Hmheni Dagblad
Wllhelma nu lassauve
Feuilleton
Ooor liet lot verbonden
Buitenland sch Overzicht
TWfcEDE BLAD.
Donderdag 21 Hareuiliar 1918
(Wilbelma van Nassauwe
Van Holland'# dierb'ren grond,
llw Neérlond blijft U trouwe
Tot aan den jougslen stond.
Priijcetse van Oranje
Prins Wiliein ons zoo waard,
Bleef In den strijd met Spanje
.Aan onze zij geschaard.
In kommervolle tijden
Was Hij op heil bedacht
Voor ons behoud te strijden
Ileeft steeds Zijn Huls getracht
Dat Huis kwam vrijheid brengen.
Die groeikracht van een staat
Die balsem weet te plengen
Waar 't dwangjuk wonden slaat.
Deed .NeèrlAnd diep door sin arte
Bij moord en bloedplakkaat
De Prins, die 't noodty tartte.
Werd ons een toeverlaat
Zijn broeders van Nassauwe»
Zij hudden in dien tijd
Vol moed, beleid en trouwe
Aan Neêrland zich gewijd.
Hun geld en goed gegeven
En aan het hoofd van 't heir,
Ontvlood hun heldenleven
Op 't Lloedig veld van eer.
Een zoon, den Prins ontstolen,
Wreedaardig weggeleid,
Werd op des vijands scholen
Tot Spanjaard opgeleid.
Eti cindTijk dierf llij 't leven
Door 's valschen moordershand;
Zijn laatste woord Mi 't sneven
Was nog voor Nederland.
Den grond door Hem verkoren,
Tot bakermat gewijd,
Waar eens de dag zou gloren
Der onafhanK ttn.Tieid.
Dang bleei liot volk iu rouwe.
Betreurde diep den dood
Van Willem van Nassau we,
Hun redder in den nood.
Die moed aan w ijsheid paarde
Met onverflauwde kracht,
Geen zorg of arbeid spaarde,
Als 'i ons slechts uitkomst bracht
Maar Maurils vast beraden
F.n 's Prinsen tweede zoon,
Belust op heldendaden
Betrad zijns' Vaders troon.
Hij trok zijn heldendegen
Eu wreekte Willems dood.
Trok vest op veste tegen
En pun wat weerstand hood,
In Maurils van Nassauwe
Vond Neêriand wéér den held,
Die, 't vaderland getrouwe,
Voor 't volk zich had gesteld.
Na Maurits komt zijn broeder
Prins Froed'rik aan 't bewind
Een dapper wijs behoeder,
Die elau bij stad lip-wint,
Nu volgden gulden jaren.
De „Gouden Eeuw" genoemd.
Dit om haar scliatverg&ren
En geestkracht wordt geroemd.
Toen Kunst en Wetenschappen
Ontkiemden tot een macht,
Die tot de hoogste trappen
Die twee factoren bracht.
Aan 't gauscb verbaasd Europe
Gaf Neêrland toen een blijk,
Hoe moed en vaste hope
Een kracht zijn van een rijk.
Geëerd door heel de aarde.
Gerugsteund door zijn macht,
Werd Holland toen van waarde
Ais wereldrijk geacht-
Van deze guldein tijden,
Heiaas, wordt ook gemeld,
Hoe twist en tweedracht dijden
Gesteund door ruw gewela.
Do moord op de De Witten
Was 't eind van dezen twist.
Toen t volk door 't moord verhitten
Van rêe noch raad meer wist.
Aan Willem van Oranje
llet Kind van Staat genoemd.
Vermaagschapt aan Brittagne
En om zijn moed beroemd,
Gaf men loen 't roer der landen
Ais redder in den nood.
Gedragen op do honden.
Als Nassau's telg vergood.
Nu kwam de moed wèer boven
Het recht werd wéér horstele^
ln eigen kracht gelooven,
Schiep menigeen lot held.
naar het Engelzch van
CHARLES GARVICE.
M)
Wat bedoelt u, Sir ChandosY zei
Vane. ls er iets gebeurd?
Iets gebeurd? Dat zul jij toch bet
beste weten. Sutcombe, schenk me ln
hemelsnaam nog eens ln. Ik ben zoo
van streek, dat lk nauwelijks weet,
wat ik zeg of doe. Neen, geen water
er bij als 't u blieft.
Zij zagen hem het glas, schoon niet
zonder morse.i, In één teug ledigen.
Toen wendde hij zich opnieuw tot
Vane en zei:
Wat beduidt dit alles? Het Is
een allermalste geschiedenis. Ik vind
bet lang niet netjes van Je, dat moet
lk zeggen
Als u me eens precies verleide,
Wat u eigenlijk bedoelt. Sir Chandos,
zei Vane.
Ik heb het over Judith, dat weer.
je heel goed, antwoordde Sir Chan
dos.
Over Judltii? Vane kreeg een
Vaag vermoeden. En wat is er dan
met haar?
Waar is ze? Wat hch je met
haar gedaan? vroeg de oude man op
Liegenden toon.
Ik? Ik heb Judith in geen maan
den gezien.
*- O, dat js onzin? bromde Sir
En t leger van vier rijken
Op Neerland afgestuurd,
Moest voor ons „hoopken" wijken,
Door helden aangevuurd.
Na hem eon Fiïeschregeerder,
Die thane ton trone gaat.
Een jeugdig kloek beheerder
Voor onzen glorie staat.
In meen'gen slag gegeven,
Toont Friso grooten moed,
Hij llet helaas! het leven,
In Hollands diepen vlood.
Ach bitt're droeve tijden
Zijn toen voorbij gegaan.
Op 't laatst ving zelfs het scheiden
Van 't dierbaar Holland aan.
Wijl 't Stamhuis plaats moest maken
Voor Frankrijks Oppermacht,
Die in haar aad'laarskaken
Ons land ten onder bracht
Schier biddend zag toen ieder
Naar 's lands verlossing uit;
Wêer naar den Oud Gebieder,
Zoo grens'loos wreed misduid.
Doch eind'iijk klonk de mare
Langs 't Scheveningschc strand.
En jubelde de schare:
„Prins Willem wêer in 't land".
Sinds had wéér 't land Oranje,
Den veel geliefden held,
Als vlucht'ling uit Brittagne
Naar Holland toegesneld.
Bij Waterloo zou 't blijken
Hoe Hij den hoon vergat
Toen Hij met smaad moest wijken
Door Patriot beklad.
Als-Hij nu hoort de mare:
„De keizer weêr in 't veld".
Heeft hij arui 't hoofd der schare,
Den kroonprins aangesteld,
Die dapper beeft gestreden
En met verêende macht,
Gevaar noch dood vermeden
En vrijheid weêr gebracht.
U, Prins, die ons bevrijdde,
Aan U den lof gewijd.
De roe die toen kastijdde
Hebt Gij van ons geleid.
Als Koning „Wilm" de Tweede
Bestijgt de held den troon;
Bracht ook den Belg tot rede,
Die afviel van de kroon.
Wilhelmus, bij 't verscheiden,
Liet Nêerland aan zijn zoon,
Die, wars van bloedig strijden,
Den vrede vest ten troon.
Deez' derde Willem Oranje
Bracht bij zijn tweeden echt,
One Emma uit Germanje
Door liefde aan 't volk gehecht.
En die de têere banden
Wêer bond, gelijk weleer;
Zij schonk der Nederlanden
Een telge Nassau's wêer.
Wilhelma van Nassauwe,
Van Nêerlands dierb'ren grond,
Uw volk blijft U getrouwe,
Tot aan den Jongsten stond.
X.
Dc Duitsohe regeering stelt
zich onder toezicht van het
Uitvoerend Comité der
arbeiders en soldaten.
De llnksehe groepen der re
volutionairen hebben be
zwaar tegen het spoaoig
bijeenkomen der Constitu
ante.
De Dultsche oorlegssohapen
zijn ontwapend uitgeleverd
't Levensmiddelenprobleem
voor de geheele wereld.
Amerika helpt zooveel het
kan.
Gaat de macht aan de tegenwoor
dige Duitsche regeering ontglippen?
De „Uitvoerende commissie" van
de Arbeiders- en Soldatenraden ln
Groot-Berlijn had een vergadering
uitgeschreven. Daarin werd door
de woordvoerders verzekerd, dat
de burgerlijke partijen willen aan
sturen op een spoedige verkie
zing van de Constituantie, om daar
door weer de macht aan de burger
lijke partijen te hergeven. „Maar"
zoo werd verklaard „dat zal hun
niet gelukken. Wij willen geen de
mocratische republiek, maar een so
ciaJe republiek".
Haase (onafhankelijk socialist) ver
klaarde, dat de „Raad van gevol
machtigden" (de tegenwoordige Duit
sche regeering) niet ongenaakbaar ln
de wolken kan tronen, daar hij zijn
kracht uit de massa's van het volk
moes putten. Tot dusver heeft een
kleine minderheid de groots massa
van het volk geknecht en de revolu-
Chandos. Die vlieger gaat Diet op.
Je hebt om haar gezonden
Ik? zei Vane. U vergist u.
Dat lieg Jel schreeuwde de oude
man. Ik heb de bewijzen bij me.
Je hebt om haar gezonden: jij weet,
waar ze ls. En lk zeg je dat het niel
netjes van je ls dat dat
Hij keek hulpeloos om zich heen en
tas'.te naar het Jedige glas. Vane
greep hem bij den arm.
Zegt u in hemelsnaam wat u be
doelt! sprak hij op ernstigen toon.
'U zegt dat Judith weg is. Sinds wan
neer wordt zij vermist?
O houd toch op m«t je gehuichel,
Lesborough! Jij weet natuurlijk het
best, waar ze zich bevindt Als Je het
goed met haar meent, als je met
haar wilt trouwen, waarom zeg je
het dan "let ronduit? Waarom 6pee!
Je dan niet open kaart? ls er nog wat
cognac in die karaf, Sutcombe?
Straks, straks! zei Vane, den
ouden man nog steeds by. den arm
houdend. Sir Chandos, lk verze
ker u op mijn woord van eer, dat ik
niet weet, waar uw dochter, is.
Dat is een leugen, zei Sir Char-
dos, verwijl hij trachtte zich in pos
tuur te zetten. Hier heb Je hel
bewijs!
Hij stak de bevende vingers ln zijn
zak, haalde er een telegram uit en
reikte het Vane over. Deze greep het
en las hardop:
„Ik leef en ben gezond. Ik vergeef
Je het gebeurde. Ik verlang naar je.
Kom vanmiddag om vijf uur op No.
24, Ponson Street, Chelsea.
Vane",
Eén nogenblik bleef bij stom van
verbazing op die woorden et-aren.
tie zou hare waarde verliezen als weer
een minderheid over de massa's ge-
b'eden kon. De arbeidersklasse is de
overwegende macht des volks, de
bourgeoisie slechts een klein deel. De
Uitvoerende Commissie heêft ieder
oogenblik de regeering te éontrolee
reu. Ook het proletariaat heeft de
itaak een sociale regeering vooruit te
drijven. De Constituante kan niet
thans bijeengeroepen worden. Daor
voor zijn voorbereidende werkzaam
beden noodig.
Ebert knikte 2ijn collega toestem
mend toe.
De vergadering eindigde met, het
aannemen van een motie waarin uit
gesproken wordt, dat de arbeiders
zich de vruchten der revolutie niet
zullen laten ontnemen. Geêischt wordt
de bijeenroeping van eer gedelegeer
denvergadering dei arbeiders- en sol
datenraden in geheel Duitschland.
Deze vergudering moet een „Centralen
Raad der Duitsche arbeiders- en sol
datenraden" kiezen, «11e een grondwet
moet ontwerpen ln overeenstemming
met de grondhegmseiem van de pro
letarische democratie.
Ebert en Liebknecht gaven slechts
persoonlijke opmerkingen ten beste.
Ebert sloot zich i naose aan. Ueb
knecht eischte de sociale revolutie.
Ledebour verdedigde de stelling,
dat het proletariaat de macht, welke
het thans bezat, geheel moest aan
wenden om de vorming van een so
cialistische republiek te verzekeren.
Onder de heerschappij van het kapi
talisme zou er geen democratie kun
nen zijn.
Erie dus weikans, dat
er voorloopig niet vee
van de Constituante in
Duitschland komt.
Eerst was, naar men weet, bekend
gemaakt, dat de verkiezingen op i
Februari zouden plaats hebben, maar
Inmiddels deelde de regeering mede,
dut alles voor dien tijd niet in orde
kan komen, zoodat het tijdstip later
moest vallen.
In een vergadering van den Arbei
dersraad te Bremen is ook gesprt,
tegen een spoedige bijeenroeping der
Constituante. De onafhankelijke soci
alist Henke was tegen vrouwenkies
recht voor de Constituante, omdat de
▼rouwen nog niet voldoende politiek
onderlegd zijn en 't spook van 't Bols
Jewisme vreezen.
Er blijkt intusschen, dat de Duit»-
sche regeerders niet eenstemmig den
ken over de bijeenroeping der Con
stituante. Dr. Preuss. staatssecreta
ris, verzekerde, althans nog Dinsdag
middag, dat de regeering alles zul
doen om het tijdstip van de verkie
zingen voor de constituante te ver-
buusten.
Dr. Preuss behoort evenwel tot de
meest burgerlijke richting in 't mi
nisterie, de meerderheid bestaat uit
socialisten.
Uil «ie nadere belichten blijkt, dat
dc arbeiders en soldatenraden Ie
Berlijn trachten nog grooter macht
over de regeering te krijgen.
In een dee. van onze vorige oplaag
ie reeds het bericht opgenomen, dat
een bespreking plaats had tusscheu
de regeering en de arbeiders- en sol
datenraden te Berlijn. Besloten
werd dat de m i n i s e r s u M s l u l
tend de uitvoerende amb
tenaren van het Ul.t.voe
rend Comité zuilen zijn
en dat zij hun functiën
onder controle en vol
gens aanwijzing van het
Dat wil dus zeggen: geen zelfstan
dige regeering meerl
De arbeider*- en soldatenraden ln
de marinehavens hebben een besluit
genomen om een comité in te stellen,
dat bevoegd is tot het geven van
militaire bevelen. Het comité is ge
vestigd te Wilhelmshafen.
Ook dus weer een machtsuitbrei
ding der A.- en S.-raden. Intusschen
rijst daartegen ook verzet.
De president van den Rijksdag Feb
renuach heeft bij de regeering gepro
testeerd tegen de ontbinding van den
Rijksdag.
Er komt evenwel steeds meer ver
zet tegen de Berlijnsche richting.
ln Zuid-Duitschlond moeten de Ar
beiders- en Soldatenraden zich uitge
sproken hebben voor een spoedige bij
eenkoming der Constituante.
De „Taglicbe Rundschau" verneemt
uit Müncben:
„In geheel Zuid-Duitschlond ver
klaart men zich ten sterkste tegen
het terrorisme te Berlijn. D e v r a a g
Z u i d-D uitschland van het
Noorden te scheiden,
wordternstigoverw oge n".
De „Augsburger Abendzeitung" te
München scbrijft:
„De oproep van de extremistische
partij in Berlijn tegen een burgerre
publiek beteekent niet slechts bet be-
Toen uitte hij een kreet en trok Sut
combe mee de kamer uit.
Mijn hemel, fluisterde hij. Dat
heb ik niet verzonden. Begrijp Je niet,
wie dat gedaan heeft?
Hij vroeg mij om een telegram
formulier, schreef er een paar wo«y-
den op en heeft het zeker aan het
station verzonden. We moeten er da
delijk heen. Zend Letchford naar bin
nen om den ouden man in bedwang
te houden. Kom! Er is geen oogen-
blik te verliezen. Vijf uur, dat Is al
uren geleden.
Binnen de vijf minuten bevonden zij
zich reeds op weg. Zij bereikten het
huis Vane herkende het bij den
eersten aanblik doch zij vonden
het schijnbaar leeg. De zware deur.
waaraan zij klopten, werd althans
niet geopend.
Vane riep een politie agent aan.
Ik weet geen ander middel! zei hij.
In enkele woorden vertelde hij dezen,
wat hij vreesde. De politle ageni
sloeg een ruit van de benedenverdie
ping in en opende daarop de voor
deur voor Vane en Sutcombe.
Bij het licht van zijn lantaarn vlo
gen zij de trap op. Een sterke geur
vari chemicaliën kwam hen tege
moet. Vane kreunde. Hij kende dien
geur.
Er schijnt ergens brand te zijn,
meneer, zei de politie-agent Wat
'n eigenaardige lucht, bepaald een
verstikkende walm! 't Sclnjnt u.it deze
kamer te komen. De deur is cp Bïotl
Open moet ze! riep Vane op hee
eclien toon.
Ze duwden er uit alle macht tegen
en eindelijk brak het slot en vielen
ze bijna naar binnen. De man hield
gin van een burgeroorlog in Duitsch-
I land, met onoverzienbare gevolgen,
maar is ook *t teeken om de vredes
onderhandeling af te breken en deD
opmarsch der Ententetroepen ln
Duitschland te vergemakkelijken. Ge
heel Zuld-Dultschland moet zich van
de Berlijnsche bloedheerscbappij af
scheiden".
Er zijn dus nieuwe moeilijke dagen
voor Duitschland in aantocht!
De Kölnische Ztg. verklaart, dat als
de Entente de voorwaarden voor den
wapenstilstand niet verzacht, 't Duit
sche volk zal hongerlijden. „De En
tente-volken moeten zich wèl afvra
gen of zij ln hun eigen belang en ln
het belang van een rustige toekomst
een chaos in Duitschland kunnen
wenschen".
De Duitsche regeering heeft zich op
nieuw met een verzoek tot de Entente
gericht, om niet al 't gevraagde spoor
wegmateriaal te behoeven uit te le
veren. Anders loopt 't niet alleen met
de voedselvoorziening spaak en kun
nen ook niet de krijgsgevangenen
naar Frankrijk teruggezonden wor
den.
De demobilisatie in Duitschland
baat geregeld voort. Eiken dag pas-
seeren 100.000 Duitsche soldaten
Frankfort om verder Duitechl&nd ln
te trekken
De Entente-legers rukken nog steeds
op. Behalve Met» is nu ook reeds
Nancy bezet. Generaal, nu maar
schalk Pétain, trok deze stad binnen
aan het hoofd zijner troepen. Hij
werd geestdriftig toegejuicht.
Te Metx is geen verstonne van de
orde voorgekomen, behalve dat het
volk do standbeelden van Keizer Wil
helm I, Keizer Frederik en Prins Fre-
derik Karei omverwierp.
De Vo88. Ztg. deelt mede, dat de
Duitschers de uit te leveren oor
logsschepen (ingevolge het verdrag
van den wapenstilstand) hebben ont
wapend.
Zullen de geallieerden daarmee
genoegen nemen?
De eerste 30 uitgeleverde Duitsche
duikbooten zijn In Harwich aange
komen.
De Berl. Lok. Anzeiger meldt, dat
alle gevorderde Duitsche schepen
reeds zijn afgeleverd. De geallieerden
kunnen hun bedreiging om Helgo
land te bezetten, dus niet volvoe
ren.
Hoover, de Amerikaansche contro
leur der voedselvoorzieni ng legde de
volgende verklaring af, alvorens hij
naar Europa vertrok
„De voedingkwestie is ihaus buiten-
gewoon ingewikkeld. Van de landen
in Europa, door 302 milhoen men-1
schen bewoond, zijn er daadwerkelijk
slechte cirie, Zu:d-Rus!and, Denemar- j
ken en Hongarije, waarin zich 40 mil-
lioen menscnen bevinden, wier voed
selvoorraad voldoende ia tot den vol
genden oogst, zonder dat invoer nood
zakelijk is. Amerika heoft een sur
plus van 18 tot 20 millioen ton levens
middelen en de toestand kun worden
beheerscht, indien deze overgebracht j
kunnen worden. De moeilijkheden I
worden vermeerderd door het feit, dat
in de landen van meer dan 200 mil
lioen menscbcn thans ernstige ongere
geldheden plaats hebben, terwijl de
boeren ophouden de producten ter
markt te brenger, en daardoor de
moeilijkheden der steden doen toene-
men. Er zijn reeds lang schikk.ngen j
raakt volgens welke de ge&llieer-
vaD levensmiddelen kunnen wor
den voorzien. Daarna moet de blokka-1
de zooveel mogelijk verzacht worden, j
zoodat de neutralen in Europa, die
thans gerantsoeneerd zijn, voor hunne
volken zullen kunnen zore dragen.
Een and6r probleem moet worden op
gelost betreffende de 50 mi!boen men-
schen in Noord-Rusland, daar het on
mogelijk is de bevolking te bereiken,
tengevolge van bet ontbreken yan
transportmiddelen en de ontwikkeling
van zuivere anarchie. Millioenen al
daar zuilen gedurende dezen winter
geen hulp kunnen ontvangen. Dan is
er nog een groot prob'eem, n.l. de toe-
Btand der vijandelijk© volken, met
omstreeks 90 millioen menschen. Het
gaat er niet zoo zeer om hun bulp te
verleenen maar om de blokkade, wel
ke gedurende den wapenstilstand
blijft, voortduren, té verzachten, zoo
dat zij voor zicb het noodige kunnen
aanschaffen, en tengevolge daarvan
een stab.le regeering Krijgen. Er zal;
niemand zijn om vrede mede te slui
ten tenzij de anarchie bedwongen en
een stabile regeering gevestigd wordt
in deze vijandelijke stateu. De ge-
rijn lantaarn in de hoogte, maar er
stond zooveel rook, dat zij eerst niets
konden onderscheiden. Dit was de ka
mer, waar Vane zijn eersten maaltijd
met Julian Shere genutlifed had. Toen
de damp door de open deur wat weg
getrokken was, zagen rij twee ge
daanten. De eene was die van een
vróuw, achteroverliggend in een an
tieken stoel. Het galaat zag lijkwit, de
oogen waren open. Aan haar voeten
lag een man, even bleek als zij ,de
oogen naar bet gelaat van de vrouw
starend, die hij had liefgehad en
gedood.
Zij bogen zich ontzet over de twee
gedaanten heen; toen schudde de poll-
tie-agent het hoofd.
Do dame is dood, heeren, fluister
de hij.
Een enkele blik overtuigde hen, dat
de man, die aan haar voeten lag,
eveneens dood was.
Vane wankelde naar de deur van
het laboratorium. Daftr Tn het spiri-
tus-fornuis flikkerde nog een vlam
metje en de verstikkende walmen ste
gen nóg op uit het restje van het hel
sche mengsel in den ijzeren pot. Hij
sukte bijna, zooals hij in de Toove-
naarskumer bijna gestikt was! h
gooide den pol om, wankelde naar
het raam en drukte een paar rullen
in. Toen liep hij terug naar tic twee
onbewegelijke gedaanten in de ijdele
hoop, dat de politie agent zich vergist
kon hebben.
Maar deze wilde niét, dat hij ze
aanraakte.
Er is niets aan te doen, meneer,
zei hij. Ze zijn belden dood. - En
wat 'n vreeselijke doodl
Het moet een ongeluk zijn ge
rechtigheid verdacht dat een reeee-
r'.ag wordt ingesteld, om boete te doen
voor het aangedane onrecht. Dit kan
met geschieden terwijl er anarchie
heerscüt en deze wordt gevolgd door
hongersnood.
ln een ander bericht wordt uit
Washington gemeld Amerika heeft,
reeds 2Ö0.000 ton levensmiddelen ver
scheept met beotemming naar Frank
rijk, België en Oostenrijk.
De „Daily Mali" meldt uit Parijs,
dat men verwacht, dai Clemenceau
zal worden gekozen als permanent
voorzitter van het vredescongres, ter-
wij] ilson verzocht zal worden be
paalde bijeenkomsten, zooals vermoe
delijk de openingsvergadering te lei
den.
Wilson zal eerst naai Engeland
gaan en dan naar Frankrijk.
De Staatssecretaris Lansing zal
reeds de volgende week voet ln
Frankrijk zet,ten.
Binnenkort zal te Parijs een groot
feest gevierd worden om de wapen
successen te herdenken. De koningen
van Engeland, Italië, België Servië
en Griekenland zullen daarbij dan
tegenwoordig zijn, alsook president
Wilson.
Verspreid nlauws
De Koninklijk* Intocht to
Antworpoa.
Uit Antwerpen wordt ons geeclire-
ven Dinsdagmorgen deed koning
Albert, vergozeld van koningin Eli-1
aabeth, Pr.na Leopold en Prins Char
les, zijn blijde intrede ln de Schelde-1
stad. ""ingehaald op een wijze, zooals
nooit te voren een vorst werd begroot. I
De geestdrift van de geweldige menig
te, die laars den heelen weg. welken!
de -Koninklijke familie passeerde, in
dichte drommen was geschaard, was
senior met te beteugelen. Op aJie
balkons, aan alle venster» en cakon, 1
tot zelfs in de boomen van de boule-
vards, waren blijde Antwerpenaren
8&anigepakt. Van tal van vensters
werden bloemen en bouquetten op de
koninklijke auto geworpen, die op
sommier© oogen blikken als over een
tapijt van bloemen reed. In de auto
van het koninklijk paar en de prinsen i
hoopten zich Chrysanten op. De kap I
was bedolven onder kransen. Zoo i
zette de Kon.ng zijn zegetocht door dej
sud voort. Ontroerd, verrukt, mee-
gesieopt door hunne vervoering, juich- I
ten de menschen, terwijl zij met sak- j
doeken en hoeden zwaaiden en niet
moede werden het „Leve de Koning 1" j
„Leve de Koningin!' „Leve de Prin-
»eu 1" te herbalen.
De sympathieke vorst, die de gene-1
raalsuniform droeg, waa merkbaar j
onder den indruk van deze geweldige
vervoerende geestdrift, waardoor de
bevolking, na bevrijd te zijn van vier
jaar moreelen druk. zich liet mee-
sleepen. De Koning keek ernstig, ter
wijl hij steeds opnieuw salueerde.
Wanneer een n-euwe uitbarsting van
gejuich losbrak, speelde soms een
onmerkbare glimlach over zijn gelaat,
of wel boog hij rich over naar de
Kouingin die stralend van geluk naar
alle kanten vriendelijk knikte. I
Te ongeveer l'l uur kwam de ko-1
nlnklijke familie aan de brug van de
Burght aan. Het weer was. hoewel i
het 's morgens wat geregend had,!
zacht. Een prettige herfststemming
lag Li de lucht. Van dé Burght begaf
de stoet zich door de stad naar de
Groot© Markt, die een overweldigen
den aanblik bood. Op het groot©
plein stond een duizend-hoofdige me
nigte opeengepakt. Toen de Koning
aankwam, begon het carillon van (ie
Noen» Dame-Kathedraal, waarvan de I
toren met zijn opstevende sp.ts, het
symbool van het Belgische volk, de
maikt domineerde, de Brabauconue
te spelen, terwijl de groot© klok be
gon te luiden. L)© ontroer.ng greep het
publiek naar de keel. Velen zag ik
weenen en toen de koning en do ko
ningin uitstapten, g.ng een geweldig
gejuich op, dat niet wilde ophóuden.
Tn het overdadig met palmen en bioe-
men vere erde stadhui» werd de ko
ninklijke familie door het college van
Burgemeester en Schepenen, de ge
meenteraadsleden, verscheidene volks
vertegenwoordigers en senatoren en
andere hooge autoriteiten opgewacht.
D© gasten schreden langs de ©ere
wacht. de monumeutale trap op, waar
aan de Koningin door Antwerpeche
dames bloemen werden aangeboden.
Hierna werd het dejeuner gebruikt.
lu het gevolg van den Koning wa
ren luitenant-generaal Roucquerol,
Lord Vivian en kapitein Cressen, reep.
chefs van de Fransche. Britscbe en
Amerikaansche m litoire missies bij
het Belgische hoofdkwartier. Zij ver
tegenwoordigden op dezen gedenk-
waardigen dag de geallieerde iegers.
Lord Vivian xeide later tot een
correspondent „lk vind dit een
prachtige dag. Een van de mooiste
weest, een chemische proef, die ver
keerd is gegaan, bracht Vane er
heesch uit. Ik ken den heer zoowel
als de dame.
De politie-agent knikte, ging naar
het raam en blies op zijn fluitje.
Ik heb hulp noodig, heeren. WIR
u hier, als het u blieft, blijven tot
mijn collega komt, dan kunnen we
een boodschap sturen naar Scotland
Yard.
De kennissen van Lady Lesborough
en hoe talrijk zijn deze! zijn
altijd bereid om over het romantische
van haar levensloop uit te weiden.
Toch kent geen van hen behalve
'dé Letchfords en de Sutcombes, wier
lippen verzegeld zijn, haar geheelen
levensloop. Weinigen van hen weten
bijvoorbeeld, dat Lord en Lady Les
borough, voor zij op LesboroughCourt
kwamen te wonen, in een rustig lan
delijk kerkje opnieuw in den echt ver
bonden werden; weinigen van hen
kennen de ware geschiedenis van Ju
lian Shere's misdaad en de tragedie
van hei sombere huis In Chelsea. En
ofschoon lie.- hun befcend is, dat de
Lcsboroughs en de Sutcombes groote
sommen getd6 betrekken van zekere
Goud-Maatschappij, kennen zij niet
de ware 'reden, waarom Lord Lesbo
rough en zijn vrouw bijna ieder Jaar
eenige weken op het eiland vertooven,
waar het goud vandaan komt, en we
ten zij niet, dat die weken misschien
de gelukkigste van hun gelukkig le
ven zijn.
Nlna en haar man vinden het pret
tig wonen op Lesborough Court. De
bedienden vliegen voor hen en de
pachters en hun gezinnen houden veel
momenten die ik ooit beleefd héb.
Dit is de dag waarop we vier jaar ge
wacht en waarvoor we vier jaar ge
vochten hebben. Hiervoor zijn we uit
gegaan en ik geloof dat we het. er
goed afgebracht hebben.''
Na het dejeuner begaven de konink
lijke gasten zich naar de Lyazaal,
waar burgemeester De Vos den vor
sten een heilgroet toebracht„Vier
jaar hebben onze dappero troepen met
outzagwekkenden moed voor de vrij
heid van hun vaderland gevochten.
Dag voor dae beeft de bevolking, soms
met beklemd hart, doch Immer met
ongebroken moed, de weergalooze we
reldgebeurtenissen gevolgd. Zij heeft
gezucht naar den zegen, geweneciit
naar den triomf van net. reent, en bo
ven allee beeft voor haar oogen ge
leefd de trouw aan het vaderland en
de groote figuur van haren helden
vorst.'' D© Burgemeester schetete de
heldhaftige en opofferende wijze,
waarop de Koning en de Koningin als
levend symbool van het Belgisch strij
den en lijden de soldaten voorgingen
en voor hen zorgden. Bij verheerlijkte
hierop de daden en de zegepraal van
het Belgische le^er en herdacht hen
die voor het vaderland zijn gevallen.
Hij besloot „Zwaar hebbeu de jaren
van beproeving op Uw volk gerust en
nog moet ©en lange weg worden afge
legd voor aller kommer en ontbering
gelieei verdreven zijn en de voorspoed
geheel zal zijn herste:d:inaar de bevol
king, wier hart overstelpt is van vreug
de en nationalen trots heeft thans
slechts één wensch België te doen
herleven en zich door vlijtigeu en
vreedzamen arbeid waardig te toonen
aan haar vorstenhuis en het roemrij
ke Belgische leger. Leve de Koning I
Leve de Koningin! I-eve Zijne Ko
ninklijke Hoogheid! Leve België!"
Hierop antwoordde de Kon.ng, na
dat het gejuich was verstomd, m het
Vlaamsch „Ik dank F voor Uw har
telijke woorden Ik wensch Antwer
pen geluk met de trouw en de ver-
kleefahe.d, die het aan s lands onaf-
hankel ;klieid heeft betoond. Mog©
uwe sehoone wereldstad haar vroegere
voorspoed weder vinden en moge dui-
zende schepen in hare havens binnen
komen." Een luid hoera begroette
deze woorden van den vorst. Hierna
hield de Koning cercle'.
De Koningin was gekleed in wit
rijden oo6tuum en grijzen reismantel,
bedekt roet een bontkraag. Ze droeg
een hermelijnen toque. De kroonprins
droeg de uniform van een soldaat van
hei Belg .sche l«ger. Prins Char.es
dat van een kadet der Belgische ma
rine.
Vóór het vertrek uit bet st3<lhu:s
toekenden de vorsten in het gulden
boek en vertoonden zij rich enkele
oogenblikken op het balkon, waar
hun door de menigte op de markt, een
grootec.ie ovatie werd gebracht. Hier
na begaven de vorstelijke gasten zich
naar de Kunstiy, waar het. Belgisch
leger defileerde met schetterende mu
ziek en vliegende vaandels voorop,
waarop de namen gestikt van plaat
sen, waar de regimenten roemrijke da
den hadden verricht, als de IJzer. In
pracht ge houding marcheerden daar
ae mauuen voorbij,.die vier jaar laug
den overweldiger tegenhielden en
tbons het geluk mochten smaken hun
land te bevrijden. De offcieren, de
borst bedekt met ridderkruisen, wer
den luide toegejuicht, evenals de po
pulaire afdeellngen zooals de compag
nie wielrijders en de pantserauto s.
Na het défilé speelde de muziek de
Brabanconne, die door het geheele pu-
Viek op de boulevard», lu d werd
raedegezougen en als een zegezang
k'.ook voor de terugkcerende helden-
Hieroa de Marseillaise, Gott save the
Ktng die alien werden medegezou-
fm. „Vive les Anglais!"' k'oDk na het
iigelsche volksl.ed, „Vive les Arné-
ricaius V na het Amerikaansche.
Na de oorlogsinvaliden te hebben
gegroet, begaf de Koning ach naar
net palels van den gouverneur «Ier
provincie, waarna t<? ongeveer half
drie in de kathedraal een piechlige
dienst werd opgedragen. Te vier uur
verliet de Koninklijke famil e de si id,
onvergetelijk© herinneringen aan de
zen luisterrijken dag in de harten der
Antwerpenaren achterlatende.
Uit Dultsohlaiid.
Dezer dagen wordt een decreet ver
wacht tot scheiding van Kerk cn
Slaat ln Duitschland.
BEGRAFENIS DER SLACHTOF
FERS. Honderdduizenden woonden
Woensdagmiddag te Berlijn de hij
zetting vun S van de 15 slachtoffers
der revolutie bij.
De stoet, die 4 uren noodig had om
▼oorbij te trekken, kronkelde zich
van het Tempclhoferfeld tot de Frie-
drichshafen. Op drie vrachtwagens,
elk met 4 brouwerspaarden bespan
nen, werden de lijken der slachtoffers
in 8 kisten vervoerd.
In den stoet bevonden zich verte
van den Graaf en dc Gravin. In het
Londensche huls, waar Nina door
baar schoonheid en gratie als een
koningin regeert en waar zij hun
trouwe en beproefde .vrienden om
zich heen kunnen vergaren, vindon
zij het eveneens prettig. Maar het
liefst van alles staan zij toch zij aan
zij. op hei strand van hun eiland. l)au
eerst beseffen zij telkens opnieuw
ten volle, dat ook al mocht al he; an
dere een droom blijkeij, hun liefde
toch zou blijven bestnan.
Het was Ladv Fanworthy, die eens
op een avond, toen zij en Vivienne
op het terras van lesborough Court
gezeten Vane en zijn vrouw eenigon
üjd hadden gadegeslagen, terwijl do
zen als 'n pas verloofd paar op ecnl-
gen afstond heen en weer drentetden.
omtrent, hen verklaarde:
Zie je, ze zijn zoo echt ouder-
wetsch.
Ouderwetsch? herhaalde Vivien-
Ja en daarom zijn ze zoo geluk
kig. Het 1» toch immer» ouderwe.sch
als een getrouwd paar van elKandcr
houdt. En als dat het geval is, dan is
het bespottelijk ouderwetsch, als je
het nog erkent ook. Wat mijzelf be
treft, ik höud meer van het ouder-
wetsche, dan van het nieuwerwet-
sche; maar ik ben dan ook excentriek
zeggen ze. Nina! Wil Je wel eens
gauw van het gras afkomen. Het is
vochtig. Vane, laat *e dadelijk naar
binnen gaan.
EINDE.
