HAARLEM'S DAGBLAD
/an onzen reizenden Redacteur
Brieven alt de Hofstad.
Het Tooneei
f
1
1 i
|6TERPA<JS9^ANUAm 18gl - TWÊEPE BLAD
(Vierde reeke.)
No. 137
De Halsen_naar Parijs?
3en onderhoud met JVLr. M. I. Duparc, Che? van
"We oideelïntf Kunsten en Wetenschappen aan
het Departement van Onderwijs.
Den Haak. 28 Januari,
[op „Bïnnenlandsche Zaken" vond ik
4i Dupcre gaarne bereid tot een gesprek
r, do teinoonsteling van Nederlaudaobe
fe.ilderkunst, al overviel ik hem ook
fctlden in zijn werk.
fends de laatste jaren kunst inderdaad
if^eringszaak ie, draalt alles, wat van
lunst regeeringszaak is. oui Mr. M. I.
tupare, die chef ie van de afdoeluig Kun-
te-n Wetenschappen, oerst bij Binnen-
Lidëehe Zaken, maat nu bij Onderwijs,
Kuisten en Wetenschappon, sinds dit
Keuwe ministerie is ingesteld.
Y or dere nieuwe Halserikwcstie. die
laar te hopen is, minder langdurig is dan
li^ir voorgangster ben 'k du* Mr.Duparo
«a., o vragen om nadere inlichtingen.
Wat n hier ziet wees Mr. Duparc
u>met een gebaar over lijn beladen bu-
Liu. is alles voor de Parijsoho tentoon
tiling, 't Is geconfereer sondereind en
nriöapondentie niet minder, maar 'k wil
Vaag w vragen beantwoorden."omdat ik
fiks wil doen. wat ik kan, 0111 de exposi-
U e doen slagen. En daarbij mogen de
la.rlemsclie Flalsen toch niet ontbreken.
er vn-daar gemompeld, dat deze
issehlen een was van mercantie-
aard. een nffairetj'o van kunstbands-
•s, die hun persoonlijk belang, mot een
icel tintje trachten te dekken, en nu
beroemde doeken van Nederlsndsche
Iders uit de musea meevrngen, vlag
de lading te dekken,
kunt dit absoluut tegenspreken,
rzakerde Mr. Dnparo. De geheele opzet
een offioieel karakter en we sohalto-
daarbij alle partiouliera tussehen-
it en beïanfiWl uit.
,1c verklap u geen geheim, wanneer ik
op wijs, dat de tentoonstelling, dio de
Berlandsche Regoering te Parijs organi-
art, een politieken kant hoeft. Dat kunt
zeif wel afleiden uitlhet feit,, dat niet
liocn de Minister van Onderwij- een ere
iet van f JO.OOQvoor deze expositie hoeft
bijgevraagd, maar ook de Minister van
luilenlandsche Zaken, die oen even
foot bedrag heeft aangevraagd.
jDie politieke kant is, dat de ltegeerlng
Ëveel prijs stelt op het onderhouden
goede betrekkingen met Frankrijk en
•om alles wil doen, wat bet aanzien
nn Nederland te Parijs kan verhoogen.
(et denkbeeld lot het houden dezer trn
Jor.stelling is dan ook uitgegaan van on-
!n gezant te Parij9. die bemerkte, dat liet
iider kennismaken met nnzo Neder-
indsïhe schilderkunst met welgevallen
ju gezien worden. Maar de politieke kant
niet de eenige. Er zit inderdaad zeer
jerk het streven bij voor, om onze kunst
fier in Frankrijk bekend te maken. Nu
i er wel geïroniseerd, dat men toch
susch te Parijs wel weet, dat Rembrandt
fn groot schilder wns en dat men daar-
6or geen doeken naar Frankrijk behoeft
B sturen, maar wie zoo spreekt, vergeet
kit niet alle verschillende soorten van
?n oeuvre bekend zijni Om oen eomple-
voorstelling van zijn kunst aan de
jransclien bij te brengen, is liet wel de-
Blijk noodig dat zulk con tentoonstel-
lig wordt gehouden, als onze Rogeering
tornemens is. Bovendien, we hebbon
iet alleen Rembrandt, we hebben onze
luiere oude meesters, onze modernen, do
uUJgsehe school, die niet zoo hekend
ijn. Dot is van groot belang, ook voor do
jaardeering van ons land, in Frankrijk,
daar een tentoonstelling houden,
juist beeld geeft van wat de Ne-
irlandsclie schilderkunst, vermocht en
fernnig te scheppen.
Dat is inderdaad van een niet te onder-
ihatten belang en de expositie zal onge-
fcrljield hei aanzien tan Nederland in den
•Dat er nu geen sprake van is, dat dit
fen zaakje van kunstkopers is. dat we in
tgendtcl waken, dat allo particuliere be
»ng uitgesloten is. bewijst wel het feit.
fc'
Haarlemmer Halletjes
jliN ZATEPÜAGAVOXi»PRAATJE.
liet was eon spoorwegcoupé tweede
lass© en zij zaten er met hun achten
vier met kaartjes voor de tweede
lasse, die er dus net precfós ui
oorden ©n twee met kaartjes eerste
lasse, die er in verzeild waren, om
at alle eerst© klasse-coupés nóg vol-
:r waren en twee niet derde klasse
aartjes, die hier ingestopt waren om-
nt, er in d© derde klasse ook goen
laats meer was. Het gesprek werd
1 gein een, er heerschte oen democra-
sche geest, het versch.il van kaartjes
am niemand een ander kwalijk, al
ien ontstond ar een ocgenblik zekere
nrust, toen een van de eerst© klas-
ers zen „aan T volgend© station
ï'aog ik liet te veel betaald© terug,
rant ik hoef in een coupé tweede
IJitese toch niet voor eerste te bota-
ïh „Doet u dat niet", raadde
ein van de dead© klussers, „want u
rijgt vast en zeker lange gesprekken
iet den chef en intusschen rijdt de
tam zonder u weg!" Maar dat was
ware reden niet, want hij zou het
iet zoo erg hebb;.n gevonden ais er
en beetje ruimte in de coupé was
©komen: "Se spreker was l>tuig, dat
raimotïi do zaak onderzocht werd,
Al zou moeten bijbtnlcn, omdat hij
jet een kaartj© dorde in de tweede
lasse zat.
Een van de tweede klussers opperde
e mogelijkheid, dal je niet vóóraf
ttéci een spoorkaartje zou koopen,
iaat betalen na afloop van do reis,
«n station van aankomst, zoodat
E Jt' u' Wclke klasse je gezeten
Kv Saf aanleiding tot e©n inge-
riKKeide discussie ovar contröle, die
aard oor, dat erkende men, al te be
hoorlijk zou worden en .een vun de
prde klasse-passagiers, die de vree©
oor bijbètalen w?©r te boven geko-
ten was, meende als zeker tc mogen
anneiucn, dat binnen ti»n jaar iii
lie vervoermiddelen nog maar één
lusse zou bestaan, met misschien en-
p compartimenten voor rookers.
want zoo voegde hij or bij, „ik,
e" *81 al was 't alleen door de
dut we goen enkel schilderij, nog toebe-
hoorend aan den schilder zelf, uitzon
den.
Behalve de doeken uit de musea, gaan
alleen werken naar Parijs, die berusten
in bekende, particuliere verzamelingen in
ons land en in het buitenland.
Alle pogingen van den kunsthandel
om er tusachen te komen, zonden dus
schipbreuk moeten lijden.
De expositie heeft uitsluitend een natio
naal doc-1 en een nationaal karakter.
Waarschijnlijk zullen een 150 doeken naar
Parjja worden gezonden en het is me aan
genaam. om te kunnen meedoeleo, dat aller-
wege onze aanvragen, om schilderijen af te
slaan, worden ingewilligd. Wat de musea
betreft, kan ik or zelfs bijvoegen, dat goen
enkel verzoek, om schilderijen af te staan, is
geweigerd.
Ook uit het buitenland zijn zeer fraaie en
kostbare doeken van oude en moderne Ne-
dorland-eho meesters, die daar in beroemde
particuliere verzamelingen en musea berus
ten. te onzer beschikking gesteld.
Of er nu risico aan de uitzending verbon
den is? Zeer zeker! Dc Regeering ontveinst
zich dit niet. De trein kan verongelukken,
de bliksem zou in den trein kunnen slaan,
maar deze gevaron zijn toclt wol heel miniem.
In een museum kan er ook wat gcbcureu en
men moet toch niet vergeten, il.it. zeer kost
bare schilderijen toch herhaaldelijk worden
getransporteerd. Al» er doeken in veiling
komen, or van de eene verzameling naar de
andere overgaan, moeten zij toch ook vor-
voerd worden en dan niet eens onder zulke
groote waarborgen-van-veiligheid als deze
collectie. Wanneer de Regccring daarvan
niet de grootst mogelijke zekerheid had, zou
zij toch niet op zich nemen, zulke meester
werken aan overzending te wogen.
Dat het risico, al beslaat hel, niet zeer
groot is, bewijst wel dit, dat de verzekerings
maatschappijen, waarvoor natuurlijk dc meest
soliedste zijn uitgezocht, na kennisneming
van de wijze van verzending, bun premie
tot de helft verlaagd hebben.
Aan de verzending wordt de grootst mo
gelijke zorg besteed. Do spoorwegen stellen
twee groote goederenwagen» ter beschik
king. die van binnen geheel gecapitonneerd
worden." De doeken worden ingepakt met
lagen houtwol er tusschcn. zoodal van be
schadiging, barsten van de verf of zoo geen
sprake kan zijn. De schilderijen worden in
het Rijksmuseum ingepakt en vandaar naar
hier gebracht, waar zij in de Orafelijko zalen
worden bewaard tot het tijdatip-van-vertrrk.
De Haarlenifiche Ilalsen zullen waarschijn
lijk in den waggon kunnen blijven, zooilat die
dan rechtstreeks naar Parijs gaan. De wag
gons staan voortdurend, ook op reis, onder
toezicht van Rijksveldwaclit en twee com
missieleden maken in de tremmershokjes de
mee.
Want. zei de heer Schmidt Degener
.ildns vervolgde de heer Duparc moch
ten de dbeken sneuvelen, dan sneuvelen we
mee._ De waggons worden geplombeerd en
aan dus rechtstreeks, zonder geopend te
orden, door naar Parijs.
Uit al deze mededeelingen blijkt wel. dat bij
het vervoer de grootst mogelijke voorborgen
worden genomen.
Te Parijs komt de collectie in een ten
toonstellingszaal van de Tuillericen. die altijd
voor dit doel wordt gebruikt. De zaal wordt
voortdurend door gendarmerie bewaakt en
onze gedelegeerden bullen er steeds bij zijn.
Een landgenoot, die voor kunststudie te Pa
rijs is. heeft op zich genomen, den gobcclcn
ïur der tentoonstelling daar te verblijven.
Omtrent de in den HaarlemscSën Raad
geopperde bezwaren, was de heer Duparc van
oordeel, dat die in geen enkel opzicht steek
houdend zijn.
De lieer De Wildt zou zeker niet voor de
uitzending van de Ilalsen, die li(j gerestau
reerd heeft ,zijn, als er voor do doeken ecnig
-•>vaar aan verbonden was.
Dr. Hofstede de Groot is vanmiddag naar
Haarlem gegaan, otn in do Museumcoiiiinissie
de uhzending te verdedigen. Zijn oordcol is
absoluut gunstig.
Wat over barsten van verf en gevaar voor
de vereelte vernis van het pas gerestaureer
de doek gezegd Is, onderschrijven noch de
heer Duparc noch de speciale deskundigen. De
rrces voor het aanslaan van de schilderijen
in een Zuidelijker lucht, noemde de heer
Dujiarc eveneens geheel ongegrond Dat z.g.
blauwe waas ontstaat altijd, ook in dc mu
sea, wanneer er wat meer vecht fn de lacht
is. doch dit neemt men dan met ecu zacht
sponsje en een zijden lapje weg. Dat is la 't
geheel niets, wat de verf aantast.
Wanneer de Raad van Haarlem, aldus be
sloot Mr. Duparc zijn mededoelingcn, het na
tionaal belang van deze teutoouitelling be
grijpt, moet bij besluiten de Ilalsen tijdelijk
af t
staar
JAC. C. M. Jr.
De plantsoenen in onze stad zijn
altijd zeer keurig en voor dozen tak
van gemeentedienst© kan niets dun
lof geuit worde». Het Wijkt altijd
weer dat dt\ze in goede, deskundig©
handen is. Te moer bewondering
wekt dit wanneer men bedenkt dat
de grond hier niet bijster geschikt is.
Een «root deel van de residentie is
zanderig en niet den met ve-ei over
leg is het mogelijk een aarden laag
daarop te behouden. Voor d© groote
hoornen blijft echter de moeilijkheid
bestaan, dat zij bij liet diojior gaan
der wortels in het zand komen. Dit
hoeft er reeds to© geleid dat men
speciale putten voor dc boomen inaakt
waardoor zij een goeden voedingsbo
dem behouden. Nu zijn er echter wie
oude boomen die geen voiaóenden
grond meer hebben en die dienten
gevolge inwendig wegrotten. He* is
van het grootste belang ü.it deze ver
dwijnen. De technisc.-te leiding i» er
dan ook op uit om dtoe te verwijde-
■en. Zij houdt rekening met de wer
telijkheid en heeft geen dwaze ge-
oefsargumenten.
Maar ja wel, dan komt Jan Publiek
die plotsoiing van alles verstand heeft.
Met veel optief wordt dan gesproken
van den „uiooru op de boomen. Een
ambtenaar bij het lioofdbeetuur van
de Posterijen en Telegrafie werpt zich
op als woordvoerder. In plaats dat
deze map zich houdt, hij zijn lesse
naars gaat hij de boomen mspectee-
ren on schrijft ellen lange ingezon
den stukken. Zolfs zet men een peti
tie op touw tegen de hakmante. Ge
lukkig laat mc-n deze leetoan-bolanici
praten en «aat men rustig voort met
het work dat onvermijdelijk is. We
zijn door al dat lawaai er toe ge
bracht ook eens te gaan inspecteo-
ren en wat we zagen was al even
als het relletje tegen het gebak.
De omgehakte boomen waren zonder
uitzondering door en door verrot en
het mag verwondering baren dat zij
cl niet lan« zijn gevallen.
AVo geven dit geval eens om te la
ten zien hoe het in ©en groote stad
al even «oed mogelijk is dat kleinig
heden het publiek beroeren ais in
dorpenMen zou verwachten, dat
men hier ter stede dergelijk© zaken
nu toch wel zou overlaten aan de
vak-menschen en dat de eerste de
iee-t© leek zich er niet me© bemoeide..
.Men vergist zich echter wanneer men
denkt dat een groot© stad alle eigen
aardigheden van een dorp mist. Het
tegendeel is eer waar. don Iluag is
een conglomeraat van dorpjes, die
alle weer hun eigenaardigheden heb
ben, die sterk aan het dorpachtig©
herinneren. Er is een eigen winkel
straat, er zijn allerlei depóts, eigen
kantoortjes voor post en telegraaf
enz., zoodat men waarlijk niet naar
..de stad" behoeft om zijn inkoppen
te doen. Het gevolg is natuurlijk dat
men knus in een klein bestek leeft
en dat daardoor naast de gemoed i
held van het dorpje ook de nadeden
van dit gehucht-achtige ontstaat.
Veel van het .groot-steedsche Is ver
loren gegaan doordat de tram-verbin-
dingen slecht zijn en men dus niet
dat gemak van dit stcedsche verkeers
middel heeft, dat men er van ver
wachten mag. Het wordt ho© hoe lan
ge-v hoe ongelukkiger met den tram-
dienst, ten spijt van alle verhalen
over aankoop van nieuwe wagens.
Overvol zijn steeds weer de wagons
On de tusschenpoozen worden on
duldbaar lang. Zoo zullen wij nog zes
jaar moeten doortobban, ear het ge
meentebestuur voor den last komt om
dit zaakje op te knappen.
Met den telefoon-dienst is het he
laas nog steeds misère. Waarin dai
zit is ons niet tea volle bekend, maar
het is een feit dat elders allang de
grootste moeilijkheden zijn overwon
nen en dat wij hier geen stap voor
uit komen. Het half-antomatiscue
'stelsel is er waarschijnlijk' «en deel
schuld van. Beweerd wordt dat w
nog steeds een tekort is aan toestel
len omdat deze uit het buitcniai,
moteaii komen. Hoe het zij, het blijft
misère. Merkwaardig ls dat over het
algemeen de telefoon zich niet die
plaats heeft veroverd waarop deze in
stelling aanspraak zou mogen maken.
In de eerste plaats is het bezit ervan
t© kostbaar en zullen vooral de par
ticulieren er niet gauw toe overgaan
out voor huishoudelijk gebruik een
bedrag van meer dan honderd gulden
's jaars uit te leggen. Hier was na
tuurlijk het aangewezen steJael ge
weest een combineer en van aanslui
tingen, maar in plaats van dit stelsel
dat. jaren geleden inderdaad werd in
gevoerd door te zetten heeft men het
opgeschort of ingetrokken. Ook hier
had men een voorbeeld moeten ne
men aa.n Amerika waar ©en telefoon
dikwijls aan het huis is verbonden,
zoodat meu deze met de woning
huurt. Naar wij bijv. vernamen uit
San-Francisco kostte daar de telefoon
slechts één dollar per maand, waar
bij dan die huizen gemeenschappe
lijk© aansluiting hadden. Nimmer le
vert dit eenig bezwaar op. men is ©r
zeer tevreden mede va men he ft er
alle gemakken van. Waarom kan hier
met wat daar eenvoudig is en goed
gaat? Een bedrijf als de telefoon is
precies als dut van den girodienst:
liet moet zeer algemeen zijn wil het
van ,)etoekeiU6 worden. De tei.foon
zit nog in groote meerderheid alleen
op de kantoren en het aantal woon
hui, en dat ei- over beschikt is re.r
gering, omdat hel aanhouden ervan
te duur is. Daardoor is de waarde
van de telefoon in het algemeen ver
minderd ook voor hen, dte er nu wel
één hebben. De waaide daarvan Stijgt
naarmate men per telefoon meer men
seden kan bezoeken. In een stad ais
den Haag moesten dertig duizend
abonnees zijn, ar zijn er misschien
uien duizend.
liet museum-plan dreigt uccnut te
worden een aanbot! is gedaan van
vol© schilderijen mits btnm n één jaar
begonnen wordt'aan de uitvoering van
het nieuwe plain. De gemeente zal nog
wel een rijpelijk overwegen alvoren-
zij daarop ingaat. Het zou inderdaad
zeer onverantwoordelijk zijn om on
der de gegeven omstandigheden d'.t
plan aanstonds te gaan uitvoeren
Eerst moeten die belastingen zeer zijn
gedaald, eerst moeten tal van anuere
aangelegenheden worden afgedaan
Wanneer de gemeente toch dit plan
uitvoert zou ze handelen aJs de man,
die zijn laatst© duiten aan zijn ver
zamc-iwoed^ten offer brengt en gc-n
geid heeft om eten te koopen
De gemeentebesturen maken wr
moeilijke tijden door, maar juist no
kunnen zij hun regeertakoit ©ens dui
delijk toonen. Alleen dan wanneer zij
zich vooiïiemen om alies na te laten
at nojr dieper :n liet schulden-moe
ras voert zal het mogelijk zijn te-'
slotte weer op den began en grond tc
komen. Om daar toe te komen dient
met alle kracht gestuurd tc worden
naar bezuiniging ©n naar achterwe
ge latten van «Hes wat niet strikt
noodzakelijk is.
Voor musea-kijkers zal nog gelegen
heid genoeg bestaan en de verbete
ring daarvan is met zoo n urgent be
lang, al missen zij daardoor een par
tijtje schilderijen.
HAGENAAR.
'een 7 -0 neerlaag a«a.r Hol» te »lux»n. Ook
T. II. B week niet *»n den goeden weg »f ec
behaalde een 8—O-zege op E. D. O. II. V.
V. H. boekte baar 10de nederlaag, en wel
tegen H. 8 V. II. ierwiit H. F. C. Ill met
flinke cijfers ran R. C. H. HI won.
In I B omzeilde Haarlem III A een ge
vaarlijke klip door van D. O. A. tc winnen.
E. I) O. III eu Schoten III spoelden gelijk,
waardoor Schoten nu 1 punt meer verspeeld
heeft dan de Haarlem-veteranen, dio boven
staan. V. S. V. II verloor natuurlijk
Haarlem IV.
Zondag heeft Zand voor! eeu gemuk-
kelijken wedstrijd, n.l. thuis tegen H. 8. V.
II. Het resultaat zal wel weer een overwin
ning voor de thuisclub aljn. Ook bjj 8cho-
ton II—Stormvogels II zal dit wel het geval
zijn. Haarlem IIIT. H. B. is een vrij moei
lijke wedstrijd voor do bezoekers, die moeten
winnen, willen ze hun kan» op de eerste
pLaats behouden. By V. V. H-H. F. C. III
geven we de bezoekers de meeste kans, ter
wijl bij II. C. H. IIIE. D. O. II een gelijk
spel niet onwaarschijnlijk ie.
In I B hebben D. O. A. en Schoten III. dc
eenige elftallen die nog voor Haarlem III A
gevaarlijk kunnen worden, heide oen ge
makkelijke taak: D O. A. tegen R. C. H. IV
en Scholen tegen V. S. V. II. E. D. 0.
III—Haarlem IV is voor de rnodbroekeo, ter
wijl Stormvogels III tegen I V. O. een kans
op revanche karijït voor de in den uit-wed-
•trijd geleden 1—O-nederlaag. H. F. C.
rV—Haarlem III A gaat waarschijnlijk niet
door wegens het bezoek van de V. O. C.-re-
cn aan het Haarlem-veld,
t verdere programma luidt:
Nu„ ik heb Jou toch ge
HARTELIJK
I e v r o u w (minachtend): Wat
heb jij ooit gedaan om een mede-
men sch ongeluk em lijdt tt te bespa
ren
M e n e e
trouwd I
UIT DE SCHOOL.
Onderwijzer: Maar Willy,
aarom ken je die les nu niet? in©
waa toch niet zco moeilijk te leerent
Willy: Nee meneer; maar zoo ge
makkelijk te vergeten.
2 A.
C. 5.
R. C. H. 5—H.
Dio—V. V. H. 2.
Haarlem 5H. S. V. 3.
2 B.
Dio 2—Hitlegom 2.
R. C. H. R—Benebroek 2.
3 A.
T. H. B. 4—II. F. *C. 6.
V. V. II. 3—E. D. O. 6.
3 B.
E. D. O 7—R. C. H. 7.
H. S. V. 4—Schoten 5.
3 C.
Competitiestanden op 28 Januari 1921.
i
i
i
O.
Z. V. V,
14
11
2
j
24
43- 5
T. H. B.
12
9
1
2
19
ai—11
Schoten n
13
8
4
1
20
27—11
Haarlem III
12
7
1
4
15
31—26
H. F. C. III
II
b
1
5
11
26-21
Stormvogels II
12
3
5
4
11
2l-2tl
E. D. O. II
11
4
10
18—23
B. V. C. II
11
4
6
9
16-19
H. S- V. II
12
2
9
5
1642
R. c. ii. m
11
1
2
8
4
1310
V. V. IL
11
1
0
10
2
11-36
Haarlem III A
1
14
11
■j
2
23
64—17
Icboten III
13
8
4
20
38-17
D. O. A.
12
8
1
3
17
29-17
Haarlem IV
11
5
4
2
14
30-17
E D. O. III
13
4
4
5
12
22-25
R. C. H. IV
12
4
3
b
11
22-35
L V. O.
13
4
3
6
11
27-27
H. F. C. IV
13
4
7
8
17-36
Stormvogels in
12
3
1
8
7
16-33
V. 8. V 11 (a)
13
1
1
11
1
11—52
maakte, het slachtoffer van een juweolcn-
diefstal geworden, waarbij de waarde van
hot geatolene een millioen francs overschreed.
De lieer Ayulo had de gewoonte «ra zijn
portefeuille In zijn waschtafel. en mevrouw
om haar juweeleo in een Iade van het nacht
kastje tc deponeeren en iederen avond werd
dan de sleutel van de kamer aan een Ja-
panschen bediende in bewaring gegeven.
Op zekeren morgen wakker wordende, be
merkte de handelsattaché dat zijn porte
feuille verdwenen was. Zijn vrouw, wie hij
dit natuurlijk direct vertelde, ging daarop in
de Iade van het nachttafeltje kijken en kwam
tot de ondekking. da ook haar jnweclen ver
dwenen waren. Dadelijk werd de politie ge
waarschuwd en een onderzoek deed uitko
men. dat de dief zich eenvoudig door open-
iluiting v.in de deur toegang tot de kamer
had verschaft.
STATISTIEK IX ENGELAND. Uit
Londen wordt gemeld
De verslagen, gepubliceerd door den Re
gistrar-Genera! omtrent geboorte en sterfte
over 1920. toont aan, het hoogste geboorte
cijfer en laagste sterfte-cjjfer. dat ooit ge
meld is in Engeland en Wales. He geboorte
cijfer bedroeg 25 44 per duizend inwoners
en sterftecijfer 12.04 per duizend. De sterfte
mder de kinderen was ook dit jaar het min-
ite, n.l. 80 op de duizend.
De omstandigheden besprekend, die hier
aan de oorzaak zijn geweest, zegt de „Daily
Chronicle"„De verbetering wordt ver
klaard door de vooruitgang van de medisch®
wetenschap omtrent medicijnen om ziekten
'e voorkomen, en betere faciliteiten om ziek
en te bestrijden door het op groote schaal
ersprcidcn van kennis omtrent gezondheids
toestanden en door den verbeterden npenba-
geneeskudigen dienst. Maar wij twijfe-
r aan of dit de voornaamste oorzaken zijn
deze verbetering. Een voorname factor is
eveneens de voorspoed te dien tijde van do
arbeidersklasse en den boogen levensstand
aard. Dc oude menschen hebben geleefd en
de jonge herleefd, omdat zij goed voedsel en
goede kleeren hadden.
Sprt en Wedstrijden
DE REVUE DER SPORTEN
in 26 Januari bevat op de voorpagina een
bijzonder mooie kiek van ilea voetbalwed
strijd tusschcn H. F. C. en Feijenoord op
Zondag 23 Januari aan de Spanjaardslaan.
We zien hier o.a. Ben Verwev in zijn laat-
sten wedstrijd in actie. Verder ziet men op
een andere kiek, hoe hij met een krans ge
huldigd wordt. Ook-staan er kiekeu in van
korfbal-, biljart-, schcrrosport enz. Leo
Lnuer schrijft een hoofdartikel„De schan
delijke toestand onzer wegen" Dr. W. P.
Hubert van Blijtnburgh vervolgt zijn artike
lenreeks over „de Zweedsch-Duitseh-Xcder-
landsche strijdvraag" en F. Wicrsma Jzn.
geeft het slot van „Het Kanisseizoen 1920".
VOETBAL.
HAARLEMSCHE VOETBALBOND. EEN GROOTE BUIT. - De beer Ayolo,
Overzicht. handebuittaché aan dc Peruaan*che legatie
Zandvoort verrichtte j.i. Zondag zeer goed te Parijs, is dezer dagen, toen hij met zijn
werk door Haarlem III met niet minder dan echtgenoote en zoon een uitstapje naar Nico
(a) 4 winstpunten in mindering.
KORFBAL.
N. K. B. WEDSTRIJDEN.
Morgen komeu allo twaalftallen m het
veld. 'als tenminste de weersgesteldheid
het toelaat.
In de eerste plaats speelt Haarlem 1
voor den Zilveren Eikelak tegen het Hil-
versumsche Excelsior. Na du dn» ne
derlagen zijn we huiverig, om Haarlem
een overwinning toe te denken. Maar
daar Excelsior door uittreding heel wat
leden verloor, .zoo zien we Haarlem
bijzondere gebeurtenissen uitgesloten
in de volgend» ronde.
AdvendoHercules, eon wedstrijd, die
ook middags aan de Kleverlaan ge
speeld wordt, kan zeer interessant wor
den. Een overwinning voor de Haar
lemmers mogen we niet voorspellen.
Zeker is echter als Advendo speelt
dat Hercules slechts na zeer veel moeite
Haarlem II trekt naar Avantl. Een ge
lijk «pel lijkt ons wel mogelijk.
H. K. B. WEDSTRIJDEN,
's Morgens aan de Leidsche Vaart
Haarlem 3-D. S. V. II. 's Middags op
't zelfde terrein MacbiA. J. C. II.
's Morgens aan de Kleveilaan Adven
do 2—D. 8. V. I.
Gemenrrl flienws
Stoomvaartlisrieliten
STV. MIJ. NEDERLAND.
Lombok (thuisreis) vertrok 36 Jan. van
Genua.
KON. NED. STOOM BOOT-MIJ.
Castor vertrok 26 Jan. van Bari naar
Valencia.
Dido arriv. 28 Jan. van Kopenhagen te
Amsterdam.
Mede* vertrok 25 Jan. van Piraeus naar
Nauplia.
Keptunns vertrok 26 Jan. van Cadix naar
Ceuta.
Nero vertrok 26 Jan. van Kopenhagen naar
Gotheahiirï.
Orpheu-, van Carthagena naar Hamborg,
pas». 27 Jan. Dnugeness.
KON. HOLL. LLOYO.
Hilversum (uitreis) vertrok 27 Jan. van
Lissabon.
EOTTERD. LLOYl».
Oaroet (uitreis) pass. 27 Jan. Gibraltar.
Patria (uitreis) pass. 26 Jan Malta.
Rïodjani (uitreis) vertrok 27 Jan. van Lon
den pas», sedert Dover.
Ternafe srrrv. 27 Jan. van Java te Rot
terdam.
HOLLAND—AMERIKA-LIJN.
Andijk, van Rotterdam naar Cuba etc.,
vertrok 27 Jan. nam. 5 uur van Antwerpen
en pass. =edert Dover.
Maartensdijk arriv. 26 Jan. van Rotterdam
te Vera-Cruz.
Rotterdam vertrok 25 Jan. van New-York
naar Rotterdam.
Rijndam, van Rotterdam naar New-York,
pass. 27 Jan. nam. 1 uur 40 Lizard.
Stadsdijk, van New-York naar Rotterdam,
bevond zich 27 Jan. 's nachts 12 uur 800 mijl
W. v. Scilly.
Warsznwa vertrok 27 Jan. van Danzig
naar Rotterdam.
Zijldijk arriv. 26 Jan. van Rotterdam te
Philadelphia.
HOLLAND—OOST-AZIë-LIJN.
Kangcaii (thuisreis) pass. 27 Jan. OuossanL
Tjiroanock (uitreis) pass. 25 Jan. Aden.
HOLLAND WEST-AFRIKA LIJN.
Mercurius (uitreis) pass. 25 Jan. Ouesaant.
^Sstnmus (uitreis) arriv. 21 Jan. te Lissa-
OOLLAND—ZU1D-AFR1KA LIJN.
Eüewoutsdijk- arriv. 17 Jan. van Rotter
dam naiir Dakar.
üuuite van de taLuk en de hooge be
lasting in onbruik rakeo".
Hierop haalde een van do tweede
klassers, die er zeer bereisd uitzag,
«o klam notitieboekje voor den uag
on verklaarde, nad.it hij daarin ge
bladerd had, dat deze gedacht© van
een klasse voor iedereen het zeven-
honderd-en-drie-en-zesLi^ste denk
beeld was, dat hij op zijn refaên in
dertig jaar tijds vernomen had. „En
hoeveel zijm er van uitgevoerd?"
waagde de voorsteller tè vragen.
„Geen enkel", antwoordde de bereis
de, „maar spoorwogdenkbeeldcn zijn
daar dok niet voor, die dienen alleen
om de reizigers bezig te houden, zoo
lang de spoorwegmaatschappijen nog
geen gratis bibliotheken met de trei
nen laten meerijden of, beter nog, be
roemde violisten en pianisten engn-
geeren, dte onderweg voordrachten
ten beste geven. Maar wat u daar zegt
over bezuiniging op rookgerei is,
zoolang Dirk Schater of Willem An-
driessen, mevrouw Noordewier en
Jacques van Kempen bij de spoorweg
maatschappij nog niet in vasten
dienst zijn gekomen, een bijzonder ge
schikt spoorwagonclerwêrp. Laat ons,
mijne hoeren", ging hij voort, alsof
hij een koninklijk goedgekeurde ver
gadering presideerde, „daarover onze
meeaiing eens zeggen. L' mijnheer met
die gel© regenjas, schijnt, mij toe,
over d© zaak wel iets ln 't midden t©
kunnen brengen".
„Dat is goed geraden", zei de man
met de regenjas, „ik wil dan maar
zeggen, dat het er slecht, met de
menschheid gaat uitzien, wanneer ze
sigaren en tabak uit bezuiniging moet
gaan afschaffen. Als er toch bezui
nigd moet worden, dan maar liever
op kleeren. Zijn de menschen er min
der om, als ze rondloopen met een
gekeerde jas of mot eeu gelapt© pan
talon?"
„Met uw welnemen", betoogde een
andere reiziger, die een keurigen
bontjekker droeg en een vouw in zijn
broek had, zoo scherp als een slugers-
iiiee, „zoodra de meaisch zijn uiter
lijk verwaarloost, zal hij ook wetura
geen zorg moer aan zijn innerlijk be
steden. Dus geen karigheid in Mee
ting!""
„Deze beide heeren", zei de bereis
de heer, die zichzelf tot voorzitter
opgeworpen had, „hebben blijkbaar
gelijk, aangezien ik aanneem, dat
de een sigarenhandelaar en de andar
kleermaker is en van niemand rede
lijkerwijs verwacht mag worden, dat
hij zijn eigen noua afbijt, gestold dat
dezo acrobatische toer in letterlijken
zin mogelijk ware. Toch schijnt he.
dat een algemeen© bezuiniging op
onze uitgaven noodig wezen zal.
Miinlieer Anton van Gijn zegt het c»
mijnhoe-r Gerard Vissering zegt het
ook en daar de eerste Minister Ls ge
weest en de tweede het stellig wel
zal worden, is er alle reden om naar
hun woorden te luisteren. Er tnoet
dus in deze coupé eon besluit tot be
zuiniging vallen. Wat denken dc lie
ren over afschaffing van alle zoetig
heden en snoepgoedchocola, taart
jes, bonbons en zoo?"
„Mijnentwege",, bromde eon ma
gere heer, die in een hoek zat en
een gezicht trok, zoo zuur, alsof hij
nog nooit zoete dingen iu het oog had
kunnen krijgen. Maar al de anderen
zwegen. Totdat iemand schuchter zei:
„ik heb oen zwager, die banketbak
ker is, zouden de heeren zoo vrien
delijk willen wezen om te denken aan
de belangen van mijn zuster, die ze
ven bloedjes van kinderen moet groot
brengen, waaronder een met klier-
achtigheid en een ander met een Hor
relvoet?"
„Het zou", zoo betoogde de voor
zitter deftig, „bijzonder wreerlaari:
wezen om iets kwaads te berokkenen
aan ©on van de zuster® der aanwezi
gen, di« in moeilijke levensomstandig
heden verkeert en die wij zeTTs niet
kennen. Evenwel hebben wij het hier
niet over personen, maar over begin
selen, U mijnheer, dl© er uitziet als
of u het hart op dc tong draagt, wat
dunkt u van het afschaffen van all©
bariketbakkersartikeïon uit zuinig
heid?"
„Ofschoon ik het hart op d© iv?cht©
plaats heb. dus niet op de tong", ant
woordde do aangesprokene, „wil ik
or dit wel van zeggen: laat ons thuis
vragen, wat onze vrouwen daarvan i
denken".
Een algemeen stilzwijgen volgde.
dat vervuld was van instemming. Al
leen de heer in den hoek grinnikte
hoorbaar, omdat hij ongetrouwd was:
daarom keek hij too zuur. De voor
zitter, gevoelende dat de kidhig m
de coupé hem zou -ontsnappen, wan
neer hij niet tactvol optrad, verklaar
de, dat dit onderwerp derhalve ver
daagd werd ter nadere behandeling,
wanneer men elkander weer mocht
ontmoeten. „De vorige spreker", zoo
zet hij, „wees sr zoo terecht op, dat
onae vrouwen dag in dag uit ons nut
tige en koste! ooz© ad\iez*:n gevenuie
uiet mogen worden voorbijgegaan.
Hoe zou de vergadering denken over
een ander middel tot bezuiniging?
Wanneer wij niet meer naar schouw
burg, concert of bioscoop gaan, uou-
den we ons geld in den zak en blijven
meteen in den kuiselijken kring, het
geen &em tweede voordeel is".
Hiertegen kwam ©venwel een ander©
medereiziger, die reeds de aandacht
had getrokken door zijn levendige ge
baren on zwarte haren, welke op zijn
kraag vielen, ernstig in verzet.
,.Niet", zelde hij, „omdat ik pianist
dus uitvoerend kunstenaar ben, want
het talent dot mij geschonken is zal,
zoodra ik het daaraan maar gewend
heb, ongetwijfeld ook toepasselijk zijn
op de scliilderknnst of beeldhouw
kunst. Mijn persoonlijke belangen
blijven er dus buiten. Maar mijne
heeren. denkt aan Louis Bouwmeester,
tiiji pas zijn vierde jeugd is ingegaan
zoudt gij hem in al de prilheid van
die vierde jeugd, reeds tot brood el oos-
huid willen veroordeel en? Zoudt gij
hc-t kunnen aanzien, dat onze beste
Xederlandsche actrice (ik zal het wel
laten om uit te maken wie dat ia)
moet optreden ala secretaresse van
een federatie voor vrouwenkiesrecht?
Zoudt gij ging hij voort mi schud
de zijn zwarte manen in zijn oogen,
om dte daarop met twee zoo goed nis
doorschijnende vingers weer er uit te
strijken - „zoudt gij het kunnen vér-
dragen, dat het buikje, hetwelk Jeau
Louis Pisuisse in ruim twaalf en een
half jaar kleinkunst zoo welverdiend
heeft ontvangen, binnen het eerste
semester van ds tweede twaalf en een
half jaar kwam weg te smelten? Zoudt
gij het voor uw geweten kunnen ver
antwoorden, dat dozijnen bioscoop
directeuren, die iederen morgen hun
artist en uit de kist halen en z© ©r
's avonds na de voorstellingen weer
in opbergen, moesten terugkeeren tot
de uiteenloopende beroepen, welke zij
vóór de ontdekking van de bioscoop
vervulden?'"
Do heele coupé voelde zijn gewet, n
branden bij al de verschrikkingen,
waarmee de spreker die in vlammen
de taal in aanraking bracht. De spre
ker zelf gevoelde, dat hij het amuse
mentsbedrijf voorgoed hm.1 gered en
greep onwillekeurig met de rechter
hand naast zich, naar een glas bter,
om daaruit ©.ut hartigen en welver
dienden teug te nemen; evenwel had
dit g6baar niet het gewanschte ge
volg, daar de Xederlandsche spoor
wegen nog altijd niet, op zeer enkele
uitzonderingen na, hel, lueero) lende
buffet kennen. Toch bleef de bewe
ging niet onopgemerkt, ongetwijfeld
wns zij het, die een van de mederei
zigers, welke tot dusverre gezwegen
had. aanleiding gaf tot den uitroep:
„millioenan zijn er te besparen, wan
neer het Xederlandsche volk maar uit
d© koffiehuizen blijft en zijn huisuotii-
sluit vooralen alcohol".
Maar nauwelijks was de echo van
deze woorden in de bagagenetten weg
gestorven, C? de hoekheer met het
zure gezicht sprong op en riep ..ik
neem hier iedereen tot getuige, dat
doze spreker pogingen aanwendt, om
een samenzwering op touw te zetten
tegen den Staat. Weten wij niet alle
maal, dat de verhoogde accijns op bet
gedistilleerd noodig. ja onmisbaar is.
om don Staat der Nederlanden geld
ln de schatkist te brengen? Daarte
gen 'geeren is samenzweren en ik
waarschuw den vorigen spreker, dat
wanneer hij niet onmiddellijk zijn
woorden intrekt, ik hem aan bet vol
gende station ais staatv©VHarlijk zaI
laten arrestearen".
„Laat ons", zeide de voorzitter, die
begreep, dat bier olie op de golven
moest worden gegoten. „laat ons
kalm blijven, wat het eenige mlu..el
is om een moeilijke situatie op te los
sen, uitgezonderd het geval, toen d-
ganzen door hun gekwaak het Kapt
tooi redden voor overrompeling. Even-
we. zijn wij geen ganzen. Wat u be
treft, mijnheer, ik begrijp dat u
Staatsambtenaar is. Con.mies mis
schien?""
„Mijnheer", zei de zure lioekheer
beleetügd.
„Hoofdcommies dan? Referendaris?
Administrateur? Nog lsooger? Zou u
bijgeval de Minister zelf
„Mijnheer, ik ben bode aan een
van de departementen en als zoodanig
boven alles verheven. Wat ook wan
kelt of val, ik sta pal, om zoo te zeg
gen ben ik het blijvend gedeelte'
„Het komt mij voor", merkte de"heer
op, die zijn hart op de rechte plaats
droeg, „dat wij hier ook bezig zijn
een blijvend gedeelte te worden."
Eerst nu drong bet tot de verga-
doring door, dat de trein sinds e©n
kwartier stilstond en geen plannen
scheen te hebben, om vooralsnog ver
der te gaan. Men kwam dus als van
zelf, tot critiek op de spoorwegen en
toen na een half uur do trein schok
kend en rammelend weer in liewe*
ging kwam, riep de zwager van den
banketbakker triomfantelijk uit: „ik
heb de ware bezuiniging gevonden,
de menschen moeten niet meer rei
zen!"
Met groot gejuich werd dit vooft
sti begroet. Alleen de voorzitter ju-
Delde ruet mee. Hij keek ©enigszins
onzeker den kring rond, vatte daar
na moed en zei toen met zachte, maar
toch duidelijk hoorbare stem: „als de
neeren eenige sympathie gevoelen
voor hun voorzitter en ik mag toch
we', aannemen, dat dtl het geval is,
dan verzoek ik hun dringend, een zoo
danig noodlottig besluit met te ne
men. Ik ben namelijk aandeelhouder
van ie Holland&che Spoor"
Algemeen stilzwijgen volgde. Men
gevoelde de beteekvnis van dit oogen-
blik. Terzelfder tijd werden de rem
men aangezet, de trein had het eind
station bereikt. Allen zochten hun ba
gage bij elkaar en stapten, groetend,
uit, met het besef, dat bet artikel
waarop bezuinigd moest warden nog
niet gevonden wns, zooids dc ménsch
trouwens vele idealen, die hij in z'ju
leven koeeteft, niet bereikt.
FIDELÏO.
