Stuurs Onna i
TWEc.DE BLAD
Vrijdag tl Saptsmber 1921
Buitenland
DE CONFERENTIE TE
WASHINGTON.
De „Times"' zegi, dat ondanks de
tegenovergestelde verwachtingen, de
beraadslagingen, welke aan de con
ferentie te Washington vooraf gaan,
onverwijld in Londen zullen worden
gehouden. Het werk van het opstel
len der agend.a ia nu zoo ver gevor
derd, dat het mogelijk is niet-formsd-
le besprekingen aan te vangen tus-
Bohen de vertegenwoordigende mo
gendheden aangaande de nauwkeu
rige vaststelling der te bespreken pun
ten.
HET VREDESVERDRAG TUSSCHEN
DUITSCHLAND EN AMERIKA.
De toestand in Calicut is normaal.
In andere centra is het rustig.
De Amerikaansche regeering heeft
sta—en ->daan ora de geallieerde mo
gendheden niet formeel er van in ken
nis te stellen, dat er onderhandelin
gen gaande ziin over de uitwerking
van list vredesverdrag tussohen
Dultschland en de Verconigde Staten.
De nadruk wordt gelegd op den niet-
formeclen .aard dezer mededeeling,
welke als een daad van vriendelijk
heid wordt gedaan.
Vóór de publicatie van den tekst
van bet Duitsche verdrag hadden de
Amerikaansclie ambtenaren reden te
gelooven, dat het verdrag bij de ge
allieerden niet op verzet zou stuiten.
DUITSCHLAND EN DE EX-KEIZER.
De „Rote Fahne", het orgaan der
communisten, heeft een brief in handen
gekregen, dien het blad reproduceert,
door graaf Moltke begin Augustus uit
het Huis Doorn geschreven aan den
Duitsch-nationalen hoogleeraar dr. R.
Oesterreich, te Berlijn.
In dit schrijven aangenomen dat
he-, echt is kondigt graaf Moltke aan,
dat hij 6 September naar Berlijn terug
keert. doch reeds thans „vertrouwelijk'
wenscht mede te deelen, dat de tabellen
van Z. M., geheel opnieuw opgesteld,
verbeterd en aangevuld in den herfst zul
len uitkomen. De „oude" zijn dus niet
onvoorwaardelijk betrouwbaar meer op
alle punten, voegt de briefschrijver er
aan toe, die voorts mededeelt, dat de
overbrenger van den breif de „hoogver
rader" Nissen is, „mijn uitstekende se
cretaris en strijdgenoot voor onzen kei
zer". De briefschrijver spreekt de
hoop uit, dat de geadresseerde eens met
dezen overbrenger zal spreken, ook in
poltieke richting en vertelt, dat hij,
Moltke, razend veel te doen heeft.
Verder meldt 't Handelsblad nog
Mag men de „Rote Fahne" gelooven,
dan zouden de „tabellen", waaover in
den brief wordt gesproken, alle belang
rijke data en feiten uit het leven van
den keizer bevatten.
Kr blijkt volgens het communistische
blad uit het schrijven, welke draden er
tusschen het Huis Doorn en het politie-
ke centrum van Duitschland loopen.
SPANJE EN MAROKKO.
Het leger van generaal Berenguer
schijnt nog niet tot den opmarsch ge
reed te rijn. Volgens den oorr. van de
„Tempt" uit Madrid, zullen de Span
jaarden eerst in de volgende weck aan
vallen zij hebben, niettegenstaande de
maand voorbereiding, een tekort aan ka
nonnen, granaten en genie-materiaal.
De toestand in Melilla zijn verontrus
tend. De opstandelingen hebben daar de
leiding. Er is slechts één vliegtuig. Het
moreel der troepen is uitstekend.-
Generaal Berenguer heeft van een
correspondent van El Sol gezegd, dat
de Franscnen de Spaansche zóne in Ma-
rokko willen vernietigen om dit tot een
Fransche kolonie te maken.
DE IERSCHE QUAESTIE.
Staking In Cork.
In de Iersche haven Cork is een hoogst
eigenaardige situatie ontstaan als ge
volg van een staking van employé's van
den havenraad, wier eisch van een mini
mum loon van 3 pond ©n 10 shilling niet
ingewilligd was.
De Havencommissarissen boden arbi
trage aan, maar dit werd niet aanvaard
en men gaf te kennen, dat de transport
arbeiders de inrichting zelf zouden be-
heeren en de gevraagde loonen betalen.
De Sovjet-vlag waait thans van de bu
reaux van den Havenraad.-
Do secretaris, sar James Long, was
's morgens op zijn bureau, toen drie le
den van den bond van transportarbeiders
binnenkwamen, en hem mededeelden,
dat zij voor de overdracht van de in
richting kwamen.
Sir Long zette uiteen, dat hij als amb
tenaar niet aan hun verzoek kon vol
doen, maar de mannen hielden krachtig
aan en ren slotte verliet de secretaris
het gebouw.
De drie mannen bleven er, doch had
den niets te doen omdat alle boeken in
de brandkast geborgen waren.
Naar verluidt heeft de bond van trans
portarbeiders gelden onder de schip
pers ingezameld en functioneert hij reeds
ih de plaats van de haven-commissa-
De meeste leden van den havenraad
zijn voorstanders van de Iersche repu
bliek, terwijl de leider der transportar
beiders, Day, ook republikein is, doch
zich verzei tegen de pogingen van den
Sinn Fcïnschen minister van Arbeid om
een compromis tot stand te brengen.
De belangen van de haven lijden ern-
siig onder de staking en men verwacht
verrassingen, daar wellicht hot Iersche
rcpublkieinsche leger zich in do zaak
mengt.
Hot Trade Unlon-congres en
Ierland.
Het congres van de Trade Unions,
dat te Cardiff bijeen is, heeft het vol
gende telegram aan Lloyd George ge
zonden
„De onderhandelingen inzake de Ier
sche kwesties hebben een critiek sta
dium bereikt. De parlementaire commis
sie van het Trade Union-congres en het
nationaal uitvoerend comité van de La
bour Party zijn van meening, dat her
te betreuren zou zijn, wanneer het ern
stige verlangen naar vrede, dat op het
oogenblik bij beide volken te bemerken
valt, weer zou verslappen, terwijl hun
ertegenwoordigers zich bezig houden
met het wisselen van nota's. Het is noo-
dig dat nieuwe stappen worden onderno
men. Naar onze meeging moet de En-
gclsche regeering vertegenwoordigers
van liet Iersche volk uitnoodigen tot een
conferentie. De bevordering vau den
vrede eischt persoonlijke onderhandelin
gen, opdat de Engelsche regeering en
de Iersche leiders het uitwisselen van
nola's kunnen staken.-
Het afbreken der onderhandelingen
zou volgens Lloyd George een hervatten
der vijandelijkheden op een nog groolerc
schaal beteekenen.
Wij verklaren met nadruk, dat een
nieuwe oorlog bet moreele peil van de
wereld zou schaden en nooit de goed
keuring van hel Briische volk zou ver
krijgen. De Trade Unions en de Labour
Paity van dit land zijn tegen een be
slechting'van deze kwestie door kracht-
middelen cn dringen aan op het ten
spoedigste bijeenkomen van een vredes
conferentie.
Wij meenen, dat zulks ook de wensch
is van de inwoners van beide landen, en
dat geregelde besprekingen met succes
de geschreven nota's kunen vervangen,
en dat daardoor vele hinderpalen zouden
uti den weg worden geruimd. 1
1 TIET VERBOD TOT DBA GEN!
VAN UNIFORM IN DUITSCH
LAND.
De Duitsche officicrsbond, het na
tionale verhond van Duitsche offi
cieren en de „Reichoffizerabund 1920"
hebben bij den rijkspresident mei na
druk geprotesteerd tegen het vei bod
tot het dragen van uniformen door
ontslagen officieren, dat volgens hen
in strijd is niet de grondwet.
UIT BRITSGH-INDIë.
Reuter verneemt, dat de regeering
van Indiö met het oog op het groote
aantal gevallen gewelddadenlijhrs'r
aantal gevallen van brandstichting,
moord en andere gewelddaden tijdens
den opstand der Moplah'e, op initia
tief van de provinciale regeering van
Madras speciale rechtbanken heeft in
gesteld. Er zijn honderden arrestaties
gedaan.
EEN PROCES INZAKE „LIEBKS-
GABEN".
Voor de woekerreohtbank te Ber
lijn wordt sedert eenige dagen een
strafproces gevoerd togen de Duitsch-
Amerikaansche Virginia Moll, die
indertijd wegens een reusachtige
zwendclarij met „Licbesgatoen" gear
resteerd werd. De beklaagde had een
„Wirtachaftahilfe, Amerikaanache
steunvereeniging, zetel Berlijn" ge
sticht, een organisatie die in werke
lijkheid slechts tot dekmantel moet
gediend hebben voor een buitenge
woon omvangrijken sluikhandel, die
de beklaagde met hulp van eenige an
deren bedreef. Zij moet den invoer-
autoritelten van liet rijk hebben voor
gespiegeld, dat haar van Amerikaan
sche zijde reusaciitige geldmiddelen
ter beschikking waren gesteld cm le
vensmiddelen in het buitenland aan
te koopen en ze kosteloos aan Duit
sche liefdadigheidsinstellingen en de
behoeftige bevolking te verstrekken.
De vrij van rechten ingevoerde waren
werden intusschen met groote winst
verkocht Via de „Wirtsehaftshilfe"
van miss Moll moet liet aan eon koop
man te Keulen gelukt zijn, invoerver
gunning te verkrijgen voor 18 wag
gons Kentuckytabak, die bestemd zou
den zijn voor Opper-Silezië, doch m
beslag werden genomen. Tot zelfs de
rijkspresident schijnt er in geloooen
te zijn en niet begrepen te hebben,
dat de heele „Wirtsehaftshilfe" zwen
del was.
UIT SPANJE. De koning heeft
amnestie verleend aan den litterator
Miguel Unanuno, die door de recht
bank van Valenoia tot 10 jaar gevan
genisstraf was veroordeeld, wegens
een beloedigend artikel voor Alfonsus
XIII.
ROME DOOR WILDE KATTEN
BEDREEDG. Een feit zonder pre
cedent verontrust op het oogenblik de
bevolking van Rome een invasie van
wild© katten. Het schijnt, dat taüoo-
ze wilde katten uit liet platteland
rondom Rome zich tot een troep li rib
ben vercenigd en naar Rome optrek
ken. De voorhoede van dit leger is ge
zien ibij Porta Pancrasio en de Porta
Portese. Alle maatregelen rijn "cno-
men om dezen intocht tegen te gaan.
Men kan zioh het verschijnsel niet
verklaren zoo lezen we in het
Hbld.
Gemengd Nieuws
denkingsdienst gehouden in Westminster
Abbey, ter nagedachtenis aan alle offi
cieren en manschappen, die bij de ramp
het leven lieten. Onder den dienst wer
den Amerikaansche godsdienstige gezan
gen, alsmede de Britsche en Amerikaan
sche volksleideren gezongen.-
•Hnnenland
DE RAMP VAN DE R. 38. In te
genwoordigheid van een groot aantal
officieren van marine en luchtvaart wer
den de lijken van de Amerikaansche
slachtoffers van de ramp der R 3S
Woensdagmiddag to Devonport aau
boord vau den Britschen kruiser „Daun-
less" overgebracht, welk oorlogsschip
dc lijken naar Amerika zal vervoeren. De
lijken werden aan boord gebracht door
Britsche matrozen. Toen de „Daunt
less" dc haven uitstevende, donderden
de kanonnen der Britsche vlaggeschepen.
Tegelijkertijd werd te Londen een her
EEN MOOIE NAZOMER,
C. N., de weerkundige medewerker
van het Vad. Bchrijft
Na de langdurige droogte en den
mooien zomer zou men verwachten
kunnen, dat een tijdperk van veel re
gen zou zijn aangebroken. Toen om
streeks het midden der vorige maand
eenige regendagen voorkwamen cn
ook later in de maand, onder den in
vloed van onweders, op enkele dagen
wat regen viel, scheen het alsof in-.o--
liik een regentijd was aangebroken.
Niet alleen in Nederland kwam meer
regenweer voor dan in vele vooraf
gaand© maanden, maar ook uit ver
schillende andere landen kwamen be
richten van zware regens. Er verscho
nen telkens dtenressies, die in geheel
West-Europa een groote weersver
andering schenen te hebben gebracht
en het had er veel van alsof de groote
en lang verwachte weorsomslag geko
men was.
Toch waren er voor den opmerkzu-
men waarnemer eenige niette misken
nen aanwijzingen, dat het met die ver
andering het ware niet was. Terwijl
in den zomer meestal onweersbuien
de inleiding zijn tot regenperioden,
zoodat men dan zegt de lucht kan geen
wannte verdragen, hadden de onwe
ders een lusteloos verloop, waren de
buien kort van duur en niet riik aan
regen. Ook de bewolking vertoonde
eigenaardigheden, die er op wezen,
dat daarboven nog niet de echte, voor
regen gunstige toestand was ingetre
den.
Het regentotaal over Augustus ver
toont dan ook een tekort van rond 50
procent, waardoor de regenarme pe
riode thans tot 12 maanden is aange
groeid en het regentekort in totaal tot
rond 400 millimeter of 54 procent
van het normale bedrag is aange
groeid.
Geheel onverwacht is een merkwaar
dige keer in den weerstoestand geko
men. Niet een regenrijke tijd staat on-
middellijg voor ons maar het eigenaar
dige, somtijds aan September eigen
heldere, windstille weer. dat meerma
len een aantal dagen aanhoudt. Se
dert gisteren is het gebied van hoogen
cfcruk, dat met zijn kern juist ongeveer
over ons land lag, vrij plotseling sterk
in beteekenis toegenomen, terwijl de
depressies uil het waarnemingsgebied
weggetrokken zijn. Hiermede is een
weerstoestand ingetreden, waarbij dat
eigenaardig© weer heerscht, overdag
gekenmerkt door hooge temperatuur,
des nachts door koelte en waarbij de
vereeniging van zonneschijn en w ind
stilte een buitengewoon aangenaam
barakter aa het weer verleent. De
statistiek leert, dat d'eze weerstoe
stand tot een van de meest langdurig©
behoort.
Zoo vindt dus de mooie zomer van
1921 een prachtige afsluiting in een
nazomer, zooals wii dien in jaren niet
hebben gehad. En daarmede is het
zoo zeldzame feit van de langdurige
droogte nog merkwaardiger gewor
den. Houdt dit weer nog eenigen tijd
aan, waarop juist bij de heerschappij
van dit tvpe zooveel kans is, dan
worden opnieuw een reeks van dagen
van droogte gevoegd tui de reeds zoo
lange periode.
Zou dan de droogte nog langer gaan
duren? Zoo ja, dan kan men eigenlijk
niet meer tevreden zijn met de gedaoh
te, dat de langdurige droogte het ge
volg is van een toevallige samenwer
king van eenige, in denzelfden zin
werkende oorzaken, die, voor zoo
verre kan worden nagegaan, niet tot
Europa beperkt is gebleven, want ook
Noord-Amerïka vertoonde gedurende
denzelfden tijd een regen-tekort, al
was dit bok gering. Dan rijst onwille
keurig de vraag of er niet een meer al
gemeen werkende oorzaak is, die nog
lang kan aanhouden, zoodat de droog
te vooreerst niet geëindigd zou zijn.
Het nog niet beschikbaar zijn \an
gegevens uit andere wereldeelen
maakt echter, dat vooralsnog op die
vraag niet kan worden i 1 gegaan.
Maar de thans begonnen nazomer
vestigt opnieuw de aandacht op dc
langdurige droogte en maakt haar tot
een nog merkwaardiger verschijnsel
dan zij reeds bleek te zijn.
ONDERSCHEIDINGEN.
(Vervolg).
Zijn benoemd
Tot ridder in de orde van Oranje-
Nassau
Jhr. B. C. C. M. M. van Suchtelen,
controleur t-innenlandsch bestuur, te
voren tijdelijk gezaghebber van En-
deh
A. A. Bansc, waarnemend gezag
hebber van Takalar:
G. J. ter Poorten, laatstelijk contro-
Ieur 'binnerijandseh bestuur op Java en
Madoera (thans met veriof)
mej. A. H. de Bruyn Kops, onder
wijzeres 1ste klasse, hoofd der 1ste
lagere meisjesschool te Semarang;
mej. dr. A. van Teutem, gouver
nementsarts te Soerafearta
F. J. Fvan Hasselt. zendeHng-
j raar te Manikam-Manokwari, lei
der der zending op Noord-Nieuw-
Guinea
dr. P. Ëngelmaijer, particulier ge
neesheer te Proholingo
Raden Ngabehi Radjiinan, ook ge
naamd Wediodipoera, arts, te Soera-
ka rfca, oud-lid van den Volksraad;
J. M. Swart Sutherland, ambtenaar
ter beschikking van het hoofd van het
Kantoor voor Reiswezen
,J-f1- Bosch, laatstelijk inspecteur
-de klasse van den post-, telegraaf- en
teleioondienst (thans met verlof);
O. van Houten, kapitein der infan
ten-?, hoofd van de vliegafdeeling, met
bepaling, dat. aan hem het versiersel
aer orde zal worden uitgereikt met de
zwaarden
W. Cremer, directeur der In-
duslrieele Maatschappij „Palem-
bang"
W. J. G. H. Bergman, hoofd van de
afdeeling comptabiliteit van het de
partement van onderwijs en eere-
dienst
P. n. E. Obdeyn, hoofdcommies ter
algemeene secretarie;
Mas Boediardjo, adjunct- inspecteur
van het inlandsch onderwijs;
Daeng Kandoeroean Ardawinata,
onderwijzer in de Maleische taal aan
de opleidingsschool voor inlandsche
ambtenaren te Bandoeng;
Nawawai gelar Coetan Mhamoer,
gepensionneerd' onderwijzer aan de
opleidingsschool voor inlandsche
ambtenaren te Fort de Koek;
Mère Bonif?ce. hoofd der Ursull-
nenschool te Noordwijk (Weltevre
den)
mej. P. C. van Ghecl Gïldemeester.
Wijkzuster van het Genootschap voor
In- en Uitwendige ending, bestuurs
lid van de vereeniging „Pro Juven-
tute" te Batavia;
Sastradipoera, industrieel te Tago-
gapoe,<j
A. de Koning, hooM' van dé cul
tuurschool te Malanrr-
F. M- Dgen, architect <ler burger
lijke openbare werken
A. van Daalen, commissaris van
politie 1ste klasse te Medan
M.H. A. Sitsen, kapitein der in-
fanterie, met bepaling dat aan hem
het versiersel der orde zal worden uit
gereikt met de zwaarden
A. van den Braak, werktuigkundi
ge bij de Staatsspoorwegen
A. H. G. Imfbert, bouwkundige bij
de Staatsspoorwegen
J. M. Biekart, landbouwonderne
mer te Bandar, lid van den gewestelij
ken raad van Pekalongan, voorzitter
der gewestelijke voedselcommissie
dr. J. Hellemans, directeur van het
marktwezen en het slachtbedrijr der
gemeente Batavia;
{Dingen die niet ledereen vee'
WAAROM ER OP DE ENCELSCHE
SCHEPEN '9 AVONDS NOOIT „SE
VEN BELLS CESLACEN WORDT.
De dag aan boord is verdeeld in 2 X 3
hcawiea va» 4 uur elk. Ieder half uur
wordt er door den quartermaster (d. i<
dc man aan hei stuurradj een slag op
de bel gegeven en wel telkens één meer,
Zoo bijvoorbeeld is er aflossing van d<
wacht om half één, dan wordt één slag
op de bel gegevenom één uur iwee
slagen, half twee drie slagen, twee uur
vier slagea, enz. Op Hollandsche sche
pen heet dit één glas, twee glazen, drie
glazen enz. Op een Engelsch schip, ons
bell, two bell, three bells enz. tot eight
(acht) bells toe, dan begmt men weer
met one bell. Er is echter één uitzon
dering in deze gang tan zaken en dat is,
er 's avonds aa de six bells, welke
0111 zeven uur geslagen wordt, om ha'.f
acht geen seven bells volgt, maar men
weer met one bell begint, De verklaring
hiervan is de volgende Heel lang gele
den ontdekte men op de Engelsche vloot,
welke voor anker lag in de Thames, dat
en muiterij broeide, welke op het
punt stond uit te breken. Dien avond
zou het slaan van „seven (zeven) bells",
he: sein zijn van den opstand. Het plan
1 de muitelingen was alle officieren
dooden, en zich meester te maken
van de vloot. Daar men van deze plan
nen op de hoogte was gebracht, werd
dien avond op geen enk'i scaip seven
bells geslagen. Na de six bells van ze
ven uur, begon men weer met one (een)
bell om half acht. De muitelingen raak-
in de war cn als gevolg daarvan,
mislukte de opzet totaal. .1 idsdien wordt
op geen enkel Britsen Schip 'savonds
meer dan seven bells geslagen. Dcza
traditie heelt zich tot neden nog stc-eds
gehandhaafd. De mariniers, aan boord
van genoemde schepen, hadden niet mee
gedaan aan het complot; en ais belco-
ning voor hun trouw, kregen zij het
privilege, altijd hun hoed te mogen op
houden, waar ze zich o z bevinden j
Wanneer een officier of een matroos eeu
vertrek binnenkomt, bijvoorbeeld de hut
van den gezagvoerder, dan neemt hij zijn
hoed onder den linkerarm. Een marinier
echter houdt deze ook dan op het hoofd.
Deze geschiedenis is bekend als de
„Mutmy of the Nore". (De muiterij aan
boord van de Nore). „The Nore" is eeu
lichtschip op dc Thames nabij Chatham,
O. H. Spangenberg, gepensionneerd
algemeen ontvanger 1ste klasse hij
's lands kas te Weltevreden
C. W. van Nooijen, algemeen ont
vanger 2de klasse te Djokjakarta
L. E. Bruckner, hoofdcommies bij
het residentiekantoor te Soerahaja
S. P. Pieroeli, hoofdcommies hij het
residentiekantoor te Batavia
G. F. Eilhracht, boekhouder-kassier
bij het vendukantoor te Batavia;
A. R. Rijksckroeff, archivaris, te
vens fungcerend expediteur bij het
departement van justitie
H. M. Mossel, archivaris, bij het de
partement der burgerlijke openbare
werken
J. I'. Troes, archivaris bij het de
partement van oorlog;
C. van den Bussolie, ambtenaar ter
beschikking van den directeur van
financiën.
J. S. Morpurgo, oud-griffier der
Koloniale Staten, fill olijk kanton
rechter van Paramaribo cn lid-plasts-
irvanger in het hof van justitie
Th. E. Jud'a, hoofd der van Sype-
stevnschool en majoorcommandant
der schutterij te Paramaribo
S. H. de Granada, districtscommis
saris
J. C. Juda, directeur der plantage
Leliëndaal, lid der commissie van be
heer van de landskoffie-onderneming
Slootwijk
Ph. van der Breggen, directeur der
openbare werken van Curacao
J. J. Bemijon, oud-districtsmeester,
notaris te Willemstad
J. L. Pen ha, voorzitter van de Ka
mer van Koophandel en Nijverheid
te Willemstad
Dl SÜBRiEK VAM ROSL
DE RAKKER.
COLLEGA'S.
Het volgende overkwam ©enigen
(ijd geleden aan een zangeres, die ook
in Haarlem en omgeving velschillen
de malen opgetreden is.
Zij reisde van Duitsohland naar
Holand. Tegenover haar in den spoor
wegcoupé had een net-gakleed en
6tevig gebouwd heer plaats genomen,
die al spoedig een gesprek begon. Hij
had heel wat gekocht in Duitsdhiand,
fijn geprofiteerd van den lagen mar-
kenkoers!
Kijkt u 's! Hoe vindt u dit? Em
dat! Wat moet je daar nu tegenwoor
dig in Holland niet voor gevenWat
zegt ti ven zeo'n paar prachtige schoe
nen
En hij diepte een paar werkelijk
edel-uitziende bruin© schoenen uit
zijn koffer op.
Zijn reis- en landgonoote bewonder
de ze uit den grond van baar hart.
Hij werd steeds spraakzamer, maar
naarmate de trein de grens naderde,
geraakte hij merkbaar mindor op zijn
gemak.
Mevrouw voelde met vrouwelijke in
tuïtie, dat hem iets hinderde. Vroeg
niets. Wachtte.
Eindelijk kwam hetl
Daar zat-ie nuu toch leelijk mee,
niet iiat douane-onderzoek aan de
grens. Hij had een paar dingen goed
weggestopt en nog het een en ander m
zijn binnenzakken. Dat zou wel loa-
loopen. Ze waren ook niet meer zoo
streng ais eenigen tijd gelleden. Maar
die gloednieuwe bruine schoenen, die
kon je maar niet zoo gemakkelijk weg
stoppen. Die zutwien ze zeker merken.
En hij had toch geen zin, er „Steuer"
voor ie betalen. Daar had hij ze niet
voor gekocht
Doet u ze aanzei mevrouw.
Dat is 't hem juist! Ik hel) al een
paar nieuwe aan. Ook pas gekocht in
Duitschland
Goede raad was duur.
Hij werd steeds zenuwachtiger. Me
vrouw kereg medelijden met hem.
Eindelijk zei ze: „Ik wil u wel hel-
Pen, omdat u een landgenoot van me
is. Ik zal de schoenen aandoen
De man keek schichtig heen en weer
van mevrouw's kleine voetjes nanT de
groote bruine heerenbottines, maar
Mevrouw trok resoluut haar elegante
schoentjes uit, borg ze in haar koffer
cn verdronk haar voetjes in de nieuw© 1
bruine schoenen van haar landgenoot. I
Toen het oogenblik van het douanw-
ROEL DE RAKKER: Een rustkuur voor vader.
(Daily Sketch, Louden).
onderzoek daar was, sloft© ze met
groote moeite het perron over en de
douaneloods binnen, en alles ging
prachtig.
Na «énigen tijd zaten ze weer tegen
over elkaar in den coupé, de zangeres
en de meneer. De schoenen waren „on
belast" over de grens gekomen.
Hij was verrukt en putte zich uit in
dankbetuigingen. Gaf tenslotte zijn
kaartje: „X, Prijsbokser".
Mevrouw had geen kaartje. Deelde
dus maar mondeling mee, wie ze was;
„Mevrouw Y, Zangeres".
„Nee maar", zei de irnan, „wat vind
ik dat nu aardig, dat wij elkaar ont
moet hebben. Wij leven dus )>eirien
voor de Kunst, Allebei artist!" Enz.
enz.
Mevrouw glimlachte fijntjes.
BELEEFDHEID IS MAAR ALLES!
In de tram, de gele, die op weg
naar Heemstede en stampvol is.
Vele passagiers staan dus.
Een stevige boerevrouw zit, breed
en voluii.
Naast haar staat haar zoontje, bol-
vrangige jongen van een jaar of tien.
Een van de andere staande passa
giers is een modieus gekleede dunne, 1
tamelijk grijs reeds, maar die klaar
blijkelijk nog graag voor jong door
gaat, tenminste heel jong doet.
Als er wat menschen uitgaan.
maakt ze aanstalten een der openg6-
komen plaatsen te bezetten, maar dan
bedenkt ze zioh en vraagt aan de boe-
revrouw, op het bolwangïge zoontje
wijzende: „Moet hij niet zitten?"
Welnee, zegt do boerevrouw gul,
ouwe menschen gaan vóór, hoor!
De modieuse glimlacht zuurzoet en
gaat zitten.
Dame (tot bakvisdh achter haar, die
de intrigue aan een vriendinnetje uit
leg!): „Och, zoudt u misschien willen
wachten tot de pauze Ze maken zoo'11
'eveif op 't tooneel, dat ik niet booren
kan wat u zegt."
NIET ZOO ERG.
„Ren je al eens in d© gevangenis
geweest?"
„Ja, edelachtbare, zeven jaar -
maar pae eens."
GEMOEDELIJK.
De echtgenoot: „WatIs 't "eten nog
niet icluar't Is (och versahrikkeflijkl
Ik ga naar 'n restauarnt."
De echtgenoot©: „Kun je vijf minu
ten wachten?'
De echtgenoot: „Is 't dan klaar?"
De echtgenoot©: „Nee, maar dan ga
'k met je mee."
OP STRAAT GEZIEN
VGor een van de cafe's op een druk
punt van onze stad zitten in gein nik
kel ijke stoelen veie bezoekers te genie
ten van de rust (al of niet na gedane»
arbeid), het mooie weer, het gcizeliige
verkeer en van hun biertje, kwast,
kopje thee, portie ijs en wat dies meer
zij.
In de buurt van het café staat een
verkeersagent en too vort met zijn wit
te handsohoenen het verkeer in goed©
banen.
Komt eon man den hoek om
zwaaien. Zwaaien, want hij is dron
ken,
Hij kijkt het café eens aau, verliest
daarbij haast zijn evenwicht, maar
houdt zich nog staande.
Dan ziet hij, dat nog eenige stoelen
op het terras ledig zijn en komt in zijn
beneveld brein blijkbaar tot de con
clusie, dat hij in een van de stoelen
thuis hoort. Hij maakt aanstalten om
te gaan zitten, maar c«n liellner
schiet toe en weert hem met een ge
biedende handbeweging.
Dit ééne zij het dan niet vrien
delijke manuaal maakt plotseling
van don dronken man een beeld van
ziedende woede. Zijn oogen beginnen
te rollen en zijn handen trachten te
gesticuleeren, maar brengen het niet
verder dan een tasten en grijpen lu
het ijle.
Zal, zal, zaJ i k daar niet moge
zitte schreeuwt hij. Zeker omdat ik
proletariër bin. As ik dan toch be-
toalAs ik dan toah betöal!
Die mooie stoeltjes, debatteert hij
verder tegen den hem kalm aarihoo-
renden kellner, binne zeker alleen
voor de hééére(Onbeschrijfelijk is
de minachting, waarmede hij dit laat
ste -woord uitspreekt). Nou maar, as
ik betóal
Hij maakt den zin niet af, wankelt
even en schreeuwt dan weer:
Is dio stoel (hij wijst er met na
druk naar disponibel voor mijn of
niet? Is die stoel dis-pó-nibel voor
mijn, ja of nee as ik betoal
De kellner blijft bedaard staan ©11
geeft geer. antwoord.
In een paroxysm© van woede pakt
de dronken man den stoel beet en
voelt plotseling een 6tevigen greep in
den nok. De 6toel valt hem uit de har.
den.
Alia, zegt een zware stem, maak
dat je wegkomtDe mensahen mogen
hier geen Jast van je hebben. Voor
uit
En do verkeersagent, die even zijn
post verlaten heeft, om een eind te
maken aan het geval, dat „publiek"
begon te trekken, geeft hem nog een
flinken duw na.
De dronken man, nu plotseling een
beeld van schrik, kijkt even schuw
naar de uniformknoopen van den
agent, draait zich dan om en verlaat,
zonder verder een woord te zeggen,
met gebogen hoofd en wankele passen,
het terrein, waar hij roem dadhi te
behalen als Overwinnaar van den
Kellner en Veroveraar van den
Stoel
HANDIG.
„Jolian, deze zijden kousen zaten
keurig verpakt, in den zak van je
overjas. Kun j© dat verklaren?"
„Zeker, schat. Ben je dan hoole-
maal vergeten, dat je d© volgende
maand jarig bent?"
TOUT COMME CHEZ NOUS.
In Dayton heeft de heer X., een zee?
bekend en aanzienlijk drukker, zich
i met een fortuin van 50.000 pond sler-
I ling uit zijn zaken teruggetrokken.
De verwerving van dit fortuin dankte
hij aan zijn onvermoeiden ijver en
1 groote werkkracht, aan zijn grondige
j zakenkennis cn aan zijn ernstig jw-
ger. om zijn klanten voor een redelij
ken prijs voldoening to geven en waar
te leveren waarop hij en zijn klant
trotsch konden zijn en bovendien aan
het overlijden van een nom, die ben>
49.999 19 sh. en 6 d. naliet.
Krantenbericht.
