Tweede klasse A«
Jon# Holland—Velocitas*
IJ. P.—D. E. D. 2.
Tweede klasse B.
Animo—Roda*
D. E. V» aAvantii
Tweede klasso 6j
Rap—D. O. S. O. i.
ExcelsiorD* T, V, 7,
Tweede klasse D«
Deetos aVoorwaar»*
Os S.- C. R. 2Spartaans
Oostelijke atdeellng.
Eerste klasse A.
Onder OnsBe Quick*
Eerste klasse B*
WilhelminaNaas*
DeldenH. K. C.
Wedstrijden voor Zondae,
Toen we j.l. Zuadag Haarlem tegen
Deetos zagen spelen, dachten we „Als
het twaalftal zuó de twee resteerende
competitie-wedstrijden speelt, is de kans
om aan '1 hoofd barer afdeeling te ko
men, nog niet verkeken."
Nu moet Haarlem echter morgen te
gen de leiders spelen inc»t een zeer ge
broken twaalftal. Niet minder dan vier
spelers zijn verhinderd, Zondagmorgen
van 9u te spelen. D. O. S. O., dat we
gens den óók in Amsterdam heerschen-
den icrreinnood, geer. eigen veld heeft,
mag bovengenoemde uren spelen op
Parkschouwburgiterreóa. Hoewel Haarii
den compötitieleidcr uitstel vroeg, dr„ng
deze 'och op 't doorgaan van den wed
strijd aan. Haarlem is hier dus beslist
het slach'offer van den Amsterdamschen
terreh nocd. Wij kunnen dan ook niet
opti-nistisch den wcdstnjd gaan zien,
hoewel en dat staat bij ons vas-
D. O S* O. den wedstrijd met cadeau
zal knig-n.
Ad eudo ziet zich. genoodzaakt haar
reserves uit den A. K. B. teiug te trek
ken, iets wat ons voor de Haarlemsche
kort')- ibewegiug spijt. Toch hopeu
dat ter elfder ure Advendo a nog
kan komen tegen fca^r Amsterdamsche
tegens<n«öcrs.
Haariemsohe Korfbal-competitie.
Naar wc ve.nemen, worden er weer
ernstige pog rgen aangewend de
K. C., die reeds bijna bezweken 1
wee- te doen herleven. Er bestaat een
groote animo voor deelneming. Eerst-
daar, zal, om tot definitieve oprichting
te komen, ecu vergadering belegd wor
den van verschillende korfbal-organisa
ties.
LUCHTVAART.
Een vliegtocht om de wereld.
Uit Londen meldt men aan de „Tel."
Volgens een bericht uit Sidney aan de
„Times" heelt de Vickers Company den
Australischcn vlieger Ross Smith, die
den prijs won voor üe vlucht van Enge
land naar Australië, aangeboden een
vmegtoCni om üe weield te ondernemen.
Hij nam het aanbod in beraad en ver
klaarde de vlucnt in zeventig dagen tc
kunnen volbrengen.
niiuiüAaua
STAKING EN UITSLUITING IN
HET \VESTLAND. In het West-
iand hebben do Christelijke en Neu
trale tuinuers de werklieden, die
geen nieuw jaarcontract wnden tee
kenen voor f 21— per week, uiige-
sloten, bij de Kath. patroons wordt
doorgewerkt daar deze een -loon van
f 24 a I 25 per week willen geven.
Wordt deze week geen overeenstem
ming verkregen met de Christ, en
Ncutr. patroonsvercenigingen. dan
zuilen de drie landarbeidersbonden
(Kath.. Christ, en Moderne) a_s.
Maandag de staking afkondigen. Te
Loosduinen zijn de partijen het over
het nieuwe coP.ectief contract eens
geworden.
EEN VERZAKKING OP DE STAATS
MIJN HENDRIK. In de laatste
weken heeft er op de staatsmijn Hen
drik te Rumpen een grondverzak
king of -drijving plaats van ernsti-
gen aard.
Door het werken van bovenlagen
zijn in de muren van het hoofdge
bouw der mijn scheuren gekomen,
liet hoofdgebouw is voor drie jaar
opgericht en kostte ruim f 350.000.
In de muren van do portierswonin
gen, het badlokaal on do uitbeta-
lingahal zijn scheuren gekomen, op
sommige plaatsen wol van oen hand
breedte.
Ook zagen wij hetzelfde in den
frontingang oil in do beide pilaren
die daar staan zegt de corr. van de
Tol. te Heerlen. De muren van de
hal en het badlokaal zijn nu geheel
met ijzeren balkon gestut, men is
bezig door voegen met cement ver
dere scheuring te voorkomen. Des
kundigen beweren, dat door het wer
ken dor lagen een eD ander zich spoe
dig zal uitbreiden. De woningen in
Bronswijk en Rumpen hebben van
scheuren nog geen laat
In Hoensbroek heeft de miin reeds
lang met verzakking te kampen;
daar zijn talrijke woningen gestut en
zolfs onbewoonbaar geworden.
DE BELGISCHE ACTIVISTEN IN
NEDERLAND. Hei Belgische Minis
terie van Justitie heeft het volgende aan
dc bladen meegedeeld
Ecnigen rijd geleden werd er door en
kele bladen gemeld dat acrivisasdbe bo
den geregeld de Belgisch-Nederlandsche
^rens overschreden met behulp van Ne-
dcriandsche paspoorten.
Het is zeer waarschijnlijk dat bet som
migen activisten, in Holland verblij
vende, gelukt van li'"' tot tijd in Bel
gië binnen te dringen, dank zij vreemde
paspoorten of zelfs zonder paspoorten
de tijd van clec'rische draden is voor
bij! Maar het is onwaar er de gevolg
trekking uit tc maken dat de grens
onbewaakt is.
Men zou een grenspost kunnen noe
men waar in minder dan vier maanden
242 processen-verbaal wenden opgemaakt
icgi-n i -i/icerc die op onregelmatige
wiize België trachtten binnen te drin
gen onnondi.r te zeereu, dat al die rei-
zi1"*-rs werden teruggezonden indien
7.11 nie 1 rer («schikking van het Parke'
werden gesteld. Veel zorg wordt er ook
besteed door de ministeries van Buiten-
Jsndsche Zaken en van Justitie, aan hot
onderzoek voor het verleenen van bet vi
sum van het paspoort van een persoon
die wordt verdacht in betrekking te
staan tot de activistische beweging, zelfs
door familie- of vriendschappelijke
trekkingen.
Wat de maatregelen aangaat die de
Regeering noodig gevonden heeft te
nemen om in het binnen- en in het bui
tenland de gevaarlijke elementen te be
waken, zoo begrijpt men dat hot onmo
gelijk is deze 10 doen kennen zonder ze
terzelfder tijd krachteloos te doen zijn.
OVER POKKEN. Dr. H. Schade
schrijft in de 'e Hert. Crt.:
Daar de pokken ihans meer dan an
ders onze belangstelling eischen, vol
gen hieronder eenige mededee'ingen.
We onderscheiden 3 soorten
pokken:
le. de kinderpokken of variola
ra;
2e. eene geringe graad daarvan of
variolois;
3e. waterpokken of vartcellen.
De waterpokken veroorzaken een
betrekkelijk geringe ziekte en hebben
niets met de kinderpokken uitstaan
de. alleen het uiterlijk beeld Is dik
wijle hetzelfde.
De gevreesde kinderpokken hebben
van de 15de eeuw tot de 19de eeuw
voortdurend in Europa gewoed em
millïoenen menschen doen sterven.
Deze ziekte wordt van den e©nen
mensoli op den andoren overgebracht
door een levende smetstof. Tu9schen
de besmetting en het uitbreken der
ziekte verloopt een tijdperik van 918
dagen. In dit tijdperk Is de besmette
persoon reeds gevaarlijk voor andere
menschen.
Het la daarom oen alleszins billijke
maatregel, dat personen, die in nau
we aanraking geweest zijn met lijders
aan de pokken, door de overheid ge
durende minstens 18 dagen verhinderd
worden met andere menschen in aan
raking te komen.
Het moge voor de betrokken perso-
ben een harde maatregel zijn, het is
voor hef algemeen weizijn beslis^
noodzakelijk. Bij liet uitbreken der
ziekte wordt de betrokken persoon
ernstig ziek, hij krijgt koude rillin
gen, hoofdpijn en sterko pijn in de
lendenen, de koorts stijgt dikwijls tot
40 en 41 gr.
Dèn 3en of 4en dag treden de pok
kenbia&sjes op aan 't hoofd, de han
den en voeten. In ernstige gevailen
over het geheele lichaam. Ook op de
cog en en in den mond. Daarna vere -
teren de pokblaasjes en dc koorts, die
eerst gedaald was, wordt weer zeer
hoog en de zieke éterft dikwijls. In
vele gevallen treedt in de pokblaas-
jea een bloeding Op, waardoor deze
zwart worden als bij een knijpblaar
men spreekt dan van de'zwarte pok
ken.
Zulke ernstige geval Ion treden
echter alleen op bij menschen, die
nooit ingeënt ïijn en die zijn bij on6
uilzondering.
Aan de inenting (Jeuner 1798) U het
n.l. te danken, dal de groote epide
mieën na 1800 uitgebleven zijn. Door
de inenting wordt men gedurende 7
jaren onvatbaar voor de besmetting
met het pokgift.
Gedurende het geheele leven blijft
men, na éénmaal ingeënt te zijn, min
der vatbaar en krijgt men de ziekte
eventueel in geringe mate. de z.g.
variolois.
Men is dan evenwel een besmettings
bron geworden voor zijn omgeving en
kan oorzaak zijn, dat andere men
schen eterven, vooral lundeien, die
dikwijls (zeer verkeerd) pas ingeent
worden als de school het vaccinatie
bewijs eischl. Het is daarom noodza
kelijk, dat iedereen die de laatste
jaren niet is ingeënt, ztolt onmiddel
lijk laat inenten, liefst voor de Car
naval. dan k a n er in Den Bosch geen
epidemie ontstaan.
Gemsngd Nieuws
NEOERLANDSCHE SPIONNEN.
De „Morning Host heeft sedert
eenige dagen artikelen over het Duit-
sche spiormensteteel in Engeland ge
durende den oorlog en omtrent hei
geen uitgekomen is, nadat een aantal
dier spionnen was gearresteerd.
De meesten hunner zijn in den Tower
van Londen gefusilleerd. De Duit-
s cliers li ebben ook gebruik gemaakt
de epdonnendlensten van neutra
die zich, natuurlijk uit winstbe
jag, tot dergelijk oneervol en gevaar
lijk werk lieten vinden.
Het Hlbld. mankt meldiug van het
volgende
Op een goeden dag trof het de cen
sors in Engeland, dat zooveel tele
grammen naar Holland werden ge
zonden mot verzoek sigaren te leve
ren. Het opmerkelijke was, dat de
meeste dier telegrammen werden af
gezonden uil Engelsche marine-ha
•ens, waar zelden zooveel fijne sign
ren werden gerockt en tooh gaven die
telegrammen, geadresseerd naar Den
Haag, orders voor zooveel duizend Ca
banas, Rothschilds en Coronas. De
autoriteiten achtten liet daarom gera
den die ondernemende handelaar*
eens nader te ondervragen, ook al
omdat zij iets w'eten aangaande het
adres waarheen zij seinden.
De twee mannen de een werd te
Souptharnpton gearresteerd, de ander
bevond zich in een East-End hotel te
Londen werden naar Scotland
Yard gebracht
De eerste die verhoord werd, was
een somber uitziende, zwartbehaarde
man, die zeide te heeten Janssen en
vertelde dat hij zeeman was. Ge
vraagd of hij Dultschers kende, zeide
bij nooH In Duitschland te zijn ge
weest „Ik ben Hollander", zeide bij.
„en houd niet van dc Dultschers".
„Maar hoe komt het dan dat uwe
lastgevers", die wij Dirks en (Jo.
zullen noemen „een socman aan
stelden als reiziger in sigaren? Er zijn
toch genoeg bek waan e menschen van
dAt valk in Holland?"
„Dat weet ilk niet", zeide Janssen,
„ik kon geen plaats krijgen op een
stoomschip en bood daarom aan in
Engeland met sigaren te reizen, om
zoo in mijn onderhoud te voorzien."
„En wat weet ge van de firma
Dirks en Co.? Doet die groote za
ken?"
„Neen", antwoordde Janssen; „tk
werd bij haar geïntroduceerd door
een vriend, die vertelde dat ik En-
gelsch kende en werk zocht; de heer
Dirks nam mij mee naar zijn kantoor,
een klein gebouw, ejj voor zoover ik
zien kon ,had hij slechte éen klerk".
„Heeft de heer Dirks nog een verte
genwoordiger in Engeland?"
„Neen, ik reis alleen voor hem in
dit land."
„Zoudt ge votbaasd staan als u ver
teld werd dat het adres van de firma
Dirks en Co., dat is van den Duit-
schèn geheimen dienst?"
Janssen verschoot van kleur en zei
de dat hij over zoo iets verbaasd zou
zijn.
„Maar het is zoo," zeide de onder
vrager, „en meer dan dat, wij zien u
aan voor een Duitschen spion. Ge
wordt aangehouden tot nader onder
zoek."
Vóór hij werd weggebracht, vroeg
men hem nog of hij oen man kendt
die Roos heette, waarop h:j ontken
nend antwoordde.
Hij werd builen het vertrek ge
bracht, waar do andere verdachte zat.
Wat er tuesóhen die 2 mannen toen
gebeurd is, zal nooit bekend worden,
maar de andere man begreep heel
goed, dat het spel uit was. Nochtans
ging hij vrooUJk het vertrek van den
poiitie-man in en antwoordde eors.
met een gviimlaoh olp de lippen.
„Kent gij dien man, die daar juist
naar buiten kwam?" vroeg men.
'„O. ja." was liet antwoord, „dat is
Janssen, Ik ken hem héél goed. Wij
ontmoetten elkander te Den Haag en
werden beiden aangenomen als rei
zigers door Dirks en Co."
Deze tweede man zeide dat hij Roos
heette en zeide ook dat hij zeeman
was. Janssen werd weder binnen ge
roepen en gevraagd of hij Roos ken
de. „Neen", zeide hij, „ik ben de eeni
ge, die voor Dirks en Co. mocht rei-
Roo®, die den toestand erg grappig
scheen te vinden,maakte allerlei geba-
ren tsgen den ander, die er zich ech
ter niet aan stoorde. Misschien be
greep hii beter in welke gevaarlijke
posatae hij zich bevond. Hij wilde niets
bekennen en werd toen met Roos voor
dien nacht in het politiebureau opge
sloten.
't Avonds omstreeks zeven' uur.
vroeg Roos zijn bewakers of hij niet
waf lichaamsbeweging mocht nemen.
Aangezien er poen bepaalde aan
klacht tegen hem was, kon dat niet
geweigerd worden, maar in de gang
gekomen, vloog Roos opeens op een
g>izen deur toe, waarvan hij de ruiten
met zijn handen stuk sloc-g, zich de pol
sen hevig verwondende. Of hij de be
doeling had op die wijze zelfmoord te
plegen, is niet hekend, doch hij moe«'
naar een gasthuis worden gebracht
om te worden verlxmden en werd toen
in de Briston-gevangenis opgesloten.
Nader onderzoek bracht anfi 't licht
dat zij van codes gebruik maakten lri
hun seint aal: Cabanas beteekende
lichte kruisers; Coronas slagschepen;
Rothschilds, torpedo Jagers, enz. De
fout. der snionneh Is geweest, dat z':
te groote hoevee'heden fiinel sigaren
bestelden en nog wel uit marineha
vens en dat zij in verbinding stonden
met iemand, die bij de Fnge'sche
autoriteiten hekend was als een agent
voor Duitschland. Toer. geen van bei
den konden bewijzen, dat zij werkelijk
bona-Lde sigaren hadden besteld en
orders uitgevoerd, werden zij voor
den krijgsraad gebracht eh veroor
deeld tot den kogel.
Eirtkele dagen nadat het vonnis was
uitgesproken, bekenden belde mannen
hun schuld. Janssen veroordeelde de
Duitschers, die hem verleid hadden
tot spionnen-dienst, ofschoon zijn
sympathieën waren voor Engeland en
hij zelfs van het Engelsche min'sterie
van handel een zilveren medaille be
zat. toegekend omdat hij, destiids va
rende op een Hollandsch schip, moe
dig had geho'peu met het redden van
Rritsche emigranten van net in vo'le
zee In October 1913 in brand geranktp
seh'p „Volturno". Voor zijn executie
heeft hij de Engehsriien nog heel veel
onthullingen gedaan omtrent den
Duitschen spionnendlenst, waardoor'
deze later op het spoor kwam 'van
een aantal spionnen. Misschien heefi
hij gehoopt, dat hij door die bekente
nissen zijn leven kon redden.
Bedde mannen g'ingen dapper den
dood tegemoet en v'elen door de ko
gels ln den T.onrtenschpn Tower.
OVER LOONEN EN ARBEIDS
PRESTATIE.
De Londensche correspondent van de
„Telegraaf" schrijft o.a.
Hel is het begin, maar ex zullen er
meer volgeol En hel is een voorteeken.
De Engelsche pianofabriek Brïnsmead
and Sons heeft hei werk moeten stopzet
ten, omdat zij door de hooge loonen en
de verminderde productie niet meer kan
rendeeren.
Geen outlock, geen staking, geen ge
brek aan navraag, eenvoudig het slui
ten van de deuren, omdat he; niet meer
loont piano's te maken teg;ea prijzen, die
het publiek niet kaD en wil betalen, ta
al staat er op „British make". Eeuwen
heeft de firma bestaan. Bijna zoo lang
piano's bestaan heeft ztj zich
de fabricage daarvan gewijd en hon
derden geschoolde werklieden vonden er
hun brood. De verkoopprijs was altijd
houding tot den productieprijs, en
het publiek dat de waarde taxeert vóór
het zijn geld neerteh, betaalde gaarne
de 40 pond, die men voor den oorlog
algemeen voor een goede piano 11
neertellen. Maar de oorlog kwam,
daarmee kwamen de steeds ihooger loon-
eischen. En met de looneischen gingen
de verkoopprijzen open nog betaal
de bet publiek gaarne, omdat men v
alles meer moest betalen, en ook de
larisscn kooger werden. Méér hoe hoo-
ger het loon steeg, hoe luier de arbeidet
werd. Hü werkte korter en met minder
lust en langzamer.en al bleef dc
vraag naar piano's stijgen, dse steeg
niet in „verhouding" met de prijzen.
De prijzen stegen tot een wonderlijke
hoogte,?... zooals ieder dachtom
dat men oorlogswinst maakte. Feitelijk
echter omdat voor het »eik, dat vroeger
twee arbeiders met een laag salaris de-1
den, "thans vier arbeiders noodig waren,
ieder met een dubbel salaris. Het reken
sommetje is dan ecuvoudig 2 maal
en 4 maal 2 -is 8, met andere woorden
de productieprijs moest (afgezien nog
van hei duurdere materiaal) minstens
vier maal hooger worden. En zoo ge
beurde hetom bij de piano's te blij
ven, (maar het komt in de meeste vak
ken voor) dat een piano die vroeger voor
40 p.st. met winst kon worden verkocht,
thans na den oorlog alleen aan kostprijs
reeds 142 p. s:. kos; en in 4deo winkel
minstens voor «6o p. st. en 170 p.
moest worden verkocht, terwijl voor
kleine vleugels 250 p. s;. moest worden
gemaakt. En zoo kwam het meteen, dat
niemand meer zulke piano's koopea kon
of wilde, en veel liever tweedehandsche
piano's van Duitsch fabrikaat, die dik-
ijls nog beter van klank waren, kocht
oor prijzen van 60 eo 80 pond, terwijl
bleek, dat er al nieuwe piano's werden
ingevoerd die geen 50 p. st. kostten. En
ook al deden die door het kleine aantal
de Eugelsche mankt nog geen concur
rence aan, iedereen begreep dat men
maar één jaaitje behoefde te wachten
met het aanschaffen van een nieuw in-
it, om die goedkooper te krij
gen. dan de prijs, dien men thans voor
zijn oud instrument kon bedingen.
En terwijl het publiek zoo cijferde,
zaten de directeuren van de fabriek voor
een andere rekensom, Vroeger werkten
zes arbeiders gemiddeld één week over
een piano. Wel wordt er veel langer
n piano gewerkt, gewoonlijk een
jaar, met het oog op het trékken van
hout etc., maar over de geheele jaarpro
ductie rekende men zes arbeiders noodig
hebben per weelc voor het afwerken
van één instrument. Thans met de kor
tere uren en het „lijntrekken" is be
wezen, dat 25 arbeiders per woe*k per
instrument niet voldoende zijn. Waarte
genover staat, dat in Amerika, waar
ook de loonen stegen, maar de arbeider J
van aanpakken weet, twee arbeiders
hetzelfde stuk in één week afwerken. Iets
wat aantoont, dat concurrentie Dooit mo-
gcl.jk zou zijn, op den duur. Zelfs niet al
wilden die 26 arbeiders (per piano) er in
toestemmen minder loon te ontvangen.
Want zij zouden (en nu komen we op
meer algemeen terrein) thans niet kun
nen leven van minder salarissen, omdat
alle arbeiders meer verdienen en daar
door het leven veel duurder is geworden.
Te-wijl zij in ontevredenheid daarover
nog minder zouden uitvoeren.
Zoj heeft men, als eenige practische
uitweg, besloten zich voor een failliet
:e vrijwaren en den arbeiders met dank
betuiging voor de bewezen diensten en
excuses voor den korten termijn, mede
te deelen, dat men de volgende week hun
diensten niet meer noodig heeft en zij
goed zullen doen elders werk te zoeken,
omdat de deuren der fabriek voorgoed
gesloten worden.
In Duitschland is dit reeds voorgeko
men, voor Engeland was dit het eerste
voorbeeld. Maar er zijn meer industriee-
len, die zich gereed maken hetzelfde te
doen, als de arbeiders niet zeer spoedig
weer hetzelfde productievermogen too-
nen als vóór den oorlog.
een ernstige les voor de arbei
ders, die te hoog met hun eischen wor
den, en minder presteeren. Namelijk, dat
een grens is, de grens van de markt
waarde van handenarbeid!
Dat de bron waaruit zij putten
kan ophouden te vloeien, wanneer die
grens overschreden wordt, omdat het on
der de economische onmogelijkheden
moet worden gerangschikt.
Da- men werkgevers wel tijdelijk,
aar het publiek nooit kan dwingen de
hooge loonen te betalen, omdat feite
lijk niet de werkgevers maar het koo
pend publiek de loonen betaalt.
Nadat deze brief geschreven was, ver
scheen in de Engelsche bladen een ver
klaring, welke do ontslagen arbeiders
van de firma Brïnsmead aan de directie
hebben toegezonden en waarin zij wij
zen op de moeilijkheden welke zij bij
het bewerken van hout van slechte kwa
liteit ondervonden.
Verder schuiven zij de schuld voor den
slechten gang van het bedrijf op de nieu
we leiding, die een enonn kostbaar sys
teem invoerde, zonder over de noodige
kennis van het vak te beschikken. Het
gevolg is, dat niets in de fabriek nor
maal functionneerde, terwijl er ondanks
het kostbare systeem niets systematisch
tot siand werd gobracht.
De arbeiders erkennen het recht
de firmanten, een onderneming op te
heffen, die geen voldoende winsten af
werpt, maar zij herinneren er aan, dat
groot deel van het personeel de bes
te jaren van zijn leven gewijd heeft aan
het succes, dat de piano's van Brins-
mead waren en in dc toekomst weer kun
nen worden. Zij weigeren echter
kennen, dat de geringe winst hun schuld
daar deze volgens hen rust op de
genen, die, hoe bekwaam ook als zui
ver commercieele organisatoren, niet vol
doende kennis van den pianöbouw heb
ben om een pianofabriek to leiden. Zij
gelooven dan ook niet, dat de directie
et deze feiten voor oogen, toe-zal la-
n, dat de naam Brïnsmead van de
arkt verdwijnt.
In antwoord op dit schrijven heeft de
heer B. J. Redman, directeur van de fa
briek, geschreven, dat hij bereid was
een deputatie uit de arbeiders te ont
vangen.
WILSON BIJNA HERSTELD.
Uit New-York wordt aari de „Times
geseind. De Amecikaansche specialist
dr Hume, die president Wilson heeft
behandeld, liceft diens ziekte gequall-
ficeejd ads thrombose (verstopping
van eer, bloedvat) in oen hersenslag
ader, waardoor zijn linkerarm en
-been ecail^stin8 verlamd waren, Wt-
son is thans in zooverre hersteld, dat
hij zonder steun flinke wandelingen
kan maker., terwijl hem dit nlel over
matig vermoeid. Zijn geestkracht is
uitstekend, Iüj voelt zich beter dan
vroeger en zal in het voorjaar zijn
werk hervatten.
EEN DAAD VAN KAMERAAD-^
SCHAP. Tien Londensche poliüe-
ji gen ten hebben zich ter beschikking
gesteld voör de aftapping van bioerl
ten behoeve van den ernstig gewon
den politieagent, die door oen op beo-
Ierdaad betrapten Inbreker met drie
revolverschoten levensgevaarlijk werd
gewond. De transfusie van bloed van
ee<n der tien agenten hoeft reeds mol
goed gevolg plaats gehad.
WEDER EEN 8POORWEGWERK
PLAATS GESLOTEN. - Uit Berlijn
wordt aan 't Hbld. geseind:
Do Duitscha repeating gaat voccrt
krachtige maatregelen te nemen tegen
het lanterfanten ln de spOorwegwerk-
plaateen. Donderdag heeft zij de be
langrijke reparatie-inrichting te Har-
burg gesloten, omdat hot bedrijf enor
me sommen verslond en zoo goed a.'
niets afleverde. De rageerjng zal de
werkplaats heropenen onder arbeid:
voorwaarden, die liet bedrijf rendei
rend zullen maken.
MOORDEN IN ENGELAND. De
Brusche speurders hebben dc handel vol.
Niet minder dan zeven moorden, die heel
wat sensatie verwekten, zijn in de laat
ste vijf weken in Engeland gepleegd,
zonder dat het tot dusverre genikt is de
hand op één der daders dier misdrijven
te leggen.
Op 12 Januari werd ccn jonge vrouw
vermoord in den sneltrein van Londen
naar Hastings op 17 Januari werd de
kasteleines van een herbeig te Chelsea,
Londen, vermoord gevondenop 20 Ja
nuari werd een 78-jarige man gedood
in zijn woning te Little Lever bij Bol
ton op 25 Januari vond men een boer
en zijn huishoudster vermoord te Spin
ner's Bottom in'Cornwallop 2 Februari
vond men het geworgde lichaam van een
15-jarig meisje op een onbebouwd stuk
land te Waterloo, een voorstad van Li
verpoolop 3 Februari werd een oud
gediende vermoord gevonden in het
volkspark te Glasgow cn op 4 Februari
is een knaap van ongeveer 12 jaren ver
moord gevonden te Wosterham in Kent.
Waar zijn de Engelsche „Sherlock
Holms'en?" zoo vraagt 't Iibld.
EEN BOEK OVER BISMARCK'S
ONTSLAG.
De „Berl. Bórsen Ztg." is in staat
reeds eenige uittreksels tc geven uit een
interessant werk, dat dezer dagen
uitkomen, de herinneringen van den
medewerker van Bismarck, staatsnu
Von Bbtlicher, onder den titel „V
•Bismarck's ontslag", aangevuld door
aanteekeningen van den toennialigen
chef van. de rijkskanscb.
Rottenburg, en thans uitgegeven onder
toezicht van baron Von Eppstein.
De bewogen dagen van Bismarck1
ontslag worden er uitvoerig in behan
deld. Tot in bijzonderheden word: ver
teld, welke politiek Bismarck in die da
gen noodzakelijk achtte cn die de jonge
keizer niet wilde.
In een rede van 17 Maart 1890 deelde
Bismarck zijn ministers mede, op welke
wijze dit nieeningsversdjil ontstaan was.
Hij had van den Duitschen consul in
Kïejef zeer uitvoerige rapporten gekre
gen omtrent de toestanden in Rusland.
Hij had enkele gebruikt om er den kei
zer een voordracht over te houden, had
andere aan den generalen staf geaouden
en de meeste in portefeuille gehouden.
Hij kreeg daarop van keizer Wilhelm
het volgende eigenhandig geschreven
briefje
„De rapporten toonen zeer duidelijk
aan, dat de Russen in voimaaki strategi-
schen opmarsch zijn, ten einde tot den
oorlog over te gaan en ik moet het :en
zeerste betreuren, dat ik zoo weinig rap
porten uit Kiejef ontvangen heb. Gij
hadl mij reeds lang op dit vreeselijk drei
gende gevaar opmerkzaam kunnen ma-
kenl Het is hoog tijd Oostenrijk te waar
schuwen en tegenmaatregelen te treffen.
Onder zulke omstandigheden is natuur
lijk een reis naar Krasnoje niet zeer
denkbaar.
(get.) WILHELM.
P.S. De rapporten ziju uitnemend."
Het is begrijpelijk, dat dit booze brief
je voor Bismarck, die de toestanden
Rusland volkomeu aders
doende was, om te begrijpen, dat hij
met den keizer niet lang kon samenwer
ken. Hij was overtuigd van de vredelie
vende bedoelingen van den tsaar en kon
dc bevelen van zijn eigen keizer dus niet
langer opvolgen. Maar toen ook het be
kende ineeningsvcrschil omtren- de oor-
iogsbeglooting er bij kwam, meende Bis
marck, dat hij niet meer in voldoende
mate het vertrouwen van den keizei
zat.
In het protocol van de bedoelde rede
heet het dan
„Hij (Bismarck) verheugt er zich over,
dat een koning van Pruisen zelf wil re-
geeren. Hij ziet zelf de nadcelen van zijn
aftreden in cn verlangt ook niet naar
een werkeloos leven. Zijn gezondheids
toestand is gunstig, maar hij voelt, dat
hij Z. M. in den weg siaat, daar ter „al-
lerhochster Stelle" ziin aftreden ge-
wenscht wordt en daarom heeft hij te
recht ontslag gevraagd."
In de aanteekeningen van Rottenburg
wordt o.a. vermeld, dat de keizer geen
belangstelling meer voor Bismarck had.
Z. M. luisterde naar mannen als graaf
Douglas en den kunstschilder He>dcn,
wier stemmen meer invloed hadden dan
die van Bismarck. In den kroonraad had
Bismarck bemerkt, dat ook zijn collega's
ministers.hem in den steek gelaten had-
Typisch is ook, dat Bismarck
verontwaardigd was aver den titel
hertog van Lauen'burg", diien de kot
er hem verleend had.
„Een historische persoonlijkheid,."
hij zelf,, „ben ik onder den naam Bis
marck geworden en dezen naam moet
men mij laten."
En teekenend is nog, dat de oude
„.aatsoian bij zijn defiuitief vertrek uil
Berlijn, zeer gebelgd was over het feit,
dat men het praatje rondstrooide, dat
hij morfinist geworden was.
Daar het derde deel van Bismarck's
„Geóanken uud Erinnerungen" tot na
der order niet verschijnen zal, zal men
r de utgave van Botlicher's bock
groote belangstelling tegemoet zien.
Letteren en Kunst
JHR. VAN RIEM8DIJK EN DE RAAD
VAN BEHEER.
De „Telegraaf" schrijft
In verband met hei uittreden van jhr.
Van Riemsdijk uit den Raad van Beheer
der Koninklijke Vereenaging „Het Ne-
derlandsch Tooneei" hebben wij ons tot
jhr. Van Riemsdijk gewend, om de mo-
;n te vernemen die hem tot het
doeu van dezen stap hébben geJeid. Ilij
meende echter zich vooralsnog van me-
dedeelingen dienaangaande te moeten
onthouden.
in andere zijde vernemen wij echter,
na de laatst gehouden vergadering
den Raad van Beheer, welke een
eenigszins stormachtig karakter droeg,
de heer Van Rie-msdijk besloot zijn ont
slag te nemen, aangezien hij ziah niet
kon vereenigen met de wijze waarop de
door Koning Willem III gestichte Instel
ling door den heer Eduard Venka.de
word't ten gronde geridhi en dit niet,
zooals de overige leden van den Raad
van Beheer, lijdelijk kon aanzien. Jhr.
Van Riemsdijk noemde de verschillende
bezwaren tegen het beleid van den heer
Verkade op: het op sleeptouw houden en
tegenwerken van de fusie Willem Roy-
aards met de Koninklijke Vereen'iging
het sleepend Ihouden der tooneelkunste-
naarsstaking en het daartoe stellen van
eischen aan de tooneelisten, die een toe
nadering en beëindiging van hot con-1
1 flict onmogelijk te maken; de besproketi
eventueele verkoop van de décors en
meubelen van de Koninklijke Vcreeni*
ging aan de gemeente Amsterdam c]4
teruggave der Koninklijke subsidie aan
H. M. de Koningin het beslag leggcq
op de goederen der stakende artistcu ten
einde aan de dcdiis le kunnen komen
een en ander met de bedoeling, uit zucht
naar rancune voor een staking om ge
ringe eischen, het geheele gezelschap
der Koninklijke Yereenïging op straat
ioi liquidatie te kunnen over
gaan. En aan dit alles verklaarde jhr.
Van Riemsdijk niet te willeu medewer
ken of ook maar eenige verantwoorde
lijkheid daarvoor te willen aanvaarden*
De heer V~rkade toonde zich bitter go-
krenkt. Hij verweet den heer Van Riems
dijk diens sympathie voor de tooneei-'
kunstenaars en bracht een nummer van.
„Op de Hoogte" ter tafel, (het maand-'
blad, waarvan jhr. Van Riemsdijk hoofd-,
redacteur is), in welk nummer een go-
heele pagina aan Louis Bouwmeester
was gewijd. Dc heer Verkade vond dit
niet te pas komen en wierp verontwaar
digd het bewuste exemplaar oj> den
•grond.
De Raad van Beheer eisohte van jhr.
Van Riemsdijk, dat hij gedurende do
staking niet meer diet de artisten zou
spreken, con oisch, dien dc hoer Van
Riemsdijk zich als IkunstCnaar niet kon
laten opdringen, te meer daar hij door
jarenlangen omgang meit vele tooncol-
spelers, dezen als kunstenaars zoo hoog
had leeren waardeeren. Ecu en ander
deed hem besluiten lot ïijn ontslagne
ming, die met redenen omkleed aan den
Raad van Beheer werd toegezonden.
Koloniën
DOOREEN T1JL.1-K VivKSGHEURD.
Men schrijft uit l'adang aan het Ind*
Nvvs. Een moeder zat met haar kind,
dat idioot was, tegen het invallen der
duisternis aan den kant van den weg uit
te rusten, terugkomende van den sawak-
arbeid.
Plotseling kwam uit ccn bosohje een
tijger aangesnqklde moeder, hel on
dier in het oog krijgende, sloeg op de
vlucht, met achterlating van den jongen.
Zij schreeuwde hem wei toe, om tc vluch
ten, maar dit scheen niet tot zij d besef
door te dringen. Althans de jongen bleef
kaim naar den aanspringenden tijger
kijken, uie gemakkelijk spel had den
knaap weg te sleuren
Zoo viel de nacht, vol verschrikking
voor de moeder, die haar kind niet we
der zag
'sAnderen daags, '«morgens, brach
ten de neer L. en echtgenooie, die san
het geval hoorden, een bezoek bij de
zwaar beproefde vrouw, en kwamen tot
hunne ontzetting tot de ontdekking, dat
deze vrouw dor den dooigcsiaucn schrik
in den afgeloopen nacht krankzinnig
was geworden!
J'biVUÏtoiAiiiAil
Mr J. B BOMANS. In do ru
briek" „Onze Kamer.eden" schrijft de
Avondpost:
Hoewei de lieer Boinans eerst sinds
1916 lid der Kamer is, behoort hij tot
de meest vooraanstaande figuren im
ueze ivainer.
Deze atfgevaardigde heeft ieta zeer
persoonlijks, wal te meer opvalt,
waar hij behoort tot de goed gedis
ciplineerde Roomsch-Katholieke Ka
merfractie. Tot in ziin kleeding heeft
mr. Bomans iets origineels. al
tijd gedragen witte s.ipdas belooft
historisch te worden.'
Hii is een vlot spreker, soms raak
in scherpe discussie. Deze ofgevaar-
digde weet wat hij wil, en mei liet
vuur der jeugd rent hii met zijn ide
alen voort De tegenstelling tusschen
hem en den bezadigden voorzichtigen
dr. Nolens, den leider zijner fractie,
is dikwijs treffend. Deze leiding
wordt door mr. Bomans nu niet juist
ergemakkelijkt.
Dit Roomsch-Katholieke Kamerlid
behoort tot de meest vooruitstreven-
den zijner groep. Op militair gebied
een terrein waarvan hij als reserve
luitenant door éigen ervaring meer
op de hoogte is is hij scherp voor
stander van ingrijpende beperking cn
bezuiniging. Zijn hart gaat uit naar
ontwapening, en bij dien wensch be
roept hij zich met klem op hel woord
an zijn Paus.
Hii is 'n man van de toekomst. Do
Erzberger van Nederland. Van zekere
zelfoverschatting wiet vrij, geeft mr.
Bomans den kamp niet op, ook niet
tegen zijn eigen partijgenooien Hij
past in zekeren zint geheel ln de te
genwoordige Tweede Kamer, meer
misschien dan de leider zijner fractie
prof. Nolens.
Als vanzelf komt een man ale mr.
Bomans telkens ook tegenover zijn
eigen partij in een moeilijk parket.
Maar hij geeft den moed niet licht
op. en hij is jong. slagvaardig, eterlc^
hij weet zich ongetwijfeld gesteund
door heel wat, Roomsch-Katholieke
kiezers.
Meer volksredenaar dan diepzinnig
parlementair spreker, lutn deze afge
vaardigde nimmer wat. achtergrond
van studie betreft met mannen als
Nolens, Kuyper, De Savornln Lohrqan
op één lijn worden gesteld. Maar de
voorspelling is niet tc boud. dat mr.
Bomans in liet komende politieke ie-
ven van ons land een belangrijke tot
za! spelen. Zelfs al werd hij een tud
lang, wat niet licht zal gebeuren,
door zijn eigen partij verloochend,
mannen ais mr. Bomans duiken toch
weer op.
FamlliehBriehtsn
UIT ANDERE DAGBLADEN.
Getrouwd: 32 Fcbr.: M. Diependaal
en C. Krant, Amsterdam- A. W.
Brandon en J. H. Somienberg, Am
sterdam.
Bevallen: 8 Febr.: Prskkönde Wu
linden, z., Curasao. '0 Febr.: Kop
pel-Azijnman, z.Amersfoort. - 12
Febr.: SpeijexSterk, d., Amsterdam.
CitroenPasznik, z„ Amsterdam.
Overleden: l'l Febr.: J. Meier, 54 J-
Amsterdam.
SurprUJ&B Stand
HAARLEM MERLI EDE EN
SPAARNWOUDE.
Getrouwd: J. S toean an en H. W,
Boh; J. W. Janson en A. M. L. C. Ver-
ieg.
Bevallen*. M. Berkhout—van der
Zee d., Z. Holle mande Vries d., O.
BodegomBos z.
Overleden: P. S. Bosch m. 78 J-, Th.
Bruygom m. 70 j.
