HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Buitenlandsch Overzicht
De Teruggekeerde
DONDËRl>AG 28 NOVEMBER 1918 TWEEDE BLAD
50
Bevrijd Brussel in feest*
stemming.
Brunei, Zaterdag.
Het Palela van den Koning ie in
deze dagen het steevaste middelpunt
van patriottische betoogingen. Dui
zenden scholen op de Place du Pa
lais uren Jang sainen in de hoop den
Koning en de Koningin te zien.
Aardig zoo'n tooneeltje! Vanmid
dag stond 'I; in de luidruchtige me
nigte, die vooral voor den linkervleu
gel van het breedgebouwde paleis
samenhokt: De rechtervleugel is blijk
baar door het Roode Kruis in beslag
genomen. Elk der talrijke vensters
van het gebouw is halverwege wit
gemaakt met een rood kruis er in uit
gespaard. De aandacht van de Brus
selaars en Brusselaarsters, die tot
den gegoeden stand belmoren, ls ge
spannen gevestigd op het balcon van
den rechtervleugel, waarvan de me
nigte dan den sierlijken voortuin
voor het bordes is gevestigd. Het is
geen stil afwachten. Luid geeft de
volksverzameling te kennen, dat rij
den vorst op het balcon wenscht te
zien >verscbijnen. Prachtig in koor
klinkt het uit de duizenden menden:
f,Au balcon, au balcou, au balcon 1"
Zoo gaat het vijf, tien minuten voort.
Do betoogers raken niet moe-geroe
pen: „Au balcon, au balcon, au bal
con.1" Maar het bulcon blijft 'eeg
en de menigte breekt in een lachbui
uit, dat zij daar vergeefs den Koning
naar builen heeft staan commandee-
ren. Dan een oogenblik geroezemoes
van gepraat, tot er een groep goed
geschoolde stemmen, onder het klin
gelen der voorbijrijdende trams,
waarin de passagiers opstaan, om
naar 't Paleis te zien, de Braban^on-
ne aanheft: Après des siècles d'escla-
vage, Le Beige, sortant du tombeau,
A reconquis par son courage, Son
nom, ses droits et son drapeau, weer
klinken de met ontroering gezongen
beginregels en al zijn het gelukkig
geen eeuwen van slavernij geweest,
die ditmaal onder het Dultschejuk
doorgebracht zijn, het la geen zin
ledige frase, maar blijde werkelijk
heid, dat. de Belgen hun rechten en
hun vlag hebben herwonnen. De me
nigte is zeer onder den indruk: „Cha-
peaux basl" wordt er hier en daar ge
roepen en de hoeden gaan af, In weer
wil van de kilte van den herfstlgen
dag. En met sterken nadruk zingt het
massale koor, waarin de heldere
vrouwenstemmen rein opklinken:
Grava bui ta vieille bannière. Le Roi
la lol, liberie Een geestdriftig
„Vive le Roi, vive la Reinel" maar
noch de vorst, noch de vorstin ver
schijnen.
Dan klimt een meneer uit de me
nigte op het bordes van 'b Konlngs
Paleis en verzamelt met wijde arm
zwaaien do massa tot een reusachtig
dicht kluwen vóór zich. Hij houdt een
geluidlooze toespraak, met gebaren
alleen, tol grooten pret van z'n be
grijpend gehoor. „Vere l'avenirl" be
veelt hij en het aangrijpend mooie
lied in deze dagen: „Naar de Toe
komst" klinkt over den Paleistuin.
Als 't lied uit is, keert de koorleider
zich naar het koninklijk kasteel om
en verbaast zich, dat de koning er
niet staat. De aanvoerder maakt een
oneerbiedig gebaar van „hij ls doof".
Met nieuwen moed wordt op z'n un,
deux, trois! het oneindige: au balcon,
au balcon opnieuw Ingezet. „Toe dan,
zullen! Tous" brult hij, als het
niet krachtig genoeg gaat. Maar
niets baat en de mnn-van-'t-bordes
verdwijnt. „L'ne délégatlon" wordt
geroepen. Men wil een afvaardiging
naar het Paleis zenden, om den Ko
ning te vragen den wensch der me
nigte te vervullen, maar de meneer
zegt met een wanhopig gebaar: „II
est parti pour Laeken De Koning is
naar z'n paleis te Laeken. Daarvoor
heeft nu de massa urenlang voor het
slot gestaan. „Quel malbeuiT' zegt
een dame teleurgesteld, maar de men-
schen hebben er toch pleizier ln, dat
ze zoo beet zijn genomen en de me
nigte verspreidt ziel) langs de Rue
Ducale en Rue Royale, onderweg de
fraaie beelden bekijkend, die vóór en
ln het park zijn opgericht. Tot 's ko-
nings eer en die van het leger is in
derhaast vóór het Paleis op een hoog
voetstuk een bronzen beeld van den
Koning opgesteld: „Notro grand roi,
notre vaillante armée" staat er op
het voetstuk. Men is nog bezig er een
plantsoentje om te maken. Aan de
zijde van de Rue Royale is in bet
Park een fraai beeld opgericht ter
eere van de gevallen helden: Twee
weenende vrouwenfiguren, 'die kran
een aandragen. Daartegenover daalt
een trap van de bovenstad, waar het
Park U naar beneden. Het wordt,
avond en de wandelaars hebben een
schoon gezicht over de benedenstad,
waaruit rich de beide torens van de
Sainte Gudule omhoog heffen in den
lichten nevel van den avond-rooden
hemel, ln de fraaie hoofdkerk heeft
het Koningspaar vanmiddag een Te
Deum bijgewoond, waarbij kardinaal
Mercier voor zijn waardige houding
tijdens de Jaren der Duitsche bezet
ting door den Koning ls gehuldigd:
Uwe Eminentie heeft aan allen een
groot voorbeeld gegeven en zijne da
den hebben machtig bijgedragen tot
den triomf van de heilige zaak onzer
onafhankelijkheid. Ik heb er aan ge
houden hier op deze plaats eene open
bare hulde van erkentelijkheid en
dankbaarheid te brengen aan den
doorluchtigen Primaat van Belgiö.
Ontroerende betoogingen voor den
landsvorst en den kerkvorst hadden
plaats en hel dankgebed voor 's lands
verlossing en de herwonnen vrijheid,
door Zijne Eminentie maakte een
overweldigenden Indruk, ,,'t Was ef
fenaf Indrukwekkend", getuigde een
Vlaming.
De Koning heeft het deze week
druk met het brengen van bezoeken
aan allerlei colleges; voor Maandag
stond op het programma een visite
aan het z.g. „Verbrekingshof", den
Belgischen Hoogen Raad, die zich op
zulk een waardige 'en manhaftige
wijze tegen de Duitsche dwingelandij
heeft, verzet. Dit Verbrekingshof heeft
het aangedurfd, om den z.g. Raad
van Vlaanderen, men herinnert zich
deze lieden van het befaamde bier
avondje bij Von Bethmann Holiweg
te Berlijn, die ln 't laatst van 1917 de
zelfstandigheid van Vlaanderen had
uitgeroepen, wegens hoogverraad te
vervolgen. Prof. Tack en Dr. Bomis
werden gearresteerd, maar de Duit
sche overheid 6telde, door middel van
geweld de landverraders in vrijheid
en verbande .de voorzitters van het
beroepshof naar België. Als een pro
test tegen de houding van het Duit
sche bestuur, staakten nu alle rech
terlijke colleges in België hun zittin
gen. Om nu ln het Verbrekingshof de
geheele magistratuur te eeren zal de
Koning de plechtige zittiDg van dit
hof bijwonen.
De blijdschap der Belgen uit zich
ook in het vereeren var hen, die nel
in moeilijke uren bijstonïen Van f>c,-
gisch standpunt gezien is he' treffend,
dat het Fransche leger, dat bij de be
vrijding van het land aan de Belgi
sche strijdmacht ruggesteun bood,
daarmee egn traditie voortzette. Im
mers, ln dé dogen van 1S30 redde ook
e6n Franache legermacht de BelgisOie
armée van den ondergang tegen Art
Neder'andsche leger ln den tiendaag-
scben veldtocht.
De hulp, door de Franschen toen
geboden, ls herdacht, doordat het mo
nument voor Comle Béllard, den eer
sten Franschen gezan' hij het Belgi
sche Hol, io omgeven door een vei-
slering van groen en bloemen. Dit ge-
deuk teelion slaat op den rand van
aen heuvel, waarop het Park mei hei
Koningslot en het Parlementsgebouw
gelegen zijn.
Ligt dit regeeringscentrum ln >:ie
bovenstad, beneden ls het middelpujv.
van het Stadsbestuur op de aloude
Groots Markt De Grand Plact leven
nu een betooverenden aanblik op. E»
genlijk is de feestversiering maar sim
pel.
In het rond staan rood geverfde po
Ion met groote Belgische vlaggen bil
die der Geallieerde naties. Onderling
zijn de palen door slingers van spai
regreen verbonden, ilet aardige .<j
echter de vlaggentooi van de oude ge
bouwen op het Marktpltin. Het gins
verweerde stadhuis heeft zich getooid
met bevlagde lijnen, die van otr. to
rentop naar de dokeindtr dolen. Lit
de galmgaten van de torenspits flad
dert een gewirwar von kleuujjro
vlagjes.
Andere antieke gebouwen laten oude
Uothen, met voorstellingen in leer
oude kleuren uitwapperen.
Vóór de „Herberg 't Vlaams he
Huis" met de goud-opgewerkte pila
ren, is een monument opgericht: een
pleisterbeeld, dat koper-vergun'
Onder de vrouwenfiguur Btaal op het
voetstuk de slotregel van de Eróban I
corme: „Le Roi, la loi, la liberté".
Overdag levert 't lein een levend i-
eengen aanblik. Ook hfer Is f Intern
tlonale militaire element overwegend
De blauwe Franschen drentelen door
de oude straatjes, rondom de Grand
Place het marktplein op en verarde
deren zich met de Be'aische prótk
kens, die bij de leger-auto'a ne
raidden van de markt de wacht hou
den. Ook de andere geallieerde legcis
leveren hun bozoekere aan dit aloude
plekje en hoog ln de lucht scheren
de blanke luchtvogels der aviateur»
over het drukke tooneel beneden
Zoo is het overdag, maar te avond
levert de Grand Place een aanblik
om niet te vergeten, ale het electrl-
sche licht aangloeit en de grïjsstee-
nen gebouwen even wegdulsteren ln
den herfstnevel, zoodat Je er idJeen
de vage omtrekken van ziet, waar-
tusschen de voorname goudverslering
dl© zoo typisch op de gevels der
marktgebouwen ls aangebracht, ster
ker opblinkt. De beweeglijke kleur
vlakken der vlaggen breken het zach
te tintenspel der oude bouwwerken,
zonder echter de grijskleurige gam
ma's, die hier overheerechen te
verstoren.
Sommige prenten, die verspreid
worden, zijn niet zachtzinnig, bij
voorbeeld ©en briefkaart, waarop
de voornaamste activisten met
Borms en Tack aan het hoofd aan
den galg bengelen, al© een door
het volk toegedacht© straf aan de
landverraders, zooale men hen hier
algemeen beechouwt. Een aantal
hunner, voor zoover ze niet naar
Duitschland en Nederland uitgewe
ken zijn, zit reeds in do gevangenis
©n er hebben nog steeds arrestatie©
plaats.
De politie en de militairen houdt
nu-en-dan verdachten aan. Onder
hen zijn nogaJ eens wat Duitsche of
ficieren, die het in het Arsol-radlge
Duitschland zeker niet veilig vinden
en voormalige Duitsche spionnen,
die thans voor hun laag bedrijf hun
ges-echte straf zullen ontvangen.
Af en to© klaart de politieke lucht
in Duitse hl and iets op, maar het
blijft toch nog steeds met storm- en
regenvlagen dreigen.
Uit Berlijn wordt geseind: „Men
moei de beteekenis der rijksconferen-
tie (de bespreking van de regeerders
der verschillende bondsstaten) die
Maandag te Berlijn plaats had. niet
overschatten. Wel werd er beraad
slaagd over de belangrijkste en bian-
dendste vraagstukken, maar de con
ferentie waa slechts een ongedwongen
bespreking, een met elkuar in voeling
treden van da leidende persoonlijk
heden, zonder bindende
kracht
Deze conferentie is op te vatten ais
de constituante van do voorloopige re
geering."
Het moet dus afgewacht worden of
de regeering te Berlijn nu tnderdaad
zal overgoan tot spoedige bijeeiiïoe-
ping der Nationale Vergadering.
't Partijbestuur der onafhankelijke
socialisten heeft thans weer medege
deeld, dat van de Nationale Verga
dering slecht© sprake kan zijn als
vaststaat, dat de bevolking van het
op grond van het wapeusUlstands-
verdrag bezette gebied vrij en onbe
lemmerd kan kiezen.
Nu wordt ook juist gemeld, dat de
Duitsche regcering protesteerde
tegen de volslagen stopzetting van al
le verkeer tusschen Elzas-Lothariu
gen en het overige Duitschland, wel
ke toestand zich ook heeft uitgebreid
tuaschen het bezette gebied op den
linker Rijnoever en bet overige
Duitschland.
Als het dus van de vrije socialis
ten afhangt zal er voor'.ooplg niet
veel komen van het bijeenkomen der
Nationale vergadering.
Maai- zuilen Ebert en de andere
vertegenwoordiger© der meerder-
helds-oociaUsten niet alle krachten
Inspannen om hun woord, aan de
Bondsstaten-vergadering gedaan, ge
stand te doen?
Er dreigen ook weer andere moei
lijkheden voor d© Duitsche regee
rt ng.
T Beierscbe ministerie vail Buiten-
l&ndsche zaken telegrafeerde naar
Berlijn:
„De recente pogingen om de oude
methode© van het departement van
Budtenlandsche Zaken voort zetten
en het Duitsche volk opnieuw ten
aanzien van de waarheid te bedrie
gen, geven het ministerie van Bui*
tenlandsche Zaken van den voiksstaat
Beleren aanleiding elk verkeer met
de tegenwoordige vertegenwoordi-
T ger» van het departemenï van Bul
I itenlandsch© Zaken van de hand te
I wijzen."
Beleren ©lacht due het
aftreden vanSolf en
Scheidoman n, ln verband mot
hun tegenspraak van de Beiersche
onthullingen over de ooreaken van
den oorlog en Duitachland's schuld
daaraan.
De commissi© van den Beierschen
arbeiders- en soldatenraad eiachte
het ontslag van Ereberger, Solf, Da
vid en Scheldemann, die zich allen
met de buitenlandsch© politiek be
moeien on als corafcra-rovohutional-
ren aangemerkt moeten worden.
Het Hollandsch Nieuwsbureau
meldt uit Berlijn:
„Over de reeds gemelde Beiersche
documenten betreffende de houding
der Duitsche regeering en van som
mige Duitsche staatslieden In den
zomer van 1914 beeft de vroegere
rijkekanselier von Bethmanr-Holi-
weg, eenig© modedeeüngon gedaan
aan ©en vertegenwoordiger van de
„Deutsche Allgemein© Zdtung". En
Bethmann-Hollweg bevestigde, dat
d© Duitsche regoering
zich na den aanslag
van Ser&jewo bereid
verklaard hoeft-, aan haar
verplichtingen van
bondgenoot tev o Idoen, In-
dies uit het optreden
tegen 8ervlé verdere
complicatie© souden
voortvloele n."
Deze erkenning van Duitsche zijde
gaat verder dan tot heden ooit ge
publiceerd is. Steeds is gezegd, dat
men te Berlijn niets afwist van het
ultimatum aan Servië.
In een vergadering der arbeiders
raden ln groot-Beriijn heeft de voiks-
gedelegeerde Borth belangrijke me-
dedeeiliigen gedaan. Het oorlog»
voedingsdepartement heeft zoo zei
hij de laatste weken een bankroet-
politiek gevoerd. Als er gee-n hulp
komt, moet er hongersnood volgen
De opbrengst der kolenmijnen 1© ln
iden iaatsten tijd veel te gering. (J
van de productie ln vredestijd) zoo
dat de kou dreigt. Hervormingen ln
Duitschland zijn spoedig noodig, an
ders gaat het land economisch geheel
ten onder.
Uit Parijs wordt gemeld, dat 17 of 18
December de geheele Rijnoever van
de Zwitserache tot de Nederlandsche
grens door de Entente-legers bezet zal
zijn.
Voorts wordt geseind, dat Kernen
zal worden bezet door de Engelschen,
Coblenz uoor de Amerikanen, da
Pnultz, Trier, en Mainz door de Fran
schen.
De Duitsche protesten houden aan.
De Duitsche regeering heeft medege
deeld, dat de uitvoering der wapen-
stilstandsvooorwaarden betreffende
locomotieven, goederenwagens, enz.,
ten zeerste wordt bemoeilijkt tenge
volge van den slechten toestand van
het rollend materiaal. Zij verzoeke
den datum der overdracht uit te stel
len tot 1 Febr.
Verspreid nieuws
EX-KEIZER KA REL VAN OOS
TENRIJK heeft zich laten intervle-
wen.Hij verklaarde o.a. „Als er geen
kolen en levensmiddelen worden
aangevoerd, zullen wij te Weenen on
lusten krijgen en wellicht ook die
ziekte uit Rusland, die wij het Bols
jewisme noemen. Het volk liier is
zeer zachtmoedig en geduldig, maar
wanneer iemand zonder eten 1», la
hij geneigd ongewone, gewelddadige
dingen te doen".
Over de toekomst wilde de ex-kei
zer zich niet uitlaten.
DE HOHENZOLLERNS EN DE
VREDESCONFERENTIE. - De
Evening Standard verneemt uit
goede bron, dat een van d© punten
op de agenda ter behandeling op de
vredesconferentie de nauwkeurige
pasitie van den ex-keizer en den
kroonprins tal zijn, ten «inde hen
voor een rechtbank te brengen we
gen© hun vergrijpen tegen het vol
kerenrecht tijdens den oorlog.
OVER EEN VREDESAANBOD.
Niettegenstaande de '«genspraak
uit Berlijn houdt d© Beiersche mi
nister Joffe vol, dat de eentralen in
1917 «en vredeevoorstsl van Ameri
ka hebben afgewezen.
LUDENDGRFF, di© volgens ton
bericht uit Bet.ijn erns-ig zn-k is,
vertoef l, naar de Kij'n Ztg. meldt,
in Zweden. De dag, nadat de ievo-
•utio uitbrak heeft hij reeds Dnits.-h-
■ani \erIaUt
8LEESWIJK. De Deensche re
giering efl beslo:«.) zich t- t
Enlehfe le wenden mei hn vmöiSl
de Deensche aanspraken op Sloes- I
wijk bij de vredesonderhandelingen
te steunen.
DE REPUBLIKEINSCHE BE
WEGING IN SPANJE. De Mor
ning Poet meldt uit Madrid: Of
schoon ln geheel Spanje een zekere
onrust blijft beerechen en Lerroux
doorgaat met het aankondigen
de uitroeping der republiek, hebben
de republikeinsche partijen ip de af-
geloopen week ln prestige verloren.
De conservatieve partijen kwamen
overeen om de regeering te steunen
bij het handheven der orde. D© pu
blieke opinie en het leger verklaren
zich ten sterkste tegen de bolsjewis
ten ,op wier activiteit de republikei
nen Ihane vertrouwen.
IN DE LUCHT GEVLOGEN. Het
Fransche s'.oomschip „Felix Touacha"
is bij Port Vendres in de lucht gevlo
gen. 6 opvarenden zijn omgekomen.
ENGELAND EN BPLGIë Uit
Brussel wordt gemeld: Koning Geor
ge zal in December een officieel be
zoek brengen aan Koning Albert.
DOVER. De haven van Dover is
weer voor de gewone scheepvaart ge
opend.
DE VERKIEZINGEN IN ENGE
LAND. In een verkieringsrede zei-
de de eot-premler Asquitfc dat de vrij
handel en dat het zelfbestuur voor
Ierland tot verwezenlijking moest ko
men. Wat den wederopbouw betrof,
zeide hij, dat hij zich n'ei wilde urn
den aan een vast omlijnd program,
maar elke politiek zou steunen, of
deze uit htrt liberale, het unionisti
sche, dan wal uit het arbeiderskamp
kwam, die er naar streefde om aan
eiken Britscben burger een levens
standaard te verschaften, die het le
ven waard maakte om gelee'u te wor
den.
DE DUIKBOOT VERBODEN? De
„Times" meldt uit New York, dat van
goeoingeiichte zijde wordt medege
deeld, dat de AmerJ nansche commis-
ïer vredesconferentie zal bepleiten
in «het volkenrecht het gebruik van
duikbootan tegen de handelsscheep-
rt te verbieden.
Onze Laelikoek
Daar gooit me die kwajongen eon
stuk steenkool naar een kat!
Ga je de politie waarschuwen I
Neen, het kolenbcreau!
Mary; Jan komt. mij tejfeuwoor*
dig bijna eiken avond opzoeken! Wat
denk jij daarvan I
Jeanne: Ik weet het uiet.
t Kan zijn, dat hij verliefd op jc is.
Maai; 't is ook wol mogelijk, dat zijn
hospita hem in de kou lnat zitten
STAATSMINISTERS IN BELGIS,
De hoeren Henry Gorton de Wiart,
Segers, Van de Vyvere, Ernest SoL
vay, Levie, Max. Francqui en Van
Hoegaerden weiden tot de waardig
heid van ministers van State verbeveiü
De eerste drie zijn uittredende le
den van bet vorige kabinet. Max is
de burgemeester van Brussel.
DE VOEDSELVOORZIENING DER
DUITSCHERS. De Bnteche vw:d-
sel-regelaar Clynes zeide in een rede
voering te Manchester, dat er nog
eenig misverstand heersebt© over wat
men noemde ,,de voedselvoorziening
der Duitechers". Engeland's eerste
plicht was voor het eigen volk en de
oondgen ooien te zorgen, vervolgens
kwamen de neutralen aan de beurt,
en eindelijk moesten de Engelschen
onderzoeken hoe de werkelijke toestand
m Duitschland en Oostenrijk was.
Zelfs dan moesten zij nog geen levens
middelen verstrekken, tenzij dit nood
zakelijk bleek als «en daad van men
schel ijkkeid en politiek.
Verder seint Reuter nog uit Lou
den Ue permanente comrnssie van
den geallieerden levensm.ddelenraad
ontving bericht dat d« iBritech»?) re-
geeiing wenscht© dat zij verschillend©
aanvragen om levensmiddelen van
vijaudeujke landen zou overwegen, ©n
het re Heiwerk voor de bevrijde ge
bieden ter hand zou nemen. Ook de
Frausch© regeer rag wenscht dat Uit
werk door deze organisatie wordt ge
daan, die reeds beiast is met de voor
ziening der geal.leerden en de rant
soeneering der neutralen. Vermoede
lijk zal ae commissie weidra de levens-
middeleninvoeren vwn" Europa contro
leer en.
NIEUWE ONTHULLINGEN. -
Onder den titel „Dip-omatieke ont
hullingen omtrent het ontstaan van
den wereldoorlog" heeft de Duitsche
legatiera&d baron Eckardstein ©eo
aantai notities gepubliceerd omtrent
devergeeJscüe pogingen van Cham
berlain ©n andere bekende Engci-
sciien om tot een Duitsch—Engc..-ch
verbond te komen: Eckhardsteui, die
als legatieraad te Londen ijverig
daartoe medewerkte, brengt koetbuur
nieuw materiaal bijeen en toont a;in
hoe de regeering te Berlijn d© poging
deed mislukken.
Uit aanteekeniiige» van Eckurd*
©lein blijkt, dat Engeland een sa
menwerking met Duitschland wi.de-
Voor beide rijken wag in de wereld
voldoende expansie. Er zou dan ge
werkt worden ln het belang van den
vrede.. Aan den keizer werd dit dui
delijk te kennen gegeven. Oogen-
echljnlijk werkte de keizer deze plun-
nen in de harid, zond o.a. een hriéf
aan den koning van Engeland.Maar
toch werkte de keizer eigenlijk de
plannen tegen door steeds lief te
doen tegen Rusland. De keizer
sprak ln een officieel 6chrijven over
de Engelsche ministers als echte
uilskuikens
De koning van Engeland ontbood
den heer von Eckardstein en vroeg
hem, wat hij er van denken moeet,
Eckardstein antwoorder
„Zou het niet het best zijn, dat
Uwe Maj. de geheele zaak als een
grap beschouwde?" Toen lachte
ENGELSCHt- LEGER.
Dc militaire dienst In Engeland zal
wordt uit Londen gemeld uit
gebreid worden om voldoende man
schappen beschikbaar te hebben voor
de garnizoenen overzee en de rever-
ves in Engeland.
DE LUCHTAANVALLEN OP
DUITSCHLAND.
Volgens een Engelsche statistiek
deden do Britsche vliegers ln de 13
maanden van den oorlog 709 lucht
aanvallen op 't Duitsche gebied.
GEEN DUITSCH GELD IN FRANK
RIJK. De Fransche regeering
heeft bepaald, dat in Frankrijk geen
Duitsche bankbiljetten of munten mo
gen worden toegelaten.
LUXEMBURG heeft aan presi
dent Wilson bescherming gevraagd
tegen de gevaren die dit land bedrei
gen bij d© Duitsche demobilisatie.
Verder wordt verzocht de belangen
van Luxemburg bij de vredesonder
handelingen te waarborgen.
DE FRANSCHE DEMOBILISA
TIE. De lichting 1890 zal onmid-
delijk naai' hui© gezonden worden.
GROOT-SERVIé. Dezer dagen
ls in ©en zitting van den Znld-S'a-
visohen Nat. Raad te Agram de ver-
eeniging van alle Zuid-Slavische ge
bieden met Servië en Montenegro tot
één staat geproclameerd.
DE VERLIEZEN VAN 'T BRITSCH-
INDJSCHE LEGER in den oorW be
droeden 101 439 man.
CHURCHILL OVER DEN VOLKE-
RENBOND. De Engelsche minister koning en zeide bij: „Ja, gij t*bl ge-
CburchiU verklaarde dat de volkeren- lijk ll: TMak a,, grap ,JC-
bond met in de plaat© kon treden voor i, v x
d. tassch.Dpij d.r BriUcbe ,1oot.
Ook konden de Duitsche koloniën nooitdcn keJzer reer vele on
worden teruggegeven aan Dultsch- ^eel ergere grappen'beleeM en er zul-
land, noch de veroverde Turksche ge-len nog wel andere volgen."
Toen vervolgde de koning: Wat zuu
dc keizer wel zeggen, wanneer ik
mij veroorloofde zijn ministers
bieden aan Turkije.
Verder verklaarde Churchill, uat
elk individu in Duit6*.hiand waarvan
kan bewezen worden uat het schuldig
staat aan schending van de ooings-
wetten te land ol ter zeo, of aan
wreede behandeling J»i krijgsgevan
genen, behoort te worden gerich. tn
ges.ruft als eon tnisuediger. zonder
anzien des persoon—
AAN BOORD VAN EEN-DUIT
SCHE TORPEDOBOOT. Reuter
seint dat toen ©en Bntech zee-ofiioer
overgeving van ©en der Duitsche
torpedobooten in d© Firth of Forth
aanvaardde, de Duitsche officier die
zich bij hem meldde, van lagen rang
bleek te zijn. .Op d© vraag waar de
commandant was, antwoordde de Dui'.-
©oortgel.ijke vriendelijke woorden ie
tituleeren?
Voort© merkt© de koning nog oji,
dat de beschimpingen en bedreigin
gen jegens Engeland, geuit door de
Duitsche vlootvereeniging, niet go-
schikt waren om het vertrouwen van
Engeland te vermeerderen.
(Tijden© den oorlog heeft v.
Eckardstein langen tijd in verze
kerd© bewaring doorgebracht).
Uit Duitsohlend.
De Duitsche troepen ln de Oekrai
ecber dat hij het commando" tod .In ne heJ)ben °°k «cldatenruden 8»*
dat de vroegere commandant over- yormd tn zich bij de nieuwe toe-
boord was goio'.. omdat men oneeulg- standen ln Duitschland aangeelo-
hei-l met hem had gehad. ten.
Feuilleton
naar het Engelsch door
RALPH KAYE ASSHETON.
5)
Het haar oji het voorhoofd
van de damo was iets te goudblond
van kleur, om te passen bij de reeds
ver-opkomende rimpels, die t© zien
waren op haar overigens knap ge
laat. Haar wangen waren rose-getint
door een natuurlijken blos en huar
oogên, die iets in kleur van elkaar
verschilden, schitterden als die van
een jong meisje. Een dezer mode
oogen was bruinachtig, het andere
groen-grijs. Een dergelijke ongeli.k-
Boortigheid komt, zooals de gelaat
kundigen beweren, slecht© voor in dc
oogen van iemand, wiens karakter
zoo doortrokken is van oorspronke
lijkheid, dat het grenst aan excentri
citeit.
Daar heeft u Jill nu vervolgde
de bezoekster, terwijl zij nauwelijks
luisterde naar de rustige antwoor
den, die juffrouw Stansfield haar zoo
nu en dun gaf daar heeft u Jill,
het eenlge kind, dat ik ooit gehad heb
en. waar die haar karakter vandaan
heëft, Is mij een raadsel, want zij
lijkt in het minst niet op haar vader
of óji mij. Van den tijd af, dat zij nog
maar een bëel klein meisje woa, .wist
zij &1 alles af van vogels en slangen
en dergelijke dingen. Ik voor mij heb
nooit iet© van vogels geweten, behal
ve dat lk er van houd een zingenden
kanarie ln een kooi te hebben, zoo
lang als hij tenminste niet te luid
zingt: dan leg ik er of een doek over
heen, of lk stuur hem naar de keu
ken het was een der eigenaardig
heden van de spreekster, dat zij al
tijd afdwaalde op zijwegen van het
onderwerp, waarmee zij bezig was.
Zoo bracht de gedachte aan de keu
ken haar op dit oogenblik op de ge
dachte van de keukenmeid, want z>
stapte van het onderwerp-kanarie af,
en vroeg juffrouw Stansfield plotse
ling, of ztj een geschikt meisje wist,
die als dienstbode op Brandlesome
Hall zou willen komen.
Juffrouw Stansfield legde haar
werk in haar schoot en ging in ge
dachte de meisjes na van haar Zoru
dagsschoolkiasse. In haar verbeelding
viel haar blik op een lief gezichtje
met zacht haar er boven.
Er ls Jonathan Prout's klein
dochter! Jill's moeder herhaalde de
woorden zonder precies te weten, wat
zij zeide. Het denkbeeld aan het keu
kenmeisje was even plotseling weer
uit haar brein verdwenen. Jonathan
Prout herinnerde haar aan de een
denkooi en de eendenkooi bracht
haar er weei op terug, dat Jill onver
klaarbaar veel van vogels hield.
Die eendenkooi, zeide zij. Wat
eeu vreemd idee is dat! Ik vroeg Sir
Peter Heyes eens, waarom hij he
toch aanhield en hij zei, dat hij het
alleen deed uit eerbied tegenover de
denkbeelden van het platteland. Sir
Peter is een zeer geestige prater vindt
u niet?
Ik ken hem niet zeer goed, ant
woordde Juffrouw Stansfield rustig.
En haar oogen, die zij weer op haar
werk richtten, drukten een zekere
koelheid uit. Zij had redenen voor
een diep-gewoitelden tegenzin tegen
Sir Peter Heyes.
Mevrouw Stansfield zweeg minstens
veertig seconden achtereen. Zij dacht
(zeer diep voor haar doen) aan Sir Pe
ter. Plotseling keek zij op en begon
weer aan een ander onderwerp.
Ik geloof, dat hij verliefd is op
jiii.
Een zachte blos verspreidde zich
over Avice Stansfield's gelaat. Het
leek haar voor een moedc-r bijna hei
ligschennis om over zoo lets met be
trekking tot baar eenige dochter, zoo
luchthartig en zonder eenlge inlei
ding te spreken. Naar Avice Stans
field's idee moest de vraag van het
huwelijk van een kind ernstig en
kaim besproken worden. Zij zeide
echter niet© en mevrouw Stanfield
ratelde verder.
Natuurlijk zou het erg hard voor
mij zijn, mijn eenig kind te moeten
missen en alleen gelaten to worden
met Henry, die altijd aan 't knoeien
ls met electrlsch licht en die totaal
geen gezelschap yoor mij ls. En toch
zou het «£n goede partij voor haar
zijn, niet waar?
Zij wachtte niet op het antwoord,
dat Avice haar niet had kunnen ge
ven zonder de koelheid te verraden,
die zij voelde, maar praatte verder
met haar tamelijk hooge stem.
Het is niet meer dan natuurlijk,
dat een moeder haar dochter graag
een goede partij wil laten doen en ik
weet, dat het halve district cr erg op
gesteld zou zijn, hun dochters als
Lady Heyes te zien. Natuurlijk zal
ledereen zeggen, dat het hem om
Jill's geld te doen is en dat zij hem
neemt om zijn titel, maar lk houd
zelf weP wat van romantiek en lk
weet, dat Henry verrukt zou zijn. On
der ons gezegd, Juffrouw Stansfield,
ik geloof, dal Henry zelf niet meer
gelooft in dat dwaze idee van een
sUunboom dan u of lk.
Avice Stansfield zag verbaasd, bij
na met afkeer op. Het waa waar. dat
zij niet geloofde in dat dwaze Idee
van een stamboom, zooals Jill's moe
der zoo juist gezegd had. Henry Stans
field had ril. fortuin gemaakt als
eleclro-technisch ingenieur in een
grooje stad in Yorkshire, en toen hu
zich uit ziin zaken wilde terugtrek
ken, had hij eens uitgekeken, zooals
hij het zelf noemde, nuar een plekje
grond, waar zijn familie oorspronke
lijk vandaan kwam. Met behulp von
het college van wapenkunde en een
vriend, die liefhebberde in oudheden,
had hij eenige geschriften en stam-
booinen ontdekt, die schenen te be
wijzen, dat bij de rechtstree^sclie af-
stammeling was van een zekeren
Johann Stansfield, die uit het dis
trict Meols afkomstig was een der
jongere leden van het oude geslacht
Stansfield, die genoodzaakt was ge
weest, daar er meer jongere zoons
waren, zijn vaderlijk tehuis te verla
ten en zich In den handel te begeven.
Dat vond de rijke ingenieur een
prachtig denkbeeld en hij was, vier
of vijf Jaar voor den aanvang van dit
verhaal, naar Meols gereisd, om te
prebeeren een stuk land te koopen,
waarop hij een huls kon zetten en zoo
zijn familie weer tot haar oorspron
kelijk verblijf terug te voeren. Er was
geen land te koop, maar het oude
huis, dat eens in 't bezit was geweest
van een anderen tak der Stansfield-
familie, Brandlesome Hall, was in de
veiling. Henry Stansfield kocht het
dadelijk. Hij vechplsde er heen met
zijn vrouw en dochter en er was ieia
roerends in de manier, waarop hij,
zonder het zijn buren te veel op te
dringen want hij was een man
met een zekere hoeveelheid goeden,
beschaafden smaak toch iedereen
liet begrijpen, dat dit een soort van
terugkeer naar het huis zijner voor
vaderen was. Mevrouw Stansfield. die
totaal geen gevoel voor romantiek
had, zooals haar man, haalde, zon
der eenig idee van waardigheid er
haar schouders over bp. Volgens haar
behoefden zij, zoo lang zij een groot
huis als Brandlesome Hall konden be
lonen, diners en danspariijen geven,
die alle diners en danspartijen' van
hun buren in de schaduw stelden,
zich in niets verschuldigd te gevoelen
tegenover de streek, die hen in haar
kring had opgenomen, of zooals zij
liet noemde „hen liet meezwemmen'
Zij had volkomen gelijk in haar
overtuiging, dat Avice Stansfield, of
schoon zij zeer beleefd was geweest
tegen de nieuwe buren en haar liefde
voor Jill steeds aangroeide, nooit de
bloedverwantschap had erkend, die
Henry Stansfield zoo nu en dan had
probceren te verkondigen. Jill herin
nerde zich nog goed den dag wam op
zij inet haar vader een bc-zoek hud
gebracht bij Avice, in verband met
een reservoir dat de heer Stansfield
maakte en dat het water scheen te
onttrekken aan een van Juffrouw
Stansfield'6 boerderijen. Henry Stans
field, een groote man me; dik grijs
blond krulhaar, een rond, aange
naam gezicht en bruine oogen, die of
schoon zij meestal zoo goedig keken,
een scherpen en julsten blik hadden,
had een heel groote enveloppe uit zijn
zak gehaald en holf-verlegen, den
stamboom er uit getrokken, prachtig
geteekend in den vorm van een zeer
decoratieven eikenboom op een vel
fijn perkament, en overdudig ver
sierd met krullen en lofwerk vnlgana
den tamelijk luidruchtigen smaak
van den schilder.
tWordt vervolgd.)
