Initun Sufiis TWtEïït BLAD. Zatsrdaii ill Aagostos 1120 iaiei'Datioaaie Kina ientoonsteliiaa. Sport en Wedstrijden let verBieawde „Hasrlim"- terrain. De Olympische Spelen. Ingezonden Uit ne uwaimen Haarlemmer Halletjes Iets uit de geschiedenis der cinematografie. Edison en de Lumiéres. „Sideshows" Daglichtprojectie.- Leven de menschen van 25 c.M, Filmatelier. Dezer dagen is in het Concertge bouw te Amsterdam de Internationale Kiao Tentoonstelling geopend. Deze tentoonstelling heeft iets heel bijzon ders, dat eigenlijk zelf iets onbegrij pelijke is. Zij is namelijk de eerste tentoonstelling in haar soort, dl» ooit gehouden werd. Wij Nedewajrders zijn er al heel weinig &an ge-v v.d, dal een wereldprimeur binnen onze gren zen plaats vindt. Dat een dergelijke onderscheiding nog behaald kan worden in een industrie, die, hoewel vergeleken bij do moesten, nog zeer jong, toch reeds overal eene gewel dige ontwikkeling heeft gekregen en zelfs in belangrijkheid in de Yer- eenigde Staten van Amerika een dei- eerste plaateen inneemt, ls vrijwel onbegrijpelijk. Want zoo er één vorm van fentoonstelling is, die talrijke at tracties mogelijk maakt, dan is het toch wel eene Kino-tentoonstelling. Maar daarover straits meer. Het is eerst wel de moeite waard iets over te nemen uit eene schets in de officieele Gids, ontleend aan een destijds van de hand van den heer Joh. Gilde- meijer versdienen brochure: Koningin Kino. Geeai uitvinding, zoo luidt het begin, heeft (flooveel verwondering on he- 'wondering gewekt, is zooveel bespro ken en heeft zooveel invloed gehad op het leven en de ontwikkeling van 'de groot» massa nJ« de cineimato- grnr.'<: De onderstelling is niet gewaagd, 'dat de kinokunst nog van onbere kenbaar nut zal zij.n voor de weten schap in de opvoeding; tot op heden wen! de kino vooral geëxploiteerd als amusements-project. Over den meer of minder slechten Invloed is men het nog steeds niet eens, de nuttige zijde wordt door tegenstanders lang niet voldoende erkend en is ook voor de toekomst hog lang niet vastgesteld Het oud6tc cineniabreyet is van den beroemden Amerikaanschim uitvin der Thomas. Alva. Edison en dateert van 24 Augustus 1891 op een toestel slechts bestemd om vaste opnemingen te doen. Op 13 Februari 1895 nai August en Louis Lumiére o-ctrooi op het eerste toestel ,da.t In staat was levende heelden op te nemen en te projectoeren. In de daaropvolgende jaren brengen nog verschillende nieu we octrooien van anderen, die uitbrei dingen en verbeteringen maakten. De eerste demonstratie in het open baar was die van Louis Lumiére en stelde voor het uitgaan van zijne fa brieken. Eerst een jaar nadat het Lumièr- sche' patent uitkwam, is de cinemato grafie in Frankrijk populair gewor den. Het is bekend, dat de Gebr. Pa- thé in Parijs de eersten waren, die cinotheaters bouwden, hoewel reeds voor dien tijd voorstellingen gegeven waren in daarvoor tijdelijk ingerichte lokalen. Wat het aantal filmfabrieken en ihéaters betreft, staat Amerika heden ten dage aan het hoofd, daarna vol gen Frankrijk, Buitschiand, Italië, Engeland en Rusland. Na dit korte uitstapje in de ge schiedenis der cinematographio ko men wij tot do Am ïterdamsche ten toonstelling terug. Het is moeilijk op eene tentoonstelling van de „attrac ties" te spreken als een geheel apart onderdeel. Op een goed ingerichte tentoonstelling als deze, is iedere in tending een attractie. De Bngslschen hebben een aardig woord voor wat wij a's attracties aanduidden, name lijk side-shows", eene uitdrukking die wij zouden kunnen vertalen met „het niet streng zakelijke deel van de expositie". Als wij langs de verschillende stands loopen en wij zien daar een groot aantal projectietoestellen, droog- korven voor films en andere instru menten voor fabricage en projectie, te veel om op te noemen, dan staan wij een oogenblik belangstellend te kijken, maar snappen er niet v-eel van. De gi'ooste interesse is hier voor den vakman. En hoe zouden wij ook een projectietoeetel In al zijn ingewik keldheden begrijpen. Het is on6 vreemd. In de bioscoop zien wij, wan neer wij schuin achter on6 naar boven kijkende, een rond gat, waaruit een lichtbim-lel straalt, Qiet eigenlijke toestel blijft met zijn ingenieus© con structie voor ons verborgen. Wij kij ken hier dus terloops naar, steken wat op van de uitleggingen van den vertegenwoordiger, bladeren wat in stapels foto's en..,, gaan op zoek naar de „eide-shows". En die zijn er, wij 'zijden het reeds, In grooten getale. Daar is vooreerst het pareidagllcht- soherm, eene vertooning in een thea terruimte, waarin het volle daglicht door de groote ramen binnenstroomt. Intueschen iö deze matgroenaühtige projectie lang niet zoo duidelijk als de scherpe zwart-en-wit duisternispro jectie. Maar toch is het vrij duidelijk en waarschijnlijk zullen ook hierin de verbeteringen nog wel komen. Als wij deze interessante demonstra tie verlaten, wordt ons een fijja van ons zelf aangeboden. Wij fTebben maar binnen te stappen, in de naar onze houding meest elegante houding voor de lens van het toestel heen en weer te loopen en wij krijgen een foto boekje met -12 opnemingen, die onzen meer genoemden eleganten gang door het snel met behulp van den duim laten voorbijvliegen der .pagina's, ver toont. Dat is wel de film In haar meest eenvoudlgen vorm. Er is meer. Allereerst een atelier waar het publiek de opnaming van een film kan bijwonen. Het Haarlem- sche heeft dit al vaak kunnen zien van de Hollandia filmfabriek, maar niet op haa< atelier. Deze atelier- opuemingen geschieden met lampen van 'n lichtsterkte, die on6 deed duize len, toen Willem van der Veer, reeds voor de opneming in een Apache- costuum (van het Parijsche ras) ge stoken, haar oii6 mededeelde. Een do zijn lampen van 30.000 kaarsen elk. Het was dan ook verblindend, toen dat in den letterlijken zin van het woord losbrandde En na afloop van deze voorstelling wordt het publiek gratis gefilmd en kan het afdraaien van deze film den volgenden dog in het kino-theator der tentoonstelling gratis komen bijwo- Dan is er het Tanag ra-theater, ge naamd naar de kleine kunstige dans- beeldjes, dio indertijd in de Grieksche stad Tanagra zijn opgegraven. Hier wordt op een mraiatunrtooniel- tje gedanst door levende menschen van 25 c.M. hoogte, niot door projec tie op een doek, neen werkelijke menschen. Dat ie een onomstootelijk feit, evenals het feit, dat niets den toe jschouwers verraadt, hoe het effect verkregen wordt. Het is een van de vole wonderen voor het oog die met behulp van spiegels verkregen zijn. Er kan ook geschoten worden op geprojecteerde bewegende roofdieren, als Leeuwen en tijgers. Dit lijkt ons een ongewen echte hulp tot verbreiding van jagerlatijn. Er zal in deze nieu wen vorm dan in ieder geval een grond van waarheid zitten. Er komen nog meer „rade allows", maar daar 'de officieel© gids nog don tditol van voorloopiige 'ijst van inzen dingen moet dragen, kunnen wij deze toch niet volledig op sommen en zullen hot dus hierbij laten. Een en dertig jaar bestaat nu de Voetbalolub „Haarlem"... eaa met eere. In den loop van die jaren heli- ben al wel oens veranderin gen aan het terrein plaats gehad, kleine verbeteringen zijn aangebracht, stukjes grond met het oog op de toekomst! bijge- kocht, maar nu hoeft het wakkere bestuur gemeend, dat de tijd was aangebroken voor een afdoende ver betering. 't Vloeit zoo gemakkelijk uit de pen die term „het wakkere bestuur", maaar in dit geval is zij nu toch werkelijk geen gemeenplaats, want wat nu op het vernieuwde „Haarlem'-terrein aan den Schotcr- weg bereikt is, dat legt getuigenis af van een doorzicht, waarvoor zeker aan het tegenwoordige bestuur van de Voetbalclub „Haarlem" het epi theton „wakker" toekomt. Dit bestuur zelf ofschoon be scheiden heeft toch ook, ingezien, dat wat het nu heeft gewrocht, ver- •dient in ruimen krang hekend te wor den en zoo had het dan Woensdag middag de vertegenwoordigers der IIaarieansche pei's uitgenoodigd eens een bezoek te brengen aan liet wol bekende terrein aan den Sclioterweg, teneinde de pers, en daarmede het groote publiek, kennis te doen nemen van wat ei- geworden is van de onge veer in Januari van dit jaar opge vatte verbeteringsplannen. Daar snelde dan de auto langs den Schoterweg en het duurde niet lang, of wij draaiden den Korteweg in, waar van nu af uitsluitend de toe gang zal zijn voor lien, dio mcli van zitplaatsen op de overdekte tri bune en de onoverdekte tribunes voorzien hebben waarlangs ook de spelers zich begeven naar het nieuw gebouwde kleed- of clubhuis. Maar daarover straks. Laat ons 'eerst vertellen wat ei' met de overdekte tiibune gebeurd is. De ze is eerst 15 Meter naar achteren verplaatst en toen een Meter of 8 ge rold in de richting Bloemendaal. zoodat het publiek nu veel verder van het speelveld komt. Vroeger zat het er nl. te dicht bij om een goed overzicht van het geheel te kriigen. Het speelveld zeif is 5 M. langer en 5 M. breeder geworden en het nieuwe gedeelte inclusief dein nieu wen weg in liet verlengde van den Korteweg SO c.M. opgehoogd. Tri het geheel is de entourage 4000 M2- grooter geworden. Er zijn nu in plaats van de drie veilden, twee flinke speelvelden, zoo- dat ht Haar:om-terrein nu voldoende ruimte biedtoiu er alle internatio nale wedstrijden op te spellen. Een groote verbetering is ook, dat het publiek nu niet meer zoo gemak- kelij'lc het terrein kan betreden Vroe ger had nauwelijks het fluitje van den scheidsrechter geklonken of de menschen stroomden het terrein op, dat van zoo n inval nu niet bepaald beter werd! Dat kan nu niet meer. Aan den tribunekant is lang het geheel e ter rein een flinkijzeren hek geplaatst, met gaas, waar men gemakkelijk doorheen kan zien en verder wordt het veld door een solied houten hek afgesloten. Midden door het terrein kan een houten hek geplaatst worden in 80 betonnen gaten, voorzien van dok sels, die natuurlijk door zoden zijn afgedekt. Achter dit helt komen dan arnph-itlieators-gewijze verhoogingeu. Met trots vertelde het bestuur van „Haarlem" ons verder ,dat er, mede door de verbreeding van de onover dekte tribune met een stuk van 7 Me ter, nu plaats is voor desnoods 10.000 toeschouwers, terwijl vroeger metf een 6000 K G500 man alles vol was. Elke rang heeft nu ook zijn afzonder lijke.! toegang, hetgeen natuurlijk een groot voordcdl is. De „staantribune' is ook verlengd en een breed pad er vóór aangelegd, dat nog besintekl zal worden. Een prachtig overzicht heeft men van de ze plaatsen over liet terrein. En nu last not least! het kleed- of clubhuis. Dit is nu achter aan geplaatst, aan het eind van den nieuv^ri weg. Het is ontworpen door den architect Peper, alhier en uitge voerd door de aannemers Gebr. van der Putten. Maakt het gebouwtje, met zijfc frlssche kleuren en het aardige plantsoentje er vóór van buiten reeds een aardigen indruk, deze wordt nog versterkt bij hel binnentreden, Het is verdeeld in twee zoo ongeveer splijfc- en gelijkvormige deelen, waarvan voor ellt elftal één bestemd is. Elk deel voorzien ,van ruime kleedka mers, eein dito waschgelegenheid met. 11 waschbaikken,, een voetenwasch- bak een douche en een W.C. Verder een aardig scheidsrechterskamertje, eveneens van alle gemakken voorzien, waar de scheidsrechter zich in de eenzaamheid kan terugtrekken. Voor de ochtend- en middag-wedstrijdten kan nu telkens een deel van het kleed huis gebruikt worden. Zij die de vroe gere kleed-inrichting gekend hebben, zullen versteld 6taan over de verbete ring en.... verheugd zijn! Zooals vanzelf spreekt is het be stuur zeer ingenomen met een en an der. Zeer zeker zal dit ook met de leden en Ihet puibliek liet geval zijn. Do populariteit, die „Haarlem" in onze stad en daarbuiten geniet, kan door de flinke en royale wijze waarop alles is aangepakt, el echts winnen en niemand zal de ongeveer f40.000 be treuren, die aan deze zoo goed geslaagde reorganisatie is ten keet© is gelegd. VOETBAL. HET PROTEST HERACLES— THEOLE. Naar aanleiding van de opdracht van het N. V. B.-bestuur aan de pro testcommissie om liet protest Heracles tegen Theole toch in behandeling te nemen, welk protest ruim 2 maanden geloden door de protestcommissie niet in behandeling werd genomen, op grond, dat er niet reglementair was geprotesteerd, heeft het bestuur van Theole telegrafisch aan den N. V. B. verzocht: lo. afschriften te verstrekken van de bescheiden, waaruit zou moeten bly- ken, dat Heracles wel binnen den re- glementairen tijd zou hebben gepro testeerd; 2o. een bijzondere commissie te be noemen, die onderzoekt of er al dan niet door Heracles is geprotesteerd, binnen den reglementairen tijd met opschorting van het thans in behan deling zijnde protest; 3o. den heer Ten Bos te Almelo, vertegenwoordiger van Heracles, naar aanleiding van zijn beschuldiging je gens Theole, geiuit In de woorden „De truc is niet opgegaan" in afwachting van het in te stollen onderzoek voor- loopig als lid van den N. V. B. te schorsen. DAMMEN. DE KAMPIOENSCH VISWEDSTRIJ DEN UITGESTELD. De wedstrijd om het kampioen schap van Nederland, welke zou ge houden worden te Amsterdam van 27 tot 31 Augustus, gaat niet door daar de voornaamste" spelers verhinderd zijn, deel te nemen. Er bestaat inlusschen groote kans, dat deze alsnog zal gehouden wordrn tegen het einde van dit jaar. PAARDEN. CONCOURiSHIPPTQUE. Op ©en concours hippique te Duindigt, wer den bij het spring >concours jacht paarden voor onderofficieren der Cavalerie ondor méér de volgende prijzen toegekend: 4e prijs: Wachtmeester van het de pot Huzaren te Haarlem. 5e prijs idem van het le depot Huzaren te Haarlem; 6e prijs: idem van het 2e depot Huzaren te Haarlem. NEDERLAND EN ANTWERPEN. De correspondent van de Telegraaf, weergevende indrukken van de Olym pische spelen, schrijft: Over de schermwedstrijden valt thans nog geen oordeel te vellen, de worstelwedstrijden zijn nog .-lechts voor een klein deel afgewerkt; ten opzichte van deze takken van sport is dus nog nauwelijks van eenige be slissing sprake. Binnen het kader van deze beschouwingen valt bovencjien niet veel meer dan de atbletiekwed- strijden. Kan Nederland tevreden zijn? Tevreden ja, in zooverre, dat wij op vooruitgang kunnen bogen. Voldaan zeker niet! De" Vries is aanzienlijk be neden zijn lcunnen op de 100 meter gebleven; hij struikelde bij het af gaan, maar het starten was nu een maal zijn zwakke punt en hij had over een vasten' start behoorerTtc be schikken, toen hij ons land' te Ant werpen ging vertegenwoordigen. Heynneman heeft grooter capacitei ten dan de Vries, doch was niet in ■orm. Dit is gein verontschuldiging, doch eigen schuld. Niettemin heeft hij zich beier go- eerd dan De Vries, doch ook hij zou geen kans op een der eerste plaatsen gehad hebben, maar over den aanleg tot beter beschikt hij zeker. Van Rap- pard of welk ander Nederlander ook, heeft op de 110 M. hindernis eenigen kans; daarentegen is het jammer, dat wij geen vèrspringers hebben afge vaardigd. Een of twee van hen had den zich ongetwijfeld voor de finale gequalificeerd; wij hebben onze tegen standers voor dit nummer overschat. Blijven als lichtpunten het loopen an Paulen en het touwtrekken van Achilles. Laatstgenoemde is zeker van de tweed© plaats. Het loopen van Pauien ie het beste wat ooit door een Nederlander op atletiekwedstrijden bij Olympische Spelen is gepresteerd. Ook al is hij m de beslissing als zesde aangeko men, het feit, dal den jeugdigen ioo- per die slechts sedert ongeveer _een jaar zich met ernst op de athlétiek heeft geworpen, joopers als den be leenden Zweed Bolm in zijn serie ach ter zich laat en in goede conditie de beslissing beëindigt, na een Ameri kaan' al3 Campbell en een Fraasch- raan als Espartès van zich af te heb ben geschut, stemt tot tevredenheid. Zijn zesde plaats in de beslissing van de 800 M. is oneindig verdienstelijker dan de vierde plaats in Stockholm in een serie van 11 sec. van Grijseels, van wien men wèl verwachtingen had. Wat het resterend gedeelte van het programma betreft, geef ik alleen nog aan Wessels een kans in den ma rathon. Dat hij Pauien tot voorbeeld nemel CRICKET. NEDERLANDSCHE CRICKETBOND. Het programma meldt voor Zondag de volgende eerste klasse ontmoetin gen: 's-Gravênhage: H. C. C.—V. V. V. (Telegraafbeker). Amsterdam: V. R. A.—R, W. Bi«t geplaatst, voidt da kojH« aïot toTO£SG2«v»<i Voor <ï*n inbond deser rebriai iWl de «d.«tb ri«h «iet ee^prekelttk. MOEDERSDAG. In de predikbeurten of advertentie rubriek ieest u zeker, dat het Leger des Heals, op Zondag 22 Aug. a.s. een Moederedag houdt. Het doel is de kinderen, jongelin gen en jonge dochters, die he laas in onze veel bewogen tijden veel te veel en veel te vroeg, van oudera en vooral van moeder ver- •reemden, te spraken over hetgeen moeder voor lien was en nog voor hen is. De kinderen ontvangen op onze kinder-samenkomsten bij het naar huis gaan een witte bloem en een kaartje met een gedichtje om te ge ven aan moeder. Den volwassenen wordt aangeraden om een bouquet aan moeder te g<j- vèn 'en te zeggen moeder het is uw dag, uk denk er aan wat u altijd voor mij deedt en nog doet. Als de moeder dit. noodig mocht hebben, wordt aangeraden een en veloppe met inhoud er bij te voe gen. Wanneer het voorkomt dat moeder wel eens beüeedigd is geworden, Is hot de dag bij uitnemendheid, om tot moeder te gaan en om verge ving te vragen, zoo dit nog roet mocht geschiedt zijn. Hoe veel zonen en dochter en staan te schreien bij een geopend graf waar juist het stoffelijk overschot, van moeder neergelaten, ja hoe velen zijn ontroostbaar en roepen moeder nog een woord, dat u mij vergeeft, dan is 't te laat. Het is nu moedersdag over de geheele wereld; waar de Leger des Hei's-vlag wap pert. Ga tot uw moeder en doe wat uw hand vind om te doen. Doe zooals die zeeman deedt, die als jongen bij moeder wegliep en jaren zwalkte zonder tot inkeer te komen en toen op moedersdag, daar ginds aan Afrika's kust, luisterde in de samenkomst, wat daar over moe der werd gezegd. Onder veel berouw schreef hij dien avond aan moeder in Europa, op een vel papier door tra* nen doorweekt. Moeder, moeder, ver' geef het mij toch! De moeder deedt het gaarne, zij had al jaren daarop gewacht. Als 'een herinnering aan onze over leden moeder, dragen wij op 22 Aug. oen witte bloem op de borst. Leeft moeder dan brengen wij haar da bloemen. Uw dw. dn. T. VOS. Officier b/h Leger des Heil» Afd. Haarlem. H1LLEGOM. Bloem bo 11 e n h a u d e I. Kamer van Koophandel en Fabrie ken alhier, schrijft in haar jaarver slag over den bloenibolienhandei het oigende: Doordat alle vreemde mun ten in het bijzonder de marken en de kronen in koers terugliepen, Jiebben de bloemisten hier ter plaat se en in de geheede bloembollen streek vele tonnen verloren. Tan op zichte van 1920 is de Kamer dan ook pessimistisch gestemd. 1919 zette voor den bloembollonhandel voor leef fel ijk in. De reizigers kwamen met grooten omzet huiswaarts en de prijzen waren zoo hoog, dat men wel eens hoorde vragen, zijn de bloem bollen niet te duur. De kweekers maakten goede prijzen en brachten verkorting m het credietstelsel. De wilde handen is echter treurig afge- loopen en schier al de tol werd be- taald door de exporteurs. Vooral zij, die niet de Scandinavische landen handelden, iedeai door valuta-val, enorme verhezen. Er werd in Duitsch land aj in guldeus verkocht, wijl men zich dan zekerder waande, thans blijkt maar al te duidelijk, dat de koopers ten gevolge van den slechten geldkoers niet betalen kunnen, zoo dat, als we het bedrijf in zijn geheel overzien, de toestand, trots de denk beeldige hooge prijzen, eer slechter dan beter is geworden. Een stemming van overmoed bracht de verkorte betalingscondities lüs- schen kweeker en exporteur eener- zijds, exporteur en buitenlandschon afnemer anderzijds te weeg. In plaats van remmend op deze opgewonden toestonden te werken, heeft het Bank beleid haast algemeen er toe mede gewerkt dat velen engagementen boven hun eigen draagkracht aan gingen. Toen trad de daling in de Duitsche valuta's in, die den vorm aannam van een ontreddering. De omzwenking in het Bankbeleid ging als een schok door het Hi 11e- gomsclie zakenleven. Nooit was de malaise grooter dan in de winter maanden 1919-'20. Voor enorme be dragen waren in het. buitonland sal do's bij banken en afnemers uitstaan de en aan realiseeren op de gelden de koersen viel niet te denken. De Luitenlandsche vorderingen kwamen voor een deel niet op het vervroegde tijdstip binnen. EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE De maand Augustus is voor ieder een dio in de courant schrijft, de las tigste vaii 't heele jaar. Hij heeft wat te vragen aan eén van zijn me deburgers of medeburgeressen en zie -- de een is met vacantia, de tweede gaat met vacantie en de derde komt pas terug van vacantie en is dus niet reoht gedisponeerd, want een mensch »s nooit luier dan wanneer hij pas niet9 heeft uitgevoerd. In ar ren moede heb ik er dus over g> dacht, zelf ook maar met vacantie te gaan, maar helaas, de" fiscus wl! het n:et hebben. Bij het optellen van de bedragen, die de belastingambte naren van mij vorderen heb ik ge zien dat de. reispenninge daarbij ook behoort, zoodat er van reizen niet komen lean. Aan eon van deze heeren, dien ik eenigszins particulier ken, heb ik gevraagd: „waarom wil u niet dot ik met, vacantie ga?" ,.Ik?" vroeg hij verwonderd. „Maar ik heli er niets op tegen, voor mijn part gaat u zes weken„En u eischt mijn reisgeld op?" „Ja, dat kan ik niet helpen, dat wordt mij opgedra gen". Door wie?" „Door mijn dief". „Wie is dat?" „De di recteur van belastingen?" „Wil die dan niet, dat ik vacantie neem?" „Hij kent u niet eens". „De Minister van financiën dan of de Tweede Kamer, die al deze dure be lastingen goedkeurde?" Wij kwamen samen tot de conclu sie, dat de dure belastingen het ge volg waren van den oorlog en dam' de oorlog dooi Duitschlanrt is uitwi lokt, is het de schuld van Wilhelm .von Hohenzollern, dat ik dit jaar niet .met vacantie kan gaan. Mijn 'gevoelens jegens dezen man, die toch al niet vriendschappelijk waren, zijn sedert niet verbeterd. Zoo graag had ik nieuwe indrukken opgedaan en daarin de lezers laten deel en; het kan niet zijn, wc moeten ons dus met de naastbijliggende behelpen. Een daarvan is, dat er dezer dagen ijs blokken lagen op het Houtplein. Nu is het wel geen mooi zomepweer, maar zoo koud toch niet, dat de Groote Golfstroom ijsbergjes naar Haarlem stuwt. Ik dacht dan ook al aan de afkoeling van de aarde, waarop griezelige gelleerden ons voorbereiden, toen een wagen kwam aangereden; de koetsier sprong van den bok, nam de ijsblokken op en smeet ze onverschillig in zijn wagen terug. Hij had ze pas verloren Zoo'n nuchtere oplossing van fan tastische raadsels is teleurstellend, ielukkig staun daar ook vreugde volle oogenblikken tegenover. De Nederlandsche handboogschutters hebben od de Olympische spelen te Antwerpen den eersten prijs be haald. Kan dit niet het begin wor den wi de algelieele afschaffing van het militairisme? Nadat de menschen elkaar bovochlen hadden met knods en slinger, kwamen pijl ©n boog, daarna het geweer dat onophoude lijk „verbeterd" werd, tegelijk met de nog gruwelijker kanonnen. Het militairismo dadelijk afschaffen, zal onmogelijk wezen, daarvoor is de menscMieid nog niet rijp. Maar als we de legers voortaan weer met de handboog bewapenen, vallen er veel minder slachtoffers dan nu; [heeft dat een paar jaar geduurd, dan wordt de handboog afgeschaft en vervangen door de knods van de wil de volkeren, eindelijk vechten de naties alleen nog maar met de vuis ten en nadert het oogenblik van den algemeenen vrede. Sommige menschen Zielen willen weten, wat er dan gebeuren moet met snelvuurkanonnen en machine geweren. Niets eenvoudiger dan dat. Daarmee roeien we ratten, konijnen, sprinkhanen en kraaien uit, zoodra ze zich al te zeer vermenigvuldigen. Geweren, revolvers en al derge lijk ontuig wordt op den hoop oud roest geworpen. Wie nog knallen vvR, kan een proppenschieter koopen. De Ilvo en het zomerfeest behoo- ren weer tot het verleden en' zijn zonder onheilen of bezwaren arge- loopen. Mooi weer hebben ze niet ge noten. Menigen avond kon er met gevlogen worden en waren de verma kelijkheden dicht, maai- de heer Benno heeft met vastberadenheid net bestuur waargenomen en, naar nc hoop, aan de onderneming ook nog wel wat stofflijk. voordeel behaald. Daar is het ten slotte om te doen. Vliegen is heel mooi en duikelen, naar beneden warrelen als een dooü blad nog prachtiger, als het er op aankomt kan de grootste hoogvlieger het niet zonder een winstje stellen. Het mooiste was: de vliegers maakten bij hun werk weinig om slag. Een passagier kwam, we ra aangekleed, de aviateur zei: „stap maar in", en ze "vertrokken. Een minuut of wat daarna kwamen ze terug, het guig alles gesmeerd als in een veerschuit, een stoompont, een spoortrein... ach nee, niet als in een spoortrein, .want die komt niet meei op tijd. Ga naar een station om hall zes en je ziet de passagiers voor dien trein, voor den trein van vijl urn-, die nog komen moet en dien van zes uur, die er al bij voorbaat zijn, met verwrongen nekken langs de rails turen. Aan den kop van 't perron staat een lieer, met een waaiertje in zijn hand. Dat is de chef, die met onge duld op zijn treinen wacht, gelijk een echtpaar op zijn kroost, dal uit zeilen gegaan en door windstilte overval len is. Met dit verschil, dat de chef precies weet, waar zijn treinen zit ten, terwijl het ouderenpaar er maar naar raden mag. Waar karnt a] dio vertraging door? Officieel, in de Tweede Kamer, is geantwoord op een vraag: „de dienst is zoo uitgebreid". Dit is een inlich ting den vermaarden spoorwegdi recteur Jan Kalebas waardig. Ver i beeld je: vóór den oorlog liepen er veel treinen, ,in den oorlog veel min der, nu de oorlog voorbij 16 Ipopen Cr weer veel, maar nu hébben de menschen er den slag niet meer van. Wat kan een mensch toch gauw zijn ak vergeten. Er gaat een verhaal van eten keltaier, die buitengewoon knap in zijn vak was. De mobilisa tie kwam, al de klanten trokken naar het veldleger, het café had niets meer te doen. maar zijn pa troon, een goedhartig oian, hield ham aan en samen wachtten ze ojj betere dagen. Toen er gedemobili seerd werd was de kellner zijn vak vergeten. „Vroegér", zoü klaagde hij met tranen in de oogen tot de be zoekers, „kon ik tien glazen bier op een blad op mijn hoofd balanceeren, altijd wiet ik precies wat de men schen verteerd hadden, niets behoef de ik op te schrijven. En nu? Aart een oude juffrouw breng ik een ster ke Cats, aan een sergeant-majoor li monade, 'k verreken me voortdu rend en in m ij n nadeel. De olgende week ga ik weg, in een an der vak". .Welk vak?" vroegen de klanten. ,Op een Bank, daar ikunnen ze iedereen gebruiken En jawel, veertien dagen later vond een van de klanten hem aan een schrijftafel in het kantoor van de „Europeesche Effectenbank", spe ciaal belast mot het geven van advie zen aan menschen, die wilden specu leren. „Heb je daar dan verstand van?" vroeg hij verwonderd. „Niet moer dan e«n ander, ook niet minder. Niemand weet er wat van. Af en toe raad lk het wel eens". Maar ik dwaal af, want we spra ken van de spoorwegen en niet van hunne aandoefen en obligaties. Een van mijn hekenden vroeg dezer dagen aan een spoorwegman te Amstei- dam: „Waarom is die trein nu weer te laat?" „Och", zei de man, „van daag ging alles goed, toen kwam er op eens een onnoozel treintje uit Zandvoort, niemand weet waarom, een kwartier te laat en daarna is al- I les weer in de war", i Andere ervaring, ook historisch. Een dame, op een bekend knooppunt erstappende, vraagt aan een con ducteur op een gereedstaanden trein wijzende: „moet ik daarmee verder?" - „Neen", zegt de conducteur, „uw trein komt aan den anderen kant van het perron, Wacht u maar". Zij wacht met eenige andere reizigers, de chef zwaait den trein waarnaar zij ge vraagd had, weg. Als hij aan den ho rizon verdwenen is, deelt de chef haar mee, dat zij daarmee verder had moe ten gaan en antwoordt op een klacht over den conducteur die een verkeer de inlichting gaf: „die conducteurs zijn gewezen onderofficieren, ze ken nen hun dienst niet. vraagt u altijd maar aan den chef!" Deze twee gevallen zijn historisch. Het derde minder, ik vrees zelfs, dat daar heel weinig historie in zit, want het is van Van Stuiteren en die schiet vel eens meer met spek. Er komt een groote trein op een klein station. Men schen stappen in en uit, de chef c-nkt met de hand naar de locomotief en roept: vertrekken'. „Vertrek ken!" herhaalt de chef. „Hoor je mij niet?" „Jawel", zegt de machinist, „maar .-aar is uw waaiertje?" „Mijn waaiertje?" „Ja, uw waaiertje. In mijn dienstre glementen staat, dat ik wachten moet op het sein van uw waaiertje". De chef werd vuurrood- De waar heid was, dat zijn jongste het waaier tje te pakken had weten te krijgen, 't Was vernield, erwas geen waaier meer. .Maar man, als ik nu toch gelast om te vertrekken Niet zonder waaier", zei de ma- cliinisl en klom rustig van zijn mr. chine naai' beneden. „Voor nnj komt het er zoo niet op aan, maar 't staat zoo mal tegenover den stoker en bo vendien is mijn locomotief er aan ge wend. Die verzet geen wiel, als u geen waaiertje zwaait chef!" De chef was wanhopig. En was et- niet juist op dat perron een dans meester uit de stad verschenen, die hem zijn waaier leende' (een mooie van parelmoer) dan stónd die groote trein nog altijd aan dat kleine sta* tion. Maar zooals ik zei: van Stuiteren is niet altijd heelemaal geloofwaar dig. Zooeven heb ik verteld van een kellner, die aan de Europeesche Bank oen betrekking gekregen had. Ook onderwijzers gaan naar Banken, an dere menschen gaan naar Banken, iedereen kan geplaatst worden bij Banken. Deze behoefte aan perso neel heeft ten gevolge, dat er geen jongste bedienden meer zijn. Totaal uitgestorven soort. Een joilgen komt van school, zou u«s jongste bediend© kunnen solliciteeren, wacht daarmee een weekje, noemt zich dan aanko mend bediende en verlangt hooger salaris. Hij krijgt datnatuurlijk an een Bank. Cultuurmaatschap pijen en sfcheepvaartondernemingen zijn ook bijzonder scheutig. Als dat zoo doorgaat en de Banken maar voortdurend filialen maken, waarvoor dan weer jongste, ik bedoel aankomende, bedienden, boekhouders, procuratiehouders, onderdirecteuren noodig zijn (de Europeesche Bank heeft al1000 filialen en begint aan haar tweede duizend) dan zie £k den tijd komen, dat iedereen die de pen kan hanteeren, in dienst van een Bank is. Andere vakken blijven dan maar rusten. Persoonlijk ben ik be reid, een positie te aanvaarden ala directeur van een Bank, tegen een salaris van f 1000 nar maand en een gegarandeerd tantième tot hetzelfde bedrag, 45 werkuren pc-r week, een maand vacantie per jaar en premie- vrij pensioen op mijn zestigste. Naar lk hoor is er een brochure te wachten van 'n bekend man over „de inflatie van het Bankwezen". Maar dit is weer een bericht van Van Stuiteren en zooals ik hierboven zei.... FIDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1920 | | pagina 5