HAARLEM'S DAGBLAD
Stadsulsaws
Bet Filmkpspl
Buitenland
Maarlsmaier Hailetjss
ZATERDAG 21 ME! 1921
TWEEDE BLAD
DE PROEF
{Naar bet Kngelsch.)
Myrtle Done sat al een te ontbijten en
laa het briefje, dat zij zoo j'uist van baar
neef had ontvangen. Het waa den vorl-
gen dag geschreven en dit was de inhoud:
Beste Myrtle. Ik kom morgen met
den vroeglrein en zal je tusschen tien en
elf uur bezoeken om over de juweelen van
onze arme tante te spreken. J ij hebt immers
een lijst f Je toegenegen Fred."
Dat was alles, maar Mytlo's opgetrokken
wenkbrauwen toonden, dat dit briefje van
haar neef voor haar meer betockende, dan
men zou verwacht hebben.
„Jij hebt immers een lijst!" Deze woor.
den kwamen haar telkens weer in de ge
dachte. Ja, zij had een lijst van de juwoc-
len van haar overleden tanto en die lijst
klopte met de opgave die in tacte's testa
ment stond. De lijst die Myrtle had, was
ook door tante geschreven en iedere kost
baarheid, die er in genoemd werd, lag in
de kleino brandkast in tante's slaapkamer.
Myrtle bad er den sleutel van. Maar dat
was niet alles.
Myrtle schoof haar bord opzij eu liep
langzaam de kamer uit en de trap op. Zij
ging haar tante's slaapkamer binnen en
sloot de deur zorgvuldig achter zich. Toen
liep zij naar een hoek van de kamer en
maakte do brandkast open. Zij nam den
Inhoud er met bevende vingers uit en legde
de juweelen op do tafel. Daarna nam z'j
een gevouwen papier uit de brandkast en
sorteerde de juweelen zorgvuldig, terwijl
kij ieder stukje nauwkeurig op de lijst aan
streepte. Het^resnltaat was, zooals zij ver
nachtte.
Op de tafel was nog een smaragden ring
blijven liggen, die niet op de lijst voor
kwam.
Myrtle keek ecnigszinB spijtig Daar don
ring; zij kon haar oogen er niet van afhou
den. De prachtige groene stcenen schenen
haar te wenken, door het lioht dat erin
speelde. Zij bedacht wat die kring voor haar
zou betcekenen. Als bij van haar wa9, zou
rij hem kunnen verkoopen cn haar schul
den kunnen betalen. Misschien zou zij dan
zelfs nog wat overhouden. Waarom moost
zii altijd zoo arm zijn, als er zooveel in het
leven was, om van te genieten? Waarom
had tante Matilda hoar niet wat heler be
dacht I
Maar Mytlc wist, dal tante Mathilda
eigenlijk nooit op haar gesteld was ge
weest en haar alleen als gezelschap had
genomen uit liefdadigheid na den dood
van haar ouders. Ja, haar ouders waren ook
verkwistend geweest, die eigenschap had
Myrtle van hen geërfd. Daarom had tante
Mathilda haar ongetwijfeld niet mogen lij
den.
En nu had Fred Favisham de juweelen
geërfd omdat de oude dame ze voor do fa
milie Favisham had willen hehouden.
Maar dezo Smaragden ring stond niot op
de lijst. Hij was geen familiestuk. Tante
Mathilda had hem zes maanden voor haar
dood gekocht, nadat zij do lijst reed.; had
opgemaakt. Toen wa6 zij ziek geworden en
had verder niet meer aan den ring gedacht.
Mvrtlo stak den smaragden ring aan den
derden vinger van haar linkerhand. Wal
een prachtige steencn waren liet cn nog
wel gezet in platina. Zij wist niet, hoeveel
do ring had gekost, maar hij moest wc)
heel kostbaar zijn. En hij Blond niet op de
liisi. Niemand zou er wit van merken als
rij hem nam.
Zij beg-in in de kamer op en ne.-r te loo
pen. Zii vochte tegen zichzelve. Plotseling
rukte zij den ring van haar vinger en wierp
hem-hij de andere jnweelen. Maar zij kon
haar oogen niet van dio blinkende, sc-hitto
rende verzameling afhouden en eiken keer
zeg zij het groene licht van de smaragden
uit het stapeltic te voorschijn schieten.
Zachtjes bewoog zij haar hand, haar vin
gers sloten zich over den ring cn zij
haalde hem uit het gliuslerendo hoopje.
Verscheidene minuten bleef zij onbeweeg
lijk staan. Haar lippen bewogen zich, haar
adem gin:; gejaagd. Waarom zou zii dezen
ring aan Fred geven Hij betceker.de niets
Voor hem en zooveel voor haar.
Haar tanden opeenklemmondo. keek
Myrtle de kamer rond. Haar taschje lag op
do brandkast. Snel nam zii het op en liet
den rinc erin glijden.
Fred. Favisham, groot, zonverbrand en
gemoedelijk kwain urn half elf nau. Hij
•vond Myrtle in de huiskamer, hij haar el
leboog stond een stapchje juweelenkistjes.
De twee hadden elkander enkoio malen
ontmoet, als Fred in de stnrl was, bij tante
Matilda een weekje logeerde. Myrtle be
schouwde haar neef als een goedigen pro-
vinoiaal.
,.lk zie, dat je dc juwec-lcn van do arme
oudo dame al voor mij klaar licht" zei
Fred, met een blik op dc tafel, nadat tij el
kaar begroet hadden.
„Ju en hier is de lijst", aei Myrtle
kalm.
„Prachtig! Zal ik de dingen oplezen,
Myrtle, dan zoek jij te op."
„Best, begin maarl"
Hij laa de lijst van het begin tot het ein
de en het meisje liet hem stuk voor stuk
tien. Het waa tpoedig klaar.
„Dus dat is alles?" riep Fred vroolijk uit,
aijn eerlijke oogen op haar rustend.
„Ja, dal is alles, Fred."
Zij keek hem recht in het gezicht en
sprak den leugen uit tonder aartéPng.
Maar haar wangen waren wat bleek en haar
hart klopte snel.
Fred begon de juweelen in een taseh te
pakken, die hij meegenomen had. Plotse
ling hield hij op en wendde tiah wee
haar; in tijn hand hield hij een open doos
met oen paarlen halssnoer.
„Zeg, Myrtle, wil je mij een plezier
doen f" tel hij. „Ik wou dat je dit hals
snoer van mij aannam."
Het meisje rilde. Haar wangen gloeiden
nu vurig rood.
„O, neen, neon! Dat kan ik niet, Fred."
Hij koek haar verwonderd aan. Zij beef
da over haar geheele lichaam en het scheen
alsof tij flauw zou vallen.
„Maar waarom niet, Myrtle! Jij hoort
toch tot de familie eu ik zou niet weten,
worom ik al dat goed zou krijgen".
„Tante Mathilda beeft het jou gegeven,
Fred. Als je getrouwd bent zal je vrouw
die juweelen graag hebben."
„Als ik getrouwd ben!" herhaalde hij.
„Maar verondersteld dat het meisje, waar
van ik houd, nie'.s van mij wil weten!"
„In ieder geval heb je het recht niet er
iets van weg te geven, Fred."
„Ik mag er mee doen wat ik wü en ik
wil jou nu dit halssnoer geven".
„Ik kan het niet aannemen. Fred. Dank
je, maar ik kan het niet doen."
„Maar waarom toch niet en waarom kijk
je mij zoo vreemd aan. Myrtle!"
„Ik ik kon het niet zeggen, Feed."
„Behandel mij niet als een vreemde.
Myrtle. Tenslotte zijn wij neef en nicht cn
nu tanto Mnthiide gsetorven is, moet je mij
toestaan om het je wat gemakkelijker te
maken.
,Prnat zoo niet, Fred. Ik kan het niet
verdragon."
had wanhopig tegen haar tranen ge
vochten. maar nu kon zij den 6trijd niet
meer volhouden. Zich van hem afwenden
de, zonk zij ne-sr op een sofa en snikte.
Fred. Fsvisham liep -in consternatie de
kamer op en neer. Van tijd tot tijd wierp
hij een fcük naar Myrtle en de uitdrukking
in zijn oogen was tec dor Maar hij sprak
en slechts het snikken van het meisje
verbrak da stille.
Plotseling richtte Myrtle zich op, met
roede oogen en trillende lippen.
„Fred," begon zjj zachtjes, „ik moet je
ietn vertellen."
„Dat h goed, lieve kind, en als ik je kan
helpen, zal ik hot doen. Dat weet je toch
wel, hè?"
Hij had haar nooit zoo mooi gevonden
Is nu. Haar oogen glinsterden en haar blo
zende gezicht leverde ecu contrast met haar
blei-I-.c hal?.
„Frcd," fluisterde zij cn keek boin moé-
g aan, „ik moet jc een bekentenis doen.
Ik ben een dievegge!"
„Praat geen nonsens. Myrtle!"
„Maar het is waar en ik heb jou besto
len, Fred!"
„Wanneer?"
„Vanmorgen. I.uister! Die lijst is niet vol-
k-di". Zij heeft ecnige maanden vóór baar
dood een smaragden ring gekocht en vergat
dien op de lijst te zetten. Hij is bier. Ik
bob hem gestolen, omdat ik dacht dat je
hem nooil zoutlt misson en omdat ik geen
gele1 heb. maar wel schulden door mijn eigen
verkwisting."
Zij zocht in haar tasclijc en logde den
ring op tafel.
„O, ik schaam mij zoo, Fred! En toen
ju mij zoo juist dat halssnoer wou geven,
veelde ik mij zoo slecht."
Tranen verstikten haar stem., llij hleef
a oogenblik zwijgend voor haar staan. Toen
een beetje gekalmeerd was, ging hij
op de groote sofa naast haar zitten.
„Jc weet niet, hoe blij ik ben, dat jc
mij \erteld hebt van dien smaragden ring,"
zei liij vriendelijk „wast, ziu je. Myrtle, ik
wist. dut bij er eigenlijk hij moest zijn!"
Zij zat plotseling recht overeind cn keek
hem met verschrikte oogen aan.
„Wist jc dat?"
„Ja, Myrtle, 'l'ante Matilda zond mij vóór
haar dood ecu volledige lijst en daar stom!
de ring op. Dat deed zij opzettelijk. liet
spijt uiij het te moeien zeggeu, maar zij was
niet erg op je gesteld, maar zij wist hoe Ik
over jc dacht en daarom bedacht zij deze
proef. Haar idëe was dat joirw gedrag in dit
geval moest bewijzen, wie vau ons heiden
gelijk had."
„En tante Matilda had gelijk," zei Myrtle,
met tranen in haar stem.
„üecn. neet:, lieveling; tante MajlMx had
ongelijk en ik had gelijk! Je hebt den riiur
niot gestolen eu ik houd evenveel van je alt
ooit tevoren. Wil Je met mij trouwen,
Mjitle?"
„Ik ben jou niet waardig, Frod!"
„Gekheid, lieveling! Dat mag je niet
zeggen!"
Hij legde zijn arm om haar schouders en
stak zijn andere hand uit naar don smarag
den ring.
„Wij zullen zoo gauw mogelijk trouwen!"
zei 14) en stak den ring aan haar vinger.
Het SeelvTlieater.
Fanny Ward ëpeelt de hoofdrol in „Haar
vreemde huwelijk". Laat ons beginuen met
mee te doelen dat dit oen bijzonder heldere
film is en d3t het geheel uitstekend ge
speeld wordt. De inhoud is in het kort de/..-:
Max Brown is een ernstig en menachlievend
dokter. Zijn broeder. Lee, Is van gebeel an
deren aard en werkzaam op een kantoor. Hij
gebruikt door zijn uitgaan meer geld dan hij
in werkelijkheid kan uitgeven. Op zekeren
dag komt Lee onverwachts bij zijn broeder.
Op bet kantoor waar bij werkzaam was
wordt een tekurt van 1000 dollars ontdekt
de zaak wordt in handen gegeven van
detective. Coralie Grayson is een zeer
rij it meisje en een goede kennis van Dr.
Max. Bij een bezoek aan haar neemt liij
Lee mede. Deze valt zeer in den smaak van
bet meisje. Niet lang daarna wordt iie! hu
welijk tusschen hen voltrokken. Dr. Max
wordt intusschen door den detective in ken
nis gesteld met den diefstal door Lee ge
pleegd. De dokter beslnit zyri broer te hel
pen. De verhouding Itmcben Lee en zijn
vrouw was niet zooals het behoorde en Öo-
ralic verzacht Dr. Max even bij baar te
komen. Lee belooft beterschap. Lec en Co-
raJic gaan op reis en toevallig is ook zijn
broeder aan boord van het schip. Bij een on
derhoud tossebeu Dr. Max ^gu Coralie, komt
Lec er ook bij cn hij verwijt zijn btued6r in
betrekking tot zijn vrouw te staan. Het.
eind van de gesrhiedenis is dat de broeders
tw ist krijgen en Lee op den doktor schiet.
Deze is echter niet dood en ale Lee dit be
merkt, valt hy docd neer.
De kleine nummers ziln ook het zien allee-
- ns waard en er wordt hartelijk om gela
chen. Een mooi programma.
ONDERWIJS TË KORT. Men
schrijft ons: Vertegenwoordigers vou
liet bijzonder opleidingsonderwijs
hebben medegedeeld:
Wat de lae-tete 5 jaar betreft, is er
een achteruitgang op Christelijke No',
maallessen van 1437 (in 1916) op 576
leerlingen (in 1920); het aantal nor
maallessen liep terug van 79 oy 42.
Ter voorziening in vacatures bi; het
bijzonder lager onderwijs vraagt het
laatste nummer van het christelijke
„Onze Vacatures" 259 leerkrachten.
Voor het nieuwe leerjaar aan de
gemeentelijke Dagnormaalsohool te
Veendam het «ft zich geen enkele lief
hebber aangemeld.
De opleid iu ginrichtinvoor onder
wijzeressen aan de Nicolaistrent te
Amsterdam moet, wegens gebrek aan
nieuwe leerlmgeai gesloten worde-!.
De dagnorm aulschoo) te Boxtn->?.r
op2*3riclkt in 1916 is 1 Mei opgehe-
e<n.
De voorbereidende klasse van de
kweekschool Antliouie Duyckstraat
{8e kies te-«-«chool) te 's-Gravenhag©
ia opgeheven.
,,Uiti advertenties in die plaatse-
ijke pers ervaren we", ze Kt het Haa-.'.
sche Schoolblad, „dat gepoogd wordt,
de dorde opnieuw leven in te Wa
ven IJdel negen! Verleden jaar begon
de klas met 5 leerlingen, die niet vrij-
wisteld konden worden van het toe
latingsexamen voor de kweekschool.
DARTELT OFDSSTR AA T-VF.R F,F,NT-
GTNO. Donderdagavond hield dc
Dorteljorisstrtv>tvereniging ander lei
ding van den voorzitter, den lieer A.
H. Wovburg. haar ianvl. algemeece
vergriderbu? in het gebouw der Ha'irl.
HaT./te]sVere»-><icing Na^sanlein.
Na voorlezing der notulen en de
jaarvers-te ven van secretaris en ncn-
«togmeder. warden de beide volgens
rooster aftredende bestuursleden de
hoeren V H. Fikkerf. en A Weill her
k07-n. Ver-ler was nan de orde de be-
sorektrg der wcscheliikhcid om °v*-
durende de wintermaanden de étala
ges na sluiting der zaken te blijven
verlichten, bMvoovbeald tot 9 uuv. run
d-nardoor hel, verkeer in de winkel
straten gezelliger te maken. Besloten
werd zich met besturen der andere
wiolcei!straten in verbinding te steller
f.i z-'.o tot een resultaat te komen.
El'N BAZAR, DIE DKI'K BEZOCHT ZAT.
WORDEN.
Men Schrijft cms:
Ten einde eenig© propaganda te
maken voor den bazar, die Dinsdag
cn Woensdag a.s. 24 en 25 dezer, zal
worden gehouden in de bovenzalen
van „De Kroon" (welwillend voor het
goede doel door den heer Brimkmann
ter beschikking gesteld), is een co
mité gevormd, waarin zitting hebben
genomen:
Mevr. Bunge-Eggeling, Bijvoet-van
Hees, de Clercq-'sJacob, Frank-Visser,
mej. F. van Hasselt, mevr. Meinesz-
van Ittersum, mej. Órobio de Castro,
mevr. Osieck-Herbst, Robbers-ten
Oever, Sassen-Povel, van Schuylen-
burch-v. d. Bieseri, v. Someren Grèva-
Lugt, de Stoppalaar-de Gelder, Tedinc
van Berkhout-van Markeïl, Veltman-
Nienhuys, Vening Melnesz-ran Hall,
Waller Zeper-Bon. van Usselstein-
Rhodius.
Zooals wij reeds mededeelden, zul
len allerlei fraaie en nuttige voort
brengselen van Dultsche huisvlijt en
Duitsche kunstnijverheid worden ten-
toongeste'd en te koop g boden, o.a.
speelgoed uit Sak,en Th0ringen,
temt. uit liet Erzgebergte, niet de hand
gedreven koperwerk, enz. De prijzen
7u'len lipg zijn; men zal dus riet veel
behoe'-en te be «toten om iet= moois,
tets origineels, liet «en of ander sier
lijk gebruiksvoorwerp, mee naar huis
to kunnen namen.
De bazar zal geopend zijn van 10
uur to' '"rif één cm van 2 uur tot half
zes. 's Middags z«! van 3 uur af thee-
worden geschonken en dan zal het
„strijkje" van de Hoogere Handels
school zich doen hooren
De petto opbrengst van den bazar
zal worden afgedragen ar - de „Ned.
Centrale voor Vacantickinderen uit
Duitet'land", te Leiden,
t Komt ons voor, dat het comité op
eetn succes mag rekcncm.
KWEEKKCBOOT. VOOR ONDERWIJ
ZERS. Twen der sepensionneenle leera
ren vsa da Onderwijzers-Kweekschool zijn
daar wederom verschenen, maar nu met tjj-
de'ijke. aanstelling.
NED. BERV. KERK. Aan het ver
slag van de vergadering van den hijzonderen
Kerkeraad der Ned. Ilerv. Kerk, in Haarl.
Pred.b.blad opgenomen, is het volgende ont
leend
Do heer Hilhrander verzoek: tegen 1 An-
gn3tns eervol ontslag wegens ziekie. Dit zal
hen» verleend worden, óp de mees! eervolle
wijze, met srooten dank voor al wat de
heer HUbiander jaren lang voor de gemeente
mei de meeste tronw cn toewijding gedaan
heeft. Ec-o nensioen wordt hem verzekerd.
Besproken wordt nog de mogelijkheid om
een fston predikant in Haarlc-m te teroepeu.
Dc wcnsehelijkheid is a! lang gevoeld.
EEN IJSCO-MAN. - De politie te Ticl
heeft aangehouden zekere A. M. L. V., die
met 9cn karretje ijsc.ï was uitgezonden, te
Haariem en Zaudvocrt rijn waar had uitgc-
en bet ontvangen bedrag (ongevcs?
f 100) opgemaakt. Hij is ter beschikking
gesteld va» den commissaris van politie te
Haarlem. Hij moet als soldaat gedeserteerd
rijn uit bet Franscho vreemdelingenlegioen.
PERSONALIA.
Aan do geincenle-nniversïteit van Am
sterdam i- geslaagd voor hol cand.-cxanicn
Rechtswetenschap onze stadgenoot do beer
D T.ollctmr, officier van administratie Ie
kl. K. M.
De k:csvereenigi»v „Het Evangelie" ;e
Amsterdam, hooft bij dc leden vsn liet kics-
eolloge vier dubbeltallen van predikanten
ingediend. Op toet eerste drietal komt als
nu*mor n voor ds. F. H. J. Berkelbacli
Sprenkel, te Haarlem: op bet tweede
umraer ééa ds. J. Pb. Eggink, to VeLen.
Do heer en mevrouw Forteens—Adriani.
laatstelijk verbonden aan Opleidings
school van de Indische kerk te Ambon, ko-
spoodig naar het vaderland om berstël
gc/.nnlheid te zooken, zoo meldt Haarl.
Prcd.b.Id.ri.
NIEUWE KERK BUITEN DE
POORT. Voor de nieuwe kerk bniten dc
Amsterdamse lie Poort is bij ds. Van Paassen
gift -j an f 200 ingekomen.
DE OPPERSTE RAAD.
Volgens de ..Petit Parisien" heeft Briaud
a:»u bet kabinet tc Londen doen weten, dat
hij instemde met bet bijeenroepen van den
Oppersten Raad te Boulogne, op voorwaarde
dat eerct een accoord inzake de Opper-füle-
zicobc kv.«stie moei zijn verkregen.
Het „Petit Journal", dat een dergelijk be
richt bevat, voegt er aan toe, dat Briaud in
da bijeenkomst van den Oppersten Raad ais
zijn meening zal te kennen geven, dat een
besluit slechts met algemeene stemmen kan
worden genomen.
OVER OPPER-SlLEZlë.
Uk Weenen wordt gemeld dat alle groot
handelaar» aldaar een scbrjjvcn vau Kor-
fanty hebben ontvangen met het verzoek
tegeuwoordigers naar Somowite te zooden
om met het conuoiwariaat van dc volks-
stcinming tc onderbawlclM) over dc k"
tie van Opper-Sileziache steenkool en cokes.
Op één firma na hebben allen geweigerd
hierop in te gaan en de regeering te Weenen
tracht thans dio eene firma te bewegen
evenmin vertegenwoordigers naar Sosno'
te zenden.
Bij Kreuzenort en Krobelwitz hebben de
opstandelingen vergeefs getracht vasten voet
tc krijgen op den linkeroever van den Oder.
Uit het distriet Bcuthen wordt gemeld dat
de opstandelingen Poolscbe onderseijeiding*-
teekenj schilderen op de epo<rrw.vgens en
Poolscbe nummerplaten voor auto's uitgo-
Dc toestand te Kattovvitz is zeer drek
gend. Donderdagmirgen eiïehte een PoolscJie
deputatie van den burgemeester dc overge-
ving der stad, betgeen deze weigerde. De
bevolking verkeert in een zeer opyewooden
stemming.
Uit Parijs w ordt geseind
Afgevaardigden van de Poolscbe aoeialls-
tisehc partij werden zeer hartelijk ontvan
gen door de permanente commissie der ver-
«•nigde Franscbe socialisten, aan wie zij uit
legden, waarom do Poolscbe mijnwerkers en
arbeiders in Opper-Silezië zoo krachtig aan-
"rongen op aansluiting bij Polen.
Uit Sasnowïtz wordt gemeld
Ondanks de controle, der Geallieerden, ont-
vargen de militaire organisaties in Oppcr-
Silezlë steeds nieuwen toevoer van mannen,
wapens en munitie nit hot binnenland van
OtnteeUasd, Mecklenburg, Hamburg en
Breslau zijn groote middelpunten voor de
aanwerving en propaganda voor Opper-Si-
lezic.
A ulgcus een bericht uit Londen, heeft een
Er.gelsche commissaris in Opper-Sileziu ver
klaard, dat de Poolsche opstand in dezen
omvang slechts mogelijk was door de werk
loosheid der Franschonhij had door een
krasser optreden voorkomen kunnen wor
den De eigenaardige betrekkingen tusschen
Frankrijk en Polen zouden besc::on\vd moe
ten worden als de voornaamste oorzaak voor
do scherpe tegenstelling tusschen Polen en
Dnltschland in Opper-Silezië. Er zou nu
worden overwogen om den Fransclien ge
neraal Lerond door een anderen generaal,
zoo mogelijk door een Italiaaiisoheo, te ver-
e.f kapitein», die er van verdacht wnrdet
onregelmatigheden te hebben gepleegd ii
hun vroegere functio van lid dor Italiaan-
sche militaire missie te Weenen.
SLECHTE TOESTAND IN HET DUIT
SCUE VISSCHEKIJBEDRIJF. U,t Cux-
haven wordt gemeld De visseherij-reederijen
alhier zien zich gedwongen 60% hunner
arbeiders te ontslaan. Alle Dultsche bao-
delïvcreenigirigeu zullen woorden aangez-ocht
liet vischvcrbruik tc bevorderen.
DEI WEST-HONGAARSCHE VRAAG
STUK.
In gezagiebbcn/lo kringen t» Weenel
wordt naar aanleiding van de hervatting
der onderhandelingen tusscben Oo*teuriJk
en Hongarije en inzake het West-Hongaar-
sche vraagstuk verklaard, dat Hongarije
thans, nu ui Frankrijk groote politieke de
batten beginnen, het openen van ondorhau-'
delingen omtrent Weet-Hongarije, den schijn
zou wekken, dat ook Wcfi-Hongarije zou
behooren t«t de onvoltooide vraagsiukkeo.
De in de Laat«te dagen afgelegde Hongaar-
sche verklaringen bewijzen, d3t Hongarije ge
looft. dat de bepalingen van de verdragen
vau St. Germain en Trianon te kunnen opzij
zeiten. Het Oovtciirijksche standpunt bü de
komende onderhandelingen is de grond «lag
van beide verdragen. De conferentie kan
slecht» resultaat hebben imlien zij tot Kleine
grenswijzigingen tufschcn Oostenrijk cn Hon
garije loidt.
Hot dagblad „Neptune" te Antwerpen, ont
ving nit Berlijn een telegram, volgens het
welk Korfahty aan Lloyd George een nlti-
matmn zond. dat indien de Engelsebe regee-
riog aan Polen niet de raljndwtncten van Op-
per-flilezië toestaat, de Polen de mijnen zou
den vermelen.
KATTOWITZ INGESLOTEN.
Uit Kattowilz wordt geseind: Hic:
is do opwinding bulterg:woor. geste
gen. In te straten veranmelen zicli
groote massa's, dn? de nieuwe, door
opstandelingen gestelde voorwaarden
beenreketu. De insurgewten hobbcn tot
volledigo insluiting c"cr stad aanzien
lijke versterkingen ontvangen. Mem
rék'-nt op e?.n spoedigen aanval.
DE TURKEN IN KLEIN-AZIc.
Uit Konetantinopcl wnrdt gemeld dat de
extremisten dc ondertcckenins beblien ver
kregen van een verdrag niet Moskou, waar
bij Angora rich verbonden heeft geen enkel
vredesverdrag te sluiten zonder
d6 Sovjets. Aangemoedigd door hun j
pïKhcn dc extremisten thans zelf j De Franscbe
DE FINANCIEELS NOOD VAN
ZUID-AFRIKA
Betreffende de in den Volksraad Ingodiendi
beerootlng der Znid-Afrikaansche Unie. lezex
wij in do te Petroria verschijnende „Volk
stem" (S. A. P.) het volgende:
Ofschoon er niet de minste reden is vooi
paniek, Is de toestand voor 't ogenblik zeei
ongunstig. Aele omstandigheden bebbeu mee
gewerkt om hem zo te maken. De Regering
heeft er geen schuld aan. Al is 't mogellk, dat
men hier eu daar de vinger kan leggen op
kleine besparingen, zouden deze de strengheid
van de ingetreden krlsis maar weinig hebben
kunnen verzachten, 't Plotseling kenteren van
onze handels-omstandigheden en de geldellke
verhoudingen; de slapte in die diam. ntmarkt;
de daling in de goudpremie; droogte eu aller
lei andere oorzaken zouden 't beleid van elke
regeerder te machtig zijn geweest, al staan ei
natuurlik heelwat stuurlui aau wal dte van
daag beweren dat ze de klippen zonden zijn
omgezeild. Hun afbrekende kritiek, die nog
moet komen, zal met de nodige portie zout
verorberd worden als behorend tot ons stolsel
van partijpolitiek.
De landschuld is bijna 1S0.0o9.000
en ofschoon 't grootste deel daarvan gedekt is
door baten van waarde als spoorwegen, ha
vens, gebouwen enz., zal elke verstandige
regering haar uiterste best doen om te ver
hinderen, dat zij zich snel blijft uitbreiden;
dit geldt vooral 't onprodaktlve gedeelte. De
Regering ziet niet op tegen 'n beetje onpopu
lariteit en tracht terecht, door middel van be
lasting zowel als bezuiniging, evenwicht ta
brengen in de openbare geldmiddelen. Haar
werk zal tot grote hoogte onvruchtbaar blij
ven tenzij ze de medewerking geniet van ue
provinslale overheid zowel als van 't publiek.
Zoals de Miu. van Flnansieën liet uitkomen
voeren we nog teveel weeldeartikelen in van
elders en dit moet op de duur de staathuis-.
houding benadelen in benarde tijden.
FRANSCHE WIJNGAARDENJDOOR EEN
STORM VERNIELD.
bet aftreden van den *uit:
Bericht wordt, dat de Torkcu dorpen
hebben nnnnovallen op 25 kilomeier van
-n 5n dc buurt van Aidin.
wijnbouwers, die sedert hel
(bevredigende wijnjaar 1017 voortdurend en
I dé veine zijn geweest, 2ullen dit jaar waar-
6cliijnlSjk niet veel gelukkiger zijn. Gislermor-
i gen werd uil Troves gemeld, dat een hevige
regen- en hagelbui ju het Aree-dal groote ver-
woc-stingen heeft aangericht. De geheele oogst
j in die streek werd vernietigd, en ook op de
hellingen van Jaucourt en Montier werd groote
DE BOLSJEW1KI IN' ESTIILAND.
OOSTENRIJK'» AANSLUITING BIJ
DUITSCHLAND.
Aangaande dc stemming in Salzburg be- schade berokkend!
reffende dc aaiisloitang aan Duitschland, w;j- jU
cm invloedrijke Wecnsche kringen er op. -a ine °PPe"1:tk ^ordt
a: de stemming door dcu nfct-officieeica dc s<iiad'; °I> verscheidene mitlioenen francs
orin der doorvoering gcc-a staatsrechterlijk geschat, en de wijnbouwers, die, in weerwil
karakter heeft. Het i- een uteminingsniniii- van het slechte weer, dat zij reeds achter den
fc?tatie van het volk. die geen praciisohe rug hadden, nog hun halven oogst hoepten te
uitwerking kan hebben. redden, zijn de wanhoop nabij.
Hun kritieke toestand zal binnenkort het on-
dei werp vormen van een bespreking in de
Franscbe Kamer.
Volgens berichten uit Moskou heeft op de
laatste zitting van het centraal communis- i
tisch comité een gedelegeerde, welke on- Hoe een sigaret een steking veroorzaakte.
Ben jeugdige havenarbeider te Liverpool
werd dezer dagen in het Prince's Dock aldaar
betrapt op rooken tijdens diensttijd, hetgeen
streng venboden is, en derhalve ontslagen,
.rogen' wérden doör, I Toen ^xia v?pzoek om den jongen weder in
dienst te nemen, -was afgeslagen, legden ötl
I man den arbeid neer, en weigerden het werk
te hervatten, voordat de ontsJagene weder
ARRESTATIE VAN 1IOOGE ITALIAAN- was aangenomen.
SCHE MILITAIREN AANSTAANDE. Twee schepen moesten door deze staking
De „Giorn» d'Italia" meldt de aanstaande J v»r over hun tijd vertrekken en de schade be-
generaal, twee kolonels cn i loopt duiaendou.
langs nit Ejlhlund terugkeerde, rapport in
gebracht van zijn werkzaamheid in dit land;
hij verklaarde, dat alles zoo goed voorbe
reid was, dat op zijn hoogst over 2 of S
manden het burgerlijk stelsel in dit land
i Sovjeï-regoerinir.
EEN ZATERDAG AVONDPRAATJE.
PI NK.STERTOGN KELTJES. Op
tien Kruisweg, bij de Parkiaan, is een
fiinrce, jonge kerel op dan tweeden
Pinksterdag bezig met de rails van de
tiaiu schoon te vegen. Met kracht en
energie, alsof hij plezier in het werk
heeft. Groote stofwolken stijgen op,
waaien om hem heen wanneer
daar gevaarlijke bacillen in schuilen,
gedraagt hij zich ais de temmer, zoo
rustig en onversaagd. De stofwolken
dalen intusschen grootendeels neet-
op de plaats, vanwaar zij pas werden
opg<Ajaagd. Uit dc Park laan komt
een ntasi aangestapt, in zijn Zondag-
sclie kleercn, n>-t. twee meisjes bij
zich bij het aanschouwen van tien
veger en de stofwolken blijft hij staan
en houdt zijn meisjes tegen: „wat heb
'k non aan de liand? blijf even staan,
BetjeZij vervolgen hun weg pas,
wanneer het opgejaagde stof rvtei
meer rondvliegt, maar de man kijkt
nog over zijn schouder, verwijtend
naar den veger, die het niet eens op
merkt, maar een blik met teer, dat hij
neergezet had, opneemt, den bezem
over zijn schouder legt en verder
gaat, waarschijnlijk met het doei out
ook verderop liet rustig neerliggende
stof tijdelijk ojr te jagen
Zou het geen tijd worden, dat Je
gezondheidsdienst voorschriften geeft
over de manie waarop geveegd moet
worden
NAAR ZANDYOORT. Op liet Sta
tionsplein staan twee jongelui, hand
in hand, dus waarschijnlijk een vast©
verkeering. Uit do verwilderd© manier
waarop zij rondkijken valt af tc lei
den, (lat zij komen van Heer Ilugo-
waard of Noord-Scharwoude. Hij
draagt een pak van een geelbruine
kl li-, waarvan de kleermakers in zul
ke dorpen het geheim kennen en be-
waven dikke, stijve stof, die van
zelf blijft staan a-s je ze neerzet. Zij
heeft een wit jurkje aan, mode negen
tienhonderd of zoo, inet oen blauw
lintje om haar middel.
Zij zwerven rond tusschen de tram
rails. kijken in de af- en aanrijdende
wagens, uuiar schijnen den rechte
niet te kunnen vinctem. Er nadert er
een voor Heemstede. „Die is voor
Heemstede", zegt de jonge man, „da's
niet voor ons". „Waar moet je naar
toe'.-" vraag ik. ,,\'a Zandvoort",
;:cit hij. „Stap dan maar in, je moet
er uit aan de Tempeliersstrnat.,,
„Wuffoor straat?" vraagt hij. „Tem
peliersstraat
Als de tram wegrijdt zie ik hem
door de ruit heen, nog staan, met zijn
schoon©. Hij is niet ingestapt, In zijn
oogen lees ik het hem door vader en
moeder meegegeven wantrouwen:
„pas op, de mense in de stad benne
gevaarlijk, je ken zo niet vertrou
wen".
Ik weet niet of ze in Zandvoort zijn
aangekomen. Mogelijk zwerven zo
nog tusschen de rails. Misschien lieeft
een medelijdende politieman ze naar
Schapen of Hcerhugowaard terugge
stuurd.
STOMME LIEFDE. 's Morgens
wandelden ze in de Groote Houtstraat,
gearmd en haar linkerhand in zijn
rechter, heel innig, en zeiden ni ;-ts tot
elkaar. Ze zwegen van de Groote
Markt af en tot, aan de Groote Hout
poort toe ik kan het weten, want ik
ben hei heele eind achter hen aan
gewandeld.
Middags zaten zc oip een bankje
in Groenendaal en keken voor zich uit
naar de booman, 't scheen mij toe,
dat dezen terugkeken, maar niemand
zei een woord.
's Avonds zaten ze voor een café
op 't Houtplein en tuurden naar de
drukte op straat, maar zwegen, zoo
als ze 's middags en 's morgens ge
zwegen hadden. Misschien waren het
twee phdlosofen, die meenden, dat zij
evengoed gelukkig kunnen zijn door
zw ijgen als door hef zeggen van al
lerlei woorden, die evengoed gezwe
gen hadden kunnen zijn. Misschien
hadden zij elkaar al long geleden ai-
les verteld, wat zij te zeggen hadden
misschien neen, doofstom wa
ren zij niet, want ik hoorde hem den
kellner roepen: „Aanneme!"
Maai' tot elkaar hob ik ze irets zien
zeggen.
TE VEEL OF TE WEINIG?
Mijn vriend Sebastiaan Nietsdcaier
is met zijn vrouw ©ti dochter naar
een buiten-restaurant gegaan en heeft
mij daarvan de volgende beschrij
ving gegeven: „We komen de eet
zaal binnen en voelen dat er een be
paalde stemming in de lucht hangt.
Niet van honger of van dorst, maar
een stemming van afwachting. Wij
gaan zitten aan een tafeltje. Ik roep
eeii passeeic-nden keliner. Hij glim
lacht er. geeft een antwoord, dat ik
niet versta. Onmiddellijk zijn wij ook
in dc Gtuiur.iing van afwachting. Er
komt een andere keliner lang);, ik
vraag hem, of het bestelde diner komt.
Hij belooft het. Wij blijven in afwach
ting. Hij gaat daarop met schotels
naar een ander tafeltje. Blijkbaar is
hij de man, van wien wij het lubben
moeten, de andere kellner schijnt
voor aanvulling te dienen of voor
studie hier te zijn.
Als 't een poos geduurd heeft, be
trap ik mij er op, dat wij zatteu te
staren. Ilt kijk rond en merk op, dat
wij ullemna: zitten te staren. Waar
naar? Naar de naaste toekomsi, dia
ons eten breng- n zal. Aan den kellner
ligt het niet, is actief en brengt
af en toe schotels aan een van do
tafeltjes. Daarna krijgen die gelukki
gen dan ook weer een staringsperiode.
Plotseling, wanneer wij er bijna
niet meer aan denken, verschijnt on
ze eerste schotel. Wij gaan opgewekt
eten. Het is goed toebereid en smaakt
uitstekend. Af en toe komt dc loeren
de kellner ook lange de tafeltjes en
neemt dan wri wat af hij doet
dat heel goed, hij zal het wel loeren.
Zijn actieve collega brengt intusschen
telkens wat binnen, nu aan den een.
dan aan den ander. Wij krijgen ook
ons deel. Hij is onpartijdig. Wij vaar
deeren zijn optredesi, voor.
hij ons wat brengt.
Er komt een Kamerlid in de zaal,
met een dome, wij veronderstellen
zijn dochter. Hij ondergaat de stem
ming niet zooals wij, kan niet tot sta
len komen, springt op en wandelt on
geduldig heen en weer. Wij vermoe
den, dat hij in de Kamer ook wel eens
zijn geduld verliest en dan naar do
koffiekamer gaat, maar dat is hier
niet mogelijk, omdat hij al in do
koffiekamer is. De studeerende kell
ner maakt een nieuwen rondgang door
de zaai, werpt ons allen een vnende-
lijken blik toe, bij wijze van aanmoe
diging en verdwijnt dan wear. Over
tien jaar, wed ik, staat hij als chef
de reception in de hull van een groot.
Londensch hötel
Wij heteben intusschen al me or scho
tels gemeten en zijn in een tevreden
stemming gekomen, daar «ie honger
ons niet meer plaagt en alles inder
daad voortreffelijk is klaargemaakt.
Als Fletcher nog leefde, de man, die
zooveel grieven had tegen snel eten,
dan zou hij hef tempo van dit buiten-
restaurant toejuichen. Twee mcnschen
die klaar riin, vertrekken. Er komen
twee ander© binnen; een dikke hec-r
en een magere dame, die vol afschuw
wijzen op het vuile servet op 't tafel
tje, waaraan zij plaats hebben geno
men. Dc keliner neemt het weg, de da-
en de heer raken in de algemeen©
stemmng en storen. Als tn-gens een
hond blaft, worden zij uit de staar-
sLemming wakker en wijzen elkaar op
het tafeltje, dat nog niet eens een
ïw tafellaken heeft. De dame
wordt verontwaardigd, dc hoer ver
baasd. Hij zet zijn stroohocd op en
gaat op onderzoek uit. Wij anderen
wachten .af, eten en staren om beur
ten. Ook het Kamerlid is in de alge
meen© stemming gekomen. De kellner
in opleiding komt voorbij en wordi
door den dikken heer, die teruggeko
men is, en de magere dame onder
vraagd. „Waar is de dief „Hij Is
er ni-et". Maar ik zie den chef af ea
toe voor den dag komen. Deze kellner
zal het, zooals ik zei, ver breng n.
wanneerllij antwoordt met een vriendelijke®
'glimlach. Er komt door de zorg van
den aclieven kellner een tafellaken.
Thans verschijnen vier jongelui,
twee hij en en twee zijen, di% een
druk gesprek voeren en witte port
drinken. Vervolgens vervallen ook zij
tot staren. Daarna roept een van de
jongelui: „kellner, ik sterf". Wij an
deren, die in «Je atmosfeer der af
wachting alleen maar staarden, vin
den dit agressief. Intusschen is ons
diner afgeloopen, ik reken af en
vraag den actieven kellner: „zijn er
vandaag te veel gasten of is er te wei
nig personeel?" Hij antwoordt: „te
weinig peisoneel, het marcheert niet
goed." De dikke heer en dc magere
dame zijn intusschen ook aan 't eten.
Wij vertrefcken, na voor don laai-
sten keer de zaal tc hebben rendge-
staard. Ook het vieiiöi hceit de be
stelde ossehaa» gekregen."
Aldus vertelt mijn vriend Sebas
tiaan Nietsdoener.
,Word niemand ongeduldig?'' vraag
ik.
„Neen", zegt Sebastiaan, „ik denk
riat wij allemaal dachten: er ia geen
haast bij. morgen komt er weer een
Zondag!
PINKSTERDR1E. He meeste men
schel: denken, Avt er maai- twee Pink-
sterdagon zijn, ze vergissen zich: de
derde heet Pinksterdrie. Hij is vooral
in eetre op 't platteland van deze pro
vincie. Sommige menschen, aan wie
ik dat wel eens verteld heb, verwon
derden zich daarover maar ten on-
echte. Er zijn twee gewichtige rede
nen, waarom iemand Pinksterdrie kan
houden. De eerste i? deze: wanneer
iemand geen gelegenheid heeft gehad
om uit te gaan op den eersten of
tweeden Pinksterdag, dan gaat hij uit
op Puiksterdrie. Dit ia verklaarbaar,
redelijk en logisch. De tweede reden
is pIj. volgt: iemand is uitgegaan op
«Jen eersten en den tweeden Pinkster
dag en kun er niet toe kouten, op der.
derden weer aan 't werk tc ga m. In
deftige taal noemen we dat conti-
-,i iiitf !t en ik knn «ook dit g#/a!
Iregrijpen.
Xo'jrdh© vilders die Pinksterdrie
houden, vinden het buitengewoon ge
schikt om op dien dag naar een ker
mis in dc buurt of naar A r t i s te
gaan. Dat geeft hun een gevoel van
weelde, voornamelijk omdat de Am
sterdammers, die Pinksterdrie niet
kennen, woer aan 't werk zijn en zij
ais renteniers daartusschen wande
len; tegenover de dieren In Artis ver
liezen zij dezo trotsche gewaarwor
ding. wan; dieren werken nooit. (Of
werken zij altijd? Kost het aiui de
papegaaien moeite om te krijschen,
vinden de zeeleeuwen hun geschreeuw
een inspanning en vinden óe ijsberen
het een zwaai werk, om voortdurend
heen en weer te loopen? Ik weet hot
niet, wij zullen liet nooit weten).
Deze overweging is evenwel niet van
de Pinkstordrieörs, maar van mij
zelf, daarom staat zc tusschen twee
haakjes.
B:j voorkeur gaan dezo bezoekers
van. /Artis met een boot weer naar
huis Een boot is feestelijker dan een
spoortrein. Een spoortrein hóéft' tc
veel haast, je kijrgt het gevoel of hij
je liefst zuo pauw mogelijk kwijt wil
wezen; een boot is gemoedelijk, ook
kun je er oen kop koffie krijgen.
Als iemand mij nu vraagt, waar
om cr na Pinksterdrie geen Pink-
stervier zou volgen, dan weet fk daar
op geen bescheid. De continuïteit' zou
ook ten vierden vrijen Zondag mee
brengen en al# Iemand er. soms re-
reclame voor mocht willen gaan ma
ken, dan zie ik hem wel komen cn
zoodra Ti ij ergens ingesteld is, wordt
hij wtl algemeen ook Dan is liet voor
drie dagen, Donderdag, Vrijdag cn
den hal ven Zaterdag, niet. meer de
moeite waard om aan 't werk te gaan
en houden we dus Pintetervijf, zes en
zeven. Waarom niet! Dc vacuntie is
dt tegenstelling van don arbeid, zon
der vaeantie is arbeid ondenkbaar,
waarom zouden wij dus niet de vrije
Pinksterweck invoeren, tér verklaring
en toi verontschuldiging van den ai-
beid?
FID ELI O.
