Huw: Dagbud
Stoop's^ Bad.
De Vondeling
De Oorlog.
Stadsnieuws
Onze Lachhoek
TWEEDE BLAD.
Donderdag 18 Juli 1818
De heer EU. G'uypers, architect van
„Stoop's Bad", heeft op het congres
te Maastricht op 21 Juni j.l. voor de
Vereeniging van Volks- en School-
baden een rede gehouden over bouw
en inrichting van bad- en zwemin
richtingen in verband met den bouw
van „S t o o p 's Ba d" te Bloemen-
daal.
Daar een verslag van deze rede
niet verschenen is, heeft de
heer Cuypers ons er op ons ver
zoek inzage van gegeven. Wij ont-
leenen er het volgende aan.
Spr. begon met er op te wijzen, dat
de .eischen, aan een bad- en zwem
inrichting te stellen, niet zijn te om
lijnen maar dat deze, naar gelang
het begrip hygiëne meer tot het volk
doordringt, steeds hoefeer zullen
worden.
Opdat de jeugd kan opgevoed wor
den in het denkbeeld, dat een goede
verzorging van het lichaam natuur
lijk en vanzelf sprekend is, zullen
- -aldus spreker staat en gemeen
te zich moeten bezig houden met al
les wat hierop betrekking heeft,
ruaar: t ij d e 1 ij k, want wij moeten
zoo ver komen, dat een badkuip of
douche-gelegenheid in iedere wo
ning, hoe klein ook, aanwezig is.
Om in het overgangstijdperk in.de
bestaande leemte te voorzien zal
men gemeentelijke badhuizen met
kuip- en douchebadcn moeten bou
wen.
Als een bad- en ^wem-inrichting,
welke met de meeste buitenlandsche
in ieder opzicht kan wedijveren, be
handelde spr. daarna uitvoerig
Stoop's Bad, welke model-inrichting
de heer Stoop geheel uit eigen mid
delen liet bouwen.
In dc eerste plaats besprak de heer
'Cuypers de douche-ruimten, waar
een ieder zich geheel en ongegeneerd
kan ontklecden en grondig het li
chaam reinigen, voordat men in het
zwembassin komt. Door de lage af
scheiding (pl.rn. 1,30 M.) is iedere
cel van den omloop afgescheiden,
terwijl toch de badmeester de ,,dou-
chenden" in de cel kan controleeren.
In de cel is behalve de douche voor
koud en warm water een voeten-
waschbak, die tegelijk als bidet
dienst doet en eveneens van stroo-
mend water is voorzien.
Als "verdere technische bijzonder
heid deed spr. nog opmerken, dat
in iedere kleedkamer een bak van
aardewerk is aangebrachtwaar
het zwemgoed na het bad wordt
afgelegd, zoodat het aan de buiten
zijde door den badmeester kan weg
genomen worden en deze zoodoende
tevens kan controleeren, welke kleed
kamer spoedig vrij komt.
De grootste lengte van het bassin
is pl.m. 32 M., de breedte 12 M., de
grootste diepte 3.50 M.
Wat de situatie van het gebouw
aangaat: de heer C. deelde mede, dat
hat gelegen is lusschen de villabebou
wing op de kruising van twee wegen.
In den middenbouw is de zwemhal ge
projecteerd met ververscliingsruimte,
kapperswinkel en schermzaal in den
voorbouw. Aan weerszijden bevinden
zich de mannen- en vrouwenkuip
baden. Rechts en links meer naar
achteren op het terrein de woningen
voor badmeester en machinist en het
ontijzoringsgebouw. Op het achterter
rein zijn de tennisbanen aangelegd;
ook is er gelegenheid het hockeyspel
le beoefenen op twee velden.
In den voorbouw is aan de linker
zijde van de hol een koffiekamer met
keukentje; des zomers kan dan ook
het terras hij deze koffiekamer wor
den gebruikt. De kapperswinkel is
ook direct van buiten af toeganke
lijk, zoodat de gewone klanten geheel
buiten het heil rijf der bad- en zwem
inrichting om kunnen worden be
diend.
Onder de zwemhal zijn in den ach-
terbouw de wasscherij, drogerij, lin
nenkamers, machinekamer; reinwa-
terkelder enz.
Op de verdieping bevinden zich in
ae vleugels de kuipbaden, terwijl in
den voorbouw, in directe verbinding
met de zwemhal, een turn- en scherm-
2aal is gebouwd.
Aan dc linkerzijde daarvan zijn
eenige douches en kleedkamers bij de
scliennzaal en aan de rechterzijde
vindt men de Directeurskamer met
kantoor.
Feuilleton
door
PAULTRENT.
(Geautoriseerde vertaling).
82)
Het geoeurde niet dikwijls, dat
South- old aan het verleden d-icht,
maar nu ging plotseling zijn geest
terug naar de dagen van zijn jeugd
en zijn vriondschap met Cobden. Het
verraad jegens zijn vriend was de
.eerste zwarte daad in zijn leven ge
weest, maar nauwelijks had hij haar
bedreven, of ze had hem berouwd.
Niet omdat hij er de slechtheid van
inzag, maar omdat zijn liefde voor
de bruid van zijn vriend weldra ver
vlogen was. Het had hem dan ook
weinig getroffen, toen hij haar dood
vernam; toen reeds was de politiek
rijn eenige harlstocht en spoedig
kwelde z-jn geweten hem dan ook
niet meer. In zijn verdere leven was
net niet dikwijls noodig geweest om
zonder consideratie te handelen, maar
wanneer er eenig voordeel mede tc
behalen was. had hij nooit geaarzeld.
Jiij wist echter steeds zoo meesterlijk
w intrigoeren, dal niemand ooit tot
Ovxrxioht.
Het is al zoo dikwijls in den stel
lingoorlog gebleken, dat, indien de
eerste stoot bij een nieuwen aanval
niet de gewenschte uitwerking iieeft,
de tweede en derde stooten van het
aanvallende leger telkens minder
sterk in kracht zijn en dat kort daar
na het even-golvende front weer ver
stijft.
Dit lijkt thans ook weer het geval.
Ten westen en oosten van Reims
zijn hevige aanvallen gedaan en die
ten westen der Kathedraalstad heeft
aanvankelijk wel succes gehad, maar
de troepen der Entente zijn dadelijk,
met onverzwakte energie begonnen,
om den aanval niet alleen te stuiten,
maar zij hebben weer terrein torug
kunnen veroveren. De Duitsche golf,
die ten westen van Reims aanspoel
de, is weer aan het terugstroomen.
De hoogtij is daar blijkbaar weer
voorbij.
In elk geval is de Duitsche aanval
niet in zulk een grootschen stijl op
gezet, als de voorgaande; ook wat
den aard betreft. Als men het kaartje
van gisteravond nog eens be
ziet, blijkt het dat de zak
in het front ten westen
van Reims de richtingslijn naar Pa
rijs aanwijst. Dat was dus da aan
val op de hoofdstad des lands. Uit
dien zak heeft zich bij dezen aanval
een secondaire iudeuking van het
front gevormd, die niet op Parijs
doelt, maar blijkbaar de richting
is N.W.— Z.O., het Entente-gebied
van lleims begeert te omgraven. De
weinig succesvolle aanval ten oos
ten van Parijs bij Le Main de
Massiges N.O.—Z.W. bedoeld
duit er op, dat de Duitschers met
deze beweging uit liet oosten in sa
menwerking dachten met die uit het
westen van Reims. Waren zij beide
beter geslaagd, dun zouden de beide
Duitsche tioepsn elkaar ten zuiden
van Reims ontmoetend, het Geallieer
de land-schiereiland tot een eiland
hebben afgegraven en dap was het
lot der stad waarschijnlijk bezegeld
geweest.
Het blijkt, dat de Duitsche bevel
hebber het eerste grootsclie plan, al
thans voorloopig, heeft laten rusten
en zich thans alleen met Reims bezig
houdt. In lusschen zal die aanval op
Reims wel de bedoeling hebben te
dienen als eerste etappe op weg naar
Parijs. Maar zoover is het nog niet;
?t schiereiland van Reims is nog met
•een solide basis aan het Entente-
land verbonden en van den recht-
streekschen aanval op Parijs is blijk
baar afgezien.
Uit dit oogpunt beschouwd is de
winst van 18.000 gevangenen voor
de Duitschers van weinig belang.
Havas meldt uit Parijs, dat de
tweede dag van het offensief den aan-
vankelijken gunstieen indruk ten
eenen male bevestigt, wat het heele
uitgestn-kte. frout aangaat. Al slaag
den do Duitschers er ook in. over eeni
ge honderden M. veld te winnen, het
verdedigingsstelsel der Franschen
raakte nergens in liet godrang en het
terruggaan had niet de minste nadee-
■igo uitwerking. Do 9lag, die in den
nacht was afgebroken, herleefde
Dinsdagochtend en raasde den heelen
dag door.
Do Duitschers hadden het. vooral op
de Maine gemunt. Afdeelingon van
Vou P.'Vnni, die op eenige puntc-n over
de rivier hadden kunnen komen en in
de richting van Montmirail oprukten,
werden volslagen gestuit. Do Fran
sche infanterie bevocht zelfs een stel
ling, die liet dal van de Main:- volko-
;men behccrscht. De Duitschers staan
er in hun zakvonuige positie leelijk
voor.
De Duitschers hebben zich, aldus
teruggedrongen, toen Oostwaarts ge
wend, maar hun vooruitgang bij Ma-
reuil zelf in Fransche handen ge
bleven gaat de 1600 M. niet te bo
ven.
Beoosten Reims ziju de legers van
vou Mudra en Von Einem na een
nieuw voorbereidend geschutvuur ten
aanvat getrokken, maar het onder
linge verband liet te wenschen. Do
Franschen herstelden zich in een ge-
vecbtaste]ling op den grooten weg,
dier de vijand slechts op één punt kon
bereiken, n.l. Prunay. Overal elders
liepen in dezen sector dc aanvallen
dood. De verliezen der Frauschen ziju
zeldzaam licht, vooral tea Oosten van
Reims.
De Frausclie aanvoering heeft geen
reserves aan liet front verplaatst, uit
sluitend de linie-troepen cu hun re
serves ondergingen en pareerden den
stoot.
De Daily Telegraph verneemt'
de ontdekking eener min eervolle han
delwijze kwam. Voor de wereld was
hij dc groote staatsman met hoog
staande principes, die zijn geheale le
ven gewijd had aan zijn vaderland.
Maar nu voelde zich moede, zeer
moede en kwam er een groote nei
ging bij hem op om zich uit het pu
blieke leven terug te trekken. De een
zaamheid in zijn stil huis begon hem
te drukken en hij besloot zich naar
zijn broei te begeven. Lady Cora was
juist uit Loamshire teruggekeerd en
zat bij haar vader, toen hij binnen
kwam.
Je voelt je zejker zeer voldaan
over je handelwijze, zoide hij op iro-
nischen toon.
Ik schaam mij over u; ik heb
juist alles aan vader verteld, ant
woordde zij uiterst koel.
Gerald het is immers niet
waar? vroeg graaf Aldcburgh aarze
lend.
Ik weet niet, wat zij je verteld
heeft.
- Dat jij met Mason dat complot
hebt gesmeed natuurlijk is het niet
waarl
Southwold was geneigd een leugen
te zeggen, maar toen hij den verach
telijke» blik zag in de oogen van zijn
nicht, kon hij het niet.
Het was noodig om dien man uit
den weg te krijgen, antwoordde hij
geërgerd; maar toen schrikte hij van
Woensdagochtend 8 uur van het front
iu Frankrijk Wel vier maanden ge
leden verwachtte de Fransche leger-
aanvotring een aanval in Champagne
en ik herinner mij zeer goed dat ge
neraal Gouraud de mopnjkheid er
van be6prak, één dag vóör den aan
val op St. Quentin.
Van dien dag af is het leger in
Champagne op zijn hoede geweest en
het is voor een groot deel te danken
aan Je verscheiden mijlen diepe ver-
dedigingszóno, dat het offensief zoo
spoedig is gestuit.
Zondagnacht zetten de Fransche
kanonnen hun beantwoordingsvuur
in, feitelijk vóór dat het voorberei-
dingsvuut van den vijand een aan
vang had genomen. Ckhlons, op 20
inijl achter de linies, is langen tijd'
door de bezoeken van vijandelijke
vliegers geteisterd.
Onmiddellijk na Zondagmidder
nacht viel een zware granaat op de
stad en als was dit een sein, zoo licht
te de noordelijke horizont- door de
stralen van honderden kanonnen op.
De grootste kracht van het Duit
sche geschut werd ontwikkeld op de
vooruitgeschoven stelliugen, die bezet
waren door waarnemers en kleine
groepen vau onverschrokken lieden,
wier teak het was een zwaar vuur op
den vijand te richten, wanneer deae
naderde eu ua deze voorloopigo ver
dediging te ontkomen, Zij offerden
zich zei® hiermede heldhaftig op.
Do Oostenrijksche Kamer is, na
1 maanden verdaagd te zijn, daar
Seidler met dit huis geen huis wist
te houden, weer bijeengekomen. Aan
deze bijeenkomst is een bespreking
voorafgegaan tusschen den minister
president en do verschillende partij
leiders, welke nog al heel wat com
mentaren heeft verwekt, 's Middags
had n.l. een ministerraad plaats dien
Seidler slechts kort bijwoonde om
daarop een onderhoud met den kei
zer te hebben. Tengevolge van dit on
derhoud werden met groote haast
dé partijleiders tol een conferentie
uitgenoodigd. Deze had eerst des
avonds om elf uur plaats, maar de
leiders, waar het op aan kwam, nl.
de Tsjechen en de Polen, verschenen
niet. En om dezen was 't juist te
doen, daar, zoolang zij obstructie te
gen Seidler drijven, deze do machti
ging voor de voorloopige begrooting
en de kredieten niet kan krijgen. De
haast, waarmede opeens 's avonds
laat nog de partijleiders werden bij
eengeroepen, deed allerhande ge
ruchten ontstaan: er zou een plotse
linge keer in het vredesvraagstuk
zijn ontstaan, het huis zou ontbon
den worden, Seidler zou aftreden,
enz. Al deze geruchten zijn onmid
dellijk offiöieel tegengesproken.
Een feit is, dat het huis thans bij
een is, doch dat de moeilijkheden
voor Seidler volgens de Frankfurter
er niet- minder op zijn geworden.
Daar immers ook de sociaal-demo
craten besloten hebben om tegen oor-
logscredleten en voorloopige begroo
ting te stemmen, kan Seidler hier
voor geen meerderheid vinden en
tóch moeten beide binnen 14 dagen
worden goedgekeurd, wil niet weer,
ais tijdens de twee en een halfjarige
toepassing van artikel 14, de regee
ring 's lands gelden uitgeven en op-
eischen zonder toestemming van de
volksvertegenwoordiging.
De toestand voor Seidler is dus
zeer moeilijk. En wanneer straks
binnen- en buitenlandsche politiek,
liet militair beleid en de voedselvoor
ziening ter sprake worden gebracht,
zal d6 minister-president voor lieete
vuren komen te staan. Want de onte
vredenheid in Oostenrijk is groot,
zooals de laatste staking wederom
bewezen heeft.
Aan de rede van Seidler i3 het vol
gende ontleend Ministerpresident
Seidler, door de Tsjechen met lawaai
eu geschreeuw, door do Duitschers
mei levendigeu bijval en applaus ont
vangen, verwijst allereerst betreffen
de deu buitenlandsche" toestand naar
de heaen gepubliceerde uiteenzettin
gen vau deu minister van Buitenland
sche Zaken, waarbij hij do strijdme-
thode der vijanden besprekend, ver
klaart
De shccessen der verbonden legere
zijn er eeu waarborg voor, dat- de vij
anden met de wapenen liun plannen
niet kunnen doorzetten. Ook door de
blokkade zullen zij onzen wil niet
buigen. Wat de binnenlandsche pro
paganda betreft, ziju de desbetreffen
de middelen, van onzo vijanden zoo
absurd, dat zij slechts van diepe mis
kenning van onze toestanden getui
gen. Op de onverzwakte nanhankelijk-
neii jegens de dynastie, op de staats-
trouw in het kader der monarchie,
zullen ook dez© pijlen afstuiten. (Le
vendige bijval en applaus links.) Ge
troost mogen wij in de toekomst zien.
Vereenigu met onzo trouwe bondge-
nootcu (bijval links) zulleu wij net
einde van den wereld-oorlog afdwin
gen, dank ziji de innige gemeenschap
de verachting ran den broer, op wien
hij altijd uit de hoogte had neer ge-
gezien.
-- Dus heb ik een schurk tot broer,
zeide graaf Aldeburgh met onbe
schrijfelijke bitterheid.
Als je je 7.00 bespottelijk aanstelt,
geloof ik, dat ik beter doe met heen
ie gaan. Je beschouwt de zaak niet
van het juiste standpunt. Ik werk lot
heil van het land en Strand stond
dat heil in den weg.
En daarom smeeedde jij een laag
complot om hem ten val te brengen!
Als de belangen van 't land op
't spel staan, ontzie ik niemand.
Neen. zelfs je eigen eer niet, vul
de zijn broer verachtelijk aan en
Southwold verbleekte bij die beleedl-
ging.
't Is nutteloos om te probeeren,
je de zaak duidelijk te makén, ant
woordde hij op matten toon.
Ik geloof datje krankzinnig bent,
Gerald! Je moet je ontslag nemen.
Onzin!
Als je 't niet doet, zal Ik er je
toe dwingen. Goede God! En ik ben
altijd zoo trotsch op onzen naam ge
weest! En als ik stierf, zou jij dien
ouden, onbevlekten titel voeren! Dat
zal niet gebeuren!
Je verlangt, dat Ik mijn ontslag
neem? vroeg Southwold kalm. en zijn
gezicht zag spierwit.
Ja, luidde het besliste antwoord.
met hen, welke wij voor de toekomst
hopen te veraterkon en uit te breiden.
Vooral het beproefde bondgenoot
schap met Duitschland (Heiigeroep
links; ia voor ons. als voor onze bond-
genooten, do beste waarborg, dat wij
voor altijd onze plaats onder de sta
ten der wereld behouden en onzen
volkeren de voorwaarden voor een
vrije en zegenrijke ontwikkeling kun
nen vérzekoreu. Maar zij zijn ook
verre f van een bedreiging voor an
dore siaten en zullen veeleer een nut
tige eu werkzame schakel voor het
schepjjen van de toekomstige vredes-
betrekkingeu der verzoende wereld
blijken.
De miniater-preeideut bespreekt
uitvoerig de voedingstoestanden,
waarbij nij de bekende oorzaken van
de tegenwoordige stagnatie uiteenzet
eu verklaart, dat de nieuwe oogst met
alle middelen bespoedigd wordt. De
volle opbrengst van den nieuwen
oogst zal voor begin Augustus uiet
aan breed© kringen van de bevolking
kunnen worden geleverd.
Bij de bespreking der binnenland
sche politiek herinnert de minister
president aan de weigering van de
Tsjechenclub om aan ae grondwets
herziening mede te werken en ver
klaart Wanneer de regeering zich
niet aan het verwijt van politieke
Sassiviteit wil blootstellen, moet zij.
atgene doen, wat zij doen kan, n.l.
haar program van nationale autono
mie doorvoeren. Zoo ontstonden de
verordeningen, betreffende de dis-
t-ricts-iudeeliüg van Bohemen. Wan
neer men daarin een aanwijzing van
een Duitschen koers ziet, zal ik de
laatste zijn om dat te willen tegen
spreken, want wanneer er een poli
tieke koers in Oostenrijk is. kan het
sléchts een zoodanige zijn, dat aan de
gerechtvaardigde belangen van het
Duits die volk bescherming verleend
wordt. (Levendige bijval en applaus
links.)
Oostonrij,k laat zich niet tegen de
Duitschers en evenmin zonder de Duit
schers regeeren. Het is een nauwe
lijks begrijpelijke dwaling, wanneer
vaak aangenomen wordt, dat aaneen
sluiting van de niet-Duitsche partijen
op zichzelf tot lvet vormen van een
meerderheid kan leiden.
D'e rnggegraat van dezen veelvormi-
gen staat i? nu eenmaal het Duitsche
volk en zal liet steeds blijven. De re-
geering is vastbesloten aan den in
geslagen koera vast te houden en zich
bij het verder gaan er niet van te la
ten afhouden. Voor de partijen, die
thans afzijdig blijven, staat de deur
tot een vergelijk steeds wijd open. Bo
ven deze deur staat echter geschre
ven: Welkom voor allen, die trouw
zijn aan dynastie en staat, (Langdu
rige, stormachtige bijval en applaus
links). In dit standpunt ligt natuurlijk
niet de geringste haat tegen andere
volksstammen. Frivool en dwaas zou
een regeering zijn, die zich aan zulk
een vijandschap zou schuldig maken.
Het zou des te dwazer zijn, daar een
dergelij',ke gezindheid geheel en al on-
Duitsch is. (Stormachtige bijval).
De Duitschers in Oostenrijk verlan
gen met het volste recht alleen er
kenning van 't principe, dat in den
kring van gelijkgerechtigde nationali
teiten het Duitsche volk de hem vol
gens zijn geschiedenis en cultuur toe
komende positie deelachtig wordt.
(Bijval). De Duitschers in Oostenrijk
eischen voor zich niet meer dan in
rust te leven en zich in rust te kunnen
ontwikkelen. Do regeering zal er naar
óstreven, ook in Galicië aan
de behoeften van de daar wonende
volksstammen volle recht te doen we
dervaren.
De minister erkent het bijzonder
belang van de quaestie der sociale
politiek en noemt als een der voor
naamste sociale plichten van regee-
ring en parlement, behoud en onder
steuning van den ernstig in gevaar
gabrachten middenstand. Het Huis zal
bewijzen, dat het parlement nog
steeds een steunpunt is voor de
trouw aan staat ed constitutie.
Ten slotte protesteert de premier te
gen de bewering, dat hij een vijand
van het parlement is. Hij constateert,
dat hij ïloor de laatsto verdaging van
het parlement de ineenstorting van
het parlementarisme wilde voorko
men. De minister-president wenscht
slechts één ding, dat het Huis, on
danks allen twijfel, het volledig be
wijs van zijn werkzaamheid zal bren
gen. (Levendige bijval links. Men
wenscht den premier geluk).
DE NOOD IN OOSTENRIJK.
Vrij lag 1.1. heeft te Weenon een zeer
druk bezochte vergadering van de
organisaties van het Weensche spoor
wegpersoneel plaats gehad, waarop
door de deputatie verslag werd uitge-
bracht van haar besprekingen met de
regeermg over de ingediende eischen.
Dc spreker Schwab wees er op, dat
tegenover de regeering do noodtoe
stand der spoorwegarbeiders wa3 uit
eengezet en dat dezen than9 definitie
ve hulp verwachten.
De afgevaardigdo Heine verklaar
de. dat de ingediende eischen door
zijn prrtij in liet parlement ter spra
ke zullen worden gebracht. Hij waar
schuwde de regeering niet aan mili-
tairiseering der spoorwegen te den
ken...... (Hier heeft de oensuur een
Ik verlang een paar uur om cr
over na to denken.
Je kunt bet op je gezondheid
gooien, dat zal iedereen gelooven,
zeide graaf Aldeburgh meedoogenloos.
Ik zal je mijn besluit laten weten.
Zonder verder iets te zeggen verliet
hij hen, en het eenige wat hij voelde,
was verontwaardiging over hun hard
oordeel. Zij waven volkomen on
machtig zijn gezichtspunt te begrij
pen, dat voor hemzelf toch zoo dui
delijk was.
Zelden was zijn stap zoo loom en
moede geweest als toen hij zijn huis
weer betrad. De knecht, die hem open
deed, zeide, dat er een bezoeker was:
Mijnheer York Cobden.
Y'ork Cobden, herhaalde South
wold werktuigelijk en hij begaf zich
naar de bibliotheek.
Nadat Joyce weggegaan was, had
de verpleegster de grootste moeite
gehad om Cobden rustig te houden,
en den volgenden morgen vroeg hij
terstond om de couranten. Met beven
de vingers vouwde hij ze open en
dadelijk vielen zijn'oogen op de groo
te letters van het sensatie-bericht.
Goddank, zeide hij trillend van
opgewondenheid, toen hij alles gele
zen had.
Langen tijd lag hij heel stil zich
verheugend in het feit, dat John vol
komen gerehabiliteerd was; maar
toen werd hij weer rusteloos. Tegen
paar regels uitgestoken, waarin waar
schijnlijk met. staking werd gedreigd.)
Twee machinisten, die het woord
voerden, betoogden, dat het- inachine-
persDiifcel van honger op de locomotief
bijna omviel.
Frau Plohn, do presidente der keu
kens voor Oostenrijksch spoorweg
personeel, schilderde den nood, die in
do sczinnen der spoorwegarbeiders
heerscht en wees er op, hoe de kinde
ren steeds meer door de tuberculose
worden aangetast.
Een stormachtig applaus weerklonk
door de zaal, toeu de afgevaardigde
Mölier verklaarde, dat de spoorweg
beambten vóór alles ook den vrede
verlangen, om een einde to maken
aan den nood. Wat deze spreker nog
vérder zeide en eveneens een luid ap
plaus uitlokte, is door de censuur ge
schrapt.
Ton slotte werd een resolutie aan
genomen, waarin de toezeggiugen der
regeering als onvoldoende werden ge-
quaiificeerd en waarin té kennen
werd gegeven, dat, wanneer de regee-
ring goen hulp verleent, do spoorweg-
arbeideis de verantwoordelijkheid af
wijzen voor alle eventueele gebeurlijk
heden. J
In een tweede resolutie werd de
sympathie uitgesproken met het Ilon-
gaarsehe proletariaat in den strijd,
aien het te voeren heeft.
DUVAL TERECHTGESTELD.
Duval is terechtgesteld. Hij kwam om
vijf uur precis? aan de gevangenis te
Vmcennes aan, waar hij door de bur
gerlijke autoriteiten aan de militaire
autoriteiten werd overgegeven. De
veroordeelde vertrok eenige minuten
later per rijtuig naar het voor do te
rechtstelling bestemde gebouwtje,
waar nij uitstapte en ooruitschreed,
terwijl alleen zijn bleeke gelaatskleur
en een lichte trilling der lippen zijn
inwendige aandoening verraadden.
Twee gendarmen wilden hem bij den
arm nemen om hom naar den terecht-
stellingpaal te -jeleidon, doch Duval
weerde hen met een gebaar af, zeg
gende: „Laat af vau mij". Den paal be
merkende, zeide hij slechts: „Ah". Hij
weigerde zich te laten blinddoeken.
Nog eenige minuten, een kort com
mando weerklonk, een salvo en Duval
3tortte met 't gelaat voorover ter aar
de, door twaalf kogels in de hart
streek getroffen. Het was 5.18 uur
toen de executie was afgeloopen.
Eenige minuten later werd het lijk
op een lijkwagen, door een afdeeling
dragonders omringd, weggevoerd.
Men zal zich herinneren, dat Du
val met 6 anderen van landverraad
werd beschuldigd. 1' ij werd aan de
Zwitsersche grens in 't bezit gevonden
van een chëqua van 150.837 francs van
den bankier Marx te Mannheim. Ge-
durendo den oorlog had Duval ook
nog andere chéquca vla Zwitserland
ontvangen, tot een gezamenlijk be
drag van 480.000 francs. Bij de behan
deling van 't proces van Duval kwam
aan 't licht, dat hij de genoemde som
men ontving voor de oprichting van
een „défaitistlsch" blad, de „Bonnet
Rouge",
Gr*p«a uit het Prevlnoiaal
verslag.
IIL
Hat los loopen van
eenden.
Ged. Staten doelen mede, d&t zij
in den loop van 't jaar 1916 hun goed
keuring hechtten aan een besluit van
het bestuur eener banne tot aanvul
ling van hare politieverordening In
dien zin, dat het aan eigenaars of
houders Yan kippen, eenden of zwa
nen werd verboden, die dieren anders
dan op eigen grond of in eigen water
te laten loopen of zwemmen.
Tegen hun besluit tot goedkeuring
dier aanvulling kwam een aantal
eendenhouders in die banne in beroep
bij de Kroon, daarbij aanvoerende
dal het tijdstip voor de invoering van
bovenbedoeld verbod al zeer ongeluk
kig was gekozen, daar door de bijzon
dere tijdsomstandigheden hel voedsel
voor de genoemde dieren zeer
schaarsch en duur was, en het hun in
verband daarmede onmogelijk zoude
zijn hun bedrijf als eendenhouder te
blijven uitoefenen, indien het verbod
tot het los laten loopen van eenden
mocht blijven gehandhaafd.
Het bestuur der banne door Ged.
Stalen nadat de Minister van Wa
terstaat ons advies over dit beroep
had gevraagd over het beroepschrift
gehoord, wees er op, dat over de ern
stige schade, welke vooral door los-
zwemraende eenden aan de wallen der
slooten, aan hooilanden en in bloem
perken werd veroorzaakt, herhaalde
lijk en naar zijne meening terecht
was geklaagd. Bovendien vestigde het
bestuur er de aandacht op, dat in
verschillende polders reeds dergelij
ke verbodsbepalingen bestonden en
dat een waterschap, hetwelk het los
laten loopen of zwemmen van pluim
vee zou toelaten, groote kans zou loo
pen ook het pluimvee uit aangrenzen-
den middag drong hij er op aan bet
bed te mogen verlaten en ondanks
de tegenwerpingen van de pleegzus
ter kleedde hij zich.
Haal een rijtuig, beval hij haar,
en hulpeloos bleef zij hem aansta
ren, niet wetende wat te beginnen.
Het zal uw dood zijn, als u uit
gaat. Ik haal den dokter! zeide zij
wanhopig.
Daar zal je geen tijd voor heb
ben, want intusschen zou ik weg zijn-
Als je nu een verstandige meid bent,
dan haal Je subiet een rijtuig. De
dokter zeide, dat alle opwinding ver
meden moet worden, en 't windt me
ontzaglijk op, dat Je niet doet wat
ik vraag.
De verpleegster kwam tot het be
sluit dat het 't verstandigst zou ziin
hem zijn zin te geven, en dus maakte
zij zich gereed om uit te gaan.
In elk geval ga ik met u mee, zei
de zij.
Dat zal me heel aangenaam zijn,
antwoordde hij op tuchtigen toon.
Hij scheen plotseling zijn krachten
en zijn opgeruimdheid ternggekregon
te hebben en volkomen In staat te zijn
het ritje naar Downing Street te ma
ken.
Je kunt in 't rijtuig blijven zitten;
ik blijf niet lang weg, zeide hij tot de
verpleegster; maar zij drong er op
aan hem naar de bibliotheek te
brengen, waarheen de knecht hem
Een schoolopziener maakte aan
merking, dat er zooveel-etof in het
schoollokaal was.
Daar zit wel een duim dik stof
op, zeide hij, op een aardglobe wij
zend.
Er zit méér op, antwoordde de
onderwijzer kalm.
Hoe bedoelt u dat? vToeg de
schoolopziener woedend.
Wel, u wijst daar de Sahara aan!
Neem een voorbeeld aan Carne
gie, zei een vader tot zijn mindor
ij vengen zoon. Die kwam naar New-
York zonder hemd cu later had nij
millioenen.
Millioenenzei de jongen. En
hoeveel draagt hij ©r dan tegelijk t
Twee stedelingen brachten een dag
buiten door.
Wat ©en heerlijke lucht is het
hier! zei da een.
Ja, waarom bouwen zo al die
groote steden tocli niet buiten? was
Het antwoord.
de waterschappen, waar een dergelijk
verbod wel gold, binnen zijn gebied
te zien gebracht.
Wat het tijdstip betrof, waarop tot
het vaststellen van eeu dergelijk ver
bod werd overgegaan, dit achtte het
bastuur juist zeer goed gekozen, daar
door de duurte van het pluimvee het
giootste deel daarvan was verkocht
en dus thans het verbod niet zoozeer
zou worden gevoéld, als dit wel in
normale tijden het geval zou zijn ge
weest Ged. Staten konden zich met
het oordeel van het bestuur vereeni
gen en gaven den Minister in over
weging te bevorderen, dat op het in
gestelde beroep afwijzend werd be
schikt
Het Koninklijk besluit, waarbij het
beroep ongegrond werd verklaurd,
b» vatte alleen deze overweging, dat
het verbod, waartegen het beroep was
gericht, in het algemeen belang ge
handhaafd behoorde te blijven.
T o e p a s s i n g d e r urmen-
w e t.
Tweemaal vonden Ged. Staten in
dit jaar gelegenheid den Minister van
Staat, Minister van Binnenlandsche
Zaken, te wijzen op de onbillijkheden,
waartoe de toepassing van artikel 30
dar Armenwet Jkan leiden.
De eerste maal betrof da opneming
in eeu ziekenhuis van een patiënt, da
delijk na zijn ontslag uit de in dezelf
de gemeente gevestigde rijkswerkin
richting. Tusschen dezen patiënt
een zwerver en de gemeente be
stond geen enkele band; de plaatsing
in de rijkswerkinrichting geschiedde,
als steeds, buiten elke bemoeiing van
het gemeentebestuur om. Dat, verhin
derde niet, dat, toen na zijn ontslag
deze man verpleging in het zieken
huis noodig had, de kosten daarvan
ten lasten kwamen van de gemeente,
met van het rijk.
Het tweede geval hud betrekking
op een jongen man, die door de ver
eeniging, niet zijne voogdij belast, ge
plaatst was in eene inrichting voor
zenuwzieken elders.
Die steun hield op met liet tijdstip
zijner meerderjarigwording, doch aan
gezien patient's toestand voortduren
de verpleging in het geslicht bleef
vorderen, kwamen de kosten daarvan
ingevolge artikel 30 dor Armenwet ten
laste van de gemeente, waar bedoelde
inrichting toevalligerwijze gevestigd
was.
Ook hier bestond tusschan deze ge
meente en den armlastige niet de min
ste band.
Ged. Staten meenden den Minister
in overweging te moeten geven na
te gaan, of aan onbillijkheden van
dezeu uardpp den duur niet tegemoet
zou kunnen worden gekomen door
eene aanvulling van genoemd artikel
in dien zin b.v., dat de Koningin be
voegd werd verklaard te beslissen,
dat ondersteuningskosten van een
armlastige voor rekening van het rüjc
kunnen worden genomen, indien de
toepassing van het beginsel van dat
artikel eene onbillijkheid zou schep
pen of redenen van algemeen belang
de toepassing daarvan in een bepaald
geval ongewenscht zouden malven.
FRANS NAEREBOUT.
Dit jaar zal het een eeuw geleden
zijn, dat Frans Naerebout overleed,
die in den nacht van 23 Juli 1779,
met zijn broeder Jacob en zeven
makkers, van Vlissingen, waar hij
het beroep van loods uitoefende, uit
voer en aan 71 schipbreukelingen van
het gestrande koopvaardijschip der
Oost-Indische Compagnie ,,De
Woestduyn" het leven redde.
Er heeft zich nu een comité ge
vormd, waarvan de heer J. Stampe-
rius voorzitter is, die de nagedachte
nis van Frans Naerebout wil eeren,
door het oprichten van een gedenk-
teeken te Vlissingen.
Secretaris van het comité is de
heer W. Chr. Tegel, te Amsterdam.
voorging.
Nu, blijf dan maar, tot mijnheer
Southwold komt. zeide Cobden vrien
delijk, en zij hadden niet lang te
wachten, want een paar minuten later
trad de premier reeds binnen.
Ga nu maar heen. zuster; ik zal
je niet lung laten wachten. Mijnheer
Southwold, excuseer, dat ik blijf zit
ten, zeide Cobden met rustige waar
digheid.
Waarom is u hier gekomen? U
ziet er heel ziek uit, antwoordde
Southwold met gedempt© stem.
Als u die vraag doet, kan 11 dunkt
me de couranten niet gelezen hebben.
Uw plannen zijn gedwarsboomd, en
ik dacht: ik wil eens gaan zien, boe
bij dien tegenslag draagt, zeide Cob
den met bijtenden spot.
Is dat de reden, waarom u hier
is gekomen? vroeg Southwold ba
daard.
Dat is niet de uitsluitende rt-dea.
Er ls iets waarover ik wilde spreken.
Southwold, je bent een oud man ge
worden en je bent niet gélukkig, dal
zie Ik. Herinner J« je, wat wa dertig
jaar geleden wat en. een paar van de
meest belovende jonge*til ir« Londen
En welke vrienden we waren!
(Wordt vervolgd.)
