i ivaaaSSiS
SchaakFubnek
Dr. Mark Hansford en
zijn pleegkinderen
I HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 9 GULI I9Z1 V'-"»8 BLAD
Rubriek voor onze Jeugd
g»* «UrtSE
(Ingezonden door Mop.)
Mim perste is geen vrouw» wijn tweede
m^ccnvcrdublrelden sIot-wedekHnXcr een
Zwitserse he heM. Mijn gebeel kan tong en
kort dik en dun zijn. Het grootste deel van
»jjn leven ben ik veroordeeld tot hangen.
o (Ingezonden door Bloemkorfje.)
'I Mün geheel is een mooi dorp in onze om-
geving van 11 letters,
j; 10, 11 is speelgoed.
6, 8, 2 Is een inscctcneter.
'Bfi! 7, 10. 6 boziten we allen.
4, 11 is een lengtemaat.
8Fl 1 6. 8 is oen onmisbaar meubelstuk.
(Ipgczonden door Brem) en
't ,W3t staat bier?
4. (Ingezonden door Meiklokje.)
Mijn geiioel bestaat uit woorden, samen
«5 letter.- en is oen bekend spreekwoord.
7, 3, 15 I» een lichaamsdeel.
4, 16, 19, 21 is oen kleur.
I 18, 21, 13 is een lekkere spijs.
0, 5, 21, 2, 10, 11 is een vrucht.
20, 14, 23, 20 is een verfsoort.
6, 8, 9 is oorlogsmateriaal.
I 22, 6, 12, 10, 17 geschiedt thans machinaal,
r 25, 16, 21 ia een boom.
I 1, 2, 3, 4 is niet laag.
ft. (Ingezonden door Abrikoos.)
Ik ben ceu stof, geef me een ander hoofd
cu ik ben een groot dier, dat in wanne stre-
ken als trekdier gebruikt wordt.
U6. (Ingezonden door O hl Slialterhaud.)
j Iedereen draagt mij. Koer mij om en ik
verspreid lioht.
'AG
Raadseloplossingen
S De raadseloplossingen der vorige week
zijn
1. Kurk Urk.
2. Papier rapier.
3. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe
dat ook aan een ander niet.
4. Stalhouder, Znmdvoort, Concierge.
5. Schaar, klok, koekoek, brood, Een kat
ligt hard op den muur.
L 6. Nachtpauwoog.
Goede oplossingen ontvangen van
Abrikoos 5, Framboos 5, Bianca 6. Roosje
jB, Dierenvriend 5, Zeester 4, Lachebekje 4,
Mina v. d. Linden 6. Montbrelia 0, Aster B,
Maagdepalm 5, Tickio en Piene 5. Friso 6,
S {Sneeuw klokje C. Duinviooltje 6, Bpriotel 6,
Excelsior 6, Neptonus 6, Theeroosje 0, Mi-
chiel de Ruylcr G, Vergeet mij nietje. 6, A*-
pedistra 6. Oliebol 6, Kerstmannetje C, Ane-
N' moou 4, Mosroosjc 5, Dirk en Piet O schut*
6, Matroos 0, Robbedoes 6, Prinses Altnlan-
ta 6, Goudkopje 0, Edelweiss 6, Willem III
6, Denappoitjo 6, Poeseraoedertje 6, Vliegen
de Hoi.I,'Ier 6, Hyacinth 6, Meidorn 6, Mei
bloempje 6, Korenbloem 6, Wilgenroosje 6,
{Goudbloempje 6, Viooltje 6, Duinroosje G,
Kroeskop je 5. Afrikaantje 5, Napoleon 6,
Witte Muis 4, JncobaBaker 6, Marielie Bak
ker 4, Chauffeur 6, Vliegenier 3, Vrijer 3,
i Adriaan en Dina Buytendijk 5, Billeken 5,
It Eereprijs G. Karei de Groote 6, Aviateur 5,
Maaucifjc 4, Avondklokje 4, Adelaar 4, lnkt-
tïscIi 5. Breni 6. Zonnebloem De Scliip-
pcrin G, Elzekatjc 0. Apollo 5. Cravate 6,
Becundo 6, Boschviooltje B, Cornells Pnnt fi.
Lina Punt 6.
Lanjs een Omweg
„Waar?"
„Daar op den Jansweg. Kijk, met dien
oity-bag. O, t is not papa. Als 'lc niet be
ter wist, zou 'k zeggen: 't is hem."
Bedoelde lieer met grijzen deukhoed -.cd
r den pas in, zoodat Greet hem spoedig
uit het oog verloor. „Net papa", mompelde
ze nog, toon juffrouw Horst reed i don sleu
tel in de dour stuk. Ze snelde naar boven.
Grootmoedor zou zeker blij zijn, dat ze
weer terug waren. Ze liep de vooikamer in,
waar de oudo mevrouw juist heel bedrijvig
een paar gebruikte theekopjes in elkaar
zette."
„Dag Oma. Hooft u hel erg stil gehad?"
„Dag Greta. Erg stil? Och noen, dat
gaat...
„D heeft heerenbezoek gehad. Oma! U
hadt toch nieter was toch niet.... Zic-1 u
ik zag een meneer met een grijzon deuk
hoed... Oma! 't Wna papa toch niet?" De
kopjes rinkelden en niet zoozeer omdat de
handen der oudo dame minder vast waren.
Even blikten grootmoedors oogen in het
opgewonden gezichtje van haar kleindooh-
ter, toen sprak ze vastberaden op den koe
len toon haar zoo eigen: „Ja, "je vader is
hier geweest."
„Vader hier! En weggegaan zonder mi]
te zien? Grootmoeder waarom liet u hem
gaan Greet stampvoette. Haar wangen
waren purperrood en haar blauwe oogen
leken gloeiende kooltjes.
„Bedaar, Greta. Je vader had zaken met
mij te behandelen en je gehoele gedrag te
genover je moeder heeft je vader doen be
sluiten vooreerst geen aanraking met je te
hebben."
„Hoe kon vader het doen? Ik houd zoo
veel van vader."
Snikkend liet ze zich op een stool neer
vallen. I-loe Icon vader zoo vreoselijk wreed
zijnl Juffrouw Horst ging naast hot schok
kende figuurtjo zitten. Liefkozend woelde
haar hand door hel blonde kroeshaar.
„Het eten moet opgezet, juffrouw Horst,
zei mevrouw Huyser koeltjes. De oude '.a-
me hield niet van dergelijke senthnentaH-
teiten. Gewillig als een soort machine, ge
hoorzaamde de huishoudster. Greet zog
haar do kamer uitgaan en opeens zag ze
haar grootmoeder in een hoel ander dag
licht Was zo l.ier maar nooit gekomenBij
groootrnocdor moest je altijd sterk, altijd
flink zijn. Moest jo nergens naar verlangen
dan naar je werk. Grootmoeder zouzeg
gen: je plicht Ba, wat een afschuwelijk
woord. Jo plicht. Echt iets voor oude
menschen met strakke gezichten, die nooit
uit den plooi gaan.
„Gretal"
„Ja, Oma." Vlug werd de verfrommelde
zakdoek in den zak gestoken.
„Zijn de tranen gedroogd?"
„Ja, Oma", klonk het onvast.
„Je vader wou mij juist alleen spreken.
Je begrijpt toch wel dat er straks heel wat
zorgen komen'. Je school, je boeken je klee-
„Wïsl u, dat vader komen zou Hoe
vurig lioopto Greet, dat grootmoeder zou
zeggen, dat ze nergens van wist en dat
vader nog op liaar gewacht had en nood
zakelijk niet 'lien trein mee moest.
„Ik wist het. en juffrouw Horst ook en
juist daarom zetten we dit uitgaansplanne-
tje iü elkaar,"
„Dat is valsch, gemeen", riep Groet. Ze
had nog veel meet willen zeggen, want ze
was nu do Greet in haar oude ware ge
daante. Maar zo werd heftig bij een arm
gepakt en voor zo het zelf wist- stond ze in
gang.
(Wordt vervolgd.)"
Be Wedstrijd
Inzendingen ontvangen van: Mina v. d.
«Linden, oud 10 jaar; lnktvisob, 10 jaar;
A. Zwemmer, oud 10 jaar; Een inzending
zonder naam Geluksvogel, 9 jaarTiekie,
14 jaar.
Bnliraëriek
ftebbe
Am woord op het briefje van Swauneblom
bjar .Mem.
Oan Swanneblora hjar Mem!
Ja, ik iiin 'n farnke fen Libbe Afke. Ik
kin jo fortelle del lis Jan mei beide bannen
■bruine kin. Eare oan master Wiolsma dij 't
him it sbniiwen mei 'e rjuebtenhan leard
bet. 11 wet scoo ik nochris graech op 'c Mar
«n 'e Ie farkjo wollc.
Mar goudenc bernetiid
Do makkes! ua it hert so bliid,
As ik frecgje mui, boe bjltti jo en hwfir
woanj'c jo?
Hertelike groetnis fen Zeeeter
sijn Mem.
Brieven aan de Redactie van de Kinder-
Afdeeling moeten gezonden worden aan
fiLjvrouw BLOMBERG—ZEEMAN, Van
der Vinnestroat 2t rood.
Nieuwelingen zijn 1NES HAM MINK, Ko
ninginneweg 68, oud 11 jaarMATTHEUS
J. J. FLORIE, oud 13 jaar, Ged, Sehalkbnr-
gergracht 5, Schoten.
MONTBRETIA. Slecht weer in don zomer
geeft altijd oen groote troost en wel deze
Dat bet iedcren dag mooier kan worden.
Wie weet hoe schitterend op 18 Juli het
zonnetje schijnt. ONRUST. J(J brengt
altijd werk aan den winkel. Nu, dat mag ik
wel. Ik vind liet een gezellig idee, dat het
heele gezin voor den wedstrijd hoeft ge
werkt. Die procventijd is oen lijd van ver
zuchtingen. Maar 'l leed is nu baast gele
den. Ik hob nog goede verwachtingen van
je rapport. DUINHOOS. Je bent welkom.
Ben je al lang in Holland? Ileb je nog
broertjes en zusjes? Vertel me eens wat van
jo leventje. - BREM en ZONNEBLOEM.
Wat een prachtige kaart, was dal! 't Leek
wel een schilderijtje. Ik dank er jo hartelijk
voor. ZEESTER. Aan je verlangen wordt
voldaan. DIERENVRIEND. Jongen, wat
schrijf jo to oh leelijk. Probeer het nu eens
op zijn mooist. Ik hoop, dat je hondje spoe
dig komt. Iïoovocl nachtjes nu nog voor de
vacanlio wordt ingeluid? ROOSJE. La
thyrus treft het niet zoo heel beat mot het
vreer. Maar ik denk, dat se er zich weinig
a3n stoort en er toch alle dagen op uittrekt.
Jammer van dat verloren briefje. Denk
i, dat 10 Juli de inzendingen in mijn bezit
_jetcn zijn. Voor de vacantie wou ik graag
dezen wedstrijd afhandelen. BIANCA.
Verliezen ia altijd een vervelend ding. Maar
't kan iedereen overkomen- Dus zus maar niet
al te kwaad aankijken. Wat ftjn, dat je op
den motor naar Katwijk bent geweest.
EEREPRIJS. Wat leuk, dal kleine broer al
besef had, dat hij jarig was. MAAG DE-
l'ALM. Oaau jullie nu nog naar Zaandam
of beu je er al geweest? Ik heb mijn baud
over mijn hart geatreke,u «u de raadseie
laten meetellen. A. Z. l>ie vlekjes wor
den je niet kwalijk genomen, 't Work zag or
overigens netjes uil.
ELZEKATJL. Gelukkig, dat de oor
pijn voorbij is. Is do dikke wang nu
ook goslonkon? Wel ja, op e«n anderen
koer behoor jij weer tot de golukkigon.
DE 8CHLPPERIN. Ik hoop, dat jo
Zcmdag een prettig uitgaansdagje zult
hebbben. Kan Corrie al zoover loopen?
APOLLO. Hoe is het er nu mee?
Raadsel 4 a was onleesbaar, dus telt niet
mee. AVONDKLOKJE. Dat was een
gezellig schoolreisje, 's Avonds waren
jullie zeker doodmoe. Leuk, dat je ook
moe naar Artls gaat. Denk je er om, dat
10 Juli do inzendingen in mijn bezit
moeten zijn. AVIATEUR. Had je
de vorige week je naam wel onder je
raadsels gezet? - KAKEL DE GROOTE
mag zijn schuilnaam houden. DINA
B. Mooi is het hè in Wijk aan Zee? Maar
die jongen die kopje onder ging, was erg
onvoorzichtig. Hoo is bet mot Adriaan
Wat schoolt (hem? VRIJER. Jongetje,
wat schrijf je toch slordig. Het lijkt wel
van een bewaarscboolkinje. Wat jam
mer, dut je niet mag naar Wijk aan
Zee. Dubbel jammer, nu het eigen schuld
is. VLIEGENIER. Beter iets dan
niets, jongen. Je was verstandiger dan
je broer. Mocht je nog mee naar
Wijk aan Zee? De heimachine is zeker,
©en kolfjo naar je hand. Is die Miek
zoo'n wilde hond? Vader «n Moeder
zuilen die levendigheid naast het huis
minder aangenaam vinden. MEVR. M.
K. 'i 19 goon boot weertje geweest, hè?
Uw lustig buurtje wordt wel wat al te
gezellig. Onze jongste is weer beter, net
is voor de jeugd nu zoo'n tijd van span
ning, zoo'n beetje proeven- en examen-
koon;. -- NAPOLEON. Voor Zandvoort
moet het wat warmer wezen. Echt pret
tig, dat het soheepjo zoo' goed vaart. J c
fiets is zokor dagelijks in gebruik. -
KRUIDJE ROEILMIJ NIET. Een aardig
plaatsje hè, Aalsmeer. Een leege fiets
bond in do stad is zoo erg niet, maai- in
de Meer kan je er leelijk mee zitten. Het
was wel een tochtje met hindernissen.
Wat een heerlijk vooruitzicht, dat je naar
Dut'schlsnd gaat. Ik ga nog een eindje
verder dan DusseidorfL Wat handwerk
je al zoo?-— LINA P. Dal was eer. hee.
kort briefje. Zeker vanwege het mooie
weer. Ik kom nog wel eens. Maar voor
eerst niet. Mientje zwemt op de Hout
vaart. Ze heeft geen fiets, daarom is
Groen endaal te ver. Je hebt den brier
keurig geschreven en met hoel weinig
fouten. Groeten voor alle huisgenooten.
BOSGHVIOOLTJEVind je 't prettig,
dat je nog den heelen winter blijver
mag? Zijn het eigGn tantes van jo, of
noem je ze maar zoo? Wat heb je een
heerlijken rijtoer gemaakt. .Te kunt at
wat goed een Hollandsdhen brief schrij
ven. 0>a jo ook op school? AFRIKAAN
TJE. Dat was oen mooi tochtje naar
Zeist, Was moeder niet boos over de
bemodderde jurk Die arme witte schoe
ner,! KROESKOPJE. Je tufbl Let z«
ker nog vaak over je Gooische uitstapje.
Wat een heerlijken verjaardag heb je g*
had. Is hel lekkers al op? En heeft de
hond op zijn verjaardag oon extra
kin if jc gekregen DUINROOSJE.
Heerlijk hoor, zoo'n boottochtje. Je oent
het zeker met me eens. dat een kat ham
op den muur ligt. VIOOLTJE. De mees
te kinderen houden van tango verhalen.
Ik v-ro-:-;--(-r nol 100. Broer loopt zeker
Ie dagen een stapje verder. Wat ltan hij
al moeilijke woorden zegen. Is de kiek
goed uitgevallen? Ik denk maar zoo:
hoo moor zielen, hoe meer vreugd.
KORENBLOEM. Zijn er nu vaste plan
nen vor het sohoolreisje? Hoeveel woor
den heb jo al? Wil je ze nummeren?
Dat is voot mij zooveel te gemakkelijke!
Ik bop van harte, dat jo overgaat.
MEIDOORN. Ik hoop, dat het Vrijdag
goed weer is geweest en dat je een bezoek
aan Marken hebt gebracht. WILLEM
III. Wat onleesbaar is, kun je niet ma
ken. Dat is oen voldongen feit. EDEL
WEISS. Hooveel boeken bezit je? Raak
je nu uitgezocht ATTALAXTA. Ja,
ik heb van de Nijmeegsehe reis gehoord
en ook, dat jullie je zoo vermaakt heb
ben met de Amerikaansche tante. 10 Ju
li moet het werk in miin bezit zijn.
ROBBEDOES. Ja, M. is weer bo»sr. Ik
denk ook kou gevat, net als jij. Hoo i3
is bet er nu meoï 't Is leuk gowooet hè,
op 't H. F. C.-veld? MATROOS. Allo
dagen lokker een poosje buiten ge
speeld? Wat denk je van den overgang.
De vacantie schiet nu heerlijk op.
MOSROOSJE. Als je het zoo'n fijnen
wedstrijd vondt, zal je hem ook wel fijn
gemaakt hebben. Liefst er bij schrijven,
hoeveel je er hebt, ANEMOON. Num
mer 2 was heusoh zoo moeilijk niet. Hen
je Woensdag heerlijk in den Hout ge
speeld? A8PEDI3TRA, OLIEBOL en
KERSTMANNETJE. Je raadsels zijn goed.
THEEROOSJE. Dat is een heele rei»
voor de grootouders. Blijven ze een poos
je? Ik kan me voorstellen, dal jullie het
dol gezellig vinden. Als het zonnetje
maar schijnen wil, zal de Zandvoortsohe
reis wel doorgaan. NEPTUNUS. Is de
prijs naar je zin Je raadsels zijn goed.
8PRIET.EL. Prettig naar Bussum
goweest? Jullie reizen en trekken maar-
Ik Icrijg or natuurlijk een grooten brief
over, SNEEUWKLOKJE. Jouw prijs
bezit nog niemand, want het was het
eerste exemplaar. Hoe is hot nu met je
been? Ja raadsel is goed. FRISO.
Droom jij van den wedstrijd? Droom dan
ook eens voor mij, dat alle inzendingen
zijn nagezien. Wanneer krijg je vacantie?
Weet je al, of je nog uit gaat? SPAR
TAAN. Zaken gaan voor vermaken. Dus
ik zal geduldig een paar weken op je
wachten. Ben je veel achter gekomen? i
Is een heel verstandig plan van ie om
het voor de vioamio te willen inhalen.
Gisteren nog naar Wijk aan Zee ge-
woest? Heeft Aviateur gevlogen en :s
Wildebras niet in zeven slooten gevallen
TIEKIE EN PIENE. Dat is een heel
stuk werk aohter den rug. Dat treft Tie
kio, dat ze als gouvernante mee mag
naar Scheven ingen. Nu maar mooi weer
bestellen. Waar is moeder dan vandaan?
Ik wist niet, dat er zoo-reel Frieecbe
moedertjes wanen.
W. BLOMBERGZEEMAN.
Haarlem, 9 Juli 1S21.
v. d. Visn©slraat 21 rood.
OpleftttSneen, vragen ons.f S© ion uien san den
Sohaekredaoieur van Haarlem's Dagblad, Groote
Meutsiraai 03, Haarlem.
PRO B LEE-VI Ho. 102.
J. W. ABBOT. (Londen).
Mat in drie zetten.
Stand der stukken:
Wl? i Kb6, DgG, Ld2, e2.
Zwarti Ke5, dó.
Partij No. 107.
Zevende match-parfij, gespeeld te
Havana, 2 April 1921.
Wit i Zwart
J. R. Capablanca. dr. Em. La3ker
Geweigerd Dama-gambiet.
d2d4
1
d7—dö
Pgl13
c2—c4
2
e?
3
Pgüf6
Lel—gö
4
Lföe7
e2-e»
6
Pb8—d7
Pblc3
6
O
O
Tal—cl
7
o7 cö
Ddl—c2
8
c6cö
Tel—dl
9
Dd8aö
c4Xd5
10
Pföxdö
Lg5xe7
11
Pdóe7
Lfl—d3
12
Pd7—f6
O—O
18
cöxd4
Pf3Xd4
14
Lc8—d7
Pc3-e4
15
Per—dó
Pd4-b3
16
Daóë8
Pe4xf6f
17
Pd5Xf6
Dcüc5
18
Dds—b6
Tdl—cl
19
Tf8— c8
DcöXb6
20
a7xbö
TolXcUt
Tasx»8
TH-cl
82
Tcöxcl
PbSxcl
23
Remise.
Partij No. 103.
Achtste match-partij, gespeeld te
Havana, 3 April 1921.
Wit: Zwart:
dr. Em. Lasker. J. R. Capablanca
Geweigerd Dame-gambiet.
d2—d4
1
d7dó
Pglf3
2
Pg8—f6
c2—c4
8
c7—c6
e2—e3
4
Lc8fö
Pbl—c8
6
e7—eè
Ril—d3
6
LföXd3
Ddl Xd8
7
Pb8-d7
0-0
8
Lf8di3
e3—«4
9
dóxeé
Pc3Xe4
10
Pf6Xe4
Dd8xe4
11
O—O
Lel—d2
18
DdSf6
Tal—dl
13
Df6g6
De4xg6
H
h7Xg6
Ld2c3
16
TfS—d8
TH—el
16
Ld6—c7
Kglfl
17
Pd7-f8
Les—d2
18
f7—f6
h2—h4
19
Kg8—f7
f2—g 3
Ld2-e3
20
PI8d7
21
Pd7b6
Tdl—cl
92
Pb6—c8
Tal—e2
23
Pc8—e7
Tel—e3
24
a7—a6
a2—a4
96
Ta8—b8
b2—b4
26
b7—bó
c4Xbö
27
aSXbö
a4—aö
23
Lc7—dö
Tc3-b3
29
Pe7—dö
Le3-d2
80
Tb8c8
en na een paar zetten werd ook deze
partij remise. De partijen werden
gespeeld in het „Marianao Casino
De „Plmperuei Advertiser" teekenl
bij deze partijen heel terecht aan
„Alles gaai glad en zonder hobbelen
on Btooten. Zou rnon niet denken, dat
scaaukspelen gelijk is aan spe.evarcn
hot maanlicht van een schoouen
zomernacht?".
Ksdsrlaadscho Schsakbend.
De algemeeue vergadering van den
N. S. B. zal gehouden worden op
Zondag 7 Augustus 1921, in hotel,,de
Bonte Os", Molenstraat te Nijmegen.
O.m. zal aan de orde komen een motie,
van den heer L. G. v. Dam te Haar
lem, welke als volgt luidt;
„De algemeene vergadering
„van den N.S.B. noodigt het
„het Hoofdbestuur uit, bij door
„den N.S.B. uit te schrijven
„wedstrijden da prijzen zoo
„weinig mogelijk uit geld te doen
„bestaan."
Wij hopen zeer, dat deze motie met
groote meerderheid van stemmeu zal
worden aangenomen, liefst zoo ge
wijzigd, dat de woorden „zoo weinig
mogelijk" vervangen worden door
„nimmer". Wij zouden gaarne terug-
kaeren, ook wat de prijzen betreft,
tot de wedstrijd-regelingen, zooals zij
waren in de dagen van (wijieu) den
bondssecretaris van Lenaep*) onzen
zoo jong gestorven schaakmeester, die
bijna uitsluitende standaardwerken op
schaakgebied on praclische kunstvoor
werpen uitioofde. Voorts ging eiko
prijs van een fraai diploma. De prij
zen In probleem-wedstrijden ba-
stonden altijd uit geld. Jammer, dat
de geldprijzen voor de groote bonds
wedstrijden in 1894 door de Algemoene
Vergadering werden ingevoerd (op
voorstel van het bestuur); moge de
Vergadering te Nijmegen ze thans,
hetzij geheel of ten deele, weder af-
sohaifen.
Pa7xb5f8. De2xb5f
anders; 2. Pe4—fGf
Goed opgelost door: Jac. J
Bert (ook nog Probleem No. 9b), P.
l-'abriec, Mar;. J. Lürsen en B. A.
Snelleman, allen te Haarlem; H.
W. v. Dort en Job. v. Teucenbroek,
beiden te Schoten.
Wij willen hiermede volstrekt
niets afdingen op het beleid Yan den
tegenwoordigec fuuctionnaris, integen
deel, maar het schakerscorps in zijn
tehee! was in die dagen sympathieker,
pel was hoofdzaak, prijzen hijzaak.
Oplossing Probleam No. 99.
Stand der stukken:
Wit» Kd3, De2, Ta4, Th6, Lb2, Lf3,
Pb7, Pe4, b6, d6.
IwartKdö, Dfö Te6, Lh3,PaI, Pü6, f6
1, Kd3-c3.
Kdö—e5; 2. Kc3—c4f
Dfö-eö-ri 2- Ta4— d4f
TeS—eö2. Ge*—c4f
Te6X«42. Dr2xe4f
He-t Dichtja uit de stad
door ölMON MOS.
waren er beduusd van de brave
oudjes.
En Jante Dieuwerije nam den brlet,
ofschoon haar man hem daar zoo juist,
duidelijk had voorgelezen, zelf ter hand.
/.e wilde zich nog eens overtuigen, of
alles wel goed bad gehoord, plaatst»
ir "onl m ©en Stevige® stand op haar
neus, en las toen het medegedeeld» nog
©ens heel langzaam, en de ni-er kernacb.
ge gedeelten, eeuigszms luid over:
".Zij deed in den laatsten tijd wat
iar.." „baar zenuwgestel heeft behoefte
an rust"...." „Itaar lichaam aan zou,
buitenlucht, afleiding en ontspanning"....
nu wil Fhn ahcen naar tante Dio-
je en oom Maarten, zei ze".... „wij
willen haar in die keus niet tegengaan"...
„integendeel, zijn ook wij van meaning,
dat zo bij juliio liet beste kan zijn"... „jul
lie hebt zelf geen kinderen, zoodat haar
komst ten uwent gocn bezwaar zal zijn"....
r geld, dot spreekt van zelf, voor
i böioef je het niet to doen"... „wsj
rekenen natuurlijk op eon toestemmend
antwoord"... „Pim komt dan aanstaanden
Zaterdag voor onb©paalden tijd"...
De rest «lieen van minder belang, e.»
r.a nog eenige regels en het slot in slute
gelezen te hebben, vouwde ze den brief
weer :n vieren, borg hem weg in de en
veloppe en zette baar bril voorzichtig at,
ru dien behoedzaam in het brillcnhuis
berge li-
Hei was niet zoo verwonderlijk, da» oom
en tante min of meer paf voor zich uit
keken, en dat het eenigen tijd duurde,
eer den inhoud van den brief goed lo»
hen was doorgedrongen, want ofschoon
zij reeds tal van jaren buiten woonden,
in een ouderwetseh huis, op eeu dorp in
Gelderland, had Maarten van zijn iiroe-
masr zelden iets vernomen. Zij leef
den niet kwaad met elkander; er was nooit
voorgevallen, dal er reden toe zou
hebben gegeven, maar de broeder, een
limonadefahrikant, leefde met *"n gezin
in een zeer groote plaats, in het midden
van ons land, en scheen absoluut geen
behoefte te hebben, d» landelijke fami
lie in he; Ge'.dersohe, c-^ns te gaan l>e-
zoeken. En aangezien Maart-en en u
vrouw wederkeerig voor de groote stsd
niets gevoelden, kwamen zij nooit bij
elkander, en het spreekt van zelf, dal oo*
het schrijven wederzijds hoogst zelden
plaats had on ten slotte zoo goed al»
geheel ophield.
Van de kinderen, een meisje en 'we®
jongens, wisten oom on tante betrekkelijk
weinig. Hel meisje was do oudste en
zou nu ongeveer zeventien of achttien
jaar zijn. Zij was als Wühelmina ge
doopt, naar de moeder van baar vader
en van oom Maarten. Doch aangezien
ze, toen ze heel jong zijnde cn nog ge
brekkig Bprak, zich «elf Pim had ge
noemd, was re onder dien nsam thuis
en in de familie, algemeen bekend, en
onwillekeurig in overeenstemming met
de thans heerschcnde mode. van eigen
aardig afgekorte en vcrhi-te-d„ meisjes
namen.
Maar het was en bleef vreemd, dal hec
kind, dat volgens het schrijven, rust, jo,
en bui ten !uoh(. afleiding en ontspanning,
noodig had. juist hij oom Maarten en
tante Diewertjo wilde zijn, daar zij van
baar moeder's kant, familie had, wolko
eveneens buiten woonde, en waar zij meer
malen haar vacantie had doorgebracht.
Vooral tante keek er erg van on; zij
i was m alle .opzichten een wouw van den
ouderwetschc/i stempel, ze had, hoewei
ze zelf geen kinderen bszaf, omtrent uu
opvoeding van jonge meisjes zeer bij
zondere begrippen, en in het algemeen,
met de tegenwoordige, moderne meisjes,
met die nieuw medische klcoiing,
niet veel op. En van Pim ©en naam,
die ze al heel l>è5,pottelijk vond was
het al eens lot haar doorgedrongen, dai
ze er reer excentrieke principes op na
hield. Ze schc-en thuis vnjwel te kunnen
doen en laten wat se verkoos. Zoo ïc'.s
vond tante verre van behoorlijk, en daar
om wist ze heusoh niet wat ze m« dat
nichtje, met die gedurfde levensopvat
ting, in deze kulme landelijke omgeving
moest aanvangen.
Zij praatte met haar man nog heel lan?
over Pim, en toen ze eindclijlc haar !e
gerstede opzocht, denkende een Vaimec
rende rust te vinden, wilde de brief, met
het eigenaardige verzoek, maar niet ui»
haar gedachten, zocdac ze vrijwel ecu
nacht var. .-l.vpeloosboid doorbracht.
Den volgenden dag werd echter het
antwoord, met do mededeeling, dot Pim
dan maar moos! komen, toch aan haar
ouders verzonden, zij het dan ook met
een zucht van tante.
Hij was eigenlijk overbodig, die brief,
daar de beschikbare tïj"d toch zoo gond
als onvoldoende geweest zou zijn. om het
meisje beslist af te schrijven. Zij moesG
al vrij wel op het punt slaan de reis
le aanvaarden, of althans alles daarvoor
bi gereedheid hebben gebracht.
Zoo goed ©n zoo kwaad als hel ging,
had tante de logeerkamer zoodanig inge
richt, dat daarin een jonge dame rich
niet al te onbehaaglijk zou gevoelen. Een
mondain, elegant boudoir was hel ech
ter niet, daar leende de groote fc/uner
ln dé onderwetsche woning, zich nu een
maal niet toe, ©n de suf fesante» op stevig»
poot en staande meubelen, ©vermin.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN i 60 Cu. per regeL
;t a r h e t E n g e I s c li van
J. S. FLETCHER
I 3'
i -- l moet niet boos of beleedigd zujn
als ik u eerlijk vertel wat hot is. Ik
ben er zeker veui dat hot zelfs nooit
bij Dick opffeikomen is, maar ik ben
ook drie jaar ouder liet is <Iit zijn
pij financieel van afhankelijk?
Kansford kreeg een kleur en hij
Hop naar liet raam toe en bleef even
«taan kijken naar zijn tuin. Toen
l kwam hij weer terug.
L Nee"!, zeide hu. Nu je het mij
rïpeyraagd hebt wil ik hel je wel ver-
tellen. Jullie hebt allebei geld dat je
krijgt wanneer je meerderjarig wordt
si^.i beheer het. Het is niet org
'X'jmaar voldoende om om van
wordt'6"' Je opvoedin€ c'n alles
En4 «p v«W- -Hs jij eenen-
1 waven XTOrfJt ael ik je jouw aandeel
£r, n, ,rn Dirk' zivr.e als 1
S'n 6 'h 1k je (i" •>-'!<*
(m-i-'r r.vertellen,
I - ik vond het niet noodig. Ik
ik bon misschien wel wat te onver
schillig met dergelijke dingen.
U is nooit onversohillig geweest
voor ons, antwoordde ze dadelijk.
Eoi ik wilde het alleen maar weten
omdat omdat ik bang was dat w
alles aan u te danken hadden ik
weet niet hoe ik aan dat idee kwam.
Niet door mij! riep hij uit.
Neen, <iai natuurlijk niet zeide
zie. Maar u begrijpt mij toch
wel? Hï wilde iets weten. Dank u
wel, ik zal nu niet verder Wagen.
Ik ben altijd van plan geweest
om je een heeüeboel te vertellen, merk
te Rainsford op na een poosje. Zie
je, ik kaai nauwelijte beseffon dat
jullie allebei ouder wordt. Jjj bent
volwassen. Maar verleden jaar was je
nog op school. En Dick is nog het i
jong;. Ben je nu voldaan? vroeg hij
weer. Anders
Ik ben ffolieel voldaan, antwoord
de zij. Misschien wilt u ons later
wat meer over onze ouders vertellen
maar nu hoeft dat niet moer. Is ti
heusch uuiet boos om wat ik gevraagd
heb?
Natuurlijk niet natuurlijk
niet, zcidc hij haastig. Ik had er
om moeten denken. En maar wij
zullen er wel eens meer over praten!
Nu moet ik naar mijn spreekkamer
gaan cn ik moet Bryce ook nog
onderhanden nemen.
Als u hem maar aam zijn .ver
stand kon brenggin hoe nutteloos het
is en hom kon laten beloven mij niet
weer lastig te vallen. Zou dat niet
een oplossing van het goval zijn?
Remëford schudde het hoofd en gal
geen antwoord. Hij nam zijn brieven
weer op, ging de kamer uit en door
een lango eteenen gang naar zijn
spreekkamer die op zij van het huis
was gelegen. Hij was or alleen toen
bij do deur gesloten had en hij gaf
door eon luid gegrom aan zijn gevoe
lens lucht.
Wat moet ik in vredesnaam doen
als de jongen er later op aandringt
dat ik hem de waarheid aal vertel
len en bewijzen en feiten zal geven!
mompelde hij. Ik vind liet niet erg
om het haacr te vertellen als ze wat
ouder is, maar hij zou het niet zoo
goed begrijpen als zij. Gelukkig kan
ik het wel zoo regelen dat zij nooit
merkt dot ik haar zooeven met opzet
een leugen heb verteld over dat geld.
Maar wat zal de toekomst brengen?
Ik moet nu één aanbidder van haar
afwijzen en er zullen er nog wel meer
komen en een van hen zal de geluk
kige man worden. Die man zal dap
per moeten zijnl En zij ode tegen
dien tijdl En zij weet niet en ze
mag het nooit weten dat ik zelf
verliefd op haar ben! Ze heeft er geen
idee van en zo mug het mooit mer
ken. Ik moet nlleeoi maar huur voogd
blijven!
Hij lachte een beetje cynisch toen
hjj do brieven op zijn lessenaar legde
en ze open maakte hij was er nog
mee bezig toen cr een zijdeur open
ging en Pemberton Bryce binnen
kwaim.
HOOFDSTUK II.
Een onaangenaam ge
sprek.
Het was em eigeausohap van Pem
berton Bryce dat hij altijd eon kamer
in kwain alsof degeen die er was
sliep on hij ban# was om hem wak-
leer te maken. Hij liep zacht zonder
te sluipen en hij bewoog zich zoo rus
tig dat hij plotseling naast iemand
kon staan voor deze hem opmerkte.
Hij stond bij Ransford's bureau vóór
d«ze wist dat bij in de kamer.was en
het gaf Ransfoni oom ouaangename,
geïrriteerde gewaarwording, die hij
liaaetig trachtte te onderdrukken;
het gaf niets of bij zich nu boos
maakte op "n man, wien hij izijn ont-
sleg ging geven, zeide bij tot zich
zelf. En nadat bij den groet, yan ziln
assistent die even rustig en zacht
was als zijn bi: rienkomen beant
woord had; gm>« hij nog even voort
met zijn brieven. Bryce liep naar dat
deel van de kamer waar de apolh-
was, en gfcng het een of ander klaar
tpafeeai. Er gingcp t-len minuten etli-
zwijgend voorbij; toen schoof Ra. £-
ford zijn brieven weg, legde er een
presse-papier op, draaide zijn stoel
om en keek naai' den man tegen wien
hij zulke onaangename dingen moest
zcggYai. Hij vroeg zichzelf af: hoe
zou Bryce het opvatten?
Hij was nooit crc op zijn assistent
gesteld geveest, al had hij hem al
bijna twee jaar bij zich in dienst. Er
wae iets in Pemberton Bryce dat hij
niet kon begrijpen. Hij was met uit
stekende getuigschriften en aanbeve
lingen bij hem gekomen; hij kende
zijn vak good, had veel succes met
zijn patiënten wat zijn' werk betrof
viel er niets op hem aan te merken.
Maar Rainsford had een antipathie
tegen Item waarom, dat wist hij
eigenlijk zelf mot precies. Uiterlijk
zag Bryce er hooi presentabel uit; hij
was eon lange, knapjie man van acht
entwintig of dertij;, hij was een man
die de waarde kent van goede kleeren
en een goedverzorgd uiterlijk en hij
had een zeer aangename manier om
met zijn patiënten om te gaan. Maar
Ransford maakte onwillekeurig on
derscheid tusschcn Bryce aR dokter
en Bryce als niensch en Bryce als
mensch vond hij onaangenaam. Bui
ten zijn werk vond hij Bry, listig,
achterbaksch hij maakte den in
druk van iemand die altijd de ooron
spitst om van alles op te vangen
die oJie<s hoort «n niet voel *ogt. Hij
maakte 'n eigcjiaoi-digei) geheimzin-
nigen indruk in zijn particuliere le
ven en Ransford vond het hinder
lijk en kon er geon verklaring voor
vinden. Hoe hel ook zij, buiten zijn
werk had hij niets met zijn assistent
op en nu hij iiem zat aar. te kijken
icon hij hem minder dan ooit uit
staan.
Ik moet je wat zeggen, zeide hij
kortaf. Het is 't beste als ik liet
nu dadelijk doe.
Bryc-è was bezig om iets van het
eene fleschje in het andere te gieten;
hij keek even. op maar ging rustig
door met zijn werk. Ransford wist
dat hij een diepere heteekenis ver
moedde achter de woorden die hij
zooeven tegen hom gesproken had,
maar hij liet er niets van merken, en
de vloeistof bleef rustig doordruppe
len van het eene fleschje in het an
dere.
Ja? vroeg Bryce. Een oog>n-
blik.
Hij maakte kalm zijn werk af, deed
de kurken op de flesschen, plakte op
de eene oein etiket, zette de andere
weer op een plank en draalde zich
om. Hij liet zich niet gauw van zijn
stuk breng n. dacht Ransford, tenvi.il
hij B»or Brycc's oogen keek. die da
eigenschap hadden on; iemand Sterk
Cn*onophoudelijk aan te staren.
(Wordt vervolgd).
