HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
Muziek
De Ladende Kavalisr
DIHSDAG 25 MOVE to-.-:* .919
TWEEDE BLAD
No. 2680
Indrukken van Parijs.
Se kleine Franscbmau Franscks leefwUs Baraqaes Vllgratn
Kastanjes en pannekoeklit 08 l'arliisnne.
Tot de begrippen die gangbaar zijn
over de Franschen bij menachen, die
nooit in Frankrijk zijn geweest, be
hoort dat alle Fransche mannen klem
zijn. Als ze uit Nederland1 komen,
kunnen zo alvast in Feignies, het
eerste Fransche douanestation, 0011
douanebeambte zien van herculische
gestalte, met een reclilen, Kaukasi-
echen neus; ook deze neu6 is in strijd
met het algemeeno begrip, dut Fran-
echen een adelaarsneus bobben of een
haviksneus.
Het gaat met dio ailgemeane denk
beelden zóó: een vreemdeling ziet in
zijn stad twee Franschen, dio allebei
klein zijn. „Wat zijn dio Franschen
toch klein!" denkt hij en hel i» klaar:
voor hem zijn van nu af aan alle
Franschen klem van stuk. Een Iin-
gelschman koint te Rouaan en steekt
zijn hoofd uit het raam van zijn lió-
telkamer; juist gaal er een vrouw
met rood haar voorbij. Hij schrijft
jn zijn dagboek, „de vrouwen te
Rouaan hebben rood haar". Als bij
ongeluk zijn reisverhaal gedrukt
wordt, zullen de Roununsche vrou
wen in Engedund nooit meer revisie
van haar vonnis kunnen krijgen.
Iets anders: ear zijn in Parijs wei
nig zwaarlijvige menschon en ik ge
loof niet. dat dit alleen too te schrij
ven is aan. de ontberingen van den
oorlogstijd. Vóór 1914 heb ik ook
nooit een corpulentcn Fransclunan
geziun. Hij is, denk ik, mager van
natuur en omdat hij geen groot bier
drinker is, zooals de Duitscher, noch
een geweldig aardappeleter zooals wij
zijn De Franschman eet vooi brood,
waterbrood en daar wordt men niet
dik van.' Mannen, vrouwen, kinde
ren zie je in Parijs met een brood
Onder den arm van bijna een hal
ven meter, verpakt, uioet ik wel zeg
gen. in niemendal, zoo maar open
en bloot in stol of regen, tiotns, ais
ze niet wachten kunnen totdat ze thuis
zijn, staan zo even stil, breken er een
stuk af en happen dat op. Als je in
een restaurant op je middagmaal zit
te wachten en de soep blijft wat lang
uit, dan kan 't best gebeuren, dat
je het groole stuk brood dat de gar-
5011 voor je heeft neergelegd, droog
weg opeet. Doe dat eens met liet
grauwe of grijze of kleffe brood, dat
menige bakker in Nederland produ
ceert!
Het Fransche brood is véél smake
lijker. Ik ontken niet, dat met 1 No
vember de broodkaart in Frankrijk fe
ingevoerdwat geen teeken van weel
de is, maar het rantsoen is lang zoo
karig niet, als ons in Nederland wel
eens is toegemeten.
Er wordt in Parijs heel anders 8e-
geten, dan bij ons. Het ontbijt is ).iet
veel zaaks: wat brood, gesopt in een
kop koffie, voilfi, de Parijzenaar heeft
ontbeten. Maar wait hij zijn déjeuner
•noemt, do maaltijd van half eau, etui
uur, moet warm zijn: vleesch ;ntt
groenlon, als 't lijden kan een glos
lichto wijn. 's Avonds half Zieiven, ze
ven uur hetzelfde, maar wat meéa*
uitgebreid: soep vooraf, een kloiine
lekkernij of wat vruchten toe. Fn
vruchten zijn in Parijs heerlijk. We
hebben in ons gastvrij tehuis prach
tige peren gehad 011 geurige witte
druiven. En komen er aardappelen
op tafel, dan is hot gebakken, 111 den
Form van staafjes, zooals een >'edc-
land scho kok zo een enkelen keer ook
wel eens schaft op eefi feestmaal.
Een Nederlandsche vrouw, die tc
Parijs gaat wonen, moeit zicli liefst
maar houden aan dcFranscho keuken,
want a!s zij den HoMand.echen pof
aan haar Fransche dientbodo wl] lee-
ren, kan zij rekenen op onbegrijpelijk1:
en ondoorgrondelijke schotels, die
niet Fransch meer zijn en nog niet
Hollandseh en bovendien op spoedige
opzegging van den dienst, want de
Fransche keukenmeid beklijft even
min als de onze. Dus liet onze ist-
vrouw den pot over aan de cuislnlère
en dat des te eerder, omdat dc leve
ranciers niet aan huis komen, zoodat
alles op de markt of in den winkel
moet worden gehaald. Hollnn 'scho
huismoeders zonden haar dienstbode
onmogelijk den halven morgen kun
nen missen, Fransche blijkba.tr wel
hetgeen tö denken geeft!
Wij hebben ons best bevonden Lij
die Fransche keuken, behalve één
keer. Louise had iets bijzonders be
loofd voor dien middag, „un nou
veau plat', zei ze niet een geheim
zinnig gezicht, zonder to willen neg
gen wat. Toen zij den nieuwen seh' -
tel triomfantelijk bimnoni.ra bt,
haalden wij In letterlijken zin onzen
neus op, maar wachtten mot ons oor
deel, totdo,t zij weer uit de ko.tnor
was, om haar gevoelens niet tc
kwetsen. Met permissie gezegd: het
stonk en het leek op modder. Wij
namen er wat van on trachtten het
op to eten; iedere hap viel zwaarder
en ten slotte lieten wij mannen liet
slaan. Vrouwen zijn in dat opzicht
heldhaftiger, die aten het op, maar
ons oordeel was eenstemmig. Af
schuwelijk! Toen Louise kwam afne
men, begreep zij het vonnis aan wat
er in do schaal was overgebleven.
,„Rien pour nous, Ixmise", zei dc
goedhartige vrouw des huizes, om de
teleurstelling voor de kookster 1e
verzachten, niets voor onzen Hul-
londschen smaak en wat het nu n.ch
wel was geweest. „Des champignons,
madame". Paddestoelen. En Parijze-
naars vinden het een traclatie, ik
vrees, dat Louise, in de stilte van
haar kouken, medelïjdon heeft ge
voeld voor ons gebrek aan inzicht.
Weliswaar, in restauranis hebben wij
znlko dingen hooit gehad, wel een
maal rauwe selderij, als sla, vreest
lijk, zooic-ts of jo ean ezel bent ge
worden, die uit grazen is gegaan.
Vleesch is duur te Parijs, evenals
bij ons, maar zeer goed en smakelijk.
Iloter wordt er geleverd in slaa'vor-
mige stukken, die niet in botervloot
jes geborgen kunnen worden. Dat hin
dert niet, want de Fransche familie
gebruikt geen botervlootje.
Kogeifleschjes en de soorten limonade
die wij kennen, xijn er niet te krijgen.
Groenten wel, maar niet alle, bijvoor
beeld geen snijboonen of boerekool. En
toespijs is schaars aan den familiedisch,
wegens gebrek aan suiker,
In het algemeen kan de Hollander,
die zich niet aan den vaderlandschen pot
vastklemt, in Parijs met genoegen le
ven, maar tien tegen één, dat hij er ma
ger wordt, wat ten slotte een gemak en
geen nadeel is.
Om zooveel mogelijk de hooge prij
zen te bestrijden heeft het gemeentebe
stuur van Parijs goedkoope winkels op-
gericht, waar van alles te krijgen zou
zijn eten, drinken, kleeren. Maar de
spotzieke Parijzenaars staken den draa
met de „baraques Vilgrain", zooals zij
naar den stichter genoemd werden en be
weerden, dat er wel alles voorhanden
was, maai juist per ongeluk niet dat,
wat je op het oogenblik hebben woul
Jammer, niet waar? Maar konden dc
baraques dat helpen? Neen, immers,
je riclute je behoeften dan maar in naar
at er wel wast
En nadat ze op die manier zichzelf
en de goede bedoelingen van Monsieur
Vilgrain voor den mal hadden gehouden,
kochten ze wat gepofte kastanjes of
goudgele pannekoekjes, versch uit de
pan bij den koopman op straat s ik heb
hen benijd, maar toch hun voorbeeld niet
durven volgen, minder om de vraag „of
het wel stond" (Haarlemsche kennissen
aren toch niet in de buurt) dan wel
om den ingchamerden afkeer van wat
op straat, blootgesteld aan stof en re
gen, gebakken is. Ook echt Hollandschl
Wat weten wij thuis van de vóórbehande
ling van onze levensmiddelen en snoe
perijen af?
Vap den Franschen man wordt, zoo
als ik zei, ten onrechte beweerd dat hij
altijd klein is. Het is evenmin juist, dat
iedere Parijsche vrouw haar lippen en
wenkbrauwen verft, maar er zijn er ve
len die het doen, ook onder de fatsoen
lijke vrouwen. Een Nederlander, die voor
'1 eerst in een Parijsch theehuis zit, bij
Ixe, met zijn Hollandsclie betimmering
cn schilderingen, in de Rue Halévy, of
bij Rumpelmaycr in de Rue de Rivoli of
"Pp zijn deftigst, in Hotel Ritz, kijkt ver
wonderd op, wanneer een aardig, gra
cieus meisje van een jaar of achttien,
die, zou hij zeggen, geen kunstmiddel
tjes noodig heeft, plotseling uit haar
taschje. ten aanschouw e van iedereen,
een slaafje rouge te voorschijn haalt en,
aandachtig in een xakspiegehje turend,
haar lippen gaat opschilderen. Maar
meen niet, dat zij tegenover heeren
vrijer, coquetter optreedt, dan het Ne-
deilandsche meisje; zij is even gereser
veerd, beleefd dankbaar als men haar
een kleinen dienst bewijst, maar zeer op
een afstand. Een van haar vergeeflijke
coquclterietjes is negatief zij draagt
geen bril, zelfs niet het snoezigste
so easy in een gouden montuurheeft
zij slechte oogen, dan komt zij die met
een face a mains, het bekende vergroot
glas met steel, te hulp.
Ik vermoed, dat oogartsen dat niet
goed zullen vinden, maar zon den
moed niet hebben de Parisiennc daarvan
een verwijl te maken. Of is het ni«
waar, dat al wat bril is aan de oogen
iets v oxcnloos geeft, de uitdrukking als
h« ware doet verstijven? Neen, geen
lorgnet voor de elegante Parisienrte. Dat
pas: niet bij haar keurige houding ook
in cc meest eenvoudige japon (men
ziel heel weinig cxtravagaa-c vrouwen-
kleeding te Parijs, behalve op de wed
rennen) cn ook niet bij baar elcgamen
gang. Wat dat precies is, kan ik niet
zeggen, maar houding en gang zijn heel
anders, dan bij dc meeste vrouwen in
Holland elastischer, vlugger, kortom
bevalliger. En dat ia niet alleen op te
merken bij dames, ook dc vrouw en hei
meisje uit minder gegoeden stand draagt
haar eenvoudige kleedij met zekere gra
tie cn stapt zoo over straal, dat de
vreemdeling, verrast, onwillekeurig blijft
staan en haar nakijkt.
Het Parijsche meisje beweegt zich over
dag gemakkelijk, er op rekenende, dat
zij gerespecteerd wordt, 's Avonds gaai
zij niet uil, dan met een cavalier, haar
vader of broér of verloofde; in 't laat
ste geval zelfs gaat vaak een zusje mee.
Van de fatsoenlijke Parijsche vrouw te
denken dal zij lichtzinniger ls dan de
Nederlandsche, is dwaasheid natuurlijk
zijn er, zooals in iedere groote stad, veel
lichtzinnige vrouwen, maar wie een week
in Parijs is, lee^t die wel onderscheiden.
Als eenzijdige litteratuur in het buiten
land de Fransche vrouw verdacht heeft
gemaakt, kan zij dat niet helpen, haar
ware reputatie doel voor die van geen
enkele fatsoenlijke Europeesche vrouw
onder. En zooals ik vroeger schreef dc
ouders bewaren angstvallig de intimiteit
van het gezin en laten daarin niet spoe
dig vreemden toe.
Zoo is het Fransche volk inderdaad
wat er in dit opzicht voor kwaads van
gezegd jvordt, is laster of misverstand.
J. C. P,
De nieuwe eischtn aan de
üuitsahar».
De Duitsche delegatie die to Parijs
onderhandelde ovur do nieuwe eischen
den- En lente tor aanvulling van Lp;
vredis verdrag, als een vergoeding
voor de niot door Duitscliiand nage
komen verpiic-litiiigvsn van 't vredes
verdrag, is to Herlijn teruggekeerd.
De bedoeling is ora met de regeering
te confareeren ovor 't aannemen dor
eischcn. Do delegatie zelf is tegen 't
aanvaarden daarvan, omdat ook de
eisch tot het uitleveren van oorlogs
schepen, dokken en sleepbooten. ter
vergoeding vnn de met opzet tot zin-
kon gebrachte Duitsche oorlogssche
pen, gehandhaafd wordt.
Van Duitsclie zijde wordt ev«>w«l
opgemerkt, dat de houding van
Duitsehland niet in verband staat
met do verwerping van 't vredesver
drag door don Amerikaanschien se
naat. Van Duitselien kant will men
alles doen om do officiële ratifica
tie van 't vredesverdrag te bespoedi
gen, maar dezen onvervulbaren .isch
moet de Entente laton vallen.
De nood in Oostenrijk,
Herhaaldelijk iB reeds rnedeieellng
gedaan van dc ellende m Weenen.
ÉnJcolo voorbeelden liet sterven var.
pasgeboren kinderen in eeti k indek
aan longontsteking tengcoge van
onvoldoende verwarming der zalen,
en het nuroeds ultdeelen van de laaL
ste brandhoul.voorraden aan dc be
volking hebben duidelijk gemaakt
hoe liulp dringend noodzakelijk is.
Nog duidelijker zullen misschien
sprekau do rantsoenen door de over
beid bepaald:
Brood en meel per hoofd per dag
267 gram. Doch in de laatsie weken
moest dit rantsoen bot de helft gere
duceerd worden. En in het Drood
wordt verwerk't: ruais, erwten, boo-
neii, in normaio tijden aan varkens
gegeven.
Vleesch 100 gram per week.
Vet 120 gram per week. Doch sedert
langen tijd krijgen do Weencrs hun
100 gram vleesch en 120 gram vet
één keer pormaand.
Aardappelen één pond per week per
hoofd. Doch in do laats.e weken kon
ook dit pondje niet gegeven worden.
Melk, één kwart titer per dag, al
leen voor kinderen van één en wee
jaar.
Deze hongerrantsocnen, en hierin
ligt de omst van den toestand, moe
ten grootendeels uit het buitenland
komen. Brood moet, zelfs bij 267
gram por dag, vöor de helft van over
de grens komen. Nog erger is deze
verhouding bij aardappelen en suiker.
Het oude Oostenrijk had tweehon
derd suikerfabrieken. Het tegenwoor
dige zijn er vier gelaten door het
vredesverdrag, (lie bij een zeer be
scheiden rantsoen niet in staat zijn in
de behoefte van één maand te voor
zien.
In 1913 werd in de "behoefte aan
vleesch voor Oostenrijk voorzien tot
23 proc. uit Hongarije. I proc. uit
Oosten rijkschë gebieden, die nu niet
meer Oostomrksch zijn en iot 20
poe- uit het nu nog Oostenrijk gr
bleven Oostenrijk. Door «en oorlog
is natuurlijk de veesiapel geheel geru
ïneerd.
En de prijzen! Meel is 15 mual zoo
duur als in vredestijd, vet 25 maal,
vleesch 22 maal.
T Esgslsehs Itger.
Indien het Londensche dagblad
„The Globe" juist ie ingelicht dan
zijn in de leger-organisatie van het
Britsohe leger zéér ingrijpende reor
ganisaties tc wachten. Het blad meldt
dat Lord Haig zal aftreden iets
wat de gewezen Engelsche opperbe
velhebber volgens een dezer dagen
vermeld telegram, had tegengespro
ken en dat met dit aftreden ver
band zal houden de benoeming van
een inspecteur-generaal, die, zooals
vóór den oorlog het geval was, het
hoofd van het leger zal zijn. Verder
vermeldt hot blad, d>at waarschijnlijk
aan Sir William Robertson zal aan
geboden worden als inspecteur-gene
raal op te treden, bij. al dien hij geen
haofd-Develhebber wordt in Ierland.
Maar het alier-beïamgrijketc in het
„Globe"-bericht ia dat do regeering
als bezuinigingemaatregel overweegt
het afschaffen van het territoriale
leger cn de organisatie, diic daarme
de verband houdt. De roden daarvoor
zou niet alleen zijn het besparen op
financieel gebied, doch ook het feit
dat thans, nu zooveel mannen ge
oefend worden voor oorlogsdoelein
den en die in geval van dringende
noodzakelijkheid kunnen worden op
geroepen, het territoriale leger geen
rede van bestaan meer heeft. Die ge
oefende troepen zullen gedurende tal
van jaren beschikbaar zijn.
DE UITVOERING VAN 'T VREDES-
VERDRAC.
Ter uitvoering-van bet vredesverdrag
heeft een comn.i;sie van toezicht, sa
mengesteld uit 37 Fransche officieren,
en vergezeld van 62 ambtenaren, op
dracht ontvangen zich naar Stuttgart tc
begeven. Zij zal daar aankomen 15 da
gen na de ratificatie van het vredesver
drag en in hotels worden onderge
bracht j
FOCH OPVOLCER VAN POINCARé?
In de Fransche peis wordt maarschalk
Foch genoemd als candidaat voor 't
presidentschap.
De strijd ia Rosiand.
Via Hedsingfors wordt gemeld, dat
Denikins leger bet front der Jinlsio-
wiki tusschen Orel en Tombol door
broken heeft. Den Bokjewiki k tvo
vernietigende nederlaag toegebracht.
Yoedenitsj heelt zijn zetel overge
bracht naar Reval.
Een talegram uit Moekou meldt,
dat soldaten uit de omgeving van
Koltsjok een aanslag op diens leven
hebben gepleegd met ha.ndgro.nat -n.
Kóltsjak ontkwam aan hot gevaar,
doch 12 zijner soldaten werden go
wond en 6 BOÏdnten gedoocL
Do mijnwerkerostaklng In
Amerika.
Minister Wilson doet een bemidde
lingsvoorstel ter beërórUgiing van dc
mijnwerkarsstaking, welk voorstel
door de mijnwerkera OI ls aangeuo
men. Het voorstel strekt om een loons-
verhoioging van 31 te geven, l'tr&t
eischtcn de stakers 60 De patroons
boden al 20 aan.
Do verkiozlngon In itéllft.
De officieels uitslag der verkiezin
gen ia als voilgt: Gekozen zijn 156
socialisten, 100 R.-Katholieken, 1G1
liberalen, 16 reform-socialisten, IS
liberalen, 16 reform-sociaJi6ten, 23
democraten, 9 republikeinen, 23 oud-
Btrijders, ean christen-radiicaful-dorao--
craat, 2 nationalisten, 3 onafhankelij-
ken, 1 radicaal-socialist en J («af
hankelijke socialist.
Ludendortf ovar do Duitsche
regeerders.
Een medewerker van de ..Daily
Express" heeft ean onderhoud gehad
met generaal Ludendorff, dien Lij
ontmoette in hot atelier eener Pool
eche artiste, mevr. Atteslamler, welke
kunstenares een portret schildert van
den generaal en zijn vrouw.
Daarbij zou Ludendotrff aa. heb
ben gezegd: Indien wij staatsboden
hadden als Cleinenceau en I loyd
George, zou de toekomst voor Dutacli-
land stellig schitterender zijn dau nu.
Maar sedert Bismarck hebben wij
geen bekwame staatslieden gehad.
Duitsehland heef;) geen toekomst,
zoolang men Erzberger en zijn kliek
zal laten voortgaan het land slecht
to regeer en.
Onze nederaag is veroorzaakt door
het feit. dat ik met alleen de» vij
and tegenover mij had te bestrijden,
maar ook de domheid dergenen, die
mij in den rug moesten steunan. Let
ergste wat zij hebben gedaan ie. dat
zij mij aan het front Se agitatoren
zonden, die in hot land propaganda
maakten voor den vrede en die er in
gêwhtagd z>jn, in het geóie.m ie dis
cipline mijner troepen te ondermij
nen. hetgeen juist het doei was.
waarnaar zij streefden.
Uit ItaliS.
Tittoni is al minister van buRen-
'ondsche zaken in Italië afgetreden.
Sciaiioja volgt hem op.
Uit de Boltisohe gebieden.
Uit Helsingfora wordt gemeld, dat
liet verbond tusschen de randstaten
Estland, Letland cn Lithauien als af
gesloten kan worden beschouwd.
In MongarQe.
Maandagavond zou minister-presi
dent Huszar de leden van het kabinet
aan sir George Clarck voorstellen.De-
ze, zou uit naam der Entente de H011-
gaareche 'reegeering dadelijk officieel
erkennen.
21 December zullen in Hongarije de
verkiezingen voor de nationale verga
dering gehouden worden.
Wegens kolennood worden alle per
sonentreinen op Zondag uitgescha
keld.
Maandag begonnen voor het opper
ste gerechtshof de stlraf proc essen 'te
lgen de leden der Roode Garde en te
gen Bela Kun.
Verspreid nieuws
DE NIEUWE RECEERINC IN
BELCIê.
Van socialistische zijde wordt mede
gedeeld, dal indien de socialisten aan de
regeering deelnemen, zij vermoedelijk
met de volgende eiscben zullen komen
opneming van het algemeen kiesrecht
in de grondwetafschaffing of gron
dige hervorming van den Senaatia-
voering van den acht-uren arbeidsdag
sociale verzekeringen met inbegrip van
kostelooxe pensioneering val alle ar
beiders afschaffing vafi artikel 310 van
het Strafwetboek, waarbij straf wordt
bedreigd tegen hen die door bedreiging
of anderszins den arbeid beletten of
hinderenweigering van nieuwe mijn-
vergunningen, en socialiseericg van de
nog niet in concessie uitgegeven mijnen;
regeling van den verkoop van kolen
ontwikkeling van de openbare scholen
en het technisch onderwijs beperking
van den militairen diensttijdbevredi
gende oplossing van de belangen der
strijders, verminkten en gedeporteer-
den.
Zondag vergadert de socialistische
partij om zich uit te spreken over de
deelneming aan de regeering.
Zooals we reeds gemeld hebben, is De
la Croix door den koning uitgenoodigd
als kabinetsformateur op te treden.
ZUID-SLA VIS EN OOSTENRIJK,
De regeering van Zuid-Slavië heeft thans
besloten om 't vredesverdrag van St.
Germain ('t verdrag voor Oostenrijk,
waartegen de Serviërs eerst bezworen
hadden), tc teekenen,
DE POOLSCHE REPUBLIEK.
Via Bazel wordt geseind: De vredes
conferentie heeft thans officieel de
Pooilsoho republiek erkend. Polein zal
25 jaar ecu mandaat over Gaticië
krijgen, dat een bondsstaat zal zijn.
Dan zal de Volkenbond, een beslissing
nemen.
METZ GEHULDIGD, President
Poincaré heeft het kruis van het Le
gioen van Eer aan de stad Metz uitge
reikt
DE UNIVERSITEIT TE STRAATS
BURG is met een plechtigheid, waarbij
president Poincaré tegenwoordig was,
heropend.
In cene luide toegejuichte peroratie
schetste Poincaré ten slotte de toe
komst van de universiteit als de in-
tellectueele lichttoren aan de Fran
scho Oostgrens, cp den oever van de
rivier, waar aan het Germanendoru
een haJt wordt toegeroepen. In naam
van Frankrijk wenschte hij haar een
schoon e toekomst van arbeid, voor
uitgang en vreedzame noem.
ITALIC EN SERVIë. De Servi
sche per9 is zeer verontwaardigd over
de avonturen van d'Aonunzio in Zara en
Dalmatië. Italië word; gewaarschuwd en
aangemaand met d'Annunxio te bre
ken, anders dreigt een conflict met de
Zuid-Slaven,
TEGEN DE HINDENBURG-VER
EERDERCj. De onafhankelijke ao
cialiaten hebben Zondag te Berlijn 60
vergaderingen gehouden om te pro-
(estixjrun tegen de nieuwe actie van
de Hinden burg-vereentars.
Er werd in deze bijeenkomst aan
gedrongen op herstel van de een
heid onder de socialistische grospen.
IN DLTTSCHLAND zal de volgen
de week dc Blaat van beleg w< r ien
opgeheven.
BRIEVEN VAN KRIJGSGEVAN
GENEN. UH Londen wordt ge
seind:
De Britachc troepen te Konatimti-
nopel hebben in een loods op de kade
een aan tit! zakken gevonden, welke
bij benadering 24.000 brieven bevat
te», welke in 1918 door Brltech Indi
sche en geul hoorde krijgsgevangenen
in Klein-Azië en Turkije aan bun
familie zijn geschreven.
De Britschc commissaris te Kon-
stantinopcl heeft de zaak onmiddel
lijk ter hand genomen. De brieven
worden thans zoo spoedig mogelijk
doorgezonden met een opgave, waar
door <le vertraging is ontstaan.
DE GEZANT VAN BELGIS. Naar
het Haagsche Corr.-Buroou meldt, is
de benoeming aanstaande van Pruis
Albert de Ligno tot gezant van Lel-
gië bij hot Nederlandsche hof.
HERDENKING DER DOODEN. 1
Zondag werd in DuitschJand een
„Totensonntag" gehouden. In de ker
ken hadden plechtige dtenston plaate
ter herdenking van de strijders in
deni oorlog gevallen.
Ook in het gobouw van den F-ijks-
dag had eetn rouwdienst plaats.
Stadsnieuws
Een schaftlokaal.
In een circulaire aan fabri karden
deelt het beetuux van de afiicciing
Haarlem van den Volksbond tegen
drankmisbruik mede, dat in fabrieken
en werkplaatsen alhier personen uit
omliggende gemeenten werkzaam zijn.
voor wie gedurende den sohafttijd de
straat als schaftlokaal i6 aangewezen.
Naar aanleiding daarvan wil de
afdeelmg trachten te komen tot de
stichting van een schaftlokaai zoo
veel mogelijk binnen het centrum der
6tó.a gelegen, waarin bedeelde p-rsc-
nen gelegenheid vinden ora u v. tus
schen 12 en 2 uur hun brood tc kun
nen nuttigen en tegen matigei. prijs
koffie, chocolade, thee of melk te kun
nen verkrijgen.
Het bee tuur doet een beroep op de
samenwerking en den steun van de
werkgevers. Het verzocht te zijnertijd
de aandacht van het personeel op de
localiteit te vestigen en op te wek
ken ervan gebruik te maken en dringt
aan op het verleenen van financieel en
steun tot dekking van de te maken
onkosten.
Ons dunkt, dat de Volksbond hier
met een zóó mooi plan komt. dat de
werkgevers gaarne zullen voldoen aan
wat 'fc bestuur van hen vraagt.
ILONA KABOS, pianiste.
Schouwburg, Jansweg.
Weer is een niouwe ster uit het
Oosten op de Nederlandsche concert
podiums verschenen, ditmaal eone
pianiste. Ifona Kabos is eene Hon-
goarsche, waarvoor men haar op 't
uiterlijk niet zou aanzien; zij lijkt eer
'n Fransche, maar zoodra zij voor het
klavier zit cn haar gloedvol tempera
ment muzikaal uitepreakt, is haar
landaard meteen geopenbaard.
Het woord „wonder" uitspreken bij'
de prestaties van een artist gebeurt
zelden, maar even zoo goed als wij
liet verleden jaar v?ui Portos konden
getuigen, kunnen wij nu ook zon
der voorbehoud zeggen van Ilona
Kabos, dat zij een muzikaal wonder
is. Zij paart de ongelooflijkste virtu
ositeit aan de meeat intensieve ex
pressie der artistieke emotie. De vir
tuose toonde levens in een veelzijdig
programma hoo zij jfich do meest
uiteenloopemie kunstrichtingen ten
tolk kon maken, steeds mc-t dezc'fde
beheerscliing, met hetzelfde wonder
baarlijk aanpassingsvermogenBacil,
Beethoven, Chopin, Debussy, Liszti
Hare voordracht van Rach's Toc
cata in C-mitj., door Busaoni van or
gel- tot pla n «werk onigcact was van
dien aard, dat het cms. en de niecsto
Bachvereerdera met ons. kon verzoe
nen met de keuze dezer transcriptie,
a] was het aiieeu muur om de schit
terend gespeelde fuga. zoo enorm
mooi kleurrijk en plastisch voorge
steld, dat het in zijn oorspronkel >:.en
vorm voor orgei nooit met zooveel
relief en vonnklaarheid mogelijk zou
kunnen zijn. En dat Adagio, met
welk üntiainjk palet werd bier ge
schilderd, weiko diepgevoelde ziels
uiting werd dat!
Ook de Beethoven-sonale in Es-
maj. was één klankemveakie, onein
dig vonnschoon geexposeerd. Haar
Chopin-spel kon mij nimmer beko
ren, de Berceuse b v. voelen wij nog
rustiger van beweging cn nog fluweo-
liger van tint, maar een en ander
kan wei op rekening van liaur meer
beweeglijk tempenunent gesteld
worden. Wat echter hiermede
niets te maken heeft, waren
de enkele onduidelijkheden, veroor-
t'eaaiSketora
DE GESCHIEDENIS VAN DEN
VOORVADER VAN DEN R00ÜEN
PIMPERNEL,
door
BARONESSE OltCZY,
77)
Geleund legen elkaar, zitleu zc
daar, zo zijn veel ta opgewonden om
te slapen. Er hangt iets in de lucht,
er is eon gevecht op handen en Inch
zijn zo maar' met hun dertigen of
veertigen; do zwaarden en do sabels
zijn uitgedeeld en den halven nacht
hebben dc heer van Stoutenburg en
zijn vrienden, alleen geholpen door
Jan, zware vrachten uit deai molen
naar de Schic gedragen.
Dien heelen nacht zitten zo daar
onder Jan's toezicht. Inlusschcn Helpt
hij zijn lieer om die zware kisten
den molen uit te dragen, maar
als je heni niet verwacht, staat hij
in eons weer voor je om te zien of
alles wel in orde is, of er niet te
veel lawaai wordt gemaakt, of nie
mand hot gewaagt heeft vunr aan
te maken, of er niet onderling ge-
'•wist wordt.
Hij houdt ook een wakend oog op
den gevangene arme drommel!
mei zijn gebroken scironder en al zijn
overige wonden. Een flinke kerel, dat
lijdt geen twijfel, maar er waren er
zeven legqn een en tegeai hun scher-
po schaatsen, die op hem neerkwa
men was hij niet bestand. A's hij niet
zoo lang was igeweestl, aoudlem jzij
hem waarschijnlijk yop aangenamer
wijze het leven benomen hebben, dan
de lieer van Stoutenburg nu van plan
was te doen.
En een vroolijko kerell Vol grap
pen en gekheid. Een echte gelukzoe
ker, die maar inaar vroolijk door
liet leven ging. Morgen kunnen we
immers dood zijn.
Jan had bevel gegeven, dat hij aau
een paal moest worden gebonden.
Mijn hemel, wat een pijniging vooir
een gowonde! Maar, hij scheen taaier
te zijn dan de paal zelf, want telkens
weerklinkt zijn lach. Zooala hij daar
staat, gebonden aan dien paal, is h
onderhoudend gezelschap. Roode
Piet tast telkens naar zijn zwaard.
Jan is te streng. De heer van Stou
tenburg had zijn woede moeten be
teugelen. Bali, een gevangene bi liet
gezicht te slaan. Dat was gemeen en
ze hadden het allemaal gezien.
Maar och, wat deed het er eigen
lijk toe! Morgen lagen de meesten van
hen misschien dood op den konden
grond. V-C lagen misschien te stcren
naar de maan met oogen, die niet
meer zien konden. Een touw om je
nek! een steek in je zijde! Een ver-
brijzwde schedel! Wat doet het er
eigenlijk toe, welk soort eindo de
dood voor ons uitzoekt? Maar hel is
jammer van den gevangene. Een
echto vechtersbaas en daarbij een
stoïcyn en een plulosoof. „De Kava-
iicr" noemen zo hem.
,Do Lachende Kuvatier"! Zoo moet
je me noomcnl roept hij vroolijk.
Arme drommel! tlij traelit zijn pijn
te verborgen. Hij lijdt van dien ijzi-
gen wind en het snijden van die tou
wen, maar ondanks zijn pijn, lacht
en schertst hij en vertelt de vroo-
Iljksto grappen, clic de oucle worm-
stekelige paal ooit gehoord heeft.
Met recht een lachende Kavalier!
Ziezoo, nu kuinicii zo hem helpen.
Jan draalt hein den rug toe. De
bouwen durven ze niet aanraken
maar een jas tu-sselnen zijn rug en den
paal en oen tweeden achter zijn hoofd
doen al goed.
Is het zoo botor, oude kerel?
Diogenes liet zijn hoofd ru6ten te
gen do ja» en viel in een lichten
slaap. Fluisterende stemmen om hein
lieen maken luim wakker. Het ge
fluister wordt duidelijker.
Laten we mot hem praten. Dat
zal hom geen kwaad doen.
Hoe zijn dio vogelverschrikkers
hier gekomen! Want ze zijn hetl Pio-
goii s zou in de dichtste duisternis
zijn broeders philosofcn lurkend héb
ben. Do dikke Pythagoras cn de ma
gere Socrates. Daar wordt oen lan
taarn in de hoogte gehouden en hij
herkent Pythagoras roodan neus.
Maar- waarom zijn jullie liter
gekomen? vroeg een van do mannen.
We hebben zaken met hem ge
daan in Rotterdam, zei Socrates
en den heelen dag hebben wc ge
dacht: Wat zou er toch van hem ge
worden zijn
E11 vanmiddag zagen we hem
op eens. viel Pythagoras bij, in
zijn eentje in een slee met één paai-d
achter een grootere slee aan, waar
in een schoone jonkvrouw zat.
En wat dcedt go toen? vroeg
een.
Wat we deden? riepen do pliilo-
sofeu, gelijktijdig op een loon van
groote verontwaardiging.
We deden niets, we Ir acid, ten
alleen het spoor te volgen. We leen
den schaatsen, en gingen achter de
sleden aan.
E11 toen?
Toen zagejn we, dat ze hier still
hielden en omdat we zagen, dat de
molen niet zoo verlaten was als hij
ons eerst Leek, bleven we wat op een
ais land toen waagden we ons wat
dichterbijen nu zijn we hier.
Ja, ze waren er, maar hóe wa$ iiot
mogelijk om Jan'e orders te trotsoe-
ren? Wat konden die twee vogelver
schrikkers den lachenden Kavailer tc
vertellen hebben?
We willen hem alloen maar .vra
gen of we iets vQor hem doen kun
nen, fluisterde Socrates. Morgen
wordt hij gehangen, hè? Nu, wees
dan eon beetje inschikkelijk voor een
ter dood veroordeelde.
Do mannen schudden ernstig het
hoofd.
We hebben strikte BëVelen....
Het is hier een kwestie van le
en en dood
Och kom! zei Pythagoras, wij
zijn met z'n beiden en jullie met je
dertigen. Dan hoef je toch niet bang
te zijn.
Heer, bind mijn handen maar
op mijn rug, riep Socrates. Ik
wil alUxii maar met hem praten. .We
zijn immers toch niet bij machte om
hom te laten ontsnappen.
Daar denken we heeleinaal niet
ovor. zei Pythagoras vroom.
De mannen keken elkaar angstig
aan, maar onder menig wambuis
klopte een warm hart. Die kerel
moest immers morgen gehangen wor
den. Waarom zouden zc heni dan
nlot nog een pie zie;: je gunnen. Als
het ten minste een pleziertje is om
een paar uur vóór je dood op zoo'n
paar vogelverschrikkers te kijken.
Jan is er niet. Hij moest zijn heer
helpen.
Nu, vijf minuten dan, klinkt het
eindelijk.
De aneeren knikken góecmeurend.
Maar ze willen niets wagen. Vijf mi
nuten praten met lijn vrienden maar
geen poging om ie ontsnappen, hoor!
Ze vormen een wijden kring om den
paal, waaraan de lachende Kavalior
is vastgebonden.
Vlak voor zijn voeten hebben ze de
lantaarn gezet, zoodat hij zijn vrien
den voor het laatst nog oens zien
kan. Iets verder ligt zijn zwaard, dat
Jan hem heeft afgenomen.
Hij heeft geluisterd naar he! go-
fluister: hij weet, dat zijn broeders
dc philosofen er zijn. Er moet nog
iets gedaan worden, er is een belof
te gegeven, (Ue nog mot vervuld is
geworden, het beloofde fortuin wacht
hem nog 'ate hij de jonkvrouw terug
brengt naar haar vader.
O, als ze hem maar niet zoo lee
lijk liaddw. Iopgetakeld er waren
neg hooi wat uren vóór hot morgen
Oude kameraad! klonk een
schorre stem vlak hij hem. llce
ben je zoo 111 do val geloopen?
Zo hebben de jon lev rouw wegge
voerd uit Rotterdam, klonk hot fluis
terend terug. - Ik kwam net van
Delft waar ik iets 111 orde had moeten
maken. Ik herkende Jan, vlak bij de
ele?. waar de jonkvrouw instapte. Hij
had tien of twaalf man bij zich. Ik
begreep wel, dat ze niets goeds in het
zin luiden maar cr zat niets anden»
op don xe achterna te gaan. Ik moest
zien waar zo de jonkvrouw heen
brachten.
fWordt vervolgd.)
