Premie voor onzoJsaijonnoeiuEn. BjON's Humaristischen Soheurkalender BON VleBSCiidistriimtie Vijf en Dertig Cents BOON'S Humoristischen Scheurkalender OM ONS HEEN 36a Jaargang No. 10S01 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. DINSDAG 10 DECEMBER 1918 Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemacHic:d het Algemeen Binnen- en Buitenlandse!) Advertentie-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstraat 76-78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. ABONNEMENTEN per 8 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent ge vestigd ia (kom der gemeente) f 2.25. Franco per post door Nederland f 2.60. Afzonderlijke nummers I 0.15. Geïliustr. Zondagsblad, voor Haarlem f 0.51'. Geïllustr. Zondagsblad voor de omstreken cu Irauco per post 1 0.69. Uitgave der N.V. Lourens Cosier, Dlreieur J. C. PEEREBGOIW, Telefoon 3082 ADVERTENTlENx Van 1—6 regels f 1.— Iedere regel meer 20 Cte. Reclames 40 Cts. per regel. Tijdelijk oorlogstoesiag HU procent. Bij abonnement aanzienlijk rabat, lienstulvers advertentiën van Vreag en Aanbod van 1—5 regels 50 Cts. per plaatsing, elke regel meer 12'Cis. a contant. Buiten het Arondissement dubiieie prijs. Adverientiën buiten hel Arrondissement Z& Cts. per regei. Reclames 60 Cts. per regel. Dlrecfie en AdministratieGroefc Houtstraat 83. Telefoonn. der Rcdactio 600 en der Administratie 724 DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. LEVE Ik SMID DELEN- VOORZ1EN1NG. De Directeur van hel Gemeentelijk Levensmiddeienbureau te Haarlem brengt ter kennis: dat verkrijgbaar wordt gesteld: gedurende het tijdvak van Maai> dag 0 tot en met Zaterdag 14 Dec. 1918: op bon B No. 38 twee ons kaac t .w. (30 plus k 8 cent per ons OF volvette k 15J cent per ons.) dat in verband met de inventari satie der voorraden bij dc winkeliers ln boler en kaas, op Maandag en Dinsdag 16 en 17 December a.s., op dio dagen gecrn boter en kaas kan worden verkocht; d.at met het oog daarop het pu bliek verzocht wordt de loopende boter «n kaasbons in te wiszelen vóór Maanuaft a.s. dat de nieuwe bons op Woensdag 18 December a.s. geldig worden. VïrwissriNg van botersoort. dat in verbnnd met de uitreiking van nieuwe botorkaarten, welke in Januari 1919 zal plaats hebben, een ieder in do gelegenheid wordt gesteld tot vei wisseling van boter- soort; dut de opgavo tot verwisseling kan plaats hebben gedurende de maand December, eiken werkdag van 9—2 uur op het Levensmiddelen- bureau (kamer 17). Melkbons dat hem gebleken is, dat het bij een gedeelte van het publiek onbe kend is, welke melkbons geldig zijn; dat dan/om, ter vermijding van Btagnatie 'wordt medegedeeld, dat geldig is: VOGlt MELK (GEWOON RANT SOEN). Op .Woensdag 11 December 1918, bon No. 6. Op Donderdag 12 December 1918, bon. No. 7. Op Vrijdag 13 December 1918, bon No. 8. Op Zaterdag 14 December 1918, bon No 9. VOOR MELK (EXTRA RANT SOEN). Op Woensdag 11 December 1918, bun No. 42. Op Donuerdag 12 December 1918, bon No. 43 Op Vrijdag 13 December 1918, bon No. 44. Op Zaterdag 14 December 1918, bon No. 45. Regoorings-vlsch dut verkrijgbaar wordt gesteld op Woensdag 11 December van 10—1 uur per persoon en pond vlsch op vertoon van Vischkaart No. 8901-9500 in de Gem. Visclilial. op vertoon van Vischkaart No. 95011UUU0, ln het pand, ingang Ko ningstraat. De Ddiecteur, voornoemd, F. DE JONGE. HAARLEM. Verkrijgbaar op Woensdag 11 December op bon No. 31 letter Y en L en op bon No. 37 letter A 2 ons paardangehakt bij: SCHORNAGëL, Burgwal 68 WISKEW, Kerkhofsinat 24 Weu. VAN HÜNbCMOTEN, Begijn hof en JANSEN Korte Annastraat 2 van 14 uur. Evenals vorige jaren stellen wij ook nu weder verkrijg baar zoolang de voorraad strekt, uitsluitend voor Geabon- neerden op ons blad, een zeer fraaien voor 1919, met keurig schild iu kleuren, tegen den prijs van mits afgehaald in onze Tijdingzaal Groote Houtstraat 93. Onderstaande BON" moet daarbij worden overgelegd.' DE ADMINISTRATIE. j voor eert fraaien Ia!s premie voor geabonneerde» op HAARLEM'S DAGÉLAD tegen betaling van 35 cents. UITSLUITEND AF TE HALEN IN ONZE TIJDINGZAAL. Toezending per post kan niet geschieden. No. 2562 Belastingen op den Middenstand. WOENSDAG 11 DECEMBER. Kamer van Koophandel en Fabrie ken, Openbare Verg. ten Stadhuize, 4 uur. Stadsschouwburg, Wilsonsplein N. V. „liet Rollcrdaiüsch Tuoneeï", De Vrouw der Zee, 8 uur. Schouwburg. Jansweg: Bicsc. voor stelling: Quo Vadis? 8 1/4 uur. Soc. Vereeniging: Openbure verg. Econ. Bond. Spreker: Mr. Treub, over: De Economische Politieke toe stand van Nederland, 8 uur. Cinema Pulace, Groote Houtstr.", Bioscoopvoorstelling. Schouwburg De Kroon. Gr. Markt, Bioscoopvoorstelling. Apot-o theater, Barteljorisstraat, Bioscoopvoorstelling Kleine Vereeniging, Kleine Hout straat. Biosc. voorstelling. Kunst zij ons Doel, Waaggebouw lc cartelling werken Spoor. 10—5 Als er een nieuwe minister van financiën optreedt, onverschillig hoe hij heet en van welke richting iiij is, dan gaat mij altijd een rilling over den rug. De nieuwe titularis brengt zijn stokpaardjes en zijn ijver voor 's Lands Welzijn mee en gebruikt den ijver als zweep, om het stokpaard in beweging te zeilen. Toen dus minis ter Do Vries optrad heb ik met be zorgdheid afgewacht, welken rosis- naiu met stijve heenen hij in de hoo- geschool zou trachten te rijden. Lang hebben wij niet behoeven te wachten. Het nieuwe denkbeeld van minister De Vries bleek te bestaan uit een belasting op adverlennen. Nieuw is de gedachte zeker niet. Zc is in toepassing gebracht in vroegere jaren, toen de courant werd be schouwd niet als een noodzakelijk heid, maar als een weelde-ariikel en dus aan alle kanten zwaar werd be iast- Voor "s ministers verdere plan nen is het in elk geval geruststellend, dat hij begint mei de advertentie-be lasting, want daaruit blijkt, dat hij niet Yan plan is de dagbladpers g e- heei te smoren, namelijk door een belasting op het abonnement. Im mers, die zou de circulatie van de couranten bijzonder zwaar drukken en de advertentie-opbrengst dus zeer verminderen. Dat wil luj natuurlijk met, omdat het juist zijn bedoeliilg is vijf of tien procent van de annonces te heffen. Hoe het ontwerp precies in eikaar zit kan ik nog niet zeggen. Ofschoon het weken geleden aangekondigd is, verscheen het nog niet, waaruit som mige optimisten wenschen af te lei den, dat het wel zal wegblijven. Uit zou te schoon wezen om waar te zijn, dus geloof ik er niet aan. Najaars stormen laten zich ook wel eens wach ten, maai- er van verschoond blijven wij niet. Laat ons dus den kraag al vast opzeilen en ons voorbereiden op de stortbui. Wie „wij?" Niet zoozeer de bladuitgevers en al de anderen, die in hei bedrijf der reclame het grootste gedeelte van hun bestaan vinden. Zij zullen in hunne organisaties zicli wel welen te verdedigen tegen de granaat, die Mr. de Vries in vollen vredestijd op hen afschiet. Voor een oratio pro domo vraag ik de aandacht niei. Ging liet alleen om een uitge- versbelang, dan zouden de lezers met het volste recht tot ons kunnen zeg gen: „val mij daarmee niet lustig, ik heb van mij zelf zorgen genoeg, zie dat ge u er doorslaat, ik moet dat ook doen!" Maar de heffing op adver- lenuèi) heeft een veel verder strek kende beteekeins, dan de belangen van de uitgevers. Dat is het, wui ik ln de volgende regelen uiteen zetten wiL Nemen wij aan, dat de nieuwe be lasting er komt, dat de Tweede Ka mer, alleen inaar lettende op het éene •feit: „geld moet er wezen!' den on Uergang van een groot en wijd ertakt bedrijf koelbloedig avontuurt dan nog blijven twee dingen mogelijk: de som. die thans voor advertentien be steed wordt, vermindert niet, de op brengst zal dus belangrijk zijn, of het heffingspercentage schrikt de adver teerders zóó af, dat zij hun annon- ceii-budget belangrijk inkrimpen. Ik geloof in het laatste, maar om den minister een genoegen te doen, aan vaard ik tijdelijk het eerste. Hij zal dus 5 procent innen van dit en 10 proeent van dat, de uitgevers zullen voor zijn genoegen een administratie aanleggen, die voor deri bezoekende» Rijks-accountant gemakkelijk en snel is te overzien; maken de uitgevers fouten, te goeder of te kwader trouw, dan gaan zij de doos in, wanneer de vlijtig zorgende ambtgenoot van justitie weer gevangenisruimte ge bouwd zal hebben. Kortom, de heele heffing gaat zoo gladjeS" als het neer schrijven van dezen volzin zelf. De minister wrijft zich in de handen en voelt zich een ontdekker.tot een volgende jaar. Dan staat hij namelijk weer voor dezelfde moeilijkheid, want een Minister van Financiën heeft niet één, maar e 1 k jaar meer geld noodig. De stokpaardenstal is dan leeg. ln wanhoop maakt hij een lijst van alles wat van Cesar af als geschikt oelas- U»g-object is beschouwd en juist wan. neer hij geconstateerd heeft, dat er niets bruikbaars bij is, schiet het oude stokpaard hem door 't brein. „Mijn hemel, wat tob ik mij af? Vijf en tien procent kwamen er gladjes uit, waar om geen tien en twintig ook?"' En hij volvoert den ouden toer die bij de fantasie-loozen onder de Ministers van Financiën te allen tijde als de hoogste wijsheid gold en verhoogt eenvoudig de opcenten op de adver tentiën. Het publiek slikte den eersten keer, het zal ook de tweede maal slik ken. Dan zet het zijn luien gorgel maar wat verder opent Als dit bezwaar den Minister in de komende Kaïnerdiscussie wordt voor gehouden, zal hij het verontwaardigd afwijzen. Wat denkt de spreker wel! j Neen, hij voelt genoeg voor de pers om haar beslaan met in gevaar te brengen. Wat hij nu voorstelt zijn maxima, hooger zal hij in de toe- j komst niet gaan. En dan legt hij zijn dag- ^and °P hel hart en meent het ook, tnld.'it Hp nnpil Tpn hwnr lijk bij de divftend- en tantième- belasting, is uitgereikt. Maar do lezer, vooral dc belanghebbende lezer, bis grijpt nu zeker wel, waar ik heen wil. Wat te beurt viel aan de adver tenties. kan ook op het dak komen van andere ondernemingen, wier administratie heider is en spoedig nu te kijken. Is eenmaal de advertentie- belasting ingevoerd, dan volgt spoe dig de heffing op laat mis maar ne men het meubelbedrijf. Vroeger be taalde je voor een stoel tien of vijf tig gulden, voortaan kost die elf of vijf en vijftig: de ris,; is voor den fis cus. Kan 't eenvoudiger? En dan volgen cito cilo andere bedrijven, die ieder voor zich maai' verzinnen mag. En ten slotte heeft de onschuldige be lasting op de advertentiën, „die niets nieuws is. mijne beereii, zij bestond al lang geleden in anderen vorm (je hoort het den Minister al m de Kamer zeggen) dan heeft, zeg ik, die belasting op <ie advertentien den weg gebaand voor een stel heffingen van grilligen aard, hierop wel en uuarop met en waarbij het criterium wezen zal, dat de administratie zoo gemakkelijk na te kijken is. De Rijksaccountants zullen rondreizen mei de snelheid van den klokkenmu kar die de pendules bij de menscheu gelijk zet. Nu moet niemand zeggen, dat het zoo erg niet worded z;U. Geloofden wij vijf jaar geleden aan hel com plex van belastingen, dat ons sedert dien dan toch Blaar op 't lijf gevallen is? Als dit slaagt, dan komt er meer. Ministers van financiën zijn als de Moloch: onverzadelijk. En nu is het toch wel der moeite waard voor den Middenstand, om na lo gaan, of zijn welvaren ook in de knel kan komen. Ten pleziere van den Minister heb ik duar straks tijdelijk zijn optimisme over de opbrengst gedeeld, ten ge noege van de waarheid wil ik wel zeg gen, dat ik er niets van geloof. Wat getroffen wordt door belasting, nog wel door een hatelijke belasting, om dat ze ongemotiveerd is, daalt- Maar zoo zal ook de meubelhandel dalen en de groote kleedingmaatschappij zal haar omzet zien verminderen en ieder ander bedrijf, dat dit presentje thuis gestuurd krijgt. Middenstan ds 3 past op uw belangen! Als gij niet opponeeren wilt tegen de belas ting op advertenties, vectit dan mee legen net funeste systeem van be lastingen, dat hiermee (men zal hei zien, begonnen wordt. Iemand aan wien ii. dezo gevaren liet zien, vroeg: „weet gij dan wat beters?" Dit is het gewone bescheid. Maar met uw welnemen: ik ben ae minister vau financiën niet, ik geniet noch zijn tractement, noch de waardigueu- van zijn ambt, noch hel latent dat er voor noodig is ora een g 0 e d minis ter van financiën te zijn. Wij hebben dus de critiek, aan den minister de taak om Jdeeen van belastingheffing te scheppen. Maar dan gezonde! 3. C. P- totdat de nood zoo bijzonder hevig dringt, dat het niet anders kan, of tot het oogenhlik, waarop hij weer j van zijn stoel is opgestaan en den zetel heeft overgegeven aan een op- volger, die niet met dure beloften is bezwaard. Wie weet te zeggen, hoe hoog ten slotte de opcenten op de ad- verteuties zuilen stijgen? Ik wuag mij met aan een voorspelling. Maar ik weet dat het aanpassingsverino- 1 gen vun den fiscus wonderbaarlijk groot is. liij bleekt noch bloost. Dat i is voor du ooiiiribuabtüeii goed. En toch is züfs de stijging, de ze ker binnen korten tijd te verwachten stijging van hel percentage nog liet ergste gevaar van deze belasting niet» Er is een véél grooter gevaar. Weet iemund te zeggen, waarom de Minis- I ter juist de advertentiën de eer van zijn aandacht waardig keur- do? Ik niet. Waarom eischte hij geen tien procent van J den omzet van den meubeihandel of van de restaurants of van de manu facturenwinkels? Ik weet het niet zo- ker, maar ik vermoed, dat dit de twee aantrekkelijke punten zijn ge weest: het couranlb&drijf Is admini stratief niet al te moeilijk te overzien en de meeste ondernemingen zijn naamlooze vennootschappen en hou den dus correct en geregeld boek. Ziedaar dus bet loon der deugd, dat haar trouwens al eens meer, name- stadsnieuws Tijdingzaai ven Haarlem's Dagblad. In onze tijdingzaal, Groote Hout straat 93, ia heden o.m. tentoonge steld een foto van het R. K. Gast huis te Steenbergen, dat door brand vernield werd en een foto van den journalist Mr. Smith, van de Chica go Daily News, die per vliegtuig naar Berlijn kwam. Verder foto's van verschillende bekende mannen, die de vorige week overleden zijn. Het Tooneel Het Holiandsch Tooneel. „D e D i e f", tooneetepel van Henri Bernstein. De afdeeling Haarlem van het Ne- deriauUsch 'I ooneelverbond had de- 1 ze voorstelling in den Stadsschouw burg georganiseerd ten behoeve van hare leden, die er elk met eeu intro ducé gratis gebruik vun konden ma ken. Dat deze uRnoodiging op prijs werd gesteld bewees de goede op komst; dat de keuze van het be stuur wat gezelschap en stuk be treft, een goede wug geweest, daar van legde de aandacht waarmede men hel spel volgde en het wanne applaus, getuigenis af. Het Hol-: landsch Tooneel, de2en winter opge richt onder directie van Louis de Vries, zagen wij vóór dezen avoid nog niet in onzen schouwburg, ai zijn de leden van het gezel», hap voor het meerendeel goede bekenden voor ons, Haarlemmers. Ik behoef maar de namén te noemen van Julia Cuypers, het echtpaar Erfmann «n last not least van Louis de Vries zelf. Het stuk van Henri Bernstein, den virtuoos in tooneelsclirijïkunst, uie de ééne pakkende scène na de ande re weet te schrijven, vergt veel van de vertolkers der beide hoofdrollen, maar biedt hun tevens gelegenheid zich ln hun volle krocht te toonen; zich te laten gaan en bet er telf3 dik op te leggen, wanneer zij daar neiging toe gevoelen. De intrige is, ais veelal bij Bern stein, echt „verzonnen", gemaakt om gedegenheid te geven tot scènee a faire. Richard Voysen en zijn vrouw Marie Louise zijn sinds vier maan den &aeten op het kasteel van hunne intieme vrienden Raymond en Isa bella Lagardes. Marie Louise is jong, mooi, coquet en dol op haar man. die van zijn kant haar verafgoodt» Fernand Lagardes, de zeventien jarige zoon uit Raymonds eerste hu welijk vereen Marie Louise met de harlsloohtelijke, dweepende, edel moedige en toch bijna belachelijke liefde van een onrijpen Jongen. Zij j heeft eerst wa*. met bem geflirt, I maar ais zijn liefdesbetuigingen haar vervelen wijst zij hem ietwat spottend en uit de hoogte af. Dan begint de catastrofe. In het kasteel is gesto.cn; Isabella heeft telkens bedragen gemist uw, een ia de in haar boudoir; Raymond heelt een detective 'de zaak in handen ge geven, die na onderzoek in Fernand den dief meent ie zien. In waarheid is het Marie Louise, die hot' geid gestolen heeft om aan haar zin voor mooie toiletten le vol doen, of liever, .om „mooi' te Kun nen zijn voor haar man. Maar Fer nand neemt de scliuid op zich en laat zich in aller tegenwoordigheid door den detective aanwijzen als den dief. Zoover het eerst© bedrijf. Het tweede is een buitengewoon knap geschreven scène tusschen Ri chard en Marie Louise, waarin Ri chard de waarheid begint te vermoe den, straks te begrijpen en zijn vrouw tot bekentenis dwingt. De dialoog is hier één en al ge spannenheid; we zien Richard eerst argeloos, dan argwanend, om einde lijk als rechter tegenover zijn vrouw te suwin. Bernstein gaat nergens drep, maar hij raakt bier iu man en vrouw beiden, hrel do- gamma van menscheiijke gevoeJens aan. Voor artteten als Louis de .Vries en Julia Cuypers is een scène als deze juist wet zij wenschen en zij gaven er dan ook hunne beste kracuten aan, zonder echter in overdrijving te verwahen. Beiden hetraent-teu eau zekere urgtuou jeuneia wat de span ning vernoogde eD het. spel des te boeiender ïnaa&te. De bloemen aan mevrouw Ouypers na dit bedrijf go- reikt, waren een welverdiende huiue, waarvan de Vries zich zijn aaDde-n toe kon rekenen. Erlinana vettoikte met goeden smaak de figuur van deD nobeien, be droefden vader, mevrouw Erfmann hield zich als IsabeAa op de beschei den p.auts, haar door den schrijver aangewezen. Aan Philip de Vries was tl© rol van Fernand opgedragen en wat deze jeugdige acteur van den ridder van de droevige figuur maakte, viel z'x-r te prijzen; zijn spel toonde begrip ei: de njacht om het begrepene naar bulten te brengen. De schrijver heef: trouwens geen moeite gedaan, den Jongen werkelijk levend voor maken; hij doet enkel dienst om de intrige mogelijk te maliën. Fernand bestaat niet om zichzelf, maar ai- leen terwille der beide hoofdfiguren. Zoo ook Zamhaült, de detective, die in den heer Hubert voldoende belichaming vond. Wanneer ik een aanmerking op de voorstelling te maken heb, ie het deze, dat de menschen, vooral in het eerste bedrijf, te weinig voornaam waren, toon en handeling deden daar vaak burgerlijk-grof aan. De ventaling schijnt daar ook aanleiding toe t© geven, leek het mij. Intusschen, de leden vhn het Too- neelverbond kunnen met dankbaai- heid op den avond terugzien en het bestuur prijzen voor wat hot bood. ANNA YAN GOGH-KAULBACH, Muziek FEEST-CONCERT AN DE LIE DERTAFEL „HAARLEM'S ZANG- GENOT De Liederiafel „Haar lem s Zanggenot", die onder directie siaat van den heer 11. F. Andriesscn gal Maandagavond een concert in dc groote zaal der Vereeniging. Alle zangnummers die tot uitvoering kwa_ uien waren van Hollandsche compo nisten, oi wat meer zegt waren voor 't grootste gedeelte van de in de muziekwereld alom bekende leden der familie Andriesscn. Immers liet programma bevatte werken van H. F-, van Hendrik, van Wlliem en van N. H. Andriesscn, terwijl behalve mevrouw Mary Schurée, de heer V. li tem Andriessen ook ais solist optrad. Ter herdenking van het vijftig jarig bestaan van „Haarlems Zanggenot" had men deze uitvoering als „feest concert aangekondigd, hetgeen wel eenigszins in strijd was met het af scheid dat de heer Andriessen als di rigent van zijn koor nam, want dit afscheid zal door menig koorlid ais een groot verlies voor de liedertafel worden gevoeld. Als blijk van hooge waardeering voor ai hetgeen hij voor dit mannenkoor is geweest werd hem in woord en beeld -— in den vorm van een lauwerkrans dank en huld< gebracht. Het eerste nummer van het pro gramma was „De Morgenstond" van H. F. Andriessen, een frisch werkje, dal ons een oogenblik den mis', dec regen, en de duistern's waarin wij tegenwoordig leven deed vergeten en dat met de woorden begon: O welkom schoon© dageraad Die uit een guide kamer gaal Met glans van heldre stralen; 'k Ontsluit mijn venster voor uw Jicht enz. Daarop deed de zangeres mevrouw, Schurée zich hooren in „drie Meisjes- liederen" van G. H. G. va» Brucken Fock. Meisjesliederen! Ja zekc-r, zoo mag hun titel lulde», doch slechts alleen naar den tekst, niet naar deD zang, daar die een zéér buTengewooE groote heerschappij over het stemma* terinal vordert, waaraan zelfs me- Schurée niet kon voldoen. Trouwens de zangpartij is niet can tabile geschreven, wat te meer opval lend is omdat de begeleiding juist bij zonder zangrijk klinkt en die dan ook aller aandacht trok, heigeen me de is toe te schrijven aan hel prach tige spel van den heer Willem An anassen. Als solist het de heer An driessen zich hooren in dc eerste Lal- lade van Cliopiu, een werk dat jk al tijd heli ojigcvut als een verhaal in lonen, dat uus een gebeuren voor deh geest toovert. Eu al denk© een ieder zicli dat gebeuren verschillend, toch dient zij die gedachte op te wekl.en, want 't is niet voor niets dat üczo compositie „hallade" heet. De vertol king van dit werk door den heer An driessen kon echter dezen indruk ze ker niet weergeven, daarvoor trad het virtuose in uitvoering tc veel op den voorgrond, het leidde ons af, deed ons de pianistische qualileiten be wonderen, maar hield ons verwijderd van het karakter van dit meesterwerk. Het koor zong daarop „Rede" van Fred. J. Roeske en na de pauze „St, Jans Vier" van P. J. Jos. V ranken. Vooral tn dit laatste werk, dat mo menten heeft van rake schiluerhig, toonde het koor zich tn zijn kracht. De "moeilijkheden en 't waren er vele! werden glansrijk overwon nen, en het animo waarmee het ge zongen werd miste de uitwerking op de toehoorders niet Vervolgens zong mevrouw Schurée een lied van Hendrik en twee liederen van Willem Andriessen, waarbij wij bij menig gedeelte m do geiegeuhi-id werden gesield haar schoon© slem en muzikale voordracht te bewonderen. Willem Andriessen sjieelue verder nog een nuciurne, twee etuues (een ais toegift/ van Chopin en alucs- rauschen van Liszt. In do nocuwne het het geheugen den htcr Anut-les sen een oogenhlik in den steek, waar door de logische gang wel eenigszins verbroken werd, maar waaruit hij zicli toch handig wist te redden, zoo- dal zij die 't werk niet kenden T nau welijks zuilen bemerkt hebben. - i oogstte dan ook zoowel met dit als met de overige nummers «én euor- inen bijval, het incest wellicht nog met het WaJdesrauschen dat bij on verbeterlijk speelde. G. A. M1CHELSEN. Hevige brand in de Homelenstraat. Aangifte van ae vermissing van f 4U00. Verscheiden dieren verbrand Maandagavond heeft een hevige brand plaats gehad in de Romolen- straut tc Haaricm. liet Politierapport meldt daarover liet volgende: Het Centraal TeJefoonhureau heeft Maandagavond 6ts uur brand in de Romolenstruai geielc-phoneerd. Daar na bleek, dat om 6 1/4 uur brand was uitgebroken op een hooizolder achter het woonnms van den veehou der H. \V. v. d. Berg, ouioleiw-iraat. De stalling en het hocihufs zijn ge iled uitgebrand. De brand i.- ont dekt, toen de 17-jarige knecht H. ij. naar deu zoider ging om voederstroo te halen, iiij heen dit dadelijk aan den Knecht de V. en aan v. d. Berg, die in den stui waren, om de koeien te melken, medegedeeld. De V. en B. hebben getracht, het vuur met emmers water te buis.-cheii, wat niet is geiuK', daar de vlammen uch aan het rieien dak meedeelden. De heer van den Bcig neeft aan de politie meegedeeld, van een beduen- plank i» ue Ledstede te vermissen can portefeuille met ongeveer f 4U00 aan bankpapier. Verbrand zijn eeu paard, een graskalf, 12 schrammen, voorts 3 wagens, eenig los stroo en ongo veer 30 wagens hooi. Ecmgi ..:i zijn door de politie om een einde aan hun lijden te maken, met een revol ver doodgeschoten. Het vee e» de inboedel waren zeer laag tegen brandschade verzekerd. Men sprak van ongeveer f 20.000 to laag. Dc oorzaak is nog niet bekend

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1918 | | pagina 1