OM ONS HEEN
Buiten'sndsch Overzicht
De Teruggekeerde
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 3 JA iüARI 1919
TWcEDE BLAD
No. 2568
Foch-Clémenceau.
In het geïllustreerde bijvoegsel van
bet Poli Journal vind ik van de
hand van Ernest Laut een korte
levensbeschrijving van de twee merk
waardigste mannen, die Frankrijk op
dit oogenblik aanwijzen kun, Ferdi
nand Foch en Georges Cléinenceau.
Eeisi Foch, spreek uit Fosj. Hij is
den 2den October 1851 te Tarbes in
de Pyreneen geboren en dus nu 67
jaar oud. De familie stamde evenwel
uit Valentine, bij SU Gauderis; in dit
gehucht bracht de jonge Ferdinand
een gedeelte van zijn" jeugd door bij
zijn grootvader, die een wolhandel
dreef. Te Tarbes bezocht hij eerst het
Lyceum, daarna het seminarie van
Polignan, verder liet College St. Mi
chel te St. Elicnne, dat onder leiding
staat van de Jezuïeten, lit deze stad
was zijn vader tot ontvanger be
noemd. De jonge Ferdinand gevoelde
dat zijn neiging hem dreef in de
richting van het leger, zijn ouders
zonden hem daarvoor naar het Col
lege Si Clement te Metz, waar Je-
zuiten voorbereidden voor de groote
militaire scholen.
Een kameraad op deze school heef;
hem aldus beschreven:
„Al de medeleerlingen van Foch
weten zich zijner nog te herinneren.
Hij was te gel ijle energiek en zacht,
ondeugend vriendschappelijk,
stormachtig en nadenkend; zijn haar
was blond, do kin vierkant. Hoewel
hij gewoonlijk niet een gebogen hooft,
liep, keek hij Lij een gesprek de men.-
Schen in het gezicht.
l)ie gewoomo om onder het gaan
"het hoofd gebogen te houden, op ik.
manier zelfs hard te loopen, had
hem bijna het leven gekost. Op zeke
ren dag kwam hij in een der gangen
,van de school in botsing met een van
zijn kameraden, Rivet de Cliausse-
pierre, die in tegenovergestelde rich-
ting ging. Bij den hevigen schok van
hunne hoofden tegen eikander roj
den beiden op den vloer, zij werden
opgeholpen en verzorgd, maar hun
riendschap nam er nog door toe,
daar elk zichzelf zijn onbesuisdheid
verweet, die aan een kameraad hei
leven had kunnen kosten
Naderhand is Rivet Je Chausse-
pierre in den oorlog van 1870 bij Metz
gedood."
„Een schoone dood", zei Foch bi;
die gelegenheid. „Rivet, wij benijden
je en zullen je wreken. Vroeg of Iaat
zullen wij stormloopen tegfen Duitsch-
land".
Na den oorlog van 1870 keerde
och Tiaar Metz terug, om zich ver
der voor te bereiden voor de Poly
technische school. Hij werkte daar
met een hartstochielijken ijver. Zijn
t'.vee leermeesters, pater la Couture-,
uustekend wiskundige en pater Saus
sier, voormalig zee officier, die ver
gunning had op school te rooken,
raadden de carrière, die zich voor
hun goliefkoosden leerling zou optj
nen.
„Gij zult zien", zei pater Saussier,
„dat Foch een van degenen zal zijn,
die de Franschc vlag weer zullen
omhoog heffen".
En hij wees op den toren van dc
kathedraal.
„Ik zal het misschien niet beleven",
antwoordde pater la C-outure, „maar
Metz zal liet zeker zien".
In Juli 1871 ging Poch naar Nan
cy om het schriftelijk examen af te
leggen. Nancy was niet geannexeerd
als Metz, maar de stad was wel be
zet, in afwachting, dat de oorlogs
schatting zou worden betuald. Ge
neraal von Manieutfel hield verbli.
in het gouvernementsgebouw, iixi
hetzelfde bureau, w aar Foch zou zijn
kort voor den ourlog van 1614.
Na de verschillende examens afge
legd te hebben werd hij benoemd tot
onderluitenant te Tarbes, werd over
geplaatst naar Rennes eu Uouwde
met een jong meisje van St. Brieuc,
Mile Julie Bienveuue. Omstreeks een
kwart eeuw geleden kocht Foch, die
toen bataljonschef was, een vroeger
domein van de familie de St; Prix,
dat den eigenaardigcn naam draagt
van Trefeunteunion of Traoufeun-
teuniou, een Bretonsch woord, da:
dal der fonteinen beteekent.
De schrijver Charles le Goffic
schrijft daarover: de bezhling heeft
niets vorstelijks, maar zij beslaat
eenige honderde hectaren, waarvan
ruim een vierde bosch en moeras,
aangewezen schuilplaats voor hazen
en patrijzen. Daar kon Foch zich
wijden aan zijn geliefkoosde sport,
de jacht.
En daar zal Foch, na Germanje
getemd te hebben, weldra terugkee.-
ren, om er, in de rust van bossclxen
en moerassen, do vreugde der over
winning te komen gemeten.
Georges Benjamin Clémenceau is
geboien in de Vendee, op 28 SepL
1841, te Mouüleron en Pareds. X.jn
geboortehuis, thcfns de bakkerij Mi-
chonnet, behoorde toen aan Francois
Gauttreau, zijn grootvader van moe
derszijde. Da woning heeft geen
veranderingen ondergaan en ware
neer de president een uitstapje maakt
naar zijn geboorteplaats, heeft hij
de vreugde, om het huis, den tuin
ongeveer in derizelfden staat terug
te vinden, als toen hij kind was en
er speelde.
Clémenceau stamt af uit een oud
adellijke familie van Poitou, Clé
menceau du Colombicr. uit de 14de
eeuw. Zijn overgrootvader Pierre
Paul was afgevaardigde, zijn vader
en grootvader, waren doctoren, llij
zelf iieeft het beroep van medicus
uitgeoefend, vóórdat hij in de politiek
ging-
Na het Lyceum en do geneeskun
dige school te Nantes te hc-bben be
zocht, ging Clémenceau naar Parijs
om er de laatste arts-exam ens af te
leggen. Maar daarna heeft hij, naar
liet schijnt, zich meer aan de poli
tiek, dan aan de medicijnen gewijd.
Hij nam een werkzaam aandeel aan
de republikeinsche beweging tc-gen
liet keizerschap eu redigeerde een
biaadjo Le Travail (de Arbc-id) met
Germain Casse, Pierre Denis, Jults
Méiine en Emile Zola.
De journalistiek, zegt men, leidt
tot alles. Zij bracht voorloopig den
jongen Clémenceau in de gevangenis
en toen hij de vrijheid terugkreeg,
vertrok hij naar de Vereenigde St.j
ten, om zich te ontwikkelen en van
nabij een republiek Le zien. Dat was
in 1863. Hij was toen 22 jaar. Zijn
vader zond hem aanvankelijk eeni-
geu steun, maar maakte daar een
eind aan om hem te keren zichzelf
te redden. Ciemenceau moest dus een
betrekking zoeken en men zeide
hem, dat er te Stamford in Connec
ticut, in den omtrek van New-York,
een school was voor jonge meisjes,
waar een leeraar iu 't Fransen mio-
dig was. De directrice, een pructi-
iscne vrouw, verlangde, dat iiij ooi;
les gaf in paardrijden aan de oud-
ste leerlingen. Hei trof uitstekend,
dat Clémenceau in zijn geboortedorp
veel aan paardrijden had gedaan en
een uitstekend ruiter was. Zoo gaf
hij te paard, omringd door een do
zijn blonde Misses, Franache les in
veld en bosch.
Daar ontstond zijn bewondering
voor de Amerikaansche opvoeding en
het Amerikaansche ieven, die zicii
nimmer verloochend heeft.
In 1869 keerde hij naar Frankrijk
terug, promoveerde er tot doctor in
do medicijnen en vestigde zich to
Montmarire. Den 4den Sept. 1870
benoemde het gouvernement van de
Nationale Verdediging hem tob moiré
van dit arrondissement, uaarmee
begon zijn politieke loopbaan.
Het zou mij te ver voeren om een
beschrijving te geven van deze halve
eeuiv openbaar leven, als lid van den
Raad of afgevaardigde, onrnecdoo-
geud bestormer van ministeries en
ministers, in afwachting, dat hij
zelf minister worden zou en weldra
hoofd van het ministerie, dat de
overwinning zou zien stralen en do
bevrijding van het land voltooien.
Anatole France, de beroemde schrij
ver, heeft in 1906 een artikel over
hem geschreven inDie Neue freie
Presse" van Woenen, waarin hij o.o.
zegt:
Een veelzijdige, lenige geest, een
levendig, liefüg karakter. Hij zal niet
boos worden, als ik zeg, dat er din
gen zijn die hij veriest boven de
macht Hij houdt van handelen en
men kan zeggen dat leven voor hem
doen is. Als taJent en energie kent
hij zijn gelijke niet Ofschoon i
nimmer van beginsel veranderde en
nu nog. evenals in 1870. republikein
en patriot is, verrast hij door het on-
verw title van zijn denkbeelden. On
beweegbaar in zijn beginselen toont
hij in hunne toepassing een verwar
rende behendigheid. Van karakter en
geest is hij een man van gezag.
Menschlievend, edelmoedig, ge
voelig, is hij tegelijk woest en on
barmhartig. Hij is philosoof. be
schouwt de dingen in "t algemeen en
beste'edt aan onderdeelen slipte aan
dacht. Hij is verschrikkelijk c-n be
minnelijk. irekt aan en zaait schrik.
Hij ts de krachtigste redenaar van
zijn tijd".
9 Dit zegt o.o. Anatole France en door
tel van anecdolen wordt deze be-
schrijving van het karakter van dc-.n
„tijger", zooals hij in de Kamer ge-
1 noemd wordt, bevestigd. Het was ion
tijde van het incident van Casablan
ca. Von Bulow was kanselier van
hot Duitsche Rijk. Cléinenceau pre
sident van den Ministerraad.
Von Bulow riep den Franschen ge
zant te Berlijn bij zich en zeide tot
hem: „Mijnheer, een Duitsch consu
lair agent is mishandeld door Fran
schen te Marokko. Onze eer oischt,
dat uw gouvernement verontschuldi
gingen aanbiedt, anders zullen wij
onzen gezant (e Parijs tem groepen.
Ga'dat aan uw meester zeggen".
De Fransche gezani gaat per trein
naar Parijs, begeeft, zich regelrecht
naar Clémenceau en brengt hem op
de hoogte van de zaak. Clémenceau
verzoekt den gezant van Dui'.sch-
land, vorst Von Radolin, bij hem
te komen. Deze komt, Clémenceau zot
hem de zaak uiteen en voegt er bij:
„Verontschuldigingen nooit, mijn
heer. Geen verontschuldigingen. En
als u wil vertrekken, laat niets u
dan weerhouden. Vertrok dadelijk,
vertrok vanavond nog vóórdat men u
terugroept. Frankrijk maakt geen
verontschuldigingen!"
Den volgenden dag werd hot stand
beeld van den Franschen senator
Scheurer Kestner onthuld.
Clémenceau sprak daarbij een
prachtige vaderlandslievende rede
uit, die geheel Frankrijk tot geest
drift bracht.
Eenige uren later bracht Von Ra
dolin aan Clémenceau gelukwen-
schen van zijn regeering. voor zijn
schitterende toespraak.
Toen wist, de „tijger" al, hoe men
met Duitschers omspringen moet,
eindigt Laut-
J. C. P.
Er zal nu toch schol komen in 't
organiseeren der vredesonderhande
lingen. 18 Januari zal de ec-rate con
ferentie der Entente-gedelegeerden
plaats hebben.
Als ze 't onderling eens geworden
zijn, zullen ook de vertegenwoordi
gers der Centrale rijken naar Ver
sailles mogen komen.
Er wordt in de Engclsche pers ge
meld, dat de conferenties tusscncm
Wilson en de Engelsche ministers be
wezen hc-bben. dat er in de hoofdza
ken tusschen de En terne-regeerders
eenstemmigheid bestaat. Tevens
wordt veizekerd, dat <ie meening
groeit, dat de vredesconfe
rentie eerder zal zijnaf-
galoopen dan vóór W i 1-
son'a bezoek verwacht
werd.
Wilson is van zijn Engelsche reis
teruggekeerd. Lang heeft hij niet te
Parijs vertoefd, want na een kort op
onthoud is hij inet zijn echtgenoot©
naar Rome vertrokken. Zaiardag
zal hij daar aankomen.
In zijn laatste officieels rode in
Engeland gehouden namelijk in
Manchester, welke hem tot, eerebur
ger benoemde heeft Wilson gewe
zen op 't zuivere internationale be
wustzijn dat thans aau den dag
treedt, alsook op de krachtige stem
van de humaniteit die door de geliee-
le wereld klinkt.
Ook do Engelsche arbeiderspartij
wijdt thans veel aandacht aan 't in
ternationalisme, al willen Henderson
c.s. iobs anders daarmee als Wilson.
Henderson heeft medegedeeld, dat de
internationale arbeidersconferentie
op 13 Januari te Lausanne geopend
zal worden. Zij zal waarschijnlijk be
staan uit twee afdelingen: een voor
de vak vereen igingen en een poli
tieke.
Verwacht wordt, dat de zittingen
verscheidene weken achtereen zullen
duren. De voornaamste laak van de
afgevaardigden, zoo vervolgde Hen
derson, zal zijn. de grondbeginselen te
formuleeren voor een internationale
arbeiderswetgeving, waarvoor aan
de vredesconferentie zal worden ver
zocht, deze in het vredesverdrag te
willen opnemen.
„Het is een van de onontbeerlijke
waarborgen voor den toekomstigen
vrede. Het ontwerpen van het uitge
werkte programma, dat aan het. vre
descongres moet worden voorgelegd,
is een van de eerste onderwerpen
voor de conferentie te Lausanne.
Daarbij zullen de. socialistische ar-
beidersscharen van de Geallieerde
landen door de conferentie to Lausan
ne invloed zeeken te oefenen op de
gevolmachtigden der verschillends
landen, ten einde de onmiddellijke in
stelling van den volkerenbond te ver
krijgen", zoo besluit Henderson.
De arbeiderspartij in Engeland
vormt thans een groote politieke
macht. Bij de laatste verkiezingen is
't aantal afgevaardigden van 35 op
59 gestegen. De groote leiders Hen
derson en Ramsay Macdonqjd be-
hooren evenwel niet tot de gekozenen.
De strijd om de macht in Duitsch
land duurt nog steeds voort. De Spar.
tacus-groep blijft niet kracht tegen
de regeering ageeren en (reedt zclis
krachtiger op dan ooit te voren.
Rosa Luxemburg wek:* haar par-
tijgenooten op om de regeering Eberfc-
Scheideinann ten val te brengen, en
orn te zamen met het Russische pro
letariaat den strijd tegen de gemeen
schappelijke Entente-vijanden aan te
binden.
Daarentegen is de Duitsche regee
ring bezig om met kracht te strijden
tegen de Russische Bolsjewiki. In
ons vorig nummer ia reeds iets mede-
gedoeld over onderhandelingen tus
schen Duitschland en Engeland om
te zamen den strijd tegen de Bolsje
wiki te voeren. Deze onthullingen van
't orgaan der Spariacus-groep zijn
evenwel nog niet bevestigd.
Wel heeft de Duitsche regeerines-
man Landberg verklaard, dat de re
geering niet van plan Is te capi tulee
ren voor eenigen noburigen staat,
die vóór het vredescongres gebied van
Dul'.-rilland zou willen afscheuren,
zoolang Duitschland nog de kracht
heeft om tegenstand te bieden. De
Duitsche eer is de regeering heilig.
Geen volk heeft het recht na hot
sluiten van den wapenstilstand den
oorlog voort te zotten en vooruit te
loopen op de besluiten van het vre
descongres.
Ook tegen de Pole.n aio op Posen
en Donzig beslag willen leggen zal
de Duitsche rogeering met geweid
optreden.
Heden zijn berichten ingekomen,
dal de Polen de Düitscheis uit ver
schillende steden in Posen verdron
gen hebben. De Polen bedrei
gen reeds de Pruisische
g r e n s.
De Times beschuldigt de Duitschers
in Polen er ^an, dat zij de Russische
Bols Je wild steunen.
De burgerlijke pers betreurt het,
dat de regeering niet streng opgoire-
den is tegen den Rus Radek, die op
't Spartacuscongree kwam om daar
propaganda te maken voor een samen
werking tusschen Russische Bolsje
wiki en Duitsche Spartacus-men-
schen.
De Duitsche regeering heeft hii de
Russische r--geering te Moskou ge
protesteerd tegen het zenden van
Radek naar Berlijn.
Men zal zich te Moskon van dit
(protest wel niet veel aantrekken!
De Voss. Zeitung weet mede .te doe
len, dat 't den Bolsjewiki aan niets
ontbreekt. Zij hebben voldoende uit
rusting, munitie, enz. Daarentegen
hebben de Baluscho strijdkrachten,
die evenals de Duitschers tegen de
invydlende Bolsjewiki strijden, groot
gebrek aan v. pens, munitie en le
vensmiddelen.
Verder deelt 't blad nog mede,
dal de Duitsche vrijwilligerstroepen
niet sterk genoeg zijn om de Bolsje
wiki te bestrijden. De andere solda
ten zijn veel te blij dat de oorlog afge-
loopcn is en weigeren om langer te
vechten.
Engeland wil de Duitschers alleen
financieel steunen bij 't bekampen
van de Bolsjewilü.
Maar in Rusland zeJf worden de
Bolsjewiki ook bestreden. De <ïr:
anti-Bolsjewistische regeeringen in
Rusland zetelend te Omsk, Archan
gel en Kaukasus hebben sterke le
gers bijeengebracht en streden tot
heden niet zonder succes. Alleen liet
Kaukasus-leger telt 100.000 man. üe
kans bestaat, dat de drie regeerin
gen binnenkort zullen samenwerken
om de Bolsjewiki gezamenlijk aan te
vullen.
Do bond van vier Zuid-Duitsche
staten Beieren, Wurthemberg, Ba
den en Hessen hebben overleg ge
pleegd om vereenigd op te üeden te
gen de „Berlijnscuo heerschappij'.
Zij verklaren evenwel te zullen ijve
ren voor 't behoud van 't Duitsche
rijk, verdeeld in bondsstaten, voor een
Nationale Vergadering en voor een
spoed igen vrede.
Uit Duitachiand
Naar Wolff seint heeft volgens de
Vorwarts ook .Edward Bernstein zijn
ontslag ingediend. De regeering ver
zocht hem om in zijn ambt te blij
ven.
Bernstein is thans weer tot de
meerderheidspartij der socialisten
toegetreden.
Te Berlijn is door 30.000 arbeiders
een betooging gehouden tegen Adoif
Hoffmann, die traclit de R- K- en
Evangelische kiezers voor de Nalio-;
nale Vergadering te doen samen
werken.
De opwinding onder de hetoogers
werd tenslotte zoo groot, dat een Pa
ging werd gedaan om het ministerie
te bestormen en Adolf Hoffmann ér
uit te halen. Do schreeuwende me- j
nigte maakte zich onder leiding van
soldaten meester van den ingang van
het gebouw en bestormde het trap
penhuis om Adolf Hoffmann te zoe
ken.
Nadat men de mensehen aan het
verstand had gebracht, dat het huis
1 leeg was, en noch minister Hoff
mann, noch zijn collega Hiinisch
aanwezig waren, kalmeerden de be-
toogers en verlieten zij het gebouw.
Admiraal von Scheer, chef van do
staf der Duitsche marine, heeft ont
slag gevraagd en verkregen.
Prins Max van Baden en dr. Solf
zijn door democratische partijen
candidaat gesteld voor de N'riionaie
Vergadering.
In de zitting van den voorloópigen
nationalen raad van Beieren, heeft
minister-president Eisner o.a. na^
mens de geheeie regeering verklaard,
dat de ministerraad de instelling van
een burgerwecr afkeurde. De raad be
treurde, dat enkele leden der rogee
ring. onder onjuiste voorstellingen
den oproep daartoe mede ondenee-
Kend. hebben. Het ministerie is eens
gezind in zijn opvatting om tegen ie-
dare bedreiging der door de revolu
tie geplukte vruchten mc-t alle midde
len op te komen.
In 't vormen van do burgerweer
word een confcra-revolutionnaire po
ging gezien.
Op bevel van den minister voor de
militaire zaken worden geen wapens
meer uitgegeven en de reeds uitge
geven wapens weer opgevorderd.
De Duitsche wapenstllstands-com-
missïe deelt mede. dat hot, vraagstuk
der voorziening van Duitschland met
levensmiddelen thans door de gealli
eerden-commissie te Londen word!
onderzocht.
De commissie deelt- verder mede,
dat de geest, waarin alle verdere on
derhandelingen van'de zijde n v En
tente worden gevoerd, er van afhangt
dat men de Entente overtuigt, dat
Duitschland zijn demobilisatie zonder
eenige nevengedachte zoo snel mo
gelijk doorvoert. De commissie heeft
daarom aan de Entente een overzicht
gegeven over de vordering der Duit
sche demobilisatie. -
Volgens dit overzicht staan aan het
geheeie Westfront, behalve de vre-
üesgaxnizoeneu. nog slechts een
twintigtal aaneengesloten Duitsche
divisies, waarvan de oudste lichtin
gen reeds zijn ontslagen. De militaire
coin in andomacht aan de oostgrens
der neutrale zone gaat volledig over
in handen van de generale comman
do's op v red es voet.
De commissie heeft voorts gevraagd
om verlof te geven tot liet vervoer
naar het vaderland der Duitsche troe
pen uit de Oehrajine (ongeveer 250.000
man) langs den zeeweg, daar de
landweg geheel door do F'.;--; iki is
afgesneden.
Verspreid niauws
POINCARé AAN HET WOORD.
President Poincaré heeft aan een
Amerikaansch journalist, verklaard,
dat hij na de vredesconferentie een
bezoek hoopt te brengen aan Ame
rika. De president sprak ook van de
Fransche verliezen, die 1.831.000 man
bedragen, dus bijna een twintigste
deel der bevolking. De aangerichte
schade moest geheel en al door
Duitschland worden hersteld.
EMILE FERON, de bekende lei
der van de radicale groep in het Bel
gische parlement, is overleden.
DE INTERNATIONALE SOCIA
LISTISCHE CONFERENTIE.
De partijraad vajj de Belgische ar
beiderspartij besloofc dat de socialis
tische conferentie te Lausanne iu-
tergeallicerd moest zijn en niet in"
ternationaal. Later zal eventueel
worden besloten om de Duitsche
minderhcidssocialisten voor een nieu
we conferentie uit te noodigen.
AMERIKAANSCHE OORLOGS
SCHEPEN NAAR DANZIG EN
LUBECK. Men meldt uit Kopen
hagen, dat de Amerikaansche krui
ser Chester van Kopenhagen naar
Danzig is vertrokken; twee Ameri
kaansche torpedojagers begaven zich
naar Lubeck.
KONINKLIJKE BEZOEKEN. De
koning en de koningin van Roemenië
zullen een beioak brengen aan Koa-
«tantinopel, Athene. Rome. Parijs en
Londen. De koning van Griekenland
zal naar Parijs, Londen en Rome gaan
togen het einde van Januari.
Volgens de „Evening Standard"
zou Wilson bij heb afscneid aan den
koning van Engeland hebben gezegd,
dat hij hem spoedig in Amerika hoop
te te zien.
IN DANZIG hebben, zooals reeds
gemeld is, ernstige onlusten tusschen
Duitschers en Polen plaats gehad. Na
der blijkt, dat vele Poolsche winkels
en 't bureau van een Poolsch blad ge
plunderd zijn.
D© Polen hebben de hulp der Enten
te ingeroepen.
MACKENSEN. die zich ter beechik-
king van de Hongaarache regeerLng
gestold had, ia thans door de Fran.
1 sehen iu Hongarije officieel geïnter
neerd. Mackeusen. protégeerde daar
tegen De regeering van Hongarije lx>
raadslaagt nog over haar standpuut,
DE ITALIAANSCHE MINISTER-
CRISiS is opge.oit. Enkele afgotredec
ministers zijn door anderen vervangen
PLANNEN VAN SINN FEIN IN
IERLAND. Een telegram van
Reuter maakt melding van een plun
der Sinn Feiners om zich meester te
maken van de politiekazernes, van
de kampen en spoorwegen. Er zijn
documenten iu beslag genomen,
waaruit biijkfc dat Baltiriggiass (in
Wicklow) het hoofdkwartier der re
bellen zou zijn. Men zou zich hiei
meester maken van de kazerne en de
verw eersmiddelen, terwijl eenige
auto's rnet gewapenden naar Str&>
ford on Staney zouden gaan, om
zich daar van kazerne en postkan
toor meester te maken. In naburige
plaatsen zou op gelijke wijze wor
den opgetreden en uls men dan al
deze punten had bezet zou de staat
van beleg worden afgekondigd. Ver
volgens zou men beginnen met het
vernielen van spoorwegbruggen enz.
om het troepenvervoer te belensmtt.
ren.
Volgen» de overeenkomst die werd
bereikt tengevolge van een onder
houd tuschen dc-n Lord Major van
Dublin en den Roomsch-Katholieken
bisschop van Down, keerden de Sino
Fein gevangenen, die sedert, 28 Dec.
een vleugel van de gevangenis van
Belfast bezet hielden, naar hun vo~
rige kwartieren terug. Een blok van
de gevangenisgebouwen is bijna ge
heel 'vernield.
HET ENGELSCHE PARLE
MENT. zal niet vcor V Februari bij
eenkomen.
GENERAAL MAURICE OVER
li ET DUITSCHE LEGER. \\.ar
Reutor seint schrijft generaal Mau
rice in de Dr.ilv ,vews iir Du::on
land demobiliseert, maar zijn leger
niet iot boneden den standaard van
voor den oorlog zal terugbrengen,
die ongeveer 800.000 man bedroeg.
Wanneer dit wordt toegestaan, kun"
nen noch Frankrijk, noch de andere
hondgenooten zich veilig achten «or
der kostbare losers op de been te
houden.
De veiligheid is de hoofdzaak.
„Wij moeien niet- alles wat wij
strijdende gewonnen hebben, ris-
keeren. Wij staan niet alleen in den
wederopbouw, en Ciemenceau sloeg
den spijker op den kop toen hij zeide,
dat Duitschland veel dichter bij
Frankrijk Lag dan bij ons."
DE VOEDSELVOORZIENING. -
Het Engelsche ministerie wees lord
Reading aan als liooge commissaris
om met de geallieerden regelingen te
treffen voor de voorziening van Euro
pa met levensmiddelen.
DE WAPENSTILSTANDSVOOR
WAARDEN. Op last der Entente-
autoriteiten is het verkeer tusschen 't
bezette Rijnland en hel overige
Duitschland geheel afgesloten.
De Duitsche regeenng heeft daar
tegen geprotesteerd, omdat dit in
strijd is met de voorwaarden van den
wapenstilstand. Blijkbaar- willen de'
Franschen Rijnland geheel builen
DuUöciiên invloed brengen zoo
wordt uit Berlijn geseind.
ataasmeuws
NIEUWJAARSRECEPTIE BIJ DEN
BISSCHOP. De Bisschop van
Haarlem Mgr. A. J. Callier heeft
Woensdagmiddag de cerw. geestelijk
heid uil do stad Haarlem ontvangen,
die Z. D. H. bij monde van den vil
caris-generaal van bot bisdom, den
hoogeerw. lieer Mgr. M. P. J. Moll-
inann hun gelukwenschen kwamen
aanbieden. De Bisschop daarvoor
dankende, zeide, blijkens een mede-
dceliug in de Maasbode onder meer:
Ongewijfeld is het afgeloopen jaar
bijsonder vruchtbaar geweest en vol
aangename herinneringen, maar een
teleurstellende gedachte bleef toch de
overhand houden, nJ. dat een begin
van revolutie noodig was geweest, om
do katholieken te overtuigen tot dut»
gene, hetwelk de bisschoppen reeds
zoolang, maar dikwijls tevergeefs
hebben gezegd. Inmiddels verblijdde
Monseigneur zich over het verkregen
resultaat en vertrouwt, dat de katho
lieken nu met vereende krachten
vooruit zouden blijven gaan.
Van de gelegenheid om Z. D. H.,
nieuwjaarswenschen aan te bieden,
werd ook door talrijke leeken een
groot gebruik gemaakt.
Feuilleton
naar het Engeisch door
RALPH KAYE ASSHEÏON.
83)
Plotseling werd Jonathan er zich
van bewust, dat zijn dochter het
hoofd opgeheven had. Haar gelaat,
dat gewoonlijk zoo bleek en onbewe
gelijk was, scheen veranderd te zijn.
Het- was ontwaakt, levendig en met
een blos bedekt. Daar opeens voor
den eersten keer in tien jaar, hoor
de Jiij haar stem.
Vader!
De tv.ee lettergrepen vielen in de
stilte als de verschrikte kreet van
een vogel. Jonathan stond ontstel,
v.ui zijn skx;! op en staarde zijn doch
ter aan.
Zijn blik was vol vrees en hij wérd
bean;woord door iets in lianr eigen
oogen, wat veel had van schrik. Zij
deed haar mond open alsof zij weer
wilde spreken, maar er kwam geen
woord uit. Toen wierp zij zich plot
seling het schort over hot. hoofd en
begon te snikken.
D-" sprak haar vader tot haar.
Elizabeth! riep hij op heeschen
halfluiden toon. Elizabeth, kind,
kun je spreken?
Maar de vrouw tegenover hem
snikte dof en gaf geen antwoord.
Jonathan schudde het hoofd en ging
langza-vn weer zitten. Zijn gelaat
zag bleeker dan gewoonlijk, maar hij
dronk werktuigelijk zijn thee verder
op. Elizabeth intusschen liet haar
schort vallen, veegde de tranen van
baar gezicht weg en scheen weer te
verzinken in haar vroegere, onbewe
gelijke kalmte.
Toen haar vader klaar was, stond
zij op, ruimde den boel op en ging
daarna zitten breien. Hij zat tegen
over haar, zwijgend en zonder iets
te doen, zijn blik strak gericht op de
kol.en van hel open vuur. Na een tijd
je kwam een buurvrouw het vertrok
binnen met wat eieren, een geschenk
voor Elizabeth.
Dc vrouw stond een oogenblik bij
het vuur om zich te warmen en zoo
nu en dan wisselde zij een paar woor
den met Jonathan. Terwijl zij zich
omwendde om heen 1c gaan, draaide
zij haar hoofd nog over haar schou
der om en vertelde met enkele woor
den een nieuwtje.
Ze zeggen, dat Sir Peter Heyes
gaat trouwen met de jonge dame
van de Hall, zeide zij. Ik heb ze
al heel wat keeren samen zien paard
rijden. Het Is een knap stel men-
scheo.
Jonathan zag haar met zijn ge-
heimzinnigen afwezigen: blik aan.
De vrouw ging heen, en nauwelijks
was de deur achter haar dicht ge
vallen, of de oude man hoorde weer
de stem zijner dochter.
Vaderl
Elizabeth was nu opgestaan en
hield zichzelf wankelend in even
wicht tegen den rand van de tafel.
Weer scheen het geluid barer eigen
stem haar mét schrik te vervullen.
Zij nam haar schort opnieuw op,
draaide het in elkaar om er zoodoen
de een soort van kap over haar hoofd
van te vormen en zonder te wach
ten op eenig antwoord van haar va
der, rende zij al snikkend naar bul
ten in den avond.
Jonathan liep haar achterna naar
de buitendeur van de keuken en riep
luid haar naam, maar zij was reeds
in de duisternis verdwenen. Met on
vaste schreden, dan weer hollend,
dan weer struikelend, ging zij op
nieuw op v weg naar de eendenkooi.
Toen zij haar bereikte, zocht zij in
het donker naar een der twijgen van
den ouden wilg, waaromheen zij den
vorige avond hour haar gewonden
had. Met trillende vingers brak zij
een stukje van den tak af, trok zich
opnieuw eenige grijze haren uit het
hoofd «n begon ze er omheen te
draaien, terwijl zij zich afwendde.
De onduidelijke klaijkeu, die gij in
vorige nachten, altijd geuit had, wan
neer zij de eendenkooi zocht, begon
nen zich nu in iets bepaalds op te
lossen een wild, zangerig, woor
delijk liefdeslied, zooals de boeren
dio soms zingen. De woorden waren
niet altijd duidelijk, mum' zoo nu en
dan waren ze toch verstaanbaar. Zoo
zingend en het huar ota het wilgen
twijgje vlechtend, liep Elizabeth
Prout door de duisternis iu de rich
ting van Cop Heyes.
Het was do avond van het Brand-
lesome-bai en Sir Peter Heyes zat in
zijn bibliotheek te wachten, totdat
hij zou kunnen gaan dineeren. Bo
ven, ïh zijn groote slaapkamer, lag
het ïaaskeradecosluum, dat hij dien
avond zou dragen en het masker met
de domino lagen er naast. Terwijl
hij bij het lamplicht zat, te lezen,
opende de huisknecht plotseling met
bleek, bevreemd gelaat dc deur.
Jonathan I'rout's dochter is
hier, mijnheer, zei hij op vreemden
toon. Zij wilde u graag spreken.
De eerbiedige en eerbiedwaardige
huisknecht zweeg een oogenblik, en
kwam toen plotseling met zijn nieuw
tje voor den dag.
Het sell ij nt mijnheer, dat zij
weer kan spreken. Zij vroeg naar u
bij uw naam, en het was bijna zoo
helder als van een gewoon menech!
Sir Peter Heyes legde zijn cigarette
neer en keek dep man aan. Zijn ge
laat bleef onbewogen.. Dat is heel
vreemd-; zeide hij.
De knecht maakte bewegingen met
zijn hoofd en handen, alsof hij zeg
gen wilde, dat zooiets vreemds zijn
verstand to boven ging.
Is dc vrouw opgewonden.
Smith? vroeg zijn meester verder.
Zulke dingen gebeuren soms door
een tweeden schok. Maakte je uit
haar op, dat er iets niet in orde was
met haar vader?
Neen mijnheer. Ik begreep er
niets van. Zij vroeg u alleen maar
te spreken, dat was alles. Zij schrei
de.
Sir Peter Heyes dacht na.
Je moet haar maar liever laten
binnenkomen, zeide hij. Het zou
een groote vreugde voor Jonathan
zijn, wanneer zijn dochter - haar
spraak en gehoor weergekregen zou
hebben.
Sir Peter Heyes was niettegen
staande zijn niet al te hoogstaand
karakter, bekend als een vriendelijk
meester- Smith verd\#een. Eenige
oogenblikkcn later bevond Elizabeth
Prout zich in de tegenwoordigheid
van den eigenaar van Cop Heyes.
Sir Peter was opgestaan en leun
de met zijn rug tegen den schoor
steenmantel om op haar tc wachten.
Toen zij naar hem toekwam, zag
hij hoar rustig en vast aan, maar
sprak geen woord. Elizabeth sprak
ook niet De tranen stroomden haai
over het gelaat. Gedurende een paar
seconden staarden zij elkander aan.
Toen bood zij liem plotseling, zonder
een woord le uiten, het wilgentwijg
je aan, waaromheen haar grijze ha
ren gevlochten waren.
Nog steed9 bleef Sir Peter schijn
baar onbewogen staan. Hij v as mis
schien wat bleeker dan anders, of
schoon zijn huid nooit erg veel kleur
vertoonde. Hij nam het takje niet
aan, maar zag Elizabeth Prout vaat
in de oogen.
Eenige oogenblikkcn lang bleef zij
het hem aanbieden. Toen, daar hij
haar bleef aanstaren en geen spier
bewoog, wendde zij zich half af on
legde het op tafel neer.
Zij had al dien tijd zachtjes staan
schreien zonder een enkelen kreet te
uiten, zooals anders haar gewoonte
was. Sir Peter Hevcs nam het wil
gentwijgje nu op en wierp het in het
vuur.
Elizabeth, zeide hij met koele
hoogheid, kun jc hooren, wat ik
zeg? Kun jo mij antwoorden?
Zij keek door haar tran.-n heen
naar hem op. Onder haar te vroeg-
witte haren was baar blik wild, ver
legen, smeekend als die van een kind.
Zij maakte eon beweging alsof zij
Zij
haar handen wilde
.ringen.
(Wordt vervolgd.)
