HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
Feuilleton
iuifsÉnkii Overzicht
Sport en Wedstrijden
Mnnealatid
in5da0 6 augustus 1919
TWBEDË BLAD
No. 2640
Brieven van het 34ste Raadslid.
Aan de Kiezers.
we in de courant lezen,
de ecne en de andere partij in den
ouwen Raad zich heel plezierig zal
ais oppositie, dan worden
bang, dat er ten slotte in dc eer-
vergadering van September heele-
aai geen wethouders te vinden zul-
n z;,n. Nog maar een paar dagen
■leden stonden twee heeren tegen
konder plichtplegingen ie maken
i een tramhalte. ..Gaat u voor,
int U in, neen pardon, na u, vol-
rêkt niet, aan u de eer.' Ze stondea
kaar nog vriendelijk uit te noodigen,
ien dc conducteur ongeduldig af-
>ldé en <le tram wegreed.
Nu is de gemeenteraad geen tram
neten en kan dus niet zoo maar
'n rukken. Maar vóór September
ilkn de partijen toch tot overeen-
tiuroing gekomen moeten zijn over
vraag, wie in de staatsiekaros
]j. eii W. zullen instappen en wie
zitten in de algemeene Raads-
tligence. Hoe gelukkig dat het va-
jntic is en dus tijd genoeg beschik-
aar blijft voor gezamenlijk overleg,
•ar.t komaan, het wethoudersambt is
ich zoo onaardig niet, dat iedereen
i-ver in de oppositie zou gaan in den
and! ilet ambt geeft een zeker aan-
en en gelegenheid om idealen te
ywezenl ijken.
Dit wat de partijen aangaat, dus
ethische kant. Er is voor d e p e r-
0 n e n. die liet ambt bekleeden, ook
een andere zijde, de. stoffelijke,
ei wethouderschap biedt voor-
die niet gering behoeven
worden geschat. Ik weet wel men
dat niet graag, het wethouder-
:hap moet vooral een ecreambt blij-
:n, maar zoolang ons lichaam stof-
:iijke behoeften lieeft en deze aan
akker, slager en kleermaker be-
lald moeten worden (en hoe be-
Uilil!) is deze materleele kant van de
naestife niet te vcracliten.
Hceveel jaren ben ik nu al niet
iste Raadslid! Welnu, in den loop
tijden heb ik meermalen meege-
laaki. dat er haast geen condidaten
het wethoudersambt schenen te
en toch, wanneer de benoeming
de agenda stond, kwam er altijd
iemand uit de bus en die nam
an 'onder dankbetuiging voor het
1 hem gestelde vertrouwen, de be-
gaarne aan. En zou het dan
u zóo worden, dat iedereen, uit puur
ezier om in de oppositie te gaan, de
mocming afwees, zoodat burgemees-
r Maarschalk met den secretaris
leen verder moest regeeren? Ik heb
niet de iriinsle vrees voor,
De Commissie tot herziening van
wethouders-pensionneering heeft
t ambt, van den stoffelijken kant
keken, nog wel zoo aanlokkelijk
maakt. Krijgt zij haar zin (en dat
zij wel) dan worden voortaan
et aileen de wethouders zelf, maar
hun cventueelc weduwen en wee-
n gepensionneerd. Ik geef toe, dat
igotiouwde wethouders daarvan
geen voordeel hebben!
laar wie vrijgezel is, behoeft dat
iet altijd te blijven. En de mogelijk-
Gid is lang niet uitgesloten, dat hij,
ju liefde verklarende aan de godin
jus harten, haar laatste aarzeling
eet te overwinnen door den liefde-
ijken uitroep: „bedenk wel, beminde
ulnlie, dat je als wethoudersweduwe
erisioen zult genieten!" Doet niet
aak één enkele druppel den cmi
We) is, geachte kiezers, het ambt
spreek nog altijd van den stoffe-
kant) in de laatste jaren zeer
eranderd. Hoe duidelijk staal m
voor den geest, dat een Haar-
wethouder voor zijn bemoet-
honderd gulden per maand
rtving, terwijl er van pensionnee-
ing geen sprake was! Nu Is het sa-
aris twee en een half maal zoo veel
n stelt de Commissie voor, het maxt-
lUim van 't pensioen te verdubbelen
n dus op tweeduizend gulden te
rengeii.
jawiehtig moeten de besprekingen
ijn geweest, die in den boezem der
„werden gehouden,
pensioen, zoo zegt zij, moet niet
o i'C'og wezen, want dan is er kans,
de heeren te gauw bedanken, 't
ook niet te laag wezen, want
blijven ze allicht te lang. Ik
dit een wijsgeerige bpschou-
waaruit tevens blijkt, gelijk ik
dat er ook een aangename
loffelijke kant aan de betrekking
•erhoiiden is.
Maar vraag) ge mij, geachte kie
ner;, wat nu eigenlijk te kort is en
vat te lang[ Jan moet ik daarop tot
mijn spijt het antwoord schuldig
blijven. Daarover laat de Commissie
zich namelijk niet uit. Dat hangt,
denk ik zoo, van de personen af en
ook van u, geachte kiezers, wanneer
uw uitspraak aau de slembus van
dien aard mocht wezen, dat sommige
ethouders een onoverwinnelijken
lust bij zich voelen opkomen, om in
de oppositie te gaan.
Intusschen heb ik al hooren zeggen,
dat cok met de invoering van een
weduwen- en weezenpensioen de
schade, die een wethouder door zijn
afsterven in de samenleving veroor
zaak!, niet geheel en al wordt ver
goed. Heeft niet een rechtgeaard
wethouder allicht een tante, wier
steun en vraagbaak hij is of een oom,
met wten hij geregeld een partijtje
maakt, ofschoon de oude man niet te
best meer ziet en slecht tegen zijn ver
lies kan? Wie vergoedt, vraag ik (en
gij kunt, geachte kiezers, zelf deze
oorbeelden naar hartelust vermeer
deren) wie vergoedt hun het geleden
wetheuderlïjk verlies? Met allen .eer
bied oor het werk van de Cofnmissie
komt het mij toch voor, dat zij dezen
kant van de zaak niet volledig heeft
overzien.
Veel merkwaardiger aan het wet
houders weduwen- en weezenpensioen
is het feit, dat tot nu toe een burge-
meeste niet gepensionneerd wordt.
Wethouders wijden gewoonlijk een
groot deel, het grootste deel van hun
tijd, aar hun particuliere bezigheden
of ondernemingen. Dat kan een bur
gemeester niet doen. Die geeft zijn
persoon en zijn tijd geheel en wan
neer hij. na -tien of twintig jaar af
treedt. laat men hem gaan zonder een
cent pensioen.
Dit L het wonderlijk gevolg van
het verouderd begrip, dat burgemees
ter ziin een soort van eerepost Is.
Bestond er wel burgemeesterspen
sioen. dan was de keus onder solli
citanten grooter het is dus een ge
meentebelang, den burgemeester
„ensioen toe te kennen.
Ik denk alleen, dat het een prettig
onderwerp van nationaal gezeur zou
zijn, om aan de Regeering te laten
weten, dat de pensionneering hóór
taak is. Het Rijk evenwel, niet begee-
rig om er 1200 gepensionneerden bij
te rijgen, zou die stellig op de ge
meenten trachten af te wentelen. En
de gemeenten behooren het te doen,
in hun eigen belang.
Geeft Haarlem's Raad eens het
goede voorbeeld?
De Raad in zijn tegenwoordige sa
menstelling zal nog één, 'hoogstens1
tweemaal vergaderen, namelijk qp 13
en op 27 Augustus. Daarna gaat de
kleinste helft heen, om voor anderen
plauts to makeai. Men zegt, dat de
voormalige Du'itsche keizer op liet
kasteel te Ainerongen' de herinnering
aan ziin vroegere waardigheden be
waart. door zich. wanneer hij de ka
mer binnenkomt, to laten aanikondi-
'sten..; Seine M. ajestat der
K ais© r. Zoo heb ik van een ex-
Raadelid gehoord (niet in Haarlem)
dio on den dag. dat hii anders de
Raadsvergadering ging bijwonen, in
een afgelegen 1 ra mer van zijn huis de
lherm.rfierumg aan dié t iieankcemsten
wakker Meld. Hij zette dan een wan
delstok met een zilveren knop in een
grooten fauteuil. Dat was de burge
meester. Naast hein. aan weerskan
ten. twee koperen gordijnroeden, elk
op een gemakkei ijken stoel van klei
ner afmeting. Dal waren de wethou
ders. Ziin vulpen legde hii op een ta
bouret naast den burgemeester. Dat
was de secretaris. En daartegenover,
in een halven cirkel, zette h>: op der
tig stoelen talhouten. Dat waren de
Raadsleden, in wier midden hij zelf
plaats nam.
Daarna liet hij de vergadering be
ginnen. Met de agenda van de wer
kelijke raadsvergadering voor zich.
vroeg hii 't woord, critieeerde, amen
deerde. stelde moties voor. De burge
meester met ziin zilveren kop trilde
op ziin stoel, want de spreker sloeg
bij de geweldigste passages m zijn re
devoering soms optafel, dat "t dreun
de. Hoe vernietigend kon hü spreken,
wanneer een van de kenoren wethou-
ders tekort schoot Ln de verdediging
van zijn voorstel, hoe daehelder aan
toon en. dat het gemeentebelang
gansch iets anders vorderde dan voor
gesteld werd. Hii liet stemmen en de
vergadering gaf hem altoos gelijk, of-
HET LEVEN' VAN GEOFFREY
GILL,
Detoctlr»
door IVANS.
60)
Je stelde touh voornamelijk uit,
wndat wij vermoeid waren zeïde
k, meenende dat hij zichzelven ver-
vijten maakte.
Juist, Willy! antwoordde mijn
'riend, En dat is ook de reden,
ik mij deze fout niet zwaar
HOOFDSTUK XXV.
Storm op Vöröshegy.
Het was twee uur, toen wij met
extra-trein voor het station te
•solna halt hielden. De eerste, dien
'ij zagen, was inspecteur Fekete.
|y kwam in onzen wagen en aan
'jn gezicht was duidelijk te zien,
at er iets niet in den haak was.
De persoon in kwestie is niet te
Zsolna overgesiapt en ik heb hem
vergeefs m den trein gezocht be
richtte Inj.
G. G. maakte een ongeduldig ge
baar.
Hij moet er geweest zijn zei-
de hij kortaf. Dan zal men .rem
aan het station te Kisfalva hebben
aangehouden.
Uit Kisfalva hebben wij reeds
per telefoon gehoord, dat hij ook daar
niet is aangekomen!
Wij waren nu uilgestegen en G. G.
stampte driftig op den grond.
Ik kan toch niet aannemen, dat
hij in de lucht verdwenen is zeide
hij boos. Onachtzaamheid van uw
mannetjes, inspecteur Fekete! Een
andere verklaring is niet te vinden.
Ik zou niet weten, waarom niet
antwoordde de inspecteur, wat ge
raakt. De man kan aan een vroe
ger slation uitgestegen zijn.
Maar het is hem te doen zoo
spoedig mogelijk, in elk geval vóór
ons, op Vöröshegy te ziin zeide
G. G.
De vraag is, dunkt mij, alleen,
of hij w ist, dat hij vervolgd werd
meende de inspecteur.
Aangenomen, dat hij het «vist
(onmogelijk is liet althans niet, Wil
ly, dat hij ons herkend heeft bij die
gemankeerde botsing van ons rijtuig
met zijn auto!), dan kon hij toch riet
weten, dat wij zoo spoedig per extra-
schoon de oppositie, onder leiding van
dien eeuwigen dwarsdrijver van Stui
teren. cstn buitengewoon knoestig
talhout, hem de overwinning dikwijls
moeililk genoeg maakte. Een glorie
dag was het toen hii den wethouder
van financiën hevig aanviel over zijp
beleid en de koperen gordijnroe, diie
dezen functionaris voorstelde, van den
stoel gleed en rammelend op den
grond terecht kwam.
Dikwijls was tiet zes uur, half ze
ven vóórdat de burgemeester de ver
gadering sloot en het ex-Raftttelid zijn
mede-Raadsleden weer in ligt brand-
stoffenhok terugbracht en den burge
meester "in den paraphiies tan d e r
zette.
Hoe lang dit geduurd zou hebben
en waarmee 't geëindigd zou zijn. is
niet te zeggen. Gelukkig kwam er wat
tusschenbeile. Op zekeren dag had
hij vergeten de deur af te sluiten cn
zoo kon ziin vrouw, afkomende op liet
stemgeluid ferwas dien dag een hod
belangrijke voordracht aan de orde),
vijf minuten lang de vergadering bij
wonen. zonder dat hii het merkte. Als
verstandige vtouw zei ze niets, ging
stilletjes weg en sprak er met een fa
milielid over. die hem overhaalde
een drukke betrekking aan te nemen,
waardoor hij voor Raadevergaderln
gen geen gelegenheid meer had.
Het was tiid: de koudwater-inrich-
tinf gluurde, bij wïize van 6preken.
a, om den hoek.
Met zoo'n „Ersatz" zal geen van de
heengaande Elaarlomsch© Raadsleden
zich inlaten. ïk ben zelfs niet vreemd
aan de gedachte, dat menigeen na een
maand of wat zijn aftreden zal. ge
voelen als een soort van verlichting.
Het mag. geachte kiezers, bijzonder
vereerend wezen, om uw belangen,
dat wil zeggen, die van do gemeente,
te vertegenwoordigen, die eer koet bü
zonder veel tiid.
Naar een bescheiden schatting v.oor
oivJRbara en commissie-vergaderin
gen voor bet onderzoeken van ver
schillende zaken en het lezen van
stukken: gemiddeild eên dag per
w eek.
Wat staat daar tegenover? Weinig
voldoening evndolooze critiek en xljt
gulden Per onmbare zitting
Dze balans Sluit dus mot een nadee
lig saldo.
Dit moogt gij wei eens bedenken,
geachte kiezers, die ons maar kalm
weg met ily stedelijks, belangen be
last en getrouwelijk vergeet, ons wan
neer wij aftreden, onder of zonder uw
toedoen, voor het gedane werk op
de eeDe of andere manier dank te be
tuigen.
Met dit snuifje eindigende, groet ik
U allen zeer en teeken
HET 34STE RAADSLID,
Voor copie comform:
j. a p.
Het is thans duidelijk, dat de nieu
wo revolutie in Hongarije zonder noe
menswaardig bloedvergieten verloo
pen is. Alleen wordt bevestigd. dat de
volksgemachtigde Szamuely den dood
gevonden heeft. Hij moet evenwel de
hand aan zich zelf geslagen hebben,
toen de vlucht hem belet werd.
De vluchteling was in gezelschap
van smokkelaars en had 140.000 kro
nen bij zich.
Beta Kun en de ander© ministers
der gevallen Raden-rageering ziin
toch te Weenen aangekomen. Zij zijn
naar het in tern eeringskamp te Dro-
cend.orf gebracht.
De gedachte is te. Boedapest geop
perd om Bela Kun naar Rusland te
zenden.
De Arheiter Zeitung te Weenen
zegt. dat het Hongaarsche volk zich
opgeducht gevoelt door het einde van
het communistisch© regime dat ten
gevolge van hongersnood en cprrun
tie den genadeslag gekregen heeft.
Op militair gebied wordt Hongarije
zeer benauwd.
De Roemen iérs zijn in de laatste
dagen blijkbaar zonder te vechten,
zoodat 't idee „oorlog" niet meer be
stond! opgerukt tot aan de grens
van de stad Boedapest De bedoeling
is niet de stad binnen te rukken. Wel
werd met de nieuwe Hongaarschc re
geering onderhandeld.
Betreffende de inkwartiering van
de opgerukte Roemeensche troepen
werd overeengekomen, dat de Hon-
gaarsche regeoring niet op grond van
een bezetting, maar op grond van het
gastrecht, twee aan den ingang der
stad gelegen cavalerie-kazernes aan
trein komen zouden; hij kon ons
hoogstens met den volgenden tiein
wachten.
Reden te meer, om vóór Zsolna,
b.v. te Puncho, uit te stijgen! Hij
had dan nog tijd genoeg om met een
auto Vöröshegy te bereiken vóór u.
En ontliep alle kwade kansen
hier en te KisfaJva! zeide G .G.,
zich voor het hoofd slaandg. De slim
me vos heeft vermoed, dat wij tele-
gTafeeren zouden!
Een oogenbhk bleef het stil. Toen
vervolgde de detective:
Er is geen tijd, om mij zclven
verwijten te doen! Gelukkig maar,
want die zouden niet malsch zijn!
ls er van Puucho uit een andere weg
naar Vöröshegy dan over Zsolna en
Kisfalva?
Neon! Als hij per auto gaat,
moet hij den grooten weg vofgen.
Maarals hij dadelijk van Pun
cho vertrokken is, lean hij nu reeds
bijna-te Kisfalva zijn!
Wel vc-rduivelci! En wij staan
hier te praten! ln een oogwenk
zaten G. G. en ik weer in onzen trein.
Enkele sncllo afscheidswoorden tot
inspecteur Feketo en wij vervolgden
onze reis.
Mijn vriend was bleek en stil ge
worden. Hij schudde herhaaldelijk
het hoofd en het was duidelijk te zien,
hoe zeer het hem hinderde, dat hij
zich aldus om den tuin had laten
de Roemecnscho troepen ter beschik
king zou sieüen.
'L'och wel eigenaardige gasten!
De opperbevelhebber der Roemeen
sche troepen heeft een proclamatie
aan de bevolking van Boedapest ge
richt om de Roemeensche troepen
met als vijanden maar als gasten te
beschouwen.
't Zal dus op militair gebied we'
op ean accoerdje tusschen Roemenië
en Hongarije gegooid worden, 't Zal
den Hongaren evenwel eenige veeren
kosten, want de Roetnenière zulhn
wei munt uJt 't geval slaan.
Er is reeds een Roemeensche w&
penstilstandscommissie naar Boeda
;iest vertrokken om officieel met de
Hongaren te onderhandelen.
Maar do Hongaren, althans de af
getreden Hongaarsche regeering, had
nog meer vijanden.
Ook de Tsjecho-Slowaaksche troe
pen hebben de demarcatie-lijn over
schreden en staan op 40 K.M. van
de hoofdstad.
Ook ruet hen zal de nfèuwe regee
ring t cp een accoordje moeten
gooien.
Bovendien bevindt de Hongaarsche
tegen-regeering van Szegedin zich
te Szegled op 100 K.M. afstand van
Boedapest.
't Is nog niet duidelijk geworden
hoe deze tcgenregeering, die Bela
Kun bestreed, staat tegen 't nieuwe
Hongaarsche ministerie. De nieuwe
ministers moeten reeds geweigerd
hebben met Szegedin te onderaan
delen.
De Opperste Raad der Entente heeft
besiolen eerst de daden der nieuwe
ïJonKaarsche repeerine af te wachten
alvorens ziin houdinp vast te stellen.
Men wil in Pariis dus eerst de kat
uit den boom kijkenl
Aan 't verlangen der Entente om in
Hongarije een coalitie-ministerie te
vormen wordt voldaan. In 't socia
listische ministerie zullen een drietal
burgerlijke ministers worden opge
nomen.
De vroegere kieswet van Karolyi
wordt weer toegepast.
Dan kan spoedig een Nationale Ver
gadering bijeen geroepen worden.
De nieuwe regeering doet alles om
't normale leven te herstellen. O.a.
is bevolen, dat de winkels weer ge
opend moeien worden.
Prins Heinricli vaai Pruisen heeft
wederom een open brief aan den Ko
ning van Engeland inzake uitlevering
van den ex-keizer gepubliceerd, daar
zijn eerste schrijven onbeantwoord
bleef. In dezen nieuwen brief heet het
o.a.: Daar dc stemmen van de Entente
pere betreffende de uitlevering van
Keizer Wilhelm II niefc verstommen
richt ik den volgenden open brief in
sluiting aan mij tot nu toe onbeant-
antwoord gebleven schrijven v. 7 Juni
tot Uwe Majesteit, en doe nogmaals
een beroep op het rechtsgevoel van
Uwe Majesteit. Zoo Uwe Majesteit
cn nare verantwoordelijke raadgevers
zich werkelijk wat de oorzaken van en
de schuld aan den wereldoorlog be
treft nog in het duister bevinden, ver
zoek ik hen te bedenken, dat de voor
handen documenten, alsmede de fei
ten duidelijk uitwijzen, dat het alleen
do Engclsche regeering was, die deze
wereldoorlog jarenlang voorbereidde
om Duifcschland als een lastige concur
rent uit (e schakelen, zooda.t ook de
ze regeering alle sohuld voor het uit
breken van den oorlog en de gevol
gen er van draagt. Ik wil in dit ver
bond nog herinneren aan de ontmoe
ting van Uwe Majesteit en Sasonof in
September 1912 en aan de toen door
Uwe Majesteit afgelegde verklaring
óver liet lot, dat de Duitsche handels-
en ooriogsmarino toegedacht werd.
Is Engeland derhalve de hoofdschul
dige, toch zijn ook al die naties mede-
pliohtg, die zich met Engeland verbon
den ebben. Wanneer men meent de
waarheid omtrent de ooi-zaken van
den oorlog dichter op liet spoor te
komen door de uitlevering van een
vorst, 'ik deel deze ineeniug niet
dan moeten ook zij voor den rechter
gedagvaard worden, die in de eerste
plaats schuldig zijn, dus de leidende
staatslieden der Britsche regeering,
alsmede die van de met Engeland
verbonden staten.
De prins zou een gerechtshof wen-
schen, dat samengesteld is uit mannen
uit neutrale staten en dat zetelt te Ma
drid, dc hoofdstad van het land, het
welk 'n rechtvaardig denkenden souve
rein beeit, die steeds de neutraliteit
met de grootste nauwgezetheid heeft
gewaarborgd.
De prms schildert vervolgens, hoe
Duitscliland niet door de wapenen
der Entente, maar door der honger-
blokkade, dit humane werktuig der
Engelsche krijgskunde, bedwongen en
weerloos aan de wraak en de hebzucht
van zijn onmeedoogende tegenstanders
overgeleverd werd. Duitschiand is
zwaar getroffen, maar niet dood. De
Duitache geest, die voor het oogen-
biik verduisterd schijnt, left voort en
zal eem rekenschap van zijn vijanden
Gichen. Daarom verzoek ik. eindigt de
Prins, Uwe Majesteit ter elfder ure
nogmaals en niet in het minst in haar
eigen belang, van een verhoor van Zij
ne Majesteit Keizer Wilhelm II af te
leiden. Muar zijn gedachten namen
weldra een anderen loop, zooals mij
bleek uit de enkele woorden, die hij
zich nu en dan ontvallen liet.
„Een wedloop op leven en doödl"
Als wij verliezen, is Graaf Csadi-
nyi 'n verloren man! Mijn schuld
zou het zijn! Ik word oud en suf...
Deze en dergelijke uitroepen toonden
voldoende, wat er bij hem omging.
Nog zelden had ik mijn, in de groot
ste gevaren zoo kalmen vriend, zóó
geagiteerd gezien. Trouwens, deze
wedloop had iets opwindends en ik
moet bekennen, dut ik nauwelijks
durfde dehken aan de mogelijkheid,
•dat wij te laat op Vöröshegy zouden
komen. Maar werd die mogelijkheid
niet grooter en grooter Was zij
niet reeds een waarschijnlijkheid ge
worden
Als brigadier Kemény cn de
Graaf de telegrammen maar omvan
gen hebben! zeide ik. Dan kan
alles nog terecht komen!
Natuurlijk! zeide de detective
cn verzonk opnieuw in gedachten.
Kisfalva! - Wij vlogen het perron
op en naar het telegraafkantoor.
Daar vonden we den ouden telegra
fist, dien ik enkele nachten van te
voren uit zijn bed had laten opldop-
pen.
Zijn onze dringende telegram
men naar Vorushegy bezorgd?
vroeg- G. G. driftig.
zien, of haren volgens den grondwet
ge oorloofden invloed te^en dergel. ke
stioomingen san te wenaen."
Zou de Duitache Prins inderdaad
denken dat een schrijven in dezen
geest, succes heeft? 't: Tegendeel zal 't
eerder uitwerken!
Berliner Tageblatt merkt op:
ilet schrijven zoo onhandig rno-
gc-:ijk. leder verstandig mensch zal
begrijpen, dat de konmg na dezen
brief niet meer in de gelegenheid zal
zijn, iet© voor keizer Wilhelm te doen.
Het internatiööaie socialistische
consres. dat te Lusern bijeengekomen
is. werd geopend door Arthur Hen-
dereon. die ln zijn toesnraak o-a. zei-
Je: ..Het is de olicht der arbeiders
leiders d© ïegeeringen over de groc:e
politieke en economische crisis in tc-
licliten en haar te bewaren voor wal
dreigt. Voordat nog de winter voor
bij is. zou een (uitzettende uitbar
sting van woede en wanhoop de vol
ken van Europa kunnsn aangrijpen
en zou het overblijfsel der beschaving
in den algemeenen wereldbrand ge
bed vernietigd kunnen worden. De
mcnschheid heeft een trap beroikt,
waarop de opbouw van algemeen
rnenschelijk, en niet meer van baat
zuchtig of nationaal standpunt gere
geld kan worden" Henderson ver
gaarde. dat de voornaamste bepaiin
gen in fcst vredesverdrag onmiddel
lijk een grondige herziening Yer
eiechen. „De eersve stap Tan den vol
kenbond die op het oogenblik
niet veel meer is dan het werktuig
van een zegevierende coalitie, moet er
op gericht ziin. den bond wericeüik
tot een vertegenwoordiging van alle
volken ter wereld te maken, hetgeen
slechts mogeliilt is door het toelaten
van alle staten"
Verspreid nieuwe
DE OORLOGSBUIT. Uit- Parijs
wordt geseind: De kwestie van de
vcrdeeling van het op den vijand
buitgemaakte oorlogsmateriaal onder
de geallieerden, die naar de militai
re deskundigen verwezen was, is ge
regeld. Er is besloten dat geen regee
ring dit zal mogen verkoopen.
IN CHICAGO. De trams taking is
opgeheven, de beambten namen met
de aangeboden loonsverhooging ge
noegen.
HINDENBURG EN LUDENDORFF
Hindenburg liet de volgende pro
clamatie beleend maken: „De aanval
len op mijn vroegeren medewerker
nemen steeds in aantal toe. Zonder
in nadere bijzonderheden te willen
treden over het onbillijke van deze
aanvallen, leg Ik er alleen den na
druk op, dat voor alle besluiten van
het legerbestuur ik alleen de volle
verantwoordelijkheid draag. Gene
raal Ludendorff heeft steeds in over
eenstemming met mij gehandeld. Wie
generaal Ludendorff treft, treft mij".
DE VOLKERENBOND. De
Spaansche Senaat heeft de toetreding
van Spanje tot den Volkerenbonu
goedgekeurd.
EGYPTE. Een Egyptische dele
gatie ijvert te Parijs voor de zelf
standigheid van Egypte.
CLEMENCEAU wordt genoemd als
eventueels opvolger van Poincaré als
president der Fransche Republiek.
RELLETJES TE LIVERPOOL.
Te Liverpool staken nog 600 po
li üe-agen ten. Er zün nu wel militai
ren voor de orde-bewaking aangeko
men. raaar toch zijn relletjes voorge
vallen. O.a. ziin eenige winkels door
plunderaars leeggehaald. Ook
staken te LLverj-ooi niog 600 alrbei-
ders. Te Birmingham staken 500 po
litic-agenten.
DE POLITIEST A KTNG TE LON
DEN is vrijwel verloopen. De 1000
stakende agenten worden door ande
ren vervangen. 600 spoorwegarbei
ders hebben uit sympathie voor de
stakende agenten ook het werk neer
gelegd.
IN ZWITSERLAND wordt de al
gemeene stakingsbeweging tegen de
duurte voortgezet.De heweging breidt
vicli uit. De orde is niet meer ver
stoord. In Zurich -n Basel zijn groot e
troepenmachten ceconsigneerd.
ALGEMEENE SCHAAKBOND.
De algemeene vergadering van bo
venvermelden bond heeft Zondag in
het Brongebouw te Haarlem plaats
gehad, onder voorzitterschap van
dr. J. J. R. Moquette, die allen wei-
kom heette en hoopte, dat de te ne
men besluiten zouden bijdragen tot
den bloei van den bond. Na voorle-
Dc man hief de beide handen om
hoog en bracht ze aan het hoofd, als
of liij vreesde, dat dit op den vloer
vallen zou.
Wat 'n dag, wat 'n dag! zei
de hij. Nagysógos ur&im 1), wat 'n
dag! Drie ciingende telegrammen cp
één morgen voor Vöröshegy 70<j
iets is nog nooit vertoond; Er gaat
hier zoo weinig om, nagysagos uraim
en nu op eens deze overweldigende
drukte!
Drie telegrammen? vroeg G.
G. Het waren er toch maar twee?
Neen, genadige Heer, het va
ren er drie. Ilet eerste, dat aan Graaf
Csadanyi geadresseerd was, kwam
vanochtend om 'n uur of acht. Dm
negen uur had ik den bode al opge
scharreld. Die toog ermee op w?g
naar Vöröshegy. Maar hij was nau
welijks weg, toen er twee andere te
legrammen kwamen, één voor den
Graaf, het andere voor Brigadirr
Kemény, die ook nog op Vöröshegy
schijnt te zijn. De bode was niet
meer in te halen. U begrijpt mijn
verlegenheid: meer personeel hebben
we niet in dit kleine gat. En. als onze
laaie eenmaal op het pad is, duurt
iu-i wel eens 'n heelen tijd, voordat
hij terugkomt! Ik begreep, dat,
omdat ik den bode kende!
G. G. danste nu van opgewond en-
1) Hooggeboren heeren.
zing uer notulen, van het jaarver
slag, van de rekening en verantwoor.
ding van den penningmeester, ver
slag van do financiëele commissie
(1919), werden tot deze laatste func
tie s-öor het jaar 1920 benoemd de
heeren v. d. Kolk (Ro* erdora) cu
d'Aumerie (Den Haag), terwijl een
paar pl.v leden werden uitgenoodigd
zich daarvoor beschikbaar te stclk-n.
De door de heeren Mr. J. J. Belin-
fante c.s. ingezonden voorstellen wer
den, na eindelooze discussie, aange
nomen, nadat eon motie van de hee
ren Te Koteté c.s. was aangenomen,
luidende „persoonlijke leden, geen
ltd van een club, hebben geen stem".
Het gevolg van de aanneming van
deze motie was. dat het bestuur en
bloc aftrad. Het nieuwe basluur Is
als volgt samengesteld .Mr. Joh.
Belinfante (Den Haag), voorzitter
W. A. T. Schelfhout (Amsterdam),
vice-vooreitter Joh. Nieuwjaar (Haar
lem), secretaris Wildeboer, 2e-secre-
taris J. G. Hartogensis (Den Haag],
penningmeester A. H. van Blijden-
stein (Rotterdam), 6e bestuurslid.
Tot hoofd-redacteur van hot tijd
schrift van den bond werd, in plaats
van den heer J. J. Speet, te Breda, be
noemd de heer P. v. 't Wr. tc Am
sterdam.
De volgende algemeene vergadering
en groote bondswedstrijden zullen
plaats hebben te 's-Gravc-nhage.
Dubbels moordaaaslag te
Deventer.
E9n washfvr v«fmoord"
In den nacht, van Zondag op Maan
dag te half twee surveilleerden de
wachtmeester der marechaussee Van
Oosten en de marechaussee Have re in
den omtrek van de Leeuwenbrug,
toen twee personen in vollen ren op
de fiets sender licht kwamen aanrij
den. Op het geroep der marechaussees:
„Halt, politie, afstappenvermin
derden zij hun vaart, om op den hoek
van de brug af te stappen.
Een van hen wierp zijn hoed en rug
zak 3f en loste, zonder verder een
woord te zeggen, drie schoten op'den
marechaussee Havers, die in het been
getroffen werd. Intusschen had de an
der eveneens een drietal schoten op
den wachtmeester Van Oosten gelost
die getroffen werd é£n keer in de lin
kerborst, juist onder het hart-, éénmaal
in de rechterborst en één keer in de
hand. Zijn toestand ia hopeloos.
Blijkbaar heeft de marechaussee
Havers den anderen dader ook gewond
aangezien gebleken is, dat hij niet
ln staat was op zijn eigen fiets te ont
vluchten. Zij gingen althans, met hun
tweeën rijdende op één fiets, langs
den Buitensingel er vandoor.
Het onderzoek der politie begon nog
's nachts. In een zevental auto's wer
den in alle richtingen nasporingen
begonnen. Gebleken is, dat de daders
Maandagmorgen; waarschijnlijk op
weg naar de grens, in de vroegte
Holten zijn gepasseerd, terwijl het
voorloopig onderzoek waarschijnlijk
maakt, dat een der daders een uit het
kamp van Oldebroek ontvluchte ge-
interneerde Russische sergeant is, ge
naamd Sotkow.
Het spoor der daders wordt gevolgd;
men tracht hen aan de grens den weg
af te snijden.
AMBTENARENSALARISSEN.
In een conferentie van den minister
van Financiën met vertegenwoordi
gers van Bonden van rijksambtena--
ren en personeel heeft de minister
medegedeeld:
De regeering is voornemens c-en
wetsontwerp in te dienen, strekken
de cm op 1 October a-s. aan alle rijks
ambtenaren gehuwd en ongehuwd,
welke minder inkomen hebben dan
f 10.000, als tegemoetkoming in den
achtei'stand, te kunnen uitbetalen 1
maand salaris over de op 1 October
geldende tractementen tot f 2400 plus
een halve maand salaris over bet
meerdere met een minmum van f 100.
Het tijdelijk personeel, dat geduren
de drie aan dien datum voorafgaan
de maanden in dienst was en in dit
tijdvak 400 of meer diensturen ver
richtte. valt o"' ""der deze bepalin-
V OEDSELCOMM1SS1E ONTBON
DEN. Reuter seint uit Londen
Naar aanleiding van het eindigen der
blokkade is besloten, de voedselcom-
missie der geallieerden te Rotterdam
te ontbinden.
EEN ERNSTIG ONGELUK. Uit
St. Oedcnrode wordt gemeld: Zondag
morgen kwam het rijtuig, waarmee
mej. Van den B. en haar zoon uit
de kerk terugkeerden, in botsing met
een kar en sloeg voorover. De vrouw
werd ernstig gekwetst. Haar zoon is
na eenige uren overleden.
DE „RIJNLAND" TERUGGE
KEERD. Het destijds door de Ver
eer. igde Staten opgevorderde stooni-
neid cn ik geloof, dat ik meer.ansie!
Die twee telegrammen zijn dus
nog hierZijn stem klonk
schel, zoodat de oude Li grtfü! er
van schrikte
Kalm, genadige Heer, kalm!
suste deze. Ze zouden tog hier
zijn want wie in vredesnaam, had
ze moeten wegbrengen? wanneer
ons niet een gelukkig toeval te hulp
was gekomen. Ja, ja, heeren, ik zeg
maar altijd: wie z'n ziel in lijdzaam
heid bezit, woidt altijd c-p 2'n tijd ge
holpen.
't Is maar. vat je op z'n tijd
noemt' Mijn vriend ging vlak vóór
den telegrafist staan. Hoor eens,
ov de heer, nu als 'tu blieft geen ver
deren omhaal van woorden! Voor
den dag met de waarheid, één, twee,
drie! en hij gaf een vuistslag op
de tafel, waarop de telegraaftoestel
len stonden.
De oude man dacht waarschijnlijk,
dat hij met "n halven gek te doen
had; maar hij kwam op voor zijn
gekwetste waardigheid.
Genadig© Heer begon hij,
zelfs in zijn onmiskenbare kwaadheid
nog hoffelijk, ik verzoek u in het
oog te houden, dat u tegenover een
Staatsambtenaar staat. De Hongaar
sche Staat heeft wetten, om zijn amb
tenaren te beschermen tegen ruw ge
wold- Wanneer een vreemdeling.
(Wordt vervolgd.!
