Distributiebedrijf i
OM ONS HEEN
36e Jaargang No. 10922
Verschijnt öagelijKs, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 7 JANUARI 1919
ABONNEMENTEN per 3 maanden Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent ge
vestigd is (kom der gemeente) f 2.26. Franco per post door Nederiand f 2.60. Afzonderlijke nummers 1 0.16.
Oftillustr. Zondagsblad, voor Haarlem f 0.51'. Geïllustr. Zondagsblad voor de omstreken, en franco per
r J. G. PEEREBOOM, Telefoon 3082
Geïllustr. Zondagsblad, voor Haarlem
post f 0.69.
Uitgave der N.V. Lourens Coster, Dire*.
ADVERTENT1EN Van 1—6 regels f 1.iedere regel meer 20 Cts. Reclames 40 Cts. per regel. Tijdelijk
oorlogstoosiag 20 procent. Bij abonnement aanzienlijk rul.at. Tienstuivers-advertentièn van Vraag en Aanbod
van 1—6 regels 50 Cis. per plaatsing, elke regel meer 12bt Cts. A contant. Buiten het Arondissement dubbele
prije. Adverlentien buiten het Arrondissement 26 Cts. per regel. Reclames 50 Cts. per regel.
Dkecfie en Administratie i Groote Houtstraat 83. Teleloonn. der Redactie 800 en der Administratie 724
dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
EERSTE BLAD.
Ilevensmiddelen
VOORZIENING
De Directeur van liet Gemeentelijk
Levensmiddelenbureau te Haarlem
brengt ter kennis:
dat verkrijgbaar wordt gesteld:
Regeerings-VIsch
in de Gemeentelijk© Vischhal op
Woensdag 8 Januari van 10 uur v.m.
tot 1 uur n.m. por persoon:
EEN POND KLEIN MIDDEL-
SCHEL VISCH,
A 22i cent per pond op vertoon van
Yischkaart 22012550.
PRIMA KWALITEIT GEZOU
TEN HARING,
il 8 cent per stuk.
Verpakking medebrengen.
De Directeur voornoemd,
F. DE JONGE.
I
Verstrekking ran
goedkoops Brandstoffen
UITBETALING van de te veel be
taalde gelden over de 2e HÜIS-
BRANDRANTSOENEERING (1
H.L. Anthraciet, i H.L. Steenkolen,
i H.L. Eierkolen) aan bet kantoor
Jacobstraat 3 rood,
voor ben wier namen aanvangen
f net de letter S op WOENSDAG 8
JANUARI 1919, voorm. van 9lli
uur en nam. van 244 uur.
Medegebracht moeten wotrden de
qultantién van betaalde brandstof
fen (2de RANTSOEN) en 't bewijs
van inschrijving (groen kaartje).
Men wordt verzocht f 0.40 ter af
passing mede te brengen.
Agenda
Thea voor militairen met
onbepaald klein verlof.
De Gemeentebesturen van Haar
lem, Heemstede, Bennebroek en
Schoten brengen ter kennis:
dat door den minister van Land"
bouw, Nijverheid en Handel is be
paald:
dat militairen, die met onbepaald
klein verlof zijn gegaan of alsnog
2ullen gaan, gedurende het tijdvak
van 17 December 1918 tot 8 Februari
1919, en die bon 52 hunner thee- en
koffiekaart niet bij een winkelie:
hebben kunnen inleveren, dezen bon
alsnog op bei Levensmiddelenbu" j
reau hunner gemeente kunnen inle
veren en wel uiterlijk 8 Februari
1919.
dat nk 8 Februari 1919 voor die in
levering geet. gelegenheid meer zal j
zijn.
HEEMSTEDE.
Verkrijgbaar op boa No. 59 der
Melkkaart
1/4 K.G. gecondenseerde
taptemelk.
WOENSDAG S JANUARI.
Raadszitting, Statenzaal, l'/i uur.
Stadsschouwburg, Wilsonspledn:
Rederijkerskamer „Jan van Beers":
Molière's Tartufe.
Schouwburg. Jansweg: Ned. Too-
neel-ensemble: De Pastoor van Neni-
villette.
Cinema Palace, Groote Houtstr.,
Bioscoopvoorstelling.
Schouwburg De Kroon, Gr. Markt,
Bioscoopvoorstelling.
Apollo theater. Barteljorisstraat,
Bi oscoop voorstel! i ng.
Kleine Vcreeniging, Kleine Hout
straat, Biosc. voorstel ling en variété.
Papiergebrek.
Een van onze lezers, blijkbaar be
gaan met het papiergebrek, dat de
couranten-uitgevers en hunne lezers
bedreigt zendt on6 een verzameling
winkelzakken en geeft er zijn ver
wondering ever te kennen, cjat de
qualiteit. zoo goed is, terwijl ze vroe
ger zoo slecht waren, dat ze scheur
den w anneer mem ze goed aankeek.
Wij moeten erkennen, dat de nieu
we zakken van voortreffelijke quali
teit zijn en spreken liever het ver
moeden uit, dat de geringe qualitei-
ten op zijn, dan ons aan te sluiten
bij de verdenking, die de inzender
oppert.
Trouwens, als we het hebben over
papiergebrek moeten wo de soorten
wel onderscheiden. Er is bijvoorbeeld
blijkbaar nog geen gebrek in fijnere
papiersoorten. Althans voor ons lig
een missive van het llaarlemsehe gc-
ineoiuebeauiur, waarop met daturo
en omlerteekening moe precies twaalf
getypte regels staan, ct> een d u b b el
vei folio Kosmos. Volgens een voetnoot
zijn daar in 1917 5U00 vel van
maakt.
Op het blanco halve vel schrijft J.
C. P. met gemak een half „Om Ons
Heem'.
Nachtwake.
In liet kantooi' van den Ilaurlem-
sck;en Nachtveiiigheidsdiensi op de
Raaks zat ik en praatte met de di
rectie over den dienst of die goed
ging tn wat er alzoo over te vertel
len was. Zoo oppervlakkig bekeken
zou jc denken, dat nu er zooveel ge
stolen en ingebroken wordt, de abon-
nés toeslroomen moeten en dat de
algemcenc waardeering van den
Nachtveiligheidsdienst zal stijgen tot
wie weet hoe hoog. Maar daar man
keert nog wel wat aan. Velen vinden
het best, dat hun buurman abonné
wordt, „dan heb ik", denken ze lis-
tig, „de surveillance meteen". Dit is,
vrees ik wel, een beetje een van onze
nationale karaktertrekken, om on
plezierige dingen (en daaronder re
kenen we dan in de allereerste plaats
betalen) maar liefst aan een an
der over te laten. Anderen, die dan
wel betalen, willen tastbare resul
taten zieti, net of een Nachtveilig
heidsdienst een negotie in koek of in
breinaalden is. Die vragen wanneer
üe quiianue aangeboden wordt: „wat
heb ik er nou aan gehad, wat beeft
de Nachlveilighc-id voor mij gedaan.'
Verlangen ze er dan naar, dat op
eens midden in den nacht twee ge
maskerde inbrekers in hun slaapka
mer staan, die met revolvers drei
gende, met holle slem zeggen: „je
geld ol je loven! en wanneer ze het
geld helmen gekregen, uit woede dat
er te weinig is, ook het leven nog
willen, nemen, als plotseling van het
balcon uf zes wakers van den Nachi-
veiligheidsdienst, onder aanvoering
van den jongen Pothoven zelf, zicii
in de kamer storten en de bandieten
overweldigen? Maar zooiets staat wel
in de verhalen van de Wilsons, Loid
Lister cn zoovoorts, maar de taak
van den Nachtveiligheidsdienst is het
niet. Juist andersom, wanneer je een
half jaar lang van den dienst niets
anders gehoord hebt, dan hel fluitje
van den waker en niets gezien, dan
zijn voorbijstappende schaduw, dan
is 't blijkbaar rustig en veilig ge
weest in je huis, dank zij ook
hen Nachtveiligheids
dienst.
Dikwijls moeten de eenvoudigste
dingen het vaakst herhaald worden.
De Nachtveiligheidadienst en Con
trole is vooraL van preventieve
werking, hij moot do boosdoeners van
liet kwaad weerhouden en afschrik
ken en natuurlijk doet hij dat ook,
maai hoe vaak weet niemand, be
halve de dieven zelf en die praten
er niet over. Dat ia het ondankbare
van 't bedrijf, het kan nooit een sta
tistiek toonen van verkregen resul
taten. Maar hoe vaak betrapt de po
litie een misdadiger op heeterdaad?
En wie zou, omdat dit zeldzaam is,
de politie willen afschaffen? Zij werkt
als voorbehoedmiddel, de Nachtvei
ligheidsdienst evenzoo en deze zou
nog veel meer kunnen doen, wanneer
de deelneming grooter was, door na
melijk de wijken te verkleinen en de
wakers beter te beloonen, zoodat er
grooter aanmelding was en dus
meer keus.
Als de N. V. het -zoover kon bren
gen, dan zou natuurlijk de veiligheid
nog grooter zijn, ten bate ook v
van allen.
Maar er Ls niet alleen reden tot
klagen- Ook erkentelijkheid komt
voor. En die doet goed, vooral in een
tijd als deze. De griep, algemeene
vijand van orde en gezelten arbeid,
heeft het korps nuciitwakers onlangs
zeer getoïsteru, zoodat de 40 inan bij
na nooit compleet waren en er geloo-
verd moes: woruen, om een rcuelijke
bewaking van de wijken te versrij-
gen. Dat was één zorg. De tweede is
het gebrek aan levensmiddelen, dat
zich duchtig voelen iaat. Al is het
niet meer zoo als tijdens het b
perkte broodrantsoen, toen er w
wakers waren, die in den schafttijd
met een koolraap of een paar appe
len de maag moesten vullen,
kracht van de menschen is niet meer
als voorheen. Er zijn er, die in hun
wijk vf-ocger met gemak negen rond
jes maakten en er nu maar zeven
een half doen.
Dit punt bracht ons ook op de
quaestie van den leeftijd van de be
wakers. De meesten zijn nu mannen
tussehen 40 en 60 jaar. „Neem toch
jonge kerels", zeggen de menschen
„en beta,il die goed". Maar afgezien
van de helooning, zit er bij de jonge
mannen geen liefhebberij en geen
plichtsgevoel. Melden ze zich aan,
dan denken ze al weer over vertrek
ken. Dat gevoel van plicht zit er veel
meer bij den rijperen leeftijd in.
Menige waker is al jaren in dienst
en kent zijn wijk met de menschen
die er wonen, en hunne gewoonten
op een prik. Bovendien, de men
schen zijn er niet voor om wanneer
ze onraad ontdekken, vuistgevech
ten te leveren, maar om de politie
te waarschuwen. Dat doen ze en mei
succes, want de verhouding met de
politie is uitstekend. Haar laat de
N. V. en C. altijd den voorrang, die
haar toekomt.
's Avonds te Lien uur trekken de
wakers er op uit. 's Nachts hebben
ze een half uur of drie kwartier
schafttijd, 's Morgens te 6 uur ruk
ken zij in. Toch is het uur voor het
begint te dagen, dus tot zeven uur,
nog gevaarlijk. Maar ofschoon de
abonnés de surveillance wel tot da:
oogenblik verlengd zouden willen
zien, iets meer daarvoor betalen
bolt hun niet. En zoo is het kunnen
gebeuren, dat er tussehen zes en ze
ven uit een schuurtje vijf fietsen ge
stolen werden, terwijl te 6 uur alles
veilig was en ook om half zeven,
toen de melkboer verscheen, nog nie
mand onraad opmerkte.
Deze bergplaats was nog gesloten.
Maar hoe vaak staan schuurtjes niet
los. Herhaaldelijk werd een berg
plaats, waar zes fietsen in staan open
gevonden, ofschoon de eigenaar tel
kens bericht krijgt, wanneer er iets
aan of in zijn huis niet in orde be
vonden werd. Dienstpersoneel is daar
om ook dikwijls niet op den Nacht-
veiligheidsdienst gesteld, omdat uit
de rapporten blijkt, dat zij niet goed
gesloten hebben, ergens licht lieten
branden en dergelijke verzuimen
meer. Op een nacht vindt een waker
een schuurtje open en brengt de fiets,
die er in staat, om diefstal te voor
komen, mee naar het kantoor op de
Raaks. Den volgenden morgen vroeg
belt de eigenares op. „Neen maar,
luistert u nu eens, daar is van nacht
uit een gesloten schuurtje een fiets
gestolen. Wat heb ik nu aan den
N ach tveiligheidsdienst?"
„Daar heeft u dit aan, mevrouw",
was het antwoord, „dat de waker uit
het schuurtje dat openstond uw fiets
op ons kantoor In veiligheid heeft
gebracht. Ze wordt straks bij u thuis
bezorgd".
Een anderen keer komt een waker
langs een groot winkelhuis, dat des
nachts onbewoond is. De deur staat
open. Hij gaat binnen en vindt een
open schrijftafel, geld, boeken de
eigenaar was naar huis en meende,
dat liij goed gesloteD had.
Zulke resultaten zijn direct en
tastbaar. Er zijn er meer. En dat er
wel vertrouwen bestaai, in de onder
neming blijkt hieruit, dat in den af-
gelooperi zomer vijftig a zestig fami
lies, wanneer zij uit de stad gingen,
den huissleutel aan de N. V. en C.
toevertrouwden; het blijkt ook uit de
speciale bewakingen en diensten, op
ierrcinen en bouwwerken, in fabrie
ken cn kantoren, die aan de onder
neming worden opgedragen. Maai
de algemeene deelneming voor wijk-
bewaking is nog onvoldoende. Die
moest grooter zijn. En iedere nieuwe
abonné verhoogt dus niet alleen zijn
eigen, maar ook de algemeene vei
ligheid. Want de dieven zijn slim.
Bij 't minste gerucht schuilen ze weg
in donkere portieken of springen over
een hekje en kruipen achter een
heester weg.
En het publiek verlangt, vaak het
onmogelijke. Er komt een heer op 't
kantoor en zegt: „wij willen onze
straat bewaakt hebben, eerst hebben
we er over gedacht 't zelf te doen,
maar dat is te lastig met ziekte en
zoo nu wenschen de bewoners,
dat u liet op u neemt. Maar wij wil
len twee wakers en zij moeten ieder
f 18.— per week verdienen. Al de
bewoners zullen u tien gulden per
week vergoeden".
„En hoeveel bewoners zijn er?"
„Dertig".
,,l)us dat is driehonderd gulden
per jaar. Eu het zou ons tweedui
zend kosten!"
„Dan maar één waker", zegt de
heer. die het bedrag niet schijnt uit
gerekend te hebben.
„Dan komen we er nóg niet!"
„Dan betalen we twintig gulden
per week", drong de bezoeker aan.
Natuurlijk kon er van deze onvoor-
deelige transactie niets komen.
Overcritiscli zijn wij Nedeilanders
vaak. En met de hand stijf op de
beurs. Wie dc veiligheid bevorderen
wil, klaagt niet over wat hem onvol
komenheden toeschijnen te zijn, maar
begint mei steun te geven door zich
aan te sluiten. Dan alleen kan do
N. V. en C. haar werk voortdurend
verbeteren door de wijken to ver
kleinen en de ioonen te Yergrooton.-
Wat niet wegneemt, dat zij op
oogenblik, naar mijn overtufging, al
goed werk doet.
J. c. F.
Het ÏGoneel
Stadsnieuws
T((diRgzaaS van Haarlam's
üsgblad
In onze tijdingzaal, Groote Hout
straat 93. is heden o.m. tentoonge
steld een foto van de bekende film-
actrice Paula de Waan, die 10 Ja
nuari haar 20-jarig jubileum als
tooncelspc-elster viert. Verder eon
portret van den te Den Haag overle
den gepensioneerden kolonel dei* infan
tcrie van liet Oost-Indisch leger, A.
J. Fauerste.
De Hofslachter.
JubileunivoorsteLling van me
vrouw Marie Verstraete,
Het gebeurde op de karmis te Friv
neker ongeveer 30 jaren geleden. In
een tent speelde de troep van Blaa-
ser en Bigot, aan wolk gezelschap
Marie Verstraete als dramatische eer-
te kracht verbonden was. Men gaf
Marie Antoinette en mevrouw Ver
straete speelde de titelrol. In span
ning leefde het publiek het drama
mee, ton men gekomen was - tot do
groote scène, waarin Santerte in de
gevangenis kornt en aan de Koningin
van Frankrijk haar eenigen zoon op-
eischt. De armen breed uitgespreid,
stond Marie Verstraete midden op het
tooneel en verdedigde met waren hel
denmoed haar 2 kinderen, den dau
phin en prinses Elisabeth, die zich
angstig achter haar rokken verscho
len. Fier en trotsch wierp zij den beu
len haar verontwaardiging in het go-
laat.
„Ik zal strijden voor mijn kinde
ren als 'n tijgerin, die men haar wel
pen ontneemt!"
Het heele publiek was ontroerd,
alle Franekers snikten, behalve de
2 sansculottes, die A raison voor 25
cts. waren gehuurd om met Sanierre
dit vieze werkje op te knappen. On
bewogen stonden zij achter hun ge
neraal, staarden met schelvischoogecn
naar de breed gebarende vorstin, die
hun haar woede en walging in heb
gezicht slingerde»
Santerre, schrijlings op een keu
kenstoel gezeten, strekte zijn rechter
arm, en een rilling ging door de. ge
il eele zaal, toen het, wTeed en koud
uit zijn mond klonk: „Grijpt ze!"
De 2 Franeker figuranten dachten
er echter niet aan. Of het medelijden
met de vorstenkinderen was, dan wel
angst voor Hare Majesteit, was niet
duidelijk, maar zij bleven stokstijf
staan.
Nog eens klonk de hartekreet van
de moeder- ,,'n tijgerin, die inen
haar welpen ontneemt!" weer her
haalde Santerre nu meer gebie^
dend zijn wreed, meedoogenloos:
„Grijpt ze!" De 2 Franekers verroer
den zich niet.
„Pssstl Pssst! Pssbl! Vooruit noul
Toe noul" klonk heit heel geheimzin
nig onder den grond. Angstig staar-
i den de sansculottes naar het souf-
fleurshokje.
„Zou ik dan minaer zijn dan n tij
gerin?" riep de vorstin, maar tegelijk
gaf zij 'n aanmoedigend knipoogje
aan 71e sansculottes, waaruit, duide
lijk bleek, dat zij het hensch niet zoo
erg meende en het niet tot heit uiter
ste zou laten aankomen.
„Allo nou! stommelingen!" hoorde
je in het souffleurshok.
Dit hielp'. Langzaam schralen de
sansculottes naar voren. In opperste
smart omarmde Marie Antoinette har
re 2 telgen, drukte hen nog éénmaal
aan haar borst, gaf ze toen In
strijd met haar beweren zonder
tegenstreven aan hare beulen over.
Een hoorbare stilte vieJ in de zaaJ.
Nu zou het gebeuren. Aan Frankrijk's
Koningin ging men haar hoop en al
les ontnemen. Vol spanning staarden
honderde oogen naar de 2 sanscu
lottes. Toen schuifelde één der beu
len naar voren; ook hij begreep, dai
het groote oogenblik gekomen was.
Vragend zag hij Hare Majesteit aan
en schuchter klonk het uit zijn t^ond:
„.Welke mut ik hè, dizze of die.
IJlt was zelfs voor een Mane An
toinette to veel; zij vergat, haar wel
pen. haar waardigheid, haar kroon
en proestte het uit. Sinds dien tijd
zegt men in de toon cel wereld, dat de
Franekers ongeschikt zijn voor het
tooneel.
Zoo luidt het varhaal, dat men m
al in mijn jeugd heeft verteld. Of het
„Wahrheit oder Dlchtung" is, weet ik
niet, maar ik vond. h6t te aardig om
er bij deze jubileumsvoorstelling niet
melding van te maken.
Van de hartelijke huldiging van
mevrouw Verstraete door liet Haar
lem^ publiek bij de voorstelling van
„De Hofslachter" op Zondagavond
is in ons blad van gisteren reeds ge
wag gemaakt, zoodat wij hierop thans
niet terug behoeven je komen. De
rol van Johunna Ruinmel was voor
een jubilaresse vrij bescheiden: rij
speelde haar eenvoudig en sympa
thiek en op sommige oogenbiikken
bijv. bij het weerzien van haar zoon
wist zij even op gevoelige wijze
het dramatisch accent to treffen,
waaruit duidelijk bleek, dat het gepo
te werk haar in haar langdurige
loopbaan niet. vreemd is geweest-
Het was een aardige gedachte van
Roy aards, om mevr. Verstraete te
midden van haar lundgenooben te la
ten jubüeeren. Want heb was de
Vlaamscho afdeding van zijn gezel
schip, die onder de levendige leiding
van La Roche hier het oudo, bekende
blijspel „De Hofslachter" gaf- Het
was don gelieelen avond, of wij weer
20 jaar terugleefden; een gemoodel
onschuldig blijspel, pretentieloos spel,
„lekker dik op", zooals zoon Duit-j
scha klucht zonder schade kan ver
dragen en een plelziea- in het gova!,
voor en achter voetlicht, alsof het
stuk pas gisteren geschreven w.u
Hubert la Rocho speelde met zoo'n
vuur en entrain, dat hij de gehoele
omgeving meesleepte. Een ras-kun
stenaar tocli, met liefde voor zijn
vak als hoel weinigen, een auteur,
die er altijd geheel en ai in is.
Waar of „De Hofslachter" eigenlijk
speelde, is ons Zondag niet goed
duidelijk geworden. Naai' de studen-
tenpeb van ltudolf, de „riddergoedbe
zitters' en dc citu.ten uit Kabale und
1 Liebe le oordec-lcn, zouden wij zeg
gen in Duitschland, maar de Indische niet kiesch om in een tijd als dezen
uniform van den Hollandschen reeer- een stuk als „De Hofslachter" te spe-
ve-luitenant wie heeft dit jonge len en het publiek een heel en avond
mensch de Vries den on gelukkigen op 2 vette varkens en 10 hammen
raad gegeven om bij het tooneel
gaan? bracht ons weer geheel in de
war. Zoodra wij den hofslachter op
Posthuma hoorden fulmineeren,-
dachten wij: „Ah, we zijn thuis!"
doch er kwam weer twijfel in ons lo
ven, als wij Magda Janssens het
smeuigq, leutige Vlaamsch hoorden
klappen. Maar als je keek naar de
2 vette varkens In don winkel van
Rommel, zei je bij je zelf: Dat stuk
speelt in het paradijs! Eigenlijk toch
te laten kijken.
De voorstelling begon een half uur
'te laat. Naar men mij vertel del
kwam dit, omdat de politie tegen het
vervoer der varkens bezwaar zon heb
ben gemaakt
Een slagerswinkel vol vlessch en
zonder klanten! Men behoeft niet ta
vragen, of heb stuk ook uit den li.id
is.
J. B. SCHUIL.
Buitenland.
In New-York waaien de vlaggen in Britsch-Oost Afrika, om zich
I daar aan zijn geliefde sport te wij-
Op 60-jarigen leeftijd Is Roosevelt, den; tijgers, leeuwen en buffels a eli
de oud-president der Vereenigrl© Sta- I terna te ribben. Over zijn jachtavon-
ten, te SaganiurehilJ op zijn turen heeft de ex-president eonige
landgoed bij New-York overleden.Se-amusante boeken geschreven,
den Nieuwjaar was hij ongesteld, j in de laatst© jaren bemoeide Roo-
tengevolge van een aanval van 60velt zich weer mes. de politiek. Hij
rheumaeiek, die een ontstoking ver-, toonde rich een groot voorstand r
oorzaakte, waardoor een bloedvat in van de Entente en was reeds een
do long verstopte. Zondag had de j jjvoraar voor de gewapende inter-
patienc zich heel wel gevoeld, den ventie van Amerika lang Voor Wi!-
geheelen dog opgezeten en was,60n daartoe hei besluii toekende,
'e avonds te 11 uur naar bed gegaan. Als journalist verwierf Roosevelt
Eenige uren later vond zijn vrouw ook een goeden naam.
(hem dood. Ook geen der kinderen is
bij het sterven tegenwoordig go- j In 1910 bracht Roosevelt 'n bezoek
weest. i aan Nederland. Hij bezocht toen ook
Met Roosevelt gaat een bekende Haarlem, bezichtigde daar de bloem
werk!-Skguur heen. AJs president (bo| enten toonstelling die door de
heeft hij naam gemaakt als staats- Vereeniging van bloembolle neuk u u r
man, die niet alleen invloed had op 1 georganiseerd was op het terrein
de Amerikaansche politiek. j van het Koloniaal Museum en in den
Roosevelt studeerde aan de Iia- j Hertenkamp, en bewonderde de Hal-
ward-ünivereiteit, waai' hij in 1S80 sen, die toen nog gehuisvest waren
promoveerde. Na zijn promotie be-in de Sbadiiuislokalen.
kleedde hij verschillende ambtelijke 't Trof, dat Roosevelt juist de
functies. Op het lijstje vinden we: 100.000e bezoeker vao de bloementen-
1896- 1897 hoofd der poliüe van-New- toonstelling was! Als hulde daarvoor
York 1807- 1848 enderetaaLs-secret i-1 werd hem door de Bloembollciicul-
Y.ork, 18J7 onriarataatosecreta t(ju|, ,,en afbeeldj van .t bekf nde
ns van marine. Toen de Spaanscn-i>De halve maurr in zUver U)|IU
.Amerikaansche oorlog uitbrak or- geboden. De voorzifter, de lieer E.
ganiseerde Roosevelit een vrywilli- h. Krelage, hield daarbij een waar-
gerscorps om op Cuba aan den krijg deerende toespraak,
met succes deel te nemen. Na den Niet zonder trots is door Neder'
vrede keerde hij weer tot het kalme Landsche historiekenners uitgeven-
leven terug om tot 1900 het ambt van
gouverneur van den staat New-York
te vervullen.
4 Maart 1901 werd hij als oandi-
daa'. der repuhltkeinsche partij, ge
kozen tot vice-president der Ver-
eenigde Staten. Door den dood van
den president Mac Kinley die op
14 September door moordenaarshand
Hel werd Roosevelt tot president
'erheven. In 1904 herkoos de raeer-
ierheia van het Amerikaansche volk
Tem, zoodat hij 7 jaar het presi
dentschap bekleed heeft.
Ook als president was hij een
krachtfiguur, een man met een vas
tten wil. Reeds gauw brak hij met
het vooroordeel tegen de negers,
dooi' den neger-professor Booker
Washington als gast aan zijn tafel
to noodigen- In den Russische Ja
panschen oorlog trad hij aJs vredes
tichter op en werd daarom begif-
iigd met den Nobelprijs voor den
vrcde- A
Ook op andere wijze diende hij oen
vrede. Hij sloot voor de Vereen. Sta
ten met 24 staten arbitrageverdra-
gon en liet 't scheidsgerecht in Den
Haag beslissen over enkele conflic
ten. 't Oorlogsgevaar met Japan, ten
gevolge van de Californische quaes-
üe, wist hij ook te keeren.
Krachtig heeft hij ook ingegrepen
in de tarief-quaestie, de problemen
van de trusts en de arbeidersquaes-
tics.
Na den tijd der regeeringszorgen
trok Roosevelt paar dc jachtvelden
den ,dat Roosevelt nog Hollandsch
bloed in zijn aderen heeft. Zijn voor
ouders Klaas Martenszen van Roose
velt, afkomstig ui; Zeeland, stal. in
1G49 den Oceaan over om in hel Ver"
re Westen fortuin te zoeken.
Roosevelt was van plan om bin
nenkort nog een korte reis* n iar
Europa te-maken, om lxe*. graf van
zijn zoon die aan de zijde der En"
teute in Noord-Frankrijk sneuvelde
te bezo-'ken.
Nu is de dood tusschenbeide geko
men, zullen anderen over enkele da
gen aan Roosevelt's graf staan, om
hulde te brengen aan den groot en
staatsman, met zijn impulsieve na
tuur.
In 1910 schreven we bij "t bezoek
van Roosevelt aan onze stad:
„Haarlem heeft Roosevelt waardig
ontvangen. Onze stadgenooten heb
ben hun belangstelling getoond en
den zeldzamen gast vriendelijk toe'
gejuicht.
„We hebben nu Roosevelt gezien.
Veel hadden we van te voren over
hem gehoord en gelezen.
„liet moest een bijzonder niaH
zijn. Nu dezen indruk hee.ft hij ook
op ons gemaakt. Een echte jo\ iele,'
ronde Amerikaan. Maar bovenal een
man van kennis en karakter.
„Het was een genot hem tc hoeren
spreken. Het gelaat, die heldere
oogen, die breede rijk-betande mond,
alles 6prak van een persoon-
1 ij k h e i d