HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Do Amarant Club
lie uiueveriags-passtis
Onte LaebM
DINSDAQ 10 FK3RUARI 10*0 T«EE0E BLAD
(Derde reeks.)
90
Met een Weenschen kindertreln
naar Nederland*
ii.
Lyt&. 29 Januari.
We aiju hier wea in het land der
Czechen en van do stilte dor derate
nachturen wil 'k gebruik maken, om
het begin van het reisverhaal op te
•tellen.
Nog hadden we nauwelijks de Ooe-
tenrijkschc hoofdstad verlaten. of
Baromin Lichtenberg, ineena in ver-
pi eegsterskJeed kJaai voor haar werk
zaamheden als hoofdbegeleidster van
den trein, stapt m'n treinhui! bin
nen, om me uit te noodigen in haar
bureautje, waad voor ze een halve»
coupé heeft ingericht, de formalitei
ten to vervuilen, waaraan 'k als
mcdereizend ..buitengewoon koerier"
en als „Beglelter" van den „Kinder-
zug" voldoen moot. Zij ia eon ferme
vrouw, die haar leed over hot
sneuvellen van haar echtgenoot
tracht te vergeten door zich geheel
aan het opofferende ar be itb vragen
de liefdadigheidswerk te wijden. Zij
gunt zich geen minuut rust an als
ze even een praatje met me maakt,
bezint ze zich als haar Invalt, dat
haar aanwezigheid old ere vereischt
wordt. Voortdurend Ls de barones op
inspectietocht in de acht waggons,
brengt Ln haar bureau de zaken op
orde, houdt besprekingen met den
arts Dr. Petsch. of den heer en me
vrouw Von Deiten hoven of is tn den
Wirtschaftswaggon bezig regelingen
te treffen voor de voeding der kin
deren. Dan heeft zij weer het eem-en-
amder te bespreken met het trein
personeel en gunt. zich in den nacht
nauwelijks een uurtje rust. Vis de
trein dan weer stilstaat en de grens-
aiitoritéiten haai- komen storen is ze
plotseling weer klaar wakker en is
vlug inet haar papieren op liet pei
ronom douaneformaliteiten te ver
vuilen, of laat zich door een niet. heel
voorkomenden Czech naar de kassa
brengen, om het reisgeld voor het
gezelschap te betalen. Zij is eein be
wonderenswaardige vrouw.
Haar adjudamte is Frfiulein Kle-
mmui, die we'dra bedolven Is onder
een stapel paperassen, waaruit ze met
behulp van eenige der grootste Jon
gens lijsten aan het samenstellen is.
voor de verdee'ing van de kinderen
over ons land. Want als we aa,n het
gezamenlijk eindpunt: Utrecht aan
gekomen zijn, moeten eenigc wag
gons naar Zeeland, eenige naar Gro
ningen en de rest naar Hoülland. De
kinderen moeten dan over de ver
schillende waggons opnieuw verdeeld
worden.
Andere Wienerinnen zijn stevig aan
het Hoüandsch leeren uit een boekje
van 25 bladzijden, zooiets van: ,.Hoe
leer 'k in een half uur Hdllnndech!"
Maar die mondjes, die aan zachte
consonanten gewend zijn leeren stel
lig in geen twee maanden de Vlotte
uitspraak van de g. ,,Iee das koet
auit gesproggem?" komt me er een
tje vragen en ik moet haar lesje
overhooren.
Gaat gij reeds naar huis mejuf
frouw?
Ja. mijnheer, ik ben zeer ver
moeid.
Mag ik dan met u medegaan?
Gaarne, mijnheer, u ie zeer
vriendelijk.
Aldus leert het boekje de NVeen
sche dames Nederlandsch en ik kan
niet nalaten een schuchtere waar
schuwing te laten hooren. dat mijn
leerlinge toch vooral niet in Neder
land zoo roaar een heer zulk een
bescheid moet geven.
In den coup naast me is in het
hospitanltjc van Dv. Petsch een aar
dig parmantig ventje, dat op ziin
-beurt een begeleidster onderwijst. Ze
vertelt mc, dat ze hem bij 't vertrek
utt Wcenen gezegd heeft, dat hü zün
geboortestad maar ..adien" moest
zegcen. waarop het knaapje ter snede
antwoordde: Ik gebruik geen
„FrenidwörteV" meer!En daarom
bezigde hij in plaats van hel Fran-
sche adieu" den Duitschen lands-
groet, „Grüez Gott", dat zoo gemoe
delijk cn hartelijk klinkt. De strijd
tegen de vreemde woorden ia natuur
lijk gedurende den oorlog zeer toe
genomen. In een school te Weenen,
zag 'k het, volgend biljet aangeplakt:
„Grusz.' Gott!" sol unser deutscher
Grusz!
„Adieu!" lasz weg beim Scheiden!
„Auf Wiederseh'n!" das dienen musz
Das Fremdwort zu vermeiden.
„Verzeihung!" zur Emtschuldiging
apricli
Anstatt „Pardon!" demi lob ich dich.
Feuilleton
Naar het Engelsch van
J. S. FLETCHER.
Hij ging geheel onbewust,
tonder wontrouwen, naar binnen;
iegde zijn tasch op dc gewone plaats
- op een hoek van zijn bureau en
dacht met verder aan de gebeurtenis
sen vau dien dag. Jaren geleden had
zijn vader, dien hij meer bewonderde
dan hij ooit openlijk erkend had, hein
gezegd dat hot oen goede levensre
gel was om 's avonds, wanneer men
thuis komt. alle zaken en zorgen uit
het hoofd te zetten. Dc oude Ellington
had hem verscheidene voorbedden
genoemd van menschen die zoo han
delden, o.a. Gladstone, en George had
genoeg eerbied voor zulke voorbeel
den om te probe eren ze te volgen.
Toen hij dus om middernacht zijn
studeerkamer verliet zette hij aJle ge
dacht^ aan staatspapieren en staats
geheimen uit het. hoofd. Hij ging
naar de eetkamer, at en dronk iets,
rookte een sigaret en ging naai- bed.
Soms, a'8 hij laat thuis kwam, bleef
Zoo trachten de taalzuiveraars den
kinderen de gallicismen ote „adieu"
«i „pardon!" te doen vervangen docx
„Tat weerziens" en „vergeving'
maar evenals tn Nederland hebben
de puristen een harde» strijd, want
nauwelijks ia men er te Berlijn aan
gewend bij een onwillekeurige anbo
leefdheid „Vorzeihung!" te gebrui
ken, als men te Weenen weer ge
waar wordt, dat daar algemeen
„pardon!" gebruikt wordt.
Als 'k tegen middernacht eens een
wandeling door den trein onderneem,
vind 'k de kinderen voor "t grootste
deel in slaap. Veel hebben esr kleedjes
en dekens meegekregen en daarvan
hebben ze een bedje gemaakt op de
harde derde-klasse banken. Je kunt
nu goed zien, hoe bleek en vermoeid
de smalle gezichtjes er uit zien. Het
ls moeilijk naar bet uiterlijk te beoor-
deelen boe de toestand van de Jeugd
te Weenen is. Over 't algemeen mar
ken de kleinen zoo geen slechten in
druk. Wel vind je er weinig met een
gezonden blos op de wangen, maai- ais
je je 'n voorotelling hebt gemaakt van
vermagerde lichamen en ingevallen
gezichtjes, dan krijg je bij een rond
gang door de stad en bezoeken aan ov
gezinnen thuis geen onverdeeld slech
ten indruk. Dat komt waarschijnlijk
hierdoor, dat er door de Weensche
bevolking veel zorg aan den dag
wordt, gelegd voor de verpleging der
huid. Zij is zeer zindelijk op het
lichaam, voor zoover dat, althans mo
gelijk is bij bet vrij algeheel gebrek
aan heet water en zeep. Die zorg voor
de reinheid van de huid geart gezieni
en handen iets gecultiveerds, waar
door je het Uchaamsverval niet zoo
vlug opmerkt-. Maar verscheiden pro
fessoren en doktoren, die aan kinder
hospitalen verbonden zijn, hebben
mo met gr op ten nadruk verklaard, dat
de lichaamsgesteldheid zeer ernstig
ondermijnd is, niet alleen dooi- het
weinig-eten, maar vooral ook door
het slechte voedsel. Wat er al zoo naar
binnengewerkt wordt, om aan de lee-
ge maag toch maar wat te doen geven,
is ongelooflijk.
Allerlei afval, zelfs van het afschu
welijkste soort, wordt aLs voedsel toe
bereid en gegeten.
Het had mij getroffen, dat ik ge
durende mijn verblijf te Weenen maai
één of twee keer een hond liad gezien.
Geloofwaardige personen hebben mc
verzekerd, dat de trouwe viervoeters
aliang opgegeten zijn. Wie een hond
had, moest hel beest wegdoen, omdat
ten eenemnaie het voedsel ontbrak.
De weggejaagde beesten vielen op
straat ten prooi aan hondenvangers,
die de dieren slachtten en het vleescli
en het vel verkochten. Katten gingen
denzelfden weg en zelfs schijnt hei,
dat ook ratten als voedsel gebezigd
worden.
Geen wonder, dat het reeds ernstig
ondervoede lichaam door dergel liken
„keet" dikwijls ziek werd. In de hos
pitalen is het aantal gevallen van
maag- en ingewanda-etoorni6sen dan
ook ontzaglijk toegenomen.
Nu de kinderen ln slaap zijn, kun
ie liet hun toch wel aanzien, dat de
hongerziekte hen danig heeft aange
pakt: de meest weeke gelaatstrekken
zijn valig cn de oogjes diep-blairw
omrand. Mogen de kleinen in Neder
land van het lijden, door den honger
veroorzaakt, spoedig herstellen!
Vernuftig hebben er veel in de hou
ten bagagedrager boven de zitbanken
een slaapplaa'sje gemaakt ai do kin
deren rusten er zoo goed, alsof zij
,.huis waren. Een enkele- kleins zrt
nu nog rechtop te knikkebollen en
wordt wakker, als 'k langskom en
de oogjes staren nieuwsgierig naar
den vreemden bezoeker.
De Wienerinucn zijn zeer tevreden
over de kinderen.
In het begin van den avond waren
ze wel wat woelig en rusteloos, maar
dat ie toch gauw veranderd. Zij zijn
„ganz brav'," vooral de „Milde!" zegt
een deir begeleidsters en ze vraagt
me, de ondeugd: „Sind Müdel nicht
immer brav' 1" Met een wanhopig ge
baar ga 'k verder en kom in den
Wirtsch af towage», waar alles druk in
dc weer ia voor 't ontbijt van den vol
genden morgen. Groote bussen met
cacao in melk opgelost, staan gereed.
Dr. Petsch heeft vanavond reeds in
een der stations getelegrafeerd naar
Nymburg waar we den volgenden och
tend zullen zijn, om 250 liter kokend
water gereed te maken, om dan aan
elk der kinderen een halven Liter wa
llij opzitten om te lezen, soms praat
te hij nog een halfuurtje met Letty
Maar dezen avond was Letly niet
thuis. Ze was voor een paar dagen
naar Ashminster gegaan en George
zou er den volgenden dag ook heen
gaan. Marcia logeerde wel bij lieon
e» ze was zelfs nog op, want ze was
net thuisgekomen van een lezing die
zij ergens in liet oosten ven de stad
gehouden had. Maar George had niet
veel lust om op dat uur van den nacht
Dog met zijn zuster te gaan praten.
Na een lezing wa6 Ma. cia altijd ge
neigd om Jarige gesprekken en einde-
looze debatten te voeren. Bij deze ge
legenheid liet zij hem ook merken
dat zij wel lust had nog wat te blijven
praten a)s haar broer er ook wat voor
voelde, maar George ging er niet
op in. Hij nam zijn blaker en Mama
de hare en om half een was alles in
hui-s in diepe rust
Hoewel hij gewoonlijk heel goed
kon slapen had George Ellington den
laatste» tijd last van een bijzondoren
vorm van slapeloosheid. Hij begon er
over te tobben. Hij sliep in zoodra
hij in bed lag maar om ongeveer tweo
uur werd hij opeens klaar wakker. Hij
had ar al eens met zijn dokter over
gesproken en op zijn advies een paar
eenvoudige middeltjes toegepast die
hem tot nu toe niets geholpen hadden.
Dien nacht viel hij als gewoonlijk in
slaap; weer werd hij niet een schok
terchocolade" te kunnen geven. Risten
vol met gesneden boterhammen zijn
ook gereed en dan ls er nog kaas en
corned be-ef, om een hartige versnape
ring er bij toe te kunnen dienen.
Te middernacht zijn we aan de Cze-
chlschs grene gekomen en Baron in
Lichtenberg heeft allerlei tegenatxii-
dige bevelen gekregen. Als zij voldoen
wil aan het verzoek om met haar 27
passen aan de Paszrevieion te komen,
gelast een andere Czeob haar weer
den wagen niet te verlaten en ontlast
haar van de passenboekjes. Maar nau
welijks H zij weer in den trein, of
een barsche man geeft weer een ta-
rbevel. En als ze zich beroept op
laatst ontvangen lastgeving, zegt
hij nijdig, dat ze alsjeblieft geen
praatjes moet maken, want dnt de
trein niet kan wachten.
Maar als rij weer in den trein terug
is, ri-tten we een half uur op de terug
gaaf van de passen te wachten. De heer
Von Deitenhoven gaat eens op onderzoek
uit en hij vindt den passcn-man slapen
de ,,Wa' wünschen Sie?" brabbelt hii
verbaasd en als hem gevraagd wordi
waar de passen blijven, zegt hij verbou
wereerd „Ie de trein er dan al?" De
goede heer heeft blijkbaar nog niets van
den frindenredn vernomen.
Eindelijk, na weer een half uur, is de
zaak in orde en 's nachts om i uur «too
rnen we Czechye binnen.
Pratend en rookend komen we een
aardig- stuk van den nacht door. Om
ons heen is het rastig. Nu-en-dan komt
er een kleintje met een der begeleidsters
langs een patiëntje voor Dr. Petsch. De
kinderen zijn voor de tweede maal nog op
den dag van afreis door de geneesheeren
van de K!nde-'-''f';iktion onderzool,«n
drie zijn er thuis moeten blijven, omdat
zij ongesteld waren. In weerwil van dit
onderzoek zijn cr op re' aog wel eenige
zieken. Maar 't heeft niet veel te beiee-
kenen moest wat ver- ihcid van de
reis, zenuwachtig' d en een huïlbuitje,
omdat 't toch wel erg is zoo ver van
moeder, vader, broertjes en zusjes af te
moeten zijn. Dr. Petsch <Tar~ er meest
al wel in met een aspirientje of zooiets
het patiëntje to helpen en als 't beter is,
dat de kleinen niet meer naar hun eigen
afdecliog teruggaan, neemt hij hen in
zijn hospitaaltje op. leen hen op een
zachte baak en Baronin Lichtenberg
stop:, als een echte moeder, de' kinder
tjes warm in een deken en dekt hen toe.
Dan vallen ze in slaap en morgenochtend
ls het patiëntje weer kip-lekker.
In onzen waggon is 't anders braaf
koud. We hebben z.g. „Heizung", maar
de verwarming funcrionnecrt zeer ilecht
en bij ons is 't rillerig. Als 'k om een uur
of zes me wat ga vertreden, zie 'k bui
ten de bergen met besneeuwde hellingen.
De „Schaffner", die in zijn qualiteit van
Tsjechisch conducteur den trein door de
Bhömische republiek begeleiden moet,
fleurt me op met de mededeehng, dat
we drie en een half uur vertraging heb
ben op een reis van 8 uur. Een pleizie-
rig vooruitzicht! Maar we zijn in 't Cze
chic en dat verklaart veel. De heeren
hebben ons voor de 50.000 kronen, die
de locomotief aan het Nederlandschc co
mité kost in andero landen worden
de locomotieven voor de kindertreinen
kosteloos afgestaan niet dc bestelde
sneltrein-locomotief geleverd, die 80
K.M. zou maken, maar een aftandsch
goedereniocomotiefje, dat 30 K.M. haal:.
Daardoor wordt meteen verklaard,
waarom we vannacht, als we nog eens
even in slaap waren, telkens van dc
bank werden geschud. Het kleine ding
kon bij een halte we stonden zonder
oiiikbare noodzaak bij elk dorp stil!
den trein van 12 waggons niet op gang
krijgen en stond dan telkens eenige mi
nuten ie rukken en te duwen, dat je er
van door elkaar gerammeld werd.
Aziaten zijn 't, dae Czechen, re
hooien niet in Eurspa thuis, moppert
een Oostenrijker, die den ouden haat
tegen al wat Czech is, weer voelt op
vlammen,
JAC. C. M. Jr.
Thans is de lijst vau dc uH te leve
ren oorlogsmisdadigers officieel aan
de Duiteche regeering overhandigd.
De uitlevenngslijst is 190 pagina's
lik. Zij bevat in enkele gevaJen ook
bet bewijsmateriaal tegen de beschul
digden.
Er zijn zoo wordt ui; Berlijn ge
seind 7 uitleveringaüjsten.
De Fransche lijst bevat 334 namen,
de Belgische ook 334, de Engelsche
100, de Italiansche 29, de Poolache 53,
dc Roeaneanscho 41 e» de Zuid-Sla
vische 4
De lijsten cn de begeleidende nota's
zijn zeer uitvoerig. 200 pagina's dicht
beschreven. Evenveel als indertijd het
vredesverdrag!
De Fransche motiveering ia soms
uiterst lang, zoo b.v. bij Hindenburg,
waar o.a. een gonsch interview van
den veldmaarschalk met hei. Berliner
Tageblatt wordt Weergegeven.
wakker en toen hij op z jn hoavcgv
keek zag hij dat het precies twee uur
was, zooaJs gewoonlijk. Hij wist dat
hij nu ruim eest uur wak!-.er zou lig
gen en op het tafeltje naas! zijn bed
zocht hij naar een bock waar hij
'8 nachts altijd in las- Toen herin
nerde hij zich dat hij hel. 's morgens
meegenomen had naar zijn studeerka
mer om er- iets uit na to kijken. Hij
trok wat kloeren aan en ging het ha
len.
De gangen en trappen van het huis
waren met dikke tapijten bedek; en
Goor ge, die op pantoffels Iieji, maakte
in hol geheel geen leven Daar hij
den weg goed kende had hij gcan Ucht
meegenomen. Toen hij zoon ai halver
wege de trap was ontdekte hij plot
seling een klein licutptekjc in do duis
ternis bane den. Hij wist dadelijk wat
het was: er was licht in de studeer- 1
kamer en dit schijnsel kwam door de
nauwe opening von het sleutelgat.
George Ellington was een van die
mannen die in zoo'n geval koe! en
vastberaden zijn. Met zijn eene hand
op dc trapleuning stond hij stil en
keek een paar seconden lang naai dat
lichtpuntje. Plotseling verdween het
en was alles w ee;- donkeToen Hep
hij vlug naar be neden. Er was iemand
in die kamer -- w r u-schijn lijk
dieven. Hij wtb niet bang voor hen
of voor Iets 'anders; hij dacht er niet
aan om hulp te roepen of Jarvis wak-
Aan Ludendorff wordt nog ten laste
gelegd, dat hij de bevolking van hei
beaelte grilled dwangarbeid hoeft op
gelegd. Het mtaeriaal tegen de vroe
gere Duitsche en Beiersche kroon
prinsen is ook zeer omvangrijk. Den
Duit6chen kroonprins beschuldig i
man ervan o.a. bevielen te hebben ge
geven om dorpen te vernietigen. Oo".
de uitplundering van Méarières word:
hom ten laste gelegd. De voornaamste
beschuldiging tegen den Duitschen
kroonprins bestaat tn het bevel, da»
hij aan zijn troepen gaf, geen Engel
sche gevangenen meer te maken. Ook
4« verwoesting van Kamerrijk wordt
voor zijn rekening gebracht. De groot
hertog van Hessen wordt veraartwoor
del ijk gesteld voor de plunderingen
van het kasteel Moyenoourt. Generaal
Zöllner zou de deportaties uit Rijesel
op het gewetem hebben. Tirpite 6tan:
als de vader van den onbeperkte»
duiltbootooriog op de lijst. Von Kluc'
zal zich voor het neerschieten van
talrijke burger 6uit Senile hebben ;c
verantwoorden. Met Haeseler echijn:
varder niet de doode generaal-veld
marschalk te worden bedoeld, maar
een 'officier der uhlanen. Er wordt,
na rmen aweet, ook een Bi-sa:arclc op-
geéischt door de Fransdhen. Als titel
staat op de lijst „kleinzoon van den
rijkskanselier". Hert staat thans ver
der ook vast, dat graaf Berristerff niet
de bekende diplomaat is en von Tro
th a niet de ohef van den marineetaf.
De opgebiechte von Hanial ie niet de
onderstaatssecretaris, die aan de vre-
desonderdharidelmgen deelnam, maar
«en eerste-luiftonant van dien naam.
De Duiteche ambtenaren zijn nu
druk bezig oxn de lijsten en de nota
te vertalen.
't Ie op dit moment nog niet bekend
wat de invloed is van de koersveran
dering van den Engelschcn premier
•Lloyd George.
Reuter seint, dat gebleken is, dat er
misverstand ln het spel was.
Er zou geen apra/ke zijn van ecu
zwenking der Britsctie regeering,
maar Engeland zou onkundig gewees'
zijn van de Belgische en Franschr
lijsten. D« quaes tie is zoo vervolgt
het bericht door het jongste bezoek
van Lord Birkenhead naar Parijs
reeds uit don weg geruimd.
Maar nu is Juist de vraag: in hoe
verre heeft dit incident gevolgen? 't
Journal dcolt mode, dat de Briitsohe
regeering zoowel concessies ten aan
zien der lijst der schuldigen als ten
opzichte der wijze van berechting
heeft voorgesteld
De lijst der schuldigen is evenwel
gehandhaafd. Alleen zijn er eenigc
fouten uit verwijderd, waarop de
Duitschors reeds de aamdaclit geves
tigd hadden.
Dus de uitlevering van Hindenburg.
Ludendorff, alle andero generaals,
de ex-prinsen, enz. blijft gehand
haafd1
Zul/s de Fransche Matin schrijft Uij.r.-
do/t 't niet verstandig la, de uitlever in v
te eiichan van Huidenburg, Luden
dorff, Behmann Holilweg, omdat dit
Duitschland de gelegenheid geeft de
emmogelijlhdd der uitlevering in tc
roepen. Men had alleen moeten vra
gen de feitelijke misdadigers die ges'.n
len .verbrand, gerioleerd hebben:
spreekt men in zake de uitlevering
van den ex-keizcr van onmogelijk
heid, het is minstens even onmogelijk
zich Hindenburg te laten uitleveren
die te Cassel zit, als Wilhelm die Ie
Amerortgen te."
Eenige nnjdere Fransche blade:)
schrijven in gelijken geest.
Over de houding der Duiteche re
geering wordt geseind:
„De eensgezindheid, di« bij de eer
ste besprekingen bleek te bestaan,
heersebt er nog steeds. En alle po
gingen in het kabinet tweedracht tc
zaaien, hebben geen succes gehad,
zullen zelfs geen succes hebben, om
dat de regeering vast overtuigd is,
dat zij aan den uitdeveringsaisch
onmogelijk kan voldoe». Dat is ten
overvloede nog bewezen ln een onder
houd dat de regeering Zondag heef;
gehad met de aanvoerdres der meer
derheidepartijen. Daar te tevens be
sloten, dat geen besluit genomen za!
worden, zonder goedkeuring van de
nationale vergadering".
In een ander bericht woixlt verze
kerd, dat de Nationale Vergadevir:'
spoedig biieengerocnen zal worden.
Maandag vergaderde de commissie
voor buitenlandscbe zaken uit de Natio
nale Vergadering. De door de regecrinr;
tol heden in deze uitlevericgszaak ge
volgde gedragslijn werd goedgekeurd.
De commissie verklaarde te verwach
ten, dat do regeering de commissie,
voordat z- verdere- beslissende stappen
ker te maken. Hij beaat een revohor
maai' die lag op dat oogenblik in een
lade van zijn schrijfbureau in die
zelfde kamer ongeladen natuur! -k.
Maar zelfs als hii iiet wapen geladen
in zijn 7.ak had gehad zou hij het niet
t« voorschijn gehaald hebben. En ter
wijl hij naar dc deur van dc studeer
kamer liep besefte hij dat zijn voor
naamste gevoel op dat oogemblik
nieuwsgierigheid was. Hij was er be
nieuwd naar hoe diegene die in die
kaïn j was, ey gekomen was <m waar
om hij of zij er was.
Met een vlugge, geluidlooze bewe
ging opende by de deur en draaide
op hetzelfde oogenblik den knop van
hot e'iectrtech licht om. E11 daar zag
hij vlak bij, zoo dicht bij dat inj haar
zou kunnen aanraken, Hilda Tres-
singiiam. Ken ondeelbaar oogenblik
kelten de twee elkaar aan zonder iets
te zeggen. Ze keken alkuaT recht ln
de cogen. De man zag verrassing,
woede in die van de vrouw: de vrouw
zag groote verbazing in (fie van den
man. Maar zij wendde het eerst haar
oogeu af; zij keek naar beneden en
onwillekeurig ging zij achteruit. Geor
ge Ellington bleef haaf'aankijken,
hield zijn hand op zijn rug, draaide
den sleutel van de deur óra en etak
den sleutel in zijn zak.
Mevrouw Treasingham, zeide lilj
zocht. Mevrouw Tressingham!
Hilda koerde zich plotseling om,
doet, t66 tijdig bijeen tal roepen, dai
deze haar houding dienaangaande zal
kunnen bepalen.
De Duitsche zaakgelastigde ie Parijs,
Mayer, woonde deze commiss:ezitting
bij. Daarna vertrok hij' naar Parijs.
Reuter verneemt, dat de Raad van
Ambassadeurs heft besluit genomen
heeft, de uitleveringskwest ie te laten
rusten totdat de Duitsche autoritei
ton hun houding bekend hebben ge-
De Diriische protesten tegen de uitle
vering duren onverminderd roor.i
Minister Err berger verklaarde aan een
Engelsch journalist o.a., dat de uitleve
ring voor de regeering onmogelijk is.
Op de vraag of dit standpunt niet in
ging tegen hei feit, dat hei vredesver
drag aanvaard is, wees Erxberger er op,
dat Duitschland destijds alles gedaan
heeft om dit artikel geschrapt te krijgen.
Erzi»erger beeft zelf op de or,mogelijk
heid van het betroffen :rtikel gewezen.
Toen Clcmenceau de ondereekening
binnen 24 uur oischte, heef; hij des
nachts nogmaals getracht om door een
bemiddelaar de geallieerden tot rede te
brengen. Op de vraag of de geallieer
den uit de houding van het Duitsche
volk niet de conclusie zouden .octen
trekken, dat Duitschland de verplichtin
gen van het vredesverdrag nie: na wil
komen, antwoordde de minister, dat
zulks noch de bedoeling is der regee
ring, noch steun vindt in de feiten. Zijn
finandeele wetten wijzen er op, dat
Duitschlaud al het mogelijke wil doen
om zijn verplichtingen na te komen, hoe
wel de houding der geallieerden nopens
het gat in het Westen het verschrikkelij
ke economische schade heeft berokkend.
De entente heeft ons onze internationale
bezittingen van waaide, onze kabels, ko
loniën en vorderingen op het buitenland
ontnomen. Duitschland gelijkt op de bij-
belsche figuur, die door den barmharti
ge Samaritaan geholpen werd. Met
dankbaarheid, zei de minister, nioe: ik
erkennen, dat de eersie barmh.iitige Sa
maritaan voor Duitschland Neder
land is geweest. Om ons economisch
leven weer op de been te helpen, zouden
de geallieerden hunnerzijds art. 235 van
het rvedesverdrag ten uitvoer moeten
leggen en ons levensmiddelen en grond
stoffen moeten zenden. De uitlevering is
onuitvoerbaar en onmogelijk. Ik hoop,
dal de geallieerde regeeringen van hun
uitleveringsplan al zullen zien.
Nu de Duitschers eenmaal weten,
dat er eenig meeiiingsversclnl tua-
seben de Franschen e» Engetechen
inzaike de uiéleveringskwesiie te, zul
len ze daarvan zeker partij trekken.
Gevraagd word' waardoor is Lïoyd
George van meenirg veranderd?
Vermoed wordt, dat de politiek van
den ex-premier Aequitti, die weer de
leiding der liberale oppositie op z'cli
genomen lieeft, daaraan niet vreemd
is. Aequith is mi candidaai voor een
tussohentijdsche Lagerhuis-veridezing
te Paislew e» weert zich daarbij ge
ducht.
De Westminster Gazette, Asquith's
orgaan, heeft eenige dagen geleden
ate uitweg nif de moeilijkheid die
ontstaan is over de uitleveringsquaes-
tie, de benoeming van een onzijdig
gerechtshof voorgeslagen, bijv. in
Zwitserland. Men zou zoodoende ;ot
een billijke schikking kunne» ko
men.
AequRh valt ook hot vredesverdrag
van Versailles aan. Hij wil Dultscb
land gelegenheid geven tot herstel en
meenr da; zelfs van het herstelde
Duiteclüand niet meer dan 2 milliard
pond sterling oorlogsschatting is te
elscfcen; andere kunnen de Duï:-
schere toch niet betalen.
Volgens een Wolfflberieht kou
Adolf Hoffmann, namens de onafhan
kelijke sociaisten, in de zitting van
den Pruioischen Landdag inct scher
pe woorden het optreden der geal
lieerde en geassocieerde mogendheden
veroordeeld hebben".
Uit de verslagen, gepubliceerd dooi
de Duitsche bladen, krijgt men toch
een heel anderen indruk.
Daarin leieet jwan: „ln opdracht
tan mijn fractie, (bij deze woorden
reept men rechts „Er uit! Er uiitl" Ve
le afgevaardigden rechte verlaten de
zaal. Na eeo paar minutai van he;
grootste rumoer kan de spreker voort
gaan) leg ik de volgende verklaring
af: De eisch der Entente rteunt wel
iswaar op het vredesverdrag, dat wij
gedwongen moeeten leekpnen, maar
is in tegenspraak met de gerechtig
heid, waarop iedere beschuldigde
aanspraak beoft. Het militarisme,
dronken door de overwinningin de
Entente-iande», maakt misbruik van
de gemotiveerde verontwaardiging
dervolkercn tegen hen, die hun lijden
hebben veroorzaakt, om endar bei
leugenachtige voorwendsel van een
rechtvaardigen rechter tegen den
vijand, de schuldige te onttrekken
zij was verschrikt achteruitgegaan.
Nu keek zij hem vastberaden aau-
Die die deur open! beval rij.
Ik wil hier vandaan!
Ellington schudde hei hoofd.
Neon. antwoordde hij, - even
wachten, zoudt 11 liever niet gaan zit-
ien?
Hij wees op oen stoel en liep vlug
naar zij» bureau tee. De tasch lag
nog precies waar hij ze geiegd had.
Mij nam de tasch op on bekeek haar
van buiten. Uit een klein landje van
zijn bureau baalde hij een sleuteltje.
Hij maakte de tascii open eu keek e:
binnenin. Het onderzoek scheen nogal
mee t« vallen, tenminste hij zuchtte
diep. sloot de tasch weer en ging zit
ten.Den sleutel hield hij ln zijn hand.
Hilda was eveneens gaan zitten. Weer
keken zij elkaar strak aan.
Ik moet u eens iets vragen, zeide
Ellington eindelijk. Wat doet u in
mijn huis op dit uur?
Hilda probeerde omheblx ijk te
doen.
Uw huis? llu huis van mijn
broer, antwoordde zs-
Malligheid, zeide Ellington.
Ais ik uw broei- de huur betaal kan
ik het toch mijn huis noemen zou Hf
7.00 dienkon. Ik herhaal mijn vraag.
En als ik or nu eens geen ant
woord op wilde geve»? zeide zo bru-
I taal.
Dan zoucK u mij in eon zeer on
EEN BEETJE VOORBARIG.
Keu bekende rechtsgeleerde vertel
de Tolgeride annecdote uft het legii
van zijn loopbaan
„Ik had mli juie: geïnstalleerd ix
mijn nieuwe bureau zeide hij. „et
bereidde my voor op den eerst en
diént die mocht komen, toen ik dooi
de ruit, van mijn deur een soliadin*
zag."
„Zonder twijfel lumand die mij
wenschte t* raadplegen!"
„Nu moet u rich mij denken in don
volgenden toestand Ik grijp ooz»
mooien, glimmenderi hoorn van mijn
nieuwe telefoontoestel en ben. zoodra.
<1« vreemdeling le binnengekomen, in
een druk gesprek met een denkbeol-
digen cliènt."
,,Ja mijnheer S.zei ik, ik zal uw
zaak met, die heeren bespreken. De
lieer J. belde me vanmorgen op, hij
wilde, dat ik eenige contracten voor
hem m orde zou makenmaar ik heb
gezegd, da; ik he: te druk had met
RJidere bezigheden, Maar uw zaak zaJ
ik trachten tussen en de andere door
te behandelen. Ja, Ja! Ail rich!, goe
den dag
„Wees er van verzekerd, dat ik
hierdoor op mijn nieuwen cliënt in
druk gemaakt had
„Ik legde den hoorn weer op het
toestel en wendde mij nu no ar hem
toe.
„Mijnheer t
„Pardon, mijnheer, zei de kerel, ik
kom van de gemeente-telefoon. kom
uw toesta! aansluiten op het net."
aan den rechter vaa: liet eigen l»nd.
De mfedaden bij het veroorzaken en
voeren van den oorlog overal en door
aile partijen gepleegd, moeten ge
straft worden. De regeering van het
ke:zerijke Duitschland heef; niets ge
daan om de schuldigen te doen boe
ten. De tegenwoordige regeering kan
het ernstige verwijt echter niet be
spaard worden, dat zij pas in 1919 den
wettelijken grondslag heeft gelegd
voor het berechten van oorlogsmisda
digere in Duitechland. De tegenwoor
dige crisis te het fge\o!g van het ver
zuim der regeerinc. haar toegeeflijk
heid tegenover de miütairistiseh-na
tionalistische stroomingon. Hierdoor
is de berechting ter rechter tijd door
Duitsche rechtere verhinderd. Mijn
fractie werpt elke verantwoordelijk
heid van zich voor deze crisis en haar
gpvolgen. Zij verwerpt e-ke politiek,
dia opnieuw het iot van het geheeld
volk op het spel ze: ter wille van het
lot van enkele personen. Wij protes-
tcere» er tegen, dat een wetgevend
lichaam van de Duitsche regeering
het niet naleven van en contract-
tuerie plicht verwacht."
Een Fronsch nieuwsbureau deoli
mede, dat volgens bericht uit Wee
nen de Mittagpost de volgende na
men noeml van personen, wier uitjj'1-
varing van Oostenrijk geèischt zal
worden: nnrtshertea Jr«pf r 1
Arz von Strauesenburg. Veldmaar
schalk Koe»w«. generaal Potiorek,
veldmaars-ba-lk Borcvie en granf
Berchtold
HONGARIJE EN DE VREDE.
De Hongaarsche vredesdelegaüe is
Maandag me: 't antwoord der regeering
op de vredesvoorstellen naar Parijs ver
trokken.
Verspreid nisuws
DE STRIJD IN RU8LAND.
Uit Moskou wordt gemeld, dat de
Bolsjewiki Odessa hebben veroverd.
De hoofdmannen dei Bolsjewiki, Lcnin
cn Trotzky, hebben redevoeringen ge
houden.
Lenin zeide o.a.In het leger hebben
wij het vroegere systeem verlaten, om
dat he; leger geleid wordt door soldaten-
raden. Thans hebben wij een legercheL
Ook de bedrijfsraden konden in de prac-
tijk niet gehandhaafd worden. Het com
munisme moet volkomen worden door
gevoerd. Een van de voornaamste facto
ren is, da; graan en levensmiddelen wor
den afgeleverd. Honger en epidc n
rijn de ergste vijanden van de regee
ring. Rusland moer in één groote tn-
briek worden omgezet.
Trotzky deelde in ïijn rede o.a. me
de, dat de arbeidsdwang voor de arbei
ders moes; worden ingevoerd.
Volgens een draad--ios telegram uit
Odessa zouden de vrijwillige Russi
sche egers aan de» Don den Bolsje
wisten een zware» nederlaag hebben
toegebracht. De beste regimenten ca-
vallerie zouden zijn uiteengedreven.
We vriiv :"'ge '.sgers hebben 200 ma
chinegeweren bui; c, mnaki cr» nmak
'.en 10.003 pcvnnve: h.
DE TWIST TUSSCHEN ITALlc EN
CROOT-SERVIS.
De Engelsche en de Fransche gezant
te Belgrado hebben den president van
aangcaianie positie brengen, merkte
Ellington op Maar u kunt doon
wat u v.i!;. Ik heb cr met veel lust
in, maar ik zal zeker de politie roe
pen als ik geen bevredigend antwoord
op mijn vraag krijg U is hier nlot
met goede bedoelingen gekomen, me
vrouw Tnea&inghani.
U wool met wa: mijn bedoeling
ia of was, zeide ze
Vertel: u het nte dan mam. Ik
wacht er op
llilda aarzelde om oogeobük. Toen
wees zy naar een kast die in den
muur gebouwd was
U wee'. da> rr -kale dingen van
Harisdalc - - i'.ooze.. met papieren
in die kas*, achtergebleven zijn. zeide
k. L' moet he! v-'en wan; ?k héb
liet u zelf verteld. Ik had eakete pa
pieren uil die kas: noodig, dut ls
alles.
En daarvoor breekt u «11 twee
uur 's nachts in mijn huis ln? Daar
voor? zeide hij terwijl hij haar strak
aankeek. Een v -. md verliual, mo
vrouw Tresamghtiiu
Wat geeft he; men u dc waar
heid vertelt? zeide IC boos. l ge
looft het toch niet.
Heeft 11 wat 11 ?o ht? vroeg hij.
U hoeft mij gc.-teord, an:woord-
de zij.
(Woidt vervolgd).
