Yleeschdistribfltls Verstrekking van goedkoope Brandstoffen SBH. CENTBALE KEUKEN Distributiebedrijf 1 ons Kaas 26 plus Agenda OM ONS HEEN Stadsnieuws Kantongerecht Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. ABONNEMENTEN per 8 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent ge vestigd is (kom der gemeente) f 2.25. Franco per post door Neder.and f 2.60. Afzonderlijke nummers f 0.15. Geïllustr. Zondagsblad, voor Haarlem f 0.51-. GelUustr. Zondagsblad voor de omstreken en Iranco per post 1 0.59. Uitgave der N.V. Lourens Costor, Dlreocur J. C. PEEREBOOM, Telefoon >3082 ADVERTENTIENi Van 1—5 regels f 1.— iedere regel meer 20 Cts. Reclames 40 Cts. per regel. Tijdelijk oorlogstoeslag 20 procent Bij abonnement aanzienlijk rabat. Tienstuivers-advertentién van Vraag en Aanbod van 1—5 regels 50 Cts. per plaatsing, elke regel meer 12',j Cts. ii contant Buiten bet Arondisscment dubbele prije. Advertentièn buiten het Arrondissement ka Cts. per regel. Reclames 60 Cts. per regel. Dlrecfie en Administratie: Groote Houtstraat 83. Teiefoonn. der Redactie 600 en der Administratie 724 DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. HAARLEM. Verkrijgbaar op bon No. 39 let ters A. B. C. 2 oas lever- en 2 ons bloedworst k 50 cent per pond of 4 ons hoofdkaas 70 cent per pond. Deze artikelea kunnen worden besteld op Vrijdag 10 Januari van 8—4 uur bij Wed. VAN DOOREMAALEN, Korte Begijnestraat P. MUL, Jansweg Deze artikelen^ kunnen worden gehaald op Zaterdag 11 Januari van 1—4 uur bij D. MARTEL, Nassaustraat 5 C. FRANKEMöLLENpKl. Houtstr.38 P. BANN1NK, Zijlatraat 2 Verkrijgbaar op bon No. 41 letter Z 2 ons paardenlappen of gehakt Dit vleesch kan worden besteld ,op Vrijdag 10 Janaari van 8-4 uur bij: STOELMAN, Schagchelstraat. Dit vleesch kan worden gehaald op Zaterdag 11 Januari van 15 uur bij W1SKER, Kerkhofstraat 24. LEVENSMIDDELEN- VOORZIEN.NG. De Directeur van bét Gemeentelijk Levensmiddelenbureau te Haarlem brengt ter kennis. dat verkrijgbaar wordt gesteld: gedurende het tijdvak van 8 aot en met 11 Januari 1919, op bon B. No. 69, twei ons tapleaslkioedir k 15 cent, per ons, Regeerings-visch op Vrijdag 10 Januari van 10 uur v.m. tot 1 uur n.m. per persoon: EEN POND VISCH, op vertoon van Viscblkaart No. 255U—315U in de Gem. Vischhal; op vertoon van Vischkaart No. 31513650 in bet Pand, ingang Ko ningstraat. Gedurende het tijdvak van 11 tot en met 17 Januari 1919: op bon B. No. 68 een hall pond BüüiNE BOON EN k 22 cent per K.G., op bon B. No. 71 een half pond SUIKER k 60 cent per K.G. op bon B. No. 70 twee REGEE- R1NGSCHOCOLADEREEPBN a 12J cent verpakt en 12 cent onverpakt. op bon 23e tijdvak der Kindersul- keiKaait: 4 pond SUIKER k 60 cent per K.G. gedurende het tijdvak van 11 tot en iuet 31 Januari 1919: op bon B. No. 73 een stuk toiletzeep a I 0.40 per stuk of eau stuk huis houd (klei) zeep a I 0.10 per stuk; dat, in verhand met heb in distri butie brengen van kleizeep er de aan" *dacht van belanghebbenden op ge vestigd wordt, dat deze zeep In geen ©nkcl opzicht kan worden vergeleken met de lot dusver vrij in den handel ghraclït© zeepsurrogaten, dat kleizeep 20 pet. vetzuren be vat en zeer goed geschikt is voor het, wasschen van het lichaam, doch NIET voor de wasch; op bon B. No. 74 een stuk wasch" zeep (RedkStar- ol Succeszeep) b. 1 0.15 per stukje.' Aan H.H. winkeliers ,n narue zeep dat de betaaldagen voor z.ep voor wlntkeiiers zijn gewijzigd, en zijn vastgesteld op Maandag, Dinsdag, Woensdag en Donderdag, telkens van 9—12 uur v.m.; dat de zeep uiterlijk dan dag NA de betaling aan het magazijn moet worden afgehaald; da,t de door bemiddelirg van 't Le vensmiddelenbureau verstrekte TO REN- EN KARN EM ELKZE EP voor TEN HOOGSTE 40 cent per stukje mag worden verkocht. Vetkaarten dat, in verband met de a.s. uitrei king van vetkaarten voor het derde tijdvak aan, alle gezinshoofden en alleenwonende personen, eene brief- j kaart is, of zal worden gezonden, vermeldende het aan ieder toeko" mende aantal vètkaarten, alsmede I de soort daarvan, dat tegen overlegging van deze kiwrlen op venoon van de ranisoe- neerihgskaart, de vetkaarten zullen worden verstrekt, zoodat 't in iedere belang ie, deze kaart zorgvuldig te bewaren;. dat voor het geval bovenbedoelde kaart op Woensdag 15 Januari a.s. nog niet Is ontvangen, of indien men met de invulling daarvan niet ac- coord gaat, op kamer No. 17 van het1 Levensmiddelenbureau Inlichtingen zullen worden verstrekt Boter dat in verband met de controle van de voorraden bij de winkel!ere, op Maandag 13 Januari a.s. geen boter en kaas zal worden verkocht; dat winkeliers verzocht worden op Maandagmorgen hun voorraad bo~ ter en kaas nauwkeurig te wegen "en het juiste gewiclst op de weekstaten te vermelden; dat een nieuwe voorraad boter en kaas verstrekt wordt NA Inlevering dei' bons op Maandag en Dinsdag 13 en 14 Januari a.s. De Directeur, voornoemd, F. DE JONGE. UITBETALING van de te veel .be taalde gelden over de 2e HUIS- BRANB5RANTSOENEERING (1 H.L. Anthraclet, 4 H.L. Steenkolen, 4 H.L. Eierkolen) aan het kantoor Jacobstraat 3 rood, Voor hen wier namen aanvangen jmet da lettere W, IJ, Z, op VRIJ" DAG 10 JANUARI 1919, voorm. van 9—114 uur en nam. van 2—44 uur. Medegebracht moeten woa'den de quitantiën van betaalde brandstof fen, 2de RANTSOEN, en het hewijs van inschrijving (groen kaartje). Men wordt verzocht f 0.40 ter af- passlng mede te brengen. Het Menu voor de week van 13 tot en met 18 Januari bestaan voor Maandag en volgende dagen uit: Bruine Boonensoep, Savoyekool, Hutspot, Erwtensoep, Knolrapen en Rijstebrij. Voor het Menu van Maandag moet worden ingehouden bon No. 33 der Peulvruchtehkaant. voor het menu van Zaterdag bon No. 1 b uit het Levensmiddel en boek je. Voor Soep en Rijstebrij behoeft geen Boterbon te worden Ingetrok ken- De Directeur van het Distri butiebedrijf te Heemstede, J. A. GELDORP. HEEMSTEDE Beschikbaar vanaf Vrijdag 9 Ja- Inuarl op bon No. 2 b uit het Le~ vensmiddelenboekje, D© Direcfour van het Distri butiebedrijf te Heemstede, J. A. GELDORP. VRIJDAG 10 JANUARI. Stadsschouwburg, Wïlsonsplain: N.V. Ï.Het- Groot Tooneel": Salome, 8 uur. Daarna Gringoire. Schouwburg, Jansweg: Operette- Gezelschap v.li. Rerr.brandt-Theater: Eere-avond Annie Bakker: Klokken lied,, 8 uur. N.V. Haarl. Drukkers- en Uitgevers- Mij. v. b. Gebr. Nobels: Algem. verg. 10 uur. Cinema Pal ace, Groote Houtstr., Bioscoopvoorstelling. Schouwburg De Kroon. Gr. Markt, Bioscoopvoorstelling. Apollo theater, Barteljorisstraat, Bioscoopvoorstelling. Kleine Vereeniging, Kleine Hout straat, Biosc.voorstelling en variété. Nabetrachting van den Gemeenteraad Dc waarnemend burgemeester, de heer Joh. de Breuk, heeft in de Raadsvergadering van Woensdag een Nieuwjaarsrede gehouden, die de lezers in ons vorig nummer heb ben gevonden. Ik zou er dus over kunnen zwijgen, wanneer niet een paar punten tot opmerking aanlei ding gaven. Niet minder dan 311 slachtoffers heeft de griep met haar gevolgen in Haarlem geëischt- Hoe hoog dat cijfer is blijkt uit het feit, dat in 1917 voorkwamen 35 gevallen van roodvonk, 38 van dipblherie, 16 van febris lyphoidea, geen sterfge vallen, maar te zaïnen slechts 89 ziektegevallen, waarvan slechts een enkel (voor roodvonk bijvoorbeeld maar één) eindigde met den dood. Hadden wij door een tekort van 184 op 31 December 1917 de 75000 niet kunnen halt-n, dit cijfer werd In het ufgeloopen jaar overschreden. Het jaar 1918 eindigde met een inge zetenen-totaal van 76265. Eigenaar dig is het wel, dat het aantal werk zoekenden 31 Dec. 1918 1471 bedroeg, tegen 1346 een jaar vroeger, terwijl toch de demobilisatie hun aantal, zou men zeggen, veel meer liad moe ten vergrooten. Er zijn nu mi*|w werkloozen in de bouw- en aanver wante vakken Toch ligt het bouw bedrijf zoo goed als stil. Hebben vole bouwvakarbeiders misschien vroeger al een goed heenkomen gezocht? Men zou het bijna zeggen, omdat er meer werkloozen zijn voortgeko men uit de metaalindustrie, die er tot vóór korten tijd beter aan toe was en vooral onder de bakkers, slagers, schoen- en kleermakers. Dit is allemaal geen goed nieuws. Nóg slechter was wat de spreker zei over havenplanneu en greneuitbrei- ding: de eerste wachten op de ont eigeningswet en de tweede schiet met op. „liet hapert niet bij ons gemeen tebestuur", zei de heer de Breuk. Eilieve, waar mangelt bet dan? Wij hebben niet veel aan dergelijke nega tieve inlichtingen. Als er niet door- getast wordt, kunnen die zaken nog wel zoolang blijven hangen. Kan niet, over het hoofd van zoo'n struikelblok j heen, door het gemeentebestuur een beroep gedaan worden op den Minis- ter van BinDenlandsche Zaken? Dokter van den Berg antwoordde als nestor van den Raad. Toen hij aan 't voorspellen ging en zei, da- de Raad er na de verkiezingen wel wat anders uit zou zien, knalde hei. op eens in de kolen in de kachel, ote' om die woorden te onderstrepen. Overigens was de agenda mager. Er was nauwelijks debat van eeuige be- teekenis, behalve over het adres van de schoolhoofden om den toeslag uit te breiden tot al de gemeente-ambte-' naren. Nog altijd, het spijt mij dat ik 't zeggen moet, heeft do meerder heid van den Raad de billijkheid nir aan- en haar stijfhoofdigheid niet afgeleerd- Nog altijd klaagden er le- den over de ijselijkheid van 'i geval, j dat dit punt nu voor de derde luaal j in den Raad kwam, nog «itijd werd betoogd, dat menschen met een inko men van meer dan f 3000 geen toeslag I noodig hebben en nog altijd, helaas, waren er sociaal-democraten die toen hun voorstel (afschaffing van et:-; limiet en uitkeering van den toeslag in eens) werd verworpen, ook stem den tegen het voorstel Wolzak-Van Lieint, om de grens van den duurte- toeslag te verleggen van drie- naar vijfduizend gulden. De beslissing hing óp een stammetje, hun drie stemmen gaven den doorslag en de belanghebbenden kunnen hun er dank voor weten, dat de onbillijkheid gehandhaafd bleef. I Zonder bezwaar stemde de Raad toe in het benoemen van een cotn- missie, die de verordening op het wethouderspensioen herzien zal; dit is noodig geworden door de nieuwe kieswet, die tengevolge zou kunnen hebben, dat de wethouders nooit meer aan pensioen toe kwamen. Zoo vlot ging het niet met het voorstel tot re paratie van de Graves teen enbrug. „Die is", zei de heer van de Kamp. „altijd gisteren gerepareerd o! zal morgen gerepareerd worden de heer van den Berg, die er vlak- tegen over woont, noemde de brug bouw vallig en de voorzitter kwam met een in deze zaal nog nooit gehoorde uit drukking aan, hij zei namelijk „de klappen schranken" en drong op grond daarvan aan op het verlee- neu van de gelden. Ten slotte werden die toegestaan, want voor een heel nieuwe brug voelde niemand cou rage. De verordening voor de pensionee ring van het personeel ln lossen ge meentedienst werd binnen twee mi nuten aangenomen. De tong van den voorzitter kon nauwelijks \btj het noemen van de artikelen de Bnelheid van zijn hamerslagen biJhouden_ Zie daar weer een bijdrage geleverd tot het stelsel van pensioneering, dat in de toekomst tot iedereen, ook in par ticulieren dienst, moet worden uitge breid. Op dit oogenblik leeft onze maatschappij, wat de regeling van den ouden dag betreft, in een toe stand van anarchie. Geen vijf van de honderd menschen weten waarvan zij moeten leven, wanneer de tijd geko men zal zijn, dat hun werkkracht Is opgebruikt Die tijd, tenzij ze eerder sterven, komt stellig. Sommigen ver vallen dan uan de armenzorg, ande ren worden afhankelijk van onwillige of onmachtige kinderen. Voor velen is 't gelukkig, dat de jaren het besef afstompen. Anders zouden ze dood ongelukkig zijn. Nu sukkelen zij zon der vroolijkheld, als halve verschop pelingen, naar hun einde. Is dat een toestand voor een maatschappij, die zich beschaafd noemt? Neen, ieder die in de periode van zijn kracht, zijn yerk gaf te harep bate, behoort aan 't eind van zijn pad een pensioen te vinden, waarmee hij on afhankelijk zijn laatste levensjaren zonder zorg doorbrengen kan. Als er een rechtmatig verlangen is, waar van de verwezenlijking aan de de mocratie wordt gevraagd, ,dan fs het dit. Daarom is de pensioneering van het losse gemeente-personeel een slap in de goede richting zij was de be langrijkste aangelegenheid van de agenda. Iets komieks lag er in een ander voorstel, de centralisatie van de leer middelen bij het onderwijs in hand werken en de aanstelling van een juffrouw, die deze uitdeelen moet. „Dacht u.' vroeg wethouder Bruch aan den heer Reinalda, die er naar Informeerde, „dat de onderwij zeressen in handwerken zelf die leer middelen koopen? Welneen, dat doen gewoonlijk de hoofden van scholen". En de een, wilde de wethouder maar Zeggen, doet liet goed, de ander, ze ker minder huishoudelijk aangelegd, heeft er zoo geen kijk op. Ook Is «r nogal verschil in de {hoeveelheid, die op de scholen ge bruikt wordt. En zoo had Mr. Bruch gemakkelijk spel met de oppostne en ikreeg zijn centraliseerende juf frouw ©r door, ofschoon ze vijfhon derd gulden kost, wanteen aan koop van leermiddelen voor I 4000 had een besparing van f 1000 opgo" lieverd. De ambtenaar, die dat (kunststuk leverde (ook al zoo'n veel" zijdig man als katoen- en stramien koopende schoolhoofden) had toen evenwel om ontheffing van de taak verzocht; ik derjk, dat hij benauwde droomen kreeg van breinaalden en haakgaren. Veel belangrijks leverde dezen keer de rondvraag niet op. Behalve de aanbesteding van de verbetering dei- zoogenaamde Raambrug, beter betkend als de brug bij het Wllsons- plein. Die verbetering, was geraamd op f 17000, de laagste inschrijver iöischte 1 33.000 en daarom stelden B. en W. destijds voor, de zaak nog wat aan te houden, waarmee de Raad óch toen vereenigde. Tot zoo ver klopt alles. Maar de heer Van Llemt had vernomen, dat er vóór de aanbesteding een nieuwe raming door hes gemeentebestuur was ge maakt jjan f 30.000, waar de laag ste Inschrijven* dus vrij aardig bij" kwam en vroeg, waarom dat feit niet aan den Raad was meegedeeld. De Voorzitter kon-het hesl duidelijk matten en zei maar telkens, dat. het verschil tusschen het toege staan orediet van f 17000 en den laagsten inschrijver toch te groot was geweest en dat de Raad het toch had goedgevonden. Ma ar dehee- ren Van Llemt en Wolzak bleven wat boos en praatten over een on middellijke herbesteding. ook voor werkverschaffing. Ten slotte stelden «ij eon verzoek daartoe aan B. ©n W. samen, de voorzitter gaf Ln overwe ging, dat te stellen in handen van B. «n W. om praeadvies en ouder vrij. wat gelach ikeurde d© Raad dat goed. iHlermte was de zaak niet uit- Na een einde komt dikwijls nog een Aan hangsel, als een volgwagen. achter een motor. De heeren Van Llemt en Wolzak, blijkbaar vreez-ende, da'. liet nu toch nog lang zou duren, dienden nu een "motie in van dezelfde strek king, maar waarbij B. en W. niet werden verzocht, maar u llgeaoo-j d i g d, wat in de parlementaire ge brulkem heel wat meer bc-teekent. De voorzitter vond het nu wel mooi ge noeg, vroeg herhaaldelijk of nog! Iemand iets had voor de vergadering en vrou die sluiten, maar de heer Van de Kamp drong taoiwoMuir- derd op stemming over de motiie aan. Die had plaats. Erf de motie.... werd verworpen. „Ondank is 's werelds loon", moeten de voorstellers gedacht heb ben. En B. en W. allicht: „hadden we destij da maar van die tweed© ra ming verteld!" Dan was het heele stormpje nu achterwege gebleven! J. C. P. De Woningnood. Een brandender, neteliger en ac- tueeler onderwerp bestaat er op het oogenblik zeker wel niet: de wo ningnood! Sinds de groote stroom van vluchtelingen ons lanu binnenkwam en beslag legde cp alles wat maar eenigszins bewoonbaar was, en vooral toen door den oor log het regelmatig aanbouwen van woningen van allerlei slag ophield, ontstond er ln alle steden en dorpen een toestand, waarvan wij niet had den kunnen droomen. Natuurlijk ook in Haarlem Wie kan maar «enigszins bij bena dering het getal noemen van de hul zen, die vroeger door één gezin wer den bewoond, maar waar thans twee, drie en méér gezinnen een onderko men vinden? Of van het aantal jong gehuwden, die bij gebrek aan een woning bij vader en moeder zijn blij ven inwonen? Maar in niet één gebouw zijn zoo veel gezinnen ondergebracht, als in de oude school op het Sopbiaplein en dit vonden wij een reden, om daar eens bij verschillende menschen een bezoek te brengen, om naar den toe stand van hun verblijf te informee- ren. De duisternis was reeds lang ge vallen, toen wij het portaal aan de Zijlvest binnentraden, waar het zóó intens donker was, dat wij een oogen blikje stil moesten staan om ons te oriënteeren: we voelden ons hier met recht els een kat in een vreemd pak- huisl Toen onze oogen wat aan de vreemde omgeving gewend waren zagen wij een deur en klopten daar maar op goed geluk aan. Op het go- roep: „Binnenl" openden wij de deur en bevondon ons in een eigenaardig vertrek, dat zoo ongeveer hc-t mid- de>n hield tusschen een kamer en een schuur; maar het zag er zeer proper en netjes uit. Hier hulst een vrouw met vijf kinderen, waarvan de oudste, een meisje van 20 jaar, ziek té bed lag; dc man verblijft in het Provinciaal Ziekenhuis bij Santpoort, zoodat de positie van dit gezin alles behalve benijdenswaard ls. „Wij voelen ons hier zoo ellendigzei de vrouw; „de kinderen hooren hier vaak niets anders dan vloeken, schelden en razen en, nietwaar, ze nemen zoo gauw het kwade over. Maar het verschrikkelijkste ls, dat we hier last van ongedierte be ginnen te krijgen, wat ons nog nooit overkomen ls. En van ons klagen daarvan neemt men weinig of geen notitie". De bewoonster woont hier wel voor niets, maar zij zou o! zoo dankbaar wezen, als zij elders een woning kon krijgen, ol was het mor gen aan den dag. Zij woont nu bijna een Jaar in dit gebouw en heeft er één woon- en twee slaapvertrekken waar het zeer vochtig is, zoodat zij nu ook last van rheumatiek begint te krijgen. Het tweede gezin, dat we bezoch ten, bestond- uit man, vrouw en vier kleine kinderen, die ook met z'n al len een woon- en twee slaapkamers bewonen. Deze menschen wonen hier ook bijna een jaar en betalen een huurprijs van f 2.-— per week, wat zij toch te veel vinden. Ook zij klagen over den overlast, dien andere bewoners hun berokkenen: „op tij den, dat de menschen behooren te slapen, wordt er hout gehakt en her rie gemaakr, zoodat wij niet kunnen slapen. En vochtig dat hot hier is!" De ventilatie is hier onvoldoende; er is één raam, dat niet geopend kan worden en de raampjes in de slaap vertrekken willen zij liever maar niet openen, wegens de minder frissciie lucht, die dan uit de gang toetreedt- „Als wij een woning van f 1 per week konden krijgen, al was het nóg zoo'n krot, we zouden het nemen; als we maar weer op ons zelf kon den wonen", zuchtte de man, toen wij afscheid namen. De man van het volgende vertrek, dat we bezochten, was al bijzonder ontevreden. „Ik wil u", zei hij ons, „met plezier Inlichtingen verschaf fen, als u dan maar veel kwaads van dit varkenshok wil schrijven en "voqpal niets goeds!" Dit ge zin bestaat uit man, vrouw en zes kinderen, waarbij groote en kleine. De bewoner liet ons hei „slaapver trek zien, waar alle zes de kinder, n moeten slapen; maar ditzelfde, ver trek dient tevens als woschhok en bewaarplaats voor brandstof, en aan- gezien hier ook alle ventilatie oni- breekt, kan men begrijpen, welk eer. ongezond verblijf dit is. „En voor dit krot moeten wij nog f 2 huur per week betalen", zei de man met ver ontwaardigde stem; „kijk eens hier, we moeten prentbriefkaarten aan den wand hangen, om de gaatjes te bedekken, anders kunnen wij zóó maar bij de buren op tafel kijken en zij bij ons. En we moeten ons maar met één gaslicht behelpen, zoodat wij telkens een te hooge gasrekenlng hebben, want kaarsen kunnen we niet krijgen". Ook bier klaagden de menschen over het vooht, dat al hun boel be dierf, terwijl dringend noodige repa raties niet verricht worden. De vrouw klaagde haar nood, dat zij heeleinaal J n gelegenheid had, om de wasch j rogen vroeger kon zij dat op de binnenplaat© doen, maar die wordt! voor haar niet meer toegankelijk ge-1 «teld. „Meneer," zei de man weer, „Ui krijgt dadelijk f 10.— van me, ais u| me maar een klein krotje kan aan wijzen," en hij klaagde er o.a. over.! dat de gangen in dit gebouw totaal - onverlicht olijven, zooaat hij mor- gens om half zes op den tast en zeer voorzichtig naar de buitendeur moe; zoeken. Een klacht bij de Geaoud-1 heiöscommiasie, zei de man, helpt ook niet, want deze antwoordt ijskoud j „gaat er dap uit!" Als ik geen gezin had, zou ik nog liever in de gevange- nis zitten, dan in dit hok!" zei de man somber. Hier hoorden we ook nog eenige bijzonderheden betreffende de wedu we A., tegen wie de gemeente een pro ces tot ontruiming van de woning aanhangig heeft gemaakt. ,,Deze vrouw woonde met haar kindje van vier jaar en een zuster in dit slaap kamertje (de man wees ons het ver trek dat nu de slaapplaat© van hem en zijn vrouw was ,,en moesten tel kens om hun vertrek te bereiken of te verlaten onze kamer door. Dat beviel ons natuurlijk niet, want we moesten toen mot ons achten in één vertrek slapen en toch evengoed f 2 huur betalen. De weduwe Amoest het vertrek verlaten, maar verkoos dit niet te doen en één van de opzich ter» zei tegen mij, dat ik z/S maar zoo barech mogelijk moest behandelen en toespreken, dan zou zo wel van zelf heengaan. Ook gaf hij ons dun raad, om die menschen, wanneer zij 'e avonds na tien uur thuiskwamen, niet meer binnen te laten, maar hén buiten te laten staan. Doch zoo bar- boarsch zijn wij niet ge wee-,! meneer, hoewel wij er naar hunker.lt n. dat zij weggingen, want dan konden wij huu woning als onze tweede slaapkamer Sebruiken. Gelukkig ziju ze vrji spoe- ig uit zichzelf vertrokken, zonder dat geweld gebruikt moest worden. Muur toch pijn we goede vrienden, want verleden week ben ik nog uiigenoo- digd, om te komen kaartspelen." We bedankten voor de inlichtingen en gingen weer naar een ander gezin, bestaande uit man, vrouw ei: acht kinderen, waarvan de oudste 11 ja..r en de jongste drie maanden is. Al deze menschen wonen ook in één ver trek, dat een allerdroevigst en aan blik bood: het water droop langs de wanden, waardoor liet ben.inzetpa pier geheel weggerot was ac ven sterglazen zijn van onder van mat glas voorzien, zoodat wanneer zij een naar buiten willen kijken, op een stoei moeten gaan staan. Zij voelen óch dan ook als het ware van de bui tenwereld afgesloten. „En daar moeten we nou no^ f 2. huur per week voor geven," klaagde de man, die bovendien goeti werk heeft. Zij waren in dit gebouw de eer ste bewoners en mochten toen zelf hun vertrekken uitzoeken. „Maat wat hebben wij een spijt, dat wo dit ge nomen hebben 's winters kunnen we het hier niet. uithouden van de kou en 's zomers is het flier te warm! En vochtig' Alles bederft!" Ook deze menschen hopen zoo spoedig mogelijk weg te gaan, maar wanneer Het vijfde gezin bestond ook al uit. zeven personen, die hetzelfde aan tal vertrekken gebruikten en ook tegen een huurprijs van f 2.per week. Zij wonen hier eveneens ruim een jaar en (het wordt- eentonig om het" te zeggen] ook zij verlapgden hard naar het oogenblik. dat zij dit gebouw kunnen verlaten. Do man verklaarde dat hij dolgraag een huurprijs van f 6. per week wilde verwonen, als hij maar een ander huisje kon vin den. Ook dezo bewoner acnt den toe stand onhoudbaar, speciaal ornda; i:et zoo vochtig was en wegens gebrek aan ventilatie. Hij wae na. ecu van de opzicirtera gegaan eu had dezen gevraagd, of hij niet oen van de"nood woningen op het Brouwersplein en elders kon krijgen. Maar zijn ant woord luidde „Neon Je h o b t een woning!" Dezo bewoner klaagde óók over het niet aanbrengen van ver schillende verboteringen on als hij zioh vervoegde ter plaatse waar hij wezen moest, dan werd hij, zoo ver telde hy oii6, van heb kastje naar den muur gestuurd. We besloten het halve dozijntje vol te maken en zochten het zesde gezin op, maar hier had men zich juist rondom den disch geschaard, zoudat do vrouw der noodwoning onö uitnoo- digde, eens op oen andereu keer t£* rug té komen Tot zoover onze verslaggever. Wij hebben, gedachtig aan het hoor- en wederhoor, ook 'n gesprek gehad met een opzichter van openbare wer ken, belast met het toezicht over het gebouw. Hij deelde ons mede, dat aan klachten van de men schen, voor zoover die hem aan gaan, altijd dadelijk gehoor wordt gegeven. Wanneer er geklaagd was over gebrek aan licht in dc gang zou daar al voor gezorgd zijn. Nu zal zoo spoedig mogelijk verlichting worden aangebracht- Wat het lekken betref;: de menschen ventilueren weinig en moeten zoowat alles in één kamer doen. Door het koken krijgt men .el aanslag legen zoldering cn muren, die dan vochtig worden door condc-n- saüe-water. Met „lekken" heeft dit niet te maken. Nog onlangs zijn 12 nieuwe venUlatieluiken aangebracht. Kunnen de menschen hun ramen niet open krijgen, dat ze dan klagen, zei de opzichter. lederen Maandag :8 daarvoor gelegenheid als de huur wordt opgenaaid. Dan moet u niet vergeten, zei de* opzichter nog, dat er knappe en, op z'n zachtst 'gezegd, minder knappe gezinnen zijn en do woningen f an de eersten zien er na tuurlijk heel anders uit dan dio van dc iAateten. Dc woningen zijn nu eenmaal nood-woningen en dat Qr menschen lijn, die er graag uit wil len is best te begrijpen, maar vind maar eens een Andere woning! Voor al voor de menschen met veel kin deren, onder wie 15-, 16-, 17-jarigen, is het natuurlijk verbazend lkh !- pen, aat gaf de opzichter toe. Tot zoover [deze opzichter. Wan neer wij uit dit alles een conclusie moeten trekken, dan is het deze, dat het wonen in een daarvoor niet be stemd gebouw ten spoedigste dient te eindigen en dat het eenige middel daarvoor ls: nieuwe woningen Lip bouwen, zooveel en zoo snol mogelijk. Woensdag weer 'n massa kleine zaken. Do meeste» er van gelden een overtreding van de melk verordening te Haarlem. In 't meerendeeJ er van werd de gebruikelijke geldboete ge ëischt. Tegen eon paar der overtre ders, die als „knoeiers mot melk" be- kend stonden, werd ieder 5 dagen liecbtenis geèischt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1919 | | pagina 1