Folies-Bergère
Binnenland
Brieven nit de Hofstad.
CCCCLXX
I en wij ui onzen vorigen brief
fcbnige veLcurtenisaen uit de oude aoos
o:i -:den wij toe, dat wij ter
mek dien goeden ouden
t !j<i een» iets zouden vertellen van den
goeden ntnORD tijd. Wij verkeeren al
ley behalve in adoratie voorgemeenie-
lijk beheer van bedrijven. Bijna altijd
is het de duurste en de slechtste vorm
van bi-heer. slecht is het meestal ai
hierom, omdat het rich niet of veel
to langzaam aanpast bij gewijzigde
tijdsomstandigheden en bij de nieuwe
re ideeën èn op technisch èn op ad
ministratief gebied, De wijze waarop
Sn Den Haag de gemeente-reinigings
dienst werk: zou ns waarlijk tot an
dere gedachten kunnen brengen Het
schijnt waarlijk mogelijk te zijn, een
gemeentelijk bedrijf goed. zeer goed
celt's te exploitccrcn, want dit staat
vast. deze dienst 13 boven alle iof ver
heven. leder die Den Haag bezoekt en
bijv. pas uit Rotterdam of Amsterdam
komt, wordt onmiddel!t:k getroffen
door de groote zindelijkheid die hier
op de straat heerscht. Nu moeten wij
ter vergoelijking van die beide groote
steden aanstonds dit opmerken, dat
den Haag in zeer gunstige omstandig
heden verkeert. Rotterdam en Am
sterdam staan op een moerasbodem.
Een zware regenbui is in staat een
J>a> bestraten weg tot een hobbeligen
k rui weg te maken. De klei vermengt
zich met het water tot modder, deze
wel: op tusschen -de steenen, een vle
ze vettige laag drijft boven en oe
keilen of klinkers zakken weg. We! Is
getracht door flink op te hoogen met
zand een bovenlaag te vormen, maar
onder invloed van het water zeeft net
tand door de kleilaag en het eind is,
dm de pap wat dunner wordt.
Den Haag staat voor het overgroote
deel op zand; «en voornaam gedeelte
ligt 111 de duinen en zoo diep kan
nier. gegraven worden of het blijft
zand. /and en water leveren precies
tegenovergestelde van klei en water.
Wordt deze combinatie pap-vormig,
de eerste wordt er juist harder op. In
Rotterdam tracht men de klinkers
stevig aan te stampen, zoodal ze
klem-duiten, in den Haag wascht men
ze rnet zond en water vast.
Maar afgezien van deze gunstige om
standigheden zou Den Haag toen
Cv.. 11 goed smerig zijn indien de reini
gingsdienst, niet perfect was. Jaarlüks
worden niet minder dan 161 duizend
kubieke meters vuil verzameld. Wan
neer bet, Plein in Den Haag, dat juist
èen hectare groot is, als vuilnisvat
geruikt werd, dan zou deze hoeveel
heid boven het dak van ,.de Witte"
uit slaken.
Voor het organiseeren van een der-
gpl ijken dienst is heel wat personeel
noodig. Met de invoering van den
achturen dag zal het aantal werklie
den stijgen tot zevenhonderd.
Natuurlijk heeft de automobiel ir
dit. bedrijf haar intrede gedaan. Vier
enorme autovuilniswagens zijn i dienst
terwijl er verschillende autoveegma-
chines en dito sproeiwagens bestaan.
Aan groot materieel is een aantal
van 250 wagens van allerlei soort en
strekking noodig, terwijl daarnaast
een gelijk getal stuks klein mate
riaal aanwezig is.
Wanneer we nu nog meedeelen, dat
'deze dienst tweehonderd paarden noo
dig heeft, valt wel een denkbeeld ie
Vormen omtrent de grootte van dit
bedrijf.
Verkeert dat bedrijf in gunstige
on is tan digibeden, loch heeft Den Haag
ook geboft in ander opzicht, n.I. met
zijn directeur. Het zou niet te ver
wonderen zijn, indien hier of daar
eens aan het hoofd van een reinigings
dienst een oud-officier of een advo
caat stond. Het. lijkt immers eenvou
dig: je mannetjes halen het vuil op,
je opzichters kijken en een paar des
kundigen zorgen voor de wijze van
.verwerking. Het 13 eohter het geiheim
van den Haagschen dienst, dat deze
èen directeur heeft, die niet alleen a's
leider een uiterst bekwame kracht is
en als organisator voortreffelijke kwa
liteiten heeft, doch die een talentvol
deskundige is. Met zoo'n hoofd moet
natuurlijk een dienst tot perfectie
worden gebracht. Naast al zijn capa
citeiten heeft hij deze groote deugt,
"dat hij in geen enkel opzicht een amb
tenaar is. Misschien schuilt daarin
wel het geheim van zijn zaak. Hij
heeft 01e frischheid, die voortvarend
heid. dat enthousiasme van een ech
ten zakenman, die leeft 111 zijn ar
beid, die met zijn gedachten bij zijn
zaak-opstaat en er mee naar bed gaat.
Voor een dienst als dezen is dat on
misbaar. De techniek gaat met den
dag vooruit; de hygiënische oischea
.worden sic-êds strenger, het arbeids
veld breidt zich gestadig uit. Indien
de directeur niet onmiddellijk op de
hoogte is, zakt het bedrijf of komt
hei in dien vprschrikkeüjken s.eur-
gang, die noodlottig 13 voor iedere
r. tak. De heer de Groot behoort tot die
zeldzame gro-y van geboren leiders
$11 organisators.
I11 hein schuilt het geheim van den
dienst.
Beii ilve den reinigingsdienst heeft,
hij ook onder zijn beheer den ontsmet-
Jh 1918 werden 2263 ge
vallen van besmettelijke ziekten "aan
gegeven. waarin ontsmetting moest
plaats hebben. Bovendien werden nog
366 ontsmettingen verricht, die feite
lijk buiten de wet vallen. Tot de ont
smetting worden alle woningen en
lijfgoederen gebracht. Naast dit alles
hadden 235-t cnlsmettingen van goe
deren uit ziekenhuizen plaats.
Verleden jaar werd bij den reini
gingsdienst ook ondergebracht, de
schoonmaakdienst van de gemeente
scholen. waarbij nu reeds 250 perso
nen werkzaam zijn.
Uit deze opsommingen moge blij
ken dat den Haag op hygiënisch ge
bied bijzonder goed is ingericht. Het
zal nu niet meer noodig zijn dat de
boeren van Loosduinen en Wassenaar
worden opgecommandeerd om
llaagsche vuil weg te halen en het zal
nu niet meer noodig zijn da: de klok
van den Haagschen toren geluid wordt
om de bewoners er op opmerkzaam
te maken, dat zij hun straatje moeten
schoon maken.
Wanneer dan ook de residentie
stertecijfer betreft-, bovenaan staat,
is het alleszins redeiijk een deel van
de eer daarvoor toe te kennen aan oen
gemeentelijken-reinigingsdienst.
We eindigen zooals wij begonnen
als gemeentebedrijven zóó georgani
seerd waren en zóó konden werken
als dit bedrijf, we zouden er vrede
mee hebben. Of dat mogelijk zou zijn
voor andere bedrijven, weten we niet,
maar dat in de eerste plaaU a.les ai-
liangt van den leider van het bedrijf,
dat is wel zeker.
Den Haag is een schoone stad,
schoon stellig in den zin van rein van
s' raten.
HAGENAAR.
INGEZONDEN MEDEDEELLNGEN
a 60 Cts. per regel.
Warrooesstraat 139, A.nsisrdam
Zaterdag 6 Sept. 'i9, 8V, uur
Geheel nieuw Program
Het avontuur vau
Mies Milverton.
(Uit hei Engelsch.)
Wanneer een -de rijster van
kerca leeftijd ha_r verjaardag viert,
maakt zij voor dezen feestdag in den
regel niet veel reclame. De buitenge
woon nieuwsgierigen zouden vragen
stellen, die, terwille van de waarheid,
het beste onbeantwoord zouden blijven.
Toen dus miss Milverion's geboortedag
d. ar was. wist zelfs Hannah, haar meid,
r.r niets van. De postbode Kracht wel is
waar een pakje, wat eenigszins ecu ge
beurtenis in hun onbewogen bestaan
uitmaakte, maar miss Milverton n
het vlug mee naar haar slaapkamer
gaf haar gedienstige geen gelegenheid
het als het cadeau ie herkennen. En
toch was het een presentje en wel van
haar r. eest geliefde nichtje met een
aangehecht briefje „Lieve Tante
draag x-. vannacht en iederen nacht den
geliecleu winter." Miss Milverton's
oogen schitterden en haar hart gloeide,
want, rietjes in vloeipapier gevouwen,
lag een paar matblauwe slaapsokken
zacht en wollig, met blauwzijden lin-
,Het lieve kind," zei miss Milver
ton tOi zichzelf, „zij herinnerde zich,
dat ik last van k le voeten heb,
zij keek naar de slaapsokken en legde
ze op de tafel bij het raam, weinig be
vroedende dat zij de oorzaak zouden
zijn van de ramp uie den geregelden
gang van baar leven zou veranderen.
■as het toevallig de dag voor de
schoonmaak v-n miss Milv
slaapkamer en er woei een stevige
bries. Miss Milverton hielp haar treid
bij het schoonmaken en terwijl zij het
kleedje op de tafel voor het raai
klopte, gebeurde het eerste deel
strophe. Op da :n of andere
manier was een van de sokken aan het
kleedje blijven hangen en toen miss
Milverton het krachtig schudde, zag zij
tot haar ontzetting de blauwe sok de
lucht in vliegen, een oogenblik
een windvlaag e. ten slo. j i
allige zwenking over de heg den
tuin van den buurman viiegen.
Als het nu een gewone buurman was
geweest en een g-. one tuin, zou hel
niet gehinderd hebben, zij zou haar
gendom gemakkelijk hebben teiugge-
im.ai ..u -... idi reen van bei
den. Het was een groote, ordelooze tuin
rondom een groot onverzorgd huis, be-
die er een paar bedienden op nahield,
die werd beschouwd als een vrou
wenhater door de dames in de buurt en
boeman door de kinderen, die de
Zondagsschool bezochten, waarvan miss
Milverton de directrice was. Hoe kon
den naar zijn huis gaan en vragen om
de teruggave van zulk een bij uitstek
ig by ce gedachte en als de verlegen
niss Milverton bloosde, zag zij er weer
aam en kon, door zich uit te rekken.
ïen, dat een klein blauw voorwerp half
erborgen hing tusschen dc bladen vau
een kleine sering; Maar kijken en vci-
zij voort mei stof afnemen 1 tobde ei
over, tot zij er bleek en slecht begon
uit te zien. Er was geen kans op, Han
nah met een boodschap te sturen, want
zij wist dat haar meid dit zou weigc-
ten, en zij wilde niet hei risico loopen,
haar voor dienstweigering te
ontslaan. Want Hannah had eens
vriendschapsonderhandelingen geopend
met den tuinman over de schutting en
was toen zoo onbeleefd behandeld, dat
zij verklaard had. verder niets meer met
hen te doen te willen hebben.
middagpost een bedankbriefje aan haar
nichtje en zei „Ik zal ze vannacht
iederen nacht dragen en dankbaar zijn
voor het genot, dal zij mij vcrschaf-
fe j," want zij had een ingeving gekre
gen. Tegen den muur van den bccman
kon zij een hoop mul zand zi
trap opstelde aan baar zijde van den
muur, wat kon haar dan beletten tegen
bet invallen van de duisternis, kaar
schat zelf terug te halen, onder dat
-mand net rkte? .ui.-s Milvcnon was
L—g en gespierd o in haar j~ugd was
zij de rakker van haar school geweest.
De duisternis viel er daarmee de"
blinden voor de weinige verlichte veu-
-r.'s hr.it '..w, nocAcl het snel lckp-
te. vastberaden cn iet frit, dat het toe
vallig Hannah's uitgaansavond was,
ir te de zaak veel eenvoudiger. Zij
zuchtte opgelucht, toen de deur achter
h.ar meid dichtviel liep .middel-
het pad van haar beschaduwde kleine
•uintje cu zette Jiaar io:, :n d;.i deel vat
den muur, aan welks andere zijde de
zandhoop lag. De trap wilde in den
weeken bodem niet stevig staan en zij
vermorzelde een bed viooltjes, dat ge
durende den gcheelen zomer haar trots
had uitgemaakt. Maar, op dc lippen
bijtend.- en hijgende van de ongewone
inspanning kreeg zij tenslotte al!
in orde en klom naar boven. Dc tuin
van den boeman lag daar geheimzinnig
beneden haar en een oogenblik ontzonk
haar c moed toen stapte zij over den
muur cji den zanuboop en zonder
oogenblik om te kijken, liep zij den
li dc-or. De ber uste sering der
tig meter weg, zij liep er door dc scha
duw heen en begon haastig usschcn
de bladeren naar haar verloren bezit
;jeken, toen plotseling een zwaï nand
op haai schouder neerkwam en rij me.
ruw geweld weggetrokken werd. .Mis;
Milverton gaf een schreeuw van ontzc
ting ei. viel bijna flauw van schrik
maar de groote, sterke hand belette
dit, draaide haar ond alsof zij cc
kiein kstje vv..s, u.. ij haar belager i."
lu-t gezicht keek en toen zag zi., da'
het dc tuinman was en niet dc boeman
-if, in wiens handen zij was geve
ïen en wiens lantaarn haar in het ge
zicht scheen.
„Dus jij bent hei, die iederen avond
onze viuchten komt stelen, hè?" riep
hij ruw. „Ik /ei al legcu den baas dat
het te' h dig ;urde voor
gen, maar ik vermoedde niet cat het
een vrouwspersoon vau middelbaren
leeftijd zou zijn, die thuis behoorde
wezen, om de sokken van haar man ti
stojjpen. Je Lent een prachtstuk.
.Hoe durf je," stotterde miss Mil
verton, terwijl zij zich aan den ijzerec
;p trachtte te ontworstelen. „Laat
mij direct los."
Hij - -aar peinzend aan.
.,ik zal je bij meneer breng-n,
hij. „dal zal ik me', je doen."
Miss Milverton verstijfde bijna
schrik.
„Dat is belachelijk," zei ze, met een,
hooge, zenuwachtige slem. „Ik ben as
ie, die hiernaast woont. Is he
"üjniyk, d^t ik hier peren zou komen
stelen r"
.Waarschijnlijk of niet," antwoordde
hij, „ik heb je op heeterdaad betrapt,
dal kan niet ontkend worden. Wil je
meegaan, of moet ik je dra
gen?"
Het voorstel alleen bezorgdt
Milverton zulk een angst, dat zij ge
hoorzaam naast hem meeliep naar de
open deur aan de achterzijde va., het
huis, waar zij zonder mededoggen in
een donker kamertje werd geduwd en
opgesloten. Zij leunde tegen deu muur
;n trachtte het verschrikkelijke van den
toestand te beseffen, uil zij, eer
trouwde dame niet kleine maar voldoen
de middelen, de dochtet vau ee.. ad
caat, ei i armenbezoekstcr, cn directri-
de Zondagsschool, zou worden
opgesloten, onder dc beschut Jiging
aa diefsia! van vruchten uit den tuin
an haai buurman! Het geluid van
teamen in de aang azend.; kamer
maak'o een einde aan deze overpeinzin
gen.
„Ik heb den dief. meneer!" ei de
stem van den tuinman.
„Welke dief?" kwam het antwoord.
„De dief, die onze peren steelt."
..Ja, werkelijk?" zei de andere stem
et belangstelling, „waar heb je heul
gest-.pi?"
„Het is gec-n hem, maar een haar,"
de tuinman. ..en zu is in c'.e keu
ken zal ik haa. hier brengen, me-
eer?"
„Een yrouw!" zei de stem verbaasd,
sjonge, sjonge! Ja ik zal haar moe-
.1 zien en stuur dan den knecht ot>
e portie."
Miss Milveit'-'h u op don grond ge
zakt I'm. al i i't.-.e genoeg voor
waie gewéést, 'cld»", de nauwe
muren vm, jU:- jj-vangems haai ovc»-
cind. h. dfjv ging open en de tu*n-
«Sn vjoeg haar kortaf, hem tc volgcu.
De kamer, waarin zij zich bevond,,
was hoog, goed verlicht, met boeken
gevuld cn si-iudc bij den haard was de
boeman zelf, ecu lang, grijsharig min,
met heldere, diepliggende oogen onder
zware wen' brauwen. Hij fronste v. r-
baasd bet voorhoofd, want daar, lan --
zaam op hem toeloopendc, met doods
bleek gelaat en gekleed in het bekende
grijze costuum, was de dame, wier werk
haar aardige tuintje hij vaak van zijn
venster had bekeken cn bewonderd.
„Oh, stuur als het u belieft niet om
de politic," riep zij uit. „Het is geheel
cn al een vergissingl Ik heb uw peren
nooit willen plukken." Zij beefde, ter
wijl zij sprak, en hij zette gauw een
stoel achter haar.
„Wat is dat nou. Chapman?" zei hij
streng tot den tuinman, „welke bela
chelijke fout heb je nu gemaakt?"
,l!c heb geen fout gemaakt,"
Chapman, zich tol zijne gevangene
.-ruiende; „V.as jc niet in den tuin5"
„Ja," stotterde zij.
„Zag ik jc niet over den muur klim-
„Ja, maar...." begon miss Milver
ton.
£n vond ik je niet vlak hij onze
peren
Ja," zei miss Milverton, wanho
pig, ..maar ik kwam alleen om mijn
eigen bezit, dat uit het venster was ge
vallen en door den wind in uw sering
was gewaaid, terug te halen."
at was dat?" zei de boeman.
Miss Milverton's hoofd zonk op de
borst, haar gezicht werd vuurro.'d. Ziï
schudde het -a jfd. „Ik kin het n nie.
vertellen," antwoordde zij zachtjes.
Chapman snoof met minachting en
de boeman keek verwonderd.
„Chapman," zei hij, „neem je lan
taarn, haal het bezit van deze dame en
breng het hier." Toen, terwijl de tuin
man vegging, diaaidc hij zich cm en
staarde in het vuur.
tk had het recht niet," kwam miss
Milverton's bevende stem tusschenbe -
„om in uw tuin te komen en ik
kaa mij dus niet beklagen over de be
handeling, die ik ondergaan licb."
„Als ik vriendelijker tegen mijne
buren geweest was," zcide hij, „zoudt
u giv.i stap hebben genomeu, die, zoo
als ilt zeker vermoed, niet met uw prin
cipes overeenkomt."
Miss Milverton knikte. „De omstan
digheden," zeide zij, „waren zoo bui
tengewoon onaangenaam" en op dit
oogenblik kwam dc tuiniaan wcei b.r.-
rai dc mooie blauwe slaapsok in
de hard. De h emaa glimlach'© een
neefje verl ,cn.
.,ii dit liet?" zei hit.
Miss Milverto.. knikte en zij bloosde
weer, toen zij hel hem uit de hand nam.
Hij was een welgemanierd boeman,
want hij stond er op, haar tot het hek
va., haar huis te verg Hen nan
de voo'zijde, dit leeer.
„En nu het ijs gebroken is," zei hij,
.vertrouw ik dat u mij toestaat bet
hbezoek te beantwoorden."
at zij antwoordde ;eft i- Mil-
.erton eigenlijk nopit goed onthoudc
maar lij vatte het als bevestigend op,
•vant hij werd den volgenden niiddig
aangediend en bracht een mand peten
mede en zes maanden later gaf hij den
vau vrouwenhater op en trouwde
de liefste vrouw ter wereld, ze ;t
hij, hoei.el o - het «enige punt is
Vaar- p de vroegere miss Milverton
hem vau .mecmng verschilt.
DB HANDEL TU9GBEN NEDER
LAND RN DUITSCHLAND. -
Wolff's Bursau seint uit Leipzig bij
zonderheden over een officieele bij
eenkomst van de Nederlanders op de
Messe waarop dr. Muller, directeur
aan het ministerie van Eojiojjaie, een
rede heeft gehouden over de betrek
kingen tusschen Duilscliland en No
il er! and.
De ■vprekor herinnerde hoe vóór den
oorlog de handelsbetrekkingen tus
schen heide landen zeer levendig ziir.
geweest. Een groot deel van den uit
voer. vooral uit de koloniën, ging
naar Duitsch'and en omgekeerd was
hetzelfde het geval. AJs gedurende
den oorloc de wederzijdse he handel
niet irrooter is ceweest dan is dal
daaraan toe- te schrijven dat aan Ne
derland daarbij dooide Entente werd
belet om vele zijner producten aan
Duitschlond te leve5—»» en dat een bij
zondere maatschappij, dc N. A. T..
de treatelde voorwaarden past-.
Anderzijds werd de mogelijkheid om
te leveren voor Duitschland vermin
derd door dc groote behoefte in he:
land zelf nan n.Ieriei zaken cn hei
verminderde productievermogen van
de Duitsche nijverheid. In Nederland
heeft men iih voorgesteld dat na het
opheffen van.dec blokkade oen gewel
dige hand©! zou ontstaan en ''at in
korten tiii Nederland door Duitsch
land leeazekocht zou wonden. Dat io'
echter door voor de hand liggende
redenen niet gebeurd valuta,
geiuê.; aan ^'JM'ciilandsohe betaal
muide-cii Duitschland 1 al zijn ei
ook Ra tien tv .ixinstilstaiid groot©
iioeveaMieden Nederiandscfae artike
len naar Dtutechland gegaan. Dit
feit heaft in Nederland een geheel
andere, pesa'mistische stemming ver
wekt. ook blijkens een deel van de
pers. Daarbij neemt man'aan, dat
Duitseiiltuid van de buitenlandscfn
markt en is verdrongen, vooral door
Amerika en Japan. De wereld heeft
•gedurende dep oor j og geleerd om de
Duits die artikelen ie ontberen.
De spreker weerlegd© de meeningen
van een ongenoemd en schrijver, wel
ke hij nog nader ontwikkelde en
sield© daar andere opvattingen te
genover omirent de toekomst Het
mangelt Duitschland niet aan afzet
gebied vooc zijn niiverheidsproduc
ten. het heeft integendeel meer aan
vragen dan bet leveren kap. Doo.
hc: algemeen verminderen der ar
beidskracht kan Dui'jsclUand feitelijk
niet van dj wereldmarkt worden ve;
drongen. Wel ziin arbeidskracht ©n
producten =lerk achteruit gegaan,
maar zij zu-'len rich weder verheffen.
Wanneer men daarop rekent zullen
ook de bet riek kin gen met Nederland
stellig \erbeleren. Nederland zal b-v
afnemer worden van rijwielen en on
derdeelen machinerieën voor de :ev-
tielniivsrb-id e.a.; daarbii grondstof
fen ais cement, kalk en kalL Of
Duitschland noe steenkool zal uitvoe
ren is nog niet te zeggen. Ongetwij
feld zal uitvorr van geneesmiddelen,
verfstoffen©» chemicaliën in de toe
komst mogelijk zijn.' Daartegenover
kan Nederland velerlei producten, lc
vensmiddclen cn grondstoffen aan
Duitecliland blijven lev©r©n. De va-
luta-quaesfcie blijft bezwaarlijk voor
Duitschland. Nederland is daaibij
in het voordeel. Nederlandsche fir-
nia'6 die sedert jaren met Duitsche
in g'oede betrekking hdbben ge
staan. zullen naar men hoopt lang
durig krediet willen veriocnen. De
moeilijkheden zijn niet onoverkome
lijk. De spreker besloot zijn red ei
met den wensch dat de- wederziidsche
betrekkingen spoedig in beider belang
zu LIen worden hersteld.
Hisuwe nitgmo.
Ip opdracht van de Koninkl. Nederl.
V'ereenig-ing „Onze Vloot" geeft de
firma H. D. Tjeenk Willink en Zoon
uit „Het huidige Marinevragstuk".
Het is een voordracht, gehouden door
den kapitein-luitenant ter zee J. L.
Quant, met verschillende naar aanlei
ding van deze rede door marine-autori
teiten gegeven beschouwingen.
De uitgever J. A. Sleeswijk, te Bus-
sum. heeft doen verschijnen :„Slees-
wijk's Kaarten van Groningen, Fries
land en Drente, naar officieele gege
vens bewerkt voor wandelaars, wielrij
ders en automobilisten, met nauwkeu
rige afstandsbepaling in kilometers
tusschen de plaatsen.
De kaarten zijn in heldere, frissche
kleuren gedrukt en munten uit door
duidelijkheid.
By de Electrische Drukkerij „Vada'
tc Wagcningen, heeft hei licht gezien:
„Boschbrand", een vlugschriftje, sa
mengesteld door den heer M. de Ko
ning, houtvester der Ned. Heidemaat
schappij.
Doel van het werkje is elkeen te wjj-
n op het groote gevaar dat de bos-
schen, vooral de denncbosschen, jaar
lijks loopen, ten offer te vailen van het
en te wijzen op de verplichtingen,
die op de boschbeheerders en op het
publiek ïusten om brand te voorkomen.
Ook vindt men met een enkel woord
vermeld, wat men bij het uitbreken
van boschbrand dient te doen om het
vuur te beperken en te blusschen.
Bij de N. V. ..Stoomdrukkerij Flo-
ralia" te Assen, is een voor bewerkers
'an eigen tuinen, volkstuintjes enz.
zeer nuttig wetkje verschenen „Eigen
groenten telen", door H. F. Wiegman.
Dit ge-illustreerd, practisch hand
boekje voor groenteteelt zal zeker steeds
met vrucht geraadpleegd worden.
Wij ontvingen ter aankondiging
„De salariswet-1919", voor onderwij
zers cn hoofden van scholen bewerkt
door J. W. de Jongh (Joh. IJkema,
's-Gravenhage). Het boekje bevat den
tekst der wet, een lijst vermeldende de
naaien van alle gemeenten in Neder
land of van onderdeelen van gemeen
ten, gerangschikt volgens de klassen,
waarin zij zijn geplaatst en aanteeke-
ningen van den schrijver.
De voordracht, getiteld „Kapitaal,
arbeid en verbruiker", door oud-minis-
Mr. M. W. F. Treub in Maart ge
houden in de Aula der Amsteidamschc
Univeisiteit, is thans door den Econo
mischen Bond in druk uitgegeven.
Bij dc Electrische Drukkerij „'t Kas*
teel van Amstel" te Amsterdam, heeft
het licht gezien „Het gewapend beton
en zijn eigenschappen" lezing door
l'rof. Ir. J. A. Bakker, in Feb.uari van
dit jaar voor den Betoaijzerbond gc.
houden.
By de firma C. Morks Czn., te
Dordrecht, is in de ctrie „Nut en Ge-
noegen" verschepen De Nieuwe Ar
beidswet (8 uren-dag), en toelichting
door H. Ch. G. J. van der Mandcic,
en in de serie „Natuur cn Sport", een
verhandeling van Brandaris over „Gau.
zen en Zwanen".
_8port en Wedstrijden
KORFBAL.
WEDSTRIJDPROGRAMMA VOOR
ZONDAG.
Westelijke a f d e 1n g.
1 B. Den Haag VitesseVelox
I C. Hilversum: Excelsior— H.-1ct.lea
Haarlem. AdvendoD.O.S.O.
II A. Hoorn: Velocitas—B. E P.
II B Wcstzaan: R O. D. A.—Avantï.
Koog Zaandijk. K. Z.--Animo.
II C. Amersfoort: Amersfoort9.
T. V. II.
Utrecht: RapDe Gooïcrs
Oostelijke afdceling.
I A. Eindhoven: Philips S. V.—
Be Ouick
Zutfen: Z. K. C.—Quick.
I B. Deventer: NaasT. O. P.
Delden: DeldenH. K. C.
Enschedé: D. O S.—A. K. C.
Gemengd Nieuws
DE WONINGNOOD. --vil zekere
Petrïkoivski is eigenaai *.an eon
groep huizen in con der meest be-
'olkte buurten van Lenden, in die
huizen wonen sinds jaar cu dag een
kleine honderd en vijftig menschel.
De heer Petrikowski trok ue huren,
maar kwam lot de ontdekking dat
hij meer profijt van zijn grond kon
trekken ais bij de huizen afbrak tn
op die plek een bioscoop deed ver
rijzen. Zoo gedacht zoo begonnen.
Den bewoners werd aangezegd
binnen een week de woningen te
verlaten cn toen een ouhstrijdcr, aie
juist van het front terug, rich weer
ui zijn ouden instrumentwinkel had
geïnstalleerd, aan den last geen ge
volg gaf, begon men het dak hoven
zijn hoofd weg te breken.
Maandagavond liet do eigenaar
ui ©en der andere huizen de schuU
ting zetten. Dat deed de maat over
vloeien. De bewoners versterkt door
een groot aantal buren liepen te
hoop en haalden de schutting omver
Met veel moeite hcr-o We dc politie
de orde.
Thans hebben de gesloten
den wettelijken weg te bewandelen,
zij hebben bun klachten voorge
bracht bij het „Ministry of Health"
de „London County Council" cn een
der parlementsleden.
En dit in een tijd dal de huizen-
nood zoo groot is dat een zeker sol
daat tijdens den oorlog weduwnaar
geworden zich tot het gemeentebe
stuur van Uxbridge inocsl wenden
in een woning te vragen, daar hij
cle huwelijksaanzoeken ontving,
maar geen huis kon vinden en zelfs
zijn kinderen sinds het begin van
den oorlog over verschillende fami
lies verdeeld waren „en mekaar ter
nauwernood en hem heelemaal niet
kenden."
„Ja", antwoordde de burgemeester
vrouwen zijn tegenwoordig goed
koop, maar huizen duur." Doch tot
troost beloofde hij de zaak voor het
Ministry of Health" to brengen.
DE NEGER-ONLUSTEN TE KNOX-
VILLE.
De „Times" verneemt uit New-York
dat nieuwe botsingen tusschen blon
ken en negers uit Knoxville (Temne-
6ee) worden gemeld, waar 8 perso
en warden gedood en 20 gewond.
Vrijdagavond had het gepeupel een
aanval gedaan op de gevangenis, ten
einde zich meester tc maken van don
neger Mayes, die van moord op een
blanke vrouw beschuldigd was. De
menigte, die zich niet stoolrde aan
de mededeling van de gevangenisbe
ambten, dal Mayes naar een andere
gevangenis was overgebracht, drong
de gevangenis binnen. Van de ver
warring maakten 16 gcv«ng. n n ge
bruik om tc ontvluchten, o.w. zich
verscheidene moordenaars bevinden.
Inlusschen hadden dd autoriteiten
troepen af deelingen te hulp geroepen
die er in slaagden het gepeupel bui
ten de gevangenis te krijgen. De me
nigte verspreidde zich toen door dc
stad en viel negers aan, die rardc-
werkwinkels binnendrongen om zich
mot de daar «onwrzige voorwerpen
ie verdedigen.
De onlusten duuiden Zondag den
geheel en dag voort. In verscheiden
traten werd tusschen blanken en
negers gevochten
Thans is de orde door militairen
hersteld, die in één straat van ma
chinegeweren gebruik liebbcn ge
maakt.
I-" euiueton
DeLacütiüüöaavttiiér
DL GEöClllLDL.Ni» VAN DE.\
VOORVADER VAN DEN ROODEN
PIMPERNEL.
door
BARONESSE OBCZY,
luj
!tn we doen? kreunde
PJiytagoiusvlk heb zoon dorst
ut wc kunnen hein hier toch niet in
zijn eentje achterlaten.
- Zie hem op urijn rug te Uilen.
stelde Diogenes voor. De Kreupele
Koe is niet ver en ik "heb ook dorst.
Socrates wilde tegenstribbelen- h.
hield er niet van om als een baal
goed cp den rug van zijn vriend ge-
heschen te worden. Maar luj alleen
protest'eren met zijn mond cn daar
letten do anderen niet op en zoodia
hij zlrli wilde verzetten, viel hij du.
zelifc' t-gon den grond.
- !k zou hem onmogelijk kunnen
dragen, merkte Pythagoras op.
Diogenes boog zijn breeden rug tn
i '"te handen m zijn zijde om zoo
stevig mogelijk to staan op den glib-
l'crigen grond. Soc rates was g. heel
1 Er klonk liccl wat gebrom
-o ae du:-.onus, maar geiuxr.;» viei
hij niet flauw en even later za: hij
I op den rug van zijn vriend en sloeg
zijn armen om diens hals.
Diogenes pakte de been en van den
gewonde «-n kon zich nu einaeiijk op
lichten. Up hetzelfde oogenblik zag
inj twee lantarens vlak voor zijn
neus.
Hij liet bijna zijn last op den grond
vallen.
Wat is er, Jacob? klonk een
doordringende vrouw estem.
Ik kan het niet duidelijk zien,
mejoffer. zei een van de lantaarn
dragers. - Ik geloof, twee mannen.
Dan heb je het mis, vriend, nep
Diogenes vrooiijk. Er zijn er drie,
de een ts ziek, de ander is dik en de
derde is vrijwel een lastdier.
Laat ze mij eens zien, Jacob, be
val de vrouwestern, ik geloof, dat
bet dezelfde drie mannen zijn, die....
De lantaarndragers maakten plaats
echter zóó dat de lantaarns hun volle
licht wierpen op het vreemde "tooneel
dat dc drie phiiosofen boden.
Ongetwijfeld wos hel een mal ge
zicht en de vrouw die er naar keek,
barstte dun ook in een vrooiijk ge
lach uit.
O, Maria, kijk eens, zei ze rich
tot haar gezellin wendend, een oude
re vrouw met een eenvoudig zwart
kleed aan en mutsje van goudkant
op. Heb je ooit zoo iets gezien?
z.e was jong. en bij nel zachte licht
van de lantaarns kwam zij den phiio
sofen buitengewoon mooi voor.
Socrates, jou onbeschaamd© ke
rel, zei Diogenes ernstig. neem
mijn hoed af opdat ik deze dames
mijn compliment kan maken. Anders
laat ik je dadelijk van mijn rug val
len.
Socrates nam werktuigelijk dtn
hoed met pluimen van het hoofd v;ui
zijn vriend en deze boog zoo beiex-fd
ais zijn last het toeliet. Toen begon
hij ridderlijk:
Uw dienaar mevrouw, wij zijn
ontzettend drinkbaar dat wij u zien
op eeu oogenblik, dat de wereld ons
bijzonder mistig en onaangenaam
toeschijnt. Nu wij lot voorwerp van
up- vrooiijk huid hebben gediend,
smeeken wij u om vergunning onzen
weg te vervolgen. Het gewicht van
mijn vriend is groot en ik zou hem
niet graag verliezen, voor we in een
veilige haven zijn aangeland, v.aar
wij onzen dorst kunnen lesschen.
Het fijne- gezicht van het jonge
meisje werd plotseling ernstig.
Ik vraag u om vergeving, hoe
ren, zei z© met een eigenaardig©
mengeling van hcerschzucbt en nede
righeid. Mijn vroolijkheid was
misplaatst. Ik zie nu, dat ge dezé-ifde
dappere mannen zijt, die een oogen
blik geleden eeu vrouw beschermd
hebben tegen de ruwe menigte. Dat
wug een edele daad! Myn bedtenaen
en ik waren op weg uaui den laalsten
dienst van dit jaar en zagen alles
van verre. We durfden niet dichtbij
komen, het volk nam zoo'n dreigen
de houding aan. Het eenig© wal ik
doen kon was oui hulp'roepen cn u
den nachtwacht zenden. - U waart
het toch, niet? voegde ze er bij, ter
wijl ze met haar mooie blauwe oogen
de drie verbaasde avonturiers aan
keek, die mui of meer uit het veld
geslagen vóór iiuar stonden.
- Ja, schoon© vrouwcl zei Pythago
ras met zijn hooge stem, wij waren
die drie mannen, die een weerlooze
vrouw uit de handen van het gepeu
pel gered henben.
.\[ijn*viiend hier op mijn rug is
ernstig gewond, ik zelf kreeg zoo'n
stomp in mijn maag, dat ik na uun
een onleschbaren dorst lijd.
i I ij liield op een» op. 11 ij had van
Diogenes een krachtigen trap tegen
zijn schenen gekregen.
Wal t& mompelde hij.
Maar Diogenes lette lieelemaal niet
op hem, Dij keek maar naar die lie
felijke verschijning voor hem en
trachtte zijn bewondering niet te ver
bolgen. Hij begon galant,, hoewel zi.in
houding met. Socrates op zijn rug
meer dan belachelijk was.
Voor de hulp die u ons g -/ n-
doii hebt Joffer, bieden wij n onzen
nedcrigeh dank aan. Geloot me, onze
daad had mets te beteekenen cn ver
dient dus niet den lof, dien u haar
toezwaait. Ik zou u nog veel roeei
willen zeggen, voegde hij er guitig
hij. maar mijn vriend hier achtei
mij trapt me voortdurend tegen mijn
schenen en dal maakt het mij on
mogelijk om een sierlijke rede ie
houden. Ik legde hem zooeven het
zwijgen op, en dat wil iiij me nu ver
gelden daarheeft hij ook gelijk
in.
Mijnheer, antwoordde het jonge
meisje, dat kennelijk moeite had om
ernstig te blijven, uw bescheiden
heid evenaart uw ridderlijkheid. Dat
zie ik duidelijk, als ik ooit op prac-
tische wijze mijn bewondering voor
uw daad kan uiten, dan hebt ge maur
te bevelen. Moedige mannen zijn
zeldzaam in deze dagen! Maar mijn
vaders naam is bekend door heel Hol
land; zijn bezittingen en zijn invloed
zijn groot. Zeg mij, kan ik iets voor
u doen?
Ze sprak zoo ongekunsteld en te
gelijkertijd zoo waardig, dat het niet
te verwonderen W'as, dat voor dezen
keer zelfs de luidruchtigste van de
phiiosofen eerbiedig zweeg en er dit
keer geon spottende opmerking over
zijn lippen kwam.
Hel meisje was jong en wonder
schoon: de stijve dracht van 'dien
tijd kon zelfs niet verbergen hoe be
vallig zij was, evenmin als het zedige
muisje, gemaakt van goud n zilver
doorweven stof, dat cle weerbarstige
krollen in bedwang hield. Het licht
van de lantarens viel juist op haar
gezicht. Om haar hols, onder haar
met bont gevoerden mantel zag men
het gesteven linnen schemeren, ter
wijl de sieraden in haar ooren cn op
haar borst, haar iets zeer i legaals
gaven.
Pythagoras, die achteraan Mond,
loosde een diepen zuclit; hij hield zijn
adem in om een lang© toespraak tc
beginnen.
Kan ik iets voor u do n.' li.nl 1 u-
mooie vrouw gevraagd een vrouw
die invloed had en rijk was en wel
willend. De philoeofen waren immers
op drie guldens na straa'-arm.
Wat een gelegenheid! Hij zou zóó
op de jonge vrouw zijn afgestapt aJs
de breede schouders van Diogenes
haar niet aan zijn oog onttrokken
Kar. ik iets voor u doen? her
haalde zij zacht.
Uw hand aan mijn lippen bren
gen, riep Diogenes vrooiijk; ik
kan op dit oogenblik de mijne niet
gebruiken.
