HAARLEM'S DAGBLAD
De Oorlog.
3oor het lot verhonden
WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1918 TWEEDE BLAD
Jj- ISJTIP
GRANDSKO "V
ip -V
-V-
IV
PRILEP i V
-V l
"•"-•s
X MONASTIR
K
"V v-
DOIRAN
Macedonië
.SERBS
I SALONIKI
XXX
Do minister concludeerde „Ook de
Amerikaansche legers iagen ons geen
schrik aan ook mefc hen zullen wij
het klaar spelen. Belangrijker voor
ons was de quaestie der tanks. Wij
zijn daartegen voldoende uitgerust."
De Entente-overwinningen in Pa
lestina achtte de minister sterk over
dreven.
Hij besloot ,,Een vaste Duitsche
wij leidt tot een eervollen vrede".
Namens 't departement van marine
Bprak kapitein Briiniughaus. Hij con
cludeerde, dat de Duitsche zaak ter zee
er goed voorstaat. De meening der
marine over den huidigen stand van
den duikbootoorlog is op twee feiten
gegrond, lo. dat onze duikbooten meer
Bcheepsruimte tot zinken brengen dan
gebouwd wordt, terwijl de behoeften
aer vijinden steeds toenemen, en 2o.
dat ons duikbootwapen, ondanks alle
afweermaatregelen van onze vijanden,
Bteeds wordt uitgebreid.
De spreker vervolgde: „Volgens de
bij de marine lieerschendo meening
stond Engeland ongeveer een jaar ge
leden voor de levensquaeslie, of het
na de slagen, die zijn levenszenuw,
de scheepsruimte, waren toegebracht
op een redelijken grondslag vrede
wilde sluiten en daarmede aan de
volkerenslachting en de waanzinnige
vernietiging der Europeesche cultuur
een einde wilde maken, dan wel of
het zich bij de voortzetting van den
oorlog geheel afhankelijk van Ameri
ka wilde maken. Het behoort niet tot
mijn taak en het heeft ook thans geen
zin, na te gaan uit welke motieven
Engeland tot dit laatste heeft beslo
ten. De marine heeft eenvoudig met
het feit rekening te houden en slechts
haar gansche kracht aan te wenden,
om den oorlog tot een goed einde te
brengen".
De minister besluit: „Staat het
Duitsche volk gesloten achter onze
duikbooten, dan zullen zij hun doel
bereiken: een vrede, die dc levens
voorwaarden van ons ongeschonden
vaderland waarborgt."
Alsnu sprak de Staatssecre
taris van buitenlandse he
zaken von liintze. Ook hij be-
,,D© toestand is ernstig, maar tot j sprak de afwijzing door de Entente
ucvu ai m diepe ontstemming geeft zij ons geen i van 't nieuwe vredesaanbod van Oos-
latid" pfn d ie^a a nde^o nis te m mln'eaanleiding. De ijzeren muur aan het ténrijk, dat door de andere centrale
h"™«r™»dS"S;Ï55 ™g.li|k trom rMjW doorSIUn u.o^ndhodcn gatamd werd.
duurt en de offers die hij eischt zoo worden en de duikboot^oorlog vervult erder merkte hij op, dat 't in Rus-
worden. De militaire toestand langzaam, maar zeker zijn taak de lang nog gist in den ketel der re-
v.*-,.tg ""'H*'"»- H"'- volutie en wees op de Entente inmen
ging in de Russische zaken.
Duitschland is er nog niet in ge
slaagd Rusland en Finland tot el
kaar te brengen, paar de pogingen
tot vredesbemiddeling daartoe wor
den nog niet voor goed opgegeven.
front voor 't Entente-offensief,
front heden
vrede fco bewaren, heeft de Russische
Overxleht. j militaire partij tegen den wal vau den
EEN REEKS REDEVOERINGEN
VAN mjlTSCHE' STAATSLIEDEN
.vraag de aandacht. In de Entente-landen is een haat ge-
t Zit niet altijd inde veelhe.dder k k d centra]e mogendge-
woorden' Nu hebben Dinsdag de d j t Duitschland en
Rijkskanselier en bijna all, staatase- billijk oordeel verstikt. In dé Ver-
KïA Lrsi tba™ds mld-
veel wijxer «word.,, I Veol wat eorogd jnïït S «rvolgdo „En too
werd is ©od berkauwing van vroegere t l
uitlating, zelfa „Jee» nakeek o t D^t ^t c h voj L
"ffiVMSrS' do reek* redo* i f - I -
roeringen ,lo rovno laten paaeeren.F f 'FAVd ï1.-. Vt
Zonder den inhoud te schaden is met ziin no?
zoo'n resumé te volstaan. *®r1 *a. n- lK
Allereerst d e Rij k.k.«..li.r, f ?A72 bI ?j l n
graaf Hertling, die 't redevoeringen-
Dombardemeut in de hoofdcommissie
van den Rijksdag opende. Ilij begou
mot te cousteteeren, dat er in breede
kringen van de bevolking in Duitech-
staan en zich niet v e r n e-
gen en meer en meer te benerken
..Het uur zal komen, omdat het ko
men moet, waarop ook do vijanden tot
geeft, daartoe evenwel geen voldoende wachtruimte te verkleinen en daar-
reden. „Zeker - zoo vervolgde hij -door vooral hot oversturen van man
ons laatste groot-opgezette offensief 1 schappen en matenaal uit -de Vcree-
h'.cfb ons'de. gehoopte successen niet «made Sfcatln daadwerkelijk te^bedrei-
gebracht. De legerleiding heeft zich
gonoopt gezien onze ver vooruitgescho
ven linies naar de zoogenaamde Sieg-
fned-steliing terug te nemen.
Dq toestand is ernstig, maar wij
hebben geen reden om klem moedig te
zijn. Wij hebben reods moeilijker din
gen moeteu doormaken."
Hierop bracht Hertling in herinne
ring noe somber de militaire toestand
in 1916 was, toen Roemenie zich aan
de zijde der Entente schaarde.
„Destijds hebber, wij den moed niet
verloren, maar den vijanden, die ons
eindo nabij waanden, getoond, wat
vastbesloten overwinningswil vermag."
Hierop maakte de rijkskanselier de
r -ïi.' -i >ul-' Boeu opgegeven.
bezinning komen en zich bereid ver-TuSschen de Oekraïne en Groot-Rus-
klaren-een emdeaan^den oorlog ^te jand bestaat voor 't oogenblik een
maken, wanneer een halve wereld tot
puinhoo]>en is geworden en de bloesem
der mcnschheid dood ter aarde ligt."
Vervolgens besprak de kanselier
den binnenlandschcn toestand en zette
uiteen, dat de regecrine met kracht varklar
oasthouSt a.n 't eroote letwjminsj- Lluifst el, over ae
veradel voor het Pnm.eche WecK I DnilJchUnrt ,en op2khte de Ru,.
H.erop wo.ro Hetfhne neg oen blik slsch„ rMdslaU»
op de toekomst. Hij verklaarde nog1 -
eens, dat 't de nk b eo 1 d vaneen
wapenstilstand.
Ook de vice-kanseller vo n
Paver sprak. Hij verdedigde zich
tegen de aanvallen op zijn rede te
Stuttgart gehouden. Hij lichtte zijn
verklaringen over den vrede te Brest
en over de houding van
De besprekingen in de hoofdcom
missie werden hierop verdaagd tot
heden Woensdag.
ZULLEN DE DUITSCHE SOCIA-
1 k e r e n b o n d liern v o 1 k o-
ans nog eens op. Hij herdacht den mens y m p a t hi e k is. De En-
vrode met Rusland en Roemenië, maar tente denkt daarbij evenwel aan een
stelde daartegenover de militaire ^gen Duitschland senchten bond en f
krachtsontwikkeling van Amerika. jdlfc kan niet geduld worden. D e LISTEN IN DE REGEERING GAAN
Aan 't Westelijk front zullen de grond s la g v ano e n v o 1 k e- DEELNEMEN?
hardnekkige doorbraakpogingen van ren bond moet z ij n de alg©-| Do Duitechc sociaal-democraten (de
de Entente-legers mislukken. „Onze m e e n o, gelijkmatig e e n s u c- Rijksdagfraotie en 't partijbestuur
vcldheeren, Hindenburg en Luden- j 6 s 8 10 Y 6 o n t w a p e n n g, d e besloien daartoe met 55 tegen 11 stem-
dorff, zullen zich, evenals tegen ïede- jinstellingvan obi iga tori-, men) hebben hun rainimum-voorwaar-
reu vorigen, ook tegen dezen toestand J 3 c 8.c b eidsgerechten doi den voor hun deelneming aan do rijks
opgewassen toonta en Lel voorbarige v r ij h e i d der z e c n e n d o regeering vastgesteld,
overwinnmgsgejubel des vijands zali"e®?"6rmlnS kleine. Deze luiden
Bpoedig weer verflauwen." naties. Ten eerste. Een onvoorwaarde-
Leger en vaderland behooreu bij el-j Verder besprak Hertling die pun-j lijke erkenning van het besluit van
kaar zoo vervolgde hij. „Zeker, de ten nog nader en verklaarde over de den Duitschen rijksdag van 19 Juli
luide geestdrift, waarvan de Augus- j handhaving van den eisch tot vrijheid 1917 (de vredesmohitie), met bereid-
tusdagen van -1914 vol waren, kou der zeeën: „Toen ik indertijd deze 1 verklaring van toe te treden tot een
niet aanhouden. Maar het vaste be- j punten aanroerde en bp de consequen- j volkerenbond, die staat op den grond-
Biuit om tot het einde vol te houden, ties wees, welke van een eerlijke door-slag van een vreedzame behandeling
zal, ondanks alle weifelingen en schok- voering verlangd zouden worden, dus van alle strijdvragen en van algemee-
kon, voortbestaan. Vaders en moedersonbelemmerde toegang voor alle na- ne ontwapening.
tehuis zullen hun zonen, echtgenoot!
en broeders buiten in het veld niet m
den steek laten, juist thans nu het cro
alles gaat."
Nogmaals verzekerde Hortling, dat
Duitschland den oorlog van den eer
sten dag af als een verdedigingsoor
log gevoerd heeft. „Toen Diutscnland
België in 1914 binnenrukte, is het ge
schreven recht geschonden, maar er
zoowel voor den enkeling als ook
ties tot de binuenzeeën.
geen over- Ten tweede. Een volkomen
machiige positie van Engeland in Gi-duidelijke verklaring, zonder beden-
braltar, op Malta en aan het Suezka- king, tën aanzien van de Belgische
naai, heeft een Engelsch blad dit een quaestie. Herstel van België, overleg
oubeschaamdheid geuoemd." i omtrent schadevergoeding en tevens
Nog verzekerde de kanselier dat herstel van Servië en Montenegro.
Duitschland ten opzichte van de be- j Tea dorde. De vredesverdragen
scherming der kleine naties een volko- j van Brest-I.itofsk en van Boekarest
men zuiver geweten heeft. mogen geen be'etsel zijn voor een al-
Tenslotte besprak dc kanselier de gemcenen vrede. Het onmiddellijk in-
vredesnota van Oostenrijk. „Met over- j voeren van h»t burgerlijk gezag in alle
|R a - -- - - - -
oor de staten, een ander reclit, dat is I haasten spoed hebben de maebtbeb-bezette gebieden. Bij het sluiten
het recht van zelfverdediging en nood- j bers in zoogenaamd democratische sta- den vrede moeten de bezette landen
weer. j ten, zonder hun volkeren te raadple-1 worden vrijgelaten. Democratische
Verder herinnerde de kanselier er gen, een bruut afwijzeude houding volksvertegenwoordigingen moeten
aan, dat aan België tweemaal (vooraan den dag gelegd. Zij hebben daar- spoedig worden gevormd,
den aanval en na den val van Luik) door opnieuw getoond, waar verove- Ten vierde. Autonomie (zelf
de vrede is aangeboden met behoud
van zijn neutraliteit en belofte van
echade-oosstclling, maar België wei
gerde dit. Later ia uit gevonden be-
Bcheiden gebleken, dat België al af
spraken met de lintente-staten ge
maakt had.
Duitschland heeft er nooit een ge
heim van gemaakt, dat iedere gedach
te aan verovering verbannen is. Bij de
Entente is dit aDders. De wereldoor
log werd door de Entente reeds jaren
voorbereid door de bekende uitslui-
tingspolitiek van koning Edward.
„Terwijl de Duitsche Keizer-er tot het
ringszucht, waar imperialisme en mi- bestuur) van Elzas-Lotharingen.
litamsme in werkelijMheid gewicht Voor alle Duitsche bondsstaten al-
moeten worden." gemeen, gelijk, geheim en direct kies-
Hierna was 't woord aan den ni i- j recht.
ster
log,
1, loittiji ue miiLscue iveizer-er wd ihi. zijn ei
aatste oogenblik naar streefde, den nemen,
raai Von Wrisberg. Hij ging ontbonden, wanneer niet het geli'ke
breedvoerig den militairen toestand kiesrecht onmiddellijk van de beraad-
na. Hij betoogde, dat de verrassing in slagingc-n van de commissie uit het
't Duitsche offensief niet gelukt is. De Hoerenhuis het gevolg is.
Entente zond daarop eroote militaire Ten v ij f d e. Eenheid in de lei
machten, o.a. gekleurde troepen, het ding van het rijk. Uitscbakeüug van
Engelsche ,,horae"-leger en Arneri- onverantwoordelijke neven-rogeerin-
kaansche strijders. Daarop moest
Duitschland op vordedigiug bedacht
zijn en gedeelten zijner legers terug
gen. Aanwijzing der regeerings-perso-
nen uit de parlementaire meerderheid
of uit personen, wier politiek overeen
stemt met die der partij-meerderheid.
'Opheffing van artikel 9 der rijks-
grondwet.
Politieke mededeelingen van de
kroon en van de militaire autoriteiten
moeten vóór zij bekend gemaakt wor
den, aan den rijkskanselier worden
worden medegedeeld.
Teu zesde. Onmiddellijke op
heffing van alle bepalingen, waardoor
het recht van vergadering en der
persvrijheid beperkt worden. Censuur
mag slechte op zuiver militaire vraag
stukken worden toegepast. Inrichting
van een instelling voor politieke con-
tröle voor alle maatregelen die op
grond van den staat van beleg worden
getroffen. Verwijdering van alle mili
taire instellingen, die een politieken
invloed dienen.
Het Centrum besloot geen deel te
nemen aan de agitatie tegen den
rijkskanselier. Als de socialisten wil
len deelnemen aan de regeering zal
't Centrum zich daartegen niet ver
zetten.
Ook "de nfl.tionaal-libejr&Ie frpcti'e
besloot den rijkskanselier trouw te
blijven..
De quaesties OVER EEN VOLKE
RENBOND zijn in Duitschland ac-
tueeL
De Duitsche Rijksdagafgevaar
digde Eyberger, heeft een boek ge
schreven over „Den Volkerenbond,
do weg naar den vrede".
Hij stelt voor:
„De Volkerenbond is een eeuwige
bond tot vreedzame beslechting van
alle twist en strijdvragen, die tus-
schen de verschillende staten kun
nen voorkomen en fer gemeenschap
pelijke cultiveering van het recht en
den welstand der vplken.'
Als zetel van den bond en van het
internationale scheidsgerecht, stelt
hij Den Haag voor:
In commentaar op het oniwerp-
Volkenbond van Erzberger zegt de
Westminster Gazette:
De voorstellen zijn in beginsel uit
stekend en niet slechter op papier,
neergeschreven met een Duitsche
pen. Tusschen papier en feiten be
staat echter een breede kloof en
voor alles moeten wij weten, na.::t
wie Erzberger spreekt. Wij mogen
over dit of dat onderdeel van zijn
plan van meenlng verschillen, maar
er bestaat niet de minste twijfel,
dat eerlijke aanvaardins door bet
Duitsche volk dood en vernietiging
van het Pruisische militairisme en
het einde der oorlogslieeren zou be-
teekenen. Het Is punt voor punt de
absolute tegenstelling van alles,
wat zij minstens anderhalve eeuw
hebben geleerd en in practijk ge
bracht Niets ls er sedert het begin
van den oorlog gebeurd, om te doen
vermoeden dat één van hen in ernst
tot een andere meening bekeerd is.
Onder zulke omstandigheden moe
ten wij er ons noodzakelijker
wijs van vergewissen, dat de bekee
ring der Duitschè mïlitairisten tot
de denkbeelden van Erzberger niet,
evenals hun adhaesie met de Rijka-
dagresolutie, een wijze van „weg
moffelen" is. Er is slechts één waar
borg en dat is de ontwapening
zelf.
De „Daily Chronicle" zegt: „Erz
berger heeft een bond op het oog,
waartoe Duitschland en Oostenrijk
kunnen toetreden zonder eerat versla
gen te zijn of boete te hebben gedaan.
Wij van onzen kant kunnen geen bond
aanvaarden die een van deze beide mo
gendheden zou opnemen, alvorens de
kolossale misdaden, welke zij tegen da
beschaving bedreven, zijn geboet en
afgezworen. Na de orgie van belofte-
verbrekingen en verdrags-scheudin-
gen, waarin de Centrale mogendheden
gedurende de afgeloopen vijf jaren
zwc.gueu. is het vuialagen nutteloos te
onderstellen dat liet woord van den
bedrijver dezer misdaden kan worden
geloofd, zoóals het woord van ieder an
der."
Volgens de Kóln. ZeiL bevat de
Corriere della Sera een hoofdartikel
dut naar zijn vorm te oordeelen niet
iu de redactie-burcaux van het blad
is «ontstaan. Het blad spoort Oostcn-
njk-Hoigarije op do moest beleefde
wijze aan territoriale concessies te
doen en zich, wanneer het lol ern
stige concessies bereid is, daarom
trent te verklaren. De O.-H. regee
ring zou wel een middel daartoe vin
den.
De Staatssecretaris voor economi
sche aangelegenheden ln Duitschland
von Stein, heeft een rede gehouden
om er voor te pleiten om na den oor-
j log GEEN ECONOMISCHEN OOR
LOG te voeren.
Hij zei o.a.:
„Daarom: geen economische oorlog
na dezen ooriogl Een vrede, dit dit
niet zou inhouden, zou geen vrede
zijn. Ik meen er, wat de Duitsche re
geering en de handelskringen be
treft, voor te kunnen inslaan, dat zij J
het over dit grondbeginsel eens zijn.
Mocht de economisclio oorlog ons
echter worden opgedrongen cn het
koor der stemmen, die zich in Enge
land en in andere vijandige lauden
hebben doen hooren, dwingt ons er
rekening mede te houden dan zul
len wij dien strijd opnemen en hem
voeren, onder ontplooiing van alle in
't Duitsche volk schuilende krach
ten".
De Turksche staf. gaat voort de
nederlaug IN PALESTINA te ver
bloemen. Nu wordt weer alleen ge
zegd: „Achterhoede-gevechten, die
met kracht gevoerd worden en die
de ten uitvoerlegging onzer maatre
gelen aan beide zijden van den Jor-
daan begunstigen".
Nu zijn achterhoedege
ve ch ten altijd lerugtochtgevech-
ten, dus alleen daarin ligt de erken
ning van den tegenslag.
Ongetwijfeld hebben de Britten in
Palestina een succes bevochten. Hun
tegenslag in Bakoe (de Russische pe
troleumhaven, waar de Britten tracht
ten te landen, om aldus Rusland ook
van den Kaukasus uit binnen te val
len, maar van waar zij moesten te
rug trekken) is daardoor ruimschoots
goed gemaakt.
De militaire medewerker van de
Daily Chronicle, generaal Maurice,
waarschuwt de regcering nogmaals
tegen het gevaar van onbezonnen ex
pedities hij herinnert daarbij aan
de omsingeling van generaal Townsh-
end's leger te Koet-el-Amaria, in Me-
sopotanië en tegen de versplinte
ring van de Engelsche strijdmacht in
het algemeen. Een voorloopig succes
verleidt tot nieuwe ondernemingen
die gevaarlijk worden en het Britsche
leger verzwakken. Aan die verleiding
moet de.regeering niet toegeven.
Anders wordt de moeilijkheid om
manschappen voor het voornaamste
(westelijke) front, voor de kolenmij
nen cn de scheepswerven te krijgen,
grooter. Wij moeten aan de uitnoo-
digingen en verlokkingen om onze
verantwoordelijkheden uit te breiden
met dezelfde angstvalligheid weer
stand bieden als Foch dezen zomer
getoond heeft ten aanzien van zijn
reserves. Laten wij ons toch geen Il
lusies maken. Wij kunnen Duitsch
land, Turkije en Bulgarije niet tege
lijkertijd verslaan en er is geen om
weg die tot tic nederlaag van Duitsch
land leidt. Als wij er ons toe laten
verleiden dien in te slaan, verlengen
wij den oorlog".
Uit Londen wordt gemeldt, dat
in de laatste 12 maanden 50.000
Turken gevangen genomyi zijn.
In de Entente-pers gaan evenwel
stemmen op, om nu Turkije en Bul
garije geheel te verslaan.
IN SlACEDON'Ié gaande Entente-
legers voort de Buigaren terug te
drijven.
lip o us kaartje is te zien waar de
Bulgaren terugtrokken en hoe de En
tente-legers eeu gevaarlijke wig in 't
front uunner tegenstanders dreven.
Uit Parijs wordt gemeldt, dat de
Entente1egers over een
frontvan 150 K.M.opruk-
ten. De grootste diepte
der terreinwinst ls 65
K.M. Hierdoor is de voornaamste
terugtochtlinie van de Bulgaren af
gesneden en hun linkervleugel bij
Doiran geheel gescheiden van den
rechtervleugel bij Prilep.
bpirau ia door de Ent en-
te-troepen bezat
Alleen de Serviërs maakten in dit
offensief 12000 gevangenen en ver
overden 140 karionnen.
Havas meldt nog: De Bulgaren trek
ken terug in de richting VelesIsjtip
Stroemnitzo.
Aan 't WESTELIJK FRONT kwa
men kleine gevechten voor. die
plaatselijke successen aan de gealli
eerden brachten.
Uit Parijs wordt gemeld:
Door de verovering van Vendeuil
staat het Fransche leger 5 K. M.
ten Noorden van L3fère achter het
Uoucybosch.
Wat
SPANJE
Raat, dea
I Naar de
J vernam,
moeiing
I Duitgi
zeven
pen o
S p a n j
vlag te
wanne
so he pe
voord
del wo
de quaestie TUSSCHEN
EN DUITSCHLAND aan-
ie zal wel bijgelegd worden.
„Times" uit San Sebastiaan
heeft, na persoonlijke be-
van de KouinginMoeder,
chland aangeboden,
geïnterneerde sche
ver te dragen aan
e en de Spaansche
rzee teoerbiedigen.
die waait van
die uitsluitend
Spaans ch en han-
rden gebezigd.
Onze Laehhoek
Verontwaardigde ochlgenoote
..Waarom heb jo bij de Moijers ver
teld, dat jo mij getrouwd bad, omdat
ik zoo goed koken konf"
Teeder echtgenoot „Wel, ik moest
toch een excuus geven t"
Hij „Heb jo nog aan de keuken
meid gezegd, dat het vleesch verbrand
was 1"
Z ij „Goeie hemel, nee! Ze zou zóó
wegloopenIk heb gezegd, dat het uit
stekend was, maar dat wij het graag
ieta minder gaar hadden!
KEIZER WILHELM hield een toe
spraak tot- de Oostenrijkers die aan 't
Westelijk front strijden. Hij zei o a.:
„De Amerikanen willen Elzas Lotha
ringen, dat de Franscben zich niet zelf
konden veroveren, als ©en geschenk
uit hun hand aan de Fransche repu
bliek overdragen. Het heeft den schijn,
dat er ^roote krachtsinspanning zal
plaats vinden om deze woorden met
daden te verbinden. Ook gij zult, wan
neer het uur mocht komen, den vijanc
met mijn troepen het juiste antwoord
op zijn waagstuk geven.*'
UIT RUSLAND.
Helfferich heeft ontheffing ge
vraagd en verkregen van de op
dracht om Duitschland hij de Rus
sische republiek te vertegenwoordi
gen.
ENTENTE-VLIEGERS ondernamen
een aanval op Konstantinopel. Er
werden bommen en pamfletten ge
worpen.
VROUWEN IN 'T DUITSCHE LE
GER? De correspondent van de
„Daily Mail" bij het Amerikaansche
leger in Frankrijk, seint aan zijn blad:
Reeds geruimen tijd loopen hier
hardnekkige geruchten, dat de Duit-
schers vrouwen gebruiken voor de be
diening van machinegeweren en dat
een Amerikaansch vlieger onlangs een
aviatrice heeft neergeschoten. Sedert
verscheidene dagen ben ik bezig deze
geruchten te onderzoeken, maar lot
nog toe heb ik geen bevestiging van
oen dezer feiten kunnen krijgen. Twee
Amerikaansche officieren verklaren
echter nadrukkelijk gezien te hebben,
dat een Duitsche vrouw, gewapend en
gekleed in de uniform van een Dtdtech
soldaat, bij Trugny begraven werd.
Een officier verklaarde, dat hij, toen
hij in Trugny kwam, onder een klein
aantal doode Duitschers, die k.aar-
blïjkeiijk door granaacvuur gedood
weren, oen klem lichaam met lang
haar opmerkte, dat bij nader onder
zoek een vrouwelijk gezicht bleek to
hebben. Zij had regelmatige trekken
en was blijkbaar tusschen 20 en 30
jaren oud. Een andere officier, eeu
dokter, onderzocht het lijk en stelde
jn«t zekerheid vast dat het het lijk
van een vrouw was. Het droeg geen
herkeumngspiaatje. Een door de offi
cieren onaerteekeude verklaring om
trent deze feiten is in mijn bezit.
Stadsnieuws
Feuilleton
V«rspr«ld nltuws
IN SIBERIë hebben de Japanners
vorderingen gamaakt en eeu reeks
steden bezet, jo.a. Blagowestjensk en
Alexejewsk. 2000 Duitsche en Oos-
tenrijksche krijgsgevangenen werden
opnieuw gevangen genomen.
naar het Engelsch vun
CHARLES GAROICE.
7)
Ik kan u geen tijd tot nadenken
geven, ging Fleming voort, ik
vrees, dat ik nog sleclits enkele uren
to leven heb. Mijn kind, zijn stem
klonk ernstig en teeder, ik heb
hierover gebeden en ik smeek u, luis
ter naar mijn raad en stem in mijn
voorstel toe. Ik kan niet rustig ster-
Ven. tenzij ik je in Manneriugs hoede
kan achterlaten.
Er volgdo een korte stilte, toen
keek Nina Fleming aan met oogen
vol wanhoop.
Maar ais wij nu trouwen, zullen
wij voor goed aan elkaar verbonden
zijn. Hoe kan ooit een huwelijk zon
der liefde gelukkig worden?
Allo kleur was weer unt haar ge
laat geweken.
Ik heb u nog iets te zeggen, zei
Fleming. Mannering verzocht mij
meo te deelcri, dat het huwelijk niet
snders dan een vorm zal zijn, dat u
Hechts zijn vrouw in naam zult we
zen. U begrijpt wel, wat hij daarmee
zeggen wil, en u weet ook wel, dat u
op doze belofte staat kunt maken.
Nina verkeerde in grooten twee
strijd. Fleming zag, toen zij leed, en
dit deed hem pijn. Eindelijk verbrak
hij de stilte en vroeg: Wat is uw
antwoord?
Waarom beeft hij u gestuurd in
plaats van zelf-te komen? vroeg zij
bijna onhoorbaar.
Voelt u niet, dat hij dit uit
kieschheid deed? Hij wilde u in geen
enkel opzicht influenceeren. Hij heeft
een edel karakter.
Ja, misschien hebt u wel gelijk,
stemde zij aarzelend toe.
En u zegt ja? vroeg Fleming.
O, ik kan zoo gauw geen besluit
nemen. Geef mij tijd tot nadenken,
al is het maar een uur of twee. Het
is alles als een droom, eeu nachtmer^
rie. Ik kan nog niet gelooven, dat het
werkelijkheid is.
Fleming stond op en legde de hand
op haar schouder.
Denkt u, dat ik niet begrijp, hoe
vreeselijk dit alles voor u is? zei hij
op zacliten toon. Ik zal u een uur
bedenktijd geven, daarna kom ik uw
antwoord halen.
Hij verliet de hut en sleept zich
met, moeite naar Mannering, die nog
steeds aan het strand stond. Deze
wendde het hoofd niet om.
.Wel? reide hij met hcesche stem.
BOUWEN EN WATERMO
LENS.Gelijk bekend mag op een
afstand van 200 M. van een wa
termolen niet worden gebouwd, daar
de huizen de windvang van den mo
len zouden belemmeren.
Werd destijds dat zooge
naamde windrecht van den Veen-
polder voor een aanzienlijke spm
afgekocht, waardoor aan de Leid-
sche vaart een stoomgemaal werd
gebouwd, nu komt de molen aan de
Zomervaart (Romolenpolder), die
ook reeds motorische bemaling
heeft, in het. gedrang.
Naar aanleiding van een deswege
ingekomen verzoek besloten stemge
rechtigde Ingelanden van den pol
der de bouwvereeniging Sl. Bav-o in
de gelegenheid te stellen dit wind
recht af te koopen en wol voor
hunne 1.86 H.A tegen f 0.15 per M2
mits vóór 1 Januari a.s.
Voor tateren afkoop ook van ande
re binnen dien kring lig
gende terreinen, werd de prijs
(gesteld op f 0.20 per M2 tot 1 Ja^
nuari 1928 cn daarna op f 0 30 per
M2.
GEV. VOORWERPEN. Terup U
bekomen bij G. v. Zon, Pres. Stein-
straat 28, géldstukHsn. F. Kemper.
Oranjestraat 139, een ceintuur
Voumont, Delftstraafc 10, een schortje.
H. Kolmeijer, Berenstsvnstr.-iat nr. 29,
een broche. C. van Schoten, Kenne-
merstraat, eu bankbiljet. P. Nieuwen-
burg, Borneostraat, Schoten, eon
schooltaach. J. Klaassen. Zuidpolder-
straat 20. een kerkboek. P. Schoon
hoven, Amsterdamschevaart 90. een
Eet- J. Willigere, Teding van Berk-
outetraat 16. een jas. M. v. d. Put
ten, Korte Hcerenstraat 15 rood, hand
schoenen. A. Bruut. Roosveldstraat
72, een duimstok. Schouwburg Jans-
weg, een horloge. B. Vonk, Rokteeg
12. een brocne. J. Beelen, Brouwers-
I< leming greep zijn arm en leunde
"legen hem aan.
Ik heb met haar gesproken. Na
tuurlijk was zij erg ontdaan.
Dat is te begrijpen, zei Manne
ring met een korten lach.
Maar zij zal er over denken. Het
arme kind is in vreeselijken twee
strijd, maar het scheen mij toe, dat
zij liever had gewild, dat jij er haar
over gesproken hadt.
Waarom? vroeg Mannering.
Dat weet ik niet. Ik geloof, dat
zij zich in het hoofd heeft gehaald,
dat jij er bijna niet loe over te halen
was en dat je alleen uit medelijden
er in toe liadt gestemd.
Goede hemel! Het is ook geer.
kleinigheid voor het arme kind. Hoor
eens, Fleming, terwijl Ik alleen was,
heb ik nog eens goed over de zaak
nagedacht, en het schijnt mij toe, dat
wij voor wij tot dat huwelijk over
gaan, eerst nog een poging moeten
wagen om van dit eiland weg te ko
men. Het weer is goed, ik zou wel
kans zien een vlot te maken, dat ons
zou kunnen dragen. Wij zouden dan
kunnen probeeren een van de groote-
re eilanden, die waarschijnlijk be
woond zijn, te bereiken. Wat dunkt
je daarvan?
- Hoeveel tijd zou het maken van
het vlot je kosten?
Een paar dagen, ik zou ®r een
soil od kunnen aanbrengen.
Goed, zei Fleming, maar het
is een groote waag voor jullie. Voor
mij komt het er niet meer op aan.
Mijn leven loopt toch op zijn eind.
Misschien zal zij deze kans toch
nog liever aangrijpen, dan met mij
tc trouwen, zei Mannering. Ik zul
het haar voorstellen en zij moet be
slissen.
Hij ging heen, vóór Fleming hem
terug kon houden en begaf zich met
vasten tred naar Nina's huh
HOOFDSTUK IV.
Zij hoorde het. kloppen.
Zoo gauw al! zei ze, uit haar
overpeinzingen opgeschrikt; wanl zij
meende, dat het uur reeds verstreken
was en dat Fleming om haar ant
woord kwam. Ais haar een week, een
maand bedenktijd gegeven was, zou
zij dan niet gemakkelijker hebben
kunnen besluiten?
Zij sprong op, toen Mannering bin
nentrad, doch zonk weer op haar
stoel neer, den blik, waaruit naar bet
hem toescheen, slechts vrees sprak,
op zijn gelaat gevestigd. Hij klemde
de tanden opeen en fronste de wenk
brauwen bij de gedachte, dat een
vrouw vrees voor hem zou koesteren.
Ik kom juist van meneer Fle
ming, zei hij, en tengevolge van de
aandoeningen, waaraan hij ten prooi
wu. klonk zün stem büna ruw.
Hij heeft u iets meocgedeeld, met
waar? Ik wilde" u nog eens zeggen,
dat het zijn voorstel was en niet het
mijne, juffrouw Nina.
Haar lippen plooiden zich tot een
antwoord, maar het was onhoorbaar.
Toen vervolgde hij: Terwijl hij
bij u was, heb ik nog eens over de
zaak nagedacht en toen kwam er een
plan bij mij op, dat de de opoffe
ring, die hij van u verlangt, mis
schien wel onnoodig zal maken.
Zij blikte snel naar hem op en
haalde verruimd adem.
Het weer is mooi en er is land
wind. Ik zou een vlot met een zeil
kunnen maken. Er zou wat mond
voorraad meegenomen kunnen wor
den en we zouden kunnen' probeeren
een van de grootere eilanden, een
van do bewoonde, te bereiken. Het
is natuurlijk een groote waag
maar Ik dacht, dat u daartoe toch
nog liever overging.
Terwijl hij sprak waren haa roogen
vol aandacht op hem gevestigd ge
weest. maar nu sloeg zij ze neer.
Stemt meneer Fleming daarin
toe? vroeg ze op zachten toon. Ik
heb het recht niet hem aan zulk een
gevaar bloot te stellen.
Ilij vindt het goed.
Zij sloeg de oogen weer op.
U u wilt het dus ook het lief
ste? vroeg ze bijna onhoorbaar, ter-
jfc'ijl haar oogen onder de lange wim
pers schuil gingen.
Ik weet het niet, zei hij kortaf,
want zijn zenuwen waren lot bei
uiterste gespannen, en het medelij
den, dat hij voor haar veelde, was
hem bijna le machtig. Ik g<loof,
dat alles beter is dan datgene, wal
hij van u verlangt Dacht u, dat ik
dai niet besefte? U kent mij nauwe
lijks. U zou u dus toevertrouwen aan
de hoede van iemand, die misschien
wel do grootste schurk is, die er
rondloopt, u zou, tegen uw wenscli-
in, de vrouw worden van iemund,
om wien u niets geeft. Aan mijn
plan is veel gevaar verbonden, maar
toch geloof ik, dat u er de „voorkeur
aan moet geven.
Gedurende een seconde keek zij
hem recht in de.oogen. Ilanr blik zei-
de: Geeft u er zich ook rekenschap
van, dat u gebonden zoudt zijn aan
een vrouw, om wie u niot geeft ls
het soms ook cm'uwentwll dat u aan
dit plan de voorkeur geeft?
Hij hield de oogen afgewend en
zag niet de vraag In de bare. Zijn ge
laat stond somber, zoodat het geen
wonder was, dat zij meende er een
bevestiging van haar vermoeden op
lo lezen.
Ik vind het goed, zeldo ze bijnr
onhoorbaar.
(Werdt vervolgd.)
