Haarlem's Dagblad | 1918 | 20 juli 1918 | pagina 5

SSSHbCME*!.^

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

üaadseis

Raadseloplossingen

Assebepoester.

„■.„..„Jmm.,.1 OiTOMlTMt 85) MIENTJE TATES,

De Wedstrijd.

RuilraMek

ilWilKÏ '""asi4k,tH,eal»d7od

Een Deserteur.

De Vondeling

Stadsnieuws

Rubriek voor Vragen

TWEEDE BLAD

ZATERDAG EO Juli 1913

(Deze raadsels zijn alle ingezonden
door jongens en meisjes, die „Voor
Onze Jeugd' lezen. De namen der
kinderen, die mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den worden in het volgende nummer
bekend gemaakt).

Iedere maand wordt onder de beste
oplossers twee boeken in prachtband
verloot.

1. (Ingez. door Cyclame):

Mijn geheel 1b een plaats in Fries
land, geef me een ander hoofd en ge
vindt mc In iedere stad.

2. (Ingez. door Roodkapje):

Welke gelijkluidende stad ligt In

België en in Overijsel?

3. (Ingez. door Sneeuwwitje):

Ik sta in uw slaapkamer en bevat
10 letters:

9, 10, is een lengtemaat

5, 2. 6, 3, is een knaagdier.

4 Is een medeklinker.

1, .7, 8, 9, 10 smaakt lekker.

G, 5, 9, 9, smaakt lekkerder dan
ooit.

4. (Ingez. door Rosa fluweeltje):
Wie kan een gulden betalen met 100
geldstukken, zonder aat er één cent

bü is?

5. (Ingez. door Kruidnoot):

Wie kan lezen wat hieronder staat?

Julius Cesar,

Atlie ero Esters.

Danmos Seleh.

6. (Ingez. dóór Clara de Raay):

Ik ben maar een klein rijmpje met
een groote waarheid en ik besta uit
1? Ie' ers:

I, 8. 9, is een familielid.

II, 12, 13, 4, is niet achter.

17, 2, 16, 4, heeft elke bloem.

7. 9, 3, 10, hebben we allen noodig.

15, 5, 17, is een boom.

4, 8. 2, 17, Ï3 zoet.

6, 5, is een werkwoord.

De raadseloplossingen der vorige
weck zijn:

1. Belgrado. 2. Potlood, 3. Appelbol
len, pa, pap. lepel, bel, 4. Tamboer, 5.
Na regen komt zonneschijn, komkom
mer, zonneschijn, Scholen, garen, 6.
Philippopel.

Goede oplossingen ontvangen van:
Onrust 6, Klaproos 6, Heliotrope 6,
Dora en Jopie Fabel 6, Napoleon 6,
Co en JanSluiter 6, Goudhaar 6,
Blaiiwborstje 6, Schaapherdertje 6,
Lelie C, Theeroos G, Klimop 6, C. Phi-
lippo G, Tic!;ie en Piene 6, Chrïstiaan
de Wet 4, Bloemenmeisje 6, -Waterjuf
fer 6, Celdropje 6, Levenslust 6, Annie
Govaorts 6, Da CosU G, Bleekneusje
6, Willem Teil 6, J. Smit 6, Assche-
poesler 6, Dikkerdje. 6, Lourens Cos-
ter G, Soldaat G, Generaal Botha,6, De
Tweeling 6, Wijnanda Lucretia 6,
Anemoon 6, Mosroosje 6, Bloemen-
fee G, Bloemenklokje 6, Blondje 6,
Teddy Dear G, Jo Minet 6, Doornroos
je 6, Harmen de Vries 6, D. A. P. den
Hollander G, F. F. Gelil 5, Vesuvius 5,
Pruiriebloera 5, Con-ie den Hollander
G, Avondster 6, Ceriales 5, Mei
bloempje 6, Tini Waal 6, Roeki 6,
Billy Dear 6, Op 't Kantje af 5, Jas
mijn 6, Krekeltje 6, Blorly Fok 6,
Kwade Wouter 5, Moutonsfleur 6, Kei
zer Nero 6, Heidetakje 6, Kabouter 6,
Lydia 6, Goudreinet 6, Germania 6,
Cosimo 6, Joost van den Vondel 6,
Janny Leeflang 6, Pinksterbloem 6,
Goudmuiltje G, Thoodoor Ovcrmeer 6,
Aart lAenneer 6, Christina Nicasie 6,
Zwanebloem 6, Annetje 5, Konijntje 5,

„TJit Vaassen", sprak Trien. „Zoo
Juist bezorgd".

„Vreeselijk aardig", riep 'Co.

Noor las vlug het briefje door, dat
er bij was.

„Toe lee6 voor", riepen da jon
gens.

„Goed", sprak Noor. „Luister
dan...."

Geliefde Bruid en Bruigom,

Hierbij een stukje eigen gebak.
We hopen, dat het de familie sma
ken zal. We denken en spreken nog
vaak over u allen. Wat was die ke-
medie toch prachtig en nu is het
waarheid, nu is Asschepoes toch ge
trouwd met den prins. En wat heb
ben wij vernomen? Gaat ze mee naar
Indlë, waar het zoo snikheet is, daJlj
een mensch geen adem kan halen?
Maar, zooals mevrouw Verheyen
vertelde is er mirakel veel rijst. Dat
is een voorrecht, hoewel wij meer
van de vettigheid houden. De boelle-
waar glimt nog, dat het een lust is.
Als we er naar kijken, denken we
aan u. Allen gegroet van het heele
gezin Bolters".

„Verduiveld leuk", sprak de
bruigom, heel onparlementair. Met
eenigszins andere bewoordingen
werd dit door ieder beaamd, 't Was
een feit, dat de zending van. vrouw
Bolters de feestvreugde verhoogde.
Dat was maar goed ook, want èn ln
de voordrachten èn in de toespraken
was een toon van weemoed. De eer-
Bte weken, misschien maanden zou
den Arnold en Noor nog bij de bun
nen vertoeven. Maar zoodra er zich
een gelegenheid voordeed, gingen ze
scheep. Gelukkig maar, dat nie
mand der feestgangers vermoedde,
hoe spoedig het uur van scheiden
daar was.

Na de bruiloft gingen Noor en
Arnold familiebezoeken afleggen en
Trien trachtte met behulp van To
zoo goed mogelijk Noors plaats te
vervullen. Ieder der van Bergen-
tjes, Trien incluis, ontving talrijke
ansichtkaarten van den jongen me
neer en mevrouw Verheyen, En
toen To op een Zaterdagmorgen vlug
uit school kwam om Trien nog wat
te kunnen helpen, was ze sprakeloos
van verbazing, toen Noor zelf haar
opendeed. „Dag To", jubelde Noor
en ze drukte To innig tegen zich aan.
„Jij hier? Kom je terug? Blijf je
voor goed?" En To smeet naar
schooltasch door de gang en tolde
met Noor de kamer in.

(Wordt vervolgd.)

Brievenbus

(Brieven aan do Redactie van de
Kinder-Afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG-
ZEEMAN Bloemhofstraat 5.

In de bus gooien, zonder aan
schellen 1)

Nieuwelingen zijn: ADRIANA VER
HAGEN, oud 11 jaar, Hoorensiugel
99 CHRISTINA NICASIE. 11 jaar.
Zij-Zijlweg 2—4 LEO HOEKSTRA,
Jausstraat 5 J. SMIT, oud 13 jaar,

Pietje Labeur 5, Booclkapje 0, Sneeuw Mferenberg M

ivnje 6, Lelletje tun Dalen 0, Lobe-! HELIOTROPE. Heb weken
lio 6, Truueje Bakker 6, l'ronkboon 'Ucantie gekregen!I En heb je el uit-

6, P en B. v. d. Boogaard 6, Conduc
teur G, Kwikstaartje 6, Piet Spoor 6.
Beppie Spoor 6, Wim Spoor 6, Truitje
Goud 6, Piet Oschatz 6, Rudolf
Oschatz 6, Dik Trom 6, E. C. de
CaIIavoir 6, Klein Elsje 6, Sneeuw-
prinses 6, Duiiilust 6, Zondagskind 6,
Jo en Teun Iteimerink 6, Job an Tat es
6, Mientjc Tates 6, Petit Gerard 6,
Freddy Dear 6,

Inzending ontvangen van: Eran-
thus Hyemnlis, oud 16 jaar..

BRAM MISbET, Lourens Costerstr.
16, vraagt „de Pinktertonnetjes" te
leen en geeft er graag een ander boek
voor terug.

BLEEKNEUSJE, Parklaan 72,
vraagt van Lente de nrs. 3, 27, 29, 30,
49, 50, 5C, 57, GO, 73, 76 en 79. Ze geeft
er andere voor terug.

'aausplannen Misschien vind jo in
net Haagje stof voor een opstel.
KLAPROOS. Lieve kind, ik weet
heuach niet meerr hoe Veel' raadsels er
stonden op dat naainloozo briefje. Een
brief zonder naam maakt me

Iook wel eens een prijs. PIET S. Die
tante is maar goed op je geweest 't Is
echt prettig, aat het poesje zoo'n lief
j dierje is. C. J. DEN H. Iieb je de
tien streepjes al! Je schrijft keurig,
hoor! F. F. G. Hoe is het ruetj
BobbieIs het een aardige speelmak- j
kerl Je raadsel is goed. D. A. P. J
DEN H. Leuk, dat ik je Zondag nog
r£„ iv v,, i even zag. Waar zal de volgende uit
tor getroffen hèWas s avonds nietvoerjug plaats hebben! JO M. Wat
moe! BLOEMENMEISJE. De kin-w*.

deren die op

uit l hebben jullie een gezellig groot huis-
«chool mouten toil, houden. Ju «chrift za* ir Trij koop
Immute voor ™>1 n.tDghoid uil Jo R kW dat.uM

Zoon vrij dagje 7Diiii? r.n ci-tn-wil?

bewaard gebit ven. Zoo'n vrij

'ÏI S'lSi de*r,'«d«;it 'looToef op,'«üoï

WATERJUFFER. Ja, lk dacht jarcn aan de Rubriek bent. FRED-
heuscb, d.t 1< meer j DY DEAR. Jo vindt hot in Zuudvoort

aan me daobt. Golukkif- dut hot zoo „,kor vool piattiKer twemmon
on, mot w«. Nu a hot toch wel(dan ia het BLONDJE. J.

•wemwoor, dunkt me. Dat konijnen- haadwerkj. „aat Kker mee uit do etad.
meel «ua roe oen, oen hommeriua ,k h iee, vee, ,ult.

Zoo af en toe denk ik wel over den
Sint-Nicolaa8wedstrijd. Maar de va
cantia zit ook in mijn hoofd. 27 Au
gustus is vroeg genoeg om je opstel in
GENERAAL BOTHA.

maal w.is rog

aan den goeden, ouden tijd. LE
VENSLUST. Dat was een heerlijke
verjaardag. Weet je nu, of je over-

faat! Ik hoop het zoo voor jo. D 1Q „r
NNIE G. Waarvoor moet je examen
doe?' ,En "lar Hartelijk dank voor jo a.rdie bookjo.

maand September kau du, hoej pret- Ga j, uit de rtJ,

rergebracht. BI
IMENEEE en BLOEMENKLOKJE.
y Wel bedankt voor je felicitatie. Ik

^haiem -^doVta"' i if overgebracht^ BLOE-

Je raadsels ziju goed.

met «S_blb, dalhetvacantie_i,lI Zuig SNEr.UWPRINSES.' Ik dank wei, dat

m d, Bauiahriek oJ ,,DoToon7an i"11" mogen loten. Jullie^hou-

n;i T Arab Moon ,1.„ V. C JI den zeker dolveel van dat kleine

J Wt,; ït t wJ broertje. DIKKERDJE. Wat heeft

zebtea. V ai m et.je jangR" or uau gescheeld! En ben je nu weer

nog' Ja! vïf.iinn'.V U""D' i

-^.JtofthBOON WelgofoLcitJid i enïïb"0dft

met den goeden rntelag Jo «amen I vaJt d>t d# witM ,cj,0"eneB

lk lag je naam m de courant. kousen aan mo°on. Ik ral eon, naar

^üi?i".a «li'™". ije kijken. - TINE mag Laar achuil-

V,?ïaN v' n,TÏ im»m houden. WILLEM TELL.

JOÜAN T. In welke klas zit je1 nul j.jot 0pSte 1 behoeft niet één bladzij

^j |an ^ftÏt GERARD Kn-in 1 la"2 to ziin' maar T is geweuscht, dat
spelen! - PETIT GERARD. Knap ^rQ blad'ij Qan één zijdo

zoo, dat je over bent gegaan. Nu kun V0n if} DlJINLUST en ZONDAGS-
je viool spelen. TRLLSJE B. Je KIND Zijxi jullie prettig uit geweest!
raaasel is goed. Jullie zongen Zonoag J w

Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
Haarlem, 20 Juli 1918.

Bloemhofstraat 5.

maar was mooi. Gebeurt liet van den
zomer nog eens? SNEEUWWIT
JE. Jullie hebben wel een late vacan
tia, maar weet je wat prettig is! Als
andeie kinderen weer naar schoep
moeten, hebben jullie nog vrij.
ROODKAPJE. Heb je veel plezier bij
tante i Je wou zeker wel zoon heele
vacaniie op de boerderij doorbrengen.
Drink maar veel melk, dat je met
dikke roode wangen terugkomt.
ZWANEBLOEM. Ga je nog naar Am
stelveen? Prettig, dut je oen goed
rapport hebt. AART O. Ben je niet
blij, dat het een beetje minder warm
is! THEODOOR O. Nu hoop ik:
maar, dat je in je volgend briefje me
kan melden, dat de gymnasiiekuit-
voering schitterend geslaagd is.
PINKSTERBLOEMPJE en GOUD-
MUILTJE. Het wedstrijd-werk behoeft
pas 1 September in mijn bezit te zijn.

(Uit het Engelsch vertaald.)

Terwijl ik langs de straat liep
lk sloop eigenlijk meer dan ik liep
verbeeldde ik mij, dat iedereen naar
mij keek en dat iedereen mij na
wees.

Natuurlijk was het louter verbeel
ding! Maar het geweten, dat, vol
gens Shakespeare, lafaards van ens
allen maakt, maakte een lafaard van
mij.

',7 xTCtlW" Vj\ Want ik waseendeser-

JANNY L. Jammer, dat je nichtje

„V.QA Jtio.r HaI. hindnrt tiiff. rlftt 1 e U Ti

mei mee-mag. Het hindert niet, dat

je opstel wat lang is uitgevallen. Jo Officieel was ik, misschien, alleen

moogt er ook meer dan één inzenden, j „afwezig", maar mijn geweten zei-

JOOST VAN DEN VONDEL. Een' de mij, dat lk een deserteur was,
opstel over een Artis-feest kan zeker iemand, die door aJle fatsoenlijke
heel aardig worden, 't Mag best in j ]iecien in khaki gemeden behoorde
«en..cimll. - COSIMO. J.J word! ,c „orde„.

1r^"»«rrsrknut1u! w«, u» b„ch,

den GERMANIA. Het doet me veel ren zal ik nooit met zekerheid e-

genoegen, dat bet boek in je smaak ten. In vredestijd had ik altijd een

va'.t. Heeft moeder het ook gelezen! staf bedienden tot mijn beseltóking.

Lydia krijgt het zeker in de vacan-Geld bezat ik in ruime mate, ik was

tie. GOUDREINET. Stuur maarn]Ce8ter van mijn tijd. Ik leefde bet

eens een raadsel. Wat schiet je al vcoolijke, zorgelooze leven van den

flink op met Fransch! I Bohémien; ia daclit nooit aan oen
Kennen de konijntjes je al? Ln lieelt

Goraianla ook «eaiu I Ik zou ook <1^ morgen, wal lk zou eieu ol

wel eens een konijntje bij je willen drinken of hoe ik mij zou kleeden.

zijn om die lekkere jonge worteltjes. J Toen kwam de oproeping, lk gaf

MOUTONSFLEUR en KEIZERgr gehoor aan. Het vroolijke, zorge-
NERO. Zijn jullie Dinsdag lekkca^uat]002e bestaan maakte plaats voor
geregend 1[—.OP 'T KANTJE AF. t.Is ,.zeren tucht. B: was gewoon ge-
daar in jullietuin ruaar e>en i Weest te bevelen en kréég nu beve-
Janur.er, d«t"de Apo?doori»ch« «iiI»"- l«deren dag moMl lk handel™
niet dof'rgaat. De helft vim je bon- volgens vaste regels.

quotje is nog mooi, maar ik heb m In den eersten tijd trok het nieu-

ook goeu verzorgd. FREDDY
DEAR. Dat wandelingetje in de wil
dernis was loch niet onaardig, hè
BILLY DEaR. Ik heb gehoord, dat
jij wel eens school moet blijven, omdat
je zoo he»:l moeilijk stil kuni zitten.
Is dat zoo? Heb je al een onderwerp

kwsad. dat ik hem al verscheurd heb, i voor je opstel bedacht? ROElvIE
voor ik aan tellen toe kom. Nu hud 1 Graag zjl ik je invitatie aannemen,
je knap opgepast. ONRUST. Ja,'maar ik Pen in ae vacantie uit da

we in mijn bestaan mij aan. Ik be
schouwde alles in mijn nieuwe le
ven, iedere ontbering, uit een humo
ristisch oogpunt. Mijn-nieuwe kame
raden ruwe en zonderlinge ke
rels waren er bij, maar toch „onge
slepen diamanten" boezemden mij
veel meer belangstelling in dan mijn
roegere langharige, artistieke,

Feuilleton

door
i'AÜL T REN T.

Geautoriseerde vertaling).

84)

Ik zie, dat je bezit van Cranston
hebt genomen, zeitlé hij glimlachend.
Mag ik je feliciteereu!

Dat hadt je al lang geleden kun
nen doen; maar ik heb nu met vader
onderhandeld.

Én met welk resultaat?

Alles is in oide, maar nu is
het Philip weer, die koppig is!

Mijnheer Mason heeft zijn toe
stemming tot ons engagement gege
ven, en hij wil mc een mooie betrek
king bezorgen in rijn zaak te New-
York, waar ik flink verdienen kan.
Daar ben ik hem ontzaglijk dankbaar
voor; maar nu wil ik wachten met
trouwen tot ik een aardige som ver
diend heb, dat Is de heele zaak, zeidc
Philip, terwijl hij een zijdelingschen
blik op Sylvia wierp, waaruit duide
lijk bleek, dai zij 't samen niet eens
waren op dit punt.

Zij zcide dan nok dndclijk: Ik
1 ec de noodzakelijkheid niet van in.

ik aeb Zondag de muziek ook gehoord, i stad. Dus we zuliea dit pretje uit inoi-óver-bescliaafde vrienden ooit gecta&n

liet klonk boel mooi. Wat een heer-1 ten eiellea. - TINI W. Den gevraag- ,hadden. Zeif9 de op ruwen toon

lijko vacanue-plannen heb jel Ln den schulnaam mag je wel hebben.; d- jk ontvinK e.

wat eeu feest, dat Bleekneusje ook Of je een school-opstel weer eens over. l, e e

eens te gast mag komen! GOUD-j mag maken? Och ja. dat mag wel. 8°" te waarcleeren.

HAAR en BLAUWBORSTJE. lk ben? MEIBLOEMPJE. Zeker, mag je ecuPlotseling veranderde op zeke-

blij, dat broer woer op den weg van I opstel maken over je verjaardag. Ik ren dag alles. Een groot verlangen

beterschap is. SCHAAPHERDER-1 hoop aat je in Amsterdam mooi weer naar eenige uren van het oude le-

TJE. Hoe is bet er nu mee! Oppassen I zult nebbeu. CERIALES mag z ;n ven over mij. Ik vroeg en ver-

vooi tocht n ral fnsscho lucht lup- «chuiluaait, houden. - AVONUS'rBIL I k„ I00r den middag en den

pen. Zei de dokier dat ook ruet? IkZend maar eens ee raadsel. Ik heb

vind, dat ,e voor zoo'n kleinen vent alJo üoudac hooien üngeu. 't Klonk I »TOnd' ?el weni "oodlotllg voor ml,
wat duidelijk schrijft. JO en TEUN wat mooil JO en TEUN R. Ik hoop, Ik werd meer en meer beheerscht
R. 't Spijt me wel, maar jullie wareu i dat Teun nu den heelen zomer ..iet dooi' den wensch, weer burgerklccren
de vorige week te laat. Niet meer: meer ziek zal worden. TRUITJE G. le dragen, veel geld uit te geven, in
ziek goweeet! NAPOLEON. Aar--! Je raadsel is gccd. Ben je op Zand- de beste restaurants te diueeren, in
dig, dat je me uit Zaandam tc«h.voort lekker bruin gebrand! WIM een autQ r01ld te rijden, kortom: het
schrijven blijft. Ga je er de heele va-S. Je raadsels zijn goed. Moeder keek Vfm t0 npmpn En ik nam het er
cantie heen? TIEK1E cn PIENE. zeker msts vroclijk, toen jo zoo nat

Wai jammer hè, dat het gymnastiek- thais kwam BEPPIE b. Natuur-

feest Dinsdag zoo heelemanl iu hetlijk smaakten die boonen uit vaders
waler viel. CHRÏSTIAAN DE WET. I tum tweemaal zoo lekker als anders.

Jullie hebben liet in Bloemendaal.be- Doe jij maar trouw mee, dan wiu jo

Toen ik den volgenden morgen ont
waakte ontdekte lit tot mijn schrik,
dut het uur, waarop ik mij n.oest

aanmelden, reeds lang verstreken
was.

Toen de herinnering aan de ge
nietingen van den vorigen dag mij
voor den geest kwamen dacht ik:
,,'k Heb nu toch al straf, er kan nog
wel wat meer bij!" en ik besloot, weg
te blijven. Zoo ging het eenige dagen,
tot ik niet meer terug durfde.

Naarmate de opwinding, waarin
ik mijn besluit genomen had, ver
minderde, gevoelde lk bitter be
rouw. Ik sloop langs zijpaden cn
heggen; op de plaatsen ,die ik ge
woonlijk bezicht, kwam ik niet meer,
want ik wist dat men mij iaar het
eerst zou zoeken. Ik kleedde mij
weer in khaki, want ik wilde geen
ander vergrijp voegen bij dat, waar
aan lk mij had schuldig gemaakt.

Ik had mijn huis al verlaten. Ik
zocht en vond een rustig verblijf: ik
betrok de kamers van iemand die aan
het front was In Frankrijk, een ge
woon Britsch solda&t, die ziin plicht
deed, terwijl lk.... De slaapkamer
was klein en slecht geventileerd. Het
voedsel, dat lk in kleine, onaan
zienlijke restaurants gebruikte, deed
mij bijna stikken; ik sliep des nachts
niet. Telkens als lk een officier ont
moette en het müitair saluut bracht,
kromp ik inéén van angst. lederen
politieagent trachte ik te ontwijken,
uit vrees, dat hij mij mijn verlofpas
zou vragen. In welng dagen was ik
van een Jong man een oud man ge
worden.

Op zekeren avond, in een klem
8pecialiteitentheator, zag ik onder
het publiek twee soldaten van mijn
regiment. Het hart klopte mij in de
keel. Zouden zij mij herkennen? Ge
lukkig zagen zij mij niet, maar ik
vluchtte uit het theater als een ver
schrikt konijn.

Ik begon aan een soort vervol
gingswaanzin te lijden; ik meende,
dat ieder, die een uniform droeg, mij
zocht. En hoe ik ook met mijzelf
trachtte te redeneeren, ik aou er
maar niet toe komen, weer r.aar de
kazerne te gaan om mij aan le ge
ven.

Mijn handen beefden, ik had ner
gens moed meer voor, mijn wan
gen werden bleek en vermagerden.
In mijn droomen zag ik mijzelf voor
den krijgsraad terecht staan.

Zoo gingen de dagen voorbij, tot,
plotseling, het lot mij bel pad deed
kruisen van de vrouw, wie ik voor
Gods altaar trouw gezworen li&d.
Wij zagen elkaar op hetzelfde oogen-
blik; zij wankelde en dreigde inéén te
zinken. Ik gevoelde een stekende
pijn in mijn hart, toen ik bemerkte,
hoe ziek en vermagerd zij er uit
zag.

We gingen naar een stille plek en
lang stonden wij daar, in wijgende
omhelzing, onverschillig voor iemand
of .Iets anders.

Éindelijk zeide zij: „Waarom heb
Je liet toch gedaan?"

„Ik was gek", zei ik.

Toen vertelde zij mij, dat -ij bijna
krankzinnig was geworden 'door be
zoeken van militaire autoriteiten,
door telegrammen, door politic-pes
ten en boe men haar gevolgd had,
ln de hoop zoo mijn verblijfplaats te
.ontdekken.

„Maar .jij hebt ook veel doorge
maakt", snikte zij, mij onderzoe
kend aanziende. „Je liebt gezondigd.
Ga nu terug, en lijd als een man.
En als je geleden hebt, kom dan bij
mij terug!"

Ut richtte mij op, in mijn oogen
kwam weer een blik, die er langen
tijd uit afwezig was geweest. Ik ging
terug, liep de kazerne binnen roet
een zekere „branie" en gaf mij
aan.

Ik heb mijn straf nu ondergaan.
Het is alles voorbij. En mijn ziel ls
uit de vuurproef te voorschijn geko
men als zeven maal gelouterd
goud.

Het ongeluk met cse E. S. ftf.

In zake 't ongeluk te Amsterdam,
meldt de Tel. nader, dat de 5-jarige
Frieda Krans, voor haar huis, Spui
straat 191, aan het spelen was, toen
de Haarlcmsche tram uit de richting
Spui naderde. Blijkbaar de tram niet
ziende, wilde het kleintje vlak er vóór
de rails oversteken.

l)e bestuurder belde en remde uit
alle macht, maar het mocht niet ba
ten; de trum die op deze hoogte (vlak
bij de Palcisstraat) tegen een verhef
fing van den weg op moet rijden, had
een te groote vaart om onmiddellijk
tot staan te kunnen komen en sleurde

het kind een paar meter mee. Eén van
haar beentjes werd geheel verbrijzeld,
het andere werd opengereten.

Het duurde een kwartier, alvorens
er geneeskundige hulp kwam opda
gen.

Een kruier, die juist passeerde,
droeg het kleintje in een pakhuis aan
de Spuistraat binnen, en verbond het
daar met verbandmiddelen uit de
tramwagen. Na verloop van het kwar
tier bracht een brancard het meisje
naar het Binnengasthuis, waar lie*
kort na aankomst overleed.

De moeder, die aanvankelijk niel
wist wat de drukte vóór haar huis be
duidde, was bij het hooien van de
mededeeling, dat haar eenig kindje
onder de tram lag, zoo verbijsterd,
dat ze niet in staat was, het oj) te ne
men. De vader, een Duitscher, is bui-
ten de stad in betrekking, en moet de
droevige tijding dus bij thuiskomst
nog vernemen.

VRIJZINNIG-DEMOCRATI
SCHE KIESVEREENIGING.
In de Donderdagavond ln het ge
bouw De Nijverheid gehouden ver
gadering van de Vrijzinnig-Demo
cratische Kiesvereeniging werd als
bestuurslid herkozen de heer J
Over.

NEDERL. BOND TOT BESTRIJ
DING DER VIVISECTIE. - De
afdeeling Haarlem van den Neder-
landschen Bond tot bestrijding aer
Vivisectie is thans als volgt samen
gesteld: de heer A. Schipper, voor
zitter, de heer M. E. P. Zeper, secre
taris: mej. M. Arnhardt, penning-
meesteresse, mej. A. Boldingh cn
mej. A. Rab.

GEV. VOORWERPEN. -- Terug te
bekomen bij G. van Woerkom, Wes-
tergracht 35 rood, hond. J. Hoijne,
Van der Hulststraat 6 rood. muts. R.
Coblenz, Campbuysstraat. 12, hoed.
A. Hoes, Frans Halsstraat 35. dek
kleed)©. A. Bosselaar. De Cleniqstr.
172, lieerenhoed. H. Pavert. Oranje
boomstraat 99, sleutel. G. de Ur.i t.
Brederodestraat 20, lorgnet. E. da
Vries, Koudenhorn. ©en armband. P.
Schuuck, Emmakade 2 rood, horloge,
A. v. d. VIligt, Pieter Kiesstraat 28,
cape. H. H. Eisenberg, Magdalena-
straat 18 rood, twee zilverbons. J. de
Haan, Pres. Steyustraat lit vScho-
ten), portemonnaie met inhoud. J.
Legemaker, Korte Heerensiraat nr.
13 rood, gioeutenmand. H. Rotteveel.
Damaststraat 15, portretten in oen

Eakje.J. Hunting, Dr. Leydstraal op.
indersehoen. J. v. d. Meij. Dc la
Reystraat 32, armband.

VRAAG: Zijn voor de herkeuring
van afgekeurde», tot nadere uitbrei
ding van der. Landstorm, alléén
daaronder begrepen de afgekeurden
der militie, of ook zij, die afgekeurd
werden voor den Landstorm, bijv. die
der jaarklassen 1915, 191G, enz.?
ANTWOORD: Alle afgekeurde inge
schrevenen worden herkeurd, waar
onder militie en landstorm zijn begre
pen.

VRAAG: Mijn broer was deserteur
van de Marine en hield verblijf te
Oakland (California); hij is aldaar
overleden. Kunnen wij zijn goed kos
teloos overgestuurd krijgen, en op wel
ke manier? Moet van zijn overlijden
bij de militaire autoriteiten aangifte
gedaan worden? ANTWOORD Het
kosteloos overzenden van de nalaten
schap zal wel niet kunnen. Dat wordt
betaald door den afzender en al of niet
aan U in rekening gebracht of bij
aankomst door U betaald. Aangifte
bij de militaire autoriteit is onnoodig.

VRAAG: Kunt u mij ook zeggen, of
lichting 1916 dit Jaar nog naar huis
gaat en wanneer? ANTWOORD:
Dit, is nog niet bekend.

VRAAG: Een dienstmeisje, dat al
léén voor het zomerseizoen door mij
gehuurd is, heeft haar arm bezeerd;
moet ik nu de doktersrekening beta
len? Zij is ongeveer vier maanden bij
mij in dienst? ANTWOORD: Ja.

VRAAG: Ik bewoon 6 Jaar een huis,
waarvan lk de laatste 3 zomers last
heb van ongedierte, die ik van on
zindelijke buren gekregen heb. De
huisheer zegt er niets aan te kunnen
doen. Moet ik daar genoegen mee ne
men? Is de huisheer niet verplicht,
het huis tc doen zuiveren? Kan ik hii
de Huurcomiaissio een klacht indie
nen? ANTWOORD: De huisheer
moet Uw huls zuiveren en zult gij U
tot een rechtsgeleerde moeten wenden
om hem daartoe te dwingen.

VRAAG: Is men verplicht een werk
ster loon uit ie betalen, wanneer men
voor eenige weken de stud uitgaat?
ANTWOORD: Als de werkster niet in
vaste dienstbetrekking bij U is en geen
arbeid verricht tijdens uw buiten-
steedsch verblijf heeft zij geen recht
op loon.

Den heer Van B., te Haarlem.
Uw vraag is beajitwoord in tns
nummer van Donderdag 18 Juli.

T Geld komt er toch niet op aan! Er
is immers meer dan genoeg en Pliilip
behoeft zich niet af te pijnigen om T
nog te vermeerderen. Daarenboven
wil ik dien tijd niet zonder bem zijn,
I tlien hij aan zijn zaken zou moeten ge
ven.

Nog aan 't kibbelen? vroeg Ma
son, die in de deur stond met een
breeden glimlach op zijn gezicht.
Cranston, lk geloof, dat de taak, dit
je wacht, als je trouwt, meer zal zijn
dan je aankunt kerel!

Ik wil niet, dat mijn man op
zoo'n ellendig kantoor zit.

De jongensachtige uitdrukking ver
dween op Cranston's gezicht en hei
werd heel ernstig.

't ls beter, dut we 't nu eens en
voor goed uitmaken en vaststellen,
zeide hij. Kom mee, Sylvia.

Dat kunnen we nier ook wel
doen, antwoordde zij terwijl ze zich
in een armstoel neer iiet vallen.

Zooals gïi wilt. Ik wou je eens
precies zeggen, hoe ik erover denk.
Het is nog niet lang geleden, dat ik
een doeniet was cn mijn geld op had
gemaakt, maar sinds ik John Strand
heb leeren kennen, heb ik gewerkt en
lk geloof, dat ik mijn best lieb ge
daan.

Dut heb je! viel John hem met
warmte in de rede.

Maar dat alles is nog zoo kort. Ik
heb om zoo tc zeggen nog geen cent

overgespaard en a's ik cr genoegen
mee nam om van hei geld \au mijn
viouw te leven, zou ik nooit eenige
achting voor mcze'f kunnen hebben.
Bij eiken dollar dien ik uitgaf, zou de
gédachte mc hinderen, dat ik niets
uitvoerde.

Behalve je vrouw gelukkig ma
ken, zeide. zij; maar er was iets zachts
over haar gekomen, dat de heftigheid
van straks geheel verdrongen liad.

Dat kan ik doen, ook al werk ik.
En als je evenzeer aan mijn geluk
denkt als aan 't jouwe, dan stem je
er in toe, dat ik je vaders aanbod
aanneem. Dat is alles wat ik te zeg
gen heb.

Bravo, mijn jongen, zeide Ma
son. lk ben allemachtig blij, dat
je er zoo over denkt.

En jij? vroeg Philip, zich tot
Sylvia wendend.

Wanneer zou je met dat nieuwe
werk kunnen beginnen? vroeg ze blo
zend.

Zoodra je vader bet me opdraagt,
antwoorde hij.

Dat zal zijn de dag, nadat we in
New-York zijn aangekomen. Bij na
der inzien, heb ik je toch liever daar
ginds. Dan zie ik mijn kind meer. En
na mijn dood kunnen jelui je vestigen
waar je wilt Ik geloof, dat het tijd
is voor de candidaatstelling, zeide hij
op zijn horloge ziende.

E?n paar uur later ,\vlst John, dat

hij opnieuw ufgcvaaidigde was voor
North Loamshire, want er had zich
geen candidaat tegenover hem ge
steld. Een groote menigte was voor
het stadhuis saaiugeloonen en toen hij
naar buiten kwam, werd hij met da
verend gejuich omvangen.

Onder do lunch in 't hotel regende
het al tck-gramini-n met gelukwen-
schen. Toen n»j de namen van som
mige afzenders las, kwam er een bit
tere glimlach op zijn gezicht, want zij
juist hadden hem de meest tastbare
bewijzen van hun ongeloof gegeven,
'loen bij Klasr stond om naar den
trern te gaan, kwam er nog een be
zending. Hij :<iaK ze ongeopend in ziju
zaa mei liet plan ze in den trein naar
Londen te lozen.

Mason liad een salonwagen besteld,
diu achter aan den sneltrein gehaakt
werd en op het perron vond John een
aantal polilicKc aanhangers, met wie
hij genoodzaakt was zich te onderhou
den, totdat de trein vertrok. Nadat
hij een sigaar aangestoken had, haal
de hij de ongeojier.de telegrammen te
voorschijn en een der eerste, die hij
in handen k''eeg, deed hem plotseling
verbleeken.

Kom dadelijk naar Downing
Street, Cobden hoogst ernstig ziek
hier Southwold.

Het was niet alleen de angst voor
zijn pleegvader, die hem kwelde, maar
pok diens aanwezigheid in het huis

van den premier baarde hem zorg.

s Cobden daarheen gegaan met 't
voornemen Southwold over hem,
John te spreken?

Na een ocgenblik aarzelens gaf hij
het telegram aan Joyce, daar hij T
beter vond, dat z.j wist, wat er ge
beurd was, want Ue mogelijkheid be
stond, dat zij bij hun aankomst zou-
oeu hooren, dat Cobden uood was. Zij
olcef er eenigen tijd op staren, toen
kwam zij naar hem toe en hij wist,
dat zij uan hem dacht en niet aan
haar oom.

—Ik ben zoo bedroefd om jou, lief
ste, fluisterde zij.

Je moet roet me meegaan naar
Downing Street, antwoordde hij, en
daarna bleven ze beiden zwijgend zit
ten. Zij loosden een zucht van ver
lichting, toen Luiidm bereikt was.
Cranston zoig.le voor bun bagage en
zij haastten zich in ten auio naar
Downing Street, met den angst in
hun hart, dat zij te laat zouden ko
men.

Bij hun aankomst aldaar hoorden
zij, dat de premier uit was en John
werd terstond naar de kamer ge
bracht, waar York Cobden lag.
dokter was er; hij kwam hem op de
gang tegemoet.

Hoe is het? vroeg John bezorgd.

Bewusteloos; hij zal het niet
lang meer maken, 't ls zijn eigen
schuld! hij had riet uit mogen gaan.

Zal hij nog bij kermis komen,
voor bij sterft?

Dat ls moeilijk te zeggen.

De dokter deed de deur open en
John en Joyce staarden hand ln hand
naar 't gelaal vuil hém, die meer dan
vader your h tn geweest was. Zijn
adem ging zwaar, hij was vreeselijk
verouderd, sedert zij hem 't laatst za
gen en hun droefheid overweldigde
hen.

Gaat u in dc kamer hier naast;
ik zal u roepen, als er eenige veran
dering komt, zeide de dokter, en John
leidde Joyce weg.

Zij schreide zacht, en toen zij al
leen waren, sioeg hij zijn arm om
haar heen en trok haar naar zich toe.
Haar hoofd rustte aan zijn borst en
hij streek het haar weg van haar
voorhoofd.

Wees niet zoo bedroefd, Joyce.
Lk denk, dat hij den dood geen ver
schrikking zal vinden. Zijn hart is
sinds zooveel droeve jarne met de
doode geweest.

En toen vertelde hij Joyce dc tiagi-
sche geschiedenis van dc liefde van
zijn pleegvader en nu begreep zij veel,
wat haar vroeger vreemd was toege
schenen.

Zij spraken met gedempte stem over
hern, totdat do deur geopend werd en
de dokter verscheen.

(Wordt vervolgd.)