HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
Feuilleton
De Vondeling
De Oorlog.
J
IINSDAU 18 JUNI 1918 TWEfcDE BLAD
No. 2486
Distributie-Wee,
Onder den tilol „Gastvrijhuid m
fczen lijd" sclirijft de redacteur van
hei Bloemendaalsch Weekblad een
artikeltje, waarin hij de wanhoop
schetst vun de huisvrouw, die van
mar man heeft vernomen, dat hij
jen paar vrienden heeft uitgenoodigd
om den avond ie komen doorbren-
ze heeft geen thee, de kock-
es of taartjes hebben allerlei bij
smaakjes, de wijn is duur, de melk
gerantsoeneerd. Alle gebruikelijke
versnaperingen niet, slecht of uiterst
duur verkrijgbaar.
De redacteur evenwel raadt aan,
oin 't niet zoo zwaar op te vatten. In
de plaats van thee kan een appel
worden gepresenteerd of een portie
kersen op eigen nat; de bezoekers
weten immers óók wel, dat alles
6chaars is en duurom moet een ge
zellige avond niet achterwege blijven.
Ziedaar een behartigenswaardig
oord. We moeten ons door den toe
stand niet laten afschrikken, maar
ons liever daarbij aanpassen en dan
zijn we er weer gauw aan gewend.
Ik ken families, die graag gasten
aan de kofietafel ontvangen, maar
dezen brengen, om den last van het
bonnetjesgezeur te ontgaan, haar
gesmeerde boterhammetjes mee en
irijgen er wat op van de gastvrouw
en een glas melk of karnemelk er bij.
Vroeger zou zooiets oen affront voor
de huisvrouw zijn gevonden. Tegen
woordig ben je daaraan na twee
keer gewend en de gezelligheid is er
niet minder om.
Zondagmorgen uit Zaudvoort te-
rugkoerende trof ik een conducteur,
die een praatje maken wou, omdat
hij toch niets te doen had. De trein
wos zoo wat twintig wagens lang en
het aantal reizigers zeker niet groo-
ter. Ook hij klaagde kan het wel
anders over de moeilijkheden in
de voeding. „Soms", zei hij, „ga ik
mijn ouders opzoeken te Gouda, heel
bejuarde menschep, dat begrijpt li.
Ik kan ze toch in dezen tijd niet om
eten lastig vallen, dus zeg ik tegen
mijn vrouw: „geef me mijn potje
munr mee", en dan wordt het in
Gouda opgewarmd".
Natuurlijk klaagde hij het meest
over het geringe broodrantsoen.
,,'s Morgens vier dunne sneedjes, ik
kun' er wel twintig an, dan vroeg
eten en daarna is er niels meer om
mee te nemen. Onlangs moest ik naar
Hoorn, dienst vun 's middags half
twee tot 's avonds tienen. Al dien
tijd kun je toch met op een uroogjel
Weet u wat ik gedaan heb?" Hij
lucute smakelijk bij de hennneriug.
,'k Heb een pond klontjes, een ons
_;aa3 en ten fiesch re gekocht, toen
hud ik ten minste wuU Maar
's avonds heb je dan geen plezierigen
I smaak in je mond, dat begrijpt u,
i van ai die zoetigheidI"
De samenvoeging is inderdaad wat
vreemd, maar als doze man niet iets
wist van voedingsleer, iieeft hij als
bij intuïtie gevoeld, waarmee hij
liefst zijn honger bevredigen moest.
Dat besef heeft tot nu toe in alle
kringen van de maatschappij veel te
wenschen overgelaten. De menschen
«ten dikwijls meer om het lekker,
dun om de voedingswaarde en ble
ken buitengewo - te hangen aan de
oude bekende dingen. En nu? We
oefenen ons in 't eten van tot dusver
versmade visch, leeren de waarde
konnen van erwten en boonen, naast
aardappelen.
Ofschoon, helaas, nog niet alge
meen. Dezer dagen nog hoorde ik in
do tram, de plaats bij uitnemendheid
voor voedselklachten, een juffrouw
tot oen andere zeggen, na een lange
verzuchting over de moeilijkheid om
alle monden open te houden: ,,en
erwten en boonen blieven de kinde
ren niet!" Toch zag de spreekster er
niet uit, of ze voor een klein gerucht
je vervaard was. Als 't mijn kinderen
waren, zou ik ze, leeren „blieven".
Er is nog een voordeel aan de voed-
selnioeilijkheden verbonuen. Men
schen, die vroeger dag aan dug te
veel aten (en die zijn er vnjwat,
vraag maar aan de dokters) zijn nu
door de omstandigheden tot matig
heid gedwongen. En hun gezondheid
vaart er wel bij. Anderen, gewoon
angstvallig te lellen op hun lichaam,
vinden nu een nuttige afleiding in
de moeilijkheden der distributie,
zorg voor kaarten en zoo meer en
zijn daardoor bevrijd van geheim
zinnige pijntjes, waaronder zij vroe
ger gebukt gingen. Laat ik, nu wij
zooveel kwaad zeggen van de voed-
selbezwaren, dit voordeel in het
credit vun de distributie boeken.
De meest bezorgde menschen, na j
de ouders van groote gezinnen, inoe-
door
PAULl'&BNT.
(Geautoriseerde vertaling).
67)
't Is niet aan mij om u dat mede
te deelen. Ik wil u alleen nog maar'
zeggen, dat Cranston besloten is bij
mij te blijven.
Je zuil nem een prachtig salaris
kunnen betalen van je tweeduizend
dollars. Ik vermoed, dat ik 't wel in
mijn hand heb, den jongen hier ie
krijgen, en dat zal gebeuren ook.
John dacht een oogenblik na en
toen zelde hij langzaam en met na
druk:
Mijnheer Mason, van hel oogen
blik af, dat u ine gevraagd heelt, me
niet u to associeeren, heb ik met hurl
en ziel voor uw belangen gewerkt.
Ik heb u nooit iels in den weg gelegd
en toch heeft u voorbedaclitelijiie
plannen gemaakt oin mijn politieke
loopbaan voor goed af te snijden. L
Is al niet zoo jong meer, u is haast
aan 't einde en ik ben nog aan 't be
gin. Ik vraag u, bedenk u-nog twee
maal, voor u dio misdaad begaat
ten wel hótel- en pensionhouders
zijn.
Een van men vrienden, die zijn va-
cautie al genoten heeft, schreef:
„Wij hebben het redelijk goed ge
had, maar hoo het met de menschen
gaan moet die later komen, begrijp
ik niet." Waarschijnlijk begrijpt me
nige hotelhouder het ook niet. Een
hunner, een uitstekend vakman, die
voor zijn onderneming al het inoge-
flijke doet, zei mij: „ik heb nog tien
pond boter in huls, die raken van
daag op, hoe het dan verder gaan
moet, weet ik niet. Vele gasten bren
gen hun vetkaart niet mee, ik kan
toch niet weigeren hun een maal te
geven, als ze in mijn huis zijnl
Van de thee die ik had, heb
ik maar een vierde teruggekregen,
van mijt» cacao is me 25 pond gela
ten, evenals aan ieder particulier.
En in dezen tijd van schaarste aan
thee en koffie heb ik een pond cacao
'daags noodig. En het ergste is nog,
dat mijn gasten soms zeggen: „thuis
heb ik het beter dan hier, want thuis
kan ik wel vleesch krijgen!" Ja, het
wordt mij vaak genoeg aangeboden,
maar als ik een stukje vleesch in
huis heb, loop ik gevaar uilgesloten
te worden van alle kolendistribulie!"
Ziedaar een ïeeks van moeilijkhe
den, waarvan we voelen, dal ze niet
overdreven zijn. Over een paar we
lken begint de vacantie. Dan breekt
de stroom van pensiongasten, moe
ders die wel eens vun de drukkende
voedingszorg ontslagen willen we-
•zen, vaders die 't liefst beter wen
schen dan thuis en afgeéxami-
neerdo kinderen met jeugdigen eut-
llust, over hotels en pensions in Ne
derland los.
En kwam er nu nog maar vleesch!
Maar we hebben onlangs vernomen,
dat het slachtverbod niet vóór half
Augustus zal worden opgeheven en
zóóveel ervaring kregen we nu wel
van de distributie-maatregelen, dat
het veilig is er maar een paar weken
bij te rekenen. Dan komt er weer
vleesch met September, als iedereen
naar huis is teruggekeerd.
Natuurlijk wordt hier hot officieele
slachtverbod bedoeld. De werkelijk
heid ziet er wel wat anders uit. Het
is een geheim van Polichinel, dat er
,aan alle kanten vleesch te krijgen is
voor wie zich om nuttige crisismaat
regelen niet bekommeren en geen be
zwaar hebben om twee gulden of een
rijksdaalder per pond te betalen, Me;,
eenige zorg winden de udres^eu.ge
kozen, waar men liet aanbiedt: men
schen, die hij de distributie betrok
ken zijn, hebben geen kans, journa
listen "evenmin, (jui s'y f r o 11 e,
s'y pique denken Uc kooplui, er
blijven trouwens liefhebbers genoeg
over. Het gaat zoo kalm, zoo rustig
weg, precies alsof t zoo hoort, zoouat
iemand, die ter wille van de wette
lijke voorschriften en van 't alge
meen belang, aan deze Kiioeienjljes
niet meedoet, voor zijn spiegel gaat
staan, of cr ook trekken in zijn ge-
zicht zijn, die aan den vermaarden
Don Quicliot doeri denken. Hij voelt
idut hij achter zijn rug vtordl uitge
lachen omdat hij vasthoudt aan het
beginsel, dal de overheid dient te
worden gehoorzaamd, wanneer zij
verordeningen uitvaardigt in het al
gemeen belang.
Het is niet een van de minst' be
denkelijke teekenen van verwording,
dat de meesten grijpen wat zij kun
nen, zonder zien om hei algemeen
weizijn te bekommeren. En vooral
blijkt oe koriziCuligaeid er duidelijk
uil. Als onze veestapel oniijiug en
al te zeer dunt, wie zullen uaurvan
dun ue slechte gevolgen ondervinden?
Wie anoers, uaii wij allen, gezamen
lijk! De tusscuen licht, en uonaer
stiekem uu» huis bezorgde pondjes
vleesch zullen du6, het aan uicl an
ders, een bitteren nasmaak hebben.
Met de hoop velen te bekoeren,
vlei ik mij evenwel niet. Het hemd
is eeumuul nader dan de rok en
meer dan ooit leeft de metisciiheid
bij den dag en verdiejil zich maar
liever niet in de toekomst, die zoo
veel narigheid nog brengen kan.
J. C. P.
maar ik vrees dat het al te laat is.
U heeft Soutliwold hel getuigenis le
gen me, dat uoor u vervain uigd is,
al in handen gespeeld, en hij kent
geen genade.
Je wüt toch niet zeggen, dat je
niet van plan bent met hum mee te
gaan'? nep Mason vol verbazing uit.
Dat heb ik hem al gezegd- Ik
deuk vunmiddug tegen de Armenwet
te opponeeren en ik zal alles doen,wal
ik kan, om haar te laten vallen.
Mason keek hem aan un in zijn lis
tige oogen lag een uitdrukking van
buwonuering.
Je beui een dwaas, maar moed
heb je! Ik daclit, dat Soutliwold die
wel gemakkelijk er dooi zou krijgen.
Ik moet bekennen, dal ik gehoopt
en ook stellig gedacht had, dal je
met hem uiue zouut gaan, ter wille
van jezelf, en ook van Sylvia.
ziet dus, dat u me met kan
redden. Soulhwold ztii hel kwaad
doen.
ik zou altijd de waarheid kun
nen ontkennen van 't geen hij zegt.
En niemand zou u gelooven. U
heeft reeds al 't kwaad gebrouwen,
dal u brouwen kon.
Ik zou Sout.iwold kunnen zeg
gen, dat je de stukken niet gelezen
hebt, voor je ze teekende, en dat zal
ik ook zeggen, als
Wreet hij dat dan niet al? vroeg
John snel, en hij zag aan Mason's
Oyerzioht.
llit de nadere berichten blijkt, dat
't offensief op 't Italiaunsche front
aan de Oostenrijkers niet 't succes
gebracht heeft, dal verwacht werd.
Do terreinwinst is betrekkelijk ge
ring. Ook 't aantal gevangenen Is
niet groot, vooral niet als daarvan
afgetrokken wordt het aantal Oos
tenrijkers, dat als ruil door de Ita
lianen werd ingerekend.
Toch was het offensief der Oosten-
i ij kers breed opgezet
De Italiaansciie correspondenten
verzekeren, dat de Oostenrijkers den
aanval Inleidden met een vuur uit
2000 kanonnena 't Was een „helsch"
artillerievuur zoo schrijven ze.
Was 't offensief evenwel over een
tegroot front ingezet? zoo vra
gen eenige militaire deskundigen.
Niet onmogelijk. Een feit is even
wel. dat de Oostenrijkers hun aan
val op 't N. front bij Asingo en den
Monte Grappa niet herhaald hebben.
Wel zijn ze blijven aanvallen aan
het Piave-front.
Alzoo een belangrijke verkleining
vun "t l'ront van den aanval.
Over liet verloop van den slag is
het volgende te melden:
De Oostenrijksche staf deelde
Maandagmiddag mede: „Op het
Yenetiaunsche bergfront is Zondag
de gevechtswerkzaamheid door slecht
weer en mist aanmerkelijk beperkt".
Opgemerkt wordt verder dat ver
schillende tegenaanvallen der Italia
nen afgeslagen weiden. In het
hoogland van Montello hebben de
Oostenrijkers in W! richting ter
rein gewonnen. Ook ten W. van
San Dona is verder terrein gewon
nen, daar is Capo Sile bezet.
Het aantal gevangenen aan de
Pi ave is tot 12.000 gestegen (vorige
opgaaf van Zondag van dit front-
deel 10.000, waarbij nog GOOO kwa
men van een ander punt).
Verder spreekt dit Oostenrijksche
atafbericht van „de trouw der Tsje
chische en Poolscli-Roemeeiische ba-
tuljoiis, die met do Duitsch-Oosten-
rijksche troepen in dapperheid wed
ijveren".
Dit als bestrijding van de berich
ten uit Entente-bron over de oproe
rige stemming onder deze troepen.
De Italiaansche staf deelt mede,
dal de Oostenrijkers, die bij den eer
sten aanval zware verliezen geleden
hebben, zich op de 't Asiago-plateau
en op den Monte Gruppu verder be
paald hebben tot pogingen om door
krachtig geschutvuur 't tegenoffen
sief der Italianen te belemmeren. In
weerwil daarvan behaalden de Ita
lianen op verscheidene plaatsen suc
cessen en konden hun linie verbete
ren.
Aan de Piave werd de strijd even
wel met de uiterste hevigheid voort
gezet. Zonder hun verliezen te ach
ten, bleven de Oostenrijkers machti
gen druk uitoefenen, ten einde hun
terreinwinst op den Montello uit te
breiden en zich naar de vlakte een
weg te banen. Üe Italianen vielen
de Oostenrijkers krachtig aan op de
linie Ciano—Cresta—MontelloSa-
numireu, weersionuen hen zegevie
rend in hun stellingen aan de rivier
van Sanandrea lot aah Fossuta en
brachten den vïjoudelijkeu opinarsch
in ile sireek voor de bocht bij San-
dona tot staan.
't Aantal gevangen genomen Oos
tenrijkers is tol 4620 man gestegen
(vorige opgaaf 3000).
In twee dagen zijn 44 vliegtuigen
der Oostenrijkers neergeschoten.
In Italië en andere Entente-lan
den is men tevreden over den gang
van zaken.
Reuter seint over de stemming
In Engeland: „Het was een wanho
pige dobbelaarsgooi, geworpen op
aandrang van Duitschland en onder
den druk van de dreigende binnen-
landsche revolutie. Hel Oostenrijk
sche communiqué zelf is niets dan
I een smeekbede, toch niet kwalijk te
nemen, dat het doel niet beter be
reikt is."
j ln de Italiaansche Kamer verklaar-
de minister Orlando, dat hij vol
vertrouwen is over den afloop der
gevechten.
I Met 282 tegen 34 stemmen werd
j een motie van vertrouwen aange
nomen waarin o.a. stuat:
„Het vaderland, weel, dat de Ka
mer één van gedachte en één van
geest is, wanneer het gaat om het
heil des lands". (l.ungdurige en
geestdriftige toejuichingen).
De voorzitter der Kamer bracht in
oen indrukwekkende ie e terwijl
minister en afgevaardigden van hun
zetels zijn opgerezen een groet aan
den koning, die als eerste soldaat
van Italië een schitterend voorbeeld
geeft van onvermoeide plichtsbe
trachting en overal tegenwoordig is,
zoowel bij den gewonen soldaat in
de loopgraven ais bij het groote
hoofdkwartier. (Kreten van: Leve de
koning, leve 1 taliè). Hij is een waar-
gezicht, dat hij goed had geraden.
Dit is dus een weloverlegde sa
menzwering tusscheu u beiden ge
weest en ik heb met een nog grooier
paar schurken te doen, dan ik ver
moedde. Ik lieb verder niets meer te
zeggen.
John Liep naar de deur, maar bleef
staan, toen Mason hem terug riep.
Dit is het keerpunt in je levenl
Denk voor je handelt, zeide do inil-
iionair.
ik ben vastbesloten. Maar denk
niet, dat u 't gewonnen heeft.
Mason keek somber voor zich, hij
had geen oogenblik vermoed, dat
John zich tegen deze pressie zou dur
ven verzetten.
Laat Soutliwold het debat ver
dagen en neem nog een paar uur om
alles nog eena goed te overdenken.
Hij zal tot geen enkelen stap over
gaan, als jij cr hem niet toe drijft,
zeide hij.
Ik wil met geen van u beiden
een compromis sluiten, maar ik zal u
niet uw eigen wapens bestrijden. Ik
haat u beiden nu en u zal voelen wat
dal beteekent. Ik zal niet rusten,
voor ik me gewroken heb.
Bedenk Je nog eens, mijn jon
gen, bedenk alles nog eens. Een paur
uren nadenken brengt je misschien
tot een verstandig besluit. Wil je geen
sigaar hebben?
Denkt u, dat uw. dochter nog
dig vertegenwoordiger van zijn glo
rierijke dynastie. Wij brengen even
eens onzen warmen groet aan de
beide koninginnen, wier toewijding
onze strijders verkwikt en versterkt.
Wij brengen hulde aan ons leger,
dut den vaderlandschen grond ver
dedigt en danken allen, die in den
grooten wereldstrij'd te zamen arbei
den aan de bevrijding der onder
drukte volkeren." (Langdurige, aan
houdende toejuichingen).
De socialistische afgevaardigde
Turati wees er op, dat tlian3 de b»
langen van het vaderland voor alles
gaan (instemming).
Do zitting van de Kamer werd
voor onbcpaalden tijd verdaagd.
l)e Oostenrijksche bladen uiten hun
voldoening over het verloop van den
slag. '1 Persbureau te Weenen meldt:
De bladen voorzien, dal de Italia
nen hun tegenstand des te meer ver
sterken zullen, daar zoowel het for-
ceeren van de Piave als de gebeur
tenissen aan het bergfront voor het
gcheele Italiaansciie leger van de
grootste beteekeals zijn, en de opera
tieve ontwikkeling der dingen op den
westelijken Piave-ocver hoofdzakelijk
door de gebeurtenissen aan bet
bergfront definitief beïnvloed kan
worden.
We geven hierbij nog 't schets
kaartje van 't Italiaansche front
Bij benadering is thans de stand
van het nieuwe front aangegeven.
Daaruit is te zien. dat de terrein
winst der Oostenrijkers betrekkelijk
gering is.
1 zoo veel gesmade Prutsiscae milita
risme, hetwelk mijne voorouders en
ik al9 de belichaming van plichtsbe-
wustzijn, orde, trouw en gehoor
zaamheid hebben grootgebracht, aan
het Duitsche zwaard cn.het Duitsche
volk de kracht geschonken heeft, tc
overwinnen, en dal het don vrede zal
brengen, die het Duitsche leven
waarborgt. Dan zal het mijn heilige
plicht en die van den staat zijn, met
allo kracht te zorgen voor de heeling
van alle wonden, welke de oorlog
sloeg, voor de genezing en de geluk-
Ikige toekomst vun ons volk.
„Ik vertrouw in de dankbaarste
waardeering voor den tot dusver
verrichten arbeid op uwe beproefde
kracht en op de hulp van het staats-
ministerie.
„God zegene land en volk."
WILHELM R.L"
Verspreid nieuws
LUCHTAANVAL. Vliegtuigen
hebben een luchtaanval ondernomen
op Trier. Er zijn door de geworpen
bommen 4 menschen gedood en 8 ge
wond. Een der vliegtuigen Is neerge
schoten.
ARRESTATIES VAN IEREN IN
AMERIKA. Jim Larkin, de arbei
dersleider, die vijf of zes jaren gele
den de staking in Ierland aanvoer
de, en na het mislukken dier staking
ZWITSERLAND^
OOSTENRIJK
-/
ITALIÈ
A/
VENETJÈ
Tritst
Front op Zaterdagmorgen.
4- Front heden.
De Piave-linle waar de Oostenrijkers 't offensief voortzetten.
De Duitscho stuf deelt mede
„De buit aan kanonnen uit onzen
aanval tusscheu Montdidier en
.Noyon is tot ruim 'MO gestegen,
waaronder van het zwaarste kaliber.
De buil aan mitrailleurs bedraagt
ver ovqc.de duizend."
naar Amerika ging, is te New-York
gearresteerd- Naar do „Daily Tele
graph" verneem!, deed hij zich daar
.voor als de „President der nieuwe
lersche Republiek". De politie arres
teerde levens Cornelius Lehane, die
door Larkin was'benoemd tol „ge
kant"1 in de Vereenigde Staten. Zij
Op hc-t telegram, waarmede de worden beschuldigd van versprei-
rijkskanselier den Duitschen keizer ding van oproerige geschriften. Daar
geluk wensciue naar aunleiding van de waarborgsom, op 5000 Pond. St.
diens 30-jarig regeeringsjubiieum, vastgesteld, niet kon worden gevon-
kwam het volgend antwoord: "den, werden zij beiden in de gevan-
„lk betuig u mijn hartelijken dauk genis gezet,
voor de vriendelijke heilwenschen j Andere zendelingen van de „Nieu-
welke Uwe Excellentie en het staats- we lersche Republiek", die geen gif-
ministerie mij deden toekomen, op ten of moreelen steun konden vinden
den dag, waarop ik dertig jaar gele- waar zij die verwachtten, werden
den den troon beklom. j wegens „landlooperij" gearresteerd,
„Toen ik mijn 23-jarig regcerings- en worden aan 't werk gezel tot ver-
jubileum vierde, kon ik er met bij- betering van wegen,
zonderen dank op wijzen, dat ik mij- Larkin zeide onlangs in een mee-
ncn arbeid als vredevorst kon ver- ting, dut hij bitter teleurgesteld was
richten. Sindsdien heeft het wereld- door Amerika, dat in plaats van zich
tooneel zich gewijzigd. Sedert bijna te verzetten tegen de invoering van
.vier jaren staan wij, door onze vij- dienstplicht in Ierland, dien niaatre-
anden gedwongen, in den felsten gel steunt, omdat liet daarin een
strijd, dien de Geschiedenis ooit aan- wensctaelijken oorlogsmaatregel ziet.
schouwde.
„God de Heer heeft een zwaren KABINETSCRISIS IN BULGA-
last op mijne schouders gelogd, maar RUE. Het Bulgaarsche kabinet-
•ik draag hem ln het bewustzijn van ltadoslawof heeft zijn ontslag ge-
ons goed récht, in het vertrouwen op vraagd, hetwelk door den koning is
ons scherp zwaard en op onze kracht, verleend.
in de erkentenis, dat ik het geluk I
smaak, aan het lioofd van het be- OOSTENRIJKSCHE BUIT UIT
kwaamste volk der aarde te staan. HET HERFSTOFFENSIEF. De
„Evenuls onze wapens onder krach- oorlogscorrespondent van de „N. Fr.
tige leiding onoverwinnelijk bleken, Pressebeeft van bevoegde zijde
.zoo 7.al ook het vaderland met ln- eenige cijfers vernomen betreffende
spanning van allo krachten 't leed den buit van het herfstoffensief te
en de ontberingen, welke juist nu gen Italië. Tol April 1918 zijn offici-
zich friler doen gevoelen, met ster- ecl geteld: ongeveer 2300 kanonnen,
ken wil verduren. 3900 mitrailleur, -WO mijnwerpers,
„Zoo heb ik den «lag van heden te 150.000 ïnfantoriugcweren, een mil-
midden van mijn leger, zij het ook lioen handgranaten, ruim anderhalf
(innerlijk bewogen, toch vol van de millioen artillerieprojectielen, 25 mil-
diepste dankbaarheid voor Gods gc- lioen infanterie- en mitailleurpatro-
nade doorgebracht. nen, 700.000 K.G. buskruit, 150 vlieg-
„Ik weet dat het door den vijand tuigen, waarvan ongeveer 30 volko
men ongeschonden. De waarde van
den geheelen Luit wordt becijferd op
eenige mllliardon.
OVER EEN VREDESAANBOD.
Aan de „Times" wordt uit Stockholm
gemeld ,.Dc verklaring in het offi
cieuze Oostearij'kschs blad, de
i Reicnspost' meldende, dat er door
tien OÖstenrijkechan agent ufzoncter-
I lijke -vredesvooreiellen aan de Eugel-
êche legatie te Stockholm zijn gedaan
cp dezen grond«:agv dat de geallieer
den hun handen van Italië zouden
aftrekken, wordt in het Zweedtche
dagblad Nye iDagCigi AHehanda" op
een m het oog vallende plaats be
sproken Ik ben door d?r. Engokohen
gezant. Sir Esme Howard, geniach-
tigl om le yeifcl&rea, dal hem nim
mer zoodanige voorste-en zijn ge
daan, en dat hij ze. indien zu.4ts wel
hut gevat ware, met de verachting,
welke zij verdienen, behandeld zou
hebben."
CONSCRIPTIE IN AMERIKA.
Uil Washington wordt gemeld Do
beweging iea gunste van de conscrip
tie van ahie valide mannen tusschen
18 ea 50 jaar noemt toe in pohtiek#
kringen te Washington.
Men bespreekt dan brief van Wil
son aan de besturen van alle staten,
waarin hij er op aandringt om alle
mannen van militairen leeftijd een
maximum van nuttigen arbeid te
doen verrichten v jver zij niet
reeds in het leger
DE- VOLKERENBOND. - Reuter
seint uit Londen: Barnes, werkman
lid van het oorlogskabinet, zeide in
een redevoering te Dartford, 'dat, als
hij onlangs een conferentie der geal
lieerden voorstelde over de invoering
vnn een volkerenbond, hij dit de" 1
op eigen verantwoordelijkheid, zon
der daartoe speciaal gemachligl to
ijn. Hij wilde niet over vrede spre
ken, want er kan geen vrede zijn.
Hij was nog steeds overtuigd, dat da
nederlaag vun de Duitsche poging
om Europa te oeheerschen, een nood
zakelijke voorwaarde was voor eenl-
gen duurzamen en rechtvaardigen
vrede, maar hij zeide tevens, dat hM
wenschelijk was te beginnen den vol
kerenbond in te stellen .voordat de
oorlog geëindigd was, omdat anders
in de eersie loes van den vrede do
wereld in gebreke zou blijven, hoewel
zij volkomen uitgeput ls, maatrege
len te nemen voor het behoud van
den vrede.
EEN ARRESTATIE. De New-
Yorksche advocaat O'Leary, die er
van wordt verwacht een der voor-
neemslc leiders der pro-Duitsche sa
menzweringen in de Vereenigde Sta
ten te "Ssijn, is in den staat Washing
ton gearresteerd.
UIT OOSTEN RIJ K-HONGARIJE.
Het Weensche Korr. Bur. komt
op tegen een mededoeling in do
„Times", afkomstig uit Milaan, vol
gens welke in den laagten tijd Duit-
sche troepen naar O.-H. zouden zijn
gestuurd ten einde daar de orde to
herstellen. Dit, zegt hul Korr. Bur.,
Is een van da vele nitgestrooido
vaJsche berichten betreffende het
uitbreken van onlusten in de O.-H.
monarchie.
DE TOESTAND IN RUSLAND.
Men schrijft one In de laatste wéken
heeft ho1 Woiffbureau een menigte
berichten de wereld ingezonden, vol
gens welke nu deze dan gene land
streek van het oude Tsarenrijk toe au-
1 dierrog met Duiischlaaid wcjiechte.
i Door dergelijke te.egrammen tracht
dit land de annexatie der Russische
j urenslaimien in de oogen der neutralen
j te rechtvaardigen. Dergelijke bericti-
ten fctmnen one dam oek slechts scep-
1 tisch stemmen, vooral wanueer men
(nagaat, 'hoe de Dultóohc-ra sedert
eenige maanden zijn te w-eiik gegaan.
De inval in Finland, in de Oekraïne
en elders was regelmatig voorafge
gaan door een Wo.ffberlehl, hetwelk
hierop neerkwam Be iniand^che be-
j volkinff heeft ons geroepen. Zij-ech-
ter, die weten op welke wijze dp Duit-
eche militairen >n de bezette gebieden
optreden, in Koerltund zoowei als ia
België komen noodzakelijk tot do
conclusie dat toeuaderiog met derge
lijke „beschermers" slechts door eun
kleine minderheid kan worden ge-
wenechu
Hetgeen op de A andseiauden l«
geschied, bewijst op do meeot du^de-
lijfke wijze dat bovenvermelde ge
dragslijn bij de Duitse he re een me
thode ls geworden Een Wolffteto-
gram seinde u.J. niet lang geleden,
dat de orde verstoord was te Wiborg
en Heleingfnrs. De witte gaTde moeet
het onderspit delven tui zoo zou de
„revp.uüe alras naar Zweden kunnen
overslaan En dan kwam het s ot-
refrein „Dui'.echland zou zijn ver-
plioh'.ingen te kon komen, 'u dien ce
noodkreten der bevolking onbeant
woord bleven en geen daadwerkelijke
steun werd verstrekt.' Eenige dagen
later echter jiubliceerde hol Zweed-
eche blad „Social Domokraten' een
liefde'voor u zal voelen, als zij weet,
wat voor een man u is?
John schaamde zich voor zijn woon
den op 't zelfde oogenblik dal hij ze
zeide, er. zonder Mason's antwoord af
te wachten, ging hij haastig heen.
HOOFDSTUK XXXII.
John ging terug naar do Temple,
waar Joyce in spanning op hem
wachtte. 11 ij vertelde haar wat Ma
son gezegd had.
Wat een schandelijke hande
ling! zeide Joyce bevend van veront
waardiging, Ik ga naar Sylvia en
vertel haar, wat haar vader doeu Zij
heeft invloed op hem.
Zij kun niets doen om mo te
helpen. Neen, je rnoet haar onkundig
van alles laten. Zij is er volmaakt
onschuldig aan en ze zou diep onge
lukkig zijn, als ze het wist, zeide
John op beslisten toon.
Een oogenblik later kwam Cran
ston binnen, hij kon zijn zenuwach
tigheid niet verbergen.
Juffrouw Mason wil vanmiddag
gaarne met jo naar de zitting gaun,
zeide Lij tegen Joyce, maar daurb-,
keek hij John aan.
Onder deze omstandigheden ia 't
beter een excuus te zoeken en haar
niet mee te nemen, antwoordde John.
Ik had do grootste moeite ont
wijkende antwoorden op haar vragen
te geven. Zij heeft een vaag vermoe
den, dal alles tusschen u en haar va
der niet is, zooals het wezen moeL
- Hot zal niet lang meer duren of
heelo wereld weet het, antwoord
de Strand.
Maar toen hij het Lagerhuis bin
nentrad, was er op zijn gezicht niels
te bespeuren van de heftige beroe
ringen in zijn ziel, hoewel het hem
toescheen, dut er van alle kanten
nieuwsgierige blikken op hem gewor
pen werden. Hij wachtte zonder een
oord met iemand le wisselen, tol
het tijd voor hem was om tc spreken,
en toen hij opstond was plotseling
alles doodstil in de zaal.
Zijn stem was niet zoo vast als an
ders toen hij de eerste woorden
sprak, maar zij had spoedig weer
denzelfden helderen, fermen klank,
terwijl hij de redenen ontvouwde,
waarin hij tegen het wetsontwerp
meende te moeten stemmen. Luide,
bijna, woeste kreten van bijval gin
gen op uil de banken der oppositie,
toen men vernam, dat Strand zich
met zijn partij tegenover de Regee
ring zou stellen en het duurde eeni-
gen tijd voor hij door kon gaan met
zijn rede.
Dit wetsontwerp, zoo eindigde
hij zijn betoog, raakt alleen maar
een onderdeel van do zaak waar het
om gaat, en als het aangenomen
wordt, tol de ware hervorming, waar
ik naar streef, jaren lang van uo
baan worden geschoven. Ik verzoek
dus den minister dit zwakke maaksel
op zijde te gooien en ons zoo spoedig
mogelijk een ontwerp voor le stellen
van de verst mogelijke strekking.
Toen hij ging zitten, klonken op
nieuw luide bijvalskreten. Daarna
richtten aller oogen zich op Gerald
Soutliwold, die opstond en zijn hoor
ders rustig aanzag. Met volkomen be-
hecrschte stem zeide hij:
- 't Geachte lid voor North Lan
cashire is te voorbarig met zijn
eischcn, hoewel ik niet zeg, dat Ik
met zijn verlangen niet sympathi
seer. Onder de gegeven omstandighe
den zal de Rcpeering echter geeh ver
dere uitbreiding aan het wetsontwerp
geven.
Heftige kreten klonken vun den
kunt der oppositie. Aftreden! werd
hier eu daar vernomen. Maar South-
woid wuchfle kalm tot de storm be
daard was.
Dal ik niet instem met de ge
voelens van het geachte lid, is geen
quaestie vun beginsel maar van op
portuniteit en daarom stel ik niet
voor om tot stemming over le gaan,
deelde hij rustig mede.
(Wordt vervogd.)
