Van onzen reizenden Redacteur
uitenlandsch Iverziclit
t- euiJiiienon
VOGtLVRIJ
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAQ 28 JANUARI 1821 TWEEDE BLAD
(Vi»rd» reek».)
No. 136
Naar aanleiding van de Amster-
damsche Communisten.
A m b l e i' tl u m, 26/27 Januari.
Een Aiusteixlamsch collega had ine
jgezcgd, dat het ei wel oen» liard van
langs zou kunnen gaan m de zitting
van tien hoofdstedelijk»® Hatui bij de
behandeling van do .jziguig'van het
regl. uient-van-oide, bedoneaide voort
aan obstructie te .voorkomen alt. de
communisten in do laatste vergade
ring bedreven, toen deze fractie haar
zin niet kon doorzetten, om oen in
terpellatie over de werkloozemkwestie
onmiddellijk in behandeling to bren
gen, daar de llaad van meenium was,
dat andere urgente zaken ue ver-
schuiving van dc interpellatie tot nei
eind vtui de zitting noodig maakte.
Daarom heb k ine tot twee dag.n
Aniötea'daiusclien Raad voroordocld,
om dat geval eens aan te zien. Voor
zitter Teilegen had er maar dadelijk
twee dagen van gr maakt met mid
dag- en avondzittingon, omdat esc nog
zooveel van de vorige zitting was
blijven liggen.
Na den öbsfc'ructiestorm van den
vorigeji koer is het opzienbarend rus
tig onder de hoeren van den Prinsen-
hove. Spaart men den voorzilter vau
wie het bekend is, dat hij dadelijk na
deze zitting buiten-af zal gaan om
zijn ovoi werkt gestel soulaas te gevent
blijkbaar wel! Zells geen interruptie
bijna wordt uit den anoers zoo woe-
ligen raad vernomen. Burgeuieosie.'
hooit, aan zijn woelig-steiietje-van-an
ders geen kind. Rustigjes kan hij
in zijn stoel achterover louneii, ïn-
uitorlijK ouderwetsig heertje, wat mat
nu in zijn gezicht, mat ook in stem-
©n-bowoeg. be liumer hoeft niet uik-
wljls neer to komen, om orde te her-
ek-llen. Alles is ruslig! Burgemeester
kan de woordenvloeden laten gaan.
Stil-weg zit hij in z'n stoel, kleintjes
naast de grootë florissante figuur van
den Gemeente-secretaris, die door zijn
gestalte de tafel van B. en W. be-
heeisclit met een ongewild air van
do ïnan-die-het-fuifje-geeft. Het voor-
ziitei'-on-secretaris-paar woixlt weers
kanten door twee wethoudervleugels
ter zijdo gezeten: twee-raaal-drie. Aan
den burgemeesterskant de socialisti-
sclie vleugel, rozig-en-welgedaan de
heer Wibaut, wat-bleekjes en schuch-
ter-van-gestalte de heer De Miranda,
met als dooi' oeai trouvaille er tus-
sc)ieu-in gezet een man-van-reclits, de
heer De Vlugt. Aan de zijde van uen
Secretaris de vrijzinnige vleugel, de
zanglieveude heer Den Hertog en de
donner-uitziendo heer Abramsz, bel
tin ter-wille van de Bymetrie, geschei
den door weer een voorman-deu-iech-
teizijde, den gemotdeliiken heer Wiër-
del s.
Aon den overkant der zaal, aan het
ondereinde der hoefijzervormige tafel,
die omgrepen wordt door een open
rechthoek, de communistische fractie,
do heei-en-en-dame-communist en, zoo
ais een der wethouders, zegt, de
boisjewiki, zooals hun voormalig»
vriend, de pas toegelaten heer Kolt-
hek lion hardnekkig, onder geruees-
niuil van den Raad, betitelt. Uiterst
links vriendelijk mevrouw Van-
Zelin, wie het lo»se bruin-fluweelig
kleed niet kwaad staat. Ze leest met
haar buurman, den welsprekonden
antirevolutionnairen professor Die
penhorst die zich vandaag ln een
daudieus licht vest gestoken heeft,
knusjee-samen liet Handelsblad. Me
vrouw v. Zelm wordt ter rechterzijde
gezelschap gehouden door partijge
noot Posthumus, die onvorvalscht
Am sterdam sch plat spreekt. Zijn
buurman is de lieer Lisser, wiens
naam altijd genoemd wordt in ver
band met de Russiche juweel en, de
ve I'm aard o .steentjes van-Lisser
Van hem zien we op dit
oogenblik weini» meer dat de
aandacht trekt, dan een scherp
gecirkeld maantje in een welig-zwar-
ten haardos. Hij is erg stoelvast, het
tegenbeeld van den heer Wijnkoop,
opperhoofd der communisten die dc
beweeglijkheid zelf is en telkens over
wipt naar den anderen kant van het
gangpaadje, waar de heer Collij met
een goedmoedig-boos gezicht aan een
der reclitiioeksuiMs van zijn fractie
gescheiden zit. Nerveus met hoekige
bewegingen springt de heer Wijnkoop
telkens op, het wat-bleekc gezicht
vierkant uitgehoekt in de tegenwoor
dig wat ln eer gesoigneerde bau rgroei-
sels.
De heer Collij is de man van .wieo
bet varhaal gaat, dat hjj bij een
„treffen" mei de politie zich een
hoofdbeweging hoeft veroorloofd, die
door de technici wordt aangeduid
door den term „kopstoot". Na dien
lijd uiaakte hij in den raad grooten
opgang en als bij met het zorgvuldig
gescheiden haar in de zitting ver
scheen, mocht men nog wel eons zoo
informeeren of zijn hoofd nog zeer
detd.
Deze heer schijnt de bijzondere
aandacht te trekken. Zelfs een onzer
beeadigste bladen, die zeer kieskeu-
ng is ten opzichte van qualificaties,
veroorloofde zich onlangs als ecu bij
naam van dit raadslid te vermelden,
de niet van overmaat van kennis ge
tuigende kenschetsing „de analplia-
beel'
Dut is wellicht bedoeld als charge,
want het alphabet kent hij i® elk g<^
val. Wel spreekt hij over „die"' blok
buizen in een „stoajum" (stadium)
tnaar ieder vogeltje spreekt zooals hij
gebekt is.
Meen niet, dat dit bek een onfat
soenlijk woord is. Het behoort thuis
m liet woordenboek van den Ametcr-
u tiniselien raad.
irouwens met minder dan liet or
gaan dei- Vrijzinnig-democratische
Partij. lieuscli g^n oiibehooihjik bind,
had liet dezoi dogen over de rede
voeringen van de coinmnnisten in ucn
-tmstordamschen raad, als over „den
grooten ben dei' i o...... .-■Ir- iioii-
vaileurs.
VveUioudei- Alnamsz züu 't kunne»
geschreven hebben, naar den stijl te
oordeel en, gnuifde de hoer Wijnkoop.
YoorJoopig liiejd de raad zich in
unddag- eui avondzitting van Woens
dag bozig, join twea (interpellaties,,
mitsgaders de intorpellanteai, zooals
ae vabtemi luidt, „in te maken
Ingemaakt werd des middags, ge
heel netjes en volgens de regoJen utr
kunst de heor Stalde, die liet niet
goed kon vinden, dat 11. en W, codei
don marktprijs meel hadden verkocht
aan eenige bakkers, maar wethouder
Do Miranda, vlug en goed gedocu
menteerd spreker, deed lieeJ ver
baasd. „Wat", riep hij uit, „11. en
W. nemen een maatregel, waardoor
do broodprijs daalt tot 28 cent, d.i.
vijf cent lager dan in Den Haag en
dirie ccait beneden Rotterdam, en nu
komt mem daarover B. en W. een ver
wijt maken? We zullen doorgaan met
waar we kunnen, om de prijzen om
laag te drukken, daar het toch alge
meen bekend is, dat de detailprijzen
de prijsdaling niet volgen!"
En zoo waai-, de sociaal-democrati
sche wethouder kreeg bijvaJ van de
communisten. Do „eendracht van hol
land". En dun did eenegeziindiheiid
met de sociaal-democraten, volgens
den heer Wijnkoop tocb, zoilenu in
het vaarwater der reactie! Maar t is
waar, dat was om ex-vriend KoJtiick
van de Socialistiscli© Partij te kun
nen afmaken met een „nog rcaction-
nairder dan de sociaal-democraten,
die
De hoer Stalde kreeg wed wat hulp
van de hoeren Boissevaln en Ter
Haai-, dio „do heer", in den raad is,
zooals elko raad een „de heer" heeft,
maar de heer Lisser bedreigde den
beer Stable, met een greep in de Ge
meentewet met schorsing, omdat de
heer Stable als belanghebbende bij
„de Vereaaigde Meelfabrieken", een
mtcrpelatie hield voor z'n eigen zaak
je, waar de heer Lisser meende-
Belanghebbende? Alleen maai pre
sident-commissaris, protesteerde de
leer Sthahle.
Alleen maar* proestte de
raad in koor.
Toen werd de heor Stalde inge
maakt: De heer Vliegen., leider van <lo
sociaal-democratiscne raadsfractie
vol decorum van de deltig-gowor-
ucn figuurimmers senaior
üankto met liet air van own nestor
U. en W. voor den genomen maat
regel ter verlaging van den broou-
pnjs, 't geen een alot aan de inter
pellatie maakte; slot als wel met het
uocl van den interpellant zal zijn ge
weest.
Het debat treuzelde voort, do thee
biaciit verkwikking, liet Amsterdam-
sche stadliuis is een koffiekamer rij
ein daarom moeten de raadsleden daar
uun kopje the© gaan halen. 11. en \V.
en dc peas, dio beide als door-hun-
jiositie stoelvast worden geoordee-d.
.ujjgen hun vcrfrisscning in de raads-
iiui toegediend.
Zoo miid, ais te Haarlem, waar
Buigenieester Maarschalk de koekjes-
bij-'de-thec heeft Ingevoerd, Is men te
Amstordam niet.
Do pers zorgt nu zelf wel eens
voor deze versnapering en presenteert
dan galant den dames-raadsleden
mee.
Maar mevrouw Van Zelm durft te
genwoordig niet meer bourgeois-koek-
jes van het „Handelsbladaan te ne
men, omdat ze bang is, dat het m
„De Tribune" zal komen. En wat
zouden de lezers wol zeggen van zulk
een entente-cordiale.
De heor Lisser interpelleerde over
de werkloosheid en werd 's avonds
om 11 uur „ingemaakt". Maai' 5 stom
uien vooii
Deze interpuilatie was de aanlei
ding tot liet obstruction isme in de
ongo zitting.
De communisten wilden de Amsk-i-
(lauisclio werkioozeu gelukkig maken
met f 300 ineens voor reeds gele
den schade en dan voortaan geheel
loon.
De heer Vliegen meende listig, dat
je dan do menschen nooit weer uan
t werk kroeg en qualificcerde verder
iict indienen van deze motie als be
driegerij van de wcrldoozen, omdat
het Rijk den weridoozonsteun aan
zich heeft getrokken en de Raad mis
geen besluit in den zin van de motie
•an den heer Lisser mocht nemen, op
straffe van nietigheid van het besluit.
Do heer Iiolthek-Koltsjak, aldus
verhaspelde een der communisten ziin
naam, daarbij doelende op den anti-
bol sjewistlsclien generaal uit Rus
land, bestreed ook hot denkbeeld van
vol-loon-zonder-arbcid, omdat der
gelijke uitkeeingeri gedurende de cri
sis <io arbeiders hebben gedemorali
seerd en dit niet weer mag gebeuren,
dus loon-voor-pioductief-work moest
bet warden, betoogde liij.
De lieer Wijnkoop voriïï, dat j© nu
ene kon zien, welk een roadionn ui-
re richting de lieer Kolthek uitging.
W anl in Rusland was hnmors geble
ken, dat de weikloozcn, die daai' vol
loon in roebels! uitgekeerd krij
gen vanzelf aan den arbeid gaan, ais
werk is 1
- Met mitralleurs achter zich, an
ders doen ze 't niet, werd geïnter
rumpeerd.
Rusland! Mevrouw Van Zalm
wil de vrouwencommissie vcor de
•bhtiizcn ook eens laten kijr
naar de waschhuizei. in Moskou. De
heer De Miranda heeft daartegen
geen principieel bezwaar; voor
3000 het tpegestane crediet
krijg je heel wat roebels!
De heer Kolthek blijft den heer
Wijnkoop een vriendelijkheid niet
schuldig.
De heer Wijnkoop (dc heer Kolt
hek spreekt ook wel oens ever ,.dit
heerschap", b.v.: „de capriolen van
dit heerschap") heeft de werkloozon
heden opgeroepen te komen demon-
streeren tegen de wijziging van het
reglement van orde, maar heeft hij
niet gezien, dat er geen enkele ver
schenen is? Ze nemen den heer Wijn
koop niet eens to zijn eigen kringen
ernstig moei
Dat was niet vriendelijk van den
heer Kolthek en de heer Wijnkoop
had zoo gauw geen hatelijkheid bij
do hand, cm die terug te geven.
In de Woensdagavondzitting ont
brak de Burgemeester, Donderdag
was hij er evenmin, liet wc-rd beken a
dat de heer Teilegen ongesteld is ge
worden. Wethouder Wibaut voerde
dus den voorzittershamer.
's Middags begon de raad ander
maal met eern interpellatie ovei
werkloosheid, n.l. ever het stilliggen
van bouwwerken. Maar de lieer Col
die de interpellatie hield, werd
midden in de toelichting onwel en
moest daarom naar huis, waarom de
interpellatie werd aaiig-ahoiKlm.
Meteen werd toen maar de wijziging
van liet reglement-van-orde naar het
efnd der agenda geschoven.
Dcnderdag weer bijna den geheelen
dag werklooslieddskwestie!
Uren werd gedebatteerd over het
voorstel om één ton te geven als bij
drage bij den steun, die de werkge
vers aan de „uitgetrokken" werkloo-
zen als wachtgeld zullen geven. Het
Rijk geeft hij dien ton dan nog tien-
maai zoo veel, due een millioen.
Maar de communisten steunden te
gen. Ze wilden zulk een verrctte ka
pitalistische maatechappij niet beves
tigen door zulke lapmiddeltjes mee
ie helpen aannemen.
De wciklooztn zullen wel verstandi
ger zijn en het wachtgeld aannemen,
de hear Vliegen droog,
vondzitting. Een uui-
laug werd gedebatteerd over droog-
'egg ug van „Plan-Zuid". Die komt
er niet. B. en W. willen wachten op
de evenlueele invoering van de Plaat
selijke keuze, waarop volgens den
eer Kleeieaopei1, voel kans is.
Als 't debat zich maar steens rekt,
vermaant voorzitter Wibaut, dat er
'nog 25 punten te behandelen zijn en
vraagt dati;
Wie wil nog het woord?
Een heel ristje sprekers komt er
K'eerekojier, Douwes, Heemskerk.
De heer Loopuyt, zinspelend op de
bekende geheelontboudersplaat:
Ach,vader niel meer!
De raad venkte van vreugde.
Naast het nieuw-opgetreden raads
lid Kolthek van de S. P., is de heer
Kleerekoper een oud en beproefd c-om-
munistenbestrijder. Hij kent de
vreugde van de jacht en heeft een
geoefend oog voor de zwakke plekken
van zijn tegenstanders. Hij waakt en
wacht eri als 't oogenblik daar is,
moet man opletten met wol een tin
telende blijdschap hij op zijn slacht
offer los schiet, als een jaclithmd
op zijn prooi en hoe die ook tegen
spartelt, hij bijt vast-on-vaster, spe
lend, hardnekkig
Maar zoo'n mooie kans als van
avond krijgt hij ook met dikwijls.
De heer Wijnkoop had andermaal
een maatregel van R. en W., aange
grepen, om er een philippica over dc
slechtheid van dit college aan to de-
monstreeren.
Men moet weten, dat er te Amster
dam een aantal in-gocde-woningien-
ontoelaatbore-gezinnen ziin. Men
schen, die, uit krotten en helen over
gebracht in goede, nieuwe woningen,
daar net zoo leefden, als m hun voor
malig verblijf, d. w. z., dat zij oe
deuren aan brandhout hakten, kozij
nen vernielden, met de buren in on
min geraakten door een te eenvoudig
begrip van bezitrecht en andere heb
belijkheden. Er ie toen oen studie ge
maakt door een commissie, wat met
dezo lieden meest worden aangevan
gen.
Er werd dit op gevonden, dat dezen
menschen in een bijzondere soort wi>
ningen, speciaal gebouwd met het
oog op de vernielzuchtige eigonscliap-
van de toekomstige bewoners,
met ijzeren deuren en ijzeren kozij
nen, het wonen zcu ge.eerd worden,
waarbij dan „Oii6 Huis op zich zou
nemen, om de menschen door sociaai
werk op te heffen tot normale huis
bewoners en hen aldus geschikt te
maliën voor de samenleving.
Ha, brieschte nu de heer Wijn
koop, die de taak overnam van zijn
i.g sield-zijnd. n partijgenoot
Coilij, ha, nu hebben B. en \V. den
treurige» moed, om do menschen, «lie
door hun schandelijke wontogpol t ek
in den knel geraakt zijn, in een gevan
genis te stoppen. En riep hij in ver
voering uit, zij laten de gevangenen
nog ge.'d-toe (huur) betalen ook. Dat
is het toppunt! Eerst stoppen zij hen
in den put en dan halen zij hen cr
hen in eon gevangenis te dou
wen.
En hij probeerde zichzelf diets te
maken, dat de geheele raad hem in
zijn verontwaardiging zou bijvallen.
Toen zat de heer Kleerekoper recnv
op met opgerezen hartn en met blin
kende oogjes, waarin inner, ij ke
vreugde-om-dtzo-pracht-van-een-koos
fonkelde gmg liij er op los.
Het is niet eiken keer te doen, aldus
redeneerde hij om den heer Wijnkoop
tot zijn bommetje uit te kleeden, maar
het is goed om bet af-en-toe eens te
doen en daarom wil ik het nu eens
niet nalaten
Deze platvloerscho demagogie be
drijvende heer Wijnkoop moet nu voor
de onwetende arbeiders builen demon
streer en, schimpte de heer Kleereko
per, dat de schuld van do holen-en-
krotton-ellende, gevolg van eeuwen
oude toestanden, zijn deze bur
gemeester on wethouders en nog wel
de B. en W., die juist voorstellen, oen
de ongelukkigen. dio door hun om
standigheden nog niet eens in staat
zijn ecu huis behoorlijk te bewonen te
reclasseeren tot menschen, die in een
normule maatschappij kunnen "even.
De woning, die zij krijgen, wordt
een gevangenis en de heer Wijnkoop
inplaals zich er over te verheugen,
dat eindelijk nu-eens wat voor aio
lieden worol gedaan is ontevreden en
stempelt hen hij 't intreden van nun
tijdelijke woning tot gevangenen.
Deze goede, maar stevige woningen
een gevangenis? Een gevangenis van
eigenaardig soort dan toch,
want zij zijn vrij om er in to gaan,
moeten het zelfs begeeren! Als die
menschen er een liali laar geweest
zijn, hoopt men hen aan bet bewonen
van een luns gewend te hebben en dan
kunnen zij overgaan naar een gewone
gemeente-woning.
Er zijn tralies voor, dus is 't ©en
soort gevangenis, protesteerde de heer
Wijnkoop om vol te houden.
Neen, mijnheer Wijnkoop, er
zijn geen tralies voor, want een ijze
ren raam is geen raam met tralies,
evenmin als een houten raam. Maar
tralies zijn er voor de cel-der-onwe
tende arbeiders daarbuiten en die tra
lies maakt gij er voor, mijnheer Wijn
koop. omdat ge de arbeiders moet ge
vangen houden in de cel-der-onwe-
tendheid, want als ze daaruit ont
snappen, zien ze watvoor soort lieden
d© communisten wel zijn.
Je maakt zco'n drukte, omdat je
standje in de war loopt, bromde de
aanvoerder der communisten.
Al zou mijn geheele standje
loopen en al gedijde het uwe, tot een
warenhuis, dan nog zou Ik het blijven
zeggen, dat het uw toeleg is de ar
beiders te honden in de cel-der-onwe-
tendbeid en gij die verheldering van
het bewustzijn der arbeiders beweert
te brengen, voert niets andere uit dan
pjatvlcerscbe demagogie. De raad
gnuifde en de publieke tribune had
moeite niet te ajipiauuissceren.
Toen ging een heel ristje punten er
door. Kamerwerk en voor we 't wis
ten, stonden we op straat. De wijzi
ging van het reglement van orde, het
punt der agenda, bleef aangehouden
tot een volgenden keer.
Zou 't niet als een bedreiging voor
balsturige communisten in-pert leurl-
Ie blijven, nu de Wijnkopianen hun
leven gebeterd blijken te hebben en
alle obstructie verder hebben nagela
ten!
JAC. C. M. Jr.
DE PAniJSCHE CONFERENTIE.
De diplomatieke redacteur van ,,Ha
v.13 verklaart, dat in den loop der con
fcrentio de minister van financiën Dou
iner de schadeloosstellingen, die Duitsch
land moet betalen aan de Geallieerden,
schatte op 212 milliard mark in goud,
terwijl Frankrijk er bovendien nog liÓ
ontvangt, Douiner meent, dat Duitscb
land gemakkelijk 12 milliard mark kan
betalen op zijn uitvoer. Dc Brilsclie ge
delegeerden vroegen nauwkeuriger in
lichtingen aan Doumer, daar de verschaf
te aanwijzingen verschilden van de
schattingen op de Brusselsche conferen-
lie. Volgens berichten uit Brit sche krin
gen, zouden de Ëngelschen zich op dit
oogenblik voor de cijfers overeenkomstig
de conferentie van Boulogne verklaren,
welke de Franschen alleen zouden aan
vaarden, indien hun zekere concessies
werden toegestaan, zooals invoerrechten,
zekere voorrechten voor Frankrijk en de
i>etaling der internationale schuld.
Het rapport cischt afs onvermijdelijk
de aanneming van vergelding in de ge
vallen, dat Duischland in gebreke bleef,
vooral bezetting van nieuw Duitsch
gebied en verlenging dor bezetting van
de Rijnprovinciën.
De bekende politieke medewerker van
de „Echo de Paris", Pertinax, deelt in
het artikel, waarin hij verklaart „qu'on
doit le dire" n.l- de waarheid omtrent
de FTansch Engelsche betrekkingen, nog
ia en ander mede over de besprekingen
i de conferentie.
Naar aanleiding van de ontstane on
eenigheid over de naleving van het vre
desverdrag, wijst hij er op, dat het ook
thans weer het oudje liedje gold, nl. de
vraag of men Duitscbland ervan moet
overtuigen, dat de geallieerden ten slotte
de macht hebben, of dat Oien de nale
ving moot zien te krijgen door altijd
maar toegeven onder do leuze van de
mocratie, volkenbond enz. Elke regeling
ten opzichte van Duitscbland, verklaart
inax, welke geen sancties meebrengt
een regeling zonder offect. want
Duitscbland, do-- besloten heeft zijn ver
plichtingen slechts na te komen onder
dwang, zal zich er dan beslist aan ont
trekken. Lloyd George moge zich hier
doordrineen en tevens beseffen,
welke essentieel® plaats doze opvatting
i de Franscbe politiek inneemt.
Toen 's middags 8oydoux sprak over
e verleening van staatacredieten aan
Oostenrijk, onderbrak Lloyd George hem
iet do woorden
„De schatkist k«n dc gevraagde bcdra-
t ?n niet verschaffen. Ik kan de 125
millioen pond niet krijgen, welke abso
luut noodig zijn voor den bouw van ar
beiderewonmgeu in Londen, een stad,
die meer inwoners telt dan de heele Oos
tcnrijksehe republiek, «n men -raagt
mij zulk een bedrag to verschaffen om
êen vreemd volk te helpen! Credieten
van particuliere banken, prachtig
maar geen suiaUcredieten; de tijd daar
voor is voorbij".
Nadat Briand had opgemerkt. „Maar
zijn wij niet verantwoordelijk voor den
ellcndigen toestand van Oostenrijk; hel»,
ben wij het niet verbrokkeld 1" antwoord
dc de Engelsoho premier. „Wij zijn er
heelemaal niet verantwoordelijk voor. De
reheurtenissen zijn do oorzaak. In elk
geval is het. de plicht van de mogeudhe
den, die geprofiteerd hebben van de
ruïne van Oostenrijk, of dio het eerst
zouden lijden onder zijn ondergang,
Italië en Frankrijk in het bijzonder, ae
kosten te dragen van het herstel. Wij
voor ons zijn met Amerika de ecnigo mo
gendheid geweest, die Oostenrijk aan
geld geholpen hebben, slechts met hel
resultaat (lat wij liefdadigheid geoefend
hebben zonder blijvend succes".
Lord Curzon bleek het niet geheel
;ens met zijn chef; hij voorziet de drei
gende catastrofe en orkent do noodza
lelijkheid voor Europa haar te voorito-
DE FRANSCHE HANDEL.
De statistiek gepuoucecrd door het be
stuur der douane over de in oen uitvoer
ijst aan, dat de invoeren in 1920 stegen
tot 55.404.951.000 francs, een vermindering
met 2,411,349.000 francs tegen 1919.
De invoer van levensmiddelen en gefa
briceerde voorwerpen verminderde, ter
wijl <lie voor do nationale nijverheid ver
meerderde met 2.047.333.000 francs, het
welk de toenemende werkzaamheid in de
Fransche fabrieken aanduidde. Dc invoer
steeg in dezelfde periode tot 22.434.7S7.COO
francs, wat een vermeerdering van
10.5S5.157.000 francs tegen 1919 be teekent.
Alle zoorteu artikelen zijn begrepen in
dezen vermeerderden uitvoer, maar hel
grootste deel daarvan komt toe aan fa
briekswaren, die van 7.367.562.000 francs
i 1919 stegen tot 14.25
M1NISTERCKIS1S IN SPANJE.
De koning droeg aan Dato do vorming
an een nieuw kabinet op.
UIT RUSLAND.
Uit de Oekiaiue konicn berichten- van
groote opstacd n tcgcr. de Bolsjewisten.
JAPAN EN DE QL'AESTIE DER
BEWAPENING.
De Japaneclie minister v*V! buiten-
landsche zaken hoeft tn het Huis van
Afgevaardigden verklaard, dat hot
voor Japan onnoodig was om de lei
ding te namen bij het voorstellen tot
beperking der bewapening daar liet
tegenwoordige vlootprcgramma het
minimum was voor de nationale ver
dediging. Japan zou echter ieder voor
stel van een andere tnogendh-rd
daaromtrent in overweging nemen. D©
kwestie der hervatting van den han
del mot Rusland moest voorzichtig
worden behandeld, omdat de Sovjet
blijkbaar door hervatting der han-
delebetrekkmgen propaganda wild©
maken. D© minister van oorlog ver
klaarde dat het plan tot vermeerde»
ring vain het leger van 21 tot 25 di-
isies was opgeschort.
EEN DUITSCH-AMERIKAAN8CH
INCIDENT.
Het stadje Eberbacb in Baden is enkele
dagen geleden in rep en roer gebracht.
Daar woonden sedert kort twee in
Noord-Amerika geboren en genaturali
seerde Duitschers, die geweigerd hadden
dienst te nemen in het Amerikaanecbe
leger en daarom veroordeeld waren tot
gevangenisstraf. Zij wisten echter naai
Duitschland le vluchten. Deze beide man
rien waren uitgenoodigd als gasten bij
een bruiloft. Toen zij, ]>er auto, naar het
slation van Eberbacb gingen, om het
bruidspaar af te halen, werd hun auto
door een andere auto overvallen, waaruit
vijf mannen kwamen. Ken der Duilsch-
Amerikanen liet de auto, waarin bet
bruidspaar plaats had genomen, onmid
dellijk wegrijden. Toen gingen de man
nen voor dezen wagen slaan en dreigden
met de revolvers. Toch reed da wagen
wee. En de overvallende bende schoot
inderdaad. De bruid werd aan de hand
gewond. De auto met de vijf mannen
reed de aDdere achterna. Do gendarme
rie maakte aan de jacht een eind. Toen
bleek, dat de overvallers gezonden wa
ren door de Auierikaansclie bezettingsau
toriteiten, met de opdracht de beide
Duitsch-Amerikanen te arresteeren en
nanr het bezette gebied le bTengen. Zij
hadden niet alleen revolvers, doch ook
handboeien bij zich.
De democratische afgevaardigde Brei-
beefi in den
den de regeering ge-ii
deze gebeurtenis. De m
nenlandecbe zaken antwoordde:
Wat zich Zondag te Eberbacb beeft af
gespoeld, toont duidelijk de algefaeele
onmacht van Duitschland, geeft ten
denkbeeld er van wat het buitenland bet
Duitsche volk mag aandoen, zonder dat
wij daarvoor eenige genoegdoenii-,- kun
nen krijgen.
Dc beule betrokken Amerikanen '-.aren
in Amerika lot vijf jaar gevangenisstraf
veroordeeld, konden ontvluchten en ver
toefden sedert Oelober in Duitsolnand.
Beiden hebben een verz'-ek tot naturali
satie ingediend, aan welk verzoek werd
voldaan. Ilci openbaar :n:n:-' rio, aldus
verklaarde de minister, li' de
ze aangelegenheid beziggehouden en het
staatsministerie zal zich onmiddellijk m«t
bet ministerie van huitcnlandeclro zaken
verbinding stellen.
DE TOESTAND IN IERLAND.
De toestand lo bet ln staat van
beleg Terklaarde gebied.
Do „Westminster Gazette" geeft
eon uittreksel uit oen brief van een
inwoner van hot in staat van beleg
verklaarde gebied in Ierland, dat
volgens het blad eer» schril beeld
geeft van het schrikbewind, dat d<
autoriteiten er uitoefenen. Uit vrees
voor nieuwe represailles noemt do
schrijver geen namen en plaatsen.
Hij verhaalt van twee jongens, die
door politie en militairen, in auto's
ter plaatse verschenen, gedwongen
werden te knielen, nadat een hunner
op het hoofd was geslagen met ion
stok, en te bidden voor de politie
beambten, die gedood wöTen en „God
save the .king" te zeggen. Met vier
jongens werden zij op oen rij ge
plaatst en gedurende drie uur gesla
gen en geschopt. Ook werden zij ge
dwongen „God save the king" le rin
gen en te roepen: „Naar de hel met
Do Valera en Sinn Fein
Intusschen werd e>en winkel ge
plunderd ©n vernield. Nomen boven
winkels, die naar men veronderstel
de in de Sinn-Fein-kleuren waxet%
aangebracht, werden omlaag ge
haald.
Drie van de jongens moesten voor
een „krijgsraad" terechtstaan, waar
voor een winkel werd opgevorderd.
De „raad" bestond uit een officier,
die achter de toonbank zat en een
soldaat, die buiten stond met een
stok in zijn band. Een der jongens
werd ondervraagd; hern .werd niet©
bepaalds ten last© gelegd, maar hem
werd gezegd, dat als er in de plaats,
waar hij woonde, iets gebeurde, nij
en twee anderen zouden doodgescho
ten worden. Daarop gal de officier
den soldaat last hem te slaan en hem
naar buiten te laten.
Nog verschillende ander© gevallen
van dergelijke mishandelingen deelt
de schrijver mede.
)\\1D HENNESSEY.
70;
lk heb ook dingen meegemaakt,
die iemand grijs doen worden, zeiue
de advocaat. Maar laten we voort
maken, want ik moet, ais ik jullie
ailes vorteld heb, nog naar Longieach
en morgen zou ik giuag een audicn-
tie bij tien gouverneur hebben.
Sir James Dennet was verloofd met
Kitty, de bekoorlijke zuster van uen
luitenant, wier licht ongeval bij
Bi'utwihaven Valley Station de oor-
laak geweest was, dat de advocaat
eii de woudlooper elkaar voor li.-,
eerst ontmoetten.
Onder het diner bespraken do urio
mannen de zaken, die do algemeeno
aandacht in Sydney in beslag na
men; maar toen zij na afloop een si
gaar zaten te l'ooken, vertelde Sir
James hun van zijn ontmoeting met
•-uluthiel, hoe zijn leven door den
woudiooper was gered en waarom zijn
donkerbruin hnru grijs geworden was.
De twee anderen luisterden met ge
spannen aandacht.
Voor Sn J&meS uien avond naar
Long reach ging, werden zij het met
hun drioen eens over wat zij moesten
doen om Salatlnel te helpen Austra
lië te ontvluchten. Kapitein Eraser
verteld© hem dat hij zijn schoener
voor een reis naai' Amerika bevruci.
had en deelde hun den datum mede,
waarop S&i&thiel en Betsy zouuen
trouwen, nl. den avond vóór het ver
trek van het schip.
Ik moet, of ia wil of niet, denken
aan dien middag bij majoor Browne,
merkte Sir Jaincs Bennett lachend op.
toen StiJathlel zeule, dat we elkaar
waarschijnlijk nog wel eens in net
noorden zouden ontmoeten, en dat liij
dan mogedijk den robber zou winnen.
Maar kijk eens, Thompson, daar komt
je vader; het is zeker door de troe
belen in de stad, dat hij zoo ernstig
kijkt.
Zij begroetten kolonel Thompson,
die den advocaat al even verbaasd
aankeek als zijn zoon gedaan had.
Ik zie, dat je het zwaar te verant
woorden hebt gehad, zeide Jiii, hem
do hand drukkend; maar hebben
jullie hel laatste nieuws al gehoord?
Wat dan'? vroeg do luitenant.
Wel, kapitein Moore is dood; ma
joor McFarlane ligt to Kingdom
Ponds op sterven en een detachement
van veertig man politic on soldatan
is in de Ranges door Salatliiel op
da vlucht eeïatutd. Dat is. iuist on
dit oogenblik, slécht nieuws voor do
regeer mg.
Is aat werkelijk waar? vroeg dc
advocaat, die doodsbleek geworden
was. lk kom pas ven hen van
daan.
Er is geen twijfel mogelijk, ant
woordde de kolonel. De particulie
re secretaris van den gouverneur
heeft het me zelf verteld.
Dan, zeide Sir James, ben ik
bang, dut we hier in Sydney weinig
of niets voor Salatliiel kunnen doen.
Hij heeft den robber met een wraak
neming gewonnenl
HOOFDSTUK XXXVIII.
Sydney La at den gouver-
ne u r z ij n t a r«d en zien.
De couranten, die deu volgenden
ochtend uitkwamen, stonden vol over
de rustverstoringen in Sydney, doch
bevatten slechts een korte medede;-
ling omtrent het belangrijke nieuws,
der» vorigen avond dGoi kolonel
Thompson verleid. Tot 1851 bestond
er in Australië geen telegraafdienst,
zoodat d0 dagbladen niet om nadere
inlichtingen konden seinen, maai- zij
apnaken van zekere geruchten, die
hen uit officieel© bron bereikt had
den. Men geloofde, dat kapitein Moo
re's expeditie om den vogelvrij ver
klaarden Salatliiel sevancren u ne-
nitn, mislukt was. Boiicht werd, uat
de inspecteur dood en majoor Mei' or-
lane zwaar gewond was; maai' z>J ver
wachtten nadere berichten van nun
correspondenten in het noorden. Een
blad merkte op, dat „het iu ovwreen-
stemmiug met de zwakke politiek aer
regeermg was om belangnjK nieuws
achijor le lioudien, ten einde haar
eigen belangen te dienen. Wij zou
den ons niet in het muist over ver
wonderen, wanneer het bericht kwam,
dat de autocratisch© woudlooper van
het noordelijk district zoowel den mi
litairen uls de politie weer een volko
men nederlaag toegebracht had."
Tu&sclieu twee haakjes zij hier ge
zegd, dut de regeering intusschen een
omstandig verslag over de ramp l>
Kingdom Ponds ontvangen had; doch
met liet oog op de opwinding in de
stad over het sclnp met gedeporteer
den, dat nog met zijn gevangenen aan
boord in 'Je haven voor ankc-i ïag,
want de leiders der volkspartij had
den de regeering getart ze aan land
te brengen, achtte men het wenscho
lijker liet nieuws vim dc ramp zoo
lang mogelijk stil te houden.
De „Bunditti-regOering", zooals de
hervormers haar smadelijk noemden,
begon ten slott© in te rien, dat zij
tegenover een steeds groeiende volks
beweging stond, die de oude bureau
cratie, welke meer dan een hal
eeuw hei doenbare leven van het
Australische volk in boeten geüouaun
had, dreigde te vernietigen. Het was
vari algemeens bekendheid, dat de
regeering bang was voor Salatliiel,
die in do publieke opinie eeai op den
•ooi grond tredende figuur geworden
was. Door de radicale bladen werd
liij tegenover de autoriteiten aange
wezen als een voorbeeld van het ver
keerd© van het bestaande dwangar-
beidstelsel en van den autocratische»
regeermgsvorm. Het volk was verbit
terd tegen de regeering, de militair,n
en de politie, en het was zeer goed
mogelijk, dat hun nederlaag bij huig-
dom Ponds van Salathiel een volks
held zou makon.
Toen dc drie vrienden van den vo
gelvrij verklaarde den volgenden
ochtend in Sir James Bennett's ka
mer zaten, werd dc algemeen© toe
stand in den breed© besproken. Sir
James had veel moer hoop dan hij
den vorigen avond gehad had, wa:.
met de ochtendpost liad hij ec-n m
gen brief van Salathiel gekregen,
waarin hij in bijzonderheden het ver
raad van Fen ton on Snow, de hin
derlaag on d© ontmoetingen mét de
militairen en do politie mededeelde.
In eon postscriptum had hij nog be
richt, dat majoor McFarlane buiten
gevaar was. Zijn hoop was vorder
toegenomen door een courantenver
slag vaai een openbare vergadering,
die onlantrs in de stad Behouden wa*
Het was dan ook ©on interessant re
laas!
Het liad dien dag hurd geregend,
maar zoo groot was de publieke be
langstelling geweest, dat om elf uur
's ochtends alle winkels en magazij
nen van Sydney gesloten waren, len
einde d© zahcnmenschcn in de gele
genheid te stellen een openluchtmee»
op de Circular Wharf bij te wonen,
om te protesteeren tegen de depor
tatie van de veroordeelden aan boord
van een schip, dat toen in de haven
lag. Van af de imperiale van een om
nibus haddon de sprekers mannen
uit de voornaamste kringen der stad
een menigte van vijfduizend per-
m toegesproken, di© uren lang in
den regen hadden staan luisteren en
onder groote geestdrift kras gesteld©
moties hadden aangenomen. ZeJden
was in scherper termen een beroep
gedaan op een gouverneur en een re
geering; ©n de meest on verwonderden
er zich over, dat de sprekers wegens
opruiende taal niet gearresteerd cp
in de gevangenis geworpen waren.
