OM ONS HEEN
Ruitsnlindsch OvsrziÉ
HAARLEM'S DAGBLAD
DOttOEROAC 19 &'E' I92' TWjg.DE BLAD
No. 2895
Waar is de overdrijving?
Meuisohen oiiaci uc lomp, die aan
gtcn euKeie licüaamsoéiemnjc meer
uoe-ii zij er ooit aan gt*iaaji heb
ben, uic in net voorjaar en den hen fat
vuu pure apiei'btijilieid ïwêt over een
i>iUb Kuiwibn briugtuL en in den win-
lei aim hun up zolder roestende
auiaatóen mei meer denken, spreien
plechtig hun veruietigciid oordeel uit
over wal zij de buiteribporignéid van
de spurt noemen en bedoelen daaime^
dan voomamèlijk voetbal en boksen.
(Jneküt, hockey, tennis, roeien en
zwemmen vinden in nun oogen nog
wel gcaunie, „ouiaai uie minder op de
hartstochten wélken".
Lil ueze zoigvuldige sdiciding
blijkt, dat zij, huns ondanks, eigen
lijk meer bezwaar hebben tegwn het
publiek, dat de wedstrijden b-,woont,
dan o gen do spelers, uie er hande
lend bij optreden, runners cricket,
hockey, tennis, roeien, zwemmen
worden vrijwel zonder publiek bedre
ven en het zijn aileen voetbal en bok
sen, die zonder publiek ondenkbaai
zijn, practised gesp rokt m niet zonder
toeschouwers kiinnen beotaaln. Ik weet
•wel, dat er voetballers zijn, die den
tijd terug wenèciien, toen er nog geen
tribunes, gecai kostbare terreinen,
geen grouiuhnen, geen oefenmeesters
en geen kunciliévende leden waa-en,
toen zij de kosten van den eenigen
bal met moeite uit hun karige zakcen
ten haalden en de goal uit een paar
jassen en petten bestond maai"
vergissen zij zich met in hum onder
scheidingsvermogen en is het niet
veeleer hun prille, onbtzorgde jeugd,
die zij betreuren'? Zoo niet, in elk ge
val heelt het voetbalspel zich door hen
en met hen ontwikkeld en eeui wissel
werking vertoornd, die den oplettenien
beschouwer niet ontgaan kon. Toen
de eerste kijkers op het veld kwamen,
moeten de spelers daarmee toch ge
lukkig zijn geweest, maar de uitbrei
ding van het aantal noopte tot beter
inrichting van het terrein: hoe goed
herinner ik mij nog, dat een jonge
speler op ons redactiebureau kwam,
om vriendelijk te vragen, ol wij eens
een enkelen kern- wat over voetbal in
de courant wilden zetten, omdat het
toch zoo'n aardig spel was. Hij heette
R. A. C. Schut en woont geloof ik,
nu in Ixid'ié hoe-verbaasd zouden
vrij elkaar aankijken zoo wij elkaar
op een Zondagmiddag kwamen te ont-
ontmoeten op den Sclioterweg, tus-
Bchan de duizenden. die stroomen
naar een wedstrijd van Haarlem of
R. C. IT. en daar die oude herinne
ring nog eeus ophaalden. Of op een
Maandag vond daarna, wanneer hi.,
Haarlem's Dagblad in handen kreeg
met dc uitvoerige verslagen van de
gespoelde matches.
Dat ltan omstreeks dertig jaar ge
leden zijn. Later stonden we op het
veld van Haarlem, aa,n den Sehoter-
wes', vlak bij de plclc waar nu het
Ï!i.-U"thuis staat en verheugden ons
over dc planken, clïo onze- voeten, ten
minste voor de ergste drassigheid van
het veld beschutten. Zoo zijn we lang
zamerhand van phase tot phase geko
men en ik weet niet. ik geloof ook
niet, dat de tegenwoordige vorm van
het voetbal de laatste zijn zal. Moge-
liik komt er nog verder Ontwikkeling,
al weten we niet precies hoe. Maar
aan de mensclien, die zoo bitter kla
gen van overdrijving- zou toch ge
vraagd kunnen worden: bii welke
phase zij dan gewild zouden hebben,
dal die ontwikkeling ophield: bij don
goal van jassen en pelten, bii de
planken op fiet tribunelooze yeld of
waar anders. Daar kan toch niemand
een redelijk antwoord op geven Moe
ten wij niet veeleer aannemen, dat er
van verwording ge n sprake kan zi:v
omdat hot voetbal no2 altijd in
ontwikkeling blüft9 Komt er een mo
ment van bederf, welnu, dan zal het
achteruitgaanverminderen en
dwiimen. W ij behoeven ons daarover
niet te bekommeren, als dat oogenblik
komen moet, zal het. komen ook zon
der ons. En 'le ijselttlsste klachten
kun non het niet verhaasten.
Maar nu zijn we daar zeker nog niet
aan toe. Integendeel, ik zou zeggen
dat e.i' nieuwe, friss.'be hulptroepen
on komeri dagen. Voetbal is niet lan
ger een standc-nspel. daar de onbe
middelde niet langer aan het liinl*"
staat, maar daar binnen me??'"y1
Langs de perioden: petgoal plankon
tribune is de werkmanszoon ge
gaan en heeft het niet gemakkelijk
gehad. Daar zit al een zekere ontwik
keling van krocht en energie in. En
t>/m l.ct soel zelf!
Telt tegenover een misschien som-
tijde wat overdreven heldeiyvereering
het drievoudig voordeel niet meer
mee van do lichaamsoaitwikkelnig, do
oefening in discipline en het blijven
uit de kroeg? En, bedenken de kla
gers wel, dat de hefde voor voetbal
waartegen zjj reageeren, zelf oj) haar
t weer een reactie was tegen den
geest van intellectualisme, die meen
de, dat de jeugd alleen gelukkig kon
zijn, wanneer zij vele, vele uren
daags met kennis volgegoten werd
Mogelijk gaat de ©ene reactie wat ver,
gelijk de andere maar daarbij geldt
dan toch, dat wij ouderen daarover
niet bekommerd behoeven te zijn: als
bij een balans raakt de wijzer na eoni-
go sol rommelingen ten slotte toch
weer in het huisje. En nog aiütijd
geldt het woord, dat wanneer voet
bal niet bestond, het tan spoedigste
diende te worden uitgevonden. Om dc
voordeelen die ik boven noemde en
die, reken daar maar op, tot verder»
hehaamsontwikkeling aanleiding zal
geven.
lin voor zoover het spel is, kunnen
we toch wel zeggen dat niemand zou
terugverlangen de „volksspelen", die
wij vroeger gekend, nebben on waarbij
deelnemers, om een prijsje te winaien,
zich blootstelden aan den spot en deu
lachlust van de menigte: zakloopen,
mastkliminien en al die fraaiigheid
meer en waarbij het naargeestige top
punt was het biggenvangen door be
hoeftige vrouwen le Heemstede. Dat
zijn we gelukkig ontgroeid.
Het is toch geen toeval, dat de
zelfden, die voetbal spelen, ook aan
getrokken worden door boksen. Wie
eenmaal met lichaamsoefening begon,
gaat vanzelf verder. Maar ook hier
hoort hij de klagers, die maar alleen
laainen denken aan bloedige wedstrij
den, ijselyke krachtpatsers en vree-
Belijke knock-outs. Waar schuilt ook
hier de overdrijving! Zoolang is de
Nederlander waarlijk nog niet tot
lichaamsoefening gekomen, dat het
ai tijd zou z.jii om hem tegen te
houden. Het komt er toch op aan, oio.
hét leven van den jongen ouensah zoo
gelukkig mogelijk te maken en een
an do factoren is de gewaarwording
van 't bezit van een krachtig lichaam.
Dat kweekt zelfvertrouwen en de jon
gen, die op eigen kracht bouwt, ziet
er tegen op om bij moeders pappot
te blijven; terwijl hij de wereld inge
trokken is ontwikkelt hij ook zijn
geest en wanneer de beteren in den
Haag er nu maar voor zorgen, dat de
leerplicht wordt uitgebreid, zal het
hem ook in zijn hoofd niet scheme-
en. Vechtersbazen behoeven onze
jongens niet te worden. Maar hoe ge
makkelijk zou de orde gehandhaafd
kunnen worden, waaneer iedereen
die kwaad in den zin had, vooruit
wist, dat iedereen die langs komt op
den enkelen mismaakte en den tuibcr-
culeuse na, een goeden hoe les toot
ar behooren weet te plaatsen. Nu
loopt in menige contrei je vah ons
vaderland d-o jonge man met het mee
in den zak eri maakt in eon ramp
zalig oogenblik ongelukken, die nooit
meer te horstellen zijui. Als 't warme
bloed van den jongen vuistvechter tot
koken mocht komen, is het met een
buil of een bluts afgedaan.
De man, die zijn kracht kent, is
daardoor gemoedelijk en toegevend,
Hij zal ook de bescherm©!- wil Ier zijn
van de vrouw en het kind, afschuw
hebben van de genieperige oorlogs
machines, waarmee men doodt uit
de verte. Hij zal vredelievend wezen,
omdat hij den strijd niet behoeft te
vreezen. Omdat hij zijn lichaam sterk
maakt, zal het niet opgelapt behoeven
t-o worden in de gasthuizen. En de
strijd om -het bestaan zal hem wel
dwingen evenwicht te bewaren tus-
schen zijn geest en zijn lichaam.
Daarom is het zoo overbodig, dat er
gekermd wordt over vereer'mg van
Carpentier, die immers toch een
merkwaardigheid is, als vuist mot
hersens. Daarom moet het zoo zwart
gallig wezen te tobben over het oj>-
groeiend geslacht, dat alleen aan de
spieren en niet aan het verstand
denkt. Wij gaan juist do goeds rich
ting uit, want ex- ls nog zooveel te
doen. Zwemmen moet iedereen,
roeien als T kan hoever zijn we
daar nog van af! Het menschelijk
lichaam moet sterk worden, rein,
flink onderhouden, hoeveel ontbreekt
daar nog aan hij honderdduizenden
En aks er dan gejammerd wordt en
gekermd over overdrijving ibij voet
bal, bij boksen, bij wat niet al, dan
zeg ik: .,neen, de overdrijving komt
van dén anderen kant. liet versland
is ceu goddelijk geschenk, maar 't kan
pa» goed tot ontwikkeling komen,
wanneer het geborgen is in een gaven
koker".
J. C. P.
Di geallieerden en Opper-
Sliezlê.
EEN NADERE VERKLARING VAN
LLOYD GEORGE.
De Engelsulio premier verklaarde aan een
Reuter correspondent„Ik boud vast aan
mijn mededeeling, gedaan in het Lagerhuis
ten aanzien van Opper-Silezié. Ik kan
uitternard slechte de verantwoordelijkheid
aanvaarden voor wat ik werkelijk heb ge
zegd en niet voor verdraaide berichten in
de Fransche pers. De bijna eenstemmige
goedkeuring, gehecht door de Amerikaan-
scha, Britsche en Ilaliaansohe pers aan de
mij uitgedrukte gevoelens, toont aan,
dat de groote naties, die naast Frankrijk
stonden, voornemenB zijn het verdrag van
Versailles eerlijk uit te voeren. Nimmer nog'
bij eeuige quaostie ontwaarde ik een zoo
danige eenstemmigheid. Met alle respect
de Fransobe pers, zou ik tot haar wil
len zeggen, dat de gewoonte om elke uiting
der geallieerde meening, welke niet over
eenstemt met haar eigen meening, als een
onbeschaamdheid te kenschetsen, van zeer
kwaadaardige» aard ie. Deze geestesge
steldheid moet, indien volgehouden, nood
lottig worden voor elke entente. De hou
ding door het Britsch, Amerlkaansch en
Italiaansch publiek aangenomen ten aan-
van de Silezisohe quaes lie, moet
Frankrijk niet onaangenaam zijn, want be
doelde landen houden zich aan het verdrag
van Versailles.
„Ik ben voornemens" aldus ging Lloyd
George voort, dc „voorwaarden van het ver
drag rechtvaardg toe te passen, zoowel
vóór als tegen Duitseliland."
„Het lot van Silezië moet worden beslist
door den oppersten raad, niet door Kor-
fanty. Den kinderen kan niet worden toe
gestaan, het aardewerk van Europa vrijelijk
te breken. Iemand most dit beletten, ar
ders zullen zich voortdurend moeilijkhe
den voordoen,
,,'e Werelds beloop kan voor de komende
jaron niet worden voorspeld. Do mist is
diohter dan ooit. Veel zal afbangen van
het samenblijven der bondgenooten. Afge
scheiden van de verdragsplichten kunnen
onvoorziene gebeur termen de toekomsti
ge groepeeriug van Europa bepalen. Do
toekomst van de wereld, in het bijzonder
de toekomst van Europa, zal worden be
paald door oude of nieuwe vriendschaps
banden. Onder (leze omstandigheden is het
verdrag van Versailles een document van
onberekenbare beteekenis, in het bijzonder
de naties der Entente. Het verdrag
vormt, terwijl er zooveel is, dat onB ver-
deelen kan. een onderlinge band.
„Het Britseho volk onttrekt zich aan geer.
enkel deel van de verantwoordelijkheid
het verdrag .Er zijn tijdelijke moei
lijkheden welke het moeilijk maken troe
pen af te slaan, maar ik", aldus Lloyd
George, „vertrouw er op, dat doze moei
lijkheden spoedig overwonnen zullen zijn,
Ik vestig de aandacht op het feit, dat Brit
ten niu zich ïd de onlangs gehouden con
ferentie bereid verklaarde, om indien do
Duitschers de door do geallieerden gestelde
voorwaarden weigerden te aanvaarden, de
Britsche vloot beschikbaar te stellen voor
elk doel. waartoe besloten moolit worden.
„De Britscbe regeerinq haakt er naar"
aldus besloot de mededeeling ,.do Op
per Si lezischo quaestie geregeld le zien. Ter
Londensche conferentie waren «He feiten
het plebisciet bekend. Onze bondgenoo-
waren oebter nie'. bereid om de bespre
hingen voort te zetten. Wij zullen trouw
blijven aan do beslissing, door de meerder
heid der mogendheden te nomen ten oan-
van do bepaling van de SUezitciio
greïizcn, boo deze beslissing ook moge uit
vallen. Wij aanvaarden het plebisciet ten
vole ala de uidrukking van do wensten
het SfleziBOha volk. Maat terwijl Brit-
tanniö ten oorlog is gegaan en reusachtige
offers heeft gebracht voor de verdediging
een oud verdrag, waarm Brittanniö
partij was, kan het met werkeloos toezien
dat een verdrag, door zijn vertegenwoordi
gers minder dan Iweo jaar geleden geioe
kend, vertrapt wordt."
Protesten van Franschon journalisten
Hnv t tokt elding van een telegram
uit Oppeln vau «en viertal Fransche jour
nolist.cn- dio krachtig protesteert tegen
do „fantastische en tendensicuse bench-
ten van Engoieche tai Amerikaanscne col
lega's. In het bijzonder prutesteeren z>j
tegen berichten, waaruit kwade trouw
blijk', zooals de mededeeiingen over ue
aanwezigheid van Fransoho officieren en
soldaten in de rijen der opstandelingen
of ©n tegen berichten dat Fransche troe
pen zich door do opstandelingen zouden
hebben loten ontwapenen.
In het hoofdkwartier van Korfanty.
Een corresponds' van het Journal des
Dóbats" schrijft uit Sosnowite over een
boxook dat hij gebracht heeft, aan het
hoofdkwartier van Korfanty, den leider
van den Poolschen opstand.
Met heel veel moeite kreeg hij eindelijk
toestemming om de grens tusschen Palen
en Öpper-Silezic te passeeren. waar de
Poolsehe troepen een buitengewoon streng
toezicht houden. Na lang zcoken en dwa-
lon door verscheidene dorpen, waar hij
tot zijn enkels door da modder moest
ploeteren, kwam hij eindelijk in het hoofd
kwartier "Van don Oppor-Silezischen dicta
tor. Een eenvoudig buitenhuis, armelijk
gemeubeld, con secretaris, een loopjongen
en een klein typisMtje, ziedaar Korfanly's
omgeving, waar bij dagelijks belegerd
wordt door «en zonderling mengelmoes
van allerlei belanghebbende menschen.
Korfanty heeft daar geen oogenblik rust.
Hij geeft zijn orders ontvangt rapporten,
stelt pioolamaHee op, «lies haastig, binnen
jnkelo minuten, en dan trekt "hij er weer
op uit in zijn auto, waarin hij zijn gêhee-
lea staf op elkaar pakt en vliegt er vau
'sor mot een vaart tachtig kilometer por
Do correspondent he-eft hem blijkbaar
ng niet te pakken kunnen krijgen voor
:u interview, maar Lij vertelt dat ex »n
het gehoelê gebied, dat de opstandelingen
hebben bezet, voorbeeldige orde en tucht
heeroohen. Grooté stevige gebouwde ke
rels, vrijwilligers, met ernstige gezichten,
hevig bewust van hun verantwoordelijk
heid, loopen door de sraten met een ge
weer op de schouder. Probeer niet een
praatje of eeu grapje mot hen te maken;
ze antwoorden met éénlettergrepige woor
den, doen buitengewoon wantrouwend en
vast op elkaar geklemde kaken komen
it nooit van elkaar. Maar men krijgt
wel den stellige» indruk, dat zo vast be-
sloten zijn ou dat niets hun vastberaden
wil kan achokkeu. Een tan die mannetjes
putters, die oijjkbaer wat spraakzam-.-r
was uan de anderen, had tot den cones
pondent gezegd: „Zie je mijn pijp, die
zou je niet uit mijn mond krijgen zonder
mijn tanden er meteen uit te breken; en
zoo is 't nou precies eender mot dit land:
als ze ons dat willen afnemen moeten ze
ons eerst dood maken."
De geheele Opper-Silezisehe mijnwer
kers-bevolking toont zich ontevreden over
de Poolscho rogqsring wegens haar neutra
liteit. Zij beklaagt er z-.c-h over, dat men
aan haar lot overlaat en zij spreekt
kwalijk veiholon woede over d6 di
plomatieke combinaties, dio zij bestem
pelt als „gesjogger mol menschenlevens".
Do arbeid is nagenoeg overal hervat;
bet economische en industrieele leven
wordt wec-r normaal.
DE MEENING TE LONDEN OVER DEN
LOOI' DER ZAKEN.
Men is in Londen algemeen van gevoe
len, dat hei Oppor-Bilezische vraagstuk
eenerzijds, technisch gesproken, zoo inge
wikkeld is en anderzijds van zoo verstrek
kende beteekenis, dat hei ternauwernood
alleen in nict-formeelo besprekingen tus
schen de premiers van Brlttanniè en
Frankrijk zou kunnen worden opgelost.
Dienovereenkomstig is men thane van mee
ning, dat eeu soort plenoixe zitting van den
Oppersten Raad dient plaats to hebben, bet-
zij to Parijs, hetzij te Boulogne, en wel
zoo spoedig mogelijk na Bnand's verkï-
ring in de Fransche Kamer, die voor Don
derdag werd aangekondigd.
Hot wordt waarschijnlijk geacht, dat de
officieuze vertegenwoordigers der Ver-
eenigde Staten zullen worden uitgenoodigd,
de oonfere-ntie deel le nemen.
de ve1ïeen1gde staten en
polen.
In antwoord op een verzoek van Polen
om den steun van de Vereénigde Slaton in
zake het Opper-Silozischc vraagstuk in don
Oppersten Raad, herhaalde Hughes, Staats
secretaris \«n Buitenlondsche Zaken der
Vereenigde Staten, dat de Vereenigde Sta
ten een politiek van noninterventie vol.
gen ten aanzien van vraagstukken, van bc
lang voor Europa. Hij voegt hieraan toe.
dat de vertegenwoordigers der Vereenigde
Staten in do EuropocBciie raden alleen ,als
toeschouwers zullen optreden, behalve in
de gevallen waarin do belangen der Ver
eenigde Staten rechtstreeks in het geding
De Vereenigde Staten zülen daarom geen
deel nemen aan de discussies van de con
ferentie. betreffende Opp'er-Silezié en spre
ken geen meening uit ten aanzien van de
oplossing van dit vraagstuk.
een 1ntergealuberde.com.
MISSIE.
Hét gerucht loopt, del generaal Lerend
als voorzitter der inter geall. commissie in
Oppcr-Sileziö zal worden vervangen door
generaal Woygondi
DE CRISIS IN HET MIJNBERIJF IN
ENGELAND.
Voortzetting der besprekingen.
Dit Londen wordt gemeld:
De voortzetting der offieionse bespre
kingen tusschen vertegenwoordigd s der
regoering on zekero gematigde mijnwer-
korslêiders schept do vsrwochting op een
spoodigo hervatting der onderhandelingen
tot liet uit dan weg ruimen van liet con
flict.
Samensmclling der mijnbedrijven?
Grooto boifcngstclling wordt gewekt loot
eon brief van Lord Londonderry, geschre
ven aan du mede eigenaar» van de kolen
mijnen in Durham en Northumberland,
waarin wordt voorgesteld de steenkoolbe-
d rij ven in Brilannië samen te smelten om
bet bedrijf nuttiger en economischer te
maken. Het mijnbedrijf zou districts'e-
wijzo georganiseerd worden. Lord London
derry gelooft, dat do kolenprijs.aldus aan
merkelijk '/ou kunnon verlaagd worden
zonder gruole vermindering der loonen.
DE DL'ITSCHE SCHADEI^WVS-
STELL1NG.
De Temps" publiceert bijzonder
heden over de betaling van omstreeks
140 millloen rnark, wellte Duitschland
heeft verricht. Dit bedrag bestaat uit
ruim 11 i millioen dollars, 31 millioen
pond sterling, 22 millioen Fransche
francs, i millioen Zwitsersdie francs,
12 millioen Belgische francs, 2 mil
lioen Nedcrla-ndscho guldens. 61 mil
lioen Dcensche kronen, 3 millioen
Zweedsche. kronen, 3i millioen Noor-
sche kronen en 81 millioen pesetas.
De Commissie van Herstel heeft be
raadslaagd over de te nemen maat
regelen om dit alles in dollers om te
zetten en is daarover iri onderhan
deling met de Baatk vttij Frankrijk en
de Bank vau Engeland. Voorts zal
morgen met don voorzitter der Ki'jegs-
1 ast en commission verder worden over
legd over de betaling van de 850 mil
lioen gouden marken die Öuitachland
nu nog vóór 31 Mei gestort moet heb
ben om hel eerste milliard te volma
ken. Het is waarschijnlijk, schrijft de
„Temp3", dat dit milliard zal wor-
deD gestort in het garantiefonds voor
de eerste uitgifte van de door Duitsch
land uit te geven obligaties aan toon
der (serie A) ter waarde vatn 12 mil
liard s-ouden marken, die Duitschland
vóór 1 Juli moet hebben geleverd en
die aldus terstond aan het internatio
nale publiek kunnen worden aange
boden.
DE ONLUSTEN BIJ DE ITALIA ANSCHB
VERKIEZINGEN.
De verkiezingen) zijn niet zonder
bloedvergieten verloopen. Volgens de
bladen werden dien dag 40 personen
gedood en 92 gewond.
Verspreid nieuws
ONGEREGELDHEDEN IN ITALIC.
Dit 6pezzia wordt gemeld:
In oen conflict tusschen socialisten
kwam da politie tusschenbeide, <-ji maak
te, daar zij in do minderheid was. gebruik
van de wapens. Er warén twee dooden en
13 gewonden, waarvan vijf érnstig, 't Ie
nu rustig in de stad, ofschoon do alge-
rneeno staking ls geproclonic-srd.
NIEUWE SINN FEIN-EXCESSEN
Staflsnldav/s
Een aanval tijdens ©en militairen voetbal
wedstrijd.
Van officieele zijde
wordt tilt Dublin medegedeeld, dat tijdens een
militairen voetbalwedstrijd te Bandon in het
graafschap Cork op 14 Mel J.L uit een Lewis-
mltrallleur op de soldaten en toeschouwers
werd gevuurd. Een militaire patrouille beant
woordde het vuur en dekte zoodoende den te
rugtocht der voetballers naar hun kazerne.
Het vuren duurde een half uur. Een soldaat
werd gedood en drie der aanvallers gewond.
Ook eenige toeschouwers werden gewond.
Nadere bijzonderheden over de brand
stichtingen te Dublin.
«ooals wfj reeds hebben gemeld, zijn Zp-
lerdagavond te Liverpool door Siua Feiners
weder verschillende aanvallen gedaan. Tus-
zchen half elf en eH uur werden ln verschil
lende wijken een zestal hulzen door gemas
kerde en gewapende mannen bezocht. De be
woners werdc-n in bedwang gehouden, terwijl
eenige mannen de kleeden in petroleum drenk
ten, met het doel het huis in brand te steken.
De bewoners van de aangevallen buizen heb
ben allen bloedverwanten bij de lersche po-
litietroepen.
In een huis woonde een weduwe met haar
dochter. Zij waren Juist naar bed gegaan, toen
er op de deur werd gebonsd. De dochter vroeg»
wie er was en een van de twee mannen ant
woordde, dat hij' een brier moest afgeven. Zij
ging toen naar de deur, doch werd daarop
onmiddellijk door een van de beide mannen
bij de keel gegrepen. Zij wist zich evenwel
nog los te rukken, naar boven te loopen c-n
haar moeder te zeggen, dat. er vreemde man
nen in huis waren. Daarna viel zij flauw. De
twee vrouwen, die alleen in huis waren, waren
t« zeer verschrikt om iets te doen, doch eenige
minuten later kondigden vriemienstemmen
aan. dat do vreemde mannen verdweuen waren.
In een ander huis, dat door de Sinn Feiners
werd bezocht, woonde, een jongo getrouwde
vrouw met een kindje van drie maanden. Zij-
woonde daar met twee austers. De jongste
zuster stond op het punt om nog even weg te
gaan, en had juist de deur geopend, toen ge
maskerde mannen zich toegang verschaften,
en haar weer in den gang terugduwden. Zij-
zeiden, dat zij waren gekomen» om naar gesto
len juweelen te zoeken. De mannen richtten,
daarna hun revolvers op de vrouwen en
dwongen haar, ook de achterdeur open te ma
ken, waardoor toen nog meer gemaskerde en
gewapende mannen binnen kwamen. De
mannen gingen daarna naar boven. Ook daar
werd door hen de boel in brand gestoken.
Daarop verlieten zij het liuis.
Wen buurman, die de vlammen zag uitbreken,
waarschuwde de brandweer. De brandweer
slaagde er in, het vuur te blussf icd, voordat
het huis ernstige BChade had op loopen. Een
onderzoek bracht aan het licht, dat de man
nen ruimschoots van petroleum voorzien wa
ren geweest.
Weer elders klopten eenige mannen aan het
huis van een zeventigjarig man, eveneens met
de mededeeling, dat zij een zeer belangrijken
brief voor hem hadden, dien zij hem persoon
lijk moesten ter hand stellen. Zoodra hij ech
ter de deur had geopend, werd hij door negen
mannen gegrepen en ofschoon hij nog tracht
te zich met een pook te verdedigen, bond men
hem met touwen handen en voeten tezamen.
De mannen goten petroleum over het bed,
gooiden alle kleeren, die zij konden vinden,
op een hoop, en staken alles in brand. Ook
hier werd het vuur door de brandweer ge-
bluscht.
Ook in de voorsteden van Londen kwamen
Zaterdagavond dergelijke aanvallen voor,
waarbij verscheidene burgers door geweer-
en revolverschoten werden gewoDd. Zoo kwa
men eenige mannen bij bet huis van een vroe-
geren soldaat van de lersche hulptroepen en
beweerden, dat zij hem kwamen arresteeren.
Men zeidc hen, dat de gezochte juist wit was,
waarop zij zich met geweld toegang verschaf
ten, verscheidene fleBscben petroleum op den
vloer ledigden en het huis in brand staken.
DB GEMEENTELIJKE PERSONEEL-
RESERVE.
Als raadsstuk is in druk verschenen eea
adres dst het bestuur der Haarlemsché
Handelsvereeniging aan den raad zond in
raio het voorstel van B. en W. tot benoe
ming van ©en leider der eventueel op t«
richten gemeentelijk© personeel reserve.
Het bestuur geeft daarin to kennen dat
het met verwondering heeft kennis geno
men van dat voorstel, „omdat het niet be
grijpt waarom deze nieuwe functie wordt
in het leven geroepen en dos hiermede d«
gemeentelijke uitgaven worden vergroot,
terwijl de door de gemeente opgerichte ar
beidsbeurs tot wier werk toch arbeidsbe
middeling behoort, zonder kosten daar
voor een dienst kan inrichten, welke van
haar gewone werk afgescheiden blijft."
Natuurlijk voegt he'. daaraan toe, kan
het bestuur niet welen alle redenen die
Burgemeester en Wethouders tot hun voor
stel hebben gebracht, maar is liet alleen
zoo vrij zijne opmerkingen onder de aan
dacht van den Raad to brengen.
Vorder zijn ln druk verschenen de adres,
sen, die namens de Clir. en R-K. organi
sation van Overheidspersoneel en natnent
den Algcmeenen Bond van Gemeentepcrso-
neel in Nederland aan den Raad zijn ge
zonden met het onder ieidenlijk verzoek
voor tot de benoeming van een leider
over te gaan eerst de Centrale Commissie
van Overleg te raadplegen en om het voor
stel aan te houden totdat de organisatie»
advies hebben uitgebracV.
RAADSSTUKKEN. B. en Vf. stellen
voor aan de woningbouwvereeir.giug „Eigen
Woning" voor den bouw van 106 woonhui
zen, 2 winkelhulzen en administ.raücloka-wl
op een terrein nabij de Dubbel-: Buurt vrij
stelling van bepalingen der Bouw verorde
ning ti verlccnen.
B. en W. stellen voor de rekening en
verantwoording van de bewaarschool, ge
vestigd in het vroPL i-: Thui>-.oi-;.-=lh<trt
over 1920 sluitende ii onlvanpH c» uitg.-iaf
met een" bedrag van 1 10.1C0.02 g-i-d ti: keu
ren en het subsidi-- uit de reu'eentck"-©
rast t-
op
3 12.
W. stoHen den r.vid vo r
«tellen een staat tot béselrikiing U
post „onvoorziene uitgaven"
tot een bedrag van f 13 M9.9 1
DL ZAKELIJKE BF.I.ASTING OP HET
BEDRIJF.
Ais raadsstuk i: verschenen het
i -lrc6 dat het bctuu- de: Haatlemeclie llan
Idelsvereeniging mede namens dc besturen
van eenige andere pees i-r gén aan den
i raad zond. net adres luidt
I Aan den Raad van Haarlem, geeft to ken-
I nen het bestuur dc-r Haarlcmgch© Hau-
Idelfiv©reeniging. roede namens d-. b(-t:r--n
j der: Hsarlemsehe Vosrliedenpctroon: Xvt-
cenlging, Haarlemse')* Bier p-i Mineraal-
j waterfabrikaiiten Vcrecniging. ByAibin-
derspatroonsvereariighig nfdceling Hjw.r-
!cm, Haarlemsche Verecmginc v.-in Sig.v
renwinkeliers, Verteniging "chiMerpn-
'roons „Haarlem en Omstïe':er,'\ N.-der-
-andseiie Stucadorrr.-patroons'- nd ;»fdco-
l'.'.ng Haarlem. Hf'.rl«nsdie SoliOWauküB
patroons-vereenigin c. Vereer.igine wn
Werkgevers, omvattende het tertirf- en da_
mes-ronfectlèbodrijf voor Haarlem en Om
streken.
dat het met vrees voor de gevolgen heeft
- kennis genomen, vooral van dat godeelte
van het bcl.-istingv-x-r&Ud van Burgen- ester
-:n Wethouders op 21 April p.l. ingediend,
waarbij wordt bedoeld over te gaan tot het
heffen eer.er zakelijke belasting op he$
bedrijf van binnen de ge-meerite een be
drijf uitoefenende inrichtingen en onder-
nemingen, waaronder ook begrepen, win
kels, kantoren en publiekrechtelijke licha
men waar gemiddil-l tcixmineto 10 axbel-
wers werkzaam zijr.. die minder verdienen
dan een bij algen» maatregel van besiuur
vast te slellc-ji bedrag, welke belasting niet
moer dan f 12 per arbeider kan bedragen.
Het behoeft geen beloog, dat het in de
zen tijd, waarin bijna alle ondernemingen
zich bijzonder moeten inspannen om staan
de te blijven door zoowel den blnnenland-
scben toestond als de buiten iandscho con
currentie 'gepaard gaande mei een bijna to.
tale staking van export, het zeer onredelijk
O» min verstandig kan worden genoemd
bij to dragon tot con verzwaring van den
strijd om het bestaan der industrie.
Dat bovendien een belasting als hier lie-
doeld een zeer ongelijkmatig drukkende en
dus onbillijke en onrechtvaardige moet
worden ge.-.cht Js even zeker ale men be
denkt dat (och een bedrijf hoogstens zou
kunnen worden aangeslagen nar de finan-
cieele resultaten die het oplevert, maar niet
naar het aantal arbeiders dat er werkzaam
Daarbij ziju de «Joor B. en \V. aangegeven
redenen tot rechtvaardiging der heffing
7.00 aanvechtbaar en ontbreken zelfs daarin
bepaalde cijfers die tot 'n juost begrip van
de zwaarte dezer heffing kunnen voeren;
terwijl eon opmerking lol aanbeveling vun
de heffing als deze „dat de meeste genieen
ten wel tot invoering der belasting zullen
overgaan" con bloote veronderstelling ls;
en toch zeker niet a!s argument voor aan-
neming dewr hcifing kan gelden,
Redenen waarom uwen Raad wordt ver
zocht het belastingvoorstel voornoemd niet
JUBn.El M. Deu len Juui hoogt de
heer C. Ko-sf-u den dag to herdenken, dat
hij vóór 12,4 jaar als cantmehqu-der aan
het Openbaar Slachthuis le Haarlem ziju to
trede deed. Dat dlc «lag niet ongemerkt voor
hem zal voorbij gaan. valt. niet le botwij
fclci-. zoo schrijft men ons.
te u i ii©to n
De geheimzinnige
Roger Bullock
Na a r li c t Eugelscb van
TOM GALLON.
4"!
Meer dan twe© uren gingen op die
manier voorbij twee uren wtunin
de tweo mannen voortdurend op el
kander letten en wachten. En toen
schcon de oudste van de twee slape
rig te worden: het was duidelijk dat
hij den vorigou nacht heelemaal niet
geslapen had, toon hij die vreeselijke
ontdekking had gedaan. Langzamer
hand zakten zijn armen langs zijn
lichaam, hij begon tc knikkebollen en
hoewel hij zijn best deed wakker te
blijven wees alles er op dat hij ten
slotte toch toe zou moeten geveii aan
si jut natuurlijk.' verlangen naar rust.
Hoe vaker hij geeuwde en knikke
bolde, des te 'scherper bleef Mark
hem gadeslaan, want in het hart van
den jongen was plotseling een groot
verlangen naór vrijheid gekomen
een verlangen om te ontsnappen aan
den dood die hem zeker wachtte ftls
hij aan liet gevecht werd overgele
verd.
En eindelijk was Nerf J arrow wer
kelijk in slaap gevallen, het hoofd op
de tafel tusschen dc kaarten en gla
zen. Steeds omkijkend sloop Mark
naar de deur en maakte open; vlug
liep hij naar beneden tot hij bij de
vooi'deur kwam en voorzichtig naar
liet slot voelde. De deur was gegren
deld en op het nachtslot en hij had
geen sleutel; het was duidelijk dat hij
hier niet zou kunnen ontsnappen. Hij
ging weer terug, naar een lager ge
legen kamer, in de hoop dat hij een
raam zou vinden waai- hij uit z-ou
kunnen klimmen, maar alle ramen
waren gegrendeld en er zaten zware
luiken voor. Toen ging hij weer le
nig naar de kamer waai- J arrow lag
te slapen.
Hij begon te voelen dat hij in een
val geloop en was een val waar hij
alleen nog maar uit zou komen om tc
sterven. Hij dacht bij zichzelf dat J
in ieder geval dezen man gedood
moest hebben in een eerlijk, open ge
vecht. en niet als een sluipmoordenaar.
Dat was duidelijk te zien uit den
toestand, waarin de kamer zich be
vond. Waarom mocht hij geen ver
dere levenskansen meer hebben'?
Waarom zou hij niet vluchten? Hij
hield van het leven en hij waa nog
erg jong.
Op de teem en liep hij naar 't raam
on keek naar buitreu. Er was niets
te zien alleen in de verte een boot,
en die zou dadelijk verdwijnen. Zon
der lawaai te maken heesch hij zich
op tot hij op de vensterbank stond;
oven bleef hij daar staan en keek de
kamer in; toen lioog hij zich voorover,
liet zich zakken en puktc een uitste
kende punt van het oxide molenwiel
beneiien hem. Een oogenblik bleef hij
daaraan hangen. Toen Het hij zich
lieel voorzichtig naar beaioden zak
ken, tot hij eindelijk, na nog ééns om
zich heen gekeken to hebben in de
rivier si>rong.
En toen Ixij naar den anderen oever
zwom keek hij nog eeais naar den
ouden molen en zag een bleek gezicht
voor een der bovenramen. Maai- het
was niet het iaunx waar liij uitge
klommen was.
HOOFDSTUK II.
Een schuilplaats.
Slechts een paar mijl verwijderd
van de piek waar Mark Connawav, in
vochtige kleeren die bijna op zijn li
chaam gedroogd waren, in de strui
ken langs de rivier lag, eii naar den
7»olen koek waaruit hij ontsnapt was,
zat een oude man in een kamer bo
ven in een huis in het stadje Weather-
gate en wachtte.
Het scheen hem toe dat hij al een
heelen tijd had gewacht, gewacht op
iemand exx op Iets dat komen moest.
Hij was een oxide man met een vrien
delijk uiterlijk, wit haar en een witte
baard; toch had hij een slim gezicht
en listige oogeo». De kamer waar hij
zal was vroeger goed gemeubeld ge
weest. maai- zag er verwaarloosd uit
en de ramen waren erg vuil. Het was
e&n soort van kantoor, met gewich
tige boeken oj) planken langs de mu
ren en groote pakken stoffige papie
ren op een groot bureau. Aan dit
bureau zat de oude man, en nu en
dan keel; hij door de horretjes, die de
ramen gedeeltelijk bedekten, in de
straat benedon hem.
Na eenigen tijd stond hij op en stak
de kamer over naai- een brandkast die
i:i den muur gebouwd was naast de
haard; hij opende de deur, stak zijn
hoofd naar binnen en scheen te zoe
ken tusschen de papieren die daar
lagen. Hij keerde zich om en zag een
man in dc kamer, die hem aankeek
een man. die zoo stil binnen gekomen
was dat hij er niets van had ge
merkt.
De man bij de brandkast sprak
hem op nijdigen toon aan. Waar
om sluip je hier zoo rond? vroeg hij.
Ia hel. hier al niet spookachtig
genoeg, moet jij liet rnog erger ma
ken?
Wat is er?
De man die binnengekomen was
zag ei- wel spookachtig uit. Hij was
lang en heel mager en men kon vol
strekt niet aan hem zien hoe oud hij
was. Zijn grijze haar was keel kort
geknipt, z-j.u oogen lagen diep in het
hoofd; zijn gesticht was kaal gescho
ren. Hij had een oud, kaal zwart pak
aan en een das zoo smal als een lin
tje: hij sprak bijna even' zacht flls hij
zich bewoog.
Het meisje is terug gekomen,
zeidc hij, in antwoord op de onge
duldige vraag van den aai der.
Zoo, is zo terug? zeide de oude
mem. Als jij niet zoo dom geweest
was, Lazarus lies, zou ze nooit weg
gegaan zijn. Waai- is zo nu?
Ik weet het niet, ik heb haar al
leen maar binnen zien komen, ant
woordde lies.
Sukkel', ga haar dadelijk zoe-
keax en breng lux ar hier. Toon de ma
gere man naar de deur toe liep riep
de ander hom achterna: Wacht
oven! Ga eerst mijn vrouw zo■■■!-.-.t on
stuur haar hier naar toe.
De man verdween en dééd do lï'-ur
aehtér zich dicht. Na een paar r mu
ien ging ze weer open en kwam één
vrouw binnen zoo verlegen on
schichtig, dat iiet duidelijk Jjleék dal
zc l)£wig was voor den ouden man.
Dus het meisje is weer terug,
zc-ide de man, die bij een. der ramen
stond en de vrouw strak aankeek.
Sta «Jaar niet zoo te kijken. Heb Je
haar gezien? Wat hééft ze go:-, -ai?
De vrouw die er blcc"; «ei v.'r\allen
'uitzag cu ongeveer vijftig j-.r.v oud
moet zijn geweest, schudde het hoofd.
Ik weet liet niet. ze heeft niets
tegen me gezegd. Wat gec-ft het of je
mij iets vraagt, Jaber
De man ging van het- raam weg en
kwam vlak bij haai' staan. Ja, je
kunt dom genoeg'zijn als je er lust
in hebt, mompelde hij. Als ik dacht
dat jij irts met hei wegloopöt van
hel meisje te maken had zou ik je
ik weet niet wat doen. Jo zegt dat
je eerlijk bent.
Ik beat eerlijk, Jaber, stamelde
zij, terwijl ze trachtte hem aan te-
kijken. Ik weet niets van het meis
je, en ook nie! waar ze geweest is.
Waarom spreek je zelf niet met haar?
Kun jij niets van haar te weten
komen? vroeg hij op strengen toon.
Zij schudde het hoofd. Neen,
niets, zeidc ze.
Je wilt. het niet; antwoordde hij.
Stuur haar- maar eei<= nrmr mij
toe.
uw hehande-
Zul je haar niri
len? vroeg dc vrouw.
Hij greep 'laar bij de jiols e» trok
haui arm woest naar beneden, tot zij
gedwongen werd hem aan tc zien.
Ik zal haar ruw behandel on of niet
Susan Roach, zeidc hij. Je moest
mij nu langzamerhand kennen, je
bent nl zoo lang nul mij getrouwd.
IIij gof haai- vu duw en draalde zich
cm. Stuni tipt iii' vv hier heen.
(Wordt vervolgd).
