OM ONS HEEN
De Amarant Qiub
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 7 „Af.UA.il 1B20 TWEEDE BLAD
No. 2698
Brieven van het 34ste Raadslid.
Aan de Kiezers.
Nooit is, geachte kiezers, uw functie
zoo gemakkelijk geweest ais sedert de
invoeimg van de evenredige vertegen
woordiging. Vroeger moest het ge
meentebestuur u bi] iedere vacature naar
de stembus roepen, thans hebben wij
voorraad gekozenen, zooals de gezeten
burger (niemand zal boos worden om de
vergelijking) eenige paren reserve-scüoe-
nen in zijn kleerkast heeft. Komt er een
zetel vrij, de opvolger is aangewezen en
staat klaar om dien te bezetten of bezit
ten en zoo wordt dan do heer Najr.zaajn
vervangen zonder uwe hulp en dat wel
door een vrouw, de derde in den Raad.
De Latijnen zeiden het al: tres f a-
ciunt collegium, drie maken een
vergadering uitik zie dus den tiid tij-
deren, dar wij naast dc bestaande Raads
fracties een afzonderlijke vrouwenfrac
tie zullen beleven, die ons van haar vrou-
weDStandpun: zal beduiden, hoe het we
zen moet.
Misschien zal een van haar eerste club
daden zijn, om ons aan 't vers-and te
brengen, dat wij mannen minder moe
ten praten. Niet zoozeer hardop, bedoeJ
ik, sprekend tot de vergadering, maar
onder elkaar. Er gaat den halven middag
ceu gegons van particuliere gesprekken
door de zaal, dat bijna uitsluitend van dc
mannen afk mstig is. De vrouw babbelt,
de man handelt zwijgend, is een spreuk,
die in den Haarlemschen gemeenteraad
niet opgaat. Ik zonder de wethouders
uit, die zelden tusschen de debatten door
met elkaar praten weliswaar loepen
zij aan hun tafel het .meest in 'l oog en
moeten het goede voorbeeld geven. Of
zij zich in de langdurige zitting bij dat
Stommetje spelen wel altijd vermaken, is
een andere zaaknaar ik boor houdt
wethouder Bomans zich aangenaam be
zig met teekenen, waarvoor bij eet» aan-
geboien talent bezit.
Overigens? waarde kiezers, kunt gij
ons niet aanwrijven, dat wij niets doen
voor ons bankbiljet van tien gulden. Ge
ven wij uwe belastïngpeouingen uit, het
geschiedt in elk geval met gratie en in
achtneming van de goede vormen. Wij
maken elkaar met uit voor alles wat tee-
lijk is, zooais gebeurt it» de hoofdstad
des Rijks, die het voorbeeld behoorde
te gec daarbij vergaderen we zoo
wen. a-dijk, daar dc waarnemend
burg," wethouder Hecrkcns
Thijs* n geen 14 dagen bij cl-
kaai geroepen heeft.
is dat misschien omdat hij afgeschrikt
is dooi de laatste'bijecnkomst in de oude
Raadszaal? Of zou 't wezen door het af
treden van onzen ouden, getrouwen
Steen kist.' Naar ouden trant heette hij
kastelein van '1 Prinsenhof, maar
schonk niets anders clan zuiver duinwa
ter en op feestdagen (bij de begroeting)
koffie en thee. Zijn taak was o.a., de ver
gaderzaal klaar te zetten en "daarvan
kweet hij zich met nauwgezetheid. Alle
zetels stonden waar ze staan moesten,
wij hadden maar plaats te nemen. Be-
gujpelijkerwijs was hij geen voursiandcr
van langdurige vergaderingen hoe vaak
hebben wij niet samen veronderstellin
gen gemaakt over den vermoedelijken
duur van de zittingen. Hadden we elkaar
geprofeteerd, dat hel wel laat zou wor
den, dan kwam dal gewoonlijk uit.
Steenkist was geen groot man en bo
vendien lang zoo zwaar niet, als zijn
naam, lui had het voortocht der mager
heid en ik hóóp, dat hij daarvan in zijn
rusttijd nog lang zal genieten. De ge
meente is hen» dat wel schuldig, nadat
zij hem zóóveel jaar tegen lceluke schil
derijen heeft laten kijken. En au hangt
„Het Beleg van Haarlem" er niet eens
meer, waarop onze voorvaderen en voor
moederen staan afgebeeld, lood uitgie
tend op de hoofden van Spanjaarden, die
zij met loodkleurige wangen hm., hm
aanstaren.
Waarom hangen in de Pnnsenhofzaal
zooveel leelijke schilderijen, dat er geen
plaats is voor een behoorlijke klok?
Waarom ontbreekt daar, me. die klok,
nog altijd een centrale verwanuing?
Waarschijnlijk omdat wc maat 'ijdchjk
in die zaal vergaderen, dat wiFzeggen
twintig jaar. We zullen er nog wel een
poosje even tijdelijk, laat ons zeggen
vijf en twintig jaar, blijven bijeenko
men, wel de moeite waatd, denk ik, om
er een behoorlijke verwarming aan te
leggen. Det deze onbruikbare reuzen-
k a c h e 1, om hel populair ie zeggen,
zullen wc vandaag of morgen beslist
bevriezen. En daar dit proces altijd bij
handen cn voeten begint en nooit mei de
tong, die in- een warm huisje veilig ge
borgen is, kunnen we lang aan 't praten
blijven, terwijl onze ledematen ersiij-
v 1:11 en we ten slotte door den onismet-
imgsdienst per brancard naar huis wor
den gereden, om daar voor onze"eigen
kachel te ontdooien.
Klikken, zoo werd mij Ln mijn jeugd
altijd voorgehouden, is leelijk. Wae
dat niet zoo, dan zou ik eens aan u, I
geachte kiezers, vertellen, dat wij
mannen niet adlean onder da discus
sies babbelen, maar ook wel eens, ale
we one erg vervelen, de vlucht nemen
naar onze antichambre, den voorhof
van onzen Raadstempel, en daar een
paar trekjes doen, terwijl we praten
over koetjes en kalfjes. Was klikken
zoo leelijk niet, dan zou ik er eens
een boekje van opendoen, hoe we
dikwijls niet naar eikaars wijee Woor
den luisteren, met uitzondering van
den burgemeester, die wel moet en
van de stenografen, die er voor be
taald worden: Dit zou ik allemaal zeg
gen, wanneer klikken zoo leelijk niet
was, nu blijft een en ander na
tuurlijk achterwege, daar ik prijs stel
op mijn goeden naam, die naar de
spreuk zegt, „meer waard ls dan geld
of goed."
Zou die goede naam ook benadeeld
worden, wanneer ik tegeij zes uur,
op een oogenblilc, dat het zeker is,
dat de vergadering nog een uur zal
duren, den bode wenkt en hem ver
zoek een paar saucijsebroodjes te la
ten halen bij Franken! Of gaat net
niet aan voor een vroeden vader, in do
Raadszaal te eten uit het vuistje en
moet; dus het knagen van mijn gewe
ten het knagen van mijn maag maar
overstemmen! In die hongerig© oogen-
Dliikken kan ik menigmaal den ge
meente-ambtenaar benijden, over
wien wij Raadsleden heeten te heer-
schen. Hij heeft een vast schaftuur
en wat hebben wij, leden van den
Raad? Al onze energie noodig om niet
flauw te vallen van honger, terwijl
we als maar door de gemeentebelan
gen behartigen en onze maag trach
ten te bedriegen met een sigaar.
Met onze eigen sigaar nog wel,
want de gemeente zorgt niet eens voor
onze sigaren. Niet dat we 't zouden
willen: de gunsten, die andere ge
meenteraden voor zichzelf bedingen,
vallen niet iu onzen smaak. In de
ecne gemeente hebben de Raadsleden
een gratis telefoon, in de andere een
gratis tramabonuement, straks komt
er nog een gemeente, die gratis schoe
nen geeft, omdat e©n Raadslid, da.
iets onderzoeken wil, stellig zijn zo
len en hakken verslijt. Wij in Haar
lem passen voor die gunsten en de.
drogredenen, waarmee sommige ge
meenteraden die, na een plechtige
discussie, toestaan aan zich zelf. W ij
willen niet, dat de volksmond ons de
Gratissen zal noemen of dc Koste!oo-
zen, wij zullen zelf onze telefoon beta
len, of wanneer dat onz© beurs met
voegt, het zonder doen en aldus een
voorbeeld geven van ontberen, een
kunst, die niét heel druk worat, be
oefend in onze dagen.
Wel door ons, leden van den Raad.
Wij omberen op mooie zomerscke da
gen <le frissche lucht en op koude
winterdagen een goed verwarmd lo
kaal, wij ontberen vaak de welspre
kendheid, wanneer w© die het meest
noodig hebben, de tonnen gouds, die
de begrooting sluitend moeten ma
ken, het geduld om eikaars betoogen
tot het bittere einde aan te hoorei»,
wij ontberen den toovenaar, die de
grensregeling over veertien dagen
aan de orde stelt en somwijlen hel
talent, om een motie of amendement
kort en duidelijk te redigeeren; wij
ontberen vaak onze aardappeltjes en
ue waardeenog van de peis, wij ont
lieten een goede Raadszaal en een
waardigen Raa-iszetel, wij ontberen
een gemeentelijke auto, die ons vier
aan vier netjes naar huis brengt, wij
ontberen een behoorlijk distinctief op
jasiapel of m ons knoopsgat, waaraan
men kan zien, «Lat w ij het ziju. Wy
on.beren veel, maar doen dat stil en
geduldig, zoolang wij maar niet één
ding behoeven te ontberen, dat voor
ons boven alles gaat, geachte kiezers,
en dat is uw vertrouwen.
Ik groet u allen zeer.
Het 34©te Raadslid,
Voor kopie conform:
3. C. P.
siaasnieaws
Kamer van koophandel.
De Dinsdagavond gehouden verga
dering van de Kamer van Koophandel
en Fabrieken de eerste in 1920
d door den heef A. de C 1 e r q
als oudste licl in jaren, geopend met
aon de leden en aan de pers een geze
gend nieuwjaar te weqsehen.
Bij de daarna volgende verkiezing
111 een voorzitter en een ondervoor
zitter voor 1920 werden ondersciiei-
denlijk de heeren A. de Clercq en w
G. H. Jacobs herkozen.
dagbladen geien berichten, de Kamer
betreffende, wiiWen opnemen tenzij
por advertentie, wat hun recht is,
waarvoor evenwel de middelen der
Kamer to kort schieten. Reeds enkde
naaien is bij het gemeentebcstuur
door ons op het beschikbarstellen
van oen vast bureau aangedrongen,
echter zonder resultaat. Komt de ro
organisatie der Kamers tot stand,
dan zal dit een eerste vereischte zqii
Zoo zijn er nog verschillende 011-
vorvulde wenschcu onzer Kamer, die
wij maar weer op liet nieuwe jaar
overbrengen met de hoop op zegen,
nis daar zijn: de nieuwe havenplan-
non, betere verkeerswegen, zoo te
water /u's te land, waaronder uitdie
ping van het Noorder-Spaame. voor
namelijk met het oog op den zich
daar nr.breidenden scheepsbouw, alio
zaken, waarvoor onze Kamer reed»
langen tijd ijvert, zooab uit onze
adressen aan het college van B en
\V. en don Raad genoegzaam blijkt.
Mogo 1SS0 daarin fhnken voortgang
brengen, wat ons thans mogelijke:
schijnt dan vroeger, nu het tegen
woordige stadsbestuur reeds heef: ge
toond krachtig te widen medewerken
in de richting, die leidt tot "ontwik
keling van Haarlem s handel -en nij
verheid Het benoemen van een com
missie voor een algemeen uitbrei
diijgsplan der gemeente, waarin des
kundigen zitting zullen hebben, wij
hopen ook speciaal voor havenaunlcg
niet toebehoor en, is daarvan reeds
een voorbeeld. Dit denkbeeld, door
do Kamer het eerst naar voren ge
bracht, zal dus verwezenlijkt worden,
wat ons tot dankbaarheid stemt.
Moge ook voor u. mijne Hoeren,
leden der Kamer, en voor u, g&ach-
ten Secretaris, zoowel in uw privé als
in zaken, dankbaarheid de hooldtoon
kunnen zijn wanneer gij aan 't eind
van het j,aar het resultaat over 182Ü
zult gaan opmaken, diit is de wel
gemeende wensch waarmede ik deze
mijne jaarrede besluit.
Nadat, vervolgens opnieuw de vaste
commissies w.ux-n suamgeslcld, Wuid
medegedeeld dat van dcsi d'rec e .i ge
neraal der posterijen en telegrafie een
schrijven was ingekomen, inhoudenue
dat na 2 Februari geen gevolg meer
kan worden gegeven aan verzoeken
van geadresseerden om ben te raad
plegen voordat voor hen bestemde
postpakketten worden verzOl kien.
Da Haarlemsche Handelsvereeniging
had verzocht om adhaesie te betuigen
aan "t door haar aan den directeur-ge-
neraaJ verzonden adres inzake het te
legramadres-
De heer D u f o u r zeide dat wat
in 't adres is gezegd inderdaad ge
heel conform de waarheid is en dat
minstens een termijn van eenige
maande» nou.iig - om aan buiten
landsch© relaties van een adresveran
dering kennis te geven.
De heer F i k k e r t vond de ver
hooging van het recht van het heb-
l>en van een telegramadres van f 20
op f 60 overdreven en zou daarom
gaarne 't adres van de Haarlemsche
Handelsvcreeniging ondersteunen.
De heer G e ij 1 meende da: wel de
gestelde termijn te kort is, maar dat
de gestelde verhooging niet zoo erg
is. Daar massa zaken duizenden gul
dens voordeel hebben van een tele
gramadres, zeide spr. en op de poste
rijen een tekort is, is 't met onbillijk
dat. voor T hebben van een telegram
adres meer wordt betaald.
Tenslotte weid begoten aan 't adres
adhaesi© te betuigen.
De Kamer ging daarna over in een
zitting met gesloten deuren.
UE NbTSSPAARBANK. Volgens
de officieele opgaven zijn in den laat-
sten tijd de aralagon van de Nuts-
spaarbank verminderd en de uilbeta
■ingen toegenomen.
Naar aanleiding van een door tec
bij den directeur der Haarlemsche
Nulsspaarbank ingewonnen informa
tie. dealde deze ons mede, dat die vei-
miuiering waarschijnlijk is toe te
sclirijven aan het feit. dat er weer
wat meor gelegenheid komt, gelden
te beleggen op voordeeliger wijze dan
door middel van de Nulsspaarbank.
Gemeenteleaumgen gevan. eoms tegen
woordig 6 of 6* Bovendun viel
er eenige jaren go.eden een enorme
toenemüi g van kapitaal te constatee-
ren Ve(© mensdhen wisten toen met
nun geld geen raad en brachten een
deel naar de spaarbanken, Die groo-
..e kapitaalsvermindering heeft nu
weer opgeluouüeh, zoodat te verwach
ten was. dat het bedrag der inlagen
zou verminderen.
De laatste 3 maanden van 't jaar al
dus deelde ons de dir. mede, wordt
er altijd veel ge-d terugbetaald. Ue
memoenen hebben dan geld noodig
voor brandstoffen, liet inslaan van
aardappelen enz. Ook het bt. Nico-
loasfeest doet zij 111 invloed gelden.
In de maand Decemuer werd uoor
de Haarlemsche Nuisspaarhank te
rugbetaald f 166.ÜOÜ, in 1918 in dezelf-
de maand f ldb.UÜU. Te Leiden wera
in December 1918 terugbetaald
f 117.000, te s-Gravenhage f -tu
in December 1919 waren die bedra
gen voor die stedan onderscheidenlijk
I 243.000 en f- 736.000.
Er ls bok nog al eens gekl terug
betaald aan personen, die uit hun
woning waren gezet en zich gedwon
gen zagen een huisje te koopeii.
Aan toenemende weelde schreef de
directeur bovengenoemde verschijnse
len niet toe, die weelde, zeide «bis d«
de heer l'itio, wordt wel betaald van
de hoogo ioonen. Ue „kleine" taan
spaart trouwens heel wat. Zaterdag
avond is een zeer drukke avond, wij
krijgen dan een massa posten mot
kleinen inleg te boeken. In ons bijkan-
toer te Scholar*, dus gevestigd in een
arbeidersbuurt, werd in de maand
Dec. ingelegd t 7800, tegen f 4500
in December van 't voorafgaande
jaar. Van 1919 en 1918 waren die be
dragen voor dat -fe.jkantooj- o Ier
■chcidenlijk f 72000 cn f 45U0U.
HENRI DEKKINC ALS VOOR-
RACER.
Hei gebeurt maar zelden, da: Henri
Dekking te Haarlem optreedt. Voor de
vereeniging „Weten ea Werken" komt
bij geregeld eens in öei jaar spreken ea
onlangs heelt hij ook voor de leden van
hes „Nut" Cyrano de Bergerac voorge
dragen, maar voor het grootste deel der
Haarlemmers is Henri Le-kking als voor
drager vitj wel een onbekende. Eu dit
is zéér jammer, want Dekking is een der
nirost talentvolle en misschien nel de
meest literaire voordrager in ons land.
Men voelt het onmiddellijk, wanneer
men Dekking hoort, dat hij maar cén
doel heeft: het publiek nader te brengen
tot den dichter, wiens werk hij voor
draagt. Bij hein geen sprake van ecnig
effectbejag, geen mooidoenerij, gecu
gecoquetiecr met zijn toch waarlijk
zeer welluidende stem. Zijn voordracht
is van ecu zeldzamcn eenvoud, ina.ir ie
gelijk zóó suggestief, dat hij hu «luima
voor 2ijü hoorders doet leven.
Artist van hooge literaire eruditie
weet Dekking een kunstwerk zeer scherp
te ontleden en zijn groot talent stelt hem
in staat plastisch weer te geven, wai hij
gevoelt. Hierdoor verschijnt het wek
voor vele hoorders in een geheel nieuw
licht en geeft een yoordraent van Henri
Dekking in de eerste plaats een hoog li
terair genot. Kunstenaar van fijnen
smaak daait hij noott af lot het publiek.
Zijd voordracht is van een ueifende in
nigheid, zeldzaam belieerscht en tege
lijk bezield. Bij Dekking treedt nooi: de
declamator op den voorgrondhij
geel; het drAma om he: dramahij zelf
treedt terug voor den dichter. Daarom is
Dekking voor mij een zoo waarachtig
kunstenaai alles wat hij doet, is zó'
zuiver en zóó artistie-:.
Henri Dekking heeft een zeldi.i.im
sterk geheugen en zeer weinigen zuilen
dan ook een répertoire hebben als hij.
Cyrano de Bergérac, L'Aiglon, Ibse.n's
drama's Brand, Joun Gaont! Bor.;- ian
en Volksvijand, Her ailhsseraen: van
Björnsterne Bjornson. De grooic Vlucht,
van Heyermans, Koningseer, wij noemen
hier slechts enkele der werken, die hij
voordraagt. Wij hebben nel persoonlijk
meegemaakt, dat hij de keuze uit zijn
répertoire aan anderen overliet en zon
der éen oogenblik van hapering he weik
voordroeg, dat men hem had opgege-
.Maandagavond trad Dekking in het
zaaltje van „Zang en Vriendschap" voor
Weten en Werken op. Hij gaf dien
avopd iu verband met de herden king
van Multatuli's honderdsten gébooue-
ilag een programma., aai geneol aan
Eduard Douwes Denker gewijd was;
vóór de pauze 2 bedrijven uit Vorsten
school cn een fragment uit Aleid en na
de pauze het Avondje bij Juffrouw i'ie-
tersen. Wij hoorden Dekking voor het
eerst in het „komische genre" en iict
trof ons, hoe fijn en puntig, hoe be
schaafd en geesug zijn voordraent v .o.
Uok in deze voordrachten toonde Licit-
king zich de kunstenaar van literal ren
smaak, de waarachtige arust.
Wanneer Henri ut.i.-aug eens op een
der schoolmatrné's in de» btadsschou-.v-
burg optrad! Als iemand in staat is de
jeugd de schoonheid van een werk als
net zeer zeker acze bezielde eg bei.e len
de letterkundige.
J. B. SCHUIL.
Kerk en seiiaoi
NATIONAAL CHR. SCHOOL-CON-
CRES.
Voor. het Tweede Nat. Chr. School-
coagres in September van dit jaar ie
houden, zijn als voorzitters gekozen dft
hecren prof. dr. II. Bavinck en j. H.
Blum, als secretarissen de heeren J. Th.
Schreudei en K. Brants en als penning
meester de heer A. Oostcrwijk. Tot «.-ere
voorzitter werd benoemd de ministe: .ar
Onderwijs dr. j. TIl de Visser.
Letteren en haast
JOH. DE MEESTER.
Op 6 Febrdari zal Johan de Meester
zün bosten verjaardag vieren. Er heeft
zich een commissie gevormd om den
talentvollen journalist-letterkundige .op
dien dag te huldigen, met Karei Alber-
dingli Thijui (L. van Deyssel) ais voor-
l-euifMef on
a a ti li e t Engclsch van
J. S. FLETCHER.
Ui
Maar '.en vierde - zou net niet
heel onverstandig zijn, om, waiur.cor
a hij volgens zijn méennig zeker was
ai zijn geld terug te krijgen na vijf
juai ju weg te gaan en alles «laar
te ialen? Er was toch ebn
groot, heel groot verschil tusschen
1•••-•• inkomen van vijftig en een van
M'.-iviirtviii tig duizend.' Hij inoesl iuet
overhaast besluiten. Als haar tegen
woordigheid de hoofdzaak wag - wel
nu - dan zou zie komen.
Maar ze glimlachte m zich zelf bij
die gedachte, toen ze de enveloppe
sloot waarin ze den brief gedaan had.
Tijd dat. moest ze wiemen, Het
kwam haar heelemaal niet van pas
dat kolonel Tressingham nu terug
wilde komen heelemaal nietl
Na eenige oogcnblikken ging zij
naar het raam terug era nam den
brief van Otto von Rocyi op en maak
te hem langzaam open. Ze was er
niet zeker von wat er in zou s1na.n.
/e vouwde liet groote vel papier open
cn vond niefs dan een enkelen regel,
met groote letters geschreven: „Kom
terug in Londen zoodra «lie verkie
zing afgeioopen is. O. v. R."
HOOFDSTUK VII.
Demazen van het net
Het kostte heelemaal geen moeite
om den'jongen meneer .«ie mevrouw
Ellington te bewegen naar Hartsdale
Park te komen. Voor zij haar eeu
week kenden stonden George era Letty
Ellington geheel onder Hilda's in
vloed. Ellington vond haar oen bijzon
der aardige, verstandige vrouw; zij
had bijna dag en nacht voor hem
gewerkt, zonder moe te worden, zon
der zichzelf te sparen era hij voelde
zich heel dankbaar. Letty van haar
kant, keek naar haar op met de kal
me bewondering die eenvoudig© men
schel) altijd voelen voor de moor
voortvarende0,: Hilda's plannen voor
de verkiezingscampagne, liaa^. onver
moeide energie, haar manier om met
de kiezers om te gaan schenen haar
prachtig toe. Zij begon haar te ver
gelijken met Marcia, die zij tot nu
toe iira een heeleboel dingen als zeer
hoogstaand liad beschouwd. Zij maak
te eens een opmerking over liet, con
tract tusschen de beide vrouwen le
gen Ellington.
Marcia, zeide George, is een
vrouw die zich bezig houdt met on-
we."' dijke dingen: mevrouw Tressing-
fte heer DéClfereq wénèchte den
lid.:' Jacobs on de Kamer geluk iuet
zijn herkiezing en riep dom steun dor
Kamer voor hem in; gelijk «Kik voor
zich zelf.
De lieer Jacobs zeide zeker uit
naam van alle leden der Kamer t©
spreken, wanneer bij den heer D e
Clercq met zijn herbenoeming geluk
wenechte. Hij sprak den wensch uit,
dat de heer de Clercq weder in de
meest gunstige omstandigheden voor
zich zelf en voor zijn gezin de ver
gaderingen der Kamer moge leiden.
De voorzitter hield daarop de
volgende rede:
Nu ik wederom ben aangewezen als
Voorzitter der Kamer vair* Koophan
del en Fabrieken de gebruike'uk'
Nieuwjaarsrede At te spreken kan
het wel niet anders, mijne heeren, of
oen gevoel van groote teleurstelling
maakt zich van mij meester ais 1
deLk aan den trage» gang, waarme
de het ziekteproces, waarin de w e
reld verkeert, vordert. Wel heb ik m
nimmer in mijne jaarreden tot voor
spellingen Uiten ver.raden, omdat 1
©en dc,gelijke ontwrichting der maat
schappij, als wij én de laatste jaren
moesten beleven, alle menschel<jIn-
berekeningen falen, toch moet ik be
kennen een eerderen terugkeer tot
meer normale omstondïghi-den moge
(ijk geacht te hebben dan thair.6 liet.
geval is.
Wanneer wij nagaan, dat het reeds
meer dan een jaar geleden is, dat. «ie
wapenstilstand tusschen de strijdiji
de mogendheden gesloten werd en hel
vain kracht worden van het Vredes
verdrag nu nog wiet heeft plaats ge-
liad, dan vraagt men zich af of de
geheime krachten, die haar vtjediings-
hodem meestal in liet egoisme heb
ben en zeer waarschijnlijk schuld
zijn, althans voor 't grootste deel
aaira dieze lieiüooze vertraging, ook
zelfs 11a de v redessluiting met nog
werkzaam zullen blijven om de we
reld in voortdurende onrust te houden
en een sterken «li-uk op heb economi
sche ]6ven uit te oefenen.
Doch laat iu op dezen dag niet te
zwartgadig zijn en mij liever verheu
gen ln de enkele kdrateekeoten, die o.
thans wel zijn, om te veronderstellen,
dat het gezonde versland toch nog ten
slotte zo. zegevieren door in te zia:.,
dat en dit geldt voornamelijk d-
zege-vierende natiën de ondergang
van enkele volken rraet den voorspeld
noch de redding ka» bete-kenen dei
andere, maar dat samenwex&tag van
alie slechts leiddra kan tot wed erop
bouw uit den chaos, waarin de oor
log Europa heeft gebracht
Zijn deze kenteekenen op politici:
terrein gelukkig reeds zichtbaar, ve©l
minder is dit het geval op sociaal ter
rein en toch moeten ook hier deze
voor den dag treden*, liefst zoo duido
lijk mogelijk, alvorens de naaste toe
komst hoop voder kan worden inge
zien. Waar samenwerking en vertrou
wen tusschen de iioidividucn ontbre
ken en hier heb Ik speciaal hot
oog op werkgevers e» wetknemars
kan evenmin van rust en voorspoed
sprake zijn eiru kan de arbeid niet ge
dijen, wat toch beslist noodig is om
herstel vaai het economische even
wicht te verkrijgen.
Dot do toestanden vtm voorheen
niet meer zuLLeui terugkeemen is be
grijpelijk, ook niet wensohc-lijk, want
veel heeft de oorlog opgeruimd wal
voor hot, hedendaagsche inzicht niet
meer toelaatbaar is, toch mag een
Waarschuwing niet ontbreken era wel
deze, dat vooral ook aan de zijde dei-
werknemers zich het verantwoordo-
liJKhc.dsgevoel behoort te ontwikke
len, wü ae periode van verarming en
cLC-ade gevolgd worden door een be
tere, meuschw a ar oog er toekomst.
Na deze aigemeene inleiding wensch
ik in 't kort uiteen te zotten, üaarb.,
vooruiUoopende op de mer.j- 'gedetail-
eorde gegevens, die het aanstaand©
jaarverslag zal braegeu, dat de toc-
s'and van handel en nijverheid der
gemeente Haarlem in 1919 in ver-
sciiii.eiid© opzichten een gunstiger
beeld vertoont dan ten voiigen jare.
Er is opleving merkbaar en «lat wel
voornamelijk in de bouwvakken. Voor
aan staat de bouw van arbeiderswo
ningen, die, dank zij d© doortastende
maati-egeiani van het tegenwoordige
gemeen.©bestuur, zeer wordt aange
moedigd en bevorderd. Doch ook <lc
burger bouw begint weer te ontluiken,
zoo hier als in de omliggende ge
meenten, terwijl mede door d© uit-
voeriiug van lang uitgesteld herstet-
warii alle handen in beslag worden
genomen, zoouat van werkloosheid 111
uit vak eigenlijk geen sprake meel
is. Ook in de typografische vakken
heelt men ade reden bot tevredenheid
gehad, mede in enie&Ie andere indus
trieën, als cacao- en chocolade-, zeep
en hauiiscltoenenfabricage. Ook de
ineUttt .industrie en scheepsbouw
Uezo laatste Ln. mindere mate door
groot- gvshrek aan materialen -- had
den over 't algemeen voldoende werk,
zoodat u© toe.-tand van dezo alie te
zomen de opheffing van hel. Steun
comité in de maand September vol
doende heeft gewettigd.
hum is op en top een zakenmenscii.
Hij vond dit knap gezegd, een bui
tengewoon goed epigram on hij begon
er zelf om te lachen maar het iiii«-
derdc liem een beetje dat Lotty er al
leen maar even om glimlachte. Van
Letty verwachtte hij echter ntetg ver
standigs.
...vrouw Tressingham heeft bui
tengewoon veel voor mij gedaan,
ging hij voort. Ik zou mij «et vei
wonderen als wij ten slotte mijn ver
kiezing niet aan haar te danken had-
du: Lruabaw zit in doodsangst over
sommige kïczei-s en ik weet zeker
dat zij een paar twijfelaars heeft over
gehaaid als de kerels nu maar
hun woord houden. Natuurlijk gaan
we haar hen toe, Letty. Crashaw zal
wel woedend zijn als ik even uit Ash-
nhnster ga, al is het maar voor ©da
uur, maar het zal niet. veel tijd kos
ten 0111 naai- H artsdal e Park te rij -
dan. En tuaschcir, twoe haakjes, weet
je nog wat ik onlangs tegen je zei
over het neme. van eeai huis in dc
stad?
Ja, antwoordde Lettyon ze dacht
aan het geheimpje dat z© mot haar
nieuwe vriendin had. Dat herin
ner ik me wel, George.
Natuurlijk moeten we er nu een
hebben. Het is absoluut noodzakelijk,
zeide Ellington. Ik kan niet heen
on weer blijven reizen tiisschetni Lon
don en hier, zooals ik iotnutoe ge
daan heb. Dat was goed yoor mijn
Voorbeelden, 'die op minder gunst!
gen toestand wijzen,, zooulg de siga
ren- en bigarettenf abri cage, staan
daar voorzeker tegenover. Ook uit hel
zich nog slechts "schoorvoetend uit
breiden van enkele zaken en het zich
nog weinig vestigen van nieuwe moet
word ar opgemaakt, dat d© zoo zeer
gew«uiscli te verbetering nog niet tem
volle is begonnen. Een factor van u(-
gemoenen aard, die op dam toestand
van handel en nijverheid zeor ongun-
sJg hoeft ingewerkt, is gelegen 111 de
belangrijke daling in 't af geloop en
jaar van aile buitenlandsche valuta s,
ullgetondord de dollar, waardoor a'le
exportzaken met groote moeilijkheden
t© kampen hebben gehad.
Had <1© groothandel ook al géi» re
dt» tot bepaalde tevredenheid, het
groot-winkelbedrijf, de kleinhandel cn
v.inke-nering verkeerden in t alge
meen in betere coraditie dan in 1918,
doordat het binnenlandsche handels
verkeer in toenemende male werd
vrijgelaten. De groote schommeling
i*» prijzen gaf aan die handelstakken
evenwel nog een ongeregeld verloop,
terwijl het groot-winkelbel rijf o^vr
1»» te kort aan geschikte arbeids
krachten moest klagen.
Daar de toestanden in de bail en
stroek en te IJmuiden, zooais be
kond, van veel invloed zijn op den
bloei onzer gemeente, valt hier nog
to vermelden, dat, wat IJmuiden be-
treft, de opleving van het visscherij-
bedrijf nog steeds op zich laat wach
ten, do bollenstreek daarentegen,
dank zij de zooveel hoogere prijzen
der bloembodlen en de heropening
van het Engelsche afzetgebied, zei-r
lioeft geprofiteerd en dit nog in veel
meerdere mat© had kunnen doen, in
dien do wisselkoersen ook hier niet
de slechte factoren waren geweest
Uat ook in dit bedrijf de arbeidstoe
standen een groote rol beginnen te
spelen, moet hij de beschouwing om
trent dc resultaten zeer zeker in
acht genomen werden.
Kon ik hierboven wijzen op hot foit,
dat door meer werkgelegenheid
het Steuncomité kon woerden opgehe
ven, wat op betere toestanden voor
«len werknemer duidt, vooral nu de
ioipnen zoo aanzienlijk zijn gestegen,
ruinder rooskleurig ziet het.er daar
entegen voor de werkgevers uit, die
te kampen hebben met een tekort aan
geschooid personeel als gevolg u.t
oorlogsjaren, toen door weinig wei-!:
en geen uitbreiding der bedrijven
geen vakarbeiders zijn gevormd kun
nen worden.
Hoewel niet in onmiddellijk ver
band. daar het hier niet direct den
werkman, maar het „arbeitUkader"
der bedrijven geldt, wil ik toch nie:
nalaten het heugelijk feit in herin
nering te brengen van de opening du-
Middelbare Technische School, welke
den Sou September op off.cieele wij
ze plaats had. Met te meer genoegen
wordt dit door mij gedaan omdat ons
medelid, de heer Geyl, de groote
stuwkracht bij de oprichting is ge
weest en dit nog steeds is van deze
hoogst nuttige .instelling op onder
wijsgebied, die in een groote leemte
voorziet en aan onze nationale In
dustrie in liooge mate ten goode zal
konion, terwijl zij bovendien in niet
geringer mate zal bijdragen tot den
bloei onzer gemeente.
Heb ik bij den aanhef mijner rede
giiw.-tagd van een tragen gang, die
don overgang naar betere tijden
kenmerkt, lk moet ditzelfde helaas
ook constateeren enkele zaken, die
onze Kamer in het bijzonder .aan
gaan. Rog steeds is de algemeone
wensch der Kamers van Koophandel
en Fabrieken hier te lande niet ver
vuld. dat hare reorganisatie tot wer
kelijkheid worde, waarvoor aüee
reeds is voorbereid, zelfs het vooron
derzoek in de Tweede Kamer bereide
heeft plaats gehad. Moeten wij aan
den eenen kant dit uitstel betreuren.
u,an den anderen kant is er mis
schien deze goede zijd© aan verbon
den, dat de reorganisatieplannen
nog eens aan revisie onderworpen
kunnen worden, nu sinds de indie
ning meer andere geaichtspuuten
naar voren zijn gekomen, die een
gedeelte'qke omwerking wensch ei ijk
zouden kunnen maken.
Het eng© keurslijf, waarin de Ka
mers gesloten zijn, moet verbroken
worden, de armen verreikend uitge
slagen kunnen worden om te voldoen
aan de eischen, die de nieuwe tijden
stalen, vooral ook met hol oog op
het internationaal verkeer, waarin
de offïicieele vertegenwoordigers van
handel 01 nijverheid voornamer rol
dan vroeger zullen spelen.
Reeds nu wordt onze Kamer her
haaldelijk door hot buitenland ge
vraagd om medewerking tot bet ver
krijgen van h aiwtólsv er bin dingen met
ons bind, wat in de toekomst zeer zal
toenemen. Dat daarbij meer en meer
voor haar behoefte gaat bestaan aan
„eigen zetel", zooals reeds vele Ka
mera geruimen tijd bezitten, zal ie
dereen begrijpen, voornamelijk zij
gevpeien, uie door hun bedrijf van
handel of nijverheid meer in contact
met onze Kamer willen komen en zij
met hen. Te meer klemt dit, nu de
va/ter die is nooit iets anders don
Kamerlid geweest en lnj behoefde er
«tiet altijd te zijn. Maar ik móet er
altijd zijn e» we moeten dadelijk
öon huis zien te krijgen. En me
vrouw- Tressingham zeiae laatst toe
vallig dat haai- broer zijn huis
wenscht te verhuren. Het is in de
Curzon straat. Het is het oude huLs
von dc familie een prachtig oud
huis, zegt zij, met buitengewoon
mooie meubels. En dé huur is maar
vier honderd tachtig gulden per week,
ging Ellington voort, die dat de bes
te manier vond. om Letty aam bet
vershuid te Krengen hoe\ee( hij ©r
voor zou moeten betalen. Ik fk
zal cr maar eens met Lord Ilartsdalc
over spreken uls we er van dc week
heen yuan, hè?
Ik geloof ook wel dal w e cuu ten
huis in de stad noödig hebben, zeide
Letty. - - Maar wat zal je vader er
van zoggen?
Ellington haalde de schouders op.
Ik kan er niets aan doen wat
mijn vader zegge:,1 zal, antwoordde
hij. liet is onze zaak, niet de zijne.
Wij zullen er voor betalen hij niet.
En ik ltob genoeg van die vervelende
kamers die ik lot nu toe in Londen
had. Zou je graag een huis in May-
fair willen hebben. Letty?
Letty antwoordde lieel vrouwelijk
dat ze alios wilde wat Georg© prettig
vond en dat het zekar veel prettiger
zou zijn om samen in Londen te -vvo-
iion don altijd van elkaar af te zyn.
Ik zal er zeker eens met Harta-
«laie over spreken, zeide hij. V ooi-
zoover ik gehoord heb is hij zoo arm
als de mieren, anders geloof xk ook
niet dat wij het huis voor zoo n prijs
zouden krijgen. Herinner je je aie
Amerikaanse!*© mensclien nog, me
vrouw Salmon cn haar docht .s. die
we in l'anjs ontmoet liebbe:-? Zij be
taalden bijna tweemaal zooveel per
w eck voor Lord Dilhesby's huis :n de
Upper Brook straal. Hm! lk denk dat
iiurtsdale wel graag zijn huis wij ver
huren. llij krijgt turn weer wat gc>J
111 zijn leege zakken.
- Maar is hij werkelijk zoo ann?
vroeg Letty orechultiig. Hij is toch
van a«iol?
Bali! lachte Ellington. - Van
;ulel! Ik zou wel zes van zulke kerels
kunnen koopen als ik dat wilde,
liorisdale is ontzettend arm.
Toch scheen het Letty dat u -niét
veol uiterlijke k enteek enen van ar
moede w aren in Hailsdal© Park, toen
zij en ELington daar kwamen met
mevrouw Tressiicgliam. Hilda iotdde
zo zorgvuldiog door'den Hollandschen
tuin, die altijd keurig in orde word
gehouden omdat haar broer er een
zwak voor had. Een zij-ingang bracht
hen dadelijk in de Prliffiejikanior,
waar men onmiddellijk nan tafel
gmg. üe Prinsenaamer was prach
tig van liet plafond t-ot dan vkxfr be
timmerd met mooi oud eikenhout.
Dc uieuncis waxon antiek en er hing
juist een go.ed aantal schilderij o 1.
liet licht «lat naar binnen kwam uoor
een groot raam viel op allerlei ui-
g-:-n die ouderwetse!» en mooi w aren.
iir hm*g ten onbeschrijfelijke atniu»-
feor in die kamer, zooals men z©
eigenlijk adoen vindt m de oud© mu
zen cn kastcelen van defuge oud©
families. De jonge mevrouw Eiling-
tan was niet <!om en ze kon haar
oogen gebruiken en zag dadelijk het
vorschi: tuss.-Jien de omgeving in
Hartsdalc l'ark en het nieuwe van
Askcroft en Oakcrof:. en iels in haar
l.i sionstc zeider „Wij zijn nog maar
pas bcgonn-.n maar deze mensr-hen
zijn hier al «rouwen c-n eeuwen! Zij
zag geen teekenen vara armoede in
het uitstekend toebereide eten, den
geurigöo wijn, het oude tafe-ziivei en
a.lerlei kleinigheden. Hun eigen
knecht, thuis, daar was ze van over
tuigd, zou nooit zoo plechtig en keu
rig wórden als Ma-.-v, hun huis
houding zou nooit zoo goed op rolle
tjes loopcn als dezedie al ecuwen
zoo was. E11 heel diep in haaf een
voudige hoofdje zeide Letty tot zich
zelf dat zelfs als George era zijn va-
der nog oen paar tr.i'hoeti er bij vor-
dienden, liet nog laTig zou duren oer
zij datgone bereikten waar dc Prin.
sankamer i1:- Ilart-d .U? Park een
symbool van was uiistocratlc.
v Wordt vervolgd.)
