MAARLEfëi'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
De Camillo's.
f s rt"ier u'? ™r,!on eehr"a;i o,n
GemeiiBj Hlsnwa
ËiDSSSlSQÜ
V: P.3 APRIL 1921 TWE'-DE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 1
aanleiding gegeven. Op die osance j doel is.'
werden namelijk ook personen uit het
publiek ander hypnose gebracht e»
Or. I. Zeehandelaar wee© in 't Al gein.
Handelsblad o.i. terecht op het onver
antwoordelijke en gevaarlijke van der
gelijke vertoon in gen en hij verlangde
zelfs, dat zulke voorstellingen voort
aan door de politie zouden wcrrden
verboden.
Wie en wat dc Camillo's zijn? Zij
leive noemen zich het hypnotisch won
der' ln het donkerroode cabaret-
zaaltje van het Grand Gala op het
Remibrandtplein treden zij iederen
middag en avond to Amsterdam tw-
sclien de nummers van een zingende
juffrouw en een karakterkomlek op,
hii. een kort. ineengedrongen Duits-h
heèrtie, hypnotiseur, zij. een eenvou-
1, -.va ft pek leed vrouvtie.
h;;Wanneer zij op het
kl.'i'i,- i:oJiV:ei voor het donkerblauwe
«rordUn verschijnen, «s cr even e-n ge
spannen aandacht hii het m-bliek.
Een w on d e r en dan nog wel een
hypnotisch wonder, daar-
voor laat ]e zelfs in e«n cabaret voor
enkele minuten <e biertie en ie grocj©
staan. Fn n!<= dan even later dc .«é-n-
c. begint, zit de eene helft met „wat
zeg ie me daarvan-1" gc?mMen naar
den hvpnolifieerenden Garoilio te na
ren terwijl de nndere helft er zijn
nu 'eennmal altijd ongeloovige Tho
massen op de wereld meremirlend
to»k"V. naar w:1 daar op het podium
gebeur!
Pn het r gceicht doen de
séances" van de Camillo's denken
aan hot ontreden van den indertijd be
kenden Krebs en zijn dochter. Evenals
mejuffrouw Krebs zit ook FrSulein Ca-
niillo geblinddoekt en met het gezicht
van het publiek gewend on het po
dium en weet zij met onfeilbare ze
kerheid antwoord te geven op vragen,
dio haar van uit de zaal worden ge
steld. Getallen van 3 of 4 cijfers, die
door een heer in de zoal op een pa
piertje worden geschreven, worden
door haar onmiddellijk overgenomen
van voorwerpen, die llerm Camillo
worden vertoond, weet zii alle bijzon
derheden op te sommen en van perso
nen, die zich aan den hypnotiseur be
kend hebben gemaakt, noemt, zij zon-
der eenige aarzeling den naam.
0, is het anders niet? Dat heb ik al
zoo dikwijls gezienhoor ik u a? zeg
gen. maar er is toch een groot en gra
dueel verschil tusschen liet optreden
van Krebs en de Camillo's. Bn Krebs
en zijn dochter was er geen kwestie
van hypnose. De heer Krebs stelde al
tijd persoonlijk de vragen en het is be
kend oak uit de verklaringen, in
dertijd door Krebs in Het Leven ge-
puli.iL'.-erd dat zijn dochter uit de
vraag en de wijze waarop deze werd
ingekleed, het antwoord wist te d stil
leeren. Hier was dus alleen sprake
van een handige truc, veel oefening
en een soort hersengymnastiek.
Bij de Camillo's warden de vragen
eeluer door het publiek zelf gedaan.
Er is dus geen contact althans niet
door middel van de stem tusschen
de twee Camillo's. Elk will'keurig
persoon kan vragen doen, alleen is
het natuurlijk noodig, dat de hypno
tiseur met de voorwerpen, dc getallen
of de namen bekend zij. Bij de wijze
van vragen kan het spreekt wel
vanzelf geen kwestie van bedrog of
trucs meer wezön. Het ;s toch buiten
gesloten, dat het heelc publiek mee
in het complot zou zijn betrokken en
wij mogen duo wel aannemen, dut v.ij
hier met hypnose hebben to doem.
Voor hen, die in hypnose nog steeds
niet kunnen gelooven en uit de op
merkingen van een'ge mensehen uit
het publiek bledk mij duidelijk, dat er
nog altijd zul ken worden gevonden
is het optreden der Camillo's met
recht een „wonder"! Maar \oor het Amsterdam gewend. Dr. Van Renter
andere deel, dat van de realiteit der ghem schreef ons:
hypnotische verschijnselen overtu gd „Mijn oordeel over deze kwestie heb
is, is eigenlijk in deze heele séance! Bk uiteengezet in een artikel in „Pro
niets wonderbaarlijks meer en het,en Contra over „Hypnotisme in
doed daarom komisch aan een dikken do Geneeskunde". Ik «schreef daarin:
Duitscher bij elk juist gegeven ant-„Ik wraak het experimenteel hyp-
woord telkens vol bewonderend ent-notisme, dat is het nemen van proe-
housiasme te hooren uitroepen: ..Fa- \ec u_> in hypnose gebrachte personen
öp tooneeimatige wijze óm toeschou- 'en 11
were te vermaken en kan pro.fiiemin--
alleen goedkeuren, wanneer zij
ïïf
vr. icht worden met een wetenechap-
jiclijk doel door een ervaren arts om
den invloed te bestudeeren, dien de
suggestie van den proefnemer uit
oefent op de verschilleudt organen en
faculteiten van den hoofdpersoon.
Het experimenteel hypno
tisme beoogt tijdelijk van den
proefpersoon een afhankelijk wezen
te maken, een marionet in de handen
van den hypnotiseur.
Bemheim drukt dat zeer juist uit
door te zeggen: het verrichten van
proefnemingen op gahypnotiseerdoii
toont ons wat de suggestie vermag op
mos!" „Grossartig„Wunderbar!"
Het eerste optreden der Camillo'i
dat in het Concertgebouw plaais had, jhet organisme en wat men te vermij- WB11UKU uu
heeft tot protesten van medische zijde den heeft, waar genezen ons eenigring kalkwit,
landers met mogelijk i
het
te controleeren. Dat hut geen goring be
drag is, valt te vermoeden.
Het nieuwe gebouw ziet er good uit
en laat ons het bekennen, niet overdadig
weelderig. Men bespeurt wel dat het niet
van de armen is gegaan bij den bouw
en de inrichting, maar overdaad hebben
we er bij ons bezoek niet gezien. I)e
groot© zaal voor de vergaderingen van de
Centrale Commissie voor de Statistiek, die
tweemaal 's jaars bijeenkomt, is naar on
zen smaak, bijzonder Jee]ijk. Er staat een
ontzaglijk gToote tafel, zoo groot als wo
van ons leven er nog nooit «en hebben
gezien. De versiering van de wanden ia
zóó dat men den indruk krijgt dat dó
ontwerper niet meer wist wat hij wel zou
maken. Terwijl de hoofdkleur van de
;anden donker groen if, is de versie-
bestaat uit een soort klos
zooals die thans door
de Camilla's in het Cabaret Grand
Gala worden gegeven, leken mij ech
ter vrij onschuldig en voor het pu
bliek ook geheel onschadelijk toe. Of
zij echter ook zoo ongevaarlijk zijn
voor de „proefpersoon", FrSulein
Caroillo, zou ik, als leek, niet gaarne
durven beweren. Men behoeft werke
lijk geen medicus te zijn om onmid
dellijk te zien, dat die teDkens
opgewekte hypnotische toestand
wij hoorden, dat de séances 4 maal
per dag worden herhaald de jonge
vrouw geen good doet. Zooals zij daar
als een tweede Trilby op het kie:
podium na afloop der vertooning
stond, haar gedichtje vaal b.eek, met
een uitdrukking van willooze onder
worpenheid in haar oog en en zioht-
baar afgemat, greep een diep medelij
den mij aan voor dit zielige wezentje,
dat iederen dag weer als experiment
moet dienen voor een .ge in hiun ge
makkelijke stoelen gedoken, voor hun
genoegen uitzijnde dames en hoeren.
Maar ik vond haar weinig meer be
klagenswaardig dan de blozende en
gezond uitziende „chanteuse", die
even te voren in wakenden toestand
haar onbenullige liedjes bad staan
zingen voor een publiek, dat in bet
met naar Jiaar luisterde en
baar sentimenteele uithalen door
kruiste roet een schel opklinkend,
wreed: „Aanncme, 2 koffie 1" In een
cabaret, een circus en een dierentuin
vertoont „publiek" zich meestal niet
van de meest sympathieke zijde.
Een andere vraag is het, of het
wenschelijk genoemd kan worden «lat
Herr Camillo in het cabaret ook op
treedt als „wonderdokter al bepa
len zich zijn proeven voorloopig alleen
maar tot het genezen van hoofdpijn.
Op de vraag, of er onder de aanwezige
dames en hoeren ook waren, die aan
.Kopfschmerz" leden, bleek het, dat
er maai' één dame genegen was zich
aan zijn bejiandeiing ie onderwerpen.
Of de hypnotische genetswijze gehol
pen heeft, heb ik persoomijk niet kun
nen constatèeren, maar voor de volle
digheid deel ik hier mede, dat de da^
me „ja" knikte en dus blijkbaar ur
eden was over het resultaat. Hec
geheel deed mij denken aan de ver
tooningen van den „Koninklijk g eb re-
veteerden Hofpedicurist" Jacob Hol
lander op ome markt, al maakte
Herr Camillo dan ook minder kabaai
en al hoonde hij zijn patiuit na afloop
der operatie niet van het schavotje af.
Al was de séance, zooals wij die
meemaakten, dus vrij onschuldig, zoo
leek het ons toch van belang om te
weten, hoe een man van naam op dit
gebied over dergelijke vertooningen
van experimenteel hypnotisme denkt
en wij hebben ons daarom met deze
vraag tot den meest bekenden hypno-
loog, Dr. A. W. van Rentergheiu in
1 sen, die zin loos
Üok Dr. Fred. Muller, zenuwarts j J>jn gevoegd, ln
te Haarlem, wiens oordeel wij in deze der centrale verwarming
kwestie nog hebben gevraagd, was »odat d,iö op km
het met Dr. van Renterghem en Dr. v©or -
Zeehandelaar volkomen eens, dat «lei
gelijke openbare séances van experl
mental hypn -tisrne, als onlangs
door de Canulio's iu het Concertge
bouw en eenige jaren geleden door
Riihinl ook hier te Haarlem gegeven,
ten strengste moesten worden veroor
deeld. Dr. Muller was van meening,
dal het onverantwoordelijk was zien
door den eersten den besten hypnoti
seur eu dat nog wel voor het amu
sement van het publiek onder hyp
nose te latca brengen. Hij achtte dit
voor vele gestellen volstrekt niet zon
der gevaar. En men vergete vooral
ook niet zei Dr Muller dat de
hypnotiseur voor aïlen een totaal on
bekend persoon is en dat bet dus
nooit van te voren is te zeggen, wel
ken misschien funesten invloed
deze persoon op den gehypnotiseerde
zal kunnen uitoefenen.
Maar er was nog oen andere
en zeker niet de minst belangrijke
reden, waarom Dr. Muller dergelijke
openbare séances streng afkeurde,
liet zijn niet alleen de personen, wel
ke zich vrijwillig en dus geheel
uit eigen verkiezing aan de proe
ven van den hypnotiseur onderwer
pen, die er de schadelijke gevolgen
van kunnen ondervinden. Alleen
maar het zien naax het onder hyp
nose brengen van een ander persoon
werkt op sommige menschen zoo sug
gestief, dat zij hierdoor zelvo hl hyp-
notiscben toestand kunnen geraken.
Hierdoor is het te verklaren, dat bij
liet optreden van Rubinl dames in de
zaal zenuwtoevallen kregen en hel be
hoeft dus goan verder betoog, dat al
leen reeds het bijwonen van derge
lijke zoogenaamde séances voor som
mige gestellen hoogst nadeolig kan
zijn. Dr. Muller is het dan ook met
Dr. Zeehandelaar eens. dat het ne
men van proeven in het openbaar op
m hypnose gebrachte personen doo:
willekeurige hypnotiseurs verboden
moest worden.
Naar aen'eiding van deze uitspraak
'•ebben wij den waarnemend commis
saris van polite, den heer Nolthenius,
■vreugd of (largelyke openbare „hyp
notische séances" krachtens onze te
genwoordige wetten kouden worden
verboden. De heer Nolthenius was
van oordeel, dat de burgemeesters
zeer zeker op grond van art. 188 hier
toe het recht hadden en zulks waar
schijnlijk ook wel zouden doen, wan
neer de inspecteur van den genees
kundigen dienst verklaarde, dat der
gelijke vertooningjn als schadelijk
voor de gezondheid voor een deel der
toeschouwers moesten worden be
schouwd.
B. SCHUIL.
Dit de Hofstad.
Het aantal groote regeeringsgebouwen
neemt natuurlijk geregeld toe. Kleine in
stituten groeien langzamerhand uit tot
grdote en het eind is dan, dat zij een
groot eigen gebouw al» onderdak beko
men. Thans is het 'l Centraal Bureau voor
de Statistiek dat de gelukkige bezitter is
geworden van een np-to-dr'.o eigen ge
bouw. Het staat natuurlijk op een inooien
stand, er is een tuin bij die voor uitbrei
ding bestemd is en de vierkante Meter
grond waarop het gebouw slaat kostte
maar vier en twintig gulden. Wat bei
ganEche gebouw heelt gekost, ia ons niet
bekend en gewoonlijk is dnt niet na te
.speuren. De uitgaven daarvoor gedaan
zijn over eenige jaren Terdeeld en paree
ige zijn geen pogingen ge-
..aagu om mooi te doen, belgeei: maar
géiU&kig ia. omtrent de inncm.ng zuiieu
w-s niet u:tv-e:uen. /«.-> is zeer miueru
alie hulpmiddelen der tecaniek zijn cr
toegepaj.. Xie auioiim.iccue soiteer-inricb
tuigen zijn merkwaardig® suaitjcs van
menschenjc ter mm.
He bewvfking \an de volkstelling IS21
was w vollen gang. Ecu honderd.!, men-
scnen werst aaai.iau en al voioert af.
werk goeu, bet uuor; toen m,g wel tui
hei einde van bot volgend jaat eer hei
resultaat is verkregen, De invulling utr
oiljeuen is dilmaat iter geediied,
diecuter dan dij de vouge teUn-g,
jaar geleden. Natuurlijk bcei; uit ziju
oorzagen., liedeeitelijk zuilen dcxu i:e- n
bij ae mensehen, die het invui.cn vul'a.
dergelijke biljetten zeer beu zijn. ln de
or is is jat en heuocn we but zoo dutwij,
moeten doen eu dikwijls voor jin,c fullJi
toten dat mea in bet algemeen bet nut
niet meer ziet van ai die mvuilenj. (ic
deel lelijk echter ligt do schuld t.ij de
w,jze waarop de biljetten zijn mgorich..
Het is alles veel te ingewikkeld eu te
umslaciitïg en daardoor zóó uitgebreid
dat niemand den lust gevoelt om het u'i
zijn geneed te lezen.
We zuilen hopen dat dit de laatste volks
telling is geweest en dat door ecu verbe
tering in den aanleg van <u> bovolklngs
registers deze zeer rompslompen go tei
ling achterwege kan bhjven. J-io" invoe
ring van de persoonskaart die voor ieder
burger bij zijn geboorte wordt uigevuiJ
en hem volgt overal waar hij zich vestigt
tot zijn dood toe, moet oen enorme vt'
belering zijn en wanneer er dan voor
gezorgd wordt dat geanerlei belang de
gemeentebesturen kan beïnvloeden bij 't
instandhouden der registers, dunkt net
ons best mogelijk om dezen ouder*tscben
vorm van telling te laten vervallen.
lien merkwaardig teexen des Ljds ia iet
feit dat den Haag zjjn armbestuur Leeft
afgeschaft. D. w. z. den naam «rvaa, m: .u
natuurlijk heeft dat meur beteckeni» don
alleen the van een naam. Het is waar dat
allerlei takken van overheidszorg Inj Jut
Armbestuur waren ondergebracht en dat
dus de aigemeerie naam niet ju 11 meer
was. De bedoeling van de af «chaffing is
echter we! degelijk geu-ceet om bet ha
lelijke woord „arm" weg te werken, op
dat de zorg der gemeente voor lien, die
er zonder die huip niet meer kunnen
komen, niet meer btdeelmg xal lijken.
fraaie naam is thans gemeen
telijke instelling voor mzatachippelijk
hulpbetoon. Het klinkt fraai en het is
duidelijk dat er een modem kleurtje
aan de ouderwetsche bedeeling is ge
geven. Het is te begrijpen dat de man <i=e
met de leiding belast is van dezen tak
van dienst liever directeur van de ga
msentelyke instelling voor maatsch-appe
lijk hulpbetoon wil boeten dan directeur
van liet Armbestuur. Het klinkt heel -vat
voornamer en gewichtiger.
Het.Is ver van ons te willen botoogen
dat de armverzorging van gemeentew i-e
het oude karakter van bedeeling moet be
houden, maar het moet ook niet. den
sohijn gaan Itrijgen alsof het iets heel ge-
ons is dat de gemeente hulp verleent
dat de gemeente verplicht is dit altijd
doen. De armverzorging is e-.n nood
zakelijk kwaad, een onvermijdelijk cor
rectief op de socialo omstandigheden,
juist, daarom is het gowenscht er
mooier sohijn aan te geven dan ver
diend is.
de gemeente telefoon
zal den Haag spoedig het meest modem
zijn ingericht, Wo hebben htcr op bet
oogenblik het zoogenaamde half automa
tische systeem. Nog altijd neemt een
jonge dame op met welk nummer men
wenseht te spreken. Eerlang zal die
mensohelijke kracht uit het mechanis
me verdwijnen. Naast ioder telefoontoe
stel komt dan een cijferplaat te hangen.
Men draait, verschillende krukjes om tot
het cijfer ïb gevormd dal men wensoht te
hebben en wonderlijk werk men
de hoorn op en het zelfgevonndo
•r verschijnt aan de andere zijde
van de telefoon. Het lijkt tea weinig on
gelooflijk dat dit mogtjijk is maar het ia
zoo. Op dit oogenblik, bij hel half aulo-
matisebe stelsel, w.
\unwege het gemeentebestuur van Am
6terdam verzoekt men aan De Telegraaf he
volgende op te nemen
„Zooals reeds
M gevlagd. omÜCT'te g.ST? IHel Ho,e' Atlanls te Amst-rdam
Men moet dan de hoorn weer opi
Dit heeft wel een nadeel, want
Ito nummers achter elkaar wü o
moet telkens wachten ais cr een
sprek ia. Overigens is dit alles va
rmgo beteekems tegenover hei enorm ge „Zooals reeds voor «ikeie word
mak, dat in een groote jud de telefoon medegedeeld, zal op een eerstdaags to houden
geeft. Het aantal aangeslotenen breidt j vergadering van de Maafschainij Atlanta"
het thans tot dicht bij de veertien dui *eD, bouW van Ilet h<,lel Mn Htadtiau-
zund gestegen. Hel aantal nummers dat derskade over te gaan.
op de centrales beschikbaar is, Is met »WtJ hopen, dat dit voorstel geen meerder-
groot meer en reeds vraagt het dagelijkse!) I held zal vinden, want hot nemen van rilt ix>
bestuur gelden aan voor een aanzienlijke; eluit ant een ramp voor A.inntcrrWu lx'teeke-
UTiie li"f' i nen- Wii kunnen ook een «teiigotljii beelnlt van
nUTmiü f™ f"
tiet getal grooter is, want des te grooter tegonwoordigers van <lr- Jiamlolowereld wordt
is het gemak dat men dan van zijn toe gevormd, niet verwachten, te meer nicl. omdat
stel heeft. Natuurlijk noemt daarmede zij van de zijde der Gemeente dr groots"
het gebruik per toestel eveneens toe en in mogelijke medewerking heeft omlt-rvondcn,
an een medewerking:, welke do Gemeente «teilig
niet zou hebben verleend, indien zij geweer
rjj had dat het de MaatJ-vli ij-pij uk bot trniwer
,el van het hotel geen ernst was. WaiiDrcr di
Maatschappij thans den bouw staakte, zou <ia'
o.i. een daad zijn, welke jegens .dr gemeen
schap niet te ver antwoorder: is. Des* tmroerz,
het groote Hieiaivg ran eon naar alle cisctaea
Ingericht hotel -.o«n- Ajnsterdam b-vgrUpend
gaf in dezen tijd van woningnood htuir toe-
Etemmlng tot bet afbreken der porceolen nar
de ft'adhacders'tade.
Het behoeft geen betoog, duf n. toestem
ming niet aon zijn rerleer.d ais de. Gemeente
had kunnen vermoeden, dat -ie door af
breken verkregen terreinen onbclmwwd zou
den blijven en aldus een pdt. bind voor d«
omgeving zouden vormen En behalve dan het
verieenen van deze fao'litett, werkte de Ge
meente nog op andere wijzen tr» v- rwi-zenli}-
klng ran bet plan mede Het administratiege
bouw van de tram we,.! aan de Maatschappij
verkooht en tot het stichten van o n ni<-cw
gebouw besloten: nieuwe voorgr-veirooi 1 !jnen
voor de gedeelten Stadhoudcrrftade en Von
delstraat. waaraan het hotel wug ontworpen
werden tn overleg met den architect voorloo
pig vastgesteld: R. en W. keurden, ondank»
he afwijzend oordeel dor Schoonheid «•ommin'
sle, 2tx>wel het eerste als het tweede gerreb
ontwerp goed.
sparing van kosten. Het vak
juffrouw gaat dus ook al weer
nen na een koitstondige glorie. V
centrum van de sud s ur de
schakelborden in dienst zijn, l.;v
nog. maar in 1925 zal bun corps u
verminderd. De automMt treedt vr
•o de plaats: De tijd zal lee-ren w
1*ter kon, de lieftallige juffrouw
'eelijke boe-roeper.
HAGENAAR.
i>f dc
EEN GEHEIMZINNIGE MOORD IN DE
TUILLERJEëN. Eentweetal agenten in
burger, dat een dezer nachten san een der
toegangen van den tuin der Tnillcriccn tc
Parijs op post stond, vernam ongeveer ec:i
half oor na middernacht een aantal revolver
schoten -Het geluid kwam uit een van de
hoschjes. Dadelijk stelden zij oen onderzoek
in. ieder een boschje afzoekende.
Het schieten bield echter niet op en wel
dra viel een der agenten neer, gelijktijdig
in de borst en in den voet getroffen een
oogenblik later kreeg zijn kameraad een
kogel in den buik.
Een snelle vlucht, een sprong ln do sloot
echter niet zonder zich van zijn khaki-kleu-
rige regenjas te hebben ontdaan.
Eenige agenten die 's morgens vroeg uunr
dc plaats van het gevecht togen, vonden op
een 50 meter daar vandaan den anderen da
der uitgestrekt op den grond, met oen ga
pende hoofdwonde en een tweede wond in
don rug. Hel was een gewezen spoorweg
beambte uit de koloniën, die thans bij den
houw van de barakken van dc Folrc de
Paris werkzaam was.
Hij is naar het hospitaal vervoerd, waar
heen eveneens de zwaargewonde agent is ge
transporteerd.
Met het oog op den toestand van den oud
koloniaal is het tot dosverrc nog niet moge
lijk geweest, hem te ondervragen Zoodoende
kent men de identiteit van den persoon, die
i» weten te ontsnappen, nng niet, ofschoon men
liem, da-nk zij de regenja», die door hem is
aeliergelaten, we! op bet spoor denkt te
e Maa
r schuwt do tete-
EEN ZELDZAAMHEID,
tiic'ut vierde Anna Niestea-Spds ha;i
73-jarig jubileum als v sle groenten
vrouw o'1 de markt. Verscheidene stof
felijke blijken van belangstelling wer-
n haar uitgerekt.
IN EEN TOBBE VERDRONKEN.
Het 2-jarig kindje van zekeren K-
te Helmond is Sn e'm knip met water
gevallen en verdronken.
STEUN AAN MILICIENS. O» de
te Amsterdam gehouden algymeene
vergadering van de Kon. Nut. Ver-
eoniging tot steun aan miliciens werd
medegedeeld dat de vereniging telt
64 afdeelingon met 3?63 leden. Prof.
dr. Elhorst, die als voorzitter had be
dankt werd tot eerelid benoemd. Als
voorzitter zo| optreden de lieer Th.
F. A. Delprat.
VRIJHEIDSBOND. Te Apeldoorn
is met aan van it el i ik 100 leden en af-
dee'ing van den Vrijheidsbond opge
richt.
VI.F.ESCHKXPORT NAAR ENGE
LAND. De heer Woitkomp heeft
de Tweede Kamer verlof gevraagd
aan den Minister van Waterstaat
vraag te mogen stellen in verh"nd
met vervoer vsn vlecsch naar Fne
1 ud. Op het verzoek zal ln de volgen
de vergadering worden beslist.
„De Gemeente ging tot nl deze annaf r< srien
over, omdat zij van oordeel' whp, dat. dozo
botelhouw gestound behoorde t.c wordei. en In
het goed vertrouwen, dart de MautnohappU
.Atlanta" haar belofte zon nakomen. Wanneer
dit laatste niet geschiedt, wü heihalen, het
geen wy hierboven reeds zeiden, zon deze
handelwijae aL Jegens dc Gemeente niet te
vei-antwoorden zijn, een handelwijze, welke
van de Maatschappij echter, gezien «Joor welke
personen zij la opgericht, niet kan worden
verwacht.
„Wij hopen dsn ook, «lat de geruchten, om
niet tot den bouw over te gaan, od;o1p* zullen
blijken te zijn, niet allec-n voor dit concrete
geval, maar ook en vooral voor de toekomst.
Wanneer tanmers de Gemeente Clions in zoo
hooge mate wordt teleurgesteld, te het niet t©
verwachten, dat zi) bij voorkom.--uie gelegen
heid weder even bereidwillig baar medewer
king zal verleeneD. waardoor lid tot*iand-
(komen van meer dan één groot werk welUch'
aou worden verhinderd."
Letteren on Knust
Déodat de Sérérac. t
De „Ménéstrel" bericht het overlijden van
den Franschen componist Déodat de Bévé-
Déodat de Sévêrac werd In 1873 le Saint
Fëlix de Caraman geboren. Leerling van Vin
cent d'Indy, ontving hij zijn eerste vormen id
de Schola Cantorum. De „esprit debussyste"
ln zijn werk bracht hem echter spoedig In aan
raking met het muzikaal impressionisme van
Debussy, wiens werk hij, naar den geest, met
Roussel en Florent Schinitt het meest heeft
voortgezet. „Une &me ardente et forte, sensi
ble et robuste k la fois" zegt Jean Aubry van
hem. Zijn conjposities zijn spontaan, zonder
overdaad, helder en pittoresk. De Sévérao
schreef vooral voor plano. Twee bundels zijn
bet bekendst geworden „En Langadoc" en
„Le Chant de la terre", waarin de componlsl
zich ais een waar „payBaglste" onthult. Vooi
het theater schreef hij de opera „Heliogabale",
welke in 1910 te Bézlers werd opgevoerd en
„Le coeur du moulln" in 1911 te Parijs opge
voerd. Hij laat een onvoltooid werk „Les An-
tibei" en een ballet „Les grenonilles Qui de-
mandent un rol" na.
Sinds 1910 leefde de Sévérac teruggetrok
ken in Ronssiilon Hij werd kort geleden be
noemd tot ridder van hel legioen van eer.
haanüiiiiner Hallstjei
EEN ZA fERD AG AVONDPRAATJE.
In mijn vr.jö ov^vuultkken teeken
!k uivaueuue geducuteu op over aller
lei onderwerpen, uioasial van wijsgce-
aaiu, Kon en naar ik, Hopen wit
joa kraohug. lederen dag een uraadje
is ïieniubiuotuv in l jaar en zoo
heb iiv al drie scuoolsdu uien. vol met
j)inlosoi>iiisciie oinerklugen. Dit levert
gevaar op. v amine, vrienden en
kenwssen, aan wie ik er nu en dan
wat uit voorlas, hebhon ze bijzonder
geprezen en gevraagd, of ik ze niet
in eeu bundel zou uitgeven, onder den
titel: „gevleugelde woorden" of zoo.
Zuoiets is vleiend, meermalen Heb ik
er dus over geducht, muur wanneer
het moment was aangeibrokon om
naar een uitgever te stappen, bert ik
daar altijd voor teruggedeinsd, om
dat ik mijzelf afvroeg: „heb ik al dio
zeshonderd drie en zeventig gevleu
gelde woorden wel zelf gevonden? Zijn
er niet ook van andere hm
philosofen bij, of zijn ze misschien
allemaal van andere menschen af
komstig? Telkens als de klok tikt wor
den cr duizend» gedachten uitgespro
ken en neergeschreven wtc zal op
een bepaald oogenblik kunnen zog
gen: deze is van mij en die van eon
ander? Wie kan met zekerheid weton,
wat hij put uit zijn eigen gedachten
of alleen maar uit zijn geheugen?"
Toen ik deze twijfeling aan mijn
vrouw overbracht, zei zei: „dat west
de uitgever immers 6ók niet!" Maar
verbeeld je, dat mijn boekje verschijnt
en de critiek schrijft: „No. 17 is van
Goethe en No. 51 van Bitter cn 63
kun je In Shakespeare vinden en 105
Btaat in Jean Christophe van Remain
Rolland", met het dool en de blad-
rilde er bij. Als zooiets gebeurde, dan
zou ik mij nooit meer ergens durven
vertoonen, in de bijeenkomsten van
onze krans allerminst. Welk een fes-
teJ! voor scherpe tong van Wou-
"v.?1*0! tlurf ,,"'n wijsgeea-ige
gedachten dus niet uitgeven. Maar
en detail is het wat anders. Zoo
nu en dan een, dat zou veilig gaan.
BijvoorbeeJd: „wie jong blijven wil,
noet in relatie blijven met de jeugd".
Daarom maak ik ais 't maar eenigs-
zins kan, graag een praatje met jonge
menschen.
„Ga je naai' huis, Vera?" vroeg ik
aan het lieve dochtertje van de Hop-
ma's, dat ik dezer dagen op straat ont
moette. Ze knikte, zei niet veel. „Mag
ik dan meewandelen?" „Natuurlijk
oom", zei ze, want we zijn wel geen
familie, maar minstens tien jaar lanv
noemt ze mij oom, uit goede vriend
schap. „Een hoe gaat liet met de stu
die?" „O, heel goed". „Heb je
nog niet genoeg van die ouwe Romei
nen kind?" „Ik vind de rechten
een heel mooie studie", zei ze strak.
Er kwam geen lachje op haar gezicht.
En ik domoor die ik was, giui» voort:
„Maar ais 't er op aankomt, ga Jc
toch zeker liever naar de huishoud
school!" „Och, ik weet niet", zei
ze weer, zoo vlak en lucteloos! „Of
spreek je nog altijd, net als eerste
jaarsstudent! e, zoo minachtend van
het pannokoekejihuisje?'-' „Ik weet
niet, ik deuk er niet veal over".
„Acli, Vera, wat ben je geheimzinnig
tegenover een ouden oom heb ik
je eergisteren niet in druk gesprek
met Willem gezien?" Maar Vera
gaf geen antwoord, wc waren aan
haar huis gekomen, ze deed de deur
met den sleutel open en vroeg, of ik
binnenkomen wou. 't AVas mijn plan
niet, maar opeens, zonder mijn ant
woord ai te wachten, barstte ze in
tranen uit, vloog dc trap op en liet imi
alleen in dj open deur staan; dus zat
ik weldra tegenover haar moeder, die
ook al niet bijzonder vroolijk keek. Ik
vertelde haar van ons gesprek en de
huilbui en vro«g wat er aan schortte.
„Och", zei Suzc, „jc bent zoo'n oude
vriend, dat ik er geen goheira van
maken wil je hebt wel gemerkt, dat
Willem veel attenties voor Vera had.
Dat is uit. Ze heeft gemerkt, dat hij
niet te vertrouwen is. familiaar werd
met andere meisjes-studenten en
fin, er is een explicatie gowee«st en
om het maar kort te zeggen: hij is
niet te vertrouwen, 0:11 slap karakter.
Hier aan huis komt hij niet meer".
Ik zei zoo iets van „gelukkig, dat
het maar bijtijds is" en
vroeg, om afleiding te geven, wie het
nieuwe schilderij voorstelde, dat in de
kamer hing en er pus gekomen was.
„Uch", zei ze onverschillig, „iemand
van de familie". Mijn bezoek leek met
bijzonder welkom, dus ging ik maar
spoedig lxeen en vertelde, tnuis geko
men, alles aan mijn vrouw. „Ach",
zei die, toen ik uitgesproken had,
„daar heb je deu ouhandigen man
weer. Dat zou oen vrouw niet over
komen zijn, die had wel dadelijk be
grepen, dat Vera iets hiuderde en er
zeker niet over doorgepraat. „Kan
ik het helpen?" vroex ik verontwaar
digd, „k kan toch iemands ziel niet
doorgronden!" „Neen", zei mijn
vrouw, „maar jelui hebt niet de min
ste intuïtie, mannen heben goeie be
doelingen, maar ziju schrikkelijk
dom". Daarop, zonder overgang:
„wat zei je van dat schilderij?"
„O", antwoordde ik, „het stelde een
krijgsman voor, in een prachtig© Uni
form, zeker de Hoiigaarsche graaf
waar Suz© van afstamt". Ze zei niets
moe-r, maai' ik weet zeker, dat ze eï
morgen op bezoek gaat wat zal zo
zeggen, ais ze ziet, dat het een gewo
nen heer in rok voorstelt! Een beetje
wreken moet ik me toch. Overigens...
die arme Vera! moet ze nu troost zoe
ken bij het "oude Romeinsche recht eu
de pandeklen?"
Soezend over studie en examens,
herinnerde ik me, wat een man, die
heelwat ervaring had op het gebied
van onderwijs eu opvoeding, gezegd
had van het examen doen door meis
jes. „Ze nemen tijdeus de studie
zei hij, „verbazend voel in zich op,
veel meer dan jonge maun»n, maar
ais het op examen doen aankomt, we
ten ze weinig of niets te vertellen.
Net een vat bier, waarvan de kraan
verstopt is".
„Ik protesteer tegen deze vergelij
king", zei mijn vrouw, die 't gesprek
bijwoonde.
„Ook goed, dan zullen we zeggen:
een koffiekan, waarvan de tuit ver
stopt is. Is 't zóó goed? Nu dan, als
ik hoorde van een Jong meisje in de
familie dat examen moest doen, heb
ik altijd tegen haar gezegd: „je moet
drie dingen bedenken vóór het exa
men,
lo. niemand kan alles welen:
2o. de examinatoren weten ook niet
alles, maar dat moet je hun nooit la
ten blijken;
So. het vak van examinator is, zoo
veel mogelijk toelaten, want alleen
voor afwijzen zouden zij niet betaald
worden.
Deze drie dingen geven a-'tn een exa-
minanda al een zekere geruststelling
vooraf. Wat moet zij doen, zoodra het
examen begonnen ts?
lo. op een vraag uitvoerig antwoor
den, niet met drie of vier woorden,
d-at vindt eeu examinator vervelend.
2o. liever iets zeggen, dat niet pre-
cier heelema&l Juist Is, dan totaal
zwijgen.
3o. een zekere opgewektheid aan den
dag leggen, want het baantje van exa
minator is ook vervelend en den hee-
len dag bleeke stijve boonenstake-n
examineeren gaat boven menschelijke
kracht,
4o. zorgen, dat je er netjes uitziet,
want een man, al weet hij het zelf
niet, ziet er tegen op om oen aardig
meisje door afwijzing aan 't schreien
te brengen.
„Mijnheer d« redacteur zoo
schreef dezer dagen een abonné aan
de redactie van zijn blad. „daar er
na den oorlog niets rocer in «w blad
te lezen staat, wcnscJi Ik van de ver
dere toezemding verschoond te blijven.
Hoogachtend II. J. Wijsneus".
De redacteur, die uitgeput was van
het zware werk©:!, nam vóórdat hij
t briefje doorgaf :tan dc administratie
waarbij het hoorde, eet) pen eu dicht
te het volgende schotme vers, waar
van hij mij voor achtduizend gulden
het auteursrecht heeft verkocht:
„Wat staat er in de krant?"
„Och, niets!"
Dat maakt men zich en and ren diets.
Als Keizer Karl heimwee krijgt,
En haast zijn ouden troon bestijgt,
-Vis Duitschlaaul niet betalen wil.
Uit list, uit valschheid of uit gril
Zoodat er groote kans bestaat,
Dat de bezetting vorder gaat,
Als in Italië de fuscist
Zich in het mijn en dijn vergist,
Als we in Ierland van Sum Fein
De grootste revolutie zien.
Als in liet oude Engeland
De fakkel der verdeeldheid brandt.
Zoodat 6r scJiatten in de mijn,
Maar in den haard geen kolen zijn.
Wanneer de wrecde Bolsjewist
Zij-n vijand en vooruitgang kist,
Dan maakt een uil zichzelf wat diets.
Wanneer hij zegt: „de krant geeft
niets!"
Wanneer des drankbestrijders
woord
Door heel ons land nu wordt ge
hoord,
Zoodat de plaatselijk© keus,
Den drank weggrist voor veler neus,
Als door de baudcrolle-wet.
De rooker flink wordt afgazei,
De schatkist steeds naar offers
sinort
En niettemin nooit rijker wordt,
Daar 't geld met scheppen binnen
komt,
Met schepels weer naar buiten
stroomt,
Wanneer de redder steeds Verhoort
Op klacht van diefstal, roof cn
moord,
Wanneer het in de vonen brandt,
Tot schade van ons heele lnnd,
Wanneer met 't jawoord vnn don
Staat
E«n vlieger naar Oost-IndK gaat,
Om Haarlem bolgewas en ?rocn
Met nobele trouw zijn plicht komt
doen
Dan maakt wie zegt- ,.<?e krant
g<y*'t niets"
Zichzelf en andren maar wat diet©.
Ja, lezen kan een leder niet,
En wie dat hooit cn wie dat ziet
Die zegt zoo'n domoor vol verdriet:
„1 Ligt aan jezelf, jou sloome piet!"
Ook na den oorlog brengt de krant
Veel nieuws in 't lieve vaderland.
Behalve bij zoo'n suffen klant,
Die noch begrip heeft, noch ver
stand.
Nadat de redacteur aldus zijn ge
moed gelucht had, ©tak hij dc sigaar
op, die ik hem bij wijze van betaling
va® auteursrecht had gegeven en
ging naar h|F'
Wat zegt u: had ik eerst van
achtduizend gulden au
teursrecht gesproken?
Jawel, maar dat heeft hij niet ge
kregen. hij had het wel willen heb
ben. Voor deze kleine vergissing
vraag ik wel excuus.
Naar van over ouzo grenzen wordt
meegedeeld, bestaat er bij onze Bel
gische naburen ecm plan om e©n be
lasting te les-gen on decoraties. Hier
mee wordt de theorie vnn den kring
ioop der dingen ten duideliikste aan
getoond, want wanneer iemand een
decoratie heeft gekregen wegens z:ïu
verdienste, zal hij in België onmid
dellijk zijn verdienste moeten aan
spreken wegens zijn decoratie
Het is bekend, dat er In sommige
sinaasappels vool pitten zitten, in
andere weer niet: in dnt opzicht ko
men zij geheel ovc*r<xm ine» dc incn-
-eber), went in die" ren zit uit cn
in den ander niet; l>ovendien hebben
ook verschillende menschm pitten.
Maar de meeste niet.
Maar wal is au 't verschil tusschen
een mensch en een kropje andijvieT
Weel u 'T. niet? 't Is toch heel een
voudig: het eenc i© eeu kropje an
dijvie en het andere een mensch.
Dacht n soms. dat er nog meer ver
schillen waren? Vindt u het verschil
niet groot genoeg?
Aan de deur van een keurige Ne-
derlendsche huisvrouw kwam een
agent van ee« electrischen stofzuiger.
„I)ank je wel", zei de huisvrouw,
„mijn huis is pas schoon". „Dat
denkt u maar", zei de agent, „als ik
m»>n electrischen stofzuiger emu in
uw huis inag prohoereu ral u eens
zien, hoeveel stof er nog achter ge
bleven is". zei dc huis
vrouw. „als er na al de rivieren van
water en de kilo's zeep die we ge-
rt-bruikt hebben, nu nog stof in nr n
hnis over is, dan I» de licele groote
schoonmaak een fictie en dan maak
ik nooit meer schoon, dan licb ik dus
ook geen electrischen stofzuiger meer
noodig".
FIDF.LIO.
