Haarlem's Dagblad | 1918 | 29 juni 1918 | pagina 9

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

De Vondeling

1 X»sa£ir!»l.« -

DERC£ BUD ZATERDAG 29 Juni 1818

Raadsels

(Deze raadsels zijn alle ingezonden
Boor jongens en meisjes, die „Voor
Onze Jeugd lezen. De namen der
kinderen, die mij voor Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den wórden in het, volgende nummer
bekend gemaakt).

Iedere maand wordt onder de besie
'oplossers twee boeken in prachtband
verlor.;.

1. (Ingez. door Witkopje;:

lk besta uit 15 letters en ik hoop,
Bat go in alle levensomstandigheden
me in toepassing brengt.

4, 6, 7, 13* is een goede hoedanig
heid.

9, l i, 15, 15, 1?, 13 is een gezond
Vermaak.

9, 2, 3, 4, 8 heeft een man.

12, 11, 3 is een meisjesnaam.

9, 7. 12, 4 is een drank.

5, 10, 4 weert muggen en vliegen.

2. ingez. door Prinses Vera en
'JRoswita):

Ik ben een spreek.woord van 21 let
ters.

4, C. 14 is een telwoord.

2, 15, 21, 2 is een meisjesnaam.

9, 17 is een herkauwer.

12. 20, 7 is een werkwoord.

3, 16. 5, 4, 7 verveelt gauw.

17, 18, 19, 13, 4, 21, IC, 7 heeft men
aan de voeten.

11. 4, 16, 17 is een lichaamsdeel.

8/2, 10, 6, 3 is een deel van een

5, 2, 8 is helaas in de

huis

1, 2, 10,
mode.

3. (Ingez. door P. en B. v. d. Boo-
gaar.l):

Ik ben een mooie bloem van
letters:

1, 2, 3 staat wel voor of onder het
raam.

I, 5, 3, 4 is een dier.

4, 8, 6, 9 is een meisjesnaam,

7, 8, 5, 6 is ook een meisjesnaam.

4. ("Ingez. door Onrust):

Wijn 1ste is een teelten van aftrek
ken. mijn 2de is een bevel tot stil
staan en mijn geheel is een rivier
In Portugal.

5. (Ingez. door F. Gehl):

Met 1). ben ik een knaap, mei W.
verscheur ik 't schaap, maar mei G.
vindt ge mij in zee.

0. (Ingez. door Leegwater):

Mijn geheel is een slaat van
Duitschland van 15 letters.

6. 7, 8, is een- deel van een stad.

1, 2, 3, 4 is een vervoermiddel op ijs
of sneeuw.

II, 3, 4, 12, 13 gebruikt de schoen
maker.

12, 13, 14, 15 is een meisjesnaam.

In een 9, 10, 11 leeft een konijn.

5, 10, 8 is een kleedingstuk.

Raadseloplossingen

vorige

Rnilrniiriek

JANNY LEEFLANG, Borneostraa;
7, vraagt wie llaarlemschc IJsco-
beertjes voor Schoteii6che wil ruilen?

J. HERSLEVEN, Jansstraat 1 r.,
vraagt Zuiderzecpl. en geeft er Vecht-
Gescli. en andere voor terug.

CORR1E ASCHERMAN, Westergr,
97 z,, vraagt van Maizena No. 3 de
Nrs. 250, 262, 263 en van Album 4,
alle plaatjes. Ze geeft er Gesch.
Kwatta-soldaatjee en IJsco.-beertjes
voor in ruil.

Uitslag van den wedstrijd

Totaal ontving ik 57 inzendingen,
27 daarvan behooren in Afdeeling 2
en 30 in Afdeeling I.

Afdeeling I.

De meeste goede woorden zond
BOSCHBES, oud 13 jaar, nl. 7433.
Op haar volgt LORD LISTER met
3310 woorden, oud 15 jaar, die den
2den prijs ontvangt. Daar FAUNA,
A. W. VAN OEFFELT en LELIE,
allen meer dan 3000 woorden goed
hadden (nl. 3265, 3153 en 3053) krij
gen zij leder een 3den prijs.

Boschbes moet mij ten spoedigste
berichten, welk boek zij verlangt en
Lord Lister moet een keuze doen
tussclien plantenbus, veldflesch of
briefkaarten-album.

Een EERVOLLE vermelding komt
toe aan Engelina van Essen (2955
w.)

ZEER goed was het werk van:
Zilverschoon (1486), Rudolf Oschatz
(1516). Hermientje Bloem (1399), De
Tweeling (1480), C. Philippo (1734) en
Roodkapje (1645).

GOED v;as het werk van: Janny
Leeflang (1095), A. v. Kordelaar (1180),
Grada de Vries (1059), Marictjo de
Vries. (1059), Rosa Fluweeltje (1112),
Sylvia (1159), Hortensia (1085) en G.
N. Holst (1054).

Het werk der overigen was vol
doende.

Afdeeling II.

De beste inzending is van ON
RUST. oud 11 jaar. Ze heeft 2048
goede woorden. Op haar volgt HER
MAN VISSER, met 19-11 goede woor
den. 3de Prijswinster is ASSCHE-
POESTER met 1916 goede woorden.

de week komt met de nieuwe maand
een nieuwe wedstrijd, lk vind, dat
je al aardig typen kunt. ROOD
KAPJE: Gélukkig dat je weer beter
bent. Is de hoofdpijn ook over? Ik
hoop maar, dat het zonnetje je eens
lekker warm komt stoven. SNEEUW
WITJE: Je bent toch roemrijk uit
den strijd gekomen al heb je geen
prijs. Wat jammer, dat do wind zoo
leclijk huis gehouden heeft in Je tuin.
Mooi zomerweer kan echter nog
veel goed maken.

GELDROPJE: Je gaf geen adres
op, daarom kon ik je ruil-aanvraag
niet plaatsen. Die Waterjuffer zit er
met de zweep achter, hè? BLOEMEN-
FEE mag haar schuilnaam houden,
maar zusje moet een anderen kie
zen, want er is al een Goudkopje.
BLONDJE: Het is jullie Dinsdag hij
zonder uieegcloopen, wat het weer
betrof, lk heb je op de kiek zien staan
of liever zien liggen. Jullie hebben
een heerlijk dagje gehad, hè? PIENE:
Ik vond het wat leuk, dat je me zelf
eens schreef. Dat was een goed teo-
ken. Prettig, dat je weer naar school
mag, al is het dan maar voor halve
dagen. TIEKIE: Wat heb jij ook een
heerlijk uitstapje gehad! En wat hen
je op één dag veel gezien! GER-
MANIA: Ziezoo, nu weet ik, wie Ger-
mania is en nu ik aan je schrijf,
2ie ik weer je ondeugende blauwe
oogen. Niet meer schoolblijven, zeg!
LYDIA: Is Mosroosje al bij je ge
weest? Je moogt in ieder gevai mee-
loten, want je hebt het vcreischtc
aantal. GENERAAL DE WET: Hoe
was het met'je broer? En wanneer
mag hij voor goed thuis komen?
ZWANEBLOEM: lk zou om dat kiek
je zelf een lijstje maken. Het is zoo'r
aardige herinnering. SNEEUW
KLOKJE: Heb je gisteren veel ge
noegen gehad? THEO O.: Zijn jullie
nog naar Dordrecht geweest? Gezellig
voor je, dat Aart ook meeging. AART
O.: Zijn je landkaarten goed uitgeval
len? Heb je er een moio cijfer voor
gekregen? KAR EL V: Je moogt
Woensdag je schrift wel komen ha
len. VREDE Wat heb ji» een paar
prettige daagjes gehad! D. A. P. den
II.: Je raadsel is goed, 14 of 12 jaar
maakte bij dezen wedstrijd geen ver
schil. CORRIE den H.: Je doet al wat
Hink mee, hoor! Ik hoop maar, dat
je op school spoedig de tien streepjes

v.cnt er is geen Maizena. ELFJE en
W1LBROÖ.SJE: Wie van jullie beiden
liet briefje geschreven heeft, doet liet
keurig hoor! F. G.: Als je een beetje
dichter bij woonde, kwain ik vast eens
naar je konijntjes kijken. KLEIN
EI.SJE: Stuur die raadsels maar. Aau
je schrift kan ik best zien. dat je
ouder en wijzer wordt. SNEEUW
PRINSES: Jammer, dut je dit keer
niet tot de gelukkigen behoorde. We
willen hopen; hierna heter. KWADE
WOUTER en BLODY FOK: Je raad
sels zijn goed. KLAPROOS: O' je de
ze maand een prijs krijgt? Ik hoop
het voor Je, maar beloven kan ik het
niet. TRUITJE GOUD: Zooals je
ziet, is aan je verlangen voldaan. .Te
behoort dit keer niet tot de gelukki
gen. ROEK IE: Ik ga vast eens op
onderzoek naar dien Koeienborg.
W1M S.: Je bent we! geen menschen-
redder, maar toch een vogelredder.
Dat is op zichzelf al wat goeds. Mis
schien heeft het beestje wel in blijde
vogeltaai aan liaor moedertje verteld
van een besten jongen, die haar het
leven heeft gered. PJÉT S.: Is die
leclijke kies er al uit? Trekken is
heoseh zoo erg niet, als vreeselijke
kiespijn. Is je teekening klaar geko
men? PIET L.: Had jij de vorige weck
je naam wel onder je werk'? Ditmaal
ontving ik ook weer twee brieven
zonder naam. Zijn de bollen al klaar?
MARMOTJE mag zijn schuilnaam
houden. AVONDSTER mag haar
schuilnaam houden en ze mag ook
raadsels sturen. MEIBLOEMPJE: Je
raadsels zijn goed. JASMIJN: Jullie
worden echte boemelaars. Ja hoor,
je gaat steeds netter schrijven. Als
jij zoo góed je zinnetje door kunt
drijven, dun zou ik maar advocate
worden.

AAN ALLEN: Door plaatsgebrek
moet Asschepoes een week blijven
liggen.

Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
Bloemhofstraat 5.

Haarlem, 29 Juni 1918.

Onrust moet mij ton spoedigste den i heb,,. ls Andries je vriendje? AS-
titel van het verlangde boek opge- SCHEPOESTER: Jij bent een echte -g,}

-tl l?i.'v.. n cr a. n irnmi.i i - n r. lil pp{1 11.1' i 1 ji'll

Een eiyen huisje.

Door CONST. DE RAYMOND.

Toen zij pas getrouwd waren, be
woonden zij een bovenhuis, twee
hoog, in een drukke straat, gelegen
in een buurt van burgermenschen.
Zij zaten knap in hun inboedel en
dc linnenkast was goed gevuld. Zij
hadden zoolang gespaard, dat zij al
les contant hadden kunnen koo-
pen cn nu waren wel alle spaarduit
jes verbruikt, doch zij hadden ook

De raadseloplossingen der
week zijn:

1. Lepel, klepel; 2. Baars, Baoin.

3. Tolen, Polen; 4. Krent, Trent; 5.

Jasmijn; 6. Eendracht maakt macht.

Acht, tam, het, ra, eend, raam, ar,
kam.

Goede oplossingen ontvangen -van:

Janny Leeflang 5, Jo en Teun Rei- bij mij hun prijzen komen halen,
merink 6, Doorroosje 5, Dandelion
5, Americaïn 13oy 5, Generaul de
Wet 5, Lydia 6, Germania 6, Tie-
kie 6, Piene 6, C. Philippo 6, Dora
en Jopie Fabel 6, Kwikstaartje 6,

Blondje 5, Bloemenfee 5, To Kipp 5,

Geldropje 6, Sneeuwwitje 6, Roodkap-

ven en Herman Visser mag een keuze
doen tusschen plantenbus, briefkaar
ten-album of veldflesch.

Een EERVOLLE vermelding komt
toe aan: Sneeuwwilje (1586 w.), Piene
(1600), Corrie den Hollander (1306),
Klimop (1586), Mientje v. d. Burg
(1709) en Elzenkatje (1502).

ZEER GOED was het werk van:
A. P. J Heidweiler (1039), Klein Els
je (1050?, Pinkslerbloempje (1100),
Goudmuiltje (1100) en Bennie de
Vries (1059).

GOED was het werk van: Chris-
tiaan de Wet (613), Willem Teil (533)
cd Annie Wolzak (525).

liet werk der overigen was vol
doende.

Alle prijswinners mogen Woens
dag 3 Juli tusschen 12 cn 2 uur bij

Brievenbus

(Brieven nan dc Redactie van de
Kinder-Afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloemhofstraat 5.
ie 6, Waterjuffer 6 .Lelie i, Napoleo'n In de bus gooien, zond e r aan-
5, Heliotrope 5, Don Juan a. Marie- schellen!)
tje de Vries 5,Erica 5, Onrust 5,1 Nieuwelingen zijn:

Lelietje van Dalen 5, Christina Boes-

mans 5, Julius Cesar G. Cosimo
Hortensia 6, Spirea 6, Op 't kantje
af 6, Klaproos 6, Truusje Bakker 3,
Freddy Dear 5, Dikkerdje 5, As-
schepoester 5, Corrie den Hollander
4, D. A. P. den Hollander 4, Kruid
noot 5. Vrede 5, Karei V 6, Heide
takje 5, Kabouter 5, Anemoon 5,
Mosroosje 5, Engelina van Essen 5,
Wim Bosch 5, Soldaat 5, Loureus
JCoster 5, Fauna 5. Bleekneusje 5,
Aart O vermeer 5, Theo O vermeer 5,
Goudreinet 5, Sneeuwklokje 5, Zwa
nebloem 6, Jasmijn 6, Klaas Kra
mer 6, Meibloempje 6, Dieuwortje
Avis C, Conducteur 5, Arend 6, Mar
motje 4. Pietje Labeur 4, Kom;ntje

4, Pronkboon 5, A. Spaargaren 5,
Piet. Wim en Bep Spoor 5, Roeki
4,. Theeroos 5. Klimop 5, Rudolf
Oschatz 6, Piet Oschatz 6, Dik Trom
6, Truitje Goud 5, Klaproos 5, Blo-
dy Fok 6, Kwade Wouter 6, Klein
Elsie 5. Sneeuwprinses 5, F. Oeh
ElsjeS, Sneeuwprinses 5, F.' Gehl

5, Tini Waal 4, Elfje 5. Wiklroosje
5, Hermen de Vries, Hendrik, Jan en
Willemina Wesseling 5, Lobelia 5,
Do Tweeling 6.

KITTY en TO
KIPP, oud 12 jaar en 8 jaar, Van
Oorschotste. 12.

MAARTEN LUTHER: Gaat het goed
met de proeven? Het. wordt zoo zoetjes
aan toch tijd, dat je toekomstplannen
een vasten vorm aannemen. Het is
prettig jongen, dat je niet voel-
e.ischend bent. Hoe bescheidener een
mensch is in z'in eischen, hoe rijker
hii zich voelt, 't Klinkt raar en toch
geloof ilr, dat het zoo is. JANNY' L.
Je kwam toch in Afdeeling I. De vol
gende week hoop ik een nieuwen
wedstriid te geven. EMMA P.: Vrien
delijk dank voor de mooie kiek uit
Bergen. Was jc er voor een dagje?
JO en TEUN R.: Jullie spelen stui
vertje verwisselen in het ziek zijn.
Hoe is hei nu met Jo? Doet do keel
nog pijn? Ik hoep maar, dat jullie
spoedig naar ZaudvoorL kunnen. Het
weer werkt voor Teunlje ook niet

geluksvogel, hè? Beter twee raad-

lireed hadden zij het niet, want
seis dangéen enkel. De wedstrijd, I hij verdiende nog maai een beschci-
die nu komt is ook geschikt voor j den loon op een handelskantoor,
Dikkerdje. Jij moogt haar dan wel maar de vooruitzichten waren niet
wat helpen. Kennen jullie het versje j slecht en zij leefden gelukkig en te-
al? DIKKERDJE: Je raadsel is goed. yreden.

FREDDY DEAR: Heeft Blondje nog
niet ontdekt, wie je eigenlijk bent?
Neen, Blondje gaat niet op de ïlun-
delsschool. Ik heb jou niet bedoeld,
maar nu de schoen je past, moet
je hein maar aantrekken. Je raad
sel is goed. 't Zal me benieuwen, of
weer jaloersch bent op Billy.

Zij richtten hun huishouden in op
zoodanigen voet, dat zij niet te kort
kwamen; bovendien was zij een zui
nige, berekenende huisvrouw en hij
had weinig behoeften voor zich zelf.
Hij had slechts één ideaal en sa-

- -• nien spanden zij zich in, dat ideaal

KLAPROOS: Jij bent ook heerlijk uit door zuinigheid en noeste vlijt te
poosje8 op Serail. OP T KANTJE ^"erelken - hoopte eenmaal dc
Dc bloemen van de Oost-Indische kers j 8elukkl«« bezitter te zijn van een
zijn nog niet uit. Heb jij nu al knop? j ;ei8ei1 huisje

Het gure weer beeft zeker invloed Zoo n eigen huisje, liefst buiten de
op den bloei. Wal ben je een heerlijk j stad, schoon gelegen in landelijke
dagje uil geweest. Ik denk, dat. de omgeving, zoo mogelijk geheel af-
moeder van dien drenkeling wel nietzondérlijk, niet als onderdeel van
gelachen zal hebben, toen hij tlmis coinDlex zoogenaamde landhuisjes
kwam. Hoe gaat het met de proeven? yflrt lm vnn <lp

Dc volgende week schrijf ik een nieu- J Neen, zoo te o
wen wedstrijd uit. C. lk: Uit het oog an,lercn> met vrU voor en

i:-' nog niet uit het hart, hè? R. heeftachter, met flinken tuin, dicht by
zeker vergeten je groeten over te j een bosch of aan een vaart gele-
brengen. Moeten er nog gescheurde gen.
kleeden naar het winkeltje of ben je Daarnuar haakte hij dag en nacht;
nu een rustig, bedaard meisje gewor- daaTop was Van den beginne af al
den? Ik heb al jc boodschappen over- - ,vp..kp„ pn streven gericht-
gebracht HORTENSIA en SPIREA: V

ia, je werk is-in mijn bc.it geko- ff»™»»- W',™°p Z,J?

men. Je hebt bij het Artis-bezoek vrij kleine genietingen en keeide hij el-
goed weer getroffen. Mc dunkt, je j ken cent om, alvorens dien uit te ge
was 's avonds moe van liet kijken, j ven.

COSIMO: Ik heb zoo'n reuzen-voor-j Reeds een paar jaar na hun hu-
raad raadsels, dat ik nooit zeggen wei ijk konden zij inet voldoening te-
kan wanneer er een raadsel van jc „„je,, ,le„ atgelegden tijd; lij
geplaatst, wordt. Prettig, dat zus zoo
flink aangekomen is. Je poesje is ze

ker aller speelpop? JULIUS CESAR: j wel *3 N

1 :i. v ilo porti)

waren vooruitgegaan, nog niet veel
maar het bleek ook In

dc eerste maanden nog telkens, dat
i»;j een en ander in het huishouden
te kort kwamen en dat zij die of die
noodzakelijke dingen vergeten had
den. Maar toch, het kleine bespaarde
kapitaal zou reeds groot genoeg

men? OI vond je het te koud» Jullie j "U? als ce" «"""''ff

hebben nog eens cc; oardlgen meneer ondergrond to kunnen d enen voor

Lees maar eens, wat ik aan je boven-
buurtje schreef. Je bent con grap
penmaker van de eerste soort. Dat
kan geen kwaad, hou er de vroolijk-
heid maar wat in. FREDDY DEAR:
Gelukkig, dat moeder weer klaar is.
Heb je de laatste dagen nog gezwom-

erg mee, hè? DANDELION: Ja, kind, j dio je helpt met raadsels oplossen en datgene', hetwelk zij zich tot doel
de besie knecht is de man zelf. Dus, j raadsels bedenken. Met den nieuwen hadden gesteld, toen er evenwel een
als je zelf Je boodschap doen kunt, j wedstrijd kun je schitterend mee- blijde gebeurtenis plaats greep, die
laat haar dan niet door een ander doen. Je raadsel is goed. BILLY i jn het huishouden een geduchte ver
doen. HELIOTROPE: Je hebt nog DEAR: Ren je niet blij, dat je straks andering bracht Er was meer leven
goed weer getroffen op jc schoolreis- een maand lang geen huiswerk hoeft 1
je. 't Was wel leuk, de bekende plek- 1 te maken? LELIETJE VAN DALEN:
jes eens weer 1e zien. Wanneer is het Lees het briefje maar eens van Co-
overguan? En dan ben je er toch ze- siino. KRULI.EBOL: Wat het nu re-
her bij, hè? NAPOLEON: Je raadsel geni, regent het in de vacantie niet.
is goed. WATERJUFFER: De volgen- Er zijn nu zoo weinig Maizena-pl.

vroolijkheid in huis gekomen,
door dc geboorte van een stamhou
der; het was alsof het geluk van hun
huwelijk thans «door nauwere ban
den nog inniger was saarngesnoerd;

het leek Werkelijk of door dit jong le-
ven het zonnetje in huis warmer en
vroolijker gloorde; doch de komst
van dezen, jongen wereldburger i
had, mede door omstandigheden, dat
de moeder langen tijd zwak en zie
kelijk bleef, heel wat onkosten ver
oorzaakt. Zij hadden zichzelf kunnen
redden; niemand hadden zij hun hulp
behoeven te vragen, maar nu was ook
het bespaarde kapitaaltje geheel ge
slonken, besteed tot den laatsten
cent

Doch geen nood, toen moeder eerst
maar weer op de been was. ging al
les zijn oude gangetje. Wel was het
leven wat, duurder geworden, maar
ook liet inkomen werd iets grooler
en weldra groeiden de spaarpennin
gen weer aan.

Het had er nu veel van of binnen
kort zou de som, welke het spaar
bankboekje aanwees, de vorige over
treffen, toen het bleek, dat de stam
houder niet alleen zou blijven.

Een dochter kwam ook om huis
vesting vragen; weer werd hel gezel
liger en vroolijkc, weer werd het zon
niger in huis, maar ook weer werd
het leven kostbaarder en moeilijker
en het bespaarde geld moest weer
worden aangesproken.

Doch zoodra mogelijk werd weer
met sparen aangevangen, nog zuini
ger geleefd, ondanks de verdiensten
weer iets ruimer waren geworden.
Groot werd echter dc bespaarde som
niet en toen in den loop der volgende
jaren nog twee dochters verzochten
binnengelaten te worden, was het ge
spaarde dikwijls ternauwernood
voldoende om de onkosten te dek
ken.

Zoo waren Jaren voorbij gegaan.
Het gezin was niet verder ver
meerderd, de kinderen werden al
groot en zijn positie was thans zoo
danig, dat zij vrij onbekommerd
konden leven. Zij waren iets grooter
gaan wonen. Het moest wel, toen
het gezin meer ruimte noodig had,
doch overigens leefden zij niet ro
yaal. De kinderen genoieu wel eens
van een vacantiereisje, doch vader
en moeder ontzegden zich dat ge
noegen. Zij gingen een enkel dagje
naar buiten, naar een landelijke
streek, of naar een plaatsje aan zee,
doch nooit langer dan voor één dag.
Hij had zoo weinig behoefte aan ont
spanning of vermaak en ook zijn
vrouw beeldde zich dat in, om hem
maar behulpzaam te kunnen zijn el-
ken penning (e besparen voor zijn
ideaal, hetwelk hij nog altijd niet
had opgegeven.

Met klimmende tevredenheid zag
hij zijn kapitual weer groeien en
langzamerhand wees het boekje een
bedrag aan, zooals er nog nimmer
op was voorgekomen. Maai' het le
ven is niet gemakkelijk. De vrouw,
die na het eerste kind, altijd wat
zwak was gebleven, werd ziekelijk
en ging met den dag achteruit. De
dokter oordeelde opneming in een sa
natorium noodzakelijk; hij dacht
haar daardoor tc kunne» rédden en
daarom moest het gebeuren, besliste
haar echtgenoot. Het kon van lan
gen duur zijn en het zou heel vrat
kosten met zich brengen, maar dat
was immers geen bezwaar, het geld
was er, de som was zelfs grooter dan
hij ooit bespaard had. Wanneer zijn
vrouw gered werd, zou hij de heer
lijke voldoening hebben lxaar gezond
en wel in zijn woning te zien terug-
keeren. Hoe zegende hij nu de moei
lijke ©ogenblikken, waarin eij dik
wijls hadden verkeerd, om een klei
nigheid te kunnen besparen, maar
waardoor toch, door beider zuinig
heid en vlijt, deze som bijeenge
gaard had kunnen worden.

Hei mocht evenwel niet baten. Het
was een maandenlang wachten en
hopen. Soms kwam een lichte op
flikkering van herstel, dan weer een
instorting en ten slotte werd het
een langzame, doch gestadige sloo
ping van het lichaam, die eindigde
met den dood.

Er kwam toen een groote veran
dering in het huishouden. De oudste
dochter zou moeder's plaats inne
men cn ze deed het gewillig cn cor
rect, maar zoo zuinig als moeder kon
ze liet niet. Vader werkte evenwel
harder dan ooit en aan zijn ideaal,
een eigen huisje, dacht hij voorloo-
pig niet meer, wat zou hij er nu ook
aan hebben gehad.

Toch scheen hij er van lieverlede
behoefte aan te krijgen; het wonen
tusschen, boven en onder andere
menschen in een drukke straat
stond hem hoe langer hoe meer te-
gen de borst en toen z:jn positie
weer verbeterd en zijn inkomen rui

mer werd, begon hij weer met ver
dubbelde kracht te sparen om zijn
ideaal te kunnen verwezenlijken.
Met taaie volharding, hield hij vol.
Weer zag hij na eenige jaren de som
gedurig vooruit gaan en steeds meer
deed hij zijn best elke onnoodi-
ge uitgave te vermijden.

Reeds was hij zoover dat hij kon
onderhandelen met een makelaar,
over een vrijkomend huisje, hetwelk;
wegens sterfgeval door dc erfgena
men zou worden verkocht. Met be
hulp van een kleine hypotheek kon
hij alle onkosten bestrijden. Doch
toen de koop zoo goed als besloten
was kwam 'n kink in den kabel. Zijn
oudste 'zoon, sedert een paar jaar
op een effectenkantoor werkzaam,;
had de onvoorzichtigheid begaan ie
speculecrcn daartoe aangelokt door
eenige collega's, welke daarmede
bun inkomsten aanzienlijk naddsn
vermeerderd. Aanvankelijk w u ren
ook voor den zoon de kansen gunstig
geweest, waardoor hij steeds stout
moediger werd, totdat een plotselinge
daling in een fonds, waarop hij ten
groote som had gewaagd, liem voor
het feit stelde zijn onmacht tot beta
len to erkennen, of deze som te ne
men van de onder zijn bewaring zijn
de gelden van het kantoor. Hij koos
het laatste, steeds ln de overtuiging
levende, dat to avond of morgen, een
rijzing noodzakelijk moest intreden,
waardoor alles terecht zou zijn ge
komen. Helaas! dc rijzing bleef uit
en de verduistering kwam aan het
licht.

Dit was voor den vader een gevoe
lige slag. Zijn eenige zoon een dief.
Hij was totaal gebroken. De zaak
werd gesust, want de vader paste het
ontbrekende bij. Gelukkig wus <le
bespaarde som voldoende om het te
kort van den zoon le dekken. De on
derhandelingen over den koop van
het huis werden afgebroken. De zoon
oordeelde het beter uit de plaats zij
ner inwoning tc verdwijnen en nam
een betrekking aan in het buitenland.
Daar zou hij trachten door beter le
ven en krachtig werken de verstrekte
som spoedig terug te verdienen. Met
de beste ideeën bezield vertrok hij,
doch nooit heeft de vader vernomen
hoe het zijn zoon in den vreemde is
gegaan.

De volgende jaren hieven jaren vat
aanhoudende zorg en het duurde liecl
lang alvorens het spaarbankboekje
weer een kleine som als te goed kon
aanwijzen. Telkens kwamen er groote
uitgaven, die het credit-bedrag ver
slonden. Tegenslagen van allerlei
aard doemden steeds weer op en zij
schenen pa9 eenigszins te eindigen na
het huwelijk van de jongste dochter.

Toen kwamen er weer eenige jaren,
dat het boekje weer grootero bedragen
aanwees, dank zij cle werkkracht en
het zuinige beheer van de oudste
dochter, die vader steeds in het huis-
houden van dienst was gebleven. Ge
stadig klom het kapitaaltje weer, tot
dat eenmaal de som zoo grooi was
geworden, dat nu wel een huis kon
worden gekocht, zelfs zonder dat een
hypotheek beboerde tc worden geno
men. Maar toen was vader ook lang
zamerhand genaderd tot den leeftijd,
waarop hij gepen<iomiecrd zou moe
ten worden.

Doch hij hoopte toeli nog eenige ja
ren mei zijn dochter gein nik te kun
nen maken van zijn eigen huisje. Juist
als hij niets meer om handen had,
zou hij Immers liet grootste gedeelte
van den dag in zijn-huis cn tuin
kunnen doorbrengen.

Hot bespaarde bedrag was nu zoo
ruim, dat hij een stuk grond kon
koopen op een plaats, die hem liet
meest geschikt voorkwam en daarop
zou hij een huis kunnen laten bou
wen, geheel ingericht, zooals hij dat
hebben wilde.

Dat werd voor vader een preltigo
tijd. Eerst het bespreken en regelen
mei aannemer en timmerman, toen
het opbouwen en hel geleidelijk zien
groeien van de \yoning, het gereed
zijn tot onder de kap, de voltooiing,
het schilderen, behangen, dc tuinaan
leg.

Eiken dag ging hij zien naar de
vorderingen. Voortdurend was hij
druk met de regeling. Eindelijk was
alias gereed. De nieuwe woning kon
worden betrokken. De oude zou wor
den verlaten. Voor de verhuizing
was alles in orde gemaakt. Nog
slechts enkele dagen cn hij zou met
zijn dochter wonen in zijn „eigen
huisje".

Maar het scheen, dat hij zich den
laatsten tijd te druk had gemaakt,
zich le veel had ingespannen met de
regeling van een en ander. Hij gevoel
de zich niet geheel lekker, wat moe
en afgemat, zenuwachtig en gedrukt.

En dit veranderde niet; integendeel
het werd erger.

Hoewel vader het niet noodig vond,
had de dochter toch een dokter laten
ontbieden, die, toen hij den ouden
man had onderzocht, bedenkelijk het
hoofd schudde.

„Er was nog wel hoop zei de arts,
„maar 't was toch heter den ernst van
de ziekte onder liet oog te zien. 't Zou
vermoedelijk niet lang meer duren.

Feuilleton

door
PAULTR-ENT,
(Geautoriseerde vertaling).

6?)

Ik kan 't je niet kwalijk nemen. Als
ik in Je plaats was, zou ik er precies
zoo over denken, antwoordde John
kalm.

Morrison sprong op, kwam voor
Strand staan en keek op heirt neer.

't Geeft me niets, ik kan mezelf
niet wijsmaken, dat je ons verraden
hebt. lk vertrouw jou meer dan eenig
ander man ter wereld. O, waar
om is dit gebeurd? lk heb je zoo hoog
vereerd, Strand. In jou schenen al
mijn idealen voor een leider verecnigd
te zijn. Gij waart dogeen, dien we
noodig hadden, een eerlijk man
welsprekend en krachtig van wik lk
heb jo bewonderd, r.ooals Je voor ons
Blreedt, en nu

Hij hield plotseling op met een
kreunend geluid. Zijn woorden trof
fen John zoo, dat hij genoodzaakt was
zich af te wenden, om zijn ontroering
te verbergen.

Wat is de boodschap, die je me

over moot brengen.' vroeg Strand,
toen" hij zijn kalmte terug liud.

Onze partij iieeft besloten, je niet
langer als haar leider te erkennen en
heeft mij in je plaats gekozen.

Zij konden geen betere keus heb
ben gedaan, zeide John kalm.

Ze wilden ook, dat ik jc zeidc,
dat zc je verzochten een andere plauts
te kiezen in de zaal. lk heb gezegd,
dat ik die boodschap niet wensciite
over te brengen, maar ik heb het hun
ten 6loite toch moeten beloven.

Ik zal mijn plaats zelf kiezen,
zoolang ik in t Huis zitting heb.

Denk je je-mandaat beschikbaar
te stellen? vroeg Morrison Jn odem-
looze spanning.

Ik 2al een verzoek indienen om
benoemd te worden tot voogd der
Chiltorü Hundreds, a En daarna zal

a De Britsche wetgeving bevat geen
bepalingen betreffende het ontslag
van de leden van het Parlement. Wel
echter is voorgeschreven, dat een lid,
hetwelk dooi- de Kroon benoemd
word: tot eenigerlei ambt, zich aan
een nieuwe verkiezing moet onder
werpen. Nu bestaat er een betrekking,
bekend al9 het Voogdschap der Cbil
tern Hundreds, waaraan geen werk
zaamheden noch salaris verbonden
zijn. De betrekking dagteekent uit den
tijd toen de Chiltern-lieuvels, met bos-,
schen begroeid, een wijkplaats boden

ik mijn mandaat ter beschikking van
de kiezers stellen. Als zij mij geloo-
veu, zullen zij mij opnieuw als hun
afgevaardigde naar *t Parlement
zenden, en zoo niet

Zoo niet? herhaalde Morris'on
heesch vun ontroering.

Dan ben ik politiek veroordeeld.
Dat zal dan 't eind van mijn loopbaan
als politicus zijn.

Welk eoü moed! riep Morrison
uit.

Ik vecht voor alles dat aan het
leven waarde geeft, voor mijn eer,
voor mijn carrière, voor haar die be
loofd Iieeft mijn vrouw te zulicn wor
den, zeide Strand.

Zoo waar als ik hier sta, hoop ik
dat je 't winnen zult, Strand.

Wil je mij niet vertellen, Strand,
waarom Mason Je dit aandoet? Ik be-

voor rooversbenden en heeft thans al
le beteekenis verloren. Wanneer nu
een Parlementslid, om welke reden
ook. tussclientijds wensclit af te tre
den, verzoekt liij benoemd te worden
tot Voogd der Chiitern Hundreds,
welk verzoek steeds wordt toege
staan.. Ilij houdt daardoor op lid van
het Parlement te zijn, cn indien hij
zich niet aan een herkiezing onder
werpt. v.ordt zijn ze'el vacant ver
klaard en een ander gekozen, waarna
hij ontslag vraggt als voogd.

grijp de reden, waarom Soutliwold
je ondergang wensclit, maar je
vriend, je compagnon

Ik kan je die reden niet vertel
len, antwoordde John op koelen toon.

Het was hem onmogelijk Sylvia's
naam in de zaak te mengen. Het zou
haar benadeelen, als het verhaal al
geloofd werd, wat twijfelachtig was.

Morrison koesterde een diepe,
waarachtige genegenheid voor zijn
gewezen leider en hij zeide nu hoogst
ernstig

't Is nu geen tijd 'voor fijngevoe
lige bedenkingen. Als je iets weet,
dut helpen kun om dit mysterie op tc
lossen, spreek dan in 's Hemelsnaam!

Ik kan niets zeggen, antwoordde
John op moeden toon.

Je bent er juist de man naar, om je
zelf voor een ander op te elferen!

Terwijl Morrison dit zeide, werd er
zacht geklopt en trad Joyce binnen.

Ik wist niet, dut je bezoek hadt,
zeidc zij ietwat bedeesd.

Wij zijn jüist klaar, antwoordde
John met een zucht ven verademing,
dat er een eind aan het pijnlijk ge
sprek kwam en Morrison nam zyn
hoed.

Je kunt erop aan, dat ik alles
doen zal, wat in mijn macht Is, zeidc
hij op warmen toon.

Ik ben je zeer dankbaar voor Je
hartelijkheid, Morrist a.

John begeleidde hem tot aan de

deur, en keerde toen terug naar
Joyce, die in zenuwachtige spanning
op hem wachtte.

Krijg ik geen kus? fluisterde zij.
Je moet me niet in verzoeking bren
gen, liefste. Ik heb mezelf gezworen,
dat je niet. meer voor me mocht zijn
dan een lie.ve vriendin, totdat mijn
naam van die smet gezuiverd is. We
moeten elkaar maar niet zooveel meer
zien. je zult dat wel begrijpen.

Ik begrijp alleen, dat je heel
hardvochtig bent. Je berooft me van
de gelegenheid je een bewijs van
mijn liefde te geven. John lk smeek
je, trouw met me. Als wc samen zijn,
zal al die ellende niet half zoo bitter
wezen.

Wat zou de wereld zeggen, als ik
je trouwde, terwijl er zulk een scha
duw op men leven rust? vroeg hij.

Je geeft gewoonlijk niet om 't
oordeel van anderen. John, laten we
ons geluk grijpen en vasthouden! We
kunnen ons huwelijk geheim houden
als je dat wensclit.

Maar John's besluit was onwrik
baar, en zij besefte dit.

M as dat mijnheer Morrison niet?
vroeg zij.

Ja. Hij kwam me vertellen, dat
onze paitij besloten is me niet meer
als leider te erkennen. Hij deed het
op de hem eigen eerlijke cn toch zoo
in cue de manier. Hij le een beste ke-
rcL

Ik zou haast vergeten, waarom
ik beneden kwam. Oom wou zoo
graag, dat je bij hem kwam. Ik ge
loof wel, dat hij iets beter is, maar
hij tobt erg eri ik vrcês, dat bet over
jou is De dokter zegt, dat hij zoo
kalm mogelijk gehouden moet wor
den.

Ik ga dadelijk naar hem toe. H ij
zal willen weten, wat er gebeurd is,
en als ik hem de waarhled zeg

Je moet hem doen gelooven, dal
alles in orde is.

Ik kan hem niet bedriegen.

Ik weet wel, dat je niet liegen
kunt, maar 't Is alleen maar, tot hij
wat sterker is, antwoordde zij.

Cobden keek op, toen zij binnen
kwamen.

Jou heb ik niet noodig, zeidc hij
tegen Joyce en zij liet hen samen al
leen.

Wat is er gebeurd, sinds ik bi)
Southwold geweest ben? Ik moet bet
weten, zeide Cobden opgewonden ei>
zenuwachtig.

Ik heb hem niet gezien. Hij heeft
alleen telefonisch gevraagd, hoe 't
met u was.

(Wordt vervolgd).