Haarlem's Dagblad | 1919 | 12 juli 1919 | pagina 7

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

Haaiiseis

aaariemffier Halletjes

Cs Wedstrijd.

Roilrubriek

FamilieberieMen

feCfcPl.4

derde blad

igblad.

zateroa* 12 juli 1919

WASHINGTON. Nu Is de repetilie-
tijd zeker afgeloopen. Ik hoop, dal je
ijver beloond zal worden, je li ebt er
zeker wel goeden moed op. —KUAN 5-
BLAADJE. t Spijt me, maar je was
de vorige week te laat. Ik kan me
best voorstellen, dat die vriendinnen-
logeerpartij echt heerlijk was. Ge
fluister, gegichel een kussen-bombar
dement enz., enz. Ik kan me dat ook
nog herinneren. De potpourri-wed-
strijd moet 15 Juli in mijn bezit zijn.
THEEROOS en KLIMOP. Ik wou,
dat ze allemaal zoo schreven als
jullie. ADRIAAN B. "t Spijt je ze
ker wel dat tan'.e weer vertrokken

met je verjaardag. Ik geloof, dat je de
vorige week geen naam onder je werk
hadt gezet. Veel genoegen morgen.
F. F. G. Ik vind, dat je netjes schrijft,
maar misschien doe je dat niet altijd.

DUINVIOOLTJE. Een prettigen
middag gehad/ Wat denk je: zou je
overgaan? ONRUST. Wat scheelt er
nu weer aan? Je rapport ziet er goed
uit. Die kinderen hebben door jou
lekkertjes" geboft. Beterschap, hoor!

KRANSBLAADJE. Je raadsels mo
gen nog mee tellen. Ben je nu bij
Germania? Maak saampjes maar veel
pret. SNEEUWKLOKJE. Heb je
prettig bij je vriendinnetje gespeeld.'

Je hebt baar dan maar heerlijk lat n ,k vertel je Bloemkorfje's naam niet
genieten van onze mooie omstreken. Flauw, hè? Mag je nog naar Gym?
Zijn de geraniums uit? ROSWI j LOBELIA mag haar schuilnaam
THA. Ik vindt het erg prettig voer houden. IIERMIENT3E B. 't Is
je, dat jo zoo heerlijk naar het Haagje we' aardig, dat je nu eens kennis
bent geweest. Ik kan ine best voer- {ne' Onrust gemaakt hebt. Ze heeft
stellen, dat de &>mer je ontrouw. je a' weer aardig op weg geholpen,
maakt. HANNIBAL en COKADO 1 Je moet vast meedoen. Groet Ali

RUS. Als Hannibal het geschreven
heeft kan ik het toch moeilijk voer
een inzonding van C. laten gelden.
Het komt juist op het schrijven aan.
CHR1STIAAN DE WET. Geluk
kig, dat je oog weer klaar is. Is de
pijn heolemaal over? PAPAVER
Arme stakkerd, is de steenpuist door
gebroken? Ik hoop het voor je.
ADINDA. on CHERIBON. Gaan
samen uit? En waar is de reis
tie? Jullie hebben mee mogen loten
MOEDER M Mijn vriendelijken
dank voor uw kiekje en ansichten.
Hoe ik ook tuur, ik hrinner niet,
dat ik u ooit eerder gezien heb. Een
werkzaam mensch kan zich natuurlijk
overwerken, maar- wanneer we onze
dagtaak goed ingedeeld hebben,
loof ik, dat het gevaar daarvoor niet
zoo heel groot is. Ik moest er heusch
om lachen, dat er bij u 's Zaterdags
avonds naar de bus gevlogen wordt.
Zonder tegenspoed wordt geen men-
schenkind mensch. Dat zijn we eens.
Gelooft u niet, dat in iedere fantasie
een zweem van waarheid ligt? En wat
de geldkwestie betreft, zeker, geld
gemakkelijk, maar een factor voor ge
luk is het gelukkig niet. KLEIN
ELSJE. Zijn jullie nog naar Onrust
geweest? Hoe is het met jouw hoofd
pijn en met moeders kiespijn? Wat zal
die zus blij zijn met haar horloge.
MARGRIET. Jij wou natuurlijk al,
dat het 17 Juli was. Waar heeft de
trouwpartij plaats? D. A. P. en C.
L. J. DEN II. Je raadsel is goed.
Heerlijk, zeg, dat jullie gaan kampee
ren. Zorg maar, dat je het eten niet
laat aanbranden. -Dus dan is Cor
moeders eenigste kindje. JASMIJN.
Je moogt dezen schuilnaam houden.
Ik kan me begrijpen, dat je het heer
lijk vindt weer thuis te zijn. DOT
TERBLOEM. Wat ben jij heerlijk uit
geweest! Ik hoop, dat je op je school
reisje mooi weer zult hebben. Je raad
sels zijn goed. ADA VAN HOL
LAND. Heb je prettig bij Roswitha
gespeeld? Ik heb nog maar geen Ruil-
aanvraag voor I.Tselplaatjes geplaatst,
want je gaf geen adres op. ROOD
KAPJE. Hebben jullie zus al weer
eens bezocht? Ze vindt liet er zeker
wel prettig. Gelukkig, dat ze niet ver
weg is. Wat jammer van die vergeef-
sche reis. Maar wat kan 'jij flink tip
pelen'. - ZWANEBLOEM Een vol
genden keer beter raden, zeg! Maken
jullie nog e n schoolreisje? - NACH-
TEGAAL. Je vordert prachtig in de
edele zwemkunst. Ik denk wel, dat Je
nog dezen zomer in het gro'ote bassin
mag. VIOLISTE. Ik ben zeer be
nieuwd naar je rapport. Ik verwacht,
dal. het goed zal zijn. KRULLE-
BOL. Weet je al, waar je in de va-
cantic naar loe gaat? Is tante met de
kleine nicht, nog gekomen? Feliciteer
Dinsdag je zusje maar van ine.
MAY QUEEN. Ben je nog naar On
rust geweest? Leuk, dat de poesenfa
milie nog een poosje bij elkaar mag
blijven. Het doet me genoegen, dat
het verhaaltje in je smaak valt. Ze
vinden het thuis zeker heerlijk, dat
het op school zoo goed met je gaat.

TIEKIE en PIENE. Ben je Donder
dag nog met school uit geweest?
Was je 's avonds niet moe "*an het
loopen? LACHEBEKJE. Hoe is het
nu met die nare malaria? Wil ze je
al verlaten? Heerlijk, iioor, dat je nu
de wei in kan. Hoor ik nog eens wat
van je uit Friesland? VEGETA-
RIcR. Geen dikke wang moer? Of had
er twee? Is tante er nog? PINK-
'ERBLOEM. Hartelijk gefeliciteerd

van ine. PASSIEBLOEM en CAM
PANULA mogen haar schuilnaam
houden. GOUDSBLOEMPJE. Wan
neer komen de rapporten? Dat was
Zondag een heerlijk uitgaansdagje!

- MEIBLOEMPJE. Ik feliciteer je
met je overgang. Wat weet je dat
gauw. AVONDSTER. Ben je nog

ro°d verbrand? Doet het geen pijn?

juli e AVONDKLOKJE. Heb je de Kwat-
n.v-j ta-lijst al"? Vanmiddag veel schik ge-
had? - BUTTERFLY, 't Is zoo'n pret
tig gevoel, hè, als je zoo'n leuk school
reisje in het vooruitzicht hebt. Be
stel vooral mooi zomermeer. HEI
DEBLOEMPJE. Weet je al, of je naar
Rotterdam gaat? PIJPKRUL Als e.
een jarige is, komt er niet van schrij
ven, dat begrijp ik best Wat heeft
broer aardige cadeaus gekregen.
ONDERWIJZERESJE. Jammer, dat
je mis lootte. AVONDROOD mag
haar schuilnaam houden. SNEEUW-
PRINSES. Gelukkig, dat het met
broer weer goed gaat. Natuurlijk mag
jij ook een verhaaltje insturen. De
volgende regel van dat versje is: Zacht
ruischt de bloeiende appelboom en
lispelt enz. A. O. Heb je ai vacan-
tieplannen? THEO O. Je mag de
raadsels wel met potlood schrijven,
als het schrift maar leesbaar is. Vast
wel gefeliciteerd met je verjaardag.
Groeit de kool flink? DIRK III. Je
mag dezen schuilnaam houden, maar
een nieuweling moet ook eigen naam
en adres vermelden. Ook Amsterdam
mertjes zijn welkom. Woon je niet in
het Oosterpark-kwartier? Egels loo
pen alleen door droge slooten
WILDROOSJE. Een Albino-poesje
neeft een wit huidje en roode oogjes,
waar ze in den regel niet goed mee
zien kan. SPRING IN 'T VELD. ik
ben zeer benieuwd naar je overgang.

GOUDVISCHJE. Je schrijft heet
netjes. Doe dus gerust mee met den
wedstrijd. MINERVA. Je zult eens
zien, hoe gauw het 25 Juli is. Pret
tig, dat je broer over is. Wat een reu-
ze-vacanties. Nu moesten alle huis
moedertjes ook vacantie hebben.
ROEKI. Jij verlangt alweer naar Aals
meer, is 't niet? Misschien verlangt
dat kleine nichtje net zoo hard naar
jou. WIM S. Ik vind het wat leuk,
dat ik mijn Spoortjes weer op het
spoor ben. Je bent maar heerlijk uit
geweest. PIET S. Jij moet vast
gymnastiek-leeraar worden. Je bent
een reuzen-springer.

Mevrouw BLOMBERG—ZEEMAN.
Haarlem, 12 Juli 1919.
v. d. Vinncstraat 21 rood.

Nuttige wenken voor do
huisvrouw,

No. 45.

De vacantie nadert met rassche
schreden en menige huismoeder zou
wel gaarne met haar jeugd uilgaan,
maar de kosten!

Een oplossing zou zeer zeker zijn,
als men met een famiiie van elders
van woning kon ruilen, dan werden
de kosten tot een minimum geredu
ceerd. Plaats daarom in de veel en
alom1 gelezen bladen een advertentie,
wellicht is er dan nog gelegenheid,
al is 't wel wat laat geworden. Ik ken
families, die dit reeds meermalen met
succes gedaan hebben en er zeer over
tevreden zijn. Voor de dames, die
thans hun koffers voor de reis gereed
maken, een kleine wenk, om de hoe-

(Deze raadsels zijn alle ingezonden
door jongens en meisjes, die „Voor
Onze Jeugd" lezen. De namen der
Kinderen, die mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den worden in het volgende nummer
bekend gemaakt.

Iedere maand worden onder de
beste oplossers twee boeken ln pracht
band verloot

1. (Ingezonden door Joh. Jac. Hen
driks).

Ik ben een spreekwoord van 31 let
ters.

De 22, 29, 4, 31 spaart niemand.

18. 26. 2, 30 is aan den voet.

28. 23. 9, 18, is zeer gevaarlijk voor
schepen.

27, 7 is een lidwoord.

14, 20, 27, 1, is een huisdier.

,19, 7. 5, 5, 23, 18 ie een jongens
naam.

12 15,16, 17 i6©en familie-lid.

10. 11 24. is een inhoudsmaat.

3. 29, 5. 6, 26, 8 is niet heden.

13. 21. 21 5 is niet goedkoop.

2. (Ingezonden door Martha
Doorn).

Mij bi eerste is een kleediugstuk
mijn tweede een voorzetsel, mijn der
de het tegenovergestelde van kor*,
mim vierde een voegwoord, mijn
vijfde een waterkering. Mijn geheel
is oen plaats in N. Holland.

3. (Ingezonden door Meibloempje).

Ik ben een Nederlandeeh eiland

vim 2 lettergrepen Keer mijp laatste
lettergreep om en deze wordt een
Jichaainsdeei.

■1. tlngez. door Teddy Dear).

Een boer had een nieuwen knecht,
wiens slimheid hij wilde beproeven.
Hu gaf hem ee"n 5 laters emmer en
een 3 Liters emmer met de op
til acht 4 Liter melk in den groot an
emmer te halen. Hoe zou jullie dat
klaar- spelen?

(Ingezonden door Napoleon).

Mijn eerste is van steen of ijzer,
maar mijn tweede is en blijft lood,
Bieit gansche woord -is 1 letters groot
en verder maak ik u niet wijzer.

6. (Ingez. door Kwade Wouter).

Mijn geheel is. een Sier, mijn twee- 1
ide is een dier en mijn eerste is een
Afrikaansehc rivier.

Raadseloplossingen

De raaJsei-oplosaingon der vorige
week zijn:

1. Barcelona, bon. ar. Lena, Caro,
bal. be!,.

2. Matra, Matras.

3. Eems, Eem.

4. Achter den vijver loopen vijf en
viifiK eenden.

5. Al is de leugen nog zoo snel. de
waarheid achterhaalt .haar wel.

6. Knikker, kikker.

Goeds oplossingen ontvangen van:

Lelieö. Zeester 6, Washington 6,
Adrians, Buytendijk 0, Theeroos 6,
Klimop 6, Cicero 6, Margriet 6; Klein
'Elsje 5. Adinda 6, Cheribon 6, Pa
paver 5. Ghristiaan de Wet 5, Han
nibal 6. Ookadorue 6. Anemoon 5,
Mosroosje 5, Roswitha 5, Assche-
poesier 5, Dikkerdje 4. Sneeuwprin-
ses Wild roosje 6, Elfje 6, Dirk III

5. Theodoor Ovenneer 6, Aaxt Over
meer 6. Spring in 't vehl 6, Aster 6,
Jacoba van Beieren 6, Karei de Groo
Ie 6. Dirk Oschaiz 6, Rudolf Osehatz

6. Pi Osehatz 6, Avondrood 6, Goud
Elsje 6, Onderwijzeresje 5, Jan
6 ra.au w 6, Pijp krul 6, lloidebioempje
5. Butterfly 6, Avondklokje 6, Avond
ster 6. Meibloempje 6, Gouds
bloempje 6, Passiebloem 6. Campa
nula 6, Bloemkelkje 6, Truitje Goud

EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.

Dinsdagmorgen (ik houd er van,
in mijn verhalen bijzonderheden te
vermelden, lol bevestiging van de
waarheid) ben ik met de E. S. AL
naar Amsterdam gegaan. Natuurlijk
kun je ook mei de spoor dat reisje
maken. Maar die rijdt hard en do lo
comotief gilt zoo en de conducteurs
slaan met portieren neen, dit alles
kori mij niet beltoren. Du& stapte ik
in de tram, koos een goede plaats
uit on maakte verder toebereidselen:
jus en stok logde ik in het nét, een
courant nam ik uil de jas, een sigaa>-
uit mijn koker, schikte me plezierig
op mijn stoel en wachtte tot we zou
den vertrekken.*

Dit gebeurde precies op tijd. Hulde
aan de administratie. De bestuurder
hoeft blijkbaar zachtjes en voorzich
tig de rem losgezet en den motor .n-
gcsch&keid, want wij reden totaal
zonder schok weg, niet zoo als tie
treinmachinist dat soms doei: Lom,
bom, eerst de wagens tegen elkaar,
dan nóg een schok en eindelijk ga
jo neen, zooals ik zeg: het ging
bij de tram rustig en waardig. Hui-
do aan den bestuurder! We reden de
vroegere halten bij den Kleinen Houi-
wog on op cle Kleine Houtbrug roo
maar voorbij, namen bij de Turf
markt nog wat passagiers in en rol
den woldra bezadigd langs de Am-
sterdamsche vaart.

Mijn krant vermeldde allerlei on
plezierige dingen. Staking hier, op
roer daar, diefstal ginds „hoe ge
lukkig ben jij nou", zei ik tot mij/el
ven, „dat je Lier rustig in dozen rus-
tigen tramdionst mag zitten, terwijl,
oin ons land heen overal onrust
lieerscht". Want inderdaad was de
kalmte om mij heen verrukkelijk. De
tram rolde voort met de snolheid van
CC» dravend paard neen, zoö
hard ging het toch niet, wel was het
iels vlugger dan oen dravende geit,
laat ons zeggen: het was de vaart
van een dravende koe. Dit. miste op

5, Zwaardlelie 6, Lobelia 6, Sneeuw
klokje 6, Kranablaadie 5. Onrust 6,
Duinviooltje 6, E. F. Gehl 6, Roode
Vos 5. Adelaar 5, Catharina 5,
Pinksterbloem 5, Vegetariër 5, Gr.
Willem II 6. Lachebekje 6, Tiekie en
Piene 6. Spirea 6. Hortensia 6, May
Queen 6, Violiste 6, Leidenaar 6,
Controleur 6, Kerstboompje 6, Conti
nental 6. Schoie-naar 6. Sering 6,
Goudkopje 6, Stocadöor 6, Ko
ningin 6, Pietje Puck 6. Conducteur

6. Jan van Schaffclaar 6, Krullebol

4, Violi6te 6, Nachtegaal 6, Zwane
bloem 5, Roodkapje 5, Vadertje 6,
Ada Vos 4, Dotterbloem 5, Jasmijn

5. Arend 6, Rozemarijntje 5, Undine
'5, Boschfee 5, Greta van Hof ten 5,
Socrates 6. Bloemkorfje 5, Cosimo 5,
Üoud-vischje Herderinnetje 5,
Sneeuw prinses 5, Minerva 6,

Roek i 6Ser'ngeknopjo 6
P. Spoor 5, W. Spoor 5, B«ppie
Spoor 5, Meiviooltje 6. Dirkje en Oor-
rie den Hollander 5.

Inzendingen ontvangen van HAN
NIBAL, oud 11 jaar; ASSCHE
POESTER, oud 11 jaar. ADRIAAN
BUYTENDIJK, oud 9 jaar; F. F.
GEEL. oud 11 jaar. HEIDE
BLOEMPJE, oud 11 jaar.

MINBRVASantpoort erst raat 32,
vraagt, van N aardermeer de nrs. 40
45 en geeft er Vecht voor terug;

N. SCHIPPER, Voorhelmslraal
11. vraagt een jong. zindelijk poesje.
Ze wil hei graag zelf komen halen.

Mej. P. COERT. villa Eureka,
Rijksslraal weg 126, Schoten, heeft
een poesje van 6 weken. Wie liet van
de Rubriekertjes hebben wil, mag 't
Maandag komen halen.

HET TRIO VAN DUINOORD

„Is haar de maan, totaal geruï
neerd", zegt de oude hoor met groo to
b,i ttorheid.

„En al die menschen, die hun geld
aan vader te bewaren gaven?"

„Hebben het ontvangen tot den
laatston ceDl. Begrijp dit goed, Stina
Jo vader is arm, maar eerlijk,
eerlijk als goud".

Stina's vroolijke, lachende oogen
staan dof en hebben een peinzende
uitdrukking. „Arm, arm", repeteert
ze in zichzelve. Dat was een woort
om van te huiveren. Echte ai-moede
had ze op hun villa-dorp nooit gezien.
Vader noemde juffrouw Beekelaar
arm, die in een klein huisje woonde,
als het winter was, maai- die zomers
huisde in een schuur, omdat er dan
menschen van uit de stad in haar
woning trokken. En daar kookte ze
voor en werkte ze voor en het geld,
dat ze daarvan overhield was maar-
net toereikend om 's winters te kun
nen leven.

„Grootva!", roept zo opgewekt.
„Misschien kunnen we leven als juf
frouw Beekelaar. We kunnen van
Duinoord nog heel wat meer maken
als /.ij van haar huisje".

„Duinoord is verkocht", zegt de
lieer Geervliet.

„Verkocht!" kreunt Stina. ,,0.
grootva, zeg dat het niet waar is".
Teeder drukt bij de trillende gestaite
tegen zich aan en laat hel snikkend
meisjeskopje op zijn schouder uit
huilen.

,,'L Is hard mijn kind."

„ITard? 't Is weeselijk, grootva. 't
Is om er nooit., nooit meer over heen
te komen, 't Is om er van dood le

gaan".

de omgeving zijn invloed niet, de con
ducteur keek kairu on rustig, de be
stuurder stond daar ktüjn en rustig.
Met waardeering merkle ik op, dat
een juffrouw zat te handwerken. Nog
veertien dagen en de dames brengen
allemaal kapotte kousen mee, waar
van ze er gemakkelijk vier a zes tus-
schen Amsterdam en Haarlem kun
nes mazen. De heeren Kunnen voort
aan gerust lange pijpen m de iram
meebrengen; want met deze snelheid
(met permissie) kan er geen enkele
(loor stooten of schokken onderweg
breken.

Een zacht, maar hoogst tevreden
gezoem werd onder den wagen hoor
baar. Dat was de motor, die op deze
manier zijn voldoening aan don dag
wou Jcggen, gelijk een snorrende
[iocs, die in de zon ligt le knipoogen.
Op dat oogenbiik kreeg ik een dame
van mijn kennis in 't oog en haastte
mij, haar aan te spreken. „Wel me
vrouw", zei ik, „hot doet mij genoe
gen u liïer te zien, er is mij gezegd,
dat u ziek was".

„Ja", gaf ze ten antwoord, ,dal is
ook zco, ik was wal overspannen.
Mijn zenuwarts zei: „vroeger zou ik
u een rustkuur hebben voorgeschre
ven, maar die is nu niet nicer :.oo-
dig, neemt u een maandabonnement
op de E. S. M. cn ik garandeer u
volkomen genezing". En dat is een
goede raad geweest, 's Morgens en
's middags ga ik eenmaal naar Am
sterdam neen en terug. Dat doe ik
pus eon week en ik voel mij dagelijks
beier worden. Zeven en dertig an
dere zenuwzwakke dames zijn op het
punt om mijn voorbeeld té volgen".

,,'t Is prachtig mevrouwzei ik,
„manr hoe krijgen die .dames alle
maal plaats?"

„Als ct nog dertien bijkomen, geeft
de directie'een afzonderlijken wagen.
Vindt u 't ook niet heerlijk? Alles
even rustig en kalm. Vroeger rennen
en hotsen cn schudden en nu bedaard
cn langzaam: je zou een boordevol
glas water door den wagen kunnen 1
droger. Kijk, daar worden we door 1
een voetganger ingehaald".

Zij had gelijk, vroolijk stapte een j
wandelaar onzen trein voorbij en

„Aan dergelijke teleurstellingen is
nog nooit iemand gestorven Eind",
herneemt grootva en hij tracht het op
gekscherenden toon te zeggen.

„liet was er een paradijs grootva".

„Wat was de omgeving er mooi,
Stina."

„En die heerlijke kamers. En die
ruime gangen. En mijn kamer, groot
va, mei dat breede raam, waardoor
ik zoo vaak de zon zag ondergaan.
Maar mijn mooie witte meubeltjes,
grootva, dia zijn toch gered?"

„AJles moest verkocht worden,"
zegt grootva somber.

„Ook inijn toilettafeltje?"

„Ja, Stina".

„Eh mijn boekenkast?"

„Ja, Stina".

„En onze volière en de heerlijke
groote tuinbank ten de piano?"

„Ja Stina. Het moest, mijn kind."

„Grootva! Grootva!" Het klinkt als
een angstkreet en de arme, oude man
zou - o zoo graag dit groote leed al
leen gedragen hebben, als het hem
maar mogelijk was geweest.

„Stiiia. lieve Stina. ik moet je nog
meer vertollen."

,,'t Kan me verder niets mec-t
scholen, grootva, Duinoord is weg en
vader is weg cn al die prettige din
gen uit' onze jeugd zijn weg. 't Kan
me lieusch niets schelen, wot or nu
nog meer moet komen."

„Ik heb eon tehuis voor jullie ge
zocht".

„Waar?" vraagt ze onverschillig.

„lil Amsterdam".

„Ba. in AAsterdam.' Ik haaf, iedere
stad".

,,'t Was het eenige, wat ik aan kon
i .men".

„Maar grootvadertje, al isJiet hier
klein cn lang niet zoo mooiT als op
Duinoord, ik blijf heusch veel, veel
hevei- bij u. Dan wachten we samen
op vader

„Dat kan niet, Stina! Hier op* het
dorp is liet onderwijs ontoereikend.
Do stad is ver weg. Maar buiten
dat, ik ben een oude man en jullie
moet door jonge krachten worden op
gevoed."

„Maar ik vind vreemde menschen
vreesehjk, grootva."

„Er zijn meer meisjes van je leef
tijd."

„Is liet oen kostschool, grootva?'
„Dat niet precie-s- Hot is een heel
eenvoudige inrichting, op touw gezet
door meneer en mevrouw Voornvelcl.
Er zijn twaalf kinderen, die verschil
lende scholen bezoeken. Het kostgeld
is billijk. De inlichtingen, die ik heb
ingewonnen, zijn uitstekend Moe
ders kapitaaltje zal net tocjreikencl
zijn voor jullie opvoeding. Als
Frans goed leert mag hij Mokicn wor
den".

„Dan word ik apothekeres bij hem.
Dat, spraken we altijd a f. En dan,
grootva ze lachte door baai- tranen
heen dan koopen we Duinoord en
dan komt vader terug en dan is alles
geleden."

„Juist mijn Stina, laat je zonnige
natuur zegevieren over dit leed".

(Wordt vervolgd).

Brievenbus

(Brieven aan de Redactie van de
Kinder-Afdeeling -moeten gezonden
worden aan Mevr. BLOM-BERG
ZEEMAN, Van der Vin nestraat
21 rood.

In de bus gooien zonder aan
schellen!)

Nieuwelingen zijn: TINI LEEU
WENKAMP, oud 9 jaar. Zoraer-
kade 63. ADA ECKHART, oud 8
jaar, Maerten van Heemskerkstraat
9 zw.

MEIVIOOLTJE. Je moet maar
zoo rekenen: Wat liet nu regent, re
gent het in de vacanlie niet. BEB-
BIE S. Wat was dat een prachl-raip-
port. Was de juffrouw van school
maar iedere week jarig hè!

groette vriendelijk. Daar het goed
weer was, had ik mij ook wel even
willen vertreden, maar zag er tegen
op den conducteur te sloren, daar ik
ook niet wist of er wel sorties wor
den afgegeven.

Intussen cn waren we kalm en rus
tig bij Halfweg aangekomen. De
tram scheen hier op eens zóóveel
haast te krijgen, dat ze bij de eerste
halte niet stopte. Ontzet informeerde
ik bij den conducteur. Hij zei: „deze
dienst stopt hier niet, maar die ach
ter ons aankomt wel". Ik besloot
daarom, voortaan altijd met den vol
genden dienst, te gaan, daar 't door
rijden van halten mij bepaald on-
gowenscht en zelfs levensgevaarlijk
voorkomt te zijn. Gelukkig stopten we
bij de tweede halte. Daarna reden
we weer verder.

Een van de passagiers vertelde,
dat er onder de abonnés een intee-
kenlijst rondgaat voor deelneming
aan een Wandelclub E. S. M.,
onder de zinspreuk: „Haast u lang
zaam". De bedoeling is, dat de 'eden
van de club, in ploegen verdeeld, op
de Ainsterdamsche Vaart elk een
eind, bijvoorbeeld drie kilomeier,
naast de tram zullen meewandelen.
„Hiervan", zei spreker, „worden voor
de abonnés, die -meestal een zittend
leven leiden, de beste gevolgen voor
de gezondheid verwacht, we voorzien
er zelfs een belangrijke verlenging
van hun leven door. Daarom zal aan
cle directie van cle E. S. M. worden
verzocht, als donateur tot de nieuwe
vereeniging toe te treden, daar de
Maatschappij bij overledeD abonnés
geen belang meer heeft".

Dit onderwerp wekte de algemceno
belangstelling op. Hierdoor aange
moedigd gaf de spreker nadere bij
zonderheden. Er zouden ook op mooie
dagen wedstrijden in snelwandelen en
lrai-cl loopen worden gehouden en de
dire- ;lwas over een en ander reeds
gepolst. Naar verluidde zou zij m 't
belang van de algemeone gezond
heid on tot het tegengaan van corpu
lentie onder de abonnés die wegens de
plaatsruimte in 'n tram lastig is, met
genoegen meewerken aan dit alles,
onder vogrwaarde, dat allen te Sloter-

dijk weer oj) hun plaats zouden zitten
zoodat de tram langzaam, muur met
ongebroken lading, dus triomfante
lijk, Amsterdam zou binnenrijden.

Juist toen tie aandacht op .i iioogsl
gespannen was, keek een van cle rei
zigers naar buiten en uitte een kreet
van verwondering. „Kijk, kijk
riep bij uil. We keken. Een locomotief
van de lloilandsche Spoor reed, met
den tender vooruit, langs de spoor
lijn. Een oude dame sprak cr schan
de van. „Hét is", zei ze, en haar
tachtigjarige lippen beefden van ver
ontwaardiging, „een schande-, -ooais
ze tegenwoordig durven rijden. Als
zoo n locomotief struikelt cn van de
rails valt, wat dan?' „Ja, wat
dan?" zeiden wij en een van ons
maakte de griezelige veronderstel
ling, dat de E .S. M. ook eens zoo
hard zou rijden cn dan nog wel ach
terste voren! De oude dame werd
bleek en wij vreesden een oogenbiik,
dat ze flauw zou vallen, toen een van
de andere dames haar een llacon eau
cle cologne onder den tachtigjarigen
neus hield. Het was tijd. Gelukkig
kwam ze tot iiaarzelve, maar op al
gemeen advies besloot zij, niet meer
uit den wagen te kijken,om de le
vensgevaarlijke snelheden op ile"
spoorbaan niet langer te zien.

Tot aller genoegen stopten wij nu
to Sloterdijk. „Hard rijden", zei een
wijsgeerig medereiziger, die tot nu
toe gezwegen, maar blijkbaar zijn tijd
met nadenken nuttig besteed had,
„hard rijden is de bron van allo ge
vaar. Rijden is in 't algemeen een
noodzakelijk kwaad. Stilstaan oven- i
wel de hoogste wijsheid". Het ap
plaus dat op deze woorden volgde,
was nog niet verstomd, toen er een
treffend incident plaats had. „Moest
u er niet te Sloterdijk uit?" vroeg
de conducteur aan een passagier. Hij.
antwoordde ontkennend. „Dan de
heer, die naast u zit", zei dc conduc
teur. Het was een joogmensch, die
in diepen slaap geraakt was. De con
ducteur schudde hem wakker. Hij
moest inderdaad te Sloterdijk wezen.

Vroeger zou dit een ernstig be
zwaar zijn geweest, want dc tram
was alweer in beweging en liet slap

pen uit een rijdende tram was vroe
ger een levensgevaarlijk iets. Nu niet
meer. De jonge man ging kalm en
rustig door den wagen cn stapte kalm
en rustig van de treeplank. „Zooiets',
zei de wijsgccrige man, ..zou vroeger
ondenkbaar zijn geweest. Wie kon
er vroeger zoo rustig in een sneltram
slapen? Wie kon er zoo gemakkelijk
uitstappen? Dit alles danken wij aan
den langzamen gang van de tram.
En die langzame gang is weer te
danken aan den toestand van liet
materieel. De motoren worden oud
en nieuwe zijn niot te krijgen, in elk
geval niet dan voor veel geJd

„Hoe zal het nu gaan", vroeg ik,
„wanneer de motoren nog ouder wor
den?"

„lloe?" zei cle tvijsgeerige man.
„Wel, nog langzamer!"

De dame van tuchtig jaar knikte
tevreden. „Juist", zei ze, „dan zullen
wij er nog een kwartier langer over
rijden en daarna een half uur meer.
Ik hoop nog ie beleven", verklaarde
ze en haar tachtigjarige oogen schit
terden van goede verwachting „dat de
tramrit van Amsterdam naar Haar
lem twee uur duurt".

Droomerig staarde cie wijsgierige
man in de verlc. „Dc dag zal ko
men", zei hij en zijn stem klonk als
die van een ziener, ",,dai de lualste
motor zal versleten zijn. Dan zullen
de laatste trouw gebleven abonnés
hun laats ten snik afwachten in dien
laats ten wagen ergens op de lijn,
want cr zal geen andere wagen meer
zijn, om hem naar huis Ie slepen'.

Wij zwegen, vol aandoening.

Een wijsneuzige knaap meende te
moeten zeggen: „alles goed en wel,
als de tarieven dan maar niet weer
hooger worden. Dit heb ik wel opge
merkt: als <le wagens langzamer loo
pen, wordt de priis van t vervoer
duurder".

Niemand gaf antwoord. Toen open
de de oude dame deu mond en sprak
met haar tachtigjarige tong ons aller
meening uit. „Dat is ook heel recht
vaardig, jonge man. Hoe langer wij
het materiaal van de E. S. M. ge
bruiken, des te meer slijt het en des
te meer moeten wij betalen".

aen, die wellicht door den regen slap
li door slo: vval vaal geworuen zijn,
weer frisch le krijgen. Me:: maakt
een flinke suikeroplossing en wascül
daar den hoen niet een spons Hink
mee af, zoodat bij flink nat. is
geworden, strijkt den hoed daarna
uisscüen doeken droog. Nu zul de
hoed er allesbehalve mooi uitzien,
wel is iiij stijf geworden door de sui
ker, maar hij is hier en daar wit-
plekkerig van de suiker. Nu neemt
men op een schoteltje wat slaolie,
doopt daar een doekje of een watje
in en wrijft nu den hoed daar flink
stijf mee op. Hij wordt dan weer
zwart en is uls nieuw, zoo stijf en
frisch geworden.

Het gebeurt maal al ie vaak, dat de
dienstmeisjes, die vooral in den win
ter geregeld mei de handen in "i wa
ter werken en verzuimen die goed af
te drogen, last van ruwe of gespron
gen handen hebben.

Moeten nu die meisjes nog in huis
een klein waschje doen, dan is een
prachtig middel, om van die ruwe en
gesprongen handen af to komen, een
weinig azijn in het waschwater to
doen, 't blijkt, dat dan de handen of
liever de huid niet direct zoo ge
irriteerd wordt.

Bij het inmaken van rabarber in
flesschen, ongekookt, zooals in ons
Maandblad staat, kan 't voorkomen,
dat we de oude kurken nog eens
gaan gebruiken. We leggen daartoe
eerst de gebruikte en dus samenge
perste kurken in kokend water en la
ten ze daarin liggen tot het water
afgekoeld is, dan neemt men ze cr
uit en laat ze even drogen. Deze kur
ken zijn zoo goed als nieuwe te ge
bruiken. Voor de huls vrouwen, die
niet lid van onze vereeniging zijn,
laat ik 't recept voor 't inmaken van
de rabarber hier volgen. Men maakt
de rabarber goed schoon en snijdt ze
aan kleine snippers, vult een flesch
zoo stijf mogelijk met deze snippers,
giet daar juist tot boven toe water op
Daarboven een klein laagje slaolie en
sluit de flesch goed af met een kurk
en ge kunt de rabarber bewaren tot
den winter, 's Winters maakt ge do
flesch open: kookt de rabarber op en
ge behandelt ze precies als 's zomers
de versehe rabarber. En nu nog ecu
recept tot slot: „Aardbc-ienschotë'
met Custard".

In den handel is een Engeisch pre
paraat gebracht onder den naam
van „Custard PowderOp 't etiket
staat duidelijk de gebruiksaanwij
zing. Men neemt nu lté lenel van dut
poeder met 1% lepel suiketvermeng
dit tot een papje met melk. Zet dan
1 L. melk de gebruikte melk voor
't aanmengen op, tot ze kookt en rooi
er daarna de aangemaakte massa
doorheen. D.oe alles in een vla-scho
tel. Plaatst deze schaal midden op
een grooten, ronden schotel en schikt
er de gewasschen aardbeien omheen.
De Custardvla vervangt den slag
room, die nu te duur is voor een ge
wonen maaltijd.

Secretaresse der Vereeniging

Haarlem en Omstreken, Kle
verpark 132.

UIT ANDERE DAGBLADEN.

Getrouwd: A. R. Briiggen met J.
M. Vcrkley, Amsterdam: J. Ma-
nus met H. Garnada. Amsterdam; 1
F. Dupu'is met H. Buning, Amster
dam. G. F. J. Menker met S. L.
PoiholL Amsterdam. S. Duiiz met
'L. Neeten J. Verleng Jr.. met S. A.
J. Hueting, Amsterdam. H. Beek
maan met M. C. H. Gerards. Am
sterdam.

Bevallen: mevr. WiemeverDruk
ker. z.. Amsterdam. Mevr. Meijer-^
Carels d., Amsterdam. Mevr. de
Waal—Broex d., Amsterdam. me
vrouw Calkoen-Schultz z. Adam; me
vrouw HameiPeneo z den Haag.
mevr. TeiïegenlELugenholtz z„
Amsterdam.

Overleden: II. R. Jurrjens, 23 j
Leiden. C. J. Albarda—Brouwer
73 j„ Leeuwarden; B. J. Schadd,
Makasser.

Nu reden wij Amsterdam binnen.
Daar hearschte de gewone g'cote-
stadscLrukte. Trams schoten voorlnj,
snelle auto's poeiten, zware vracht
wagens rammelden, motorfietsen
knalden wij evenwel waren dank
baar voor den rustigen, kalmen tocht
en besloten een adres van hulde te
zjnden aan de Directie van de E- S.
M. in dezen geest:

Abonnés, tienrittenmenschcn en
gewone kaartjesklanten van de
E. S. M.,

overwegende, dat het haasten
en jachten van deu tegenwoor
dige» tijd nadeelig is voor li
chaam e» geest,

overwegende dat het spreek
woord T ij cl i s G e 1 cl verre ach
terstaat bij dat andere, kostelij
ker gezegde Haast u la a g- -
nam,

overwegende dat derhalve Uwo
Directie aan hare reizigers een
kostelijke» dienst bewijst dooi
den gang van de tram te vertra
gen,

betuigt Uwe Directie daarvosr
bun hartgrondige» dank. en ver
zoekt U, deze hulde te doen druk
ken en in al de wagens van de
E. S. M. in een verguld lijstje-
op te laten hangen.

Juist toen wij aldus aan onze dank
baarheid lucht gegeven hadden, be
reikten wij het eindpunt aan 't Spui.

Ik keek op mijn horloge: het was
precies oon uur na het vertrek te
Haarlem.

„Weet u 't al?" vroeg mij een con
ducteur, „de directie is van plan, de
reizigers voortaan te laten nieten bij
de twee eindpunten".

„Waarvoor?" vroeg ik.

„Om te zien, of zij onderweg groe
ier geworden zijn. Voor de statistiek,
geloof ik

Vervuld van dankbaarheid en be
wondering liep ik de stad in.

FIDEL! O.