HAARLEM'S DAGBLAD
Oüitenfandssh Overzicht
DSNSDAG 4 OCTOBER 1921 TWEEDE BLAD
MubrieSs voor Vrouwen.
Bij die ultsiaalc sloot CecJl zïcli aan,
die hoopt dat deze rede ook Engeland
zou bereiken, alsmede Duitschiand ea
daar vruchten zou dragen*
DE CONFERENTIE TE
WASHINGTON.
De „New York Herald" verneemt
uit Washington: Naar men uit Japan
se lie bron verneemt, is de overeen
komst betreffende Yap in groote lij
nen de volgende: De Vereenigde Sta
ten ontvangen den kabel van Yap
naar Guam, Japan de kabel Yap-
Shanghai. Nederland, die van Yap
naar Menado. Do Vereenïgde Staten
krijgen het recht om een kabel over
hot eiland Yap te leggen en ziin voor
nemens een verbinding tot stand te
brengen tusschcn het eiland en Chi
na.
BRIAND NAAR WASHINGTON?
De Farijsche correspondent van de
Times" schrijft, dat het niet onbe
langrijke deel van de Fransche open
bare meening, hetwelk meent, dat
Briand een fout heeft begaan door te
liesluiten zelf naar de conferentie te
Washington te gaan, een krachtig
medestander heeft gekregen in den
ex-president Polncaré.
In liet Oct ober-nummer van de „Re-
vue des Deux Moiules", wijdt de ex-
president zijn politiek overzicht aan
een beschouwing tegen de voorgeno
men reis van den eersten minister.
Poincaré wijst op het uitgebreide wet
gevend program, dat de Kamer en de
Senaat hebben te behandelen en zegt
dan: „Ik kan moeilijk begrijpen hoe
do eerste minister aan den vooravond
van de behandeling van zulk een be
langrijk parlementair program tijd
kan vinden om op zijn minst vier of
vijf weken afwezig te zijn. We hebben
in de Vereenigde Staten een vooriref-
felijken ambassadeur, die zijn vak
uitnemend verstaat en die zijn En-
golsch spreekt als zijn moedertaal.
Wanneer er bovendien nog iemand
uit Frankrijk zou heengaan, zou nie
mand daarvoor beter aangewezen en
meer gewenselit zijn, dan Albert Sar-
rout, de ministlr van koloniën, ten
einde te Washington de belangen te
bepleiten, welke Frankrijk ln de Stil
le Zuidzee heelt. Zelfs in normale
omstandigheden zou het buitenge
woon moeilijk zijn voor ©en eersten
minister om zulk een buitenlandeclie
reis tijdens de zitting van het parle
ment te ondernemen. In de tegen
woordige omstandigheden schijnt het
mij toe, dat er waarlijk een moreele
en een materieale onmogelijkheid be
staat voor den eersten minister om
voor zoo'n langori tijd zoo ver van
Parijs verwijderd te zijn.
DE POILTIEKE TOESTAND
Bij gelegenheid van de plaatsing van de
oeremedaile van het Amerdtaanseho oon-
gres op het giaf van den Onbekenden
öoldaal, hielden Mil let and en de Ameri-
kaansohe opperbevelhebber, generaal Pers-
hing, in do Cliamps Elysées een wapen
schouwing.
Bij de Arc de Triumphs sprak de Ameri
ka ansclie ambassadeur een rede uit, waar
in hij in de eerste plaats erop wees, dat
hot Ainerikftansehe volk op deze wijze zijn
bewondering wilde doen kennon voor de
Franscho strijders.
7iijn redo vervolgende, betoogde hij, dat,
het lieden onheilspellend is, de toekomst
onizeJter, zoodat men in het verleden de bo-
zieling moet zoeken voor de toekomst. Het
mag niet zijn, dat de dooden tevergeefs
hun leven hebben gegeven. lie taak van
morgen eischt geen wapengeweld, hetwelk
zijn werk heoft gedaan. Hij hekelde verder
het egoismo en het eigenbelang, die overal
onder sohoonsolüjnende woorden zijn te
onderkonnen. Wij aanschouwen, zoo zeido
hij, kleingeestige en ellendige intrigues,
die den naam revolutie misbruiken of het
woord vaderlandsliefde neerhalen. Wij
hunkeren er naar nog eenmaal het woord
offervaardigheid te hooren weerklinken
door de landen. Wij moeten onze geheele
persoon geven aan do zaak van het recht,
een ongeschokt en onoverwinlijk vertrou
wen im do mocht van dat recht behouden
on bij onzo handelingen zeker er van zijn,
dat wij in ons recht zijn. Voorwaarts, zoo
eindigde de ambassadeur; want do toe
komst van de wereld is mauw verbonden
aan het lot van Frankrijk, dathet bolweik
der beschaving was en daarvan titans nog
steeds het symbool is. Naar gelang Frank
rijk zal leven of sterven, zullen wij den
slag winnen of verliezen, dien wij thaus
strijden.
Vervolgens hechtte generaal Pershing
de medaille aan do graftombe.
EEN REDE VAN CLEMENCEAU.
Clcmencoau heeft te St. Henmine
iu <ie Vendée bij de onthulling van
het hem ter eere opgerichte monu
ment een rede gehouden, waarin hij
de overwinning van Frankrijk roemde
ale een overwinning van het idealis
me, dat voor de veredeling van het
leven oiurtiebaar is en reeds geleid
heeft tot de bevrijding van in slaver-
juj verkeerende of onderdrukte vol
ken.
De overwinning is een overv, inning
van alle Geallieerden, maar de moei
lijkheden voor het bondgenootschap
begonnen, toen de vijand de wapens
had neergelegd.
Toen men Tos gerahlcfe uit de lang
durige traditie: het gezamenlijk be
strijden van den gemeenschappelij-
ken vijand, overwon onwillekeurig de
neiging om terug te vallen in de for
matie van voorbijgegane tijden. Maar
de oorlog van de Entente zou een be-
ladhelijk avontuur zijn als die over
leefde politiek wederom van kracht
werd.
Verder verklaarde Clamenceau ook
de verplichtingen van de geallieerden
ten aanzien van Frankrijk, noodig
voor de handhaving van den vrede:
„Als eenmaal de schadeloosstelling
die Duitschiand ons verschuldigd is
voor de barbaarsehe verwoesting zal
zijn afbetaald, dan zal hel belang
van onze veiligheid in de eerste
plaats om afdoening roepen."
TURKIJE EN GRIEKENLAND.
Een verklaring van Moestafa
Ben telegram ui; Angora >an 1 Oct.
meldt, dal Yloestafa K-:mal in een rede
een uiteenzetting heeft gegeven van den
huldigen toestand. Hij dééd cnededeeling. n
van tlen loop der militaire gebeurtenis
sen en verkiaaide daarop: „Wij vragen
mets adders dan om onathankclijk te mo
gen leven binnen onze grenzen. Wij
■.ragen van de volken van Europa jeen
inbreuk te maken pp onze recLuon, die
we zullen verdedigen. Wij hebben door
rijke gebieden, rooals Syrië en Mosopota
rn te op te geven, onze deelneming aan !en
oorlog aan de zijde der overwonnen mo
gendheden duur genoeg betaald. Geen
eeikele der over v. on oen mogendheden is
zoo geamputeerd ais w;;.. I>e re lenen,
die men tegen ons bestuur aanvoert om
als voorwendsel voor die veroveringen te
dienen zijn onrechtvaardigd en huichel
achtig. Wij zullen de wapens me; neer
leggen eer onze rechten zijn gewaarborgd.
Wij voeren geen oorlog om den oorlog,
maar ten einde vrede te krijgen, een vre
de die voor ons aannemelijk is eoi ons
waardig is. Wij willen zot» Bpoedig mo
gelijk vrede zien in ons verwoest laad. En
wij zullen al onze krachten geven om
ons volk den vrede te geven d:<-n hei ver-
Llovd George, zoo vervolgde Kenia!, heeft
in een op 16 Aug. in het Lagerhuis ge
houden rede gezegd, dat men met de
militaire succes der oorlogvoerenden had
rekening te houden. „Welnu, wij zijn thans
in de positie van overwinnaars en ik hoop
dat Lloyd George woord zal houden en
niet van meening zal veranderen, onvlu
thans de militaire toestand in Klein-Azië
te onzen gunste is gewijzigd."
OVER EEN GEHEIM DÜITSCH
LECER.
In een interview met liet „Berliner
Tageblatt" besprak de Duitsche rijks-
weerminister Dr. Gessier het artikel
van de „Times" over het geheime
Duitsche leger. Gessier verklaarde:
„Ik zou mij in de eerste plaats er op
willen beroepen, dat de intergeal
lieerde militaire commissie de con
trole op de sterkte van ons leger,
onze militaire inrichtingen en de 011-
derdeolen van het leger tot in aJle
bijzonderheden uitoefent en dat zij
hierbij de beschikking heeft over een
zeer nauwkeurig ingericht en en uit-
gebreiden berichtendienst. Indien d>
controle commissie ook maar de ge
ringste aanleiding zou liebben om te
gdooven dat de bewering van de
„Times" op iets anders dan zuivere
fantasie berust, dan zou onmogelijk
het Reuter-bureau twee dogen na liet
publiceer en van dit „Times" artikel
aan de wereld medodeelen, dat vol
gens de laatste Ln Britsche kringen
ontvangen mededeelingen de interge-
allieerde controle-commissie haar
taak tot vernietiging der door Duitsch
land uitgeleverde wapens 7.00 goed als
beëindigd heeft en dat zij volkomen is
tevreden gesteld wat betreft de uitle
vering en vernieling der Duitsche
wapens.
Indien in den laatsten tijd door de
intergeallieerde militaire commissie
de een of andere nieuwe eisch is ge
steld, dan betrof zulks niet het leger.
Het eenige groote geschilpunt, die
wij hebben, is dat de intergeallieerde
militaire commissie ons het bezit van
materiaal tegen gasaanvallen van
Versailles niet het recht toe heeft.
Het Duitsche leger zou dan zonder
materiaal tegen gasaanvallen zijn?
luidde de vraag.
Ja, natuurlijk. Hierbij valt op te
merken, dat juist ook in de ontwikke
ling van de techniek van bet. gas voor
militaire doeleinden in ander.< landen
het grootste gewicht wordt gelegd.
Is de kwestie reeds definitief opge
lost?
Zij is door de gezantenconferentie
afgewezen. Wij hebben er ons echter
niet bij neergelegd, maar er op gewe
zen, dat wij dezen eiscli nopens de
uitlevering van onzo defensieve wa
pens tegen gasaanvallen niet gerecht
vaardigd achten, zoolang het ge
bruik van gas in andere landen niet
strikt verboden wordt.
EEN NIEUWE OPSTAND IN
OPPER-SIL EZIë.
Volgens berichten uit lvattowitz,
heeft de bond van voormalige Pool
eche opstandelingen in Opper-Silezië
een telegram gezonden aan de inter
geallieerde commissie, met het drin
gende verzoek tegen de leden der
commissie van Congres-Polen en klit
zich nog in Opper-Sikziè vooral
te Kattowötz, Beu then en Myslowilx
bevindende CongTes-Poolsdhe officie
ren en manschappen op te treden, die
een nieuwen opstand zouden voorbe
reiden.
DE EX-KON IN C VAN WURTEMBERQ
OVERLEDEN.
De vroegere koning van Wurien-
berg is op 7S-jarigen leeftijd zacht
ontslapen.
(Ex-koning Wilhelm II van Wur-
tenberg, in 1848 te Stuttgart geboren,
was in 1870 zijn vader Frederik opge
volgd. De revolutie van November
1918 maakte een einde aan zijne re
geering).
UIT RUSLAND.
Volgens de Petrogradsckc bladen
zijn den laatsten tijd bijna lederen
dag talrijke kinderen uit de door hon
gersnood geteisterde gebieden te Po-
trograd aangekomen. Hun aantal
wordt op totaal 10.000 geschat.
Het bolsjewistische blad „Nowoja
Sjisri' houdt vast aan de bewering,
dat de volkseommi soa r i& Joffe ver
moord is, als gevolg van een burger
lijke wraakneming. Hij zou door den
voorzitter van het militair geTecihts-
hof van het 7de legercorps, Jenskiwo,
die Joffe steeds vijandig gezind is ge
weest, zijn doodgeschoten.
RUSLAND EN ROEMENlë.
Men meldt uit Boekarest: De Sovjet-
regeering heeft oen nota gericht tot
de lloemeenpche regeering, ondertee
kent door Tajitsjerïh en Rahowski,
waarin de uitlevering binnen iS uur
goëischt wordt van den bekenden
Oskrajlenschon opstandelingen-leider
Machon, die up Roemcenscli grond
gebied ge\ lucht is.
IN MAROKKO.
DitMelilU wordt getemd: Officieel. Di
sterke colonnes uit Nudor hebben ia
een gecombineerde acne don vijand oen
cii.sltgcn nederlaag toegebracht en belang-
rijko stollingen beset, fie vijand leed swo-
DE TROEBELEN IN BRITSCH-
SOEDAN.
Uit Cairo, wordt nodoi' geseind:
ln het gevecht na den aanval op de
Britsche troepen te Nyala in Soedan,
zijn zeshonderd opstandelingen go-
dood. De Britsche verliezen bedroe
gen een-en-zestig man.
DE ONLUSTEN IN BRITSCH- ;(j
INDIë.
Uit Calicut wordt gemeld:
De militaire toestand is zeer ern
stig geworden. De opstandelingen la
ten de hindoes de keus tusechen den
dood en den Islam. Als zij aarzelen
wordt hun bevolen hun tigttn graf te
delven. Blijven zij bij hun weigering
om den Islam te omhelzen, dan wor
den zij neergeschoten on in de kevu
geworpen. Volledig zelfbestuur is ge
proclameerd. De oogstvoor raden, aio
den Hindoes belmoren, zijn in beslag
genomen. De Hindoes nemen dè
vlucht.
DE REVOLUTIE-POGING IN PORTUGAL,
Omtrent do geruchten over een nieuwe je-
volutie in Portugal, waarvan enkele 1 ulo-
grammen melding maakten, wordt uit Lis
sabon aan do ,,'iiina" gemeld, dat bet do
tweede maal was binnen éóu week tijd, dat
ds bladen van 2 Oct. mlding maakten van
een mislukte xevolutloimairo beweging.
Dit nieuws werd officieel bevestigd in e«n
communiqué waarin werd gezegd, dat het
do rogoermg bokend was, dat een rovolu-
tionnaire beweging werd voorbereid ca
dat zij ten gevolge een onderzoek instel
de.
Dit onderzoek bracht de regeering tof
de conclusie dat de beweging werd xe-
voerd door personen van diverse richtin
gen en dat zij daarom niet zou kunnen
slagen. De regeering nam do noodzake
lijke maatregelen voor de verdediging van
do republiek un verzekerde er zich van,
dat allo troepen aan de republiek trouw
waren en dat do agitatoren geen voldoon-
den steun hadden om hun plannen ton
uitvoer to brengen. Verder werd in do
nota gezegd, dat do samenzweerders aan de
justitie zullen wordeai uitgeleverd.
Do ..Times"-correspondent zegt verder,
dat do beweging reeds lang was voorbe
reid en ten doel had do veroeniging van
de militaire en burgerlijke elementen, die
ontevreden waren met de rogoenno.
D?ze element on werden voornamelijk ge
vonden or.der de uiterste republikeinen «n
do politieke groepen, die er niet in bob
ben kunnen slagen een vertegenwoordig»
in bet parlement to verkrijgc-n. Men bad
afgesproken, dnt do reroluiie op den 2den
October des morgens le 6 uur zou uitbre
ken. Inmiddels was do minister-pres.dent
gewaarschuwd en hij vc-Tzamelde de troe
pen. met het gevolg, dat do opstand niet
plaats had. Enkele der samenrw-rder*
vluchtten. anderen worden gearresterd. Do
2de October verlep to T.r-sabon als in het
geheele land zeer rustig.
appelcerechten.
Appelen bij den maaltijd.
Nagerechten met appels.
Appelgelei,
Er is geen enkele vrucht, die zoo
veel verwerkt wordt in ons middag
maal als de appel. Wanneer ze koud
gegeten wordt, is ze frïsch en bij ver-
\varming behoort het tot de gerechten
die het langst warm blijver. Een be
langrijke factor is natuurlijk ook, dat
appels een der goedkoopere vruchten-
soorten zijn en zoo'n groot deel van
het jaar zijn te krijgen. En zelfs nu
er op 't oogenblik nog niet veel rijpe
soorten zijn, kunnen wij ze toch al
heel goed voor de maaltijden gébrui
ken. en deze onrijpe nog goedkooper
dan de rijpe. In de meeste gezinnen
wordt het koude appelgerecht niet
lekker gevonden in den winter, om
dat het al te kil smaakt, maar toch is
het na eon zwaren, vetten maaltijd
soms heerlijk, om den frisch-zuren
appelsmaak te proeven. Wij bedoelen
hier dan de a>-^elpudding, die koud
gegeten wordt. Nu maakt hot nog
wel verschil of de pudding den dag
van de vor^n, of denzelfden da# dat
hij gegeten moet worden, wordt ge
maakt.
Doet de huisvrouw het op den dag
zelf, zet zij hem ln den 's winters niet
kouden kelder, een eenige uren voor
dat de familie aan tafel gaat in de
verwarmde kamer, dan is het gerecht
niet zoo door en door koud.
Wij geven hierbij het recept van
jjoo'n appelpuddiing
Een pond handappelen, 1/2 L. wa
ter ruim anderhalf ons suikerhet
sap van twee kleine citroenen, en
de zeer dungesneden schil van een
halve; IS gr. gelatine, dat wil dus
zeggen, zoowat negen blaadjes, waar
van de helft rood is. Schil de appe
len, snijd ze in kleine blokjes, wascli
ze in koud water en kook ze in het
andere dat met suiker en schil aan
de kook is gebracht, voorzichtig gaar,
zoodat dc blokjes zooveel mogelijk
heel blijven. Doe er het citroensap bij
en zeef d;e massa (niet door een
metalen, want tenzij de zeef pas
nieuw is, komt er allicht een ijzer
smaak je aan de pudding). Los de
gelatine in het vocht op, roer er
voorzichtig de stukjes appel door en
Iaat alles wat bekoelen. Giet het
daarna in den met water omgespoel
de n vorm.
Bij deze pudding smaakt een va
nillesaus uitstekend.
Ben ander koud appelgerecht is
het appeltaartje, dat ook heel goed
dienst kan doen als lunchschotel. Het
deeg wordt gemaakt van twaalf lepels
bloem, 3/4 ons boter, 3 lepels suiker
en een half ei. Kneed dit samen tot
dat het deeg van de kom loslaatde
boter hiervoor moet goed hard zijn
en in kleine stukjes worden gesne
den. Rol het deeg daarna eenigo ma
len goed uit, snijd er een ronde plak
uit ter grootte van den bodem van
den springvorm en beleg deze hier
mede, na hem ingesmeerd te bobben
met hotor, evenals den opstaa.nden
rand. Maak dan van het overige deeg
een randje en zet dit ook in den
vorm. Vul deze taart met schijfjes
appel, die er dakpansgewijze ingelegd
worden. Giet hierover een sausje
van een halve lepel bloem, een ei, 3
lepels melk en 2 lepels suikerroer
bloem, suiker en ei door elkaar en
'voeg er dan de melk bij. Voor het
smakelijk uitzien wordt de boven
kant van het deeg nog met ei bestre
ken. Deze taart moet drie kwartier
in een matig wannen over staan, zoo,
dal de hitte er aan alle kanten bij
kan komen.
Natuurlijk is het maken van taar
ten altijd een heel werk en er is me
nige huisvrouw, die wel tijd zal kun
nen vinden om een pudding te maken,
maar niet om het deeg te kneden en
te rollen. En men moet al een zeer
geschoolde dienstbode hebben, om
dergel'"'- werk van de fijne keuken
aan haar tc'kunnen overlaten. Een
ander geval is het met de appel-pan-
•nekoe-ken, die, evenals spekpamxe-
koeken gebakken worden, maar dan
met schijfjes appel in plaats van met
spek.
De ingrediënten, die hiervoor ge
bruikt moeten worden, zün4 ons
bloem, 1; 2 L. koude melk met 1/2 L.
kokend water,30gr. gist, 3/4 ons reu
zel, wat zout en ongeveer 4 groote,
zinc appelen. Voeg bij het meel lang
zamerhand de lauwe vloeistof en dan
het zout, doe er de aangemengde
grit dnr en laat het beslag ongeveer
anderhalf uur rijzen. Bak de panne
koeken daarna in de reuzel en lev in
iedere pan met beslag drie of vier
ronde appelschijven, waaruit het
klokhuis verwijderd is.
ueze pannekoeken worden met sui
ker gepresenteerd, en zij hooren dus
tot de nagerechten. Maar wie heeft
aai- ^et (inde - 11 een maal, be-
staando uit vleesch, aardappelen en
groenten nog trek ln zulke voedzame
koeken? 'aarorn is het de aang we-
Feuilleton
ROMAN.
10)
Dit stemde den lord een oogenblik
moedeloos en hij gaf zich over aan
sombere gepeinzen Wat zou het c
de van d;t alles zijn'? Waarschijnlijk
dc dood! Verwonderen moest het hem
eig .olijk dal de schurken hem nog
niet reeds vermoord hadden. Om wel
ke redenen zouden zij dit hebben na
gelaten? En waren misschien zijn
vrienden al door moordenaarshanden
ge.allen. Neen, het kon niet zijn. De
zelfde redenen, die de Broeders des
Verderf» er toe geleid hadden hem
te sparen, golden zeker ook tegenover
hem. 11a, hij kon 't denken, zij wil
den de Tournel nog dwingen te ver
raden, waar hij het stomme meisje
verborgen had en misschien zouden
lij aan de Linar en aan hem zelf geld
willen verdienen, door van hen een
losprijs te eischen.
De schurken waren zoo geslepen,
dat zij hen zeker niet in het leven ge
laten zouden hebben, zonder een goe
de reden daarvoor. Maar welke die
zen weg, om deze schotel te geven als
dessert na een voedzame soep, zooals
vermicelli- of groentesoep met rijst.
Ook na erwten- of boonensoep zou dit
gerecht te maohtig zijnhierna past
beter de „heete bliksem", gemaakt
van aardappelen en zure appelen,
waarbij het soepvleeeoh wordt gege
ven, dat in het eerste gerecht heeft
meegekookt.
Het inmaken van appelen heeft
natuurlijk geen zin: in den winter
zijn er versche genoeg en in voor
jaar en zomer zijn er weer andere
vruchten in overvloed. Toch worden
appelen wel op een andere manier
geconserveerd, onder anderen als
gelei.
Hiervoor is noodig: 2 1/2 K.G.
zure appelen, het sap van een citroen,
de schil ervan en suiker. Wascli de
appelen en snijd ze in vieren, neem
ar de stee'tj-ïs en dorre kroontjes uit
en wit ze op met zoveel water dat ze
onderstaan. Laat ze koken, totdat zo
zacht ztjn geworden en zeef ze dan
door een doek, maar zore ervoor dat
hat vocht helder blijft. Weeg dan het
sap «1 doe er driekwart van dit ge
wicht aan suiker bij. Laat het koken
totdat een druppel op een koud bord
gevallen, niet meer uitloopt, en vul
het dan in een goed schoongemaakte
jampot, sluit deze daarna met vochtig
perkamentpapier goed af.
Deze appelgelei smaakt heerlijk op
de boterham en kan ook gebruikt
worden om als vulling te dienen voor
een rand koude griesmeel of maiaena-
pudding.
Weet u tenslotte nog, dat een appel
bij het ontbijt zoo goed is? Het
smaakt heel lekker en kan ook best
gébruikt worden als belegging van
de boterham.
E- E- PEEREBOOM.
'T CONFLICT IN BURCENLAND.
Hedennacht eindigde het aan Hon
garije gestelde ultimatum over de ont-
ruiming van do westelijke comitaten,
het z.g. Burger land. Nu wordt uit
Boedapest gemeld, dat regeering van
Hortliy aan den wensch der geallieer
den gevolg gegeven heeft. Zij heeft
op zich genomen om Burgerland op
den. door den gezantenraad vastge-
ste'dem datum te ontruimen.
Maar kan de rageering daar
voor instaan?
Men weet dat Stefan Frietiridh, d»
voormalige Hongaarsche premier, ln
Burgerland een onafhankelijke repu
bliek geproclameerd heeft. Dit bericht
is tegengesproken, maar niiemaud
heoht geloof aan deee tegenspraak.
De correspondent van het „Berliner
Tagelblatt" te Weenen noemt de po
ging van do Hongiaarsdbe regeering
oiu door een officieele tegenspraak
het uitroepen door Stefan Friedrich
van den onafha.nkoiijkan staat Wesi-
Hongaa-ije te willen loochenen, een
voudig belachelijk. Vooral daar het
eigen blad wui Firiedlridh toegeeft, dat
liet wel degelijk gebeurd is.
Stefan Friedrich hoeft alle onder
handelingen geweigerd en heeft een
proclamatie uitgelvaardigd, waarin
hij zegt, dat het Bur genland Hon-
gaarsch zal Mijven. De regeoring te
Boedapest draagt nu geen verant
woordelijkheid meer. Zij heeft niets j
met Friedrich te maken en zij be
schikt niet over een legermacht, sterk
genoeg om de nationalistische troe
pen tot het onruim en van het grens
gebied te dwingen. Zij kan het voor
beeld van Polen ten aanzien van Zoll-
gofski en Korfanti volgen en zeggen,
datze 't niet helpen kan. Maar
met praten krijgt men Friedrich niet
uit Bttrgenlnnd en tot het gébruik van
goweldmiddelen is de Entente blijk
baar niet genegen. De Kleine Entente
zou kunnen ingrijpen, maar dit zou
de nationalistische hartstochten in
het Donau-gebied op gevaarlijke wijze
opzweepen. De Geallieerden zijn voor
de inmenging der Tsjechen of Serviërs
begrijpelijkerwijs huiverig. Zij heb
ben zeker nog niet vergeten wat zij
in Augustus 1919 te stéllen hébben ge
had met de roofzuchtige Roemenen,
toen deze op hunne wijze orde cn ic-
gei in Hongarije kwamen herstellen,
en het land bijna hebben leeggeroofd.
De diplomatieke verslaggever van
de „Observer", zegt, dat de Briteclie
officieele kringen weinig gewicht
hechten aan de proclamatie van
Friedrich. Men geloofde daar, dat liet
ultimatum waarbij de ontruiming
van Burgcniand geëischt wordt, aan
vaard zal worden. De correspondent
zet uiteen, dat de Geallieerden, a;s
Friedrich mocht trachten, het voor
beeld van Zcligofski te volgen, ver
plicht zouden zijn, dwangmaatrege-
reden dan ook zijn mocht, hij leefde
nog en dus koesterde hij nog hoop
op redding. En indien stoutmoedig
heid tot redding kon voeren, dan
mocht de lord zeker hoop koesteren,
want stoutmoedig was hij en zonder
'Vrees.
Ilij bepeinsde deze dingen nog, toen
hij meeaide gerucht boven zich te
hooren en woldra was hij overtuigd,
dat hij zich niet vergiste. Zonder
precies te weien waarom, ging lord
Nibblington weer op den kouden
vloer liggen on bleef daar beweging
loos om af te wachten, wat er gebeu
ren ging. Hij liield intusschen zijn
blik gericht op de steenen trap, dio
uit den kelder omhoog voorde en be
merkte nu, dat het luik, dat boven de
trap afsloot, werd .opgelicht.. Het
licht van een lantaarn drong in den
kelder. De lantaarn werd gedragen
door een man, die nc*g door een an
der gevolgd werd. Zij kwamen beiden
naar beneden.
De lord hield zich doodstil, maar
van onder de half gesloten oogleden
volgde hij aandachtig de bewegingen
der mannen, gereed om ieder oogen
blik op te springen en zijn. loven duur
te verkoopen. Zij schenen er evenwel
niet aan te denken hem kwaad te
doen. Toon zij beneden waren, lichtte
de een bij met de lantaarn en zij be
schouwden den edelman, die daar op
den grond log.
„Denkt ge", hoorde hij een onbe-
Tcn te nemen, wanneer het district
niet door de Magyaren ontruimd
wordt.
Stefan Friedrich is, géi ijk men
weet, de leider der uiterste rechter
zijde, de man dor ultra-reactionnni-
ren, die zich, juist ten gevolge van
zijn al to krasse opvattingen tegen
over de Hongaarsche agrarische par
tij niet heeft kunnen handhaven. Hij
heeft thans weer een kans om op den
voorgrond te treden.
Uit Parijs wordt geseind: Da Raad
van Gezanten heeft kennis genomen
van het voorstel der Italiaanscho re
geering aan de geallieerde mogend
heden, om de regeeringen van Wee
nen en Boedapest uit te noodigen ge-
vohnadhtigden naar Rome te zen
den, om onder leiding van den Ita-
liaanschcn minister tan buitenianu-
sche zaken tot een vergelijk te komen
owar Wesb-Hongarijoi. De Raad der
Gezanten heeft het voorstel aangeno
men en de geallieerde vertegenwoor
digers in Oostenrijk en in Hongarije
heiast de noodige stappen te doen.
Uit Weenen wordt gemeld:
Een Hongaarsche bende heeft de
grens overschreden en het vuur ge
opend op Holienburg in Stiormarken.
De bende werd teruggedreven door
een Oosten rij kschc patrouille, na een
levendig vuurgevecht.
Uit Weenen wordt gemeldDe
Hongaarschj regeering heeft bevel
gegeven vor de ontruiming van het
Burgenland. AJle burgerlijke en mili
taire autoriteiten moeten Weet-Hon-
garije verlaten en zich op z'n laatst
morgen vroeg terugtrekken achter de
in het verdrag van Trianon vastge
stelde grenzen. Maandagmiddag heeft
reeds de ovedracht aan de Entente-
commissie en de onderteekening van
het overdracht-protocol plaats ge
had.
De Oostenrijksche regeering wei
gort echter het Burgenland over te
nemen van de Entente-commissie,
aangezien het land zich nog in han
den der Hongaarsche benden be
vindt. Oostenrijk eischt de effectieve
overdracht en waarborgen voor dc
zuivering vair het Burgenland van dé
benden.
l>e Oostenrijksohe en Hongaarsche
regeeringen hébben reeds een uit-
noodiging ontvangen en aangenomen
ter bijwoning van dc gezanten-confe
rentie, welke in de eerstvolgende da
gen te Venetië zal plaats vinden.
Oostenrijk zal door den bondskan
selier Scholer worden vertegenwoor
digd en Hongarije dor den minister
van öuitenlandsche Zaken, Banffy.
Naar verluidt, zou Oostenrijk tot de
volgende concessies bereid zijnof
een ruil van Oedertburg tegen gdlxied
van het comitaat Wiehelburg of het
houden van een volksstemming in
Oedenburg, maar eeret na de over
dracht van het land aan Oostenrijk.
DE VOLKENBOND EN DE ONT-
WAPENINC.
Cecil gaf een uiteenzetting- van het
programma, dat het Pact aan dén Vol
kenbond oplegldie, betreffende de ont
wapening. Ilij spoorde dc arbeidersklas
se over de geheel® wereld aan om tot
dé volvoering der wcnschen van de Ver
gadering mede te werken.
ranting gaf een gelijkluidende stel
ling en erkende, dat enkele iandien bij
zondere redenen hadden om hun veilig
heid door middel van wapenen te ver
zekeren.
NoblemaLte verklaarde, dat de Fran
sche icgecrilnlg zich altijd aansl-oot bij
voorstellen betreffende de ontwapening.
Betreffende de verhouding tusschcn
Frankrijk en Duitsckl-and. zeide hij nog,
dat naast een Vredelievend en vrij Frank
rijk een plaats kan zijn voor een even
eens vredelievend en vrij Duitschiand.
De Volkenbond werd geslicht om dezen
wensch te vervullen. Maar Frankrijk wil
vredelievend zijn met voldoende waar
borgen, die thans met voldoende zijn,
want al ontwapent Duitschiand allengs,
de verzekering dat het zich niet meer
zal bewapenen, is niet verkregen.
Noblemaire betoogde, dat het nieuwe
Frankrijk sinds den oorlog ontstaan, het
militarisme verafschuwt, maar zoolang in
Duitschiand de aanhangers van een re-
vanche cn de vrcdesvriendcu nog strijd
voeren, is Frankrijk genoodzaakt om ge
reed te staan. En daarom durft men ie
beweren, dat Frankrijk militaristisch is.
Hijmans zcidc namens de kleine na-
tics, dat een dergelijke bewering een leu
gen was. Niemand wil liever vrede dan
Frankrijk. Daarom zal Frankrijk naar
Washington gaan, ten einde aan het ont-
wapemngsvraagstuk mede te arbeiden.
Thans moet Frankrijk waakzaam, zijn,
maar zijn devies is hetzelfde als dat van
den Volkenbond.
Noblemaire werd enthousiast toege
juicht. Fischer bracht hean hulde en
zeide, dat de Engelschen de Franschen
op het slagveld hadden leercn kennen
zij weten hoeveel Frankrijk geleden
heeft en erkennen de schuld die de
menschheid togenover du land heeft.
Deze redevoering van Nobtemaiie, zeido
Fischer, was een gebeurtcniis van betee-
kenis in de geschiedenis van den Vol
kenbond,
kende stem zeggen, „dat hij spoedig
bij zal komen?"
„Hm", sprak de andere, „hij
schijnt nog geheel bewusteloos, wacht
e\en, dan zal ik een opwekkend mid
del halen en hein daaraan laten rui
ken. Hij komt dan spoedig bij
Lord Nibblington sixinde zijne ze
nuwen in tot liet uiterste om zoo be
wegingloos mogelijk te blijven. Ziin
plan was gemaakt, hij wilde ontvlucn-
ten. Hij had geen tijd tot nadenken,
vrilde zijn kans niet verspelen, de
daad moest onmiddellijk op de ge
dachte volgen.
Hij hoorde een der mannen zich
verwijderen en waagde het nu zijn
odgen een weinig te openen. De man
met «ie lantaarn was bezig deze aan
een spijker in den muur op te lian-
gen.
Bliksenisnol richtte de lord zich op,
hij wilde den man van achter aan
grijpen, maar deze had de lantaarn
reeds opgehangen, draaide zich pre
cies oiu en daar stonden zij tegenover
elkaar, een lid van de verderfelijke
vereen iging der Broeders en de En-
gelsche edeinvnn. Evenwel niet liet
tlejidc deed van een seconde stonden
zij aldus, want reeds had lord Nib
blington met zijn gespierde linker
hand den verrasten schurk bij de
keel gegrepen, zoodal deze half ge
wurgd, slechts een onduidelijke kreet
kon slaken.
Tegelijk verhief zich de vuist van dc
rechterhand en met een verschrikke
lijke» slag kwam deze als een ijzeren
hamer op de linkerslaap van den
man nec-r, die ineenzakte, zonder
nog cenig geluid te geven.
„Dit is raak", mompelde de lord,
maar gaf zich geen tijd den persoon,
die hij zoo had toegetakeld verder te
beschouwen. Hij vloog terstond dc
trap op, vond het luik open en kwam
in een donkeren gang Toen hij dezen
wilde ingaan, hoorde liij iemand na
dern, waarschijnlijk degene die het
opwekkend middel was gaan halen.
De edelman hield zijn vuisten klaar,
drukte zich stijf togen den muur ach
ter de openstaande kelderdeur. Daar
bleef hij wachten met bonzend hart.
Tot zoover was zijn plan uitstekend
verloopen, hij wilde zich nu liever
dood vechten dan zich weder gevan
gen geven.
Dc andere naderde intusschen, in
zich zelf vloekend over de diepe duis
ternis. Hij bemerkte den lord niet,
doch ging de trap af, op het schijnsel
van de lantaarn, die ln den kelder
hing. Nog kon hij niet halverwege be
neden zijn, toen de lord de deur
dichtdrukte, tastend naar één gren
del zocht en dadelijk vond en dicht
schoof. De schurken waren in hun
eigen .val gevangen.
Maar hij had geen tijd zich daar
over tc verheugen, want voort moest
Jiij, daar alle gevaar voorzeker nog
niet voorbij was. Hij liep nu de
gang door tut hij bij een dwarsgang
kw-ni, wa rn hij een eind verder
licht zag. Dit licht kwam door een
openslaande deur uit een vertrok,
waarin verschillende personen aan
wezig schenen te zijn.
Lord Nibblington hoorde ten minste
gelach en gepraat. Het was een ge
vaarlijk waagstuk, doch hij kon den
lust niet weerstaan op zijn teen en
naar die deur te sluipen, teneinde te
trachten gewaar te worden, wat daar
binnen voorviel en de personen t©
zien, die er zich bevonden. Dus sloop
hij naderbij. Even hield hij op voor
de openstaande deur van een ander
vertrek, waarin geen licht brandde,
doch dat door een raam uitzicht
scheen te hebben op straat. De lord
kreeg een goed idee, hij ging dezo
donkere katuti Linnen en Lep naar
het raam, sclt.uf dc gordpnen op zij
de en zag nu uit op een stille straat.
Het was blijkbaar wear reeds laat in
den avor.d. In de straat brandden en
kele gaslantaarns, die maar weinig
licht verspreidden. Behoedzaam
schoof de practische Engelscluuan het
raam op. Hij had zich nu een weg
voor een overhaasten terugtocht ver
zekerd. Hei veiligst zou geweest zijn
nu ook terstond te vluchten, doch dat
wilde hij niet. De gelegenheid leek
hem te schoon, can de Broeders des
Verderf» af te luisteren en zoo mis
schien hun geheimen te vernemen.
Ep dan in dit huis waren nog gevan
gen zijn twee vrienden, wie» hij 7.0(1
mogelijk dadelijk hulp bieden motst
Dus besloot hij d© gang weder in W
gaan om tc luisteren, maar juist was
hij aan de deur van de kamer, toen
door de gang het geluid weerklonk
als van een pistoolschot. Lord Nib
blington bleef in de kamer met de
deur in de hand. Hij hoorde, hoe
verscheidene personen de gang in-
snelden en nu werd hem eensklaps
duidelijk wat er voorviel. Dc man,
dien hij had opgesloten, trachtte
door te schieten zijn makkers tc waar
schuwen en te hulp te roepen om ver
lost tc worden.
„Te drommel", mompelde dc lord,
„het wordt tijd, dat Ik beenen maak.
li ij luisterde nog even, hoorde nu
wooste kreten en aarzelde geen oogen
blik langer. In een oogwenk was liij
door het raam gewipt en stond 1111 op
straat, waar hij het op een loopen
zette. Want reeds hoorde hij een deur
openen, men zou hem achtervolgen.
Daarom liep de lord, wat hij loopen
kon d« straat uit, ©cn andere even
si die straat in. Op den hoek omkij
kend zag hij eenige personen komen
aanhollen, die hem nazaten. Zij volg
den Item diclrt op do hielen en groot
was de kans, dat zij hem zouden in
halen.
(Wordt vervolgd).
