RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
Sen week ut logeeren
door
SN EEUWWITJE.
derobblab
ZATERDAQ IB October IBIS
Raadsels
(Deze raadsels zijn alle ingezonden
door jongens en meisjes, dl® ,,Voor
Onze Jeugd" lezen. Do namen der
kinderen, die xnii vóór Woensdag
middag 4 unr goede oplossingen zen
den worden in het volgende nummer
bekend gemaakt.)
Iedere maand worden onder de
beste oplossers twee boeken in pracht
band verloot.
1. (lugez. door Karei V.)
Mijn 1ste is een meisjesnaam, mijn
2de is niet. hoog en mijn geheel is
een plaats in Saksen.
2. (Tngez. door Heliotrope.)
Mijn geheel is een mooi plaatsje In.
ie duinstreek, van 15 letters.
1, 2. 5 is een drank.
7 8. 9 is langs onze kust.
10, 14, 11, 12 is niet het begin.
4, 5, 3 is een soort schip.
6 is een neusletter.
12. 13, 14, 15 kent ieder Haarlem
mer.
S (Ingez. door Coriales.)
Mijn geheel is een spreekwoord van
25 letters.
2. 5, 7, 21, 1, 7, 4 is een jongens
naam.
10. 2, 3 is een 'verkorte jongens
naam.
6, 8. 9. 10, 15 is een plaatsje in
Noord-Brabant. j
15, 17, 20, 18 is een lichaamsdeel.
13, 14 is een voegwoord.
19. 23, 25 is in Utrecht.
12, 24, 16, 11 is een deel van een
werkwoord.
4. 5 i» een lidwoord.
16. 17, 18 is een voornaamwoord.
22. 23. 24. 25 is geen struik.
4. 'Tngez. door Gauzebloem.l
Welke jongensnaam van 7 lettere
biijft omgekeerd dezelfde?
5. (Ingee. door Lelie.)
^Jaak uit onderstaande letters een
voorwerp, dat in ieder huis hangt,
staat of ligt.
K 1 a m a n a.
6. (Tngez. door Piet-er Maritz.)
Verborgen eilanden.
a. Deze ring kost tien mark en
twee pfennig.
b. Ik kan nog niet los zwemmen,
ik driif on een kurk.
c. Do burgemeester nam een en
ander in oogenschouw en vertrok
toen
d. Is dat je tol] En kun je hem op
winden
e. Zoo'n kwelduivel, anders plaagt
hij den hond en nu krijgt de kat een
beurt.
f. Voor niets ter wereld zou ik met
je ruilen.
g. Wat zit je in den put, ten slotte
ia de zaak heusch zoo erg niet.
h. Ja. vader, ik kom zoo.
De St. Nicolaas-wed8trüd.
NAPOLEON zond me twee keurige
spellen.
TRIJNTJE VAN WORT heeft twee
lijstjes gemaakt en LYDIA maakte eon
advertentie-spel.
Raadseloplossingen
De raadseloplossingen der vorige
woek zijn
1. Centimeter. i
2. a. Zalm, b. elft, c. baars, d. ka-
beljauw. e. schol. f. garnaal, n. tong,
i. aal, j. spiering.
3. Gierstraat.
4. 14- 24-8 4+ 6 6 7 28
S tl 72 72 28 100.
5. Roermond.
6. Eerste prijs, rijst, sijs, pest, eer.
Goede oplossingen ontvangen van:
Tiekie en Piene 6, C. Phllippo 6,
Dora eu Jopie Fabel 6, Roodkapje 6,
Sneeuwwitje 6, Lelie 6. CbrisCaan de
We'. C, Goudreinet 6, Conducteur 5,
Willem Tel! 5, Betsie Hogendoorn 5,
Zeph:r 6, Sleedoorn 6. Waterjuffer 6,
Geidrupje 6, Napoleon 5, Harmen de
Vries 5, L. Bosscha 6, Lindebloesem
6, Sonja 5, Roekie 6, Avondster 4,
Jauny Loeflang 6, Meibloempje 5,
Waternimf 5, Boschfeo B, I.ourens
Coster 5, Soldaat 5, Jan van Wort 6,
Bloememneisje 5. Bloemenklokje 5,
Bioeineufee 5, Dikkerdje 5, Assche-
poester 5. Vrede 5, Op 't kantje af 4,
Truusje Bakker 6, Rudolf Oschatz 5,
D:k Tram 5, Piet Oschatz 5, KareJ V
6, Bosch viooltje 6, Marie, Annie en
Jan Stuurman 4, Spirea 6, Horten
sia 6, Zwanebloem 5, Arend 0, Theo-
door Overmeer 6, Aart Overmeer 6,
Wim Spoor 6, B. Spoor 6, P. Spoor 6,
Teun Reimerink 6, Jo Reimerink 6,
Wagner 6, Meiklokje 6, Petit Ge-
rara 6, Lvdia 5, D. A. P. en C. L. J.
den 11+Under 6, Waterlelie 5, F. F.
Geh! 5.
Rallrubrlsk.
PAULA NOORDERMEER p.a. den
heer SABEL. Gasthuissingel 34 zw.,
heeft. 2 snoezige witte poesjes. Wie er
een hebben wil. mag ze b.j baar ko
men afhalen.
Daar mijn zusje Corrie een week uit
logeeren was geweest- op een boerderij,
had moe mij beloofd, dat ik bij mijn
tante te Santpoort een weekje mocht
vertoeven, om, zooala moeder aaide,
een beetje van de bo6chlucht te ge
nieten en bruin gebrand van de zon
weer thnis te komen. Tante zon des
Vrijdags bij ons komen, daar moe
nog steeds ziek is en het bed niet kan
en mag verlaten, en dan 's avonds mij
mede nemen. Vol verwachting keek ik
des morgens naar buiten of tante
kwam en ja, om bij negen uur zag ik
haar de straat inkomen, met mijn
nichtje Jo aan de hand.
„Welkom, Aan te, dag Jo,'' waren
de woorden, waarmede ik baar
begroette. „Wat ben ik blij, dat u er
bent, want nu weet ik zeker dat ik
van avond met u mee mag naar
Santpoort"
,,Ja, kind," zeide tante. ,,ik hoop
dat je een prettig weekje bij ons zult
hebben en dat jo gewmd
en flink weer bij moe mag terugkee-
reu. Je mag iederen dag wandelen in
het boech cn spelen op het terras in
het zand ruimte en frissche lucht ia
er genoeg bij ons, alleen eten is er
niet te veel, daar moeten we zuinig
mee zijn."
Eindelijk brak de avond aan. Om
half zeven zou ik weggaan en vadeT
zou om zes unr thuis komen. Maar
het was al over zessen en nog was
vader niet thuis, tante kou niet lan
ger wachten en na moeder en Corne
nog eens flink omhelsd en gepakt en
voor de ramen nog even gewuifd te
hebben, vertrokken we. Jammer, dat
ik vader nu niet goeden dag had
kunnen zeggen. De tram was er
evenwel nog niet eu met iedere mi
nuut wachten werd de kans grooter
dut vader zou komen. En jawel, hoor
vader had ons in de verte gezien on
kwam nu viug naar ons toeioopen.
Nu kon ik vader toch nog goedendag
zeggon. Daar kwam de tram aan, wia-
eelde direct en vertrok, na een op
onthoud van eemge minuten. Nu
aan het wuivenMaar weldra maak-
te de tram een bocht en konden wij
vader niet meer zien. 't W as een
prachtige dag en de zon scheen hel
der trusschen de boomen door. Na
een rit van een kwartier waren we
op de plaats van bestemming en
stapten we uit. Nu nog een korte
wandeling en we waren bij tante
thuis. Na het eten ging ik des avonds
nog even mijn nïchLje Gretha opzoe
ken, die een eind verder woont m
een andere laan, om afspraakjes te
maken voor de volgende dagen.
Den volgenden morgen gingen wij
reeds vroeg op stap om in de schoone
omgeving te wandelen en spellet jes le
doen tusscben de boomen. Wat is het
heerlijk zoo 's morgens in de bos-
schc-n te wandelen, wanneer de vo
gels hun schoonste lied ringen en de
natuur al haar pracht ten toon
spreidt. Met volle teugen ademden
wij de heerlijke boschlucht in. Na een
poos gedwaald te hebben, kwamen wij
op het terras, waar een hooge zand
berg is. Daarop gingen we prettig
spelen, verstoppertje, krijgertje enz.
We hadden daar tevens een mooi
gezicht op de tuinen, die als het ware
in het kreupelhout verscholen liggen.
In een dPzer tuinen was een man aan
het werk wo gingen eens kijken en
toen vroeg hij of wo een worteltje
lustten. „Nu, alsjeblieft, baas," zei
den we, en daar kregen we een wor
tel, zoo dik als mijn pols. Wat een
geknabbel was dat, maar hij smaakte
o zoo heerlijk. Zoo ging de eerste dag
voorbij en ook de volgende dagen.
Veel heb ik genoten in dezen scnoo-
nen vacantietijd van de wandelingen
door de bosschen en langs verschillen
de tuinen. Van 's morgens vroeg tot
's avonds in de buitenlucht, gaf mij
ecu flinkon eetlust en gezonden vas
ten slaap. Maar alles heeft een einde
en zoo ook deze week en toch was ik
weer blijde, dat ik weer naar huis
ging, want het verlangen naar moeder
en vader werd iederen dag pooler,
vooral daar moe ziek is en het bed
niet kan verlaten. Des Vrijdagsmor
gens gingen wij weder met do tram
naar huis. En zoo eindigde dit uit
stapje. Bruin van het zonnebranden,
verfrischt en versterkt door dc heer
lijke boschlucht, kwam ik weder
tnuis. Met genot zal ik steeds blijven
denken aan deze prettige vacantie-
week.
SNEEUWWITJE, ond 9 jaar.
Brievenbnt
(Brieven aan de Redactie van de
Kinder-Af deeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloemhofstraat 5.
In de bus gooien, zonder aan
schellen!)
JULIUS CESAR. Je was de vorigo
week te laat. Ik vond je mop heel
leuk. Wat zullen we ons te goed doen
hè, als alles eens normaal is. LE
LIE. Je raadsels zijn goed. M. A.
J. S. Je raadsels waren goed.
SNEEUWWITJE, 't Is een echt mee
vallertje, dat we nog zulk zomersch
herfstweer hebben. In dezen tijd moe
ten we maar dankbaar zijn voor al
les wat meeloopt. We gaan toch lleel
wat vroolijker den winter tegemoet
dan verleden jaar. DORA en JO
PIE F. Vraag maar eens in de RuiJ-
Rubriek om dat goed. Misschien is
er wel iemand zoo vriendelijk je ter
wille te zijn. ROODKAPJE. Zijn
jullie al aan het opknappen? Jullie
troffen het, dat Je de eersten waren.
MAARTEN LUTHER. Dat was een
groote brief! Die moeder doet je heel
wat pleziertjes aan. Zoo leer je al uit
gaande. Het valt me mee, dat je die
lering hebt begrepen. Ik wed, dat ja
van 't jaar nog iu den nieuwen
schouwburg komL TIEKIE en
PIENE. Ja, hoor, die raadsels van de
vorige week hebben meegeteld. Hoe
bevalt het Boukje op school? O, kin
deren wat zullen we straks een berg
boterhammen opeten, als de brood
kaarten uit de mode raken. Ik denk,
dat er heel wat moedertje® tractee-
ren zullen, als 't zoover is. DIRKJE
DEN" II. Ik hoop, als je dit leest, dat
de zonneschijn werkelijk gekomen is.
We zullen met de komst van den
vrede ons geduld moeten oefeneD.
Maar komen zal hij zeker. Heb je het
boek al uit? Voorloopig komen de hos
te opstellen in de courant en dun
komt er weer een groot verhaal. Het
spijt me, dat ik geen speelgoed meer
voor je hadt. Heeft Cor prettig bij
zijn vriendje gespeeld? LYDIA. Het
doet me genoegen, dat het boek in
je smaak valt. Hoe lang moeten jul
lie in de duisternis zitten? WAG
NER. Hoe is het met Johans hoofd
pijn? JO en TEUN R. Gelukkig,
dat Jo weer op den weg van beter
schap is. Ik hoop, dat je over 14 da
gen een afscheidsbezoek bij den dok
ter kunt brengen. Ik dacht, dat Ve
nushaar bij jullie op school ging. Hoe
is het met het hoesten van Teun?
Is dit nu geen lange brief? PIET
S. Iloe is het met moeder en Wim?
En wat schelen ze? Gelukkig, dat
moeder zoon Hinken boodschappen
jongen heeft. Anders kregen jullie
nog geen vleesch. En daar zullen
moeder en Wim juist wel trek in
hebben, hè? li. S. Wat ben jij een
knappe ha&ksterl Ik hoop, dat ik je
eeiiS op een Zondag zie met de mooie
muls op. Aardig hoor, dat je die
boekjes zoo goed bewaard hebt.
WIM S. Hoe is het er mee, jongen?
Ik vond liet wat aardig dat je me
tocli een briefje schreef. Dek je aard
bei-plantjes maar goed toe. Er kun
nen wel sens mach vorsten komen.
Dag Wim. beterschap hoor! AART
O. Vorder je al met je atlas? THE-
ODOOR J. O. De avontuurlijke fiets
tocht is afgeloopen. Nu heb ik weer
een ander opstel geplaatst ZWA
NEBLOEM. Vind je het prettig op
de avondschool? Ik denk wel, dut de
kooklessen na den oorlog hervat zul
len worden. Wat zal je een knap
huishoudertja worden! SPIREA
en HORTENSIA. Je kunt je album
komen 'Aaien, wanneer je eejis in
mijn buurt komt. Je kent toch "liet
rijmpje wel: Najaarsbuien, die be
duien, dat de winter aan komt
kruien. De winter brengt toch een
boel gezelligheid mee Vinden jullie
ook niet? MARIE, ANNIE en JAN
S. Je raadsels zijn goed. BOSCH-
VIOOLTJE. Al kun je nog zoo wei
nig doen voor den SL-Nic.-wedstrijd,
alle beetjes helpen. Wie zijn dia twee
Ruhriekerljes, die in je klas zitten?
- KAREL V. Heb je al één van de
verlangde boeken ontvangen? En in
welke bibliotheek ben je? OP T
KANTJE 'AF. Nean, Brammetje, ik
wed niet met je, want ik heb geen
enkele bloem meer aan mijn Oosbln-
dische kers. Jij bent voorspoediger,
maar jouw tuin ligt op 't Zuiden en
de mijne op 't Noorden. Dat stukje
chocola stond je zeker wel aan, hè?
Nu mij ook. ASSCHEPOESTER.
Je raadsels zijn goed. TRIJNTJE
VAN W. Nu is de zaak in orde.
VREDE. Je raadsels zijn goed.
MEIBLOEMPJE. Je verhaaltje heb
ik zuinig bewaard. Als je wilt, kun
je het komen halen. Van Pareltje
hoor ik niets meer. De meeste kinde
ren hebben een schuilnaam maar
noodzakelijk is het niet. JANNY
L. Ik tracteer, als het huiswerk af
geschaft wordt. En jij? AVOND
STER. Die arme 'Onrust! Wil Je me
nog eens schrijven hoe het met haar
is? Breng je Album maar eens. Na
tuurlijk mag je raadsels insturen. Je
maakt me erg nieuwsgierig naar
je ledikantje. 's Is volstrekt niet ze
ker, dat je niet mee mag loten.
ROEKI. Ik ben wat blij, dat zus zoo'n
lief poppenmoedertje is, Nu zal het
popje wel netjes aangekleed worden.
Een automobiel maken lijkt me een
heel moeilijk werk voor zoo'n kleinen
baas. SONJA. Hoe is 't er nu mee?
Heb je de Spaanscne griep de deur
al uitgejaagd? Op school zul je wel
wat bijgevyerkt worden. Heb daar
nu maar geen zorg over. Tot eind
November mag je het werk voor den
Sint-Nlcolaaswedstrijd sturen.
LINDEBLOESEM. Heb je Woens
dag prettig met de poppen gespeeld?
't Was er net weer voor. HARMEN
DE V. Bij ODgeluk zijn je raadsels
niet vermeld, ze zijn opgeteekend,
dus gelden ze mee. Het is zeker een
heele opluchting nu de kies getrok
ken is. GELDROPJE. Je moogt 't
borstrokje brengen net wanneer je
wilt. Je hebt ook al een druk leventje.
WATERJUFFER. Ik hoop, dat je
wensch om schaatsen te rijden de
eerste maanden niet vervuld wordt.
Brrr, ik ril er van. SLEEDOORN.
Natuurlijk deed het me genoegen
weer wat. van je hooren en nog pret
tiger vind ik het, dat je ook bezig
bent aan den wedstrijd. ZEPHIR.
Dat was een prettige Zondag. Wan
neer is jullie uitvoering 's avonds of
's middags? Wat een eer om Sneeuw
witje te magen zijn! BETSIE H.
Je bent al wat een knappe raadsel-
oploster. WILLEM TELL, 't Is
toch gek hè, dat iets prettigs zoo
gauw voorbij is en iets naars zoo
lang duurt. Waarvoor had je vacan
tia? Hoe gaat het met het figuurza
gen? GOUDREINET. Waar had de
juffrouw het zoo druk mee? CHRIS
TIAAN DE WET. Een schrift velletje
mag best Wees jij maar zuinig.
WATERLELIE. 'Ik heb geen doos
voor je. Maar wil lk er eens om vra
gen in de Ruil-Rubriek? Geef dan je
volledig adres op. Je raadsel is goed.
FRANS G. Het zijn wel aardige
dingen, die jc opnoemt. Een legkaart
is ook zeer welkom.
Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
Haarlem, 19 October 1918.
Bloemhofstraat 5.
Ebb ontvlachtinf Bit
KrugsgeTasgsnschap.
In de Wetenschappelijke Bladen
van October vinden wij het eenvou-
dig verhaal van een uiterst moeilijke
poging tot ontvluchting van drie
Fransche officieren ui; Duitsche
krijgsgevangenschap.
Een kazerne van de Crefeldsclie
danshuzaren was ingericlit voor een
aantal Fransche, Engelsche en Rus
sische officieren. Zij waren er goed
bewaakt en voor alle vrije lucht
hadden ze de binnenplaats terwijl
drie appèls daags en voortdurende
j-ondee de ontsnapping bemoeilijk
ten. Pogingen hiertoe werden met
overplaatsing naar het gevreesde
kamp van Ingoldtetadt of met
zwaarder straffen gestraft. Drie
Fransche luitenante Robert, Popel
en Alhertini lieten zich hierdoor
echter niet afschrikken en bespra
ken voortdurend alle denkbare mid
delen om hun gevangeais te kunnen
vaarwel zeggen. Zij kenden het ver
haal van den pseudo-kapitein van
Köpenick en waren ten Blotte van
oordeel, dat deze hun het beste
voorbeeld gegeven had.
Ze wisten een „feldgraue" en twee
donkerblauwe kapotjassen meester
te worden en schijnbare distinctie
ven te maken, die in de schemering
voor echte konden worden aange
zien. Robert, die vloeiend Duitsch
sprak, zou voor officier, do andere,
twee zouden voor landweermannen
doorgaan. Door twee deuren kwa
men zij door zonder dat de schild
wacht argwaan kreeg, en zoo kwa
men zij voor den muur, die de exer-
cltieplaals omzoomde. Het gehikte
hun dezen over te klimmen op een
oogenblik dat. er geen voorbijgan
gers waren, die hen hadden kun
nen verraden. Nu was het zaak
beeuen te maken can zich aan vcr-
volging te onttrekken. Maar op den
weg naar Kempen gekomen begre
pen zij, dat zij langzaam .noesten
j loopen, zoowel om hun krach rei to
1 sparen als om niet den argwaan van
de voorbijgangers te wekken. Zoo
bereikten zij ruim twee uur van hun
gevangenis den spoorweg Kempen
Veolo, dien zij verder voigden, zich
verschuilend al6 er treinen kwamen
en met groote bochten de stations en
d© wachtershuisjes vermijdend.Eens
kwamen zij loch een wachter tegen,
maar deze lette niet op hen. Grooter
was hel gevaar bij hét station Lob-
Jbericb, waar de trein 's nachts te
pen ure eenige reizigers uitliet, aan
wier aandacht zij ternauwernood
ontsnapten. En nog grooter werd
het, toen een patrouille wielrijders
met zoeklichten naderde; maar ais
geoefende veldsoldaten wierpén zij
zich dadelijk plat op den grond en
kwamen zoo met den schrik vrij.
Kort daarna stonden zij voor een
verraderlijk moeras. Wel waren zij
er niet geheel en al vreemdeling,
want Pobel was bij een vorige po
ging tot ontvluchten hier ook reeds
geweest en ging daarom vooraan
maar men denkc aan het gevaar van
een moeras in het pikdonker. Maar
liet moest. Als ze niet vóór het aan
breken van den dageraad ln veilig
heid waren, zouden ze ongetwijfeld
ontdekt worden.
En zoo togen ze, nu eens struike
lend, dan weer uitglijdend, doornat
van het Etikkende, modderige wa
ter, waar ze soms tot de knïeèn in
zakten, in den ijskouden winter
nacht voort, totdat ze aan een klein
riviertje kwamen, waar ze bij het
doorwaden tot de borst toe ingin
gen.
Daarna, het was nu 4 uur gewor
den, moest men kruipen door een
dennenbosch, waarvan men wist
dat het bewaakt was. Toen een
vlak met bevroren sneeuw bedekt,
waar men zich in geval van gevaar
van ontdekking nergens verschuilen
kon. In de verte lichten. Lag daar
Venlo,het doel van den tocht?
In elk geval zou men maai' op de
lichten aanloopen. Maar na een uur
loopens stuitte men op een loop
graaf met prikkeldraadversperring
in aanbouw. Men was dicht bij de
grens, maar ook dicht bij een be
langrijken Duitschen post. Geluk
kig waren ze niet opgemerkt. Ze
liepen dadelijk noordwaarts en toe a
westwaarts en kwamen zoo bij een
steenoven. Ze moesten weten, waar
ze waren, en zich in het donker als
'verdwaalde militairen voordoen ie,
vroeg Robert, die den feldgraueo
mantel aan had, aan den waker
naar den weg.
„Ol als u nog 50 Meter doorloopt
bent u aan den wachtpost van Cal-
denshausen."
Voor onze officieren een nuttige
raad om niet verder door te loopen,
maar een anderen weg in te 6laan.
Zoo dicht bij de grens, zou men nu
nog in de val loopen! Een oogen
bllk daarna komen ze een paar
smokkelaarstere tegen, die, hun uni
form ziende, een oogenblik schrik
ken. Daarna loopen de beide groepen
elkander stilzwijgend voorbij. Een
pad van smokkelaars is echter ze
ker een weinig bekend pad en
daarom zijn de vluchtelingen blij er
te zijn. Maar liet pad volgend
komen ze wel aan de grens, maar
langs de grens loopt een weg door
schildwachten bewaakt. TJot du6ver
zijn ze alle gevaren te boven geko
men, de kans moei worden ge
waagd, met een kloppend hart wer
pen ze zich neder cn kruipen tus-
schen de schildwachten door. Links
van hen twee verlicht® huisjes. Het
eene moet de Duitsche, het andere
ïe Nfrdei,rlandsche grenspost zijn.
Maar men zou zich kunnen vergls-
Daarom kloppen ze hij gei a van
beide aan, maar sluipen verdu. Zoo
komen ze aan 'n huis met 't op
schrift: „Café-Restaurant". Als ze
nog in Duitschland waren geweest,
zou er Restauration gestaan heb
ben. Daarom durven ze aankloppen.
Een oud man doet hen open en
kijkt hen wantrouwend aan. Maar
hij zegt tocli: „Hier Nederland".
Nederland! De drie vrienden zijn
in veiligheid, ze omarmen elkander
cn dansen van vreugde. De oude
man begint ten alotte te begrijpen,
da* hij drie vermomde Fransche of
ficieren voo rzich heeft. Nu wordt
hij vriendelijk, plaatst hen bij de
warme kachel en zet koffie voor
hen. Daarna brengt hij hen bij een
wachtpost, waar tij zeggen wie zij
zijn, en verrast zijn, dat de soldaten
de positie voor hen aannemen.
Een officier brengt hen naar
Venlo, waar zij hun toilet in orde
kunnen brengen en hartelijk ont
haald worden en gevierd als de hel
den van een frtonkmoedicre onderne
ming. Later op den dag geleidt een
officier hen naar den Franschen
Consul-generaal te Rotterdam.
B.
Onze Laehhosk:
Koop er: En u staat er voor in da$
deze papegaai veel spreekt?
Handelaar: Veel spreken? Zlja
vroegere eigenares ïieeft hem ver
kocht omdat zij er geen woord toa-
schen kon krijgen!
Bechtszaken
SPIONNAGE. Door net O. M.
bij de rechtbank te Rotterdam Is an
derhalf jaar gevangenissrraf ge-
eischt tegen F. P., telegrafist te Rot
terdam, wegens verduistering vaö
concept telegramstrooken, in cijfer
schrift, ten nadeele van het Rijk der
Nederlanden, afkomstig van de Erf-
gtefeche regeering ,wglke hij v»p-
kocht hééft aan C. H. chemitechni-
ker, te Rotterdam, die ze aan eert
vreemde mogendheid verkocht
KNOEIERIJEN MET EXA
MENOPGAVEN. De rechtbank
te Den Haag, heeft uitsoraak ge
daan in de zaak van de Unoeita iien
met examen-opgaven voor de eind
examens van de H. B. 8. Da druk
ker op de landsdrukkerij T. J. O ,-
ie veroordeeld tot 6 maanden voorw.
gevangenisstraf, de letterzetter A.
T v. d. H. tot 6 maanlen gevan
genisstraf en de student P. C. F lot
2 maanden voorwaardelijke gevan
genisstraf.
Burgerlijke Stand
BLOEMENDAAL. Ondertrouwd!
P. F. Hubrecht en L. A. Breitenstein
Geboren: d. van H. P. van der
Meij en C. A. Slobbé. d. van P. de
Cock en T. Goos.
Overleden: M. E. C. Kluit, 55 J.
SCHOTEN. Geboren: 4 October
Jan, zoon van J. Demmenie en
Blok; 5. Johanna, d. van B. Nijsscn
en M. J. Bottelier; 4. Anna Corne
lia, d. van J .Jansen cn J. C van
Montfoort; 5. Dirk z. van L. H. Han-
zon en C. J. Tuijn; 6. Stephanos
Franciscus z. van 8. Blaas en C. M.
Smit; 8. Maria Wiüieimina d. van
J. Kramer en J. W. P. H. Vriese; 9.
Elisabeth. d. v. K. Hoppenbrou
wer en J. G. Verhoeven; 9. Oornella
Elisabeth d. van A. J. Waning cn
E. Tiggelman; 12. Jannetje, d. van
H. de Graaf en T. Jonkers; 11. Her-
mina d .van J. Stam en J. van der
Stroom; 14. Petronella Jansje, d. v.
P. J. H. Consent en A. Warnaar;
13. Antonette d. van A. van der Ge-
nugten en C. G. Gaartmans; 14 Ja
cobus zoon van J. van der Leden en
E. M. van Maner-
Overleden: 1 October: Aaltje de
Vries, 24 j., gah. met W. J. C. Booi-
man; 2. Petrus Striezenou 2 j., zoon
van H. Striezenou en G. Dallinga;
7. Levenl. aangegeven dochter van
J. van den Nouwland en J. S. M.
Loerakker; 14. Jan Bonte, 87 J., goh.
met M. de Haan.
Ondertrouwd: 10 October: J. H.
Kroonsberg en Th. J. M. Barucli:
Gehuwd: 2 October: H. J. van
Tongeren en W. J. Benink; 3. I. S.
van Emmen en G. de Leeuw; 8. L.
Steenvoorden en M. C. Kraakman;
9. 9. C. de Haas van Dorsser en L.
L. M. Bezemer; 10.J. P. Smits en
D. Kuijl.
HAARLEMMERMEER. Be
vallen: N. A. de WeerdVermeu
len d., C. N. Dekkers—de Graaf d.,
J. H. Vooljs—Prins z., A. van
Splunier—Dekker d., J. Hoogka
merMeijer d., E van der Zwaard-
Vreeken z., K. van Wijkvan Ar-
kel z., Lu BeenNoorloos z., H. v.
Vliegenvan der Hengst d-,
Overleden: C. A. M. Turk 3 J., d.
Ivan C. Turk; T. 31. Kool 4 j., d. v.
H. L. B. Kool; Joh. van Grieken 53
J., gehuwd met A. van Staveren: M.
Mesman 11 maanden, d. van A. J
Mesman; Johannes 2 j.t zoon van
A. G. Huiskens.
HILLEGOH. Gebaren: J. van
der Kwaak—de Koning d., A. Does
van der Zwan d., J. H. van Trlgfc—
Smit z.
Gehuwd: J. J. In t Hout en J.
van Vliet
Overleden: N. v. d. Krogi m., 52
J., M. Wassenaar m., 71 j.
ZANDVOORT. Ondertrouwd J.
Koning en D. Slagveld. J. ten Pierik
en J. M. A. Hoogveld.
Getrouwd J. A. Sebregts met L.
Paap.
Bevallen M. BoonEngeman, z.
A Paap—Bol, d. Z. KoperKoning,
z. N. KoperKlinkenberg, z. A. Jftnse
KokKeur, d.
Feuilleton
ÖGor het iot verhotidsn
- aar het Engelsch van
li it LES OAitVICE.
28)
Dit is het gelukkigste span, dat
ik ken, zei Vane, toen zijn gasten
vertrokken waren.
Ja, zei Julian, zij schijnen uit
stekend bij eikaar te passen.
Waarom ben jij nog niet ge
trouwd, Julian? ging Vane even later
voort. Me dunkt, je zult nog al
succes bij de dames hebben.
Julian klopte de asch van zijn si
garet en zei toen kalm:
Omdat ik nog nooit de vrouw
ontmoet heb, voor wie ik mijn vrij
heid zou willen opgeven.
Ben je nooit, verliefd geweest?
Neen, ik geloof van niet.
Je gelooft van niet? zei Vane la
chend. -- Neen, dan ben jo het zeker
nooit geweest. Maar kom, laten we
nu naar boven gaan.
Julian ging wel naar zijn kamer,
tnaar liet duurde geruimen tijd, voor
bij zich naar bed begaf. Dc maan
1 bier, cn hij leunde tegen het
venster en staarde over het park naar
de heuvels in de verte. Hij dacht
aan al de bezittingen van zijn neef,
waarvan dit landgoed slechts een
klein gedeelte uitmaakte, en zijn
oogen kregen een uitdrukking, die
Lady Fanwortliy's vergelijking recht
vaardigde. Er kwam een hongerige,
rustelooze uitdrukking in en de witte
tanden glinsterden tusschen de half
geopende lippen.
Vane en Shere bleven drie dagen
op The Court en gedurende dien lijd
behandelde Vane Julian, alsof hij ge
lijke 'rechten met hem bad, zoodat de
bedienden bijna in glfere een tweeden
meester zagen.
Vane gaf bevel de toovenaarskamer
in gereedheid te brengen en liet een
metselaar komen om de kamer vol
gens een teekening van Julian te ver-
andereu.
Toen zij in Londen aankwamen,
was het juist theetijd, en Vane herin
nerde zich opeens zijn belofte aan
Judith Orme.
Heb je vanmiddag iets bijzon
ders te doen? vroeg hij aan Julian.
Deze schudde ontkennend het hoofd.
Heb je dan ook lust met mij een
bezoek te brengen? vroeg Vane. lllj
meende, dat het 't beste was de visite
zoo conventioneel mogelijk te maken,
want hoewol een jaar geleden de ge
dachte aan een tètcA-téte met Judith
Orme zijn hart sneller zou hebben
doen kloppen, ontmoette hij haar lie
ver nu niet alleen.
Een bezoek bij wie? vroeg Julian.
Bij juffrouw Orme, antwoordde
Vane.
De gevierde juffrouw Orme?
Ja, ken je hawf
Neen, ik heb haar zelfs nooit ge
zien, maar ik heb natuurlijk wel veel
van haar gehoord. Wie heeft dat Diet?
Niet veel menschen, dat is ze
ker, zei Vane droogjes.
Toen zij de zitkamer binnentraden,
zat Judith voor de piano. Zij sprong
op, toen Vane werd aangediend, maar
toen zij zag, dat hij niet alleen was,
steeg een blos van teleurstelling haar
naar de wangen. Het volgende oogen
blik echter kwam zij met uitgestrekte
hand en een glimlach om de lippen
haar bezoekers tegemoet
Hoe maakt u het, Lord Lesbo-
rough? Is u mijn vader niet tegen
gekomen? Hij is juist uitgegaan.
Neen, ik heb hem niet gezien.
Maar juffrouw Orme. lk heb de vrij
heid genomen mijn neef mee te bren
gen. Meneer Shere, juffrouw Orme,
stelde hij daarop voor.
Judith reikte nu ook Julian de hand
en deze haalde diep adem en bedwong
met moeite zijn aandoening. W'at
was er met hein gebeurd? Hij voelde,
alsof hij betooverd was.
Meneer Shere en lk komon juist
yan Lesborough .Court, ging Vane
voort Wij zijn daar een paar da
gen met ons beidjes geweest
Judith glimlachte tegen Julian en
deze werd bevangen door zulk een
heftige ontroering, dat hij trilde als
een blad. Zijn keel voelde als dicht-
gesnoerd en met moeite stamelde hij,
nauwelijks wetende, wat hij zrlde:
Het was mijn eerste bezoek aan
Lesborough Court
Zoo, zeide zij.
Dat was alles, maar het geluid van
haar stem klonk Julian als hemelsche
muziek in de ooren.
HOOFDSTUK XIV.
Nina had eindelijk een rustoord ge
vonden.
Te denken, dat u hier juist in
deze straat terecht moest komen, op
het oogenblik, dat tk er aan kwam
rijden] riep Polly den volgenden mor
gen met voldoening uit. Had het
ooit heerlijker kunnen treffen? U ziet
er nu beter uit dan gisteravond, de
rust heeft u zeker goed gedaan. Wat
een geluk, dat lk juist in Londen
benl Meneer Harcourt heeft hier een
schouwburg gehuurd, we spelen My
Lady Pride, dat verbazend trekt.
Maar probeert u nu eens wat te eten!
En moet niet zoo zuchten. U kunt
hier zoo lang blijven, als u wilt, als
u het eenvoudige tenminste voor lief
wilt nemen.
Nina traditie haar dankbaarheid
voor dit aanbod te betuigen, maar
Polly viel haar in de rede:
Wat praat u toch, juffrouw
Wood. Als u eens wist, hoe trotsch ik
er op ben u hier te hebben. Hadt u
aan boord dan niet gemerkt, hoe
graag ik u mocht lijden? Ik heb sinds
dien tijd zoo vaak aan u gedacht en
mij afgevraagd, of we elkaar wel ooit
weer zouden zien.
Al pratende was zij begonnen een
hoed op te maken. Hè, die veer wil
nietl En nu zit u hter tegenover me
en blijft toch zeker voorloopig liier.
Voor goed zou ik wel willen zeggen,
maar dat kan ik niet verwachten. Als
u weer bij uw keunissen is, zult u
Polly Balnford wel heelemaal verge
ten neen, dat meen lk toch niet!
Daar is u te lief voor.
N'een, ik zal je stellig niet ver
geten, Je bent meer dan goed voor
me, Polly, zei Nina. Maar wil Je
me niet Dorothy noemen?
Polly sprong met hoed en al op en
kuste haar.
Natuurlijk, graagl lk heb jo al
zoo lang bij je naam willen noemen,
maar ik dacht, dat je het misscluen
liever niet hadt, omdat je zooveel def
tiger bent, dan ik; ik ben maar een
arm meisje.
Je kunt moeilijk zoo arm zijn al6
ik, zuchtte Nina. Ik bezit letterlijk
geon cent en heb in 't geheel geen
vrienden.
Polly sprong opnieuw op, nam een
oud blikje van den schoorsteenmantel
en schudde den inhoud op de tafel.
Hiervan bezit je in ieder geval
de helft, zei ze met nadruk en je
hebt tenminste een vriendin, dat ben
ik. Nu moet je niet gaan huilen
want Nina's oogen vulden zich met
tranen.
Ja maar, Polly, zei Nina, ik
wil je toch niet tot last zijn. Als het
maar wat gemakkelijker was om werk
te vinden!
Ze deed Polly verslag van haar
ondervindingen van de laatste dagen.
Ik zou dat kereltje wel eens on
derhanden willen nemen, zei deze
woedend. Wat verbeeldt zoo'u aap
zich wel! Stel je voor jij met hem
uit! Maar er zijn genoeg dingen, die
je doen kunt. Laat eens zien. Zou je
zin hebben in het beroep?
Wat is het beroep? vroeg Nina.
Wel, natuurlijk dat van actrice!
antwoordde Polly, verbaasd over zoo
veel onwetendheid. Wist Jc niet,
dat dat het eenige beroep is, dat de
moeite waard is?
Ik vrees, dat ik geen talent voor
het tooneel heb, zei Nina met een
glimlach. En en lk geloof ook
niet, dat ik het prettig zou vinden.
(Wordt vervolgd.)
