Hst Duurtevraggstuk.
Stadsnieuws
BAL-MASQUé „HAARLEM'S TOO-
NEEL".
„Namens het bestuur hebben wij de
eer, u kondschap te doen van de ge
boorte van onze cersteiing het Bal-
Masqué op 13 Februari 1920. Dat het
moge groeien en bloeien en opwassen tot
vreugde van vrienden en bekenden,
hoopt het bestuur van Haarlem's Too-
teel."
Aldus luidde de bekendmaking, die
Vrijdagavond in de grootc zaal van de
Sociëteit „Veieeniging" verspreid werd
onder het internationale gezelschap dat
de zaal vulde.
Wie Vrijdagavond het groot aantal
deelnemers aan dit gemaskerd bal ge
zien, de uitgelaten vastenavondpre* en
jool aanschouwde en de bijzonder mooie
(waaronder tal van oorspronkelijke-ge-
dachte) cosiuums bewonderd heeft, zal
zich met verbazing afgevraagd hebben:
D t een eersteling? 't Is of het bestuur
van Haarlem's Toonecl nog nooit iets
anders gedaan heeft, dan gemaskerde
bals arrangeeren en alsof voor de leden
er nog nook ander werk heeft bestaan
dan zich sierlijk of rhytmisch bewegen
(of., pretmakers), gehuld in smaakvolle
carnavalsdracht!
Wij wenschen he.t bestuur van Haar
lem's Tooneel geluk niet dezen (onzij-
dagen) eersteling. I lot is een gezond kind
en dat hij zal groeien en bloeien, wie,
die Vrijdagavond genoten heeft van het
vroolijkc, bonte tafereel, dat de zaal
bood, zal daaraan nog twijfelen?
Keurig en met goeden smaak was die
zaal versierd met palmen en groe® en
guirlandes, waarin ekctri9ohc lampen te
■gloeien hingen en schilden en tapijten,
en boven de tafels, waaraan straks zou
■gesoupeerd worden, waren electrische
lampen met mooie kappen aangebradi«.
Aan de firma's Daud Moesbergen en
Oosten komt gezamenlijk de eer van
deze prnchtige zaaldecoratie toe, waar
aan men, naar een bestuurslid ons me
dedeelde. deD'geheelen dag, van 's mor
gens vroeg af, had gewerkt.
Wie of wien zullen wjj het eerst noe-
men uit den bonten, vroolijken drom,
dien wij, terwijl wij dit schrijven, nog
in gedachten zien doorééndwarrelen?
De jury had een moeilijke taak (da:
is méér gezegd, doch in di«. geval is 't
geen gemeenplaats maar volkomen over
eenkomstig de waarheid!) zou het dan
voor ons geen moeilijke taak zijn jaar
volgorde van verdienste de verschillende'
groepen, paren cn „enkelingen" op fe
noemen. Wij zullen dat Jan ook niet
trachten, slechts hier cn laar een greep
doen.
Wij willen dan beginnen mer een eere-
saluut te breegen aan dïa i.nbetaalba
ren vliegmachine-cluivn. d'.e zóóveel bij
droeg tot de viooiiji.heid en even een
bewonderende» blik werpen op de lief
tallige, Turksche dame en de liefelijke
vredesengel, die daar als zegen ver
spreidend dooi de zaal schrijn. Maar .1.
is ook mannelijk schoon :e .tewonderei:
hoe kranig drugt -he Honga. rsche atft-
cier zon uniforfu er. !»..e ui Jagend büfct
die irotsc-üe Span/aard rond!
Vindt u „de Nacrit" me- „een bec'i-
jc", mevrouw, en vindt u de Zigeneriu-
heties, 1 'i i lun tent neergéhurk'
zitten, geen snoesjes.... meneer?
Eu wat zeg. u van die .0.Key-daèS.es,
die daar rondrijden op Je gewillig, ach
al ie gewillig geóugett ruggen vau hue
mannelijke collega's r '.ïjn tlt'e „Wi
kiaaien" (aaasp-Acr:-, neer ca dame)
niet aardig en die cowlxy met zyn
,,'cowgïil" tpas op1- sctucten"), lij
ken ze, zoals ze daar op hun vurige ros
sen rondrijden, niet zóó u.: de „I ar
West" te komen? Daar wandelt het
weekblad „JJc Middens-and" rend c.*i Ue
Timbcrtuwn Foilics zijn vciicgcnwoai-
digd eu natuurlijs is cr cec -"rt-ngende
Colombinc!
w,j ««en v.
pïen.
I leclea wij daarin ten ïiotte den u;t-
uitslag was als volgt fraaiste damescos-
tüumTurksche dame; fraaiste heerea-
costtiuui lialiaaasche orgïidtaaier
best bij elkaar passend paar Apachea-
paar (da: de aanwezigen op ecu muoien
Apachendaus vergas* had) zonderlingst
paar Pierrot cn Pierrette roet dc kleuren
van dc veteeuiging (wit met lila) mooi
ste. groep: Jockey's, ac:ueclste dame:
d'c vredesengel; grappigste heer: vlieg-
maohine-clown; mcesi verzorgde da-
mescostuum Culomome lom dezen laat-
haariaamer Halietjes
KKN ZATERPAOAVüNPl RAATJE
Toen ik dezer dagen een klein
'^poorreieje te innken had, trof het,
dut ik in den coupé kwam te zitten
tegenover een man met een droevig
gezicht. Hij keek wel niet onvrien
delijk, maar toch ook niet vroolijk.
't Was duidelijk, dat hem iets hinder
de. Some heb je niet den minsten
lust, om een praatje te maken met
een medereiziger; tegenover ten an
doren zou je toeschietelijk willen we
zen en zoo een was hij. Maar ik kreee
aanvankelijk geen aanleiding om een
gesprek te beginnen. Des te meer
werd er gepraat onder onze andere
medepassagiers. Die voerden een
luidruchtige discussie over arbeids
schuwheid, verkorting van arbeids
duur en zoo meer. De zwaarmoedig"
man luisterde toe, maar mengde zich
niet in het gesprek*, toen het gezel
schap praters op een tusschenetatlon
uitstapte, ging er Iets als een glim
Lach over zijn gezicht en zei hij half
luid, als 't ware in zich'srtf: „een
mensch kan ook te ijverig weeen".
„Zou u denken? vroeg ik, mij
houdend alsof ik dacht, dat die
woorden tot mij gericht waren.
,,lk weet het, bij ervaring", gaf
hij ten antwoord.
„Is het onbescheiden, om te vragen
hoe?"
„Och nee, waarom zon ik er een ge
heim van maken? U moet dan weten:
Ik ben winkelier geweest, in een tijd,
toen zooiets als wettelijke winkelslui
ting nog niet bestond. In de courant
heb ik gelezen, dat voor Haarlem het
sluitingsuur wordt voorgesteld op
half aoht, maar dat driehonderd en
dertig inenschen, vooral visch-, fruit
en sigarenhandelaars in 't geheel
geen voorgeschreven sluitingeuur
wenschen. Die villen dus weer, dat
iedereen, als hij dat wenscht zal
verkoopen, dag on nacht
sten prijs moest Cofomblne foïeh met
een Timbertowa-dame).-
Een ancier Bal-masqué.
Ook in den schouwburg aan den Jans-
weg was 't een bont klcurengewemel van
fraaie, originceie of zo: uiigedoste ge-
maskerden. De leerlingen der Schoten-
sche Dansschool „Van Dijk" vierden
hier naar hartcius* feest en hadden zich
onherkenbaar gemaakt als apache, pier
rot of clown. Een glazenwassoher walste
af en toe met zijn ladder door de volte,
een mijnheer gestoken in een costuum,
gefabriceerd van louter broodkaarten,
trok dan weer de algomecne aandacht.
Chineezen, geisha's, tyrolers zwierden er
rond op de mee.». sleepende wals-wijzen
van een uitmuv.end strijkje of van..
een orgel. Wat is een gemaskerd bal zon
der muziek? Pas toen de serpentines
door de zaal ritsten, kwam een tipje cax-
navalpret de toch reeds ongedwongen
stemming nog wat verlevendigen.
Een aantal fraaie prijzen waren be
schikbaar gesteld. Voor dc jury zal 't een
lastige keus geweest zijn.
Na 't démasqué, even vóór midder
nacht, begon de pret opnieuw aan naar
huis gaan werd voorloopig niet gedacht.
Gezelligheid kent immers geen tijd.
Bot Filmkiikspol
Centraal Theater.
Vrijdagavond werd het tweede tijdperk
van „De verborgenheden van Parijs"
begonnen. Dit gedeelte speelt1 te Gerol-
stein en te Parijs. We zien hier eerst hoe
Prins Rodolphe een geheim 'huwelijk
sluit met Sarah Seyton. Toen hij dit
wiet langer voor zijn ouders verborgen'
kon houden, werd de Prins in een ves
ting opgesloten eu Sarah Seyton werd
uit het land verbannen. Later zien we
Goualeuse, het kind van Prins Rodol
phe en Sarah Seyton. te Parijs, waar
zij in handen is gesteld van een slechte
vrouw, die haar, als ze i..:t genoeg geld
thuisbrengt, erg mishandelt. Nadat
Goualeuse van die vrouw is weggeloo-
pen. wordt ze door de politie opgepakt
en in een opvoedingsgesticht <replaatst.
Vooraf hadden we een moot Journaal
gezien, n.l. de Dardanellen en Constan-
t.lispel. v order nog de dramatische
schets: „I-I. - Ouders". Deze film geeft
de egschiedenis van een jong mesje, da*
leis: meer menschenkennis cn
omring te hebben dan haar ouders.
Dezen kunnen zich met de eigenaardige
oegnppeu van hun dochter niet vereeui-
gen en besluiten te vluchten als hun
d ichter het te bont maakt. Een jonge,
schatrijke farmer opent hun dochter de
*,oven en slaagt er in het kind met de
ouders te verzoenen. Ook draaide de
„De Geheimen van New-York" ging de
12e episode. We zien hier dat Elaine
Dodge in handen van Chineezen geval
len is, doch op bet oogenblik dat ze aan
den afgod geofferd zal worden, verzet de
hoogepriester, zich daartegen, in welken
hoogepriester weJustus Clared her
kennen.
Een prachtig programma met heel
goede explicatie van den heer Van Heel.
RESTAURATIE VAN HET WYNHUYS
„DE GULDE DRUYF".
Meer dan eens wordt aan een bouw
werk von vorige eeuw et:, aan iets ty
pisch oud-HoU'judscii de schendende
liar.d gestegen om het te doen plaats
maken voor een van dezen tijd. He'
doet ons daarom genoegen, nu eens
van iets andera te kunnen melding
maken, van een poging om aan Haar
lem te hergeven een stuk historisch-'
karakterisüek stadsschoon. En mei
te meer instemming doen wij dat om
dat het initiatief daartoe niet van ge
meentewege uiiging, maar voortkwam
ui: de handeldrijvende burgerij.
Een poging, die uitnemend is ge
slaagd. \V;j hebben op 't oog de res
tauratie van 't Wynhuys de Guloe
Druyf" op den hoek van de Groote j
Markt en Koningstraat, dat thans,
wat aangaat hel benedengedeelte het
aanzien van een 17de eeuwsch gebouw
heeft verkregen.
De geve: in de Koningstraat, is ge
heel In 17e-eeuwschen stijl uitge
voerd, met bassementen vau zand-
sUen, en pilasters van roode* bak
steen, wat mooi aandoet; ever als de^
outlerwelsche luifel, v aarvan de voor-;
Ik kwam vroeg in zaken. Mijn va
der had een duitje nagelaten, waar
mee ik beginnen kon. De vraag was:
tn welk vak? Van verschillende be
drijven had ik verstand. Mij,n oom en
voogd, die altijd goeie adviezen had
gegeven, raadde me 't vak van ijzer
waren af, waar >k wel zin in had.
„Er beslaan ik weet niet hoeveel
soorten van spijkers en draadnagels",
zei hij, „en 't ongeluk wil, dat de
menschen juist komen om de maten,
die je net niet hebt. Dat is een einde-
looze kwelling en zorg, daar komt ook
het gesegde vandaan: een nagel aan
;e doodkist! Neen, het ijzervak raad
ik je stellig af."
„Wat dunkt u van de galanterie
branche'?" vroeg Ik. „Die lacht me
ook wei toe."
„Heel aardig", zei hij, en knikte
met zijn verstandig hoofd. „Maar
ook niet zonder bezwaren. Vooreers.
neb je het gevaar van breken, dan he;
verouderen en uit do mode raken van
veel artikelen en daarbij dan nog het
ruilen. Dat ruilen is een ware ramp,
vooral in SL-Nico!aastijd. Iedereen,
die wat koopt, vraagt: ,,'t Kan zeker
wel geruild worden?" en natuurlijk
kun je als verkooper niet anders zeg
gen dan: „zeker, u kan altijd ruilen."
.Maar o wee, hoeveel komt er na St.
Nicolaaa dan niet terug en altijd dc
teeiiike dingen, de winkeldochters,
waarvan je juist zoo blij was, dat ze
opgeruimd waren. Ik heb iemand, die
wat kwam rullen, dat hij leeiijk vond
voor iets, dat minder leeiijk was,
hooren zeggen: „geruilde smart Is
tooh maar halve smart" ik ant
woordde daarop: „u heeft ongelijk,
voor den winkelier is geruilde smart
dubbele smart". Je begrijpt, jongen,
in St.-Nikkiaetijd moet door al dat
ruilen een winkelier tweemaal zoo
hard weiken als anders: eenmaal
wanneer hij verkoopt en den tweeden
keer, als hij ruilt".
Dit leek mij wijze taal, zoodat ik
van de galanterieën afzag en de mo-
rand ih 17de eeuweohc letters de na
men van den eigenaar cn van het
Wynfhuys vermeldt en die opwaarts is
getrokken door 4 stangen, die inej.
ringen door vieu* leeuwen tusschen de
tanden worden gekneld gehouden.Ovet
de geheele gevo breedte is 'n fries bo
ven de bovenramen aangebracht; een
kunststukje van oud-metselwerk: ster
ren van roode baksteen met zand
steen.
Een zware eikenhouten deur geeft
toegang tot het Wynhuys, waarvan dc
ramen glas in lood bevatten, een imi
tatie-antiek, dat bijna niet van echt
oud glas in lood is te onderscheiden,
zoo keurig is het vervaardigd. AJle ra
men zijn fraai beschilderd. Boven de
voordeur ziet men het stadswapen in
rijke kleurcivscbittcring, dan 't wa
pen van Noord-Hol'.and uit de 17e
eeuw en het wapen van Etten en
Leur, de geboorteplaats van aen eige
naar en waar eerlang door het Wyn
nuys een fabriek wordt gebouwd met
het provinciewapen van Noord-Bra
bant met der hermelijnen Bisschops-
kroon. De benedenramen geven voor
stellingen van de druivencultuur in
den meest primitieven vorm; de drui-
ven-uitpersing en het lappen uit den
z.g. most of gistingsput.
De geheels aank'.eeding van het ge
bouw inwendig is zoo getrouw mo
gelijk die van een 17e eeuwsoh huis.
en waar het kan, geheel origineel.
De vloer is er ei-n van origineel® oude
tegels, groen en rood verglaasd. Deze
tegels werden bij toeva'. m hot Wyn
huys tussschen tweo oude vloeren ge
vonden. Een donker eikenhouten tam-
briseering bekleedt de muren. Boven-
die lambriseering is de rest van dsn
wand met goudleer bedekt. Tegen den
rechterwand is de schouw met antie
ke blauwe tegels opgebouwd. I11 de
eiken fries daarvan is door den beeld
houwer Louis Vreugde een Bacchus
feest uitgehouwen; terwijl de schouw
boven den boeznm is bekleed met een
reproductie van een schilderij van
Berckheyde, van circa 1560, voorstel
lende de Groote Markt met St Bavo-
kerk, vervaardigd door P.Mossinkolt.
Later zal hier een echte copi© uit
Brussel komen waar het crigmeele
frlus in het museum hangt.
Naast den schoorsteen is aange
bracht het broodkaslje, dat nimmer
in 17e eeuwsche woningen ontbrak.
Aan den achterwand* ziet men een
stel toonkasteu. Op de laiinbriseerin
gen werden ter versiering geplaatst
oude huikliesseiien beschilderd met
interieurs van Piotor de Hough, een
collectie oud tin, een collectie origi
neel 17e eeuwsch g. as werk ,cen kope
ren luster en kaudolaar met wadkaar
sen enz. Dan hangt tegenover den
schouw, tuschen de boide deurkozij
nen, een echte oude Zaansche klok
uit de 17e eeuw. Verder trekt langs
een der wanden de aandacht een pij-
penrek met een paar echte Spaainschu
pijpen.
Om alles geheel in stijl te houden,
is in het midden van het vertrek ge
p.aatst een bolpootta'e., staande op
een oud-Perztscn kleed. Daarom heen
staan dan ouderwetsohe houten leun
en zitstoelen. Het ameublement is vol-
tooiö met een houten kapstok. Hot
geheel biedt een natuurgetrouw beeld
van het interieur van een lTe-eeuwsch
vertrek. De eignaar der zaak, de heer
I'. J. M. van retiring heeft daar
aan noch moeite, noch kosten
gespaard.
Langs een optrapje komst man door
een ouderwetsch portaal met oude
scheepslantaarn in het kantoor van
1 Wynhuys en. vandaar in den winkel
die ook een algehee.e restauratie
heeft ondergaan. In den winkel is
aangebracht een lamluiseerïng van
witte tegels met kleurlgen bloemen
rand en de balken zoldering is geheel
in natuurkleur. Aan dien zolder han
gen de koperen lichtkronen.
ge.ijkheid opperde om in de comesti
bles te gaan in den meest uitgebrei-
den zin van dat woord. Toen ik dat
gezegd had, was het of mijn oom op
eens, als bij too verslag, veranderde.
Hij klapte met zijn tong, zijn oogen
straalden, de rimpels in zijn voor
hoofd weixlen glad en hij riep: „Juist,
mijn jongen, nu heli Je het getroffen.
Wal is het meest gevoelige lichaams
deel van den menech? De tong. Waar
op vestigt hij zijn leven lang, min
stens driemaal por dag, zijn grootste
aandacht?-Aan de rnaag. Wijd je dus
bij voorkeur aan datgene, wat de
tong moet paaseeren op weg naar de
maag. Niet voor niets bestaat het
spreekwoord: lekker is wel een meter
lang. Je medeburgers Willen eten en
drinken, hoe beter hoe liever, geef
hun dat Ze willen er ook behoor
lijk voor betalen, verzet je daar niet
tegen. Als ze zouden wachten met een
pak kleeren te koopen, of een nijptang
of een nieuw eetserviec-, omdat ze
geen geld hebben, hei kcopen van eet-
en drinkwaren kunnen ze niet uitstel
len .En het is allemaal contant, jon
gen, vliegend contant: Neem mijn
raad aan en ga in de comestibles...."
„Jav/el oom", viel ik hem in de
rede, „maar daar is toch ook een
bezwaar tegen. Soms bederft er wat,
vooral In Augustus".
„Daar is ue ijskast voor", zei hij.
„En bederft er toch nog .wat, dan eet
je het zelf maar op: onze familie is
altijd vermaard geweest voor solide
magen".
Zoo kwam ik dan in de comesti
bles, maar niet voordat ik nog eeh
lieele verzameling adviezen van oom
had mee gekregen, „want jongen."
zei hij, „het spreekwoord zegt niet
zonder, reden: goede raad is goed
koop. Je moet alleen oppassen, dat hij
ook goed Is. Ontlhou vooral twee din
gen: je moet een uitgebreide sortee-
ring hebben en den boelen dag bij- je
zaken zijn, Pas daarop. Vooral het
laatste i» van belang. Werk van
De restaura tie is nog niet voMoodd.
De verdere opbouw moei nog geschie
den. Maar met wat reeds tot stand
kwam is Haarlem met iets moois ver
rijkt; iets dat ons een kijkje geeft op
de inrichting vau een 17e eeuwsch
huis. Een woord van hulde aan hem,
due hetj initiatief nam tot de res
tauratie, den eigenaar van het Wyn-
hnys. Vermelden wij tenslotte, dat ar
chitect en uitvoerder der restauratie
was de heer C. A. M. Jonckbloedt,
die met de onderen die aan de res
tauratie medewerking verleenden, ze
ker eer van zijn werk heeft
De aankomst der Hon-
gaarsche kinderen.
Ze kwamen uit de achterste wa
gens van den trein, die hier 2.34 uit
Amsterdam arriveerL Troepje bleek
neusjes met holle wangen dieplig
gende oogen, kortom met vermagerde
gezichtjes. Hoe zou er nog één bij
zijn, die flink uit de kluiten gewas
sen was? En toch. vergeleken bij een
ander troepje Weensche kinderen,
dat hier nog niet zoo lang geleden,
eens arriveerde, was er bij de TTon-
gaarsche gastjes, die hier Vrijdag
middag aan kwamen, een verschil
ten goede op te merken. De Ween
sche stakkers waren bepaald luste
loos, doch ze hadden toch niet zóó
laing tusschc-n de wielen gezeten als
de Hongaartjes. Nota bene van Zon
dag 8 Februari af waren deze laat-
sten nu ail op pad geweest en werke
lijk waren ze nog vief en was heit
lachje, dat bij die onderen totaal
ontbrak, door hen die hier gisteren
't perron overstapten, niet vergeten.
In de 3e klasse wachtkamer waar ze
door de comitéleden geteld werden,
was het zalf3 een door elkaar gepraat
en gelach van Ilongaareche en Duit
sche uitroepen. Enkele dames gingen
maar vast rond met een doos Kwat-
ta-reepen en ai werd er bij gezegd:
„du darCst davon jetzt noch nicht
essen", de verleiding bleek toch na
een paar minuten te sterk te zijn om
de lvwatta-soldaatjes intact te hou
den.
Meegekomen waren 57 jongens, die
het eerst 't station verlieten, om te
worden gebracht naar de barakken
aan de Papentorenvest. Er was reke
ning met hun vermoeidheid gehou
den; op het Stationsplein stonden een
paar tramwagens kJaar, een
z.g. „Amsterdam—Sloterdijk"-wagen.
waaraan een volgwagen gekoppe'd
was. Een tweetal vriendelijke he'n-
sters-verpleegsteis, die ook reeds Hl
do eerste begroeting op 't perron
aanwezig waren, hadden al gauw 't
vertrouwen van de kleine Budapest-
bewoners, die we op den tramrit Sta
tionvia Turfmarkt naar de Am-
sterdaxnsche Poort eens beter op kon
den nemen. Het viel direct op, hoe
netjes gekleed ze waren, jekkers en
duffels hadden de meeaten aan. lm
de hoofddeksels een -groote verschei
denheid: bontmutsen, typisch Duit-
sche hoedjes en ook enkele z.g. kwar
tiermutsen. Op de hoeden of de mut
sen of op den jaskraag was bij velen
een vlaggetje gestikt, een vlaggetje
in de nationale kleuren. De bagogo
was maar weinig, koffers en tas-
schen waren bijna miet te zien, a'iles
werd meegevoerd in den onafscheide-
Üjken „Kücksack".
Blij waren ze toch wal, toen ze aan
gekomen waren in hun quarantaine-
station aan de Papentorenvest, waai
de dampende soep heai wachtte. In
één <ier lokalen, als eetzaal ingericht
werden ze maar dadelijk om de ta-
fas geschikt.
Een echt Oostersch typetje zat met
strakke oogen te kijken naar de vier
verpleegsters, die de lekker ruikehde
groenteosoep verdeelden. Het heole
menu hebben we niet zien oppeuze
len. maar de stumpers moeten wel
gedacht hebben, dat ze op eens in het
land van melk en honing aangeko
men waren, want mager kalfsvleesch.
malsche groente en' aardappels en
per slot van rekening rijst met bes
sensap, zal hun bij heugenis in de
Hongaarechc hoofdstad wol niet toe
gelachen hebben.
En nu de meisjes. Die ongeveer
y morgens vroeg tot 's avonds laat.
Zegt het spreekwoord niet: de mor
genstond smaakt goed in den mondlEn
wat zou dat anders beduiden dan dat
do klanten ook bij hum ontbijt graag
een lekker bapje hebben!"
Toen ik mijn winkel had geopend,
zag hij er uit als een paléis van fijne
worsten, galantine, sardines en zoo
meer, wel honderd soorten heerlijke
visch en vleesch, met een aantal sau
sen in flessohen, limonades in soor
ten, kortom, niemand, dacht ik, kon
zeggen, dat hij zijn gading niet vond.
Dien avond bleef ik tot één uur ver
koopen en toen alles opgeruimd en de
winkel aan kant was, sloeg de klok
half drie. Maar 's morgens om zeven
uur was ik al weer uit do veeren en
verkocht te hal* acht een blikje kalfs-
long aan een lieer, die te laat opge
staan was en toch wel wat eten wou
in den trein.
Volijverig was ik zeker! Nauwelijks
gunde ik mij tijd om zelf wat te eten
en dan niet van de fijne artikelen
die bewaarde ik voor de klanten,
een boterhammetje met kaas was
vcor mij goed genoeg.
Er was voor de opening van de zaak
heel veel .te doen geweest, zooveel, dat
ik nie: was toegekomen aan de vraag
hoe iaat ik eigenlijk sluiten, zou.
Dien eersten middag, n-a de opening,
zat ik in aen winkel, en overyeinstie
dit belangrijke vraagstuk.
„Acht uur?'" zei ik to; mijzelf en
klopte üefkoozend op de blikken lijk
kist van twintig in hun prille jeugd
gestorven satuines, „acht uu.r is ie
vroeg, want dtan zijn al mijne concur
renten nog open. En wat zou ik met
zoo n langen vrijeu avond doen? Ne
gen uur? Maar dan sluiten ook m.ijn
concurrenten en als ik zaken wil ma
ken, ;moet ik hen overtreffen. Dus
Lien uurl Maar dan gaan d'e biosco
pen uit en menigeen neemt daarna
nog iets hartigs mee naar huis. Dan
half elf. Maar tussohen half elf en
elf uur komen de menschen uit con
certen en schouwburgen. Dan tob half
twaalf. Maar te twaalf uur worden
de cafe's gesloten. Dus tot half een.
veertig waren middelerwijl naa.r
„Volksbelang" aan den Jansweg ge
bracht en vonden daar do tafel ge
dekt Om te middagmalen was vootr
de geheele groep ln de barakken
geen plaatsruimte beschikbaar. Da-
zelfde gerechten werden ook hier op
gediend en menig dankbaren blik
voelden na afloop van den moalti'd
de dames van hot comité op zich ge
richt
De meisjes werden dan eveneen*
per tram naar de barakken vervoerd
en het heale transport kinderen werd
maar zoo gauw mogelijk onder de
wol gestopt,
Na een grondig onderzoek, na ont
smetting en inenting worden dé kin
deren Zaterdag aan hun respectieve
lijke pleegoudere overgedragen.
Zooals men bemerkt zal hebben is
dit kindertransport iets minder sterk
in aantal dan men verwacht had. Er
was gerekend op 120 kinderen, ar
zijn er om en bij de honderd te Haar
lem aangekomen.
Sport en Wedstrijden
VOETBAL.
RANGLIJSTJES.
Hieronder volgen de ranglijstjes
der West tweede klasse A en C.; dal
van B hebben we in ons nummer van
Maar.dag gepubliceerd
W^e t el. 2eklasseA.
f
i
•3
*J
D. E, C.
cc
O.
16
12
3
1
66—7
27
V'elox
14
9
2
3
29-14
20
Olyrapia
14
6
3
5
26-20
15
Hortus
13
6
3
4
21—18
15
D. 0. 0.
15
7
0
8
17—45
14
Victoria
14
6
1
7
18-35
13
A.Weerbaar
16
1
3
9
22—33
11
-Hilversum
11
4
1
6
10-15
9
Gouda
14
3
3
8
17—24
9
Kampong
15
3
3
9
11—26
9
Westelj
k e
2
kl a
s s e C.
A. D. 0.
14
9
3
2
26—10
21
C. V. V.
16
8
5
3
25—17
21
0. D. S.
15
S
3
4
17—17
19
Neplunus
14
5
5
4
15-9
15
Unitas
15
5
5
5
22-26
15
D. H. C.
13
5
3
5
19—14
13
Dordrecht
14
4
5
5
1618
13
I^irruna
13
4
4
5
16—60
12
V, c, s,
14
4
2
8
22-23
10
Xerxes
14
0
3
11
3-32
3
BLAUW WIT—H. F. C.
In ons Derde Blad siaat de samenstel
ling van het H. F. C.-clfinl. Nader deeli
men ons mede, dat R. Kaars Sijpcsteyn
narschijniijk 'och 2al keeper, maar dat
Reydon verhinderd is, mee te spelen.
Het elftal zal er dus als volgt uit
zien
D 0 e 1R. Kaars Sijpesieyn.
Achter: Peddy Francken en Ben
Verwey.
Midden: Leo Verwey, Jo Verwey
en Cohen Tervaert.
Vóór: Sigmoncl, Miezérus, Laan,
Van Beekum en N. N.
V. O. C.--H. V. V.
V. O. C. heef: voor den wedstrijd te
gen H. V. V. op Zondag a.s. haar elftal
gewijzigd Van '-".verdingen zal de plaats
van Ort innemen.
GO AHEAD—ENSCHEDé.
Deze Oostelijke eerste klasse-wedstrijd
is uitgesteld, omdat het terrein van
Go ahead nog blank staai.
HET GEVAL—SCHaFER.
„Het Sportblad" schrijft over het ge-
val-Schafer (men zie ook ons Sport-
praatje elders in dit nummer) het vol
gende
„Wij kunnen bezwaarlijk aannemen,
dat die bericht ernstig is bedoeld.
Wij hebben persoonlijk in de pauze van
den wedstrijd niet den kee. Van Bisse-
!ick gesproken. Hij heef: ons toen, in
tegenwoordigheid van enkele collega's
nauwkeurig verteld wa: er gebeurd is en
daarbij was geïn misverstand mogelijk.
Immers hij heeft den speler Ln kwesie
nogmaals gevraagd wat of hij zeide en
hem eerst daarua uit het vela gezonden.
De woorden in kwestie kunnen niet
tol een der spelers gericht zijn. Wij kun
nen, dan ook 01e; aannemen, dat de heer
Van Bisselick de hierboven bedoelde ver-
11 eg zou hebben afgegeven."
Maar dan ook geeu eeconde later. Me
dunkt, als je 's morgens te zeven uur
begint en den heeien dag doorwerkt
en in tussclien zelf zoo wat uit het
vuistje eet, dat het dan wel voldoen
de is. Dat is welgeteld de zeventien
en een half-urige arbeidsdag".
Hij keek mij aan. om te hooren,
wai ik er van zou zeggen. Kon ik an
ders antwoorden, dan dat de ijverig
ste mensch van de wereld niet mem-
zou kunnen doenEn of de zaak goed
marcheerde?
,,'t Ging best," zei mijn reisgenoot.
„Daar ik den herten dag in den winkel
wa6, kende ik al de klanten persoon
lijk en daar zijn de menschen op ge
steld. 'k Verkocht van alles en hoefde
heusch niet le probeertn, of mijn
maag tegen bedorven waar bestand
was, want die kwam,in mï;n affaire
niet voor. Maar als u denkt, dat ik
ijvirig genoeg was, vergist u zich
bijzonder. Op een morgen komt eeri
heer in den winkel, een goeie klant,
en zegt een beetje uit zijn humeur,
„gisteravond ben ik hier geweest om
wat te koopen, maar u was gesloten".
„Dat kan nie:,' zeg ik, „want het
was over half een, vooraar de deur
dicht ging."' „Ja juist, maar ik
kwam kwart voor eenen, met den
laalslen trein. Zou je met voortaan
kuuneh openblijven totdat de laatete
trein binnen is? Daar komt nog meni
ge hongerige reiziger uit."
Ik dacht aan mijn oom en zijn
goeien raad en beloofde dat. Maar
't was of de menschen het mekaar
vertelden, want geen lien dagen iater
komen de leden van een kaartclub
cn vragen of ze voortaan 's nachts te
2 uur nog wat kunnen komen halen,
't Werd wel eens wat laat. En ik
vond het maar weer goed. 111 't belang
van de zaak. Een weck later klaag;
een andere klant, dat Uk nog niet
open ben, als hij 's morgens met den
eersten trein op reis moet-. 'k Gaf
ook hem zijn zin. En zoo ging ik te
halfdrie naar bed en 6tond te half-
zes op en tolde den heeien dag van
slaap. Op een gocien dag snorkte ik
tusschen de gedroogde appelen en de
gesneden ham en stalen boefjes mijn
winJK'.'la leeg; er kwamen berichten
over in de krant en mijn* kennissen
dachten, dat ik den vorigen nacht
ONTWERP DüURTEWEi. D»
Permanente Commissie voor Crisis
maatregelen uit de Katholieke cn
Christelijke Werklieden en Vakbon
den, had dezer dagen een bespreking
met eenige leden der Rechtsche Ka
merfracties, waarin enkele wen
schen werden geuit en opmerkingen
gemaakt, betreffende het ontwerp-
üuurtewet en naar aanleiding van
de tusschen Regeering en Tweede
Kamer gewisselde stukken.
Gemengd nieuws
DE KOLENNOOD IN FRANKRIJK.
Om kolen te besparen ia bepaald,
dat de danslokaJen te Parijs geen
kolen meer krijgen.
EEN EIGENAARDIG CRITICUS!
Er is te Parijs een schilderij en ton-
loonsteJling van „Onafhanktlijken",
waar kunstproducten aan den wand
schijnen te hangen, die in soinmigor
oogen geen gonad© kunnen vinden.
Een schilder, üelvilli: genaamd, had
rich zoo geërgerd aan een tentoonge
steld stilleven, dat hij met zijn zak
mes het doek doo:*midden had gesne
den. Dezen vorm van kritiek achtten
cle suppoosten wel wat al le radicaaL
Zij pakten den dader vast en brach
ten hem- naar den commissaris van
politie. Daar verklaarde ue man van
het bruuske gebaar, dat hij zenuw
lijder was en dat de aanblik van het
bewuste schilderij hem dermate had
aangegrepen, dat liet k ij kon er naar
vcor hem ondragelijk geworden was,
en dat hij het daarom maar had ver
nield. De commissaris van politie
vond dat hij dan maar een anderen
kant had moeten uitkijken en om een
herlialing van eon dergelijke onge-
vyousohte beoc-rdeeling te voorkomen,
liet hij den zenuwachtigen criticus in
arrest stellen.
Blnnenianu
REPATRIEERING VAN NEDER.
LANDSCHE EN RUSSISCHE ONDER
DANEN. - De heer Kruyt heeft aaa
den minister van Buiienlandschc Zaken
gevraagd
Weet de minister of het juist is, dat
tusschen de Britsche regeering ca de
Russische Sovjet-republiek een overeen
komst is getroffen iuzake dc rcpaiiicc-
ring van Engelsche cn Russische onder
danen?
Is het juist, dat tusschen dc Brivscho
en Nederlandsche regeeringen onder
handelingen worden gevoerd ter bevor
dering van de repatrieering van Neder
landsche en Russische onderdanen?
Is de minister bereid mede te deelen,
tot welke aanvankelijke resultaten laatst
genoemde onderhandel-' t hebben ge
leid en wat hiervan in dc naaste toe
komst mag worden verwacht?
MELK VOOR DUITSCHLAND.
Met den Fed. Nedcrl. Zuivelbond en den
V. V. Z. worden, zoo meldt 'het „N. v.
d. D."( onderhandelingen gevoerd, om
gedurende twee jaar melk te leveren aan
liet Rijnsch-Westfaalsche industriege
bied. In den zomer zullen dagelijks
50.000 en in den winter 30.000 L. gele
verd worden. De F. N. Z. is bereid, dit
plan uit te voeren en heeft de coöp. bo-
terfabrieken in de grensplaatsen aange
zocht, haar medewerking te verleenen.
Kerk 8S Schooi
VOOR DE PROTESTANTSCHE
KERKEN IN HONGARIJE. De al-
gemeene synodale commissie der Neder-
laridsche Hervormde Kerk heeft de ker
keraden uitgenoodigd, een collecte to
houden op een der Zondagen in deze
maand voor de Prof ".sche Kerken in
Hongarije, die in greoten nood vcrkce-
ren. Zij verzoekt de opbrengst van de
collecten vóór 1 Mom over te maken
aan den quaestor-generaal der synorc,
mr. S. J. Hogerreil, tc 's-Gravenhage,
en zal de noodige maatregelen nomen,
dat hel bedrag op de meest doeltreffende
wijze wordt besteed.
pret gemaakt had cn zoodoende niet
op mijn i.cd go wc es. vv.i.-. :.;tt kr.jg
je dan ook no^ te hooren
Maar waarom nam u geen perso
neel om te helpen-?"
„Dat deed ik, maar 't hielp niet
veel. Overdag kwamen de meeste
klanten, dan moest ik er in elk geval
wezen en in-begrijpl, dat bedienden en
juffrouwen er hartelijk voor bedan
ken om 's avonds laat en 's nachts in
den winkel te staan, om con dood-
enkelen klant te bedienen.
„U had veel vroeger moeten slui
ten."
„Dat zag ik eindelijk ook in. Maar
toen fk te elf uur sloot, vonden tw
iieel late en de heel vroege menschen,
dat ik lui geworden was. En dat heb
ik me aangetrokken. Heeft er we! ooit
i.-Dland z ii:u~d urzuo- gd als ik'? En
dan nog te moeten hooren dat je tul
bent! 't Was meer dan ik \erdragen
kon en toen ik erover ging tobben,
raakte mijn toch al oververmoeid
lichaam heelemaal overstuur; de dok
ier zei: „als je niet drie maanden vol
slagen rust gaat nemen, sta ik ner
gens voor in."
Toen ik terug kwam. was ue zaak
verloopen. 't Personeel had die slecht
behartigd en er was nu genoeg be
dorven waar, maar die kon mijn
maag toen zeker uiet verdragen,
k Heb den boei aan kant gedaan en
.ben sedert doousbung vod; over
dreven ijver. Als u die 330 menschen
in Haarlem spreek!, die heelemaai
geen sluitingsuur meer bepaald wil
len zien, vertel hun dan van mijn
droevige ervaring en zeg hun, dat
werken mooi is, maar dat je liet ook
niet overdrijven moet. Mijn oom zou
zeggen: het werken is voor de dom-
men, die er niet op tijd mee welen
uit te scheiden. Ik ben op mijn be
stemming. Goeden morgen."
En hij stapte uit. Ik dacht mot wee
moed aan dezen armen man, die door
overmaat vau ijver ten val gekomen
was.
FJDF-ljO.
