Van onzen reizenden Redacteur
De Teruggekeerde
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENS-Aa 27 MOVEBfiaErt 1918 - DERDE BLAD
49
Bevrijd Brussel in feest
stemming.
B i u s 8 e 1, Zaterdagavond.
Een dag feestens om uiting te go-
ven aan dat overweldigend-neer.ijx©
gevoel, dat de verdrukker na 4 1/2
Si.ir dan toch eindelijk verdreven is,
t Is voor de Brusselaars niet voldoen
de. Je kunt het aan iedereen merken,
dat hot hun is of een looden last van
de schouders is gononoen. Na de span
ning. den ondraaglijk©!) dwang voor
©en vrij-voelend mensen gedurende
zooveel jaren, is de reactie van 't weer
vrij zijn, verloet van 't Duiteche juk,
met zulk een ontzaglijke onstuimig
heid gekomen, dat er geen einde komt
aan de uitingen van vreugde, die de
bewoners der hoofdstad bezielt. Van
avond om zeven uur begon 't a! weer
op de boulevards met, rondtrekkende
•toeten, de muziekkorpsen met luid-
opklaterenu koper voorop. En al
iec.lt 't stadsbestuur thans de
openbare straatverlichting weer be
perkt, dit wordt eerst later op den
avond merkbaar. Voorloops glanzen
do winkels nog hun overdadig licht, de
Straat op, waar de drukke menschen-
menigtè gaat Feestverlichtingen
overü.. Üe feestelijk versierde Beurs,
miadeipuiit van veel beweeg nis al
tijd, iB omlijnd door lichtlijnen van
Vlammende gaspit jee. Be kolen-
sokaarschi© doet z.ch hier alleen
kennen ooordat de illuminatie niet
kracuug opvuurt, maar zeer flauwe
liciucontomen rond net gvbouv; trext.
V tej^tndrapeermgcu overal. Niet al
leen uie dei eigen natie, maar ook die
der verbonden volken, vooral van de
Frausche, Bntsche en Amorikaansche
lanujKiouren, somB dwars over de
straal, 'tgoen den aanblik van het
staavneelii nog meer verlevendigt. De
massieve, grijze Beurs viert, de bevrij
ding cos mee door schilden met de
opschriften „Paz" en „Labor"' er
op. is er een beter symbool voor het
beden en ae toekomst van het land
„Vrede" en „Werk". Tusschen de
kolommen draagt de frontbalk de
wapenblazoenen van land en provin
cie. Daarbij boven groene festoenen
de Jielg.scbe wapenspreuk „Union
fait la force". Het Postkantoor feest
me© met den gedempten licht-tooi aan.
den gevel en overal in de stat,!., vooral
do groot© cafó's en gelegenheden des
vermaaks, hebben schitterende meclal-
jons en arabesken tooi van veelkleu
rig brdjaiiLvuur. Binnen ie in al die
publieke gelegenheden een feest van
timen dooi de drapeeringen van de
wanden met de nationale vlaggen der
geallieerde volken. In het hart der
versieringen tronen borstbeelden van
den heua.nden Koning. Wilson, Foch
en Max worden geëerd met groote
portretten, gevat in een blijdschap
van kleur. Dé winkeluitstallingen blij
ven niet achter. Zij boeien hel oog
door ©en overdaad van kleine vlagjes
dor verbondenen, zoodat het er vaak
©on winkei van die papieren en doe-
kon d ngskes lijkt. Dat geeft je aan
leiding tot mal!© verg.ssingen en als
'k zoo ee>n magazijntje binnenstap, om
w n vau die vlagjes te koopen, zegt
de Viaoaiscne winxelieretcr .acheua
„uie-© Jcia&ue vlagskce verxaup 'x net,
d eo zaa n voor oo et©;aas van Cie
vitneu!"
De winkelzaken feesten n.et alleen
in kieur van vlag en driekleur-»mt
mee in oen algomeonen vreugderoes.
Zij verhalen ook in woorden op veel
kleurige raambiljetten van hun groote
te biijusuhap. Moest zijn do pap.eren in
de Be.giscne kleuren gee) ©u rood,
waarop de reuaucutige bioKietiera u-t
roepen „Vive ie itoien ,,Vive ia
Home 'i is al Fransch. wat men
ziei, alleen in de volkswijken lees k
we. het Nederlandsen© ..Leve de
Koning 1", „Leve de Koningin!" Der-
geiyii© „décorations patr.otiques" ko
meu ook .u andere bewoordingen voor:
..Gloire a Albert", of een huid© voor
hei leger en de strijdmachten der
bondgeuooteu „Vive 1 Armoe'"
„Honneurs a nos glorieux oef en-
Beurs!ot „Hommage.a nos Aihes!'
Kn op 't Klein-Zuveiputor, waar de
oiuzignjke grcnadierskazeme de
piotteltens na vier jaar weer thuis
genomen zijn en nun vreugde daar
over hebben geuit door den uiigebrei-
deu gevel te behangen met reusach
tige slingers eleciriscue lampjes, die
omhuild zijn met kleurig oueachiig
papier, jubelen do gele papieren in
vlammend rood: „Gloire 4 nos braves
gréniuliers!" En «ie honderden ven
sters van het militaire gebouw schij
nen te antwoorden met hei gewapper
van de trio-vluggen, die op elk raam
kozijn prijken. Anderen breiden hun
vreugde-uitingen uit: „Gloire aux
héros de Liège en l'Yser", daaronder
de mannen van den Yzer eerend.
Andere aankondigingen spreken van
een beslist breken met alles wat
Duiiscli is: Gedrukte affiches luiden.
Nous n achetons plus aucun article
de provenance allemande ou auiri-
chien. Que tout Beige suive eet exein-
ple. Qu'on se le dis: „Vjveut les Al-
liée", aldus meedeelcnd, dal Duitsche
en Oosteurijksche waren streng wor
den geweerd. Nog verder gaan de
gedrukte verzoeken, die de. vertegen
woordigers van Centrale firma's uit-
noodigen om alsjeblieft de deur maar
voorbij te gaan: „Prière a tout repre
sentant de flrmes allemande ou
aulricbiemies de ne pas franchir le
seuil de cctle porie", 't Is niet vrien
delijk ten opzichte der Duitscbers,
maar ze hebben het er ook naar ge
maakt. Trouwens deze zijn nog maar
waardig en kalm vergeleken bij an
dere haatuitingen. Een brasserie, die
blijkbaar hoopt op veel Engelsch be
zoek, heeft een almee gedrukt papier,
waarop. „Down with the German des
potism". Geestiger doen de hande
laars in koperen en bronzen artike
len, van wie velen er in geslaagd zijn
om ecu grooten voorraad voor de
Duitscuers le verbergen. Zij hebben
nu hun uitstallingen volgepropt met
canrtclabres, lampen, beelden, vazen
en nonderuertei andere voorwerpen,
die ze echter niet verkoopen: „Niet
in der» handel" lee6t men op een kar
tonnetje. Een winkelier geeft er een
heel verhaal bij: „Ce «ju ns n'ont pas
volei pour tuer nos Braves. La place
manque pour ,s poser 18 matelas en
lain. Pas bien eberebe, Boehes! Vive
le Roi!"
Het 1b niet onverdienstelijk dit.
„Ze hebben dit niet gestolen om onze
dapperen te dooden" en 't slot „Niet
tfUVü gezocht», Bochee. Leve de Ko
ning" ie de uiting van een geprangd
gemoed.
Hevig leeft dan ook in elkeen de vol
doening over den ommekeer van den
Staat van zaken. De socialisten zou
den ook hier te lande nalionaal-pu-
triotten kunnen heeten: La Hfaison du
People, het hoofdkwartier der Belgi
sche soc.-dem. en der socialistische
coöperaties, 't gebouw met de eigen
aardige hall-cirkelvormig© rooilijn.,
vlagt naasf de roode partijvlag met, de
Belgische en de geallieerde dundoe
ken boven dé lijst, waarin de namen
van Jean Celores, Karl Marx, Proud-
hon en César de Paepe vereeuwigd
zijn. Het is nog maar vijf dagen ge
leden, dal de Duitschers uit Brussel
verdwenen zijn. Uit de laatste dagen
van hun verblijf dagteekenen ver
schillende plakbrieven, ik vond er een
van de Belgische Werkliedenpartij
in 't Fransch en Vlaaiilsch, waarin
de soc.-democratische leiders zich
richten tot de arbeiders: „De werken
de klasse maant aansluiten om zich
uit ganscher harte aan ic sluiten bij
de blijde intrede van het overwinnend
leger dat voor het grootste gedeelte
uit haar dappere kinderen is samen
gesteld. Vervolgens juicht zij de held
haftige soldaten toe, die met de
bondgenooten om de overwinningen
der moderne beschaving te redden en
om een tijdperk van onbepaalden
vrede en maatschappelijke solidariteit
voor te bereiden.
Dan volgt ue reeds vermelde perio
de, waarin dc Koning en zijn legers
worden gehuldigd als de belichaming
van de opperste moreele gedachte van
volbrachten plicht.
Dan wordt tot matig afwachten
van de gebeurtenissen aangemaand.
„Maar geen omgekeerde, geen ontij
dige bewegingen. Geen ondoeltreffen
de betoogingen. Wacht het ordewoord
der Werkliedenpartij af. Laat ons
waardig blijven voor 't lot dat ons te
beurt moet vallen. Een nieuwe natie
zal morgen in eenheid en de vrijheid
bet hooge streven der arbeiders her
vatten, die op weg waren den triomf
van hun ideaal te verwezenlijken".
Uit denzelfden tijd dagteekent een
oproep aan de padvinders op papier
in rood, zwart en geel: Eendracht
maakt macht. Scouts de harten hoog
en eensgezind.
Scouts het ideaal onzer helden zij
ons ideaal. Kinderen van 't Walen
land. Kinderen van Vlaanderen, bet
roemvolle België ie ons vaderland.
O, gij België, duurbare moeder!
Wees maenüg en prachtig en vrij!
Elk onzer is een behoeder,
Gij blijft beslaan, dat zweien wij.
Gn zult leven sterk en onafhanke
lijk
Uw viagge staat met eer geplant,
Daar boven schittert onverganke
lijk
"Voor Koning, Vrijheid, Wet en
Land.
Zoo werden dc Brusselaars dc vori
ge week opgemonterd en opgewekt,
terwijl de Duitschers nog in de stad
waren, 't Blijkt, dat in dier. tijd dc
bewoners al zeer moeilijk hun gevoe
lens wisten te onderdrukken en be-
toogingen gingen houden. Dc fungee-
rend Burgemeester Lemonnicr kon
digde dan ook, volgens een plakbrief
ui 11 November, aan:
„De Gemeenteraad
Aangezien dat de tegenwoordige
gebeurtenissen aanleiding hebben ge
geven tot betoogingen, die van
aard zijn de belangen van het land te
schaden,
Verbiedt samenscholingen, optoch
ten, samenloopen en het vormen van
benden".
Om kraebt aan de bevelen ter hand
having der orde b); te zetten, werd
een burgerwacht gevormd, die nil ook
nog door de straten der Btad flaneert.
Ge ziet deze niet heel-erg best in
dc kleeren zittende burgers bij groep
jes de straten afdrentelen. Hun eenig
kenteeken is een wilvormig kaartje
ln liet knoopsgat, als de leden der
Haariemsck© IJsclub die dragen,
waarop hun functie staat vermeld.
AI die aankondigingen van hot Ge
meentebestuur zuilen den Duitschers
wel onaangenaam hebben getroffen.
Ook dit biljet, dat de waarnemend
Burgemeester dadelijk bij het sluiten
van den wapenstilstand deed aan
plakken. Er behoorde moed toe de
kennisgeving aan te slaan. Do wa
penstilstand is gesloten. Over enkele
dagen zijn wy van 's vijand» bezet
ting verlost.
Om uw eei' op te houden zult gij
van dezelfde deugden blijk geven op
het oogénblik dei- bevrijding cn der
vergoeding van wat gij hebt doorge
staan; .daarmee wist gij door uw
koelbloedigheid uwe zielskracht de be
wondering van heel de wereld af te
dringen.
Benoudt uw kalmte en waardig
heid.
Wacht om uw vreugde in het open
baar lucht te geven tot de Nationale
vlag van het Stadhuis wappere.
Geen pijnlijk voorval mag liet ede
le en reine van de zegepraal door
onze wapens behaald bezoedelen.
Toen eindelijk trokken de Duit-
schers af, niet echter zonder de spo
ren na te laten. Ook misdadige, naar
het schijnt. Ik lees n.l. in de bi tulen
van heden een mededeeiing van de
Justitie, die bericht, dat er aanlei
ding is, om te onderstellen dat de
stations van Schaerbeek en andere
gebouwen, die naar men weet bon
dag in de lucht zijn geslagen, opge
blazen zijn door heiscJie machines
met tijdbussen, die door de Duit
schers achtergalaten zijn, met het
doel, om als zij 't land al hadden ont
ruimd een geweldige en bloedige,
verwoesting aan te richten.
Op het oogénblik dat de laatst©!
Duitschera uit de stad verdwenen j
er worden nu nog hier en daar Duit-
sch© officieren en zelfs spionnen of
oud-spionnen opgepakt, verscheen j
andermaal een manifest op de
muren der openhare gebouwen, dat
evenals de reeds aangehaalde, ecn|
stuk van historische waarde zai wor
den. 'k Ontleen daarvoor aan «leze
ontroerende kennisgeving van het
Stadsbestuur het volgende:
„Medeburgers,
Brussel is verlost.
De Hoofdstad, sedert den noodlot
tige» dag van '20 Augustus 1914 be
zoedeld, is gezuiverd. Onze Groot©
Koning Albert, zinnebeeld van moed
en dapperheid, komt eerstdaags in
onze dierbnr© stad terug aan het
hoofd van zijn zegepralend leger.
Brusselaars!
Laat ons de helden toejuichen die-
hun leven gewaagd en hun bloed ge
stort hebben voor de zaak van het
recht en de beschaving.
Vaders, weest lier over uw© wel
beminde zoons!
Moeders, gaden, zusters, bruiden,
uwe UefdevoUe lippen zullen de met
zooveel ongeduld verwachte dappe
ren met teedere kussen beladen!
Omkranst hunne roemrijke sla
pen met de lauweren der zegepraal!
Strooit op hun zegevierenden door
tocht de bloemen «lie uwe liefde ben
bestemde!
Eere zij de krijgers, die hun te
ven aan het Vaderland offerden!
Eere zij onze verminkte en ge
kwetste soldaten!
Laat de vlaggen wapperen, de
klokken luiden en de fanfares tn
Juichtonen schallen!
Onze koning, onze dappere solda
ten komen met roem beladen, terug.
Groet hunne zegevierend© vaan
dels: in hun plooien brengen zij de
onafhankelijkheid van het land en
onze kostbare vrijheden, alle Belgen
zoo dierbaar, terug."
De Duitschers hadden burgemees
ter Mas weggevoerd, omdat hij niet
voor ben wüd© buigen. De heer
Lemonnier, die deze plakkaten uit
vaardigde, lijkt mij een waardig op
volger van <le» door den vijand af-
g: zetten burgemeester.
Stadsnieuws
i Nap de la Mar In zijn repertoir. Dit
cn het laatste nummer, waar wij Cor
Ruj'ö en de la Mar ste „Hoogheid"
en „Luitenant van Heyst" in een,
vliegmachine, moppen hoorden lan-
cecreri, was wel wat erg goedkoop.
Dc heer De la Mar gaf eenigc grap
pen ten beste van hel goedige soort,
dat wij jaren geleden op uutslezin-
gen te hooien kregen; hij kan zijn
publiek gerust wat hoogc-r aanslaan.
En mag ook in zijn vliegmachine wal
liooger vliegen! Door dit &loi was de
indruk van de» avond gezakt. Wat
te betreuren volt, want te voren werd
ons veel goeds geboden, zooals ik
hierboven aantoonde.
Het nlet-overtalrijke publiek loon-
Het Tooücel
„Het Vrije Too&ee 1", onder
leiding va» Nap. de la Mar.
„Klein Tooneel" ie «le laatste jaren
in de mode gekomen. De tooneed-
gezelschappen, die in het seizoen
jjg'oni toon eel" beoefenen, geven in Uïi' mcvflSBBIiyrS yuh.ikt.
den zom&r en in het -begin van bet*te e!k nummer met hartelijk
winterseizoen avonden van „klein plane.
toonaai", in welke benaming allerlei
genres worden saamgevat: één-ac-
ters, cabaret, voordrachtenen z.g.
levensliedjes, alles wat kort is, vindt
er een plaats up het programma.
,Het Vrije Tconee!" beoefent blij
vend dit genre. Ed met succee.
ap-
Onze Lachboek
L' bebt zeker al hee? v.*at raidde-
len zonder succes beproefd?
Neeij, maar ik heb «vn ad verten*
tie gelezen, waarin stond ..Toen ik
zes ftesehien Rixie's Elixer gebruikt
had, was ik ©en ander mensch
ANNA VAN GOGH-KATJLBA JI.
Bnbriek voor Vragen
VRAAG Mijn dochter is voor dag
eo nacht per maand gehuurd. Zij
f T1 - werd 2 November ziek en eine naar
Lad Cor Buys niet geheel gelijk,hois. öp 15 November kreeg mijn
toen hij ln een interview beweerde, dochter van mevrouw een schrijven,
da! het publiek niet meer houdt van waarin mijn dochter medeo©dool«i
lange stukken, zeker is het, dat menwerd, dat zij wel terug kon komen,
zich gaarne diverteert, bij een voor- maar <ten voor den dag dus niet voor
elelling, die ©:k wat wils biedi. en nachl- dochter is daar
T.,„ aan he, vo-| ««g
rig. se,zoen boort.», dat Co, R»,> raev,„ai aitbetal.nl 2. Hoe'ee! kon-
.n lull vromv, TiUy Lus, het Hof-| g.ldl 3. Hoeveel loon! - ANT.
stad-Tooneel zouden verlaten om bijOORD Ter juist© beantwoording
het vrije Tooneel een engagement aan dezer vraag dienen wij te weten of
te nemen, konden wij niet anders mevrouw uwe dochter bij haar aan
dan dit betreuren. Vooral terwille1 J!uia wi,,cn do€n verplegen of
van Tilly Lus, die zoo bijzondere nit-door mevrouw naar hula is go-
etunrd. ln ©Ik eeva! kan mevrouw met
be.Isl-a- van broM, Jlchl.riliko „lotKl, ve^„d.ri„E taw, ,n
VMUwttifiguurtjw... ion tal haar iel „,,,u dian, m,,od
reclit komen in het nieuwe milieu? te voren irwe d«whter op te zeggen. Al-
Na de voorstelling van Maandag- weer is ons uit uw© vraag niet dui-
avond in den schouwburg, Jansweg,delijk geworden of uwe dochter op de
mogen wij op die vraag antwoor-oud« i'oorwaar«len in naar betrekking
den: .ij kin er tamninate tot baarkwt' WI1
1 uw vraag duidelijker stellen.
VRAAG Mijn vrouw is bij icman«l
als werkster in betrekking om een
VRAAG: Mijn zoon i-> iu dienst en
van de lichting 1917. Wauxieei- kom'
hij vrijV ANTWOORD. Op een tyd-
stip, dat nog «Joor den Minister v.ui
Oorlog mooi worden bepaald.
VRAAG: Mijn zoon wil voor 3en
stuurman cp de groote vuurt ieeren.
Wat wordt daarvoor vereischt'? Wat
kost bet'? Waar is dc School voor Zee
vaartkunde? ANTWOORD: Voor op-
leiding Kweekschool voor dc Zeevaart
wordt vereischt diploma of eindrap
port 3e klasse H. B. S. of diploma B
dei' M. U. L. 0. Kosten voor huisves
ting, verpleging, voeding, kieeding,
onderwijs, boeken en opleiding f 300
per jaar Ook kan de opleiding ge
schieden op een zeevaartschool, die ui
lan zee gelegen plaatsen gevestigd is,
o.a. Terschelling, Htulingvn, enz
VRAAG: Kunt u mij ook zegger,
wanneer lichting 1917 flstc- ploeg; uit
dienst komt? ANTWOOOItU: Neon.
Dit moei nog worden bepaald.
Crlslsinlichtlngen
recht komen, want blijkbaar ie
in het repertoire plaate voor elk
genre.
Dezen avond zagen wij in de eerets
plaats Tilly Lus en Ooi' Ruys ln
kantoir schoon te houden. Nu is zij
12 dagen ziek geweest. Is de patroon
niet verplicht, bet loon over dien tijd
een ietwat ounoozel één-aetertje, van' uit te bilaleuT Hij zegt. dat hy daar-|
Jol). Broed e let, „Schoenen" get!- j toe niet verpl.cht. j». ANTWOORD:
tela In geva! van ziekte behoudt uw
Euys tybeerde n»t ]u«i ac«m «6» M Jiar vut bi bar.kkuig
jukbVibVb „BrtOta» h«r"
bodig veel schoenen koopt omdat d© jiaar soo^_
winkeljuffrouw liem aanstaat. i
Heiiermailc Baf met meer ecni^, "en
dertyd in een Falklandje een sooi't-1 krwg weo£. SCÜBrjB uitbetaald.
gelijk geval van een verliefd jong - Maar nvk t mevrouw, «lat zij met
mensch, die om in de nabijheid van
het voorwerp zijner aanbidding
een lunchroom-juffrouv? te kun
nen vertoeven, zich een indigestie
eet. Broedclet's dialoog blijft ietwat
flauw.
Margis Morris is een zangster
van EugetscheJiedjes met expressie
ve gebaren en distinctie ln haar
voordracht; na baar mochten wij
Fientje de la Mar bewonderen ln
baar krachtige, sterk levende, tem- j
perament-volle voordracht van ge
dichtjes en liederen. Haar repertoire
was strikt neutraal: Engelsch,
Duitecli, FYanscli ©n Nederlandsch!
Jammer dat zij haar keus liet vallen
op 't wee-sentimenteeievers van „het
emerige handje", in «1© vreemde talen
vond zij Iets beters!
Hoogtepunt, van den avond kwam
bij de imitaties van Buys, waarvan
wij reeds zoo vaak ho<ir«Jen verlui
den. Werkolijk, dat is wat de cari-
c&t>uur-t©ekcnaar geeft: acherp-ge
lijkende portretten, doch waarin de
karakteristieke eigenaardigheden van
den oigehee.dey. tot in iiet groteske
zijn aaugedik:.
Achtereenvolgens deed hij ons
zien en hooren, ho© Roy aards. Louis
de Y nes, J an C. de Vos, Bouwmees
ter en Aug. Jüehl van Aliens on
sterfelijk gedicht van den pruimen
boom zouden voordragen en elke imi
tatie gul opnieuw b-yk-van het groo
te mimiscJie talent, waarover Ruya
beschikt. Het publiek betuigde luiden
bijval, telkens werd: jal jal geroe
pen ais teeken hoezeer men de imi
taties geslaagd vond.
Hierna de ernst uo» het woord.
Een navrante één-acter: „De Groote
Comedie van Bedd", door Adolf
Bouwmeester vertaald.Een geval van
een verboden liefde, waarin, wat
tooneelspel lijkt, tot ontstekende wer
kelijkheid wordt, ©indigoDd met een
terug Itehoett te komen, ie mevrouw
niet verplicht, net loon voor d© ko-
mende week uit t© betalen, omdat zij
mijn dochter den «liensL niet opgezegd
heelt ANTWOORD Zeker, me
vrouw dient een week van te voren op
te zeggen, of indien mevrouw uwe
dochter niet weder in betrekking
weuscht te hebben, het verschenen
loon plus ©en week uit te betalen. Ook
ig, indien zij gedurende veertien da-
gen ©enig© «lagen nek is geweest, het
volle loon over twee weken verschul-.
digd.
VRAAG Mijn dienstbode vertrok
met zes dagen vacautie naar familie,
ln plaats van met den zesden dag te
rug t© komen, ontving ik ©en© mede-
deeling van baar, dat zij wegens ziek
te verü.nderd was. Voor wiens reke-
Ding komt de doktersnota, nu zijn i
hujp niet door mij werd ingeroepen? j
ANTWOORD Voor uwe rekening.
VRAAG: lk heb een konijn (voed
ster), dat rce»ls een gcruimen tij«i zit
to hijgen en het benuuwd schyiu te
bebnen? Wat kon de oorzaak daarvan
zijn? Hel dier eet goed. la het aan te
bevelen, dit dier op te eten? ANT
WOORD. Uw konijn heeft waarschijn
lijk koude gevat, behandeling nier
voor: een droog en warm hok, at wis
selend krachtig gebroeid of gekookt
voer met een weinig zout, aardappe
len, haver ©n gerslemeel. Een thee
lepel vo' bloem vau zwavel met Glau
benout dagelijks onder 't eten brengt
meestentijds spoedig herstel.
VRAAG: elk voeder moeten konij
nen hebben, om ze vet te mesten, en
hoe lang moeten ze dat gebruiken?
ANTWOORD: Deze vraag is beant
woord in het blad van Zaterdag 23
November J.l.
VllAAG: Mijn broei' is van lichting
J917 van den Landstorm en dient als
hospitaal-soldaat »ij de infanterie.
Wanneer mag hij naar huis? ANT
WOORD: Dat ie nog nle< vastgtóteld.
VRAAG: Heeft, een militair, thans
gcruimen tijd ln dienst, wegens werk
loosheid ook recht op de f 2 veigoe-
ding per dag, daar hij thans nog in
pistoolschot, waarmr.de een hedro- dienst isï ANTWOORD: Volgens de
gen mensch zich den docd geeft zerzyds^he meening neen. Deze loela-
Adoii Bouwmecetere Cor Buys en g« ao" worden uitgekeerd aan hen, die
TLly Lu» gav.n ie«, mivtr de lelie <1« regcering steunde door onder de
tragiek vo„ dit Italdesepel, nergeu»
werd aangedikt oi geforceerd: het
bleef een stukje lieven, dee! van „de
groote comwlie
Na dit weer ganscli iete anders.
VRAAG: Kunt u mij zeggen wanneer
de Militielichiing 1917 in het genot
van onbepauld klein verlof gesteld
worot. iiNTWOORD: Dit is nog niet
bepaald.
Winkeliersou i «itribu-
tie. Eenige winkeliers schrijven
ons naar aanleiding van de hever-
inout-spoedbon-klacht. van «lun heer
J. „Da heer J. schijnt niet op de
hoogte te zijn met den verkoop <>p
SDoedbous. De winkelier krijgt- «ie
daarop vermelde artikelen n;c-t voor
dat zijn v«jorraad op is, en de bon»
door hem ingeleverd zijn. Weiger; de
winkelier, zooals de heer J. beweert-,
dan blijft zijn voorraad steeds de
zelfde. Toen de heer J. in het bezit
was van een spoedbon, was er aan het
Levensiuiddeleubureau geen haver
mout aanwezig, en waar uiet is. zegt
het spreekwoord, verliet de keizer
zijn recht"
S t e u n a a n m i ii o s. Dc
heer H. v. R., schrijft ons: „Ik ben
den achtsten October 1318 uil der. mi
litairen dienst gekomen en vervoegde
mij met miin sieunkaart bij de Ko
ninklijke Nationale Vereemging tot
steun aan miliciens, Jansweg 39.
Daar kreeg ik echter ten antwoord,
dat alleen steun word; verleend als-
de aanvrager werk heeft, lk acht dit
verkeerd, want a's iemand ruim drie
jaar in dienst is geweest, heeft bij
bijna geen kieeding of schoeisel meer
en is hij dus verplicht ln militair©
kleeding te blijven loopen, hetgeen
vele patroons afschrikt, als rnen werk
komt vragen.
Na 3 weken werkloos u zijn ge
weest is het mij gelukt een betr..k-
king te krijgen van f 19 per week. Ik
moest toen eerst burgerkleren van
een kennis leenen, want it militair©
kleeding werken is verboden (volgens
't zakboekje). Dus vervoegde ik mij
een paar dagen later weer aan den
Jansweg en ontving ten antwoord,
dat ik zoo spoedig mogelijk bericht
zou krijgen. Nu, na 14 «lagen, hel) ik
eindelijk bericht ontvangen, maar
a f w ij z e n d, daar ik f 19 per weck
verdien en geen kostwinner ben. Ik
ben dus nu verplicht, groote schulden
te maken of haveloos langs den weg
te loopen. Zou het niet vee! beter
zijn, als de Vereeuiging haar steun
op ruimer schaal verleende?"
(Wij gaven dit schrijven ter lezing
m den secretaris der Vereeniging
tot steun aan milicien^, die ons het
volgende mededeelde: Er kan niet op
al te ruime schaal steun verleend
worden, daar er weinig geld beschik
baar is. Daarom worden in do eerste
plaats gehuwden en kostwinners ge
holpen. Dat men hen, die geen werk
hebben, niet steunt gebeurt op voor
schrift van het hoofdbestuur. Wa; het
loopen en werken ln militaire klee
ding aangaat: dat wor«lt, onder do
tegenwoordige omstandigheden. or
de ringers gezien, h©i ni>te
lang duurt).
Gas.
De heer P. 6. komt ziel» bij on.- be
klagen over de langzame werkwijze
van het gasbedrijf. Inzender verkeert
n.1. In he5 geval ,dat hij zijn vertrok-
ken uitsluitend door gas moet ver
wannen, daar hij niet over een stook.
gelegenheid beschikt. Volgens offi-
ciccle mededeelingcn zou in derge
lijke gevallen ©en nader te bepalen"
gasranteoen worden toegekend, m'U
bet voor 24 Augustus werd aange
vraagd. Dit werd echter eerst be
kend gemaakt op 28 September.
Toen inzender 1 October nog nieU
gehoord had, ging hij naar de gasfa
briek en hoorde daar, dat hij begin
November een toewijzing zou ont
vangen. Deze kwam echter niet en
daarop begaf inzendcr's vrouw zich
naar het brandstoffenbureu, waar
Feuilleton
naar het Engelsch door
RALPH KA YE AS SH ETON.
i)
liet meisje zag hem met haar don-
ke rgrijze oogen verontwaardigd aan.
-- Waarom zou u het niet aanhou
den, wanneer het geld kostte? vroeg
zy tamelijk gebiedend. Zoo iets
moois mag maar niet aan kant ge
daan worden, omdat er een klein
bccije geld voor noodig isï
Sir Peter Heyes zag baar aan met
do spottende verdraagzaamheid, waar
mee men een driftig kind aanziet.
Dat kunt u allemaal gemakke
lijk beweren, juffrouw Jill, antwoord
de bij, wier kleedgeld zoo onge
veer even groot zal zijn als mijn hee-
le Inkomen.
Jill Stensfleld wierp het hoofd ach
terover en schaterde het uit- Daar
Kien mijn kleeren wel naar uit, vindt
u niet? zeide zij, terwijl zij haar arm
oplichtte en met haar zweepje de
kap over haar hoofd aanraakte.
Moeder zegt altijd, dat lk. wanneer
lk uitga, er altijd uitzie als iemand,
die uit bet Jan Klaossen-spel is wcg-
geloopen.
Sir Peter zag onderzoekend naar het
costuuui, waarop zij zijn aandacht ge
vestigd had.
liet is wel eenig in zijn soort,
merkte hij op, maar ik zie u er
graag in.
'"Zijn stem klonk wat vertrouwelij
ker, dan hij ooit te voren gedaan
had in een gesprek met het jonge
meisje. Er vloog een lichte blos over
Jill's frisch, jong gezichtje. Onwille
keurig trok zij liuar paard aan den
teugel een eindje verder van hem
weg; of zij dit uit afkeer of alleen uit
meisjesachtige verlegenheid deed, kon
Sir Peter, die haar sterk aanzag, niet
uitmaken.
Het zien van een gestalte, die
over den donkeren weg naar hen toe
kwam, gaf gelegenheid het gesprek
op iets anders ie brengen.
Daar komt Jonathan Prout aan,
zei Sir Peter. Hij ziet er toch
merkwaardig uit, vindt u niet?
Jill knikt© toestemmend, wat niet
te verwonderen was. De man, die
hun tegemoet kwam, was groot en
mager; het lange, zilverwitte haar
viel tot op zijn schouders, en een
baard, die even zilverwit was als het
hoofdhaar, golfde over zijn bórst-
Zijn gelaat was bijna kleurloos en
droeg een trek van onverzettelijke
koppigheid: een geheimzinnig waas
lag ei over der; beclen man. Hij liep
zacht en stil, bijna spookachtig, lang»
den eenzamen weg en toen hij de rui
ters voorhij ging, gaf hij slechts door
een geringe beweging blijk, dat bij
zijn patroon in één van hen herkend
had. De weg lag ongelijk en Sir Pe
ter en zijn gezellin hadden hun paar
den tel den stap laten overgaan. Jili
draaide zich in het zadel om, om de
verdwijnende gestalte in het duister
na ta kijken.
Hij is naar de eendenkooi ge
gaan, zeide zij plotseling.
O jal Sir Peter s antwoord klonk
lichtelijk onverschillig. -— lk geloof,
dat hij daar soms halve nachten
doorbrengt.
J11J wendde zich weer lot hem en
deed hem een vraag, niet zonder af
schuw in haar stem.
Daar werd zijn arme zoon toen
toch gevonden, nadat hij vermoord
was, is 't niet?
Sir Peter Reyes knikte.
Ja. Een akelige geschiedenis was
dat.
Jill stuurde haar paard weer dich
ter naar hem to«^ om in haar nieuws
gierigheid eens wat meer te verne
men van een drama, dat sedert haar
komst in die streek, twee of drie Jaar
geleden, haar verbeelding zoo sterk
had bezig gehouden.
Wie deed het werkelijk, Sir Pe
ter? vroeg zij half fluisterend.
Sir Peter wendde zicb met eon vlug
ge beweging om in het zadel, om
baar aan te zien. Er wus iets bijna
kinderlijk vertrouwends en vragenda
in den toon harer stem.
Hoe zou ik dat weten? antwoord
de hij even onverschillig, na een
oogénblik van stilt© Waarom
stelt u belang in zoo'n bloedig onder
werp, juffrouw Jill?
Jill trok baar donkere wenkbrau
wen samen. Een oogénblik scheen z
van plan te zijn boos te worden over
het verborgen verwijt in zijn slem.
Het interesseert mij niet op dc
wijze van een „Stuiversroman", anL
woordde zij tamelijk ongeduldig,
macr het heeft mij altijd een reus
achtige vergissing geleken. Ik kon
nooit'en nimmer gelooven, dat de
broer van julfrouw Avice Stansfleld
tot xooiets in staat zou zijn!
Sir Peter reed eenigen tijd zwijgend
verder. Toen hij het gi-sprek weer op
nam, klonk zijn stem veel ernstiger.
Moorden worden meestal bedre
ven door menschen, waarvan w
nooit zouden willen gelooven, dat z
tot zuo iets in staat zijn, zeide hij,
en Giles Stansfield was een zeer
hartstochtelijke jongen lk herinner
mij hem nog goed. Buitendien weel
u zeker wel, dat de getuigenissen
sterk tegen hem waren.
lk hecht totaal geen waarde aan
bewijzen door getuigenissen, ver
klaarde Jill met de kaJme uitspraak
der jeugd. lk vind het onmogelijk!
01 Wat is dat?
llaar stem veranderde plotseling
en zij zat snel rechtop in het zadel,
terwijl zij de kap op baar hoofd een
eindje achterover schoof om beter te
kunnen hooren.
Een vreemde kreet, wild en tegelij
kertijd droevig bereikte hun oor van-
de wilgen bij dc eendenkooi uit.
HOOFDSTUK 111.
J 11 l'a Moeder.
Niettegenstaande de sneeuw, die
gestadig naar omlaag viel, krasten de
kraaicno op dezen Maartsclien avond
in de bosschen om Meols Hail heen,
alsof het recd6 voorjaar was. Onder
de hooge iepen glansden de kleine
sneeuwklokjes zilverwit liet huis,
een lang, laag, onregelmatig gebouw,
was slechts hier en daar verlicht
Deze lichten ui', grillige openingen
naar buiten vallend, gaven hel ge
heel iets eenzaams. Het was, alsof er
over het beele gebouw de schaduw
van een treurig lot hing.
Binnen echter, in een der kamers,
was een zekere rustige opgewektheid
merkbaar. In deze zitkamer met de
eikenhouten larnbrizeering en het
ouderwetsche uit «Ie hand bewerkte
I meubilair, zat Avice Stansfield, de
eenzame bewoonster vap Meols Hall.
Ofschoon zij nog maar veertig jaar
was, was heur haar reeds spierwit;
haar gelaat was bleek, maar viel da
delijk op door 'n zekere gereserveerde
waardigheid; haar oogen. met een
droeve, doch wilskrachtige uitdruk
king er ln, schitterden soms van een
diep-gevoelde innigheid en haar vin
gers, die er sterk uitzagen waren
druk berig meteen rood flanellen kin
derjurkje.
Ofschoon zij vlijtig, werktuigelijk
doorwerkte, was zij niet alleen in de
kamer. Tegenover haar zal een dame
die werkelijk zeer modieus gekleed
was. Deze bezoekster droeg prachtige
veeren op haar hoed en rijk bont over
haar schouders en armen. Haar ja-
pon, die van zijde was en rijk be
werkt, duidde aan, da; zij bepaald
Juffrouw Stansfield niet te voel wna
komen bezoeken. Bulten werd dan ook
een weelderig rijtuig met twee mooi©
paarden er voor, langzaam de rustige
oprijlaan op en neer gereden, totdat
zij weer van Meols Hall wenschte te
vertrekken.
De bezoekster praatte tegen juf
frouw Stansfield op een snelle, tam»
lijk komieke manier.
(Wordt vervolgd.)
