HAARLEM'S DAGBLAD
Buiteniaadsch Overzicht
VIOLIST
OONDE..DAG 10 APRIL 1919
TWEEDE BLAD
£en Eolsjewlki-teger van een haif mitlloen om
Europa te veroveren?
Na KuslanCi, hongarije en een deeS van Dultsch-
Ocstenrijk ook een Raden-re publiek in Brunswijk.
De kans op een algemeene staking in Duitschland
vermindert.
De stand der vredesonderhandelingen. Stelde
Wilson een ultimatum om terugkeering tot zijn
14 punten van de oonferentie te eischen?
In een groot deel van ons vorig
nummerisliet bericht (gekomen via
de Engelsciie peis) opgenomen, Jat
de Russische Bolsjewiki 't plan heb
ben een leger van Vs miliioen strij
ders te vormen om daarmede haal
Europa te veroveren.
Geweldige plannen!
Inderdaad de Bolsjewiki gaan stel
selmatig U werk. Eerst in Rusland
revolutie en uitroeping van een sov
jet-republiek. Toen volgde Hongarije
Daarop kwam Beieren. Maar een
verbinding tusschcn Beieren en Hon
garije—Rusland ontbrak. De schakel
in.den keten is gevormd door de pro
clameering van de sovjet-republiek in
Salzburg. Dit re con stad in Duitsch
Oostenrijk, liggende aan de Zuirt-
Beiersclio grens. Maar tot heden is
nog geen bericht gekomen waaruit
blijkt, dat de Radon-svstemers elders
in Duitsch-Oostenrijk aanhang krii
gen. Integendeel 't congres der Ar-
solradcn in Duitsch-Oostenrijk heeft
pas een resolutie aangenomen waar
in gezegd werd. dat het onverstan
dig zou zijn de Kaden-republiek in
dal land. uii ie roepen, omual dan de
voedselvoorziening uit Entente-lan
den. zou ophouden.
Nu kunnen de Bolsjewiki weer op
een nieuw succes bogen.
OOK IN BRUNSWIJK IS DE RA
DEN-REP UBLIEk E1TGER0EPEN.
Eerst begonnen de revoluüonnaire
arbeiders 111 Brunswijk een slaking.
Hun leus was: legen 't kapitalisme
en militairisme en redding van de re-
volutie. De staking was vrij algemeen.
Zelfs 't spoorweg verkeer werd stop
gezet, de banken werden gesloten en
de couranten verschenen niet.
Op 't slotplein werd 's morgens een
groote stakersmeeting gehouden. De
leider der beweging verklaarde, dat
de verbinding met de Russische So-
vjet-regeering het eenige middel voor
Duitschland was en hij eischte onder
bijval zijner hoorders de uitroeping
van de raden-republiek Brunswijk, de
onmiddellijke verbinding met de ra
den-republieken Rusland, Hongarije
en Beieren, de algeheele afschaffing
van het militarisme en kapitalisme
in de gelieele wereld, de afzetting van
de Duitsche rijksregeering Ebert-
Scheidemann-Noske, de ontbinding
van de Duitsche nationale vergade
ring en van alle Landdagen, enz.
De Landdag van Brunswijk schors
te de zitting en ging voor onbepaal-
den tijd uiteen, 's Middags zal de
nleuw-gekozen landsarbeidsraad zich
als de eenige souvereine macht van
Brunswijk uitroepen.
In Beieren duurt de strijd tus-
schen de oude en nieuwe regeering
voort.
ar wordt verzekerd, dat de positie
der oude regeering weer sterker ge
worden is.
Op 't congres der Arsoiraden te
Bernjn verklaarde de meerderneidsso-
cialist Kaliski: „De uitroeping der
Beiersche Radenregeering is een
dwaasheid die alleen te Munchen mo
gelijk was'.
't Heet, dat het niet-BoIsjewisti-
sche Beieren en het overige Duitsch
land een boycot van Miin-
c h e n begonnen zijn. Er zouden
geen levensmiddelen en geen steen
kolen meer gezonden worden.
De Boerenbond, die voor 9/10 tegen
de Raden-republiek i3, hoeft 't initia
tief daartoe genomen.
De Duitsche regeering, die nog
steeds de oude Beiersche regeering
blijft steunen, is blijkbaar ook voor
dit boycot
De Arsol-raden van het tweede
Beiersche legercorps hebben zich met
een groote meerderheid van stemmen
tegen de raden-republiek en voor de
vrijheid dér pers uitgesproken.
De meerderheidssocialisten te Mun
chen trachten nog een compromis
tusschen de partijen te bewerken,
maar 't wordt niet waarschijnlijk ge
acht dat dit streven zal slagen.
De Raden regeerders te Munchen
gaan voort met maatregelen te nemen
Tot socialisatie.
O.a. zullen ook de theaters genatio
naliseerd worden.
Op een plein te Miinchen hielden
50UO personen een betooging ten gun
ste van de Raden-regeering. Er is in
Miinchen een nationale feestdag ge-
huuden ter eere van do uitroeping
der Raden-republiek. O.a. zijn de
klokken geluid om de bevolking in
feeststemming te brengen.
De nieuwe regeering oefent een
strenge pers-censuur uit. De bladen
verschijnen met vele witte plekken,
j die niets en toch weer veel zeggen!
I De gelieele pers te Miinchen is onder
sociaal en economisch toezicht ge-
i plaatst.
j Voor alle bedrijven in Miinchen is
I zooveel mogelijk Zondagsrust voorge-
schreven.
i Uit Bamberg wordt aan de „Vossi-
sche Zeitung" geseind, dat de regee-
ring van Beieren, die thans in Bam
berg vertoeft, uit alle deelen van het
land bewijzen van trouw en aanhan-
jkeüikheid ontvangen heefl. De regee-
j ring is vastbesloten op haar post te
i blijven en geweld tegenover geweld
l .te passen. Zij heeft reeds de be-
j schikking over een aantal betrouw-
bare troepen, die steeds toenemen,
dank zij den stroom van vrijwilligere,
i De regeering beoordeelt de situatie
I optimistisch en is overtuigd, dat zij
i binnen afzienbaren tijd weer geheel
beer en meester zal zijn.
j Volgens te Bamberg ontvangen be
richten is ook te Wurzburg de stem
ming in hooge mate tegen de raden
republiek, Te Neurenberg, waar de
onafhankelijken en communisten nog
met alle middelen trachten aanhan
gers te werven voor de radenrepu
bliek, is de stemming wel eenigszins
I te hunnen gunste veranderd, doch
men kan nog niet zeggen, dal de be
volking zich voor de sovjet-regeering
I verklaart. Wel is een algemeene sta
king uitgebroken bij de groote fabrie
ken en kunnen de couranten niet ver
schijnen, omdat het technisch peiso-
neel staakt.
i De kansen op een algemeene sta--
kirig in Duitschland vermindoren
ook.
i De Vossische Zeitung schrijft: Van
goed ingelichte zijde wordt gemeld
dat de agitatie voor de algemeene
stalling in Berlijn de laatste 24 uur
i verminderd is. De aanvoerders van
I do onafhankelijke socialisten schij-
nen op dit oogenblik de algemeene
staking niet te wenschen en de plan
nen verdaagd te hebben tot een later
tijdstip.
Omtrent de staking aan de groole
banken te Berlijn wordt nader mede
gedeeld, dat de staking zich zal uit
breiden tot geheel Duitschland, in
dien vóór 10 April (dus lieden) dooi
de directeuren geen onderhandelin
gen aangeknoopt zijn tot het eindi
gen van het conflict.
Het personeel van de Duitsche bank
heeft zich rmg niet bij de collega's
aangesloten. Het heeft wel zijn sym
pathie voor de stakers uitgesproken
doch moet nog beslissen of het ook
het werk zal neerleggen.
Intusschen duren in enkele streken
en deelen van Duitschland de par-
tieele stakingen nog voort.
De Duitsche mijnwerkers verklaar
den zich op grond van het landsbe
lang tegen den zes-urendag.
De Berlijnsch© correspondent van
de N. R. Ct. deelt o.a. mede:
„Het is niet te loochenen, dat de
Duitsch© regeering op het oogenblik
steunt op militai risten van het oude
soort, die nog even ruw en tactloos
ir. werk gaan en dat ook Noske,
voor wien eenig beleid niet over
bodig ware, d© wereldbeschouwing
schijnt te bezitten van een echten
politie-agent of feldwebel van het
vroegere bewind. Maarjhet is nu in
Duitschland zoo ver gekomen, dat
men slechts de keus heeft tusschen
een geordende geweldheerschappij*
van boven en de algemeene sabota
ge en dwingelandij van beneden af
naar Russisch voorbeeld. Het is dus
geen wonder, dat hier op het oogen
blik een tamelijk wanhopige stem
ming heerscht."
Wat betreft de vredesvoorwaar
den, die Lenin, d© leider der Russi
sche sovjetrepubliek, aan de geal
lieerden heefl aangeboden door be-
1 middeling van Bullitt en Bteffins, die
Moskou bezochten, verluidt het vol
gende.
Lenin vroeg slechts om een wa
penstilstand en eischt het terug
trekken der geallieerde troepen, ter
wijl aan de Bolsjewistische regee
ring zou worden toegestaan voor
goud levensmiddelen t© koppen in
het buitenland. Hij vroeg geen er
kenning van de Bolsjewistische r©-
geering. We) toonde hij zich geneigd
de buitenlandsche schulden te ©r-
I kennen en zoo spoedig mogelijk met
de interestbefaling t© beginnen.Ver-
der was hij geneigd om de popagan-
da in het buitenland te doen ophou-
J den of in d© interne aangelegenheden
van andere landen tusschen beide te
komen. Ook beloofde hij op te hou
den met militaire operaties buiten
Rusland. Hel was duidelijk dat hij
vrede verlangde met de geallieerden
en wel zoo spoedig mogelijk.
President Wilson is van z'fn ver
koudheid genezen en heeft weer de
leiding der vredesonderhandelingen
ln Pariis.
Het bericht, dat Wilson de „George
Washington" zou hebben ontboden,
een tijding, welke uit New-York in
tusschen is tegengesproken, wordt in
conferentielrringen levendie bespro
ken. De meest aannemelijke uilleg-
j ping schijnt wel te z:;n, dal Wilson
nog altijd hoopt, dat de hoofdlünen
van het Vredesverdrag met. een veer-
j tien dagen gereed zouden zijn en dat
1 hiji niet van plan is voor onbepsablen
tiid in Parijs te blijven. Een derge
lijk snel resultaat blijft altiid moge
lijk, ofschoon -men dit te Pariis over
het algemeen niet waarschijnlijk
acht. Op het oogenblik is de neiging
hier, om in het verdrag met Duitsch
land niet op te nemen de oplossing
\an de Adriatische Zee-quaestie, LieC
geen te veel de- sluiting van den vre
de zou vertragen.
In de Ettgelsche pers wordt mede
gedeeld, dat president Wilson sterk
onder den indruk R ven de gedach
ten, dat het Bolsjewisme zich uit
breidt terwijl de conferentie beread-
slangt en ook dat de président diep
beseft de ernstige bezorgdheid van
het publiek in Amerika over dp ein-
délooze discussies.
Er is zelfs een bericht, dat Wilson
genoeg heeft van de eindelooze dis
cussies. Beweerd wordt, dat h: reclr-
streeksof zijdelings een ultimatum
zou ebben gesteld, dat hii geen con
cessies meer zal doen en dal spoed
moet worden gemaakt met den vréde.
Wilson most eischen, dat de con
ferentie onvoorwaardelijk terug
keert naar zijn bekende 14 punten.
Hij wil een rechtvaardigen. 6terken
vrede met Duitschland. maar niet
een vrede, die Middel-Europa tot
anarchie zou drijven.
Van andere zijde wordt evenwel
niet veel geloof gehecht aan déze sen-
satieberichten. De journalisten die
voor de vredesaangelegenhéden in
Parijs vertoeven hebben geen feiten-
nieuws om over te schrijven. Heele-
maal niets doen kunnen ze niet, dus
gaan ze z o e li e n en zien dingen die
er niet zijn. Of van een kiltvorsch
wordt een olilant gemaakt.
Intusschen komen er berichten, dat
te Parijs thans door de commissu-s
belangriike resultaten behaald zijn.
In den Raad van Vier zon 'e
schuldvraag ter sprake gekomen
zijn. Daarover wordt gemeld:
„Men weet dat de Engolsche en
Fransche delegaties van oordeel zijn,
dat Wilhelm II rechtens schuldie
staat aan de ontketening van den
oorlog, en daarom zijn uitlevering
eischen, ten einde hem voor een in-
teirgeal li eerde rechtbank te dagen.
De Amerikaansche opvatting
dat da persoonlijke verantwoordelijk
heid van den keizer wel is waar er
kend moet worden, maar zij gelooft,
niet. dat men hem in rechten zal
kunnen aanspreken.
Een vergelijk tusschen deze beide
opvattingen wordt intusschen vrij
algemeen aanstaande geacht".
Volgeais de „Times" schijnt het be:
ginsel van de aansprakelijkheid van
Duitschland voor den vollen omvang
der schade thans definitief te zijn er
kend; ei- schijnt besloten te zijn tot
de betaling door Duitschland van oen
aanzienlijk bedrag hangende de juis
te vaststelling van de velschillende
categorieën dar Duitsche activa en de
aanwijzingen van voor de voldoening
der Duitsche verplichtingen tegen
over de geallieerden in contanten.
Volgens de Echo de Paris moet
Duitschland 25 milliard in contan
ten dadelijk betalen en de rest van
het bedrag in gedeelten afdoen.
Ook wordt verzekerd, dat de Ruud
van Vierde qu-aestie van het Saar
hekken heeft geregeld.
Men is het er over eens om Frank-
rijk het eigendom toe te wijzen der
nnjnen en dit land in de gelegenheid
t© stellen deze te exploiteeren en te
hestoren.
Volgens een telegram uit Parijs
aan hel Cential .News" zul het eer
ste gedeelte van het vredesverdrag
de maritieme en militaire voorwaar
den welke aan Duitechland zullen
worden opgelegd, bevatten, alsmede
die op het gobied van luchtvaart
Hierna voigt de bepaling van het
bedrag, dat wegens schadevergoe
ding uitgekeerd moet worden, en de
wijze van betaling. Vervolgens wor
den de Duitsche grenzen vastge
steld. Dan komen de bepalingen
voor de vervolging van hen, die d©
oorlogswetten hebben overtreden en
die voor den oorlog verantwoorde
lijk zijn.
200 leden van het Engelsch© parle
ment verzochten aan de regeering
er voor te zorgen, dat Duitschland
©en volledige schadeloosstel
ling ook aan Engeland, geeft
De Times brengt Bonar Law's be
zoek per vliegtuig aan Parij6 in ver
band met deze „geducht© beweging"
ln het Lagerhuis.
Uit Parijs wordt gemeld „Zooals
te voorzien was, begint men reeds te
rug te komen op het-overdreven op'i-
misme van de laa'ste dagen in zake
den vermoedelijk <n datum, waarop
de vrede geteekend zal worden en er
zich rekenschap van te geven, dat het
niet zoo snel zal gaan. Daarvoor be
staan twee redenen verschil van in
zicht betreffende de blijvende bezet
ting van den linkeroever van den
Riin en de wensch te voldoen aan den
wensch van Italië door tegelijkertijd
in het. verdrag de regeling van de
Adriatische quaestie op te nemen. De
oppositie, die van zekere zijde in za
ke de bezetting van de oevers van
den Rijn wordt gevoerd, vindt zijn
grond ui de vrees, dat de lasten te
zwaar zullen blijken. Niet de finan-
cieele lasten, die voor rekening van
Duitschland zullen komen, maar de
militaire. Men schal n.l. hel aantal
manschappen, noodig voor de bezet
ting van het Rijngebied, op 20U.IHJ0.
Deze iegermacht zou Frankrijk alleen
moeten stellen, want Engeland en
Amerika zouden geen deel nemen aan
de bezetting."
Er wordt gemeld, dat de Engelsch a
minister-president Lloyd George in
het laatst? dezer week naar Enge-;
land zal terugkeeren.
Een aanwijzing dat de voorloopige
vredesvraagstukken beklonken zijn?
Ook wordt verzekerd dat hard ge
werkt wordt aan de voorbereiding
van do algemeene vredesconferentie
met de centralen te Versailles.
Verspreid nieuws
HET HUIS HABSBUï G. - Uit
Weenen wordt gemeld, dat alle leden
van het vroegere keizerlijke huis bin
nen enkele dagen naar Zwitserland
zullen vertrekken.
UIT HONGARIJE. Graaf Feste-
tics. die minister van oorlog was in
het kabinet Karolyi heeft zich dood
geschoten.
LEDEBOUR. De Pruisische re
geering heeft het verzoek van 't Ra
dencongres te Berlijn om Ledebour in
vrijheid te stellen, afgewezen.
ARRESTATIES IN HONGARIJE.
De oud-ministers Hazai en Eugen
Balogh zijn gearresteerd de eerste
is in de gevangenis opgesloten, de
laatste bevindt zich nog op het poli
tiebureau. Ook werden in de gevan
genis opgesloten de gewezen auditeur
militair Anton Hohenburger, de oud
officier Ludwig Egyld, Ernst Paioki,
Balthasar Lang en de oud-gendarme-
rie-raajoor Josef Zselyonka.
HET „MYSTIEKE LAM"' OF DE
GEFOPTE DUITSCllERS. D:t
j is 't bij eerst© lezing zelf lichtelijk op
een mystificatie gelijkend opscarift
1 van een artikel in de Figaro. Daarin
wordt verteld, hoe de kanur.nik Van
den Gheyn, van de Si.-Bavo-kathe
draal te Gent, het „mystieke Lam",
de beroemde polyptiek van Van
Eyck, heeft weten te redden, met
uitzondering van één iuik, dat te
Berlijn is. Toen de Duetschers in
Augustus 1914 naderden, het de
kanunnik do kostbar© paneelen zorg-
I vuldig inpakken en niet ver van de
I kathedraal in veiligheid brengen.
Tegelijkertijd liet hij zich 'echter
door een Belgisch minister een of
ficieel schrijven geven, waarin stond
j dat het kunstwerk naar Londen was
gebracht.
Den 26sten October 1914 kwamen
de Du-itschers en dadelijk begaf de
general© 6taf zich naar de St. Bavo.
Van den Gheyn ontving zélf den ge-
geraal, die zonder meer het Mys
tieke Lam opeisclite.
„Maar dat is te Londen", ant
woordde de goede kanunnik met een
naïef gezicht.
Feuilleton
'door
GUY THORNE.
13)
Zij keek opnieuw naar Boynton en
zij was ook bleek geworden.
Draai uw hoofd om, fluisterde
hij. Zij hebben ons nog niet ge
zien en zij zullen in een oogenblik
voorbij zijn; daarna moeten wij het
hotel dadelijk verlaten, juffrouw
Milton, ilt weet wie die lange mail is.
Er schijnt licht ln de zaak te komen,
voor mij.
HOOFDSTUK IV.
Violet en Gerald Boynton haastten
2ich uit het hotel. Boynton was er
volkomen zeker van dat noch Fan-
fihawe noch diens metgezel hen had
den gezien. Violet's auto wachtte, zij
stapten in en reden snel weg.
Vertel mij nog niets, zeide Violet.
Ik wil nadenken.
Het gesprek dat zij zoo juist met
Boynton had gehad, had diepen in
druk op haar gemaakt. Zij was nu
vastbesloten het geheim in de fabriek
op te lossen. In het eerst had zij de
geheeïe zaak lichtelijk opgevat, maar
dat was nu veranderd. Wat had haar
doen besluiten? Was het de ernst van
den kundigen en knappen man, die in
de snelle auto naast haai' zat? Zij
vroeg het zich af, maar bleef het ant
woord schuldig. Toen zij een eindje
onderweg waren, kwam het gezicht
van den vreemdeling, die Fanshawe
in de palmengalerij was voorgegaan,
haar zeer helder voor den geest. Een
oogenblik later wendde zij zich tol
Boynton.
Nu moet u mij niet onhebbelijk
vinden, mijnheer Boynton, zeide zij
met een betooverenden glimlach,
maar ik wil alle détails in mijne her
sens rangschikken. Zeg mij nu, waar-
om- werd u zoo bleek, toen u dien
merkwaardig uitziedden man in het
gezelschap van Fanshawe zag?
Als het bekend was, dat die man
in het district is, antwoordde Boyn
ton, dan zou 't Midland Hotel niet
groot genoeg zijn om alle menschen
te bevatten, die hem zien wilden. Ge
lukkig voor hem, weten echter slechts
zeer weinig menschen, hoe hij er uit
ziet. Er zijn geen© portretten van
hem in omloop.
Violet liet hem het verhaal op zijn
eigen manier doen.
Maar u wist het, was alles wat
zij zeide.
„In Londen?"
„Kijkt u maar", zei Van den
Gheyn, en hij liet net ministerieele
schrijven zien.
„Die is goed!" riep de generaal,
met zijn heeien staf overtuigd en in
lachen uitbarstend. „Vertrouwt u
zulke schatten aan d© Engelschen
lloie? U zult uw Van Eyck nooit te
rugzien!"
Eenigen tijd later verteld© een
blad, dat hel „Mystiek© Lam" niet
meer ln de kathedraal was en dat
de Duitechers het gestolen hadden,
om te completeeren wat zij reeds
Berlijn hadden.
De Duitsche autoriteiten spelden
naar de St.-Bavo. Zij moesten hun
iand van dezen laster schoom^as-
schen ert zochten den kanunnik op.
Had hij dier minlsterleelen brief
nog, waarin stond, dat bet „Mys
tieke Lam" in Londen was? Ja, dat
document had Van den Gheyn nog
altijd en edelmoediglijk machtigde
hij deDuitsehe autoriteiten, om daar
copie van t© nemen, om zich te dé-
chargeeren
Sedert den 30öten November 1918
heeft het „Mystieke Lam" van Van
Eyck zijn plaats in de kathedraal
van Gent hernomen.
DE HONGAREN EN TSJE
CHEN. Reeds is gemeld dat er
grensgevechten hebben plaats ge
had. Dat deze ernstig waren blijkt
uit het feit, dat de Hongaren 150
dooden verloren.
IN ENGELAND zullen d© beper
kende bepalingen voor vreemdelin
gen nog twee jaar gehandhaafd wor
den.
ingezonden
Van ln(re*nnd»n stukken, geplaatst of
niet replaatst, wordt de kopie den lniender
ni*t temgeegeren.
Voor d»n inhond deier rnhrlak stelt de
itedaeUe sioh niet aansprakelijk.
ALGEM. NED. BOND VAN
ORISIS-AMBTEN AREN.
Geachte Redactie,
Vergun ons eenige weinige opmer
kingen, naar aanleiding van het
stukje „De Crisis-amht&naren" in
het nummer van 4 dezer van uw
geacht 1)1 ad.
Vooraf ga d© verzekering onzer
zijds, waarvan wij uwe redactie wel
vriendelijk willen verzoeken goede
nota te nemen. d3t door den Alge-
meenen Nederlandschen Bond van
Crisis-ambtenaren hoofdzake-
'1 ij k er naar gestreefd wordt om
hen,die door opheffing der distributie
broodeloos worden, opnieuw aan
een werkkring te he lp en.
In bovengenoemd stukje wordt
door u ©en betoog gevoerd,, het
welk hierop neerkomt, dat de over
heid feitelijk tegenover het ontsla
gen crisis-personeel geen enkele
consideratie in acht zou behoeven te
nemen, om dat crisis-personeel bij
zijn indiensttreding immers wist,
dot de dienstbetrekking slechts een
tijdelijke zou zijn. Oppervlakkig be
schouwd, schijnt in deze redenee
ring veel waare te schuilen; het
woord „crisis" sluit het begrip „tij
delijk" reeds in zich, niet waar?
Maar toch wordt, aldus redenee-
rend, een zeer groote factor over het
hoofd gezien, en wel deze: dat hon
derden laat ons liever zeggen dui
zenden personen tengevolge
van het uitbreken van den oorlog
en de daardoor veroorzaakt© econo
mische ontwrichting, zonder werk
geraakten; ook zeer vaak doordat
Rijk en Gemeent© de verhandeling
der waren voor eigen rekening na
men, welke voor den oorlog in par
ticuliere handen rustten. En nu
doet zich juist in verschillende ge
vallen de omstandigheid voor, dat
crisis-ambtenaren ontslagen worden,
terwijl het bedrijf waarin zij vroeger
werkzaam waren, nog in Rijks- of
Gemeentehanden berust. Hét zou t©
veel van uw plaatsruimte vergen,
zulks met staaltjes uit tal van Ge- j
meenten te bewijzen. Wij meenden1
hier echter even op te moeten wij- i
zen, omdat onder dusdanige omstan
digheden o.i. het niet aangaat, een
groot corps van menschen, die
plichtsgetrouw hunne best© krach
ten gedurende eenige jaren aan de
gemeenschap gegeven hebben, met
een enkelen ontslagbrief broodeloos
te maken, zonder verder naar hen
om te zien.
Gelukkig bleek reeds, dat de mi
nister van Landbouw, Nijverheid en
Handel, zoowel als sommige colle
ges van Gedeputeerde Staten, te de-
een breeder standpunt
Onze Lachhoek
ONDEUGEND.
Waarom is Karei toch zoo nijuig
op je; jelui bent toch altijd zulke goe
de vrienden geweest?'
Ja geweest, maar nu is hij ge
trouwd.
En wat zou dut?
Wel, ik gaf hein toen hij trouw-
de een boek ten geschenke en sinds
dien beseft hij geen woord meer tegen
me gesproken.
Welk boek was dat dan?
„Het verloren Paradijs".
DE ZANGERES.
U kunt niet begrijpen, zei de
moeder trots, wat een geld wij uilge
ven voor Clara's stem.
Zoo, meende de bezoeker en is
er totaal niets aan te doen?
(Pr. Nrd. Br.).
innemen en wij zijn overtuigd, dat,
wanneer u naleest wat wij hierboven
als hoofddoel van onzen Bond uit
eenzetten, wij ook uwe geachte
Redactie in onzen strijd aan onze
zijd© zullen vinden.
Met beleefden dank voor de ver
leende gastvrijheid, teekenen wij in
middels.
Hoogachtend.
Namens het Provinciaal be
stuur n N.-H. van den Alg.
Ned. Bond van Crisis-ambte
naren,
C. GROLLBMAN.
Voorzitter.
"De geachte inzender citeert onze
beschouwing niet juist, wanneer hij
schrijft: „dat de overheid feitelijk
tegenover het ontslagen crisis-perso
neel geen enkele consideratie in
acht zou behoeven te nemen".... deze
woorden zijn door ons niet gebruikt
en uit wat wij wel schreven kan die
bedoeling ook niet worden gehaald.
„Dat de gemeente, nu de distri
butie tot haar eind komt, de meest
geschikte personen in vasten dienst
overneemt, als.zij voor hen plaatsing
heeft, is natuurlijk voortreffelijk.
Maar dat zij aan de overblijvenden
wachtgeld zou uiikeereh, dat ver
staan wij niet." 'Ziedaar, wat wij
letterlijk .schreven.
De adressanten beschouwen steun
van d© gemeente blijkbaar niét als
een gunst, maar als een recht, het
geen blijkt uit de eigenaardige uit
drukking: hun een nieuwen werk
kring „aan te bieden". Dat.recht nu
kunnen wij nergens ontdekken.
Maar als het gemeentebestuur zeke
re mildheid toepast bij het ontslag,
bijvoorbeeld zooals Heemstede op
zegt met een maand en daarna nog
een paar maunden salaris uitbe
taalt, dan zal daartegen van onzen
kant geen hezwaa» uitgaan.
Er moet een prikkel blijven om
spoedig een andere betrekking te
•zoeken. Onze indruk is. dat voor
wie wat kan, de kans zoo slecht niet
is. Er wordt veel personeel ge
vraagd.
Redactie.)
Rechtszaken
POGING TOT DOODSLAG.
Voor de Zutphensche rechtbank is
behandeld de zaak teeen den 27-jari-
gc-n V beschuldigd van pri-
tot doodslag op twee politie-aeentan
bii relletjes op IC Februari in f'e
Groensteeg te Zutphen. Beklaagde
zou met een revolver op de heide
agenten hebben geschoten. Hij ont
kende. Het O. M heeft 5 jaren ge
vangenisstraf tegen hem geêisch:
Burgerlijke Stand
SCHOTEN.
Geboren: Anna Sebilla, d. v
J. van Egmond en H. J Th. van
der Putten. Jaap, z. v. P. Baren-
dregt ©n G. van der Vet. Frederik
George, z. v. F. Gaus'en T. Steen
man Maria Hülegonda, d. v. B.
Laarkamp en C. W. Dona.
Overleden: Petronella Bar
thel. 13 j.
Gehuwd- W. Roos en M. Wij
idenes, J. van Eden en J. P. H. Po
pelier.
Ondertrouwd: A. L. van
Baekel en A. C. Schutte.
HAARLEMMERMEER. Bevallen:
S. Wests'eijn—Mcche'.se, d. J. van
Rijn—Van der Fange, d. T. Schol
ten—Tamos. s. M. Goes—Van War
merdam, z.
Overleden Klaas Ruiter, 20 in., z.
van A. Ruiter. Pieter Heiistek, 70
jaar, gehuwd met M. Heijstek.
Ja, antwoordde hij. Ik ben
een van de zeer weinige menschen,
die het toevallig weet. Ik ben geboor
tig uit Wales, juffrouw Milton. Ons
landgoed ligt in het noorden van Wa
les en behoort- aan mijn ouderen
broer. De man die met Fanshawe
stond te praten is Carradoc David
Pantydu. Graaf van Llandrylas.
Wat een naam! mijnheer Boyn
ton.
Boynton lachte het was den eer
sten keer dien ochtend dat zij hem
zag lachen. Zijn gezicht was veran
derd, het scherpe was cr uit, hij lach
te als een gelukkige jongen.
Eén ding kan ik zien, juffrouw
Milton, dat de naam Lord Llandrylas
u niets zegt.
Zij schudde het hoofd. Ik ben
bang van niet, antwoordde zij. Is
hij een erg belangrijk mensch?
Dat zou ik meenen, vervolgde
Boynton, Lord Llandrylas is de
merkwaardigste man in liet Vereenig-
de Koninkrijk. Hij is zeer zeker een
van de meest romantische figuren die
er bestaan. Ik had gemeend dat Ame
rika hem en zijn geschiedenis van bui
ten kende.
Ik heb nooit veel couranten ge
lezen, ik had het te druk toen ik in
New-York was, zed Violet, maar u
brengt mij in spanning. Leg het dan
eens uit!
Jn zoo weinig woorden als lk
kan. Lord Llandrylas is de eerste 1
Graaf in Wales. Hij is een edelman
met een onmetelijk fortuin en reus
achtige bezittingen. Hij beroept er
zich op en ik geloof, dal hij daar
toe het recht heeft dat hij afstamt
van den ouden koning van Wales,
Hywel Dda, die stierf ongeveer een
eeuw voor den intocht van de Noor
mannen. Er wordt zelfs gefluisterd
hoewel dit misschien uit de lucht ge
grepen is dat hij meent volgens
rechten koning van Wales te zijfi.
Wat akelig voor zijne vrouw,
meonde Violet,
Hij is niet getrouwd, juffrouw
Milton. Hij is een kluizenaar. Hij ver
laat zelden of *nooit zijn landgoed.
Het moet iets .van het grootste be
lang zijn, dat hem vandaag naar
Manchester heeft gevoerd. Hij komt
nooit aan het Hof of in de Londen-
sche eerste kringen. Hij weigert aan
deel te nemen aan de Engelsche poli
tiek. Het is een zonderling verschijn
sel als een van de beroemdste edel
lieden zich opsluit in zijn somber
middcleeuwsch kasteel in de bergen
van Wales. Hij leeft als een adelaar
ln zijn nest en niemand dan enkele
vertrouwden krijgen hem ooit te zien.
Hij wordt voor alle indringers be
schermd, juffrouw Milton, ik sta
doodsangsten uit, als ik er aan denk
dat die man met Peter Fanshawe
praatte in een Manchester Hotel!
Violet begreep hem. Zij kon zich
langzamerhand wonderwel met de
ideeen van dezen jongen man vereen!
gen. Zij beg^ec-p, dat de verschijning
van dezen groolen man in de gege
ven omstandigheden van het grootste
belang was.
Hij heeft een merkwaardig voor
komen, zeide zij. Ik heb nooit eer
der een dergelijk gezicht gezien. Het
is schoon, maar van eene sinistere
schoonheid. De trots van den man
spreekt uit alles en toch praatte hij
uiterst gemoedelijk met dien akeligen
Fanshawe, met zijn vriendelijke ma
nieren en witte tanden, als van een
hond!
Is het geen akelige kerel! zeide
Boynton gretig. lk ben zoo Hij,
dat u cr zoo over denkt, juffrouw Mil
ton. U zult gemerkt hebben, dat ik
mijn eigen meening op dit punt re-
serveerdg.
Hij sprak als een schooljongen en
Violet keek hem verwonderd aan.
Waarom, zeide zij ,bent u zoo
bereid met mij Sn te stemmen en ziet
u er zelfs tegen op hem 'n ellendeling
te noemen?
Boynton kleurde en haalde de
schouders op.
Ach, dat weet ik niet, zei hij
een beetje verlegen, dat doet men
niet, juffrouw Milton.
Het antwoord beviel haar zeer, doch
zij liet het niet merken. Het was een
nieuwe ondervinding voor haar tm
de gedachten van een jongen mat» te
doorgronden. Het gaf haar een heer
lijk idee van macht en terzelfder tijd
maakte het haar bevreesd*.
Over het feit gesproken, dat die
twee samen waren, zei Boynton,
u hebt zeer zeker het fijne van ce
2aak gevonden. Ik ben er zeker van,
dat niets dan -iets zeer bijzondere in
staat kan zijn, Lord Llandrylas ver
trouwelijk te doen worden met <cn
man als Peter Fanshawe. Ik geloof
dat wij dezen morgen midden in het
geheim zijn geplaatst.
Verte! mij eens wat van uien
vreemden edelman.
Er is zoo weinig van hem l e
kend, juffrouw Milton, hoewel er
tallooze verhalen over hem de ronde
doen. Men zegt dat hij vele oude ge
heimen bezit. Ik geloof dat hij de
beste harpspeler in Wales is.
Zij zwegon een oogenblik.
Nu over die sleepboot gesproken,
zei Violet plotseling.
Hij keek op zijn horloge. Wij
zullen over eenige minuten weer in
Liverpool terug zijn. Er is volop tijd,
een snelle boot te huren, ik ken er
zelfs een, de „Zeemeeuw". Haar
schipper is een oud vriend van mij,
wat de zaak vereenvoudigt.
(Wordt vervolgd.)
