Hunan Saeblas
Stadsnieuws
TWEEDE BLAD.
Zaterdag 26 April 1919
Het Bloemenfeest van
Tuinbouw en Plantkunde.
Kei Koninklijk bezoek.
Ons bericht over de komst van Ko
ningin en Prins en van Prinses Ju
liana had op ons Mededeelingenbord
tegen drio uur een groote menigte op
de been gebracht, die zich vooral be
woog in do straten, waar de automo
bielen van de Koninklijke familie
doorheen zouden rijden; van de Llout-
brug naar de Groote Markt en van
daar naar do Lange Begijnestraat,
De politie, onder leiding van den
Commissaris, den heer Schuitemaker,
getooid met-het oranjelint met den
ambtspenning, zorgdo voor de goede
orde en /ij deed dit uitstekend.
Aan den ingang van de Soc. Ver-
eoniging stonden in afwachting van
de komst van Koningin en Prins de
heer lȟ Breuk, wa.u-nemend Burge
meester, het hoofdbestuur van de
Maatsoii. 'van Tuinbouw en Plant
kunde en dc leden der Commissies,
in twee rijen geschaard. De heer Wa-
gênaar Reisiger vertegenwoordigde
het societeitshestuur.
Het wachten duurde lang, want de
auto's van de Koningin en Prins en
het gister reeds gemelde gevolg waren
laat. En 't was al omstreeks half 4
toen een luid juichen op straat de
komst der hofauio's aankondigden.
De heer De Breuk begroette bij
het uitstappen van Koningin en Prins
do vorstelijke bezoekers, waarna de
heer Van Tets, voorzitter der Maat
schappij de bestuurs- en commissie
leden voorstelde, nadat hij een korte
verwelkoming had uitgesproken, daar-
ibij gewagende van de ontvangst met
•gejuich van de menigte op straat,
'welke vrougde-uitingen Jhr. Van Tets
.ook aan de tuinbouwers toeschreef,
nu dc Koningin en Prins Hendrik hun
belangstelling in het bedrijf kwamen
toone n.
De Koningin, cc.itnue op den tocht
langs de bloeixibollenvelden, merkte
op, dat het wat laat geworden was,
onderweg en uitte al dadelijk haar
belangstelling voor de tentoonstelling.
ilet bezoek van het gewone publiek
was vrij gelaten, eclitcr regelde men
de toelating, om te zorgen, dat het
niet al te vol werd. Nu-en-dan werd
aan de menschenhaag afgeroepen, dat
men toegang had. De Koningin ver
zocht ook, om het publiek zijn gang
te laten gaan en stond er op., dat er
niet meer ruimte voor haar werd ge
maakt, dan noodig was voor een on
gestoord bekijken der verschillende
Inzendingen.
In de zaal was 11. M, verwelkomd
met het Wilhelmus.
Bij haar rondgang toonde de Ko
ningin veel belangstelling voor de
onderdeelen van het tuinbouwbedrijf,
die in de oorlogsjaren van de crisis
Te lijden hadden en liet zich daar
over telkens! door de exposanten in
lichten.
Koningin en Prins uitten hun inge
nomenheid tegen degenen, die hen
rondleidden (de namen meldden we
gister reeds) met de fraaie tentoon
stelling. Aan het slot der wandeling
rustte de Koningin even in hel ont-
vangstsalonnetje der Maatschap ij v.
Tuinbouw en Plantkunde op de ga
lerij. Daar onderhield zij zich met de
hceren Krelage en Hoog, van wie de
laatste dankte voor het bezoek van
Prinses Juliana aan de kweekerij
„Zwanenburg".
Behalve deze Haarlemsche vertegen
woordigers van het tuinbouwbedrijf
sprak de Koningin met den heer Men-
sing uit Aalsmeer en Van Nes uit
Baamoimer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Op het oogenblik Jlt ik dit schrijf
Js dc bloemententoonstelling geopend
en zijn dc feesten- in vollen gang.
Wanneer een gedeelte van dc inzen
dingen achterwege gebleven of
niet geheel tot zijn recht gekomen
is, dan moet dit toegeschreven wor
den aan de Spartacisten. Misschien
is dit verband niet heel duidelijk, of
meent iemand, dat op den breeden
rug van de Spartacisten niet alles ge
laden mag .worden, 'k Heb een oom
gehad, aie alle onaangenaamheden
welke hem overkwamen, toeschreef
nan den oostenwind. Niet alleen zijn
lichaamskwaaltjes, maar ook wat an
deren hem aandeden. Sloeg de huis
heer zijn hum- op, dan zei hij ..de
man is uit zijn humeur geraakt door
den oostenwind en wreekt dat nu op
mij.'' Brandde er in de keuken iets
aan. dan Schreef hij dat toe aan den
oostenwind, die in den schoorsteen
sloeg en hot. vuur van 't fornuis onre
gelmatig deed branden Alles was de
schuld van den oostenwind. Hij is nu
dood en de oostenwind kwelt hem
niet meer, maar op zij'» sterfbed nog
heeft hij over dien wind geklaagd.
„Als "t verleden week niet oostenwind
was geweest, zou ik geen kou gevat
hebben en niet ziek geworden zijn..."
Dus moet ik de belichting van de
Spartacisten bewijzen. Een voorjaare
keuring is altijd moeilijk, omdat er
verschillende inzendingen moeten
worden vervroegd of geforceerd. Is
dus het voorjaar koud, zooais,nu, dan
moet de kweeker stoken. Voor stoken
heeft hij brandstof noodig. Die ont
brak. Dat die er niet was, komt door
de onvoldoende levering van kolen,
die tc wijten is aan de woelingen in
DuitschJand. Hiermee is de kelen der
redeneering gesloten.
Er gaat toch maar niets boven re
deneeren. Daar kun je, zegt een van
mijn vrienden, een lecraar in de wis
kunde, nu letterlijk alles mee bewij
zen, ook het onwaarschijnlijkste, wan
neer ic rnaar lang genoeg doorrede
neert. Dit maakt je lezers of toehoor
ders suf en belet hen, op te merken,
wanneer je, ter wille van het eind-
Boakoop over de speciale cultures ln
die tuinbouwstreken.
Prins Hendrik was inmiddels reeds
om kwart-voor-vieren weggereden om
de padvindersmanoeuvres te Aerden-
hout bij te wonen.
Prinses Juliana was lang in de
kweekerij van de firma Van Tubergen
gebleven en kwam eerst tegen half
5 per auto aan de Vereenigiiig aan.
Stijf gearmd met een vriendinnetje
Btapte zij binnen, aanvaardde een
boeketje van het dochtertje van den
heer P. E. van der Werff uit Bloei
mendaal aan de Koningin waren
bloemen aangeboden door Mejuffrouw
Van llolkema, een kleindochtertje
van den heer Dc Breuk en ging
met haar twee schoolkameraadjes,
stijf gearmd, de tentoonstelling rond.
Oin tien minuien vóór half 5 was
het oogenblik van vertrek aangebro
ken. De beer Dc Breuk en bet be
stuur en de Commissie deden de Ko
ningin en Prinses met gevolg uitge
leide, waarna de auto's naar het
station reden vanwaar zij per trein
naar Den Haag terugkeerden.
Prinses Juliana op
„Zwanenburg."
Echt vrij en ongedwongen was het
optreden van de Pijnses bij haar be
zoek aan de kweekerij van de firma
C. C. van Tubergen Jr. Een bezoek
dat trouwens niet eenig officieel ka
rakter dioeg.
Vroolijk huppelde de Prinses op de
paden, door de bloemenvelden met
twee van haar schoolkameraadjes, nu
eens een belangstellende vraag rich
tendo tot de leden der firma die haar
begeleidden en dan weder zich niet
haar kameraadjes vermakende, die
zij op veel attent maakte.
De heeren Hoog lieten de Prinses
eerst zien eenige der kassen, die van
de amaryila's en van de freesia's en
daarna werd een tocht door de velden
gedaan. Bezichtigd werden onder,
meer do botanische tulpen, de nar
cissen cn dc hyacinthen.
De Prinses toonde in alles veel be
langstelling en maakte gaarne van
de gelegeniieid gebruik om afgesneden
bjpemen mede te nemen. Telkens wan
neer er mooie exemplaren waren te
zien, werden er eenige voor haar af
gesneden. De jongste der firmanten
droeg ze voor de Prinses, 't Werd
zulk een collectie bloemen, dat de
jongste firmant ten laatste 'n grooten
balt vol met bloemen had te torschen.
Aan 't einde vau'den tocht ge
durende welken de Prinses, die blijk
gaf reeds aardig met dc botanie op
de hoogte te zijn, zelf een kruising
heeft hewerkt door met een biesje
stuifmeel over te brengen werd
naar 't woonhuis van een der fir
manten gegaan. Daar lag een gehcele
verzameling bbllen gereed: gesneden
bollen, uitgeholde bollen, bloeiende
bollen on een zieke hol.
liet was nl. de wensch van de Prin
ses geweest, die op scnool plantkun
de leert, in de practijlt met de Kweek
van de byacinthcn kennis te maaen.
Aan do Pijnses werd nu uitgelegd,
hoe kweeken geschiedt en weruen
hyacintlien 111 de verschillende stadia
van de kweek er van vertoond. De
Prinses, die in alles veel belangstel
ling toonde, verzocht eenige bollen te
mogen medenemen.
Nadat Prinses Juliana in 't boeit
der bezoekers met duidelijke flinke
letters baar handteekening had ge
plaatst werd baar door Constance
Tloog, een meisje van ongeveer haar
leeftijd, een bouquetje freesias vnn
een fijne lichte kleur, een van de spe
cialiteiten van de firma aangeboden.
Met dat bouquetje in de hand verliet
Prinses Juliana de kweekerij.
Inmiddels waren de bloemen en de
bollen, die de Prinses zou medene
men, verpakt en in éen van de twee
auto's geladen. Ruim een uur hau
het bezoek geduurd* Om kwartier
over vieren verliet de Prinses de
kweekerij, vriendelijk buigende naar
eenige der arbeiders, die zich in den
ttiin hadden opgesteld.
Bij 't verlaten van de kweekerij
werd de Prinses door 't publiek dat
voor 't heit wachtende was, hartelijk
toegejuicht.
Prinses Juliana, die een bruin man-
telcostuumpje aan had zag ér met
doel, een kronkel in de redeneering
noodig hebt.
Zoo doen u en ik natuurlijk niet,
wij redeneeren altijd logisch,; maar
zoo doen anderen.
Een klein staaltje van goede rede
neerkunst. Eerst ging het gerucht,
dat de Duilscbers '250 milliard schade
vergoeding zouden moeien geven, la
ter werd die soiu tot 300 milliard ver
hoogd. Volgens een zuivere redenee
ring maakt dit geen verschil. Kunnen
zij 250 milliard niet bijeenbrengen,
dan hindert het hun niet, of er nog
50 bovendien geëischt worden; kun
nen zij de 250 wel vinden, dan is er
ook nog wel oen gaatje, waar do an
dere 50 te halen zijn. Derhalve is 250
milliard gelijk aan 300 milliard. Hier
is geen speld tusschen te ki'ügen.
Laat ons aannemen, dat Duitsch-
land genoegen neemt met driehonderd
milliard, dat die soin in franken moet
worden uitbetaald en dat de Duitsche
Rijksbetaalmeester bij den Fransen en
Rijks-betaalmeester komt, om af te
rekenen. Aannemende, dat de Duit-
seher per minuut gemiddeld 80 fran
ken neertelt (probeer het maar eens)
dan maakt dat 4800 per uur en is dus
een tijdsverloop van125000000 uur
noodig, om de overdracht te doen
plaats hebben. Natuurlijk werken de
ze twee betaalmeesters niet langer
dan 8 uur daags, even zeker genieten
zij van den vrijëu Zaterdagmiddag.
Per week werken zij dus 45 uur en,
wegens aftrek van twee weken va-
caiitie, 50 weken, waarbij ik extra
feestdagen maar verwaarloos. Per
jaar werken zij dus 2250 uur Neem
aan, dat de Duitsche betaalmeester op
het oogenblik dat de betaling begint,
25 jaar oud is, dan zal hij op zijn
50sten verjaardag 106250 uur pewerkt
hebben, dus nog geen duizendste van
zijn taak vervuld hebben. Op zijn
?5si.e (aangenomen, dat bij 't zoolang
uithoudt) gaat hij met afgesleten vin
gers en pensioen naar Duitschland te
rug cn wordt door eeu ander opge-
volgd en heeft dan in 50 jaar één zes
honderdste gedeelte van de taak vol-
braclit. Met d'l tempo zal het dus
30.000 jaar duren vóórdat de oorlogs
schatting betaald is en dan moeten
de nienschen geschiedboeken op
slaan, om tc weten, lioe die oorlog
ook weer ontstaan is.
haar frissch? kleur gezohcl "en opge
wekt uitzag.
Prina Hendrik onder do
Padvinders.
ZooaJs wij reeds in 't kort meldden
werd Vrijdagmiddag op het buiten
„Kareol" in Aerdenhout, daartoe
welwillend door den eigenaar, don
heer Bunge, beschikbaar gesteld, dc
17-jarige patrouilleleider H. W. van
der Steur, in de wandeling bekend
als „Henk", door Prins Hendrik als
page geïnstalleerd.
Te ruim kwart over vier arriveerde
de Prins per auto uit Haarlem en
werd ontvangen door den voorzitter
der Kennemor Padvinders, dan lieer
J. van der Kop, de heeren Fülirhop
en Dr. van Royen, onderscheidenlijk
onder-voorzitter en secretaris der
Haarlemsche Padvinders an den page
A. Dokkum. De vader van den te in-
stalleeren page, de lieer A. G. van
der Steur, commandant der Raar-
lemsche brandweer, werd aan Men
Prins voorgesteld.
Nadat de Prins den uit 75 Haar
lemsche Padvinders bestaand en troep
had geïnspecteerd nam hij het woord,
"drukte zijn vreugde er over uit, dat
hij weer te midden van zijn Podvin-
ders was en deelde verder mede, dat
hij, ofschoon de page A. Dokkum,
vroeger te Middelburg, thans tot de
Haarlemsche Padvinders behoort,
toch ook een geboren Haarlemmer
tot page wenschte te benoemen en
dat daarvoor zijn keuze gevallen v as
op Henk van der Steur.
Daarna hechtte ide Priiis van der
iSteur de page-nestels op den linker
schouder. Van der Steur legde hier
na de pagebelofte af.
(De functie van den page bestaat
o.a. hierin, dat hij steeds den Prins
vergezelt, als hij te Haarlem komt).
De Hoofdleider dankte voor de
groote onderscheiding aan een der
patroullleleiders der Haarlemsche
Padvinders ten deel gevallen, wees
den nieuwen page op zijn plichten
en sprak den wensch uit, dat hij zou
zijn en blijven: een goed Padvinder.
Zich tot den vader van den nieu-
Iwen page wendende, deelde de Prins
dezen mede, dat hij hem benoem'e
tot Patroon van troep 111, welke be
noeming da heer van der Steur zeide
gaarne te aanvaarden, daarbij tevens
roet een kort woord dankende voor
de onderscheiding.
(De functie van den Padvinders-
patroon is om de leiders, met raad en
daad bij te staan).
Hierna zong de heer Brondgeest,
troepleider van troep V het Kennemor
Padvinderslied, waarvan het ïefrein
door allo Padvinders meegezongen
werd.
Eenige oefeningen hadden toen nog
plaats, gedurende welke de Prins
zicli niet eenige bestuursleden, lei-Urn
en Padvinders onderhi'eld.
De voorzitter der Haarlemsche Pad
vinders Dr. J. B. Schepers, was ver-
lund6rd bij de plechtigheid tegen
woordig te zijn.
Te ongeveer kwartier over vijf
richtte Prins Hendrik een kort
woord van afscheid tot den troep om
zich daarna per auto te begeven naar
de woning van Jhr. A. W. G. van
Riemsdijk.
De Prins was daarbij - vergezeld
van zijn adjudant, benevens door den
heer A. G. van der Steur en den nieu
wen page, die al dadelijk de functies
overnam van den Haagschen po ge,
die meegekomen was. Ten huize van
Jhr. Van Riemsdijk werd de thee ge
bruikt.
Oe isohouwburgvoorstelling
MADAME SANS GêXE.
De durf van den beer Dinger is on
begrensd. Toen hij mij 2 maanden
geleden zijn schouwbuigpiannen voor
de feestweek ontvouwde en over een
feestavond, een matinee en een volks
voorstelling in onzen stadsschouw
burg sprak en daarop kalpi liet vol
gen: „en dan wilde ik nog 'n foest-
voorsielling in den Schouwburg uan
den Jansweg geven!" werd het mij
wat al te machtig en vroeg ik hem:
„Maar, meneer Binger, wat lenkt
u wel van ons Haarlemsch publiek?"
„Dat do Haarlemmers wel uitgaan,
als je ze maar eerst in de feest
stemming hebt gebracht!" antwoord
de hij.
Een wijsneus zal zeggen Duitsch
land kan schuldbekenienissen geven.
Dat gaat véél gauwer. Maar zal de
Entente stukjes papier aannemen, na
de niinachiende woerden van Von
Beihmami Hoilweg over het contract
betreffende Belgio's neutraliteit?
Neen, hard geld moet er wezen. Drie
duizend "betaalmeesters nullen dus
aan de betaling tien jaar werk heb
ben. En als er dan één frane lekort
in een stapeltje is en vas gesteld moet
worden, wie de fout gemaakt, heeft
neen, ik schei er uit, het duizelt me
Sommige menschen meenen, dat
het nu geen tijd is om feest te vie
ren. Er zijn er, die op.ieder-Oogenblik
er van overtuigd zijn," dat bet voor
iets (een feest of wat- anders, dat-
doel er niet toe) de lijd niet is. Het
zijn in den regel lieden van goede be
doelingen, alleen maar te zwaartillend
en ietwat topzwaar van één enkele
deugd, die oer voorzichtigheid. Nu
zijn"goede eigenschappen best en wie
ze heeft, moet zorgen dat hij ze
houdt, maar je moet er niet. van uit
net loou gaan hangen. Bovendien is
er een bezwaar tegen om aUertet din
gen uit to stellen en wel dn, nat bei
leven zoo kort is. Werd-een mensch
gemiuueld auizend jaar, dan kou je
nog eens zeggen „ik zal mijn lijd
aiwacbicu, later, over een halve
eeuw of zoo maar nu ile jaren
ons zoo karig zijn toegeme.en, moet
je met te gauw zeggen, <lac het voor
act een of aiiuer oe njd niet is.
Maurits Binger denkt er anders
over. ine reuèiieei't zoo „als er van
daag een goeie getegenneid is om feest
te vieren, waarom zouden we dat» tot.
inoigen wachten; En zoo; stelt hij!
zich aan 't hoofd van de feestelingen,
wordt voorzitter van al de commis
sies cn bovenalen nog algemeen voor-
zittei en schiet als een meteoor, maar
uan horizontaal en niet, zooals de
meteoor, verticaal, door Haarlem
heen. Als ie denkt dat mj ergens is,
dan blijkt hij er te zijn geweest of er
te worden verwacht. Hij kon, wanneer
jc hem in deze feestweek noodig had,
up zijn kantoor in dc Koningstraat
wezen, maar ook in de filmfabriek
ann T Spaarhe of in den Stadsschouw
burg, ot tussehen deze drie onder
weg. of ergens elders. Zijn sta-
bilteil is gelijk aan die van
Welnu, de heer Binger heefi ge
toond zijn publiek le kennen; hij heeft
de Haarlemmers in de feeststemming
gebracht! De stadsschouwburg twee
maal achtereen uitverkocht en in
den schouwburg aan den Jans-
weg geen plaats onbezet! Zie
daar het resultaat van het
weergaloos organisatietalent van den
heer Binger! Wat in dat seizoen nog
niet is gezien, mocht hem gelukken:
het Nederlandsch Toon eel beeft giste
ren voor het eerst voor een uitver
kocht huis gespeeld!
Nu was de keuze van het stuk c-ok
een bijzonder gelukkige. Madame
Saus Gêne is van de Kon. Vereeni-
ging wel een der beste repertoire-
stukken. Het is al 22 jaar geleden,
dat ik dit paradepaard van Sardou
voor liet laatst van het Neerlondsrli
heb gezien: Ik was toen op tooneelge-
bied nog niet blasé, genoot „kome
die", zooals ik geloof, dat het pu
bliek er van genoot. Ik leefde de han
deling op het tooneel geheel mee. Ik
weet mij nog do heele bezetting tc
herinneren: Neepperg— Royaards,
TouchéSchuJze, Lefehre—Henri de
Vries, DespréauxTourniaira, Car0 4
line—Sophie de Vries. Al die oude te
kenden, ze zijn bij het Neerloiulsch
verdwenen; het was een stukje g e-
s c li 1 e d _e n i s, waaraan ik telkens
weer bij al -die opvolgende fooneeien
werd herinnerd. Maar twee waren er
gebleven, twee, die de kleur en den
glans aan deze voorstelling geven:
mevrouw Theo Mann-Bouwmeestcr
an hour broer Louis. Zij tweeën zijn
onverwoestbaar. Met denzelfden geert
hetzelfde élan, hetzelfde fou *e:é.
speelden zij tweeën hun oude rollen,
alsof ei geen 22 jaren waren vol r-
bijgegaan, alsof er niets veranderd
was. Het was mij soms, of ik e-n
ouden droom weer overdroomde.
Als Ma-dame Sans Gêne geeft me
vrouw Mann ons volop van al haar
rijken overvloed. Welk een hartelijke
gulheid is er in deze ruwe vrouw r.
welk een heerlijke humor!
Hoe geestig weet zij zoo'n klein
typeereud woordje te lancecrea tn
wat weet zij met meesterschap de
groote momenten voor te bereiden.
Viel er niet dadelijk een stille n de
zaal, toen zij opkeek naar Lefèbre
als hij haar voor het eerst van dc
echtscheidingspiannen spreekt? En
welk een weldadige warmte kwam i-r
toen in haar spell
Het leek mij toe, dat zij de groote
afiekeningscene aan het 'slot van het
tweede bedrijf vroeger met meer fou-
gue, met nog meer hartstochtelijke
felheid speelde, maar overigens 0»
derscbeidt heel haar spel zich nog
door dezelfde frischheid en Jezelf Je
rat'-echtlieid van 22 jaar geleden
De rol van Napoleon is door Sar
dou te anecdotisch gehouden, te kle'.n
•Voor een zoo groote figuur. Bouw
meester tracht hem relief te geven en
ons in zijn spel den keizer te doen
voe.en. Het was een genot de twee
Bouwmeesters zoo „-ouderArisch"
weer eens samen te zien spelen.
Ook in de overige rollen heeft het
Neerlandsch Madam© Sans Géne
•vrij sterk bezet. Vogeding was ten
Imposante Lefèbre, soldatesk en, toch
goedhartig heel mooi gaf hij den
strijd tusschen den soldaat en den
mensch -in de laatste acte weer
en Schwab was uitstekend als de ge
slepen Fouché. Van het rolletje van
den dansmeester hebben wij prach
tige herinneringen wat maakte de
oude Rosier Eoassen er niet een Ka
hinetstukje van en het was voor
Theo Frenkel een heele opgaaf daar
tegen op te spelen. Wat meer fijnheid
zou de rol ten goede komen.
De dames van het hof accentueer
den het ..nieuwbakkene" van den adel
wel wat ongewild sterk en 11 -evr.
Duymaer van Twist leek ons
vooral in haar dictie als koning
in Caroline wel wat al te opzette
lijk. Maar in dit stuk gaat toch alleg
om Madame Sane .Gêne en Napoleon
en wanneer die twee rollen zóó be
zet zijn als bij het Neerlandsch, zal
1 het stuk van Sardou voor de Kon.
een vogel. Allerlei commissie
leden zijn'bezig hem op te sporen en
hij spoort op denzelfden tijd anderen
op. Om hem gloeien de telefoondra
den van vurige informaties naar zijn
verblijfplaats. Hij is onvindbaarder
dan de Rood.e Pimpernel en even veel
zijdig als deze romanheld. Sinds ja
ren is hij de ziel van alle Haarlem
sche feesten. Het wordt tijd, dat
wij èr eens over gaan denken om
iiem te beloonen.
Maar hoe! Met een titel? Had hij
anibtcnaarsbloed in zijn aderen, dan
zouden we hem den nieuwen titel
kunnen vereeren. die hel eerst in
Haarlem fn het Gouvernementshuis
aan de Jansstraat werd ingevoerd en
vandaar overwoei naar het Stadhuis:
Referendaris der openba
re v e r m a k e 1 ij k h c d e n zou
eeu mooie li lel w ezen. daar het
woord voordrager ueteekent. En
iieett hij ons ai die leesten niet aan-
en voorgedragen, maai,' „y
me.van een amhtenaar. Hoe groot
zijn dcuguen zijn, aij mist alle gevoel
voor droge aumimstraUe, 18 veeieei
de man van 't(initiaviêf en de groote
lijnen.
ntis niet referendaris! Ik heb iets
andcis gevonden,' iets beters. Laat
ons, hem ter eer, een nieuw werk
woord instellen b i n g e r e n. liet-
is prachiig vervoegbaar ik binger,
gij bingert, hij bingert, wij bingeren,
gij hingen, zij bingeren tot ue aan
voegende wijs toe dal ik binger, of
het droevige dal ik gebingera uactde.
Wanneer zal dat woord gebruikt wor
den
Luister! Al6 iemand een groote
taah, die in enkele dagen vervuld
moet worden, op zich neemt, dan zegt
mj voortaan ik binger. Laat bij
daaina een auto voorkomen, om hel
pers op te schommelen, dan kan hij,
ihuiskomende, welvoldaan tot zijn
vrouw zeggen „vanmorgen heb tk
druk geoingerd! Komt er een spaak
in T wiel, dan trekt nij er op uit en
bingert het bele:sel uit den weg. Luki
iets niet gauw genoeg, dan bingert
hij een vergadering bij elkaar. Oppo
sitie wordt daar weggebingerc, dc
opposanten liefst op sleeptouw gebin-
gerd. Zoo iemand binger' in korten
tijd een waarborgkapitaal je bij ei
kaar, bingert ais net feest nadert
Vereenfglng steeds 'een triomf blij
ven.
Het publiek was den gebeden
avond in éen dankbare feeststem
ming (en heeft de hoofdpersonen
herhaalde/ijk geestdriftig en lang
durig toegejuicht Zoodat ook deze
feestvoorstelling Ln alle opzichten
een succes kan ^worden genoemd'
J. B. SCHUIL.
De vllogdemansirstie.
Gelijl; we Vrijdagmiddag reeds op
ons bord vermeldden seinde de heer
Fokker ons uit Amsterdam, dat hij
^e..toe?'emm'nS had verkregen van de
militaire autoriteiten, zoodat hij he
den zijn vliegtocht zou houden.
TUBERCULOSE-BESTRIJDING.
V rij'daginiddag drie uur zou in een
oer bovenzalen van Café Brinkmann
do jaar!irk?che vergadering van de
N'oord-IfoIIandsche Vereeniging tot
bestrijding der tuberculose plaats
hebben, maar toen uw verslaggever
op de»» aangegeven tijd de vergader
zaal binnentrad, vond hij daar niets
dan... een met een groen kleed be
dekte bestuurstafel, eenige ongedekte
tafels en een paar riicn leege stoe
len! Ook stond er nog een piano' En
er hingen eenfge fraaie schilderi-en
aan den wand! Maar van een verga
dering bespeurde hij niets! Toen hij
weer naar benedei) ging en aan tTen
portier vroeg, of deze wel de goede
zaal aangewezen had, antwoordde hij
zeer laconiek „Ja zeker, maar dé
nienschen zijn vanmiddag allemaal
in de war, want de Koningin komt
hier dadelijk voorbij Aan deze om
standigheid had hij (de verslaggever]
het te danken, dal hij voor het ge
opende raam van bovengenoemde ver
gaderzaal ongehinderd en onbelem
merd de Koningin uit de Groote
Houtstraat kon zien naderen en ge
tuige zijn van de spontane bijvalsbe
tuigingen, die de Koningin bij Haar
onverwacht bezoek ten deel vielen.
Toen was het inmiddels vijf minu
ten vóói\ half vier geworden en sur-
cessievelijk kwamen toen eenige hee
ren de zaal binnenstappen, om de
uitgeschreven vergadering bij te wo
nen
Voorzitter was Jhr. Mr. D. E. van
Lennep. Deze opende te kwart vóór
vier uur de vergadering. De secreta
ris, Dr. L. C. Kersbergen, bracht het
jaarverslag uit, dat onder dankzeg-
ging werd goedgekeurd.
Mr. J. N. J. E. Heerkens Thijseen,
penningmeester, bracht het financieel
verslag uit, hieruit bleek, dar er een
batig saldo in kas' is van 67.32. De
commissie tot nazien van de reke
ning, die niet ter vergadering aanwe
zig was, had schriftelijk medege
deeld, dat de rekening volkomen in
orde was bevonden. Den penning
meester werd onder een woord van
dank décharge vei-leend.
In de plaals van de heeren F. G.
van Asperen en G. Slraver, die aan
de beurt van aftreding, maar niet
herkiesbaar waren, werden gekozen
de heeren H. L. E. van den Berg en
D. Reinders.
Jhr. Van Lennep bracht aan de af
getreden bestuursleden een woord
van dank voor hetgeen zij in het be
lang van de vereemging, hadden ge
daan.
Bnfcriek voor Vragen
VRAGEN betreffende erfenis van
kleeren.
ANTWOORD: Recht op de kleeren
rnver overleden moeder hebben al
h3ar erfgenamen gij, zoowel als uw
broers, voor een gelijk dec-1 ieder,
tenzij uwe moeder er bij testament
over heeft beschikt.
VRAAGMijn vrouw heeft ten
mantelpak laten maken; de naaister
heeft het evenwel geheel verknoeid
en wilde op mijn* uitnoodiging niet
bij mij komen om zich te overtuigen.
Ben ik nu verplicht, hei maakloon te
betalen? ANTWOORD: Neen, zoolang
het niet goed gemaakt is niet.
VRAAG: Tien jaar geleden is een
zuster van mijn vadór overleden. Zij
bezat geld en eigendommen". Wij zijn
met twee broers en twee zusters. Een
iedereen in draf en zichzelf ten slotte
in een rijtuig in den optocht.
Naar sommige mensenen wordt een
straat genoemd. Naar anderen een
sigaar. Het zijn, door een ongelukkig
toeval, altijd kleine straatjes en de
sigaar beklijft niet. Blijvender is de
taal. Daarom stel ik de invoering van
het werkwoord bingeren voor. Wie er
wat voor voelt stuurt me zijn visite
kaartje, dan binger ik een optocht
bij elkaar, die op een inooien avond
met muziek en fakkels de stad door-
en zijn huis op de Nieuwe Gracht
I voorbijbingert.
Van zorgvuldige administratie ge
sproken.
Tot dusv.er kregen de leden van exa
mencommissies, behalve de gewone
bezoldiging, vier gulden per dag voor
1 verblijfkos'en. Maar de Rekenkamer
waakt cTS heeft dat vervangen door
26 cent per uur. Alles werd duurder.
De Regeci ing kreeg, toen ze op zeke
ren morgen uit bed ge-tapt was, een
royale bui en verhoogde de verblijf
kosten met een cent. Groot .gejubel
hij oe belangtiebbenden, zooals we
ons wel kunnen voorstellen. Die
voldeed a^n hun ninigsfe wenschen
En zelfs, daar de prijsstijging is
voortgegaan en het eenvoudigste ar
tikel,* cat tot de groep v e r b 1 ij f-
kosten hoort .ik bedoel een broodje
met kaas en een kop koffie! in prijs
verdubbeld is, verhoogde ac Regee
ring de vergoeding tot 38 centen per
uur. Ter voorkoming van misver
stand doe ik opmeiKen, dat deze ver
goeding niet bepaald in centqn be
hoeft te worden uitbetaald, 't Mag
ook in dubbeltjes.
Neen, de Neaerlandsche Staal gooit
de centen met over den'balk Af en
toe wel de rijksdaalders. Maar de
centen niet.-En dit doet mij denken
aan net bloempje, dat Woensdag ten
voordeele van de bestrijding der tu
berculose is verkocht. Vroeger werd
dat bloethpje, naar mij verteld is, in
Duitschland gemaakt. Een deel van
de opbrengst ging dus over de grens.
Deze belachelijkheid heeft gelukkig
niet geduurd, wam tegenwoordig
wordt het in Nederland gefabriceerd
en ziet er niet minder uit, dan vroe
ger integendeel, het bloempje van
Woensdag zat «tevig in elkaar, viel
Onze Lashhoek
DE ZOETE LAST.
Voor den aanvang van lid concert
bemerkt de kapelfhcuster, dat een der
muzikanten een buitengewoon ge-
kreukten broek aan heeft.
„Met dien broek kan ik u onmoge
lijk langer in 't orkest houden", zei
hij tot den muzikant, „het wordt hoog
tijd, dat u die eens iaat oppersen".
De muzikant kijkt het kjeedingstuk
eens aan en zegt dun veromsejiuldl-
gend: „Dat komt van het vele zitten".
„Onzin, u zit toch niet op liet voor
ste deel van uw broek?"
„Ik niet, maar mijn meisje".
(Het Leven).
broer van mijn vader, bij wien de
overledene in huis was, heeft dat
geld gehouden. Waar moeten wij ona
vervoegen, om ons aandeel te er-
krijgen? ANTWOORD: Bij eet. rechts
kundige.
VRAAG: Tot wien moet ik mij uen-
den voor een betrekking in N'ed.-
Indië, onverschillig van welken
aard? ANTWOORD: Tot de Arbeids
beurs voor den Indischen Dienst;
bureau: Nieuwstraat 13a, Den Haag.
-VRAAG: Wanneer No. 4 op ue can-
didatenlijst méér stemmen verkrijgt
dan de nrs#2 of 3, komt No. 4 dan
na No. 1 in aanmerking voor het
overschot van No. 1? ANTWOORD:
No. 2 komt in aanmerking voor het
overschot.
VRAAG: 1. Een onvermogend jon
geling, goed lager onderwijs genoten
hebbende, in het bezit van diploma
Rijkstuinbouwwintercursus, vee! lust
hebbende naar Indië te gaan om al
daar den landbouw te beoefenen (op-
zichter op een plantage) zou Lch
eerst eenigszins daarvoor willen be
kwamen. Bestaat er Iiier te lande
ook een comité of familie die hem
een voorschot zou willen verleenen,
om hem daarin behulpzaam te zijn?
Dit voorschot wil hii later, zoodra hij
een goede betrekking verkregen
heeft, met rente terugbetalen. 2. Be
staat er hier te lande een inrichting,
waar men voor een dergelijke bot rek
king kan opgeleid pvorden'? A.Vf-
WOORD: Wend u tot de Gemeentel.
Arbeidsbeurs, Nieuwe Gracht 3.
VRAAG: 1. Hoe moet hel adres op
een brief aan H. M. de Koningin lui
den en hoe moet de aanhef zijn? 2.
En hoo aan het Prinsesje? ANT
WOORD: 1. Aan H. M. de Koningin,
's-Gravenhage. De Koningin .kan
worden aangesproken met Mevrouw.
2. Aan H. K. H. Prinses Juliana,
"s-Gravenhage. De Prinses wordt
aangesproken met Koninklijke Hoog
heid.
VRAAG: Bestaat er voor mijn zoon
tje van bijna 14 jaar, pas de school
verlaten hebbend, gelegenheid het
machineteekenen of reclamcte - c-.n
te leeren? Welk beroep zou voor hem
het bestezijn, om voornamelijk door
zelfstudie, zich hierin" verder te be
kwamen? ANTWOORD: Wend u tot
den Directeur der School voor Bouw-
-kunde. Versierende Kunsten en
-Kunstambachten. Paviljoen. Droef.
VRAAG: Is er in Haarlem ren
afdeeliiïg van eena Vereemging voor
Vreemdelingenverkeer, 111 Amsterdam
„het Koggeschipgeiieeten, geves
tigd? A.MWoORD: De Vereemging
tot verfraaiing van Haarlem ei»
omliggende gemeenten cu tot ie vor
dering van net Vreemdelingenver
keer is aangesloten bij den ^Nationa
le» Bond voor Vreemdelingenve. keer
in Nederland. Secretaris is do heer
D.' J. A. Vrijdag, Zijl weg 50.
Letteren cn Kunst
N. V. HET TOONEEL. - In een
vergadering van commissarissen van
de ïf. V. „Het Tooneel" is
Jiiet gezelschap, zij hei dan »n e-
perkten vorm, te continueert:». De
heer Royaards is op zijn bes'uit. om
als directeur af te treden, i-vaz je
kómen.
niet ongemerkt eerst in tweeën e»
daarna heeletnaal uit je knoopsgat.
Zat het eenmaal op zijn plaals. dan
bleef het er. J'v suis, j'y ic?ie!
Menigeen, de lezers natuurlijk uit
gezonderd, heeft weinig verstand van
de natuurlijke historie. Hij durfl liet
wel niet ronduit zeggen, omdat het in
strijd is met de heers-ïiende meeiiing,
maar voelt in zijn hart loc!» nog v M
voor de theorie, dat de aarde. v.-aaroD
wij wandelen, een platte nannekoek is.
Ook maakt hij zich niet dnak me' de
rassen en soorten, ken: niaar één soort
boomen, namelijk waaiboomen
en één soort voerris: v i 11 l< i
is niet juist, maar vergemakkelijkt
het .leven aanmerkelijk.
Dezelfde menschen /;in gewc.onl-'k
een beetje in het onzekere over de
afkomst van verschillende. a^ikMen
en erond^tnCfen. tot grnn* pier t van
di" het boter weten. Maar 'och hreft
Slim Jantje die lachers er onlangs
Ice!ijk laten inloopen.
Hij zat op zijn gewone plaulsjc in
de klas. De meester deed vragen en
Jantje keek met zijn pientere oogjes
en luisterde niet allebei zijn oorct»
'Eindelijk was de beurt aan hem.
„Vertel me eens. Jantje, waar
komt de melk vandaan f'
..Soms uit den boom, meester!"
En daar zette de klas het op oen
Nehen. Neen maar. daar zei me Slim
Jantje, toch een groote dommigheid.
Ha. ha, melk uit de boomen.
Moéster keek Jantje eens aan. die
niet verlegen werd en vroeg, niet de
kinderkennis, dfe een ervaren man in
de school opdoet: „Hoe bedoel je dat,
Jantje?"
,.Ik heb geleze»i van gen koehoorn,
in Zuid-Amerika, die infiksap geeft.'
„Dat heb je goed onthouden. Maar
do meeste melk. niet waar, komt
toch..."
„Van de koe, meester." En Jantje
glunderde eventjes, omdat de klaa
niet meer grinnikte. Slim Jantje had
ze alweer getroefd.
FIDELIO.
