HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
Indrukken van Parijs.
t''euiIleton'
Buiteniandsch Overzicht
Pers-Uï&rzisiit
Burpriüks Stand
DINSDAG 9 DECEMBER 1919 TWEEDE BLAD
No. 2687
Jan verdwenen banap Treinbestorming Besproken plaatsen
gevonden Laiigxarae treinreis Passagiers in de Q.
Eindelijk dag.
XII.
llnjrsprofocol met rte nieuwe elscïien.
die de Entente stelde red. II. D.)
Een andor bericht uieidt nog, dat
de rijkskanselier aan zijn rede toe
voegde: „maar indien Duitsclüanu
zichzelf niet van de mogelijkheid wil
berooven zijn ware verplichtingen na
te komen, öai kan het dit protocol,
gelijk het nu geformuleerd is, niet
onder! <y kenen
De Entante gaat van de meening
uit, dat nu 't vredesverdrag nog niet
bekrachtigd is er eigenlijk geleefd
wordt onder de bepalingen van den
wapenstilstand. En de wapenstilstand
ka.it door Foch met een termijn van
3 dagen worden opgezegd.
Er wordt intussclien ook verzekerd,
dat de Entente haar eischen aan
Duitschland wat gematigd heeft waL
betreft de vergoeding van 400.000 ton
dok- en baggennateriaal voor 't tot
zinken brengen van de 'Du itsclic sche
pen bij iScapa Flow en wat betreft de
militaire waarborgen.
Wat dit laatste aangaat stond in
den oorspronkeüjken tekst: „Voor het
geval, dart, Duitschland zijn verplich
tingen binnen den gestelden termijn
niet zal nakomen, behouden de ge
allieerde en geassocieerde raogendhe
don 'zich het recht voor art die maat
regelen van militairen dwang of an
derszins loe te passen, die hun ge
schikt zullen voorkomen".
Duitschland had vooral tegen deze
voortdurende bedreiging bezwaar.
De Petit Parisian weet nu zelfs tc
vertellen, dat de Entente dezen eisch
bijna geheel herftjaten vallen.
De Engelsciie minister-president
Lioyd George deelde in 't. Lagerhuis
mede, dat 't nauwelijks twijfel lijot
of de gedacht, nwisseiing over 't te>e~
kenen van 't protocol tusschen
Duitschland en de Entente zal een
bevrediend results at hebben.
EEN NIEUWE REVOLUTIE IN
DUITSCHLAND.
De voorzitter van de Democratische
Partij in Baden, de ondervvijsunnis
ter Kiunmel, heeft voor een openbaie
vergadering een redo gehouden ovci
den poiitieken tcesland. Hii zeide
o.m.: ..Gezien het streven van d'.
rechtsche partijen, kan men de vr.
niet onderdrukken, dat wij aan den
vooravond van een nieuwe revolutb
staan".
DE RUST IN ITALIë TERUCCE-
KEERD.
Volgens de jongste berichten uit al
le Italiaanschc provinciën is de open
bare orde in geheel Italië weer nor
maal en wordt overal de arbeid ge
regekl hervat.
'T FIUME-INCIDENT.
Vaat Itahaanschen kant wordt offi
cieel meegedeeld dab Italiaansche re
geeringst.roepen in overleg met d'An-
nunzio Fiume zijn binnengetrokken.
De troepen van d'Atmunzio hebben
zich met de regeeringstroepen ver
broederd. In Italië Is deze tijding
met groote geestdrift begroet.
Tot zoover 't bericht, 't Is nu nog
niet duidelijk of Italië do annexatie
van*Fiome, door d'Annunzio gepro-
cUtwKcrtl; zal bekraéhtlgén.
Want al is 't conflict met d'Annun
zio bijgelegd, Yougo-Siavie zal zich
blijven verzetten tegen een annexa
tie.
Opgelost is 't FiuroMncident dus
nog niet.
ROEMENIë EN 'T VREDES
VERDRAG.
't Nieuwe Roemeensche ministerie
zal de vredesverdragen teekenen a<-
leen met voorbehoud op het stuk der
waarborgen voor de nationale, min
derheden.
DE MIJNWERKERSSTArC! iN
AMERIKA.
Namens de regeering wordt mede
gedeeld dat er een overeenstemming
tusschen werkgevers en stakers ver
kregen is.
DE POSITIE VAN BELCIë.
De Echo de Paris deelt mede:
Frankrijk en Engeland hebben be
sloten de territoriale onschendbaar
heid van België gedurende een tijd
perk van vijf jaar 1e waarborgen, tot
dat de Volkenbond in slaat is, dien
waarborg te verschaffen
België verbindt zich, gedurende het
zelfde tijdperk een neutrale houding
aan te nemen.
De Temps noemt deze berichten yoor
barig.
DE COMMISSIE VAN ONDERZOEK
IN DUITSCHLAND.
De Bcflijnscbe bladen vernemen aan
gaande de voortzetting van de werk
zaamheden der parlementaire commissie
van onderzoek, da: in de toekomst bij
het getuigenverhoor zal worden belet,
dat de getuigen hun verklaringen vooi
partij-politieke doeleinden gebruiken.
De besprekingen over de vredesartie
jan Wilson zullen zoo spoedig mogelijk
ten einde worden gevoerddaarna zul
len dc vreüesmogeüjkheden van bet voor
jaar 1917 worden onderzocht, ..elke ten
gevolge van indiscretie niet kenden wor
den te baat genomen. Daarbij za! zich
een onderzoek aansluiten naar de ge
beurtenissen, die tot de bekende v redes-
resolutie ia den Rijksdag hebben ge
leid. Voorts een onderzoek naar de Rijks-
ilagiesoluiie, alsmede naar de oorzaken,
die de vredesmogehjkheden verijdeld
hebben, en slotte zullen de officieele ste
nografische protocols van de zittingen
van dc commissie van onderzoek open
baar worden gemaakt.
UIT DE FRANSCHE KAMER.
Maandagmiddag is de nieuwe Fran
sche Kamer bijeengekomen.
De eerste bijeenkomst was een groo
te patriottische en nationale mani
festatie. De nieuwsgierigheid van 'f
publiek op straat was enorm. Ook
binnen was veel belangstelling. De
loges waren diclit bezet Onder de
aanwezigen was ook maanschaJk
Foch.
Een plechtig moment was toen de
^ifgelvaardigden van Elzas-Lotharin
gen werden binnengelaten en welkom
geiteden. De Kamervoorzitter deelde
mede, dat do Franschen nu hun be-
l,o f Ie van 1871 hebben ingelost. Thans
is Elzos Lotharingen voor altijd bij
Frankrijk gevoegd.
De afgevaardigden van Elzas Lo
tharingen hielden ook geestdriftige
betoogingen. Een hunner zei:
„Wij wenschen plechtig te constat
toeren, dat in onze beide provincies
een enkel protest is gehoord legen
het vredesverdrag, waarbij ons de
F ranselt e nationaliteit wordt terugge
geven".
Een ander zei:
„Wij hebben nooit gewanhoopt
aan de rechtvaardigheid, waarop
reeds Gambetta een beroep heeft ge-
daan. Ons vertrouwen is beloond.
Aan Frankrijk schenken wij onze on
wankelbare trouw, onze volkomen
toewijding. Elzas en lotharingen be
trekken weer dc wacht Tangs den
Rijn. Zij zullen dc vervuiling van hun
taak, a!s vooruitgeschoven wachtpos
ten van de Fransche idee, niet ver
zaken".
•T PROCES-MARLOH.
Het proces Marloh, de Duitsche offi
cier die beschuldigd wordt het bevel
gegeven te hebben om in de revolutie
dagen 30 gevangen genomen matrozen
te laten doodschieten, is voortgezet.
Het O. M. was nu aan het woord
Dit betoogde, dat de oorlog zulke uit
wassen ais mi voorgekomen zijn op
zijn geweten heeft. Van een enkel der
30 doodgeschoten en staat vast, dat hij
geplunderd liad, maar over liet al
gemeen waren liet fatsoenlijke lieden.
Er is veel misverstand voorgekomen.
Do stemming der soldaten tegen de
Spartacistiscli-gezinde matrozen was
verbitterd door onjuiste en overdreven
berichten van wreedheden der Sparta-
cisten tegen soldaten der regeerings-
troejoen.
De doodgeschoten matrozen waren
den dood niet schuldig. De staat moet
dan ook voor de nagelaten betrekkin
gen zorgc-'n
Verder betoogde 't O. M dat, art
heeft kolonel Reinhard- gesteund
door een order van minister Noske
op een streng optreden der arrestan
ten aangedrongen, hij zich niet schul
dig gemaalct heeft aan een overtre
ding der wet Mairloh had beter moe
ten nadenken, dan zou hij ingezien
hebben, dal zijn optreden criwettig
was. Verzachtende omstandigheden
in aanmerking nemende namelijk 't
feit dat Marloh meende niet onwettig
te handelen eischic het O. M. tegen
liem wegens doodslag 3 jaar gevange
nisstraf en voorts 3 maanden gevan
genisstraf wegens desertie. Ook werd
gevraagd /Marloh uit het leger te
verwijderen.
I-Iierop waren de verdedigers aan 't.
woord. Zij noemden dit een paMtiek
proces, wierpen de schuld van het
doodschieten vooral op kolonel Rem-
hard on vroegen vrijspraak voor Mar
loh.
Heden zou 't gerecht uitspraak
doen.
Vorspreid nisuws
DE KOLENNOOD IN FRANKRIJK.
In Frankrijk wordt het spoorweg
verkeer aanzienlijk ingeperkt.
DE ONLUSTEN TE INNSBRüCK.
Uit Innsbruck wordt nader ge
seind: De plunderingen en buitenspo
righeden zijn gedurende den nacht
weder toegenomen. Den geheel en
nacht weiden-schoten tusschen kleine
troepen afgegeven. Naar verluidt
zouden buiienlandsche aanvoerders de
beweging leiden. De plunderingen
dor levensmiddelenwinkels begonnen
ui den namiddag opnieuw.
DE VREDESONDERHANDELIN
GEN TE DORPAT. Uit He.sing-
tors wort geseind: De onderhandelin
gen op de vredesconferentie dei- rand
staten zijn geheim. De Russische de
putatie bestaat uil 20 personen, on
der wie 7 vrouwen. Radek fis ook op
weg naar Dorpat-
Do Letten verlangen, dat de op het
Misschien ia het niet geheel en aJ
juist óm onze terugreis naar huis op
ie nemc.11 onder de „indrukken van
Parijs", want tcGn tlio rets eenmaal
begon, waren wij weg uit de stad.
Maar aan den anderen kant: een
kaatsten indfilt namen we loch u i t
Parijs mee en die was verre van aan
gen a am. ofscboo-n de stad het niet
helpen kon. I11 een taxi kwamen wij
aan het station met onze zwn.ro hand
bagage, twee valiezen en een tasch;
onmkv.'.efllijk schoort oen kruier op ons
af, aan wion we alles loeverlrouwdon,
met de mededeel i ng, dat hij komen
moest aan den lrel 11 voor Nederland,
perron No. 8. De man haaldo zijn
draag-iem, teelten van zijn ambt, te
voorschijn, hing daaraail onze bagage
over zijn schouders en volgde ons
Dien avond hebben wij noch liem,
noch oiizo koffers weergezien!
Nu moet erkend worden, dat er aan
de Gare du Nord een duizelingwek
kende drukte heorschte. Het was de
avond vóór Allerheiligen en duizen
den Parijzenaars waren gekomen, om
in speciale treinen een tocht te doen
naar da slagvelden en daar dc graven
te beeken vani familieleden on vrien
den, een uitgebreide organisatie was
daarvoor ingericht
..Train vort. train- rouge, train
jaune", lazen we op groote biljetten:
het was een komen en gaan, een
roepen en dringen; mcnschen zaten
op hun bagage te wachten lol hun
trein voorreed, anderen gingen hem
tegemoet tot liet uiteinde van 't per
ron, klommen, terwijl hij nog 111 gang
was, op de treeplanken en zochten al
vast een goed plaatsje.
Do drukte was onbeschrijfelijk. Op
quai No. 3, waar de „train pour la
Holianrie' zou aankomen, was het
nauwelijks rustiger. Tien uur
's avonds, een half uur vóór 't ver
trek, was er van den trein nog niets
te zien, maar van dc passagiers des
te meer: in 't halfduister, gevolg van
de schaarste aan kolen, stonden, za
ten of lagen groote groepen reizigers
en steeds kwamen er nog meer bij.
En terwijl wij tevergeefs speurden
naar onzen „porfeur", dia jnaar niet
met de bagage kwam, dachten wc:
„wat zal dat straks worden, wanneer
de trein voorrijdt!"
Denkbeeldig was die vrees niet. Het
werd de meest woeste bestorming,
die ik ooit heb bijgewoond of meege
maakt. De slroomen menschen klau
terden naai- binnen, stroomden in de
coupés en corridors, duwden, dron
gen, riepen vloekten; dikwijls raakte
de geheelc voortdnngeiulc rij
vast en kon niet meer lieeai of weer;
men struikelde óver koffers, liet was
even moeilijk uit als iai een wagen to
komen. Eindelijk, 11a vele vergoe-fsehe
pogingen, vonden wij onze besproken
plaatsen, waarop een paar brutale
lieden zonder blikken of blozen wa
ren gaan zitten; gelukkig joeg een
kloeke receveuse hen er af. Al
spoedig bleek, dart do trein dien nacht
overvol zou zijn. In onzen coupé voor
vier zaten zes personen, do zijgangen
waren vol. En ofschoon langzamer
hand het perron leeg word en de
porteui ons dus gemakkelijk had kun
nen vinden, wanneer hij maar een
weinig moeite liod gedaan, dc kerel
vertoonde zich niet. Familieleden, die
ons wegbrachten, gingen vol ijver er
.telkens en telkens weer oi) uit om hem
ie vinden, maar vergeefs. Toen de
trein te 11.40- precies een uur te
laat, wegschoof ouder dc kap, den
donkeren nacht in, waren onze koffers
niet komen, opdagen en koorden wc
naar Holland terug, m de magere
hoop, dat hij, ons niet kunnende vin
den, ze in onzen bagagewagen had.
gezet, waar wij ze dan aan het eerste
grensstation wel zouden aantreffen.
Ons gezelschap in den coupé was
gevarieerd, tusschen 011s in een jong,
Belgisch kapitein op dc weinig aan
gename plaats, die ontstaat wanneer
in het midden dc armsteunen worden
opgeslagen, tegenover ons, in den
eenen hoek een Belgisch soldaat, met
den gekwetsten arm in een vuil ver
band, daarnaast een Antwerpscli ma
dammeke en als zesde een Belg met
eon buitengewoon ongunstig voorko
men en een grooten bontkraag om,
die een .aflevering van do „Revue des
deux Mocdes" los. Dc smalle going
van dfa wogen was totaal, bezc-t door
passagiers, die in dc coupés geen
plaats meer hadden kunnen vinden en
nu, zoo goed en zoo kwaad als het
ging, van hun bagage con soort van
De Lacüeiiiis Kavaiier
DE GESCHIEDENIS VAN BEN
VOORVADER VAN DEN R00DEN
PIMPERNEL,
door
BARONESSE ORCZY,
89)
Stouteiiburg rukte b-jvtwl van drift
liet zwaard uit du band -tui den spot
ter. Ilij wist, dat k-./cl hem voor
den gertc stond te houden alleen maar
orn tijd tc winnen en hem te verhin
deren Gilda Op te zoeken. Die ge
dachte alleen maakte hem nog wil
der en zonder zich aan het sarcasme
van den ander te sloren, W.-gcr. n-j
zoo hard hij Icon te roepen:
Jan! Jan! Nicolaes! Hola, hier!
Zijn vijand zette zijn handen aan
mond ciii begon nog hairier mee te
brullen:
Jan, Jan! Hola, hier!
Als Siouteuburg wat kalmer ge
weest was en niet doof en blind
foor zijn wocdo en haat, zou hij ze
ker, vlak bij hem 'paardengetrappel
oj) den bevroren grond gehoord heb
ben, het- hijten op dc bitten en hei
kek lette, van wapen. n. Maar oi> dit
zitplaats hadden gemaakt en leunend
tegen den zijwand hun beenërt uit
strekten in de coupés.
Aanvankelijk bleef het raampje aan
den eenen kant half open.- De soldaat,
die hoestte als een teringlijder, haalde
het op en wikkelde zich in zijn wijde,
grijsblauwe capote om te gaan sla
pen; hij zei nu en dan wat legen den ka
pitein, die lcorte antwoorden gaf. Overi
gens werd er weinig in onze omgeving
gesproken, zoogoed als geen Hol-
landsch, niets dan het zware, onelegante
Belgisch-Fransch. Het duurde niet lang,
of de soldaat dommelde al, hij zuchtte
en hoestte, maakte geluiden als van
angst in zijn slaapplotseling was hij
dan weer wakker en at een stuk choco
lade of keek rond, naar een luchtope-
ning, die hij nog zou kunnen sluiten.
Naast hem had het madammeke zich
rechtop tegen den hinderlijken steun ge
zet en probeerde zoo, met een rechten
rug, te slapen. Althans, zij hield de
oogen dicht. De lezende Belg gluurde
nu en dan over zijn boek naar zijn
buren. De kapitein naast mij
raakte, met dc gemakkelijkheid van dc
jeugd, spoedig- in slaap, maar kon tegen
den steun telkens zijn evenwicht niet be
waren en zakte dan op zij tegen mijn
rug aan. Als 't mij verveelde gaf ik hem
een duwtje, dan schrikte hij wakker, pre
velde slaperig „pardon" en ging over
eind zitten, om een oogenblik later de
zelfde manoeuvre te beginnen.
De trein reed langzaam. Buiten was
niets te zien, dan zwarte duisternis,
want de ruilen waren beslagen en bo
vendien had de kouwelijke soldaat aan
den eenen kant de gordijntjes neerge
trokken. In het zijgangetje werden na
men van stations genoemd, die we al
gepasseerd zouden zijnhet bleek een
vergissing te wezen, te half een waren
we nog geen 40 kilometer van Parijs.
Het lukte mij niet om te slapen het
verlies van de bagage maakte mij ver
drietig en ik kwam van zelf tot de pret
tige becijfering, hoeveel ik wel zou heb
ben uit te- geven, wanneer de bagage in
derdaad weg was, gestolen bijvoorbeeld
door den porteur; ja, wie kon zeg
gen, of hij geen dief van beroep zou zijn,
die buiten het station op buit loerde!
Onze tiein bleef staan. Met ongelijke
tusschenpoozen huilde de locomotief een
fluitsignaal, als een angstig dier, dat
zijn weg in den nacht niet meer kan vin
den. Soms schoof een andere trein langs
ons heen, maar de onze bleef staan, mis
schien wel een half uur. Ik had mij voor
genomen, niet te vaak op mijn horloge
te zien, anders schijnt een nachtreis ein
deloos. Om mij heen werd gemopperd.
De soldaat in zijn zenuwachtige onrust
sloot nu ook dc ventilatieklepjcs in de
zoldering, maar ik voelde lot mijn vreug
de niettemin een frissclicn, luchtstroom:
blijkbaar was het venster "opcngcraakt.
Eindelijk gingen we weer verder. Van
nu af aan hield het eentonig ronron,
ronron, ronron, niet meer oji. Met
korte tusschenpoozen zakte de Belgische
officier naast mij, op mijn schouder
wanneer hij sliep. In 't gangetje pro
beerden een paar passagiers, tusschen dc
koffers en tasschen in, een oogenblik
te gaan staan, om de ongemakkelijke
houding te veranderen. Eindelijk keek
ik op mijn horloge 't was half drie.
Opeens drong een jonge man in uniform
in onzen coupé door en hield mijn sla-
penden buurman, op gebiedende ma
nier, een electrische lantaren onder den
neus, waarvan hij wakker schrikte.
„Vous étes en congé, capitaine?" vroeg
hij kortaf. (Is u met verlof, kapitein?)
„Oui," zei deze en de ander ging met
een handbeweging verder.
Met van slaap zware oogen staarde ik
voor mij uit en tobde voort over de ver
loren bagage. Hoe kon ik ook zoo dom
zijn, om die aan een onbekenden kruier
toe te vertrouwen! Nooit meer zou dat
gebeuren. Als wij ze zelf gedragen had
denen met afgunst keek ik naar de
netten, waarin de overige reizigers hun
valiezen hadden opgestapeld. Uit de zij
gang klonk een vroolijk gelach, dat wat
afleiding gaf, daar waren twee jonge
lui op bezoek gekomen, die vertelden,
dat zij bij gebrek aan betere ruimte in
dc VV. C. op hun koffers zalen, 't Waren
Nederlandeis, zij vatten dc zaak van den
vrooiijken kant op.
En onze trein reed maar door, zonder
ophouden, steeds in hetzelfde kalme
gangetje, ronron, ronron, ronron. Het
Antwerpsch madammeke zat nog altijd
niet stijf gesloten oogen op haar onge
makkelijke middenplaats, ik nam mij
voor, haar bij de eerste gelegenheid :e
vragen, waarom de trein zoo vol was met
Belgen, terwijl er Loch op den middag
uit Parijs een sneltrein ging naar Brus
sel en Antwerpen, die hun veel aangena
mer zijn moest.
ooyi'iibiik drong niets van dit alles
tot hem door. Zijn gedachten waren
alleen vervuld van Gilda en dat deze
man hem den ingang van de hut
venspeirde, alleen om nem t.e verhin
deren Gilda t.e naderen. Hij was geen
partij vooi' dezen veentersbaas, voor
dezen hunding; 'b was goen schande,
tiat hij niet even bedreven was met
den degen; maar hij zou niet wijken
voor dien ellendeling, diien avontu
rier, die hem heb bezit van Gïida be
twistte. Op stuk van zaken had de
man toch eeat gewonden schouder en
een gekwetste heup; met de hulp van
Jan en Nicoiaeg kon hij onschade
lijk gemaakt worden. Nieuwe hoop
vervulde Stoirtenburg's hart. Hij
hoorde het geluid van snelle voet
stappen naderen. Jan kwam liem hel
pen en nu hoorde lüj de anderen ook
zeker Nicolaes en Heemskerk.
Meester, meester! riep Jan ver
schrikt door wat hij zag. Hij had het
sabelgokleUer gehoord en liet eerste
het beste wapen gegrepen, dlat. voor
de hand lag. Zijn roepen, vcreenigd
met dat van Stoutenburg en de meer
vroolijke uitroepen van Diogenes,
hadden het oor bereikt van Berestcvn
die, saaien inert zijn vriend Heems
kerk 'den molen nasnuffelde om alle
papieren, die hen in gevaar konden
brengen te vernietigen. Zij ook ren
den de trappen af en zagen Jan naar
ile but soipilcn
Waarschijnlijk heb" ik toch nog Tsri.-
pen. want toen ik weer op mijn horloge
keek, was het half vijf geworden. Over
een goed uur zou hei dag zijn. En een
poos later, terwijl de 'rein zijn domme
lende mcnschen! ading aog altijd door 't
landschap schoof, kleurde het in 't Oos
ten. De morgen! Een kwartier later
1 knarsten de wielen onder den druk van
de rem, op de rails.- We stonden stil bij
een klein station in dc grauwe ochtend
schemering. -„Quévyl" zei iemand 'n ons
gangetje. Wij waren in België.
J. C. Pi
De strijd 01a 't Tredas-
T8rdray.
DUITSCHLAND VOOR DE BESLIS
SING GESTELD.
Heden wordt door den Op
persten Entente-Raad een norta aan
do Duitsche gedelegeerden overhan
digd waarin gebiecht wordt, dat de
Duitsche regeering het prortoco-l tol
aanvulling van het vredesverdrag za.l
teekenen. Als Duitschland
weigert'zal de Entente
dwangmaatregelen nem en
Volgens 'I Petit Journal zal als
Duitschland weigert niet'alleen de
wapenstilstand verbroken maar ook
de blokkade tegetn Duitschland her
vat worden.
In een bijeenkomst van de vereeni.
ging: de Berlijnsche pers heeft de
Duitsche Rijkskanselier een rede ge
houden, waarin hij o.a. zoiiie. Van
verscheidene zijden steekt de bewe
ring het hoofd op, dat dc onderhan
delingen over het slot-protocol en bo.
venai over de nieuwe niet in het Vre
desverdrag vervatte eischen door de
Dultschere zouden vertraagd en zelfs
afgebroken zijn. Staat mij toe u aan
de feiten te herinneren, daar alle be
weringen voortvloeien uit een ver
keerde voorstelling der feiten.
Op den Zien November is een der
twee tot handelen gevolmachtigden
Van Sirason naar Berlijn terugge
keerd om nieuwe, instructies te ha
len. liet feit dat dc Entente on haar
standpunt bleef slaan, maakte de te
rugreis noodzakelijk en dwong de
Diiusclie Rijksregeerïng opnieuw stel
ling te nemen.
Op 25 November werd reeds een
nieuwe instructie aan den te Parijs
achtergebleven gevolmachtigde Von
Lorsnci- gezonden, die daaroj) onmid
dellijk do besprekingen voortzette.
Op tlenzcifden dag kwam de Fransche
nota, waarin de Opperste Raad zich
niet liet vertrek van Von Simson be
zig hield an nadere berichten ver
zocht omtrent de bedoelingen van de
Duitsche regeering. Op 28 November
ontving V011 Lersner ook daarover
uitvoerige instructies, waarvan hij
op Maandag 1 December Dutasta in
een langdurige conferentie mededee-
ling deed. Deze instructies bevatten
o.a. hel voorstel der quacstie aan een
scheidsrechterlijke uitspraak tc on
derwerpen. Dutasta beloofde zoo
spoedig mogelijk het antwoord hier
op te zonden.
Op hel antwoord wachten wij neg,
hetgeen toch waarlijk niet een dra
len aan onzen kant kan worden ge
noemd.
Hor veel ons aan een spoedig© ra
tificatie en opmaking van het pro
tocol is gelegen, moge blijken uit de
instructie, die op 28 November naar
Parijs is gezonden. Daarin wordt ge
zegd: Lie uiIgesproken twijfel aan 't
oprechte voornemen van Duitschland,
om de voorwaarden van den wapen
stilstand en vaai 't vredesverdrag te
vervullen, is ongegrond: De Duitsche
regeering protesteert tegen hot ver
wijt, dat zij verantwoordelijk zou zijn
voor de vertraging bij het in kracht
treden van liet vredesverdrag. Reeds
den lGen Juli hebben wij geratifi
ceerd. Sindsdien wachten wij er op,
dat dc vooi- dc opmaking van het eer
ste ratificatie-protocol verwachte aan
tal ratificeeronile groote mogendhe
den beicikt wordt. De Duitsche ver
tegenwoordiger te Parijs was reeds
lang van de vo.macht om liet rati
ficaiie-protocol tc onderteekenen voor
zien. Eerst den 2en November werd
te onzer kennis gebracht, dat Enge
land, Frankrijk en Italië g ratiiio.erd
hadden. Deze drie mogendheden li-eb-
ben echter niet haai- bereid willigheid
te kennen gegc\cn om door de opma
king van hel ratificatie-protocol iiet
vredesverdrag zonder meer van
kracht te doen worden, doch zij heb
ben hiervoor nieuwe, zware voor
waarden geateld, die in geenerlei
vorband met het vredesverdrag staan.
De Duitsche regeering wenscht nog
steeds een spoedig herstel van den
vredestoestand door hel van kracht
worden van het vredesverdrag van
Versailles.
(Dat wil dus zeggen): alleen 'i ver
drag van Versailles, niei 't aanvui-
-- Ik geloof, dat mijn meester aan
gevallen wordt, schreeuwde Jan en
holde voort, de jonkvrouw is ook
nog in de" hut.
Dczo laatste woorden deden Berc-
steyn ieder© laffe aarzeling overwin
nen. Hij greep ook oen degen en ge-
volgd door Heemskerk rende hij ach
ter Jan aan.
De vreemdeling, de tot de galg
veroordoeilde, stond in dc deurope
ning der hut, zijn zwaard in zijn lm
korhond en hield Stourtenburg op
armlengte van zich af. In een oogen
blik vlogen Jan, Nicolaes en Heems
kerk op hem aan.
Twee, drie met hoevelen ben
jullie wel? lachte Diogenes en- met
een handige beweging wendde hij de
drie degenpunten af. Aha, mijn
heer Beresteyn, en de trouw© Jan, ik
had niet durven hopen u nog eens te
ontmoeten.
Laat mij door, kerel, riep Be
resteyn; ik moet naar mijn zuster.
Nog nicl, mijn vriend, was liet
antwoord, eerst moot ik weten wat
uw plannen zijn.
Een oogenblik scheen Borcsteyn te
aarzelen. Nog voerde hij in zijn hari
oen heft-igen strijd met de zachtere
gevoelens, die hem genoopt hadden
don veroordeelde, die zijn schuld op
zich genomen ha<l, cenige vrj. -i-'"
lijko woorden toe tc voegen. Sinds
galg was Beresteyn te weten geko
men, dat deze man hem en zijn vrien
den aan den stadhouder verraden
had, en dat waai-schijniijk Gilda hem
daartoe had overgehaald of omge
kocht. E11 voor zijn oog verscheen
weer duidelijk liet beeld van dien
middag in de „Kreupele Koe", toen
de schurk, dien hij betaald, had om
Gilda van het toon eel te doen ver
dwijnen, met zijn vader aan het on
derhandelen was om haar veilig weer
thuis te brengen. Zijn lang gekoester
de haat, die door het tragische too-
neel bij de galg slechts was verflauwd
laaide weer op in zijn hart. Hier
stond de man, die hem verraden had,
en die nu zegevierend van plan was
GtLda naar Haarlem terug te voeren
an daarvoor een fortuin ais beloo
ning zou ontvangen.
Terwijl Heemskerk aarzelde cn
zierti zelf af vroeg, of het niet veel
verstandiger vooi ham sou zijn, zich
bij zijn vrienden ie voegen en naar
Scheveningeai te vluchten dan zich te
bemoeien met een persoonlijken twist
van Stoutenburg, waren Jan en Be
resteyn den laatsten reeds ter zijde
gesneld en vielen zij tc zamen hun
tegenpartij aan.
Maar 'i schoen wel alsof voor Bu-
cephartes een vijand meer of minder
er niet op aan kwam; Ik-' zwaard
scheen zich te verdriedubbelen, hier
links en rechts, boven en boneden
afwendend en aanvallend, overal flik.
kerde het staal, overal was het kalm
op zijn post.
Diogenes was vroolijker dan ooit,
lachend cn schreeuwend en juichend
van vreugde. Aan iedereen, minder
verblind door woede en haai uan de
drie mannen, zbu het zeker spoedig
duidelijk geweest zijn, dat hij alleen
maar schreeuwde om meer lawaai te
maken, dan het hameren, kloppen en
rinkelen aan don anderen kant van
de hut.
Een lio.oge, houten schutting strek
te zich rechte en iinks aan den voor
kant der woning uit, honderd sclire-
deh huig.
Hot was onmogelijk, om over de
schutting heen te zien en onze plrilo-
soof lachte en riep zoo luid, en zoo
lievig was het tegen elkander klette
ren dei- wapenen, dat het on moge.
was, dat de geluiden van achter de
omheining t-ot hen door tlrcoigen.
Maar plotseling luisterde Stouten
burg scherper toe, een klank had zijn
oor getroffen, boven liet rumoer uit.
nan den ingang der deur; 't was de
doordringende Ierc-et van een vrouw.
Hij hield den adem in; 't was alsof
onzichtbare handen de houten schut
ting jilotseling neer trokken, die den
achterkant van het gebouwtje aan
zijn oog onttrok. In zijn verbeelding
DuTtsch-Russischc leger gemaakte
buit, waaronder 50 locomotieven c-i»
meer dan 100 waggon», onder de Bai-
tische Btalen' zullen -, i-rdeelil w orden.
BRAND IN DE ENCELSCHE LE-
CATIE TE BERLIJN.
Op verzoek van den Nederlandschen
gezant in Berlijn aan de Berlijnsche
veiligheidspolitie werd Zaterdag
avond, na den brand in het gebouw,
van het Engcrtache gezantschap, een
wacht, ten sterkte van acht man, voor
het gezantschap geplaatst.
Zaterdagavond te in het Engeische'
gezantecliapsgebomv eon grooie
brand uilgebroken liet optreden der
brandweer Werd ben. roil ijkt door tU
groote glazen daken, di© arts boven
licht voor de lokalen dienetn. Na een
krachtig optreden gedurende cenige
uren werd de brandweer het- vuur
meester. Do oorzaak van den brand
ts nog niet vastgesteld.-De bovenka
mers en vooral hot in marmer opge
trokken trappenhuis hebben veel door
vuur en water geleden, Niemancl werd
gekwetst.
MACKENSEN's 70ste VERJAAR
DAG. Uit Danzig wordt gemeld:
Generaal veldmaarschalk von Mac-
kensen heeft zijn'70cn geboortedag in
intiemen familiekring gevierd. Hij
ontving een deputatie vam zijn Leib
Husaren, welke hem namens de offi
cieren een zilveren plaquette, met do
emblemen der Igjlb Husaren aanbood.
VERVOLGINGEN WEGENS DE
FAITISME, Uit Brussel wordi ge
meld Dc socialistische afgevaardigden
Schepper, uil Antwerpen, Longucviile en
Luys, zijn op bevel van den rechtei van
onderzoek, wegens defaitisme aangehou
den. Allen worden vervolgd wegens hun
medewerking aan hei blad de „Socinhs-
te Beige", welk blac! gedurende den oor
log in Holland uitgegeven werd. Ook
Camille Huysmans heeft aan dit blad
medegewerkt.
De arrestatie van dc medewerkers aan
de „Belgische Socialist" heeft te Ant
werpen veel sensatie verwekt.
Er komen berichten dal de haven-ar
beiders en metaalbewerkers te Antwer
pen heden (Dinsdag) zouden staken. o:n
daardoor de invrijheidstelling van hun
leiders te kunnen bewcrtcca.
'T PROCES TEGEN DE TERRO
RISTEN IN' BOEDAPEST. De
krijgsraad heeft een doodvonnis geveld
tegen Czerny, die beschuldigd werd tol
bet aanzeilen van moord jn 7 gevallen.
BEDENKELIJKE GEWOONTE.
De driehoek-medewerker van de Te
legraaf schrqft
Wij meenen tc moeten waarschuwen
tegen een bedenkelijke gewoonte, die
langzamerhand bij de regeering begtar
in te sluipen.
Or.langs hebben wij vernomen, dat eea
vergadering van dc Katholieke fractie
der Tweede Kamer was bijgewoond door
dc Katholieke ministers van Oorlog en
van Binnenlandschc Zaken. Dit ge
schiedde in verband met dc noodzake
lijke bezuinigingen op dc Ooriogsbe-
grooting, en kort daarna liep dan ook
het gerucht, dat de zaak in orde was en
de Katholieke fractie besloten had den
minister te steunen. Nu wordt weer ge
meld, dat de anti-rcvolutionnaire mi
nister van Marine een vergadering heeft
bijgewoond van dc anti-revoiutionnaire
Kamerfractie en, merkwaardig genoeg,;
werd kort daarna bekend, dat de minis
ter van Marine besloten had de kruisers
weer op de begrooting te brengen. Uil
een en ander zou dus volgen, dat de be
trokken ministers hun beleid hebben ge
wijzigd na hun onmiddellijke geestver
wanten in de Kamer tc hebben geljoord.
Wij weien heel goed, dat het -kabinet
allereerst moet steunen op een meerder
heiden» het parlement en dat het zonder
zulk een meerderheid constitutioneel niet
regeeren kan. Het is echter naar onze
meening ecu fout, dat ministers ecu
vergadering van een bepaalde fractie
gaan bijwonen, teneinde zich daar te ver
antwoorden of tot ccnig besluit te komen
ten opzichte van hun politiek. He; over
leg van dc rcgccring met het parlement
dient zoo loyaal en zoo algemeen mo
gelijk tc zijn en bewindslieden moeten
niet een indruk wekken, dat zij zich be
schouwen als ministers van een partij of
van een fractie. Dit geld: tc meer, wijl
buitenstaanders nooi: tc weten konten,
wat er in zulke ondcr-onsjcs wordt be
disseld.
Wij vertrouwen, da: dc regcering zal
inzien, dat zij met ccn dergelijke ge
woonte zoowel parlementair als constitu
tioneel op den verkeerden weg is.
Een regcering, die het vertrouwen vaa
het parlement wcnscbv te bezitten, moet
ook met hei jiartcancnt onderhandelen en
nier met bepaalde clubjes,
IilLLEGO.M. Ondertrouwd B.
Frijlink en A Heij.
Getrouwe J. W. F. Bergman en
A. Hidma.
Bevallen J de Jong—v. d. Water
d. C. M. Brouwer—Rolders z. M. Cv
WeijersSprcngers d.
Overleden: J. H G. Lam morse, 4 j.
mam achter aan de hut, ingeslagen.
Gilda ontvoerd door d© vrienden van
don eUendigen schurk, Jan had hem
al meegedeeld, dal twee kameraden
hem war on komen helpen bij dc galg,
Maria jammerend, de slede gereed en
do paarden op 't punt van te ver
trekken.
Volg mij, Jan, gilt Stoutenburg,
terwijl hij zich even omkeert vóór
hij om den hoek der schutting ver
dwijnt. Nicolaes. laat daan ellen
deling maar blijven, zij ontvoeren
Gilda, hoor je, Gilda!
Jan heeft al gehoorzaamd. Hij
grijpt zijn dagen vaster beet on aar
zelt goc-n oogenblik. Zijn moester
heeft geroópen en hij volgt hom.
Heemskerk, die in hot handgemeen
zijn eigen angst heeft overwonnen,
volgt hen op den voet.
Nicolaes wil hen ook op Stouten-
burg's geroep te hulp snellen.
Hij draai' zich om, maar met oen
ijzeren greep word? zijn arm om
kneld. Hij hud het wel willen ult-
kermen van pijn on zijn zwaard valt
hem uit de hand. In hot volgend
oogenblik voelt llij zicll dooi dien-
zelfden ijzeren greep door do op.n
deur naar binnen godcept. en hoort
de deur met con sag dichtsmijten
an den sleutel "omdraaien.
- - (Wordt vervolgd.)
