Haarlem's Dagblad | 1921 | 19 november 1921 | pagina 13

Uit de Wereld.

Brieven nit ParOs.

HAARLEM'S DAGBLAD

ZATEHOAG 19 NOVEMBER 1921 VIERDE BLAD

:j een bijzonderen medewerker).

IgeïeTmrimnge schaakspel aan en groot
was de lof, die hij daarmee inoogstle. I
i ren zeide van hem, dat hij 'skonings j
I hof meer sierde dan tien der beste rid-
l ders van de Tafelronde te zaraea.

VERHALEN UIT DE MIDDELEEUWEN.

VERHALEN UIT DE MIDDEL
EEUWEN.

WALEWEIN.

(Slot.)

Het verloren wonden waaid.

- Onverwachte uitkomst.
Strijd met den zwarten ridder.

- Het beleg. Bij koning
Wonder. Het doel van den

-cht bereikt. Terug aan
Arthurs hof.-

Toen Walewein de gastvrijheid van
den hertog had ingeroepen, had hij uit
eerbied voor zijn gastheer zijn wapenen
afgelegd, en hoewel hij bij liet verlaten
van het hertogelijk slot zijn vaste wa
penen had teruggevonden, het wonder-
,"waard_ was hij kwijt cu hij had geen
ander dan dat van den door hem. ge-
dooden gevangenbewaarder.

Terwijl de beide gelieven met den vos
Roges aan hun zij vroolijk voorttraden,
kwam opeens W'alewein de belofte voor
den geest, die hij aan koning Amorijs
ge; - - had.

,kvrouw, sprak bij, ik heb op
mjju 'uierwoord aan koning Amorijs
beloofd u bij hem te brengen, en daar
toe heeft hij xnij het zwaard met de twee
ringen gegeven, dat ik jammerlijk heb
verloren.

Met groote droefheid antwe-ordde de
jonkvrouw

Helaas, wat zegt ge, zult ge mij,
rampzalige, overgeven aan een vreem
den koning? Eer zal ik mij hst leven
benemen I Maar, hoe zoudt ge dat over
u kunnen krijgen, welbeminde vriend,
nooit toch heb ik u leed gedaan en om
u heb ik groote macht en schitterende
weelde verlaten.

Bewogen door haar klacht, beloofde
Walewein, dat hij haar nooit zou verla
ten en met nieuwen moed werd de tocht
voortgezet. Toen zij op de plaats kwa
men, waar zij den hertog het eerst ge
zien hadden, voud Walewein tot zijn
groote vreugde het wonderzwaard op
den grond liggen. Niemand had het na
melijk van de plaats kunnen krijgen.

-- Met dit pand, zoo sprak hij vroo
lijk, kan ik u lossen by koning *suo-

r'is-

Toeu de dag aanbrak, ontKooetten zij
een wapenknecht, wien zij <fca naasten
.weg vroegen naar Raven »tsm« De kort

ste weg ging over waterdien namen omringd door

zoo verdoofd, dat hij deed wat hy an
ders nooit zou gedaan hebben. Hij
trok zyn zwaard en stond op het punt
zijn weerloozen tegenstander Let hoofd
slaan, toen Walewein nog op het
uiterste oogenblik fc zijn zinnen kwam.
Ondanks zijn verontwaardiging over
deze schanddaad van zijn vyafid, be
diende hij zich niet V2a bet wonder
zwaard, daar hij bij het terugvinden
daarvan gezworen had het niet meer te
voeren tegen een christenman. Hij
streed nu met een zwaard, -iat ht*n te
Ravenstein gegeven was, ea beiuiild©
na ongelooflyke inspanning de over
winning zwaar gewond bleef de nvatte
op de kampplaats liggen. Groot was de
vreugde van Isabella.

Heer, zet ie tot W*Vew-ai4, haaat n,
trek den gsw^wv-air den hobu af ci
sla hi*ni het hoofd af, zo «als %ij a
wWie doen.

M«r Walcwevn 'Vei deotf j

hij hem den helm if -naar am hem
hulp te ve/Hctien. Zoodra net aan.<~
zicht vin den zw*«r gawo-ode ontb'o^t
was, herkende Wale-via in hom Edor,
een broeder van zijn boar,-jsrrdsod
Lancelot, iiij verbood be«n torgvaldig
en met een ring, Üe een *weo bevatte
van geheimzinnige tracht, martcte b.i
het kruisteekea jp aüe wmc.-;
dig daarop beg-jii ie e ^ige

beweging te nwEan. Haastig c.e Wa
lewein nu den belri op om v».t b- ikeod
te worden en aai een braaf ndber. iie
juist voorbijkwam, droeg hij de verdeie
zorg voor den ;evor.ie op en reed te
rug naar de 'umeia o-in het pvx-d van
Isabella te liG-m. Daar aangebs.- 3,
ontwapende zich de ridder en nafliat op
zijn aanwijïivg de jonkvrouw zijr. wc.
den verboudea luid. liielp hij baar op
het paard on rj reden verder.

Des aw»uds kwaroen zij aan een
schoon en groot kasteel, waar zij met
groot eerbetoon door den burchtlv-r
ontvangen werden. Deze was namefij*
niemand anders dun de jong? man, ?aa
wien Walewein zijn gond paard Gri;>-
golette had gegeven out hem In staa
te stellen byiijds in het 'irijdpvrk te
treden, en die dus zijn .egenwo^rdigen
staat aan Walewein te danken had.

Toen de gastheer den volgenden mor
gen bij het eerste gezaag van den leeu-
cntv.aakte, zag hij zijn kas.eel

Baitenland

lij, voordat hun vervolger» hen had
den kunnen bereikenea tegen oeu
avond kwamen zij vóSi dan bmcht. Op
ïijn vraag naar koning /.morijs ver-
nam Walewein, da- de koning niet meer
in leven was. Hij haastte zich dit ata
Isabella mee ie deiien-

Ik verzeV ".nw-v^ade hieroo
de jonkvrouw, 'iat tl *as ai :a laven,
ik hem nooit n-;bb. 1 ic-ri.-öc-jfr.

Drie dagen b.eviu de reisgtaooten
op liet kasteel, .vaar vii se-.e. Ik ont
haald werden. Daarna w- 1 de tocht
voortgezet naar kor-ng Wonder. Hun
weg ging over een v ie, boomlooze
Streek, waar de zo-i tel brandde, maai
eindelijk kwamen zij .tan een fon'ciu,
die zich onder te i biocienden olijfborm
te midden van een groene vlakté be-
iVond.

Nadat zij hun dorst gestild hadden,
gingen de gelieven naast elkander zit
ten en betconden elkaar groote liefde,
tnaar hielden zich in omdat zij niet
.wiidea, dat de vos zagl un jolijt". Na
«enigen tijd werd W.w. «vein bevangen
d. 'n overweldigenden slaap, hij legde
zija hoofd op zi'n schild cn sliep vast
in. Plotseling kwam een groote, zwarte
ridder, gezeten op een ravenzwart ros,
a.s een stormwind nader; hij greep de
jonkvrouw, die sprakeloos was van
schrik, zette haar voor zich op het

ta'.lror.j menigte ten

ten. 'Veldrn bleek, dat cv het kasteel
ge'egerd watcu de hertsg, wiens zorrn
door Walewein was versb.-rea. en ziji
gvuouwen. Zwaar was de strijd, die de
belegerden te voeren ha-^Jen, maar toen
het ten slotte Wahrwsin gelukte den
gevangen te nemen, werd de
io.vn getw'r-a en het beleg opgebro
ken

Nadat Walewein nog een veertien da
gen op het kasteel vertoefd had, trok
luj met zijn geliefde en den vos Roger,
naar koning Wonders kasteel, waar zij
binnen drie dagen aankwamen. In den
slottuin zat de koning met zijn zoon
Alidrisouder ridderlijke speleu te 1 na
schouwen. Zoodra Walewein den mach
tigen koning gewaar werd, groette hij
hem eerbiedig, evenzoo deed Isabella
(want geen vrouw ter wereld kende fij
nere manieren dan zij). Toen nu de ko
ning en zijn zoon opstonden om hun
gasten vriendelijk te ontvangen, was de
wensch van den vos Roges vervuld: do
betoovering week van hem, hij schudde
zich het roodc vossevel van de schou
ders en voor de oogen van de verbaas
de toeschouwers stond een jongeling,
zoo schoon als zij nog nooit aan
schouwd hadden.

Schitterend waren de feesten, die
door den koning gegeven werden ter
•an ziin gasten. Maar Walew

paard en reed spoorslags van daar. 1 had haast om tc vertrekken cn na en-
\Vaicwein sLsp intusschen vast door. keïe dagen nam hij afscheid met de
Gelukkig werd bij nog juist bijtijds ge- J zijnen, nadat hij in ruil voor het won-
wekt door den vos hy vervolgde den derzwaard het schaakbord en de
roover en nadat hij hem eindelijk had schaakstukken.had ontvangen,
in^haald, begon er tusschen de beide Een maand" later bereikte het reisgc-
xidders ceu verwoede strijd. De stoot j r:.schap de groote poort van Cardoel,
van het eerste samentreffen der speren waar Walewein cn 2ijn „scone amie"
was zóó gewe.dig, dat beiden ter aarde door koning Arthur met groote vreug-
poos bewusteloos ble- j de ontvangen werden. Te Cardoel was
-inmiddels Isabelle's vader, koning As-
sentijn, gekomen, en eveneens de oude
koning Roges. Koning Assentijn was
verheugd zijn dochter en Walewein te
rug te zien cn niets stond mceT de ver-
eeniging van de gelieven in den weg.
De oude 'koning ging met zijn zoon te
rug naar zijn land, waar Roges' stief
moeder hem berouwvol om vergiffenis
smeekte.

In tegenwoordigheid van alle liecrca
cn vrouwen bood Walewein zijn

ven liggen. Nu viel de vos Roger den
zwarten ridder aan en scheurde met zijn
tanden menige malie van zijn wapen
rusting, totdat het goede paard van
den ridder den vos een trap gaf, die
hein eenige schicuoo ver deed wegvlie
gen, zoodat ook hij buiten kennis bleef
liggen. Toen do ,onkvrouw haar ge
liefde in dien toestand zag, snelde zij
naar hem toe en gespte zijn helm los
om hem lucht te geven. Inmiddels was
de zwarte lor biigekomen, maar nog

De houding van
Frankrijk cn Italië.

De „Associated Press" meldt, dat de
commissie voor de beperking der be
wapeningen het beginsel heeft aanvaard
en wel in overeenstemming met het
verzoek van Frankrijk en Italië, dat de
overeenkomst tusschen Groot-Brittan-
r.dë, Amerika en Japan ten aanzien vai
<!e bewi-peningsbeperking niet zal we-r-
lea goedgekeurd of geteekeDd, zoolang
do positie -an Frankrijk en Italic niei
even duidelijk is gedefinieerd als die
van d» d-ie voornaamste zeevarende
mogen.lhn.Dnj

Do duur der coof«**»il».

De correspondent der „Daily Chro
nicle" te Washington meldt, dat de
c0r.f3ren.ie waarschijnlijk in een paar
weken :-jds zal afloopen en zich 2al
bepaHa tot het bereiken van ten eer
ste oei vlootonrwapeningspian voor
alle vijf groote naties ten tweade ver
klaringen in groote lijnen over de po
litiële ten aanzien van het Verre Oos
ten. Het zou dan een conferentie wor
den, gehouden om zich ten eerste met
een Etuente voor het Verre Oosten in
bijzonderheden geconcipieerd, ten twee
de met de bewapening te land bezig te
houden.

Het Verre Oosten.

De „Chicago Tribune" bevat ee:t
overzicht van de verhandelingen in do
commissie van negen over de vraag
stukken betreffende het Verre Oosten.
De Chineesr.he regeerlog diende het
velg code «vemwaaduTi i 1

De Toote merer-dheden zullen dr.
territoriale int«grl"rt van China eer
biedigen cn in aco*. nemen en de poli
tieke en administrative onafhanke
lijkheid van China berahsnuen.

China is bereid eer cverem-koiost aan
te f r.Jn om geen er-Lel de-H v?n zijn ge
bied te vervreeir-Iea c' te v&rp4."nk-n:
aan welke moger"ifc"Id 00?:.

China, het beginvel d-r opre.deur vol
komen onderschrijvend, rs bereid ver-
••Tajten volgens 'it beginsel in alle dee-
lcn van de republiek zonder uitsonde
ring te aanvaarden en toe te passen.

Ten einde het wederkeerig vertrou
wen tc versterken en den vrede in d'
Stillen Oceaan te handhaven, komen de
mogendheden overeen onderling geen
verdragen cf overeenkomsten te slui
ten betreffende China of den algernce-
nen vrede van deze gebieden, zonder
daarvan van te voren kenn's te geven
aan China en het de gelegenheid te ge
ven aan doze verdragen of overeenkom
sten deel te nemen.

bi Rondere rechten worden op
hun ::ar-l en contractueelen groiulslae
onderzocht, ten einde hun strekking
geldigheid vast te stellen en zoo
geldin: worden bevonden, worden zij in
onderlinge overeenstemming gebracht
met de beginsejpn der conferentie.

Benerkingen van China's politieke,
juridische en administratieve vrijheid
worden zoo spoedig de omstandigheden
bet toelaten, opgeheven.

Billijke en definitieve bepalingen be
treffende den duur worden vastgesteld
ten aanzien van de door China ver
leende concessies, die niet aan een
ti'dgrens zijn gebonden.

China's rechten alse een neutrale staat
worden in alle toekomstige oorlogen,
waarin het geen partii is, geëerbiedigd.

Voorzieningen worden getroffen voor
een vredelievend; regeling van de inter
nationale geschillen in het Verre Oos
ten.

Voorzieningen worden getroffen, op
dat in de toekomst besprekingen zullen
worden gehouden ter vaststelling van
de gemeenschappelijke nol tick der on-
derteekenende mogendheden ten aan
zien van het Verre Oosten.

Minister Sze verklaaide, dat deze
voorstellen eT naar streefden „d<5 be
langen van China in overeenstemming
te brengen met die van dc gcheele we
reld".

De Japanners lieten de voorstellen
onbeantwoord cn verzochten tijd om ze
te onderzoeken.

Frankrijk en CMna.

Ten aanzien van China's voorstellen
deelt de Fransche delegatie mede, dat
zij ernstig verlangt China tc helpen
zijn territoriale, politieke en commer-
cieele verlangens te verwezenlijken.
Frankrijk is bereid Koeang-Tsjoe-aa
prijs te geven, mits Brittannië Wei-hei-
wei, Japan Shantoeng ea Pon-Arihur
met Schiereiland opgeeft.

Frankrijk is eveneens bereid van zijn
extra-terri tonale voorrechten afstand te
doen, mits de anderen hetzelfde doen,
wel zoodra China afdoende waar
borgen kan geven voor een rechtvaardi
ge behandeling van de vreemdelingen.
De Fransche delegatie verlangt onder
alle omstandigheden een verzoenende cn
vredelievende rol te spelen in het Verre
Oosten.

Amerika en China.

Te Washington heerscht ten aanzien
van China's voorstellen voor de oplos
sing van zijn moeilijkheden het gevoe
len dat deze voorstellen zeer dicht Amc-
rika's denkbeelden benaderen.

Dc Chineesche gedelegeerden ont
kennen dat, zooals beweerd wordt, een
blanke in de formuleering van China's
pinnen de hand had, maar de cos-
respondenten der Britscüe bladen zin
spelen er op dat hier en daar dc redac
tie van zekere passages sterk gelijkt op
•ie termen, in vroegarc Amerikaansche
rota's over dezelfde aangelegenheid ge
bruikt. De naam van Lansing wordt in
■Ut verband genoemd.

Japan en de Anierika&nssh-
Chlneoscho vocrstoilen.

Admiraal Kato heeft bekend gemaakt
da: Japan de Cbsccesche voorstellen als
groodszag voor een bespreking heeft
arnvaatd. Hij verklaarde eveneens, dat
Japan een zoodanige wijziging zou
vragen van de Amerikaansche vloot-
voorstellen, dat Japan in staat zou
een tonnage in stand te houden
even meer dan zestig procent van die
der andere twee mogendheden wat de
schepen betreft van een strikt verdedi
gend type, een tonnage die ongeveer
overeenstemt met die van de andere
twee mogendheden.-

COMMUNISTENPROCES Voor
het Rijksgerecht te Leipzig begon liet
Stassfurter communlsitonprocos. Er
y.ijn 40 beklaagden, waarvan zach 17
In hechtenis bevinden. Het proces zal
vermoedelijk twee £1 drio weken
duren.

üit tla UmsU'cM

RLC AMEN DAAL.

JUXSM&ND.tALSCHE AMATEUR-
/OlO-iR-vFiSN VEREENIGING.
Men schrijft ons:

De Iwreds bijeenkomst in dit sei
zoen, Donderdagavond in Rusthoek
gediouden, brach; voornamelijk ver
schillende zsken int de prac;:jk van
dtm amateur naar voran. Rij de inge
komen stukken werd een klacht be
sproken over de belemmering van he-,
fotografeer en in de Ruine v-n Bretk-
rode, waar verschillende amateure op
ongemotiveerde wijze verhradatxl wa
ren te werken. Het beetuur deelde me
de, dat het zich reeds in verbinding
had gesteld met den Minister van
Onderwijs.

VorvolaenB werden de bekroningen
in den ouderlingen wedstrijd „Weer
kaatsing" uitgereikt. In klasse A
lax;eg- de lieer Gerhard een diploma,
hoewel de'jury in haar uitvoerig rap
port verschillende aanmerkingen had,
in klasse B werd de heer Quintus
„ctun luude" bekroond.

De aandacht werd nogmaals geves
ligd op den wedstri.d der Fotografen
Ratrooiisvereenig'mg besluit 1 De
cember waarvoor talrijke prijzen
beschikbaar gesteld zijn.

Bij de kunstbeschouwing vielen
vooral op oen aantal prachtige foto's
van den heer Wellington, den beken-
don Engelschen fabrikant van platen
cn papieren- die deze foto's echter
het mug apart vermeld worden
zonder eunig reclame oogmerk, enkel
als amateur gezonden had.

Hierop volgde oen demonstratie vaja
het ontwikkelingsproces met Pyro-
soda-ontwikkelaar door den heer Ocp.
kes, waarbij verschillende practische
punten tor sprake kwamen.

Ook werd uitvoerig van gedachte
gewisseld over den weinig bekenden
üorax-motol-hydroehinon ontwikke
laar en dians invloed op de korrel-
grootte.

De avond weid besloten met projec
tie v an een groot aantal lantaarn-
beelden. Vooreoist can. aantal plaat
jes van enkele led on, waarbij zulk
schitterend werk was, dat verwacht
mag worden, dat de onderlinge wed
strijd 1 Decomber e>en groot succes
zal zijn, daarna kwam een groote col.
cctie op het doek van de Enzelscht

am'afenirfogS'afem'weoTifglng', waarmj
prachtig werk was. Ten alotte een

untal borggozicliU'n win d«n heer
Wouters, waarna de zeer geanimeer
de vergadering door dan heer Cool
met een woord van dank aan de spre
kers gesloten werd.

VELSEN.

LEZING. Donderdagavond trad
voor de Commissie voor winterlezin-
gen op Ds. Eggink, die tot onderwerp

I gekozei „11'. 't Nij dvi". in een
heldere Tede heeft Ds. Eggink ge
tracht ons een kijkje te geven in het
echte Egyptische volksleven. Dat kijk
je kan aldus 6p. ons de littera
tuur en kunst met geven. Die geven
lechts een beeld van een bepaalde
klasse, van de geestelijk welgestelde
maatschappij.

Door het vinden van de zoog. Pa-
nvrus, dit zijn rollen gemaakt van
den stengel eener plant die eerst werd
gespicten, waarna de doelen naast el
kaar werden g.-bgd, i n in bet water
van den Nijl gedompeld, gedroogd eu
gepolijst werd, ia onze kennis ont
zettend vermeerderd. De prijs van de
papyrus was vermoedelijk zeer hoog,
wat een aanmaning tot bezuiniging
beteekende. Vandaar, dat men vaak
aan twee kanten schreef en een massa
afkortingen gebruikte.

Van verschillende dezer roile-n ver
telde de spr. den inhoud. Daaruit
bleek, dal de spil, waar alles om
draaide hei ambtenaars-bureau was.
Men kende een good geordende post
en een bankwezen met giro-dienst.
M-eu heeft processen-verbaal; opge
maakt do«.r de politie, gevonden. Uit
één bleek, dat een jongedame zich
ernstig misdragen had. omdat zij ec-n
tweetal heeren iets over het hoofd had
uitgestort „waarover men zich ver
wondert, dat zulks ah'jd direct bij
de hand is".

Uit andere rollen was gebleken,
dat men om de 14 jaar ec-n volkstei-
lirg faiehi en dat vaders liet recht
hadden ecii kind al of niet tot zich te
nemen. Yetkoos hij het laatste, clan
werd het naar hel vondelingenhuis
gebracht, cm later als sleuf verkocht
te worden.

Een der laatst aangeliaaide voor
beelden wa= een rol, geschreven door
een jonger, aan zijn vader, die hem
nic-t medé naar A ••.vuid-.ë lt.id wil
len meenemen en hem had wijs ge
maakt, out hij na een paar dagen
terug zou komen. Toen hij na'den
bepaalden tiid niet terug was, schreef
onlief: „Théon groet mijn vader
'Ihéan. Netjes heb je je aangesteld!
Je hebt ine zoet willen houde-n met
peultjes. Als je me niet laat halen,
eet cn drink ik niet meer, wensch ik
e geen gc-aonaheid meer en wil je de
hand niet meer drukken enz." Hier
uit blijkt, dat ex in de 2de eeuw ook
reces oudïrs waren, die hun kinae-
ïai bedierven.

Xog vertelde spreker van den Os-
acon, stukken zacht steen, waarop
geschreven werd. Dit was echter
net schrijfmateriaal voor arme meu-
êchen.

De papyrus-rollen zijn het meest
vonden in graven, mestvaalten en in
de mumrriee van Heilige krokodillen.

Aan het slot zijner rede wees spre
ker er op van hoo groot belang deze
rollen voor bet begrijpen van het
Nieuwe Testament zijn geweest.

BCH-OlhiN,-
Gevonden voorwerpen.

Terue te bekomen >>ijL. ScJmt-
terop. Goe(zeestraat 32, een wolbm
haledoek; L. de Roer. Gen. Cronjé-
etraat 13, een fantasiehrocheB. van
Zon, Pres. Steijnslraat 28, een lorjj-
net;J. Ho. Gen. Bothustraat 5S,
een linnen zakJ. Tuinman, Paul
Kxu«rerstraat 47, een porternonnaie
met inhoud II. Admii-aaJ, Brand
straat 2. een hondenbalshand met pen
ning; J. N'ienhuis, Vroomstraat 10,
een zilvcc-en brocheJ. Tin, Soenda-
straat 22. ec<n R .K. kerkboekje; M.
Schoen. Generaal Bothsstraat 93. een
R. K. kerkboek ieJ. de Graaf. Julia-
nanark 5. een do.mcrY 1 - W. Terha-
een, Javastraat 41, oen Doriemonnuie
met inhoudG. Stiefelink, Beuken-
etraat 22. vier schoolboekenA Boer,
Pa-ul Kru^er-Ltraot 7. een dameshand-
schoen J. Frauti?, Colênsostraat 41,
een b'auwwerkpckA. Broomans,
Gen. Rothsstraet 5, e^n ,sortemon-
naie met inhoud - J. Schouten, Gen.
dc la Reiistrant 4ö. een herdershond
J. van der Putten, Hooeerwoerd-
straat 6. een blauwe siaa1B. Weijere
Bornoostraat 20, een nelA. Heeze-
mans. Pres Sleiinet.raat 57, een exru-
den oorknonie: A. Wijnen, Klooster
straat 18, een hondenhaldband D.
van Dokkumhure, Julianapsrk 32, een
halsdas; J. Ophroek, Gen. Cronié-
straat 74. ee npaardendekG. TMngs-
hoff. Javastraat 6, een griffeldoos
Aa nhet Politiebureau een pet, een
nakie verstelvoed» een handschoen en
een fietspomp.

het is het

Partlcullers Corroapouiemle vio
Haarlem's Dafblad-

PaTijSj KöTr
BeVetfderrrojf dan de combinatie ,,He»-
nekep's bier" of „Jaarsma's Vulhaarden'1
was in ons lieve vaderland „Fransche hof.
felijkheid". Men hoefde er maar van te
booren spreken of onmiddellijk kwamen
ons de menuet-dansende salet-jonkers oi
diepbuigende vrouwenfiguurtjes in gedach
te, wier leven bestond uit eerbetoon, hoof-
sche gratie en voorkomendheid

Ook hiermee is het gedaan. Met de vrij.
ers in kuitbroek en vrijsters in crinoline
is ook de hoffelijkheid naar het scbnvo» g».
sleept en gesneefd onder hoonend g- lach
eener brutale menigte burgers en bur
geressen

Zooals in H.M.'a militairen dienst elk
beschaafd jongmensch ziju uiterste best
doet zoo grof mogelijk te zijn om r.iet
anders dan de anderen te lijken -- niee-
raas-t en meevloekt, om niet bij dn massa
af te steken, zoo is ook de enkele beleefde
Franschrilan zoo plomp en ruw mogelijk
geworden. Je ellebogen zijn je belangrijk
ste ledematen geworden in de moderne sa.
menleving, datr duw je alles mee opzij...

Beleefdheid, b- ffclijkheid, tegenove r de
vrouw 1

Enfin, in Frankrijk beeit men bid, nu
niet zóó ver gezocht tVe schuiven bet bier
op den bretden mg van deu oorlog. Toen
de mannen in den loopgraat zalen, iianvcii
de vrouwen de opengevallen plaatsen iu.
En toen de vrede a warn, bleef het m veren-
deel der dames op zijn plaats, heuij op
trambalcon, in metro-station of op taai.
Nu hoeft ge maar eens één klein ouDandig-
heidje t« negaau (wat een mensch to< h wel
eens kau overkomen), met ©en cigaret in de
métro te stappen of iets dergelijks, of ge
zult de vrouw nooren, hoe ze u uitl. «en hu-
zarenstem, machtiger dan het geluid van
een driedubbel mannenkwartct, terecht
wijst. De geweldigste -majoor zou van
schrik onderste boven rollen.

Nou, zoo eentje kan ook wel «cn stooG

je verdragen 1

Het is onwillekeurig gezegd.,
begin van de onbeleefdheid.

Ik zelf heb eens do originaliteit gehad
om voor een dame in de metro op te staan,

n Buiging en oen breed handgebaar ^ik
zei niet») om inijn plaats af te slaan.

O, dank u wei, mnnheer, u bent xekej
een vreemdeling 1

De vrouwen, de Parisiennce kennen hei
al zoo. Onwillekeurig leiden de omstandig
heden er cK>k toe. Stel u eens voor dat ge
iu de Galeries Lafayette bent en ge wilt
de eiames voor laten gaan in de lift; ge
zoudt den volgenden dag nog stauu wach
ten op een plaatsje. Onbeleefdheid is een
verschijnsel van egoisme, eD daar moei
men nu eenmaal wel aan lijden, wil me»
nog een ïnensclielijk bestaan hebben.

De wit-gepofmouwde juffrouwen bij
Duval smijten je couvert voor je neer met
de geste, waarmee een Spaansche edelman
een geldstuk aan een bedelaar toewerpt.
En dan moet je toch wel een doorgerf esto
hoveling zijn om dan nog een vriendelijk
„merci bcaucoup, mademoiselle" te lis
pelen. Manneu en vrouwen geven elkaar
niets toe. Als je met je vrouw naar een
café gaat, koop je een courant en je be
graaft je er in. zonder verder op je gezel,
lin te letten of een conversatie gaande to
houden.

Ja, we zijn wel wonderlijke dingen go
wend.

Wacht eens even, ik moet nog cignrcUel
koopen.

En ds dame blijft geduldig in den mot
regen staan wachten tct mynheer z'n ia-

kennen hoefi trnl,.mi

Maar al is dan de hoffelijkheid vrdwe
nen met en ot-or den oorlog, er is ccj
ar:der meiisthelyk Kernei des te sterlra
ontwikkeld: het medelijden, gebaseerd 01
goed-vertronwen of omgekeerd. Tof groot»
vreugd© eoucr zeer uitgebreide schare be
JeUars, wier leven aanmerkelijk schocnci
s. als z© no tien stuivers krycen toe-
jesreeten, inplaats van vroeger eé|» arm-
«aiige »<j<i netj.-s overgereikt Met wan
?e:>inliteat slankt het grootst* deel der be-
v.dting achter het Gare He 1'Fst. de „ban.
je kla<-ht in 't hols» van Hen winternneht".
En dit baantje is winstgevend als gceu
inder.

Drie jaren tn«;t een hondje wandelen,
m©t de oogen stijf dicht geknepen, l>rin<v
kent 'n verder onbekommerd le^em Dat ii
'n rekensommetje dat altijd opgaat en *nai
'smenschen geluk en ook gelukzaligheid
in deze birre tijden evenredig is aan zij*
welgesteldheid, daar ziin cr toch zeer ts

Feaïlïeton

ORSPRONNF.LIJ K M DETECTIVE
ROMAN
door WILLIAM HOLT.

50)

Ja het leek hen dians meer dan ooit
te vemen noodig, dat deze eerv ergeten
schurk onscliuoelijk werd gcaaaaut..
Moer dan ooit te voren, moeiten zij
bovendien voor hein op huu hoede
iijn, want meji kon ge moven, dat
thans van wilde v,rua.ixuoid. jegens
hen bezield was.

De detective wec-s hierop.

„Mijne hoeren", zei hij, „ik geloof
dat wij good zullen doen samen oen
plan de campagne op te makm en ik
geloof dat we er alles op mc-eten stel
len om te trachten alleree.-st u in
veiligheid te stellen".

„Ons in veiligheid stollen", riep
Nlbblmgton, „gij verstaat onz« san-en
werking tot.li niet in dien zin, dat wij
Banieu we? zonden gaan en u het
werk overlaten?"

„Neen, neen", antwoordde Turner,
„dat bedoel Ik geenszins, ik weet
trouwens dot lit dit niet klaarspelen
zou. Wij zullen kalm en voorzichtig

ijk van <iit geheime genootschap
te verlossen ep om, dat wil u immers,
de beicc zusters aan hun invloed te
onttrokken".

„.luist".

„Welnu maar dan is het noodig,
dat we e<ïr£t de Broeders de kans be
nomen ons kwaad te doen. Want ik
heb de overtuiging, dat di Cava, die
door u zoo kort bij zijn ondergang
geweest is, lituscli niet nog eens een
aanval zal afwachten. Veel meer ver
wondert -liet 111 ij, dat hij zelf een aan
val nog niet bagonnen is, maar in
ieucr goval weet ik dit wel zeker, dat
hij licüi spoedig zal trachten u te trei
len. Fji hot is noodig daarvoor maat
regelen te nemen".

De bondgenooten beraadslaagden
nu langen tijd wat hun eigenlijk te
doen stond. Zij trachtten in de eerste
plaats te gissen wat di Cava zou doen
maar dat was natuurlijk niet te ra-
dm. Ah© visr beg-epen zij echter wel,
dot hij in go;n ge.al zou stilzitten,
d;u>r was hij allenninst de man naar.

M°.ar interreseerde Turner vooral
deze vTaag welke nieuwe aanslag de
Broeders zouden aandurven, :de Tour
nel koesterde meer belangstelling
'oor de vraag, wat er met de beide
vrouwen gebeuren zou.

Do zust-r v.iri Signora Chiariaia,
wae wellicht nog binten zijn b reik,
doelt zijn vrouw bevond zich bij hem.

tj. j L-i dat Z'} o.iLügeed aJs iiaar
broeoei- verraad had gepleegd. Zou j
zij nu dan nog veilig z,n te midden
van de ellendelingen, die voor geen
en..ele misdaad terugdeinsden?

Deze vraag bekommerdo do Tour
nel zeer en al had hij er nu vrede
mee, dat zij met den detective zouden
samenwerken, het hindei-ue hem dat
deze zich over Signora Chiarina niet
bijzonder bezorgd scneen te makeni.

En toen men ongeveer o.oro.ngtko
men was, wat zij doen zouden, cisch-
Le de Touxnei voor zich dat deel van
do werkzaamheden op, waardoor hij
meende, dat de meeste kans ontstond
do heide zusters te besciiermeii.

Tumer begreep dat wel'on vcizette
or zich niet tegen.

„Het zou", zei hij, „zeken- van het
grootste belang zijn, indien het geluk
te ons in verbinding te stellen met
de dames. Allicht gelukt dit graaf d©
Tournel liet eerste, daar hij naar het
bes'.a kent".

VIII.

Op lieLzelfde uur dat tut drieman
schap met Turner overlegde, wat te
doen om liet genootschap dor Broe
ders te bestrijden, weiden tegen hen
plannen beraamd.

„Geen uur", riep di Cava, „zullen
wij nog rust hebben zoolang die Ro
den nog I11 leven zijn. Wal bekom
merden wij mis te voren om de poli-

011 dat maakte hot ons gemakkdyk
onzo plauneu te volvoeren. Maar nu

mcu niet alleen onvn op <Le hoog
te dat ik het iioofd der Broeders ben,
kent ongeveer al d© kxiön van
ons genootschap, eenigen onzer zijn
dood, maar wat erger ia er zal een
löger van speurders op ons afgezon
den worden".

Dat is vroeger ook weJ gebeurd",
merkte de man op tot wien hij sprak.

„Zeker het is vroeger ook getuurd,
maar toen waren de omstandigheden
geheel anders. Nu kent men ons, men
weet verschillende bijzonderheden, die
de opsporing zullen vergemakkelijken.
En dat alles danken wij dien ver
vloeiden Tournel met zijn vrienden".

„En nog iemand anders zei de
ander weer, „Signora Chiarina".

Di Cava zweeg.

„Zonder haar verraad zou het dien
edellieden niet mogelijk gewoest zijn
met zooveel succes tegen ons te wer
ken. Gij hebt het op die naci.t. erga-
dering gezegd, ja gij hebt het zelf ge
zegd, dat zij verraad pleegde. Mis
schien, zoo hkrt £e nog ongeveer uit
geroepen, zweert zij op dit oogenblik
met hen samen. En we hebben maar
al te spoedig ondervonden, dat dit
werkelijk het geval was. Giy kunt het
niet weerspreken".

„Neen antwoordde di Cava, „ik
kan het niet weerspreken, mam- zij

zuster en dien
broer redden".

„Alsof dit iiaar het recht gaf onze
geheimen te verraden. Gij vreest die
drie edellieden, ik wees veel meer
Signora Chianna. En als gij zegt,
dat we geen uur rust zullen lubben,
zool at kg dat dnvmwisohap ons achter
volgt, dan antwoord ik: wij zouden
om hen, zoowel ais om de politie la-
cheu, indien we nkt het verraad te
vreczen hadden in eigen kring".

„En wat wilt ge dan?" vroeg di Ca
va aornbor.

„Op de eclaig. mogelijke manier
aan dat verraad een einde maken'
antwoordde de ander.

Di Cava sprong op en riep kort:

„Dat noolu Het moge dan waar
rijn dat zy verraad gepleegd heeft,
doch dal was om haar familie te red
den".

„Dat verklaart haar verraad, doch
\eiontscbuldigt het volstrekt niet".

„Neen, doch we kunnen aannemen,
dut zij niet opnieuw de zijde van on
ze vijanden zal kiezen, nu haar broer
dood is en zij voor haar zuster geen
vrees meer koestert".

„U is markwaardig goed van ver
trouwen. Dat verwondert mij wel".

Di Cava liep de kamer op en neer.

„Luister eens zei hij, „het is waar
dat zi| bijna dc oorzaak was geweest
van onzen ondergang. Wij waren bij-

moet dan doaroij niet vergeten, dat
mij gered heeft. Zonder haar zou
dien nacht niet hebben kunnen
o^tsnapjien en ais ik ook gevangen ge-
iioiotn ware, zouden de liroed rs niet
zoo genusM.olijk weer ontsnapt zijn.
Zij hoeft dus in zekeren zin weer
t.oed gemaakt, wat ze aan <x.s mis
deed".

Men zou waarlijk gaai: gelooven",
kickte de ander smadelijk, „dut de
man, die de Broeders aanvoeit, ver
liefd is op de vrouw, die de Broeder»
verraadt".

Vervloekt", riep di Cavia driftig
„waar bemoeit gij u mee. Gij hebt
terecht gezegd, dat ik de Broeders
aanvoer, welnu dap zal het ook ge
bciucn zoonls ik het goed en noodlff
001 deel".

„Zoo zal het gebeuren", zei dc on
der, „maar ik mag zeker tooz.en, dat
uw onvoorzichtigheid ons niet In het
verderf stort. En lk mocht u opmerk
zaam maken, dat die vrouw vo r ons
gevaarlijk bleef. En ik eisch, dat gy
daartegen maatregelen neemt. De
dood is het beste middel om iemand
het zwijgen op te leggen, maar al»
gij dit middel hier niet Ixzigen wilt,
/.o? dan. wut gij voornemens v.ijt wel
te doen".

DiCava's drift was intusschen ge
zakt.

(Wordt ver.olgdL