IpSiigi
w" txiH'r1? »pSC»s
Buiteniandsch Overzicht
om- o nbaor verklaard perceel
v f. ««elfrn n. cn W. voor
te vJi 'enj^ï. mCt 6 u'eken
'Wórdt goedgekeurd.
Punt 23.
en W. stellen voor den
nSS.rUat bc-ster" ien Krond der Wo-
ningbouwvereoiugiiig St. Bavo bil de
Zomervaart om niet in eigendom over
iVSST' Voor ov.nlr.chï mM
als bijdrage in do komen van open-
We werken oorden geslort een be
dree van 117.110. »™,u" e™ Ke-
Wordt goedgekeurd.
Punt 24.
H«t Christelijk Lyosum.
aan' al il, "J""1'" ,00r ho' eebouw
vSfn va„ H,0"'™0"»*™'! (voormalige
Md grond to Po,!i 'net 10(10
Per faa? nm h?T", yo<"
%steiijk ïïJS: bis,"ur h°<
ordt goedgekeurd.
25.
,J^tl'be"°e,?ll "onlm do a/tredende
Rondvraag.
heeft afgeschaft* f 2 kennis
licht, d^ishe'^K K°ed inge"
weest. beestenboel ge-
de '"Sez''ienon TCrk!aronWdatLTe?°V'r
'ie schuld van don i et n]et
fabriek dor Vlrina Siip,m dat de
go ocht door rfp rrTr 0, 8 ",et is an
ting met gesloten1,1 een z'1-
bestoten Maai tltmJÏT ,taarl«
It'iste oogeawJ Itrt °P
grepen, is dc koon ls nange-
gaan. Daardoor is sI pineente ont-
aan de voïffitev^^V"001^
verkeersbelangen. \u if fande
her voor hoogero s J Particu-
het pand gewo?den «'««"aar van
S" ;1lrl?0n,um' <la' de vertri
plannen. U'toreidmgs-
Door den heer W k r
de olgende vragen 'gestekt aan B.^en
ta S' fn Mei-dagfop
■\an rf» om afwijzend beschikt
toegestaan? andere werd
nCMiYi!d Yjurg°emeÜs?er ''f" a'S Waar'
v' gunning veriSd a?» gevraa«de
coöperatie. Hetcoldi„ K* K
v als met de Xïtt*,3nieJWe ge'
gen, waarvoor nnt. A e foestda
prleenu. Zulk een korkli^'"? Wordt
is een rustdag. Anders is ht- Wa"
1 -Mei-dag, die een ,i„ J ",et den
f'"S is en i„ /eestvie
,pn is met den KonfnV, lgei''k Ie stel-
por z. g0en on,.,,"g'nnedag. waar- j
leen.J worden omhe"i"g mag ver 1
Dein* aoppen protesteert ten
sterkst© tegen dat meten met twee
maten.
De heer 11i n a I il a sluit zich aan
bij dit protest. Kr zijn reeds plaatsen,
die geen soc.-deiu. meerderheid heb
ben en waar toch de 1 Mei-dag gelijk
wordt gesteld met de erkende feest
uigen.
De heer Poppe h mnert aan ae
geschiedenis van de 1 .Mei-dagen, die
in 1SC8 door do Amerikaansche arbei
ders is ingesteld, ik; is een feest der
nerleving voor de arbeiders en spre
ker ontzegt den heer Bomans, die
niets begrijpt van 't geen er onder de
moderne arbeiders leeft, het recht,
om aan het 1 Mei feest een ethische
beteekenis te ontzeggen. Hij protes
teert ook tegen de gelijkstelling met
Koninginnedag, waarop allerlei ver
keerde dingen voorvallen.
De heer D e Breuk (wethouder)
zegt, dat het een toeval was, dat de
heer Bomans tijdelijk loco-Burgc
meester was. Was spreker in functie
geweest, aan had hij hetzelfde gedaan
als de heer Bomans.
De heer B r e g o n j e dringt er op
aan, dat rekening zal gehouden wor
den met de zakelijke omstandigheid,
dat als de broodloopers op een feest
dag komen brood bezorgen, terwijl
de menschen naar een feestviering
zijn, die broodvoorziening in de war
loopt. De ontheffing voor den 1 Mei-
uag zou uus ook prnc:.-ch zijn. Dan
kan het brood vroeg bezorgd worden
De heer W. Koppen heeft nog de
volgende vragen ingediend
Is het juist, dat patiënten die op
last van den huisarts in een zieken-
inrlchting moeten worden opgeno
men, met den politic-brancard wor
den vervoerd, indien niet vooraf door
hen wordt betaald het bedrag,
noodigd voor «iet vervoer met den
brancard van den lieer Mathot'
Wordt bij voorkomende bedrijfs- of
verkeersongevallen nog altijd de poll-
tiebrancard gebruikt voor het
voer der gewonden?
Is het burgemeester en Wethouders
bekend, dat onlangs het vervoer van
een ziek kind vertraging heeft onder
gaan, doordat aan den begeleidenden
•-rent voor nat vervoer er
bespanning werd medegegeven, waar
van de voerman in niet meer nuchtc-
ren toestand verkeerde?
Indien een en ander juist is, kun
nen Burgemeester en Wethouders
dan medi (ieelen welke maatregelen
getroffen zijn om aan deze mission
den een einde te maken?
De Voorzitter zegt. dat de po-
litiebrancard alleen gebruikt wordt
als de brancara van den heer Mail»
uit is. Anders niet. Echter, de dienst
wordt zoo gereorganiseerd, dat de
it niets meer met deze zaak zal
te maken hebben. Dat de koetsier in
net bedoelde geval niet nuchter
is juist. B. en W. hebben daarover
en stalhouder onderhouden.
De heer Van de Kamp dringt
aan op het vroeger doen eindigen der
raadszittingen, 't Is weer half 7 ge-
orden.
De Voorzitter is voorstander
an korte vergaderingen, maar laten
e raadsleden zich dan in hun discus
sies bekorten.
Daarna gaat dc raad over in een
zitting met gesloten deuren.
De Duitse he Nationale
Vergadering heeft met 208
?g e n 115 stemmen 't vredes-
erdrag goedgekeurd
Een be-iangrijke stap op den weg
dor ratificatie van 't vredesverdrag
door Duitschland! Nu is evenwel nog
noodig, dat ook de Pruisische volks
ertegenw oorxliging het verdrag goed
keurt.
't Is er evenwel nog al stormachtig
toegegaan!
De oorrespondent van de Telegraaf
eint over deze zitting o.a., dat bijna
alle leden tegenwoordig waren. De
ministers hadden zich, tegen hun ge-
oonte, in 't zwart gekleed. .Er
heersclite al dadelijk een zenuwach
tige stemming door 't geconfereer der
fractie-voorzittors en doordal de
Duitsch-Nationale leden voor de ope
ning nog de zaal verlieten om in be
sloten kring Ie overleggen.
Toen de zitting geopend werd, deel
de de voorzitter mede, dat de Dnitsch-
Nationalen de volgende motie hadden
'ngediend
,,De wetgevende Nationale Vergade
ring besluite de ratificatie te doen
plaats hebben onder uitdrukkelijk
oorbehoud
le. dat voor het van kracht worden
der artikelen 227 tot 230 bekende ge
leerden in het Volkenrecht worden ge
hoord over de vraag of het volgens de
erkende beginselen van het Volken
recht toelaatbaar of nuttig en recht
vaardig moet worden geacht met te
rugwerkende kracht een gerechtshof
te erkennen, dat wordt ingesteld ter
beoordecling van overtredingen tegen
het Volkenrecht, die vroeger zouden
zijn begaan, waardoor straffen zullen
worden bepaald waarmede van te vo
ren niet is bedreigd.
'2e. Dat het in het belang van de
rechtvaardigheid van het onderzoek
in de vraag van de schuld fcan den
oorlog is, dat een neutraal gerechts
hof wordt ingesteld."
Alzoo nog een laatste poging om de
vervolging van den ex-keizer en an
dere Duitsche voormannen uit 't oor
logM.jupers te voorkomen!
De minister van buitenlandsche za-
ken, Hermann Müller, hield daarop
een ïede, waarin hij o.a. zei:
.Gehandhaafd blijft ons eenstem
mig protest tegen den gewelddadigen
vrede, zooals die in het verdrag is
vastgelegd.
Gehandhaafd blijft ook onze ve
kering, dat wij het verdrag zullen na
leven.
Wij staan voor een veertigjarigen
tocht door de woestijn, andere kan ik
den lijdensweg, dien het verdrag voor
ons opent, niet noemen.
De ratificatie van het verdrag
moest spoedig geschieden, daar ophef
fing van de blokkade in uitzicht was
gesteld.
Geen dag langer dan noodig is, mag
ons volk in do greep van den vijand
blijven.
Onze politiek mag niet langer ten
koste van menschenlevens worden ge
voerd. De honger is onze ergste vij
and. verder verwachten wij van dc
ratificatie den terugkeer van onze
krijgsgevangenen, welke, naar wij ho
pen, terstond zal beginnen, anders
zoude het woord vrede hoegenaamd
geen beteekenis voor ons hebben.
Onze voorbereidingen voor den te
rugkeer der gevangenelf zijn getrof
fen. Alle mogelijke hulp zal hun wor
den verleend. In dit verband zeg ik
den neutralen staten en vooral de rc-
geering m 's-Gravenhage, hartelijk
dank voor de zorg aan onze krijgsge
vangenen besteed. (Bijval.)
De vrede zal ons gelegenheid geven
deze zorgen door werken van liefde le
vergelden. (Herhaalde bijval.)
Ik wil thans de beginselen der bui
tenlandsche politiek der Duitsche lei-
ilet s niet nader bespreken, doch zal
dit doen in verband met de program
ma-rede van den minister-president.
Ik heb u slechts te verzoeken de
wet betreffende de ratificatie van het
redesverdrag aan te nemen.
Zoodra de vrede door de afzonder
lijke mogendheden onderteekend is,
wat binnen enkele weken zal geschied
hebben wij een verbrokkeld
Duitschland; milhoenen Duitsche bur
gers zijn dan uit het staatsverband
gerukt zonder dat zij vrij óver hun lot
hebben kunnen beschikken. Wij kun
nen onzen van ons scheidende broe
ders slechts de verzekerig geven, dat
wij hen niet zullen vergeten, en dat
wij alles zuilen doen om hun nationa-
liteitsbewustzijn levendig te houden
tot op het tijdstip dat wij, naar wij
hopen, langs vreedzame» weg voor al
die naiioojtie problemen een goede, he-
vreiiigende oplossing zullen vinden.
.Levendige toejuichingen.).
Hierop volgden de verklaringen der
verschillende partijen.
Namens de meerderheids-socialis
ten deed Kraetzer een beroep op do
nternatioiftlc klassebewuste arbei
ders.
Dc verklaring van liet Centrum,
waarvoor de afgevaardigde Spain»
sprak, was zeer kort en bepu.ildp
zicli slechts tot het verleenen van
toes lemming voor de ratificatie.
Namens de democraten sprak het
lid der vredesöelegatie prof. Schuec-
king, die mededeelde, dat de over
groots meerderheid zijner part» de
ratificatie van den vrede niet zou
toestaan, maar dat zij de gevolgen
cencr toestemming thans als ernsti
gei beschouwde dan die cencr wei
garing. Spreker protesteerde tegou
de onreclilvoardiheid der Entente en
deed een beroep op het geweten der
miilioenen, die ook in de vijandelijke'
landen nog rechtsbewustzijn hebben
oor de Duitsch-nationale partij
Ins afgevaardigde dr. Traub een zeer
lange verklaring voor, welke zich
uitvoerig bezig hield met de houding
der regeering ten opzichte van de
vredeskwestie, en met de redevoerin
gen van Lloyd George en Clemcnceau
en waarin hij zich namens zijn frac
tie tegen de ratificatie verzet. Hij be-
slot*! met do woorden:
„liet verdrag is onaannemelijk,
dat zullen wij steeds herhalen. De
dn« van Duitsehland's bevrijding zal
aanbreken. Als men het zou wa
gen de handen te slaan aan do beste
leiders van ons volk dan zeggen wij:
Honden thuis! Alles heeft zijn gren
zen. De wond van dezen vrede zal
nooit volkomen genezen, zij mag nit
'olkomen genezen".
Hierop volgden levendige toejui
chingen van de tribunes, waarmede
groot doe! der afgevaardigden
Instemde. De president schelde en
verbood do tribune haar bijvtü^te be-
tuigen. Hij dreigde de tribune to
doen ontruimen, wanneer nogmaals
teckeiwu van goed- of utkeurmg fee-
'nCu vöïïüeü' nog d.
h Voor^de^Duusche volkspartij sprak
de afgevaardigde Kahl, die in ernsti
ge bewoordingen do houding zijner
partij, die eveneens tegen raüficaUP
is, uiteenzette.
Do verklaring der onafliankeiijken
werd door Henke voorgelezen.
Daarna protesteerden dc afgevaar
digden der gebieden welke worden
afgescheiden, togen 't vredesverdrag.
Op hen Volgde Fohrenbach, die uit
naam van Elzas en Lotharingen
SPHu-r.ia werd de sitting een kwar-
lier geschorst om de partijen in de
gelegenheid tc stellen onderling Le
beraadslagen over de verrassende
motie der Duitsche volksparUj.
Toen de zitting hervat werd. deelde
Schetter uit naam zijner fractie me
de, dat hij en zijn part.jgenooUm <le
motie der Duitsch-nationale volks
partij die intusschen gewijzigd
was in een voorstel verwerpen
daar de energieke houding tegen hel
verdrag er slechts door verzwakt
W°Daarna sprak, uit naam van hei
Centrum, Groeber. Hij verklaarde,
dat de Duitsch-nationale fractie met
deze motie slechts party-politiek be
oogt, welke woorden aanleiding gaven
«>t e e ïi geweldig tumuli.
He t g e b ru i en ge.chr.euw
duurde wel een k w a r t i e i.
Ook tijdens de volgende redevoeun-
gen bleef de vergadering zeer riixuoe-
ris- Vooral lieerschte groote opwin-
ling toen Sulser do houding dei i
Duitsch-nationale volkspartij nadei
toelichtte. En minister Muller maak
te den toestand nog erger toen hij I
het vervVijt van Groeber met enkele
woorden aandikte. Ook, deafgeXaa5,
digde'Loebe beweerde, dat de Duitscli
nationale volkspartij niet andere dan
een succes bij de openbare meenint
Z rust keerde eerst weer toen
Delbruck in een zakelijk betoog ue
geschiedenis van het ontstaan yan
voorstel uiteen zette- Zijn kalme
woorden maakten een gunsügeu in-
'JlTen slotte deelde de afgevaardigde
Heinze namens de fractie der Üuit-
sciie volkspartij mede, dat ook
overgroot© meerderheid dezer fractie
tegen de motie der Duitsch-Nauooa-
lon is, daar ook zij van oordeel is,
dat de motie het standpunt der par
tijen. die tegen de ratificatie zijn,
verdoezelt Bovendien »s de fractie
van oordeel, dat het voorstel der
Diutsch-Nationalen do grootste ver
warring heeft gesticht juist in nei
ernstigst© oogenbük der Duitsche ge
schiedenis.
liet voorstel der Duitsch-NationaU.
fractie werd daarop met een over
weldigende meerderheid verworpen.
Slechts 20 leden stemden vóór.
Het ratificatie-ontwerp werd aan-
8°Daar zich niemand hiertegen ver
zette, werd onmiddellijk overgegaan
lot de behandeling in derde lezing-
Het geheele ratificatie-ontwerp
word in hoofdelijke stemming aange
nomen mei 203 tegen 115 stemmen.
Daarop werd de zitting gesloten.
Zooais we reeds schreven, moet nu
nog de Pruisische volksvertegenwoor
diging "t verdrag goedkeuren, t Zal
ook daar nog wel stormen, misscluen
zijn de Pruisen nog boozer dan de
leden der Nationale Vergadering,
maar 't slot zal toch ook wel zijn,
dat 't vredesverdrag wordt goedge-
k°Dan zal zoo is althans de ver
wachting de blokkade van Duitsch
land worden opgeheven. Ook zal dan
spoed gemaakt worden met de terug-
ztyyling der Duitsche krijgsgevan
genen.
't Wolffbureau deelt mede:
Naar aanleiding van het bericht
in" de Duitsche bladen, over de bo
sprekingen tusschen den secretaris
der vredescomfarentiet Dutnsta en den
voorzitter der Duitsche delegatie
Lersner, over de terugzending der
Duitsche krijgsgevangenen, waarin
gezegd wordt dat de terugzending za.
geschieden naarmate van de aam
komst van Duitsche arbeilere m
Frankrijk, voor het herstel der ver
weeste gebieden, wordt van °fcV°*?da
zi de verklaard dat tegen deze_op\at-
ting beslist moet worden opgekomen.
Duitschiand is zooals van zeY sPiecKl
i erken aan'dit he. f-t'J
van Noord-Frankrijk entot ditdoe!
geschoolde Duitsche arbeiders ter t>e
schikking te stellen, doch het gaat
niot aan de beschikbaarstelling dezer
werkkrachten ln eenig verband
brengen met de terugzending der
krijgsgevangenen, dio volgens ari.
214 van het vredesverdrag zonder
meer na het van kracht worden van
het verdrag zoo spoedig mogelijk moei
geschieden.
We teokeneu hierbij aan, dat "net
bedoelde bericht afkomstig was van
het draadiooze station te Parijs.
De actie van do koizur-vci eerders te
gen de uitlevering van den ex-keizer
en den ex-kroonprins duurt onv
derd voort.
De broeder van don Duitschen kei-
zer, prins Hendrik van Pruisen, heeft
liet volgende telegram gericht aan
den koning van Engeland:
„In naam der rechtvaardigheid
verzoek ik Uwe Majesteit to willen
afzien van de uitlevering van Z. M.
keizer Wilhelm II. Na het onderhoud
(lat ik op den 26cn Juli 1914 met Uwe
Majesteit geluid heb, ben ik
Duitschland teruggekeerd om daar
tot de mobilisatie aan de zijde van
onzen keizer te vertoeven.
Ik ben er getuige van geweest, hoe
de keizer en zijne raadslieden alle
mogelijke moeite hebben gedaan om
den oorlog, als een onheil voor de
menschheid. af tc wenden.
Om alle, de waarheid tartende,
lasteringen, die in de laatste jaren
over den Duitschen keizer zijn rond
gestrooid, te weerleggen, ben ik be
reid om mij uit vrijen wil tér be
schikking van Uwe Majesteit te stel
len om Uwe Majesteit behulpzaam
te zij ii de waarheid over de oorzaken
an den oorlog en de gevolgen daar-
'an, aan het licht te brengen."
Een blad in Dusscldorf deelt mede,
dat prins Friedrich Wilhelm van
Lippe aan prins Eitel Friedrich var.
Pruisen het volgende telegram heeft
gezonden:
„De vernedering, die de vijandelij
ke mogendheden liet, Pruisische ko
ningshuis willen doen ondergaan,
heeft ook ons, loden der andere Duit-
scho vorstenhuizen, als oen vernede
ring getroffen. Ik vraag derhalve
aan Uwe Koninklijke Hoogheid ver
lof ook mijn persoon beschikbaar te
mogen stellen voor uitlevering in de
plaats van Z. M. den keizer."
Tevens richt de prins een oproep
tot de Duitsche vorstenhuizen, waar
in hij o.a. zegt: „Wij, Duitsche prin
sen, die in goede tijden den keizer zoo
na stonden, die hem in oorlog en vre
de volgden, wij willen ook thans, in
droewe tijden, ons naast hem plaat
sen, en onzen vijanden toeroepen:
Neemt ons vóór hem of raèt hem. Dit
beroep doe ik op u, Duitsche neven,
laat ons inonen, dat de Duitsche man-
n en trouw heden nog leeft. Laat ons,
getrouw aan den eed, dien vrij zwo-
getrouw aan den eed, dien wij zwoe
ren, waarvoor zooveel van ons bloed
vergoten is, en waarvoor onze broe
deren tegenover den vijand stonden,
ook thans met ons leven voor den
keizer instaan".
Ritmeester Arnold Rechberg, vroe
ger ordonnans-officier van den Duit
schen kroonprins, richtte het vólgen
de telegram uan Clomenceau:
„Voor het geval, dal een gerechte
lijke vervolging tegen Zijne Keizerlij
ke en Koninklijke Hoogheid, den vroe-
geren Duitschen kroonprins, zal wor
den ingesteld, verklaar ik mij in mij
ne hoedanigheid van voormalig or
donnans-officier bij den staf van
Zijne Keizerlijke en Koninklijke Hoog
heid, bereid, onder eede en op mijn
officierseer te getuigen:
lc. dat dc Duitsche kroonprins vóór
den oorlog met alle kracht politieke
bemoeiingen heeft gesteund, welker
verwezenlijking het uitbreken van
een Etmipeeschen oorlog onmogelijk
zou hebben gemaakt;
2e. dat do kroonprins er op heeft
aangedrongen, om in den herfst van
het jaar 1914 vredesonderhandelingen
met Frankrijk in te leiden;
3e. dat de kroonprins in 1917 plan
nen lieeft begunstigd, die ten doel
hadden door do bemiddeling van En
geland tot een algemeen en vrede te ko
men".
De „Germania" publiceert een op
roep van ritmeester Brentano Tre-
mezzo, waarin gezegd wordt: „Het is
begrijpelijk, dat liet patriottisch ge
voel er op uit is een aanleiding le
zoeken, oin oen ieder, die tot den
slechten vrede medewerkt, ais eerloos
te brandmerken. Wij zullen echter
de historische waarheid niet verge
ten. Het Duitsche vredesaanbod van
October 1918 is gedaan, omdat de op
perste legerleiding Jierfaualdelijk de
rijksregeering dringend verzocht had
geen dag langer to wachten met het
(aanvangen dor vredesonderhandelin
gen. Hindenburg zelf hooft de voor
waarden opgesteld, welke onze onder
handelaars moesten pogen te verwe
zenlijken, maar hij heeft hieraan bon
dig en ondubbelzinnig toegevoegd:
Zoo zij' niet kunnen worden door
gevoerd, dan moet do vrede toch ge
sloten wordon. Zoo ging het ook met
verlenging van den wapenstilstand.
Geen aanklachten dus tegen mannen,
die in koelen bloede en met vasten
Mik op zich nemen ons uit de ellende
te helpen. Mogen zij tonnen wat zij
kunnen".
De „Daily Telegraph-' verneemt
uit Parijs. De financicele bepalingen
voor Oostenrijk schijnen tot groot©
moeilijkheden tc zullen leiden, daar
zij worden geacht het beginsel te be
krachtigen dat de geheele Oosten-
i"jksch-ÏIongaur*ehe schuld, rnet in-
begrip van oorlogsschuld, moet wor
don betaald op een evenredigen
grondslag door alle staten, welke
uit het grondgebied der voormalige
Oostenriiksch-Hongaarsche monarchie
zijn ontslaan.
Wij kunnen dus verwachten zeer
luide prolesten te hooren over hot
financieele gedeelte van Jhet verdrag.
Er wordt stellige heteeke'nis aan deze
aangelegenheid gehecht, daar de on
tevredenheid onder de kleine statin
hoog is gestegen, ofschoon zij zich
niet door hun gevoelens hebben la
ten meesleepen en wijs genoeg zijn
om niet het voorbeeld van Bratiano
te volgen. De Poolsche regeering ls
hoogst onvoldaan over het verdrag,
wat betreft de z.g. bescherming der
ethnografische minderheden, en de
regeling van bepaalde economische
beginselen: Italië, hoewel in schijn
met de vredesconferentie accoord
gaande, doet zijn best zich voor het
in April 1.1. geleden echec schade
loos te stellen, terwijl de toestand in
Hongarije en Klein-Azië tot nieuwe
verwikkelingen in den onbevredi-
gendén staat van zaken leidt.
Al zulke teekenon wijzen ep een
ernstige crisis; om deze te vermijden
zal alle in Parijs beschikbare staats
manschap noodig zijn.
Vtrsprtid nl«uws
DE VIERDE ZOON VAN DEN EX-
KEIZER, prins August Wilhelm, ia
bij eon bekende Berlijnsche bankfir-
ma in dienst getreden. De prins, die
32 jaar oud is, is de cenige van 6
broeders, die niet de militaire loop
baan bewandelde. Hij is meester in
de rechten. De pers herinnert uan
het feest, dat dc Keizer heeft gegeven
bij de promotie van zijn zoon. De
Keizer verzekerde toen, dat nu voor
zijn zoon de weg gebaand was voor
hooge functie m het rijk.
GEVANGENIS EN DWANGARBEID
IN RUSLAND.
In de Hamhurger Neueste Nach-
nehten worden schetsen uit het bols
jewistische Rusland gegeven, waar
aan het volgende ontleend is.
De rechtspleging wordt uitgeoefend
door een commissie en door het Tri
bunaal Do eerste, een buitengewone
rechtbank, velt alleen doodvonnissen;
de gewone rechtbank legt slechte
geldboeten en „geaneenschappelijken
arbeid" op
Gevangenisstraffen kent men ui de
Raden-Republiek Rusland niet, zij
zijn een vrijen staat en een vrij volk
'aardig, zoo spreken de bolsjewiki,
maar zij handelen ear niet naai-. Noch
nooit waren de gevangenissen, de
tuchthuizen, de kazematten der ves
tingen, zoo overbevolkt als in het he-
dendaogsche Rusland. Zóó vol zijn
zij, dat men voor nieuwe gevangenis
sen moet zorgen, waartoe voormalige
scholen en militaire gehouwen zijn
ingericht.
En het leven in die gevangenissen,
de behandeling der ongelukkige be-
eonera
Wie zijn het eigenlijk, die do go-
angenissen bevolken en op wiens
bevel zijn zo daar, als de gerechtsho
ven, bijzonder en gewoon, geen ga-
angenisstroffen opleggen?
In heel Europa is ijkend, dat het
leven ln de gevangenissen onder het
tsarisme, vooral dat van do politieke
misdadigers, bijzonder hard was,
maar bij slot van rekening voldeden
zij toch nog aan de allernoodzakelijk
ste eischen De gevangene onder het
tsarisme had een bed en kreeg genoog
zijn cel was zindelijk, want
hij moest dio zelf reinigen, hij kreeg
nog wel*eens een boek en wist, dat
hij in oen staat leefde, die een rechts
orde had ingesteld, welke hij over
treden had, zoodat hij in de gevange
nis was krachtens een rechtelijk von
nis. Wie administratief naar Siberië
werd verbannen, woonde daar niet
ui een gevangenis.
Deze zekerheid ontbreekt den te
genwoordige» gevangene. De schrij
ver der schetsen, die in een bolsje-
wistische gevangenis heeft gezeten,
trof daar eenige leden der sociaal-
revolutionaire partij aan, die wegens
daden van terrorisme met gevange
nissen onder de keizerlijke regeering
hadden kennis gemaakt. Van 5 tot
10 jaren hadden zij vertoefd in alle
mogelijke strattnstellingen, huizen
van bewaring op reis naar Siberië,
tot zelfs in de kazematten van de Po
ter- on PauInvesting en van de SLeu-
Da Sleutel van Kopenhagen
DOOR
G. SIMONS.
We lezen ln De Telegraaf:
Wo waren oerst mot oen troepje Hollanders
bij Wivel in Tlvoli geweest. Een geweldige
herrie. Heeren In „smoking" en rok, dames, om
hangen met de meest fantastische kleurendie
aan schitterende regenbogen deden denken. Er
was een stemming van algemeeno verzustering
en verbroedering. FYansclie champagne, Rijn-
sche wijn. Hol land ach o liqueur en Deènsche
aquavfte verhoogden do Jool. Aan deze tafel
'werd getoast, aan gene gezongen, terwijl in
eer. boek van do enormo raai. waarin duizenden,
electrische lampen straalden, een troep Deen-
eche en Zweedscho studenten de zotste gelui
den tdtbalkten. Onderwijl speelde het machtige
orkest Souza-jnarsehon, die de glazen op de
lafels deden rinkeion. Er hing een geur van
welbekende bloemen, van fijne zeep en per
verse odeuren, van champignons, truffels.kreeft
en gebraden kip. terwijl door de wijd open deu
ren, d:e toegang tot de tori-assen van den
Tivoli-tuin gaven, de zwoele lentewind binnen-
koefde. Bloetnonverkoopeters boden wijnroode
rozen aan. die verblindend schoon plekten tegen
blank-witte bloesems. Er werd met ge'.d ge
ernoten. Feestvreugde kent geen geld in Ko
penhagenmen moet het alleen bezitten-.
om hot met elegant gebaar uit te geven.
Het v.-as 't feest van Zuld-.Tntlan<L het jaren
lang verwacnie.net altijd Jn stille smart ge
hoopte feest van heel een volk. De eindelijk©
vereenlglng met het Sleeawijksch-Deensche
volk stond nu vast Vandaar die dolle, jolige
opwinding. Eerst klonk do Marseiüaise. Er
ging een daverend gejuich op. Mannen en
vrouwen zwaaiden met bloemen en doeken, er
werd gedanst en gezongen. Toen daarop de
melanoholieke klanken van Soeder-Jutlanda
lied door do ruimte trilden, werd het stil. Men
oag koppen wit bleek verstarren, vrouwen met
tranon in de oogen keken wezenloos afwezig
voor zich hoon en hot was of met het lamen
tabele geneurie dor holx»'s *en saxophons een
lange, droeve snik uit die menigte feestvierders
opklonk. Maar dan schetterde Ineens het on-
zinnlg-luldruchtige Amerikaansche volkslied
los. Dixie! En do groep Amerikaansche officie
ren word door een dansende menigte omringd
en men lachte gierend.
Het Wilhelmus! Breed en rustig, zooals met
kalme slagen de roeiers door het water slaan,
met alle zeilen op een viermas1c-r over do
blauwe golven naar verre kusten suelt, zoo
Juichten de irewijde klanken van den schoon
ste» volkszang ter wereld door deze irrootsehe
zaal. Het zeer Internationale publiek keek een
oogenbllk verbluft. Maar toen begrenen ze en
er ging een kreet van ..leve Holland'" door de
ruimte.
Het word een bach anaal, een futuristische
cacophonie. Buiten in den tuin. die in een too-
verachtig licht straalde, verwekt door duizen
den electrische lampjes ln de zonderlingste
kleuren, zong en danste de uitgelaten menigte
van wel 50.000 menschen. Toon klonken do
kanonschoten. Het vuurwerk zou begonnen.
'Kers! gingen de electrische lichten uit, dan
knalden de vuurrahettem ten blauwen hemel.
Langgerekt© ,;hoei-oei" klonken door de lucht.
Gouden sterren zaalden groene, gele, blauwe
bloemen in het azuur der hemelen. Het knet
terde en kraakte, spetterde en Draakte vaB
licht en klenr. Een regen van millioenen tril
lende vonken pluimde tegen het diepe nacht
blauw. Molens draaiden In gouden, flonkeren
den regen, knalden uiteen, spoten vuur ten
hemel, daalden ln kleurbloesems naar de aarde.
En het volk. bezeten, dronken van vreugde,
genoot met wijd-open monden en oogen van het
pyrotechnisch kunstwerk, dat daar ln cenige
minuten afgespeeld werd.
We hadden kaarten voor een bal. dat door de
..tuiniers" van een dor voorsteden gegeven
werd. De zaal bevond zich ln het stadscentrum.
Ik heb nimmer, iets dwazer» gezien,.of kwam
het door de feestvreugde van Wivel en 't vuur
werk van Tivoli? Wo liepen een breedo trap op
en kwamen toon ln een eetzaal terecht, waar
een afgewerkte lucht bing. De tafels stonden
vol leege flesschen en besmeurd vettig glas
werk. en rondom zaten matrozen mot lustige
vrouwen, officieren vnn oorlogsschepen en
koonraardUers. burgers en burgeressen, ge
heel of driekwart aangeschoten. In een kleiner
lokaal eenzelfde erwleneoeplucht, om te snij
den zoo dik. Daar toefdon zwaar onder drank
opgedirkte matrones, die lodderig lachten.
Meisjes ia knallend rose japonnen, mannen ln
rok en mannen ln zomersche wandelcostnmcs.
Daarop weer een zaal. waar zooveel stof hing
als op een grintweg, waar druk autoverkeer
heerechk Hier werd gedanst. Gehuppeld, ge
schoven, gefoxtrott. gecancaneerd, gedaas!, ge
told, gehoöpiaat Iedere muzikant speelde een
eigen deun. Een wals, een Schotsche drie. ma
zurka, polonaise, een cake-walk, een Souza-
marBchIk hoordo plot» de klanken van een
mennet! Het was iets buitensporigs onmuzi
kaal, maar men danste! Men danste met een
drift en een uithoudingsvermogen, alsof het
Beae teven. at.van. nshtna jQat zonderlinge woo.
oat niomaou een woora ktkio noen iuia 1 acute,
maar het parelende zweet lekte dan ook van
voorhoofd en wangen.
We beklommen weer trappen. Op die verdie
ping stonden ook overal gedekte tafels en zaten
menschen in dcnzelfden opgewonden toestand.
Er was nog een étage of nog meerdere. Het
leek hier alles zoo vreemd en tan onderstboven
gekeerd, dat ik er geen kijk moor op had. Tref
fend was de rust, waarmee hier door alle stan
den der samenleving gefuifd werd. Slechte een
enkele maal ontstond er hoogloopendo twist
om eene vrouw. Die duurde heel kort en toen
klonk overal het gepraat en gelach weer.
't Moest bij tweeën in den nacht zijn toen we
op straat stonden. Een der vrienden noodigdo
ens uit Wj hem een glas te drinken. Er weril
een auto genomen. Die reed en reed naar verre
buurten. Niemand wist waar wo eigenlijk heen
trokken. Het huisnummer was goed opgegeven
We stapten uit en volgden den vriend, Allo*
(eek hier zeer verdacht. Men ontstak lucifers
bij het opgaan van de trap. 't Zeg er alles mo-
sig en onaanzienlijk uit. Toen wo op do ce-
ste étage waren, meende de gastheer, dat h
zich vergist had.
Maar Je hebt toch de straatdeur gcoper.il
opperde lk.
We zijn persé aar "f verkeerde ndroc D:
man heeft ons in een .stras* afgez.-t, die Ik
hcelemaal niet Ven. Dat was de gastheer'
Dan maar op zoek, naar hote cn .iir-jaL
Niemand wist den weg, behalve de govtheer
maar die kon de straat, -raar hij pas er-
dagen huiede. niet vinden, zoo absoluut esnder
waren de hulzen en stralen In dio buurt aan
gelegd.
Eindelijk meende hij in dc goede straat aan
-an itenftn dia in. tot nummoi
IG7. Hij opende, altijd met cc...
de denr. We lieten hem alleen naar boven gaar
Van de straat kon je hem de trappen op zien
gaan, daar het trappenhuis electrisch verlicht
was. Vijf minuten daarna was hij beneden en
zei heel rustig:
DSAr woon ik niet. Het zal nummer 17C, ot
67, of 76 zijn.
WQ volgden hom gemoedelijk. Op 17fi paste
de sleutel. Hier zag hij echter onmiddellijk, dat
hij niet huis was. Dc deur van huis 67 weiger
de. Geen nood! Een voorbijgaande postbode mot
incarnaat rood pandjesjasjc aan, haalde zijn
sleutel te voorschijn en onze vriend kon weer
trappen klimmen. Ook dit huis was niet het
ware. Toen opende hij achtereenvolgens zes &i
zeven andere deuren aan de straat, heklom
trappen en keerde terug.
Buiten adem stond hij, na weer vier étages
bestegen to hebben, hij ons ln de leoge, zieke
lijk blauw-wifc verlichte straat.
Ze hebben mijn huls gestolen! zeMo hij
melancholiek.
Er kwam een auto aanstuiven, die ergene
menschen deponeerde. We riepen den bestuur
der en gaven hem het adres op van ons hotel.
Zonderling, zei de gastheer, den huissleu
tel bekijkend, dien hij ln do hand hield. Overal
kan ik binnenkomen—o® nergens ben lk
thuis.
Dai is het sleutelvraagstuk van Kopen
hagen. antwoordde een der gasten en geeuwde
soo eno:m. dat de autobestuurder plotseling
remde eu vroeg:
Moeten de heeren bier soms uitetappeaT
