Door het lot veriioiÉn
HAARLEM'S DAGBLAD
De Oorlog.
VRIJDAG 18 OCTOBER 1918
TWEEDE BLAD
Nieuwe suooessen der Entente-legers: Engelsohe
troepen te Ostende geiend, Belgisohe cavalerie
in Brugge, de Engelsohee veroverden Ri]s6el.
Hoe zal zioh de Duitsche terugtooht verder ont
wikkelen?
Oestenrijk-Hongarije wordt een Statenbond. Opge
wonden debatten in de Hongaarsche Kamer.
De Oostenrijkere ontruimen Servië, Montenegro en
Albanië.
Onlusten te BerlQn.
Donderdagavoud hebben we op onze
nieuwsborden voor onze Tijdingzaal
belangrijke berichten bekend, ge-
maakt.
R ij s s e 1 door de Entente-
legers bezet! Ostonde go-!
n o m e n I
"t Gaat thans verbazond hard met
I den Duitachen terugtocht in Noord-
I Frankrijk en Belgiè.
Onze kaart toont den omvang van
de nieuwe terreinwinst.
't Nieuwe Entente-offensief op dit
I frontdeel had drie kernpunten. De
Belgen staken voor Nieuwpoort en
Dixmuiden den llzer over en rukten
nidus op in do richting van'Ostende.
Daarbii werden ze gesteund door
1 Fransche cavalerie, die volgens
j „Evening News'" reeds in Ostende
is aangekomen.
De Engelschen vielen aan in de
richting van Thorhout. Ook daarbij
f worden kilometers grond gewonnen.
De Belgische cavalerie (die
f met de Franscheu samenwerkte) i s
naar de Belgische staf
J verzekert alindebui-
tenwijken van B r-u g g e
aangekomen.
Do Entente-legers in de buurt van
Rijssel zotten ook een nieuwen aanval
in, met 't veel-beteekenende succes,
dat de sterke vesting Rijssel waar
de Duitschers zoolang „vast-gemet-
leid" gezeten hebben veroverd is.
Bovendien hebben de Engelschen
een landing bij Ostende be
werkt. De Engelsche zee- en luchtvloot
werkten hier samen en landden Don
derdagmiddag te 1 uur bij deze Bel-
I gische badplaats. Er waren toen
geeu Duitschers meer iu
Ostende,.
L De Duitsche staf zegt dat er iu
Vlaanderen slechts plaatselijke ge-
i vechten plaats hadden. Natuurlijk,
J als de Duitschers ook zoo zonder slag
of stoot alle terrein opgeven, is er
niet veel gelegenheid tot. groote ge
vechten.
Als 't zoo door gaat, zijn de Duit-
ïchers in een week heel België uit.
't Is evenwel de vraag hoo de Duit-
schers met Antwerpen zullen doen.
Om dit te booordeelen geven we nog
een overzichtskaartje van een grooter
j frontdeel. I
I Zeobrugge ligt uiet vér van Ostende.
I Aangezien reeds dagen geledeu gemeld
is, dat de Duitschers ook deze plaats
aan 't ontruimen zijn, mag aangeuo-
I men worden, dat de Entente-legers
I daar ook weldra de baas zullen zijn.
I Misschien zijn er zelfs geen Duitschers
meer, evenals in Ostende! De gcheele
kuststreek met de belangrijke
duikboot basis geven de Duitschers
dus blijkbaar prii?. Zwenkend zal 't
Duitsche leger dus op Antwerpen moe
ten terugtrekken, om daarna, over
NamenLuik, in Duitschland terug
te keeren. Derólfde weg dien de Duit
schers gekomen zijn
Ons kaartje geeft een reeks van
steden, wier namen overbekend zijn
uit de eerste weken van Duitscblaud'a
inval in België.
Uit 't Fransche hoofdkwartier wordt
nog eens geschreven, dat DE TERUG
TOCHT DER DUITSCHERS geheel
gedwongen is. Op militair gebied
staan die Duitschers er heel slecht voor.
Sinds 15 Juli hebben ze 5000 kanon
nen verloren, dat is 1/3 deel van al
hun artillerie aan 't Westelijk front.
Bovendien zijn do reserves der Duit
schers zoo goed als geheel uitgeput,
zij kunnen alleen nog over een aozijn
divisies reserves beschikken. Boven
dien missen de Duitschers nu bun stra-
tegische spoorwegen, die zij aangelegd
hadden in 't operatiegebied, waar
jarenlang gevochten is: Al deze spoor
lijnen zijn nu in handen der Entente-
legers.
Dc Duitsclie staf zegt dat groote
doorbraakpogingen op 't front tus
schen Le Cateau en de Oise misluk
ten.
Over 't verlies van Rijssel wordt
gezwegen.
Hoe staat 't met DE VERWOES
TINGEN! In ons vorig nummer is 't
bericht van de N. Rott. Ct. opgeno
men, dat de Duitsche legerleiding be
paald had, dat op den terugtocht uiets
meer verwoest zou worden, tenzij men
daartoe door den militairen toestand,
ais het verdedigingswerken geldt, vol
strekt gedwongen mocht zijn.
Van andere zijde werd nog aan de
N. R. Ct. geseind ,,Ten opzichte van
de verwoestingen vervalt dus de elsch
van president Wilson.
„Wat aangaat den duikbootoorlog,
de eisch van den president daarom
trent loopt vooruit op do voorwaar
den voor den wapenstilstand. De re
geering van Duitschland kan voor de
staking van de vijandelijkheden het
duikbootwapen niet uit de hand ge
ven."
Nu seint 't Wo! ff bureau evenwel uit
Berlijn ,Het bericht van de N. R. Ct.
mist allen grond."
De redactie teekent daarbij aan
„Aangezien de berichten van onzeu
goed iugelichten Berlijnschen corns-
pondent door de censuur zijn
doorgelaten, en aangezien wij
van deze berichten in Den Haag een
volledige bevestiging omvingen, i
is het bericht van Wolff's bureau al-1
leen zóó te verklaren, dat men te Ber-
ZBBBRUGGB
-A
NIEUWPOORT
DIXMUIDEN
y.
y
THORHOUT
ROESSELAERB
S MEENEN
X
X
I
X
KORTRIJK
X
ARMENTIèRES
I
mm mm mm front Dinsdagavond.
XXX front heden
lijn te elfder ure van meening
veranderd is, en het bericht,
dat men voornemens was te publicee-
ren, heeft ingetrokken. Omtrent de
oorzaak van die frontverandering,
kan men slechts vermoedens uiten. Het
ware bijvoorbeeld mogelijk, dat de
invloeden, die tegen een vrede door
toegeven zijn, tijdelijk weer sterker
zijn geworden."
Da Duitsche bladen schrijven over
"t leed der BELGISCHE VLUCHTE
LINGEN, betoogend, dat al deze el
lende voorkomen had kunnen worden
als do Entente wilde ingaan op het
Duitsche aanbod om een wapenstil
stand te sluiten.
Verder stellen de Duitschers In 't
licht, dat zij zooveel mogelijk doen
om 't leed der vluchtelingen te ver
minderen. O.a. wordt gemeld:
„Uit Douai werden 5lX) zieke kinde
ren en 250 zieke vrouwen onder toe
zicht van een arts met fiet noodige
personeel op vaartuigen voor de En
gelsche granaten in veiligheid ge
bracht".
Daarentegen verzekert de Telegraaf-
correspondent nog dat de Duitschers
X
X
X
RIJSSEL
X
X
TOURCOIKG
te Thorhout, om hun woede te koe
ien, de kerk en andere gebouwen in
brand gestoken hebben en wreed te
genover de burgers optraden.
Rijssel werd toen de Duitschers den
aftocht bliezen niet in brand gesto
ken of verwoest. De burgerbevolking
werd evenwel den kant van 't aanruk
kende Engelsche leger opgestuurd,
omdat de Duitschers bij hun terug
tocht niet gehinderd wilden worden
door de vluchtelingen.
De Entente-strijders worden door
de bevolking hartelijk verwelkomd.
Van de grens wordt aan de Tel. nog
gemeld, dat bij Zeebrugge, Knokke en
Heyst branden worden waargenomen.
IN 'T HONGAARSCHE HUIS VAN
AFGEVAARDIGDEN gaat 't in deze
dagen warm toe.
Uit berichten in ons vorig nummer
blijkt, dat de minister van buitenland-
sche zaken, baron Burian, een rede
gehouden heeft, waarin hij verzeker
de, dat de vredeskansen er goed
voorstaan. Aan 't adres van Duitsch
land zei hij minder vriendelijko din
gen. Eigenlijk kwam zijn betoog hier
op neer, dat hij Duitschland aan
raadde de elschen van Wilson aan te
nemen.
Graaf Michael Karplyi, de leider dei-
oppositie, elschte onmiddellijk 't ope
nen van vredesonderhandeling.;»,
zonder rekening te houden met dc lot
dusver bestaande belangen-combino-
tie. Hongarije moest zelf met voldoen
de volmacht aan de vredesconferenties
deelnemen. Verder eischte spreker dat
de schuldigen aan den oorlog ten
strengste verantwoordelijk gesteld
zullen worden.
Er werd geïnterrumpeerd: Gij zijt
betaalde agenten der Entente.
Hovassyi, lid der Karolyi-partij,
riep: „Wij verklaren, dat wij vrienden
der Entente zijn!" Bij deze woorden
ontstond een groot tumult. Men hoor
de toornige uitroepen tegen Hovas
syi.
Nadat de voorzitter vergeefs ge
tracht had de orde te herstellen,
schorste hij de zitting voor een poos.
In ons vorig nummer is al gemeld,
dat 't plan bestaat OOSTENRLïK-
nONGARIJE IN VIER STATEN TE
VERDEELEN, om daardoor tegemoet
te komen aan «ie eeuwige nationali-
teits-twisten. Nu wordt uit Weenen
geseind, dat 't in 't, voornemen der re
geering ligt, om Oostenrijk-
Hongarije om te zetten in
een Statenbond. De regeering
is daarover al met de parlementaire
leiders aan 't onderhandelen, 't Doel
is allereerst nationale vergaderingen
in te stellen, die tot taak zouden heb
ben 't kiezen van nationale regeerin
gen ter hand te nemen.
Zoowel de ministeries van Oosten
rijk als van Hongarije hebben aan
den keizer-koning Ivarel hun ontslag
aangeboden, maar dit is niet aan
vaard. 't Ligt blijkbaar in de bedoe
ling, dat zij de Ioopende zaken afdoen
tot de nieuwe hervormingen meer vas
ten vorm hebben aangenomen.
't Berliner Tageblatt verzekert, dat
keizer Karei heden een manifest be
kend maken zal, waarin 't voorne
men omtrent 't vormen van een sta
tenbond wordt bekend gemaakt Het
Poolsche gebied zal daarbij geheel
van do lijst van bezittingen van 't rijk
afgevoerd worden. Dit wordt dus af
gestaan aan 't Vrije Polen.
Uit Weenen wordt geseind, lat d e
Oostenrijkers aangevan
gen zijnmetdeonlrulming
van Servië, Albanië en
Montenegro.
Is een vrijwillige ontruiming be
doeld?
Uit Londen wordt gemeld, dat de
Serviërs Alexinalz bezetten en deFron
schen Pirot In Montenegro is de eer
ste belangrijkste stad bevrijd, name
lijk Ipek.
Nisj is door Duitsche vliegtuigen
gebombardeerd.
De Times wil niet veel weten van
EEN VREDESCONFERENTIE. Het
blad schrijft namelijk: „De geallieer
de volkeren zouden een samenkomst
van geallieerde vertegenwoordigers
met de listige, gewetenlooze vijan
delijke diplomaten, om over de grond
slagen der vredesvoorwaarden te
marehandeeren, onduldbaar achten.
De geallieerde volkeren wenschen
geen „vredesconferentie" van de soort
zooals de diplomaten ongeveer een
eeuw geleden te Weenen hielden ol
een zooals die te Berlijn in 1878, wel
ke den grondslag voor de huidige we
reldramp In zich droeg. Welke onder
handelingen cr ook met de vijande
lijke vertegenwoordigers noodig mo
gen zijn, zij moeten streng beperkt
worden tot de bespreking over de
praclische toepassing van de details.
De onaanvechtbare voorwaarden voor
een eerlijken vrede moeten bij voor.
baut door de geallieerden en Amerika
overeengekomen, en onverand 3rd
door de vijanden aanvaard zijn.
IN AZIATISCH TURKUE maken
de Engelschen flinke vorderingen.
Blijkbaar beleekent de tegenstand der
Turken niet veei meer.
Nuzijn bezet Tripolis en
H o r u s.
De Engelschen rukken naar den
Bagdad-spoorweg op.
DE ZAAK CAILLAUX komt einde
lijk voor den Senaat 20 October is
de eerste zitting.
Het KanicrJtU Loustalot eu de ex-
advocaat Comby, die gevangen zitten
onder beschuldigingen, die verband
met dezelfde zaken houden, zullen
eveneens voor het Seuaatsgerechtshof
verschijnen.
't Dossier bestaat uit G310 stuk*
ken!
Varapraia nituws
NI KOL AAS ROMAN OF, de vroegere
opperbevelhebber van 't Russische le
ger, is in Rusland doodgeschoten.
DE BEHANDELING DER KRIJGS
GEVANGENEN. Tijdens een dis
cussie in het Engelsche Hoogerhuis
over de behandeling der krijgsgevan
genen in Duitschland zei lord Newton
dat de Britsche regeering steeds af-
keerig van represaille was geweest
en zelfs nooit bedreigingen geuit had,
omdat zij ze toch njet kon uitvoeren.
Thans was do toestand veranderd.
Engeland had 60 u 70.000 krijgsge
vangenen meer dan Duitschland, ter
wijl er geen twijfel meer bestond over
den afloop der operaties, aan welker
invloed de behandeling der gevange
nen onderhevig Ia. De kamp-comman-
danten en allen, die zich aan mis
handeling hadden schuldig gemaukt,
zouden persoonlijk ter verantwoor
ding worden gedaagd, gelijk Duitsch
land reeds met Roemeensche kamp
commandanten gedaan heeft.
STRAF VOOR DE PLUNDERING
VAN BELGIê. Dr. Addison, de En
gelsche minister voor het overgangs
tijdperk, zeide in den loop van een
redevoering over de bestraffing der
Duitsche misdaden, dat er één ma
nier was, waarop het economisch»
wapen als een werktuig der gerech
tigheid kon worden gebruikt. De Duit
schers hadden spinnerijen en ma
chinerieën uit Frankrijk en België
verwijderd of verwoest. Het zou in
de macht der geallieerden liggen,
Duilschlarid katoen en andere goede
ren te onthouden, totdat de vijand
do vernielde machinerieën vergoed
hoefL
DE KROON VAN FINLAND.
Verzekerd wordt, dat prins Fried rich
Karl van Hessen de kroon van Fin
land pas zal aanvaarden als de ge
beurtenissen in Europa zich geheel
ontwikkeld hebben.
Stadsnieuws
front hedea.
OOST EN WEST. De afdeeling
Haarlem van de Vereeniging ..Oost
en Weet" gaf Woensdagavond in de
kleine concertzaal van de sociëteit
Vereeniging ©eu lichtbeeldenavond,
waarin Dr. A. H. Vorstman het ont-
derwerp „Mijn indrukken van Bor
neo en Java"' behandelde
Niettegenstaande hefc leelijk© weer
waren veel menschen opgekomen, om
deze voordracht bij te wonen, we! een
bewijs dat de vereeniging ..Ooet en
West" zich In Haarlem in een groots
sympathie mag verbeugen.
Dr. Vorstman behandelde allereerst
Borneo en al dadelijk zagen wij mooie
kiekjes van dit gedeelte van ons
ecnoone InsuÜnde, zooals rivierge
zichten van Pontianac. waar groots
houtvlotten vervoerd worden het
fort Rotterdam" op Celebes en een
typische straat in Samarinda. Ook
zagen wij een heel cigenaardigeu toe
gang tot een niet minder merkwaardig
huis In Dajak en het bouwen van ©en
houtvlot door Dajnksclie inboorlin
gen.
Uit de rede van den lieor Vorst
man bleok welr dat hij oen groote en
uitgebreide kennis van de Indische
toestanden en gewoonten bezat. Zeer
interessant- was het plaatje, dat een
volledig-gewapenden Dajakker voor
stelde en de wapenen, waar
van hij zich veelal bedient
hoofdzakelijk natuurlijk pijl en
boog. De pijl was zeer scherpe
afgeteekend en duidelijk was de punt
te zien, die in het lichaam van liet
doelwit achterblijft. Zoodra deze
Eunt, die zwaar vergiftigd is. in het
chaam dringt, moet de getroffene
sterven. „Het is nog niemand gelukt,"
zei Dr. Vorstman, ,,de sameustelling
vau dit zware vergif te weten te ko
men, hoeveel moeite er ook voor ge
daan is."
Hoewel de inboorlingen van Dajak
er over het algemeen wreedaardig en
gevoelloos uitzien, moet men niet mee-
nen, dat ze inderdaad zonder gevoel
zijn, want spreker is cr getuige van
geweest, hoe een vader als een kind
Fe u i i 3 et o n
naar het Engeisch van
CHARLES GARVICE,
Een geschikte vent, die Dodson,
zei Vane, toen zij de stallen verlaten
hadden. Hij heeft mij, toen ik nog een
heele kleine jongex wau, ai leeren
i. rijden. Wie hebben we daar?
Zij waren in de oprijlaan gekomen
en zagen nu, hoe een open landauer
voor het huis stilhield. Eqn aristocra
tisch uitziend oude heer was de eenl-
ge inzittende. Toen hij de twee jonge
lieden zag, wuifde hij hen met zijn
hand een groet loe en. riep vrooL
Wel Vane, dat treft, ik hoorde,
dat je gekomen was, en kwaxö eens
kijken. Ik ben blij, je te zien.
Eu ik ben ook heel blij u te zien,
Lord Fanworthy, zei Vane hartelijk.
Lnut mij u even voorstellen aan
mijn neef, Julian Shere.
Lord Fanworthy lichtte met ouder-
tvetsche beleefdheid den hoed op.
Stapt u toch uit, zei Vane. Maar
Lord Fanworthy schudde het hoofd.
Neen, neen, ik heb mijn vtouw
moeten beloven, dat ik niet zou uit
stappen, maar jou moe terugbrengen.
Dan zal ik wel mee moeten gaan,
zei Vane lachend.
Stap dan in, mijn jongen, en u
ook meneer Shere. Mijn vrouw zal
het stellig ook aangenaam zijn ken
nis met u te maken. Wat zul je ons
een boel te vertellen hebben, Vane.
Je ziet er vrij goed uit, maar je bent-
ouder geworden.
Toen wendde hij zich tot Julian.
Ik herinner mij uw vader heel goed,
meneer Shere. Heeft hij u wel
eens over mij gesproken?
Julian kleurde even.
Het spijt mij u te moeten zeggen,
dat hij uw naam nooit tegen mij ge
noemd heeft, maar het is geen won
der, want hij sprak nooit over oude
tijden of over Lesborough.
Ja, ja, die familie-oneenigheden
zijn zeer onaangenaam. In de hou
ding van uw hoofd lijkt u op de Man-
nerings, maar u bent veel donkerder
dan uw vader, meneer Shere.
Na een kort ritje bereikten zij Thr
Grange. Lord Fanworthy ging hen
voor naar de zitkamer en zei terwijl
hij de deur opende:
Emyle, kijk eens, wie Ik mee
breng.
Lady Fanworthy zat In een laag
stoeltje bij het raam te breien. Zij
was heel mooi geweest in haar jeugd
en zü was non mooi met haar zilver
witte haar, rose wangen en groote
schitterende oogen. Zij stak baar
hand uit en zei, terwijl zij Vane lief
devol aanzag.
O, Vane wat ben ik blij je terug
le zien. Er klonk iets moederlijks in
haar stem, Vane was altijd een lieve
ling van haar geweest. Wat aar.
dig van je zoo gauw te komen.
Vane stelde Julian aan haar voor.
Zij zei een paar woorden tegen dezen
en wendde zich toen weer tot Vane.
En je bent nu Lord Lestorough.
Hoe lijkt je dat, Vane? "oelt het nog
niet wat vreemd?
Ja, Lady Fanworthy, heel
vreemd.
En nu hoop ik, dat je rustig hier
blijft wonen. Je zult van «lat reizen
nu wel genoeg hebben. Godfrey en ik
vinden het zoo heerlijk je in do buurt
te hebben. Maar je oogen staan niet
vroolijk, Vane. Scheelt er wat aan?
Vane sloeg de oogen neer. Het was,
alsof zijn oude vriendin hem in het
hart kon lezen.
Ik ben zoo gezond als een visch,
Lady Fanworthy, maar wat ziet u er
goed uit. U bent geen dag ouder ge
worden.
Natuurlijk niet. Tegenwoordig
worden de vrouwen bij den dag Jon
ger. Maar ben je ook gelukkig, Vane?
Vane ontweek haar blik, doch
trachtte zoo vroolijk mogelijk te zeg
gen: Zoo gelukkig, als het kan.
En je hebt op je reizen heel wat
ondervonden, naar Ik hoor.
Ja, heel veel. Toen, alsof hij het
gesprek liever een andere wending
wilde geven, liet hij er plotseling op
volgen.
En u bent nog altijd aan het
breien, Lady Fanworthy?
Lady Fanworthy begreep den wenk
en vroeg niet verder.
De t-kee werd binnengebracht.
Je blijft toch zeker met je neef
dineeren? vroeg Lady Fanworthy
even later.
Maar Vane bedankte. Zij rekenen
er op, dat wij thuis komen eten, zei
hij. Prance zou het vreeselijk vin
den, als ik den eersten dag al weg
bleef.
Daar heb Je gelijk aan, Vane.
Maar als u nu eens heel lief wilt
zijn, komen u en Lord Fanworthy van
middag bij ons dineeren. Ik zio er
wel wat tegen op alleen met mijn neef
in alle statie in die reusachtige eetzaal
te zitten.
Glimlachend beloofde Lady Fan
worthy te zullen komen.
Onder het theedrinken begon zij een
gesprek met Julian en wist al pra
tende over koetjes en kalfje® toch al
les van hem to weten te komen, wat
zij weten wilde.
Is het geen knappe vrouw? vroeg
Vane, toen de twee Jongelieden naai
huls gingen.
- Ja, heel knap In alle opzichten,
zei Julian eenigszins spottend, den
kende aan de handige wijze, waarop
hun gastvrouw liem had uitgehoord.
Ik denk, dat je wel net zooveel
van haar zult gaan houden, als ik.
Alle jongelui aanbidden haar.
Dat denk ik ook, antwoordde
Julian, maar hij dacht er het zijne
bij.
Prance, zei Vane, toen de botte
lier hun in de hal tegemoet kwam,
Lord en Lady Fanworthy komen hier
vanmiddag dineeren. Steek vooral
ook de lichten in de muziekzaal aan.
Het was een zeer genoeglijke maal
tijd. Lady Fanworthy overtrof zich
zelf en hield hen alleen zoo gezellig
bezig, dat zelfs Julian onder haar be
koring geraakte.
Als u het goed vindt, gaan wij
dadelijk met u mee, zei Vane, toen
Lady Fanworthy opstond. Ik heb
het licht in de muziekzaal laten aan
steken. Julian is zeer muzikaal. Stuur
ons de koffie daar, Prance. Als u 't
toestaat Lady Fanworthy, steken wij
een sigaret op.
Ik vind het best, ik mag graag
een sigaret ruiken.
Op hun verzoek zong Julian dezelf
de liederen, die hij voor Vane op zijn
kamer in Londen gezongen had. Lord
Fanworthy was verrukt, en ook Lady
Fanworthy toonde haar bijval, maar
terwijl de Jongeman song bleef haar
blik voortdurend op hem gevestigd.
Zingt hij niet prachtig? vroeg
Vane op zochten toon. en is het
geen knappe kerel?
Ja, zei Lady Fanworthy, hij
heeft een mooi profiel en een mooie
stem, maar weet je, waar hij mij aan
doet denken, Vane? Aan een panter,
aan den zwarten panter uit den
Dierentuin.
Vane kleurde. Dat is niet lief
van u, Lady Fanworthy, zei hij.
Toch blijf ik bij mijn meening.
Hij heeft veel van een tijger, van een
zwarten tijger. Toen ging zij hardop
voort: L' hebt een mooie stem, me
neer Shere. Ik dank u zeer voor hel
genot, dat u ons verschaft hebt- Kont.
Godfrey het wordt onze lijd, wij
moeten de jongelui niet te lang uit
hun bed houden.
Lord Fanworhy was in een zeer
opgewekte stemming, toen zij naar
huis reden.
Ik ben toch zoo blij, dat Vane
terug is, herhaalde hij maar steeds
en wat een charmant jongmcnsch is
die neef van hem!
Charmant, zeg dat wel, zei Lady
Fanworthy, maar terwijl zij sprak,
wierp zij een medelijdenden blik op
haar man en dacht:
Wat weinig menschenkennis heb
ben die mannen toch!
(Wordt vervolgd.)
