Haarlem's Dagblad | 1918 | 6 april 1918 | pagina 9

rubriek voor onze jeugd.

inwonende Patiënt

DERDE BLAD

t «n» cf^ .EVA L. Branden doet pijn, ht-T Zit

I er ©en lapje om den vingen Natuur-

ZATERDAG 6 April 1918 hJk™as je meedoen aan deu wed-

Raadsels

(Deze raadsel» zijn alle ingezonden
'door jongen» en meisjes, die „Voor
Onze Jeugd" lcaeai. Do namen der
kinderen, die mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede o-lossingon zen
den werden in het volgende nummer
békend ganavkl).

Iedere maand worden -onder de
beste oplossers twee boeken in pracht-
band verloot.

•De raadsel prijzen voor de maand
blaart zijn bij loting ten deel geval
len aan ON ROST en SOLDAAT die
ze Woensdag 10 April tuaschcn 12 en 2
uur bij mij mogen afhalen.

1. (Ingez. door Schapenbloempie.)
Ik ben een plaats in Drente, vei an
der mijn 1st- letter en ik ben een
plaats in Duitschland.

2. (In<re7. door F. Getik)

Me" w. word ik steeds vastgetrapt.
met v. de keuken Opgeknapt, met- t.
vaak lastig en met r. n:et prettig voor
een wieder, met z. zeer welkom voor
eeu ieder.

3. (Ingez. door Aart Overveer.)

Mijn geiiee! ia een apredkiwoora van

19 letters.

- 7. 8 is een werkwoord.

17. 19 is een deel van een wagen.
1, 2. 3. 7, 3, -l verzamelen kleine,
nuttige diertjes.

14, 15, 10. 3 zit aan eer voet.
1. 18. 7. 13 is in iedere' «slraat.
11 12, 16 is een vrucht.

5, 6 is een voegwoord.

9. 10 is eem lidwoord.

4. (Ingee. door Kardinaals-hoedje.)
Ik keu een dier, eem h?r>! mooi dier,
Men ziet 'het eekier dagelijks hier.
Wanneer men eerst zijn Ikop afslaat
En dan zijn -staart verwijderen gaat.
Dan groeit het laatste op het eerst.
(Ingez. door bodewijk Bonaparte.)

Mijn eerste is niet zoet, mijn twee
de is zoowel groente aio brandstof en
mijn gehee' is ook groente.
6. (Ingez. door Monbretin.)

Mijn 1ste is een huisdier, mijn 2de is
een deel van een stad en mijn geheel
is een badplaats.

De Wedstrijd.

Inzending ontvangen van TI
VAN ORDEN, oud 9 jaar.

Rollrubrlek

Vriendelijk dunk uk een onbekende
voor de mooie colilectie plaatjes. Ook
beu ik zet-.r erkentelijk voor de zen
ding van Dreef 'i.

Raadseloplossingen

De raadseloplossingen der vorig©
week zijn

1. Jefcaterinnenburg •*- krater, eg.
ring, bek. nek. Jet.

2. Kachel.

3. Kaan kaars.

4. Zoek van alles de lichtzij. Koe,
zand, es, ze. val, zeeziekte

5. Waal, aa

6. Vredesonderhandelingen. Vrees,
hand, N-uda, Harlingen, eed, vrede.

Goede oplossingen ontvangen van

Lelie 6. Doornroosje 5, Goudreinet 0,

Natuurkind 3. Thoor 3. Kwikstaartje heyden er ook nog een paar weekje-
6, Duinroosje 6, Stedendwinger 5. De aan vastknoopt. Even dacht Noor
kie ne Watergeus 5, Kara Ben Nerusi na. De verleiding was groot. „Toe,

5 Xiecho-Tschl 5, Ajmhooii <3, M°8* doe het maar drong oom aan.
roosje C P van lismoml s. Theeroos Neen zei Noor plotseling. „liet zou

6 Klimop 6, Paljas 6, Truitje Goud 5, zijn, alsoif ik„NuV' „Ik

GermanU 6, Aconietje 6, Onrust b, j hoor bij u en -bij de jongens,'' besloot
Waterjuffer 0. Doornroosje 5. A Gel- ze en oom zag aan baar vastberaden
man 5. Kerstkindje 5, Conducteur 5, trekken, dat haar bes'uit onometoo-
Diamant.e 3, Dandelion 6, Room- j lelijk vast stond.

hoorntje C. Goudvischje 6, Rosa Flu-J „Zo zijn vijf en twintig jaar ge-
wee tje r', Blauwoog 6, /..war toog 6, trouwd," zei Frits 's middags aan
Dik Trom 5, Rudolf Oschatz 5, Klap-j tafel „Wie, wat?" werd er geroe-
roos 5. Atalanta 0. Karei V 6, Gel-drop- pen.

Assehepoester.

Ja, vreemd, hij hoorde het Ook. Zoo
diep en zoo zwaar. En wat een raie
bij-geluiden. Opeens, hij wist het.

,,'t Zijn de koeien. Frits, we s'apen
vlak naast den stal." Frits was over
tuigd en de broers sliepen spoedig
weer in. Ook de wasscherij 's morgens
was heel -primitief. De drie families
hadden drie slaapkamers en de boerin
ond, dat het. al hee-1 wullctjfiB was,
dat ze drie kleine ijzeren wasohtafel-
tjes had aangeschaft. „Dut stadsvolk
gebruikt, zulks", had zo tegen haai
man gezegd, die met open -mond .-die
wondere spullen" had aangegaapt. De
Van Berg entjes waren met hun zeve
nen en het nam dus heei wat tijd in
beslag, eer ze stuik voor stuk zich van
het waschtafeltje bediend hadden.

Hoe doen ze dat hier dan?" vroeg
Wim aan vader. „Heel eenvoudig.
Ze waeschen zich onder de pomp."
Den volgenden morgen stonden de drie
jongens vroeg op en waschten zich ook
op boerenmanier. „Lekker frisüh,"
riep Erits al proestende. En vim dien
dag af maakten; ze geen gebruik meer
van de waschtafeJ, dat Noor, Nel en
To heelemaa: niet naar vonden. On
danks het, behelpen in kleinigheden,
vonden allen het leven oj>',,Kleioord"
overheerlijk. De maaitijden waren
overvloedig en goed. De pannekoeken
waren onovertrefbaar, evenals de ham
de vette versClie melk. Geen won-
dat a len er spoedig uitzagen ale
rozen. De kleine, bleeke N'el was bin
nen een weck veranderd in een rood
wangig buitenkind. Volop genoten ze
ook van de mooie omstreken Benige
keeren waren ze naar Apeldoorn ge
spoord en hadden toen het Loo be
zocht. Thuis komende, vernamen ze
m°t verbazing, dot nOdh de boer. noch
zijn vrouw, noch de drie boeremeis-
jes ooit den paleistuin bezichtigd
hadden. „We kommen doar aJlie-
nig veur de mart", vertelde de boerin.
„Dan gao je niet weiter," vervolg
de de boer To en Licn keken elkaar
in groote verbazing aan en konden het
lachen niet. inhouden. om dat niet
weiter gaan. Noor bék'aagde zich
tegen «om. dat de dagen hier zoo ake
lig gauw om gingen. „Blijf jij nog
wat. wij redden het wel." sprak me
neer Van Bergen. ..En." liet hij erop
olg-cu, ,ik gelootf, dat de familie Ver-

ijd eu je moogt ook ee;
kiezen. ELZENKATJE. Ik

ben

je 6, Oi.iierv.-ijueresje C. Georgo Cohy-
non 6, Tin: Waal 5, PrineCB Vera i>,
D. A.'P. en C. L. J. den -Hollander 6,
Harmon de Vries 6. Lin! van Asten 6,
Winterkoninkje 5, Meidoorn 5, De
tweeling 5, Jan zonder Vrees 5,
Sneeuwwitje 5, Roodkapje 5, Helio
trope 5. C9lm0sa 6, U ody Fok 5,
Roodbvrstje 5. Joost van den Vondel

4, Torpedojager 4, Klein Duimjpje
Adr aan Perfors 5, Dikkerdje 6, As-
ichejioestt 6, Pinks;ert>locmp.« 5,
Goudmuiltje 5, Waternimf 5. Bosch
fee 5. OH Deat-h 5, De kleine Lord 5,
Klavervier 5. Grada. Bennie en Marle
de Vries 6. Leeghwater 6. Boterbloem
pje 4 Zonnet oem 5. Madeliefje 5,
Jasmijn b. Krekeltje 6. Annie Go-
vaerts 4, Pioenroos 6. G„ VV. en S. v.
d. Putte 5. F.'zenkotje 5, Bleekneusje
6. Eva Logui.ins C. Phil ppo 6.
Tiekïe eu Piene 6, Udina 6, Dina
Schreu.- 3. Julia.. Memvvig 6, C. Leye-
caar 5. A. Spaargaren 6. Pronkboon
6, Fik 6. Vesuvius Prairiebloem 5,
Schoiên 6, Piet He.n 5, Prins Mauri is

5, Jo en leun Eennenna 5, Theo Over-
meer 6, Aart (normeer 5, Julius Ce-
sar 6 Amsterdammertje 6. Soldaat 5,
Lourens Coster 5, Old Shutlerhand 5,
Old Sürenand 5, Jlan Koelen 5, Ei
Rayo 4, Topay 4, Wilgenkatje 5, Duin-
viooltje 5, VV. en J. Elnmaiil 6. Kardi
naalshoeajc 6, Zondagskind 5, Jlor-,
tensia 5, Spirea 5, Cosuno 5, Wi droos-
je 6, GanzebiOem 6, Zilverschoon 6,
Schapenbloempjo 9, Koker Nero 5,
Koning der Dwergen 4. Kamperfoelie

5, Piet,e en Beisie v. d. Boogaard 6,
Kruidnoot 6. Controleur 6, Lcideuaar

6, Kerstboompje 6, Heidebloem

(Wordt vervolgd.)

Brievenbus

(Brieven aan de Redactie van de

Kinder-Afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloemliofstraat 5.

In de bus gooien zonder o au te
schellen

Nieuwelingen zijn: LIZE HUUR
MAN, oud 7 jaar, Leidsdievaart 237
W. EUNMAHL, Teding v. Berk-
li outetraai 1, oud 13 jaar; LI NI
V AN ASTEN, oud 1 Oude R lamstraal
4 rood; TINI WAAL, oud 13 juc.r.
Gen. Cronjéstraat 35; COR VAN DE
BROEKE, Billitonslraat 29.

ONRUST. Gelukkig, dat je j© weer
wat flinker gevoeit en nu je een
prijs hebt gewonnen, voel je zeker
niets meer van alle pijntjes Heeft
moeder je flink helpen zoeken?

ACONIETJE. Ju'lie zijn

ten je fout te herstellen. -— DE
KjLEILNE WATERGEUS. Prettig,
dat je bent overgegaan. STEDEN
DWINGER. Je raadsel is goedKnap
hoor, dat je naar de vijfde gaat. -
DUINROOSJE. Als je nu wel weet
waar Brest-Litofsk ligt, kun jo de
route toch wel maken. KWIK
STAARTJE. Nog wel gefeliciteerd
met je verjaardag. Zijn de vrien
dinnen gekomen en was het een
heerlijk dagje? THOOR. Nu je in
de 5de klas komt, moet je eens heel
erg je best op schrijven doen. NA
TUURKIND. Ik kon nu v.el zien,
dat je je besó hadt gedaan Je helpt
moeder zeker zooveel je kun' lk
kan me wel indenken, dat moeder een
zwaar en druk leven heeft. GOUD
REINET. Ben je Maandag nog
naar Amsterdam geweest eu heb je de
wassen beelden Inkeken? Ei waren
heel wat nieuwe bijgekomen hét
DOORNROOSJE. Brest-Litofsk ligt
in Rusland, ten Oosten van War
schau. MAARTEN LUTHER.
Wat heerlijk om van je moeder mu
ziekles te krijgen, lk zou zoo goed
mijn best doen, dat we spoedig sa
men quatre-mains speelden Heb je
gezellige Paaschdagen gehadJ
CHRYSANTTCUM mag haar schuil
naam houden. Ik vind het wat aardig
van zoo'n kleine peuter een briefje te
krijgen. ZONDAGSKIND. Wat
jammer, dat je de vorige week te laat
was Heb je prettig met zus gereden?

F. F. G. Jij was ook to laat jon
gen. Komt. de radijs al op? DUIN- f
LUST. En jij kwam ook achteraan
Ben je overgegaan Al heb jc nog zoo
weinig raadsels toch maar inzenden.
Beters iets dan niets. WATER
JUFFER. Hot- doet me genoe
gen, dat de prijs naar de zin >s. Toen
het zulk mooi weer was, heb je je
neus toch niet in de boeken gesto
ken —CONTROLEUR Je moet
wel. den vlugsten weg kiezen, maar
toch de meest mogelijke plaatsen aan
doen. KRUIDNOOT. Ben jo nog
meer met de vriendinnen uitgeweest?

KAMPERFOELIE 't Was een
goed rapport, maar er is toch een
vak, waarin kleine zus knapper is.
Weet je wel welk f SCHAPEN
BLOEMPJE. Tricht ligt in de pro
vincie Gelderland en we! in de Betu
we. vlak bij Geldertnalsen. -- KEI
ZER NERO Als ik eens een wed
strijd opgeef in het wandelen, via jij
vast een prijs. ZILVERSCHOON.
Je verborgen plaateen zijn goed. Ben
.je uu weer heelemaal in orde?
GANZEBLOEMJ© raadsel ia goed

WILDROOSJE. Je mag .vel ..ee-
doeii in afdee.rog 1, aoen lijkt j<, at-
deeling II niet gemakkelijker
COSIMO. Ik lioop, dat ie nu
voortaan zult schrijven, zooals hot
hoort voor een jongen, die in de der
de klas zit. Het is wel saai dat je zoo
alleen moet spelen,- maar wonen er
geen vriendjes in jo buurt? ZON
DAGSKIND Nu was je goed op
tijd. Flink zoo, dat zus moeder helpt.
Steek jij ook een handje uit? -
CLAUDIUS CIVIL1S. Ingezonden
raadsels moeten vergezeld gaan van
een oplossing. BLAUWPAARD-
JE mag zijn schuilnaam houden en
mag met broer op een velletje schrij
ven. WILGENKATJE en' DUIN-
VIOOLTJE. Gelukkig, dat liis weer
beter is. HAN K. -- Het deed n:e
genoegen weer iets van je te hoo
ien. Ik heb bedoeld zoo min moge
lijk zijsprongen maken. Veel plaat
sen aandoen en toch deu korst moge-
lijken afstand kiezen. Jij kunt ook
tippelen, 't Is de moeite waard cm
een 'n kijkje te gaan nemen in TMui-
derslot. JULIUS CESAR. Je
raadsel is goed. THEO O. Jam
mer, dat je hef boek niet gekregen
hebt. Den uitslag heb ik vandaag,
Woensdag, nog 'niet gelezen. JO
en TEUN R. Hei doet me genoe
gen, dat het boek in je smaak valt.

SCHOTEN. Dit zet ik n.aar
boven je briefje en raadsels, omdat
eenige onderteekening ontbrak. Wel

leen vlijtige bindertjee, die in de va-

cantie al weer naar school verian- gefeliciteerd met de dag van
gen. GERMANIA. Me dinkt. J gen. Wat heb je een prettige vacantie
jij wou nog wel een weekje aan de aohter den rug. Krijg ik nu voortaan

acantie vastkuoopeu. Of niet?
FRUITJE G. Het raadsel was wel
een beetje moeilijk, maar heel wat
kinderen hebben liet toch gevonden.
Er zijn ook reuze-knappertjes aan de
Rubriek. - - P. v. E. Jo raadsel is
goed. MOSROOSJE. Ik zal trafh-

geen brieven meer zonder naam
DINA S. De gevraagde schuilnaam
is er nog niet, zet hem dus de vol
gende week maar onder je werk.
TIEKIE en PIENE. Kom Woens
dag den prijs maar ruilen. Ik vind die
Bonkje een heel knappe meid. --

ook liever een Haarlemmer dan een
Amsterdammer. Je rapport was Ltel
best, maar je bent zeker een kleine
babbelaarster. Dus mondje dicht!

GEERTRUIDA v. d. P. JJoe
kom je nu aan een gekneusdoii au
Toch geen jongcr.sloeren verricht

ANNLE G Jij hebt ook heerlijk
van de buitenlucht genoten en wat
aardig, dat je met je naamgenoot
je liebt keunis gemaakt. -- JAS
MIJN. H©t doet me genoegen, dat
het boek naar je zm is en dat de
liuiegenooten er ook van genoten
hebben. Schiet je al op aan je ver
rassing? Hoe is het nu met zus Was
het toch mazelen 'I Heb je de kast net
jes schoongemaakt! Vond noe geen
stof meer in de hoekjes M ADE-
LIEFJE. Een 8 voor Fii:is.-ii! Nu,
dan krijg ik zeker wel eens een Fr-ïii-
schen brief van je. ZONNE
BLOEM. Zet onder raadsels en brief
je altijd maar je schuilnaam. BO
TERBLOEMPJE. lk kan me be
grijpen, dat het een heerlijk feestje
was. Het bad er veel van of jullie in
den schouwburg waren. LKKGH-
WATER. Brest-Litofsk ligt in
Rusland, ten Oosten van Warschau.

GRADA, BENNIE en MARtE
DE V. Hebben jullie voor morgen
weer een prettig plannetje gemaakt?

PINKSTERBLOEMPJE eu
GOUDMUILTJE. Stuur dc nadseis
maar. Leuk, dat de wedstrijd zoo
naar je zin ie. ASSCHEPOET-
STER, Je raadsel is goed. Loo
maar flink je best met rekenen dan
ga je een volgend jaar met vlag en
wimpel over. Er zijn heusch nog er
ger dingen in de wereld dan zitten
blijven. AÜRIAAN 1'. Je hebt
me heerlijk op de hoogte gehouden
van je negotie. Eu zijn de klanten
niet al te lastig, en beu jij niet a! te
duur? DORA EN JOPIE F. Wel
bedankt voor jullie kaart Ik zou daar
ook wel bij die tante willen Jogeereu.
't Lijkt me een echt lustoord.
TORPEDOJAGER Dat waren reu
ze-cadeaus HELIOTROPE.
Jij dacht ookde aanhouder wint.
Geeft moeder nu ook toestemming
voor een tweede tochtje ROOD
KAPJE. Je raadsel is goed. Ben ie al
reizende? SNEEUWWITJE lk
kan je raadsel niet plaatsen, omdat
je geen oplossing vermeld l.ebt.
JAN ZONDER VREES. Je raadsel
is goed. Als je je adres opgeeft wil
ik in de Ruil-rubriek om een poesje
vragen. LINIE VAN A. .Ie mag
wel met potlood schrijven, als het
maar leesbaar is. D A. P. en C.
L. J DEN H. Waarschijnlijk zijn
die glazen bollen afkomstig van En-
gelsche vieschera, die zc san liun
netten bevestigen, bij gebrek aan
kurk. Ja, Brest Litewiski is hetzelfde
als Brest-Litofsk. I'ltiNSES VE
RA. Dat is mooi, degelijk pisvpapier
«Ni uat zegt wat voor dezen lijd.
ONDERWIJZERESJE Je raad
sels zijn goed. Je aanvraag voor het
boek kon ik niet plaateen, omdat je
geen adres vermeld hebt, Volgens
leeftijd hoor je thuis in afdeeiiug I.

KAREL V. Zit je nog m Am
sterdam Heb je 't moois niet van de
winkels afgekeken? RIOjSTVOOEL
mag zijn schuilnaam houden.
KLAPROOS. We hebben over
het vacantieweer niet te klagen, hè?

ROZA-FLUWEELTJE. Zoo juf
fertje. vindt jij dat een poosje rust je
toekomt. Gelukkig maar dat moeder
er anders over denkt, anders vond je
nu en dan den i.i>nd in den pot. DIA
MANTJE mag haar schuilnaam hou
den. A. E. Eenige afwijking van
de spoorlijn is geoorloofd.

Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
Bloemliofstraat 5, Haarlem.

6 April 1918.

Eeu worsteling in bet

duister

„Maar één avontuur van d'en aard
j mij ooit overkomen", zei ik, ti>cn
mijn vrienden met hun verhalen van
roof en diefstal klaar waren.

,Op een wintermorgen bracht de
trein mij naar Poisey, om te kijken
naar een huisje, dat mij n-igolatea
was door een van mijn ooms. Na
den lunch ging ik de sleutels bij
mijn notaris terugbrengen. De et-rtle
klerk legde mij ecu stuk ter onder
teekening voor, dat betrekking had
op de erfenis van mijn oom. En met

mijn gewone nonchalance toekende
ik, zonder verder naar bijzondrrh
te iuformeeren.

Juist was ik op het punt, liet kan
toor te verlaten, toen de kassier
vertelde, dat ik nog eenig geld :u
vangst moest nemen van rekeningen,
die nog later betaald waren gewor
den. Dit was een zeer aangename ver
rassing, want het bedrag was nog eer
goede 6000 francs! Ik'pakte do bank
noten bij elkaar zonder ze te lellen
eu deed ze in mijn portefeuille. On
getwijfeld was dit wel wat dwaas,
maar wij, in onze familio waren nu
eenmaal gewoon, dat vertrouwen te
toonen aan de oude notaris-firma, die
onze belangen immers altijd 'net zoo
vee! ijver had behartigd.

Door dit- oponthoud moest ik mij
later haastig naar het station liege
iar gelukkig was de sneltrein
van 3.40 wat laat, zoodat hij juist
binnenkwam toen ik op het perron
trad Ik koos een coupé, die ik dacht
dat leegstond maar, bij het mEtap-
pen merkte ik, dat er een dime zat
in den versfc-verwijderden rechter
hoek Ik nam dus den hoek jinis*, zoo
ver mogelijk van haar af nndat ik
in mogelijk wilde zitten eu in
mijn overpeinzingen nie'. gestoord
wilde worden.

De dames was jong, mooi en bijzon
der elegant. Zij was gekleed ui een
donkerblauw reiscoetuum, eenvoudig
gemaakt, dat de lenigheid >au hsor
.figuur op het voordeeligst deed uit
komen. Haar goudblond haar was
gegolfd en zij uroeg een hoed, gentel
passende bij haar toilet. Hoar kleine
laarzen waren van fijn leer eu zij wa-
i onder baar japon even zicht
baar. Ze had diamanten speldjes cp
haar blouse en aan den linkerarm
droeg zij een armband. Ze liad geen
tasch of pakjes bij zich;.enkel haar
parapluie stond naast haar, togen het
portier.

Daar ik niets te doen iiad merkte
ik al die kleinigheden op en de indruk
dien ik kreeg, was, dat alles aan haar
hoewel'van eenvoudig, toch ook van
een zekere weelde getuigde.

Zij nam een opgevouwen courant,
die op haar schoot lag en begon te
lezen, met zulk ecu absolute onver
schilligheid jegens mijn persoon, dat
ik zelfs niet kon ontdekken, welke
kleur van oogen zij had.

De trein snelde voort hevig schok
kende, bij zijn pogingen om den ver
loren tijd weer in te halen, ioen wij
het station Maisons Lafitte ge
passeerd waren, kwam ik op den in-
al om eenige blieven over te lezen,
die ik 's morgens maar even had in
gezien. Ik stak mijn hand in mijn
zak om er het pak papieren ur. te ha
len en daarbij was ook mijn porte
feuille. De herinnering aan het voor
val bij mijn notaris verheugde wij
dat ik xoij het kinderlijk genoe
gen niet kon ont-zeggen, om mijn
klein fortuin ter hand te nemen. Lij
wijze van excuus voor mijn handeling
op zulk een ongeschikt oog on blik,
trachtte ik mijzelven wijs te maken,
dat ik, daar ik de banknoten
des morgens niet geteld had,
dan wel verplicht was, uit
|-nu te doen. Ik nam ze dus uit. de
portefeuille en in de volle overtuiging
dat ik in dezo zoo goed ais leege
spoorwegcoupé veilig mijn gang kon
gaan telde ik ze op mijn gemak zon
der er in liet minst bij te denken, dat
ik gade geslagen werd. Het bedrag
was natuurlijk aanwezig. Ik borg het
gold dus weer op zijn oude pluais en
legde met mijn gewone ach're'.uosncid
de portefeuille naast, mij op do bank,
piet de brieven, die ik zou gaan le
zen. Ik nam ze één voor écu op, las
te en legde zo dan weer jióos: mij
neer. Een plotselinge schok c» het
trillen van ijzer deed mij opschrikken
Wij waren aan de Asniére-brug. De
dame vouwde haar courant dichtzon
der haar hoofd naar mij te seeren,
begon zij haar rechter hand.-choen
langzaam loe te maken. Zij Uok hem
uit en daar wij bijna onze plaats van
bestemming bereikt hadden maakte
ik bij mijzelf de opmerking dat 't niet
meer de moeite waard was, nu uog
handschoenen uit te doen. ik dacht
hier evenwel niet verder over na eu
bewonderde d© mooie, fijne l.and en
de spitse vingers. Om er de stijfheid
uit te krijgen bewoog zij ze met ver
wonderlijke vlugheid. Ik merkte op,
dat zij aan haar rechterhand geen en
kelen ring droeg, en ook aan haar arm
geen band.

Do hooge muur de Batignolleo wierp
nu zijn donkere schaduwen over het
rijtuig en heel spoedig daarna klonk
het oorverdoovend geluid van wielen
en rails onder een afdak eu verdwe
nen wij in de duisternis van een tun-

nel. Ik hoorde onmiddellijk, r-rar
hee! zwak door her ieveu cm mij heen

eenige geritsel in mijn pap-Lu

of ik uu eeu soort verborgen waar*
ecljuwiiig kreeg, of dat ik cr eenig
vermoeden van had, weet ik liet,
maar zooveel is zeker dat ik dadelijk
aan mijn portefeuille dacht! Zinder
er ook maar een oogenbiik over na to
denken en met een brutaliteit, waar
over ik mij bij daglicht zeker ge-'
achaamd zou hebben, keerde ik mij
met uitgestrekte handen om en legde
die zwaar op mijn verspreide papie
ren.

Mijn hart stond bijna stil, toen ik
tot de ontdekking kwam, dat ik, be
halve mijn papieren nog iets a.uiers
gegrejien had, iets, dat nis een dier
in een val trachtte los te komen, en
al worstelend weggleed. lk druk'e-
nog sterker aan met al het gewicht
van mijn lichaam eu met al i* ijn
kracht Juist op dat oogenbiik floot
de trein, verminderde zijn vaart en
m in het midden van den tunnel
tot stilstaan. Gedureude de enkele
volgende oogeublikken doorleefde ik
al de verschrikkingen van een nacht-

Onder het ritselen cn het scheuren
van 't papier werd strijd voortgezet
stil, stelselmatig, maar tegelijk
wanhopend en woest. Na een lieen en
weertrekken en rukken in waanzin-

ge pogingen om los te komen, als

ui half geworgd dier, lag de hand on
der den druk van mijn beide palmen
plotseling stil, zonder de minste
beweging, op deze wijze zeker on
derworpenheid veinzend

Ik kon niets zien of hooren; zelfs
niet het geluid van ademhalen, mt.ir
ik begreep best, dat mijn reisgenoot®
list gebruikte, dat ze weer op kracht
wilde komen, en dat zij niettegen
staande de duisternis, mij behendig
gadesloeg. Half uitgeput door in
spanning en zenuwachtigheid wacht
te ik het daglicht af aJs een verlos
sing.

Na verloop van eenigen tijd, vaar-
van ik den duur onmogelijk kou be
palen ofschoon het waarschijnlijk
niet lang was, begon de trein zich
weer langzaam voort te bewegen lk
voelde zulk een onuitsprekelijke ver
lichting, dat ik onwillekeurig den
druk van mijn lichaam eenigszins ver
minderde Waarschijnlijk wachtte rij
op die beweging, want plotseling
trachtte de hand weer uit mijn greep
loe te komen, ditmaal niet n et
rukken, maar door een hardnekkige,
aanhoudende poging om weg 1e hui
ven, waarin zij al de kracht legde die
haar was overgebleven.

Ik kon de hand ouder mijn \;n-
gers en onder de papieren voort Ju-
rend voelen wegglijden, heel langz.vi'n
aan mijn grec-p ontsnappend. Ik «ns
onvoorzichtig genoeg om mijn handen
even op te lichten, om een steviger
houvast te krijgen; maar ik voeide
toen nog alleen de portefeuille,do hand
was vrijgekomen, ofschoon ik niet
kou zeggen hoe! Ik deed ze open, tel
de de banknoten en borg die toen vei-
lig weg in den zak van mijn overjas,
deed mijn jas dicht en kruiste er ten
overvloede nog mijn armen over u
drong er een grijs licht in deu cou
pe. Alles was zoo plotseling gebeurd,
zoo woeat, dat ik mijn gedachten i.iet-
bij elkaar kon houden. Ik voelde n ij
verward, duizelig, als één, die uit een
naren droom ontwaakt! Ik kc-ek on
middellijk naar de dame.

Zij zat nog op dezelfde plaats, in
dezelfde onverschillige, van mij sfge-
wende houding. Haar toilet was niet
in het minst in de war, er scheen
geen plooitje verkeerd te zitten, l'e
courant, lag nog op haar schoot cn de
parapluie stond naast haar tegen heb
j>ortier. Haar oogen waren op haar
pols gericht en die pols was vaar-
schijnlijk bout en blauw. Op een
handige manier deed zij haar hand-
echoen aan, maar liet ging nu heel
wat vlugger dan bij het uittrekken.
'tWas werkelijk of ik zoo juist uit 'n
droom ontwaakt was. Wat moest ik
zeggen? Ik had geen enkel bewijs....

De trein hield stil eu het jjerron
was aan mijn kant. Mijn reisgenoot®
stond op, liet haar courant op den
grond vallen, nam haar parapluie en
ging met bewonderenswaardige kalm
te langs mij heen, terwijl zij met hel
dere stem op de meest gewone wijze
zei: „Neem me niet kwalijk!"

Ka!m liet zij het raampje zakken
en met een eenigszins gebiedend ge
baar- wenkte zij een conducteur, m
het portier voor haar open t© -loen

Hoewel ik feitelijk niet bestolen
was, begreep ik plotseling tot i elk
een ounoozeien bloed zij mij gemaakt
had, en ik strekte mijn handen ui'-,
oin haar vast te houden. Zij was reeds

Feuilleton

door
A. CONAN DOYLE.

Mijn eerste gevoel, zooals ik
teeds gezegd heb. wae dat van onU
eteltenis en afschuw. Mijn tweede,
vre^s ik. was ecgcnliik voldoening, die
ik als geneesheer ondervond, lk maak
te aauteekeningen van den polsslag
van mijn patièut eu van zijn tempe
ratuur, bevoelde d® stijfheid van z-.jn
spieren en onderzocht de reflexen.

Ei was niets abnormaals :n een of
ander onderdeel, en allee kwun vol
maakt overeen met mijne vroegere
ervaringen op dat gebied.

Ik had goede resultaten in zulke
gevallen verkregen door het laten in
ademen van ecu amyl-nitra-.t cn dit
geval scheen mij eeu bijzondere ge
legenheid, de deugdelijkheid er van
nog eens te oiiderzoekon. De f leech
was beneden in mijn laboratorium,
dus liep ik terwijl ik mijn patiënt- in
zijn stoel liet zitten, vlug naar bc-
Ded«i, om de fleech te halen.

Ik kon ze niet dadelijk vinder.

ik denk, dat er zoowat vijl minuten
verliepen en toen keerde ik terug.
Stel u mijne groote verbazing vi.or,
toen ik de kamer leeg vond en de
patiënt weg was. Natuurlijk w as mijn
eerste gang naar do wachtkamer. De
zoon was ook verdwenen. Do gangdeur
was dicht, maar met gesloten. Miju
huisknecht, die de patiënten binnen
laat, is een nieuwe jongen eu in het
geheel niet vuig van begrip. Hij
wacht beneden en moet de patiënten
uitlaten, als ik in do wachtkamer
schel. Hij had nieis gehoord en de
geschiedenis bleef zeer geheimzinnig.
Mr. Bleesingtoii kwam kort daarna
van zijne wandeling thuis, maar ik
vertelde hem niets van hetgeen er
voorgevallen was, want, oni u de
waarheid t© zoggen, lia<» ik in den
laateten tijd erg weinig omgang met
hem.

Nu ik heb nooit gedacht, dat ik
nog eens iets van dien Rus en zjjn
zoon zou zien ge kunt u echter mijne
verwondering voorstellen, toen zij bei
den dezen avond op hetze". - uur
weer mijne sui ckkamer binnciitr.
den. juist als zij daarvoor gedaan
hadden

Ik gevoel, dat ik u zeer veel ver
ontschuldigingen moot aanbieden
voor mijn plotseling vertrek van gis
teren, dokter zeide mijn patient.

Ik bekon, dat ik cr zeer verwon
derd over was, zcide ik.

Wel, de zaak is deze, merkte i"i
op, dat als ik van die aanvallen
herstel mijn geheugen min of moer
benéveld is en ik mij niet kan her
inueren, wat er te kort te voren ge
beurd is. Ik werd wakker in eene
viecande kamer, zoeals het mij voor
kwam en ik zocht den weg naar de
straat. Ju een duizeling, teen u afwe
zig waart.

Eu ik, aeide de mi, zag, dat
mijn vader uit de ont vangkamer-deur
giug en dacht natuurlijk, dat het on
derzoek geëindigd v. as. Eerst toen
wij ons huis bereikt hadden, kiccj' ik
ecuig bewustzijn vjui den werkelijken
stand van zaken.

Nu, zeide ik lachend, er is
niets gebeurd behalve dat alles inij
zeer raadselachtig voorkwamdue als
u, mijnheer, zoo vriendelijk ziju wilt,
de wachtkamer binnen te treden, zal
ik zoo vrij zijn, mijn onderzoek voort
te zetten, da: gisteren zoo plotseling
afgebroken werd.

Gedurende een half uur be
praatte ik de ziekteverschijnselen van
den ouden edelman met hem en toen,
nadat- ik hem een recept gegeven had,
liet ik hem aan den ai :n van zijn zoon
vertrekken.

Ik heb u verteld, dat mr Blea
rington gewoonlijk dat uur van den
dag voor zijne dap- Üjkeche wandeling
uitkoos. Hi] kwam kort daarna bin
nen en ging naar boren. Een oogen

biik later hoorde ik hem naar bene
den snellen eu hij vloog mijn wacht
kamer binnenals iemand, die gek
van angst is.

Mie is er iu mijne kamer go
weeet? schreeuwde hij.

Niemand, zcide ik.

Het is een leugengilde hij.
Kom maar eens me© naar boven kij
ken.

Ik deed maar net of ik zijne
grofheid niet hoorde, daar hij Inili
krankzinnig van angst was Toen ik
de trap opging met hem, wees hij mij
op verschillende voetafdrukken op 't
lichte vloerkleed.

"Wil je misschien zeggen, dat d:e
van mij ziju? schreeuwde liij.

Zit waren beslist veol gr<x ler
dsr. ai© "iiij ach torgel aten zou nebben
en zij waren klaarblijkelijk pas «(eer-
gezet. Het iu den namiddag
hard geregend., zooals u weet en mij
ne patiënten waren de eenige meu-
schen, <iie op bezoek jouvest w«icu.
Het geval moet zich aus voorgedaan
hebben, dat. de man in de wachtka
mer, om eene of andere onbekende
reden, naar boven gegaan was in de
kamer van mijn iuwonenden patiënt,
terwijl ik met den ander bezig was.
Niets was er aangeraakt of weggeno
men, maar wij zagen dc voetafdruk
ken. ten bewijze dat de indringing
eeu vaststaand feit was.

Mr. Blessington scheen meer opge

deu over de zaak, dan ik voor mo
gelijk gehouden zou hebben, ofschoon
natuurlijk er reden genoeg was, om
iemands gemoedsrust to verstoren.
Hij zat bijna te schreien in een leu
ningstoel en ik kon hem er bijna niet
toe brengen, dat hij mij in samen
hangende zónnen antwoordde. Het
zijn denkbeeld, dat ik naar u toe
waan en toen zag ik dadelijk, da;
dat Hot beste was. wat ik doen kon,
aut de gebeurtenissen ziju toch be
slis; zonderling ofschoon luj toch
wel de belangrijkheid er van zeer
overschat. Indien u misschien met mij
in miju koetsje mee terug wilt gaan.
zouci ge ten minste in stau; zijn, hem
tot bedaren te brengen, ofschoon
nauwelijks duri hopen., dat u de/«
inerkv.aardige gebeurtenis kunt ver
klaren.

Sherlock Holmee had naar dit lan
ge verhaal zoo aandachtig en oplet
tend geluisterd, dat ik uaaruit kon
bepalen, dat zijne belangstelling ten
zeerst© daardoor gewekt was. Zijn ge
laat wils even onbewegelijk als altijd,
maar ziju oogleden hingen zwaar over
zijn oogen en de rook was iu diente
wolken uit zijn pijp opgesloten, tel
kens als een gebeurtenis uit- het ver
haal van den dokter zijn bijzondere
opmerkzaamheid getrokken had. Toen
onze bezoeker geëindigd had. sprong
IJolmc? op, zonder een woord te zeg
gen, reikte mij mijn hoed over. nam

zijn eigen hoofddeksel van de tafel
o» volgde dr. Trevelyau naar de deur.
Binnen een kwartier werden wij ;vf-
voor de deur van hot verblijf
van den geneesheer in Brook Street,
een van die sombere huizon met pi site
gevels, die meu zich altijd denkt bij
een praktijk in het West-End. Een
kleine huisknecht lio: ons binnen en
wij begonnen dadelijk de brocde met
een mooieu looper belegde trap op te
klimmen. Maar een zonderling voor
val bracht ons tot stilstand. Het licht
boven weid plotseling uitgedraaid eu
uit d© duisternis kwam een du: ne,
bevende stem.

Ik heb eeu pistool, schreeuwde
ik geef je mijn woord dat ik
zal schieten, als go dichterbij komt.

Dit wordt werkelijk beicedigend,
mr. Bleesiugton, riep or. Trevelyan.

O, dus bent u net, doctor? zeid©
de stem, mei eeue groote zucht v.vn
verlichting. Maar die andere hee-
ron, zijn zij wel, die zij voorgeven te

J Wij waren ons bewust, dat wij van
uit de duisternis aan eon nauw
nderzo*

Ja, ja,
de stem ten laatste.

u kuilt boven komen en liet
spijt mij. dat mijne voorzorgen v. zoo
mishaagd hebben.

(Wordt vervolgd).