OM ONS HEEN
vuifenisndsch Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
C3IWSDAG 1 FE3UUARI 1921 TWEüïïB BLAD
No. 284»
Practische an eenvoudige Wetgeving
liet departement Haarlem van de
Maatschappij van Nijverheid hield
Maandagavond eau vergadering,
yiaartoe de leden van de af deleting
Haarlem van de vereeniging Neder
landse)) Fabrikaat' als gasten wt
uitgenoodigd; spreker was Mr. Cort
van der Linden, die een uiteenzetting
gaf van bet wetsontwerp op de ar
beidsgeschillen. Aan het einde var
deze bijeenkomst, toen ik als voorzit-
ter van de afdeeling Haarlem van
Nederlandse)» Fabrikaat den voorzat
ter van Nijverheid had te bedanken
voor do uitnoodiging, bob ik daar
aan toegevoegd, dat ik dit ontwerp
van wot vooralsnog als staaltje van
Nederlandse]» fabrikaat niet bewon
deren kon.
Laat ik do gelegenheid aangrijpen
om dit oordeel nader to© te lichten.
Merkwaardig was bet. dat de inlei
der, ofschoon hij blijkbaar zijn on
derwon» beheersohte. in den aanvang
geen kans zag om zijn gehoor een
duidelijk begrip van de bedoeling van
het ontwerp bij te brengen. Met her
haalde interrupties werd door ver
schillende sprekers om opheldering
gevraagd, men kon blijkbaar het
oogenhlfk van éetbat niet afwachten.
Aan den spreker ]ag de schuld niet,
zij die hem in de i'ede vielen, waren
wel gewoon om met wetten orn te
gaan, soms zelfs we), om die bij gele
genheid t© verklaren: de fout moest
dus wel liggen aan de wet zelf, die
weer vervallen is in de oude fout
Van stroefheid en ingewikkeldheid,
waaraan de meeste van ouzo wetten
laboreeren. Het is geen fout van een
bepaalden Minister, hef, schijnt het
noodlot te wezen van elkaar opvolgen
de bewindslieden, dat zij wetten voor
stellen, die den indruk geven alsof
zij staan naast de p r a c t ij k va
onze samenleving. Naar de lamp ri>
ken, noemt men dat. Het beeld Ï6
duidelijk. Met ijver en vlijt is gear
beid aan de schrijftafel, het vensier,
dat uitziet cp het leven van allen dag
bleef gesloten en zoo missen we den
lrisschcn wind dor praotijk, die het
ontwar]) tot een levend voorwerp ma
ken kon. Wie het verslag van deze
vergadering in dit nummer naleest.,
zal begrijpen, wat ik bedoel. Hel is
voornamelijk dit, dat wetsontwerpen,
waarin de mannen van de practijk
weinig of niet zijn gehoord, tot over
maat van ramp beven dien nog ler
uitvoering worden gegeven aan zeker
zeer wélmees» ende, brave menschen,
maar die het onderwerp in dt
p r a c t ij k niet kennen en dus nei
ging hebben, zich op hun beurt ie
houden aan dq, theorie, aan de letter
als men wil, en daarmee het stroeve
en onpractiscbe van dc wet nog hei
pen vergj'ooten.
Ik weet wet, dat de Minister ge
tracht hoeft, hij de indiening van dit
ontwerp deze moeilijkheid te ontgaan
maar het kc-mt mij voor, dat hij daar
in niet zal slagen. Er komen veel te
veel men6chen aan te pas, die, juist
omdat de wet zoo ingewikkeld is,
geen mannen uit het practische leven
zuilen kui»nen zijn. Dé Rijksbemiddo-
laar bijvoorbeeld zal ©en ambtenaar
moeten zijn, omdat een particulier
in zijn vrijen tijd zich onmogelijk met
diens uitgebreide taak zal kunnen be
lasten; daarnaast worden weer aller
lei commissies voorgesteld, waarvoor
onmogelijk particuliere personen te
vinden zullen zijn, gezwegen nog van
de fouten, die de wet zelf schijnen aan
te kleven en waarop in de vergadering
door den inleider gewezen werd. Met
groot© gestrengheid wordt opgètre
den, boeten en gevangenisstraffen
worden rondgestrooid, alscf het peper
noten waren. Ook dat is een groot ge-
Als een wet op hei voorkomen en op
lossen van a.rl) e i d sgescliil 1 en eén
eigenschap dient tc hebben, dan zal
het wol die der gemoedelijkheid die
nen te zijn. Is zij daarvan doordron
gen Ik hob er dezen indruk Maan
dagavond juist nic-t van ontvangen.
Af on toe doet zij in hare bedreigin
gen meer denken aan den vader, die
zijn kinderen vermanend om toch on
derling niet te twisten, de inwilliging
van dat verlangen niet verwacht van
zijn vaderlijk gezag of gemoedelijk
betoog, maar van de ijselijko Straf
fen, waarmee hij ongehoorzaamheid
bedreigt; tien tegen een, dat de lieve
jeugd, na zijn vertrek, aan het pluk-!
baron gaat.
Laat »k, cm niet verkeerd te wor
den begrepen, nog eens'verklaren, dat.
ik oen voorstander ben van sociale
maatregelen. Verzekeringen van al
lerlei aard, tegen ongelukken, werk
loosheid, invaliditeit, ziekte, ouder
dom, heb ik in deze rubriek meerma
len besproken en aanbevolen: er moet
zooveel mogelijk bestaanszekerheid
zij® en zco kan wel niemand redelijk
bezwaar maken tegen het oplossen én
voorkomen vanarbeidsgeschillen, die
immers gewoonlijk uitloopen op ver
driet en schade voor beide partijen en
bovendien (omdat bij zoodanige con
flicten d© prcductïe vc-rmindeit of stil
staat) tot nadeel van de samenleving.
Maal* dan vooral eenvoudig en prac-
tisch zonder scberpto in het beg»n.
Veel beter is het, kalm aan te van
gen en, zoo later blijkt, dat men zich
aangepast heeft ©n dat er nog wel wat
te wenscihen overblijft, de koorden
wat strakker aan te halen, dan op
eeais, al dadelijk bij den inzet, hot
uiterste te vergen. Éein klein staaltje
uit mijn eigen omgeving moge <Iit
nader toelichten.
In het drukkerijbedrijf bestaat een
collectief arbeidscontract, dat na
langdurig overleg tussciicn de ver
trouwensmannen van werkgevers en
werknemers tot stunii gekomen is.
Een compromis, kun men dua zeggen,
dat bevatte, wat, in het oog van be.cic
partijen op dat oogenbük bereikbaar
was. In deze overeenkomst is over
welk beperkt, tot 10 uur hoogstens
per week en 52 uur per kwartaal.
Aan onze drukkerij is dat maximum
nooit bereikt, het overwerk kwam het
in de verte nimmer nabij: persoonlijk
ben ik daarvan een tegenstander.
Maar voor een goede uitvoering van
ons Zaterdiagnummer, dat immers al
tijd uitgebreider is, da.» de anuero
nummers werd eiken Vrijdag twee
uur overgewerkt. Deze overuren wor
den ons door de Arbeidswet ontzegd,
een reguest aa® den Minister is met
een afwijzing beantwoord en nadat
wij ons met een vergunning voor sei
zoenarbeid (St. Nicolaac, Kerstmis.
Nieuwjaar) in December hebben kun
nen redden, zal de moeilijkheid bi ij
ken, n)i daarvoor geen reden meer
bestaat. Wel is ons toegestaan de
twee Vrijdagavondure»» als 't war© te
verzamelen door op 4 dagen van de
week telkens een half uur korter te
laten werken, maar natuurlijk is dat
leeman van Peter, om Paul te betalen.
De arbeidsgelegenheid wordt daar
mee niet uitgebreid, maar verplaatst.
De vraag is nu deze: waarom toonde
de Minister en met hem de Kamer,
met eenige meegaandheid tegenover
eeri goed georganiseerd vak, waarin
zonder twijfel de 45-urige arbeids
week zou zijn ingevoerd uit eigen
kracht, zonder dwingende wet? Waar
om liet hij het collectief arbeidscon
tract. in dit geval niet gaan boven de
wet? Ziedaar géilustreerd wat ik
stroefheid noemde. Had hij voor het,
boekdrnkkersbedrijf, tot den afloop
van de arbeidsovereenkomst, een uit
zondering gemaakt, dan zou de fris-
sclie wind der practijk door zijn wet
zini gewaaid.
De sociale wetgeving wordt niet be-
vorderd maar geschaad door dei-ge
lijke onplooibaarheid. Dat de Arbeids
wet in belangrijk© gevallen zelfs door
hooggeplaatste® die haar moeten toe
passen, verschillend wordt uitgelegd,
is mij bij een- conferentie met den
directeur-generaal vian dien Arbeid ge
bleken. Is dit soms een loftuiting aan
de d u i d e 1 ij k li e i.-l van de wet?
Ik meen van niet Inderdaad iin
Noderlandsche wetten maar al te vaak
doolhoven, waar zelfs de ontwikkelde
leek zich niet graag in waagt. Moet
nog licrinnerd worden aan dc wet op
invaliditeit en ouderdomspensioen,
schamper genaamd de zegeltjesplak
ker ij, die zóó slecht in elkaar zit dat
gelijksoortige gevallen anders worden
behandeld en dat nog zeer onlangs
een onderneming in onze eigen H
werd vrijgesteld, terwij] een precies
gelijke onderneming wcil plakken
moet, wegens ec® nietig vormverschil,
dat het hart van de zaak in 't minst
niet raakt!
Toch krijg ik bij het noemen van
deze verzekering hoop, dat deze Mi
nister als hel er op aankomt, zijn
nieuwste ontwerp op de arbeidsge
schillen eenvoudiger en aannemelij
ker maken zal. De ervaring met de
Rade® van Arbeid opgedaan, schrikt
hem blijkbaar van voortzetting van
dit omslachtige en dure stelsel al':
althans bij do Ziektewet wordt ge
zocht naar rechtstreeks contact tus-
schen dc organisaties zelf, Dit is ver
blijdend. Wat wij noociig hebben is
eeai stel goede sociale wetten, maar
die practise!» en eenvoudig zijn. Ook
nog om eéü andere reden.
Dc Nederlaudsche nijverheid maakt
moeilijke tijden door. Nu Duitschland 1
langzamerhand wiser tot leveren komt,
doet het ons concurrentie aan op ons
éigen terrein, terwijl door dezelfde
reden (valuta-vorschil) de Nederïarid-
sche export onmogelijk is. Aan alle-
kanten worden fabrieken gesloten,
werktijden ingekrompen, personeel
ontslagen. Is het nu niet verstandig,
om zooals de heer Dufour op de •ver
gadering zeide, de industrie na iede
re», ingrijpenden socialen maatregel,
tot rust te laten komen opdat zij zich
aangepast hébbe, vóórdat de vo?gen<J
maatregel komt? Algemeen weten wi.
dat Nederland niot meer alleen van
landbouw en handel kan .leven, dat dt
industi'ie aJa middel van bestaan on
misbaar ie. Welnu, daarvoor is ii:l
goed, dat zij krijgt goede, duidelijk-;
eenvoudige wetten, die regelmatig,
maar niet al te snel oji elkaar volgen.
In het belang van de social© maat
regelen zolfl
J. C. P.
Rubriek voor Vrouwen.
OVER MODE EN NOG WAT.
Korte en luge rokken.
Korte mouwtjes en hooge
boorden. De nieuwe
sckoenenmode. Nog
eens het moccataartje.
De lengte der rokken is, zooals be
kend is, voor menigeen ecu steen des
aanstoots. Eigenlijk moes-ten wij niet
spreken van de lengte der rokken",
boewei ook aa.n den anderen kant al
weer voospeld wordt, dat ze bunion
afzien!)aren tijd werkelijk langer zui
len worden Een triomf voor alle
korte rok kern-ver nf&eliuwers, maai
laten zij niet te gauw »n bun handen
wrijven: de meeningen loopen ei r.og
ver over uiteen en er zijn zelfs mo
detijdschriften die veronderstellen,
dat ze nog een lang leven zullen Leb
ben Dat ze nóg korter zenden worden
lijkt ons niet waarschijnlijk: ar zijn
tenslotte grenzenZeik de meest ver.
woede tegenstanders zullen toch moe
ten toegeven dat een keurig geschoei
de voet, die gestoken is in een even
onberispelijke kous, nlbsoluot niet:
stuitends beliceft te hebben. Maar do
overdrijving, die eigenlijk een gelu:
gemis Ls van eon slechten smaak, doet
de heftige tegenkanting ontstaan
Daardoor vind! een aardigheid als
de volgende ingang: „Moeder, vleit
de zestienjarige dochter aam haar
zees; moderne mama, ..wanneer ben
ik nu toch eindelijk eens oud gen
om uit de lange rokken te kemen en
korte te gaam dragen
Ieder moet natuurlijk voor zichzelf
weten, hoe lang zij haar rokken wil
nemen, maar 2©lfs terwille van do
mode mag men hierin niet te ver
gaan. En een jong meisje, dat rond
loopt in een japonnetje met een rok
tot iels over dc- knieën, mouwen tot
voor den elleboog en een hoogen
boord, waaruit zij liaar kin bijna niet
kan opheffen, gaat te ver! Een der
gelijk toilet getuigt van evenveel won-
smaak als de japonnen der Parissicii-
nes, waaruit de rug geheel ontbrak.
Een creatie" heet dat dan, maai' er
is t-oeh werkelijk niet ve6l moois aan
'c cre&aren geweest!
Maar stelt u nu onder een nauw
rokje een paar keurige schoenen vcor,
maar me>t platte hakken. Ja, ze
komen weer meer in trek, die jange
puntige schoenen, waarvan de hak
ken niets hooger zijn dan bij heeren-
eclioenen, en soms nog lager dan de-
Dit is liet Emgelsclie model dat
tot"ons overgewaaid is, maar' vooraal
het burgerrecht zal hebben verkre
gen,. zal de rek 1 anger moeten wer
den. Want korte rokken en' pJat-te
haltksn is geen gelukkige combina
tie. Dus óf de pokken zullen langer
worden en daarmee de lage hakken
worden ingevoerd, óf de rokken Wij
ven voorloopig zooals zij zijn, ma,-,p
dan zal de Eugelsch© schoen hier
geen burgerrecht verkrijgen.
En dan de kousenHij korte japon
netjes en lage schoenen hooren nu
eenmaal onberispelijke kousen en
niet die, welke wij laatst zagen: oen
paar netto bruine schoentjes met hoo-
ge hakken en daarbij bruin zijden
kousen, die ©an paar gaten vertoon
den boven den schoon rand. waaruit
zich eenige van dio hop&looze geval
len steken ontwikkelden. Laat het
dan wat minder sierlijk zijn, maar
tenminste onberispelijk
Ook zwart zijden kouse»» vertoon en
maai' al te vaak het stempel van goed
koop te zijn, bijvoorbeeld door dicht-"
geweven plekken in hot ragfijne weef
sel. Dat 6taat ontegenzeggelijk lee-
lijk, en voor haai', die de mooier© zij
den kousen niet kunnen betalen, ver
dient een fijne ka teen en veel meer
aanbeveling.
Onlangs zagen wjj een dame, die
zwarte lakschoentjes droeg met vuur
rood? hooge 1 takken. Om 't op zijn
zachtst uit te drukke»», kunnen wij
zegge», dat 't niet mooi was, en aat
het er veel van had, of hot allee» ge-
dragen word om de opvallendheid er
van. Nu, daarin slaagde de draagster,
die er overigens smaakvol gekleed
uitzag, volkomen, maar laten zij, die
de mode verafschuwen, zich eens
voorstellen hoe bet or op straat- en m
schouwburg, of concertzaal zou ull-
wannéér iedere vrouw door het
oen of onder wilde opvallen. Het
zou benauwend worden! Een g?oed-
gekleede vrouw gaat graag met de
mode mee, maai- vermijdt angstvallig
de opvallendheid. Dat dit soms niet
te ontloopcn is doordat zij wat anders
draagt dan haar omgeving, die haar
daarem aangaapt, is gee»i bewijs van
i slechten smaak. Zoodra zij ochter een
or.derde&l van haar klending buiten
de mode om gaat veranderen tot Iels
dat opziohtig bedoeld is, wordt haar
geheele uiterlijk bedorvoi. De mode
in den besten zin van het woord
stoert zich wel degelijk aan zekere
grenzen
Bij do korte rokken behooien dan
tegenwoordig ook korte mouwen, die
echter 'wéinig gezien worden voor ge
wone wintorjapemnen. Gekleed© ja
ponnetjes hebebn ze vaak, maar om
met zulke onbeschermd© armen den
hêelen dag rond te loopen daarin
heeft menigeen geen lust Stelt u eens
een kouden vriesdag voor, of een
stormwind, die door alles fceenblaast,
of een gestadige regen, die de omge
ving kil ©n klam maakt. Dan kmi-
peai vrij heerlijk in een warme winter,
japon en bedanken voor de mede. die
aan de Parisfennes zulke korte mou
wen voorschrijft, maar die ook bere
kend zijn op oen veel milder klimaat
dan het onze.
Om dezelfde reden hebben de hooge
boorden wel hun weg hierheen ge
vonden, do hooge boorden, waarover
ook alweer de meeningen zoor ulteem-
loopen. De voorstander* zeggen, dm
zij absoluut onmisbaar zijn voor de
voldoend© beschutting van 't lichaam
tegen de kou. ©n da tegenstanders
raeenen, dat "bescheiden lag? halzen
geen kwaad kunnen, integendeel oe
botreffende deden van het lichaam,
zooals hijvcort>eeld de keel, harder
en sterker maken, 't Zou moeilijk uit
te maken zijn wie gelijk heeft: de men
schen verschillen nu eenmaal onder
ling nog erg veeü van elkaar maai' een
feit is dat vel© vrouwen, die geregeld
zware bonten of warme wéllen dassen
dragen, iedor oogehblik verkonden
zijn. en dat andere, die weinig bont
gebruiken, daarvan veel minder last
hebben.
Zooals gezegd, het is echter zeer in
dividueel en ieder weet dus cok voor
zichzelf het best, wat haar het aan
genaamst is on het best bekomt.
Naar aanleiding van liet mooca-
taartje, dat wij eenige weken geleden
als recept aanprezen, deed men de
vraag, of het niet mogelijk zou zijn
iels te bedenken, waardoor de bo
venkant wat gladder zou kunnen
worden. Daar deze, zooais bekend is.
uit een moraïk van biscuits bestaat,
is zij niet egaal ©n om dit te verkrij
gen, meet er dus iels anders verzon
nen worden.
Er werd geopperd, om. de biscuits
in een vijzel fijn te stampen: ais bo
dem en rand zou dit niet kunnen.
Wanneer het kruim ai niet doortrok
ken van het mengel ©n dus papperig
zou worden, zou de taart toch heele-
maal uiteen vallen, want d© koekjes
geven den steun eraan. Wel kan d©
taart bedekt werden met een laagje
van dit kruim.
Om liet juosaïk te bedekken zou ren
glazuur ook wei geschikt zijn. Dit
wordt gemaakt van poldersuiker. die
vooraf gezeefd is en waardoor eenlgo
theelepels water worden geroerd, en
voor de kleur een klein beetje koffie
extract Dit mengsel wordt tién mi
nuten lang geroerd, totdat het als een
lintje van den lepel afloopt. Dan
wordt het met een mes oyr den bo
venkant van hot taartje he&lemaat
vlak i-ondgestreken. De poedersuiker
kristalliseert uit op deze manier en
het glazuur wordt na eenige tijd
hard.
Natuurlijk kost dit alles veel meer
tijd, maar voor een dineetje verdient,
het toel» misschien wel aanbeveling:
waar mem dan zooveel gerechten ziet,
moeten zij alle mooi opgemaakt zijn.,
E E, PEEREBOOM.
DE ENTENTE EN DUITSCHLAND.
De Pransche premier 15ri;uiil verklaarde
in de pers, dat de conferentie te Parijs in
oen buitengewone eendracht eindigde. Alle
voorgedragen resoluties werden aangenomen
en alle quaestics geregeld tot voldoening van
Frankrijk en do geallieerden.
Volgens den diplomatieke» medewerker
in llavas zijn dc volgende besluiten in den
loop van dei» avond aan Duitschland mede
gedeeld
Met betrekking tot de ontwapening is liet
rapport van Focii met eenige ocbeteckenende
wijzigingen aangenomen. Duitsebland zal zijn
wetgeving in overeenstemming moeten bren
gen met de bepalingen van het vredesver
drag en zijn overtollige officieren moeten
ontslaan. Ilot ministerie van Oorlog moei
vóór 15 April, bet overtollige oorlogsmate
riaal uitleveren, vóór 28 Februari dc bur
gerwachten ontbinden, vóór 80 Juni de
3crve8cbepcn ontwapenen, vóór 31 April de
iri aanbouw zijnde oorlogsschepen moeten
«loopen, evenals alle ondérzeebóoten, en
vóór 31 Jnli de in 1919 vernielde Zeppelins
moeten vergoeden. Het moet afzien van di
vorming cener luchtpolitie en de bepalingei
der geallieerden aanvaarden inzake de on
derscheiding tusschen civiele cn militaire
luchtvaart.
In de sancties is voorzien, n.l. bezetting
ui nieuwe gebieden, verlenging van de be
zetting van bet Rijngebied; uitsluiting van
Dnitscliland van den Volkenbond.
De Duitsohe delegatie te Parijs heeft
in de Duitsohe regecring den tekst doen
toekomen van de mededeeling, welke
P.riand Zaterdagavond aan de Duitsoli
delegatie heef', ter hand gesteld ten einde
haar in kennis tc stellen van de beslui
ten welke de conferentie in zake de ont
ontwapening beeft genomen.
In het schrijven wordt gezegd, dat dc
geallieerden, door verschillende kceren
een nieuw uitstel toe te staan, voor de
ontwapening, rekening hebben gehouden
met de moeilijkheden die de nakoming
van de uit het verdrag voortvloeiende ver
plichtingen voor Dultsrhland met zich
mede bracht.
n gevoelen van hoffelijkheid en in
<le hoop, dat Duitschland zelf fijn ver
plichtingen zou vervullen, achtten de Ge
allieerden niet noodtg om voor het oogen-
1 lik te Berlijn, die maatregelen mee te
deelen.
De geallieerden geven uiting aan de
vaste hoop, dat de Duiteche regeering de
geallieerden, niet zal noodzaken om den
ernstigen toestand onder de oogen te jlen,
die ontstaan zou, indien Duitschland m
gebreke blijft, om zijn verplichtingen
na te komen.
In het schrijven wordt verder gezegd,
dat door de Duitscho regeering gevol
machtigde gedelegeerden zullen worden
uilgenoodigd om de geallieerden einde
Februari te Londen te cintmocten.
Het schrijven gaat vergezeld van een
nota, welke de conclusies bevat, die door
de conferentie in zake de ontwapening
zijn goedgekeurd.
Betreffende de schadeloosstelling wordt
gezegd, dat de geallieerden eenstemmig
een schikking hebben getroffen, welke de
kwesties regelt betreffende de -St de'ar
tikelen van het vredesverdrag voort
vloeiende vcrpliohtingen in zake de scha
devergoeding. Do getroffen regeling wordt
dan medegedeeld, waarvan de bijzonder
heden reeds bekend zijn.
Duitsehe persstemmen over het resul
taat der conferentie blijven zeer pessi
mistisch.
De Duitsehe ministerraad heeft Maan
dug de quaeslie besproken.
Minister Simons legde de volgende ver
klaring af:
„Terwijl de beslising inzake de ont
wapening definitief wordt genoemd, is
de beslissing in zake de sohadevergoe
ding van dien aard, dat het vooreerst
voorstellen zijn, van welke als het ware
met nadruk worden gezegd, dat zij een.
stemmig zijn genomen.
Tegelijk zal dö Duitsehe regecring
uitgenoodigd worden, tegen het eind van
Februari bevoegde vertegenworodigers
naar Londen to zenden.
Ik hen niet ia etóat zoolang de beraad
slagingen van liet kabinet niet zijn geëin
digd, nader op den inhoud van de nota
in te gaan en van mijn standpunt uiteen
te zetten. Ik zou het echter op prijs stel
len, wanneer die door de regeering cn
door mij persoonlijk, en zoo spoedig mo
gelijk kan geschieden.
Aan de Telegraaf wordt uit Berlijn ge
liet Duitsehe rijkskabinet is het er
over eens, dat lie*, voorstel der Entente,
betreffende do schadeloosstelling voor
DuUschlasd onaannemelijk is. Dit, sluit
echter niet uit, dat men andere voor-
stellen_ zal trachten te vinden in den loop
van nieuwe beraadslagingen met de En
tente, waarop een voortzetting der on
derhandelingen gebaseerd zou kunnen
worden.
Dinsdagmorgen zou minister Simons,
in naam van het kabinet, besprekingen
voeren met de partijleiders, ten einde tot
overeenstemming le komen over den
vorm, welke do parlementaire actie in de
zitting van den Rijksdag, welke Dinsdag
middag zal plaats hebben, zal annnemen.
Inmiddels z-il de commissie voor Buitim
iandsche Zaken zich met de nota der
Entente bezighouden.
De houding van het kabinet stemt met de
opinie der burgerlijke partijen in ietier op
zicht overeen. Ook de fraeties zijn van mee-
ning, dal het voorstel der Entente, in zake
dc schadeloosstelling niet in overw eging kan
worden genomen. Dc Durtsch-nationalen gaan
nog verder, en zijn van oordeel, dat op het
oorstel der Entente slechts een kori „on-
annemelijk" kan worden geantwoord. De
i eerderheids-socialisten nemen een standpunt
i, dat in hoofdzaak op hetzelfde neerkomt,
als dat van dc regeerinespartijen.
Verder wordt nog uit Berlijn geseind
De verontwaardiging die in politieke cn
parlementaire kringen Is gewekt, kan slechts
leken worden met de uitbarsting van
itwaardiging. die gevolgd is op hel
bekend worden van het Verdrag van Versa il
ls. Men hoon w er dezelfde uitloven vsu
oedc en het woord „onmogelijkis schering
ii niïjag.
De bladen en politici hebben alle gema-
liglhcd in <-.g vriloren. r,eu van de
bladen zet niet roosachtige let'ers san liet
Li old van oc pagina „Het doodvonnis van
l'nrijs".
Ais\oorl)ccld, hoc men in Itijkódagkringcn
/Cr dc besluiten der conferentie denkt, vol
gen hier enkele verklaringen van den vroe-
geren minister van de schatkist, dr. Gothcui:
„In de kringen van den Rijksdag brengt het
besluit van de Entente over het bedrag der
schadeloosstelling cn de verdeeling der kos-
dc verschillende jaren, groote opwin
ding twecg.
Onze LacMioalf
De piccolo van een hotel kwam morgen*
vroeg een telegram brengen »u een han
delsreiziger. die nog te bed lag
- Schuif bet maar onder de deur door! zei
de gast.
Dat kan ik niet doen. was hel antwoord,
bet ligt op een presentwrii'ad.
uziekleeraar: Hes spijt mij, m«-
w, maar ik moet u medcdccleu, dat uw
dochter absoluut geen talent heeft.
Mevrouw: Maar ik betaal u juiat. dat
haar wat talent zou bijbrengen!
Natuurlijk moet de oud-minister ook niet»
hebben van de 12 percent-belasting op den
uitvoer. Hij vreest, dat deze voor veel inge
voerde goederen prohibitief zal werken en
deze niet zullen worden ingevoerd. Met deze
verklaring als voorbeeld kan, worden vol
staan, daar de uitlatingen van andere afge
vaardigden ongeveer op hetzelfde acerko-
DR CONFERENTIE TE BRlüsSEI-
Dc conferentie zal 7 Februari weer be
ginnen.
DE SCHADELOOSSTELLING.
Uit Berlijn wordt gemeld. 1»» politie
ke kringen is men van meeniu-g, da'
Frankrijk d© kwestie dor schadever
goeding zoo spoedig heeft doen be
slissen, om hierdoor invloed te kun
nen uitoefen©»» op de volksstemming
in Opper Silez:e ten gunste van Polen.
Men weet nog niet. of het ernstig is
uiet het genoemde bedrag. Wanneer
evenwel ernstige cijfers zijn, dan
kun geen verstandig menseh verwach
ten, dat Duitsdhland dit kan betalen.
Het zou den ondergang van Duitsch
land cn gek ooi Europa beteekencn.
KABINETSWISSELING IN ENGELAND.
De politieke medewerker van dc „Daily
Mail" schrijft, dat, als Wal te Long de
admiraliteit zou vetlnte» en opgevolgd zou
den door Lord Lee, thans minister
Landbouw, deze zou vervangen wor
den door Lord l'eel, nu onder minister
aan het departement van oorlog. Sir L.
Worthington Evans bcuooorilig tot mi-
t van corlog, woTdt nu vrij zeker ge
acht en als Lord PeeL naar landbouw
gaat, komt daar een plaats open voor een
der thans nog buiten de regeering staan
de Unionisten.
OPPER-SlLEZlë.
Uil Bytoni wordt geseind: Duttsche >n-
oners van den" linkeroever van den
Oder in Opper Silezie, hebben besloten
vóór Polen to stemmen.
DE A.S. CONFERENTIE TE LONDEN.
De Griekselie regeeriag meldt, dat zij de
uilooodigiug aanvaard; zich te Londen op de
a.s. conferentie te doen vertegenwoordigen.
Zij spreekt den weusch uit, dat de regeling
van den toestand in het Oosten zoo snel zal
geschieden als het directe contact tusschen
geallieerden en Turken dat zal mogelijk ma
ken. Verder spreekt zij de overtuiging uit,
dal dc status quo onverkort in het Oosten
worden gehandhaafd volgons, het verdrag
Sèvres, hetwelk Griekenland vast be
sloten is te eerbiedigen.
MoesUfa Kenia) pasja heeft aau den Turk-
scben grootvizier medegedeeld, dat de regee
ring in Angora thaus de eenige regeering van
Turkije is. Zij verwacht een rechtstrcekschc
nltnoodiging van de geallieerden en zal de
volgende voorwaarden stellen voor een even
tueel!- aanvaarding: onmiddellijke ontruiming
door de vreemde troepen van alle gebieden
beboerende tot Turkije; weigering van de
•rkenning van de verplichting tot betaling
ei eenige schadeloosstelling, in óón woord:
ilkomen herroeping .r-~ ~"w
i het verdrag vat»
De ministerraad heeft een besluit gr-edge-
•nrd, waarbij hij Moesrifa Kemal en de an
dere nalionalilstiiche leiders in hun reebtea
orden hersteld.
EEN OORLOG TUSSCHEN RUSLAND
EN JAPAN?
Uil Charbïn wordt geseind:
Berichten uil Tsjita toonen aan, dat er
wijziging komt in de politiek van de Rus
sische republiek in het Verre Oosten ten
opzicht© van Japan en China. Het heet,
dat Moskou aan de regeering te Tsjita last
gaf tot offensief optreden, ten eerste om
dat de toestanden m Sovjet-Rusland geen
verder uitstel van de opening van han
delsrelaties toestaan, ten tweede omdat de
Sövjet-regeering een nieuwcu oorlog het
eenige middel acht ter voorkoming van
ilhinding van het leger.
In verbapd inet een c-n ander gaat het
gerucht van een juist gesloten overeen
komst tussohen Seinenoff cn do Japan-
,-ha militaire autoriteitenaan den oenen
kant en Tsjangtso-lin, den machtigen Chi
neesehen toechoen aan den anderen ka»it,
de herwapening van do troepen
van de generaals Gappel en 8emenoIf,
Duropgestold dat de lastrien de witte"
lag weer hijschen, tegen de rooden met
cuu van Japan.
Het effect van deze geruchten is, dat de
i<'gelijkheid van een oorlog tusschen Ja
pan en Sovjet Rusland in dit voorjaar,
druk besproken wordt-
Bovenstaand telegram stemt zoo
merkt hot Handelsblad op in zekeren
overeen met de dezer dagen door out
de „Morningpost" ontleende be9chou
wing over de positie in het Verre Oosten,
aarin werd medegedeeld dat Japan niet
-u dulden dat de Sovjet althans te AVIa-
diwostooK dt lakens zou uildoelen tri de
Sovjet vrijwel geheel negeerde. Een dezer
door den Aroexikaanschen corsul
daar ter stede tegengesproken mededec-
de Japansche regecring. dat het
k-'cuiiil@»on
VOGELVRIJ
II) ilLNNKSSEY.
73j
„Do vridHion. vuj» ilen -gouverneur
verontschuldigden hen», orndat u
Volgens bun zeggen bang was. Hij
was bang! 11 ij, ec-»» soidaat, en bang!
Hij, een oudo Waterloo-held eu bang
voor een paar ongelukkige kolonis
ten! Zij waren er om de dwangarboid-
kwosti-o met hem te bespreken en niet
om zijn paleis aan le vallen. Was do
gouverneur bang voor zijn' zilveren
lepels, of dacht hij, dat d© deputatie
bet, palcis ondersteboven halen en al
zij is Bordeaux wijn uit zijn kelder op
drinken wilde? Of was het, omdat
slechts zes paar modderschoenen hei
onder-koninklijk tapijt mochten druk
ken. Do deputatie van het volk is
zwaar boleedigd. Zij weusclUe oen
kort onderhoud »net den gouverneur
t© hebben, maar het gelukte haar
niet. Ik voor mij persoonlijk kan
zoggen, dat ik mij beleefder dan ge
woonlijk gedragen heb; maar
Excellentie liet ons op hooghartige
manier <le deur wiize.n.
- Au is liet een feit, dat de gou
verneur ©mnngd is door parasieten
eu tal'tilsciiuunc-rs, dio ied-oreistt van
hem verwijderd houden. Men' kan
mooi praten over ©én regeeu'ing in
de kolonie, maar het mooiste is, dat
ei' geen legeoring beslaat. De maai li
ne, die iN?geei'ing genoemd wordt, is
samengesteld uit ©en menigte hoog
'bezoldigde klerken ©n verdierlijkt© go
vang©»iis- en politie-autoriteiten.
worden zoet gehouden met ongeluk
kige bastaard-imitatie van een vertc-
geuwoordigoiide wetgevende macht,
die regeering wordt genoemd. Een
mooie regeering, ja zeker, Hot geweld
dadige bestuur van den vogelvrij ver
klaarde® Sailathiel heeft het reizend
publiek heel wat meer veiligheid ge
bracht dun al die politievervolgingen,
goeselpartijen en toreclitstoLiingen in
Sydney- Het is veiliger reizen in net
noorden tusschen Maitland en Mur-
rurundi, waar de woudloopors heer
en moester zijn, dan tusschen Syd
ney en Paramatta en deze zelfde Sa-
lathiel, dien de regeering niet wil or
niet kon pakkeu, is een duidelijk be
wijs, hoo het dwangarbeidstelsel men
schen tot misdadigers kan maken, hoo
volkomen de regeering gefaald heeft
in het beschermen van eigendommen
en personen der kolonisten. Maar nu
een ander© kwestie. Zij»i© Excell©nDo
schijnt uit liet cog te verliezen, dat 't
iliclii'dftii d© MU'-
ste en dure pUcdt dor regoering is,
ge©n militair vertoon te maken, len
zij de regeering wenacüt aan l© stu
ren op vijainkiiijidwutlen, zou zij nooit
do stappen gedaan hebben, die ©ij de
laatste week deed. Verlangt d© regee
ring in deze kolonie een looncel als
het bloedveld van Peterioo of liet
Manchester bloedbad? Had de verga
dering van de vorige week zich tot ge
weld laten verleiden, wat toch J:et
geval had kunnen zijn, dan zouurn.
de militairen uit hc-t paleis van de»i
gouverneur gestormd zijn en ©en
bloedbad en een slachting waren li
resultaat geweest.
Het kostt© meuigon meetingigaiigor
moeite zijn onwindlng te bedwingen;
maai- de redenaar vorandeiüe zijn
thema en besprak in scherpe bewoor
dingen de luiheid en de overdaad van
den gouverneur en zijn liyf. „In alle
andere landen", zoo zeide hij, „is
onder alle andere regeoringen d© val
van vorstenhuizen veroorzaakt door
de losbandigheid en de buitensporig
heden der regeering. Het stoero volk
van Engeland wist d-e regeering tot
zuinigheid aan to zotten, waardoor
zij, terwijl andere volkeren een prooi
werden van anarchie, verwarring en
bloedvergieten, staande bloef zich
wist tv handhaven, omdat haar volk
geleerd had zijn rechten t© kénnen en
te bewaren.
F.r word »»rur vr.il meer £éz©£rd. doch
aan het siot van zijn. rede herinner
de de spreher zijn hoorder» er aan,
dat dit slechts het begin was von den
volksstrijd voor Australia's nationali
teit on vrijheid.
„Wij moeten voorbereid zijn op
ieder© onverwacht© moeilijkheid, ais
wij onzen nek willen bevrijden van
hét juk dor schandelijk© overlneer-
sching van onmeuischelijke bureau
cratie, waaronder wij gebukt zijn
gaan. en ons tot Eng-eJsclien in bet
volle bezit van onz© vrijheid widen
maken'
Kom mee," zeide do advocaat tot
zijn vrienden, toen d© spreker te mid
den van luide toejuichingen ging zit
ten. Wanneer liet verslag van tlest©
vergadering morgenochtend in de
couranten komt en Zijne Excellent!'-
den tijd heeft gehad het t© lezen er»
te overdenken, zal het, geloof ik, oen
gèechikie jjeJegenheid zijn een beroep
op Caesar te doen. Zeker zal hij noo.t
toestaan, dat al wat ik zou kunnen
vertellet, Ui dc couranten komt, nu
wo toch feitelijk aan den vooravond
va® een revolutie staan!
HOOFDSTUK XL.
Een bo.roej) op Caesar.
Het verslag over dc meeting, dat
den volgenden dag in het voornaam
st© ochtendblad yer&cheen,' bêslóbf?
meer dan zee TtoJomiium compres gc-
drukL Dc versiflSKeiTcr iwenid6 de
meeting ven hoogst bóltuigi ijke on
goeügeioid© bijeenkomst. De sprekers,
zeidè luj, ware® advocaten, gvesteUj-
kan,genüC'slvqeren en burgers van on-
besprokeii gedrag en levenswandel.
Sir James las liet verslag met eeni
ge verbazing; dc vermetel© en krasse
redevoeringen, de onveiiiolen aan-
klaciit tegen den secretaris voor dc
kcionien en de scherpe motie togen
den gouverneur wezen op een alge
meen gevoel van verbittering tegen
de autoriteiten, waarmede ge?»» ver
standig man zijns inziens den spot
zou drijven. Doch hoo scherpzinnig de
advocaat ooL was, zich geheel en al
indenken in den toestand van den
gouverneur vermocht hij niot; hij be
zag dezen uit het Australisch© oog
punt, maar ©r was ook nog ©cn an
dere kant.
Zijne Excellentie was een aristo
craat, door geboorte en huwelijk
nauw verbonden met d© allervoor
naamste families uit Engeland. Hij
was militair opperbevelhebber geweest
en gewend aan militair absolutisme.
Hij begreep niets van eon volksregee-
ving of van rechten der arbeiders
klasse. Van nature bezat hij de eigen
schappen vun een diplomaat, dio
prachtig.; rapporten op kon stellen,
maar hij was to vadsig om belang te
stéllen in koloniale zake®. Een paar
in ei? gunst staande leden van don
Raad mochten, net zooals zij zo» wil
den, d© openbar© a^pg-riegeuliedeti i«o-
sturen, want hij voelde zichzelf te
iog voor het regeeren over koloiiis-
li en dwangarbeiders, die voor hom
vrijwel gelijk stonden. De betrekking
gaf ocsn goed inkomen en stolde hen»
in staat ©en makkelijk )©v*«tje t© lei-
en bij maakt© er zooveel moge
lijk ©en sinecure van. Het gevolg -.vas
dat hjj nu en dan grove flaters be
ging in zaken, die ook hot Ministerie
vau Koloniën aangingen, ©n in zijn
rapporten de eene vergissing na de
mie ere schreef, en dat hjj, op liet
oogenblik, dat deze geschiedenis
speelt, in ongenade gevallen was, zoo
wel bij den secretaris van koloniën
als bij het Britsche Kabinet, did
van oordeel waren dat hij zijn gezag
over de kolonisten hooger had moe
ten houden ca» had moit.n zorgen, dat
er meor ord© ei» rust hoereclitcn
De merkwaardige social© beweging,
die naar aanleiding van liet schip
met gedeporteerden ontstaan was, had
hem verrast en voor een dilemma ge
plaatst; maar wat ooi; de gevolgen
voor d© kolonie mochten zijn, hij was
vast besloten dc dwangarbeiders, die
doo.r het secretariaat van koloniën
gezonden waren, aan land t© brengén
on op die manier op goeden voet t«
blijven met het Britsen? Ministerie
van Koloniën en met hei», die hij in
Australië voor zijn vrienden hield.
1 OVorü; vw ilg -
