dus stuur
zelf,
Ach 'meneeris dat wel noo-
dig?
Beslist! Och, als alles voor
den wind gaat, dan heb ie geen spul
met d'r maar o, jéals er wat te
genwind komt, dan is ze soms grillig
en eigenzinnig.
Kom meneer, dat zal t-och niet?
Ik verzeker liet u, hoor! Vooral
als 't stormt. Dan niet toegeven. U
moet d« baas blijven. Dan gooi je d'r
maar goed met den kop in den wind.
Ach meneerHoe wreed!.
Neen! Dan zal ik maar liever toege
ven.
Verkeerd meneer! Niet je
zeilen strijken Volhouden, al zou
de boel barsten.
Zooiets ligt niet in mijn karakter
meneer I
JammerDan vrees ik, dat ze
u op een gegeven oogenblik de baas
zal zijn.
In 's hemelsnaamverklaarde de
bezoeker met eeu diepe zucht. Dat
waag ik er op.
En dan wou ik u dat nog zeg-
f;en Ga niet te ver van huis, Jekrijgt
icht tegenstribbelingeu of ongemak
ken, waar je niet op gerekend hebt.
En bet i3 pnplezierig, wanneer je ten
slotte alleen naar huis moet.
Neen meneer, dat zal nooit ge
beuren Nooit 1 verklaarde de be
zoeker, met de hand op het hart, zal
ik li aar achterlaten.
't Hoeft, ook niet te gebeuren,
cogcnb'ik aan en daarom aU juist eu daarom bet kwam
i mij haar wilt afslaan o, me- mij wol vreemd voor.. maar
Genoeg mentor Daar is de dein
en waag het niet liier nog éénmaal
binnen te treden 't li. te idioot
om nog één woord nan u te verspilicu.
Gerardiua, het vroolijke kapileins-
dochtertjc, is later in het huwelijk
getreden met iemand uit een andere
plants en het'snelzeilende jacht Ge
rardiua is voor een redelijken prijs
verkocht, maar nog menigmaal is» m
den huiselijkcu kring van den kapi
tein en zijn dochter gelachen om dien
8entinienteelcn mijnheer en zijn zon
derling misverstand.
hii. om liet ionamc-nsch wat aan" te 8teldc de kapitein gerust, wanneer u
moed teen. Ik w-.et er alles van.
konintlcje 5, Will enden tje en Tam-netje
Schutter 4, Kardinaa-lëhoeclje 3, Ko
renbloem 5, Kenau Haseel-aer 5, Tiekie
en Piene f-, Gcudk'opije 5, Polydhyna-
t.u'm 5, Wim Spoor 6, B&ppie Sp-oor 6,
Piet. Spoor 6, Cowboy 3, Jo en Teun
Rcïmeriiyk 5.
Rnil-rohriek.
Bij BUIKJE DEN eOLLANlDEÉ,
Westergiracht 27 aw., ie nog «n zin
delijk poesje te krijgien.
Wie kan ABRAHAM MISSET, Lou-
rens CoPterstraat 16, nog helpen aan
de navolgend? nrs. van het IJsel-al-
3>um 3. 5, 7, 21. 24, 34. 35, 37, /.0,
4i, 42, 46. 49. -51. 55, 59, 62. 67, 68,
71. 75. 95. 96," 99, 100, 107, 113, 116.
119, 125, 126 128, 132, 135, 137, 138,
141. Hij geef; er wotr terug Bosch-
en I-lcide, BIoiid-e Duinen, Bonte Wei,
Vader!, geseli. en andere IJsel.pl., 2
legen 1.
Woensdag van- 12—2 uur mogen bij
mij diverse plaatjes gehaald worden.
Mschepoesfer.
(Vervolg van Hoofdstuk V.)
Toear Lientje Vreeburg al lokkertjes
Bliep, had de telCgrambesteller aan
gebeld.
„Een telegram uit Rotterdam,
vrouw," eprailc meneer Vreeburg op
eenigszins g-ejaagden toon.
„■Morgenochtend pi .in. zes uur kan
de „Vondel" binnen zijn.'*
„Zoo vroeg al?' zea mevrouw. „Hoe
moeten wii zc dan, afhalen?"
„Laat eens zien" de heer Vree-
LOBELIA. Heit deed me heel veel
plezier, weer wat van mijn oude
vriendinnetje to lioaren. Wat ga j-e
op school heerlijk vooruit. Als je nu
nog een9 ean vrij oogenblikje hebt,
moet je me nog eens schrijven, wat
je worden wilt.
JANUS TULP en BELLEFLEUR.
Ik vond het ook echt prettig, dat
jullie boven water kwamen.
DOLFJE P. Ga je al op de groote
school? Als je zeM schrijven kunt,
mag je ook een Rnbidekertje worden.
Ik vond het Hef van je, dat je voor
de zieke kindertjes wat hebt afge
staan.
M. A. S. Vriendelijk dank ik
de grootmoeder vau Duikboot en
Huisknecht voor de ontvangen pla
ten.
RIKA VAN E.
aan het radenl
ACONilETJE. Wat hebben jullie
moeder een aardige cadeaux gegeven.
Hoe vond je onze verrassing?
F, C. G. Die moeder van jou
heeft ook maar een heerlijken ver
jaardag gehad.
ROODBORSTJE. Ja raadsel is
goed. Hoe is 't- ea- nu mee?
JO en TEUN R. Ik kon me best
begrijpen, dat er door moeders ziek
te niets van liet wedstrijdwerk kwam.
Van harte beterschap met die patient.
O. ia'?, vroee de bezoeker, schuch*
tor nlaate nemend on liet voorste ce-
den fauteuil. Ik had al
naar u toe willen «aan,...
maar telkens kwam er iets tussclieai...
enfin.... iawel.... hel. betreft uw Ge.
irardinadie)
Jawel! Jawel, viel de kapitein
Mevrouw BLOMiBER'GZEEMAN.
Haarlem, 8 December 1917.
pioenuhofstraat 5.
'n Misverstand
Door SIMON MOS.
COWBOY. Het doet me genoe
gen. dat 5 December ook voor jou
een e lite feestdag is geweest. Het
van fK da.J.va„ prei de tal van tarm |a„ met d
ra™)bj,6 c j betrekkinc aan den wal. In een vrit Zeven.
P'IEi fc>. Nog wel oiofelidteea d j aa-ïi'/.ieivliik-© havennlaals woonde hi1 toch ouder?
..J .meliineldcr KT. WHO ITinAt .1 1 IT.l.l
Villi UC lid J1
ie te bezitten, dat
begrijp ik!
HemelHoe kon u dat we
ten?
Wel, heel eenvoudig! U heeft
haar gezien en. nog eens gezien.
En geen wónder ze bevalt u
Ja, maar
Geen omwegen. Ik snap het, U
heeft er idee in.
Idee JaIk heb steeds bedoelt u?
met de grootste bewondering tot haar J
opgezien 't Was ni'n ideaalwei aai
Nou ja grootste bewonde- I gedeelte niet
ring U vondt ze wel geschikt en -
dus
O, meneeronderbrak do
bezoeker, met naar bet plafond ge
richte oogen.
Geen beter beoordcelaar dan ik,
maar maatregelen neemt en niet te
ver van honk gaat.
En wanneer zou.u denkeu, dat
ik haar.
Wanneer u ze kunt krijgen?.
DadelijkMorgen desnoods
O, meneer ik ben u zoo
dankbaar, ik,.
Volstrekt geen dank, waarde
heer
Toen de sentimenteele heer opstond
en blijkbaar het discours voor geëin
digd hield, keek de kapitein hem met
de grootste ontsteltenis aan, terwijl
hij zcido:
Mam- meneer over het voor
naamste hebben wij nog niet gespro-
Over het voornaamste niet Hoe
Kom meneer u begrijpt toch
wol dat wanneer bet, financieele
De oud*kanitein Stevte had vroeger
aroote vaart, j waarde heer. Ik heb zoowat zeventien
met opa's verjaardag. En was moe
met
dochter, die na dem dood van Volstrekt niet! Zeventien jaar.
niet. blij met jullie verrassing? Is aJ 'j)!iar moeder het, huishouden en haar- Ik heb haar zelf van stapel zien loo-
het lekkers al op?
BEPPIE S. Je
(vader venzorede Gerardina was een pem'Trouwens ik heb d'r doopceel iu
inzending w as lief incisie, een vrooliik dartel kind. t "f ijn bezit,
heel mooi en dat zefiden alle men- dat men gaarne overal zatr: zii ver-
Doopceel Van stapel loo-
schen 'diè je pop bekeken hebben. keerde in menteen knar. waar zii om pen... dacht de sentimenteole to- v,.u„fi)
WiliM S 'Heeft ie marmotje geen haar owrewektheid en uretticen om" zoeker, uie zeebeden liobbeu toch zelfs 1 Maai uw Gerardina is toch
>,.,.9 i-wfi rnenpor al de aang steeds een welkome verschil- wonderlijke mauiereu, zij behoudeiv-| Mijn zeiljacht nutuur]ijk
.st van de kou? Heeft meneer ai c wus Geen wonder dat tal van altijd hun eigenaardige, kernachtige Wat dacht u dan?
iters nog gevonden/ fA-/.egdeu van het schip. j O, verschrikkelijk! Dat is een
- Ja, ging de kapitein voort, ik afschuwelijk misverstand! Ilc bedool-
1 u wel verklaren, dat ik al dien de uw dochter. O, hemel!
orde komt, dat.
O, viel de bezoeker dadelijk in.
Is dat uw bedoeling. Ik bezit een vrij
aardig kapitaal, meneer, dus
Dan zal 't u niet moeilijk vallen,
om een behoorlijken prijs te kunnen
betalen.
Een behoorlijken prijs?
Ja, natuurlijk
Ik begrijp u waarlijk niet
^fonsens, meneer 1 Kort en goed!
Wat is ze u waard
Meneer, wat bedoelt u toch?
Wel, duizend duivels nog toe,
schreeuwde de kapitein, wilt u Gerar
dina hebben of niet
Ja, kapitein! Graag, héél jfr&ag
$iun€flï&ad
^-mwiviTr m„ w,rft I ionee lieden donoren naar haar gunst.
T1ER1E en PIENE. Nu, hooft j ,mi.h will hp,nanlÓA voorkf-111' hnd 7.p
Sint goed gereden? Hoe vonden jul
lie de tentoonstelling? Én wr"
doch een benaalde "voorkeur had ze
•tót. notr toe voor jreen dezer aanbid
ders cehad.Een der ionse lui. een fate
tijd met heel veel plezier met d*r heb
- Mijn dochter! raasde de kapitein
DUURTE EN DISTRIBUTIE.
De burccmeestci' van Rotterduni, inr-
A. R. Zimeimuiu schriift. in „lin: ca
Uitvoer" oen artikel: Duurte en dic'.ri-
•butie. Hii witst er ou. dal de «roole
ooriocskosten in de thans kriiorvo-;"
j-endc. landen automatiscli zullen woi-
dcu stonrrez&t bii het eindigen van
dien etriid. dorili dut daarenteeen de
uituaven van de distributie hier
lande wellicht no« iarenlane gehand
haafd zullen en moeten bliiven. nu dé
bedoelinc ecliiint voor te zitten. .1
eerst, te slaken, bii teruukéer van de
vroeeere twiizen. die naar de scluu-
v.ev meent, in alzieubaren lijd mot
weer zulten teruakecren. Mr.Zimni'.ts
man meent derhalve, dat de rcwcr-
1 ine terecht van oordeel is. dat dcrué'
liike uitgaven, waarvan het einde 1:1
geen iarcai is"te voorzien, het nmr-r
slacht, niet raocen bezwaren, en da-,,
al kan men de door do mtreerina vou;'.
iperielde belaetinirvarhooeing betreu
ren. men niet adders zul kunnen doem.
dan huar aanvaarden .al zou hot bo
ter ziin geweest, voorzieningen te
troffen tot een .lateien datum dan 1
Juli 1918. Immers is het niet ormi'-v.-
liik, dat óf het tegenwoordig mini»te*
irie dan demissionair zal ziin. of
iuist een ander Kabinet zal zint cvw--
treden. Het moet onzekerheid en vu-
warring geven, als onder die oimiteii-
digheden of bii de nadering daarvan
een zaak van zoo alles overwegende
boteekenis Sn de lucht hangt.
Js dus ee-ner/,nds de dekkintg door
leeüing volgons de schriiver verwor-
ueliik. aan den anderen kant spreekt
het vahzöltf dat meer en meer de
vraag riist. of een stelsel ongewijd
zied kan bliiven. waarvan reeds do
halfiaarliiksclie kosten heffingen no--
dic maliën welke aan verscheidene
'belastingsdliuldigen nosr maar een
fl-uttel neTcentagc vai» hun lnkomi-u
laten. Men mag dan ook verwachten,
dat tusschen de receorjng cn de
volksverteraen woo rdici U overlegd
zal worden, of het svsteem al dan
niet moet worden verlaten of beperkt.
De schriiver vestigt in verband hier
mede de aandacht op het in Denemar
ken cekozen stelsel. Ten eerste wordt
hierin liet aantal benoodiadheden bc -
merkt» waavoo nriisreductie v^ordt
«egeven«u ten tweede het aantal van
hen. die recht hebben on toeslag. Du
laatste ziin in hoofdzaak slechts de
bewoners van steden, omdat men
niet ten onrechte ervan uitgaat, dat
de welvaart 00 hel platteland, zelf een
^ler oorzaken van de duurte, voor die
"klasse van bevolking steun uit opens
bare middelen grootendeels overbodig
maakt. Voorts wordt de steun slechte
aan hen -ceseven, die er inderdaad
behoefte aan hebben.
Ten blotte berust hii niet in een tre-
w el dis a.DD8fraalt van staats aan- en
verkoon. doch eenvoudig uitreiking
vanw««e gemeentebestuur of -cojjj.
missie van rabatbowiizen. welke aan
do rechthebbenden reductie ou de wi.11-
kelnriizen verkenen.
Mr. Zimmcnnan stelt, de vraag, of
de distributie zelve niet een der fac
toren is die de duurte bevorderen en.
3>estendigcn. Bii een stelsel van vrij
heid snoort do mededinging vanzelf
'aan tot. vooruitziend, beleidvol en
zuiver handelen in de eers'te hand cn
in do verdere, phases, welke aan het
wmkeMebiet voorafgaan. Dat is nu
allefi hooi anders geworden. Of er in
de eerste hand te duur of zonder be
leid wordt aangekocht, of er bii oir
slag en vervoer ernstige fouten cn
verkeerdheden worden begaan of de
Verdere verdeeline onDraotisch of
met verspilling van geld en arbeid
geschiedt: dit alles bliift. zonder «eni
gen Invloed od den prils, welke van
het publiek gevraagd wordt. xii. het
'da'n ook niet zonder invloed op do
belasting. Zonder aan fraude te den.
ken. doet. men niemand onrecht, ols
men meent, dut <lo nrikkel tot beleid
en spaarzaamheid, welke vroeger In
stond. thans niet even krachtig werkt,
bii de liemoeiincon. welke aan den
kleinverkocm voorafgaan. Daarom is
de vraag niet van belang ontbloot, "f
het Stelsel zelf wellicht pok tot de
oorzaken van de duurte behoort.
FEUILLETON
door
T. ARTHUR PLUMMEB.
Cecil wist niet wat zij hoorde en.
onderdrukte roet moeite haar verba-
U antwoordt niet? zei de raan
Bnel.
Ik kon een oogenblik niet spre
ken, mijnheer!
U neemt, het dus aan?
Heel graag I
Wilt u morgen beginnen
O neen, mijnheerIk moet eorat
mijn betrekking opzeggen!
Dat komt in orde, zei Grantham.
Daar zal ik wel met uw chef over
praten, maar noem me liefst niet al
leen mijnbeer 1 Zoo lang u bier bent,
Built, n ale een menachelijk wezen en
niet als een onderdeel van een machi
ne behandeld worden. Wilt u dat ont
houden
- Dat 01 ik, mijnheer Grantham.
Do man glimlachte, er kwam «en
peinzende trek om zijn mond en Cecil
.voelde zich eigenaardig tot hem aan
getrokken.
Ik stel zeer veel belang in schei
kunde ik houd lezingen in verschil
lende vereenigingen in Londen lner
over dat onderwerp; het werk, dat ik
u zal opgeven, zal daarop betrekking
hebben.
Toen zii zich weer van de kast
wendde stond Caleb Grantham in 3set
midden der kamer, ziin anmen over
elkaar geslagen, ziin oogen op haar
gericht: er was iets in ziin blik. dat zo
niet besreep. iets dat haar even ver
kilde.
Zal ik nu verder «aan met mïin
werk. miinheer Grantham? vroeg zii.
Er is vandaag verder treen werk
voor u. Gaat u zitten!
Het meisie licn langzaam naar den
stoel, dien hii aanwees en ging zitten.
Klik me nu eens scherp aan. Nog
scheroer! Hii bewoog zich een stap
Hn de richting van haar stoel: zijn
breede borst zwoegde, ziin vingers
kromden rich. Klik in roiin gezicht!
Ziet. u niets vneemds?
Cecil deed. dat haar bevalen was.
maar biina dadeliik wendde zii haar
oogen weer van hem af: zii voelde,
dat een groote angst, haar bekroop. Ze
kof: dat gevoel niet verklaren ze
wist. alleen dat ze hang was bang
van den man in wiens d'i-enst zii ge
treden was!
Nieis miinheer Grantham, zei zii
tenslotte.
Wat, scheelt er aan? Uw stem
klinkt heel andiers. Is u bang. en iit=
vdien dat zoo is. waarvan? Geen
antwoord. Ilii bewoog langzaam het
hoofd heen en weer.
Het. grootste van dia tw.ee boeken,
dat wat ik od miin knieën had lÜggen
is u toch zeker wel opgevallen door
ziin zwaarlijvigheid? Lette u niet od
de bladzijden, de dikop gedrukte lel*
ters. juffrouw I-eng? Kunt u niet rien
dat ik blind hen'?
Blind? Haar toon was nu heel
landers, de vrees was verdwenen en
had plaats gemaakt voor groot mede
lijden. Dat kwam niet in me op; wat
SDiit. me dat!
Dat. is niet noodigl klonk heli
heesch. ik mis het gezicht nipt!
.Maar zelfs toen j&i die woorden
hoorde wist het meisje dat. zij geen
waarheid bevatten.
Ik heb genoeg schadeloosstelling,
ging hii voort. Bii voorbeeld, en hij
lachte, maar niet vrooliik. integen
deel zeer bitter, ik kan die solirijfma-
chine schoonmaken, zooals niemand
»van uw, kantoor liet. zou kunnen! Ik
kan dmi-wog in dit groote huis zoo
gemakkelijk vinden, dat het, u ver;;
wonderen zou. Dus u riiet wel. dat.
het. mü niet kan schelen niets!
IIif vied in een stoel cn bedekte heil
gelaat met beide handen.
Hii bleef niet lang zitten. Hii stond
on. en iisbeerde door de kamer.
Het moederlijke gevoel, dat ill ieder
vrouwenhart, verborgen is. openbaar
de zich nu bii haar.
lief sDiit me heel ergl zei zii plot
seling. U zegt. dat het niets kan sche
len. maar ik kan ïvei ge'.ooven, dat dit
de zuivere waarfieid is!
Niels te zien van de wonder*
ischoone natuur! hii sprak als in
verre herinnering, behalve door de
oogen van anderen liii schudde het
hoofd. U hebt seliik iuffrouw Leng.
dat, was niet de waarheid!
Misschien vindt u het brutaal
van mii te vragen?"
Wat?
Iloe u het gezicht verloor? vol
tooide zii vriendelijk.
Toen gebeurde er iets dat haar een
kreet van verbaring ontlokte. Ca,'!>db
•G-ranthanni's gelaat was doodsbleek
geworden, ziin trekken waren ver
wrongen: ziin 00gen die anders heel
gewoon leken, behalve hun glans, flik
kerde nu. ziin enorme gestalte Bad
derde.
Indien u er prils on etefli bii mii
te bliiven. zei hii ruw. moet u die
vraag nooit meer doen.
HOOFDSTUK IV.
De waarschuwing van
een ouden man.
Even snel als zij gekomen was, ver
dween zijn woedehij glimlachte weer.
en vroeg om vergeving.
Wanneer u hier een poosje bent
juffrouw Leng, zei hij, zult u mijn
vooroordeel begrijpen; u zult mijn
manier volgen daaraan twijfel ik
niet!
Hij stond weer on de leeuwenhuid,
zijn eeu© voet bij oen grooteu woe8t-
uitzienden koper was iels bijna on
heilspellends in zijn houding. Weer
kwam er over liet meisje dat onbe
stemde gevoel alsof zij op den rand
van een groot geheim stónd,
Woont u ver hier vandaan
vroeg de man plotseling.
Zij duidde liet hem uit.
Bent u, als het niet onbeschei
den is. dat ik het vraag, geheel onbe
middeld
Ik beait in 't geheel geen geld,
mijnheer Grantham zei zij, hevig
blozend.
Caleb Grantliam liet Eijn band iu
zijn zak glijden en trok er een «enigs
zins verwaarloosde beurs uit, waaruit
hij wat geld haalde.
Ik wilde u graag het salaris van
een week vooruitbetalen, zei hij kort
af.
Zij zag hem verbaasd aan, keek in
zijn oogen, die baar niet kouden zien.
Waarvoor? Het is onnoodig!
zei zij
Dat is het zeker welU gaat
naar uw kamers terug en betaalt een
week vooruit, omdat u ze opzegt.
Ik moet mijn kamers verlaten?
Btamelde zij.
Preoies! Het zal noodzakelijk
zijn, dat u onder dit dak woont! U.
wilt hier niet; wonen 1 vroeg hij scherp.
Het verwonderde mij 1 aarzelde
Cecil.
Wilt n niet komen? hield hij
aan.
Ik zal komen.
Hij glimlachte weer tegen haar
die vreemd aantrekkelijke, toch
zoo afstootende glimlach.
Dat ia alles, geloof ik, juffrouw
Leng, zei hij zacht.
Wilt u even bellen
Zij gehoorzaamde hern. Kort daar
op werd er op de deur gotikt..
Binnen zei Grant Lam.
Treeman kwam de bibliotheek bin
nen. Hij had een zuchten, panter-ach-
tigen gang, die in overeenkomst was
met zijn persoonlijkheid. Cecil had
haar hoed en mantel aangedaan. Zij
mompelde een Goeden morgen,
tegen haar nieuwen chef on wildé
juist den bediende uit de kamer vol
gen, toen' Caleb Grantham's slem haar
opschrikte,
Ut hoon, dat liet u nooit wȕ
spijten, dat. u hier gekomen bent. Wie
weet, misschien is dit het begin van
een nieuw tijdperk in uw leven. Dab
denk ik wol, dat denk ik wel
Dana u, mijnheer Grantham.
(Wordt vervolgd).
