OM ONS HEEN
Buitenlandsch Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJRDA3 30 SEPTEMBER 1921 DE «DE BLAD
No. 2844
Het Meisje op kantoren.
liet feit, dut de Vtereenigdc spoor
wegmaatschappijen onlangs het ge-
heele vrouwelijke kantoorpersoneel
hebben ontslagen, hooft destijds een
grooton schok gogoven in kringen, die
belang stellen in de economische po
sitie van du vrouw in de samenleving
Natuurlijk is aan dc directie ge
vraagd, om de redenen daarvan op te
geven on toen /.ij dat gedaan had, is
er niet veel tegen ingebracht, even
min de directie aangevallen, ofschoon
menige voorgangster in do vrouwen
beweging lang niet op haar mondje
gevallen is. JVlen kam het moeilijk
juister zoggen, dan dat ui' verslagen
heid heerschte, omdat gevoeld werd
dat de vrouwenbuwegiing em stap
achterwaarts had gedaan.
Menigmaal werd in deze rubriek
doz© stelling opgeworpen en verde
digd: do vrouw zul nooit in staat zijn,
vele betrekkingen dio de man nu
waarneemt, te vervuilen zooaJs hij
dat doet, niet omdat de vrouw m i n-
d e r, maar omdat zij anders is.
Het is zoo eenvoudig en geeft toch
weer altijd aanleidmig tot misver
stand, grootendeels door de eenzijdig
heid van vole vooi gangsters, die maar
niet willen aannemen, dat de vrouw
in eenige betrekking of bedrijf, uitge
zonderd dan misschien werk, waar:
groote spierkracht te pas komt, voor
den man zou moeten onderdoen, ter
wijl diezelfde aanvoersters het als de
natuurlijkste zaak van de wereld be
schouwen, waimeer de mannen erken
nen, bij de vrouw in verschillenden
arbeid* achter te staan, bijvoorbeeld
in sommige takken van kunst, In op
voeding en verpleging. Dat deze hard
nekkigheid veel kwaad lieeft gebrou
wen, ligt voor de hand. De arbeiden
de vrouw putte er een vaJsche zeker
heid uit over haar maatschappelijk
kunnen en werd teleurgesteld over de
resultaten, waarvan dan aan den
man de schuld werd toegeschreven.
Ten onrechte evenwel. Het is niet
altijd gemakkelijk, om in allerlei be
trekkingen precies te omschreven,
met zooveel woorden, waarom de
vrouw daarin minder dan de man
voldoet. Naar het mij voorkomt su
de zaak zoo: voor het goed verrichten
van een bepaalden arbeid ie in de
eerste plaats noodig kennis van ei
werk zelf en in de tweede plaats een
zekere algemeen© ontwikkeling, waar
op dat werk moet steunen, dat er om
zoo te zeggen de basis en de verbree
ding van zijn moet. Welnu, zelfs wan
neer de konnis van het werk in enge-
ren zin bij man en vrouw gelijk is,
dan valt bij menige vrouw (ik zeg
niet bij elke vrouw, omdat ook hier
ger.oraliseereai gevaarlijk is) een t
kort aan algvnv.one ontwikkeling op
te merken, vergeleken bij die van den
man. Niet zoozeer op het terrein van
do zoogenaamde, schoolwijsheid, maar
wel op dat van maatschappelijk be
grip en inzicht. In gezinnen met meis
jes en jongens trcsl, het dikwijls de
aandacht, dat ofschoon (Te meisjes
veel vlijtige,r zijn dan haar broers, die
met do muts naar lessen en positieve
kennis gooien, in luet dogeiijksch ge
sprek de jongens op de hoogto zijn
van veol meer dingen van maatschap
pelijk nut, die te zamen vormen wat
wij nlgemeerie ontwikkeling noemen.
Zij kennen die, zonder daarin onder
wezen te zijn, als vanzelf, omdat zo
or belangstelling voor hebben, die b
do meisjes ontbreekt. Een huisvader,
die daarvan het bewijs wil hebben,
kan dat iedere® dag krijgen, wanneer
hiij maar een zaak van maatschappe
lijk belang tor sprake brengt: <1© strijd
der partijen in het algemeen, of de
tails daarvan: bakkersnachtarheid,
de loonqunestie in het mijnwerkers-
bedrijf, de stichting wan den zee
te Bloomandaal, de jongste geschiede
nis van den Hollandschen Lloyd en
vele andere onderwerpen^
Is dit nu bedoeld als een verwijt
aan de arbeidende vrouw? Natuurlijk
niet. Men kan aan een ganscho reeks
van pei'sonen toch niet kwalijk ne
men, dat zij in bepaalde onderwerpen
geen belang stelten! Die «volgt immers
uit zekere neigiug en aanleg. Dat
daarin, in neiging en aanleg, iver-
sohil bestaat bij man en vrouw, wen-
schen onbedachtzame voorgangsters
evenwel niet te erkennen, zij voelen,
naar liet schijnt, dat verschil als een
tekortkoming en doen daarom moeite
liet te bedekken, soms op tragische,
soms op koddige manier. Tragisch is
het bijvoorbeeld, wanneer vrouwen
een sociëteitsgebouw stichten in Den
Haag, met alle of bijna alle bijzonder
heden, clie mannen in hun sociëteits
gebouwen hebben komisch wrtsneer
Moj. Anna Polak, in een artikel in de
„Vragen des Tij da" de schuld van
zoo menige mislulvking schuift op een
verkeerd© beroepskeuze. Het is, of
vrouwen die tot levensdoel hebben om
het optreden van hare zusteren in een
maatschapplijken werkkring mogelijk
te maken'en te bevorderen, niet w i 1-
1 e n inzien, dat neiging en aanleg de
vrouw in het algemeen geschikt ma
ken, zeer zeker, voor eenige vakken
en ambton, maar ODgeschikt voor be
paalde andere. Men moet dat niet
licht tellen of denken,, dat liet er niet.
op aan komt „als je dwingt, wat
niet gedwongen wil wezen", zei Ba
rend van den tuinman in Hildebrands
Camera Obscura al, „wat doe je dan?
dan plaag je je zelf'.
Nu weet iedereen wel, dat ten slotte
het huwelijk en het moederschap, die
voor iedere vrouw het ideaal van haar
l&vön zijn, niet aan iedereen te beurt
kunnen vallen. Er zijn vrouwen, flin
ke, lieve, brave vrouwen, die daartoe
nooit in de gelegenheid zijn de
kortzichtigheid van jonge mannen in
dat opzicht is van alle tijden en ho
peloos. Toch willen zij haar leven
nuttig besleden en wanneer zij geen
neiging hebben tot onderwijs, noch
talent voor de eene of andere uiting
an kunst of kunstnijverheid, dan
komen zij licht op de gedachte om te
werken op een kantoor. Of zij daar
ouit de hoop verliezen om tot een hu
welijk te komen? „Het kantooi'", heeft
eens een man van zaken gezegd, „is
de wachtkamer voor het huwelijk en
de vrouw heeft haar aandacht steeds
gevestigd op de deur, of die niet open-
gaat". Menigmaal heb ik met deer
nis gelet op de velen, die met haar
boterhanunentaschje, zoo goed moge
lijk gecamoufleerd, dag in dag uit
heen cn weer reizen naai' haar Am-
sterdainsch kantoor, waarvoor zij
belangstelling hebben, terwijl z:j
bovendien cLe inspanning van de reis
op den duur moeilijk verdragen.
Geen belangstelling. Is liet anders
te verwachten.' Wat kan een jonge
vrouw gevoelen voor &cin makelarij
in koffie, een bankzaak, een handel
in schrijf maciünee of wat ook, waar
in wij mannen, hetzij als leider of on
dergeschikte onze levenstaak vindein?
Spieken die artikelen tot haar hart
of haar verbeelding? Natuurlijk niet.
fiiolitmatig werken z.j de dagc-lijk-
eclie uren af, met liet uitzicht op den
rijen Zaterdagmiddag en op den
Zondag, als de oases in de woestijn. Is
het wonder, dat liet weak op Zater
dagmorgen wel eens lijden kan onder
het vooruitzicht op den vrijen middag
en de taak van Maandag onder dc
herinnering aan den vrijen dag? Had
ik het voor 't zeggen, ik belastte
zwaar dc ongetrouwde mannen, (uit
gezonderd dan de kostwinners voor
oudere die uit vrees voor zorg geen
huwelijk durven aangaan en niet in
zien, dat zij altijd halfheden blijven
in de maatschappij, omdat zij de vol
heid van het loven niet meemaken, in
zijn vreugde en voldoening en in zajn
tegenspoed en zorg. Wat voor de ar
beidsters op het kantoor de taak nog
zwaarder maakt ©u haar belet, om
hooger te komen, is naast het gebrek
aan belangstelling en universeel e ge-
schiktheid, de gebrekkigheid in de
opleiding. Wie van zijn leven wel eens
vrouwelijk kantoorpersoneel zocht,
stond zeker verbaasd over de bewij
zen, die hem van het tekort aan voor
bereiding vanzelf in handen kwamen.
De eene erkent, dat zij niet best be
kend is met Engelsch, waaruit gerust
kan worden opgemaakt, dat zij er nie
mendal van weet; de andere geeft toe,
dat zij pas aanDuitsch begon, 'n derde
dat zij van plan Is, Fransche les te
gaan nernen zoodra een meisje den
dag op een kantoor doorbrengt, komt
er natuurlijk van avondlessen niets
meer terecht. Er zijn er, die verzeke
ren, dat zij machineschrijven ver
staan, maar geen stenografie. Ook wél
andersom. Geen «van beide cdtego-
rietin heeft voor een kantooi', waar
tegenwoordig toch de meeste brieven
gedicteerd worden, eenige waarde.
En wanneer Zij beide verstaan, is liet
oen zeldzaamheid, wanneer zij be
kwaam zijn tot het zelfstandig ont
werpen van zelfs eenvoudige brieven.
Daarom blijft de machineschrijfster
dikwijls zelf een levende machine,
initiatief neemt zij nooit, alles wordt
haar voorgedaan en opgedragen; is
het wonder, dat het kantoor haar ho
peloos vervelend lijkt?
Als dus de voorgangsters iets goeds
willen doen, nu eenmaal menige jon
ge vrouw haar levensbetrekking dient
te zoeken, dan moeten zij aansporen
tot hetere voorbereiding. Een alge
meen begrip van de drie vreemde ta
len, niet omdat ex zooveel correspon
dentie Lr. die talen voorkomt, maar
omdat het eenvoudige dagwerk steu
nen moet op zekere aJgemeene ont
wikkeling; degelijk onderricht in cor
respondentie en vormen van brieven,
flink steaografeeren en machineschrij
ven, kennis van de samenstelling dei
machine, zoodat niet voor het minste
of geringste defect mannelijke hulp
moet worden ingeroepen; de beginse
len «van administratie en inzicht in d.
bet eekenis daarvan, want zelfs dat be
grip ontbreekt bij menig meisje op
liet_ kantoor.
Ik zeg niet en zal nooit zeggen, dat
dan haar ideaal op het stoffige kan
toor zal liggen, maar wel dat zij de
taak die zij wel op zich nemen moest,
met grooter berusting zal kunnen ver
richten. Ook zal zij een hooger post
en betere betaling kunnen krijgen.
Vele particuliere schooltjes, die de
leerlingen in korten tijd klaarstam-
pen, zullen zichzelf dus dienen te
herzien, ouders en leerlingen zullen
zich ter wille van de voorbereid big
wat tijd dienen te guarnen en (als ik
het zeggen mag) aan de aanstaande
vrouwelijke kantoorbediende dient te
worden bijgebracht, dat zij in haar
japon berging moet hebben voor een
boekje en oen potlood.
Misschien is dot de grootste opoffe
ring nog. De kleeding der vrouw is
nu eenmaal van verbazend gewicht.
Maar zou voor haar niet waar zijn,
dut wie het doel wil, ook de middelen
moet willen? En omgekeerd; dat wie
de middelen niet wil, dam ook maar
van het dool: een goede kracht op
het kantoor te worden, moet afzien?
J. C, P.
Burgerlijke Slanfl
BLOEM ENDAAL. Ondertrouwd: C. J.
J. ttuodianeli en W. 51. van der Kieft.
Geborenz. van 3. F. Krabbendam en
E. Sliggers. d. van .1. H. -an Zonneveld
en Oil. M. E. van der Haak.
Overleden: A. Roebers 72 j„ D. Eerenvel!,
46 jaar.
DE WASHINCTONSCHE CONFE
RENTIE.
In de „New-York Tribune" komt
een telegram voor, dat een overzicht
geeft, van de wen&chen, die president
Harding koestert ten aanzien van de
resultaten van de ontwapeningsconfe
rentie. Het al of niet blagen van die
conferentie en de mogelijkheid voor
de Ver. Staten, Engeland eri Japan,
om het eens to worden over ontwape
ning, hangt, volgens dit telegram ge
heel af van de vraag, of een regeling
kan worden getroffen met Japan over
de vraagstukken betreffende liet ver
re Oosten. Die regeling zou volgens
president Harding en zijn regeering
ongeveer aldius moeten luiden.
ChinaBona-fide handhaving van
..open deur" voor den handel van
iN ,n"en> en inachtneming van
China's souveroiniteit.
Bjantocng: Een regeling die aan
China het volledig herstel verzekert
van zijn souvereiniteit over dat ge
bied. .Geen voorwaarden, die in
werkelijkheid zouden neerkomen
op een verzwakking van die souverei
niteit.
Yap: Het toekennen aan de Vor.
Staten van d.e kalbel die voert van
Yap naar Guam en vandaar naar Ma
nilla, en het recht om op Yap Ameri
kaansdie telegrafisten te hebben om
den kabel te 'bedienen (het schijnt dat
deze oplossing der Yap-quaestie reeds
tamelijk wel bereikt is).
SiberiëGaarne zal men zien, dat
Japan daar geen eebied annexeert,
maar er bestaat geen bezwaar tegen
vreedzame penetratie.
Immigratie De Vereenigde Staten
wenschen, dat Japan als niet voor
wijziging vatbaar, de oppositie zal
aanvaarden, die speciaal aan de
Stille Oceaan-kust bestaat tegen de
Japansche immigratie, en dat Japan
ook het verzet zal billijken, dat in
sommige staten der Unie bestaat te
gen het bezit van onroerend goed door
Japanners. De Amerikaansehe regee-
ring wensoht, dat Japan zal beseffen,
dat deze voorwaarde veeleer steunt op
economische motieven dan op rassen-
v-ooroordeelen cn dat het in ieder ge
val zal inzien, dat de toestand zoo is
en dat met voortdurend debatteeren
en onderhandelen er over, niets goeds
is te bereiken.
Zijn eenmaal de vraagstukken, die
den Stillen Oceaan en het Verre Oos
ten raken, geregeld, dan zullen
daarin stemmen de correspondenten te
Washington van de New-Yorksche
bladen overeen de grondslagen zijn
gelegd voor een internationale over
eenkomst op groote schaal en van
weldadige strekking.
Op voorstel van Lord Robert Cecil,
goedgekeurd door de commissie voor
de ontwapening, zal aan de vergade
ring van den Volkenbond worden ver
zocht een motie aan te nemen, waarin
levendige voldoening wordt uitgespro
ken over het feit, dat het ontwape-
ningsvi-aagstuk een onderwerp van
beraadslaging der conferentie te
Washington zal uitmaken.
DE AMERIKAANSCHE BEZETTINGS
TROEPEN.
De berichten omtrent de Amerikaan
sehe bezettingstroepen aan den Rijn
zijn de laatste dagen nogal tegenstrij
dig geweest. Eerst heette het, dat g<>-
n er aal Pershing, de bij zijn komst in
Frankrijk zeer gevierde Amerikaan
sehe legerbevelhebber, in een gesprek
met een Fraii9ch journalist verklaard
had, dat hij enkel en alleen maar naar
Koblentz ging pm de bezettingstroe
pen te gaan inspecteeren. Een ander
bericht evenwel meldde, dat de gene
raal naar het bezete Rijngefbied ging
om de toebereidselen te maken voor
den aanstaanden terugkeer der Ame
rikaansehe troepen, hetgeen geschie
den zou, zoodra het vredesverdrag van
de Vereenigde Staten en Duitsehland
geratificeeni zou zijn. Dit Laatste be-
wordt nu bevestigd door de Parijsche
editie van de „Chicago Tribune", die
mededeelt, dat, zelfs al wordt de ra
tificatie van het vredesverdrag met
Duitsehland, tengevolge van de r ppo-
sitie der republikeinen in der. An.e-
rikaanschen Senaat tegengehouden
en vertraagd, de troepen toch zullen
worden teruggezonden zoodra er n er
voldoende transportmiddelen r.k-
Ibaar zijn om ze nar huis te brengen.
Senator Henri Lodge, voorzitter
van de buitenlandsche commissie in
den Senaat en de spreektrompet
om hem zoo maar eens met verschul
digd en eertbiedte noemen van pre
sident Harding, heeft verklaard, dat
de bezettingstroepen zoo spoedig mo
gelijk naar de Vereenigde Staten zul
len terugkeeren.
Hij meende niet, zoo heeft Lij in den
Senaat gezegd, dat het voorgetelde
tractaat de Vereenigde Staten binden
zou troepen aan den Rijn te h'.udf.:i,
tenzij daartoe een moreele verdich
ting bestond eri van een zoodanige
verplichting was naar zijn oordeel
geen sprake, omdat immers ook Italië
en Japan geen troepen aan den Rijn
hebben. Aangezien de juiste termijn
van terugtrekken der troepen niet "is
vastgesteld, kunnende Vereenigde Sta
ten daarmee op ieder gewenscht
oogenfoiik beginnen en Sentaor Lodge
kon thans wel rnededeelen, dat een
zeer «belangrijke inkrimping van die
troepenmacht onmiddellijk zal begin
nen en dat de soldaten naar huis zul
len worden gezonden, zoodra er troe
penschepen voor hun transport be
schikbaar zijn.
Uit deze mededeeling blijkt, dat de
reegering, te Washington een einde
heeft gemaakt aan de onzekerheid
welke maandenlang bestaan heeft om
trent het verblijf van de twaalfdui
zend Amerikaansehe soldaten, die te
Koblentz in gaQjizoen hebben gele
gen krachtens de bepalingen van liet
wapenstilstands-verdrag.
't Is best mogelijk dat generaal Per
shing van deze plannen der Ameri
kansche regeering nog niets wist toen
hij in Frankrijk komende, ontkende,
dat hij den brief in zijn zak had waar
in generaal Henry Alen, de bevelheb
ber der Amerikansche troepen, van
zijn bevel ontheven en naar Amerika
teruggezonden werd en dat hij eerst
later vernomen heeft, dat zijn in
spectiereis naar Koblentz tevens het
sein zou wezen om de besetting op te
heffen en de „sterren en sireepen"
neer te halen, de twee jaar lang aan
den Rijn hebben gewapperd.
In Frankrijk zou men het heengaan
van de Amerikaansehe troepen be
treuren omdat men in de aanwezig
heid dier bezettingstroepen een sym
bool ziet van de solidariteit der Gc-al-
leerden tegenover Duitschlands pogin
gen om de bepalingen van het vredes
verdrag te ontduiken en vermoedelijk
zal Jipserand, de Fransche gezant te
Washington zijn best doen president
Harding over te halen althans een
kleine bezetting aan den Rijn achter
te laten, ook na de ratificatie van liet
•redesverdrag met Duitsehland.
UIT O P PER-SI LEZIG.
Incidenten te Hindenbure.
Uit Beuthen wordt gemeld .Nadat
de stad Hindenburg wekenlang z«indcr
eenige politiebescherming aan den ter
reur van Poolsche benden was bloot
gesteld, heeft zij een politiemacht van
honderd man van de plebisciet-com-
mis-sie gekregen. De komst van deze
politie verliep niet zonder incidenten.
Dc Polen hadden vernomen, dat er
een bezetting zou komen en hadden
zich onder leiding van twee bekende
hoofdlieden voor 't station verzameld.
Toon de beambten de stad wilden bin
nenrukken, werd door een Pool uit de
menigte vier. revolverschoten gelost.
Een Fransch officier nam hem het
wapen af. De Fransche bezetting
dreef de menigte daarop uiteen.
De studiecommissie van
don Volkenbondsraad.
Uit Kattowitz wordt gemeld
De studiecommissie van don volken-
bondsraad bezocht hedenmorgen nog-
maals de grensgebieden en de streek
van Köningshütte en Hindenburg. Na
Dingen dis niet Iedereen wiel
De
DE TAAK VAN HET BLAD.
r, die dikwijls barmhartiger
*rordt genoemd dan de mensch, betoont zich
in het plantenleven veelal onverbiddelijk.
Zoodra een plantendeel zijn werk niet rceei
kan of behoeft te verrichten, dan is het ook
uit met z'n bestaan. Geen enkele overwe
ging van geleverden goeden arbied, van be
toonden vlijt of nuttigheid geldt dan meer
He: Leeft ï'n werk gedaan, rijn taak i»
olbracht, nu rest niets dan te sterven, om
het volgend j'aar weer vervangen te wor
den door nieuwe krachten, die op hun
beurt weer zullen werken en sterven.
In dit stadium zijn nu de bladeren. De
boomen toonen zich aan ons in hun heer
lijkste kleurenpracht, maar dio pracht be-
tcekont voor de bladeren hun naderend
einde. Hun taak in de lente en den zo-
was het do planten in combinatie
met de wortels van voedsel en van de noo-
digo bouwstof te voorzien, het te veel op-
gezogen water is door middel van de bla
deren verdampt, koolzuur hebben zij uit da
lucht opgenomen, die door de zon ont
leed. moest dienen om de plant van
voedsel te voorzien, om nieuwe plantende©
len te vormen en oude te herstellen. Nu
hun tijd voorbij, hun werk, waaraan de
kleurverandering to danken is, is nu met
en paar -weken afgedaan. De bruinrood©
int, die ze nu hebben, dient waarschijn-
ijk om to voorkomen, dat bet zonlicht nog
uwerkt, tiaar do ontleding door de zon
.iet alleen niet meor noodig, maar ook on-
gewenscht is. Het bladgroen is ontleed en
nu wordt alles, wat nog waarde voor de
plant kan hebben en dat zich nog in het
blad bevindt, bij elkaar gezocht en vei7.a-
ild. Door de norvenbuisjes wordt dat
gevoerd naar den bladsteelvoet. Daar
rdt het trouw bewaard lot de volgende
lente-groeiperiode van de piant. In den
winter wordt er door de plant ook wel ge
werkt, maar daar zijn de bladeren niet voor
noodig, dan is er arbeid alleen voor stam
ii takken.
Het afvallen van de bladeren geschiedt
iet voornamelijk en in de eerste plaats
door den wind of door dc vorst. Ze heipen
slechts mee en bespoedigen eenvoudig, bet
g«n in de plant zelf was voorbereid. Door
een nieuwe eelvomnng op de grens van
bladsteel en tak, dio door hun bouw on
derling een heel los verlwmd vormen, dat
door de geringste aanleiding verbroken kan
wo:den, laat het blad heel gemakkelijk los;
maar loslaten zou het, al was er geen vrind
of vorst.
De laatste taak van het blad is nu, om
i'.S dekinantc-1 te dienen in de kou voor
plinten, of als strooisel ia den stal, en
al? zo blijven liggen, maken ze door hun
snel ver,eren den grond vruchtbaar.
'n conferentie met de inter-gealLieerde
commissie te Opnein, zal ce studie
commissie na3r Genève terugkeeren.
DE SPA Nó AARD EN IN MAROKKO.
De ministerraad heefl na een uiteen-
ze i ling van generaal Lyautey beslo
ten, om het effectief der troepen in
Marokko te handhaven.
UIT RUSLAND.
In Londen is bericht ontvangen,
dat de buitengewone commissie te
Meskou Kisjkin Prohopowïtsj en
mevrouw Ivoeskova heeft veroordeeld
te worden doodgeschoten. Zij wa
ren leden van de Al-Russische sociale
hulpcommissie, die dor de communis
tische regecring gevormd was. Door
deze personen in de commissie op te
nemen had de communistische regee-
rine blijkbar het doel, het- vertrou
wen der geheele beschaafde wereld te
winnen en to toonen, act het werk tot
ondersteuning in den hongersnood
zou worden besproken, geheel vrij van
politiek. Nadat zij voor dit doel ge
diend had, werd de commissie door de
Sovjet-regeering terzijde gesteld en de
niel-comraunistische. leden in de gevan
genis gewornen. Thans komt de Sov-
jet-ovorheid a-ls verontschuldiging met
de bewering voor den dag, dat de ver
oordeelde pei'sonen in 1920 hefciben
deelgenomen aan anti-bolsjewistische
handelingen. Met let daarbij niet op
het feit, dat zij slechts eenige weken
geleden door de Sovjet ziin uitgenoo-
digd, deel uit te maken van het Al-
llussische comité en geeft de bedoe
ling te kennen hen te laten dood
schieten.
Deze verklaring heeft de grootste
'erbazing teweeggebracht en de bla
den, die tot nog toe de eersten zijn
D£ RUBRIEK VAN ROHL
DE RAKKER.
ANATOLE FRANCE EN DE JONGE
DICHTER.
In „Lectures pour tous" treffen wij
een aardige anecdote aan, waarvan
de beroemde Fransche litterator Ana-
tole France de hoofdpersoon is.
...Maitre", vroeg hem onlangs een
jeugdig dichter: „hebt u mijn gedich
ten gelezen?"
France, die den jongeren altijd
vriendelijk gestemd is en hun gaarne
een aanmoedigend woord schenkt, gaf
ten antwoord-
„Zeker. Ik heb er een heelen naaht
van genoten. Toen ik uw bundel op
een avond inkeek, heb ik geen oog
kunnen toedoen voor ik al uwe ge
dichten had gelezen.
Maar de jonge poëet geloofde deze
lofuiting niet en om hem vnn de vaal
heid te overtuigen, voegde Franoe
eraan toe: „Wilt u het bewijs? Ik zal
u de schoonst© bladzijde uit uw boek
noemen. Hot is bladzijde Si. Hebt u
daarin niet ai de schoonheid van uw
zie! gelegd? Prachtig werk! En wilt
u beweren, dat ik uw werk niet ge-
lezan®lieb
„Dank, meester, dank," stamelde
de dichter, nu overtuigd en gelukkig.
En zijn vrienden bevestigde hij, dat
rijn schoonste dichterlijke uiting op
blz. 84 te vinden was.
Toen hij verdwenen was, vroeg een
der aanwezigen aan don schrijver van
Thais:
„Maitre, u hebt zijn werk niet ge
lezen, niet waar. Ik leen liet zelf, u
kunt het geen twee bladzijden hebben
volgehouden."
„Gelooft u?" was liet antwoord,
,,nu om u de waarheid te zeggen, dat
heb ik ook niet".
„Maar was het dan toeval dat u
juist blz. 84 noemde als do beste van
zijn bundel?"
„Welmeen. Ik had evengoed een an-
lere pagina kunnen noemen. Een
dichter vindt altijd ieder zijner ge
dichten het beste van allen".
EEN TREURIG RECORD.
Een Amerikaan, verbonden aan een
verzekeringsinstelling, heeft een sta
tistiek opgemaakt van ongelukken, die
jaarlijks in zijn land gebeuren en dio
Amerika eon lang niet benijdenswaar
dig wereldrecord verschaffen. Hij
ROEL DE RAKKER: Appreciatie.
(Daily Sketch, Londen.)
Wat Dat u
hei» je niet zoo
toen erg oud
gezegd was.
Wat Hij zei De ver-
dan dat hij *n waande
jongen f beter kwast
mensch waf
geeft o.a. de navolgende verbijsteren
de cijfers:
Dagelijks worden in de Vereenigde
Staten dertigduizend personen tengel-.:
volge van ongelukken gewond of ge
dood! Iedere minuut sterven er vijf
menschon en worden er 21 gewond.
Iedere 12 seconden dus een sterfge
val
Deze statisticus schat ihet aantal ge
vallen van min of meer ernstig licha
melijk letsel tengevolge van ongeluk
ken per jaar voor de Vereenigde Sta
ten op 11.000.000.
Amerika doet ook waarlijk weer op
groote sdhaai en wij vragen ons af,
of er nog wel m-enschen overblijven,
die kalm wegens hoogen ouderdom in
hun bed overlijden.
In ieder geval, zoolang een Eu-ro-
P6csch land geen oorlogen ensceneert,
kan het gelukkig dit totaal niet berei
ken.
TER OVERDENKING.
Ja, tea' overdenking voor aspirant-
filmacteurs en actrices. Douglas Fair
banks, de beroemde Amerikaan, echt
genoot van de nog meer vermaarde
Mary Pickford, maar zelf de held van
ontelbare Amerikaansehe. films, Dou
glas Fairbanks, de man van den on-|
uitstaanbaren lach (maar dat is een
persoonlijk oordeel) heeft eenige wen-1
kon teif beste gegeven, die aanbidders
en would-be acteurs van het trilibecld
in hun ooren kunnen knoopen.
Weet je wat je niet moet doen als
beginnend filmacteur zegt „Doug":
Kijk nooit recht in de camera. In die
richting ligt je ontslag.
Tracht in het begin nooit jezelf te
grimeeren, je kent er niets van.
Wees niet bang om te vragen. Zoo
moot je liet l-eeren.
Lover geen critiek op den .regisseur,
de an dar© spelens, het decor, de cos
tumes, de film of liet atelier. Dergelij
ke critiek helpt jo niet vooruit.
Verwacht geen publiciteit voor je die
verdiend hebt.
Denkt niet dat filmacteeren niets
anders is dan een prettig leventje.
Het is arbeid.
Wordt geen filmacteur tenzij je re
den hebt om to denken, dat je talent
hebt. Velen probeeren het, maar
slechts weinigen slagen.
DE POOLREIZIGER SHACKLE TO N
Maandag j.l. vertrok een klein
stoomsoheepje, half schoener, ha'f
;,acht, inhoud 111 ton van dc Engel-
ficho haven Plymouth, op weg naar
de Zuidpool-streken. De kajhtein val»
dit scheepje is Sir Kniest Shuckleton,
een fan de moedigste poel reizigers
van den modernen tijd.
Dit is Shackletoil's vierde Poolex
peditie. Reeds twintig jaar geleden
behoorde hij tot de bemanning van de
Scott-expeditie. Zeven jaar latei' be
reikte hij bijna de Zuidipool, slechts
honderd mijl van zijn doel moest liij
de tocht tengevolge van volkomen uit
putting opgeven.
Het plan van zijn derde reis was
nog vermeteler, wamt als hij geslaagd
was, zou hij dwars door het zuidelijke
pool-contingent getrokken zijn, daar
mede talrijke georgraphieche vraag
stukken tot klaartieid brengende.
Maar wederom was hij ongelukkig,
want niettegenstaande zijn onwrik-
baren moed en zijn stage volharding
maar wat hoeven wij verder
over deze tocht uit te wijden. De
Haarlemmers bobben haaf het voirig
jaar op de Shackletonfilm in de Vev-
eeniging gezien.
Nu is Shackloton weer op weg. dit
maal met het doel om het, Zuidpool-
vasteland heen tc varen, velen der ver
moedde of eens-gezieiio-cn-sedert-
weer-verloren eilanden te bezoeken en
een kustlijn van ongeveer drieduizend
mijl nag«e<noeg onbekend land in kaari
te brengen. En voor de „Quest" weer
in een Engelsohe haven voor anker
ligt, zullen er talrijke staaltjes van
heldenmoed en uithoudingsvermogen
zijn geleverd, groote moeilijkheden
zullen zijn overwonnen, vreesehjk zai
er geleden en geworsteld zijn. Want
moed en lijden en moeilijkheden zijn
onvermijdelijk aan een Poolexpeditie
verbonden.
Eon bijzonderheid is dat alle Domi
nions in de bemanning van het schip
verregen woord igd zijn en bovc-ndicn
gaat een tweetal padvinders mee, do
gekozenen uit alle Engelsche padvin
ders.
Wij wensohen dezen helden, die eon
tijd van groote gevaren ©n ontbering
In dienst der wetenschap tegemoet
gaan, succes in hun moedig onderne
men.
FEITEN.
Het leven is in Oostenrijk thans 98
maal zoo duur als in 1914.
Van de 110 millioen inwoners dor
j Vereenigde Staten zijn er 5.735.000
werkeloos.
Gedurende 1920 werden in de Parij
sche ondergiondsdic treinen 20.000
parapluies achtergelaten.
Iedere man of vrouw, die den leef
tijd van 30 jaar heeft bereikt en nog
ongetrouwd is, wordt in de Ameri
kaansehe Staat Georgia met 15 gulden
per jaar beboet.
Koning Albert van België is de eer
ste vorst die ©en aeroplane voor privé
gebruik heeft gekocht. Thans heeft
ook koning Alphons van Spanje ea
ten besteld.
NAAMSVERANDERING.
Zooals men weet hebben Indiaan-
sche opperhoofden in den regel zeer
bloemrijke namen, die in vertaling
Arendsoog, of Zilvervos enz. zouden
worden. Onlangs trouwde een buiten
gewoon beroemd opperhoofd, dal
luisterde naar den roemrijken naam
(vertaald natuurlijk) van Man-bang
voor-niets.
Een week na de lnrwelijkplecktig
hei«] wendde hij zich tot zijn stam mei
het verzoek zijn naam i© mogen ver
anderen?
