Buitsnlcndssb Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
Ooor het lot verbonden
WOENSDAG 20 WQVEBIÏiEK (918 TWEEDE BLAD
No. 2556
Opmerkingen over Oorlog en Vrede.
DEMOCRATIE.
Demos is een Grieksch woord er niet in nijdigheid uit- en naar de
voor volk en democratie beteekent dus kroeg loopt, om zijn verdriet te ver
volksheerschappij, het woord „volk" zeilen.
genomen in de ruimste beteekenis. I We nemen aan, dat, Jan Jansen het
Wanneer wij zeggen, dat de maai- treft mei zijn ouders. Maar de woning
schappjj moet worden gestuurd in is ntei te best eq op wasebdag nekt
democratische richting, dan wil dat het er niet al te Irisch. Wat meer
zeggen, dat het geheele volk invloed ruimte en versche lucht zouden voor
moet hebben op de regeering met de Jantjes longen wel goed zijn. „Kon ik-
bedoeling; het grootsi mogelijke ge- de wasch maar uit huis geven", zucht
luk te brengen aan het grootst moge- 1 moeder en vader, die met zijn hoofd
lijke aantal menschen.
Om dit te bereiken moeten er maat
regelen genomen worden. Verschil
lende van die maatregelen hebben
tegen de lijnen loopt, spreekt van een
gemeentelijke wasscherij, die heelwat
verbetering brengen kan.
Evenwel, een mensch kan wel wal
bun tegenstanders, wier verzet voort- verdragen en bet onaangename is
komt uit zelfzucht, namelijk wanneer daarom nog niet levensgevaarlijk. Jan
zij vreezen, zelf daardoor benadeeld komt dus vrij voordeelig door do
te worden; of uit heilige overtuiging, eerste moeilijkheden heen, toidat hij
dat de maatschappij daaraan te op een oogenblik, niemand weet boe,
gronde zal gaan. Een derde bron van roodvonk krijgt. „Ja", zegt var
verzet ligt in een zekere verstijving der, practlsch als altoos, „hoe hij er
van denkbeelden, die bet meest voor- aan komt is op 't oogenblik niet van
komt bij bejaarde personen; zij zijn belang, want hij Is er eenmaal mee
van oordeel, dat de maatschappij, aangezeild. Maar hoe komt het wurm
zooals die op een bepaald oogenblik er aJ? Hier kan hij niet blijven, dan
samengesteld is, aan redelijke eischen krijgen Kootje en Mien en Stientje
voldoet en dus maar liever niet moet het ook".
worden veranderd. Als Jan Jansen's vader nu per on-
Dit is een dwaling. De maatschap- geluk In Haarlem woont, dan is hij
pij die uit levende menschen bestaat, slecht af. Want ©eu flinke, ruime ge-
is daardoor zeil een levend organis- meentelijke barak voor besmettelijke
mc, dal sieeds aan nieuwe vcranue- ziekten bestaat in Haarlem niet. J)e
ringen onueriievig is. Wenschen en oude cholerabarak, die vroeger op de
verlangens, die ons nu zeer ïngrij- Phoenix stond, vlak tegen uen spoor
pend voorkomen te zijn, zuilen over dijk aan, is aigebroken omdat de doc-
een aantal jaren, misschien met eens toren hel ding afkeurden. Maar een
zoo héél veel, weer verouderd zijn en betere bouwen, daaraan is het ge-
dan plaats gemaakt hebben^voor ge- meentebestuur nog niet toegekomen,
heel andere eischen, die wij ons op Jantje kan dus niet worden opge-
dit oogenblik zelfs nog niet kunnen nomen en steekt natuurlijk heel gauw
voorstellen, omdat wij geen kijk heb- zijn broertjes en zusjes aun, zoodat
ben op de toestanden, die dan zullen het gezin Jansen een ware haard van
heerschen. roodvonk-besmetüiig midden in de
Zoo is er in de wereld een voortdu- gemeente is. Ik overdrijf niet: op dit
rend voortgaande, geleidelijke ver- oogenblik is er een moeder n et vijl
vorming, met. een vreemd woord kinderen, alle roodvonkpatiëntjes,
evolutie, die nooit eindigen zal. waarvan er maar voor één plaats is
Sommige menschen vinden in die in een ziekenhuis. De anderen lig-
eeuwige beweging van de voorwaar- gen thuis. Het is op dit oogenblik
deu waaronder wij leven, iets hinder- grieptijd, zeker, maar ook in norma-
lijks, iets dat hen beangstigt en be- ler perioden is een flinke barak nood-
nauwt. De oorzaak daarvan is, dat de zakelijk.
aanpassing bij nieuwe toestanden een Enfin, Jantje komt door zijn rood-
zekere elasticiteit en een bepaalde in- vonk heen en gaat naar school. Hij
spanning vereischt wie nu de clas- blijkt een bijzonder vlug kereltje te
ticiteit verloor en te veel aan ziju wezen. Niet zoo'n uil, waarin de fa-
rust is gehecht, wordt er onaange- mille een valk meent te zien, maar
naam door getroffen. een knappe kop, de trots van zijn
Toch is er in evolutie niets, dat onderwijzers. En van machinerie niet
ons aan 't schrikken brengen moet. af te slaan. Al wat draait en wentelt
Er zijn twee veel erger dingen: het en rijst en daalt trekt hem aan, hij
eene is stilstand van de maatschappij weet op jeen prik, hoe een stoomma-
en verstijving, het andere revolutie, chine in elkaar zit en een dynamo,
dat wil zeggen gewelddadige omver- „Daar zit een knap ingenieur in,
werping van 't bestaande, ook van Jansen", zegt het hoofd van de school,
wat daar goeds in is, koortsachtige ,,'t Zal wel wezen", zegt Jansen,
haast in 't opbouwen van het x-ieuwe, „maar hoe komt die er uit?" Studee-
zonüer behoorlijke fundeering, zoo- ren, verbeeld je, niet aan te oenken.
dat het niet kan blijven beslaan en Ze steken saiuen de koppen al eens
de ongelukkige inenschheid te ver- bij elkaar, maar hel hoofd beeft niet.
geels er naar tracht, haar verloren veel relaties en Jansen heeie.-n.tal
balans te herwinnen. geen. En dus zal Jantje geen inge-
Verstandige democratie is dus ge- nieur worden, wat voor hem tn de
leideiijke ontwikkeling. Zooals de be- maatschappij heel jammer is: Wie
kwaaie metselaar den tweeden steen weet, wat een knappe dingen Lij er
niet neerlegt, vóór dat hij weet, dat zou kunnen doen, in zijn eigen be
de eerste vlak en stevig lig:, zoo is lang en tot voordeel van de maat-
bij den Loleidvollen democraat de schappij. „Mettertijd", zoo troost het
eene verbetering een gevolg van do schoolhoofd, „zullen er zeker van
andere. Staats- of gemeentewege maatregelen
Ik heb volstrekt niet de pretentie genomen worden, om knappe jongens
in deze beknopte artikelen een over- tot hun bestemming to brengen, al
zicht te geven Van de maatregelen hebben hun ouders geen geld."
die genomen kunnen worden, om de „Ach", denkt de vader, „wat helpt
maatschappij in democratische rich- dat mijn Jantje? Die kaïi dan wel
ting te drijven naar het Geluk. Laat grijze haren hebben!"
ik dus volstaan met een résumé van Natuurlijk Is Janije op zijn twaalf-
enkele goede dingen, op den weg, dien de aan de lagere school volleerd. Wat
de mensch aflegt van de wieg tot het nul Naar de ambachtsschool en do
8«"af- middelbaar technische school, cm 't
machinevak le leeren. Maar 't gezin
Ik noem onzen wereldburger dus is er juist niet al te best, aan toe.
Jan Jansen en wijs er op, d#at hij al Moeder is krukkend en kost nogal
vóór zijn geboorte belang heeft bij wat aan versterkende middelen. Als
een goede inrichting van onze maal-1 Jantje wat kon inbrengen, zou 't. een
schappij. Want als zijn moeder hard uitredding wezen. Het gevaar, dat hij
voort moet, mei alleen om tiaar huis- j loopjongen moet gaan worden, is
houden te besturen, maai- ook om nabij. Gelukkig is Jansen een ver
buiten de deur nog een extra duitje te standige vader, die wat voor zijn
verdienen, dan is 'l gevaar groot, dat I kinderen over heeft; hij besluit dus
Jan Jansen ter wereid zal komen als hei er maar op te wagen en Janije,
een zwak stumpertje; mocht het on-overgelukkig, komt op' den cursus
geluk daarbij komen, dai zijn vader I voor smid. Daarna leert bij op de
aan den drank is, dan i6 Jan J'.-nsen middelbaar-technische school en em-
er lichamelijk en geestelijk nog slech
ter aan toe. Hier vinden we aJ uvee
duigen, die in ónze maatschappij goed
in orde moeien zijn: het loon van den
man, moet zóó wezen, dat zijn vrouw
mei uit werken behoeft te gaan en
de woning van de familie moet ge
zellig zijn ingericht, zoodat de vader
digt als knap eieciroteclintcus. Dit
Jantjes glorietijd, 't Kost zijn vader
wel groote moeite, om hem al die ja
ren te voeden, te kleeden, van boeken
te voorzien, zijn schoolgeld te beta
len en den jongen nog een heel klein
zakduitje te verschaffen, inaur vader
is de eerste de beste niet en ontzegt
zichzelf al het mogelijke, orn zijn Jon
gen een goede opvoeding ie geven.
Jantje, in dien tusschentijd een ke
rel als.een boom geworden, doet hem
eer aan en komt met zulke goede ge
tuigschriften van school, dat hij al
gauw een mooie betrekking krijgt.
Wat belet hem nu nog, om te trouwen
met het meisje, dat hij al een paar
jaar kent en liefheeft? Natuurlijk
niets. En in den eersten tijd gaat
dan ook alles op rolletjes. Jan breng'
zijn flink weekloon regelmatig thuis
en ais er een zoon gekomen is, een
nieuw Jantje, dan is de heele familie,
danig in haar schik.
Maar nu komen er kwade dagen. De
patroon van den ouden Jansen doet
zijn zaak aan kant en zendt zijn per
soneel naar huis. Voor de jonge
menschen is dat niet erg, zij vinden
wol een nieuwen baas, maar Jan&en
is bijna zeventig, hem wil niemand
meer in dienst nemen. Kun je met je
vrouw leven van de drie gulden pen
sioen, die de patroon hem bij booge
gunst beloofd heeft? 't Is nauwelijks
toereikend voor de huishuur. Wel
komt in 't volgend jaar do twee gul
den staatspensioen er bij, maar ook
dan is er van rondkomen geen
sprake.
Jan -stelt zijn vader gerust Hij is
niet van de soort, die alle weldaden
aanneemt, maar er nooit een terug
geeft: vader beeft hem met zorg en
opoffering zoover gebracht, hij zal nu
zijn ouders steunen. Helaas, dikwijls
gebeurt het onverwachte. En dan is
het oiet altijd 't aangename. In 't
bedrijf waar Jan werkt komt groote
slapte, waar geen sterveling iets aan
doen kan (ik geloof, dat een groote
spoorwegstaking in de Vereenigde
Staten er de oorzaak van is) en een
groot gedeelte van het personeel moet
worden afgedankt. Als verstandig
man beeft bij altijd gecontribueerd
aan de vakvereeniging. Nu krijgt hij
dus zijn uitkeeririg, uiaur die haalt
niet bij zijn vroegere loon, zoodat al
vast de steun aan vader en moeder
vervallen moet. Een mopperaar is
Jan niet. Daar heeft hij nooit iets
goeds van gezien. Maar nu zegt hij
toch tegen zijn vader: „daar 6taan
we, u op uw zeventigste, pjgewerkt,
met ©en klein pensioentje en ik, klaar
om te werken, maar buiten Etaat om
het te doen, met een ontoereikende
uitkeeriiig. Die dingen inoeaten toch
beter geregeld zijn".
Voor het oogenblik laten wij de
familie Jansen m haar moeilijkheden.
Misschien zien we de meuscuen later
nog wel terug. Wat we un liun een
voudige lotgevallen lezen is dit, dat
er aan onze maatschappij nog heel
wat te verbeteren valt. En vooral in
deze dagen, nu Mr. Troelslra
door een afdwaling zonder weer
ga ons volk in onrust gejaagd
heeft, die zich begrijpelijkerwijs
uit in groote demonstraties voor
orde en rust, nu moeten wij vooral
niet vergeten, dat er aan onze maat
schappij gewerkt moet worden.
Niet voor den arbeider alléén. Er
bestaan nog tal vod andere men
schen, voor wie het leven vaak bard
kan zijn, harder dan ooodig is. Eigen
lijk is maar één procent van de men
schen financieel zeker van zijn
bestaan. De rest staat bloot aan al
lerlei verrassingen en gevaren. Maar
de arbeider het meest, omdat hij in
den regel zijn geheele loon noodig
heeft voor levensonderhoud en dus
een stootje niet kan verdragen.
J. C. P.
Burgerlijka Stand
BENNEBROEK. - Bevallen:
M. van Maris—Hoogesteijn d.
HAARLEMMERMEER. Bevallen:
H. J. RijnbeekStijnman z. J. M. v.
Grooivcld—Spaargaren d. H. A. van
Groeningen -van Gameren d. A.
Ackema—Visser d. E. ToeleLeut-
holff z.
Ondertrouwd. R. Roodenburg en
C. Korsuize, W. Trommel en J. Bras.
Overleden: T. W. Vink, 3 jaar, zoon
van J. Th. Vink. H. Schreurs, 4 j.,
z. van J. Schreurs. Jacobus Wessels,
56 j., gehuwd met C. van Eeden. J.
Th. Spierings, 20 maanden, z. van N.
W. Spierings. Geerije.de Vries, 66 j.,
weduwe van W. Wakker. C. Bliek,
6 maanden, d. van J. Bliek. A. de
Jonghvan Kleef, 44 j.
WIJK AAN ZEE EN DUIN. On
dertrouwd: L. A. van Noort en A. M.
de Waard. A. Balvers en M. Vink.
Geboren: Geeriruida Maria, doch
ter van R. Stutvoei, en M. P. Erkc-
lens. Adriana, dochter van B. van
der Mije en C. C. van Momfort.
Overleden: Adrianus Antonius Moes
man, oud 4 jaar. Anna Clasina de
Ruiter, oud 5 maanden. Margaretlia
de Vries, oud 57 jaar, echtgenooto
van G. Wernke.
Bij de vredesbesprekingen
zullen de Duitschers wor
den toegelaten als gelijk
gerechtigden.
De onderhandelingen zullen
la 't openbaar te Versailles
plaats hebben. Heeft Den
Haag als plaats voor de
vredesbesprekingen geen
kans meer?
Verschillende Entente-staten
wezen hun vredesonder-
handeiaars reeds aan.
De Entente wil alieen vrede
sluiten met een geconsoli
deerd Duitschland.
Duitsche suocesjes bij de
besprekingen over den wa
penstilstand.
Hoeft Dultsshlahd nog hoep
op 't behoud van Eizas-
Lotharingen?
Wanordelijkheden tijdens
oen Duitsehen terugtocht
door gebrek aan voedsel.
Engeland'» houding tegen
over Kusland.
Dultsehland wii van 't Bols
jewistische Rusland geen
gunsten genieten.
De ontploffingen in België.
Waarom Dultsehland op mi
litair gebied onverwachts
Ineenstortte.
"Langzaam aan gaat hei nieuws-
over de vredesonderhandelingen
druppelen.
De „Times" verneemt uit New-
York: Senator Borah deelde op nog
onbekend gezag mede, dat de verte
genwoordigers van Duitschland en
Oostenrijk zullen worden toegelaten
ter vredesconferentie, en dat alle on
derhandelingen busschen hen en de
vertegenwoordigers der geallieerde
regeeringen, met inbegrip van die
der Ver. Skaten, openlijk zullen wor
den gevoerd. Dit beteekenl, volgens
de hier geldende opvatting, dat er
besprekingen zuilen wor
den gehouden tusschen
Duitschland en de geal
lieerden en dat het pre-
precedent uit den tijd van den Bok
seropstand, toen den Chfheeschen ver
tegenwoordigers deelneming aan
den raad der natiën werd ontzegd,
niet zal gelden in het geval van
Duitschland.
Deze mededeeüngen hebben In
Amerika zoo vervolgt de Times
de grootste belangstelUr.g gewaki,
en het is bekend, dat zij de opvattin
gen van den president weergeven.
Men vermoedt dat er reeds 'n besluit
ls genomen door Amerika en de geal
lieerden.
't Zullen dus inderdaad vredes
onder handelingen zijn.
De „Daily News" deelt mede, dat
de voorbereiding van 't vredescongres
drieledig is. Te Londen zal Iet Brit-
scbe rijksoorlogskabinet bijeenkomen
om de politiek van het r»jk te ever-
wegen. Alle eerste ministers van de
dominions zullen aan de beraadsla
gingen deelnemeu en 't kabinet komt
bijeen zoodra Botha arriveert.
Dan zal er tegen midden Decern
ber een belangrijke intergeallRer-
de conferentie te Parijs zijn; Lier zul
len de gedelegeerden van gedachten
wisselen om hun inzichten met el
kaar in overeenstemming te brengen.
Hun zal een groote staf deskundigen
op militair- en marine-gebied en amb
tenaren worden toegevoegd om hen
van advies te dienen. De staf van de
Britsclie delegatie zal alleen leeds uit
een 200 officieren en ambtenaren be
staan.
Het groote vredescongres, waar de
gedelegeerden der Entente met die
I van Duitschland, -Oostennjk-llonga-
rije en Turkije (Bulgarije niet?
red. H. D.) aan tafel zullen zitten, zal
zoodra mogelijk in Januari te Ver
8 a i 11 e s bijeenkomen en zijn hoofd
kwartier ie Parijs hebben.
(ls er dus geen kans meer, dat 't
vredescongres inDen Haag bij
een komi.' Berichten uit Duitsclie
j bron gaven daar in de laatste dagen
hoop op red. H. D.)
Hoeveel gedelegeerden der Entent©
het congres zullen bijwonen, stem
men en heb vredesverdrag teekenen,
zal ter voorbereidende intergeuUieer-
d© conferentie worden uitgemaakt.
De gedelegeerden, die hier volgen,
zijn voor T raeereDdeel reeds voor
goed aangewezen; er zullen intus-
sclien nog enkele bijkomen.
l F r H k" r IJ Cleméheeau Brïatóf,
Tardieu, Bourgeois.
Het Britsche rijk: Lloyd
George, Balfour en waarschijnlijk
lord Reading, één arbeiders-gedele
geerde en een of meer gedelegeerden
van de dominions. Ook worden nog
de namen genoemd van Aaquith, Grey
en Barnes.
Ver. Staten: Wilson. Elihu
Root, Lansing en House.
Italië: Sonnino en Orlando.
België: De gedelegeerden ztjn
nog niet aangewezen.- Genoemd wor
den de eerste minister en Vander-
velde.
Japan: Tsjinda en Matsui, am
bassadeurs te Londen en Parijs.
Roemenië: Take Jonescu.
Griekenland: Venizelos.
S e r v ié: Pasjlts.
De Tsjech o-S lowaken: Ma-
saryk.
D e Z u i d-S laven: Denecz.
Rusland. Tot dusver is geen
vertegenwoordiger aangewezen.
Neutralen worden dus blijkbaar
niet uitgenoodigd.
Via Bazel wordt aan 't Hamburger
Fremdenblatt geseind, dat de confe
rentie der geallieerden te Parijs reeds
gesloten is. *t Ontwerp voor
eenvoorloopigen vrede is
goedgekeurd.
De conferentie komt in de laatste
week van November opnieuw bijeen
ter voorbereiding van de den 15den
December beginnende vredesonder
handelingen.
Deze twee berichten uit Engelsche
en Fransche bron kloppen dus niet
precies met, elkaar.
Dit ls wel zeker, dat bet nog lan-
j 'gen tijd zal duren eer de eigenlijke
vredesonderhandelingen zulJen be
ginnen. En wonneer ze dan eenmaal
geëindigd zullen zijn!
Er komen ook heel wat quaesties
aan de orde. Af en toe loki er lew
uit over het standpunt der geallieer
den.
De Engelsche minister Lord Cecil
verklaarde In een rede, dat 't niet
gaat om de Turken uit Konstajitino-
pci te verdrijven, omdat dit een over
wegend Turksche siad is. De Darda-
nelien en de Bosporus moeten in de
toeKomst volkomen vrij zijn.
j in Armenië mag geen vezel van T
Turksche bewind overblijven. AUe
onderdrukte volken moeten worden
bevrijd van 't Turksche juk.
Ook tussclien Rusland en Enge
land valt nog l©ts te regelen.
De Engelsche minister lord Ce
cil antwoordd© in het Lagerhuis op
een verzoek om inlichtingen te ge
ven, dat het onmogelijk is, over
de vraag welk© militaire actie
in Rusland gevoerd zou worden,
eendg© belofte af te leggen, ofschoon
het 't plan van d© regeering zeker
niet is Engeland, nu den oorlog, bij
na ten einde is, in ernstige militai
re operaties te wikkelen.
De jegens Engels nd gepleegde
vergrijpc-n zouden, indien een gewo
ne beschaafde regeering ze zou heb
ben gepleegd, dit land het recht ge
lgeven hebben, de wapens op te ne
men. (Applaus).
Er is dus nog wel ©en Engelsche
„verrassing" jegens Rsuland te'ver
wachten. Reeds is gemeld, dat een
Engelsche vloot naar Reval of Pe
tersburg onderweg is.
Di de Vorwarte schrijft Scheide
man n o.a.: ,Men slaat den bal tuis,
ius men veronderstelt, dat d© Natio
nal© Vergadering in de eerste plaats
den doel beeft, 'n scoort olficieel ze
gel op den nieuwen toestand te druk
ken. Ze moet de nieuwe Duitsche re
publiek naar bet buitenland toe rijp
rnoken om te onderhandelen, naar
den oeconocniachen kant toe geschikt
om zaken te doen, maken.
Het is le hop&n dat in de aller
naaste weken een voorioopige vrede
tot stand kome, die gelijk ue wapen
stilstand een voorioopige regeling
is. Den vrede voor goed zal
de Entente evenwel
al echts met. een geconso
lideerd Duitschland
sluiten.
Op d© Nationale Vergadering rust
dus vooral de taak, den volkswil in
bestendig© toestanden vorm te ge
ven en daarmee de entente elk
voorwendsel uit de handen te ©laan
om het sluiten van den bitter uoo-
digen vrede voor goed uit te stelleu. I
Sinds de Rijksdag ontbonden ©n de j
Bondsraad verdwenen is, is er geen i
lichaam dat nieuw© kredieten ken j
toestaan. Het rijk heeft editor Jnu- i
gend aan financieeie vastheid be*
hoefte. Ook daar heeft de consti-
i tuante derhalve te rekenen." 1
Feuilleton
naar het EugeUch van
CllARLES GARVICE.
55)
Je verdiende, dat ik je den nek
omdraaide, zei hij, maar maak
nu, dat je ui; mijn oogen komt. Als
je oogenblikkelijk Engeland verlaat,
zal ik zorgen, dat je geen gehrek lijdt.
Stuur je adres maar aan Tressider.
Wacht! voegde hij er bij, toen Julian
met ongelooflijk vasten tred naai de
deur liep. Zeg me eerst, dat, Judith
niets van je helsche plan afwist; dat
zij in geen enkel opzicht medeplich
tig is aan je misdaad!
Julian glimlachte. Best© Vane,
ik wou, dal ik je in dat opzicht gc-
rusi kon stellen, maar dat kan ik
niot. Ik wil niet zeggen, dal Judith
precies wist, hoc ik te werk zou
gaan, maar ik zweer, dat ze wist, dat
je uit den weg geruimd zou worden!
Als je aandachtig naar mijn bekente
nis geluisterd hebt, dan moet je dat
begrepen hebben.
Leugenaar! Moordonaarj.Lei Va
ne.
Moordenaar, dat geef ik toe;
maar een leugenaar gelogen heb
Ik tot dusverre nog niet. Dal geeft
gewoonlijk toch niets. Maar Judith:
Ja, zei wist het. En zie Je, haar woord
zal ze gestand doen, daar helpt niets
aan! Ik heb nu recht op haar en niet
jijl Hij trad dreigend en met opge
heven hand naderbij. Niet jijl Jij
zou niet voor haar gezondigd heb
ben, zooals ik. Jij
Zijn stem begaf hem opnieuw en
hij lachte.
Nu, ik go. Je zult me niet weer
zien. Als iemand het spel verliest,
zoools ik, dan do&t hij beter, te ver
dwijnen. Je zult geen las; meer van
me hebben, llij liep naar de tafel.
Mag ik even een telegramformulier
van je nemen? Graag.
Vane sloeg hem vol omzetting ga
de. Julian nam 'n formulier uit bet
standaardje, dacht even na en schreef
een paar woorden op. Toen hij klaar
was stond Jiij op, keek Vane kalm
aan en zei:
Vaai wel dan!
Toen hij d© kamer uit was, zonk
Vane op een stoel neer. Hoe lang hij
daar gezeten had wist hij niet, maar
eindelijk sprong hij op en haastte
zich naar de ha] met het plan Julian
te volgen.
Hij vloog bijna Prance in de armen,
die een kreet van ontsteltenis uitte.
Meneer Julian! riep Vane uit.
Meneer Julian? Lord Lesbo-
roughl Mylord is uitgegaan. Maar o,
mylord, bent u het werkelijk?
De heele huishouding was weldra
in rep en roer. Iedereen sprak tege
lijk en menige traan van dankbaar
heid werd gestort. Vane raakte er
zoo van in de war, dat hij vergat den
I ongclukkigcn man dadelijk te volgen.
In ons vorig nummer nam©n we
roods een mededeeling uit Rome op.
dut de Entente fclaten zullen wach
ter. m©t het sluiten van een defini
tief vredesverdrag tot de ioes'.uioca
in Duitschland en Oostenrijk-Hon-
.garij© e«n blijvend karakter gekregen
hebben.
Ook daarmede zullen nog wel vele
maanden gemoeid zijn!
L'it Berlijn wordt gemeld. De Duit
sche commissie voor den wapenstil
stand publiceert een nieuw rapport
over de onderhandeJingen in 't Fran
sche hoofdkwartier.
Foch ging op verschillende tegen
voorstellen in en beantwoordde ze-
Een belangrijk succes behaalde da
commissie in de Elzas-Lothoring-
sche kwestie. Zij zelte door, dat in
de Fransche voorwaarden de uit
drukking „Pays envahïe" werd er-
vangen door de rijkslanden. Deze
worden dus niet meer als bezet gebied
beschouwd en daardoor zal het mo
gelijk zijn bij de vredesonderhande
lingen de beginselen van Wilson toe
te passen, op de EÏzas-Lotharingsche
quaestle.
Verder werd bereikt, dat bet. be-
etuur de wetgeving en de rechts
spraak in het gebied op den linker-
It ij noever onveranderd, dus Duitsch,
blijft-
Een verdere concessie is dat het
nle*. vasthouden aan den ontruimings-
terinijn geen reilen zal zijn voor het
opzeggen van den wapenstilstand.
Nieuw is de mededeeling, dut de
Duitsche troepen in Oost-Afrika zich
niet onvoorwaardelijk behoeven over
/te geven, maar dat voor hen eervolle
al tucht is bedongen. Zij zulJen tot de
aankomst van Duitsche schepen te
Zanzibar door de Entente verpleegd
worden. Ten slotte mag Duitscbland
ook zijn oorlogsschade opgeven.
Tot zoover dit bericht-
Heeft Duitschland nog eenige hoop
op Eizas Lotharingen? Namelijk, dat
onder de burgers een stemming
wordt uitgeschreven, die dan ten
gunste van Duitschland zou uitval
len?
We gelooven, dat dit een ijdele
thoop voor de Duitschers is. Nu de
Franschen eenmaal ElzasLotha
ringen weer zijn binnengetrokken,
zullen ze er ook wel niet meer uit
gaan!
"De Russische regeering heeft een
streep gehaald door 't vredesverdrag
van Brest-Litofsk. Zij heeft zich tot
de Duitsche regeering gewend met 't
verzoek een nieuwen vrede op waar
diger grondslag t© sluiten. Hierop is
Duitschland evenwol niet ingegaan,
onder opgaaf van 't motief, dut de
hervorming in H. Oosten thans slechts
de taak van 't vredescongres kan zijn.
De Russen denken intusschen niet
slecht over de Duitschers. Zij hebben
graan aangeboden en reeds twee trei
nen met meel afgezonden.
Duitschland heeft- evenwel... gewei
gerd deze schenking te aanvaarden,
onder mededeeling. dat de Entente
reeds aan Duitschland toezending
van voedsel heeft beloofd.
Duitschland heeft ook het voorstel
van Rusland om een „Bond van
Landen in midden-Europa op Bols-
jewistischen grondslag" te vormen,
afgewezen.
Tct vn toe is gemeld dat do Drug-
tocht van *t Duitsche leger ordelijk
was.
Nu wordt evenwel uit Berlijn aan
't Handelsblad gemeld: „In Baden en
Wurthemberg schijnt het niet gelukt
te zijn een ordelijken terugtocht t©
waarborgen. De verzorging van de
troepen is niet in orde en de sol
daten helpen zichzelf waar zij maar
levensmiddelen vinden. Onder de
boeren moet een verbitterde stemming
heerschen. Aangezien er geen bo-
scberming van overheidswege is, ste
ken de boeren zelf de handen uit de
moutten. In de steden, die overvol
zijn, moet de toestand eveneens zeer
netelig wezen".
Reeds hebben de Franschen bun
intocht in Saarbriicken gedaan.
Donderdag zal "t Fransche leger
Straatsburg binnentrekken.
't Amerikaansche leger heeft reeds
Loriguy bezet-,
Verspreid nieuws
De ontploffingen In Belf iê.
Nader wordt nog gemold Maan
dagavond omstreeks 10 uur is op het
station te Hamont ecu Duitsch© inu-
nitietrein ontploft. Vele ontploffingen
volgden slag op slag, tot eindelijk niet
©en zeer zware ontploffing ©en waggon
met granaten in de lucht vloog. De
granaatscherven kwamen neor op het
gehucht Schoot, «ïabij Budel, wa n-
Bijna alle ruiten werden verbrijzeld eu
Eindelijk liet hij toch een auto voor
komen en reed in vliegende vaart
naar het station. Maar Julian wus
reeds vertrokken met den trein, die
enkele minuten voor Vane's komsi
weggestoomd was.
HOOFDSTUK XXVIII.
Dorothyl gilde Polly, toen Nina,
na bijna onhoorbaar getikt te heb
ben de welbekend© kamer in Percy
Street, binnentrad, de kamer, waur
zij zulk een liefderijk onderkomen ge
vonden had, de kamer, waar zij hoe
den had opgemaakt en waar zij o
wonderlijk gebeuren! toorieelsmk-
ken voor meneer H&rcourt geschre
ven had. Dorothy! Met ti'anen in
de oogen sloot Polly haar vriendin in
de armen.
Wal zie Je er goed uit en wat
wat Dorothy wat is er me; je ge
beurd? Je hebt er nog nooit zoo geluk
kig uitgezien, zelfs niet op den pre
mière-avond van je stuk. Ga zitten.
Laat ik je nog eens kussen. En ver
tel er me nu eens alles van! Heb je
he» geheimzinnige eiland gevonden
en zie je er daarom zoo stralend van
gelul; uit?
Ja, ik heb het gevonden, Polly,
antwoordde Nina; maar ik heb nog
iets anders gevonden en dat is het
wat mij zoo gelukkig maakt. Je zult
het nooit raden! Kom, wat dichter bij,
dan zal ik het je influisteren!
Polly knielde naast haar neer en
Nina fluisterde, blozend nis een
schoolmeisje, één enkel woord, .waar
op Polly uitriep.
Wat! Jc man! Dorothy! Wie
ie is dat? Vertel het me gauw!
Toen Nina haar alles ver-eld bad.
bleef Polly haar nog met open mend
aanstaren.
Getrouwd, zonder dat ik hel
wist! En dan nog wel met een graaf!
Lady Lesborough! O, die arme Lord
Sutcombe! Nina legde haar hand op
Polly's mond, maar deze vervolgde:
Gravin! En ik, die j© altijd als een
gewoon iemand behandeïdel En
locli
Meende je wel eens, dat ik een
vermomde prinses was of zoo iets.
Dwaze Polly! Ik denk, da; je mijn
man erg aardig zult vinden.
Hem aardig vinden! Ik zal
doodsbang voor hem zijn!
Ben je dan ook bang voor Lord
Sutcombe?
O, maar dio is niet zoo hoog in
rang. Hoe ziet hij er uit, Dorothy?
Nina lachte zachtjes voor zich
heen en haar oogen namen ©en droo-
merige uitdrukking aan.
Hij is groot en 6terk en heeft
een knap gezicht; erg verbrand met
oogen, dieZe onderbrak haar
woorden met een lach.
Polly- keck naar het stralende ge
zichtje en zei:
Nu zui je wel geen stokken meer
schrijven, Dorothy!
Waarom zou ik niet? zei Nlna.
Praat ©r vanavond maar eens met
mijn man over!
- Vanavond?
Ja, zei Nina, die om Polly's ver
schrikten toon moest lachen. Hier
is een briefje van Lady Vivienne. Ze
verzocht ons allemaal mee naar den
Monnees-schouwburg vanavond en
vraagt of wij dan bij hun komen sou-
peeren. Ik verheug er me erg opl
Het stuk werd uitstekend gespeeld.
Nina half verscholen achter het gor
dijn van hun luge, had een blos van
genoegen over hel succes van haar
werk en he; was vermakelijk om te
zien met hoeveel vuur Vane na ieder
bedrijf applaudisseerde.
Na afloop gingen zij naar Evere-
leigh Court, waar de Su'.combes voor
een soupertje gezorgd hadden.
Na Vane's hartelijke begroeiing en
vriendelijken blik kwam Polly wat
meer op haar gemak.
Ik heb uw spel meermalen met
groote bewondering gadegeslagen,
juffrouw Bainford. Hoe weinig giste
Ik toen, dat u de beste vriendin van
mijn vrouw was. zei hij, terwijl hi
haar de hand drukte. Ik kan u
niet zeggen, hoe vaak zij en Ik ever
u gesproken hebben, en hoezeer |k
verlangd heb u eindelijk te leeren
kennen en u vooral uw goedheid je
gens haar dank te zeggen. Ik hoop,
dat u mij voortaan als uw vriend
zult beschouwen.
Gedurende het souper gleed er nu
en dan een schaduw over Vane's ge
laat. Hij kon de gedachte aan Julian
niet geheel van zich zetten.
Hoe denk jullie, da; het met hem
gaan zal? had hij Letchford eq Sut
combe aan hot begin van deD avond
gevraagd.
Hij zal Engeland wel verluien,
zei Sutcombe. Misschien ls hii ai
wel weg.
ermoedelijk. zal hij zich wel
dood drinken of bij een slemppartij in
Parijs of Weenen doodgestoken wor
den, meende Letchford.
We moeten hem opsporen, zei
Vane rustig. Er moét voor gezorgd
worden, dat hij fatsoenlijk knn le
ven.
Vane had getracht h©i beeld van
zijn ongelukkiger! neef gedurende deu
verderen avond uit zijn geest l© ban
nen en was hierin gedeeltelijk ge
slaagd, toen een der bedienden \;:n
Sutcombe naar zijn meester toekwam
en hem iets influisterde. Zich bij lie;
gezelschap excuseerend©. stond Sut
combe op en verliet dc kamer. Na
enkele oogehblikken kwam hij terug
en wenkte Vane. Vane ging naar
hem toe, Sutcombe sloot de deur ca
nam hem mee naar de bibliotheek.
Ik vrees, dat er iede gebeurd is,
Lesborough. zei hij. Die arme
Chandos Orme is er. Hij meest J©
noodig spreken, zei hij
Zij iraden de bibliotheek binnen.
Sir Chandos was aan de tafel gezeten
met een glas voor zich, dat cognac
bevat had, dat Sutcombe hem ge
geven had. Hij stond op en stak Vane
een bevende band toe.
Hoe gaat het j©? stotterde hij.
Ik dacht wel, dat ik je hier vinden
zou.
(Slot volgt).
