KuilEM'S Biaui
uituniandscli iverziclit
De Voorvader van den
hooiien Pimpernel
TWEÊOt BLAD.
Woensdag 20 April 1921
Een Hollandsche Arts
over Weenen.
Op wetenschappelijk, en vooral me-
d-iecli gebied staat men in Weenen
nog altijd zeer boog. D© klinieken zijn
er op «ie meest moderne wijz© inge
richt en voldpcn aan de aUcoaoogst©
eischen. l)c klinieken wu F«-
soonlijk werk. zijn v.ak vofr-den oor
log gebouwd. Ze zijn Ji een wo.rd
schitterend. Vijf groote k.mieken
staan er bij elkaar en wel van pro
fessor Wenckebach - zooals u west
is prof. Wenckebach een Hollander
cn was hij vroeger o.a. hoogleraar
te Groningen van prof. Pirquet,
Peham. Hajek en Werthemi. Deze
vijf klinieken vormen een oml. raeel
van tiet groote plan van voor den oor
log om alle klinieken nieuw op te
bouwen tor vervanging van het reus
achtig groote maar oude gasthuis,
dal midden in de stad staat. Dat oude
gasthuis is nog indertijd onder
Maria There»:a door een Hollander
gebouwd, namelijk door Van Swie.en,
voor welken Hóllander dan ook een
standbeeld op de Maria Thcresia-
Platz is opgericht. Dn een go vrees
van de Weensche professoren is, dat
men door geldgebrek en alle instri:
mepten zal kunnen koopen. die b>
nood.gd zijn voor de verschillend©
experimenten in de laiboratoi ia.
Daardoor is men in Weenen bang, dat
DH'ii op den duur de klinieken niet
op betzelfde poil zal kunnen houd n.
Gelukkig heeft het Rockefeller-lnsti-
tuut in Amerika «l.OOd do.lar gegeven
aan de universiteit te Weenen, zoo
dat men tot lieden nog in alle behoef
ten heeft kunnen voorzien.
Dat de universiteit te Weenen nog
seeds een uitstekenden naam heeft,
is bewezen bij den arteeneursus, die
een:ge maanden geleden is gehouden
en die door honderden doktoren, voor
namelijk uit de aangrenzende landen,
maar ook door Zweden, Noren, Hol
landers en anderen gevolgd werd.
Ook op kunst vooral op muzi-
knal-draanatisoh gabied staat Wee
nen nog altijd mede aan de spits. En
dit i6 wel een van de meest spreken
de bewijzen van de vitale kracht der
Weeners, Volgens de Weeners zelf
staat het tooneel bijv. het Burg.-
Theater en liet Renaissance-Theater
niet meer op dezelfde boogie als
vóór den oorlog, maar een Hollan
der treft het toch wel sterk, hoe uit
stekend in do Weensahe theaters ge
speeld wordt en hoe artistiek de hee-
le ,,Aus6tattung" s. lie Weensche
opera's zijn nog steeds en met
recht beroemd. Aan het hoofd van
den Staats Oper den vroegeren Hof-
Opej" staat Richard Strauss, aan
liet hoofd van den Volk-Oper W'em-
gurtner. De eigenlijke Weeners kun
nen zelf echter hun opera's niet meer
bezoeken en dat is voor dit muzilulv
volk, dat zoo aan zijn opera gehecht
was, wel zeer, zéér hard. De opera's
zijn avond aan avond stampvol, maar
het zijn nu uitsluitend de O. W'.'ers
en vooral de vreemdelingen, die de
voorstellingen bezoeken. Een Pariiet-
Si tz bijvoorbeeld kost al 600 a 700
kronen en een heele loge voor 3
ft 4 personen 3000 kronen, een som,
Oio een leer aar niet eens in 6 weken
verdient.
Gelukkig voor de muzikale Wee
ners, worden er vele uitstekende con
certen gegeven, waarvan de prijzen
ook voor het gewone publiek betaal
baar zijn. Concerten met wereldbe
roemde solisten kan men er voor 40
H 50 kronen dat is dus in Hol
land sch geld voor 20 25 cent bij
wonen. Eu die concerten zijn in de
stad, waarin men overal aan Haydn,
Mozart, Beethoven, Schubert en
Brahms herinnérd wordt, altijd stamp
vól.
Gok nu blijft Weenen nog steeds
de stad van de operettes. De uitvoe
ring en de aankleeding van de ope
rettes in Weenen ik zag er onder
anderen de nieuwe „Schlager", Die
blaue Mazur van Léhar is zóó
verzorgd, dat een Hollander, die
nooit, in Weenen is geweest, zich daar
moeilijk een voorstelling van kan ma
ken.
En dan hebben wij in Weenen ge
lukkig nog de musea! U weet, dat de
Italianen 9 groote stukken hebban
weggevoerd, die de Oostenrijkers in
dertijd uit Italië hadden medegeno
men. Maar overigens i<= alles nog on
geschonden. Het is voor deze stad
van al oude cultuur niet te hopen,
dat hare bewoners hun kunstschatten
nog eens zullen móeten verltöopèn om
to kunnen blijven leven.
Er wordt in Weenen tenminste
door het intellect weer hard ge
werkt. Maar de arbeiders overwer
ken er zich niet. Nu kan men hier
van moeilijk alleen de schuld aan da
arbeiders geven. In de bouwvakken
bijvoorbeeld staat in Weenen alles
volkomen stil. Het bouwen is niet te
betalen en liet ©enige, wat men nog
ziet, is dat sommige huizen tot „ban
ken" worden verbouwd. Want dit is
wel een heet oirmerkeiijk iets in Wee
nen, dat de banken er als paddestoe
len uit den grond rijzen.
ik behoef u wel niet te zeggen, dat
de huizen in Weenen er zeer verval
len uitzien. Geverfd en gerestaureerd
worden zij niet mesr. Weet u. wat
mij ook in Weenen steeds opvalt: dat
er feitelijk geen ihanmanie hiéersdhi
lusschen het Weenen van nu en het
Weenen van vroeger. Ik bedoel na
melijk dit: de oude paleizen als
Schonbrunn cn de Hofburg staan met
hun uiterlijke praal en pracht nu zoo
misplaatst in het verarmde en Repu-
blikeinsahe Weenen. A's je voor die
paleizen staat, voel je het sterkst, hoe
het Weeoven van nu niet meer het
Weenen van vroeger is. Zij hebben er
de ziel aan ontnemen. We-nen zonder
zijn hof, het is zoo iets onnatuurlijks,
dat de Weeners zelf er niet goed aan
kunnen wennen. Men breekt nu een
maal niet in één dag at",t een historie
van ettelijke eeuwen.
Of de Weeners nog wel eerns
den oorlog spreken i Noen, bijna
nooit! Ik kail u zeggen, dat zij het
stelselmatig vermijden om over den
„Krieg" te spreken. Zij hebben i
die jaren te véél geleden en de We;
n«u- is niet iemand om lang bij het
leed stil te staan. Met de Hongaren
is dit heel anders t Er is misschien
geen oorlogzuchtiger volk dan
Hongaren en in Hongarije wachit men
nu al weer met verlangen naar den
„vergeldingsoorlog" tegen de Roe-
meniêrs en de Tsj eclio-ir lo waken.
Hongarije heeft ook een veel grooter
lager op do been mogen houden dan
Oostenrijk en in Weenen is men dan
ook algemeen van oordeel, dat een
nieuwe oorlog in de Donaustaten op
den duur onvermijdelijk is en dat die
zal worden uitgelokt door het meest
oorlogzuoht.ge en chauvinistische
>Jk, de Hongaren.
Wat er echter hij de Oostenrijkers
wel van den oorlog is overgebleven,
dat. is eon gloeiende haat tegen de
Tsjeóho-Slowaken. Dat de „Verra
ders" als overwinnaaj's uit dezen
oorlog zijn getreden, dat is voor de
Oostenrijkers de meest bittere pil ge
weest! Zooals bij do Duitschers de
haat tegen de Franschen met den
dag groe t, zoo groeit bij de Oosten
rijkers de haat tegen de Tsjecho-SIo-
waken. Wanneer een Ween er ooit
•er den oorlog met mij sprak,
dan werd altijd met bitterheid gewe
zen op liet feit, dat zij herhaaldelijk
door de eigen regimenten der Tsje-
cho-Slowaken in de flank werden be
schoten. De Weener is beu van a'.,le
krijgsroem en oorlcgsgsdoe; hij heeft
te fel aan eigen lijf ondervonden, dat
oorlog de grootst denkbare ramp ts.
Maar vele Weeners hebben mij met
schittering in hun oogen bekend: „Als
het tegen de Tsjecho Slowak-en girig,
dan liever' vandaag dan morgen
D© Oostenrijkers en Tsjecho-Slowa
ken staan dan ook altijd nog heel
vijandig tegenover elkander. Aan de
grens hec-rscht steeds eea stemming
van sterke animositeit. Om het een
heel populair te zeggen: Oostenrijkers
en Tsjeoho-Slowaken „pesten" elk
ander, zoo veel zij maar kunnen. Een
visum voor Tsiecho-Slowakije kost
bijvoorbeeld duizend kronen en
omgekeerd in tegenstelling van de
visa voor andere landen. Men doet
dan ook verstandig als Hollander om
niet over Praag te reizen, als men
naai- Weenen wil gaan, maar via
München.
Een typisch sprekend voorbeeld
in den u i.it der Oostenrijkers tegen
d© Tsjecüio-Slowalken hoorde ik on
langs te Weenen. In Oostenrijk mo
gen van uit Tsjecho-SIcwakije geen
eetwaren, dan voor onmiddellijk
persoonlijk gebruik worden inge
voerd. Een Oosten rijksche vrouw nu
kwam aan de grens met ©en mandje
met eieren, die all© volgens baar
,,liard gekookt," en dus voor de reis
waren. De douanen betastten de
eieren en kwamen tot de ontdekking,
dat de bovenste werkelijk hard, maai
de onderst© ongekookt waren. Maar
nauwelijks wilden zij beslag op het
mandje leggen, of de Oosten rijksche
riep: „Als jc m'n eieren wilt hebben,
daar dan, daar bob je zal" en voordat
de douanen er op vea-daóht waren,
had zij hun de vers olie eieren in het
gezicht gegooid. En volgens mijn zegs
man was dit staaltje van vriendelijke
gezindheid cr één, zooals men dage
lijks aan de grens kan meemaken.
Tegenover de vreemdelingen zijn de
Oostenrijkers anders bijzonder cou
lant. Wij, vreeimdedingenr, vinden
zelfs, dat de Oostenrijkers in hun
voorkomendheid tegenover ons wel'
wat te ver gaan. Zoo betalen ook wij
voor liet brood 5 kronen, terwijl do
Oostenrijksche regeering daar todk
45 kronen op toelegt. Het zou toch
niets moer dan billijk zijn, wanneer
men de 200.000 vreemdelingen, die te
genwoordig in Weenen zijn, hiervan
„Zuschlag" liet betalen.
Wat in Weenen bepaald uit kend
is, dat is de politie! Op hun
„Polizei" zijn de Weeners ook tij-
dons den oorlog altijd met recht
trolsoh geweest. De politie treedt al
tijd hoogst correst en beleefd op, zit
bovendien uitstekend „in het pak" en
maakt dan ook op de vreemd..lingen
oen uitnemenden indruk. Een heel
verschil met het leger! Dat is in één
wo- u i'.n „zoodic' De Weeners noe
men het zolf een bende boeven e
lenanrs. Het tegenwoordig® Oo.-
tenrijksch© leger is gerecruteerd uit
leegloopers en rapaille en wordt dan
ook als absoluut onbetrouwbaar be
schouwd. Hoe gauwer ze het afschaf
fen, hoe beterAls er ooit een gevaar
mocht dreigen van een communisti
sche revolutie in Weenen wat ik
echteer voorloopig voor uitgesloten
houd dan zou het moeten zijn van
den kant van het Oosten rijksche le
ger.
Waar de Weeners ook dezen win
ter nog erg onder geleden hebben, dat
is do slechte verwarming. Er wordt
in Weenen bijna uitsluitend met hout
gestookt. Kolen zijn er absoluut nier
voor particulieren te verkrijgen, In
de klinieken hebben wij natuurlijk
centrale verwarming, maar overigens
wordt overal hout gebrand. Het ls
d-an ook een geluk voor de Weeners
geweest, dat wij de laatste jaren zul
ke zachte winters hebben gehad.
De naaste omstreken van Weenen
zijn vrijwel geheel „ontboscht".
l'och hebben ze hiervan in Holland
blijkbaar oen verkeerd begrip. Ik heb
Hollanders gesproken, die in de -mea
ning v-erkoerden, dat het heele Wie
ner Wuld gekapt was. Dat is natuur
lijn onzin. Hef. Wiener Wald strekt
zich uit van de heuvels ten Zuiden
van Weenen tot aan den vort der Al
pen toe en die bosschen zijn vrijwel
in tact gebleven. Maar wel is er op
de heuvels om Weenen en bij de dor
pen in den omtrek zeor veel gekapt.
De Oosten rij ksdhie regeering heeft
alle pogingen in het werk gesteld dit
kappen tegen te gaan, maar zij stond
er vrijwel machteloos tegenover. De
Weeners ©n vooral de bewoners van
de omliggende dorpen bleven on
danks alle verbodsbepalingen kappen
en kwamen dagelijks met karrevraoh-
ten hout naar Weenen toe. En hoe
de Weeners het tenslotte zonder dat
hout hadden moeten stollen, is mij
een raadsel. De Weensche ambtena
ren zullen het wel niet zoo erg heb
ben gevonden, dat de bevolking al;e
verbodsbepalingen in den wind sloeg
en hunne vrouwen geregeld van hout
bleef voorzien.
En wilt u nu tenslotte nog weten
van hoeveel een Hollander in Wee
non kan leven? Voor 1000 a 1200 kro
nen per dag kan hij in het grootste
hotel op de meest luxueus© wijze te
Weenen logeeren. U ziet dus: men
behoeft geen millionna-r t© zijn, ora
'n paar weken lang in de oude Do-
naustad prinselijk te leven.
De Daltsche seht 'eloeestellln?
duitschland'g nieuwe voor
stellen.
Uit Berlijn wordt nan do „Figaro" be
richt, dat de nieuwe voorstellen welke
Ouitscblnnd aan do GeaJlieciden wil doen
door bemiddeling van een niet nader aan
geduid tussclienpersoon, ter kennis ge
bracht zijn van de Amerikaanscha regoe-
ring. Van hot antwoord nit Washington
dan afhangen of de Dnitsche voor
stellen iu dien vorm al dan niet recht
streeks rlor Duitschland aan do Entente-
mogendheden zullen worden gedaan. Vol
gens den zegsman van de Figaro zou hel
Duilsclio voorstel hierop neerkomen, dat
Duitschland aan de Amerikaansche regee
ring vraagt of deze er zich mee zou kun-
vereenigen, dat Duitschland de
schulden zou overnemen, welke de Geal
lieerden aan de Vereenigde Staten moeten
betalen.
Roeds vroeger is bij geruchte van een
dergelijk plan melding gemaakt. Dnt
Duitschland tevens de uitgifte zou voor
stellen van een internationale lecning,
spreekt do Berlijnscho correspondent van
do „Figaro" tegen, maar hij verzekert, dat
daarentegen de Duïtsche regeerinag voorne-
s zou zijn de instelling te vragen van
onpartijdig hof, dat in laatste instan
tie op allo betwislo punten een beslissing
zou nemen.
Behalve het overnemen door Duitsch
land van do schulden der Geallieerden
Amerika zouden de Duiische voor
stellen bovendien nog dezo twee punten
bevatten: herstel van het verwoeste go
bied in Noord Frankrijk en deelneming
de Entente-landen in de Duitsche in
dustrie.
1-Ict herstel van het verwoeilo gebied
zou dan geschieden met krachtige mede
werking van de Duitsche Industrie en met
behulp van Duitsche werkkrachten; oen
gedeelte van do loonon en van hetgeen dc
industrie moet laveren zou door Duitsuh-
land worden betaald en do aldus voorge
schoten bedragen zouden dan worden af
geschreven op de rekening der schart
goedingen.
Het nieuwe Duitsche plan behandelt in
bijzonderheden do wijze van uitvoering cn
is niet moer zooals bet te Spa gedane
voorste'., een vaag ontwerp, maar een
ledig uitgewerkt plan. Het bepaalt, om
een voorbeeld te noemen, dat de Fi
scho oorlogsslachtoffers in elk voorkomend
geval het recht zullen hebben zelf te kie
zen, welke Duitsche firma zou worden aan
gewezen voor do levering der materialen.
.Van de Fransche industricelen en arbei
ders zouden zekere waarborgen worden go-
lioden, dat do daadwerkelijke medewer
king van Duitschland hun eigen belan-
en niet in gevaar zou brengen.
Wat het laatste punt betreft, zou Duitsch
land komen met hetzelfde denkbeeld dat
Is aan de Londecscho conferentie
heeft aangeboden en toen nic-t door de
Geallieerden werd aanvaard. Intusscben ic
dit plan. dat voorziet in een proportioneel!-
deelneming van het Entente-kapitaal in de
Duitselie industrie aanmerkelijk gewij
zigd.
Te Berlijn meent men. dat, dunk zij deze
deelneming, het herstel van de Duitsche
ijverheid mogelijk zal zijn, zonder dat
daardoor afbreuk wordt gedaan aan do be
langen van Frankrijk, omdat bet Fransche
kapitaal een evenredig deel zal ontvangen
in dc winsten der Duitsche industrie.
Het „B-vrlir.cr Tageblatt" weet aan deze
icdedoelingon nog toe te voegen, dat deze
plannen al heel spoedig Ran het oordeel
da hcelo wereld zullen worden onder
worpen. Bovendien zou Duitschland het
aanbod hebben aanvaard van een niet-be-
langhebbende neutrale mogendheid, om de
Duitsche voorstellen aan de Ame-
rikaansche regeering over le brengen en
dezo tot interventie over te bewegen.
Wanneer dit niet mocht gelukken, zegt
het Berlijnsche blad, dan zal men
Duitschland niet kunnen verwijten, dat liet
niet alles gedaan heeft om tot een overeen
stemming to komen en dan zal men niet
anders kunnen doen dan dio voorstellen
openbaar te maken door zo te richten aan
lissie van herstel met een beroep
op de geheele wereld.
Het „Tageblatt" wil niet méér omtrent
den inhoud der Duitsche voorstellen zeg
is van oordeel, dat het er weinig
toedoet, langs welke wegen de Duitsche re
geering zich tracht te vergewissen hoe
deze voorstellen te Londen, to Farijs en lo
Rome worden ontvangen, want Washing
ton zal thans de beslissing hebben to ne
of het ten slotte op een schikking of
op dwangmaatregelen zal uitloopen.
t zoover do berichten uit do Duitscho
pers.
We gclooven niet, dat do Duitsche voor-
stollen kans van slagen hebben. De geal
lieerden vragen gold.
En geld bicden de Duitschers nietl
De nieuwe Duitscho voorstellen zullen
)o wordt nader uit Berlijn gemeld
waarschijnlijk in het begin der volgende
week overhandigd worden.
De Fransche minister Louebeur, heeft
verklaard, dat alleen 80 mil^ird francs
noodig zijn voor het herstel der verwoeste
gebieden.
DE DWANGMAATREGELEN TEGEN
DUITSCHLAND.
Omtrent die dwangmaatregelen bot
sturen van den „veldwachter" waarvan
Briand in zijn waarschuwing 'aan Duitsch
land sprak deelt het „Journal des Dé-
bats" mede, dat de verschillende bespre
kingen die t© Parijs lusschen de burger
lijke en militaire autoriteiten gehouden
zijn, tot resultaat gehad hebben, dat dc
algemeen® lijnen van een eventueel op
treden tegen Duitschland zijn vastgesteld.
Wanneer Duitschlands "houding do toepas
sing van nieuwe dwangmaatregelen noo
dig zou maken, dan zal een militaire ope
ratie noodig zijn cn om dnt mogelijk to
maken, zal men moeten overgaan tot het
onder de wapenen roepen van de onlangs
gedemobiliseerde troepen.
Door do lichting 1921, nu reeds ter ver
sterking van de bezettingstroepen van het
Rijnleger te zenden, zou het bezettingsle-
worden verzwakt, niet numeriek, maar
kwaliteit-, omdat een groot doel van dat
leger dan uit ongeoefende jonge recruton
beslaan. Daarom moet Frankrijk een
beroep doen op de reeds naar huis gezon
den lichtingen n.l. die van 1918 cn 1919.
Waarschijnlijk zullen ze echter niet lang
onder do wapenen behoeven te blijven,
want de lichting 1921, die al sedert ecnige
dagen is opgeroepen, zal in staat zijn ein
de Mei cn op zijn laatst half Juni oj) fe
rukken. Dio laatste termijn zal voldoende
iju, want er is slechts sprake van een
politiemaatregel en niet van ecu militaire
operatie, omdat immers de eerste bezet
ting dan reeds door voldoende geoefende
troepen zal verricht zijn. Het zal dus neer
komen op een onder de wapenen roepen
de lichtingen 1918 en 1919 voor den tijd
twee maanden, een offer, dat volgens
het „Journal des Débats" niet te groot is,
wanneer daardoor een onwillig schulde
naar tot betaling zou worden genoopt.
UITBREIDING VAN T BEZETTE
GEBIED.
De „Echo de Paris" schrijft, dat na de
samenkomst op gisteren van dc militaire
economische deskundigen het nu wel
schijnt vast te staan dat het te bezetten
gebied vrijwel is omlijnd. Het omvat liet
Roergebied behalve hel gebied van Hamrn
iu het Noord-Westen en Iseulohn in liet
Oosten, maar wel de streek van Elberfeld
in het Zuiden, een gebied dus van circa
75 K.M. lang en 25 K.M. breed en met ccn
bevolking van minstens vier millioen.
DE GOUDRESERVE.
Het wordt bevestigd, dat ut- Commissie
van Herstel de overbrenging vóOr 1 Mei &.B.
van do goudreserve der Duitsche Reiclig-
hank naar de succursale to Coblenz cn
Keulen beeft goieebt. In geval van weige
ring zal de Commissie de onmiddellijke
uitlevering der metaulreservos cischen.
EEN NIEUWE CONFERENTIE.
Uil liyiiie wordt gemeld, o.-.t ttriand en
Lloyd-Georgo elkander waarschijnlijk aan
staanden Zaterdag te Lympno zullen onl-
t Doel is de quaestie dor schadeloosstel
ling en do tegenover Duitschland aan te
nemen houding te bespreken.
UIT HET RUHRGEBIED.
Do Harideisuiad-correspond. in bel
Rulirgebied schrijft ons:
In liet Ruhrgebied nadert op het oogen
blik een organisatie haar voltooiing, die, al
is zij niet geheel geworden wal de ontwor
pers van het plan ervan vcrwaohlen, voor
-lie staten met groote industrieele centra
ils voorbeeld kan dienen voor de oplos
sing van het vraagstuk van de binnenland-
oho kolonisatie-verbond vnn het Ruhr-
kolendistrict, dat tot teak heelt het voor
het Rijnsch-Westfalsche industriegebied
zoo brandende probleem van den woning
nood nader tot zijn oplossing te brengen.
Gedurende den oorlog is er zoo goed als
niets gebouwd. Do gevolgen daarvan doen
zich niet alleen in de grooto steden van
het district gevoelen, maar ook in dc
kleinero gemeenten lieerscht een ontzetten
de woningnood, die elk streven om de in
hêt Ruhrgebied zoo dringend noodzake
lijke vermeerdering der arbeiders te ver
krijgen verijdelt. Hier moet do kolonisatie-
?niging voor het Ruhrgebied bij dc
wet ingesteld trachten te helpen, en wel
zoodanig, dat deze org.misat.io niet alleen
den woningbouw bevordert, maar ook hut
aanleggen van verkeerswegen, do inrich
ting van heretc-llingsoorden voor de arbei
ders enz. mogelijk maakt. Om den go-
heelen omvang van dezen arbeid te kun-
beoordeelen moet men in aanmerking
en, dat bet een gebied van ongeveer
4000 vierkante kilometers betreft, met een
aantal inwoners van circa 3.6 millioen, die
over 17 stad- en 11 landkreitsen zijn ver
deeld. In dit gebied werden, teneinde liet
kolonisatiegebied regelmatig in te deelen.
plannen gemaakt voor vijf wegen van bet
n naar het westen, twaalf van het
noorden naar het zuiden en tien diagonaal-
wegen daarnaast zijn er 435 kilometer zoo
genaamde „Verkehrsb&nder", d.w.z. stuk
ken land, die voor de toekomstige ontwik
keling van het verkeer vrijgehouden moe-
worden, zonder dat thans reeds vast
staat op welke wijze ze gebruikt zullen
worden; verder 1200 vierkante kilometer
begroeid terrein, die zoo verdeeld zijn,
dat per hoofd der bevolking in het koloni
satiegebied ongeveer 300 vierkante meter
beschikbar is. Do bedoeling van dit be
groeide terrein dat door liet kolonisatie
gebied wordt bestuurd en dus niet ont
boscht of vsrkocht mag worden is go-
weest* den arbeiders zoo dicht mogelijk bij
fabriek of mijn buiten een ontspanninps
plaats te geven, en ook ora bet landelijk
schoon zooveel mogelijk te behouden.
Een van de voornaamste punten, die de
kolonisatie vereeniging mort behandelen,
hot opstellen van een tracé voor een
iuwo elcotrisohe spoor, die door het. heele
industriegebied moet loopen en een doel
bet werk van de overbelaste staats
spoor moet overnemen. Het jilan tot bet
maken van een grootsch opgezet snelver
keer lusschen Kculc-n en Dorimnnd ir
reeds jaren oud. Het kon tot nu toe niet
■;.->iilijkt worden doordat de sleden
Dusseldorf en Keulen het niet eens konden
worden over den loop van de spoorlijn. De
kolonisatie-veTeeniging heeft thans bet.
aanleggen van dezo lijn in liaar program
opgenomen en bepaald, dat zij van Keuion
over Dusseldorf-Duisburg-Essen naar Dort
mund ral loopen. Bij deze lijn zullen,
door uitbreiding van het staatsspoor- cn
kleinspoomet, zijlijnen uit do verschillen
de dietriolen aansluiten. Er waren in het
legin vele tegenstrijdige belangen niet cl
:aar in overeenstemming to brengen, daar
natuurlijk elk district speciale wensehen
had. In het bijzonder do omstandigheid,
dat het economisch één geheel vormende
Ruhrkolengebied tot drie regeeringsdistrlc-
in twee provincies behoort, waarvan
enkele zijn zetel in het eigenlijke
district zelf had, leidde vaak tot mecnings-
erschillean, evenals het feit, dat elk be
trokken district tot nu toe slechts aan zich
zelf had gedacht, maar niet verder. Ten
slotte echter heeft het broedopgezetto plan
allen tegenstand overwonnen.
EEN FRAN8CHE NOTA TEGEN
BEIEREN'.
Dezer dagen bevalt© een Weenscb blad
de mededeeling, dat de Fransche regcering
do regeering van Beieren ccn nota had
gezonden, die door den Fransehen gezant
Münohen was overhandigd en waarin
do Fransche regeering tegen het zooge
naamd stoken van Beieren in Tirol protes
teert. In deze nota wordt gezegd, daf Beie-
erant woordel ijk is voor do volksstem
ming over de aansluiting in Tirol.De Fran
scho regeering, die beweert in hei bezit te
zijn van een omvangrijk bewijsmateriaal
de schuld van Beieren, protesteert
daarom, als medeborg voor de integriteit
d« onafhankelenkhcid van Oostenrijk,
zoo krachtig mogelijk i.-gen de houding
yon Beieren en maakt dc Beierse!:© ie^:co
ring opmerkzaam op de gevolgen val baar
optreden.
GEEN OORLOG IN CENTRAAL-AMERIKA.
cenigdo Staten geen hervatting zullen dul
den van de vijandelijkheden tu-ubtp
Coit» en Fonainz.
T MIJNWEKIiEKSCONTLICT IN-
IN ENGELAND.
De rcscrve-1 roepen.
Bij bet indienen van iJo auj>p».;o.ic Ie-
górbógrooting in bet Lagerhuis noodig
geworden door bet in het leven roepen
van de „verdodigingttrvicjien" cn andere
noodmaatregelen zeide de minister van
log Worthington Ivans, dal zon goed
als alle reservisten, dio weer onder do
apens waren geroepen,zich liaddvn gemeld
De oproep voor leden van dc verdedigings
troepen, had een merkwaardigen weer
klank gevonden, vooral wanneer men iu
aanmerking neemt, dal wijd en zijd het
geloof verspreid was, dat cr wel eea
scbiking tot stand zou komen. In hel ge
heel z»;n 75.COJ mannen aangeworven.
ving is gehaakt fn verband
de noodzakelijkheid om den stroom is
regelen doelt do regeering zou nog vr-fll
kunnen krijgen. Do demo
bilisatie zal plaats hebben, zoodra de po
litieke horizont voldoende is opgeklaard
de voorzorgsmaatregelen niet langer
noodig zijn.
In «enige mijnen in Fifeshire, w-cr de
mijnwerkers tot nu toe het werk voriT
het behoud der mijnen bekt hadden. >s
ander militaire bescherming het pomp
werk begonnen.
In Lincoln is geen steenkool verkrijg
baar; alleen op mcdisclic uitspraak dat
warmte voor den patient noodzakelijk is,
wordt veertien pond verstrekt.
Aan be: vischbedrijf to Huil wordt
i'.echts een kwart van bet normale ver
bruik toegestaan. Dientengevolge j'ju
reeds verscheiden schepen opgelegd; ICS
liggen werkloos in de haven cn uit ian-
XJoyd Georgo deed Sn het Lagerhuis
N>n veelbeteekenende incdcdceüng door
x TCrklaien dat, ofschoon «Ie r. rerring
de verantwoordelijkheid voor het nilj.i-
bedrijf te aanvaarden, dit de mogelijk
heid van ec-n subsidie voor een p.inia-
e regeling met uitsloot. Men ver
wacht te Londen dat deze uitspraak d»
jitzichien op een oplossing in d»
rnijnerlsis zal verbeteren.
Nieuwe besprekingen?
Dc Engelsche mijnwerkers vrap.n uas
dc mijneigenaars nadere toelichting van
hun jongste aanbod.
De mijneigenaars zijn in conferentie
bijeengekomen om t© beraad*!*gen over
de nieuwe loonschalen.
HET BEZETTE GEBIED.
De Duitsche vredesdelogatio te Parijs
heeft aan do conferentie dor gezanten «cn
notA gericht, naar aanleiding van dc in
stelling van een hijzonder tolstolsel voor
het bezetto Rijngebied. Er wordt tegen
dezo instelling geprotesteerd, omdat de
lastgeving der Rijnland-commissie, waar
bij iiet tolstelsel werd ingevoerd nxar vorm
en inhoud een zware schonding betockoill
van het verdrag van Versailles en van d«
overeenkomst omtrent do militaire bezet
ting van bel Rijngebied, omdat zij zoo
zegt de nota nog cp het vredesverdrag,
noch oj) andere verdragen van het volken,
reoiit steunt.
Do nota is ook gezonden naar de r ge©-
ringen te Parijs, Londen en Brussel.
Verspreid nieuws
POLEN EN LITAÜEN. Woensdag
begint te Brussel de conferentie voor do
regeling van bel Poolscli-Lilauscüo geschil.
Gavanes Auliiu- vertegenwoordigt Litauen
Askenazy Poien; beiden zijn van vol
machten voorzien.
Dc bijeenkomst wordt gepresideerd door
oud-minister Hijmans.
HET PRUISISCHE MINISTERIE.
SUö-orvvU.ii uo.it z«jn mi.-.s mtdijsl
definitief als volgt saniei.gestrtd:
Stegerwald, minister-president en
ecunomie;
Am Zebniio', justitie;
Fi6chbeck, handel-,
cn de volgende vier ambtenaren:
Luther teerste burgemeester van
Essen), binneni. zakon;
NVarmbold, landbouw:
Baron v. Ródern loud-minister) fi
nanciën;
Becker (staatssecretaris') onieraijs.
Dc Handelsblad-correspondent seint:
De soc. -deni. blijven bij hun voor
nemen orn dit kabinet, indien het tot
tland komt, als ministerie van woord
breuk en reactie, mot de scherprte
mwldelcn le bestlijden. Onder deze
onist.iiidigheden is de nieuwe regee-
riiiR reeds aan het begin harer werk
zaamheid op de ondersteuning «lef
tl.-nat. aangewezen.
Daar de democraten Keen deel wen
sehen uit te maken vau een kabinet
Jat door de soc.-dem. zoo heftig moge
lijk wordt bestreden en door do D.-
nat. wordt gesteund, hebben zij be
sloten, indien de situatie zich niet wij
zigt, Fisehbeck uil bet kabinet terug
i-e nemen. Ook staatssecretaris Bec
ker- zou om dezelfde reden bedanken.
AMKR1KAANSCHE CRF.DIETEN AAN
FRANKRIJK.
Aan Frankrijk is een nieuw crcdict ver
leend voor een bedrag van 15 millioen dollars.
^euiUeton
(Een avontuur van den Lachenden
Kavalier).
Naar bet Engeisch van
BARONESS ORCZY.
58)
liet scheen alsof Diogenes door zijn
aiiiiistekol ijken lach du straf ontliep
«lie zijne Doorluchtigheid van plau
was hein toe te dieiicui. Stoutenóurg
had gezien dat Gilda beaorgd kc-.-k eu
bracht hem daehjlc iu een goede stem
ming. Zijn wenscli was vervuld. Gil
da was bijna vrïendc.ijk gewöcsl, had
aieh vrijwel onderworpen aan zijn
wensehen La tegenwoordigheid van
den man die hij wlide vernederen en
wonden, zooals luj zelf in het verle
den was vernederd en gewond.
Of de blinde door zmn scherpe ge
hoor het gebeurde m alle'kleiniglie-
deu had kunnen volgen, dat kou hij
onmogelijk zeggen. Maar e©n ding
moest hij zeker verstaan hebben: het
Korte gesprek bij de deur toen Gilda
m antwoord op zijn vraag: Wat
verlangt ge, mijn kind? duidelijk
«ii u-olm haijj Mn mui
uw wil te onderwerpen, mijnheer! Dat
oogetnblik moest voor den eenmaal
zoo Binken Lachenden Kavalier erger
zijn nöwOéSl dan hot schuren van het
touw legen de galg, of het eerste
oogonblik toe,u hij tot het besef kwam
dat hij onherstelbaar blind was.
Stoutenburg's wensehen waren
meer dan vervuld. Hij wilde geen
martelaar maken van dezen schurk.
Alles wat hij verlangde was, dat Gilda
vergeten zou hoe hij vroeger geweest
was, dat zij voortaan alleen nog maar
aan hem denken zou zooals zc hem
vandaag zag, beklagenswaardig in
•/Mii onmacht, zijn leven dankend aan
de wouw die hij vroeger met veel
zwier het hof gemaakt had. Daarna
kon het Stoulenburg niets schelen of
dc kerel werd opgeuangen of in een
sloot verdronk. Wat er in dagen van
oorlog met blind© mensehen gebeur
de, nu zelfs de sterksten cn flinksten
moeite hadden om in het leven te blij
ven daar had hij zich eigenlijk
nooit om bekommerd. Hij wist dnt
e-jin blinde leeuw nog minder kwaad
kan doen dan een scherpziende muis.
Zijn wenscli was ineor dan vervuld,
hij was volkomen voldaan over hol
heden eu over dc toekomst; nu acht
te hij liet oogenbük gekomen om het
menschel ijk wrak dat misschien op
liet onverwachtst Gilda's medelijden
nog zou kunnen opwekken, uit df-zo
kamer te verwijderen. Hij knikte vccl-
liof.iteilcomiml teiwui Jan
Maar Gilda die dit alles met.
gloeiende oogen liad gadegesalgien,
kwam vlug tuseehenbeide.
Mijnheer! riep zij uit, ik houd
u aan uw woord!
Wees niet bang, mejuffrouw,
antwoordde hij glimlachend. Do
kerel is veilig terwijl de Burgeonees-
te ren gij mij de eer aan doen met mij
te soupccren. Daarna is de beslissing
nan u. Zooals ik zooeven al zoide, uw
kus zal zijn leven kunnen redden. Op
het oogeaxblik. ben ik moe en honge
rig. Als gij het goed vindt zullen wij
eerst wat eten.
En Gilda moest het aanz-ien dat
haar man uit haar nabijheid werd
weggesleept. Hij bood geen tegen
stand en hij schikte zich in den toe
stand met de wijsgeerigc kalmte die
hem eigen was. Maar o, als zij hem
door een blik maar had kunnen dui
delijk maken hoeveel ze van hem
hield, hoe verdrietig, hoe wanhopig
zc was. Als ze nog één keer naar bent
toe b:ul kunnen loopen, om in zijn
oor dingen te fluisteren die zijn smart
en de hare zouden hebben verzacht!
Als zij dien vrceselijken lyran, «lie
zich verheugde over litem" ellende,
maar hud kunen weerstaan, als zij
maar hand in hand met baar liefste
c'.eu dood tegemoet had kunnen gaan.
zijn armen om haar heon, don
was ze gelukkig geweest.
Maar die verwaande despoot bad
er haar uun herinnerd dat ze zelfs
dc bosciiikkiug over haar leven ver
loren bad. Ze mocht niet sterven. Het
lot van haar geboortestad rustle in
haar handen- Tenzij ze zich aan zijn
wil onderwierp zou Amersfoort met
al zijn inwoners van het aardijk ver
dwijnen. Ze keek naar de uitverko
rene van haar hart die als eeri go-
vangen leeuw werd weggevoerd; ze
keek toe met droge oogen en zonder
zich Ie bewegen. Eigenlijk benijdde
ze hem nog in haar hart omdat hij
tenminste niet zulk een vreeselijk of
fer moest brengen als wat haar nu
te wachten stond. Ze was 'nu zoover
gekomen dat ze haast verlangde die
lieve, blinde oogen voor goed gesloten
te zien liever dan dat hij gedwon
gen zou worden te verdragen wat
voor hem veel erger zou zijn «ian de
dood: haar onderwerping aan dlon
boosdoener en baar huwelijk met Stou
tonburg, terwijl de blinde niet *0»
welen hoe de schurk haar die onder
werping had afgedwongen.
HOOFDSTUK XIII.
1..
De hu-er van Stoulenburg voelde
zich bepaald Opgelucht toen de blinde
eindelijk de kamer was uitgebracht.
Terwijl de stakker nog in zijn nabij
heid was voelde Stoulenburg dat hij
al z.ijn plannen in dc war dreigde te
sturen. Ilij keek GUda aan inet een
waarschuwenden blik om er haar aan
te herinneren dat zijn besluit ortlier-
roepelijk vast stond. Hij trachtte hoor
als het ware zijn wil op le diingon
en haar zwak te maken
Er was natuurlijk een heele verwar-
ving en veel lawau'. voor de zaal weer
in orde gemaakt was; en liet was on
mogelijk om bij al dat leven c.eai ge
sprek te voeren de menschcii he
pen heen en weer, er werd met zilver
en glazen gerammeld. Gilda zat al
dien tijd doodstil, haar blauwe oogen
strak gevestigd op de deur waardoor
haar liefste verdwenen was. liaar va-
dei stond naast haar en hield baai-
hand in de zijne waartegen zij haar
hoofd liet rusten.
Gedurende het laatste tooneel met
Stoulenburg had de burgomeceter
geen oogonblik -naar Diogenes geke
ken. Hij fronste de wenkbrauwen en
stuurde somber in het vuur. De te
genwoordigheid van zijn zoon negeer
de hij heelemaol, getrouw uun zijn
woorden dat hij voortaan geen zoon
meer had, terwijl Nicoloes, die aan
dan toestand begon te wennen, oen
onverschillige en opgewekte houding
aannam cn op gemoedelijken toon te-
gon Stoutenburg sjirak.
Eindelijk wus de tafel opnieuw ge
dekt, dc kaarsen waren aiuigestok--ri
en op het buffet stond het souper
klaar. Met eon elegant gebaar noodig-
de Stoutonburg zijn gaston uit om te
gaan zitten, llii bood Gilda zijn arm
aan om haar naar de tafel te gelei
den.
In de hoop dal zijn wreede hart wat
verzacht zou worden en daardoor het
lot vnn haar man gomakkeloker, gaf
Gilda toe cn legde haar hand op zijn
arm en toen ze z';n bewon de renden
blik ontmoette verdreef eon lle'rte blos
de bleekheid van linnr wangen.
Ge zijt aanbiddelijk! mompelde
hij.
Toen hij aan bet hoofd van de tafel
zat scheen lui zeer in zin schik te
zijn Gilda zat aan z.i;n ree'Uorhand
de burg- mester ■••■•n zii» 'inker en
Xieolaes «at naast z;>n zuster.
ile twee oude knechts bedienden bij
het souper Gemiwhloos liepen zil
heen en wcr; zij hadden hun vak
goad geleerd in hun jarenlangesi
dienst in de goed geregelde hnishou-
rtln© van «Jeu luirgomeester. Zij ken
den het gebruik van het zilveren eet
gerei met «te twee tanden dat miin-
heer Beresteyn kort geleden uit
Frankrijk had later, komen, waar zij
door deftig© lieden bii den maaltijd
v.-rrtor g-'bruikt om het voedsel naar
den mond to brengen. Zij vc-stonden
de kunst om de schotels van het mid-
den der tafel af te halen zonder de
gaston onnoodlg te sloren en hoe zij
<v.n servet door ©:n ander moesten
vervangen zocvlra er on seniors', wa*
met saus of wijn.
(Woïdt vervolgd).
