luvi'i Duau. Indrakken over Amerika van een Hollandseh- Amerikaan. Een Mislukt leven Sport en Wedstrijden DERDE BLAD. Zaterdag 4 October 1118 Onlangs hab 'ik in de rubriek „Het Duurteviaagsiui" "mededeel in gen oververteld, die de heer R. Prins, de pud-instituteur van 't Prineen-Bol- jverk, nu weer lijdelijk in Nederland vertoevend, mij gedaan had over prij zen in Amerika. Dat was een aclucdi opderwerp, maar de heer Prins Jiad nog meer zaken te vertellen, die ook liggen binnen de sfeer van onze oogen- fclikkelijlce belangstelling. Daarom ben ik nog- eens eeu avondje bij hem guan praten over toestanden in «e Vereenigde Staten en wat nie van gesprek waard lijkt oververteld te worden, laat ik hier volgen. De op merking ga vooraf, dat we maar zoo liier en daar een onderwerp aanpak ten en ooik niet op elke kwestie diep ingingen. Een gesprek van een paar uur over zoo n overdadig onderwerp i? daarvoor natuurlijk geheel ontoerei kend. De lezer bescliouwe dus dit fragmentarisch, verhaal ate oen vertel ling van 'n burger van de Vereen-gdo Staten, die hier in Europa terug, ;eens wat vertelt aan iemand', vvien maar eens eenigc zaken te binno- pcbieten en daarnaar vraagt. U waagt me naar den invloed v« den oorlog op het economische levi In de Vereenigde Staten. Tijdens don Europeeschen oorlog maakte we 111 Amerika drie perioden door. De eersse periade kenmerkte zich voornamelijk doordat de .ndustrie in het- oosten der Vereenigde Stat-en ontaaglijke leveran ties kregen van de geallieerden. Het was toen in den tijd, dat Amerixa ito® buiten den oorlog stond. Merk- "waardig genoeg kwamen die reusacn- tige orders voor de nijverheid los. juis-. toen de industrie een tijdperk van malaise doormaakte, die vóór den oorlog in Amerika heerschte. Hit economisch oogpunt bezien was in zen lijd dus voornamelijk liet oosten h;. den Europeesehen oorlog betrok ken. Maar langzamerhand rolde dit als een golf over het land naar bet wr - 'n, toen Europa ook behoefte kreeg aan ons vee, onze paarden, on ze tarwe en andere landbouwproduc ten. Toen kwam de tweede periode, waarin een industrieel reveil plaats had, doordat- de nijverheid zich ging aanpassen aau de oorlogsindustrie. Daarop voJgde de derde periode, toen de oude industrie, die zich voorheen bijna voornamelijk toj liet binnenland bepaalde, zooveel mogelijk aan liet buitenland ging leveren. Vroeger haa men zich betrekkelïjik weinig met uit voer naar het buitenland bezig ge houden. Nu werd het anders, voorna-: me tijk, omdat wij de schepen hadden, om de nijverheids- cn andere produc ten naar Europa over te brengen. Dat is een belangrijke factor, waarmoue men ook na den oorlog in Europa re kening zal moeten houden. De onder nemingen hebben zich op op bancel op het buitenland toegelegd en zullen dien handel willen blijven handhaven, wat begrijpelijk tot een scherpe con currenae zai leiden, waartoe AmertKa zich gereed maakt en 't geen ai jaren ie voorbereid. Amerika beeft dan ook een gr ooien voorsprong verkregen. Europa verkeert in desola'en toestand en wij zijn tijdens den oorlog de ft- nancieel-sterkeren geworden, wat wc voor den oorlog niet waren. Ook in ander opzicht zijn we er beter aan toe. Doordat Amerika be trekkelijk horten tijd aan den oorlog heeft 'deelgenomen, ook doordat do oorlog buiten ons werelddeel is ge voerd, staat- ons levend en levenloos materiaal er beter voor. Wij hebben niet te lijden gehad van de verwoestin gen, ook niet veel, wat onze sche pen betreft, we hebben in verhouding weinig werkkracht ingeboet op de F.urepeeechc slagvelden en onze sol daten zijn, doordat ze maar korten t-ijd in de loopgraven geweest zijn, minder arbeidstek uw dan in Europa liet geval is. Werkloosheid hebben we ook niet. gekend, Integendeel heeft Amerika tijdens den oorlog een enor me behoefte gehad aan arbeidskracht. •Dat was zoo erg, dat ieder die maar kon, zijn hulp verleende, o.a. in den tuinbouw. Daar moest men de scholen requireeren, om de kinderen Ie laten meehelpen, om den fruitoogst binnen te halen. Voor 't inzamelen van appels h.v. kreeg je zelfs drie dollars por dag. Dat wil niet zeggen, dal or overal even hard gewerkt is. Er zijn voorbeelden van ergerlijke lijntrekkérij. voorname lijk daar, waar overii'M-brmoiping plaats vond. De spoorwegen worden op oogenblük nog door 't gouvernement beheerd. De regeering heeft tijdens den oorlog het beheer ovcr .dc sporen op zich genomen, maar dat lieert ge leid tot eon ontzaglijk Fiasco. lier personeel moest zoodra dé sporen particulier beheer overgingen zeer uitgebreid worden. Bezigheden, waar- voor vroeger één of twee man noodig waren, verriscMen nu vier tot zes man 11 et heeft lang geduurd voor Ameri ka in den oorlog ging. Ik geloof vasv en stellig, dat- wij aan den oorlog zijn dee', gaan nemen terwille van een ideaal, omdat wij de vrijheid in Europa bedreigu zagen door het Piui sische militarisme. Maar Amerika heeft lang geaarzeld, omdat ons vo'.'k, evenals de Nederlanders een anti militair volk is. Om dezelfde reden is er nu zulk een groot verzet tegen den Völkenbond. In Amerika redeneert men zoo: Ais wij toetreden tot den volkenbond loo- pen we gevaar om elk oogenblïk in dc eeuwige Europecaclic ruzietjes betrok ken te worden. We zijn er angstig voor conflicten en sohrikken voo mogelijkheid t.erug, dat we steeds liét. gevaar zullen komen te slaan, dat we onze mannen naar Europa moeten zenden, om daar allerlei kwesties niet. de Wapens in de hand te gaan beslech ten. Waarom, zegt men t-e onzent, kan Europa ons voorbeeld niet volgen en de Vereenigde Staten van Europa oprichten, zooals wij dc Vereenigde Staten van Noord-Ainerika hebben ge sticht? Daarbij komt, door den vol kenbond de Monro el eer In de knel. In Amerika is altijd gezegd tot de andere landen: handjes thuis, als het Amerika geldt. Jullie hebben je niet-(met onze zaken te bemoeien, die regelen we zelf. Maar als nu de volkenbond tol stand komt ert er bijv. een geschil tusschen de Veroenig- de Staten en Mexico ontstaat, zullen we geen enkel recht meer hebben om Euroj>a daarbuiten te houden. Tal van Amerikanen voelen zich zeer le- leurge-steld in Wilson, zelfs zoo, dat toen Wilson emkele maanden geleden een oproep heeft gericht- om in de beide takken van volksvertegenwoor diging 'n democratische meerderheid te brengen de tegenpartij {de republi keinen) in de meerderheid i6 ge bracht. Wilson is een man van groote be kwaamheid en misschien nog grootere wilskracht. Die laatste is zelfs groot, dat geen enkele zelfstandige fi guur het naast hem kan uithouden. Velen zijn dan ook reeds heengegaan. Men beschuldigt den denker en idea list, die Wilson in 1914 was. een ma terialist te zijn geworden. Daarbij komt, dat door het ingrijpen van den Staat allerwego een groote spilzucht is tentoongespreid, die het moeilijk zal muiten, dat de uitgegeven gelden zullen zijn te verantwoorden. Dal heeft mede niet bijgedragen om de populariteit van Wilson te verhoo- gen. Toen Wilson naar Europa ging, hield men daar in Amerika z'n hart vast, omdat Wilson als diplomaat* on geschikt werd geacht en men heeft het gevoel dat Engeland ter conferentie de overheers diende rol heeft gespeeld. Er zijn nog andere invloeden, die Wil son's posiue benadeelen. De Duitscn- Amerikanen, die in .'Amerika een groo te macht vertegenwoordigen, zijn met een bloedend hart meegegaan, toen Amerika Duitschland oen oorlog ver klaarde. Zij verwijten Wilson ook, dat liij van zijn 14 punten te veel heeft talen afdingen en zoo zien ze in hem niet meer de ideale figuur van vroe- Van de politiek komen we op de economisch beschouwingen. De Ame- rikaansche arbeider heeft vrij alge meen den achtnrendag. Maar in Ame rika kan dat ook, omdat er veel min der geluierd wordt dan elders. In het karakter van den .Amerikaan 1-gt nu eenmaal dit onrustiggejaagde dat snel werken doet. En dit is ook de reden, dat- in Amerika 't Taïlorste'.sel dat op vérgaande arbeidsverdeeling berust, zoo'n opgang kon maken. Weliswaar baat de Am ar kaan den staafcdhen arbeid, die hierbij voorkomt, maar <ie arbeiders daarvoor worden geleverd door de drommen immigranten, dië Amerika binnenkomen. )e industrie in het oosten x. h. w. een doorgangshuis voor duizenden, die uit Europa, ko men. Vroeger kwamen de landverhui zers uit Noor-d-West-Europa, latei meer uit Zuid-Europa. Dat is niet in het- voordeel der nijverheid, want de arbeiders uit het noordwesten van Europa: Ierland, Engeland, Neder land, Duitschland waren bcterdnn die uil het zuiden. Wat de dienstboden aangaat, in Ame- ■ika is het zoover, dat alleen de hoogst- a an geslagen en een dienstbode meer kunnen houden. Do huren be dragen 40 tot 50 dollars, d.i. dus f '100 tot f 125 per maand. We helpen ons zelf maar zooveel mogelijk Iedereen ook de mannen en de kinderen, moe ten hl de gezinnen eenigc huishoude lijke bezigheden verrichten. Hier m 't instituut aan 't Bolwerk hadden we natuurlijk door 't internaat veel dienspersoneel, maar sedert we in .Amerika zijn, hebben we nog geen dienstbode gehad. Wel een Jap - .Ta- pannees nu en dan, maar die blij ven telkens weg, zonder spoor achter fo laten, als 't hun niet langer bevalt. Wel* hebben we een werkster, maar die is ook al prijzig: 4 dollar f 10 per dag en daarvoor werkt ze van des morgens 8 tot 12 en van 2—6, dus 8 nur. Ik schaam me er dan ook niet voor. te vertellen, dat we 's avonds na tafel, als we bij ons in Seattle een wandeling langs "t meer gaan maken, samen de tafel afnemen cn de vaten wasschen en afdrogen. Dan is alles in een wip klaar. Velen eten buitenshuis, ook in den gewonen burgerstand. Een andere Amerikaanscbe kwes tie, die in den laatsten tijd de aan dacht trekt is de drooglegging var Amerika, door het verbod van dranx- vorkoop. Eigenlijk, zei de heer Prins is dat wel goed, want de Amerikaan drinkt, in "den regel niet, maar zwelgt zijn d,ranken naar birinen. Daarin komt. ook weer z'n gejaagde aard uit. Hij kan er dan niet toe komen, zooulf. men dit in Europa doet, om een half uur voor een glas te zitten, maar hij liep met z'n vrienden naar een bar of een saloon en- sloeg er het eene glas na het andere naar binnen. Bovendien waren die saloons broeinesten van allerlei ongerechtigheden o.a. werden er talrijke lieden beroofd. Of ntt m Amerika geen drank meer gebruikt, wordt, its ene tweede vraag. Er zijm na tuurlijk heel wat clandestiene brand e- rijtjes, die je voor 14 tot 15 dollars (dus oen 35 of meer) wed aan een flesch whiskev van slechte kwaliteit helpen. Verhaal heb je er natuurlijk nier op, als je bocht krijgt. Dan heb ben tal van personen groote voorraden ingeslagen en een kamer in hun buis al? saloon ingericht, waar ze hun vrienden ontvangen. De wet is nl. niet van toepassing op de dranken, die in gekocht ziin vóór de verbodswet in werking trad. Een grappige toestand was toen nog niet aJle stalen van Amerika wa ren drooggelegd. Je reisde dan van T westen naar 't oosten, bij afwisseling door droge en natte gebieden. Eens had ik In een natten slaat eer. flcs> n whiskev en een paar flesschon wtjti meegenomen, omdat ik droog woonde. Maal loen 'k in een drogen staat over nacht had en 's morgens m'n valles opnam, bleek het kamermeisje me van de drie flesschen ontlast te hebben. Omdat in dien staat op den invoer van deze dranken straf stond, hel» ik cT niet eens wat van durven zeggen! door CONST. DE RAYMOND. Ik bracht mijn vacant ie in Limburg door, en wel in hot meest zuidelijk' deel daarvan, maakte davelijk§ uit stapjes naar Valkenburg, het Geuldal ën andere omstreken van Maastricht, tl logeerde hij een familielid, dat op St. Pieter woonde. Ofschoon hel in de tweede helft van Sc-pleinber, en dus al wat laat in don tijd was, waarin ge woonlyk. het vacantienemend meriseh- dom placht uit te gaan, waren de da gen toch nog zeer mooi. Van den ochtend tot den avond scheen een weldadig zonnetje, dat soms nog war mer was dan in de afgeloopen zomer periode. Er waren oogenblikkcn, dat de zonnestralen zóó scherp op onbe schaduwde wegen vielen, dat het wandelen daarop feitelijk een kwelling werd. Op ecu dezer dagen, toen het weer brandend heel was geweest, trachtte ik, n:, liet ondergaan der zon. «enige verkoeling te zoeken, door een wandeling langs het kanaal te maken, dat lang; den weg stroomt van St. Pie ter naar Maastricht De bruggeman, die terzijde van z'n woning op een bankje zat, z'n pijpje rooit en, voorspelde me, bij het pas eeeren ,dat het weer wet zou omsiaan en hij gaf mij d<m raad maar niet te Ivor van huis te gaan, daar de lucht niet zuiver was in het oosten. Doch onwillekeurig was ik, uitge lokt door den praohtigen avond, zoo ver doorgeloopen, tot ik gekomen was in het stadspark, en had daar op een der banken plaats genomen, waarvan ilk het uitzicht had op d-en vijver mot- zijn talrijke goudvisohjes. Terwijl ik me verdiepte in het aanschouwen van die vele goud- en zMvergeschuhic beestjes, die daar in dartele speelsch Iheid dooreen krioelden, werd ik pi oh opgeschrikt door een rommelenden donderelag; kort daarna kringelden enkele, groote regendroppels in hel vijvervlak; d© onweersbui was blijk ibaar al dichter bij dan ik vermoed had. De bruggeman had gei ijk gehad, uk had zoo ver niet moeten gaan; nu was ik door de bui overvallen, en zou met geen mogelijkheid mijn huls hebben kunnen bereiken ,al liep ik nog snol. Daarom begaf ik mij verder Lr de richting van Maastricht, In de hoop, daar eerder een schuilplaats te vinden en toen ik de eerste huisjes aan de rivier gepasseerd was, hoor ,1c in ©cn aangrenzen de straat eenige luidruchtigheid, dir kwam uit een café „Bstamönet", stond met zwarte blok letters boven de deur een inrichting waar blijkbaar muziek werd gemaakt. Iniusscnen was de re gen met dikke stralen komen vallen, zoodat ik mij genoodzaakt zag een on derdak te -zoekeD, wLde ik niet in ©en kort oogenbük van den regen door weekt zijn. Ik schoot het bewuste café in, het welk klaarblijkelijk, een soort tlngel- angel wae; achter in het pijpël-a ach ige zaaltje was een veriiooging ge bouwd, dienstdoend als podium, waarop een aftandsche juffrouw een levensliedje var, Speenhof f radbraak te; vóór het padium stond in schui nen stand een wankelende piano, een echte rammelkast., bespeeld door oen pianist, die diende om de zangers ©n zangeressen op het podium te ac compagneeren, on die tevens dc enter ■actes moest vul'en door nxuziekntim mers. Ei- hing een verstikkende rook van slechte tabak in het zaaltje ,dat zoo goed ais geheel gevuld was met er gemeleerd publiek. Héél vooraan, op een der eerste rijen, kort bij den pianist, bleek r.cg een stoel opbezei te zijn, waarheen ik door den zaalcontro leur werd geleid. Kort. nadat ik bad plaats genomen, had de „artiste" op het podium 8peenhoffs ,.Dat kan n vrouw alk geëindigd, .waarop, een luid kletterend applaus haar deel werd. In de daarop volgende entre-aci© was de pianist, volgen? het programma, aangewezen om alsdnu: ..Traiun und Wahrheit' to vertolken. Toen hij zich inspande die „Grosse Polonaise" tot haar recht te. brengen, en ik met bijzondere aan dacht zijn spel volgde, viel het me op, dat hij met zoo'n eigenaardige muzi kaliteit zijn taaie opvatte. Hij deed, alsof hij een der voornaamste werken 'van Wagner onder handen had; ook In houding en manieren toonde hij zich erg muzikaal; ziin bovenlichaam -en hoofd volgden in velerlei grillige wendingen do bewegingen van de han ,3ert, on hoewel zijn schedel kaal en glimmend was, liet hij de sporadische haren van achteren zeer lang groeien, zoodat-de grijs-gele sprieten hem kur- ketrekkeng in den hals hingen. Hij zag er ouder uit dan hij vermoedelijk «os; zijn profiel teekende zich scherp 'af, terwijl z'n waterige oogen dof er. onboteekenend in het oneindige staar den, daar hij zonder een blad papier ai'es ui; het hoofd, speelde. Zondering- t 'was net alsof ik di profiel, dit gelaat meer liad aar schouwd: ook de lange geel-aohtigc haren kwamen mij békend voor. Maar toen h:j de polonaise geëindigd had, en zich een weinig tot bet publiek keerde kwam dil gezicht, me wc! dege lijk herinneren aan een, dat ik jaren -ce'.eden, dikwijls had gezien, wel és waar zonder dien grauw-gelen knevel met afhangende treurpunten, doch dc trekker., rfe vorm. ook van neus en kin, kwamen mij zeer bekend voor Zou het mogelijk zijn?... 't Is al zoo lang geleder.. Neen, dat zou toch. Ik werd in mijn mijmeringen opge schrikt, door het geroep --van een der bezoekers: Hé Drieske... speul nou es een ••rooi ik moppie hè? Van O, Susanne, .geef me nog :n drupeke, of zoo, kende toch wel, hè? Toén werd ik in mijn vermoeden gesterkt. Dries, dal was immers de verkorting, waarmede we den kleinen A-ndries altijd aanspraken, als d'f k!eine guit ons tens in de sociëteit 'kwam opzoeken, tegen den wil van zijn moeder. An dries was dc zoon van do Wijrfu we, die in hel k'.ein burgerlijke provin ciestadje waar ik destijds als luite nant In garnizoen lag, behaivc de of- ficlërén-sccieteit, tevens een hotel en stalling van paarden en rijtuigen ex ploiteerde. Daar de zaken floreerden ontbrak het den kleinen Andries aan niets, want de jongen, die moeders eenige was, was reeds van aJ z'n geboorte, ertroeleid er. verwend. Destijds, toen ik hem leerde kennen, kan hi; n jaar of üen zijn geweest; hij gold toen bij ieder voor een alleraardigst kereltje; z'n ietwat bleek gelaat had tdts liefelijks teeders, en z'n lange, blonde krullen hingen hem tot over de schouders. Hij wae a'tijd rijk gekierd- nog zie ik hem met z'n fluwelen zieltje en witte bcord en hooge vertak te laarzen door de gangen van hel hotel stapper:, trotsch als een baron- nenzöOn, alleen de officieren „goeden dag"' knikkend. Z'n moeder had ziel: dietg gemaakt, dat haar zoontje aan- c-g voor muziek had, aangezien hij op de pianc. die zij als meubel in de huis amer noodzakelijk had geacht, me' één vingen enkele wijsjes van hel or gel, dat tweemaal in de week door de traten roei, kon aantikken. Van dat oogenblik af had Dries on derwijs moeien hebben van den orga nist van het stadje, die ook piona- en vioollessen gaf. En deze onderwijze wion het bekend was, dat moeder de contanten voor dergelijke liefhebbe rijen disponibel had, was van oordeel 'lat hot jongemensch zeer muzikaal was, en dat hij niet alléén in hot pla no- doch cok in hot- vioolspel diende, te worden onderwezen. Moeder dweep!e met haar Andries en Biet hem buiten do schooluren al leen studceren in de muziek. Na zijn schooljaren zou hij naar een conser vatorium gaan, om zich geheel aan de muziek to kunnen wijden. Andries ii-tomd dit leventje wel aan; hij was geen hoogvlieger op school, en op de piano was hij weldra zoover, dat liii voor vrienden en kennissen bij ver jaarpartijen en feestjes, eenige leuke w ijsjes kou spelen. Eenmaal heb ik het nog bijgewoond, dat hij bij een soirée van de officiers-vereeniging in ten muzikaal nummer voor fluit en piano :„Aiïogro de Concert" van Tzer kaseh, de piano-partij mocht uitvoe- ou toen in een kort verslagje in hej plaatselijk blad een vriendelijke lecentie kreeg. Kort daarop werd ik, bij mijn be vordering toi kapitein, naar een an der garnizoen overgeplaatst. Eenige jaren daarna vernam ik, d-at de wedu we overleden en de zaak met aanhoo- righeden, in andere handen overge daan was. Wat er van den zoon was geworden, heb ik nimmer vernomen, n nu zo-u ik door dit zonderlinge loe- •al. wellicht hem hier hebben ge- onden in di* milieu van Maastricht's bieren slechte jenever, in een omgeving van do onderste lagen der samenleving. Zou die sinistere figuur, die vermoedelijk voor eenige kwartjes per avond, de schorre zangeressen begeleidde en de pauze vulde met pie pende piono-muziek, d'ie sjofele muzi kant, die zoo verlangend uitzag naar den kellner of die hem niet een groot „Oud Maastrichts" zou brengen, op last van den waard, als er een luid 'pplaus was geweest; zou hij dat ver wende kereltje zijn, dat zich toen niaals in z'n fluweelen kieltje en hoo ge laklaarzei), vèr boven de stadskin deren verheven voelde.Met aankon digen van dc groote pauze kon hij zich even van het rammeiende instru erwijderen, en toen hij weldra weerkeerde met een gedeeltelijk gele nigd gi:i= L:or, kon ik nie; naiatcn hem even aan te spreken, en ik vroeg hem, of hij na afloop der voorstelling even ter beschikking was. Met een be icefde buiging, die werkelijk eenige be schaving verried, antwoordde hij, dat ij daaraa i gaarne zou voldoen, den- inde wellicht, dai ik zijn mëdewer- mg voor het een of ander concert kwam inroepen. Na he' laatste nummer van het pro gramma speelde hij, tijdens bet weg trekken der bezoekers con populaire i n ars cli -in el o di edie door allen werd iaeegezciig?ii. Toe nsiond-ie op, sloot wormslekerig instrument, kwam •op mij toe en sprak met breed arm gebaar: Mijnheer ik ben geheel tot uwe orders. Daar ik merkte, dj.1 hij met eenig leedgevoel naar z'n ledig bierglas hlikioy dal met nog drie andere d.it- cup de piano stond, vroeg ik hem, of hij het nog eens gevuld wilde hebben. Maar, terwijl er een wenüg glans in z'n doffe oogen kwam, vroeg hij, ol h dan een glas ouwe klare mocht heh ben, en toer. ik dat voor hem bestelJ had, en wij aan een tafeltje bij het buffet hadden plaats genomen, keek hij eenlgsz:ns verbluft op mijn cip den man at, of hij die Audities was, dien ik gekend had. :m zoon van de weduwe, uit de offlcieren-so cieteït'? Doch ik was niet minder ver wondotd uit den mond van dezen sjo fele te lioorm, dat ik mij nie'- had^ver giet, dai lnj wel degelijk dc bewuste •Andries was. het muzikale ventje, dai met lange haren en fluweelen Hee ding, Sn mijn herinnering was gebl- ven: Toen ik mijn verbazing daaromtrent liad te kenuen gegeven, trok hij schouders op en terwij! hij z'n g'-as tot den bodem ledigde, zeide hij: Wanneet- het u eoms interesseer mijnheer, dan wil ;k u mijn geschiede nis wel vertellen.... Als dc kastelein ziet, dat er verieerd wordt, voegde hij er veel heteekenend aan toe, kijkt hij niet op een half uurtje. Ilc begreep den wenk, liet z'n glas. nog eens vullen, waarop de muzikant, uudat het gevulde glas gebracht was-, hel volgende vertelde: Kijk es, mijnheer, begon hij, een t-lok uit. z'n glas nemende en daarna z'r. grauwe snorharen aflikkend, mijn moedei is eigenlijk de schuld •van alle.?— 't was een lieolc, beste, brave vrouw,... goed.. dood-goed.. maar voor mij wos ze te goed... Als ik onder wat strenger tuclii had ge staan, was ik waarschijnlijk een beter mensch geworden... Daarbij kwam, nat mijn moeder zich nu eenmaal in het hoofd had gezet... dat ik een groot -icus zou worden... II; had onge twijfeld we' aanleg voor de muziek.... öcih niet in die mate, dat van mij voornaam kunstenaar zou groeien.... Dat heb ik later begre pen.... En dan ik vaite, eerlijk ge- segd, het leven niet él tezwaar op mijn moeder had geld genoeg... zou me voldoende nalaten, docht *k, dal ik me enkele liefhebberijen wel kon ver oorloven... Ik kwam op het conserva torium cn, hriaae! daarmede in een groote stad, met veel vertier en aller lei vermaken... dat kostte héél wat geld, mijnheer!... en van studceren kwam nie; zoo veel. zoo gingen oor, paar jaar nutteloos voorbij... Eri toen ik tenslotte ernstig wou aanpakken,.. een desrilljk zou gaan oefenen. 2.wam plots het bericht, dat m'n moeder was lofverled én... Ik had toer, allerlei be slommeringen.... en ik besloot de zaak. niet alles wat er mede annex was, te Verkloopen wel kon ik iemand krij gen, dia de affaire wiide pachten maar ik gooide den boel liever aan den kunt... ik had geld noodig... en daohi an de contanten uit den verkoop van een en ander, behoorlijk te kunnen le en dat zou ook best gegaan zijn, als ik maar niet te veel aan de genoe gens van hel stadsleven verwend was geweest, nu dacht ik, dat er geen op komen aan was...' de studie liet Ik schieten., ik kende voldoende van pia no en viool, om in vroolijke gezel schappen voor een volleerd musicus 'door te kurmen gaan... ik ieefdo er royaal van... er, had veeü vrienden rooiijke leventje duurde evenwel jniet lang... in een paar jaar had ik in de pret. en met dat reizen en trek ken n9ar het buitenland, mijn heele ■renis er door gejaagd., 't is bedroe vend, hoe of je in zoo'n kort tijdsbe stek zoo'n bom geld kan stuk slaan... En toen. ja - toen zai er niet anders vip, dan het geleerde, al was het dan 'et vee!, maar in toepassing te bren- *ten... je moet toch eten... Ik pak'te weer dapper aan... en na een korten lijd gelukte hel me een plaats ale. tw eede viool bij een schouwburg-or kest te krijgen. het gaf niet veel, maar ik redcie me, waarachtig, mijn beer... ik bracht het weer zóó ver, dal ik een goed stuk brood verdiende. -.eJfs 'n ruijn stuk brood. ik kreeg, aan 'n actrice kennis... een jong, aar dig ding... bet kwam tot 'n huwelijk... en we hadden het best... allebei een' knap salaris., royaal bestaan... Maar jtoen word t weer mis... ik weer ite ruirn |in de centen... en toen glingj het weer den ouden weg op... weer vrienden... 's nachts uit... dikwijls an de rol. enfin, het oude liedje... Ik ben «leelils twee jaar getrouwd ge weest... toen stierf m'n vrouw., ze was et sterk.... dikwijls ziek... En ze had veel verdriet... door mijn gedrag... Maar hel was toch een harde slag", mijnheer toen ik haar verliezen moest, ik was een ellendeling... en toch hield •ik veel van haar... geloof me, mijn heer, haar dood heeft me totaal aan la ger wal gebracht,., kletspraatjes zult u denken... maar het is dc waarheid, mijnheer., na haar dood kon nie niet? meer schelen... het was of ik tusschen iK-iden gec-n kop meer had.... van af dat oogenh'ik, ben ik gaan zinken... al maar dieper... de res: is gauw vet heid. mijnheer daarna ben ik gaan zwerven., hier en in het boit uiland... muziek gemaakt in derderangs £3'è's. kermissen, ja, waar al niet..r Jion- ger gelenen. mijnheer, dikwijle zonder dak geweest... In het laatst zwierf ik in België.,, en nou weer hier... en speel i/ou in café s of op bruiloften en partijen... nw.a- geen eerste klas. mijnheer dat merkt u we!... daar heb ik trouwens geen spullen meer en alleen piano... voor de viooi tril ik daarom heb ik dat instument weggedaan... .maar voor de piano heb jc altijd vee! liefhebbers... voel concur- |r«ntie... allon! ik doe 't Voor een schijntje... en daarom heb ik nog we eens kans.. Ik ben bier alle avonden., gectf wel eens goed werk... prachtige nummers., maar al doe je nog zoo je best, ze srappen der soms nog zoo weinig von... ze slaan d'r geen acht op., maar dal raakt mij mei m'n glaske op z'n tijd heb... pn zooveel krijg dat ik onderdak kan hebben.... is 't genoeg, hè0... eten schiet er wel er res bij if In deze laatste opmerking vond ik nanluding hem te verzoeken, of ik 'm soms iet© mocht aanbieden, aange zien ik ziin glas al meo: dan eens had laten vullen. Hij nam dit aanbod dank baar aan. er. toen ging ik met den kaetelchi afrekenen. Deze! waarschijn lijk vermoedende dal ik z'n pianisi wilde engageeren, waarschuwde mij, geen icrtronwen in den man te stellen, .-daar hij dikwijte een goed partijtje kon krijgen, maar zoo dronk, dat hi; ;norgCiis meer toe bekwaam was. Ik duid m hier nog. 2eide hij, cn omdat ik hem s'ocu ouder curateelc heb, speult-ie nog zoo kwaad inc., maar anders nc-u, --- 't is een fijn me neer! Toen Ik. het vcigend jaar te St. Pic ter terugkeerde, ging ik, in een n ijnëi vacanticdagen den w^ard uit de li© taminci, opzoeken, in de hoop iet 5 nl dors van_Andric& tc vernemen, >-j jtoen bleek iöij, dai hij eenige maan den ,na mijn vorig bezoek, des av.mds nadat hij in ten stamkroeg je van hem. als gewoonlijk veel gedronken luid. niet in rijn kosthuis was gekomen. Des andoren daags werd zijn lijk In do rivier gevonden, door yissohere, die aan het hengelen waren. Hij was van de kademuur in hel water ge vallen. Dit wos he: tragische einde van een mislukt 'even. VOETBAL. WEDSTRIJOPROCRAMMA VOOR ZONDAC. Westelijke afdeollng, is te klasse. D. F. C.V. O; C. (Scheidsrechter I H. J. Willing.) Haarlem—Quick. (Scheidsrechter j W» Eymcrs Jr.) li. V. V.A. Fi C. (Scheidsrechter I H. Eliinga.) H. V. V.—Blauw Wit. (Scheidsrechter! J. Muiters.) AjaxH. B. S. (ScheidsrechterMri E. G. van Brsselkk.) SpartaH. F. C. (Scheidsrechter i J, K. G. Grootmeijer.) Overgangscompelltle. Hermes—W. r. C. StormvogelsS. V. V. V. V. A.-R. F. C. Vv U. C.Herculesj ConcordiaSpartaan* Feyenoord't Gooi. Hes. Ie klasse A.: V. O. C. II—D. F. C.- n, II. B. S. II—H. V. V. II.- Quick IISparta II. Hennes IIFeyenoord II.- Reserve ie klasse B. Spartaan IIAjax IL Blauw Wit II— H. F.- C. II, Hercules II—A. F, C. II. 't Gooi IIHaarlem II. Tweede klasse A.- D. E. C.Hortus. D. O. O.Olympia. GoudaHilversum. KampongAllen Weerbaar* Victoria—Velox. 2de klas B.: R. C. H.Schoten. E. D. O.-Z. V. V* Z. F. C.—O. D. E Alcmaria VictrixAmstel Holhndia—Neerlandia* 2de klasse C.: NeptunusFortuna* UnitasDordrecht. O. D. S.Xerxes. D. H. C.—C. V. Vs V. C. S.—A. D. O. 3e klasse D. Delfia—Alphen. L. F. C.—B. M. Ti Celeritas—D. V* V* 3de klasse E* Helder—Q. S. C. Steeds VoorwaartsD. W. S. H. S. V.—N. O. S. PurmcrsteijnH. B. C* 3e klasse F.: SwiftBlocmendaal. K. F. C.Watergraafsmeer.- RapiditasE. V. C. V. S. V.—West-Frisia. Oostelijke afdeeling. 1c klasse. U. D.—Z. A. C. TubanriaEnschedé* P. W.—Quick (N.) Vitesse—Hengelo. Be QuickGo ahead. Zuidelijke afdeeling. Ie klasse. M. V. V.Vclocitas. Bredania—N. O. A. D. Willem IIWilhelmina. 't Zesde—N. A..C. MiddelburgV. V. V. Noordelijke afdeeling. 1ste klasse. AlcidesVeendam.- ForwardAchilles. Frisia-H. S. C. W. V. V.Vclocitas. HAARLEM—QUICK. Tckelenburg heeft een ongemak aa:. zijn knie gekregen, waarom hij beslo ten heeft, een week nist te nemen* Zoodoende ziet het elftal der roodbroe- ken, dat morgen aan den Schoterweg tegen Quick speelt, er als volgt uit Doel: Angenent. Achter: Bronger en Thomas. Midden: D. Houtkooper, Maas en Tertvee. Vóór Schravendijk, M. Houtkoo per, Bieshaar, Brakel en Donker. SPARTA—H. F. C. Onze blauw-v.itten gaan morgen met het volgende elftal naar Rotterdam, om Sparta te bekampen Doel: E. Kaars Sijpesteyn. 'Achter Kervel en Peddy Franckcm Midden: Schuurman, Leo Verwey en "Tancrelle. Vóór: Sigmond, Van Beem, Laan, Miezérus cn Seignetle. KORBAL. HET WEDSTRIJD PRO CRAM MA VOOR ZONDAC. Westelijke afdeeling. Eerste klasse A. Amsterdam D. E. V.D. V. D. D. E. D.—D* T* V. Eerste klasse B. Den Haag A. L. O.H. S. V, Dordrecht Deetos—Vitesse (H.) Eerste klasse C. Amsterdam HerculesD. D. V* D. O. S. O.—A. W. Tweede klasse A. Amsterdam D. V. D. IIJong Hol land. Tweede klasse B. Koog a. d. Zaan K. Z.Rcaa. AmsterdamD. D. V.—Avanli* Tweede klasse C. Amsterdam Ready—Amersfoort. D. O. S. O. II—D. T. V II Tweede klasse D. Rotterdam: RozenburgO. S. C. R. JI Leiden Derde klasse A. Utrecht R. A. I'. II—De Gooier:. II. Derde klasse B: Rotterdam O. S. C. R. Ill -Spar taan II. Oostolijke afdeeiing. Eerste klasse A. Oosiprbeek O. O.Z- K< C, Arnhem Quick—Be Quick. Eerste klasse B. Delden Dclden—D. O. S. Enschedé Wilhelmina—A. K. C. Tweede klasse A. Nijmegen NoviomagumO. O. lw

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1919 | | pagina 9