Haarlem's Dagblad | 1921 | 25 juni 1921 | pagina 5

Van onzen reizenden Redacteur

HAARLEM'S DAGBLAD

ZHTIRDA© 25 JUNI 1921 TWEEDS BLAD

(Nieuw* reeks.)

No. 17

De Koningin te Urk.

Toon ik vAiiuitiidag ouzo Koningin door
do smalle straatjes van Urk txg wande
len, zoo hooi eenvoudig en gewoon langs
lioar trouwe Urkers hoen, de mannen, in
hun wijde, donkere rlsBoliersbroekeu, de
vrouwen in haar kleurixo zijden „krap
lappen" en mot de witte, kanten „Uui-
4«u" op, toon was dat wol zoo edit Hol-
ïnndech, zoo iels geheel cn al van ons
tigen land, «lat het mij was. of ik Hoi-
land in zijn ziel keek. Dit waa het
mooie, liet treffende van dit Kouioklijs
bezoek aan het kleine Zuiderzee eiland,
dat daar als een liooge, eenzame burcht
sutddeu uit het water oprijst, het rntie-
ie, hot vertrouwelijke, het gemoedelijke,
n één woord het typisoh, echt Hollandsch
„nationale"! Hier op Urk geen gala
koetsen met 6 paarden li la Daumont
gereden, geen .automobielen niet Komnjc
Jij Uo wapens geen marécliauséei te paard,
niets van al die uiterlijke praal! Alleen
maar do Landsvrouwe tusschen haar Ur-
Jcer met hunne 'erweerde, trouwhartig©,
gezichten door de straatjes en steegjet
den weg volgend, die het programma mot
du meest mogelijke preciesheid opsomde.

„Langs Brouwer om Pieter Kramer
ii.nu de oude 6liaat langs P. Keuter er.
>1. W. Oost nnar boven tegenover YY.
Neutjes, voorbij Klaas van ürk door de
-straat langt Baigbolt tot H. Oost".

li er een huiselijker, gemoedelijker om
schrijving van een Koninklijke route
-denkbaar dan de aanduiding dat H. M.
7.11I Joopen „langs P. Brouwer om Pieter
Kramer heen"? Het was het oude, onbe-
>rven Holland op zijn eenvoudigs^ op
in zuiverst en zijn natuurlijkst! Ook on
Koningin moet dat zoo gevoeld heb-
Iwn, Althans Zij liep aldoor met een op-
cew..-kten glimlach op Ila-vr gelaat, al groe
tend en wuivend tasschen al die mon-
sciicn door, die juichten en joelden en
zongen, overal waar Zij verscheen.

Urk had zijn schoonste kleed aangetrok
ken voor hot Koninklijk bezoek. Maar
Urk niet alleen I Het was, of alles wilde
medewerken 0111 H. M. Haar kleine ei
land op zijn mooist te latn
>u. In te- re glans 3picgelde do zee on
der do helder blauwe lucht. Het was,
of zij op dezen dag bij de Urkers alles
wilde goed maken, wat zij in den loop
.der jaren in haar verraderlijke wispel
turigheid al ann hen misdreef. Op dezen
.dug der Koningin droog ook do 7,00 haar
liefsten, haar koninklijken tooi.

I11 do haven lag de lieole Urkor vis-
sohersvloot en dat bosch van ontelbare
masten, allo met de rood. wit blauwe
vlag in top met daarachter in het felle
zonlicht de kleine huisjes van het dor,,
t de helder roode, spitse daken, was
1 onze boot af gezien ©en ongewoon
Verblijdend, feestelijk gezicht.

Toen wij binnenvoeren tUsschen al dit
frisch-geoliede, donkerbruine bottlers ei.
pinken door, waarop do visscliers met
troolijk© gezichten ons stonden to© te
liven, kwam over al do passagiers, die
Weet-Fri©eland waren gekomen om
bun Koningin nu eens heel goed en van
nabij te zien, de Oranje-stemming bo
ven en zongen zij don Urkers het Wil
helmus toe, dat van al die scheepjes da
delijk in koor werd overgenomen.

Heel do Urkor-bevolking staat langs
den liavenrand te waoliten op haar Ko
ningin. Daar staan zij in diohto rijen,
de mannen in hun stommige donkere boe-
leroenoxi en hun wijd© broeken, de platte,
vilten hoeden stevig op het hoofd ge
drukt, de vrouwen meer kleurig, met haar
pranje, roze cn wit-zijden kraplappen en
baar witte, platte mutsjes, waaronder de
haren, vet en glanzend uitkomen. Daar
tussotien eenigo zwart .gejaste hee.ron met
liooge hoeden, die in dezo omgeving ©i-

Clijk heel niet passen, maar die ons
ijzen, dat er heel hoog bezoek le wach
t-in is. Het ia alles 7.00 schilderachtig ©u
decoratief, dat je er al maar naar kijker,
moet.

Aan den ingang van bet dorp staat
een groot© ecreboog met witte en ro- do(
tonnetjes en ankers cn wapens en veei
groen. Ken miniatuur sohcepje hangt Ju
hl midden, heol in do hoogte. Twee Li-
kus staan er liowonderend naar te kij
ken en als ik langs kom «n blijf staan,
zegt één der mannen, rijn gezicht glim
mend van voldoening:

„Is ie met mooi, mvneor? Zoo neb
ben ze der zelfs niet in Amsterdam 1"

Ik Btcin onmiddellijk too, dat ut be.
nog liooit zoo bob gezien.

„En moet je c» kijken,
maal netten langs rlo straatl" Ik zie
de heldor, schoon© visolmciUm, waarmee
heol bot trottoir van het kleine straatje
is afgezet.

„Ja, z« zal staan kijken, de Koningin,
als ze 't ziet!" aogt do ander trots.

De heolo week zijn ze er voor binnen
gebleven, alle visschers, en hebben
^r aan gewerkt. Nu 1* het kant en klaar
en ik zie sparretakken en dennegroen,
geraniums en margrioten, vLaggedook en
vloeipapier. Het is kleurig en feestelijk,
maar bet eigenaardig cachet van bet
visschersdorp is met al dl© versieringen
helaas geheel verdwenen.

Midden tussdien het visscbersvolk ben

ik toen gaan staan 011 heb ik het Ko-

spanning 01
voeld. Daar kwam Zij ran ds Medusa

ninklij'k lx.-r.oek afgewacht en Ik hdb de
mij hoen in de lucht ge-

uangevaren, zoo heel civtvoudig in het
wit, met een stroohoed pp, achter in het
kleine motorbootje, ovor do zee naar bun
oigen vlsschorshaven toe; daar zagen zij
even later het bootje glijden tu.sscliun
de botters «n de pinken door! Vol span
ning volgden al die ooger. de witte figuur!
Dan op eens klinkt van de eerste «oho
pen gejuich, gezangI Nu kunnen de
inenschen oni mij heen het ook niet lan
ger meer uithouden cn plots davert een
lang aangehouden „Hoera! Levo de Ko
ningin 1" van allo kanten los. Het Urkor
fanfarokorps Adrlanus Valerius pro-
lieert er boven uit 10 blazen, maar het
enthousiasme van het publiek is te groot.
Men hooit niets dan de juichkreten, die
aanhouden, zoo lang de Koningin, al
maar naar recht© cn links huigend, langs
al die botters en pinken vaart. Als het
bootje aan den steiger mcort, wordt het
uvozi stil. De manuun van Oerrlt Snook,
allen in Urker kleodordraoht, spelen het
Wilhelmus of althans iet», dat op het
Wilhelmus lijkt cn dan komt het groo-
tc oogenblik! De Koningin stapt aan wal.
de Koningin li op U r kl
Ik. die tusschen hen in sta. weet nu. wat
dat voor dezo eenvoudige visschcrsbcvolking
bcieekent. Ik zag oude vrouwtjes huilen en
lachen, jonge mannen hun hoeden ii

lucht gooien, meisje» met boldo banden

ven en ik hoorde niets anders dan één
tonrtdiirend gejuich „Leve de Koningin!
Love de Prins.' Leve Juliana!" Dio geestdrift
was aandoenlijk en ontroerend. Het was ook
aan de Koningin duidelijk te zien. dal deze
spontane huldiging Haar trof. Hier was geen
twijfel meer voor naar mogelijk, hier werd
Haar door allen het incest wolmcencnde, har
telijk Welkom! toegeroepen.

Naast burgemeester Oravcatein ou gevolgd
door den Prins en het gevolg waarbij zich
ook de Commissaris der Koningin. Jhr. Kool!,
cn Mr. Veiling Meiiicaz hadden aangesloten
schreed dc Koningin liet dorp binnen. Ik beb
mij niet h|J mijn collega's vau de pers achter
dezen stoel aangesloten, hen ook niet me©
naar binueii gegaan in het Raadhuis, waar
officieclc redevoeringen wordon gehoudeu als
overal elders. Ik wilde als de Urker» de
Koningin zien! En daarom liep ik voortdurend
mot hen mede, het ©en© «tniatje in, hot
andere uil, om Haar telkens tusschen de
menschou weer voorbij" to zion gaan. Want
dsn oerst leef je 7.00'n blijden tocht geheel
met het volk mee. Eerst naar Pieter Kramer,
dan gauw mee hollen, een hoekje om. langs
Klaas van Urk naar Burgholt, dan weer
uiee een stecgjo door naar H. Oost alles
is daar op Urk „vlak bij" cn telkens
stond lk er midden in, alsof ik zelf een
L'rkcr was.

„Ik heb ze nou al 10 maal gezien, meneer,
en vroeger nooit 1 keer!'" bekende mij en
thousiast een oud vronwtje. dat altijd maar
weer mede een ..hoekje om" had geloopen.

..Wat 'n eenvoudig mins! 'n Heele gewon©
Mevrouw! Eu zoo vriendelijk tegon iedereen!"
zei mij een ander, sohor nog van het schreeu
wen, dat zij had gedaan.

En wat 'n aardige momenten waren daar
telkens weer op onzen tocht door Urk's
straatjes en steegjes niet do Koningin! Daar
was het oogenblik. dat 21 Urker meisje» zich
voor het eladhuis opstelden in haar Zondag-
sclic klcedij. Een Urker visschor voerde, de
regie, zette ze aHen op een rjj.

„Vooruit non, i»nnetje. In t „Allo

'W.

één ti

En zonuwaclitlg stoudeu z(j le wachten,
2 rijen tot 11. M, uit het Raadhuis 7.011 1
men. Ik had daarbij gelegenheid om eens
te gaan, of Henri Havard gelijk bad, toen
hij »clireef, dat er in Urk zooveel mooie
meisjes zjjnl Zéó enthousiast als de Fran-ch-
man kon ik onmogelijk zijn, maar fri<ch
en blozend vond ik ze wel. De voorzitter
van de dorpscommissie stelde met zijn
sigaar in zijn hand de 21 dames „cn gro»"
aan 11. M. voor. Vriendelijk onderhield do
Koningin zich met eenlgen onder hen, ma.tr
de welbespraaktheid van de l'rker whooucn
was verdwenen op hetzelfde oogenblik. dat
de vorstin voor haar stond.

Bij den vuurtoren stonden 20 Urkers met
Zuidwesters, in oliejasscu en oliekoeken
oliesokken Iiare Majesteit op tc wachten.
Prachtige, stoere kerels, zo«al» zy daar allen
op ©on rij naast elkander stonden. Ik ver
wonderde mij over de mooie jassen en infor
meerde er naar. hoe die Zoo glimmend en
nieuw waren. „0, meneer, die hebben wij
gebuurd uit Vlaardingcn! Wij konden toch
niet in onze eigen smerige oliejasscu voor de
Kofllngin komen!"

Op elk hoekje van de straat stond steeds
weer het alom-tegenwoordige fanfare-korps;
dat incdc „straatjes om" liep. ou het blies
onder zijn dikken dirigent er zoo lustig op
los, dat het voor dc muzikale ooren van
den Koninklijkeu stoet wel zeer pijnigend
moet zy'ii geweest! Maar als jo de opgebla
zen wangen en de uitpuihmde oogen van
deze Urker muzikanten zag. dan vergaf je
hun al hun vakrhe noten. Want al bliezen
zij niet met talent, zij bliezen met al hun
longen en heel hun hart, cn dat is op zoo'n
dag toch bet o.»»naamste.

32eu heel aardig moment, dat ik niet gaar-
n© had willen missen, was het. toon de Ko
ningin hij het bootje kwam van den 81-jari-
gen Gerben Post. Met zijn 79-jarigen kame
raad zat Gerben Post in zijn bootje voor zijn
huis een net schoon te maken en destc 2
ondje». die samen 160 jaren telden, hadden
in hun olie jassen heel den middag gewacht,
tot de Koningin voorbij hen zou komen eu
hen de oudste visschers van l-rk aan
hot werk zou zien. Toen de Koningin ver
scheen, zaten zy daar beiden naast elkander,
al maar plukkend aan hun net, strak voor
zich uitkijkend, wachtend, wat er uu zou
gebeuren. De'Koningin bieid stil, sprak hen
aan. Gerben Post keck H. M. even aan en
zei toen zacht„Mag ik n Psalm voor u op-
zggenï" II. M. knikte en met bevende -tein
begon hij. nadat zij beiden hun Zuidwester
hadden afgenomen. Psalm 56 te zeggen. En
terwijl hy. in innige vroomheid dc Psalm-
regel» /.olde, zat het andere oudjo luisterend
te werken, zonder naar do Koningin op te
zien. Dat was het tafereeltje, dat mij van dit
Koninklijk bezoek het langst bij zal blijven.

Meer dan 2 uur lang n de Koningin op Urk
gebleven. Alle straatjes, alle steegjes heeft Zij
doorkruist cn overal heeft de bevolking Haar
die 2 uren larig stced» weer met dezelfde
geestdrift toegejuicht. Om t uur was het
bezoek afgeloopen en nant Zij op den steiger
afscheid van burgemeester U ra vee tein. Heel
de bevolking stond weer aan don lmvonkant
en weer 'juichten on joelden allen, als toeu
do motorboot binnenkwam. Maar toeu de
muziek Psalm 121 inzette, ontbijtten al dis
visveher* hun h<>ofd cn zong heel die menigte
plechtig mee

De Heer zal U -leeds gadcelaan.

Opdat Hij in gevaar

Uw ziol voor ramp bewaar;

Dc Heer, 't zij g' in of uit moogt gaan.

En waar g' 1" hcon moogt spoeden
Zal eeuwig U behoeden.

n bet bezoek van onze

J. B. SCHUIL.

ZONDAG 26 JUNI.

EGL1SE WAl.LONNE.
ÏOJ liewros, Mono. S. Cler, Pasteur
a Leyde.

GEREFORMEERDE KERK.
GEBOUW SOC. VEREEN1G1NG.
Voorm. 10 uur: Ds, S. Datema
GEBOUW NED. PROTESTAN
TENBOND.

Nam. 5 uur: Ds. G. R. Kuijper.

NOORDERKERK [Hu- etatraal).
Voorm. 10 uur: Dj. G. R. Kuijper.
Nam. 5 uur: Ds. S. Datema.
CHRIST. GEREF. GEMEENTE.
(Raaks).

Voorm. 10 uur: D». J. W. Geels.

H. Avondmaal.
Nam. 54 uur: Ds. J. \Y. Geels.

Afscheidsrede.
LUTHERSCHE KERK.
10 uur: Ds. Stegemga, Ev. Luth.
pred. te Amsterdam.

KERK DER VEREEN DTJOW-
GEZINDBN.

10 J uur: Da B. P. Pi antenna
REMONSTRA.N i 3CH

GEREFORMEERDEN.
10 uur; Ds. A. II. Haoiitjena.

KERK DER DROEDERG N'TB.

Voorm. 10 uur; Deuteoher Gotka-
dienst, Pfr. 11. Dartli.

"s Avonds 8 uur: Evangelisatie.
VEREENIG1NG VAN VRIJZINNIG
HERVORMDEN.

(Gebouw Protestantenbond).
Voorm. 10 uur: Ds. G. Wlstmijse,
vau Warfhuizcoi.

VRIJE EVANG. GEMEENTB»

(Jacobijacstiaat 20).

Voorm. 10 uur; do heer B. v. d.
Meer,

12 uur Zondagsschool,
'b Avonds 54 uur: Dezelfde.
Maandagavond 8 -uur: Nuaikrans.
Dinsdagavond 8 uur: Bidstond.
BAPTISTEN-GEMEK-. YE.
(Lokaal Parklaau 21).

Voorm. 10 uur Openb. samenkomst.
Nam. 5 uur: Da B. Planting.

Lokaal Wijngaardstraat
Dinsdagavond 8 uur: Ds. B Plan
ting.

Bidstond.

LOKAAJ. BARENDSESTRAAT 24.

(Chr. Bewaarschool).
Chr. Samenkomsten, 6 uur.

PINKSTERBEWEGING.
(Evangelisatielokaal: Nieuwe

Kruisstraat 14).

Voorin. 10 uur: Openbare samen
komst.

Dinsdagavond 7i uur: Bijbelcursus.
Douderdugavond 8 uur: Openbare
samenkomst.

OORSPRONKELIJK APOSTOLI
SCHE EVANGELIE-BEDIENING.
Locaal: Jacobijneslraat no. 6.
Godfldiensloefening 's morgens 10

's Avonds 5i uur: Onderwerp: ,.De
heerlijkheid des Zoons, die Hij hij
God den Vader Lezut, vóór de grond
legging der Wereld".

's Middags IJ uur: Zondagsschool.
Donderdag vond 8 uur: Catociiisatie.

RELIGIEUS-SÖCI ALI.TISCH
VERBOND.

Vootin. löi uur: Sprekor: de heer
De Jager, uit Amsterdam.

Onderwerp: „Over het Godsbegrip".

LEGER DES HEiLS.
(Schagchelstraat 26).

Voorm. 10 uur: Comm. T. Vos, on-
dcrwerv: „Scheiding tusschen liet
Licht ©n de Duisternis

's Middags 8.00 uur: Oj»enluclit.-a-
menkomst op Int landgoed „Boeken
rode" tc Aerdenhout.

s Avond» 8 uur in de zaai: Bloo-
menfetst -amenkonist, Comm. T. Vos.

Maan...tg 27 Juni a.s. 's avonds 8
uur: sluiting Bloeerifeest on bazar.

Woensdag 29 Juaii 's avonds 8 uur:
vrije getuigenissnmenkomst.

Dojiderdag 30 Juni 's avonds 8 uur:
HeRighngHsaiuenkoinst, Comm. T.
Vos.

BENNEBROEK.

Ned. Herv. Kerk.

Voorin. 10 uur: Ds. Weeuer, pred.
te Haarlem.

HEEMSTEDE.
NED. HKRV.ORMDB KERK.
Voorm. 10 uur: Dr. A. II. de Har-
tog, van Amsterdam.

Zondagavond uur, loktwl Vreden-
hof, Heen-nweg, Ds. Korff.

Donctenlagavor/I 8 uur, lokaal Sa
muel, Glip, de heer Gerrncraad, Evan
gelisatie.

GEREF KERK.

Koedieflaan.

Voorm. 10 uur: D». T. G. Petersen,
legerpredikant tc Rioemeudaal,
Nam. B uur: Dezelfde.

BLOEMENDAAL.
NED. HERV. KERK.
10 uur: Ds. M. J. A, do Vrijer.

J ongel i eden s: 1 m e n komst.
10 uur: de heer W. F. G.Dankbaar.

GEREFORMEERDE KE K
Voorm. 10 uur- Ds. J. C. BruBsaard.
Nam. 5 uur: Dezelfde.

HOUTRIJK BN PÖLANIM.

Ned. Herv, Kerk.

Voorm. 10 uur. Ü9. Baljon.

SANTPOORT.
NED. HERV. GEMKENTB.
Voorm. 10 uur: Dr. G. A. van deu
Bergh van Eysinga.

EVANGELISATIE.

Voorm. 10 uur: Ds. Vunöerink, to
Haarlem.

SCHOTEN.

Voorm. 10 uur: Dr. P. Blaauw,
Pred.-diroct. v. h. Diacoiiessoahulfl.

Collecte voor do in- en uitw. zen
ding.

Maandagavond 89 uur: doopaau-
gifte.

SPAARNDAM.

Voorru. 10 ur: Ds. Baljon.

BEVERWIJK.

Ned. Herv. Gemeente,
iü uur: Ds. G. B. Westenburg,

DOOPSGEZ. GEMEEN TE.
10 uur: Ds. J. D. van Calcar.

EV. LUTH. GKMEENTB.
10 uur. Da. J. Ph. Haumereen.
NIELSEN.

NED. HERV. GEMEENTE
10 uur: Ds. J. Ph. Eggink.

IJMUILl. -
NED HERV. KERK.
10 uur: Ds. L. W. Erdman.
5 uur: Ds. J. Ph. Eggink, Pred. te
Velsen.

DOOPSGEZ. GEM. AFD. prot.
BOND

ÏOJ uur: Ds. W. Luikinga.

ZANDVOORT.

Geen opgaaf ontvangien.

HAARLEMMERMEER.
Ned. Herv. Gemeente.
Hoofddorp

10 uur: Ds. D. Bax.

Lijaden:

Voorm. 10 uur: de heer t. t. d.

Hoek

Aalsm eerd er w eg

Nam. 2.30 uur: de lieer J, Kroon.
Vijfhuizen

Voorm. 10 uur: de lieer D. v. d.
Togt.

N:euw-Vennep:

Voorm. 10 uur: Ds. Lekkerkerker.
Nam. 6.30 uur: Ds. Lekkerkerker.
Abbenea:

Voorm. 10.30 uur: de heer A v. d.
Spiegel.

NED. PROTESTANTENBOND.
(Kerkgebouw der Doopsgezinden tc

Hoofddorp).
tOJ <uur: Ds. D. Rook, van Schie
dam.

Set FiMpsp!

Het 8eola-Theater.

Het programma in dit theater •■jicnt met
een schitterende Week re roe. Dan krijgen we
©cn zeer leerzaam nummer. „In en .mi de
nlooten" is een zeldzaam mooi nummer voor
een schoolbioscoop, waar echter ook ouderen
van kunnen genieten. Het is heel aardig om
(e zien hoe de krkvorsch zich ontwikkelt en
hoe de stekeltje* zich een nestje bouwen.
Voorts kregen wc nog een klucht in 2 be
drijven. Het hoofdnummer van deze week is
„De geweldenaar", een nnnrmer in 8 acten,
vol senaatie en spanning. De directie weet
precies wat ze haar publiek moet voorzetten.
Mcnschen die van wn-atie houden cn sterke
kerel» aan het werk willen zien, kunnen
genieten. We maken kennis met een kam
pioen- worstelaar, Jeuu Ralclievioh. Deze
mijnheer laat ons telkens staaltjes vau zeer
grooto kracht zien. De spanning i* telkens
zeer hoog als de hoofdpersoon in het nauw
zithij weet zich echter telken» weer 1©
bevrijden. Deze sterke kerel wordt fn heel
wal avonturen gewikkeld. Wij Ren hem
eerst ccn woratetw edsirijd winnen, bij weike
gelegenheid hij in kennis komt met den jon
gen prins van Bramante Deze maakt hem
tot zijn vertrouwde en deelt bom verschillen
de familiegeheimen mede. Jean belooft den
prins te zullen helpen, doch ondervindt daar
bij boel wat tegenstand. We zien hem deuren
indrukken en intrappen, om in een kasteel
te komen, waar de moeder van den prins

wordt.

D©©e film beeft ook verschillende v»
kclljke momenten, o.a. als men het ontn.jt
van Joan same houwt wa.tr een groot ge tin
makkelijk genoeg vau kan otco, en als de
worstelaar mot een stuk of zes van zijn te
genstanders al* een pakje wnxohgocd «jouwt,

Hot "nummer zal w el in deu smaak vallen.

Dc explicatie mt aU altijd goed.

Familie Bioscoop.
Zeur tot lcedwezoai der directie motót
Vrijdagavonti dc Familie Bioscoop
auti deu Kleinen Houtweg gesloten
blijven, omdat de film „Hot onzicht
bare teeken'» niet op tijd uit s-Her
togen bosch (waar liet stuk veel suc-
ces heeft gehad) gearriveerd was.
Hedenavond evenwel wordt er zeer
zoker in dit theater oen voorstelling
gegeven, is het niot van bovenge
noemd drama, Ucv toch in elk geval
ander.

HAARLEM's MUZIEKKORPS.
Woensdag 29 Juni aanstaande geeft
Haarlem'» .Muziekkorps oneer lei
ding van den heer Gerharz e n con
cert in de societe-t ,,Co:. «rdi 1" tf
Apeldoorn.

ben ook een sterke hulp. De moeder wordt
echtor bevrijd. Jfu is de zoon weer gevangen
gezet. Deze wordt naar een jacht gebracht
om zoodoend© den worstelaar en de moeder iu
handen to krijgen. Aan boord var. het jacht
wordt Jeaa gevangen genomen en stevig
vastgeklonken. Men zal het jacht in do lucht
laten vliegen. Jeaa weet zich echter los te
werken cn daarna de anderen tc redden
Het i» ook nu weer dat de deugd beloond

NEUTRALE HAARLMéCHE BE8TUU1L
DERSBOND. Men schrijft ons Donder
dag werd door bovenvermelden bond oen al-
unoene bcsturcnvergadorlng gehouden,
aarbij de heer v. d. Jagt. voojy.itter van den
B. P. T. T. en lid van hel dagclijkseh bo-
uur A. S. V.. een rede hield over „Het
it van een krachligeu bestnurdersbond".
Het betoog van don heer v. d. Jagt vond
li dankbaar gehoor by do aanwezige be-
Stuui-sledon en had mod© lot rosullnat dat do
bestuursleden van deu C. 15. P. T. T. afd.
I,:urlem, die als gaat deze vergadering bij-
ivoouden, de toezegging doden het gespro
kene bij hun leden in tc drogen rn krachtig
op aansluiting by don bestnurdersbond nan
tc dringen.

De voorzitter deed medodoeling dat de af-
doeling van don Bond van Personeel by het
Gevangeniswezen enz. inet 21 leden was toe
getreden. waardoor het ledental is gestogei»
•ot 756.

Door het liedanken van den secretaris, had
de verkiezing van een nieuwen functionaris
plaat», waartoe dc heer B. Coster werd aan
gewezen.

Het bestuur is nu aU volgt samengesteld:
D. Mulder, voorzitterB. Covtcr, secre
taris, Gen. BoUiaslraal 88A. Nicman, pen
ningmeester J. Vander, vertegenwoordiger
„Mercurius" F. d© Ridder, vertogenwoordi-
"er „Neutr. Bond v. Spoorw.pcr», O. C.
udroc, vertegenvv. Tiinmcrl. ..Eensgezind
heid" J. Klein, rertcgcaw. Ned. Grafisch©
BondA. C. Fortgen-, vertogenw. Muziek-
iiourumenlinakers en A.'J. Moonnkker, ver
leg© nw. Gevangeniswezen enz.

F.EN BAZAR- Mou sclirijft ons:
N?iar mon ons .sclirijft hebben du
plannen tot het houden van een b;v-
z-u' in Oct. of Nov. voor do U' bouwen
kerk in hot Amsterdiunschc kwartior
vastere vormen aangenomen. Ver
schillende vc-reenigingen hebben, hun
medewerking toegezegd. Een eere
comité is gevormd, liet bestaat uit do
'Uende dames: Mevr. Bijkerk, im>
,.ouw Enschedé, mevr. MaarscliaJkg
mevr. Marsoluis Hartsinck, mevr. v.
Paassen, mevr. v. Tienhoven del
Court, mevr. v. llnnik ort mojuffr.
Wickevoort Crommelin.

NED. HERV. KRUK. - Wij lezen in
et N. v. d. D.

De vrijzinnige predikanten in den ring
Zaandam, hebben besloten op do 11.-. ela»-
sienlo vorgadering te lloarlem voor to stol
len, een advies aan de Alg. ftvnodo dot
Herv. JCerk, vooral in do grooterw ge
meenten, moer en meer haar in vloed op
het leven van ons volk goot verliezen en go
adviseerd, vóór alles te beginnen met vet»
nmlerlng der bestaande grondslagen, waar
bij de voorgestelde wijzigingen worden in
getrokken en bijv. ingevoerd hot aanban
gig gemaakte reglement op de vorming
van filiaalgcmeenteD, opdat in de go
meenten grootere groepen xloli desg©-
wenscht zelfstandig zulien kunnen organi-
seeren zich naar don eisch van het Pro
teatantsch beginsel haar eigen voorgangers
en besturen zullen kunnen kiezen (wat
tevens leiden zou tot de groote verbetering,
dat het zoo noodzakelijke en bclangrijko
pastoraio werk meer tot zijn recht zou kun
nen komen), en ook invloed hij ix»lis-
süigon over veranderingen in dc reglemen
ten zullen kunnen oefenon.

Men hoopt, dat audere classikalü verga
deringen eenzetfde besluit zullen nemen.

Haarlemmer HalleUes

EEN ZATKRDAGAVONDPRAATJE.

Maandug-uvond kw;mi de krans bij
een bij Wouter eu tante Koosje. Er
was iets in de kanier, waarover wij
geen van allen spraken. Niet uit af
spraak, want niemand behalve gast
heer eu gastvrouw hadden er vau te
voren lets van getveton, maar omdat
ivo allemaal als bij Ingeving voelden,
dat er mnar liever ntet over gespro-
ken moest worden. Uit schaamte? Ja
©n neen. Misschien ls het beter om
tc zeggen uit verlegenheid.
We voelden 0113 verlegen tegenover
tic natuur en dachten, zonder dat een
van ons het uitsprak, dat de natuur
nich ook wel wat verlegen zou voelen
'cgviiym ons. Om liet duidelijk te
KSgen: 't geval deed onzen geest zeer
'*i; ons lichaam plezier. Wat zegt u?
Begrijpt u nu nóg niet, wat er voor
bijzonders in de kamer was? Ja, dan
zal ik het in ronde woorden moeten
zeggen, die geen twijfel meer over
kunnen laten, DE KACHEL BRAND-
DF. Op Maandag 20 Juni, den dag
vóór het officieele hogin van den zo-
mor. Ja, nu heeft u mij gedwongen
om het vreeseüjke feit mee te deelen.
Maar verder zal ik er ook geen woord
meer over zeggen. Het is a 1 te -,-ree-
svlijk. Maar 't was ook heol plezie-

Iven van ons, lk meen dat het Suze
lopma was, wist te vertellen, dat
dezer dagen in eon bouwvereenïging
besloten is, geen pluimvee te doen
houden In de huizen of tuinen van de
leden. Dit waa niet zoozeer het gevolg
van tegenzin in versche kipeieren,
als wel iu hanengekraai. Sommige le
den vonden dat celuid vervelend. Nu
is het waar, dat sommige hanen
gauw in de wur raken, ik heb er eon
gekend, die in zijn 6lapelooze nachten
zolfs een nachtlichtje voor het op
gaan van de zon aanzag en dal dus
111 grooten geestdrift begroette. Maar
overigens: wat doet zoo'n arme haan
voor ItwQad! Moeteu onze bouwver-
ee 11 igingen terug naar den tijd van
dc Sybariten, die ook alle hanen uit
de stad verbanden, en onmogelijk
doji slaap konden vatten, wanneer er
op hun legerstede één enkel roze-
blaadje gekreukt was. Men sliep toen
nog op rozen, inpiants van, zooals in
dezen tijd, op een strooma tras, op
zeegras of. 00 zijn bost. op oen spring-

veeraninatras. Weliswaar wordt nog
van kinderen gelegd, dat ze slapen
als rozen, maar dat ls toch alleen in
overdrachtelijke beteeken is.

De heele krans was het met die
vrees voor hanengekraai oneens. II up-
stra vertelde, dat er houtduiven in
zijn buurt nestelen en dat hij vroeg
in döu morgen dikwijls op het b&l-
con hun somber geroep hoort: „roe
koe, roekoe" en daarbij dan weer
heerlijk inslaapt. Mevrouw Huiwdra,
die in verloren uurtjes (met dat
woord „verloren" wordt niets on
vriendelijks bedoeld) wel verzen
maakt en dus bijzonder veel voor
duifjes voelt, kon zich daarmee vol
komen vereen igou en zoo heerschte
er in onzen kring eon aandoenlijke
eenstemmigheid, toen opeens Wouter,
naar zijn gewoonte, alles bedierf
door tc vragen: „en als het nu jou
duiven waren en je buurman zei: ik
krijg hoofdpijn van dat vervelende
©oekoe, zou je ze dan nog houden of
wegdoen?"

Deze vraag gaf aanleiding tot een
algemeene gedachteuwlsseling. Wat
mag Je je buren aandoen en wat
niet? Pianospelen, zei men algemeen,
kan niet verboden worden; pianola
evenmin, en grauiophoon dus ook
niet. Maar andere lust rumen te 1.?
„Vroeger", vertelde Hopma, „lieb ik
ui Dokkum gewoond. Ik wil «een
kwaad spreken vtui Dokkum. 't Is een
stadje, zooaLs er veel zijn in ons va
derland en ze kunnen ook niet hel
pen, dat zo er zijn, maar boeiend
neen, dat mogen ze niet heeten. Het
zou ons ook niet gehinderd hebben,
mijn vrouw en mij, wanneer die trom
bone er niet geweest was!"

..Trombone?" vroegen we verwon
derd.

„Trombone", zei Hopma en zijn ge
zicht betrok nog bij de herinnering.
,,In het straatje achter ons woonde
een timmerman, een beste, brave
man, met een beet, bra-if gezin, die
in een rampzalig oogenblik op den in
val kwam, om bij -ie plaatselijke
harmonie te gaao. Van dat oogen
blik af was ons leven vergiftigd. Hij
ontlokte zulke wonderbaarlijke ge
luiden aan zijn instrument, dat de
heele buurt er door verontrust werd.
Wat we vroeger a!s een var. zijn
grootste deugden ptezon, namelijk
zijn groote Ijver, w;rd nu een vloek
van de omgeving. '9 Morgen?», wan
neer de heolo buurt nog vast sliep,
begon hij al. Iedereen schrikte vol
ontzetting wakk°r. „Wie wordt er

vet moord?" riepen angstig* oude da
mes, schoveu haar raam open en sta
ken het hoofd \ol papiljotton door
het raam. 't Was Steven J-oijcnga,
met zijn trombone. s Avonds, als
teder van zijn werk uitrustte, begon
net opnieuw. De kleine kindei an kon
den er niet vun ui slaap komeu. Op
Zondag ging het voortdurend door".

„Je maakt ons wat wijs zei Wou
ter. „Zooiets zou zijn tig-jn vrouw
hem toch dudeLjk verboden itebbcu".

„Die was stokdojfzei Hupetra.
„Wat ik je vertel is woord voor
woord waar. Je kunt het in heel Dok- I
kuui navragen. Dat duurde een poos-1
je, toen ging er van een familie een
kat dood en van ceu andere een ka
narie. Steven Loijenga probeerde dat
geval zóó te verklaren: „de luit het
de kanarie doodgebeten eu de kana
rie had ziekenstor in der lijfie en
daar is dc kat weer an gecrepeerd".
Het was eon interessante oplossing,
maar de buurt wou er niet aan en
hield stijf en strak vol, dat de bees
ten allebei overleden warou aan el-
le.ndo over de trombone".

„En hoe liep dat af?" vroeg wou
ter, ongeduldig als altoos.

„VooHnopig liep liet beelemaal nog
niet af", antwoordde Hupstra kalm.
„De trombone schalde door de buurt,
totdat mijnheer van Knoppen, die een
heol goeie klant vau Steven Loijenga
was, zich er mee bemoeide. Hij vroeg
hem: „zou je uict buiten kunnen oefe
nen?" want 't was intusschen zomer
geworden. Eu zoo zag je den goeierd
iederen dag met zijn geweldig instru
ment naar net einde van Dokkum
trekken, om op een land van boer
Kcogstra te blazen. Voor 't geval van
regem nam hij een parapluie n>ee".

Hupstra wachtte oven om adem te
scheppen en vun dat oogenblik maak
te zijn vrouw giebruik.

„Maar toon kwam boer Ko&gstra en
zei, dat hot uit moest wezen met dat
geblaas, want de koenn gaven nog
maar allorn zure melk".

„Vertel ii» of vertol jij?" bromde
Hupstra, een beetje uit zijn humeur,
dat zij hem zoo'n moment in zijn
verhaal afsnoept©.

„Ik begrijp er niets van", zei Wou
ter. „Zijn die Dokkumers zoo dom,
dat ze het eenige goeie geneesmiddel
niet wisten toe te passen? Even een
verzoek ann den directeur van de
harmonie on die zou hem e«a ander
instrument ter bespeling hebben ge
geven, bijvoorbeeld de klarlnot of de
fluit: turlutu, turlututu

„Jawel", bromde llupera, „jij hebt
mooi praten met je turlutu, turlutu
tu. Dat hadden de buren natuurlijk
ui lang g«daan. Maar wat zei de ka
pelmeester? Dat hij een trombonist
nooiiig had en geen klarinettist of
fluitist en dat Steven Loijenga heel
aardige vorderingen maakte en dut
er veel van hem te verwachten was.
De buurt was er eindelijk wanhopig
onder. En toen op oons» kwam de op
lossing nee, vrouw, jij mag het
niet vertellen!"

„Ik dacht er uiet aan", zei me
vrouw Hupstra een beotje bits, maar
ze jokte, want ik zag duidelijk, dat z
haar mond opendeed om hom tn <le
rede te vallen.

„Alles neeft een eind", zei Wouter
met een diepe zucht, die voire van
vleiend voor den verteller was.

„De oplossing was een losse klin
ker

„Waanom goen medeklinker?"
vioeg Wouter.

„ben kiinkeretoen natuurlijk

„Die Steven Loijenga inslikte", zei
Wouter weer.

„Maar Wouter. zei tante Koos-
jo verwijtend.

„Een klinker, waar de baron Van
Hoogland, een van de rijkste men
seden van Dokkum, over struikelde.
Hij viel op eeu rollaag eu brak zijn
nek en omdat er nu niemand meer
was, die de tekorten van de harmonie
wou betalen, word de vereeniging op
gedoekt. „Nou zit ik met 111e trom
bone iti ino maag", klaagde Steven.
Dadelijk circuleerde er ©ou inteokon-
hjst iu de buuit, om den man zijn in
strument af te koope». Ze kregen
meer gold dan nooüig was en presen
teerden hem de rest voor de spaarpot
vun zijn kinder&u. Weet je rtog,
vrouw, hoe we op een dag in optocht
naar liet pleintjo in de huurt gingen
om het ding to vernielen? leder die
had bijgedragen mocht er een trap op
geven cn toen Jan Duffer, de sterk
ste man uit de buurt, zijn trap deed,
gaf de trombone nog een klagelijk
geduid

„Dat ie onmogelijk", vond Hopma.

„Stil man. dat was Steven Loijen-
ga's laatste toon, die I11 't Instrument
was blijven zitten".

Natuurlijk was het Wouter weer,
die dat zei,

Maar het gesprek bleef aan dit on
derwerp hangen. Hoever mag je gaan,
vóórdat de politie je verbiedt?

„Mng iemand zóó snurken, dat zijn
huurmau turn deu anderen kant van

den taiuur ar wakker van wordt?"

„Jawel, maar dan heeft de buur-
man natuurlijk hetzelfde recht".

„Goed, maar als die buurman nu j
eens niet snurkt, dan staan de par-
tijen niet gelijk".

„Die zal dan wel weer wat unders
hebben, dat zijn buurman hindert."
„Bijvoorbeeld een blaffend© hond",
»i Hopma. „Dat herinnert me t ge
il van oen geschil ovor houden tus
schen buren. Heb jij Piet van Aarde
nog «ekend. Wouter?"

„Natuurlijk. De brutaalste kerel
vau do wereld, mol tiaar als uitge
plozen touw, een neus als eon kin-
uerschoentje ©n een stem als een ge
barsten klok".

„Hij zou zichzelf in dat portret
niet herkennen", zei Hopina kalm.
„Enfin, hoo 't ook zij, Piet had ec-n
Jiondje, een echte straatierrier, die
naar alles kefte wat voorbijkwam.
Overdag hindert dat zoo niet, dan
zijn er zooveel geluiden, maar de»
nachts is 't verschrikkelijk. Soms
vergat Piet van Aarde 's avonds zijn
hondje binnen te laten en dan stond
het beest den lieehm nacht te blaf
fen, te Maffen, zonder eind. Je be
grijpt niet, hoe zoo'n beest dat uit
houdt uien achter elkaar. Op ccn
nacht was liet weer zoo. Een van mijn
vrienden die schuin tegenovor hem
w»>or.de, kon er niet van slapen. Hij
keek uit zijn raam on zag Piet-
straathond daar staan, 't Beest blaf
te tegen alles. Tegen de maan, tegen
liet geluid van eeu ruiigoorenden
goederentrein in de verte, togen een
blaadje, dat ritselde door don wind.
En met een volharding, alsof liet een
koperen keel had".

„Met steen cn «ooiou", raadde Wou
ter laconiek.

„Alsof je die in jo slaapkamer op
stapels hebt liggoul Mijn vriend
kleedde zich aan, giug naar buiten
eu probeerde deu hond te verjagen,
't Boost liep wel weg, als hij op hem
afkwam; maar keerde altijd weer te
rug. Eindelijk gaf mijn vriend het op.
Maar den volgenden dag ging hij
naar Piet vau Aarde toe, om zijn be
klag te doen."

„Mijn hond?"' vroeg Piet. „Geen
denken aan. Is den heelcn nacht in
huis geweest".

„Jo jokt liet", zei mijn vriend.
„Wedden? Om honderd gulden!"
Zc kwamen overeen, dat wanneer
mijn vriend Piëta hond 's nachts op
straat blaffend aantrof, hij Piot zou
'opbellen onverschillig hoo laat het

was en honderd gulden van Piet zou
ontvangen. „Maar denk ei' aan," zei
Piet, „als je je vergist, betaal jo mij
honderd gulden. Weet wel, er is
meer gelijk ale eigen en ik zeg: de
hond' die vannacht zoo geblaft heef:,
was mijn hond niet. Zeker t beest
van een ander uit de buurt.*' Mijn
vriend zegt top en gaat naar huis.
Vijf nachten !ang gebeurt er niets.
Mijn vriend slaapt rustig. Den zesden
nacht gebeurt liet wedr. Eindeloos
blaffen en keffen, 't houdt niet op,
mijn vriend schiet zijn kloeren aan,
loopt woedend naar beneden ©11 belt
bij Piet van Aarde. Alsof hij achter
de deur stond, zóó gauw doet hij
open. ,,I« dat bellen?" zegt hij,
,wat it» er aan de hand?" „Daar",
oept mijn vriend, „daar staat .lat
ellendige beest van jou weer te blaf
fen. Waar zijn jo honderd gulden':"

„Mijn hond?" vraagt Piet leuk,
„wel nee. man, je bent in de war.
I-'ik slaapt rustig in de achterkamer.
Hij fluit on jawel, daar komt Fik uit
de kamer en kwispelstaart tegen don
baas. „De honderd guidon rijn mijn",
zegt Piet, „je reikt zo morgen wel

Mijn vriend loopt woedend naur
huis. 't Vreemde beest op straat
blijft doorblaffen. Deri volgenden
morgen brengt hij Piet de honderd
gulden. Als hij geweten lind, dat Van
Aardo net zoolang gezocht had, tot
li ij een keffer vond, die precies op
don zijnen leek en dat hij 't vreemde
beest met een touwtje aan ©en hek
had vastgebonden, om het aan het
blaffen te krijgen, dan zou mijn vriend
d© honderd gulden in zijn zak gehou
den hebben. Maar dat hoorde hij la
ter pas."

„E11 hoe is 't met Picts hondje af
geloopen?" vroeg cr een.

„Slecht", zei Hopma. „Drie weken
later waa het dood. Honden, die do
buurt in opschudding brengen, vind
je op een morgen dood in den tuin
en niemand weet waarom."

Tante Koosje huiverde. „Ik vind",
zei ze, „dat iedereen zijn buren zoo
weinig mogelijk hinder moet aandoen
en hun niet alle kleinigheden kwa
lijk mag nemen. Dan is alles in
orde."

FIDELIO.