Huileits Dublin
Buiteniantisch Overzicht
VIERDE BLAD.
Zaterdag 4 Jaai 1921
DWAZE UITLATINGEN.
Do Duitsche monarchisten 'hebben
tou schrijft men aan 't N. v, d. D. se
dert den oorlog niets vergeten en niets ge
leerd, hoon men nog al eens zeggen en
liet schijnt wel dat do heeren liun uiterste
best doen om deze stelling waar te taa
ien. Gelukkig maken zij het niet altijd
zoo hunt als bij de herdenking van den
slag bij Jutland, waartoe een bijeenkomst
was uitgeschreven in de Singaoademio"
Berlijn door den Nalionaleu Bond van
Duitsche Officieren en door den Bond van
nationaalgezinde Soldaten.
De eerste spreker, generaal von Diekhut-
Hnrrach, trok in zijn openingsrede van
leer tegen „de Scheidemannen, die aarts-
scliiirken". Al beviel het aan die ook niet,
tooli zou hij haar en wraak prediken.
Do tweede spreker, do bekende admi
raal von Trotha, %én overlooper uit de
Kapp-dageu, legde cr nog een schepje op.
Ilij rag den dag al komen dat „oen nieu
we keizerlijke vloot do gemeene Engel-
scben f\ do ellendige Franschen ver-
Qicl.igo-.iou".
Doch het hardst werd hot vuurtje aan
gestookt door den Oberfouerwerksmiuit"
"Nissen, die de volgende fraaie rede hield:
„Schoften en verraders Scheidemanuen,
Erzbergers «n Dutniannen (geroep: „de
Joden, de Joden 1") hebben liet Duitsche
volk verraden en verkocht. Leiders als
generaal von Gröner, Schcuch en alle of
ficieren die zich op den grondslag der
feiten gesteld hebben, erkennen wij
niet Ook zij zijn verraders. Zij hebben
onzen keizer verraden en in den steek ge
laten. (Geroep„Hij moet Icrugkumen en
opruiming houden!1' Ja zeker, lnj zal cok
terugkomen cn wij zullen met den bin
nen- en buitenland8chcn vijand grondig
afrekenen.
„Het prpoes tegen de oorlogsmisdadi
gers te Leipzig is een schande, want on
der geen omstandigheden luid een Ën-
gc-lschman levend Leipzig mogen borei
ken. (Levende toejuichingen). Een licht
punt voor ons was de 31ste Maart 1920,
toen het Sci i e dein a n n -gc-zc'.schap vlucht
te en de Duitsche oorlogsvlag door den
Brandenburger Tor werd gedragen. Het
is to hopon, dat een dergelijke dag spoe
dig terugkomt. (Levendige toejuiching).
AVij erkennen alleen leiders als Ehrhnrdt,
JLudendorff en von der Goltz.
„Nu heeft de rogeeriug
werven van manschappen
Sileziè verboden. Daar hebben wij
mee te maken. Laat ons hopen dat de
Opper-Silezischo vrijwilligers spoedig hun
bajonetten omdraaien cn naar Berlijn op
Tukken om de lieele laffe regeering met
Ebert en do Joden to verjagen. Wij zul
len onzen keizer terughalen en ook een
keizerlijke vloot krijgen". (Levendige bij
val).
Heer terecht verlangt de „Vorwurls"
naar aanleiding van deze krankzinnige
redevoering, dat Nissen onmiddellijk ge
arresteerd cn een vervolging tegen hem
ingesteld wordt. Gebeurt dat niet, dan
zou de regeermg voor een deel mee ver
antwoordelijk zijn wanneer de écn of an
dere waanzinnige aan de aansporing van
Nissen gevolg gaf en zich aan de En
gelse-hen te Leipzig vergreep. Bovendien
is do lieele rede een zoo duidelijke aan
sporing om de bestaande wetten en be
palingen to 'overtreden, dat do man oo-
genblikkelijk onschadelijk moet worden
Niet minder onzinnig dan 'do rede van
Nissen, zijn do beweringen van een mijn
heer Egon Hundelker in de „Pouuner-
sclic Tagespoii", liet officieel© orgaan van
dó Pommersehe Duitscii Nationaten. „De
slag bij hel Skugevrak" zoo verklaart
deze fantast „is niets anders geweest
als esn .Toodscho beursspeculatie. HcL in
ternationale finanoiccle Jodendom" had
i 1916 besloten door een Engelsclio ne-
deilaag de hoogo Engelsclte koersen te
drukken en de lagen Duitsche koersen op
/i heffen. Sir Ernest Oassel nam de
zaak in handen en wrist de goedkeuring
van de Engelsehe rogeering to verkrijgen,
nadat hij had uiteengezet dat daarbij
in enkele dagen 51 niilliocn pond ster
ling waren te verdienen, l'kurcliiil spar
telde een beetje legen maar door een
paur fooien van 500 pond die Sir Ernest
heul in de hand druk:©, werd ook hij
overgehaald. De Engelsclicn lieten zich
in liét Skagerrak een beetje klop geven, de
Engelsehe rogeering blies de zaak op
door pesssiinistisclic berichten over den
slag en do grooto beursspeculatie was
geluk'. De heele zaak schijnt zoo krank
zinnig. dat zij moeilijk valt te gelooven
en toch is er geen twijfel mogelijk", ver
zekert mijnheer Egon Hundolker, die n-
tussoben verzuimt om mee te deelcn hoe
hii aan al deze wijsheid komt.
Hoe zou het er toch uitzien in de hoof
den van mchschen die zooiels schrijven of
van hen die het lezen en gelooven?
Opper-
j niets
UIT DEN DUITSCHEN RIJKSDAG-
In aansluiting mei hetgeen over de
debatten naar aanleiding vam de ic-
geeringsverklaring nog liet volgende:
De afgevaardigde Wels (soc.-dem.)
die voor minister Rathenau sprak,
wide, dat 't dtn schijn heeft, dat wij
in een periode van wederzijds begrij
pen gekomen zijn. Ook ons viel
liet zwaar iu het ultimatum toe te
stemmen, maar thans hebben wij een
vasten, zij het- ook steenachtige! bo
dem, onder de voeten. Wij zullen
•onze verplichtingen nakomen. De ont
wapening moet nok in Beieren doorge
voerd weiden. He chauvinisme moet
tegengegaan worden. Onze vrienden
in het buitenland, voorat onze En
gelsehe, denken als wij.
Wanneer wij, soc. dem., tegen Cle-
mencsuu en Briand gekant zijn. dan
zijn wij daartoe ten volle gerechtigd.
Want ook in ons eigen land hebben
wij imperialisme en riatioïn all isme
scherp bestreden. In Frankrijk' be
gint men verstandig te worden. Wij
hechten zoo groole waarde aan goe
de, zelfs vaste betrekkingein mei, hu
ge land. Maar in de eerste plaets
hangt de toekomst van Europa of van
een goede verhouding tusschen
Duitschland en Frankrijk. Daarom
wil ik de hoop niet opgeven, dat het
op den duur toch zal gelukken een du
rende, goede vorstandhouding tus-
BdicJi beide landen te .scheppen.
De afgevaardigde Becker-Amsberg
(centrum) verklaarde, dat zijn partij
bereid was om alle consequenties van
het ultimatum te aanvaarden, maar
dot hij hoopte, dot er aan de door
niets meer gerechtvaardigde sancties
een einde zou komen.
Deze afgevaardigde zei de, dat de
woorden, door den rijkskanselier aan
Opper-Silezie gewijd, ons all; n uit
het hart gegrepen zijn. Opper-Sile
ziè moet Du it sell blijven.
De Dultscli-witiohaal Edler Von
Brann vond liet het ergste, dat de re
l geering niet ale eleoh gesteld had,
dat de eanctioB ohmdddellijik zouden
worden opgeheven. Frankrijk zet de
oorlog tegen Duitsdhland voort en vil
het politiek en economisch ten gronde
richten. Ook Engeland staat vijandig
tegen Duitschland; de economische
belangen van Groot Britannië zijn de
grondslagen voor zijn politiek.
Von Braun besloot zijn rede met te
zoggen, dat ook zijn partij bereid
was met de regeering mee te gaan,
wanneer deze den weg aan kon dui
den, hoe de aanvaarde lasten gedra
gen konden worden, zonder dat
Duitschland economisch to gronde
ging.
Bij de beantwoording dor verschillende
sprekers verklaarde de rijkskanselier dr.
Wlrth:
Naar aanleiding van het verwijt van den
afgevaardigde Braun, dat ik de bezwaren
van de Beicrsche regeoring tegen de ont
binding van de burgerwachten niet zou
hebben gesteund en ernstig aan mijn plicht
zou zijn tekort geschoten, moet ik thans
zoo openlijk mogelijk een overzicht geven
van den gang van zaken. Wij hebben de
loale nakoming van het ultimatum beloofd.
Beede van don eerstan dag af heb ik be
proefd, de Beiersche kwestie (do ontwape
ning en de burgerwachten door rugge
spraak met do leidende personen door een
vrijwillige daad van Beieren tot oplossing
te brengen, en ik ben al dengenen dank
baar, die dit denkbeeld hebben gesteund.
Toen wij de Orgesch en de burgewaohten
op de lijst plaatsten, waren wij ons zeer
wel bewust van do verplichting, welke het
ultimatum ons oplegt. Ik heb de afwij
kende meoning van de Beiersobo regoering
echter ter kennis van de geallieerden ge
bracht, en ook de toelichting daarvan in
het bijzonder het oordeel van het Oberete
Landesgericht te Munchen.
Hadden wij ons echter reeds van te voren
in deze kwestie aan een nieuwe nederlaag
moeten blootstellen? Dnartoo gevoel ik
geen lust. De Beiersehe regeering zolf en
eenige Beiersehe heeren hebben echter ge
legenheid gehad, liet standpunt der geal
lieerden nauwkeurig te leeren kennen,
voral ook, of Engeland ten opzichte van de
burgerwaohl6n soms een andere meening is
toegedaan dan Frankrijk. Eunigo Beiersehe
heeren niet, naar ik meen, do Beiersehe re
geering, geloofden, dat, wat Engeland be
trof, na de ontwaponing de kwestie der bur
gerwachten van zelf van de haan zou zijn.
Ik heb mij omtrent deze kwestie mondeling
mot de vertegenwoordigers der geallieerden
verbinding gesteld. Do Engelsehe regee
ring heeft do Beiersehe regeering goant-
d, dat. zij, ter vermijding van het auto
matisch intreden der sancties, ondubbel
zinnig moet verklaren, dat zij de burger
wachten zal ontbinden.
De Franselie en Italiaansche vertegen
woordigers lo Munehea kregen opdracht,
zich bij dezen stap aan te sluiten.
frankkijk en engeland.
Verleden week hebben wij een arti
kel aangehaald van „l'Enrope Nou
velle", waarin ervoor gepleit werd
om eens flinkweg met Engeland alle
punten van geschil tusschen heide
Janden te bespreken en don uit de we
reld te helpen.
i een zelfden geest schrijft Poin-
caré in de „Revue des Deux Mondes",
aarhi hij o.a. het volgende betoogt:
„Laten wij, zonder lang te wachten,
den tegengestelden kant opgaan van
dien, welken wij tot nog toe zijn op
gegaan. Laten we die lawaaierige
conferéjïtles en haastige bijeenkom
sten laten varen. Laten wij van den.
een en zoowel als van den anderen
kant ter sprak© brengen alle punten
van verschil: Opper-Sileeié, het
Ruhr-gehied, de waarborgen, Konstan,-
tinopcl, Angora, Emir Fei'soel, Po'len,
Rusland, en laten wij, zooals in 1904-,
e6ns een loyals zuivering houden.
Maar bij die algemecne likwidatïe
moeten wij elkander behandelen als
gelijken en met evenveel vrijheid spre
ken als trouwe vriendschap. Wanneer
wij doorgaan de zaken nog meer te
laten vergiftigen, dan zullen groete
naties, die ter willo van de mensch-
heid tot eiken prijs vereenngd moeten
blijven, terngkeeren naar den vroege-
ren haaf, waarvan de wederopleving
thans een nonsens en heiligschennis
zou zijn.'?
DUITSCIILAND'h verplichtingen.
Briand ontving den Duitsehen gezant.
Ilavas meent to weten, dat Mayor eenigö
faciliteiten verzoekt inzake de ontbinding
derDuitsclio burgerwachten, tevens de ver-
Zekering gevende, dat do Duil-soho regce-
ring do militaire paragrafen van het ulti
matum onvoorwaavdolijk on zonder voorbe
houd had aangenomen. Briand antwoordde,
dat Duitschland niet anders kon doen dan
zich te houden aan de voorwaarden van het
ultimatum.
Reeds m haar nota von 30 Mei maakte de
Duitsche regeering in dc/.o kwestie een
voorbehoud, dat gisteren do voorzitter der
Duitsche delegatie van do vredesoonferen
tio hernieuwde.
OPPER-SILEZIf.
Naar de Vörwarts uit Bnmswijk ver
neemt, is in do studentenorganisatie Ger
manic door do politic een werfbureau voor
Opper Bilezio ontbonden.. De loidei', do
voormalige kapitein van dc „Reichswehr",
Katzen is gearresteerd.
POLEN EN LITIIAUEN.
Tengevolge van een voorstel der Poolsche
delegatie op de Brusselsclio conferentie,
welke delegatie do Polen to Wilna wildé
laten deelnemen aan de onderhandelingen,
ijn de besprekingen afgebroken. De
Jjithauscbe delegatie protesteerde legen 't
voorstel om juridische cn politieke rede-
Zij verlangdo verder sirikto uitvoering
van het verdrag van Soewalki. Met het
Poolsche Lithauscho conflict zal tie raad
den volkenbond na het afbreken der
onderhandelingen zich opnieuw moeten
bezighouden. z
de toestand in ierland.
Het repHblikcinsche leger
gonuiblIlseenJ.
Te Londen zijn, volgens de „Mor
ning Post", uit Ierland berichten ont
vangen, dat ihet Isrschc repuW'ikein-
sche leger gemobiliseerd wOrdt. In het
woeste land dier Clydagh-bergen in
het graafschap Kerry wordt een op
standelingen leger geconcentreerd,
daar zijn al ten minste 1000 man bij
een, terwijl het hokend is, dat het een
zame schiereiland Valencia do basis
vormt van een gemobiliseerde troep
■an een dergelijke sterkte.
Door de onkmgs plaats gehad heb
bende vernieling van bruggen in dit
ringstroepen geheel afgesloten. Zij
gebied zijn deze basis voor dó regee-
kunnen het schiereiland zelfs "niet
meer veilig naderen.
In 't Lagerhui*.
De quacstlc uur ropréssaillcs in Ierlnt
word in het Lagerhuis te berde gebruuht en
het debat stelde den Eersten Minister
Greenwood in staat, verschillende misvat
tingen te weerleggen, die in omloop v.
gebracht betreffende de maatregelen der
regeering, om de misdaden te onderdruk
ken. Hij zetto duidelijk uiteen, dat behalve
in streeken, die onder de krijgswet ston
den, er nooit offioleolo repressailles w,
geweest. Wat de nlet-officicele repressailles
betrof, doze waren thans zoo zeldzaam, dat
men bijna zeggen kon, dat zij nooit voor
kwamen. Repressailles, voegde hij or bij,
werden alleen toegestaan om militaire re
denen en in bijzondere omstandigheden,
zooals wanneer woningen waren gebruikt
als uitgangspunt, van waar hinderlagen
voorbereid, of wanneer de eigenaars
de rebellen hadden geholpen of aangezet.
Het was een opc-n vraag, of repressailles
op den langen duur voldoende waren. Hij
was bereid, de zaak met den opperbevel
hebber te bospreken en hem voor te loggen,
wat ln het debat wns gezegd. Repressailles
werden alleen genomen onder de krijgswet
en wanneer geen ander middel mogelijk
scheen. Hij verzocht het Huis, te beseffen,
wat tot deze repressailles leidde. Hij loon
brief, geschreven door een zeer
dapper officier, majoor Compton Smith,
terwijl hij zich in de handen der Sinn
Feincrs bevond, kort voordat hij vermoord
d. Hij begon aldus: „Mijn lieveling,
mijn vrouwtje, ik sal binnen een uur wor
den doodgeschoten. Ow gelaat zal voor
mijn oogen staan en ik zal sterven als En-
gelschman cn als soldaat." Wat, ging
Greenwood voort, zouden de leden doen,
als zij tot het regiment behoorden van dien
dapperen offioier? Dit was een soort van
geval, hetwelk tot officieele repressaille
leidde.
Koning George
üar Ierland?
De .Evening News" meldt, dat officieel
i medegedeeld, dat een definitief besluit
i zake een bezoek van koning George aan
Belfast, lor gelegenheid van dc opening
liet Noord-Icrsoho parlement, eerst te
gen de volgende week tegemoet kan worden
gezien, aangezien de Ulster-regeering eerst
de komende weck zal gaan fungeeren.
Wanneer zij constitutianneel zal zijn gefor
meerd, zal Sir James Craig, naar men ver
wacht, aan den koning een officieele uit.
noodiging zenden, om het parlement te ope-
'olgeus de „Belfast News Loiter" zal
de koning deze uitnoodiging naar alle
waarschijnlijkheid aannemen.
Uitlatingen van de Valera.
Een correspondent van het Journal de
Genéve" heeft een tweetal vragen aan De
Valera gesteld: „Hal Sinn Fein muider
aanvaarden dan een republiek?" en „Zal
Sinn Foin waarborgen geven voor de mi
litaire en strategische veiligheid van het
Vereenigd Koninkrijk f"
Daar'ij) heeft de „president der Iei-
sche republiek" geantwoord dat Ierland
zijn zeil beschikkingsrecht wenschte uit
breiden. „Het lersehe volk zui hij
heeft bij do jongste verkiezingen ge
toond dat het een lerschc republiek wil
stichten. Wanneer het zijn rogeerings-
vorin of" zijn grondwet wil veranderen,
dan is dat zijn eigen zaak".
Of dominion Homo Rule zou worden
er worpen werd verder gevraagd, waarop
De Valera antwoordde: „liet ossontieele
van Dominion Home ltule, zooals Ca
nada en Nieuw Zeeland hebben, is het
feit dat do dominions loden van liet Brit-
scdie Rijk zijn uit oigen vrijen wil. De
uiterst conservatieve staatslieden, zoo
als Bonar Law, hebben het recht van af
scheiding der dominions erkend, wan-
die meenden dat dit voordeeliger j
Het is duidelijk dat wanneer En
geland dus een dergelijk aanbod deed,
hel daarmee „de l'aolo" do Icrsclio ropu
bliek zou erkennen. Wij zijn gedwongei
om bij het Rijk te blijven, maar wij ont
kennen «lat er ooit eenige werkelijke Unie
tusschen Engeland en ons land bestaan 1
heeft."
Op do vraag aangaande de waarborgen
oor Eugeland's veiligheid, antwoordde
De Valera: „Hoewel Ierland het recht
van Engeland, om dergolijko waarborgen
lo vragen, niet erkent-, is het toch bereid
de zaak in zeer verzoeningsgezinden
geest to overwegen. Wanneer Britsche
staatslieden de zaak van een practisch
standpunt bekijken, zullen zij zien dat
Engeland's veiligheid beter verzekerd
wordt door een onafhankelijk Ierland
nnast zich dan zooals op het oogen-blik
Do besto waarborgen toch liggen niet in
theoretische formules, maar in weder
zijdsehe belangstelling. De bedreiging
door een buitenlandsche mogendheid zou
l>eschouwd worden alB ook tegen Ierland
gericht, wanneer Ierland vrij was en alle
troepen cn allo hulpbronnen zouden te
gen Ierland gericht, wanneer Ierland vrij
was en allo troepen en alle hulpbronnen
zonden tegen don gemeensohappelijken vij
and worden gebruikt. Zoolang Ierland
eoliter in dienstbaarheid is, kent het
slechts één vijand.
„Engeland is bang, dal Ierland in ge-
al van oorlog met een buitonlandsche
mogendheid als aanvalslmsis zou dienen.
Wij zijn echter bereid om waarborgen
voor onze neutraliteit to geven een
neutraliteit die wij zeil' zouden verdedi
gen. Wanneer Engeland bereid is om op
dozen grondslag vrede to sluiten be
sloot Do Valera" dan is het niet on
mogelijk om spoedig tot ©en oplossing
van het probleem te komen."
EEN REDE VAN DEN HONGAARSCHEN
PREMIER.
In bet parlement verklaard© Minister
president graaf Bethlen, dat Hongarije
de bescherming der nationale minderhc
den streng zou doorvoeren, waardoor ook
onderdanen die een vreemde trui! spre
ken als broeders zouden worden behan
deld.
In de kampen voor geïnterneerden be
vonden zich op het oogenblik 510 com
munisten, 20 spionnen on 10 personen,
die wegens hun onvaderlandslievende
houding gedurende do bezetting door
RoomeniC moesten worden geïnterneerd.
Onder de ge-interneerden zijn 320 aiet-
Hongnaischo onderdanen, die men gaarne
naar bun lam! wilde zenden, doeh dit wil
niets van hen weten. De regeering wil
slechts individuen internet ren. dio voor
de gemeenschap gevaarlijk zijn, ,doeh het
interneeren kan niet geheel gestaakt
worden, daar onder de tcrjgkeerüide
krijgsgevangenen vele Bolsjewisten rijn.
Er bevindt zich een voor Hongarije ge-
gcvaarlljk centrum van propaganda in
Weenen en ook Fimfkirciien ;s er één.
Spr. leest «enige documenten voor, waar
uit blijkt, dat Weensoho emigrauten in
Maart in nongarijo een oóromunistischen
aanslag wilden uitvoeron. Verder leest
bij een opgevangen sohrijven van Bolr
Kun aan Weensche «migranten voor,
waarin staat, dat in Hongarije het com
munisme weder georganiseerd moet wor
den, Bela Kun spoort de Weensche emi
granten aan, om naar Hongarije terug te
ke-eien, om met do naburige Staten een
uwe communislenpartij tc stiohten. In
i ander schrijven van Bela Kun wordt
gezegd: „De oorlog is nog niet ten einde,
het Duitsche militarism© nog niet neer
geslagen en het lrredentisme der nieuwe
staten rust nog niet. Wij staan voor
ion nieuwen oorlog en Europa zal bm-
lenkort weder in vlauunou staan." Kun
'erklaart, dat hij de zaak der Hongnarsche
emigranten op 1 Juni aan het oommunis-
tenconpres 2al voorleggen, dat ïijn beve
len zal geven. „Wanneer gb «WMs 50
man hebt", schrijft hij, dan is dat vol
doend©: vrij zullen voor reserves zor-
sn. Het schrijven is gedateerd 7 'April
m dit jaar.
Het vorolezon van dezo brieven bracht
ja hei parlement groot-opzien teweeg. Hut
hoofd der Tcgec-ring verzocht het parle
ment, met het oog op deze agitatie van
do Bolsjewisten, aan de rogeering sterke
re wapens niet t© weigeren, opdat zij. wan
neer hei uooaig mocht blijken, de kracht
zou hebben, het bolsjewistische gevaar te
bestrijden.
Onder den indruk der verklaringen
den minister-president kreeg de regeering
een votum van vertrouwen door het
aannemen der begrooting.
GRIEKEN EN BULGAREN. Git Sofia
wordt geseind: Een groep Grieksche sol
daten heeft 28 Mei bij Dadowit een Bul-
gaarsche post aangevallen, twee Bulgaren
gedood en 'n derdo licht gewond, terwijl 'n
vierde verdwenon is. De Grieken staken de
post in brand en trokken daarna terug.
EEN EIGENAARDIG VONNIS. Het
districtsgerecht te Laibaoh heeft een eigen
aardig vonnis goveld. Een huiseigenaar
had een van zijn huurders opgezegd, om
dat die in oen kamer nog altijd het portret
van keizer Frans Jozef had gehangen. De
rechter stelde den huiseigonaar in het ge
lijk, met de motiveering, dat hot in het
openbaar (t) tentoonstellen van portretten
van een voormaligen Habsburgschon keizer
een uittarting beteekende van de andere
partijen en daarom een vergrijp was tegen
de gemeenschap.
DE ONLU8TEN in EGYPTE.
In het Lagerhuis doelde Cecil Hanns-
worth onderstaatssecretaris van buitenland-
sche zaken, mede, dat de jongste onlusten
in Egypte beperkt waren gebleven tot
Cairo en Alcxandrie. Die te Cairo begonnen
18 Mei en do orde was hersteld in den
avond van 20 Mei on was sedert niet meer
verstoord. Do BriUche troepen waren niet
hulp geroepen to Cairo. De onlusten te
Alexandria begonnen op 20 Mei en de orde
was twee dagen later hersteld. De Egyp
tische polille was niet bij machte den toe
stand meester to worden en gaf het be
wind over aan de Britsebe militaire autori
teiten, door welko de orde werd hersteld.
Sedert bobben geen nieuwe uitbarstingen
plaats gehad.
DE VEREENIGDE STATEN EN DE
MIDDEN-AMER] KAANSCHE FEDERATIE.
Het woord voerend aan een lunch
te zijner oer gegeven door Zepeda,
den minister vun buiten landsche za
ken van Mcargua, hooft IHuglies, de
minister van buitenlandsehö zaken
der V. S. gezegd, dat als alle 1/etrok-
fcen volken toestemden in de voorge
stelde confederatie van anidden-Ame-
rikaaneche etaten, dat naar het oor
deel van de regeering der V. S. een
verblijdend resultaat zou zijn.
HET CONFLICT IN DE MIJN-INDUSTRIE
IN ENGELAND.
De ophelllng van het
embargo op steenkool.
Een bestuurslid van de K. L. R.
heeft aan de „Daily Chronicle" mee
gedeeld, dat de reden voor de ophef
fing van het embargo op steenkool
was. dot men tot de conclusie wae
gekomen, dat dit embargo de mijn
werkers in hte geheel niet hielp. Het
was dus volgens hem eenvoudig een
kwestie van tactiek.
Gemaand Kiem
8e arontureu vu eei
ongviscns turnt
Mevrouw Biücltanan zet in de Times
haai- verhaal omtrent haar avonturen
in Mesoputamié als volgt vooil:
Uren achtereen spraken wij soms,
trouwens er was niet vec-1 anders te
doen. Er werd veel geeproke-u over
Bagdad en over 't beleid der Engel-
schen in Mesopotamia, waarop vrije-
Ijjk critiek werd uitgeoefend en het
trol' mij, welk een helder inzicht de
Oosterling in onzen volksaard heeft.
Deze nrrnnen hadden een veel vlug
ger eai juister begrip-van alles dan
ik en ik behoorde nog wel tot het ras
dat zij becritiscerden. Den geheelen
tijd dien ik in hun gezelschap door
bracht waren zij daarbij meer dan
aardig, liet beste was steeds vóór mij.
Als onze cïgarotten opraakten stonden
zij er sleed o op, dat ik de laatste nam.
Baines was buitengewoon onzelfzuch
tig. Hij weigerde zelfs mijn veldbed
te leencn, oui cen& oen nacht goed te
rusten én sliep steeds op den grond
of op een kist.
Met hoeveel angst liad ik het oogen
blik tegemoet gezien, dat ik met hen
alleen zou moeten zijn. En hoe dank
baar was ik thans, nu liet inderdaad
daartoe gekomen was. Twee van hun
waren Indiërs en een 'n Egyptenaar,
maai' ik kan mij niet voorstellen, dat
eon van inijn eigen landgenooten rid-
derlijkcr had kunnen zijn, dan zij te
genover inij waren. Mijn zenuwen wa
ren zoo goed als geheel gebroken, ter
wijl ik hevig leed aar dysenterie, en
ik denk dat ik het slechts aan de
uiterste vriendelijkheid van mijn me
degevangenen to danken heb, dat ik
door al deze ellende ben heen geko
men. Üp zekeren nacht kwam een zeer
onwelkom rumoer onzo rust versto
ren.
Het moest reeds laat zijn, daar wij
allen vast in slaap waren. Opeens
knetterde geweervuur in onze onmid
dellijke nabijheid. Er vlogen kogels
dicht over ons dak. Ik werd mei een
schok wnkker en liet mij terstond op
den grond vallen. De wachten grepen
hun geweren en liepen do trappen af-
Iskander was zeer bevreesd en ook
xnr. Dean verioonde teekenen van
ungst. Baines vroeg alleen wat er
gaande was en bleel' verder kalm lig
gen.
Onze wachten hadden de deur bane-
<ier. ojjerigelaten en hoewel wij hun
herhaaldelijk verzochten deze weer te
sluiten, weigerden zij zulks te doen.
leder oogenblik verwachtte ik, man
nen mol ontbloote zwaarden naai' bo
ven te zien snollen en dan zou er
geen ontkomen aan zijn. Hoewel ik
wist dat mr. Thomus mij nimmer in
den steek zou laten, vroeg ik hem
nog eens in het bijzonder, dat niet te
doen. Ik was vreeselijk angstig.
Ten slotte sloten dc wachters de
deur en kwamen weer boven. Zij kc-
keh over den muur naar Ikneden en
schenen zeer opgewonden. Zij vertel
den ons, dat er dit oen in den tuin
beneden waren, die dadels, haddon
gestolen. Een van lien was ernstig
gewond en een andere gedood. Slechts
één! Te rekenen naar liet schieten
en het lawaai moesten er wel honderd
schoten gewisseld zijn
Wij waren iniussclicn lie^l <h<-h{ Ju
liet einde van onze gevang.u^chop,
hoewel wij 't niet wisten.
Wol bemerkten wtj, dat geheel Sj
rabftli iu heftige opwinding verkce
de. Tegen den avond verscheen een
viiegihddijüè byven de stad, Mij lie
pen. allen naar het dak, om haai' beter
te zien, doch ceai schildwacht dreef
oii£ met de bajonet weer naar bene
den. Thajjs moest toch redding op
iiandöa zijn. Misschien zouden de En-
gélschen reeds over een uur in do
stad ziju. Mr. Thomas had steeds
voorspeld, dat wij oj> den östen Sep
tember zouden worden verlost en iret
was thai is de 8ste September. Wy ge
loofden al ast atui zijn „tweede
zicht", nu wij de eerste telkenen van
hetgeen bij voorspeld ha<i, bespeur
den.
De dag scheen intussclien niet voor
bij te zuJleh komen. Tegen zonsonder
gang hield 't vufl'eai op en wij dach
ten, dat de Engolschcu nu wel spoe
dig de stad zouden binnentreknen.
Dien avond zaten wij ais gewoonlijk
op hei dak eu te middernacht legden
wij ons te rusten, doen natuurlijk
konden wij geen van allen slapen.
Vroeg in oen morgan zugen wij i
deroin een vliegmachine boven onze
hoofdtor zweien, lskander vroe^ mij,
geen enkel toeken te geven en zuo lag
ih aiil te Kijken, naai wat ik de voor
hoede van de Britsche colonne achtte,
die zekw van daag de stad zou bin
nenkomen. Opeens ontstond cr een
hevig rumoer in de straat en even la
ter kwam Sjeik Hamul binnenstor
men. Hij was zeer opgewonden en
blijkbaar op de vlucht geslagen voor
de Engeéschen. Toch vroe^ hij lskan
der mij te zeggen, dat alles goed met
mij zou gft»u, doch dat hij niet kon
blijven, daar dc Engelschen hier bin
nen een uur zouden zijn. Zijn werke
lijke wooruen waren, zooals lskander
rnij later vertelde. Te veel soldata),
gropte kanonnen, vliegmachines, paai
den en een gepantserde trein. Gean
doel om te trachten, hier tegen tc
vechten. De Sjeik vroeg mij, of ik
hem een schriftelijk bewijs wilde ge
ven, dat hij bij liet uitbreken van
den opstand met te Sjaraban was,
doch eerst naderhand daar kwam. Li
deed dit en sclnetf, dat hij bij mijn
weten, op 13 Augustus niet in e
was. Net toen ik mijn naam zette,
kwam er een kolossale granaat recht
over ons dak zotten. Sjeik Hamid
nam mij het schrijven haastig af, en
ertrok. Ik was toen werkelijk zeer
evr&esd. De Engel sell cm wisten niet,
dat wij te Sjaraban waren en bom-
bardeeiiien g« stad. Zoo zouden wij
dus misschien nog door onze eigen
kanonnen gedood worden, n'a weken
lang in doodsangst te hebben door
gebracht.
We zaten eenige minuten samen.
Niemand van ons sprak; slechts af en
loe hooide men oen uitroep, wanneer
er een granaat over ons heen gierde.
Men kon zich begrijpen, hoe lang deze
minuten duurden. Plotseling begon
iemand buiten oji de deur te bonzen.
Niet open doen!" riep ik, doch hc.
ras al te laat. De deur was open
en Sjeik Majid trad met eenige man
nen binnen. Hij gelastte mij, oir
dellijk met hem ee te gaan. „O, Bal
nes", riep ik uit, „waarvoor dient
dat?" Ba in es mompelde een paai'
geruststellende woorden en ik had
geen tijd, om méér te vragen. De Ara
bieren drongen mij ten slotte de deur
uit.
Ik werd overgebracht naar het mij
helaas nmar al te gooit bekende huis
un Sjeik Majid. Men voerde mij
echter niet naar de vrouwen vertrek
ken, doch gaf mij een matras, die
ergens in eön ander vertrek werd
neergelegd. Toen kwam een aantal
mannen binnen, die mij allen goeden
dag zeiden. De Sjeik trad met eenige
andere naai- voren en vroeg mij, een
briefje te schrijven, dat- naar de En-
gelscheai zou worden gebracht door
ck-31 man met een witte vlag. Op zijn
last schreef ik toen het volgende:
„Mr. Baines, Iskandar, Thomas,
Dean en ik zijn in de stad in het huis
an Sjeik Majid. De stadsbevolking
s thans ongewapend, bombardeer de
stad dus niet. Mevr. Buchanan".
Een j>root aantal mannen kwam om
mij heen staan en vroegen mij te zeg
gen, dat zij goede menschen waren.
Ik antwoordde, „dat de EDgeJschen
zeer rechtvaardig waren". Dit her-
liaaJdc ik minstens vijftig maal.
Ik twijfelde er.thans niet aan, of de
Engelsehen zouden komen, en ais over
•inaiaars. De vriendelijke blikken en
groeten, die ik van iedereen ontving,
waren hiervoor een duidelijk bewijs.
Ik kende deze menschen niet en ik
ond de manier, waarop zij mijn
gunst zochten te verkrijgen, verach
telijk. De cemige man, die op zijn
gewone wijze begroette, was Abdoel
Kalis". Ik wist dat bij alles voor mij
had gedaan, wat in zon macht stond.
Vervolgens word koffie gezet en
ieder beijverde zich, voetkussens voor
mij te halen, terwijl anderen mij kus
sens onder liet hoofd en in dan rug
legden. Weer een ander vroeg, wat ik
rilde eten en verstrooid als ik was,
af ik ton antwoord: „Gebraden kui
kens en groente". Groot vrrcs mijn
verbazing, toen men mij eenige oogen-
blikken later een gebraden vogel,
eenige geroosterde tomaten cn wat
rijst bracht, benevens een blaadje
met cigaretteu. „Is dut voor mij?"
ueg ik verbluft. Ik kon mijn oogen
niet gelooven, vóórdat ik was begon
nen te eten. Dit was mijn eerste goede
maaitijd in liet huis van Sjeik Majid.
Het moge vreemd schijnen, doch ik
gevoelde nnj zeer kalm. Ik was in het
geheel jiieO-opgewonden door de go
rt acliU, dat onze redding thans zoo
aabij was.-
Doch toen op een gegeven oogcr-blil,
antwoord binnenkwam op mijn brief
je aan de Engelsehe soldaten, kreeg
ik even een govod, dat mijn keel
werd dichtgeknepen. In de grootste
spanning opende ik de enveloppe en
las hot volgende:
„Mevrouw Buchanan, Slmraabn
Uw schrijven ontvangen. Brenger de
zes brengt tevens brieven aan Sjeik
Majid en Hassan Agha Zingana, waar
in wordt medegedeeld, dat de stad
niet zal worden platgeschoten, zoo
zij u en uwe medegcvu ngcwn onmid
dellijk vrijlaten en naar de Engelsehe
troepen zenden en zoo geon verdere
vijandelijkheden in de stad zullen
worden ondernomen De comman
dant der 3istc brigade, (w. g.)
Na ettnigeu tijd te hebben gewacht,
et do Sjeik uiij bij zich komen. Ik
zette mijn hoed op en zeide, dat ik
i 'VIi w:i.- Iskandar en Thoni'.ts
.veerden toen en deelden mede. dat
ij mij zonden vcrgczellou naar liet
nis van Ha-san Agha.
Eindelijk gingen wij naai- buiten
lolm ik Lur.en was, zag ik ton auto
mobiel aankomen, waarin de majoors
Hiles en Bourdülon waren gezeten.
Zij stapten uit en begroetten mij. Ve
len, die mijn lotgevallen hebben ver
nomen, hebben genieend, dat dit mo
ment de climax oet zijn geweest. Vaak
heeft men mij gevraagd wat ik op
dat oogenblik deed. of ik mijn 'armen
om htm hals sloeg of van vreugde
begon te dansen. Dit was echter pee«»s
zins het geval. Ik keek de officieren
kalm aan en in mijn binnenste klonk
het weer: „Te laat! Tc laat!"
Toen zei iemand tegen mij: „Ik zal
u jiaar het leger brengen". We stap
ten ln den auto en reden door de
poorten van Sjuhragan. Toen wij
langs het kerkhof kwamen, gM ik den
wensch tc kennen even uit te stap.
en. Met haastigen tred liep ik langs
de graven. Ik hoorde iemand achter
mij, die zeide: Cheer ur>, irirs. Bucha
nan, alles is nu voorbij. Wij zijn ge
red". Het was Thomas. Samen zeiten
wij den toch voort. Een vijftal ver&ch
opgeworpen aardhoopen wezen de
plaats aan, waar dc vijf dapj>ere En*
gelschen hun laatsten slaap sliepen.
Bij elk dezer graven bleef ik stilstaan
en telkens dacht ik: ..Hier lig ju,
Billy".
Ik ging terug en hooide mijn naam
lemen. Hei was generaal Conyn-
gham. die de bevrijding-.colonne com
mandeerde en dien ik later boorde
beschrijven als „the finest man of
Mesopotamia".
Weldra naderden wij de troepen on
ik kreeg eeci ^evocl v.111 trots. Hier en
daar zag ik troepjes sohhderl op den
uitkijk, daarachter kwam een linie
Sikhs en daarna zagen wii de tivin-
afdteling en de kanonnen. Men
bracht mij in een tot officiersverblijf
ingeriohtn wagon. Ik wusehto mij cn
trok schoon© kienen aan, waarna mil
eenige magazines, benevens een voor
treffelijk ontbijt werden gebracht- M-
les wat ik kon zoggen was: „Einde-
lijk!" Ik kreee spek. eieren, gesmeerd
brood en o vei heerlijke thee, hetgeen
ik alles met groote graagte nuttigde.
Onze Lasbboek
VRIENDELIJK.
,Ja, zij heeft allemaal nare dingen
over mij verteld".
"riendin; „Je moet er niet op let-
Zij praat maar na, wat andere
menschen zeggen."
EEN VERSCHIL.
Officier (tot manschappen die zit
ten te mopperen): „Er is niets op die
soep aan te merken; ik heb ze ge
proefd." j
Soldaat; „Dat !s liet juist, kapitein,
de kok noemt het koffie".
EEN LASTIGE VRAAG.
Zoon: „Vader, hoe komt het dat wij
niet van de aaj'de afrollen, wanneer
rij op ons hoofd staan I"
„De wet van de zwaartekracht, na
tuurlijk." i
Maar hoe hebben de mens eb en
het gedaan, voor die wet werd aan*
genomen 1"
FEILLOOS.
Examinator (tol sollicitant voor politie
agent): „Wat zoudt u doen, als u opge
dragen werd, een menigte te verspreiden f"
Sollicitant: „Met mijn hoed rondgaan,
meneer."
StoomvaartbGrichten
STV. MIJ. NEDERLAND.
Prinses Jolünn (thuisr.) p.iss. 2 Juni Oues-
mr en werd hedenmorgen ra. S juy te mA-
:ei'dam verwacht.
KON. NED. STB. MIJ.
Amor. v. d. Levant n. Amsterdam, pas*.
Juni Gibraltar.
Castor, van Amsterdam na:ir Spanje, p.us.
2 Juni Gibraltar.
Dido verlr. 2 Jnni van Danzig naar Ko-
Ernl" verlr. 2 Juni van Bordeaux naar
La Pallice.
Hermes arr. (1 Juni van Amsterdam te Rot*
Juco Tertr. 3 Jani van Rotterdam naar
Bilbao.
Minerva, van Amsterdam naar Bueuos-
Ayres, pass. 2 Juni Dungcness.
Orpheus arr. 2 Juni van Havre te Uor-
usterdani, pass.
dean
Tellus, van Spanje z
Juni Gibraltar.
Titan vertrok 1 Jnni van Cnrrhagenfinair
Malaga.
vertrok 2 Jutri van Gibraltar naar
KON. HOLL. LLOYD.
Delfland (thuisr.) vertrok 31 Mel van J.a»
Palmas.
Gaasterland. van New-York naar Amrtcr-
dan,. pass. 2 Juni nam. Dover.
Maasland (thuisr.) vertr. 31 Mei van La*
Palnvc
Salland albuisr.) yertr. 31 Mol van La*
Palmas.
KON. WEST.-1ND. MAILD.
van Nassau (thuisr.) ar. 2 Jnni te
Havre.
Priim Fredcrik Hendrik (thuisr.) vertrok
2 Juni van Havre naar Amsterdam.
HOLL. AMERIKA LIJN.
Zuiderdijk, van Rotterdam naar Boston
eu Philadelphia, pass. 2 Juni 10 uur nam.
Bevorder.
HOLLANDAUSTR ALIë-LI.I N.
Ardover fuitr.arr. 2 Juni te Antwerpen.
HOLLANDBRITSCH-lNDIë-LIJN.
Ridderkerk (uitr.) verlr. 23 Mei van Boia-
ba>
HOLLAND-OOST AZló-LIJN.
Ilocroc (thuisr.) vertr. 30 Mei van Colombo.
Radja (uitr.) vertrok 1 Juni van Genua.
rotterdamzuid-ame1mka-ujn.
Bellutrix (thuisr). vertr. 1 Juni van I.a»
Palmas naar Antwerpon.
Poeldijk (uitreis) pass. 30 Juni Teneriffe.
Binnenland
neder landsche ten'toonstel!i no
te madrid.
Dc Koning van Spanje heeft onze Koningin
een telegram gezonden om 11. M. geluk t©
wensehen met het suoov- der Nederland-tehe
Tentoonstelling re Madrid
Dc Koningin heelt da.<rop tele-grafixh
den Koning van Spanje dank gezegd voor
hei gunstig onthaal, dat de tcnioonsielling
iu Spanje lieeft mogen vinden.
EEN DURE LEERLING. Uct llbld.
meldt Te Bnkkavcen (Fr.) wil eeu va<ler
zijn kind naar de Geref. school te YVjjnjctcjrp
z< eden. r-cn afMnnd van yrv:, K.M IX- wet
bepaalt, dat leerlingen virr KM.
De t
u\
een gesloten rilling beschikbaar stellen i
da; kind over cru afstand van drill K.M., wat
het eerste halfjaar a ui de gemeente fb 10
