«MEM'S Dm
De beslissing Inzake Oppar-
Het dnurtevraagstuk en de middelen
tot hezoiniglng.
Onze LaüMoek
feuilleion
1?)
TWEEDE BLAD.
WoBnsdag 12 e«tobsr 1921
Silezië.
j De verdeellng.
Het „Berliner Tageblalt" moidt; He
beslissing is gevallen. Zooavon wordt
ons definitief officieel bevestigd, dat
in beginsel tot do verdeeding van Op-
per-Silezie xs besloten. De Volken-
bondsraad is geheel onafhankelijk te
werk gegaan en heeft geen vorige
plannen als basis voor zijn beslissing
uangenomen. Het distinct Kattowitz
zal waarschijnlijk Duitsch blijven.
Üin den overgang tot ds nieuwe eco
nomische toestanden «enigszins moge
lijk te maken, wordt een overgangs
stelsel onder- mlergealiioerd beheer
ingesteld, dat toezicht zal houden op
het spoorwegverkeer en de nieuwe
grenzen, enz. l'ot dit doel hebben de
geallieerden in de zitting van den
Raad van Ambassadeurs militaire
maatregelen gonorntn tot handhaving
vian de orde in het volksstemmings-
gobied.
De Volkenbondsraad zal nog be
raadslagen om de details van zijn
voorstel tot oplossing van het vraag
stuk, dat zeer ver strekkende econo
mische bepalingen omvat, vaat te stel
len. Woensdagavond verlaten de le
den van den Voikeubandsi-aad Ge
ne ve. Tegelijkertijd zal het ontwerp
aan den Raad van Ambassadeurs me
degedeeld worden. Ongetwijfeld zal
deze beslissing doop de geallieerden
aanvaard woixlen. De Raad van Am
bassadeurs zal dan Vrijdag die beslis
sing aan de Duitsche en Poolsohe re-
geeringen mededoelen. Zaterdag zal
het ontwerp t6 Parijs en Genè-ve wor-
cLen gepubliceerd.
ilavas meldt:
Aan Duitschlaiid zouden zijn toe
gewezen de districten Gleiwitz, Hin
denburg en oen gedeelte vian het dis
trict Beuthen met inbegrip van de
stad. Aan Polen de districten Knigs-
hütte, Katbowitz met de voornaamste
plaatsen en een gedeelte van het dis
trict Beuthen, de zuidelijke districten
Pless on Rybnicii en ten slotte enkele
gedeelten van de districten Tarno-
witz en Lubblits,
Allo an der, e O.-S. districten worden
aan. Duitsclüand toegewezen.
Een voorloopiige commissie van drie
leden zal gedurende tien jaren het
economische levtn der beide afge
scheiden gedeelten regelen.
Do „Vorwüris" schrijft: He voor Doitsoh-
land ongunstige berichten over Opper-Sile
zië hebben in alle politieke kring on groot©
beroering gewekt. Van sommige zijden
werdt verklaard, dat deze berichten beslist
waarheid bevatten, en dat zij onafzienbare
politieke gevolgen zullen hebben. Sommi
ge beweren, dat de biunenlandsdho crisis
reed8 ie ingetreden en dat het kabinet
Wirth den naoht niet zal overleven.
In deze aangelegenheid moeten twee fac
toren worden nndersc.beiden, Benerzijds
heersoht in alle verantwoordelijke kringen
do grootste bezorgdheid over het lot van
Opper-Silezië en onomwonden wordt de
vraag gesteld, of het kabinet-Wirth. wel aan
do regeering zou kunnen blijven, wanneer
dc ontvangen Jobstijdingen bewaatheid
mochten worden. Anderzijds is echter zeer
duidelijk het intrigeeren der rechterzijde
merkbaar, om do regeering aan het wanke
len to brengen. Er zijn dus personen, die
den val van het kabinet-Wirth tengevolge
van de Opper Silezist-he kwestie vreezen,
en ook personen, die dien val wensolien.
Men kar, natuurlijk niet zeggen, dat deze
reehtsohe kringen op een ongunstige be
slissing in zake Opper-Silezië hopen, doch
ongetwijfeld zou het huai slechts verdeelde
smart berokkenen, wanneer het verlies van
een deel van het Opper Silezische industrie
gebied gepaard 'ging met den val van liet
gehate kabinet-Wirth.
In het „Bcri. Tagoblatt" schrijft Theo-
dor Wolff over de oplossing der Opper-
Bilezieclit) kwestie: Wij zijn niet voor de
/onderdrukking eat kwelling der minderhe
den, wfj willen ieder het zijne laten en
rijkskan it li er Wirth verzekerde dat zoo
pas nog eens en beloofde aan de bevolking
van Opper-Silezië alle vrijheden der au
tonomie. Het is niets dan willekeur en
rechtsverdraaiing, als men in do kwestie
der zelfbeschikking een andere stem dan
die der meerderheid laat beslissen. De
Poolscbo minderheid heeft Opper-Silezië
niet geschapen, maar er zijn in andera sta
ten Duitsche minderheden, die thans on
der vreemde heerschappij leven, wien de
rechten van zelfbestuur niet woTden toe
gestaan, en die toch alles hebben ge
schapen en gebouwd, wat er in hun omge
ving bestaat aan cultuur en welstand. Zien
de geallieerden niet in, welk een groot-
sobe leuze men dezen Duitschen minder
heden <m ons in de toekomst ter beschik
king stelt? Wie ter wille van de 40 pot.
Polen Opper-Silezië uiteen wil rukken, zal
later moeten erkennen, dat hij een zeer ge
vaarlijken weg insloeg.
De oomspondant te Beuthen van hei
„fieri. T&geblatt" bericht, op grond var
nieuw ontdekt bewijsmateriaal uiit Pool
soho bron, van het gevaar voor een vierden
PoolBchen opstand. Groote Poolsohe strijd
organisaties zijn gereed om de Duitschers
aan te vallen; wat gebeuren zou op Za
terdag j.l., maar uitgesteld moeet worden,
volgons een verklaring van Poolsohe lei
ders, omdat de plannen van den opmar9ch
don Ehiit8dhers bekend waren geworden.
Wagens dit Poolsche gevaar heeft de in-
targeallieerde commissie het toezicht op
de grens verscherpt.
Aftreden van 't Dultsche
ministerie?
Uit Berlijn wordt gemeld, dat 't ka-
binet-Wiith zal aftreden als de beslis
sing inzake Opper-SilezKi in 't nadeel
van Duitschland uitvalt.
DE GEHEIME ORGANISATIE IN
DUITSCHLAND.
Uit Bc-rlijii woédt gemeld: Het ge
beurde bij de „Himderfcschaft" heeft
thane geleid tot een aanklacht wegenis
moord tegen den covderwachtmeewtelr
en een hoofdwachtmeester bij de poli
tie. Zij worden beschuldigd op 15 Juni
1921 den opperwachtmeester Buchholz
vermoord te hebben om te verhinde
ren dat Btichliols, togen wien een ver
volging wegens verd®stering was in
gesteld, de politieke intriges van deze
„I-Iimdiertsdhaft" zou verraden. Men
ziet het proces met spanning tegemoet.
Men verwacht, dat daarbij interes
sante bijzonderheden aan het lichit
zullen komen.
TIROL EN DUITSCHLAND.
De „Bayriscbe Staatszeitung" verklaart
omtrent de pogingen der Beiersche mo
narchisten om Tirol niet Boieron te veree
nigen onder de Wittelbach's, dat het
Boiersobe volk met overweldigende meer
derheid zulk een krankzinnigen opzet vum
de hand wijst, als een misdaad aan land
en rijk. lntusschen wordt van Duitsöhe
zijde kalmeerend gewerkt op de bevolking
van Tirol. Evenals te Berlijn worden to
Innsbruck besprekingen gehouden over de
aansluitingsbeweging. In Duitsche parle
mentaire kringen maakt deze beweging
geen opgang. Duitsche politieke leringen
zullen wegens de Tiroolscbe kwestie aan
de bepalingen van het vredesverdrag niet
te kort doen.
DE STRIJD IN KLEIN-AZlö.
Het Grioksohe stafberiuht van 8 October
meldt: Op 30 September ia een groote veld
slag bronnen in de buurt van Aiioen ICa-
rshissar, die heden geëindigd is met een
groote overwinning der Grieksche troepen,
die tot het offensief overgingen, terwijl de
vijand, die eerst aangevallen had. gedwon
gen werrd een verdedigende houding aan to
nemen. Hoewel de vijand voortdurend ver
sterkingen ontving, verloor hij steeds ter
rein, totdat bij, in bet noorden door een
aanzien li jka Grioksohe macht ovcrvlcu
geld, over do geheele linie in wauorde te
rugtrok naar het Zuid-Oosten on daarbij
door de Grieksche troepen werd achter
volgd.
GREY WEER IN DE ENGELSCHE
POLITIEK.
Burggraaf Grey, de vroegere minister vaat
buitenlandseho zaken, hield heden te Ber
wick, voor 't eerst sedert zijn aftreden in
1016, weer een rede. Hij liet doorscheme
ren, dat hij weer in het politieke loven zou
optreden alB lid der onafhtmkelijk-lTberate
partij. Hij laakte de coalitie, die volgens
hem zoowel liet recht van bestaan als het
vertrouwen des volks had verloren.
Spreker veroordeeld© de vroegere lerseha
politiek der regeering, dodh de conferentie
keurde hij goed; hij waarschuwde echter
de Iers olie vertegenwoordigers do onder
handelingen niet Je forceeron tot het Bnt-
sche volk gevaar zag voor zijn zelfbehoud,
bijv.-i de zee- en landmacht der beide ei
landen moesien onder één autoriteit staan.
DE TOESTAND IN IERLAND.
SCHADE VERGOED ING WEGENS
„EXECUTIE". Dé rechter te Cas-
tleblaney heeft 4000 pd.st. schadeloos
stel lm# toegewezen aart John McCabe,
wegens verwondingen hem door een
Sinn Fein-seetro bij zijn „executie"
toegebracht. Hij weid in April jl. door
Sinn F ein era gevangen genomen en
naar.- een leeg staand huis gebracht,
beschuldigd een spion te zijn.
Hjj vecklaardo wel onschuldig te
zijn, doch men stoorde er zich niet
aan en liet een priester bij hem ko
men. Nadat McCobe te vergeefs bij
den panester bad aangedrongen voor
item tusschen, beid.en te komen, werd
item het hoofd kaal geknipt en werd
hij gefusilleerd. Hij kreeg drie kogels
in het lialistum en voel neer. Men
spelde luim. een papier op de borst
met de woorden: „Veroordeelde Bpion.
Neem u in acht, I(rish) R(epublic)
A(rmy)".
Eenigen tijd later, nadait de Sinn
Feirrors vertrokken waren, kwam hij
hij en wist weg te kruipen. Hij werd
gevonden en men wi6t hem in het
loven te houden.
Do Valera zegt in een proclamatie aan
het Iersclio volk, dat de aanstaande onder
handelingen te Londen geheel don loop
van lerlands toekomst kunnen bepalen,
en dat het daarom de plicht is van alle
Iorcm om vereenigd te blijven. De ©enige
vredo die een einde kan maken aan den
buidigen strijd, zal een vrede zijn die ver-
eenigbaar is met dc Techtcn van het ler-
scbo volk. Zulk een vrede zal niet gemak
kelijk to verkrijgen zijn en daarom moot
het land niet toegeven ann ij dele hoop. Do
Valera voegt daaraan nog toe, dat de vre
de welke aan dit conflict een einde maakt,
verkregen moet worden door bekwame
staatsmanschap der leiders en meor nog
door krach tigo vastberadenheid, die liever
'den strijd voortzet 'dan de gerechtigde vrij
heid prijs te geven. Ten slotte dringt
De Valera aan op onwrikbaar vertrouwen
in de Sixin-Peiu-loidera,
Vsrspreid nieuwe
TELEGRAPISOHJE VJSRBINDING MET
RUSLAND, r— Het telegraafkantoor to
Petrogr&d heeft thans verbinding gekregen
met li-ölauigfors, dank zij do door do Great
Northern Telegraph Company aan do
lijnen verrichte herstellingen. De ontbre
kende schakel tusschen Petrograd en
West-Europa via Stookholm is zoor onbe
langrijk en te Stockholm ia alles voor dezen
dienst gereed.
EEN ERANSCH HOOGVERRAADPRO-
CEB. De Pnansche reohter van instruc
tie Oluael heeft het proces tegen Kme-i
Judet, gewezen directeur van de „Éclair",
alsmede tegen Hans Bossard, Paul Meu
nier en mevrouw Bernain de liaviai, we
gens verstandhouding met den vijand, naar
het paTket teruggezonden.
Naar reeds uit het onderzoek is geble
ken, is de Duitsöhe vertegenwoordiger in
Zwitserland, von Romberg, bij liet begin
vam den oorlog er in geslaagd, door tus
sdhenkomst van den Zwrtserschen schilder
Hans Bossard gedaan te krijgen, dat Ju
det in de „Éclair" een uitgesproken paci
fistische campagne opende. De echtgenoo-
te van Bossarrl heoft verklaard, dat Judet
gold heeft ontvangen van haar man, die
op zijn beurt twee niiliipen francs heeft
ontvangen.
In 1937, toen de „Eelalr" verkocht was,
zette de „Vérifce", beheeTd door Paul Meu
nier, de pacifistische campagne voort.
Men vermoedt, dat deze voor zijn verraad
200.000 franos heelt gekregen.
Naar verwacht wordt, zal het proces nog
geruimen tijd duren.
ENGELAND EN FRANKRIJK. Do
Londensohe „Evening Standard" bericht,
dat de Koning en de Koningin van Enge
land voornemens zijn een officieel bezoek
aan Parijs te bTengein, welk bezoek in
bet aanstaande voorjaar zou geschieden.
Hunne majesteiten zouden daarbij verge
zeld worden door Prinoes Mary.
YPEREN, De Engelsclie bladeR
bevatten een oproep van maarsohalk
French tut steun vam den Yperen-
bond, welke ten doel heeft de herin
nering aan den strijd in dun sector
van Yperen, waarbij een kwart mil-
lioen Britten hiét leven hebben ver
loren, levendig te houden. De bond
hoopt door giften in staat te worden
gcfsteld in den sector een soort van
tehuis op te richten, welks muren de
namen zal hervatten van alle strijders,
die bij Yperen liet Leven hebben gc-
Jaten, en waar tevens kaarten eü an
dere gegevens ter beschikking zullen
zijn om van de geschiedenis vam den
slag kennis te kunnen mermenVoor
hen, die eenigen tijd in de geteisterde
streek willen toeven, zal het tchute
gelegenheid tot overnachten bieden.
De prins vair Wales steunt French's
oproep.
HET SCHQTSCHE SPOORWEG
PERSONEEL. Zaterdag werd een
gedelegeerden vergadering gehouden
van de National Union of Railway-
toen ter bespreking van de Voorstel-
tón den- Schotsehe spoorwegmaat
schappijen om den aohtturendag voor
de meeste categorieën uit te breiden
tot een tianurendag, benevens om an
dere wijizigingein aan te brengen in
do arbeidsvoorwaarden en de lócman
te verlagen. De maatschappijen heb
ben reeds overeenstemming bereikt
met de veresniging van machinisten
en stokers.
De heer Thomas deelde mee, dat
met algem^ene stemmen besloten
was dat de voorstelt en niet konden
worden aanvaard, zoodat de zaak
dus automatisch voor den nationalen
loom-aad zou komen.
BEZUINIGING IN DE GEMEENTELIJKE EN DE PROVINCIALE HUIS-
HOUDING. EEN ADRES AAN DEN RAAD. ONDERZOEK VAN
DE •CEMEENTEBECROOTINC. BEZOEK AAN DEN WETHOUDER
VAN FINANOlëN, EEN VERCADERING TER BESPREKING VAN DE
ZUINICH EIDSPOLITIEK,
Dinsdagavond vergaderde het depar
tement Haarlem der Ned. Maatschappij
voor Nijverheild en Handel.
De vergadering dJeidruk bezocht was,
werd geleid door den heer W.- J. Bur-
gersdijk. Bij de opening der vergadering
bracht de voorzitter hulde aan den afge
treden voorzitter, den heer Duf our, die
krachtens de wet der Maatschappij,
moest heengaan. Met schroomvalligheid
had spr.- het presidium aanvaard, daar
bij rekenende op de hulp van den secre
taris en op aller medewerking.
Spr. bracht in herinnering dat de heer
Dufouir veel heeft gedaan in onder
scheiden dualiteit, maar het meest als
voorzitter van het departement. Hij was
een man met een breeden blik op econo
misch gebied, die aan allerlei nieuwe
dingen aandacht wijdde en van de staal
industrie een groote studie maakte. Dat
to Velsen het hoogovenfeedrijf tot stand
kwam, is Voor een groot deel aan hem
te danken.
De heer D ufo ar hield meermalen be
langrijke redevoeringen en leidde de
vergadering met groote onpartijdigheid.
Met groote dankbaarheid gedenkt het
departement al wat de heer Dufour er
voor gedaan heeft.- Als een souvenir
bood spr. den afgetreden president een
tabakspot in Deltscli aardewerk aan.
De heer Dufour, dankende voor de
vriendelijke Woorden en de aanbieding
van het souvenir, zeide dat het hem
steeds aangenaam was geweest de verga
deringen van het departement te mogen
leiden. Het was steeds moeilijk om op
de vergadering een druk bezoek te krij
gen. Thans is er een druk bezoek. Het
is een goed voorteelten voor den nieu
wen voorzitter en de leiding van het de
partement. De vergaderingen mogen
steeds goed bezocht worden en het moge
het departement goed gaanl
Daarna was aan de orde benoeming
van d'rie bestuursleden in verband met
de uitbreidiu'g der bemoeiingen van de
Maatschappij op het gebied van den
Handel. Benoemd werden de heereu E.
H. Krelage, Fi Meijer en De Clercq.
Vervolgens kwam in behandeling het
hoofdpunt der agendaBespreking van
het duuitevmagstuk en de middelen ter
bestrijding (bezuiniging in de huishou
ding van Staat, Gemeente en particulie
ren).- Inleider de heer K. C.- Honig
Mzn., te Overveen, lid van het hoofd-
bestuur.-
Red« van den heer
Honig.
De heer Honig zeide ongeveer het
volgende
Het besef begint wel boe langer hoe
meer door te dringen, dat de uitgaven
door de overheidslichamen langzamer
hand tot een veel te groote hoogte zijn
gestegen en het is wellicht goed eens na
te gaan, ie. waardoor die uitgaven zoo
zijn gestegen, vervolgens of zij werke
lijk een gevaarlijke hoogte hebben be
reikt en 3e. wat er kan worden gedaan
om die uitgaven te beperken.
De groote drang tot vermeerdering
der uitgaven dateert reeds van. de jairen
voor den oorlog; Verschillende politiek*
partijen schreven in hun banierUit
breiding van overheidszorg op bijna
iedeT gebied. De toenmalige rdgeerings-
pairtijen stonden vooral daarom vaak
vijandig tegenover deze leus, omdat zij
vreesden dat de middelen tot (het bekos,
ligen dezer nieuwe desiderata niet te
vinden zouden zijn, en dat de belastin
gen daardoor zoodanig zouden stijgen,
dat een goede ontwikkeling onzer maat
schappij daardoor zou worden benadeeld.
De invloed der eerste groep nam echter
toe en dakrmee stegen dë uitgaven.
Het merkwaard fge geval deed zich
echter voor, dat het aanvankelijk leek,
dat deze uitgaven wel konden worden
betaald en dat is wellicht één der rede
nen, dat de partijen welke op grootore
staats- en gemcentczorg aandrongen,
talrijker werden en steeds In kracht toe
namen. Wat is nu de reden, dat die uit
gaven aanvankelijk wel konden worden
betaald? Het antwoord hierop vinden
wij in den merkwaardigen tijd van bloei
welken ons landde laatste jaren vóór den
oorlog en ook nog gedurende den oorlog
meemaakte. Het nationaal vermogen
steeg van 1895 (ot 1920 van 5.4 tot 12.5
milliard, terwijl het inkomen in dien tijd
ook ffuim verdubbelde in 1920 was het
2.4 milliard.
De jaren vóór den oorWg waren de
belastingen nog matig, dank zij het zui
nig beheer van vroegere regeerders, 200-
dat er bij de snelle stijging van vermo
gens en inkomsten in dezen tijd zeer
veel bij het gemeentelijke en staats
budget kan worden gevocgd.'zonder de
belastingen tot een hinderlijke hoogte
op te drijven. Gedurende den oorlog ste
gen de uitgaven echter in een buiten
gewoon snel tempo en dit niet alleen
voor crisisuitgaveu, dioch op ieder ander
gebied evenzeer. De gemaakte oorlogs
winsten, hoewel deze, zooals thans blijkt,
voor een groot deel slechts schijnwin
sten zijn geweest, gaven ergernis en
prikkelden de overheid tot het doen van
steeds gTootere uitgaven.
Waarschuwende stemmen gedurende
den oorlog tegen deze groote uitgaven
vonden niet het minste gehoor. Thans
echter komt het stortbad. Bijna iedereen
ziet zijn vermogen slinken en daarmeie
zijn inkomen.- Onze bloeiende visscherij
bestaat bijkans niet meer; de scheep
vaart beleeft uiterst zorgelijke tijden, en
onze handel lijdt groote verliezen door
geweldige prijsdalingen, onze industrie,
voor zoover zij niet ah koopster de oog
steeds koopkrachtige arbeidersklasse
heeft, verkeert in uiterst zorgwekkenden
toestand, en het is wellicht alleen nog
dc boeren- en de winkelstand, welke het
tot op het oogenblik over hel algemeen
nog behoorlijk goed hebben.
Het is echter duidelijk, dat bij de
Werkloosheid welke binnenkort steeds
meer zal toenemen, ook de beide laatste
categorieën In toenemende moeilijkheden
zullen geraken.
Het is dus een ontredderde maatschap
pij, die de opgeschroefde belastingen zal
hebben te dragen. Bedroeg de Staaisbe-
grooring in J914 nog slecbts circa 250
millioen, dit jaar is zij circa 800 mil-
lioen, dus circa 3Yj maal zoo hoog. De
Gemeentebegrootingen vertoonen een
zelfde beeld.- Per boofxl der bevolking
wordt tbans gemiddeld betaald aan Rijks
Directe belasting 40.50, Indirecte be
lasting f 35.Gemeeintebelasting 40.
t aan de Provincie circa f 3is totaal
118.50;
Van het nationale inkomen van 2M
milliard, wordt circa f 900.000.000 belas
ting geheven, d. i. pl.m. 40 gemid
deld. Een ieder weet, hoe zwaar de be
lastingen thans reeds zijn, doch hoeveel
zwaarder zullen zij nog drukken als zij
binnenkort door een veel kleiner inko-
en moeten worden gedragen.- Daalt dit
karnen tot de helft, hetgeen toch vol
strekt niet onwaarschijnlijk is en waar
mede de overheid toch zeker rekening
moet houden, dan moet gemiddeld
over alle inkomens wel pl.m. 80 wor
den geheven om hetzelfde bedrag op te
brengen, of pl.m. 60 zonder de indi
recte belastingen. Nu weet ik wel, dat
voral in deze tijden mag worden ver
wacht, dat een ieder gaarne een groot
offer in het algemeen belang zal bren
gen, dooh het behoeft wel geen betoog,
dat een gemiddelde belasting van
60 over alle inkomens, dus ook de
kleinere, niet op te brengen is en ook
hieri'a een progressief stelsel geen be
terschap kan brengen voor de lagere
inkomens, ook al zou men de hoogst
aangeslagenen eenvoudigheidshalve hun
geheele inkomen afnemen.-
Er zijn dan ook wel geen andere cij
fers noodig om aan tc toonen hoe uiterst
zorgelijk de toestand is en hoe dringend
noodig, dat men onmiddellijk begint
de begrootingen te besnoeien in ver-
houding tot cle daling vra net in» <meD;
Het is natuurlijk niet uitvoerbaar de be
grooting in eens op het peil van 1914
terug te brengen, doch wel moeten de
regeerders beseffen, dat zeer drastische
maatregelen noodig zijn en dj' men ze
ker niet verantwoord is, indie.i men de
verschillende begrootingen niet minstens
ieder jaar een 10% terugbrengt, tot
dat er weer licht komt in de duisternis
en de inkomens weer #aan stijgen. Gaan
onze regeerders van Staat, Provincie en
Gemeente niet over tot deze maatrege
len, dan dit is Voor ieder die naar
enkele eenvoudige cijfers wil kiiken, tast
baar en duidelijk geraken wij binnen
kort in een staatsbankroet, d.w.z. dat
de Staat niet meer kan betalen, dat ieder
die een vordering op den Staat heeft,
dus ook do ambtenaren, gepensionneer-
den en rentetrekkers der Rijksverzeke
ring, deze niet of slechts ten deele zul
len ontvangen.
Nu hebben wij de laatste jaren wel ge
zien, dat een Staatsbankroet den vorm
aanneemt van het betalen met ongedekt,
d.i. valsch, papieren geld, waardoor de
Staat hetzelfde bereikt doch waarvan de
gevolgen niet minder ernstig- zijn als met
een openlijk bankroet. Ieder die dus
slechts gelooft dat de toestanden in Oos
tenrijk, in Rusland en in Duitschl-and
geen voorbeeld tot navolging zijn, zal
moeten meehelpen om dit bankroet te
vermijden en bet is ook inderdaad het
geheele Nederlaridsche volk, dat krach
tens het algemeen kiesrecht geroepen is
deze moeilijkheden op te lossen. Eerst
wanneer het besef van hét dreigende ge
vaar voldoende is doorgedrongen, kan
men hopen op beterschap.
Voor de groote massa zal dit toene
mende besef een ontgoocheling zijn, aan
gezien het geloof in de onbeperkte rijk
dom van Staat en Gemeente overheer-
schend is. Daa-rbij zal noodig zijn een
veel gr-ootere belangstelling in het pu
blieke leven bij degenen, die krachtens
hun opvoeding en positie in de maat
schappij in staat kunnen worden geacht
financieele vraagstukken beter te kun
nen beoordeelen dan de groote massa
'het uit den aard der zaak kan. Er is wel
licht geen enkel land in de wereld, dat
de laatste jaren door de groote wel
vaart zoodanig is venven'd cn daardloor
ook verslapt als het Nederlandsche en
indien het niet gelukt een geest te wek
ken van groote samenwerking en g-roote
opofferingsgezindheid, dan gaat ons va
derland inderdaad een tijd van gToote
ellende tegemoet.
liet dreigende débacle heeft het Hoofd
bestuur er toe gebracht zooveel moge
lijk alarm te. blazen en het heeft daar
toe ook de hulp der departementen inge-
roepen. Het meent dat de Departemen
ten goed zullen doen te beginnen met de
Gemeentebegrootingen van 1914 en 1922
te vergelijken en de hulp der pers in te
roepen ter bespreking der cijfers in bet
openbaar. Wordt er dan gewezen op het
angstwekkende heffingspercentage, dat
noodig zal zijn bij verminderd inkomen,
dan kan het todh niet anders of deze
cijfers zullen indruk gaan maken. Men
zal ook aan den Gemeenteraad moeten
.udresseeren met toegelichte becijferin
gen, besprekingen houden met den wet
houder van Financiën en met de raads
leden. Ieder zal in zijn eigen kring op
het dreigende gevaar moeten wijzen.
Zoodoende ka-n ons Departement veel
er toe bijbrengen, dat althans bij bet
meer intelligente deel der burgerij het
besef doordringt dat niet alleen de uit-
Zty: },Lievelri)g!"
llij: „Ja, beste".
Zij: „Wees niet dwaas George. Ik
riep den hond."
EEN ANDER GEVAL.
Met groote vaart naderde een. rao-
toifietser den verkeersagent (niet in
Haarlem). Zijn witte stok rees, en de
man stopte. „Wat moet u van mij?"
riep hij verontwaardigd.
rijdt veel te hard; wel 40 K.M.
per uur".
,,40 K.M. per uur? Hoe kan je dat
nou weten, lk ben pas een half uur
geleden van liuis gegaan".
„Ja, ziet u", zoi de verkeersagent
en hij krahbelde achter zijn oor, „dat
wist ik natuurlijk niet. Rijdt u dan
maar weer door".
gaven niet zullen mogen verhoogd, doch
zeer krachtige maatregelen van be
zuinigingen moeten worden ingevoerd*
daar anders ook Haarlem bankroet gaatj
Ik heb hooren verluiden, dat 'hier in'
Haarlem in tegenstelling met andero
steden de belasting voor het volgende
jaar weer belangrijk hooger zal moeten
zijn. Er moet bier dus snel worden ge
handeld, wil er voor het komende jaar
nog iets worden bereikt.
Dan overlegde spr. eenige cijfers
om nader aan te toonen den gevaar
lijken toestand waarin de financiën
van Haarlem verkeeren, cijfers uit de
Haarlemsche Begrootingen van 1914,
1919 en 1921 en uit de statistiek van
Nedërland. Voorts werd door hem
nog- gegeven 't volgende toekomstbeeld
(als er niet sterk bezuinigji' wordt).
..Het gezamenlijke inkomen van
Haarlem was verleden jaar circa
f 33.000.000 in 1916 circa f21.000.000.
Men behoeft niet pessimistisch te
zijn om te verwachten, dat het inko
men over één of twee jaar weder,
ciroa f 20.000.000 zal bedragen. Ver
deeld moet dan worden, aJs er niet
bezuinigd wordt, plaatselijke inkom
stenbelasting f 4.800.000 over deze
f 20.000.000 inkomsten. Hoe wordt
dit ongeveer verdeeld Vrijwel d'e
helft van liet toaal inkomen bestaat
volgens de statistieken uit kleine in
komens tot circa f 3000. Als deze ge
middeld circa 5 pet. betalen, brengt
f 10.000.000 5 pet. op is f 500.000.
(Noodig is voor de belasting f4.800.000
Dus moeten de overige f 4.300.000
worden gedragen door de inkomeena
boven c.a. f 3000, zijnde de andere
f 10.000.000 en moeten deze dus dan
43 pet. betalen. De heffingeü van den
Staat bedragen ongeveer evenveel
als die der Gemeente en kan men dus
veilig aanQemen, dat de Staat, als er
niet zeer sterk wordt bezuinigd, tegen
dien tijd ook om circa 43 pet. zal ko
men. Het totaal is dan gemiddeld!
86 pot voor inkomens boven f 3000.
Iemand met f 3000 heeft dus netto in
komen f 3000 5 pet. ia f 2850.
Iemand met f 10.000 heeft dan netto
f 10.000 86 pet. is f 1400.
Vermits een dergelijke heffing geen
stand kan houden, zullen dus de
kleinere inkomens ook zeer hoog
moeten worden belast en de bezitters
dier kleinere inkomsten ook eindelijk
gaan begrijpen, dat zij mensohen met
verstand en verantwoordelijkheids
gevoel naar de vergaderzalen van
land, stad en provincie moeten af-,
vaardigen en geen politieke kempha
nen, zooals thans maar al te vaak ge
schiedt. Deze becijfering is globaal
en kan dus wel op details worden
aangevallenop de strekking echter
m.ï. niet."
Na een kleine pauze ging de lieer
Honig voort.
Het toekomstbeeld, dat wö zooeven
hebben besproken, gaat van de uiterst
gunstige veronderstelling uit, dat het
inkomen van Haarlem over een paar
iaar nog f 20.000.000 zal ziin, het cij
fer van 1916. Aangenomen is dan,
dat de bronnen van inkomen nog
ruim blijven vloeien. Om dit moge
lijk te maken zullen onze lands- en
stedelijke regeeringen ook van poli
tiek moeten veranderen en zorgen,
d'at zij dat niet te laat doen.
In dit verband mag ook nog wor
den herinnerd, dat het ontstaan onzer
Maatschappij van Nijverheid als eco-
nomisohe tak der Maatschappij van
Wetensohappen dateert uit het einde
der 18e eeuw, toen onze Nijverheid
door alle mogelijke keuren en belas
tingen in de Hoilandsche steden weg
kwijnde. Br werd hier toen binnen
Haarlem een congres gehouden, dat
weken duurde, om de middelen te be
ramen om Nijverheid, Handel,
Scheepvaart en Visscherij weer op ta
beuren. De belangstelling in dit con
gres en de ernst der tijden waren zoo
groot, dat in de kerken voor het sla
gen der pogingen tot opbeuring van
liet 'bedrijfsleven werd gobeden. De
steden en de staten gingen toen hulp
bieden, doch het was te laat.
'llians wordt vooral onze Nijver
heid ook weder overmatig belast door
de Regeering van stad en land, ten,
eerste door overmatig zware belastin
gen, die de noodzakelijke kapitaalvor
ming niet alleen onmogelijk maken,
doch het beschikbare kapitaal doet
wegsmelten. Ten tweede door een veel
OORSPRONKELIJ KI, DETECTIVE
ROMAN
door WILLIAM HOLT.
„Neen", antwoordde d0 lord snel
vloten, „Wij laten den wagen hier
si van, kom, die kleine eimd kunnen
.1 döu göwonde nog wel dragen.
Maar wij moe-ten voortmaken, want
natuurlijk volgen do andere schurken
.ons".
Mon maakte eerst het paard nog los
van den half oiugevallen wagen, dat
nu rustig ging raaeui en de twee ke
tellappers begaven zich op weg, dra
gend het rustbed, waarop hurn doods
vijand lag uitgestrekt.
„Maar waarheen?" vroeg de Linar.
„Naar het bureau van politie",
antwoordde de lord, „ik wee<t niets
beter, hoewel ik in dit geval liever
niet terstond de politie moeide".
„Ja., bet was goed, dat te vermij
den", gaf de ander toe, „maar wacht.
Ik kern hier een "ïTokter en studie
vriend ivan mij. Laten wij naar hem
gaan. Hij is niet rijk, den last, dien
wij hem aandoen, zullen wij hem be
talen".
Men was nu in een buitenwijk van
de stad aangekomen en ontmoette in
de doodstille straten geen mensch en
zoo kwam men voor het huis van den
dokter, gelukkig zonder dat men was
aangehouden.
Men belde aan en spoedig verscheen
de doktor aan de deur, die vroeg, wat
men verlangde.
„Wij hebben hier een gewonde",
zei, de Linar, „onderzoek hem eerst,
dan zullen wij u nadere verklaringen
gaven".
De geneesheer zag de twee ketel
lappers ovein wantrouwend aan, maar
hij opende niettemin de deur om den
gewonde', die zijn hulp noodig had,
binnen te laten.
„Wat schoeit den ongelukkige?
vroeg de dokter.
„Wij gelocwen, dat hij door een
kogel gewond is".
„Maar", antwoordde de arts, die
den man intusschen beschouwd had,
„hij is reeds verhouden, geheel zooais
het behoort. Een geneesheer heeft
hem reeds onder behandeling".
De beide ketellappers zagen verrast
op; de dokter ondecrtusschen onder
zocht den bewustelooze.
„De man is alleen bewusteloos ge
worden door het vervoer, dat niet met
de noodige voorzorgen heeft plaats
gevonden".
„Het rad is van den wagen geloo-
pen", zei de Linar, „Ja hot is een
di-eejude geschiedenis, dokter. Doe
eerst aan den man wat gij doen kunt
1 luister dan een oögènblik naar -
is".
De dokter wist niet, hoe hij het
had; de taal der twee 1 vagebonden, die
den zielt» hadden binnengedragen,
was niet die van menschen uit do
heffe des volles. En de man die daar
lag uitgestrekt, was blijkbaar iemand
uit do groote wereld. Hoe in 's he
melsnaam kwamen die menschen bij
elkaar?
Hij bedwong evenwel zijn nieuws
gierigheid, onderzocht den gewonde
zorgvuldig en Jvewiestigd» opnieuw
een verband dat deze om linkerschou
der «n boven ax-rn droeg. Hij trachtte
het bewustzijn te voorscliijn te roe
pen, en dit gelukte hem inderdaad
spoediger daii liij had durven hopen.
De gewonde sloeg de oogen op en
vroeg zocht:
„Waar ben ik?"
„In veiligheid", antwoordde do dok
ter en liet hem een paar lepels wijn
in deai mond loopen.
Toen viel de man in slaap.
„Dat is de alxiap der uitputting",
zei de dokter, zioli tot de beide ke
tellappers wendend, die zich achter
af hadden gehouden. „Dc woiiri, die
deze heer heeft, is pijnlijk doch niet
gavaarljjfc. Evenwel het vervoer heeft
hem veel doen lijden. Volg mij in de
kamer hier naast en geef mij den
uitlog van hetgeen er gebeurd is. Gij
begrijpt, dat ik recht heb meer te we
ten wat er voor,viel".
„Zeker dokter maar eerst willen
ons aan u voorstellen. Wij zijn
niet degenen waarvoor wij ons uit
geven. Dit is mijn Vriend lord Horace
Nibbliii'gton en ik zelf, nu mij kent
ge wel, ik ben uwe oude studiemak-
ker de Linar".
De dokter zag bij het hooren dezer
klinkende namen verbaasd op.
„Kan ik het gelooiven", riep lrij
uit, bar ooi de Linar. Zijt gij het in
derdaad; maar lioe vreemd toegeta-
keld en onder welke geheimzinnige
ornstajidiigilLoden vertoont gij u".
„Nu doictör Dupuy, druk mij de
hand, ik ben liet wel inderdaad. Geef
mij de gelegenheid mijn gezicht te
wassclien en gij zult mii herkennen".
„lk twijfel niet meer' antwoordde
de dokter, „dit is wel uw stem en
uw gestalte, maar als gij u niet be
kend gemaakt 'had, zou ik u niet
hebben herkend. En dit is dns uw
lYUliieavd lord; Nibblington. Maar zeg
mij toch, wat u beiden bewogen heeft
op te treden, gelijk gij doet?"
„Het is een lange en ernstige ge-
schuedie-nis, Dupuy en alles mag ik
er u niet van vertellen. Geloof mo
evenwol op mijn ecrowoord, er is niets
gebeurd, waarover wij ons zouden
moeten schamen. De man, dijj bi dc
kamer hiernaast ligt, is een groot
misdadiger en als wij met hem naar
het bureau van politie gegaan waren
zouden wij daar uiterst welkpm ge
weest zijn. Maar bijzondere ometau-
ligheden maken het wenschelijk, dat
liij eenige dagen wordt verborgen ge
houden. Nu doe ik een voor-stel. Wilt
gij den man eenige dagen hl uw
huis dulden? Gij bewij'st er ons een
grooten dienst mee".
.dim, alc zou het gaarne doen, maal
ais d'O politie er achter komt, wat
dan?"
„O, dat was voor ons niet erg, het
vu alleen onaangenaam zijn voor
den gewonde, ik geef u mijn woord
ais odeiman, dat gij van die zijde geen
last zult krijgen. Maar gij moét zijn
verblijf hier stipt geheim houden,
anders zoudt ge last kunnen krijgen
met de medeplichtigen van den man,
die hem zouden bevrijden".
„Als men hem opeiselit, zou ik mij
daartegen niet kunnen verzetten".
„Dat yarlamgen wij niet van u. Al
leen dat gij den man verpleegt gedu-
ï-ende eetnge dagen, anders niet. Dat
is alles en natuurlijk kunt gij voor
voor uw diensten betaling eischen".
„llo, ho, ik bewijs u gaarne eon
vriendendienst. De man blijft hier".
Lord Nibblnlgton ontsnapte een
zucht van verlichting. Men had den
gewonde alzoo voorloopig in veilige
huiven e" er bestond alleszins reden
om zich daarover te verheugenIm
mers men had thans iemand in han
den, die waarschijnlijk het hoofd was
van de misdadigersbende. Het was
dezelfde persoon, die mot de drie
edellieden onderhandeld hud over
hun invrijheidstelling ,en met hem
was do kracht van de Broedoi's des
Verderfs gebroken.
De dokter voorzag baron de Linar
en lord Nibblington uit zijn garde
robe roder van een fatsoenlijk stel
kleederen, want zij behoefden nu geen
hotel lappers meer voor te stellen. En
na nog een glas wijn met den genees-
lieer gedronken te hebben, hielpen zij
dezen eerst dexi gewonde, hun doods-
ij and, op 's dokters eigen hed bren-
on, waarna zij door den tuin achter
uit het huis verlieten, om geen arg
waan bij wien ook te wekken.
Zij gingen nu te voet naar een ho
tel, waar de nachtportier hen ontving
en hun twee naast elkaar liggende
kamers aanwees. De Linar wilde nog
besprekingen voeren, maar lord Nü"
blington sprak:
„Wij kunnen nu niet beter doen
clan te slapen. Sinds de verdwijning
van graaf de Tournel heb ik geen
oog geloken, uit ongerustheid over
zijn lot. Nu wij dien kerel in onze
macht hebben, behoeven wij voor on
zen vriend niet te vreezen en ik zal
heerlijk kunnen slapen".
„Maar er moet zooveel geregeld
worden. Denk, dat de Broeders ons
zullen trachten op te sporen".
„Dat zal hun moeilijk vollen ze
zijn hun hoofd kwijt en in ieder ge
val wij moeten eerst slapen. Ik val
haast om", (Wordt vervolgd).
